Τετάρτη, Ιουλίου 18, 2007

Το καθαρό βλέμμα

Χθες συνάντησα μία κυρία, Γερμανικής καταγωγής, που ζει από χρόνια στην Ελλάδα.

Στο πρόσωπό της αντίκρυσα κάτι που είχα ξεχάσει. Μία καθαρότητα, εντιμότητα, διαφάνεια, που είχα καιρό να δω. Δεν μιλάμε για ομορφιά – δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφη, ούτε όμως άσκημη. Μιλάμε για κάτι άλλο, κάτι που σε έκανε να την εμπιστεύεσαι απόλυτα, δύο λεπτά μετά την γνωριμία της.

Η αίσθηση που έδινε η φυσιογνωμία της θα μπορούσε να εκφραστεί με την φράση: «Δεν μπορώ να πω ψέματα». Καστανόξανθη, με γαλανά διάφανα μάτια, που ενώ ήταν «ψυχρά» για τα δικά μας κριτήρια, έκρυβαν ένα μικρό γέλιο.

Είχα χρόνια να δω τέτοιο πρόσωπο. Μού θύμισε τα πρώτα μου χρόνια στην Γερμανία. Τότε μου είχε κάνει εντύπωση το γενικότερο επίπεδο ειλικρίνειας των ανθρώπων που συναντούσα. Οι Έλληνες συμφοιτητές μου θεωρούσαν τους Γερμανούς χαζούς, ακριβώς λόγω της ευθύτητας και της ευπιστίας τους. «Ό,τι και να τους πεις, το χάβουν!». (Απορούσα: αποκαλείς κάποιον χαζό επειδή σε θεωρεί αξιόπιστο; ).

Η διαφορά έμοιαζε ακόμα πιο εμφανής στις γυναίκες. Στην χώρα μας ήταν τότε μαθημένες να ζουν με το βλέμμα κατεβασμένο (χαμηλοβλεπούσες) να μη σε κοιτάνε κατάματα και να κρύβουν την σκέψη και τα συναισθήματά τους. Εκεί ήταν σχεδόν ωμές. Τους άρεσες; Σου το έλεγαν αμέσως. Ούτε κόνξες ούτε τσαλίμια. Αν δεν τους άρεσες μπετόν αρμέ. Ξεκάθαρα, από την αρχή.

Από τότε άλλαξαν πολλά – και οι γυναίκες στον τόπο μας. (Ευτυχώς). Ωστόσο όμως αυτή την αθωότητα (ή και αφέλεια) την συναντάς ακόμα και τώρα λιγότερο σε μας και περισσότερο στα Βόρεια κλίματα.

Λόγω της ιστορίας και της ψυχοσύνθεσής μας, εμείς οι νότιοι και Μεσογειακοί έχουμε ανάγκη το παραμύθι. Έχουμε επιβιώσει χάρη σε αυτό. Πλάθουμε τους μύθους που μας βολεύουν, κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πλέκουμε πλεκτάνες, υπερβάλλουμε ή πλειοδοτούμε, υποψιαζόμαστε παντού συνωμοσίες ή «δούλεμα». Και δεν εκθέτουμε ποτέ στον αντίπαλο τα αδύνατά μας σημεία – σίγουροι πως θα τα εκμεταλλευθεί. Όσοι έχουν ζήσει στο Βορρά, γνωρίζουν αυτή τη διαφορά.

Αυτό δεν φαίνεται μόνο στις καθημερινές σχέσεις – αλλά και στις τέχνες: την λογοτεχνία, τον κινηματογράφο. Την ωμή, σπαρακτική ειλικρίνεια ενός Μπέργκμαν, ενός Ίψεν ή Στρίντμπεργκ, δεν την συναντάς στους Νότιους.

Φυσικά δεν είναι όλοι οι Βόρειοι ειλικρινείς – ούτε όλοι οι Νότιοι ψεύτες. (Όχι γενικεύσεις!). Αλλά νομίζω πως υπάρχουν σαφείς διαφορές στα ποσοστά. Και βέβαια εμείς είμαστε, μέσα στο παραμύθι μας, πολύ πιο ενδιαφέροντες!

Μία γυναίκα, σαν αυτή που γνώρισα σήμερα, οι δικές μας ίσως την αποκαλούσαν «ξενέρωτη». Ακόμα και χαζή. Αλλά εμένα μου έκαναν καλό αυτά τα δέκα λεπτά εμπιστοσύνης που πέρασα κοντά της.

Το καθαρό βλέμμα.


Το σκίτσο είναι του Lucas van Leyden (1494-1533). Δεν μοιάζει καθόλου στην κυρία που γνώρισα - εκτός από το βλέμμα.

228 σχόλια:

  1. Καλημέρα

    η διαπίστωση είναι σωστή.. από την μικρή εμπειρία βορειοευρωπαίων που έχω, λέω πάντα πως "ένας μέτριας πονηριάς έλληνας, νιώθει σαν το λύκο ανάμεσα στα πρόβατα" εκεί...

    ...πόσα θα μας πει ο Λευτέρης σήμερα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Που την πέτυχες... εγώ εδώ στις ΗΠΑ ψάχνω επί 10 χρόνια να βρω γυναίκα που να μην όλη μέρα ψέματα, ή τουλάχιστον τα ψέματά της να μην είναι σοβαρά. Τελικά κατέληξα σε μια γυναίκα της οποίας τα ψέματα τα αντιλαμβάνομαι αμέσως και είναι τέτοια που δεν με επηρεάζουν...

    (ή μάλλον, εγκατέλειψα την ιδέα περί ειλικρίνειας και το έριξα στην οικονομική απόσταση, τα γλέντια και το σεξ... οπότε, όλα καλά).

    Σοβαρά μιλάω.

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Α, επίσης να πω και κάτι πολιτικώς incorrect: Μην τον ακούτε το Δήμου σ' αυτό το posting. Οι γονείς μου έζησαν στη Γερμανία χρόνια πολλά και μετά γυρίσαμε όλοι μαζί Ελλάδα όπου κάνανε επιχείρηση με Γερμανικο στυλ (και ειλικρίνεια κι εμπιστοσύνη) και καταστράφηκαν. Οπότε, μην τολμήσετε να ζήσετε στην Ελλάδα σαν ειλικρινείς Γερμανοί ή Σουηδοί κλπ.
    Στην Ελλάδα πρέπει να ζεις με την πονηράδα και καχυποψία του Έλληνα (ή και Τούρκου) και ταυτόχρονα με την επιθετικότητα, ανταγωνιστικότητα και μεθοδικότητα Αμερικανού. Ή, κάπως έτσι... κάθε χώρα έχει και τη δική της ιδιοσυγκρασία.
    Μπορεί σήμερα να βρίζετε που καίγονται τα δάση και πνίγονται οι Αθηναίοι στον καύσωνα κλπ, αλλά μετά τον πυρηνικό πόλεμο, οι Αθηναίοι, οι Νεουορκέζοι και οι κατσαρίδες θα συνεχίσουν κανονικά. Ψέματα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Καλημέρα,

    Ποτέ δεν με ενδιέφεραν οι "καθαροί" άνθρωποι. Τους αισθάνομαι ανοίκειους και, ομολογώ, ότι μερικές φορές με τρομάζουν.

    Πάντα, όμως, με ενδιέφεραν τα βλέμματα. Θυμάμαι όταν ήμουν πιο πιτσιρικάς και χρησιμοποιούσα λεωφορείο, το αγαπημένο μου παιχνίδι ήταν η αναζήτηση ενός κάποιου βλέμματος μέσα στο στριμωγμένο πλήθος.

