Παρασκευή, Απριλίου 08, 2016

Η ΤΙΝΑ και ο Ludwig




O δικός μας blogger με το ψευδώνυμο Viennezos, με αποκάλεσε εχθές «νέο-φιλελεύθερο» και οπαδό της TINA. Η Τίνα δεν είναι κοπέλα αλλά ακρωνύμιο (There Is No Alternative). Ήταν το αγαπημένο σλόγκαν της Margaret Thatcher και σήμαινε πολύ απλά ότι, κατά τη γνώμη της, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση για την οικονομία παρά μόνο η ελεύθερη αγορά.

Ο Viennezos έχει δίκιο κατά 50%. Πράγματι θεωρώ ότι η ελεύθερη αγορά είναι ο πιο αποτελεσματικός και παραγωγικός τρόπος για να κινείται και να ανθίζει η οικονομία. Αλλά υπάρχει στη σκέψη μου και το άλλο 50% που περιέχεται στον Γερμανικό όρο που καθιέρωσε ο Ludwig Erhard και αποκαλείται Soziale Marktwirtschaft δηλαδή «κοινωνική οικονομία της αγοράς». Η λέξη κοινωνική προηγείται της αγοράς – και δηλώνει ότι ο τελικός σκοπός της οικονομικής ανάπτυξης είναι η ευημερία της κοινωνίας - το κοινωνικό κράτος πρόνοιας.

Ο Viennezos, όπως αποκαλύπτει το ψευδώνυμo αλλά και σχόλιά του, ξέρει γερμανικά και έτσι τον παραπέμπω να διαβάσει (έστω στην Γερμανική Wikipedia) τις δεκάδες σελίδες που αφιερώνει στον όρο Soziale Marktwirtschaft και στην προηγούμενη  θεωρία του Ordo-Liberalismus του Walter Eucken, επί της οποίας βασίστηκε.

Εγώ εδώ θα αναφερθώ στην βιωμένη εμπειρία αυτής της θεωρίας. Πήγα στην Γερμανία το 1954. Η χώρα ήταν ακόμα μισοκατεστραμμένη. Σε κάθε τετράγωνο έχασκαν κενά οικόπεδα από τους βομβαρδισμούς. Ελάχιστα αυτοκίνητα στους δρόμους, τα περισσότερα παλιά, ή πρωτόγονοι σκαραβαίοι. Τα μαγαζιά  μόλις και ξεκίναγαν. Φτώχεια και ζητιάνοι στις γωνίες. Καγκελάριος ο Αντενάουερ, υπουργός Οικονομικών ο Έρχαρτ.

Ήταν βέβαια ήδη πιο πλούσιοι οι Δυτικοί από τους Ανατολικούς (δεν υπήρχε το Τείχος και η σύγκριση ήταν εύκολη) αλλά όχι πολύ. Όμως, ένα χρόνο πριν πάω, στις 17 Ιουνίου του 1953, ο λαός (και ιδιαίτερα οι εργάτες) της Ανατολικής Γερμανίας είχε ξεσηκωθεί στην πρώτη αντισταλινική επανάσταση της ιστορίας – που καταπνίγηκε στο αίμα από τα Σοβιετικά τανκς.

Έφυγα από την Δυτική Γερμανία έξη χρόνια μετά. Ήταν μία άλλη χώρα. Πλούτος απίθανος για την εποχή. Ανεργία μηδέν (άρχισαν και εισαγωγές Gastarbeiter). Μέσα σε ελάχιστα χρόνια οι εξαγωγές είχαν πενταπλασιαστεί, το εισόδημα του μέσου εργάτη τριπλασιαστεί, οι επενδύσεις δεκαπλασιαστεί. Είχε επισυμβεί το λεγόμενο «Οικονομικό θαύμα» (Wirtschaftswunder). Και όχι εις βάρος κανενός – όλοι είχαν επωφεληθεί. Οι δρόμοι ήταν γεμάτοι νέα, γυαλιστερά αυτοκίνητα. Οικοδομικός οργασμός παντού.

Το «θαύμα» συνεχίστηκε για μερικές δεκαετίες ακόμα. (Ενδιαφέρον: ο πρώτος καγκελάριος που εισήγαγε λίγη λιτότητα στην Γερμανία ήταν ο Σοσιαλδημοκράτης Gerhard Schroeder – για ανταγωνιστικούς λόγους). Και η Γερμανία παραμένει ισχυρή οικονομική δύναμη.

Έτσι λοιπόν αγαπητέ Viennezos. Δεν είμαι οπαδός της ΤΙΝΑ αλλά της soziale Marktwirtschaft που απέδειξε ότι υπάρχει εναλλακτική λύση – συνδυασμός της ελεύθερης αγοράς με κοινωνικό κράτος. Κι αν πράγματι γνωρίζετε την Βιέννη θα ξέρετε και τις κοινωνικές παροχές της Αυστρίας που αυτή τη θεωρία ακολουθεί.

Φυσικά δεν είναι H ιδανική λύση. Ανισότητες υπάρχουν και καλό θα ήταν να απαλειφθούν ή έστω να μειωθούν (ίσως με σκανδιναβικό τρόπο). Αλλά όχι και να φτάσουμε στον συνδυασμό τρομοκρατίας και φτώχειας της ΕΣΣΔ. (Ένωση Σοβιετικών Σοσιαλιστικών Δημοκρατιών: «τέσσερις λέξεις – τέσσερα ψέματα», έλεγε ο Καστοριάδης).

179 σχόλια:

  1. Μεγάλο σκιάχτρο η Θάτσερ για τους Έλληνες. Κι ο Γερμαναράς δίπλα... Τέσσερις ώρες πέρασαν και ούτε ένα σχόλιο! Πρωτοφανές γι αυτό το blog.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. δεν πειράζει, υπάρχει ο "σαλτάρω" που ούτως ή άλλως γράφει πάνω απο τα μισά σχόλια σε κάθε post

      Διαγραφή
    2. Μα ούτε αυτός εμφανίστηκε σήμερα. Ας αφήσουμε που έχω αμφιβολίες για την αυθεντική και μοναδική υπόστασή του. Μερικά σχόλια μου φαίνονται "ιμιτασιόν". Νομίζω πως έχει κάνει σχολή...

      Διαγραφή
    3. Ά!, γιαυτούς γράφετε..
      Συγνώμη..
      Εγώ διαβάζω πρώτα τα σχόλια..-Ψάχνω για κανα_truffle,και μετά το πόστ..
      Καμιά φορά διαβάζω με Βουστροφηδόν γραφή.

      Καλημέρα κ.Δήμου,και ευχαριστούμε που υπάρχετε κοντά μας.

      Κάνεφ

      Διαγραφή
    4. Ναι, γι αυτούς γράφω. Άλλαξαν πολλά πράγματα στη χώρα τους και στον κόσμο. Μπορούμε να μάθουμε από αυτούς ακόμα και διαφωνώντας.

      Διαγραφή
    5. Κύριε Δήμου!!
      Βρήκα ένα truffle στα σχόλια απόψε..
      Θα το φάω,και θα ανοίξω ένα Κάβα Καμπά, του 2006 !
      Καληνύχτα..

      Όνου Κάνεφ

      Διαγραφή
    6. Προτείνω μια από τις επόμενες αναρτήσεις να έχει ως θέμα τη "Σχολή Σαλτάρω". Να προσπαθήσουμε όλοι να γράψουμε ένα κείμενο στο στιλ "σαλτάρω" και έτσι να συνθέσουμε ένα σουρεαλιστικό ψηφιδωτό. Ο ίδιος ο Σαλτάρω μπορεί μετά αν θέλει να βαθμολογήσει τις προσπάθειές μας.

      Διαγραφή
  2. Ένα μεγάλο ευχαριστώ στον οικοδεσπότη μας Ν.Δ. που αφιερώνειι τον χρόνο του να μας εξηγεί, και να μας δίνει ευκαιρίες για σκέψη και διάλογο, στους περίπλοκους καιρούς που ζούμε.
    Μακάρι τα λόγια του να πιάσουν τόπο.

    Με αγάπη,
    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Κοινωνική οικονομία της αγοράς. Κοινωνικό κράτος σε μια ελεύθερη αγορά.
    Γερμανία 1956, Ελλάδα 2016. Ο τόπος και οι άνθρωποι.
    Η παραγωγή, η εργασία, το ήθος και η παιδεία.
    Έχουμε ελπίδα; Πιστεύω ναί.
    Αλλά θα πρέπει ν´αλλάξουμε, εμείς οι άνθρωποι.

    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ο Τατσόπουλος κάτι είπε για IQ ταραμοσαλατας. Τι περιμένετε να καταλάβουν και να αποφασίσουν οι ταραμοσαλάτες ψηφοφόροι. Προσωπικά τα έχω παρατήσει πλέον. Τι να εξηγήσω και τι διάλογο να κάνω με μία ταραμοσαλατα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το IQ ας καταργηθεί. Ή ας μετρηθεί σωστά, με τη φαντασματοσκοπική μέθοδο. Βήματα:
      1. Βρίσκουμε τα πεδία ορισμού του πειραματόζωου.
      2. Εξετάζουμε αν η αναδρομική συνάρτηση του πειραματόζωου, είναι άρτια ή περιττή ή περιοδεύουσα.
      3. Εξετάζουμε αν η οντολογική συνάρτηση του πειραματόζωου είναι συνεχής.
      4. Βρίσκουμε τα σημεία τομής της αναδρομικής συνάρτησης με τους άξονες συμμετρίας του πειραματόζωου.
      5. Βρίσκουμε τα όρια του πειραματόζωου στα άκρα των διαστημάτων των πεδίων ορισμού.
      6. Βρίσκουμε τις μέσες και άκρες ασύμπτωτες.
      7. Βρίσκουμε τα διαστήματα της μονοτονίας και τα τοπικά ακρότατα του αναδρομικού ορισμού των αντίστροφων οντολογικών, ή αναδρομικών επεκτατισμών των συναρτήσεων του πειραματόζωου.
      8. Βρίσκουμε τα διαστήματα κυρτότητας του νυοστού μυελού του πειραματόζωου.
      9. Κατασκευάζουμε τον πίνακα μεταβολών.
      10. Με τη βοήθεια των βημάτων 1,2,3,4,5,6,7,8,9, προσδιορίζουμε τελικά το IQ του πειραματόζωου. Αλλιώτικα, η φιλοσοφία θα εξακολουθήσει να απομείνει ένας τρόπος του κοφτερού μυαλού να μπορεί να χουγιάζει λίγο τους απόμακρους υπερπλούσιους, να τους παίρνει με το στανιό τους κανένα χρήμα, για να μπορεί και αυτό να επιβιώσει.

      Διαγραφή
  5. Πρέπει να ξέρω τι σκέπτομαι, γιατί και για ποιο σκοπό. Δεν βλέπω γιατί μία Δυτική Γερμανία χωρίς πόλεμο (η ζωή σχεδόν απροβλημάτιστη) δεν θα έπρεπε να φτιάξει την οικονομία της. Αυτό είναι το φυσιολογικό. Ποιος πλούτος, ποιο οικονομικό θαύμα, ποια ελεύθερη αγορά (ελεύθερη αγορά είναι η μαύρη αγορά), ποιο κοινωνικό κράτος (του παρελθόντος;). Στη Δυτική Γερμανία υπήρχε ζωή, κάποιοι την σεβάστηκαν έστω και στοιχειωδώς, κάτι ελάχιστο έγινε να χρησιμεύσει στη ζωή. Η Γερμανία σήμερα δεν είναι πατρίδα για τη ζωή, αφού η διακονιάρα ελίτ της Γερμανίας πρωτοστατεί στην Ευρωζώνη που καταστρέφει τη ζωή στην πατρίδα μου και το κοινωνικό κράτος διαλύει σήμερα. Ζωή υπάρχει και στην Αμερική. Λέμε την ανάρτηση αυτή σε ένα αμερικανάκι από New Jersey. Γιατί να σταθεί έστω και σε μία λέξη. Το αμερικανάκι αυτό έχει μία κατεχόμενη πατρίδα (οι οικονομικοί δολοφόνοι ρημάζουν και την Αμερική) και έχει δηλαδή δικά του, σοβαρά πατριωτικά και άλλα καθημερινά, προσωπικά, ζωολογικά προβλήματα να λύσει. Τι άμεσα ορατό και αληθινά χρήσιμο εξηγούμε στο αμερικανάκι για τη ζωή του, με τα λόγια της ανάρτησης. Και πρέπει να σκεφτώ για να βρω πώς θα συνδεθώ με το θέμα και να δω και αν είναι θέμα μου και γιατί. Δεν είμαι προγραμματιζόμενη μηχανή. Ούτε νιώθω κάλεσμα σε τηλεοπτικό πρόγραμμα να μπορώ να αντικαθιστώ την αναγκαία ζωτική σκέψη μου μου με λαϊφστάιλ ευκολίες. Αν είμαι φιλελεύθερη σήμερα στην Ελλάδα, ποια είναι η γνώμη μου για τα κόκκινα δάνεια, για τους μισθούς, για το ευρώ. Αντιμετωπίζω την απόφαση που θα κρίνει την επιβίωση της ζωής στην πατρίδα μου. Για να δω καλά αυτή την απόφαση ψάχνω να βρω τον εαυτό μου και μέσα από την ανάρτηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Anonymous, Δεν έχεις ιδέα ούτε από Γερμανία ούτε από Αμερική αλλά ούτε από λογική, ομολογώντας πως ψάχνεις να βρεις τον εαυτό σου. Αν είσαι ανήλικος (η) δικαιολογείσαι, διαφορετικά ψήφισες ΣΥΡΙΖΑ.

      Διαγραφή
  6. αχ, οικοδεσπότη μας,
    κάθησες κι έγραψες ολάκερη ανάρτηση / απολογία στον "Βιεννέζο".
    Αυτός αραγε απολογήθηκε ποτέ σε κανέναν για την ιδεολογία του ή μονάχα συνηθίζει κολλάει "ρετσινιές" και ταμπελίτσες;

    Όμως και στους δυό σας αφιερώνω το παρακάτω [Του Νικολάου Καρούζου του μηδέποτε αποθανόντος]:

    ΛΕΝΙΝ ΚΑΙ ΜΑΧΑΤΜΑ
    ___________________


    "Ξημέρωνε κι ήτανε κι οι δυό τους
    ασπροντυμένοι.
    Κελαηδούσε απ' όξω ο τόπος. "Τα πουλιά"
    ψιθύρισε ο Μαχάτμα.
    Ο Λένιν χαμογέλασε καλόκαρδα διορθώνοντας.
    "Μυδράλλια".

    Προσωπικώς πάντα ήξερα τί από τα δυό (μυδράλια ή πουλιά) άκουγε εκεί " "οξω" ο Δήμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα φυσικά δεν απάντησα προσωπικά στον Βιεννέζο - αλλά σε πολλούς και εδώ και απέξω που συμμερίζονται τις απόψεις του. Ήθελα άλλωστε από καιρό να ξεκαθαρίσω την δική μου τοποθέτηση στα οικονομικά και βρήκα την αφορμή.

      Διαγραφή
    2. κοίτα όμως τώρα πόσο κοντα στο ...'κοινωνικό πρόσωπο της οικονομίας" έφτασε τα πράγματα η παρούσα [μη] κυβέρνηση:

      "Τη συγκρότηση σε κάθε δημόσιο νοσοκομείο Επιτροπών Στήριξης Ασθενών δρομολογεί το υπουργείο Υγείας. Οι Επιτροπές αυτές θα γίνονται αποδέκτες όλων των καταγγελιών, των παραπόνων και των αιτημάτων των ασθενών και θα αναφέρονται σε μία Κεντρική Επιτροπή η οποία θα λειτουργεί το υπουργείο Υγείας. Η συγκρότηση αυτών των Επιτροπών θα γίνει με την έκδοση εφαρμοστικής υπουργικής απόφασης στην οποία θα προβλέπεται η σύνθεσή τους , ανέφερε ο υπουργός Υγείας , Ανδρέα Ξανθός".

      Πιστεύω οτι πολυ σύντομα η Υπηρεσίες υγείας των ...χότσποτς θα μοιάζουν χλιδάτες ως προς τις προσφερόμενες στα νοσοκομεία του ΕΣΥ με τους [αμοιβόμενους] "Επιτρόπους" με τα περιβραχιόνια...

      Διαγραφή
  7. Αυτό δεν είναι σχόλιο, είναι πρόταση για το επόμενο θέμα. "Ποια είναι τα όρια της προπαγάνδας" ή μάλλον πώς αυτή ορίζεται; ήταν ή όχι δεοντολογικά ορθή η προπαγάνδα υπέρ του Ναι, πέρυσι τον Ιούλιο;
    Κύριε Δήμου, όπως και ο παραπάνω σχολιαστής, σας ευχαριστώ που υπάρχετε! και που είστε τόσο ανοιχτός σε συζήτηση με άτομα πολύ κατωτέρου επιπέδου από το δικό σας! Με εντυπωσιάζετε πραγματικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το σημείωσα - ευχαριστώ. Αν και το θέμα είναι απλό: μία είναι η ελευθεροτυπία. Τα άλλα είναι φασισμός.

      Διαγραφή
    2. «Αν και το θέμα είναι απλό: μία είναι η ελευθεροτυπία. Τα άλλα είναι φασισμός.»

      Να η επόμενη τελείως απαράδεκτη τοποθέτησή σας, κύριε Δήμου. Μόνο στα γρήγορα ένα παράδειγμα: Σύμφωνα με αυτή την φιλοσοφία η (επαν)έκδοση μιας εφημερίδας σαν τον "Stürmer" (του ακραίου αντισημιτικού περιοδικού στη ναζιστική Γερμανία της δεκαετίας του 1930 και 1940) θα ήταν έκφραση της ελευθεροτυπίας και η ενδεχόμενη απαγόρευσή του θα ήταν ... φασισμός!!

      Το αναφέρω για να το έχετε υπόψή σας σε περίπτωση που σε λίγο θα μας διαφωτίσετε πιο αναλυτικά για τις ιδέες σας περί ελευθεροτυπίας και φασισμού ...

      Διαγραφή
    3. Πάλι σοφιστείες! Παρομοιάζετε ένα έντυπο μίσους που προτρέπει σε βία - με την ελεύθερη έκφραση γνώμης. Σε καμμία δημοκρατική χώρα δεν θα μπορούσε να κυκλοφορήσει ο "Stürmer". Πέφτετε πολύ χαμηλά!

      Διαγραφή
    4. Ε, να σχολιάσω τότε εγώ που δεν έχω πρόβλημα με τα… επίπεδα:

      "Του Δήμου του αρέσει ο καπιταλισμός επειδή πέρασε καλά με αυτό το σύστημα."

      Ξέρετε εσείς να μας πείτε κανέναν που να πέρασε καλά με τον κομουνισμό;
      Γιατί εγώ δεν ξέρω …
      …..
      Πως είπατε;;;
      Μουγκά πάλι;
      Μουγκά;
      Μούγκα.
      Περαστικά!

      D.

      Διαγραφή
    5. Κάτι νομενκλατούρες δεν περνούσαν άσκημα. Σαράντα υπερλιμουζίνες είχε ο Μπρεζνιεφ... Τώρα ο λαός... μούγκα.

      Διαγραφή
  8. Δεν μπορώ να κάνω σχόλιο αντάξιο του ποστ και προτιμώ να σωπάσω. Αν έχω κάποια έμπνευση ίσως σχολιάσω αργότερα. Συμφωνώ σε όλα με τον οικοδεσπότη. Λέει ό,τι αισθάνομαι πολύ καλύτερα από όσο θα μπορούσα να το εκφράσω εγώ. Αυτή είναι η προσωπική μου αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ο κύριος Αριστοτελίδης είχε την απορία: "ποια ζωή ενημερώνουν". Είναι απορία συγκλονιστική και ανοιχτή. Η νέα ζωή, με ποιες πληροφορίες, ή θεωρίες, πρέπει να εφοδιαστεί και γιατί; Το ποίημα λειτουργεί και απορεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κύριε Δήμου, δεν αμφιβάλλω πως είστε υποστηρικτής του καπιταλισμού (ή ας πούμε της ελεύθερης οικονομίας της αγοράς) σε μια κάπως "ήπια" μορφή του/της – τη μορφή που λέγεται "κοινωνική οικονομία της αγοράς" ("Soziale Marktwirtschaft") όπως αναφέρετε και στην ανάρτήση σας.

    Στην ουσία αυτό όμως σημαίνει πάντα υποταγή στις απαιτήσεις των εργοδοτών/επιχειρηματιών (για λόγoυς συντομίας ας ονομάσουμε έτσι τους ιδιοκτήτες των μέσων παραγωής). Σημαίνει κατά κύριο λόγο την παραδοχή του διαχωρισμού ανάμεσα σε ισχυρούς και αδύναμους.

    Από αυτή την άποψη η ιδέα της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς δεν εκπροσωπεί μόνο κάτι το βαθιά αναξιοπρεπές (γιατί οι εργαζόμενοι καταντούν ικέτες για λίγο καλύτερες συνθήκες εργασίας/ανελευθερίας και για λίγο περισσότερα ψίχουλα από τον πλούτο τον οποίο δημιούργησαν οι ίδιοι με τη δική τους δουλειά). Είναι και κάτι άλλο: Οι τελευταίες δεκαετίες έδειξαν ότι αυτή η μορφή "συνεργασίας" των αδύναμων και των ισχυρών κατέληξε εις βάρος των πρώτων: οι συνθήκες εργασίας χειροτέρεψαν, τα (έτσι κι αλλιώς περιορισμένα) δικαιώματα των εργαζομένων περικόπτονται συνεχώς, ο ρόλος του κράτους (και των θεσμών του) ολοένα υποβαθμίζεται και ο πλούτος συγκεντρώνεται όλο και πιο πολύ στα χέρια των λίγων.

    Με άλλα λόγια: η ωραία ιδέα σας απέτυχε. Και (τουλάχιστον εκ των υστέρων) φυσικό είναι: Όταν προσπαθείς να συμβιβαστείς με τον εκμεταλλευτή σου αντί να πολεμήσεις εναντίον του, όταν τον θεωρείς μάλιστα εταίρο αντί για αντίπαλο, το αποτέλεσμα συνήθως θα είναι ότι ενισχύεις (την έτσι κι αλλιώς ισχυρή πια) θέση του – σε τέτοιο βαθμό που τελικά θα σε φάει.

    Η εποχή του γερμανικού οικονομικού θαύματος (που τόσο σας αρέσει) πέρασε. Φαίνεται πως επρόκειτο μάλλον για μια μικρή μεταβατική περιόδο πριν από την ολοκληρωτική νίκη του καπιταλιμσού στην πιο "αυθεντική" μορφή του.

    Αυτά για την "κοινωνική οικονομία της αγοράς".

    [Συνέχεια στο επόμενο σχόλιο.]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. [συνέχεια:]

    Το αρχικό μου σχόλιο βέβαια αφορούσε κάτι το πιο γενικό, με αφετηρία κάποιες παρατηρήσεις σας όπως τις εξής:

    «Άλλωστε ό,τι και να πείτε για τον καπιταλισμό (και οι επικρίσεις σας είναι σωστές) σκοντάφτει σε ένα σοβαρό πρόβλημα: άδικος, άπληστος, απάνθρωπος - είναι το μοναδικό οικονομικό σύστημα που λειτουργεί.» [χτες]
    ή:
    «Ο καπιταλισμός είναι σαν την δημοκρατία - είναι ένα άδικο και ατελές σύστημα - αλλά το μόνο που λειτουργεί (εναλλακτική λύση δεν λειτούργησε ακόμα καμιά).» [σχόλιό σας τον Ιούνιο 2007]

    Μα τι άλλο είναι αυτό παρά το δόγμα τού "There is no alternative"; Και όχι κατά 50% (όπως ισχυρίζεστε στην ανάρτησή σας), αλλά κατά 100%. Το ότι θέλετε "να τον βελτιώσουμε, να τον ελέγξουμε και να τον κάνουμε πιο δίκαιο [τον καπιταλισμό]" (όπως πάντα διαβεβαιώνετε) δεν σημαίνει ότι για σας υπάρχει εναλλακτική λύση. Άλλο είναι η τροποποίηση/μεταρρύθμιση και άλλο η κατάργηση/αντικατάσταση.

    Λάθος (κυρίως και από καθαρά λογική άποψη) είναι ο ισχυρισμός σας:

    «Δεν είμαι οπαδός της ΤΙΝΑ αλλά της soziale Marktwirtschaft που απέδειξε ότι υπάρχει εναλλακτική λύση – συνδυασμός της ελεύθερης αγοράς με κοινωνικό κράτος.»

    Ας χαρακτηρίσουμε την κοινωνική οικονομία της αγοράς ως μετρημένη έκφανση του καπιταλισμού (ή της οικονομίας της αγοράς όπως δηλώνει άλλωστε και ο όρος), ως πρόσμειξη κάποιων κοινωνικών ιδεών και στοιχείων, ας πούμε (ένα είδος "καπιταλισμός με ανθρώπινο πρόσωπο"). Αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι εναλλακτική λύση.

    Επίσης δεν είναι τελείως σωστό όταν γράφετε:

    «O δικός μας blogger με το ψευδώνυμο Viennezos, με αποκάλεσε εχθές "νέο-φιλελεύθερο" και οπαδό της TINA.»

