Όποτε θυμάμαι το Ολοκαύτωμα, σαλεύει ο νους μου. Με κανένα τρόπο δεν χωράει στη σκέψη μου αυτό που συνέβη. Έχω διαβάσει βιβλία και μαρτυρίες (με κορυφαίο το αριστούργημα του Πρίμο Λέβι: «Εάν αυτό είναι ο άνθρωπος») έχω μιλήσει με επιζήσαντες, έχω μείνει νύχτες άγρυπνος να το σκέπτομαι – και πάλι δεν μπορώ να το συλλάβω.
Κι ακόμα λιγότερο μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που αποδέχονται, υποστηρίζουν και χειροκροτούν αυτό που έγινε. Μετά από βασανιστική σκέψη έχω καταλήξει πως ένας θιασώτης του Ολοκαυτώματος πρέπει να είναι είτε παράφρων, είτε ηλίθιος, είτε ασυνείδητος κερδοσκόπος.
Παράφρων είναι ο φανατικός αντισημίτης που βλέπει κάθε Εβραίο σαν πνεύμα του Κακού, σαν τον ίδιο τον Διάβολο και εύχεται την εξολόθρευσή του. Όπως ο Πλεύρης, κορυφαίος Έλληνας αντισημίτης, ο οποίος καταριόταν τον Χίτλερ, όχι γιατί εξόντωσε έξη εκατομμύρια Εβραίους, αλλά γιατί δεν εξαφάνισε και τους υπόλοιπους από την γη!
Ηλίθιος είναι αυτός που αδυνατεί να συλλάβει αυτό που έγινε – και άρα δεν μπορεί να αντιδράσει σε αυτό.
Σε ακόμα χειρότερη θέση είναι αυτός που πληρώνεται για να προβάλει και να διαφημίζει αντισημιτικά βιβλία που αμφισβητούν – ή δικαιολογούν – το Ολοκαύτωμα. Τίποτα δεν τον δικαιολογεί: ούτε ο φανατισμός, ούτε η βλακεία. Ξεπουλάει έξη εκατομμύρια νεκρούς, για να κερδίσει.
Υπάρχουν και οι πολλοί, που αδιαφορούν για το Ολοκαύτωμα. Στην χώρα μας είναι η πλειοψηφία. Μια χώρα που – γιατί άραγε – είναι από παράδοση αντισημιτική. Για τους μισούς, όπως έδειξε τελευταία έρευνα, ένας Εβραίος είναι «κακό πράγμα».
Σε όλους αυτούς που δεν νοιάζονται, θα ήθελα να αφιερώσω το υπέροχο ποίημα του Πάουλ Τσελάν: «Φούγκα Θανάτου».
(Σημειώστε: Η Μαργαρίτα – του Γκαίτε – συμβολίζει την Γερμανία και η Σουλαμίτις – από το «Άσμα Ασμάτων» – τον Εβραϊκό λαό. Οι «τάφοι στους αιθέρες ή στα σύννεφα» είναι ο καπνός από τα κρεματόρια που δούλευαν μέρα-νύχτα. Διαβάστε το δύο φορές. Αξίζει).
Todesfuge
Μαύρο γάλα της αυγής το πίνουμε βράδυ,
το πίνουμε μεσημέρι και πρωί το πίνουμε νύχτα,
πίνουμε και πίνουμε
σκάβουμε ένα τάφο στους αιθέρες, εκεί δεν είναι στενάχωρα.
Ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι, παίζει με φίδια, γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει η Γερμανία το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
γράφει και βγαίνει από το σπίτι και αστράφτουν τα άστρα και σφυρίζει ένα γύρο τα λυκόσκυλά του
Σφυρίζει να’ρθουν οι Εβραίοι του και βάζει να σκάψουν ένα τάφο στη γη
Μας διατάζει να παίξουμε τώρα όργανα για χορό.
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε πρωί και μεσημέρι σε πίνουμε βράδυ
πίνουμε και πίνουμε
Ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι, παίζει με φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει η Γερμανία το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
Το σταχτένιο σου μαλλί Σουλαμίτις σκάβουμε ένα τάφο στους αιθέρες εκεί δεν είναι στενάχωρα.
Φωνάζει σκάψτε πιο βαθιά στην γήινη σφαίρα εσείς οι άλλοι τραγουδάτε και παίζετε
πιάνει το σίδερο στην ζώνη και το κραδαίνει τα μάτια του είναι γαλανά
σκάψτε πιο βαθιά με τα φτυάρια εσείς οι άλλοι παίξτε συνέχεια για χορό
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε βράδυ
πίνουμε και πίνουμε
ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
Το σταχτένιο μαλλί σου Σουλαμίτις παίζει με φίδια
Φωνάζει παίξτε γλυκύτερα το θάνατο ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από τη Γερμανία
Φωνάζει παίξτε πιο σκοτεινά τα βιολιά τότε ανεβαίνετε σαν καπνός στον αέρα
Τότε έχετε ένα τάφο στα σύννεφα εκεί δεν είναι στενάχωρα
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από την Γερμανία
σε πίνουμε βράδυ και πρωί πίνουμε πίνουμε
ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από την Γερμανία το μάτι του είναι γαλανό
σε πετυχαίνει με μολυβένια σφαίρα σε πετυχαίνει με ακρίβεια
ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
αμολάει τα σκυλιά επάνω μας και μας χαρίζει τάφο στον αιθέρα
παίζει με φίδια και ονειρεύεται ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από την Γερμανία
το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
το σταχτένιο σου μαλλί Σουλαμίτις.