    Όταν τα μάτια μου συναντούσαν ένα άλλο ζευγάρι μάτια και άρχιζε ένα παιχνίδι εξερεύνησης, αισθανόμουν λίγο Κολόμβος στις αχαρτογράφητες ακτές της Αμερικής. Αν δε, τύχαινε αυτά τα μάτια να είχαν κυρτές βλεφαρίδες και κοριτσίστικη ανεμελιά, τότε το Έβερεστ ήταν δικό μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. καλημέρα στην παρέα σας ...
    κ.Δήμου πολλές φορές αναρωτιέμαι
    τα καθαρά βλέμματα λείπουν ή κι εμείς δεν κοιτάμε πια τον άλλο στα μάτια;
    πόσες φορές αφεθήκατε στο βλέμμα του συνομιλητή σας;
    όπως σ όλη τη ζωή η στιγμή είναι συνδυασμός πραγμάτων έτσι δεν είναι;
    ειδικά στην επαφή των ανθρώπων μεταξύ τους...
    πολλές φορές ήθελα να μπω στην παρέα σας μα δεν έγινε
    σήμερα δεν μπόρεσα ν αντισταθώ..
    πολύ μικρή κρυβόμουνα να μη βλέπω "κακά" βλέμματα (έτσι τα λεγα..) μεγάλη παλεύω συνεχώς να κρύψω το διάφανο των ματιών μου..

    να στε όλοι καλά
    καλή σας μέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Nikos Dimou said.....

    Και βέβαια εμείς είμαστε, μέσα στο παραμύθι μας, πολύ πιο ενδιαφέροντες!

    Μία γυναίκα, σαν αυτή που γνώρισα σήμερα, οι δικές μας ίσως την αποκαλούσαν «ξενέρωτη». Ακόμα και χαζή.

    -----------------------------------

    Καλημέρα!

    Από που αλήθεια, και με ποια κριτήρια, βγαίνει το συμπέρασμα πως εμείς είμαστε ποιο ενδιαφέροντες και οι άλλοι (άλλες) είναι χαζοί?

    Μήπως κ. Δήμου απλά εφαρμόζετε την τακτική του "μία στο καρφί και μία στο πέταλο"? Εννοώ ότι από την μία πλευρά ξέρετε πολύ καλά τα αρνητικά της φυλής μας μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ αποδοχής κάποιας κριτικής και των ελαττωμάτων μας, και από την άλλη πλευρά προσπαθείτε, γράφοντας ότι γράφετε, να κρατήσετε κάποιες ισορροπίες?

    Γνωρίζετε πως, έχοντας μείνει παραπάνω από 30 χρόνια στη Σουηδία, έχω παγιωμένη άποψη επί του θέματος……………

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Το μόνο κακό είναι βέβαια ότι στην Ελλάδα, και αλήθεια να πεις, πάλι δεν σε πιστεύουνε. Οπότε, φρόντισε τουλάχιστον το ψέμα να έχει θετικό αποτέλεσμα.
    Αυτή τη νοοτροπία την είδα σε μεγάλο βαθμό και στον Αμερικάνικο νότο. Μόνο που το "δράμα" αυτών εκεί κάτω δεν πιάνει μπάζα μπροστά στο "δράμα" του κάθε Έλληνα που το καλλιεργεί εδώ και 5.000 χρόνια...

    Προσωπικά: Ψέματα δεν λέω στις γυναίκες τα τελευταία 6-7 χρόνια (ούτε καν αθώα) μια και βρήκα μέθοδο να λέω την αλήθεια και να βγαίνω κερδισμένος: απλά κρατάω οικονομική απόσταση και προσέχω τον εαυτό μου και βέβαια ζω με τους άλλους με τον ίδιο περίπου τρόπο που θα ζούσα εάν ήμουν μόνος μου υπό τους καλύτερους δυνατούς όρους.

    Σκεφτείτε το.

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Βεβαίως υπάρχει αυτή η διαφορά μεταξύ Βόρειων και Μεσογειακών. Δεν είμαι σίγουρος αν προτιμώ τους μεν ή τους δε, γιατί καλή η ειλικρίνεια, αλλά και το παραμύθι μου αρέσει :)

    Εντύπωση μου κάνει μια Ελληνογερμανίδα φίλη μου που μεγάλωσε και θα σπουδάσει στη Γερμανία αλλά δεν της αρέσει η ζωή ούτε και οι άνθρωποι εκεί, και θέλει να μείνει μελλοντικά στην Ελλάδα. Κι απορώ κάθε φορά που μου τα λέει αυτά γιατί εγώ όσες φορές έχω πάει στη Γερμανία μου έχουν αφήσει πολύ θετικές εντυπώσεις, και η χώρα αλλά και οι άνθρωποι. Έχουν μια ευθύτητα που θαυμάζω, είναι όπως λένε Gemütlich, "άνετοι" δηλαδή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Καλημέρα,

    Δεν γνώρισα πολλές βορειοευρωπαίες,αλλά αυτές που γνώρισα, είχαν την ιδιοσυγκρασιά των νοτίων και την ευθύτητα των βορείων.
    Φαίνεται λοιπόν πως στάθηκα μέχρι τώρα τυχερός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. lefteris said...
    "Στην Ελλάδα πρέπει να ζεις...οι Αθηναιοι..."

    Να σημειωθει παρακαλω οτι ακομα και εντος της ιδιας χωρας (Ελλαδα) μπορεις να βρεις διαφορετικους ανθρωπους κατα περιοχες.
    Αλλης "παστας" ειναι π.χ. οι ανθρωποι στην Κρητη και στη Ναυπακτο, και αλλης παστας στην Καλαματα και στο Αγρινιο.
    Οποιος εχει ταξιδεψει πολυ μεσα στην Ελλαδα το γνωριζει.

    Αλλά κ.Δημου δεν πρεπει να δικαιολογησουμε λιγο και την κατασταση? ναι υπαρχει ελλειψη ειλικρινιας αλλα γιατι? χρειαζομαστε το παραμυθι μας γιατι με αυτο επιβιωσαμε σε δυσκολα χρονια. ειναι στο "αιμα" μας πλεον. οι γερμανοι επιβιωσαν και αντιμετωπισαν τις δυσκολιες με αλλο τροπο προφανως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. svensken
    το "παραμύθι" έχει και λίγη ειρωνία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Το θέμα είναι μονόπλευρο από απόψεως φύλλου και θα είχε έννοια και η αντίθετη άποψη. Παραβλέποντας όμως αυτό, ας καταθέσω κι εγώ ότι η σχέση μου με τις βορειοευρωπαίες (2 έτη περίπου) στη Βιέννη ήταν και καλή και κακή. Αυτό το forward μου άρεσε κι εμένα... Να καταθέσω όμως κι ένα άλλο στοιχείο του χαρακτήρα τους που δεν είναι αρεστό σε εμάς τους νότιους... Δεν είναι faithful με τη δική μας permanent έννοια...

    Τουτέστιν μπορεί να σου δηλώνουν με ειλικρίνεια ότι είναι τρελλά ερωτευμένες μαζί σου (και να είναι πράγματι) και να είναι έτοιμες να σε ακολουθήσουν οπουδήποτε, ταυτόχρονα όμως για την πλάκα τους μπορεί να περάσουν κάποιο βράδυ με κάποιον άλλο, έτσι για αλλαγή... (και χωρίς να πάψουν να σας αγαπούν) Αυτή η δυτική έννοια της πίστης στη σχέση πάντοτε με ξένιζε ως ανατολικό και ορθόδοξο...

    Όχι ότι οι Έλληνες είμαστε ειλικρινείς πλέον... μαϊμουδίζουμε αφάνταστα, αλλά κάποια πράγματα τα κρατάμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Καλημέρα εκεί στο νότο.

    Θα συμφωνήσω με όσα γράφεις σήμερα. Κι εδώ στη Σουηδία είναι μία από τα ίδια, οι άνθρωποι, κατά το πλείστον. Σημειώνω δε και μια έμφυτη ευγένεια, επειδή σε σέβονται και θέλουν να σε αντιμετωπίσουν σαν ίσο, όχι γιατί έχουν άλλες σκέψεις...