    Οπαδό της ΤΙΝΑ, ναι. Αλλά δεν σας αποκάλεσα "νεοφιλελεύθερο". Έγραψα το εξής (αναφερόμενος στην τοποθέτησή σας ότι ο καπιταλισμός "είναι το μοναδικό οικονομικό σύστημα που λειτουργεί"):

    «Με άλλα λόγια: το γνωστό σύνθημα τού "TINA" ("There is no alternative"). Ένα ύπουλο προπαγανδιστικό κόλπο των νεοφιλελευθέρων (ξεκινώντας από τη Margaret Thatcher) και δείγμα της πνευματικής και ηθικής χρεωκοπίας εκείνων που το υιοθετούν γιατί πράγματι το πιστεύουν.»

    Δύο ομάδες χρησιμοποιούν λοιπόν (κατά τη γνώμη μου) το σλόγκαν τού (ή της;) ΤΙΝΑ: όχι μόνο οι ίδιοι οι φιλελεύθεροι, αλλά και κάποιοι άλλοι, ειδικά εκείνοι που πρεσβεύουν τον "καπιταλισμό με ανθρώπινο πρόσωπο" όπως το περιέγραψα πιο πάνω.

    Σε αυτή την δεύτερη κατηγορία συγκαταλέγω εσάς, κύριε Δήμου.

    Και ναι, αυτό συνεπάγεται πως δυστυχώς πρέπει να κατηγορήσω και εσάς για πνευματική και ηθική χρεωκοπία. Η αιτιολογία είναι απλή:

    [συνέχεια στο επόμενο σχόλιο]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καταρχήν, δεν μου αρέσει να απονέμω επαίνους -όταν έχω και επιφυλάξεις- σε πολιτικούς. Ο σπουδαιότερος παππούς της Θάτσερ, δεν ήταν ο ατάλαντος Κόντος, αλλά ο Άγγελος Βλάχος, ο εκδότης του Ευριπίδη. Διότι, ο Άγγελος Βλάχος, επειδή ήταν φιλόλογος ισχυρός, επειδή ήταν κρυφός ο πόθος του, και οι χαρές χαμένες, διπλάρωσε την Θάτσερ, και της είπε: τι είναι, η αφήγηση που προσομοιώνεις με τα δάχτυλα σου και κλείνεις στην κονσέρβα, να στείλεις στο διάστημα - η λαϊκούρα Λάικα είναι; Μα, έχει πληρώσει ευρωπαιόσημο και με το νόμο Βενιζέλου, μπορεί να ταξιδέψει στη μουσαντένια κυκλική τροχιά και να χαρεί τις ανθισμένες οικονομίες της όπως γουστάρει. Και σαν πέσει στην αστρολογική αγάπη, μπορεί και αυτοκίνητο να νοικιάσει και να εξερευνήσει την σκοτεινή όψη του φεγγαριού, τρεις μέρες και τρεις νύχτες. Όλα στο 36 κονφόρμ. Η αφήγηση της εγγονής του ισχυρού Άγγελου Βλάχου, της εγγονής Λάικας, ήταν, ρε παιδί μου, ότι δεν μπορούμε να πηδήξουμε και να βρεθούμε στην υγεία μας. Ο σπουδαιότερος παππούς του Έρχαρτ, ήταν ο Καρτέσιος. Ο άλλος ήταν ο Άλφα-δύο. Εφόσον, ο Καρτέσιος, σαν τίμιος Κοσμολόγος, έδωσε το όνομα του σε διάφορες εικασίες, θεωρήματα, αφηγήσεις, εισβολές γυμνών Βέλγων ξυλοκόπων σε μνημονιακές πολιτιστικές οθόνες - θεώρησε καλό να φτιάξει και μία μέθοδο γνώσης, σύμφωνη με το νόμο Βενιζέλου, για να διαβάζουμε καλλιτεχνομικές επιστολές, με χαμηλή μπαταρία και να πληρώνουμε και ευρωπαιόσημο, και οι προσομοιώσεις της γνώσεως και οι εκδρομές, του Έρχαρτ με τη Λάικα, στην αθέατη πλευρά της σκαληνής Σελήνης, να μην έχουν τέλος. Διότι, ο Έρχαρτ, επειδή ήταν φιλόλογος ισχυρός, μέλος της Ενώσεως των Υποδηματοποιών, ορντινάντζα της Λάικα, ασήμαντος παππούς της Θάτσερ, πίστευε και αυτός, το ρήμα της ζωής: δεν μπορούμε να πηδήξουμε και να βρεθούμε στην υγεία μας. Να μιλήσουν, Έρχαρτ και Θάτσερ στην ανθρωπότητα, κάτω, για να μας αποκαλύψουν το αλωνάκι της εκπομπής. Να βγουν από την Ιεριχώ με σάλπιγγες και να μας κατεδαφίσουν. Αυριανιστές! Δώστε μία εκπομπή στον φιλόλογο. Έχει να πει πολλά: την επανάληψη του φασισμού, γραμματιζούμενη. Δυστυχώς, έως σήμερα, μόνον οι τελευταίοι εγγονοί σαλπίζουν. Οι καημένοι επιστήμονες, χάνουν τις τρίχες της κεφαλής τους, φοράνε κίτρινα πουκάμισα του Μεταπολέμου, φεύγουν με το αυτοκίνητο για Βιρτζίνια και καταλήγουν Κάιρο, ανησυχούν για τον Άνθρωπο που γάβγιζε η Λάικα, αλλά μιλιά δεν βγάζουν, ούτε για την ουσία της υπόθεσης ούτε στο σκοτωμόν για το τίποτα. Πιστεύουν, και αυτοί, το δόγμα Θάτσερ-Έρχαρτ: δεν μπορούμε να πηδήξουμε, φωτιές, ή τίποτ' άλλο, ή το μυαλό μας το ίδιο, και να βρεθούμε στην υγεία μας. Η κατάθλιψη κρατάει χρόνια. Όσο κρατάει και ο δοσιλογισμός του έντεχνου - και το κατηγορώ. Το κατηγορώ πολύ. Μακάριος ο Διονύσιος Σολωμός, ο εκδότης του Ευριπίδη, που τον διαγράφει από την Ένωση, τον πουλάει και τον αγοράζει και τον λιβανίζει, ο Dennis ο τρομερός, από έκλειψη ραδονίου σε έκλειψη αργού, και δεν τον αφήνει και να στριφογυρίσει μέσα στην πυραμίδα του, για να χαρεί, μία στιγμή έστω, την άνετη αφήγηση του ύπνου του.
      Ρ.

      Διαγραφή
  12. [συνέχεια:]

    1) Ό,τι είναι φτιαγμένο από τον άνθρωπο επιδέχεται και τη μετέπειτα κατάργησή του, δεν είναι κάτι το αμετάβλητο. Οι υποστηρικτές τού ΤΙΝΑ μπερδεύουν ανθρώπινα έργα με τους φυσικούς νόμους. Αυτοί όντως δεν μπορούν να καταργηθούν. Ο καπιταλιμσός (ή οποιοδήποτε άλλο κοινωνικό, οικονομικό ή πολιτικό σύστημα) δεν είναι φυσικός νόμος! Οι κοινωνικές σχέσεις, ο τρόπος με τον οποίο γίνεται η ικανοποίηση των υλικών αναγκών, η ρύθμιση της ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής κ.λπ. – όλα αυτά είναι στην ευχέρεια των δημιουργών τους, δηλαδή των ανθρώπων. Υποστηρίζοντας (και όντως πιστεύοντας) πως σε τέτοιου είδους ζητήματα δεν υπάρχει εναλλακτική λύση είναι πνευματική χρεωκοπία. Πόσο μάλιστα, όταν οι ίδιοι άνθρωποι που "καταθέτουν τα όπλα" σε αυτά τα θέματα είναι σε άλλους τομείς – ειδικά στον χώρο της τεχνολογίας – θερμοί οπαδοί της πρόοδου και της ανάπτυξης, με τεράστια εμπιστοσύνη στα διανοητικά προσόντα της ανθρωπότητας.

    2) Αλλά κάτι το ακόμα πιο σοβαρό είναι η ηθική χρεωκοπία:

    Κάποιος καταλαβαίνει και παραδέχεται πως ένα σύστημα είναι "άδικο, άπληστο, απάνθρωπο κλ.π.", αλλά παρ’ όλα αυτά το υπερασπίζεται γιατί δεν μπορεί να φανταστεί εναλλακτική λύση;

    Οι πρακτικές συνέπειες μια τέτοιας στάσης είναι φοβερές από ηθική άποψη. Θα το δείξω με δύο συγκεκριμένα παραδείγματα:

    - Θυμάμαι πως πριν από χρόνια περιγράψατε την παιδική εργασία σε χώρες του τρίτου κόσμου ως - ναι μεν - κάτι το δυσάρεστο, αλλά ταυτόχρονα δεν θα έπρεπε να ξεχάσουμε πως με αυτή την εργασία το παιδί συμβάλλει στον βιοπορισμό της οικογένειας!
    [Συγγνώμη που δεν μπορώ να παραθέσω το πρωτότυπο. Μάλλον παρέλειψα να αποθηκεύσω το τότε σχόλιό σας. Πέστε μου αν νομίζετε πως η απόδοση είναι εσφαλμένη ή διαστερβλωμένη. Τότε θα αρχίσω να ψάχνω το πρωτότυπο. Δεν επρόκειτο για το κείμενο μιας ανάρτήσης σας, αλλά για απάντηση σε κάποιο σχόλιο (όχι απαραίτητα δικό μου).]

    - Το δεύτερο παράδειγμα αφορά την εκμετάλλευση των εργαζομένων στα κινέζικα εργοστάσια της εταιρείας Foxconn (και βέβαια όχι μόνο εκεί). Οι συνθήκες εργασίας ήταν τόσο σκληρές που είχαν ως αποτέλεσμα ακόμα και την αυτοκτονία μερικών ανθρώπων που δούλευαν εκεί.

    Εσείς, κύριε Δήμου, σχολιάσατε αυτά τα γεγονότα ως εξής:

    «Ο κόσμος είναι καλύτερος (προσοχή: όχι καλός) για όλους, [...]. Ακόμα και για τον εργαζόμενο στην Foxconn - αλλιώς δεν θα εκκρεμούσαν χιλιάδες αιτήσεις για πρόσληψη. Σαφώς για μας είναι σκλάβος (αν και βελτιώθηκαν οι συνθήκες) αλλά για την Κίνα είναι "προνομιούχος". Δουλεύει σκληρά 2-3 χρόνια, μαζεύει χρήματα και γυρίζει στο χωριό του όπου είναι ...κεφαλαιούχος και ανοίγει μαγαζί.»
    [εδώ το σχόλιο (κάτω από την ανάρτηση "Τέχνη και φοβία" της 9ης Μαρτίο 2016):
    http://doncat.blogspot.co.at/2016/03/blog-post_9.html?showComment=1457629899366#c2148914031242216269 ]

    [συνέχεια και τέλος στο επόμενο σχόλιο]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. [συνέχεια και τέλος]:

    Όχι πως νομίζω ότι επιδοκιμάζετε την παιδική εργασία ή την εκμετάλλευση των εργατών στο κινέζικο εργοστάσιο. Σίγουρα αυτό δεν το κάνετε. Αλλά αντιμετωπίζετε αυτά τα γεγονότα σαν να ήταν λίγο-πολύ αναπόφευκτες "παράπλευρες απώλειες" ("collateral damages") στην εφαρμογή ενός συστήματος που παρ’ όλα αυτά κατά βάθος είναι καλό και ευεργετικό και η υπάρξή του απαραίτητη (λόγω έλλειψης εναλλακτικής λύσης).

    Δεν διακρίνω πραγματική δυσφορία (και πολύ λιγότερο αγανάκτηση) όταν σχολιάσετε τις αναφορές σε αρνητικά φαινόμενα του καπιταλισμού. Και πέρα από την "ψύχραιμη λύπη" παρατήρησα και κάτι άλλο για το οποίο βρήκα μάλιστα μια καίνουργια (νομίζω) έκφραση: μπορεί να ονομαστεί η "σχετικοποίηση της δυστυχίας και της αδικίας":

    Δεν είναι σωστό η παιδική εργασία στον τρίτο κόσμο, αλλά από την άλλη πλευρά έτσι η οικογένεια έχει ένα εισόδημα. Οι εργάτες στην Κίνα για τα δικά μας δεδομένα είναι σκλάβοι, αλλά οι συνθήκες δεν μπορεί να είναι και τόσο άσχημες μια και υπάρχουν χιλιάδες αιτήσεις για πρόσληψη και τελικά αυτός που "δουλεύει σκληρά 2-3 χρόνια" μπορεί να γυρίσει στο χωριό του και να ανοίξει το δικό του μαγαζί. - Με άλλα λόγια: όσο φρικτές κι αν είναι οι συνθήκες, έχουν και κάτι καλό γι’ αυτούς που τις υφίστανται.

    Αυτή η "επιείκια" και ανοχή με την οποία οι οπαδοί του ΤΙΝΑ ήρεμα αντιμετωπίζουν τις τεράστιες αδικίες και ζημιές που προκαλεί το "ένα και μοναδικό" σύστημα, είναι έκφραση της πνευματικής τους χρεωκοπίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν θυμάμαι να έχω ποτέ μου γράψει κάτι που να εγκρίνει ή έστω να ανέχεται την παιδική εργασία.

      Όλα αυτά που γράψατε τα έχουμε διαβάσει και ακούσει εκατοντάδες φορές. Από τα εφηβικά μου χρόνια που αγόραζα τους κλασικούς του Μαρξισμού στις γαλλικές εκδόσεις των Editions Sociales. Και δεν υπάρχει αμφιβολία πως σε ένα ιδανικό ουτοπικό κόσμο δεν θα υπήρχαν αφεντικά και εργαζόμενοι, όλοι θα ήταν ίσοι και θα συμμετείχαν εξίσου στην ιδιοκτησία και τα κέρδη. (Εκτός αν ίσχυε η Μαρξική εξίσωση: "από τον καθένα σύμφωνα με τις ικανότητές του στον καθένα σύμφωνα με τις ανάγκες του").

      Πέστε μου όμως πώς είναι δυνατόν σε εκατόν πενήντα χρόνια από τότε που διατυπώθηκαν αυτές οι αρχές, σε δεκάδες κράτη όπου εφαρμόστηκαν αυτά τα συστήματα, να μην επιτευχθεί ούτε κατά δέκα τα εκατό αυτή η ισότητα και η δικαιοσύνη; Παρά μόνο η "αταξική κοινωνία" να καταλήξει σε νομενκλατούρα και η απελευθέρωση σε καταπίεση, γκούλαγκ και μαζικές εκτελέσεις. Εκατό εκατομμύρια άνθρωποι πλήρωσαν με τη ζωή τους το πείραμα του κομμουνισμού.

      Μήπως τελικά αυτό που γράψατε, ότι οι νόμοι της φύσης δεν αλλάζουν, ισχύει και για την ανθρώπινη φύση; Μήπως η σχέση του ανθρώπου με τα πράγματα, η κτητικότητα, η ιδιοκτησία, είναι κάτι βαθύτερα ριζωμένο στον χαρακτήρα του; Μήπως μόνο με μία ισορροπημένη σχέση ανάμεσα στην ελεύθερη ατομική πρωτοβουλία (που δημιουργεί) και την ανθρώπινη ανάγκη, μπορεί να έχουμε μία δικαιότερη πολιτεία; Αλλιώς αντί να μοιράζουμε πλούτο, μοιράζουμε φτώχια - κι αντί για ισότητα έχουμε ισοπέδωση με καταπίεση.

      Ας μην ξεχνάμε και την σοφή φράση του Όργουελ στη "Φάρμα των Ζώων". Η επιγραφή 'Όλα τα ζώα είναι ίσα" συμπληρώθηκε αργότερα με τη φράση "αλλά μερικά είναι πιο ίσα από τα άλλα". Αυτά τα "πιο ίσια ζώα" τα γνώρισα στα ταξίδια μου στην Ανατολική Ευρώπη και ήταν απεχθέστερα κι από τους χειροτερους καπιταλιστές.

      Διαγραφή
    2. Υ. Γ. Και ξέχασα να προσθέσω την κλασική καταληκτική φράση: "Εσείς τι προτείνετε;".

      Διαγραφή
    3. Το είπα πάνω πάνω κε Δήμου, πρώτα σχόλια. Επιμενετε να ασχολείστε με ταραμοσαλάτες. Λυπάμαι αν αυτό υποτιμά τον συνομιλητή σας, αλλά τι να κάνουμε; Να τα βάλουμε με τον Θεό;

      Διαγραφή
    4. Το πιο πάνω σχόλιό μου το δημοσίευσα τώρα και σε γερμανική μετάφραση ως αυτοτελή ανάρτηση στο δικό μου μπλογκ:
      http://enalexiko.blogspot.co.at/2016/04/tina-gibt-es-keine-alternative.html

      Έγιναν ελάχιστες τροποποιήσεις με σκόπο να είναι κατανοητό το κείμενο και για όσους δεν έχουν παρακολουθήσει τη συζήτηση εδώ.

      Διαγραφή
  14. Η μητέρα διάβαινε διάδρομο κλινικής νοσοκομείου...άφηνε ένα εικοσάρι ευρώ...ο ευλαβής ούτε που το κοιτούσε...γεια σας...γεια. Η μοναξιά του φαμιλιάρη ιατρού του ΕΣΥ: ανάλαφρο τσέπωμα. Χέρια λαβίδες, χέρια τσιμπήδες, χέρια ενέσεις, συγκαταθέσεις, τα χειρουργία λεωφορεία, χαλκομανία και ευζωία, κρυογονία, γεωγραφία. Και πάμε στα επείγοντα: ακουστικός και μαύρος πόνος. Δεν έχουμε όργανο, το όργανο μας είναι μισό - ήρθατε νύχτα να μας δουλέψετε, ασθενή; Ωρυλάς της βάρδιας έσφαξε ("σφάξε τον ένα ασθενή να πιει το αίμα ο άλλος"). Στον σφαγέα; Αστεράκια, νύχτα, πατατάκια ελληνικά (είναι και μερικά καμένα σχεδόν, πολύ γευστικά), τι να κάνουμε, τσιγάρο Μανόλη, εξωχώριε, σύμβουλε της γερμανικής κυβέρνησης. Γλίτωσες από τον σφάχτη με την αυτοκινητάρα. Αύριο πια, στον ιδιώτη. Οι γιατρουδιάρικες σχολές και τα νοσοκομεία καταρτίζουν ολωσδιόλου, όποιον ορέγεται την εκπαίδευση. Ο Δημήτριος Τεξανός, ημινομπελίστας, ήρθε να σφραγίσει οργανισμούς και ερευνητικά κέντρα. Σε πατρίδα λύνεται το πρόβλημα του καπιταλισμού. Καπιταλισμός περιφραγμένος, με κανόνες και ειρηνικός; Καλός, καλώς και στη δημοκρατική εξόντωση, αντιεκμεταλλευτικών πολιτών, προσφερόμενος. Τι θέλετε να κάνουμε με την πατρίδα μας, Ελλάδα, Βιεννέζε; Να την κάνουμε υπερχορδή; Πάνω στη συνάρτηση Γ έφτιαξαν μία θεωρία, αυτοί. Δεν τους βγάζεις την ιδέα, ούτε με χειρουργεία λεωφορεία, ενέσεις, συγκαταθέσεις, χέρια τσιμπήδες, χέρια λαβίδες, χειροβομβίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. αυτό είναι [αν μή τι άλλο...] κανονικό DADA!

      Διαγραφή
    2. και για τη συγκριση παραθέτω αποσπσμα του Τριστάν:

      [..] το τραγούδι ενός ποδηλάτη
      που ήταν από καρδιάς νταντά
      κι ήταν λοιπόν ντανταϊστής
      όπως όλοι οι νταντά από καρδιάς

      ένα φίδι φόραγε γάντια
      έκλεισε γρήγορα την δικλείδα
      έβαλε τα γάντια με το φιδίσια δέρμα
      και πήγε τον πάπα ν’ αγκαλιάσει

      είναι συγκινητικό
      κοιλιά λουλουδιασμένη
      δεν είχε πια νταντά μες στην καρδιά

      να πιείτε γάλα των πουλιών
      να πλύνετε τις σοκολάτες σας
      νταντά
      νταντά
      φάτε και μοσχαράκι

      Διαγραφή
    3. Κύριε Τσίγκα, είμαστε σε μία κατάσταση όπου θα κάνουμε αυτά. Έχουμε τον δικό μας Βαρουφάκη μη-Βαρουφάκη, τον Δημήτρη Καρούσο. Ποια ανεμπόδιστη ιδιωτική οικονομία; Τέτοια δε θα ξανακάνουμε.

      Διαγραφή


    4. Μα... το πέμπτο και σημαντικότερο βήμα:

      ΕΘΝΙΚΗ ΚΥΡΙΑΡΧΙΑ,
      ΕΘΝΙΚΗ ΑΝΕΞΑΡΤΗΣΙΑ,
      ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ

      τόχει πετύχει η κυβέρνηση του Αντρέα στα 1981.
      Έκτοτε έχει κυλήσει πολυ νερό στο αυλάκι...

      Διαγραφή
    5. Ανεμίσματα αεράτα. Δε θα συμφωνεί και ο Καρούζος; Θα συμφωνεί:

      ΑΡΝΗΣΙΚΑΚΟΣ
      Θα πεθάνω ζητώντας έναν ήλιο
      στα μεγάλα χρονικά μυστήρια
      κομματιάζοντας τη νύχτα μ’ ένα σμήνος από γαλαξίες
      αιωρούμενος δίχως τη μητρυία μας
      την αλύγιστη Βαρύτητα
      δίχως τα δάκρυα που μας επιβάλλει η Ελλάδα
      τούτ’ η χώρα που παιδεύει τα δροσερά ελληνόπουλα
      κι ανεμίζει τους αμέτρητους γραικύλους.

      Διαγραφή
  15. Μικρή διόρθωση ακόμα: Την ηθική χρεωκοπία εννοούσα βέβαια στην τελευταία πρόταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Ναι, συμβαίνει συχνά να ξεκινούν αναλύσεις
    με διαφορετικές αξιωματικές παραδοχές.
    Μα, δεν υπάρχει ελπίς να πειστείς και να πείσεις.

    Sam

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν έγιναν αξιωματικές παραδοχές. Ζούμε και πίσω από τις λέξεις. Σε περίπτωση άσχετη προς τα αξιώματα, γράφει π.χ. "Το σημείωσα - ευχαριστώ." Μαθαίνουμε λοιπόν αμέσως πώς να βλέπουμε και να μεταχειριζόμαστε ένα οποιοδήποτε αξίωμα.

      Διαγραφή
  17. Αποφασισα να μη ξανασχολιασω εδω.

    Το μπλογκ πεθανε . Ας το δεχτουμε .
    Το Φεησμπουκ κυριαρχησε .

    Προτεινω μεταφορα του μπλογκ μονο στο ΦΒ,
    οπου θα σχολιαζουμε, ειτε επωνυμα ειτε με ψευτωνυμο .

    Καλη ανταμωση στο ΦΒ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλό κατευόδιο! Εκατομμύρια blog σε όλο τον κόσμο, τα σκότωσες όλα!

      Το doncat δεν μετακομίζει.

      Διαγραφή
    2. The best new, the 10 last years as blogger

      Διαγραφή
  18. Τα σχόλια του Βιενέζος είναι αξιοπρεπή, πειστικά και ευγενικά. Εγώ το είχα πει κάπως αλλιώς πριν κανένα μήνα. Του Δήμου του αρέσει ο καπιταλισμός επειδή πέρασε καλά με αυτό το σύστημα. Με τις πόρσε του, με τα σπίτια του και με τα ωραία του. Με κατηγόρησε για ad homnimem αλλά εγώ δε τα μασάω αυτά. ΦΥΣΙΚΑ και οι προσωπικές επιτυχίες / αποτυχίες του καθενός διαμορφώνουν τις απόψεις του. Σε κανενός τα γονίδια δεν γράφει KAPITALISTIS αλλά μόνο αδενίνη, θυμίνη, κυτοσίνη γουανίνη (ουρακίλη) ήτοι τις τέσσερις βάσεις. Ένα το κρατούμενο και επομένως μην περιμένετε να πεισθεί δηλαδή να αρνηθεί τα ωραία χρόνια που πέρασε. ΠΟΤΕ.

    Τώρα τελευταία τον τσιμπάει κάτι επειδή χρειάστηκε να μετρήσει και το δίευρο και κάνει ποστ να παρηγορηθεί επειδή ΚΑΙ αυτός πλέον θίχτηκε προσωπικά από τον καπιταλισμό. Γιατί γκασμάδες οι ελλαδίτες πολιτικοί αλλά τα λεφτά τα δανείζαν οι αγορές. Και αυτές ξέραν και παραξέραν.

    Το ιερό απολογητικό παράδειγμα του καπιταλισμού είναι ο Στήβ Τζόμπς. Το Παιδί από το Γκαράζ. Και η άλλη εναλλακτική είναι το γκουλάγκ. Τι θες να γίνεις; Στήβ ή να πας στα γκουλάγκ; Αυτό είναι το δίλημμα που πουλάνε. Στο ανάμεσο υπάρχει μόνο το κενό. (το κενό του εγκεφάλου τους).

