Η ημέρα ήταν υπέροχη. Η θερμοκρασία ακριβώς 26 βαθμοί. Έχει σημασία αυτός ο αριθμός γιατί ένας μακαρίτης εξάδελφός μου είχε βασίσει σε αυτόν όλη του τη ζωή. Μετά από ενδελεχείς μετεό-βιολογικές μελέτες είχε καταλήξει ότι οι 26 βαθμοί είναι η ιδανική θερμοκρασία για τον άνθρωπο. Έτσι έζησε και εργάστηκε τη ζωή του στους τροπικούς, όπου η θερμοκρασία όλο τον χρόνο κυμαίνεται στους 26-28 βαθμούς. Βέβαια υπάρχει μεγαλύτερη βροχόπτωση – που όμως δίνει σπουδαία βλάστηση.
Αφού περπάτησα μερικά χιλιόμετρα παράλληλα με το ρέμα της Φιλοθέης (τροπική βλάστηση με λίγα σκουπίδια) βγήκα στην πλατεία Σιαδήμα να καθίσω και να ξεκουραστώ. Όλα τα παγκάκια ήταν άδεια κι έτσι μπόρεσα να διαλέξω ένα που εξασφάλιζε σκιά για το κεφάλι μου και βιταμίνη D (δηλαδή ήλιο) για το σώμα μου.
Φυσούσε ένα απαλό αεράκι. Η ατμόσφαιρα ήταν διαυγέστατη – μετά από αρκετές μέρες αφρικανικής σκόνης. Ένιωθα καλά – και αισθάνθηκα την ανάγκη να το καταγράψω. Στην ηλικία μου αυτό είναι σπάνιο: πότε πονάει το ένα, πότε το άλλο. Ένιωσα επίσης την ανάγκη να το φωτογραφίσω. Σήκωσα το κινητό μου και τράβηξα μία λήψη. Ναι, ο κάποτε φωτογράφος των επαγγελματικών μηχανών και των πολλών φακών, τώρα χρησιμοποιεί το κινητό του! Όμως νομίζω πως η φωτογραφία έδωσε την ατμόσφαιρα της διαύγειας και της ηρεμίας.
Κι έτσι πέρασε στην προσωπική μου ιστορία μία μέρα όπου δεν έγινε τίποτα το σημαντικό, πέραν από μία πολύ καλή διάθεση. Ίσως όμως αυτό να ήταν το σημαντικό.
Υ. Γ. Σήμερα που γράφω έχει μαυρίλα και βρέχει. Γι’ αυτό θυμήθηκα την τέλεια μέρα.