    Η αλήθεια είναι με το χρόνο, αλλάζεις μαζί τους και αποκτάς σε μικρότερο ή μεγαλύτερο βαθμό, τέτοιες συμπεριφορές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. author_1 said...
    χρειαζομαστε το παραμυθι μας γιατι με αυτο επιβιωσαμε σε δυσκολα χρονια

    -----------------

    ακριβώς αυτό δεν έγραψα κι εγώ στο ποστ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. nikiplos
    τώρα η Βιέννη δεν είναι και πολύ βόρεια... κατά πολλούς (βόρειους) εκεί αρχίζουν τα Βαλκάνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αρχίζω με την υπενθύμιση των στίχων σου:
    "Θα’ θελα να υπήρχε ο Ιησούς.
    Ο Αμνός, ο Μεσσίας, ο Παράκλητος,
    απλώνοντας το χέρι του να με λυτρώσει
    απ’ τις οδύνες μιας παράλογης Δημιουργίας."
    Και αυτό σαν απαραίτητη εισαγωγή σε κάποιαν άλλη υπενθύμιση σχετικά με το καθαρό βλέμμα:
    «ο λύχνος του σώματος εστιν ο οφθαλμός• εάν ουν ο οφθαλμός σου απλούς ή, όλον το σώμα σου φωτεινόν έσται. Εάν δε ο οφθαλμός σου πονηρός ή όλον το σώμα σου σκοτεινόν έσται. Ει ουν το φως το εν σοι σκότος εστί, το σκότος πόσον;». Οι φίλοι σου θα «αποστρέψουν το πρόσωπον» από το κήρυγμα. Εσύ όμως ξέρω ότι θα το προσλάβεις σαν ένα σινιάλο άγνωστου «συναγωνιστή» στην εναγώνια αναζήτηση του σκοπού της ύπαρξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα,

    Με αναγκάζετε να ανασύρω Λεμπέση.

    Ἂν ὁ βλὰξ καταφεύγει εἰς τὴν ἐπιτηδειότητα λόγω τῶν πενιχρῶν πνευματικῶν τοῦ μέσων ἐκ τῆς αὐτῆς ἐλλείψεως ἀνωτέρων πνευματικῶν μέσων ὠθεῖται καὶ πρὸς τὴν ἀπάτην.

    Ἀπάτη εἶναι ὡς γνωστὸν ἡ ἀποσιώπησις τῆς ἀληθείας ἢ ἡ παράστασις ψευδῶν πραγμάτων ὡς ἀληθῶν. Ἐξ αὐτοῦ τούτου τοῦ ὁρισμοῦ αὐτῆς συνάγεται ὅτι ἡ ἀπάτη δὲν ἀνάγεται εἰς τὴν εὔφυιάν του ἀπατεῶνος, διότι πᾷς ἄνθρωπος δύναται νὰ παραστήση ψευδῶς πράγματα ὡς ἀληθῆ καὶ αὐτὸς οὗτος ὁ βλάξ, ἄλλ΄ εἰς τὴν εὐπιστίαν τοῦ θύματος. Ὅτι λοιπὸν καταφεύγει εἰς αὐτήν, ὡς διανοητικῶς εὐκολώτερον μέσον ὁ βλὰξ ἐπειδή, στερούμενος εὐφυΐας, εἶναι ἀνίκανος νὰ μεταχειρισθῆ ἔντιμα μέσα, εἶναι αὐτονόητον, διότι ἔντιμα μέσα ὡς δυσκολώτερα, χρησιμοποιεῖ μόνον ὁ κεκτημένος πραγματικὴν ἀτομικὴν ἀξίαν.

    Πόθεν λοιπὸν προέρχεται ἡ εὐρέως διαδεδομένη ἀντίληψις, ὅτι ὁ ἀπατεὼν ὄχι μόνον ἀποκλείεται νὰ εἶναι βλάξ, ἄλλ΄ ἀναγκαίως εἶναι εὐφυής, ἀντὶ τῆς ὡς ἄνω ἀναλύσεως, ἐξ ἢς ἀντιθέτως προκύπτει, ὅτι ὁ ἀπατεὼν ὄχι μόνον ἀποκλείεται νὰ εἶναι εὐφυής, ἄλλ΄ εἶναι ἀναγκαίως βλάξ; Ἡ ἀντίληψις αὕτη προέρχεται ἐκ τῆς «θεωρίας» τοῦ βλακὸς περὶ τῆς εὐπιστίας. Εἰθισμένος ὁ βλὰξ νὰ «σκέπτεται» οὐχὶ διὰ τοῦ νοητικοῦ μηχανισμοῦ, ἀλλὰ διὰ χονδροειδῶν ἔξωθεν ἐντυπώσεων, δὲν ἐρευνᾷ τὰς αἰτιοκρατικὰς σχέσεις, ἀλλὰ περιορίζεται εἰς τὸ γεγονὸς μίας ἐπιτυχούσης ἀπάτης, γεγονὸς ἐξ οὗ καὶ μόνου συνάγει τὴν βλακείαν τοῦ θύματος καὶ τὴν εὐφυΐαν τοῦ ἀπατεῶνος.

    Ὅτι ἡ ἀπάτη δὲν ὀφείλεται εἰς εὐφυίαν ἀνελύθη, νομίζομεν ἐπαρκῶς. Ὅτι ὅμως ἡ εὐπιστία τοῦ θύματος ἀποτελεῖ βλακείαν, τοῦτο εἶναι ἀληθὲς μνημεῖον βλακικὴς «διανοίας» καὶ πολιτιστικῆς ὑποστάθμης. Διότι ἡ εὐπιστία ἑνὸς ἀτόμου, ὡς προϋποθέτουσα τὰ ἄλλα ἄτομα ὡς ἔντιμα καὶ συνεπῶς ὡς εὐφυά, εἶναι ἀσφαλῶς τὸ μέγιστον τῶν τεκμηρίων τῆς πνευματικῆς του ἀναπτύξεως καὶ τοῦ πολιτισμοῦ του.

    Ὅσον ὑψηλότερον ἐπὶ τῶν βαθμίδων τῆς εὐφυίας καὶ τοῦ πολιτισμοῦ ἵσταται ἐν ἄτομον ἢ εἷς λαός, (οἱ Εὐρωπαῖοι ἐν σχέσει πρὸς τοὺς Ἀνατολίτας) τόσον περισσότερον εὔπιστος εἶναι. Ὁ τελευταῖος τῶν βλακῶν θὰ ἠδύνατο νὰ ἐξαπατήση ἕνα Κὰντ ἢ ἕνα Μπετόβεv καὶ ὁ τελευταῖος τῶν Ἑλλήνων ἕνα Εὐρωπαῖον... Τὸ μειδίαμα τοῦ οἴκτου,τὸ ὁποῖον ρίπτουν οἱ «ἀφελεῖς κουτόφραγκοι», δημιουργοὶ τῶν πνευματικῶν ἀξιῶν καὶ ἐξουσιασταὶ τοῦ κόσμου, ἐπὶ τῶν δυστυχῶν «ἔξυπνών» της Μεσογείου καὶ τῆς Ἀνατολῆς, ἂς εἶναι καὶ ἡ τιμωρία τῶν βλακῶν καὶ διὰ τὴν «θεωρίαν» τῶν ταύτην!


    Εὐάγγελος Λεμπέσης - Ἡ Τεράστια Κοινωνικὴ Σημασία τῶν Βλακῶν ἐν τῷ Συγχρόνῳ Βίῳ

    Αθήνα, 1941

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Είναι δυστυχώς παγιωμένο και δεδομένο πως όταν είσαι ειλικρινής, έχεις ευθύ βλέμα τότε όλοι αναζητούν το λάκο.
    Μα δεν μπορεί, κάποιο κακό κίνητρο έχει..
    Ε, αυτό το πράγμα με έχει κουράσει.
    Να πρέπει μια ζωή να προσπαθείς να πείσεις πως δεν είσαι τουλάχιστον κλέφτης..
    Γιατί θα πρέπει να είσαι ένοχος μέχρι αποδείξεως του εναντίου αντί να είσαι αθώος μέχρι αποδείξεως της ενοχής σου?