    Από το παραπάνω καταλαβαίνουμε ότι οι οπαδοί της ΤΙΝΑ είναι κατά βάθος το ίδιο με τους Σοβιετικούς. Και εκείνοι ΤΙΝΑ λέγανε προβάλλοντας σε κομματικούς σινεμάδες το Χάρλεμ και την κουκλουξκλαν και λέγανε να τι συμβαίνει στην Αμερική εδώ είμαστε καλά. Κι ας στέναζε ο κοσμάκης από κάτω μια ωραία ατμόσφαιρα είμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν θα σχολιάσω τα σχόλια του Viennezos αλλά τα δικά σας είναι τόσο ΦΤΗΝΑ που ντρέπομαι για σας. Πάλι σε προσωπικό επιπεδο και πάλι το επιχείρημα του καφενέ. Δεν λογοκρίνω - αλλά δεν συζητάω σε αυτό το επίπεδο.

      Διαγραφή
  19. Δηλαδή βλέπω και μου ανεβαίνει το αίμα στο κεφάλι. Μου βάζεις αυτόν τον θηλυκό ψυχάκια φωτό. Αυτό το υποκείμενο που έβαλε φουσκάλες στα παγωτά για να κερδίζει σε υλικό (όσοι δεν ξέρετε ψάξτε το, χημικιά είναι ελόγου της). Πόσο διάολο μπορείς να εμπιστευτείς κάποιον που άρχισε την καριέρα του κλέβοντας ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ το γλειφιτζούρι από ένα μωρό; Πόσο βαθύ μίσος μπορεί να κρύβει για το ανθρώπινο είδος. Βάλε Χίτλερ, Στάλιν, Μπέργκεν Μπέλσεν και γκούλαγκ, καλύτερα είναι από αυτή την φάτσα. Άντε από δω μας ανακάτωσες το στομάχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Κύριε Δήμου, όσον αφορά την πιο πάνω σημείωσή σας:

    "Να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν θυμάμαι να έχω ποτέ μου γράψει κάτι που να εγκρίνει ή έστω να ανέχεται την παιδική εργασία."

    Εγώ το βρήκα. Και θα σας το θυμίσω τώρα.

    Αφορμή ήταν μια ανάρτησή σας στις 27 Απρίλιου 2006 με τίτλο "Κάτω η κατανάλωση!" (βλ. όλους τους συνδέσμους πιο κάτω)

    Στην ίδια την ανάρτηση γράψατε μεταξύ αλλών:
    «Όμως ρώτησες τη νοικοκυρά τι ανακούφιση της έδωσε το νέο πλυντήριο;»

    Ο "sizenagir" το σχολίασε ως εξής:

    «[...]
    Ότι για να καταναλώσω εγώ ένα προϊόν που με στολίζει, με ντύνει, με διασκεδάζει κ.λ.π. δεν θα ήθελα να έχει δουλέψει ένα παιδί και μάλιστα κάτω από απάνθρωπες συνθήκες εργασίας.
    [...]
    Αν γνώριζε η νοικοκυρά ή η κοπέλα ότι το «πλυντήριο» που πήρε το συναρμολόγησε ένα παιδάκι 8 ετών για μία κούπα ρύζι και δουλεύοντας συνεχόμενα για 16 ώρες, θα το έπαιρνε; Τη ρωτήσατε Κε Δήμου;»


    Και η δική σας απάντηση, κύριε Δήμου, ήταν μάλιστα πιο λακωνική, πιο ψυχρή και πιο αναίσθητη απ’ ό,τι τη θυμόμουν:

    «Όσο για τις ενοχές για το παιδάκι που συναρμολογεί πλυντήρια κλπ. αν δεν το είχε κι αυτό, θα πέθαινε της πείνας.»

    Ντροπή σας, κύριε Δήμου! Τα λόγια σας φανερώνουν ακριβώς εκείνη την ηθική χρεωκοπία που την επέκρινα στο αναλυτικό μου σχόλιο!

    H απάντηση του "sizenigar" τότε ήταν:

    «Ο Κος Ν.Δ. είπε:
    "Όσο για τις ενοχές για το παιδάκι που συναρμολογεί πλυντήρια κλπ. αν δεν το είχε κι αυτό, θα πέθαινε της πείνας."
    Όταν σας πρωτοάκουσα σε ένα αμφιθέατρο ήμουν γύρω στα δέκα και οι απόψεις σας όπως τις άκουγα με το παιδικό μου μυαλό δεν μου άρεσαν. Εικοσιέξι χρόνια μετά οι απόψεις σας με σοκάρουν.
    [...]»


    Εμένα δεν με σοκάρουν πια τόσο πολύ. Μου προκαλούν κυρίως απέχθεια.

    Oι πηγές:
    - Ανάρτηση "Κάτω η κατανάλωση!" (27 Απριλίου 2006)
    http://ndimou.gr/ndimou/2006/04/blog-post_27.html

    - sizenagir (1):
    http://ndimou.gr/ndimou/2006/04/blog-post_27.html#c114621400248112777

    - απάντηση Ν. Δήμου:
    http://ndimou.gr/ndimou/2006/04/blog-post_27.html#c114622363251301391 (βλ. την 6η παράγραφο)

    - απάντηση sizenagir:
    http://ndimou.gr/ndimou/2006/04/blog-post_27.html#c114622607439810598

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΝΤΡΟΠΗ ΣΕ ΣΑΣ VIENNEZOS! Διαστρεβλώνετε τα λόγια μου. Εγώ αναφέρθηκα σε ένα γεγονός. Ότι το παιδάκι είχε το δίλημμα είτε να δουλέψει για ένα κομμάτι ψωμί είτε να πεινάσει. Δεν έγραψα πουθενά ότι συμφωνώ με αυτή την κατάσταση, ότι την εγκρίνω. Φυσικά και δεν την εγκρίνω - μόνο ένας σαδιστής θα συμφωνούσε. Πρέπει δηλαδή να δηλώσω ότι δεν είμαι σαδιστής και ότι δεν μου αρέσει να εργάζονται τα παιδάκια;

      Αυτό πάει με κάτι που γράψατε προηγουμένως: ότι δεν με βλέπετε να αγανακτώ και να διαμαρτύρομαι με τα στραβά του κόσμου. Αυτό συμβαίνει για έναν απλό λόγο: δεν είμαι λαϊκιστής, και μελοδραματικός δημαγωγωγός. Δεν απευθύνομαι στο συναίσθημα αλλά στην λογική των αναγνωστών μου. Θεωρώ ότι ο καλή τη πίστει συνομιλητής μου με αναγνωρίζει ως άνθρωπο και όχι ως ψυχρόν τέρας - και δεν χρειάζεται να τον πείσω για τα ανθρώπινα συναισθήματά μου.

      Διαγραφή
    2. Η έλλειψη σεβασμού και καλής πίστης δεν αξίζει καθόλου στον διανοούμενο Ν.Δ. που εκθέτει πάντα ανοιχτά και με ειλικρίνια τον εαυτό του, της ιδέες και το έργο του.
      Αυτή ακριβώς η έλλειψη σεβασμού και καλής πίστης τους γυρίζει boomerang.

      Π.

      Διαγραφή
    3. Κύριε Δήμου, αποκαλυπτικό είναι το πιο πάνω σχόλιό σας – από πολλές απόψεις.

      Να περιοριστώ μόνο σε ένα σημείο:

      Αρχικά γράψατε:

      "Να ξεκινήσω λέγοντας ότι δεν θυμάμαι να έχω ποτέ μου γράψει κάτι που να εγκρίνει ή έστω να ανέχεται την παιδική εργασία."

      Εντάξει το ξεχάσατε, κάτι τέτοιο συμβαίνει.

      Μετά όμως το βρήκα, και η αντίδράση σας είναι ότι ζητάτε και ρέστα. (Αυτή, νομίζω, είναι η έκφραση στα ελληνικά για την οποία δεν έχουμε κάτι το 100% ανάλογο στα γερμανικά.)

      Αρχίζετε δηλαδή να κατηγορείτε εμένα αντί να παραδεχτείτε τα δικά σας σφάλματα και ελαττώματα.

      Εντάξει, ας πούμε πως δεν εγκρίνετε την παιδική εργασία με το παράξενο σχόλιό σας του 2006 (αν και αυτό θα ήταν άξιο συζήτησης!). Μα τι σας κάνει να επιμένετε και στο άλλο σκέλος του ισχυρισμού σας, δηλαδή το "(δεν θυμάμαι) να έχω ποτέ μου γράψει κάτι που ... έστω να ανέχεται την παιδική εργασία!"

      Μα τι άλλο από ανοχή της κατάστασης είναι το λακωνικό σχόλιό σας:

      «Όσο για τις ενοχές για το παιδάκι που συναρμολογεί πλυντήρια κλπ. αν δεν το είχε κι αυτό, θα πέθαινε της πείνας.»

      Ιδιαίτερα προδοτικό από αυτή την άποψη είναι οι λέξεις στην αρχή, δηλαδή το "όσο για τις ενοχές". Μα τι να σημαίνει (ή να μεταδίδει ως διακριτικό μήνυμα στους αναγνώστες); Το εξής βέβαια: "Ας μην έχουμε ενοχές, όταν ένα παιδάκι 8 χρονών συναρμολογεί για μία κούπα ρύζι το πλυντήριο που χρησιμοποιούμε. Δεν υπάρχει λόγος για ενοχές γιατί αν δεν είχε αυτή τη δουλειά θα πέθαινε της πείνας."

      Δεν νομίζω βέβαια πως είστε σαδιστής, πως σας προκαλεί απόλαυση η παιδική εργασία, η φτώχια άλλων κ.λπ. Καθόλου. Το σχόλιό σας απλώς φανερώνει τον καθαρά ψυχρό, πραγματιστικό τρόπο σκέψης που είναι τόσο χαρακτηριστικό γνώρισμα τον ένθερμων οπαδών του καπιταλισμού. (Και μη μου πείτε πως εσείς δεν ανήκετε σε αυτούς.)

      Η ουσία της καπιταλιστικής επιχειρηματολογίας είναι:

      "Το παιδί δουλεύει, άρα κερδίζει λεφτά, άρα θα έχει μια κούπα ρύζι, άρα δεν θα πεθάνει της πείνας." Σωστό είναι να γράψετε πως αυτό είναι γεγονός. Στα πλαίσια του συστήματος που πρεσβεύετε έχετε απολύτως δίκιο από άποψη λογικής. Αλλά το ελάττωμα των τεχνοκρατών όλων των ολοκληρωτικών συστημάτων (όχι μόνο του καπιταλιμσού) ποτέ δεν είναι η έλλειψη λογικής σκέψης (πάντα της λογικής του εκάστοτε συστήματος βέβαια), αλλά η απώλεια ανθρωπιάς και ηθικής.

      Εσείς προσωπικά, κύριε Δήμου, μάλλον ούτε καν επιδιώκετε αυτή την απώλεια. Φαντάζομαι μάλιστα πως κάπου βαθιά μέσα σας θέλετε να είστε πραγματικά ανθρώπινος, ηθικός. Αλλά όπως δείχνει και μόνο αυτό το μικρό παράδειγμα με το παιδάκι που συναρμολογεί τα πλυντήρια: Δεν το καταφέρνετε γιατί η λογική του συστήματος στο οποίο πιστεύετε (και στην οποία είστε παγιδευμένη) δεν σας το επιτρέπει.

      Δεν ξέρω αν θα έπρεπε να νιώσω ικανοποίηση ή λύπη που επιβεβαιώσατε τόσο ξεκάθαρα την άποψή μου πως ο καπιταλιστικός τρόπος σκέψης οδηγεί στην ηθική χρεωκοπία (ακόμα και σε ανθρώπους που πιθανόν θέλουν και προσπαθούν να την αποφύγουν).

      Διαγραφή
    4. Δεν έχω την πρόθεση να απαντήσω σε άλλες προσωπικές επιθέσεις. Και η συλλογιστική σας και τα συμπεράσματά σας στοχεύουν εμένα (που αυθαίρετα ταυτίζετε με τον Καπιταλισμό). Αλλά δεν είμαι εγώ το θέμα αυτού του blog.

      Διαγραφή
    5. Κύριε Δήμου κι εγώ σας ευχαριστώ που υπάρχετε, σαν ηλιαχτίδα μέσα στη θύελλα της σοφιστικής και λαϊκιστικής αερολογίας που επικρατεί στη χώρα μας. Πόσο χαίρομαι που μπορώ κάπου να βρω ξεκάθαρες, λογικές και τεκμηριωμένες τοποθετήσεις στα θέματα που μας απασχολούν. Ίσως είστε ο μοναδικός άνθρωπος που συμφωνώ σε όλα. Είμαι βέβαιος πως οι απόψεις σας είναι απόρροια της επαγγελματικής σας εμπειρίας και της ζωής σας στο εξωτερικό. Είμαι επίσης βέβαιος πως οι επικριτές σας ούτε περίπτερο δεν διεύθυναν στη ζωή τους, ούτε έχουν βγει από τα σύνορα της χώρας. Αν είχαν βγει θα έβλεπαν πόσο ικανοποιημένοι νοιώθουν οι περισσότεροι εργαζόμενοι στις αναπτυγμένες χώρες με δημοκρατικά πολιτεύματα και ελεύθερη οικονομία. Τι προτείνουν Β. Κορέα, Βενεζουέλα και Κούβα?. Είναι τρελό να θέλουμε να αλλάξουμε τον πλανήτη, όταν είμαστε ανίκανοι να ζήσουμε τους εαυτούς μας. Η μόνη μας ελπίδα είναι να αντιγράψουμε τους επιτυχημένους αντί να τους κατακρίνουμε και να τους μισούμε.

      Διαγραφή
  21. K. Δήμου δράττομαι της ευκαιρίας από αυτήν σας την ανάρτηση να σας ρωτήσω ποια η γνώμη για το UBI (universal basic income) που φαίνεται να είναι πολύ της μόδας τελευταία. Διάβασα ότι η Φινλανδία το ξεκινά σύντομα , όπως και υπάρχουν αντίστοιχα πειράματα σε Ολλανδία, Καναδά, πιθανώς και Ελβετία σύντομα.

    Προσωπικά είμαι πολέμιος της ιδέας του κατώτατου μισθού καθώς χτυπά τους εργοδότες και τους αναγκάζει συχνά να είναι μη ανταγωνιστικοί. Η ιδέα του βασικού εγγυημένου εισοδήματος εξαφανίζει τον λόγο ύπαρξης του κατώτατου μισθού και άρα την μεταφορά του βάρους της επιβίωσης των εργαζομένων στις πλάτες των εργοδοτών ... θεωρείται ότι θα μπορούσε να δώσει ένα πιο ανθρώπινο πρόσωπο στον "καπιταλισμό" χωρίς να ανταγωνιζεται τις αρετές του?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Οι παλιοί κομμουνιστές έλεγαν: "η ζωή θα δείξει". Αυτά τα συστήματα όσο και ελκυστικά να μοιάζουν στην θεωρία επιβεβαιώνονται μόνο στην πράξη. Εκεί θα φανούν τα όποια προβλήματα κρύβουν.

      Διαγραφή
  22. O Ludwig Erhard δεν ήταν Νεο-Φιλελεύθερος; Αλήθεια; Πως ορίζεται η ταυτότητα ενός πολιτικού; Ποιο μέρος της πολιτικής του Erhard άραγε επέφερε πλούτο και ευημερία στους πολίτες της Γερμανίας; Οι φιλελεύθερες μεταρρυθμίσεις ή το Κράτος Πρόνοιας; Πόσο άντεξε αυτό το υβριδικό μοντέλο πριν πατήσει πόδι το Κράτος προς τον Ολιγοπωλιακό Καπιταλισμό;

    Έχει ποτέ αναρρωτηθεί κανείς αυτά τα ονειρεμένα σκανδιναβικά μοντέλα υβριδικής οικονομίας από που αντλούν την ευημερία τους; Ήταν μήπως φτωχές χώρες ώσπου ήρθε μια μέρα αυτή η σκανδιναβο-Σοσιαλδημοκρατία και τις απογείωσε;

    https://www.youtube.com/watch?v=zhE_68GMJIk

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ο Έρχαρτ έκανε ό,τι μπόρεσε για να κρατηθεί ανθρώπινος. Το ισοζύγιο μόνον εκείνος το ξέρει. Αν είχε την εμπειρία της έγερσης εκ νεκρών, ίσως να μας έλεγε τι ακριβώς είναι σημαντικό και τι ασήμαντο - δηλαδή σε τι πρέπει να επιμείνουμε με τη σκέψη και την χαρά μας και τι δεν ταιριάζει καθόλου. Η Ανάσταση, αυτή την αλήθεια της ζωής, ίσως να συμβολίζει: υπόθεσε τώρα που ζεις ότι γεύτηκες όλες τις πιθανές βαρβαρότητες και σκέψου την επόμενη σκέψη που θα σε αναγκάσει να νιώσεις άσχημα και διερεύνησε την. Αλλά επειδή ανάσταση, μοναδική και πλήρης του οργανισμού, η επόμενη στιγμή της ζωής του, δεν χρειαζόμαστε τις θρησκείες και τις παρόμοιες τέχνες. Αρκούν στα μωράκια οι δυνατοί, φυσικοί γονείς, μαμά και μπαμπάς, για τις σχετικές αποκαλύψεις.

      Διαγραφή
  23. Αρχικα σας παραξενεψε κ.Δημου γιατι πολλοι δεν σχολιαζουμε μαντευοντας λαθος οτι ειμαστε εναντιον σας.

    Δε σκεφτηκατε οτι στη χωρα της "αριστερης ηθικης" ή καλύτερα του "ηθικου πλεονεκτηματος της αριστερας" ντρεπομαστε να εκφραστουμε εστω και σε ενα μπλοκ. Εστω και ανωνυμα.

    Επειδη ειναι στο ιδιο μηκος κυματος προτεινω στους φιλους του μπλογκ να διαβασουν ενα σχετικα προσφατο αρθρο του Στεφανου Μανου με τιτλο "Δεν ειμαι ο Στεφανος Μανος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Κάτι δεν πάει καλά εδώ μέσα... Ή πλακώνανε τα τρόλλς και κάνουν πλάκα ή ο Σαλτάρω κοπιάρει τους πάντες ή έχουνε σαλτάρει άπαντες. Είναι αυτό ήθος διαόλου ή διαόλου ήθος; Είναι αυτή επικοινωνία; Έτσι συζητάνε οι πολιτισμένοι άνθρωποι; Βρίζοντας έναν 80χρονο διανοούμενο; Αυτά είναι τα επιχειρηματά τους; Είχα την εντύπωση ότι viennezos και clotho lachesis atropos διέθεταν μια κάποια ποιότητα. Εκτός εάν πρόκειται για "πλαστά" ψευδώνυμα! Τι να πω;

    Sam

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν ζητάω σεβασμό για τα 80 μου χρόνια - αλλά καλή πίστη, ευπρέπεια και λογικά επιχειρήματα. Δυστυχώς ο ένας προσπαθεί να πείσει ότι ηδονίζομαι να βλέπω παιδάκια να υποφέρουν και ο άλλος ότι υπερασπίζομαι την ελεύθερη οικονομία επειδή είχα κάποτε αγοράσει μία Πόρσε. Ούτε στο καφενείο! Και βέβαια οι κύριοι αυτοί δεν απάντησαν στο βασικό ερώτημα: Ποιο εναλλακτικό σύστημα αντιπροτείνουν;

      Πριν δέκα χρόνια, όταν είχα υποστεί αντίστοιχες επιθέσεις, είχα αγανακτήσει τόσο που έκλεισα τα σχόλια με αποτέλεσμα το blog να μαρανθεί και να επιβιώνει με δεκάδες αντί για χιλιάδες επισκέπτες. Με την ηλικία έγινα πιο ψύχραιμος κι ελπίζω να μην φτάσω στο ίδιο σημείο βρασμού.

      Διαγραφή
    2. Πάντως έχουν το κουράγιο να λιώνουν τα πληκτρολόγια.
      Απορίας άξιον και θαυμαστόν.
      Αλλά η λιβελογραφία κάποτε κουράζει όπως και τα Ιονέσκο-Μπεκετικά επίσης.

      Θυμίζω από Dali:

      "Ο φθόνος των άλλων υπήρξε πανττα το θερμομετρο της επιτυχίας μου".

      ΥΓ. Μπορούν επίσης να αναζητήσουν στοιχεία της "τέχνης" των στο δοκίμιο του ιδίου με τον τίτλο
      "Η Τέχνη του πορδίζειν γνωστού επίσης και ως το εγχειρίδιον του ύπουλου πυροβολικού"...

      Διαγραφή
    3. Κύριε Δήμου, κι εγώ πρωτίστως έθεσα ζήτημα ήθους και πολιτισμένης επικοινωνίας και στο τέλος δεν νομίζω ότι είναι κακό που μίλησα για έναν 80χρονο διανοούμενο, αφού στην περίπτωσή σας, κάθε λογικός άνθρωπος δίνει έμφαση όχι τόσο στη ηλικία σας ως ηλικία, αλλά στο γεγονός ότι έχουμε έναν άνθρωπο που διανοείται και συγγράφει επί δεκαετίες και τα τελευταία χρόνια μας κάνει τη χάρη να επικοινωνεί μαζί μας. (Αλήθεια, πόσοι ηλικιωμένοι, ακόμη και διανοούμενοι, έχουν την πνευματική διαύγεια του Νίκου Δήμου;) Αυτά ως προς την ηθική του διαλόγου. Ως προς την ουσία, τώρα, του διαλόγου, νομίζω ότι κάνετε δύο "λάθη". Το πρώτο σας "λάθος" είναι ότι δεν... εννοείται να... καταλάβετε πως η μαρξιστική σκέψη είναι στερεοτυπική και εντελώς αντιπαραγωγική στην αληθινή ζωή και οικονομία και ότι ήταν αναπόφευκτο τα επιχειρήματά σας να φέρουν σε αδιέξοδο τους αριστερούς συνομιλητές σας, εξ ου και οι αγένεια και η ασέβειά τους και μάλιστα από ανθρώπους που δεν το περιμέναμε. Το δεύτερο "λάθος" που κάνετε είναι ότι αναμένετε ευπρέπεια από στριμωγμένους αριστερούς που έχουν μία κάποια ακαδημαϊκή επάρκεια: σχεδόν όλοι τους, μόλις τους ρωτήσεις τι έχουν να προτείνουν, αντίς για απάντηση, όταν δεν ξορκίζουν τα μονοπώλια και τον καπιταλισμό, γενικώς και αορίστως, εκτοξεύουν ύβρεις εναντίον των συνομιλητών τους και καταφεύγουν σε ad hominem επιχειρήματα. Ευτυχώς που δεν κάνατε το τρίτο λάθος, δηλαδή να θυμώσετε μαζί τους. Δεν αξίζει να θυμώνουμε με την αγένεια και και τη κακία των άλλων και ιδίως με τη μισαλλοδοξία τους. Ας τους αφήσουμε στο έλεος της συνείδησή τους, όπως έλεγε ο πατέρας μου. Εσείς συνεχίστε, σας χρειαζόμαστε εμείς που δεν βρίζουμε τους άλλους όταν διαφωνούμε. Και κάτι τελευταίο. Δεν περίμενα από Έλληνες του εξωτερικού να συμπεριφέρονται έτσι. Αυτά είναι συγγνωστά στην Ελλάδα της φτώχειας και την ανεργία. Αλλά το να ζει κανείς στο εξωτερικό, επιτυχημένα και με τις ανέσεις του και να μιλάει ως ταλιμπάν της αριστεράς, είναι λιγάκι, πώς να το πω, παράδοξο.

      Sam

      Διαγραφή
    4. @Anonymous
      2016-04-09 04:22:10+00:00

      > Είναι αυτή επικοινωνία; Έτσι συζητάνε οι πολιτισμένοι άνθρωποι; Βρίζοντας έναν 80χρονο διανοούμενο; Είχα την εντύπωση ότι viennezos και clotho lachesis atropos διέθεταν μια κάποια ποιότητα. Εκτός εάν πρόκειται για "πλαστά" ψευδώνυμα!

      Αμ δεν είναι πλαστά. Ειδικά οι Τρεις Μοίρες… σκέτη απογοήτευση.

      Διαγραφή
  25. Η ιστορία επαναλαμβάνεται. Φοβάμαι ότι θα έχει την ίδια κατάληξη. Όταν βλέπω αλλεπάλληλα σεντόνια με την επιχειρηματολογία της "Αυγής" και του ανεξάρτητου κράτους των Εξαχρείων, ξέρω ότι έχω να κάνω με επαγγελματίες που αυτόν τον σκοπό έχουν: Να κλείσει το μπλόγκ. Οι ελεύθερες και ορθολογικές φωνές δεν είναι ανεκτές στους προπαγανδιστές κάθε αποχρώσεως. Εγώ δεν θα έπιανα κουβέντα με αυτούς ούτε θα δημοσίευα τα χιλιοπαιγμένα ιδεολογήματά τους, τις ύβρεις προς το πρόσωπο του οικοδεσπότη και τις δήθεν ευαισθησίες τους. Ξέρουν τι κάνουν. Αν κλείσει το μπλογκ είναι οι μόνοι που δεν θα λυπηθούν. Θυμόμαστε πως έκλεισε την τελευταία φορά το μπλόγκ: Αλλεπάλληλα σεντόνια από τον ίδιο υπολογιστή με διαφορετικά ψευδώνυμα. Γνωστή η μέθοδος. Συμφωνώ με την άποψη του Χάρρυ. Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σωστά τα λες Διονύση - αλλά δεν ξέρω τι θα άλλαζε αν ακολουθούσαμε τη γνώμη του Χάρρυ και μετακομίζαμε στο Facebook. Θα μας έβρισκαν και εκεί.
      Φταίω κι εγώ που επιλέγω τα "ενοχλητικά" γι αυτούς θέματα. Όμως πιστεύω πως για κάθε αντικειμενικό αναγνώστη το blog δικαιώνεται.

