Η γλίτσα γυάλιζε στον ήλιο

Κατέβηκα σήμερα στο κέντρο της Αθήνας για δουλειές. Το αποφεύγω όσο γίνεται (ευτυχώς πια πολλά πράγματα διεκπεραιώνονται ψηφιακά) κι έτσι είχα καιρό να νιώσω αυτή την εμπειρία.

Η οποία ήταν μία εμπειρία αηδίας. Τέτοια βρόμα δεν μπορούσα ούτε να την φανταστώ. Τα πεζοδρόμια λιγδερά, γλιτσερά, με τόσο στρώμα λεπτής λάσπης και βρομιάς, που δεν φαίνονταν καν οι πλάκες από κάτω. Όχι, δεν είχε βρέξει από μέρες και ο καιρός ήταν ηλιόλουστος.

Τίποτα δεν ήταν καθαρό. Οι τοίχοι γεμάτοι μουντζούρες, λεκέδες και μισοσβησμένα γκράφιτι, τα μάρμαρα ποτισμένα με ακαθαρσίες. Σκαλωσιές που έχουν σκουριάσει από την αχρησία  (τις βλέπω εκεί από χρόνια) με κάτι απαίσια κουρέλια να κρέμονται μπροστά στη μούρη σου. Να μην αναφέρω και τα σκόρπια σκουπίδια.

Και πού όλα αυτά; Στις οδούς Βουλής και Νίκης, στην Πλατεία Συντάγματος, την καρδιά και την βιτρίνα της Αθήνας – πρωτεύουσας του ελληνικού τουρισμού. Έβλεπα τους τουρίστες να κυκλοφορούν και ντρεπόμουνα. Ένιωθα σαν να ήταν βρώμικο και λιγδερό το σπίτι μου – και είχα δίκιο. Ογδόντα χρόνια ζω σε αυτή τη πόλη – σπίτι μου είναι!

Προσποιηθείτε τον τουρίστα για μία μέρα - να δείτε τι προϊόν πουλάμε!

Κι αν μπείτε λίγο πιο μέσα, στα δρομάκια του κέντρου αλλά και στη Σταδίου, βλέπετε προσόψεις που ξεφλουδίζουν, σοβάδες που πέφτουν, σπίτια μισογκρεμισμένα.

Ξέρω – ξέρω τις δικαιολογίες: κρίση, φτώχεια, κλπ. Αλλά οδοκαθαριστές πληρώνουμε όλοι με τα υποχρεωτικά δημοτικά τέλη. Γιατί τόσο υποβαθμισμένη ποιότητα ζωής;

Τελικά θα γίνουμε σαν την Βαλκανική πρωτεύουσα του ανεκδότου που αποφάσισε να ασφαλτοστρώσει τον κεντρικό δρόμο της γιατί είχε πήξει στην λάσπη και την καβαλίνα. Όταν άρχισαν να σκάβουν διαπίστωσαν πως ο δρόμος ήταν ήδη ασφαλτοστρωμένος – μόνο που από την βρόμα η άσφαλτος είχε εντελώς καλυφθεί.

Και μία ιδέα για επιχειρηματική startup. Να δώσει ο Δήμος (έναντι ποσοστών) το προνόμιο κατασκευής και εκμετάλλευσης τουαλετών σε μία ιδιωτική εταιρία. (Προτεινόμενο όνομα: Βεσπασιανός Α. Ε.). Σε όλο το κέντρο γύρω από την Κλαυθμώνος δεν υπάρχει ένα δημόσιο αποχωρητήριο. Πηγαίνεις παρακαλώντας από μαγαζί σε μαγαζί.

Ντροπή κύριε Καμίνη! Καλά το αποτεφρωτήριο που μας υποσχεθήκατε, το σαμποτάρει η εκκλησία. Την καθαριότητα και την ανακούφιση, ποιος τις σαμποτάρει;