    Αυτό νομίζω πως ήταν δυστυχώς και το κίνητρο του Ν.Δ. ώστε να εκδώσει την 'απολογία ενός ανθέλληνα'..

    Και μην ξεχνάμε πως για να δει κανείς την καθαρή ματιά σε έναν άνθρωπο θα πρέπει να είναι καθαρός και τίμιος ο ίδιος πρώτα από όλα!
    Διαφορετικά δεν την ανέχεται και ψάχνει το λάκο..

    Και αρκετές φορές, προκειμένου να 'αποδειχθεί' η ενοχή εφευρίσκονται απίστευτα ..πειστήρια!
    "Μα δεν μπορεί να είναι αληθινός. Απόδειξη; Δεν τον βλέπεις πως η όψη του είναι σαν ...νυφίτσας"

    Ο Πλάτωνας έλεγε πως αν κάποιος σε κατηγορεί, να κάνεις ότι είναι δυνατόν ώστε με τις πράξεις σου να ακυρώνεις τα λόγια του.
    Ο Νίκος το έκανε.
    Οι υπόλοιποι?

    Οπότε στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει και απόλυτα πως στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις.
    Είσαι και ότι δηλώνουν οι άλλοι. :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Μου θυμίσατε ένα χρονογράφημα του Παύλου Παλαιολόγου. Το θέμα του και οι διαπιστώσεις του ταυτόσημες με του οικοδεσπότη.

    Το είχα διαβάσει στην αρχή της εφηβείας μου, αν θυμάμαι καλά, και μου είχε κάνει εντύπωση, γι' αυτό και το θυμάμαι ακόμα, διότι ενδόμυχα είχα παρατηρησει και εγώ το ίδιο φαινόμενο στις τουρίστριες, που έβλεπα τότε.

    Το χρονογράφημα μιλούσε κυρίως για βόρειες, Γερμανίδες και Σουηδές. Ούτε καν για Γαλλίδες η Αγγλίδες (επίσης αν θυμάμαι και αν είχα -τότε- καταλάβει σωστά).

    Let alone Americans... :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλημέρα.

    Κρατάω αυτό που έγραψε ο Γιάννης (svensken) (Hej vännen!):

    "...τα αρνητικά της φυλής μας μεταξύ των οποίων συμπεριλαμβάνεται και η ΑΠΟΛΥΤΗ ΑΝΙΚΑΝΟΤΗΤΑ αποδοχής κάποιας κριτικής και των ελαττωμάτων μας..."

    Όταν λοιπόν σε συζήτηση περί της διαφθοράς και της διαπλοκής αντιπαραβάλλεις τη μηδενική διαφθορά στα σκανδιναβικά κράτη ακούς τη γνωστή μπαρούφα:

    "Έλα μωρέ, όταν εμείς χτίζαμε τον Παρθενώνα αυτοί που ήταν;".

    Σε πρόσφατη έρευνα του Ευρωβαρόμετρου, οι σκανδιναβοί διάκεινται υπέρ της παγκοσμιοποίησης και μάλιστα οι Δανοί σε ποσοστό 82%!!!

    Εδώ έχουν φροντίσει οι λαϊκιστές (εκ δεξιών και εξ ευωνύμων) να περάσουν στον κόσμο ότι η Παγκοσμιοποίηση είναι κάτι ... διαβολικό.

    Επί του θέματος, ως λάτρης των ξανθών γυναικών δεν θα πω κάτι διότι δεν θα είμαι αντικειμενικός!

    doctor

    Υ.Γ. Γάτε η ...τευλευταία χυλόπιτα προήλθε από ελληνίδα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. κάποιος που είπε παραπάνω ότι οι βόρειοι είναι και ευθείς, αλλά έχουν και το ταπεραμέντο των νοτιων ...συμφωνώ

    για κάποιον παρακάτω που είπε ότι τον παραξένεψε ότι οι βόρειες θα κοιμούνταν με τον ένα ή τον άλλον άνετα ενώ δήλωναν ερωτευμένες, ναι το αναγνωρίζω, αλλά το καλό με τους βορειους είναι επίσης ότι περιμένουν να τους πεις ακριβώς τι θες...θες ο άλλος να είναι πιστός, να είναι αλλιως, να είναι έτσι ή διαφορετικά...πρέπει να το πεις...πρέπει να ξέρεις τι θέλεις δηλαδή αλλά και να το λες...ξεκάθαρα...όχι για να βάλεις σε τάξη τον άλλον, απλώς να δείτε αν θέλετε τα ίδια πράγματα στο κάτω κάτω

    που επίσης προυποθέτει να μην φοβάσαι να εκφράσεις τα θέλω σου, τα συναισθήματα σου, κτλ

    ξαναγυρίζω στο ταπεραμέντο...νομίζω των βορειων είναι πιο έντονο κάποιες φορές, εμείς κρατάμε 'πισινές' πιο εύκολα

    φυσικά γενικεύσεις ως ενα σημείο, αλλά οκ συμφωνούμε να μιλήσουμε με γενικεύσεις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. delta mike
    Ωραία κολλάει ο Λεμπέσης! Δεν το θυμόμουν αυτό το χωρίο.

    doctor
    φυσικά από ελληνίδα - η ξένη δεν θα σου δώσει χυλόπιτα - είναι ξεκάθαρη από την αρχή. Η χυλόπιτα προϋποθέτει κάποιες ελπίδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. N.D. said...
    "Η χυλόπιτα προϋποθέτει κάποιες ελπίδες."

    Ελειπα εκτός Αθηνών, στο προηγούμενο, πολύ ενδιαφέρον ποστ περί χυλόπιττας και δεν σχολίασα...

    Θα πω μόνο...
    Από την αδράνεια προτιμώ την χυλόπιττα...

    Υπάρχουν περιπτώσεις που και η απλή προσπάθεια έχει την αξία της.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Η φράση "Και βέβαια εμείς είμαστε, μέσα στο παραμύθι μας, πολύ πιο ενδιαφέροντες!"

    θα μπορούσε να εκληφθεί ως:

    Μέσα στο παραμύθι μας είμαστε πολύ πιο ενδιαφέροντες! Στην πραγματικότητα όμως;

    Ίσως ένα από τα παραμύθια μας το ότι είμαστε, μέσα στο παραμύθι μας, πολύ πιο ενδιαφέροντες :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Νομίζω πως το πιο γελαστό και ίσως ευθύ βλέμμα στην Ελλάδα το έχουν οι νησιώτες του Αιγαίου. Το έχω συναντήσει σε Κυθνιούς και Χιώτες.
    Ένα παρόμοιο παιχνίδι με αυτό του s_pablo εγώ το έκανα στο λεωφορείο παρακολουθώντας χέρια. Στοχεύοντας σε ένα χαρακτηριστικό των ανθρώπων συνειδητοποιείς την ποικιλία, την ιδαίτερη ομορφιά (και ασχήμια, μπορείς να αντλήσεις στοιχεία χαρακτήρα, να ερωτευθείς και... να ξεχαστείς κατεβαίνοντας σε λάθος στάση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. εγω νομιζα πως οι βρεττανοι διαφέρουν κι ένας άνθρωπος που εκτιμω απίστευτα και θαυμάζω...με έχει λιώσει με την ευθύτητα και την αθωότητά του. ΝΔ εχεις απολυτο δικιο.

    ισως το παραμυθι, οπως και η μαγεια να ειναι συντροφος των φτωχων, των αποτυχημενων, των υποδουλων. οι ελευθεροι ανθρωποι εχουν μια ειλικρινεια, που πηγαζει και απο τη δυναμη τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Καλό μεσημέρι.