      Διαγραφή
    2. Κύριε Δήμου. Οι κακόβουλοι κρύβονται πίσω από ψευδώνυμα και έχετε τη δυνατότητα σαν οικοδεσπότης να τους περιορίσετε. Η γνώμη μου είναι πως εσείς πρέπει να έχετε τα πραγματικά στοιχεία όλων που γράφουν στο μπλόγκ. Δεν είναι τυχαίο πως το facebook και όλα τα μεγάλα κοινωνικά δίκτυα το κάνουν.

      Διαγραφή
    3. Μα δεν θέλω να τους περιορίσω - προτιμώ να εκτίθενται!

      Διαγραφή
  26. ΝΕΟ ΠΛΑΝΟΔΙΟΝ 3: 19 ερωτήματα στον Νίκο Δήμου:

    "
    Ο Φιλελευθερισμός είναι μία πολιτική φιλοσοφική θεωρία που ξεκίνησε τον 17ο αιώνα και τόνισε την προτεραιότητα της ελευθερίας ως πολιτικής και κοινωνικής αξίας. Απέρριψε τις τότε κυρίαρχες ιδέες των κληρονομικών προνομίων, της κρατικής θρησκείας, της απόλυτης (ελέω Θεού) μοναρχίας. Ο ιδρυτής του Τζον Λοκ όρισε πως κάθε άτομο έχει ένα φυσικό δικαίωμα στην ζωή, την ελευθερία και την ατομική ιδιοκτησία. Από εκεί οι εξελίξεις στην θεωρία και την πράξη οδήγησαν στην αντιπροσωπευτική δημοκρατία, την διάκριση των εξουσιών, την θέσπιση των δικαιωμάτων του ανθρώπου, το κράτος δικαίου – πράγματα σήμερα αυτονόητα, αλλά ανύπαρκτα πριν δυόμιση αιώνες. (Και ακόμα ανύπαρκτα σε μεγάλο μέρος της ανθρωπότητας).

    Προς διάκρισιν:

    Ο Νέο-φιλελευθερισμός είναι μία καθαρά οικονομική τοποθέτηση. Ξεκίνησε στα μέσα του 20ου αιώνα. Σύμφωνα με τους αντιπάλους του – οι υπερασπιστές του έχουν αντικρουόμενες απόψεις – έχει τα εξής βασικά χαρακτηριστικά: α) πρωτείο της αγοράς, β) μικρότερο κράτος, με περιορισμό του κοινωνικού κράτους, γ) απορρύθμιση και κατάργηση κρατικών παρεμβάσεων και νόμων που εμποδίζουν την επιχειρηματικότητα δ) ιδιωτικοποιήσεις ε) υποκατάσταση της αρχής του «κοινού καλού» με την ατομική πρωτοβουλία και υπευθυνότητα. Το κύριο μέλημα του Ν.Φ. είναι η αποτελεσματικότητα. Με την εφαρμογή των αρχών του, ισχυρίζεται ότι θα παραχθεί περισσότερος πλούτος. Η κατανομή του, τον απασχολεί λιγότερο. (Δεν είναι περίεργο πως είναι τόσο αντιπαθής. Είναι κατά βάσιν μία εγωιστική θεωρία).
    ".

    Γνώση περί την διαμόρφωση της οικονομικής οργάνωσης, αλλά όχι μόνο. Να ταυτίσω τον ομιλητή με την "φιλοσοφική θεωρία" ή την "οικονομική τοποθέτηση" δεν μπορώ. Αλλά αν δεν μπορώ να κάνω αυτό, δεν μπορώ επίσης, με κρίση αποκλειστική, να πω, τι σημαίνουν για το φαινόμενο της ζωής "οι εξελίξεις στην θεωρία και στην πράξη". Εμένα η γνώμη μου για τη ζωή που μου έτυχε, είναι, ότι, αν τα παιδιά μάθουν Βιολογία, χωρίς θεωρίες, γεγονότα μόνο και πειράματα, τότε καθόλου δεν θα χρειάζεται καμία πολιτική φιλοσοφία, και δεν θα γίνεται πόλεμος. Εμένα, ο Λοκ, με πνίγει. Η ζωή υπήρξε πολύ πριν από τον Λοκ και όποιος ζωντανός οργανισμός σήμερα βασανίζεται, ή δολοφονείται, έχει ανάγκη και τον Λοκ να αγνοεί και να γνωρίζει, όσο ο Λοκ, τελείως για φυσικούς λόγους, τον αγνοεί και τον γνωρίζει, και ο σεβασμός στη ζωή δεν είναι λογαριασμός μίας μόνο μονάδας, αγνοούμενης, του Λοκ, ούτε περιορίζεται στον Λοκ και στους διαδόχους του, γιατί δεν υποχρεώνεται ποτέ στην ανάγκη τους, εκτός αν αυτοπεριοριστεί με κάποιο τρόπο. Ούτε γνωρίζω τι αληθινά ήταν και τι πίστευε ο Λοκ. Ούτε γνωρίζω την γνώμη του Λοκ για το φαινόμενο της ζωής. Ο λόγος είναι απλός: δεν είναι ζωντανός αυτή τη στιγμή. Και, νομίζω πως, όταν συνομιλώ με κάποιον που δεν είναι ζωντανός, για να ρυθμίσω ζητηματάκια της ζωής σήμερα, και τις αισθήσεις μου και κάποιο μέλος της ανθρωπότητας δολοφονώ. Εγώ κρίνω μόνον εμένα. Πρέπει λοιπόν να ρωτήσω καθέναν ζωντανό για τα κοινά μας θεματάκια. Έχω αυτή τη δυνατότητα τώρα, με το δίκτυο. Είναι μία λεπτομέρεια, θέμα ελάχιστου χρόνου, να κάνω με την τεχνολογία αυτό που ακριβώς εξυπηρετεί τη ζωή: να πληροφορηθώ και τι νιώθουν οι άλλοι, όλοι. Γιατί, μέχρι σήμερα, μαθαίνω απλώς παρελθόν ζωής και "ειδήσεις".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Α, κι ένα τελευταίο.
    Δεν γλείφω τον Νίκο Δήμου.
    Αλλα μεγάλωσα -και γέρασα μ'αυτόν-
    και δεν αντέχω καθόλου τις βάρβαρες μετατοπίσεις της πνευματικης μου ...Γεωγραφίας ούτε κι αντέχω τις πρόστυχες εκπαραθυρώσεις π ρ ι γ κ ή π ω ν από τον όχλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Και κάτι τελευταίο: αν ο Νίκος Δήμου σχολίαζε μια σκέψη μου ή μου απαντούσε με ένα ποστ, θα το θεωρούσα τιμή μου, όπως και το να διαφωνεί μαζί μου. Οκ, ξέρω, είμαι της παλαιάς σχολής, της ξεπερασμένης... αστικής ευγένειας, έτσι με μεγάλωσαν οι γονείς μου, με έμαθαν να σέβομαι τους ανθρώπους που είναι τίμιοι και άξιοι. Όπως και να αγνοώ τις κακοήθεια. Μην κλείστε το μπλόγκ σας, κε Δήμου. Μην ηττηθείτε.

    Sam

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Συμφωνώ απόλυτα. Ο κόσμος δεν κινδυνεύει από την διαφορετικότητα των ιδεών, αλλά από τον τρόπο που αυτή η διαφορετικότητα εκφράζεται.
      Η επιθετικότητα και η έλλειψη σεβασμού δεν μας πείθουν καλύτερα από τον ήπιο και σοβαρό λόγο. Συμβαίνει ακριβώς το αντίθετο.

      Π.

      Διαγραφή
  29. H Θάτσερ εκλέχθηκε τρεις φορές και κυβέρνησε συνολικά 11 χρόνια,θα μπορούσε να συμβεί κάτι τέτοιο αν είχε επιβάλλει πολιτική ΤΙΝΑ εναντίον όλης της κοινωνίας; Aσφαλώς και όχι, αντιθέτως στην Ελλάδα συνεχώς αλλάζουμε κυβερνήσεις επειδή επιτίθενται αγρίως στον λαό, εξαιτίας των πολιτικών ΤΙΝΑ που εφαρμόζουν, δηλαδή με άλλα λόγια ακόμα και ο αριστερός Τσίπρας και οι δικοί του είναι πολύ πιο νεοφιλελεύθεροι από την κάθε Θάτσερ, τραγέλαφος, αυτοί που θεωρούνταν, και από τον Νίκο Δήμου, Σταλινιστές ή θαυμαστές του Στάλιν, υπηρετούν απόλυτα τις επιδιώξεις των Αμερικανών και γενικότερα τον νεοφιλελεύθερισμό και κρατιούνται αυτήν τη στιγμή στην εξουσία υποστηριζόμενοι μόνο από τις ξένες δυνάμεις.
    Από την άλλη δεν είναι τόσο βολικά τα πράγματα για αυτούς που θέλουν να τα βλέπουν με ένα συγκεκριμένο τρόπο, αν αποπλήρωνε τα σπασμένα του πολέμου η Γερμανία σε Σοβιετική ένωση-η μόνη χώρα που ήθελε την ησυχία της-, Ελλάδα και άλλες, ακόμα λάχανα και φασόλια θα τρώγαν οι Γερμανοί για να ξεπληρώσουν

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Αν διάβαζα αυτό: "Δεν απευθύνομαι στο συναίσθημα αλλά στην λογική των αναγνωστών μου." θα δήλωνε σε εμένα τα εξής: όταν σου μιλάω, ανάγκη και εσύ από το μέρος σου να προσπαθήσεις να είσαι έτοιμος να βλέπεις καθαρά τον εχθρό της υγείας σου και της ζωής σου, γιατί αυτόν σου δείχνω - εγώ μόνο σαχλαμάρες δεν δύναμαι να σου λέω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. ΓΕΝΙΚΟ ΣΧΟΛΙΟ:

    Νομίζω ότι υπερτιμάται η "δύναμη" και η σημασία του blog.
    Δεν πιστεύω δηλ. ότι διαβάζουν το blog παραπάνω από καμιά τριανταριά άτομα.
    Και από αυτούς οι περισσότεροι ζουν στο εξωτερικό. Πιστεύω ότι αρκετοί σχολιαστές μπαίνουν πολλές φορές την μέρα για να δουν εάν απαντήθηκε κάποιο σχόλιο τους ή εάν γράφτηκε κάποιο καινούριο σχόλιο και αυτό δίνει την ψευδαίσθηση των πολλών αναγνώσεων και των πολλών αναγνωστών.
    Αυτό αποδεικνύεται ότι και από το ότι σχολιάζουν συνέχεια οι ίδιοι και οι ίδιοι.
    Πριν διαβάσεις καλά - καλά κάποιον, ξέρεις πάνω κάτω από πριν τι θα πει.
    Επομένως καμία επίδραση δεν έχουμε ουσιαστικά στην κοινή γνώμη της Ελληνικής κοινωνίας.
    Η ιστορία λένε, επαναλαμβάνεται ΠΑΝΤΑ ως φάρσα.
    Μας αρέσει απλά να βαυκαλιζόμαστε για να έχουμε την ψευδαίσθηση της σημαντικότητας.
    ---
    Εάν τύχει να διαβάσετε κάποια από παλιά ποστ, αλλά και κάποια από τα σχόλια του παλιού blog και τα συγκινείτε τα με τα σημερινά, θα δείτε μεγάλη διαφορά - και δεν το λέω (γράφω έστω) υποτιμητικά για κάποιο σχολιαστή αυτό- .
    Εάν θέλαμε τα καινούρια θέματα και σχόλια να τα χαρακτηρίσουμε κάπως, -ακόμα και το σχόλιο που διαβάζετε τώρα- μία μόνο λέξη θα ταίριαζε: μιζέρια.
    Και όχι.
    Δεν ήταν οι εποχές καλύτερες, εμείς ήμασταν καλύτεροι.

    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. ΜΕ ΚΑΝΑΤΕ ΚΑΙ ΓΕΛΟΎΣΑ ΠΟΛΛΗ ΏΡΑ!

      Αυτή ήταν η αποζημίωσή μου για την ταλαιπωρία του σημερινού ποστ.

      Στο Θεό σας - νομίζετε ότι θα έκανα όλη αυτή τη δουλειά για 30 άτομα! Σας φαίνεται λογικό;

      Ευτυχώς στο Διαδίκτυο τα πάντα καταγράφονται. Η Google (φορέας του blogger και του blogspot) τα μετράει όλα.

      Επίσης τα αναλύει όλα (Google Analytics). Ξέρουμε όχι μόνο πόσοι επισκέπτονται το blog, πόσοι ξαναμπαίνουν και πόσοι είναι single time visitors, πόση ώρα (κατά μέσον όρο) παραμένουν συνδεδεμένοι και από ποια χώρα συνδέονται.

      Ευχαρίστως να σας στείλω όλα αυτά τα στοιχεία που υπάρχουν στα stats του blog.

      Πάντως σας πληροφορώ ότι πέσατε λίγο έξω στην εκτίμησή σας. Ακόμα και με την επανάληψη θα έπρεπε κάθε ένας από τους 30 να μπεί 110 φορές και να γράψει από 6 σχόλια για να πιάσει τους 3.299 επισκέπτες που είναι το ρεκόρ μας και τα αντίστοιχα 180 σχόλια. Ο μέσος όρος των επισκεπτών είναι γύρω στις 2,000.

      ΑΚΟΥ 30 ΑΤΟΜΑ!

      Διαγραφή
    2. Oι εποχές ήταν καλύτερες, και ο Ελευθέριος Βενιζέλος να ζούσε σήμερα θα ήταν ελλείψει πλέον της Ελλάδος των πέντε θαλασσών και των δύο ηπείρων ένας πρωθυπουργός-λογιστάκος, και όλοι αυτοί που σε καιρούς ευωχίας γράφαν μακροσκελή, ωραία και προσεγμένα κείμενα κριτικάροντας τους πάντες και τα πάντα σήμερα φαντάζουν αερολόγοι

      Διαγραφή
    3. Κύριε Δήμου
      …Ενδιαφέρουσες στατιστικές 2006
      Χρήστες:

      Συνολικοί Χρήστες (by ID) 1110
      Χρήστες/Post (ΜΟ) 59.6

      User names με πολλαπλά IDs:

      User name ID's

      aphrodite 35 (!!!)
      to ena kai to mhden 18
      George 5
      Hra 5
      traveller 4

      Άκου εσύ!
      aphrodite 35 (!!!)

      Διαγραφή
    4. Ολόκληρο το ποστ μαζύ με τα σχόλια του Μάη του 2006.Πολύ ενδιαφέρον..

      Κάνεφ

      Διαγραφή
    5. Και αυτά αφορούν το πρώτο μου blog: nikosdimou. Το δεύτερο (doncat) είχε μεγαλύτερη απήχηση. Δειτε τα στατιστικά του στο
      http://ndimou.gr/el/blogs/

      Διαγραφή
    6. Αδυνατώ να νιώσω έτσι: Δίνετε στα φανάρια;. Τι σημαίνει: "Ίσως λοιπόν να μην μας ενοχλεί τόσο η φιλανθρωπία, όσο οι φιλάνθρωποι…". Δεν ενοχλούμαι έτσι. Απλώς σκέπτομαι: αυτοί έχουν περισσότερα της ιδιοκτησίας τους ηλεκτρόνια; Ξέρουν τίποτα περισσότερο από όλους τους άλλους που ζουν αυτή τη στιγμή; Είναι λιγότερο απομονωμένοι από τους δυστυχούντες και μοναχικούς και βασανιζόμενους; Λιγότερο αγχωμένοι; Και δεν μπορώ αυτές τις σκέψεις μου να τις διαπραγματευθώ σαν θέμα και να τις συζητήσω. Να συζητήσω αν πρέπει να διαμορφώσω παράλογη αντίληψη για το φυσιολογικό. Αν κάνω αυτό, θα πονέσω περισσότερο. Εντάξει. Έχω ενόχληση για τους φιλάνθρωπους - με ενοχλούν (που δεν με ενοχλούν). Για να δούμε: γιατί δεν με βοηθούν να μην ενοχλούμαι; Μπορούν; Πάντως αν οι φιλάνθρωποι ισχυριστούν ότι έχω ενόχληση μαζί τους, θα ρωτήσω και εγώ: και ποιος είσαι εσύ και τι είσαι και τι κάνεις και από πότε σε εξουσιοδότησα να μου πεις και τι έχω και τι δεν έχω. Είναι μία ιστορία εξάσκησης της ψυχολογικής βίας - μηδενισμός της νόησης και εξευτελισμός της αξιοπρέπειας της ζωής, η βία αυτή. Ένα σύγγραμμα γραμματικής από τον κύριο Δήμου και θα πουλούσε τρελά και θα το εμπιστευόταν πάρα πολύς κόσμος ελληνικός. Πορς; Πορς. Εντάξει. Μία χτυπητή ζωγραφιά σε ένα βιβλίο, η Πορς. Δεν με εντυπωσιάζουν τα αντικείμενα, ούτε τα ζηλεύω ούτε τα φθονώ. Ξέρω κάποια πράγματα για την κυκλική κίνηση - τι να μου πει η μηχανή του αυτοκινήτου; Δεν ενδιαφέρθηκα να πάθω αυτό μεγαλώνοντας στην Ελλάδα. Αλλά, για να σε γνωρίσει το μικρό ελληνάκι και να μην γνωρίσει ποτέ ποτέ τους ακατανόητους!

      Διαγραφή
  32. Καταρχήν εξεπλάγην με την απάντησή σας - για να είμαι ειλικρινής δεν περίμενα την περίμενα καν.
    Γρήγορα- γρήγορα δύο-τρία σχόλια και παρατηρήσεις:

    1) Σας αντιγράφω :
    "Μηδενίζω το κοντέρ
    Ξεκινάω πάλι από την αρχή. Από το μηδέν.
    Σαν να γράφω για πρώτη φορά.
    Σαν να μην έχω γράψει τίποτα ως τώρα.

    Αυτό είναι ένα ημερολόγιο.
    Δεν έχει «θέματα προς συζήτησιν».
    Ούτε θέματα για Εκθέσεις Ιδεών.
    Περιέχει μόνο σκόρπιες στιγμές.
    Ζεστές. Όπως έρχονται στο μυαλό. Χωρίς επεξεργασία. Και χωρίς βιβλιογραφία.
    ---
    ***************************************************

    Τώρα, ελεύθερες σημειώσεις – χωρίς πρόγραμμα (όπως έλεγε η Μαρία Ρεζάν).

    Την μία μέρα τρεις, την άλλη πέντε – την άλλη, καμία.

    Όσοι περιμένουν βαθυστόχαστες σκέψεις, θα απογοητευθούν.

    Νοστάλγησα την σοφία της επιφάνειας.

    Τα πράγματα όπως συμβαίνουν και όπως φαίνονται.


    ***************************************************
    Ψάχνω έναν άλλο δρόμο επικοινωνίας, πιο ανθρώπινο και λιγότερο θεαματικό.

    Πιο καθημερινό και λιγότερο λόγιο.

    Χωρίς αυθεντία - αλλά με αυθεντικότητα".
    ********
    ---------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
    ΜΕ ΑΛΛΑ ΛΟΓΙΑ: για την πλάκα και το κέφι σας δεν γράφατε; Άλλαξε κάτι; Και αν ναι, κακός!

    ////////////////////////////////////////////////////////////////

    2) Μα καλά τόσο καιρό μιλάμε (αλληλογραφούμε έστω),με έχετε για τόσο αφελή, πιστέψατε πραγματικά ότι απευθυνόμουν σε εσάς και ότι πραγματικά εννοούσα αυτά που έγραφα;
    Κρίμα, και σας είχα για έξυπνο άνθρωπο!
    Λυπάμαι αλλά πέσατε σε μία παγιδούλα. Μια παγιδούλα που δεν στήθηκε για εσάς αλλά για άλλα "ζωάκια"ποιό... σιωπηλά! :)


    3) Να γελάτε ποιο συχνά, το γέλιο είναι ζωή!


    Υ.γ.

    Δηλ. τον D., τον διαβάζουν 2000 άτομα;;
    Εάν το ήξερα αυτό θα ήμουν ποιο "επίσημος" και να σκεφτείς ότι δεν φοράω κάν… γραβάτα!

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, έγραφα πολύ καλύτερα τότε...

      Αν σκεφθεί κανείς τι μου συνέβη τα τελευταία δέκα χρόνια, είναι απορίας άξιον το ότι γράφω ακόμα...

      Διαγραφή
    2. Ναι, αλλά η σκέψη προηγείται της γραφής και η διάθεση της σκέψης.
      Θα κλείσω τώρα το PC, έχει τόσο ωραίο καιρό έξω!
      Τώρα που ο D., έγινε διασημότητα ε, είναι καιρός να το παίξει ακριβοθώρητος είναι ποιο αποτελεσματικό έτσι…

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
  33. Δεν ξέρω τι λέτε εσείς, αλλά εγώ νομίζω ότι νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλιστές τα έχουν βρει μεταξύ τους link

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Πράγματι, αυτές οι επιθέσεις είναι απολύτως απαράδεκτες όχι όμως και ανεξήγητες, αφού προϋποθέτουν το μίσος. Το μίσος για τον άλλον και τις πεποιθήσεις του! Κι αναρωτιέμαι, πως φτάνει ένας σοβαρός και σκεπτόμενος άνθρωπος να μισεί έναν στοχαστή; Πώς φτάνει να ξεπέφτει τόσο πολύ και το χειρότερο όλων, να ομολογεί την κατάντια του! Κρίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εάν τα ερωτήματά σας είναι ρητορικά, έχει καλώς. Διαφορετικά, θυμηθείτε το προεκλογικό μισαλλόδοξο λόγο των κυβερνώντων και την χθεσινή/προχθεσινή αθλιότητα της... κυβερνητικής ΕΣΗΕΑ η οποία τιμώρησε τους δημοσιογράφους που υποστήριξαν το ΝΑΙ!!! Αυτοί που κυβερνάνε σήμερα την Ελλάδα δηλητηρίασαν τον κόσμο με την επιθετικότητα, σε τέτοιο σημείο, ώστε ακόμη και καλλιεργημένοι άνθρωποι να συμπεριφέρονται σαν την πλέμπα των χουλιγκανων, χωρίς ντροπή και χωρίς αίσθημα. Νομίζω ότι η πολιτική κουλτούρα των Ελλήνων έχει πάρει την κάτω βόλτα και...

      Sam

      Διαγραφή
  35. Πολύς θόρυβος για το τίποτα ... ή τα ορφανά του Στάλιν σε νέες περιπέτειες (με μια ολίγη από παπαρολογική αριστερίστικη ρητορεία και να_χαμε_να_λεγαμε επαναστατική πολεμική της ξάπλας - πάντα και μόνον δια πληκτρολογίου, υποθέτω).

    1. Η μόνη ρεαλιστική εναλλακτική επιλογή στον καπιταλισμό της ελεύθερης αγοράς και των διαπλεκόμενων μεγαλοκαρχαριών είναι ο κρατικός καπιταλισμός του κόμματος και των ημετέρων.

    2. Η απάντηση για το ποιο οικονομικό "σύστημα" ήταν προτιμότερο δόθηκε εδώ και 10ετίες όταν χιλιάδες ανατολικογερμανοί καβαλάγανε δελταπτέρυγα, σκάβανε στοές και πεθαίνανε στα συρματοπλέγματα για να δραπετεύσουν προς τον "δυτικό παράδεισο".

    3. Τα μεγαλύτερα οικολογικά εγκλήματα στην ιστορία έχουν γίνει από κομμουνιστικά καθεστώτα. Εκεί δηλαδή που υποτίθεται ότι το μακροπρόθεσμο λαϊκό συμφέρον υπερισχύει - εκεί που δεν υπάρχουν "κακοί πλούσιοι".

    4. Ποτέ στην σύγχρονη ιστορία δεν έχει υπάρξει μεγαλύτερο άνοιγμα στην ταξική ψαλίδα από εκείνο που υπήρχε μεταξύ ενός μέλους του Πολίτ Μπιρό και ενός έγκλειστου αντιφρονούντα πολιτικού κρατουμένου στην δήθεν "αταξική" κομμουνιστική ΕΣΣΔ της κραταιάς περιόδου.

    TINA και τα μυαλά στα κάγκελα λοιπόν ... ακόμα και παρά του ότι το Soziale Marktwirtschaft δεν υπάρχει πλέον πουθενά εκτός Σκανδιναβίας-Ελβετίας και παρά μόνον στο μυαλό του οικοδεσπότη ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Σαν αναγνώστης αντιλαμβάνομαι ότι στο νεο doncat τα ποστ σε συχνότητα είναι καλύτερα χωρίς να εννοώ ότι τώρα έχουν βγει τα κορυφαία. Νομίζω όμως σχόλια του τύπου ποσότητας θεατών δεν πρέπει καν να περνάνε. 'Οσοι διαβάζουμε δε μας ενδιαφέρει ποιός είναι ο χρυσός αριθμός, όπως και οι λάτρεις και οι υμνητές των αριθμών οι μαθηματικοί δεν μοιράζονται ποτέ νόμπελ επειδή δεν μπορούν να πουν αν το πυθαγόρειο θεώρημα έχει μεγαλύτερο ειδικό βάρος ή η πράξη της αφαίρεσης ή της πρόσθεσης ή ο αριθμός τάδε ή το επικαμπύλιο ολοκλήρωμα ή αριθμός δείνα Δίνουν κάποια βραβεία μεταξύ τους που είναι περισσότερο θέμα μόδας και όχι περισσότερης αξίας οι αριθμολάγνοι ας γκοογκλάρουν για τα περαιτέρω,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @Nikos Dimou
    2016-04-08T10:12:00+03:00

    > O δικός μας blogger με το ψευδώνυμο Viennezos, με αποκάλεσε εχθές «νέο-φιλελεύθερο» και οπαδό της TINA. Η Τίνα είναι ακρωνύμιο (There Is No Alternative), το αγαπημένο σλόγκαν της Margaret Thatcher και σήμαινε ότι, κατά τη γνώμη της, δεν υπάρχει άλλη εναλλακτική λύση για την οικονομία παρά μόνο η ελεύθερη αγορά.

