ΔΥΟ ΣΧΟΛΙΑ

Χθες όταν ανακοινώθηκε το κλείσμο της ΕΡΤ, έγραψα στο Facebook:

Όπως όταν κάποιος πεθάνει θυμόμαστε μόνο τα θετικά έτσι και με την ΕΡΤ. Ξαφνικά σκέφτηκα το Τρίτο Πρόγραμμα, τον "Κόσμο", το "Παρασκήνιο", και ξέχασα όλα αυτά που με ενοχλούσαν και με νευρίαζαν. Βλέποντας πάλι όλους αυτούς, που χρόνια βρίζανε την Δημόσια Τηλεόραση, να την υπερασπίζονται λάβροι, αποστασιοποιήθηκα.
Τελικά κανένα θέμα δεν έχει ούτε μία ούτε δύο πλευρές, αλλά πολλές...

Κι όταν στα σχόλια έπεσε η λέξη «εξυγίανση» πρόσθεσα:

Η "εξυγίανση" το μόνο που θα κατάφερνε θα ήταν μία απεργία διαρκείας από την ΠΟΣΠΕΡΤ και το πράγμα θα κολλούσε εκεί. Επειδή γνωρίζω την ΕΡΤ από μέσα επί 40 χρόνια έχω ζήσει πολλές απόπειρες βελτίωσης που απέτυχαν παταγωδώς. Δεν συμφωνώ βέβαια και με το αυταρχικό κλείσιμο αλλά φοβάμαι πως το πρόβλημα δεν θα λυνόταν εύκολα.

Προσθέτω ότι ίσως (χωρίς να το ξέρει κανείς) είμαι ίσως ο πρώτος που έριξε την ιδέα μιας ριζικής αναδόμησης. Το 1980, ο τότε πρωθυπουργός Γεώργιος Ράλλης, μου ζήτησε μία πρόταση για την αναδιάρθρωση και εξυγίανση της ΕΡΤ. Παρεδόθη την 5.8.1980 και δημοσιεύεται στο τέλος του (δυσεύρετου τώρα) βιβλίου μου «Παρακμή και Πτώση της Νέας Δημοκρατίας» (Νεφέλη 1982). Ξαναδιάβασα τις προτάσεις μου και τις βρήκα ενδιαφέρουσες και επίκαιρες, μετά από 33 χρόνια. Φυσικά δεν άλλαξε κάτι, ο Γεώργιος Ράλλης, ευγενέστατος, με ευχαρίστησε στο τηλέφωνο λέγοντας πώς συμφωνεί με τις προτάσεις μου αλλά δυστυχώς για την τηλεόραση δεν μπορεί να γίνει τίποτα...

Υ. Γ. Γιατί Άννα;



Η παλαιά μου φίλη, δημοσιογράφος Άννα Γριμάνη, κρατάει μία στήλη στο περιοδικό «Κ» της Κυριακάτικης Καθημερινής, με τίτλο «Πατριδογνωσία». (Έγινε και τηλεοπτική εκπομπή). Πρόκειται για σύντομες συνεντεύξεις με έλληνες του εξωτερικού για το πώς βλέπουν την σημερινή Ελλάδα.

Την Κυριακή, 9. 6., στην συνέντευξη με τον κ. Γιάννη Βεντίκο, δημοσιεύθηκε μία  ακατανόητη παράγραφος. Την παραθέτω σε φωτογραφία. Προφανώς ο «σύγχρονος ήρωας» είμαι εγώ, και η «Δυστυχία» (σκέτη) είναι το βιβλίο μου: «Η Δυστυχία του να είσαι Έλληνας» μια και το παράθεμα που ακολουθεί είναι κατά λέξιν ο αφορισμός αριθ. 82 του βιβλίου.

Γιατί άραγε η παράλειψη του ονόματός μου, και το κουτσούρεμα του τίτλου; Εκτός από όλα τα άλλα, τα ακατανόητα κείμενα είναι κακή δημοσιογραφία!

___________________________________________________

Y. Γ.  Με email του, ο κ. Γιάννης Βεντίκος με πληροφορεί ότι "Η παράγραφός αυτή μεταφέρθηκε ακριβώς όπως την έστειλα (ηλεκτρονικά)".

Χαίρομαι που η Άννα Γριμάνη είναι αθώα του αίματος. Εξακολουθώ πάντως να πιστεύω πως η παράγραφος είναι δυσνόητη και θα έπρεπε η δημοσιογράφος, ή η σύνταξη να την είχαν διευκρινίσει έστω με έναν αστερίσκο.