    Θα σας πω μια προσωπική εμπειρία σε σχέση με τη νοοτροπία των Γερμανών. Πριν από χρόνια πήγα για εκπαίδευση σε μια σχολή στη Γερμανία. Εκεί εργαζόμουν με έναν κύριο ο οποίος ήταν υπεύθυνος για την εκπαίδευσή μου. Μια μέρα λοιπόν μου λέει. «Θέλω να σε ρωτήσω κάτι. Γιατί κάθε φορά που λέω κάτι με ρωτάς ‘Τι εννοείς;’ Δεν κρύβεται άλλο νόημα σε αυτά που λέω. Ό,τι λέω αυτό εννοώ.» Εγώ, πολύ νέα τότε συνηθισμένη από την ελληνική νοοτροπία προσπαθούσα να καταλάβω αν υπονοούσε κάτι άλλο κάθε φορά που μου έδινε οδηγίες ή μου εξηγούσε κάτι και ασυναίσθητα τον ρωτούσα «Τι εννοείς;»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Αααα... Μάλιστα... Γι'αυτό πίστευαν οι Εβραίοι το "Τώρα θα σας πάμε για ντους"...

    Νίκο, ρέπεις προς τη γενίκευση στο ποστ αυτό και οι γενικεύσεις είναι πάντα επικίνδυνο πράγμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Κύριε Δήμου έχετε καταντήσει γραφικός. Εννιά στα δέκα κείμενα που γράφετε επικρίνουν τους έλληνες. Αν έχετε όπως καταθέτετε χρόνια να δείτε αντίστοιχη φάτσα μάλλον ζείτε σε μια γυάλα σαν τον Καραμανλή. Προσωπικά έχω συναντήσει εκατοντάδες τέτοιους ανθρώπους, τους λέμε και αληθινούς, ειδικά στην ελληνική επαρχεία. Είναι οι παπούδες μας και οι γιαγιάδες μας, άνθρωποι του μόχθου που δεν είχαν πολυτέλειες για μηχανορραφίες και παραμύθια. Είναι αυτοί για τους οποίους δεν έχετε γράψει ποτέ κάτι. Μάλλον γιατί δεν είναι του επιπέδου σας και σας χαλάνε την αισθητική.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Συγγνώμη κυρ Νίκο,
    αλλά απο την περιγραφή σας και τα σχόλια σας για τους πονηρούς Μεσογειακούς σε σύγκριση με τους αθώους βορείους εμφανίσθηκε η εικόνα της Γερμανίδας χοντρέλας δεσμοφύλακα του στρατόπεδου συγκεντρώσεως που βρέθηκε ο άτυχος/τυχερός Τζιακάρλο Τζιανίνι στις "Επτά Αδελφές".
    Το καθαρό της βλέμμα και η ωμή της σεξουαλικότητα όπως θα το φαντασθήκατε και τον καταπληκτικό Ιταλιάνο μαέστρο του γέλιου να κερδίζει την καρδιά της Γερμανίδας αθώας φασίστριας με αντάλλαγμα λίγο σαλάμι και τυρί και ... την επιβίωση.

    Αλλάξανε σαλάμια δηλαδή όπως θα έλεγε ο ihafa.

    Εγώ πάντως την ιδανική Γερμανίδα την βρήκα στην Ίο στα δεκάξη.
    Για την αλήθεια ήταν και οι δύο φίλες ιδανικές.
    Ξύπνησα ένα πρωινό απο το αντίσκηνό μου και είδα δυο ολόφρεσκα καρπούζια να μου χαμογελούν.
    Τι άλλο χρειάζεται ένας Μεσογειακός έφηβος για να αρχίσει η μέρα καλά παρά προφυλακτικό;

    Υ.Γ.
    Απο τις Ευρωπαίες εκτός τις Ελληνίδες πιο καλές οι Γαλλίδες στα νησιά ρε παιδιά.

    Αφροδίτη πάρε σημειώσεις σου δίνω ιδέες για το επόμενο "Γελλάς".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. alitovios πάντα πιστός στο όνομά σας! Ευγενέστατος! Ναι, αυτό κάνω, κρίνω τους Έλληνες. Τους Σουηδούς τους κρίνει κάποιος άλλος (μάλλον Σουηδός) και τους Μαορί, ένας δικός τους. Θεωρώ ότι η κριτική τους κάνει καλό (από χειροκροτήματα έχουν χορτάσει). Αν σας ενοχλεί - μη με διαβάζετε.

    Ωστόσο και εσεις και ο mscmkr (τι γλωσοδέτης είναι αυτός!) εδώ κάνετε λάθος - σε αυτό το ποστ ούτε γενικεύω ούτε αφορίζω ούτε αξιολογώ. Αναλύω ορισμένα χαρακτηριστικά και βλέπω μετά χαράς πως οι περισσότεροι σχολιαστές συνεχίζουν την ανάλυση συμφωνώντας ή διαφωνώντας. Εσείς απλώς απορρίπτετε (εμένα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλησπέρα,

    Πολύ ωραίο ποστ.
    Καταλαβαίνω τι λέτε, αλλά να είμαι ειλικρινής τόσα χρόνια έξω κατέληξα στο συμπέρασμα ότι διαφορές ανάμεσα στους ανθρώπους δεν υπάρχουν στη βάση τους.

    Ίσως η οικονομική ασφάλεια που νιώθουν οι βόρειοι, ειδικά οι Σκανδιναβοί να προκαλούνε μια νωθρότητα, ενώ σε μας η αντίθετη κατάσταση, μια καπατσοσύνη, αλλά στο τέλος της ημέρας διαφορές δεν βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Είναι η καταγωγή μας απο τα αρχαία χρόνια, η Ελληνική πονηριά, δώρο του Θεού στην φυλή μας για την επιβίωση του Ελληνικού έθνους με τόσους κινδύνους να το απειλούν.

    Συγκρίνουμε τώρα τον πολυμήχανο Οδυσσέα με τον Όλαφ των βασιλιά των Βαικινγκς;
    Ο δικός τους Οδυσσέας ανακάλυψε μια ολόκληρη Αμερική και τον φάγανε οι Ινδιάνοι της.
    Ο δικός μας Οδυσσέας, του Ομήρου, έγινε ακόμη και Ινδιάνος για να επιβιώσει.

    Όταν όμως οι κίνδυνοι και οι δυστυχίες λιγοστεύουν η Ελληνική πονηριά κατρακυλά στην κουτοπονηριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Η ευθυτητα στις ανθρωπινες σχεσεις και η αυστηρη τυπικοτητα στις συναλλαγες σου με τις Υπηρεσιες απλα διευκολυνουν τη ζωη σου.
    Στη χωρα που ζουμε, θελουμε λιγο χρονο ακομα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. 'το σωστο να λεγεται',
    εσυ πρεπει να εισαι απ ευθειας απογονος του πλατωνα και του αριστοτελη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Εάν υπάρχει ακόμα εκείνο το φιλότιμο και ο καλώς εννοούμενος εγωισμός, τότε η όποια κριτική μόνον εποικοδομητική μπορεί να είναι.

    Π.χ.: Οχι, δεν θα κάνω εγώ αυτή την απάτη. Δεν θα κάνω αυτά για τα οποία κατηγορούν τον τόπο μου.

    Η κριτική που ασκεί ο ΝΔ, είναι νομίζω μία μόνιμη προσπάθεια να φέρει εδώ τα θετικά χαρακτηριστικά από άλλες χώρες.
    Ας τον εκμεταλευτούμε!

    ΥΓ: Τον mscmkr το θυμάμαι ως MicroSoft Corp MaKeR από την διαδικασία make στον προγραμματισμό και είναι η διαδικασία του να συγκεντρωθούν όλα τα κομμάτια/ρουτίνες και να γίνουν compile εκ νέου. Πολύπλοκο ε? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Πρέπει να ξεκαθαρίσω κάτι.

    Όταν φωτίζω διάφορες συμπεριφορές των Ελλήνων ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΚΑΤΗΓΟΡΩ.

    Δεν υπάρχει λόγος να θίγονται μερικοί και να αντεπιτίθενται.

    Οι άνθρωποι έχουν χαρακτηριστικά - τα δεχόμαστε και στην καθημερινή κουβέντα μας. Η φράση "πονηρός Νορβηγός" θα έφερνε χαμόγελα.

    Το γιατί φερόμαστε έτσι (κι εμείς και οι άλλοι) είναι ένα θέμα. Το αν αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο ΔΕΝ είναι θέμα - τουλάχιστον, όχι για μένα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Λευτέρης: «Οπότε, μην τολμήσετε να ζήσετε στην Ελλάδα σαν ειλικρινείς Γερμανοί ή Σουηδοί κλπ.»

    Δε συμφωνώ. Εάν θεωρούμε ότι δεν μπορούμε να επιβιώσουμε μέσα στη λαμογιά με ειλικρίνεια είναι γιατί δεν αντέχουμε τη διαφοροποίηση και τη μοναχικότητά που αυτή συνεπάγεται, στα πρώτα όμως στάδιά της μόνο. Γιατί μία παγειωμένη, θαρραλέα και επίμονη διαφοροποίηση εν τέλει γίνεται πειστική και το γεγονός αυτό είναι ανατροφοδοτικό, τη συντηρεί και την μετεξελίσσει. Και όλες αυτές οι δονήσεις που εκπέμπονται προσελκύουν και τα ομόλογα στοιχεία και γίνεται σιγά σιγά «κοινότητα». Με τη διαφορά ότι εδώ δεν ισχύουν οι ίδιοι, οι συνήθεις (ύποπτοι) κανόνες. Το «καθαρό», το διάφανο βλέμμα ξεκινάει από τα μέσα ανοίγματα. Κι αυτά τα ανοίγματα, έχουν αρκετή σιωπή (κουφό στη θορυβότατη εποχή που ζούμε) και άλλα «δαιμόνια» που καταλύουν τα όρια ή καλύτερα τις οριοθετήσεις με τις οποίες επιχειρούμε να διασφαλίσουμε τα του βίου.

    Σαν καλός οικονομολόγος σίγουρα θα μου απαντούσες με διάφανα επιχειρήματα όπως πολύ σωστά ανέφερες για «οικονομικές αποστάσεις» κλπ αλλά φαντάζομαι ότι η καθαρότητα δεν αποδεικνύεται με το «δεν λέω ψέματα» (εγώ γνωρίζω πολλές γυναίκες που τα αντιπαθούν. Αλλά δε θα σου γνώριζα ποτέ καμία. Γιατί δεν είναι αυτό το κριτήριο).

    Χρειαζόμαστε μια γερή δόση (σφαλιάρα) διάφανου βλέμματος, οverdose! για να αρχίσουμε να μιλάμε γι αυτό! Και σ’αυτόν τον τόπο, τα μεσογειακά βλέμματα έχουν πολύ ήλιο δωρεά για να μπορέσουν να νοιώσουν την έλλειψη ή καλύτερα την αίσθηση. Γιατί άλλο είναι το φως και άλλο η φωτεινότητα.

    Μια καλή άσκηση είναι να παρατηρεί κανείς βλέμματα και να αφουγκράζεται… Τώρα το καλοκαιράκι περνούν πολλοί Ευρωπαίοι, πολλά ναι και όχι βλέμματα. Φυσικά υπάρχουν εξαιρέσεις όπως λες Νίκο, αλλά τα ποσοστά διαφέρουν σημαντικά!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Το σωστό να λέγεται:
    -η καταγωγή μας από τα αρχαία χρόνια βεβαίως βεβαίως...εμένα μία προ-προγιαγιά μου έλεγε στα αρβανίτικα: "κους ε μπούαρ ε μπούαρ, κους ε τσόι ε μούαρ" (=όποιος το 'χασε, το 'χασε, όποιος το βρήκε, το πήρε". Γι'αυτό τα μάτια μου και η ματιά μου είναι καθαρά.
    - Πολύ μας κανακεύει ο θεός: όλο δωράκια μας κάνει
    - Εμείς ως ιδαίτερον έθνος κινδυνεύουμε αιώνες τώρα τα μάλα,πολύ περισσότερο βεβαίως από τους βόρειους....χαχαχα

    ο εθνικισμός τυφλώνει... (Τυφλός τα τ'ώτα τον τε νούν τα τ'όμματ' εί )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ωστε έτσι Νίκο, μάτια γαλάζια αγαπάς ή μάλλον μάτια γλυκά και γαλανά, κοίταξες ένα βράδυ. Αν ήταν και πράσινα (ενδεχομένως) με μπλε βλεφαρίδες ίσως να σε είχαν κάνει και τρελό! Σε κάθε περίπτωση πάντως, είτε με καθαρότητα και εντιμότητα, είτε με πονηριά και τσαλίμια τα μάτια που είδες δεν θα σου βγουν σε καλό ... Όχι γιατί φταίνε τα καημένα τα μάτια αλλά γιατί όπως σωστά έγραψε κι ο delta_mike λόγω της περιρρέουσας βλακείας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Κύριε ΝΔ έχετε μάλλον δίκιο... Βέβαια στα 80s που ήμουν εκεί, τότε θεωρείτο βόρεια... Και εμένα οι Βιεννέζοι με αποκαλούσαν νότιο...

    @Το σωστό να λέγεται,

    Μάλλον μπερδεύεις τον όρο "πονηρός" με το πολυμήχανος... Δεν είναι ταυ΄τόσημοι όμως... Όσον αφορά την κληρονομική σχέση που επικαλείσαι με τον Οδυσσέα, ήμουν σε ένα συνέδριο μεταξύ άλλων και για Genomics στο Παρίσι και κάποιοι Γάλλοι της Βρεττάνης με ψυχρή αδιαφορία αμφισβητούσαν την Κέλτικη καταγωγή τους μέσω ευρημάτων DNA. Οι Έλληνες επέβαλαν ομερτά, στα δικά μας... Γιατί άραγε νομίζεις? Είναι κακό οι γονιδιακοί απόγονοι του Οδυσσέα να είναι σήμερα πολίτες της Κένυας? ή και της σημερινής Τουρκίας? Όχι βέβαια...

    Τους πολιτισμικούς απόγονους του Οδυσσέα πάντως μην τους ψάξετε εδώ τριγύρω... Δεν έχουμε και πολλά πολυμήχανα έργα να επιδείξουμε στη σύγχρονη Ελλάδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Ίσως το καθαρό βλέμμα να είναι στην ουσία το παιδικό βλέμμα... Αναρωτιέμαι, αν ποτέ κανείς ξανακερδίζει το παιδικό βλέμμα... Το να μένεις παιδί δεν ξέρω, αν έχει κάποια αξία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Καλησπέρα σας.
    Δεν ξέρω να βγαίνω εκτός θέματος αλλά κάποιος ανέφερε τους προγόνους μου…
    Στα απομνημονεύματα του 1821 των καπεταναίων (Κολοκοτρώνης, Μακρυγιάννης, Σπυρομήλιος) πρωτοπαλίκαρων (Φωτάκος), κοτζαμπάσηδων (Δεληγιάννης), παπάδων (Π. Π. Γερμανός) καθώς και σε πολλές περιγραφές αναφέρεται, χαρακτηριστικά, ο θαυμασμός και εντύπωση που προκαλούσε τότε στους ξεσηκωμένους η προσωπικότητα ενός πονηρού, καπάτσου, μπαγάσα, ψεύτη, δολοφόνου, βιαστή, ληστή και μεγάλου εγκληματία της εποχής. Του Τουρκαλβανού Αλή Πασά!!!
    Όποιος αναφερότανε σε αυτήν την «αλεπού» μιλούσε με τα καλύτερα λόγια, και θεωρούνταν πρότυπο πολιτικού και πασά αλλά κυρίως θαύμαζαν την ικανότητά του να κοροϊδεύει τον άλλον ακόμη και αν εκείνος ήξερε ότι θα του τη φέρει. Δεν σε κοιτούσε ποτέ στα μάτια και ήταν πάντα γαλύφης και παραμυθάς, με όσους ήθελε να ξεκάνει. Όπως λέγανε: «όταν ο Αλής ήθελε να κληρονομήσει κάποιον, τον έκανε φίλο»!
    Κι όμως οι ξεσηκωμένοι τον θαύμαζαν γιατί με πονηριά και μπαμπεσιά (θυμίζω την αρβανίτικη φράση μπέσα για μπέσα) είχε καταφέρει να κοροϊδέψει τον Σουλτάνο και να δημιουργήσει το δικό του δοβλέτι από την Ήπειρο ως το Μωριά.
    Το πρότυπό του ακολούθησαν δεκάδες πολιτικοί μετά την απελευθέρωση, με σημαντικότερο τον πρώην γιατρό του Κωλέττη… δημιουργό του ελληνικού θεσμού του …μέσου!
    Δεν ξέρω αν ήμαστε απόγονοι του πονηρού Οδυσσέα του Ομήρου ή των δολερών και διπρόσωπων Σπαρτιατών της Εκάβης…
    Αλλά σίγουρα καθένας μας κρύβει στα μάτια του την επιθυμία να γίνει Αλή Πασάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Αν μπαινουν σχολια για αρχαιους,θα μπαινουν & για την ερωτικη ζωη των προγονων μας επι Οθωμανικης...