    Ο Viennezos προφανώς δεν είναι «οπαδός της TINA», συνεπώς θεωρεί ότι υπάρχει εναλλακτική λύση για την οικονομία. Βιενέζε, θα μας αποκαλύψετε ποια ακριβώς είναι αυτή η εναλλακτική; Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχει λοιπόν λύση εναλλακτική. Η επιβολή της υγείας μας στην οικονομία. Και αρχίζουμε από την πατρίδα μας. Ποιος απειλεί να μας ξεσπιτώσει; ΌΧΙ. Ποιος νομίζει ότι χρωστάμε σε αυτόν δάνεια και τη ζωή μας; ΌΧΙ. Ποιος μας πουλάει το νόμισμα του και εμείς το αγοράζουμε; ΌΧΙ. Ο λαός, ΌΧΙ.

      Διαγραφή
  38. viennezos
    clotho lachesis atropos

    Η απαντηση στο ερωτημα που θα κρινει την αντιπαραθεσή σας με τον ΝΔημου παραμενει:

    ΕΣΕΙΣ ΤΙ ΠΡΟΤΕΙΝΕΤΕ ;

    Κειμενα-σεντονια εναντιον των αποψεων του και δυστυχως και εναντιον του... αλλα τιποτα για τις δικες σας θεσεις, εκτος απο συνεσθηματα που εχουμε ολοι.

    Για τις αναγκες του διαλογου λοιπον, υποθετουμε οτι εχετε δικιο που "ξεσκισατε τον αντιπαλο σας" !

    Δεν αρκει ομως αυτο αν δεν εχετε την υπομονη να μας δωσετε ενα στιγμα του διαφορετικου που τοσο ενθερμα υποστηριζετε, ωστε να συγκρινουμε και να βγαλουμε τελικο συμπερασμα.

    Σας παρακαλω πειτε μας, τι ειδους διαφορετικη οικονομικη οργανωση σας εκφραζει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ε όχι και "ξέσκισαν τον αντίπαλό τους" όταν έκαναν γαργάρα όλες τις αποτυχίες και όλα τα εγκλήματα των "αντί-καπιταλιστικών" (είδατε αβρότητα!) συστημάτων. Σε κανένα από τα επιχειρήματά μου δεν απάντησαν..
      Στρίβειν δια της προσωπικής επιθέσεως.

      Και ούτε στην τελική μου ερώτηση απάντησαν - αυτή που τους θέσατε τώρα και εσείς: Ποια είναι η δική σας πρόταση;

      Διαγραφή
    2. Μα είναι απλό:

      Εσεις κε.Δημου εχετε το θαρρος να δημοσιοποιείτε τις όποιες απόψεις σας. Οι κυριοι διαφωνούν γενικώς χωρις να εχουν το θάρρος να εκφράσουν διαφορετικές προτάσεις. Απλως διαφωνούν γενικώς και αορίστως επικαλούμενοι ''συναισθηματικά'' επιχειρήματα. Και γιατο και δεν απαντούν, ούτε πείθουν.

      Ο ενας δηλώνει οτι ζει στην θαλπωρή της απάνθρωπης Γερμανίας και ο αλλος εχει site στα αγγλικά - γιατι αραγε? Στα κείμενά τους, το ιδιο γενικώς και αορίστως καταγγελτικό στυλάκι, χωρις καμιά ουσιαστική πρόταση, μια μυρουδιά συνιστώσας ΣΑΝΕΛ με λιγο μοντέρνο ύφος...

      Δειτε ΠΧ απόσπασμα απο κείμενο του clotho lachesis atropos:
      ''Τώρα είναι ευκαιρία για να δοθεί στο Ευρώ πολιτική βαρύτητα.
      Να γίνει αντιληπτό από τις αγορές ότι υπάρχει κάτι βαθύτερο στην Ευρώπη από τραπεζογραμμάτια''.(!)

      Θαυμάστε λογική: οι αγορές, η συνισταμένη των οικονομικων ενεργειών των πολιτών πρέπει να αλλάξει και να καταλάβουν οι άνθρωποι οτι υπάρχει κάτι βαθύτερο απο το χρήμα !
      Τι ειδους άνθρωποι θα είναι αυτοί που δεν θα κοιτάζουν το υλικό συμφέρον τους, ξερει να τους βρει μονο ο συγγραφέας.
      Πως άραγε το εφαρμόζει ο ίδιος με δικά του τραπεζογραμμάτια ?

      Κάποτε ήμουν / είμαστε επιεικείς με τα μεγάλα λόγια των ονειροπαρμένων της αριστεράς, κι ας μην εφαρμόζονταν με τίποτα στον πραγματικό κόσμο.

      Τώρα με την κρίση ομως είδαμε οτι ολες αυτές οι ομιχλώδεις και αδιέξοδες νοητικές διαδρομές χρησιμοποιουνται σαν ''φερενζες''.
      Τα επικαλείται ο αρρωστημένος κρατισμός, το πελατειακό κράτος των συνδικαλιστών του Δημοσίου κλπ, που πνίγει την χώρα μας και που δεν έχει καμία σχέση με την αρχική στόχευση του σοσιαλισμού. Γι' αυτά τα θέματα φυσικά η αριστερά κάνει μόκο
      Μοιάζει με το αντίστοιχο αμίμητο σύνθημα της ΑΔΕΔΥ ''Σημασία εχουν οι άνθρωποι και οχι οι αριθμοί'' Ακούγεται ωραίο, μόνο που στην πράξη βέβαια μετατρέπεται σε ''δώστε μας κι'αλλα δανεικα για τα κεκτημενα μας'' κλπ

      Πίσω απ'αυτά είναι εμφανές το αδιέξοδο της σημερινής αριστερής σκέψης:
      ''Συναισθηματική'' νοημοσύνη που συχνά οδηγεί σε λαϊκισμό, εθνικισμό και μηδενικές προτάσεις
      ''Μπορεί οπου εφαρμόσαμε τις ιδέες μας να απετυχαν, αλλα εμεις συνεχίζουμε να τις πιστεύομε γιατι θα ξαναγράψουμε την ...ιστορια", την Ευρωπη, τις αγορες κλπ

      Δεν εχει αξία αυτού του είδους η σκέψη, θαυμάστε πως ξαναγράφει τώρα την ιστορία η Αριστερά των ΣΑΝΕΛ στην εξουσία, αγνοείστε τους

      =================================================

      Ποια είναι η δική σας πρόταση;

      Με δυο λόγια: είμαι οπαδός της φιλελεύθερης δημοκρατίας που όλοι κατακρίνουν αλλά εκεί πηγαίνουν. Της ελευθερίας της αγοράς και της συρρίκνωσης του Δημοσίου. Της Δημιουργικότητας και των Θεσμών. Στο χώρο της οικονομικής σκέψης με εκφράζει η Αυστριακή φιλελεύθερη σχολή.

      Μελέτησα την Κα Thatcher και θαυμάζω την πολιτική της: ανέστρεψε την παρακμή και έστησε την σημερινή Αγγλία. Το αποτέλεσμα της φαίνεται στους σχετικούς δείκτες. Παρά τα πολλά λόγια κανένας από τους διαδόχους της δεν άλλαξε την πολιτική της. Μακάρι να μπορούσαμε να εκλέξουμε και εμείς ένα τέτοιο μεταρρυθμιστή...

      Τέλος Κε Δημου, είμαι και περήφανος μαθητής της δικής σας σκέψης!

      Διαγραφή
    3. Ο "George M" με ρωτάει:

      «Tι ειδους διαφορετικη οικονομικη οργανωση σας εκφραζει;»

      Κατά κάποιον τρόπο έτσι μου αρέσει η ερώτηση γιατί το "τι σας εκφράζει" περιέχει αυτό το υποκειμενικό και "ιδεολογικό" στοιχείο που έτσι κι αλλιώς χαρακτηρίζει τα σχόλια όλων μας, όταν συζητάμε το θέμα. Φαντάζομαι πως κανένας μας εδώ δεν είναι οικονομόλογος ώστε να είναι σε θέση να ανιμετωπίσει το θέμα από μια αυστηρά επιστημονική πλευρά ή να διατυπώσει ακριβείς προδιαγραφές για εναλλακτικές λύσεις.

      1.
      Με αυτή την επιφύλαξη, λοιπόν, μπορώ να πω ότι ως οικονομικό/κοινωνικό σύστημα πιο πολύ με εκφράζει μάλλον κάποιο μαρξιστικό/κομμουνιστικό μοντέλο με βάση την κατάργηση της ιδιωτικής ιδιοκτησίας στα μέσα παραγωγής και την κατάργηση της μισθωτής εργασίας προς όφελος ιδιωτών.

      2.
      Στη γνωστή αντίρρηση των φίλων του καπιταλισμού - "μα αυτό το μοντέλο απέτυχε" - θα απαντήσω με λόγια του σοφού Βασίλη Ραφαηλίδη (ο οποίος - σύμφωνα με τον Νίκο Δήμου - χαρακτήριζε τον εαυτό του "παλαιοκομμουνιστή", αλλά ωστόσο ήταν "έντιμος και οξυδερκής" όπως λέει επίσης ο κ. Δήμου):

      «Ο μαρξισμός, σαν τρόπος μελέτης της εμφάνισης και διαφοροποίησης της ανθρώ­πινης κοινωνίας, έχει ηλικία μικρότερη από ενάμιση αιώνα. Αυτός ο χρόνος είναι ανεπαρκέστατος για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για την ορθότητα ή μη του μαρξισμού, δεδομένου ότι η δυσκίνητη ιστορία, όπως ξέρουμε, μετράει την ηλικία της με αιώνες, ενώ ο άνθρωπος μετράει τη ζωή του με χρόνια.

      Συνεπώς, ενώ ενδεχομένως δικαιούμαστε να μιλάμε για αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού, έτσι που τον κατάντησαν οι γραφειοκράτες και οι αριβίστες, δεν δικαιούμαστε να μιλάμε για αποτυχία του μαρξισμού, ούτε άλλωστε για αποτυχία του κομουνισμού. Κι αυτό το τελευταίο, για το λόγο πως πουθενά στον κόσμο δεν εμφανίστηκε μέχρι σήμερα ένα κομουνιστικό καθεστώς, ενώ αυτά που αυτοχαρακτη­ ρίζονται σαν τέτοια, το κάνουν όπως ξέρουμε για να προσδιορίσουν την επιθυμητή φορά εξέλιξης των πραγμάτων και όχι για να χαρακτηρίσουν το υπάρχον κοινωνικό καθεστώς. Πάντως, ο υπαρκτός σοσιαλισμός δεν φάνηκε ικανός να μετεξελιχτεί σε κομουνισμό.»

      [Ραφαηλίδης: Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, 1991, σ. 27]

      Δύο λοιπόν είναι τα συμπεράσματα (σύμφωνα με τον Ραφαηλίδη):

      - Το ότι εξαφανίστηκαν οι χώρες του υπαρκτού σοσιαλισμού δεν είναι απόδειξη πως απέτυχε η ιδέα του κομμουνισμού (απλώς γιατί στην πραγματικότητα δεν επρόκειτο για κομμουνιστικά κράτη).

      - Ο χρόνος που πέρασε από τότε που αναπτύχθηκε ο μαρξισμός είναι πολύ σύντομος για να κρίνουμε οριστικά για την ορθότητά του.

      Και μπορεί ο Ραφαηλίδης να έχει δίκιο και με το εξής:

      «Το κύριο γνώρισμα ημών των κομoυνιστών είναι η έλλειψη υπομονής. Δε λέμε να κάτσoυμε να περιμένουμε ψύχραιμα να πεθάνει ο "γέρος" για να τον κληρονoμήσουμε φυσιoλoγικά και όλο τον παρενοχλούμε, σαν να θέλουμε να πεθάνει μια ώρα αρχύτερα, αφού έτσι κι αλλιώς θα πεθάνει. Αυτό είναι απόλυτα βέβαιο. Και τούτη η αδημονία καταλήγει συχνά σε επαναστάσεις ή σε εξεγέρσεις ή στις ενέργειες των "κομάντος - αναρχικών", που αυτοί κι αν είναι βιαστικοί! Η βιασύνη μπορεί να οδηγεί συχνά στην καταστροφή, όμως οι προοδευτικοί άνθρωποι είναι εξ ορισμού βιαστικοί.»
      [Ραφαηλίδης: Η κρυφή γοητεία της μπουρζουαζίας, 1991, σ. 57/58]

      Ομολογώ ότι ανήκω και εγώ στους ανυπόμονους. Και ίσως γι’ αυτό τρέφω συμπάθεια για ένα συγκεκριμένο υπαρκτό μοντέλο, έστω κι αν ο Ραφαηλίδης μάλλον θα με είχε μαλώσει:

      [συνέχεια στο επόμενο σχόλιο]

      Διαγραφή
    4. [Συνέχεια και τέλος:]

      3.
      Ως οικονομική / κοινωνική οργάνωση (απ’ όσες υπήρχαν μέχρι σήμερα και στον βαθμό που ξέρω για την ύπαρξή τους) μάλλον με εκφράζει πιο πολύ η Κούβα της δεκαετίας (περίπου) του 1960 και 1970:

      Ποιοτική και δωρεάν εκπαίδευση για όλους, το ίδιο η ιατρική περίθαλψη, το χαμηλότερο ποσοστό βρεφικής θνησιμότητας όλης της Λατινικής Αμερικής, κοινωνική ισότητα (τουλάχιστον σε πολύ μεγαλύτερο βαθμό απ’ ό,τι στα καπιταλιστικά κράτη τού τότε και τού σήμερα), η απουσία της καταναλωτικής μανίας κ.λπ. Κάτι κατάφερε ο Κάστρο!

      Βεβαίως υπάρχουν και αρνητικές πλευρές στο κουβανικό μοντέλο, φυσικά υπάρχει λόγος για επίκριση όσον αφορά π.χ. την τήρηση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, εννοείται πως στην ουσία το σύστημα είναι αυταρχικό κ.ο.κ. Αλλά: Όλα αυτά ισχύουν και για το καπιταλιστικό σύστημα! Καλά να αντιπαραθέσουμε τη δικτατορία α λα Κάστρο στη δυτική δημοκρατία (και να επισημάνουμε κάποιες αρετές της δεύτερης). Όμως (δυστυχώς) δεν είναι η δημοκρατία (ως πολιτικό σύστημα και πόλιτευμα) η οποία ορίζει τη ζωή μας, αλλά ο καπιταλισμός (ως οικονομικό και κοινωνικό σύστημα που υπονομεύει μάλιστα τη δημοκρατία όλο και πιο πολύ). Και αυτός (ο καπιταλισμός) σίγουρα δεν είναι λιγότερο αυταρχικός απ’ ό,τι είναι το καθεστώς του Κάστρο. Απλώς ασκεί τη βία του πιο διακριτικά και ύπουλα από μια δικτατορία συμβατικού τύπου. (Στην Ευρώπη τουλάχιστον. Σε κάποια άλλα μέρη της γης εξακολουθεί να το κάνει τελείως απροκάλυπτα, αν σκεφτούμε το παιδάκι στον τρίτο κόσμο που είναι υποχρεωμένο να συναρμολογεί πλυντήρια τα οποία ύστερα ... δίνουν ανακούφιση στις ευρωπαϊκες οικογένειες!)

      Και αν υποθέσουμε πως κάθε σύστημα έχει περιθώρια για βελτίωση, εγώ θα προτιμούσα σχετικές προσπάθειες λ.χ. στο κουβανικό/αριστερό/κομμουνιστικό σύστημα ενώ ο Νίκος Δήμου προτιμάει τη βελτίωση του καπιταλιστικού συστήματος. Να η ιδεολογική διάσταση του θέματος.

      Τώρα θα μου πείτε: "Μα και στην Κούβα καταρρέει ο κομμουνισμός (ή ο ψευτο-κομμουνισμός ή το σύστημα α λα Κάστρο)." Ναι, μάλλον έτσι είναι. Αλλά καταφέρε να επιβιώσει μερικές δεκαετίες παρά τις δυσμενείς συνθήκες, ιδίως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Λίγο είναι αυτό; Ειδικά αν έχουμε υπόψη πόσο απομονωμενή είναι η χώρα με το σύστημά του.

      Ό,τι είναι για μένα η Κούβα είναι για τον Νίκο Δήμου η "κοινωνική οικονομία της αγοράς" (ιδιαίτερα στην παλιά γερμανική μορφή της). Μα είχε αυτή πολύ μεγαλύτερη διάρκεια ζωής απ’ ό,τι το κουβανικό μοντέλο; Σύμφωνα με τον ίδιο τον Νίκο Δήμου "το [γερμανικό] «θαύμα» συνεχίστηκε για μερικές δεκαετίες ακόμα." Τώρα και αυτό μάλλον πλησιάζει στο τέλος του (αν δεν έχει λήξει πια). Όταν κρίνουμε λοιπόν την ποιότητα ενός συστήματος κυρίως με την ανθεκτικότητά του (πράγμα που δεν το θεωρώ σωστό) η διαφορά ανάμεσα στα δύο αυτά συστήματα δεν είναι και τόσο μεγάλη ...

      4.
      Και αφού οι περισσότεροι από σας μάλλον αντιπαθείτε οποιαδήποτε μαρξιστικά/κομμουνιστικά μοντέλα, να σημειωθεί ότι υπάρχουν και διάφορες άλλες ιδέες για μια μη-καπιταλιστική οικονομία και κοινωνία: Από τα αναρχικά ρεύματα (που μάλλον και αυτά θα τα συμπαθούσα, αλλά για τα οποία δεν ξέρω αρκετά για να εκφέρω γνώμη) μέχρι διάφορα σχέδια που βασίζονται σε μεταφυσικές ιδέες και τον εσωτερισμό, λ.χ. η "Ιερή Οικονομία" ("Sacred Econοmics") του Charles Eisenstein (ένας πνευματικός κόσμος με τον οποίο δεν με συνδέει απολύτως τίποτα).

      Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν πως τάχα δεν υπάρχουν (ιδέες και σχέδια για) εναλλακτικές λύσεις – αν και ακριβώς αυτό μάς λέει πεισματικά η καπιταλιστική προπαγάνδα. Αν δεν σας αρέσει ο μαρξισμός/κομμουνισμός, ας ασχοληθείτε τουλάχιστον με κάποια άλλα (πιο "εξωτικά") σχέδια – και μόνο αν τα έχετε μελετήσει και τελικά απορρίψει ως άχρηστα (για σας), μόνο τότε μπορείτε να πείτε δικαιολογημένα (αλλά ακόμα καθαρά υποκειμενικά): "There is no alternative".

      Διαγραφή
    5. Αναμενόμενη η απάντηση. Το προτεινόμενο σύστημα είναι ο μαρξισμός/κομμουνισμός. Ναι, μεν δεν πέτυχε πουθενά, αλλά: α) Ο "υπαρκτός" δεν ήταν κομμουνισμός. β) 150 χρόνια ειναι λίγα για να κριθεί γ) υπάρχει όμως ένα σύστημα που πλησίασε το ιδανικό - το μοντέλο της Κούβας την δεκαετία του 60.

      Για τις εκκαθαρίσεις, τα Γκούλαγκ, την Πολιτιστική Επανάσταση (μόνον αυτή 40.000.000 νεκρούς) την βαρβαρότητα του συστήματος (με κορυφαίο τον Πολ Ποτ) τσιμουδιά. Για το γεγονός ότι επί 80 χρόνια από τους υπαρκτούς δεν έγινε μία σημαντική επιστημονική εξέλιξη, δεν ανακαλύφθηκε ένα σημαντικό φάρμακο, τσιμουδιά. Για το γεγονός ότι οι σημαντικοί πνευματικοί δημιουργοί είτε αυτοκτονούσαν, είτε κλείνονταν στα κάτεργα, είτε εκτελούνταν, τσιμουδιά.

      Όσο για το μύθο της Κούβας τον φάγαμε με το κουτάλι εκείνα τα χρόνια. Μέχρι που μίλησα με Κουβανούς και κατάλαβα: Ήταν μία φοβερή ισοπέδωση, εξίσωση προς τα κάτω. Ναι μεν περίθαλψη για όλους αλλά στοιχειώδης, ναι μεν εκπαίδευση για όλους αλλά στο χαμηλότερο δυνατό επίπεδο. Και καταπίεση αφάνταστη, και σπιούνοι παντού και συνεχείς απαγορεύσεις - ακόμα και για την
      ροκ.

      Και μέσα σε όλα αυτά απύθμενος πόνος και οδύνη και ασφυξία για εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Μόνο τις "Ιστορίες από την Κολιμά" του Βαρλαάμ Σαλάμοφ να διαβάσετε και καταπίπτει όλο σας το οικοδόμημα...

      Δεν αναγνωρίζετε ότι το σύστημα που προτείνετε έχει εγγενείς αδυναμίες που βιάζουν την ανθρώπινη φύση - αλλά μιλάτε για "λάθη στην εφαρμογή"...

      Κατηγορείτε εμένα ότι δεν αντέδρασα αρκετά στην παιδική εργασία - και εσείς περνάτε σφουγγάρι πάνω από το μεγαλύτερο έγκλημα στην σύγχρονη ιστορία στο στυλ "ε δεν πετύχαμε με το πρώτο, θέλουμε χρόνο, την άλλη φορά καλύτερα".

      Ελπίζω, για την ανθρωπότητα, να μην υπάρξει άλλη φορά.

      Διαγραφή
    6. Υ. Γ. Ξέχασα να αναφέρω ότι και το Κουβανικό μοντέλο ήταν σκηνικό, επιδοτούμενο αδρά από την ΕΣΣΔ. Μετά την πτώση του Τείχους, στην καταπίεση προστέθηκε και η πείνα. Γενικά ο λιμός φαίνεται να συνοδεύει τα κομμουνιστικά καθεστώτα από την ΣΕ του 30 μέχρι την Βόρεια Κορέα όπου παράγονται μεν πύραυλοι με ατομικές κεφαλές αλλά κάθε δύο-τρία χρόνια λιμοκτονούν χιλιάδες κάτοικοι.

      Διαγραφή
    7. @Viennezos
      2016-04-09 23:03:44+00:00

      > «Ο μαρξισμός, σαν τρόπος μελέτης της εμφάνισης και διαφοροποίησης της ανθρώπινης κοινωνίας, έχει ηλικία μικρότερη από ενάμιση αιώνα. Αυτός ο χρόνος είναι ανεπαρκέστατος για να βγάλουμε ασφαλή συμπεράσματα για την ορθότητα ή μη του μαρξισμού.

      Το ίδιο και ο φασισμός. Να τα λέμε αυτά.

      > δεν δικαιούμαστε να μιλάμε για αποτυχία του μαρξισμού, ούτε άλλωστε για αποτυχία του κομουνισμού.

      > Ο χρόνος που πέρασε από τότε που αναπτύχθηκε ο μαρξισμός είναι πολύ σύντομος για να κρίνουμε οριστικά για την ορθότητά του.

      Ούτε γι' αποτυχία του φασισμού δικαιούμαστε να μιλάμε. Την πρώτη φορά μπορεί να μην τα καταφέραμε, αλλά τώρα ξέρουμε καλύτερα. Άλλωστε λιγότερα θύματα είχε από τον κομμ… θέλω να πω τον υπαρκτό σοσιαλισμό.

      @Viennezos
      2016-04-09 23:45:44+00:00

      > Ως οικονομική / κοινωνική οργάνωση μάλλον με εκφράζει πιο πολύ η Κούβα της δεκαετίας (περίπου) του 1960 και 1970:

      Θα πηγαίνατε να μείνετε εκεί το '60 κι '70;

      > Ποιοτική και δωρεάν εκπαίδευση για όλους, το ίδιο η ιατρική περίθαλψη

      Όπως έχει πει κι ο Φιντέλ Κάστρο: «Η Κούβα έχει τις υγιέστερες και πιο μορφωμένες πόρνες του κόσμου!».

      > κοινωνική ισότητα

      Προς τα κάτω. Και στον καπιταλισμό και σε κάθε άλλο καθεστώς έχει επιτευχθεί τέτοια ισότητα — στη φυλακή.

      > η απουσία της καταναλωτικής μανίας

      Να κι ο πουριτανισμός!

      Φυσικά στην Κούβα έβρισκες τα πάντα — απλώς ο κόσμος, θεραπευμένος από την καταναλωτική μανία, δεν τ' αγόραζε.

      Διαγραφή
    8. @Viennezos
      2016-04-09 23:45:44+00:00

      > Βεβαίως υπάρχουν και αρνητικές πλευρές στο κουβανικό μοντέλο. ΑΛΛΆ: Όλα αυτά ισχύουν και για το καπιταλιστικό σύστημα! Δεν είναι Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΊΑ η οποία ορίζει τη ζωή μας, αλλά Ο ΚΑΠΙΤΑΛΙΣΜΌΣ. Και αυτός σίγουρα δεν είναι λιγότερο αυταρχικός απ’ ό,τι είναι το καθεστώς του Κάστρο. Απλώς ασκεί τη βία του πιο διακριτικά και ύπουλα από μια δικτατορία συμβατικού τύπου.