(Μετάφραση: Ν.Δ.)
Κι ακόμα λιγότερο μπορώ να καταλάβω τους ανθρώπους που αποδέχονται, υποστηρίζουν και χειροκροτούν αυτό που έγινε. Μετά από βασανιστική σκέψη έχω καταλήξει πως ένας θιασώτης του Ολοκαυτώματος πρέπει να είναι είτε παράφρων, είτε ηλίθιος, είτε ασυνείδητος κερδοσκόπος.
Παράφρων είναι ο φανατικός αντισημίτης που βλέπει κάθε Εβραίο σαν πνεύμα του Κακού, σαν τον ίδιο τον Διάβολο και εύχεται την εξολόθρευσή του. Όπως ο Πλεύρης, κορυφαίος Έλληνας αντισημίτης, ο οποίος καταριόταν τον Χίτλερ, όχι γιατί εξόντωσε έξη εκατομμύρια Εβραίους, αλλά γιατί δεν εξαφάνισε και τους υπόλοιπους από την γη!
Ηλίθιος είναι αυτός που αδυνατεί να συλλάβει αυτό που έγινε – και άρα δεν μπορεί να αντιδράσει σε αυτό.
Σε ακόμα χειρότερη θέση είναι αυτός που πληρώνεται για να προβάλει και να διαφημίζει αντισημιτικά βιβλία που αμφισβητούν – ή δικαιολογούν – το Ολοκαύτωμα. Τίποτα δεν τον δικαιολογεί: ούτε ο φανατισμός, ούτε η βλακεία. Ξεπουλάει έξη εκατομμύρια νεκρούς, για να κερδίσει.
Υπάρχουν και οι πολλοί, που αδιαφορούν για το Ολοκαύτωμα. Στην χώρα μας είναι η πλειοψηφία. Μια χώρα που – γιατί άραγε – είναι από παράδοση αντισημιτική. Για τους μισούς, όπως έδειξε τελευταία έρευνα, ένας Εβραίος είναι «κακό πράγμα».
Σε όλους αυτούς που δεν νοιάζονται, θα ήθελα να αφιερώσω το υπέροχο ποίημα του Πάουλ Τσελάν: «Φούγκα Θανάτου».
(Σημειώστε: Η Μαργαρίτα – του Γκαίτε – συμβολίζει την Γερμανία και η Σουλαμίτις – από το «Άσμα Ασμάτων» – τον Εβραϊκό λαό. Οι «τάφοι στους αιθέρες ή στα σύννεφα» είναι ο καπνός από τα κρεματόρια που δούλευαν μέρα-νύχτα. Διαβάστε το δύο φορές. Αξίζει).
Todesfuge
Μαύρο γάλα της αυγής το πίνουμε βράδυ,
το πίνουμε μεσημέρι και πρωί το πίνουμε νύχτα,
πίνουμε και πίνουμε
σκάβουμε ένα τάφο στους αιθέρες, εκεί δεν είναι στενάχωρα.
Ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι, παίζει με φίδια, γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει η Γερμανία το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
γράφει και βγαίνει από το σπίτι και αστράφτουν τα άστρα και σφυρίζει ένα γύρο τα λυκόσκυλά του
Σφυρίζει να’ρθουν οι Εβραίοι του και βάζει να σκάψουν ένα τάφο στη γη
Μας διατάζει να παίξουμε τώρα όργανα για χορό.
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε πρωί και μεσημέρι σε πίνουμε βράδυ
πίνουμε και πίνουμε
Ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι, παίζει με φίδια γράφει
γράφει όταν σκοτεινιάζει η Γερμανία το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
Το σταχτένιο σου μαλλί Σουλαμίτις σκάβουμε ένα τάφο στους αιθέρες εκεί δεν είναι στενάχωρα.
Φωνάζει σκάψτε πιο βαθιά στην γήινη σφαίρα εσείς οι άλλοι τραγουδάτε και παίζετε
πιάνει το σίδερο στην ζώνη και το κραδαίνει τα μάτια του είναι γαλανά
σκάψτε πιο βαθιά με τα φτυάρια εσείς οι άλλοι παίξτε συνέχεια για χορό
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε μεσημέρι και πρωί σε πίνουμε βράδυ
πίνουμε και πίνουμε
ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
Το σταχτένιο μαλλί σου Σουλαμίτις παίζει με φίδια
Φωνάζει παίξτε γλυκύτερα το θάνατο ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από τη Γερμανία
Φωνάζει παίξτε πιο σκοτεινά τα βιολιά τότε ανεβαίνετε σαν καπνός στον αέρα
Τότε έχετε ένα τάφο στα σύννεφα εκεί δεν είναι στενάχωρα
Μαύρο γάλα της αυγής σε πίνουμε νύχτα
σε πίνουμε το μεσημέρι ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από την Γερμανία
σε πίνουμε βράδυ και πρωί πίνουμε πίνουμε
ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από την Γερμανία το μάτι του είναι γαλανό
σε πετυχαίνει με μολυβένια σφαίρα σε πετυχαίνει με ακρίβεια
ένας άνδρας κατοικεί στο σπίτι το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
αμολάει τα σκυλιά επάνω μας και μας χαρίζει τάφο στον αιθέρα
παίζει με φίδια και ονειρεύεται ο θάνατος είναι ένας Μάστορας από την Γερμανία
το χρυσό σου μαλλί Μαργαρίτα
το σταχτένιο σου μαλλί Σουλαμίτις.
(Μετάφραση: Ν.Δ.)