    Οσο πιο πονηρος λαος,τοσο πιο φτωχος. Ενω οι "χαζοι",σαν τους Ιαπωνες με ξεκλειδωτα σπιτια & ιδια τιμη μεγαλο-μικρο μπουκαλι αναψυκτικου,κατεκτησαν το κοσμο.

    Οι Τουρκοι & τα παραγωγα εθνη τους,εμειναν με το " δαιμονιο της φυλης " στο χερι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Ανθρωποι (και όχι μόνο γυναίκες) με καθαρό βλέμμα που σε κοιτάνε ίσια στα μάτια και σου λένε ποιοί είναι χωρίς να φοβούνται ότι θα πέσουν σε παγίδα είναι λίγοι εδώ. Κλισέ; Ναι. Αλλά και μεγάλη αλήθεια. Αρκεί να κοιτάξουμε λίγο στον καθρέφτη μας.

    Ο φόβος μας ότι θα αποκαλυφθούν τα Μεγάλα μας Ελαττώματα. Που θα μας περάσουν για κορόϊδα, για αδύναμους, για "λίγους". Που θα μας εκμεταλλευτούν και θα μας "πετάξουν σα στημένες λεμονόκουπες", ή θα μας "τραβούν απ' τη μύτη" (απόσταγμα μητρικής σοφίας)... Και τότε τι μένει; Το παραμύθι και η πισινή.

    Το παραμύθι όμως δεν είναι πάντα άσχημο. Πολλές φορές δίνει πιο έντονη γεύση στο φαγητό. Μοναδικό πρόβλημα, ότι κάποια στιγμή ξεχνούμε ότι είναι παραμύθι και γίνεται ψέμα ολόκληρη η ζωή. Για την "πισινή" ούτε λόγος. Χαμένο παιχνίδι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Για τον ευατό μου θεωρώ ότι είμαι υπέρ του δέοντος ειλικρινής (μου το αναγνωρίζουν και φίλοι και γνωστοί) και το έχω πληρώσει αρκετά ακόμα και αν είμαι σχετικά μικρός (35). Η αλήθεια είναι η μέγιστη αρετή. Το τη σχέση έχουμε σαν πολίτες-άνθρωποι σε αυτό το τόπο, την έχω αντιληφθεί όχι μόνο από τα προσωπικά βιώματα και την επαγγελματική μου σταδιοδρομία. ΄Ημουν αρκετά χρόνια στο χώρο των πωλήσεων (direct) όπου πάντα ένιωθα σαν το μαύρο πρόβατο γιατί ποτέ δεν έδωσα σε κάποιον κάτι που δεν χρειαζόταν. Το μόνο που κέρδισα ήταν την εμπιστοσύνη λίγων και καλών πελατών τον οποίων όμως ο καλός λόγος ήταν και είναι σαν χρυσάφι. Ούτε εμένα μου αρέσουν οι γενικεύσεις αλλά σε αυτή τη χώρα έχουμε τόση σχέση με την καθαρότητα της αντιμετώπισης όση και η αστρολογία με το μέλλον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Διαφωνώ με τις πάσης φύσεως γενικεύσεις.

    "Οι βόρειοι είναι έτσι, οι νότιοι αλλιώς, οι άσπροι είναι έτσι κι οι κίτρινοι ... γιουβέτσι"

    Το "καθαρό βλέμμα" εξαρτάται από τον άνθρωπο κι όχι από το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο γεννήθηκε, μεγάλωσε κι έζησε.

    Ίσως να είμαι λίγο απόλυτος, αλλά οι γενικεύσεις κι οι φαινομενικές διακρίσεις ανάμεσα σε πληθυσμιακές ομάδες, ενδεχομένως οδηγούν σε παραπλανητικούς συνειρμούς, οι οποίοι με τη σειρά τους, μπορεί να οδηγήσουν σε "επικίνδυνες" θεωρίες.

    Τέλος, όσον αφορά στον τίτλο του post, μόλις τον διάβασα ήρθε στο μυαλό μου το εντυπωσιακά καθαρό βλέμμα της κατατρεγμένης 12χρονης Αφγανής, που έγινε πρωτοσέλιδο το 1984, στο National Geographic.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Ίσως ο βαθμός εμπιστοσύνης (γενικά) που υπάρχει σε μια κοινωνία να είναι στοιχείο της ανάπτυξης (ή υπανάπτυξής) της. Στην Ελλάδα υπάρχει καχυποψία και έλλειψη εμπιστοσύνης σε όλες τις βαθμίδες. Ο καθένας μας και στην πιο μικρή ιδιτική συναλλαγή είναι καχύποπτος ότι ο άλλος πάει να τον κοροϊδέψει. Το κράτος είναι επίσης διαρκώς καχύποπτο ότι ο πολίτης του πάει να το κοροϊδέψει. Για να προσληφθείς σε μία θέση στο Δημόσιο στην Ελλάδα π.χ. θες εκτός των βασικών (πτυχία κλπ.) βεβαίωση ότι δεν έχεις ποινικές καταδίκες, βεβαίωση ότι δεν έχεις άλλη έμμισθη θέση κ.ο.κ. Άυτή η έλλειψη εμπιστοσύνης για μένα είναι που γεννά και την απίστευτη γραφειοκρατία. Η έλλειψη όμως αυτή είναι δικαιολογημένη, διότι όντως ο μέσος Έλληνας θα κορόϊδευε τον συνάνθρωπό του ή το κράτος στην παραμικρή ευκαιρία. Στο εξωτερικό ούτε τα πτυχία σου δεν προσκομίζεις για να προσληφθείς, πολύ απλά γιατί υπάρχει εμπιστοσύνη ότι δεν λες ψέματα και όντως δεν λες ψέματα. Στην χώρα μας όμως επειδή ο μέσος Έλληνας πιστεύει ότι αποδεινύει την εξυπνάδα του και ξεχωρίζει μέσω της κατεργαριάς και της κομπίνας, έχει αυτόματα καταδικάσει τη χώρα σε μια χρονία τριτοκοσμικότητά και σε μια ατελείωτη γραφειοκρατία στις σχέσεις μεταξύ μας και με το κράτος... Το βέβαιο είναι ότι οι εκατέρωθεν σχέσεις δεν αποκαθίστανται εύκολα. Για να αποκατασταθεί η "εμπιστοσύνη" θέλει δουλειά πολλή...
    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Οτι ακολουθεί είναι αληθινή ιστορία:

    Είχα μία γειτόνισσα στο μέρος που παραθέριζα, την Υβέτ.