      Πώς εξηγείτε τότε ότι άνθρωποι το έσκαγαν κατά χιλιάδες από το ένα καθεστώς για να πάνε στο άλλο, ίδια κι όμοια αυταρχικό, με τις ίδιες αρνητικές πλευρές και ίδια κι απαράλλακτη βία; Μαζική τύφλωση;

      > Το σύστημα α λα Κάστρο καταφέρε να επιβιώσει μερικές δεκαετίες παρά τις δυσμενείς συνθήκες, ιδίως μετά την κατάρρευση της Σοβιετικής Ένωσης. Λίγο είναι αυτό;

      Και το φασιστικό κίνημα μπορεί στο κέντρο να καταπνίγηκε από τη λυσσαλέα εβραιοκοινούμενη αντίδραση καπιταλιστών και κομμουνιστών που έφτασαν να αιματοκυλήσουν τον πλανήτη, αλλά στην ιβηρική χερσόνησο επιβίωσε πολλές δεκαετίες παρά τις δυσμενείς συνθήκες. Λίγο είναι αυτό; Ας του δώσουμε μια δεύτερη, κι αν χρειαστεί μια τρίτη, τέταρτη κτλ. ευκαιρία.

      > υπάρχουν και διάφορες άλλες ιδέες για μια μη-καπιταλιστική οικονομία και κοινωνία: Από τα αναρχικά ρεύματα μέχρι διάφορα σχέδια που βασίζονται σε μεταφυσικές ιδέες και τον εσωτερισμό, λ.χ. η "Ιερή Οικονομία" ("Sacred Econοmics")

      Και ο φασισμός!

      > Το πρόβλημα δεν είναι λοιπόν πως τάχα δεν υπάρχουν εναλλακτικές λύσεις. Αν δεν σας αρέσει ο μαρξισμός/κομμουνισμός, ας ασχοληθείτε τουλάχιστον με κάποια άλλα (πιο "εξωτικά") σχέδια – και μόνο αν τα έχετε μελετήσει και τελικά απορρίψει ως άχρηστα (για σας), μόνο τότε μπορείτε να πείτε δικαιολογημένα (αλλά ακόμα καθαρά υποκειμενικά): "There is no alternative".

      Η Θάτσερ προφανώς δεν τα μελέτησε αρκετά. Αλλιώς θα είχε γοητευθεί από τις αρετές τους.

      Κι αν δε μας αρέσει η δυτική ιατρική, υπάρχουν πιο «εξωτικές» εναλλακτικές: η ομοιοπαθητική, ο βελονισμός, η αγιουρβέδα. το ξεμάτιασμα. Όχι στην άκριτη απόρριψη των πάντων δίχως μελέτη.

      Διαγραφή
    9. @Nikos Dimou
      2016-04-10 08:21:38+00:00

      > το Κουβανικό μοντέλο ήταν σκηνικό, επιδοτούμενο αδρά από την ΕΣΣΔ.

      Χωριό Ποτέμκιν.

      Διαγραφή
    10. @ Νίκο Δήμου και Ein Steppenwolf:

      "Αναμενόμενη η απάντηση" γράφει ο Νίκος Δήμου, αναμενόμενη και η δική σας αντίδραση. Δεν έχω λόγο να διορθώσω ή να συμπληρώσω τίποτα από όσα έγραψα οπότε δεν θα σχολιάσω τα κείμενά σας.

      Διαγραφή
    11. Αγαπητέ Viennezo υπεκφεύγετε. Για τα θύματα του κομμουνισμού, για την τεράστια οδύνη που έφερε στον κόσμο, ούτε μία λέξη; Και μην μου πείτε ότι συμψηφίζονται με τα θύματα του καπιταλισμού γιατί ο καπιταλισμός δεν επαγγέλθηκε παραδείσους. Ούτε εξολόθρευσε απευθείας τόσα εκατομμύρια ανθρώπους. Μόνο με τις θρησκείες μπορείτε να συγκριθείτε σε θύματα και σε βασανισμούς...

      Διαγραφή
    12. @Viennezos
      2016-04-10 11:31:38+00:00

      > "Αναμενόμενη η απάντηση" γράφει ο Νίκος Δήμου, αναμενόμενη και η δική σας αντίδραση. Δεν έχω λόγο να διορθώσω ή να συμπληρώσω τίποτα από όσα έγραψα οπότε δεν θα σχολιάσω τα κείμενά σας.

      Ο Νίκος Δήμου απάντησε στην «αναμενόμενη» εξήγησή σας. Εσείς;

      Διαγραφή
    13. (πάλι) @ Νίκο Δήμου + Ein Steppenwolf:

      Μα γιατί με πιέζετε να επαναλάβω αυτά που ήδη έγραψα στο αρχικό μου σχόλιο;

      Κύριε Δήμου, παραπονιέστε για το εξής:

      «Για τις εκκαθαρίσεις, τα Γκούλαγκ, την Πολιτιστική Επανάσταση (μόνον αυτή 40.000.000 νεκρούς) την βαρβαρότητα του συστήματος (με κορυφαίο τον Πολ Ποτ) τσιμουδιά. [...] Για το γεγονός ότι οι σημαντικοί πνευματικοί δημιουργοί είτε αυτοκτονούσαν, είτε κλείνονταν στα κάτεργα, είτε εκτελούνταν, τσιμουδιά.»

      Kαι μετά πάλι:

      «Για τα θύματα του κομμουνισμού, για την τεράστια οδύνη που έφερε στον κόσμο, ούτε μία λέξη;»

      Μα την απάντηση ήδη έδωσα μέσα από τα λόγια του Ραφαηλίδη, και εσείς την ξέρετε γιατί αναφέρθηκατε μάλιστα σε αυτήν:

      «Ο "υπαρκτός" δεν ήταν κομμουνισμός.»

      Έτσι είναι. Γιατί με αναγκάζετε να παραθέσω για δεύτερη φορά τις σχετικές διευκρινίσεις του Ραφαηλίδη; Ίσως τώρα βοηθούν τα έντονα γράμματα:

      «Συνεπώς, ενώ ενδεχομένως δικαιούμαστε να μιλάμε για αποτυχία του υπαρκτού σοσιαλισμού, έτσι που τον κατάντησαν οι γραφειοκράτες και οι αριβίστες, δεν δικαιούμαστε να μιλάμε για αποτυχία του μαρξισμού, ούτε άλλωστε για αποτυχία του κομουνισμού. Κι αυτό το τελευταίο, για το λόγο πως πουθενά στον κόσμο δεν εμφανίστηκε μέχρι σήμερα ένα κομουνιστικό καθεστώς [σημ.: για τον Ραφαηλίδη ούτε και στην Κούβα λοιπόν], [...]. Πάντως, ο υπαρκτός σοσιαλισμός δεν φάνηκε ικανός να μετεξελιχτεί σε κομουνισμό.»

      Εντάξει, ας με κριτικάρετε, όταν λέω θετικά πράγματα για την Κούβα. (Όπως είπα, το ίδιο ίσως θα είχε κάνει και ο Ραφαηλίδης - αν και μάλλον για άλλους λόγους απ’ ό,τι εσείς.) Αλλά είναι απαράδεκτο και αβάσιμο να ταυτίσετε τον κομμουνισμό (και πολύ περισσότερο τον μαρξισμό) με τη Σοβιετική Ένωση, τα Γκούλαγκ ή τον Πόλ Ποτ.

      Υπάρχει οτιδήποτε στα γραπτά του Μαρξ ή του Ένγκελς που τεκηριώνει πως προπαγανδίζουν, ζητούν, επιδοκιμάζουν ή έστω ανέχονται βαρβαρότητες; Ή με άλλα λόγια: Τι φταίει ο Μαρξ για τα γκούλαγκ ή τον Πολ Ποτ;

      Είμαι σίγουρος πως είστε πολύ πιο διαβασμένος απ’ ό,τι εγώ σε αυτά τα θέματα. Δείξτε μου λοιπόν σχετικά σημεία στο έργο του Μαρξ, ας πούμε!

      Και παρεμπιπτόντως, απαράδεκτη είναι και η εξής παρατήρησή σας:

      «[...] εσείς περνάτε σφουγγάρι πάνω από το μεγαλύτερο έγκλημα στην σύγχρονη ιστορία στο στυλ "ε δεν πετύχαμε με το πρώτο, θέλουμε χρόνο, την άλλη φορά καλύτερα".»

      Στα μεγαλύτερα εγκλήματα στη σύγχρονη ιστορία συγκαταλέγεται σχεδόν απ’ όλους και το Ολοκαύτωμα (μαζί με τα άλλα εγκλήματα του εθνικοσοσιαλισμού). Ας μην αρχίσουμε συζήτηση ποιο από τα δύο ήταν το μεγαλύτερο. Απλώς θέλω να πω ότι σωστό θα ήταν να γράφατε τουλάχιστον για "ένα από τα μεγαλύτερα εγκλήματα στη σύγχρονη ιστορία" όταν κάνετε αναφορά στον "κομμουνισμό" (έτσι όπως τον αντιλαμβάνεστε εσείς). (Η σχέση μεταξύ φασισμού και καπιταλισμού έτσι κι αλλιώς θα ήταν ξεχωριστό θέμα ...)

      Διαγραφή
    14. Κι αλήθεια, δεν σας παραξενεύει το γεγονός ότι σε όλες τις χώρες, σε όλες τις φάσεις, έγιναν ακριβώς τα ίδια λάθη; Ότι σαν να ήταν νομοτελειακό, η εφαρμογή των απόψεων του μαρξισμού κατέληγε στο ίδιο ατύχημα. Άραγε να είναι τυχαίο;

      Διαγραφή
    15. " Άραγε να είναι τυχαίο; "

      Όχι. Έχει εξηγηθεί πλήρως. Το πρόβλημα προκύπτει από τη λανθασμένη φιλοσοφική θεωρία της Αντικειμενικής Αξίας (Objective Theory of Value):

      Υπεραξία, Μέρος Α'

      Υπεραξία, Μέρος Β'

      Διαγραφή
    16. Πολύ σωστές οι αιτιάσεις για τον κομμουνισμό αλλά για να είμαστε ακριβοδίκαιοι:

      - Nikos Dimou: "Όσο για το μύθο της Κούβας τον φάγαμε με το κουτάλι εκείνα τα χρόνια. Μέχρι που μίλησα με Κουβανούς και κατάλαβα: Ναι μεν περίθαλψη για όλους αλλά στοιχειώδης."

      Και στις Η.Π.Α. πάντως να 'ναι καλά το Obamacare (που εξακολουθούν να το αντιμάχονται λυσσαλέα οι Ρεπουμπλικανοί), γιατί μέχρι πριν λίγα χρόνια κάποια εκατομμύρια Αμερικανοί ήταν αποκλεισμένοι και από τη στοιχειώδη περίθαλψη.

      - Ein Steppenwolf: "Να κι ο πουριτανισμός!"

      Μακριά από εμάς η καταπίεση και η πουριτανική καταδυνάστευση, οφείλουμε πάντως να το ομολογήσουμε: ένα θεματάκι με την (υπερ)κατανάλωση το έχουμε στις δυτικές κοινωνίες. Μόνο τους τόνους τροφίμων που πετιούνται να σκεφτούμε: http://www.kathimerini.gr/448318/article/epikairothta/kosmos/trofima-poy-petioyntai-stoys-kadoys

      Διαγραφή
  39. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Να σκέπτομαι διάφορα αλλά να φτιάχνω προτάσεις που να τα αποκρύπτουν και από εμένα, γίνεται. Να συμπυκνώνω ένα, εξιχνιασμένο ή ανεξιχνίαστο μου, πάντως πολύ δύσκολο και σύνθετο, γενικό ή προσωπικό πρόβλημα, κάτι συλλογισμούς, ακριβώς σε μία πρόταση, γίνεται. Και, επίσης, να τοποθετούμαι, ή να νιώθω όπως μου ιδρώνει ως προς αυτά, ή να τα ξεχνάω και να περνάω σε μία άλλη του σώματος κατάσταση πιο ευχάριστη, αγγελική, φτερωμένη, διάπτερη, γίνεται. Όταν θα πω "ο καπιταλισμός" ανάγκη να ξέρω τι σκέπτομαι και τι λέω και τι νιώθω και αν νιώθω αρκετά καλά για να παίξω το παιχνίδι απατηλό, με τις σκέψεις, κενές ή γεμιστές, και τις λέξεις, ιδρωμένες ή χαπακωμένες, ή τα εκμαγεία εγκεφαλικά. Ένα το συμπέρασμα της ιδρωμένης Ζ' Οικουμενικής Συνόδου: "κι ο Τουρνάς να τραγουδά: τι χαρά, τι χαρά, τη γουστάρω τη σκλαβιά". Γιατί, όλα πρέπει να ιδρώνουν. Και ο Παρθενός. Δεν μπορούμε να κάνουμε αυτά. Αναγκαστικά, και άλλα θα προκύψουν. Οικουμένη, ίδρωσες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. [...] Κυριάρχησε κάθε αριστερός παραλογισμός· από τα δεινά που θα έφερναν οι επενδύσεις μέχρι τα καλά του υπαρκτού σοσιαλισμού. Δεν υπήρχε αριστερή ανοησία που να μη γίνει κυρίαρχο δόγμα στη χώρα. Γι’ αυτό και οι επίγονοι νιώθουν ασφαλείς να αμολάνε κάθε μπαρούφα που τους έρχεται ή να λένε ανερυθρίαστα ψέματα ή και να αφήνουν τα προβλήματα να σαπίζουν. Νιώθουν σίγουροι πως ό,τι κι αν πουν, ό,τι κι αν κάνουν, έχουν τους επικοινωνιακούς μηχανισμούς να τα δικαιολογήσουν. Λογικό, αφού μέχρι στιγμής κατάφεραν να παραλύσουν τη γονατισμένη οικονομία, να φουντώσουν το εκρηκτικό πρόβλημα του προσφυγικού, αλλά μπορούν να δικαιολογούνται καταγγέλλοντας τους άλλους ως «νεοφιλελεύθερους». Αλλά αυτό (ευτυχώς) τελειώνει...

    και άλλα πολλά παρόμοια σήμερα ο επάρατος-μη πω και τρισκατάρατος- κοζανίτης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Νομιζω οτι η ικανοτητα που εχει ο Νικος Δημου να ερμηνευει τα πραγματα με την λογικη δεν τον κανει λιγοτερο ευαισθητο απο αλλους. Μπορει ακριβως αυτη του η ικανοτητα να βλεπει 'καθαρα, να του εχει στοιχισει σε συναισθηματικο επιπεδο πιο πολυ απο οτι 'βγαινει' προς τα εξω.

    Τωρα ως προς την τρεχουσα αναρτηση, γινεται οι επομενες γενιες να ζησουν σε μια χωρα οπου θα υπαρχουν δουλειες, οπου η Παιδεια θα εξελισσεται, οπου τα δημοσια νοσοκομεια θα λειτουργουν χωρις βασικες ελλειψεις, οπου θα σεβονται ολοι τα δικαιωματα των αλλων - και οχι κατα πως βολευει αναλογα με την περισταση, οπου δεν θα ισοπεδωνονται ολα προς τα κατω, οπου οι νεοι θα βλεπουν καποιον 'οριζοντα' μπροστα τους και οι ηλικιωμενοι θα μπορουν να ζησουν το υπολοιπο της ζωης τους με αξιοπρεπεια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αν ένας Έλληνας, διανοούμενος ή ξερωγώ, πλην Καζάκη, μου έλεγε, όχι βέβαια ανακατεύοντας τη λέξη συναίσθημα με τη λέξη λογική, αλλά αν μου έλεγε: "ας σκεφτούμε λογικά", ούτε θα τον πίστευα ούτε θα τον υπολόγιζα. Θα είχα την ιδέα ότι με περιπαίζει. Αν δεν ήταν Έλληνας, και ήταν αλλοδαπός, κομουνιστής, αν είχαν προηγηθεί και άλλα λόγια, εξηγήσεις, θα πίστευα ότι με αγαπάει και πολύ σοβαρά θα σκεφτόμουνα τι μου λέει. Μην πάμε όμως τώρα σε μια προσωπική προκατάληψη να βγάλουμε παράξενα συμπεράσματα. Αυτό είναι: ποιον φαινόμενο να πιστέψω, άμα ζω στην πατρίδα μου σαν ξένος;

      Διαγραφή
    2. @Ντιτα
      2016-04-09 17:13:42+00:00

      > Γινεται οι επομενες γενιες να ζησουν σε μια χωρα οπου θα υπαρχουν δουλειες, οπου η Παιδεια θα εξελισσεται, οπου τα δημοσια νοσοκομεια θα λειτουργουν χωρις βασικες ελλειψεις, οπου θα σεβονται ολοι τα δικαιωματα των αλλων - και οχι κατα πως βολευει αναλογα με την περισταση, οπου δεν θα ισοπεδωνονται ολα προς τα κατω, οπου οι νεοι θα βλεπουν καποιον 'οριζοντα' μπροστα τους και οι ηλικιωμενοι θα μπορουν να ζησουν το υπολοιπο της ζωης τους με αξιοπρεπεια;

      Γίνεται και παραγίνεται. Αλλά ο Viennezos θα σας πει ότι με το ν' αρκείστε σε δουλειές, νοσοκομεία με γάζες και νέους με κάποια προοπτική, «υποτάσσεστε στις απαιτήσεις της εργοδοσίας», «καταντάτε ικέτις για λίγο καλύτερες συνθήκες ανελευθερίας και για μερικά ψίχουλα παραπάνω από τον πλούτο που εσείς η ίδια δημιουργείτε με την εργασία σας», «συμβιβάζεσθε με τον εκμεταλλευτή σας», θεωρώντας τον «εταίρο αντί γι' αντίπαλο», κάτι «βαθιά αναξιοπρεπές»:

      @Viennezos
      2016-04-08 16:30:56+00:00

      > Στην ουσία αυτό όμως σημαίνει πάντα υποταγή στις απαιτήσεις των εργοδοτών/επιχειρηματιών.

      > Η ιδέα της κοινωνικής οικονομίας της αγοράς δεν εκπροσωπεί μόνο κάτι το βαθιά αναξιοπρεπές (γιατί οι εργαζόμενοι καταντούν ικέτες για λίγο καλύτερες συνθήκες εργασίας/ανελευθερίας και για λίγο περισσότερα ψίχουλα από τον πλούτο τον οποίο δημιούργησαν οι ίδιοι με τη δική τους δουλειά).

      > Όταν προσπαθείς να συμβιβαστείς με τον εκμεταλλευτή σου αντί να πολεμήσεις εναντίον του, όταν τον θεωρείς μάλιστα εταίρο αντί για αντίπαλο, το αποτέλεσμα συνήθως θα είναι ότι ενισχύεις (την έτσι κι αλλιώς ισχυρή πια) θέση του – σε τέτοιο βαθμό που τελικά θα σε φάει.

      Διαγραφή
  43. 1) "Δεν είμαι οπαδός της ΤΙΝΑ αλλά της soziale Marktwirtschaft που απέδειξε ότι υπάρχει εναλλακτική λύση - συνδυασμός της ελεύθερης αγοράς με κοινωνικό κράτος."

    Ενδιαφέρουσα και εμπεριστατωμένη η τοποθέτηση του κ. Δήμου. Αλλά εφόσον συμφωνούμε ότι το κοινωνικό κράτος πρόνοιας πρέπει να αποτελεί προτεραιότητα, πώς μπορούμε ταυτόχρονα να εγκρίνουμε την πολιτική των νεοφιλελεύθερων ολετήρων (Reagan, Thatcher και οι επίγονοι τους) που το ξεθεμελίωσαν;

    2) "Ενδιαφέρον: ο πρώτος καγκελάριος που εισήγαγε λίγη λιτότητα στην Γερμανία ήταν ο Σοσιαλδημοκράτης Gerhard Schroeder – για ανταγωνιστικούς λόγους."

    Δύο παρατηρήσεις: Πρώτον, ο Schroeder δεν εισήγαγε λίγη λιτότητα αλλά εφάρμοσε μια αρκετά σκληρή ατζέντα, που οδήγησε στην εκλογική καταβύθιση του κόμματός του. Η Merkel καρπώθηκε σε μεγάλο βαθμό τα οικονομικά οφέλη της δικής του μεταρρύθμισης (ο Schroeder δικαιώθηκε αρκετά χρόνια μετά την πολιτική του θυσία). Δεύτερον, κανέναν δεν ξαφνιάζει ο ενστερνισμός της λιτότητας από ένα σοσιαλδημοκρατικό κόμμα. Εδώ και χρόνια έχουν εξομοιωθεί σε μεγάλο βαθμό με τα δεξιά, νεοφιλελεύθερα κόμματα και έχουν απωλέσει το στίγμα τους, γι' αυτό σε πολλές χώρες τείνουν να εξαφανιστούν από τον πολιτικό χάρτη ή έχουν περιοριστεί σε ρόλο κομπάρσου.

    3) "Έφυγα από την Δυτική Γερμανία έξη χρόνια μετά. Ήταν μία άλλη χώρα."

    Καλά όλα αυτά αλλά νομίζω ότι παραλείπουμε ένα καθοριστικό σημείο: τη γενναιόδωρη και μεγαλόψυχη (αν σκεφτεί κανείς τον ολέθριο ιστορικό ρόλο της Γερμανίας στο πρώτο μισό του 20ού αιώνα) διαγραφή του γερμανικού χρέους στη Διάσκεψη του Λονδίνου το 1953 (αυτό δηλαδή που η ίδια, από θέσεως ισχύος πλέον, αρνείται μετά βδελυγμίας να συζητήσει για άλλες χώρες). Χωρίς αυτή την ευεργετική προσφορά, το 'Οικονομικό Θαύμα' δεν θα είχε συντελεστεί ποτέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα ο Ερχαρτ υπήρξε πριν από τον νεο-φιλελευθερισμό...

      Διαγραφή
    2. Δεν διαφωνούμε. Μακάρι η «κοινωνική οικονομία της αγοράς» που περιγράφετε να αποτελούσε την πολιτική πυξίδα και σήμερα.

      Διαγραφή
  44. 4) Κατά τη γνώμη μου ήταν δικαιολογημένες οι διαγραφές των δημοσιογράφων που αποφάσισε το πειθαρχικό όργανο της ΕΣΗΕΑ. Η δημοσιογραφική κάλυψη των γεγονότων του περυσινού καλοκαιριού από την πλειονότητα των μέσων ενημέρωσης άγγιξε επιδόσεις αφρικανικών χωρών. Η οικονομική ένδεια και η ιδεολογική στράτευση έχουν δυστυχώς μετατρέψει πολλά κραταιά μέσα ενημέρωσης σε θλιβερά κακέκτυπα του παλαιότερου εαυτού τους. Και σε πολλές περιπτώσεις τα μέσα αυτά και οι εκφραστές τους έχουν οδηγηθεί στην ανυποληψία (οι εποχές που διαμόρφωναν πολιτικές συνειδήσεις έχουν παρέλθει).

    5) Άλλο πράγμα η διαφωνία και άλλο η μισαλλοδοξία και οι άκοσμες, προσωπικές επιθέσεις. Ειδικά προς έναν άνθρωπο που είχε πάντα το θάρρος να καταθέτει επώνυμως τις απόψεις του με παρρησία, δεν δίστασε να συγκρουστεί με κατεστημένες αντιλήψεις, χωρίς να υπολογίζει το κόστος, και έθετε σε όλη τη μακρά διαδρομή τις αρχές του πάνω από το επαγγελματικό του συμφέρον (όπως αποδεικνύουν οι πολυάριθμες παραιτήσεις του από περίβλεπτα ραδιοτηλεοπτικά και έντυπα μέσα).

    6) Διάφοροι σχολιαστές συσχετίζουν βεβιασμένα την επιθετική, δογματική ακαμψία και τον εμπρηστικό λόγο με συγκεκριμένο -αριστερό- ιδεολογικό πρόσημο. Ας μην αντιστοιχίζουμε συμπεριφορές με πολιτικές τοποθετήσεις. Φανατικούς συναντάμε σε όλες τις περιοχές του ιδεολογικού - πολιτικού φάσματος (Αριστερά, Κέντρο, Δεξιά). Τα παραδείγματα είναι γνωστά σε όλους μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Διαφωνώ ριζικά. Αν ήθελαν να είναι δίκαιοι έπρεπε να διαγράψουν και τους (περισσότερους) φανατικούς της άλλης πλευράς. Βέβαια καλύτερα να μην διαγράφανε κανένα.
      Για το θεμα αυτό χρειάζεται χωριστή συζήτηση.

      Διαγραφή
  45. Kυρ Νίκο μου ακόμα δεν είπα ότι πέθανα, θάψετε και το… γραπτό μου!

    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ένα μόνο έκοψα που ήταν ΕΝΤΕΛΩΣ άσχετο με το θέμα - δεν πρόσεξα αν είχε πρόσθετη υπογραφή.

      Διαγραφή
    2. Περιέργως το βρήκα τελικά αναρτημένο στο προηγούμενο θέμα μας, για την ιστορία έχει τον τίτλο:

      ΚΑΚΑ ΜΑΝΤΑΤΑ -εις το ακόλουθο σεντόνιον:
      (σας συμβουλεύω να το διαβάστε, μια και σας αφορά όλους).

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    3. Γι αυτό φταίτε εσείς (αποκλειστικά) το γράψατε σε λάθος μέρος. Εγώ δεν μπορώ να επέμβω στο κείμενο ή στον τόπο της δημοσίευσης - μπορώ μόνο να εγκρίνω ή όχι.

      Διαγραφή
    4. Ναι δεν αντιλέγω εγώ φταίω…
      Από την άλλη σκέπτομαι ίσως να φταίει και το… Matrix, ακόμα και το καλύτερο πρόγραμμά τεχνικής νοημοσύνης έχει τα λαθάκια του (bugs)!

      Πάντως όποιος δεν βαριέται ας μπει στο προηγούμενο θέμα και ας το διαβάσει -μια και το θέμα είναι σοβαρό και απευθύνεται σε ορθολογιστές, λογικά σκεπτόμενους ανθρώπους.

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    5. Απλούστερο: γιατί δεν το ανιγράφετε να το ανεβάσετε ξανά εδώ; Από ότι βλέπω πάμε για ρεκόρ σχολίων και επισκεπτών.

      Διαγραφή
    6. ο.κ.

      μισό να φιάξω ένα… αντι-bugs!
      D.

      Διαγραφή
    7. Αγαπητέ Anonymous D.
      Έψαξα απο περιέργεια να βρώ το προφιλ σου.Νομίζω πώς αυτο σου ταιριάζει
      Όνου Κάνεφ

      Διαγραφή
    8. Φίλτατε Όνου Κάνεφ,
      εάν έχετε την ευγενή καλοσύνη θυμίστε μου τι σημαίνει "Όνου Κάνεφ" (το γκουγλαρισμα δεν βοηθάει)… επί της ουσίας τώρα, αυτό που παραθέσατε παραπέμπει στο σημερινό μας θέμα...

      Δηλ. το προφίλ μου είναι η ΤΙΝΑ και ο Ludwig μαζί;

      Χμμ… δεν είναι κακό!

      D.

      Διαγραφή
    9. Να βοηθήσω; Έχει τεμαχίσει την γνωστή έκφραση "Ων ουκ άνευ" (Χωρίς αυτά δεν...).

      D. πολύ καλός αλλά βρε παιδί μου... ανορθόγραφος!

      Διαγραφή
    10. Φίλτατε D. (Φιλαλήθη!)
      Να ευχαριστείτε τον Κο Δήμου που έκανε μανιπουλέσιον στό λινκ..(και καλά έκανε)
      Νάστε καλά.

      Υ.Γ
      Σας προδωσε το "Κυρ Νίκο¨
      Κάνεφ

      Διαγραφή
    11. @Nikos Dimou10 April, 2016 14:23

      Ναι… και να σκεφτεί κανείς ότι είμαι και… δασκαλοπαίδι(!) -ευτυχώς που υπάρχει και το…Word!.
      Από την άλλη και ο Αινσταίν ανορθόγραφος.
      Λέτε να έχω δυσλεξία και να μην το ξέρω τόσο καιρό;
      Κανάς ψυχίατρος δεν υπάρχει εδώ μέσα να εκφέρει άποψη;)
      P.S.
      Ευχαριστώ για την βοήθεια!

      --
      @Κάνεφ10 April, 2016 14:57
      Αν και έχω κάποιες υποψίες δεν είμαι σίγουρος ότι σας κατανοώ.

      D.

      Διαγραφή
    12. Κύριε D.
      Δεν καταλαβατε το χιούμορ του κ. Δήμου.

      Γραφετε: το γκουγκλάρισμα δεν βοηθαει
      Δικιμάστε στα λατινικά :onoukanef.blogspot.se

      Κάνεφ... Όνου Κάνεφ

      Διαγραφή
  46. Χαζέ, Αντρόποφ Γιούρι, παγούρι με παντελόνι, εγώ για εσένα λιώνω. Τι άντρες είμαστε. Αν είχα γεννηθεί στην ΕΣΣΔ, σαν ένας σχιζοφρενής γεωμέτρης, πολλά θα μάθαινα, καθώς θα υπόφερα περίπου ίδιους με τους σημερινούς μου, αλλά θα τους καταλάβαινα καλά, τους πόνους εκείνους, γιατί θα ήταν, η ΕSSΔ, σε εμένα η πατρίδα μου, ο τόπος, το νερό και το ανάλαφρο κορμάκι μου. Σήμερα, τι πατρίδα πια να μου καταλογχίσω, εφόσον είμαι με τη γυναίκα μου και μάχομαι, πάνω στην αντένα της ντάτσας μας, μάχομαι, μάχομαι, ασφαλώς, αλλά και θωπεύω την κορδέλα της Πάνιας, με το νερομυαλό μου. Κάθε μέρα που περνάει, το μαντεύω στα εντόσθια μου, βλέπω πώς δεν με αγαπάει, όπως πρώτα, η καρδιά του Σκίρωνα μου, στις Ευρωπαΐδες πέτρες. Αν είχα γεννηθεί στην ΕΣΣΔ, τους βασιλικούς μου, οι σκύλοι θα τους πότιζαν και δανεικός ήλιος θα τους ξερίζωνε και ο άνεμος τους μύρο ευρωπαϊκό θα ράντιζε το τσιφτετέλι του σοβιετικού νεκρού μου. Στην Ερυθρή Ακτή, μουζίκοι χρυσαυγίτες, θα τους πυροβολούσαν, για τη χαρά της ανακατατάρριψης των λάγνων υψωμάτων της εθνικιστικής πατρίδας. Ο Κοσκωτάς θέλει ευρώ, ο Κουτσούμπας θέλει ευρώ - η Ρούλα θέλει ευρώ - ο τρισάγιος Καρατζαφέρης θέλει παράλληλο νόμισμα (άπαξ πατριώτης, άζαξ πατριώτης) - ο Χριστόδουλος θέλει ευρώ (ρασοταφοτσιφτέτελι) - ο Σφακιανάκης χρειάζεται φωνή (το γάβγισμα μάλλον ας σιγήσει...καθότι, η φωνή μακαριστού, αματεμόσχευτος) - ο CsLakonas θέλει πόλεμο (χρειάζεται και ο πόλεμος! ανανεώνει τα νευρικά κύτταρα του ελλαδίτη Stahl) - η Θάτσερ θέλει ευρώ (να μην πληρώσει τον οβολό της και η ψυχή του Dylan Euaggelou;) - ο Έρχαρτ, μια χαρά, πατρίδα είχε (ή περίπου) - τον Μπρέζνιεφ πολύ εύκολα, ο δοσίλογος Χάρρυ Κλυνν θα διεχέδετο (να μην μπει σε λιμουζίνα; μόνο γνώση της αρχαίας ελληνικής τελεία, μυθιστόρημα -άκουγα και σφύριζα- και ζωγραφική καλλοτεχνία;) - Γκρέμισε με, να γλιτώσω, να πεθάνω, αερόστατο μου, να μη ζω με την ευρωπαϊκή ιδέα και με το νερομυαλό μου. Σαν ευρωπαίος μηχανικός, αν είχα γεννηθεί στην ΕΣΣΔ, θα έλεγα στον καιρό να πάρει τρύπιο προφυλακτικό, να ρυθμιστεί και να καλογερέψει. Πάγος στα χείλη, καύσωνας στη γλώσσα, πορτοκάλι στη μασχάλη του καπελίνου της χλωρής δάφνης -ερωμένης Turing και Σημίτη- σφαιροβροχές και καταιγίδες σε Λέσβο, Μυτιλήνη και Μυκάλη. Και θα δεχόμουν και χυλόπιτα εκ του Γκάλη. Χαζέ, Αντρόποφ Γιούρι, παγούρι, θα αρπάξω τις σιδερένιες μπάμπουσκες και θα τις θρυμματίσω μέχρι πάνω κουόρκ. Αν είχα γεννηθεί στην ΕΣΣΔ, δεν θα μεγάλωνα ποτέ μου. Via, darling, shake your USSR USSR, babe, Via και πνευματική υγεία, μπροστά στο καρακόλι - βόλτα με το ρενουδίνι της πορνείας. Θα έμενα κορίτσι, αλογίκευτο, κατσίκα αγάπης και μπόλικης ερμηνείας -κι όταν πιάσουμε στη Μάλτα; βροχερή τριχοτιλλομανία· βιεννώδης νέος εκ δυτικής Λιβύης (αντιρρησίας πατρίδας και νοημοσύνης)· βάση εκτοξεύσεως πυραύλων φονική, ζοφερό νουκλεοτίδιο· λογιστής Αλεξάνδρου τώρα και δύο χιλιάδες χρόνια - δίχως ποτέ να πάω στην Αμερική, για να γευτώ τη γλύκα του φιλιού του Ντρόιζεν, ως μέσα στον επιστημονικό Καιάδα, να φτάσω, αν φτάσω, να φυσήξω, αν φυσήξω, όπως ρουβίτσα το κλαρίνο της. Ψεύτρα ζωή, γιατί να μην είσαι η Πάνια, να σε ψυχολογήσω, να σε ψυχομετρήσω, να σε βυθομετρήσω; Αν είχα γεννηθεί στην ΕΣΣΔ, δεν θα με πείραζε να μου γράψεις, με τα γαλάζια γράμματα σου, σε λευκό χαρτί: (2-ψ)χ = -1-ψ και να άλλαζες και κανένα πρόσημο, να γίνει (ψ-2)χ = 1+ψ, για να μπορώ να σε βλέπω σαν ήσυχο τριώνυμο, χ² - 10χ + 21, για να παραγοντοποιήθουμε αμοιβαίως, να βρούμε και τις ρίζες του σοβιετικού ανδρισμού μας, με το διάβασμα.
    Ρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Και όμως... TIA! (There Is Alternative)

    Την αναφέρατε ο ίδιος την Πρωταπριλιά. Λέγεται... ASI.

    Είναι προφανές (για όσους γνωρίζουν τόσο από καπιταλισμό όσο και από τεχνητή νοημοσύνη) πως εκείνη θα φέρει το οριστικό τέλος του καπιταλισμού (μεταξύ πολλών άλλων, βεβαίως).

    My Two Cents

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Να προσθέσω ακόμα πως και οι φεουδάρχες του Μεσαίωνα όχι μόνο υποστήριζαν TINA ως προς το δικό τους σύστημα, αλλά δε μπορούσαν καν να φανταστούν έναν κόσμο σαν τον δικό μας. Ώσπου ήρθε η βιομηχανική επανάσταση και αντικατέστησε τη φεουδαρχία με τον καπιταλισμό. Όποιος νομίζει πως η σημερινή τεχνολογική επανάσταση (ενδεχομένως ακόμα και πριν φθάσουμε στην ASI) δε θα κάνει το ίδιο με τον καπιταλισμό, μάλλον δεν έχει καταλάβει πως παίζεται το (ιστορικό) παιχνίδι.

    My Two Cents

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

      Διαγραφή
    2. @Anonymous
      2016-04-10 08:49:52+00:00

      > και οι φεουδάρχες του Μεσαίωνα όχι μόνο υποστήριζαν TINA ως προς το δικό τους σύστημα, αλλά δε μπορούσαν καν να φανταστούν έναν κόσμο σαν τον δικό μας.

      Όχι μόνο οι φεουδάρχες, κανείς δε φανταζόταν ένα νέο κόσμο. Ο καπιταλισμός δεν ήρθε ως αποτέλεσμα συνειδητής δράσης φωτισμένων επαναστατών.

      > Ώσπου ήρθε η βιομηχανική επανάσταση και αντικατέστησε τη φεουδαρχία με τον καπιταλισμό.

      Προφανώς ο καπιταλισμός έφερε τη βιομηχανική επανάσταση, όχι το ανάποδο.

      Διαγραφή
    3. @Ein Steppenwolf

      > Όχι μόνο οι φεουδάρχες, κανείς δε φανταζόταν ένα νέο κόσμο. Ο καπιταλισμός δεν ήρθε ως αποτέλεσμα συνειδητής δράσης φωτισμένων επαναστατών.

      Προφανώς. Δεν έγραψα πουθενά κάτι αντίθετο.

      > Προφανώς ο καπιταλισμός έφερε τη βιομηχανική επανάσταση, όχι το ανάποδο.

      Εξαρτάται από το τι εννοούμε με τι λέξη "καπιταλισμός" και σε ποια φάση του αναφερόμαστε. Το θέμα μου θυμίζει το αντίστοιχο με το αυγό και την κότα και δε με αφορά, μια και δεν έγραψα τη λέξη "έφερε", αλλά "αντικατέστησε", οπότε εννοείται πως (προ)υπήρχαν τόσο η φεουδαρχία όσο και ο καπιταλισμός, έστω και σε κάποια πρώιμη (και σίγουρα αρκετά διαφορετική από τη σημερινή) μορφή του. Υποθέτω δεν αμφισβητείτε τον καταλυτικό ρόλο της βιομηχανικής επανάστασης (από όπου κι αν "ήρθε") στην αντικατάσταση της φεουδαρχίας από τον καπιταλισμό και στη δημιουργία της σύγχρονης οικονομικοκοινωνικής πραγματικότητας.

      My Two Cents

      Διαγραφή
    4. Ο πρώτος και δυναμικός καπιταλισμός προήλθε από το εμπόριο - αυτόν περιέγραψε ο Adam Smith (Wealth of Nations, 1776) άρα προηγήθηκε της Βιομηχανικής Επανάστασης που άκμασε τον 19ο αιώνα.

      Διαγραφή
    5. @Nikos Dimou

      Εμπόριο και χρήμα υπήρχαν και στην αρχαιότητα. Δε μιλούσαμε τότε για "καπιταλισμό". Επίσης η βιομηχανική επανάσταση μπορεί να άκμασε τον 19ο αιώνα, αλλά ξεκίνησε πολύ νωρίτερα, περίπου το 1760 (προτού εκδώσει ο Σμιθ το περίφημο βιβλίο του). Για αυτό και αναφερόμαστε σε πρώτη και δεύτερη βιομηχανική επανάσταση. Για περισσότερα παραπέμπω στην τελευταία παράγραφο του προηγούμενου σχολίου μου και εδώ:

      https://en.wikipedia.org/wiki/Industrial_Revolution

      Επίσης αντιγράφω από εδώ:

      https://en.wikipedia.org/wiki/The_Wealth_of_Nations

      By reflecting upon the economics at the beginning of the Industrial Revolution, the book touches upon such broad topics as the division of labour, productivity, and free markets.

      Διαγραφή
    6. Και για να μη φανεί πως διαφωνούμε επί της ουσίας, μπορεί κανείς να ανατρέξει και στα αντίστοιχα άρθρα για τον καπιταλισμό και την ιστορία του:

      https://en.wikipedia.org/wiki/Capitalism

      https://en.wikipedia.org/wiki/History_of_capitalism

      Φαίνεται καθαρά πως υπήρξαν διάφορες φάσεις/στάδια εξέλιξης του καπιταλισμού, κάποια πριν και κάποια μετά τη βιομηχανική επανάσταση. Για αυτό ανέφερα σε προηγούμενο σχόλιό μου το γνωστό ζήτημα της κότας με το αυτό. Αλλά κανείς δε μπορεί να αμφισβητήσει τον καταλυτικό ρόλο της βιομηχανικής επανάστασης στην επικράτηση του καπιταλισμού έναντι της φεουδαρχίας. Εκεί είναι η ουσία του θέματος και νομίζω πως εκεί δε διαφωνούμε.

      My Two Cents

      Διαγραφή
    7. Επειδή έχω διαβάσει τον "Πλούτο των Εθνών" (προ πολλών ετών) έρριξα πάλι μία ματιά στο βιβλίο. Ελάχιστες οι αναφορές στην βιομηχανία (φυσικό, γιατί μόλις άρχιζε) πλήθος στο εμπόριο. Ο 18ος αιώνα ήταν η κορύφωσή του με την δημιουργία της East India Company κλπ.

      Διαγραφή
    8. Έγινε λοιπόν αυτό: "Αφού εγκαταστάθηκε προπάντων στις δυτικές και ανατολικές ακτές της Ινδίας, είχε αρχικά αμιγώς εμπορικούς σκοπούς, αλλά κατέληξε να εγκαταστήσει και να υπερασπίσει με όπλα μια ευρεία εδαφική κυριαρχία." Το βρήκα εκεί. Άρα, η Εταιρεία Ανατολικών Ινδιών ήταν ένα γραφείο δολοφονιών. Πόσο πολύ δεν θέλω να μαθαίνω αυτά τα πράγματα! Όσο μπορούσα να μην τα διαβάζω, ήμουνα πολύ καλύτερα. Τώρα, ενώ θέλω να μην κάνω κάποιο πόλεμο, βλέπω ότι αναγκαστικά θα πρέπει να αμυνθώ και με τα όπλα.

      Διαγραφή
    9. Ετσι άρχισε η αποικιοκρατία στις Ινδίες - που κατέληξε να γίνει η πλουσιτώερη αποικία της Αγγλίας.

      Διαγραφή
    10. Εύχομαι στην Ινδία να γίνει ξανά η πλουσιότερη αποικία της Αγγλίας, και πιο πλούσια. Και με East Nuclear Company αν χρειαστεί.

      Διαγραφή
  49. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. ΚΑΚΑ ΜΑΝΤΑΤΑ -εις το ακόλουθο σεντόνιον:

    (σας συμβουλεύω να το διαβάστε, μια και σας αφορά όλους).

    Σας έχω νέα, θα προσπαθήσω να σας το φέρω όσο ποιο μαλακά μπορώ, συνδέοντας κάποια από τα προηγούμενα μακάβρια θέματα με το σημερινό.
    Ήταν 23 Απριλίου 2010 όταν έγινε το κακό.
    Όμως η κρίση είχε αρχίσει πολύ ποιο πριν όπως είναι σε όλους πλέον γνωστό.
    Σε όλους …χμμμ όχι ακριβώς.
    Η αέναη μάχη μεταξύ του καπιταλισμού και κομουνισμού που σιγόβραζε δεκαετίες τώρα έφτασε στην κορύφωση της τότε ακριβώς στις 23 Απριλίου.
    Στις 23 Απριλίου του Σωτήριου έτους 2010 ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου ΔΕΝ έκανε τελικά διάγγελμα από το Καστελόριζο.
    Την ημέρα εκείνη η Κίνα, εξαπέλυσε ολική πυρηνική επίθεση στην Αμερική κάνοντάς πράξη τις συνεχιζόμενες απειλές της.
    Η Αμερικάνοι φυσικά ανταπέδωσαν - στο παιχνίδι μπήκε αμέσως και η Ρωσία και όλες οι μεγάλες δυνάμεις και για να μην σας τα πολυλογώ…
    Είμαστε όλοι νεκροί!!!
    Ο Νίκος Δήμου πέθανε, ο D., πέθανε, όλοι μας έχουμε πεθάνει και επικοινωνούμε ως πνεύματα μέσα από μια εικονική πραγματικότητα σε έναν φανταστικό κόσμο.
    Γι αυτό και όλα μας φαίνονται τόσο απίστευτά, γι αυτό και δεν μπορούμε να δούμε ο ένας τον άλλο παρότι επικοινωνούμε μεταξύ μας.
    Ξέρω ότι το είπα κάπως απότομα και είναι δύσκολο να το χωνέψετε, αλλά απευθύνομαι στον ορθολογισμό και την κρίση του καθενός από εσάς:
    Εάν σας έλεγαν πριν από μερικά χρόνια ότι το ΠΑΣΟΚ δεν θα υπάρχει ως κόμμα, ο ΣΥΡΙΖΑ θα κερδίσει τρείς επανωτές εκλογικές αναμετρήσεις, η Κα Κωνσταντόπουλου θα γίνει πρόεδρος της Βουλής -με ποσοστά δικτατορικού κόμματος μάλιστα- ότι ο Λαφαζάνης θα παίρνει ταξί για νομισματοκοπείο να κόψει δραχμές, αλλά το ταξί στο δρόμο παθαίνει λάστιχο και τελικά δεν πάει νομισματοκοπείο, όποτε ούτε εμείς πάμε στην δραχμή, αλλά αντ΄ αυτού πάει στον Τσίπα διαμαρτυρόμενος (για το λάστιχο για την δραχμή, δεν ξέρω) και ακολούθως φεύγουν αυτός η Κωνσταντοπουλου και καμιά τριανταριά άλλοι και αυτοί διαμαρτυρόμενοι καταγελώντας τον Τσίπα ως συνεργάτη των κακών αμερικάνων και της Μερκελ και ότι ο Καρανικάς θα γίνει σύμβουλος πρωθυπουργού, αντιπαρατιθέμενος με τους συμβούλους του Σοιμπλε- και όλα αυτά θα γίνουν με συνεχιζόμενη κρίση, ανεργία, κάπιταλ κοντρόλ κ.λ.π. θα το πιστεύατε;

    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. (σεντόνιον συνέχεα )

    Ειλικρινά σας ρωτώ.
    Για να δω χεράκια ποιοι το πιστεύουν;

    Χμμ… βλέπω ακόμα ένα δυο ορθολογικά σκεφτόμενους, δύσπιστους αριστερούς και οραματιστές, να έχουν τα χέρια ψιλά.

    Οκ, ας βάλω τώρα στην εξίσωση και ότι το ευφυές σχέδιο του Βακούφικη απέτυχε και ότι το λαμπρό σχέδιο της επίσης οραματίστριας Χριστοδουλοπούλου για ανοιχτά σύνορα, δεν δούλεψε αλλά μας… δούλεψε κανονικά, με τους λαθρο-μετανάστες και τους αλληλέγγυους (σε τι;) να κλείνουν δρόμους και λιμάνια (της καλής Ελλάδας όχι της κακής Γερμανίας) το πιστεύετε, είναι ποτέ δυνατόν;

    Όχι;
    Βάλετε τότε και κάτι από Ενφια, που τελικά δεν καταργήθηκε με ένα άρθρο και με ένα νόμο αλλά αντιθέτως αυξήθηκε, όπως και ο ΦΠΑ στα καύσιμα, όπως και η έκτακτη εισφορά, όπως και οι φόροι στην εφορία - και εάν δεν με πιστεύετε ακόμα μπείτε στο ΤΑΧΙΣ σας στην εφορία ΤΩΡΑ- και ότι ο Τσίπρας τελικά και όχι ο Δήμου ήταν που έκανε παρέα όλη μέρα με… γατούλες Ιμαλάϊων -ή και αδέσποτες- δεν έχει σημασία, ενώ ταυτόχρονα ετοιμάζει κι άλλο πετσόκομμα μισθών και συντάξεων θα το πιστεύατε;

    Και ότι ενώ όλα αυτά θα συνέβαιναν στην χώρα, εμείς ταυτοχρόνως θα συζητούσαμε σοβαρά σήμερα στις 9/4/2016 στο μπλόγκ του Νίκου του Δήμου, εάν τελικά ήταν καλός ο Τσίπρας και η πόσο καλή είναι η αριστερά…

    Όχι πείτε μου ειλικρινά, υπάρχει κάνεις από εσάς που θα το πίστευε;;;
    Για να δω χεράκια πάλι…
    Κανένα;
    Ωρααιααα…

    Έτσι λοιπόν που λέτε… η λογική λέει όχι, η λογική λέει ότι ποιο πιθανό είναι το δικό μου σενάριο, να επιτέθηκε δηλ. η Κίνα στην Αμερική παρά ο Τσίπρας να παρακαλά: come home again Madam Merkel please!!

    Γι αυτό σας λέω έχουμε πεθάνει όλοι, αλλά δεν το ξέρουμε, μόνο ό Κυρ Νίκος έχει κάτι μυριστεί και γι αυτό μας προετοιμάζει με όλα αυτά τα λυπητερά "τι είναι η ζωή - ένα τίποτα κ.λ.π.".

    Μόνο που ακόμα και αυτός δεν καταλάβαμε ότι ο θεός τελικά, υπάρχει!
    Ναι, όντως υπάρχει και μας κάνει πλάκα, βάζοντάς μας να επικοινωνούμε έτσι ως πνεύματα, νομίζοντας όλοι μας ότι ακόμα και τώρα ζούμε!

    Ζούμε, αλλά ζούμε την εικονική μας πραγματικότητα δουλεύοντας ως μηχανές τεχνικής νοημοσύνης -που έλεγε και ένα άλλο προηγούμενο θέμα- και ακόμα δεν το έχουμε καταλάβει.

    P.S.

    Σαλτάρω… νομίζω ότι τώρα ποια σε ξεπέρασα!


    Με αγάπη
    D.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Dear "D",
      όχι,
      με το "σεντονοκείμενό σου"-συ είπας- [οι φανατικοί της ΚαστροΜαδουρικης πραγματικότητας -αργία την Παρασκευή και φυλακή σε όποιον στεγνωνει τα μαλλιά με πιστολάκι...- γράφουν μεγαλύτερα!] καθόλου δεν με έπεισες πως ο Θεός υπάρχει για να μας αφήνει να ζουμε σε αυταπάτη ...υπάρξεως. Υπάρχει για να μας βλέπει να "πεθαίνουμε σαν χώρα" και να το φχαριστιέται.

      ΥΓ. Τον "Σαλτάρω" τον ειχε ξεπεράσει ο μεγάλος Μιχάλης Γενίτσαρης το "θα σαλτάρω θα σαλτάρω τη ρεζέρβα να τους πάρω" και μόλις σήμερα το πρωί ο απίθανος -μιλάμε για Θεό!- "Υπουργός" Δρίτσας ["σαλτάρει"γαρ ο Κύριος ον βούλεται..."] με τις δηλώσεις για το Λιμάνι.

      Διαγραφή
    2. @Νώντας Τσίγκας10 April, 2016 14:12

      Σχετικά με το Δρίτσα και τους λοιπούς…
      τροφίμους, να και μία σημερινή δήλωση του γγ του Συνδέσμου Σύρων Ελλάδος Ανουάρ Μπάκρι:

      «Δεν υπάρχει πουθενά να τους πάνε και κάνουνε όλο αυτό το θέατρο, οι άνθρωποι είναι για Όσκαρ»

      --------------------------------------------------------------

      Ο D. -ποιο μπροστά πάντα από την εποχή του- είχε γράψει ένα… σεντόνιον που πάνω κάτω έγραφε ότι όπως το Χόλιγουντ έχει τους δικούς του, έτσι και εμείς έχουμε πλέον τους δικούς μας διάσημους Σταρ- πασίγνωστους πλέον σε όλη την οικουμένη.

      Πρότεινε μάλιστα να απονείμουμε και τα αντίστοιχα …όσκαρ σε καθέναν από αυτούς.
      Αλλά το κείμενο αυτό δεν κόλλαγε σε κανένα από τα προηγούμενα θέματα και τελικά χάθηκε.

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    3. Ποια ανθρωπιστικά συμπεράσματα, τύπου της αυτοπροστασίας της ζωής, κάποιος ειδικός της ζωής θα ζμπρώξει στο μυαλό μου μπροστά μπροστά, για να τα έχω σε πρώτη ζήτηση της ψυχολογικής υγείας μου το λιγότερο. Ρωτάω γιατρό, όταν μιλάμε. Λέει: πιες καφέ, αμαρέτο, και μετοχές είχαμε, διαβάζουμε και την αναπαραγωγή του χρήματος, θα πάμε στην αστρολογική λαϊκή του Δανέζη να κάνουμε και τοποθέτηση-ερώτηση μούρλια. Η ζωή, γιατί ζει, κύριε Τσίγκα; Μόνο να σκώνει σκόνη και κοσμολογικό και φιλοσοφικό πανωσήκωμα γιατρών από τις ωραίες νοσοκόμες; Και γιατί ορκίζεστε στον Ιπποκράτη και δεν ορκίζεστε στο Λάμπρο Κωνσταντάρα; Περισσότερο, ο Λάμπρος, σας ταιριάζει. Και μου λέει εμένα, μία νοσοκόμα: "εσύ, από πού είσαι, λαχταριστό μου Φέξε μου και Γλίστρησα;". Την είχα ξετρελάνει αυτήν, μόνο που ήμουνα μέσα στα ματάκια της, είδωλο ανεστραμμένο, θήραμα φανταστικό της ιδρωμένης κλίνης της. Πράγμα φυσιολογικό το ξετρελαίνω: η ζωή έλκει τη ζωή. Εσάς, η κατανόηση ζωής, που έχετε, τι σας υποδεικνύει σαν την πρωταρχική εξήγηση να γίνει ανάμεσα στους ζωντανούς οργανισμούς;

      Διαγραφή
    4. "D",
      άμα έχεις κουράγιο διαβάζεις για τα ..."ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ θεατρικά" από το "πεθαμένο" -από χτες- blog μου [ο Θεός ας το αναπαύσει εν ειρήνη...]

      http://xartokoptis.blogspot.gr/2016/03/blog-post_4.html

      ΥΓ. Σήμερα γιορτάζω και δεν ευχήθηκες ουτε ένα "Χρόνια πολλά" στο ...χασάπη της γειτονιάς αδερφάκι μου...
      Ούτε κι ο Νίκος που μου κάνει και τον φίλο. :(

      Διαγραφή
    5. Ούτε το φανταζόυνα πως υπήρχε Άγιος Επαμεινώντας. Εσείς οι αρχαίοι δεν δικαιούσθε να έχετε και Αγίους - αφού είστε ειδωλολάτρες. Παρ' όλα αυτά ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ!

      Διαγραφή
    6. Mιλάμε για μαζικότητα όμως...
      "10 Απριλίου" Αγίων Αφρικανού Θεοδώρου Μαξίμου Πομπηίου Τερεντίου και τριάντα εννέα Μαρτύρων
      [ίσως... λενε... ένας ... απο τους 39 να έφερε το όνομα του μεγαλου Θηβαίου...]
      Παντως σήμερα και
      -Ηρωϊκη έξοδος του Μεσολογγίου
      και
      -Απαγχονισμός του Πατριάρχη Γρηγορίου του Ε' από το δοκάρι της μεχρι και σήμερα κλειστής πύλης του Πατριαρχείου.

      και ευχαριστώ δι' ευχάς!

      Διαγραφή
    7. @ Νωντας Τσιγκας

      Οταν καποιος γιορταζει και το δηλωνει δεν μπορω να το προσπερασω κι'ας μην τον γνωριζω προσωπικα.

      ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ και ΚΑΛΑ !

      Διαγραφή
    8. Ευχαριστώ ευχαριστώ θερμά
      [διότι "Βίος ανεόρταστος καρδία απανδόχευτος" που λεν κι οι καλογέροι]
      ας ειναι ευλογημένη η ...Vodaphone που την "ανακάλυψε" την εορτή [και μου κοινοποίησε ευχάς κι έπειτα απο 45 συναπτά έτη άρχισα κι εγω να ..γιορτάζω εδω και μια δεκαετία πλέον]

      Ορίστε άλλο ένα "καλό" του ...καπιταλισμού.

      Διαγραφή
    9. Αγαπητέ Butcher, έχετε απολυτό δίκιο.
      Λυπάμαι δεν το ήξερα.

      Από την άλλη, συγχωρούμαι γιατί κάποια χρόνιά είχα ξεχάσει και την δική μου… ονομαστική εορτή -αλήθεια!
      Μου το υπενθύμισε όμως ο πρώτος που πήρε να ευχηθεί "χρόνια πολλά" για να λάβει στο καπάκι έκπληκτος την αμίμητη απάντηση:
      "γιατί, τι είναι σήμερα…;"

      ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΑΙ ΑΝΕΜΕΛΑ !!!

      (Ακολουθεί το πατροπαράδοτο δωράκι)

      κι εσύ σαν τόλμησες και έφτασες ως εδώ
      μην απορήσεις πως πέρασαν τα χρόνια
      μες της ζωή σου το μεγάλο μυστικό
      είναι κι αυτό:
      τα πιο μεγάλα αισθήματα δεν γνώρισες ακόμα
      ----
      τι κιαν έχει ο χάροντας δρεπάνι
      απέναντι σε ένα "χασάπη"
      άραγε τι να το κάνει;


      P.S.
      Ευχαριστώ και για το κείμενο-κέρασμα, θα το… "φάω" ποιο μετά.

      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
    10. @ Κάνεφ 10 April, 2016 14:57

      Εάν εννοείτε τον Φιλαλήθη που έγραφε στον φίλαθλο, όχι δεν είμαι αυτός -και γενικά δεν γράφω, ούτε έγραφα ποτέ κάπου- οπότε μην κουράζεστε άδικα.
      Παρεμπιπτόντως, η μόνη μου σχέση με τον φίλαθλο, ήταν όταν προ αμνημονεύτων ετών είχα στείλει κάποια γράμματα ως επιστολές με το ταχυδρομείο (μιλάμε τώρα για κανονικό ταχυδρομείο με σάλιωμα φακέλου, γραμματόσημο και τα σχετικά).
      Είχα στείλει λοιπόν τρεις επιστολές, και με μεγάλη μου έκπληξή είδα ότι και οι τρεις δημοσιεύτηκαν στην πρώτη σελίδα ως" επιστολή της ημέρας" και όχι στην τελευταία με τα …"κατιμάς".
      Ένιωσα υπερήφανος, αλλά λυπάμαι μέχρι εκεί φτάνω!
      Είμαι ένας καλός επιστολογράφος.

      P.S.1
      Τώρα που το θυμάμαι μία -ολίγον τι … αυτοβιογραφική επιστολή, είχε δημοσιεύσει κάποτε και ο Κυρ Νίκος, με σχόλια δικά του από κάτω.
      "Ψάξε - ψάξε δεν θα το βρεις..." - εκτός κι αν στο ψιθυρίσει κανένας άτακτος και μαρτυριάρης… γάτος.
      P.S.3
      Ένα βιντεάκι που πρόλαβα να δω από το blog σας, μου άρεσε πολύ.
      P.S.4
      Τώρα εάν παρανόησα πάλι και εννοείτε κάτι άλλο:
      "Μιλάς με γρίφους γέροντα…"


      Με αγάπη
      D.

      Διαγραφή
  52. "according to whoom"

    Eπειδή με τσιγκλάτε (κολλάει και με το επώνυμο...) μπορώ να απαντήσω με μια φράση:
    Δεν ...πίνω εν ώρα υπηρεσίας άρα όποια σκόνη σηκωθεί δεν είναι από μένα...
    Η γυναίκα μου πάντως είναι νοσοκόμα -ουτως είπειν..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα, οι γιατροί έχετε τόσες ενώσεις, ομοσπονδίες, οργανισμούς, γιατί δεν διαδηλώνετε παγκόσμια, να πείτε ότι κατάθλιψη και πόλεμος δολοφονούν τη ζωή; Ποιον φοβάστε. Την κυρία Κοκοβίκου; Την κυρία Κοκοβίκου; Τις Μαλτέζες; Τις Μαλτέζες; Εγώ βλέπω στο YouTube ενημερωμένα παιδιά, μέλη του Κομουνιστικού Κόμματος Ηνωμένων Πολιτειών, πράκτορες της CIA δηλαδή, που εξορμούν για το περιβάλλον του πλανήτη, με εκστρατείες υπέρ τριατομικού οξυγόνου. Εσείς, με τις οργανώσεις σας, τις γνώσεις σας, τις τόσο αναγκαίες και γνώριμες της ζωής μας, γιατί δεν μιλάτε εναντίον του πολέμου, των μαχών, του καζινοκαπιταλισμού;

      Διαγραφή
  53. Ανδρέας Εμπειρίκος

    Ο μέγας θαλαμηπόλος

    Η πέτρα λάμπει σαν αχάτης
    Δυό λόγια φεύγουν ξεψυχάνε
    Μπροστά στο μάτι που βλέπει κανείς στις εκκλησίες
    Κύματα παίζουν με δελφίνια
    Στης γης την άκρη νέας γης αποκαλυπτήρια
    Προχώρησε και θα τα δης.

    Τον έσπερο με τα διαμάντια και τους ιριδισμούς
    Μη τον πειράξης
    Μίλα του
    Χάιδεψε τον
    Φέρ' τον να πιη γάλα του κουτιού
    Καμιά φορά τα μεσημέρια συγχωρεί κανείς
    Πιο εύκολα παρά τα βράδια
    Πολλές φορές ο πύργος Άιφελ ομοιάζει
    Με συντριβάνι χαραυγής
    Ποθεί να παίξη
    Να πιτσιλίση
    Κι ας παρελαύνουν μπροστά του
    Οι σχηματισμοί
    Τα πυροβόλα
    Και τ' άρματα μάχης
    Της "Ecole Militaire"
    Της στρατιωτικής σχολής.

    Μέγας διδάχος ο στρατός και ο στόλος
    Στα μέτωπα και στους αφρούς της Αφροδίτης πρώτος
    Η άσφαλτος των καμινευτών δεν του ταιριάζει
    Η δόξα βαδίζει καλύτερα στη σκόνη των σκυροστρώτων λεωφόρων
    Κάτω από σημαίες
    Διάτρητες από σφαίρες των μαχών
    Γι' αυτό η άσφαλτος πρέπει να καταργηθή
    Λυπούμαι πολύ
    Μα πρέπει.

    Μέγας διδάχος ο στρατός και ο στόλος
    Πάσης καταστροφής
    Κι όμως στα μέτωπα, στην ύπαιθρο, στις πόλεις
    Προσμένουν όλους
    Η δόξα και οι αφροί της Αφροδίτης
    Πολύ πιο πέρα απ' τα βάθρα των μουσείων
    Κατάστηθα στην καθημερινή ζωή
    Η άσφαλτος των καμινευτών δεν της ταιριάζει
    Η δόξα βαδίζει καλύτερα στη σκόνη των σκυροστρώτων λεωφόρων
    Ουχί κάτω από το φέγγος των ελευθέρων ουρανών
    Γι' αυτό πρέπει να καταργηθούν η άσφαλτος, οι πόλεμοι, οι μάχες
    Λυπούμαι πολύ
    Μα πρέπει

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Μιλάμε για φύση...

    https://www.facebook.com/352589524877216/photos/a.352594344876734.1073741827.352589524877216/810902839045880/?type=3&theater

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Λυπάμαι αν στεναχωρηθήκατε. Επιτρέψτε μου να εξηγηθώ. Η θέση μου είναι οι άνθρωποι κάνουν ό,τι κάνουν ορμώμενοι από προσωπικά κίνητρα. Κάποιες φορές τα ξέρουν κάποιες όχι. Εδώ απ’ ότι καταλαβαίνω διαφωνούμε. Εγώ ας πούμε ξέρω γιατί γράφω και σχολιάζω στο μπλογκ σας.

    Αυτά που είπα τα αναγνώσατε αρνητικά. Τα χρήματα δεν τα κλέψατε και ο καθείς τα χρησιμοποιεί όπως θέλει. Επίσης δεν είστε ο μόνος που πλήττεται από την κρίση. Και επίσης δεν είστε ο μόνος που ψάχνεται να βρει τι φταίει που η χώρα του έχει καταντήσει κουρελού.

    Η ιδεολογία μου είναι η καμία ιδεολογία. Έχω καταλάβει ότι οι ιδεολογίες είναι αφηγήσεις δηλαδή παραμύθια. Εδώ νομίζω ότι συμφωνούμε.

    Αν κάποιος πιστεύει σε ιδεολογίες τότε πιστεύει ότι υπήρχε κομμουνιστικό νέφος πάνω από τη Ρωσία το ’17, έβρεξε κομουνισμό, βράχηκαν οι ρώσοι, έγιναν κομουνιστές και στέγνωσαν το 1990 με τον καυτό καπιταλιστικό ήλιο. Και τώρα παθαίνουμε καπιταλιστικά εγκαύματα και θέλουμε αριστερά αντηλιακά. Κι όμως έτσι αντιλαμβάνονται την ιστορία οι ιδεολόγοι αριστεροί και δεξιοί με μερικές εκλογικεύσεις για να πουληθεί ευκολότερα. Και η Θάτσερ. Αυτή κυρίως ήταν ακραιφνής ιδεολόγα.

    Μη με ρωτάτε λοιπόν ‘πιο σύστημα θεωρείτε κατάλληλο’ αλλά ‘πιο σύστημα πιστεύετε ότι είναι κατάλληλο για τη χώρα Ελλάδα για το χρονικό διάστημα 11/4/2016 έως 27/7/2022’.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ιδεολογίες, ημερομηνίες. Αυτό ακούω και γράφω. Χρειάζομαι φυσιολογικά πράγματα.

      βασίλης γιαννόπουλος:

      με κομμένη αναπνοή σε κοιτάζω ένα πρωί
      σα γυμνή νεράιδα να κινείσαι
      απ' τ' απέναντι στενό μας χωρίζει ένα κενό
      μα νομίζω πως κοντά μου είσαι

      για καλό και για κακό ένα απλό τηλεφακό
      έχω στήσει για να σε προσέχω
      να σε βλέπω να μιλάς να δακρύζεις να γελάς
      να νομίζω πώς κοντά μου σε έχω

      καρφωμένος εδώ περιμένω να δω
      το κορμί σου σαν τον ήλιο να βγαίνει
      στων ματιών σου το ναό με ένα βλέμμα να καώ
      κ' η ψυχή μου τη φωτιά να μη χορταίνει..

      οι σκύλοι τα έχουν χάσει και με λένε τρελό
      οι γείτονες με πείρανε χαμπάρι
      ρωτάνε ποιος μου πήρε ξαφνικά το μυαλό
      κ' εγώ τους δείχνω το φεγγάρι...

      με κομμένη αναπνοή στον καθρέφτη ένα πρωί
      το μακό σου το λευκό κοιτάζεις
      η καρδιά μου προσπαθεί στο ρυθμό ν' αντισταθεί
      τη στιγμή που κάνεις το βγάζεις...

      η αλήθεια γυμνή κ' εγώ δίχως φωνή
      κοιτάζω το ταβάνι να γυρίζει
      στον ορίζοντα του νου
      το φεγγάρι του ουρανού πέφτει
      και το πρόσωπο μου κοκκινίζει...

      Διαγραφή
  56. Πόσο κούφιο είναι το επιχείρημα του πλούτου. Μία λέξη λέει (πλούτος, εμπιστοσύνη, όνειρο, καπιταλισμός) και εγώ δεν ξέρω τι μου λέει και τι μου γίνεται και γεμίζω το κενό της σκέψης μου με οτιδήποτε. Πόσο πολύ κούφιες μπορούν να είναι οι λέξεις και πόσα γεγονότα και πραγματικότητες να κρύβουν. Αυτός λέει. Η δουλειά του είναι. Εγώ, τι σκέπτομαι. Πάντως δεν είναι φυσιολογικό μόνο να λέει και να μην προσφέρει δεδομένα: σήμερα σκοτώσαμε τόσους - πολεμάμε εκεί - συντηρούμε τη βία και τα ναρκωτικά και όλες τις καταθλίψεις, για να μην μπορείς, αμερικανο-ονειρεμένε, ούτε το ελάχιστο να ηρεμήσεις για να σκεφτείς. Το να εμφανιστεί κάποιος και να μου πει δεν είναι ένα πράγμα απλό. Ίσως κάποιος που μου μιλάει να ξέρει πολύ καλά και τι ξέρω και τι δεν ξέρω και τι μπορώ και τι δεν μπορώ να σκεφτώ και να πω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Το τέλειο άλλοθι είναι για τον νεοφιλελευθερισμό το να ισχυρίζεται κανείς ότι πρέπει να αντικατασταθεί με κάτι, τον κομμουνισμό, που στην πράξη δεν τον ακολουθούν ούτε οι ψηφοφόροι, τα μέλη και στα στελέχη των διάφορων κομμουνιστικών κομμάτων, ΚΚΕ κτλ, τα βλέπετε, οι ίδιοι τύποι ανθρώπων απαντώνται σε όλα τα κόμματα, αν προσθέσει κανείς σε αυτό το ότι κόμματα σαν τον ΣΥΡΙΖΑ δίνουν ένα ηθικό και ουμανιστικό περιεχόμενο στον νεοφιλελευθερισμό συμπληρώνοντας το οικονομικό που εκφράζεται από τα κόμματα της δεξιάς έρχεται και κουμπώνει για τα καλά η πολιτική ΤΙΝΑ που δεν λογαριάζει την κοινωνία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κύριε Παπαδόπουλε, κύριε Παπαδόπουλε, δε με νοιάζει εμένα η θεωρητική αντιπαράθεση νεοφιλελευθερισμού-κομουνισμού (να τη βιώσω αποσκοπών στην απώλεια του ορατού αίματος). Θέλω απλώς μία οικονομική οργάνωση ελεγχόμενη και αξιολογούμενη από τις ανάγκες της ζωής και όσο γίνεται καλύτερα ώστε να εξυπηρετούνται το καλύτερο οι ανάγκες της ζωής μέσα στα σύνορα της πατρίδας μου. Που σημαίνει ότι αρχίζω να αποφεύγω εμπλοκές της νόησης θεωρητικές και να σκέπτομαι μαζί με τη ζωή την άλλη άμεσες λύσεις σημερινές.

      Διαγραφή
    2. Δεν καταλαβαίνω που διαφωνείτε, για το δε ΚΚΕ λέω ότι άνθρωποι που είναι σαν τους άλλους στον προσωπικό τους βίο και πολλές φορές και χειρότεροι, δημόσια διακηρύττουν ουτοπίες που αποτελούν το τέλειο άλλοθι για να δικαιωθεί ορθολογικά ο νεοφιλελευθερισμός ενώ για τον ΣΥΡΙΖΑ ότι είναι ξεκάθαρα ένα νεοφιλελεύθερο κόμμα που δεν έχει καμιά σχέση με την κοινωνία,ούτε είχε και ποτέ. Οι ευρωσταλινιστές αποδείχθηκαν νεοφιλελεύθεροι, αυτά συμβαίνουν όταν είσαι αριστερός με εκατομμύρια και χωρίς να έχεις σχέση με την παραγωγή και τις παραγωγικές τάξεις, δεν φτάνουν μόνο τα λεφτά για να αγοράσεις παπούτσια, πρέπει να ξέρεις και να τα φτιάχνεις για να τα αγοράσεις

      Διαγραφή
    3. Το ΚΚΕ, μαζί με ΧΑ και όλους τους άλλους, πλην Καζάκη, είναι το δικό μου πολιτικό προσωπικό, το δοσιλογικό στην ευρωπαϊκή αυτοκρατορία, ή λαγοί του Σόιμπλε, για το διπλό, ξεφτιλισμένο νόμισμα. Γιατί "δημοσίως διακηρύσσουν ουτοπίες;". Για πλάκα; Είναι υπάλληλοι των κορακιών που αλωνίζουν την πατρίδα Αμερική και όλο και μας πλησιάζουν.

      Διαγραφή
  58. Τι σημαίνει "η Ελλάδα πέρασε από πάνω μου σαν τρένο". Σημαίνει: εγώ [[που είμαι ένας έξυπνος άνθρωπος, αληθινά προικισμένος νους, και ποιος ξέρει τι άλλο επιπλέον]] επίτρεψα "στην Ελλάδα" να με ξαπλώσει στις ράγες της και να με πατήσει. [Κι αν ένα πατηματάκι δεν μπορεί να το αποτρέψει ένας αληθινά προικισμένος νους, πώς θα ξέρουν τα αδιαμόρφωτα, μικρά ελληνάκια τι να προσέξουν για να μην πατηθούν; Αλλά εγώ νομίζω ότι είναι η αγριότητα της εκμετάλλευσης σε όποια πατρίδα και αν βρεθεί κανένας. Δε νομίζω να φταίει ειδικά Ελλάς. --- Να σκεφτώ αυτό που διάβασα. Δεν γίνεται να μην προβληματιστώ. Μια ζωή χαζός θα μένω; Δεν πρέπει].

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Μάλλον ο οικοδεσπότης και εγώ θα πάρουμε χαμπάρι το παρόν σχόλιο αλλά σήμερα δημοσιεύτηκε. Από τον Guardian λοιπόν, κεντροαριστερή εφημερίδα, εκτενές άρθρο, πάντα ενδιαφέρον ανεξάρτητα πεποιθήσεων

    http://www.theguardian.com/books/2016/apr/15/neoliberalism-ideology-problem-george-monbiot

    "Νεοφιλελευθερισμός, η ιδεολογία στη ρίζα όλων των προβλημάτων μας"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απλή σαχλαμάρα το άρθρο αυτό. Οτιδήποτε ενέχει επιχειρήματα επιπέδου Κλάιν είναι σαχλαμάρα.

      Διαγραφή
    2. Έ, όχι και Κλάιν! Γιατί βρίζετε; (Από επιχειρήματα μάλλον είναι αντί-Κλάιν...).

      Διαγραφή
    3. Το άρθρο είναι για γέλια.

      Ξεκινάει έτσι...

      "Financial meltdown, environmental disaster and even the rise of Donald Trump – neoliberalism has played its part in them all. "

      Μηδέν στα τρία από την αρχή... Για τον Guardian μιλάμε βέβαια...

      Διαγραφή
  60. Η ΕΣΣΔ έδοσε και αυτόν. Κομουνιστής είναι -και όχι τύπου δοσίλογου Κουτσούμπα ("το νόμισμα δεν παίζει ρόλο - όλη η εξουσία στα τηλεοπτικά Σοβιέτ"). Ο Γ.Π. ζει με λίγα και ονειρεύεται την επανάσταση της ζωής. Άραγε τι να βλέπει στο YouTube. Έλα Perelman -όποτε έρθεις- σλούσετ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ο Καζάκης προηγείται? στις απαντήσεις του για τον κόσμο που θα ζήσει. Και πριν από τον Κ. είναι κάποιος άλλος. Μιλάω για καλές περιπτώσεις, είτε τις εντοπίζω με το μυαλό μου είτε όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Αυτή η σκέψη είναι συγκλονιστική, Vienneze: "Κι άλλοι περάσανε χρόνια διαβάζοντας και αναλύοντας. Κι άλλοι λαχταρήσανε έναν κόσμο χωρίς δουλεία, χωρίς αλλοτρίωση, χωρίς εκμετάλλευση". Σε εμένα απλώς υποδεικνύει ότι υπάρχει αληθινά ευφυής τρόπος, ο καλύτερος, για να αντιμετωπίσει στην εκμετάλλευση. Και, φυσικά, το επόμενο που θα σκεφτώ είναι όχι τα χρόνια και ο χρόνος, αλλά την ικανότητα της ζωής να μπορέσει να μιλήσει με ζωολογική ακρίβεια και να κάνει τα ζωολογικώς σωστά. Δεν θα πάρω άλλη πληροφορία από τα γραφόμενα. Θα τα αφήσω να μιλήσουν. Που λέει: άνοιξε το παράθυρο σου κι άσ' το φεγγάρι να μιλά, απόψε όλα αυτά τα κάνω για σένα καλοκαιρινά. Η ζωή πρέπει να μιλήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.