    Ολλανδέζα, καμμιά εβδομηνταριά, πρώην μοντέλο, φαινόταν ακόμα αυτό, πανύψηλη, όμορφη, λεβεντογυναίκα.

    Ηλθε στην Ελλάδα και την ερωτεύτηκε. Είδε μία καταπληκτική έπαυλη δίπλα στην θάλασσα, σε πολύ κακή κατάσταση όμως - σχεδόν εγκαταλελειμένη, και με τις πενιχρές οικονομίες της αποφάσισε να την νοικιάσει και να μείνει μόνιμα στην Ελλάδα - μόνη της.

    Δεν άργησε πολύ να γίνει η φίρμα της περιοχής, ανοιχτή, χαμογελαστή με όλους, την έβλεπες στο ταβερνάκι να πίνει ουζάκια με τον αστυφύλακα ή τον οιοδήποτε.

    Ηταν ακριβώς ο τύπος ανθρπωπου που περιγράφει το πόστ.

    Κάναμε πολύ παρέα, μου είχε δώσει μάλιστα και κλειδιά της αυλόπορτάς της γιά να κόβω δρόμο πηγαίνοντας στην παραλία.

    Μετά από ένα - δύο χρόνια, άρχισαν τα προβλήματα. Ο εκμισθωτής, αφού της είχε αποσπάσει μία γενναία αύξηση, αρνείτο να πραγματοποιήσει οποιαδήποτε εργασία στο σπίτι - αυτές ήταν πολλές και κατεπείγουσες, η δε γυναίκα δεν είχε την οικονομική ευχέρεια να ανταπεξέλθει.

    Μου έδειξε τι χαρτιά είχε υπογράψει - χωρίς να συμβουλευτεί κανέναν - με όρους άκρως επεχθείς και δεσμευτικούς γι αυτήν, και προσπάθησα να την βοηθήσω. Εβαλα τον δικηγόρο μου να επικοινωνήσει με τον δικηγόρο του εκμισθωτή και έκανα έκκληση στον ανθρωπισμό του, γιά να εισπράξει ένα κρύο 'λυπάμαι , δεν μπορώ να κάνω τίποτα'.

    Της συνέστησα να πάει κάπου αλλού να μείνει, γιατί εκεί ήταν πλέον επικίνδυνο γιά την υγεία της. Δεν άκουγε κουβέντα, "εγώ εδώ θα μείνω μέχρι να πεθάνω" έλεγε.

    Ο επόμενος - βαρύς - χειμώνας την βρήκε κάθε φορά που χρειαζόταν νερό στο σπίτι να αναγκάζεται να περπατάει πενήντα μέτρα στο κρύο γιά να ανοίξει τον γενικό του νερού ο οποίος ήταν έξω καθώς αν τον άφηνε ανοιχτό θα πλημμύριζε το σπίτι.

    Πάντα την είχα στο νου μου, και την έπαιρνα τηλέφωνο κάθε εβδομάδα μετά τις διακοπές μου. Την τελευταία φορά δεν απάντησε.

    Την επόμενη φορά που κατέβηκα, έμαθα ότι την είχαν βρεί νεκρή στο μπάνιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Η ΕΙΔΗΣΗ ΤΗΣ ΗΜΕΡΑΣ

    Μία Θεά επέστρεψε.

    houlia καλώς όρισες!

    _______________________


    Alogaki said...
    Το "καθαρό βλέμμα" εξαρτάται από τον άνθρωπο

    ------------------------------

    Δεν διαφωνώ. Αυτό που λέω είναι ότι τέτοιους ανθρώπους συναντάς περισσότερο στον Βορρά παρά στον Νότο.

    Κι αυτό δεν είναι γενίκευση. Γενίκευση είναι να πεις ότι όλα τα Α είνα Β.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Nikos Dimou said...
    [...]Ωστόσο και εσεις και ο mscmkr (τι γλωσοδέτης είναι αυτός!) εδώ κάνετε λάθος - σε αυτό το ποστ ούτε γενικεύω ούτε αφορίζω ούτε αξιολογώ. Αναλύω ορισμένα χαρακτηριστικά και βλέπω μετά χαράς πως οι περισσότεροι σχολιαστές συνεχίζουν την ανάλυση συμφωνώντας ή διαφωνώντας. Εσείς απλώς απορρίπτετε (εμένα).
    -------------

    Νίκο,
    Μακριά από εμένα η απόρριψή σου. Το ότι διαφωνώ με ένα ποστ σου δε σημαίνει επ'ουδενί ότι απορρίπτω (συλλήβδην τις ιδέες σου κι) εσένα.

    Απλώς διαφωνώ.

    Διαφωνώ όσο γραφικός και να είναι ο τρόπος μου (βλ. ντους). Και για να διευκρινήσω. Πιστεύω ότι το καθαρό βλέμμα δεν είναι ίδιον καμίας φυλής, κανενός γεωγραφικού προσδιορισμού, καμίας γωνίας στη γη, κανενός χαρακτηριστικού στο πρόσωπο. Είναι προϊόν ψυχής, παιδείας και παράδοσης.

    Όσο για τη γενίκευση, αυτή ήταν η εντύπωσή μου, παρά τη ρητή σου άρνηση, μέσα στο κείμενο. Ήταν ένα απλό σχόλιο. Αν σε ενόχλησε η εντύπωσή μου, την αποσύρω.

    Παράκληση: Οι απόψεις μου είναι δικές μου. Παρακαλώ μην τις τσουβαλιάζεις με απόψεις άλλων.

    Όσο για το mscmkr είναι απλά musicmaker χωρίς τα σύμφωνα. Ίσως τα πράγματα να είναι καλύτερα τώρα. :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. @Alogaki said...

    "Το "καθαρό βλέμμα" εξαρτάται από τον άνθρωπο κι όχι από το γεωγραφικό πλάτος στο οποίο γεννήθηκε, μεγάλωσε κι έζησε".

    Εξαρτάται από το άτομο, αλλά εξαρτάται και από τις συνθήκες που ζεί το άτομο. Δηλαδή από την κοινωνία, και την ιστορική διαδρομή του περιβάλλοντος του.

    Ελάχιστοι έχουν την δυνατότητα να υπερβούν το περιβάλλον τους.

    Αλλο Βαλκανική χερσόνησος και άλλο Σκανδιναυική, από πλευράς οικονομίας και κοινωνικής ιστορίας εννοώ.

    "... ήρθε στο μυαλό μου το εντυπωσιακά καθαρό βλέμμα της κατατρεγμένης 12χρονης Αφγανής, που έγινε πρωτοσέλιδο το 1984, στο National Geographic".

    Είχα παρακολουθήσει μια εκπομπή στο National Geographic, όπου προσπάθησαν να ξαναβρούν το κορίτσι αυτό μετά δεκαετίες. Με πολλές δυσκολίες την ξαναβρήκαν αφού την ανεζήτησαν σε όλο το Αφγανιστάν. Το καθαρό βλέμμα είχε αντικατασταθεί από το υποταγμένο, φοβισμένο και καχύποπτο βλέμμα μιας υποταγμένης -στο κοινωνικό περιβάλλον της- γυναίκας.

    Για εμένα ήταν απογοήτευση, αν και αναμενόμενη και φυσικά δικαιολογημένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. mscmkr said...
    Πιστεύω ότι το καθαρό βλέμμα δεν είναι ίδιον καμίας φυλής, κανενός γεωγραφικού προσδιορισμού, καμίας γωνίας στη γη, κανενός χαρακτηριστικού στο πρόσωπο. Είναι προϊόν ψυχής, παιδείας και παράδοσης.

    -------------------------------

    Ε τότε δεν καταλαβαίνω πού διαφωνείς! Αυτά ακριβώς λέω κι εγώ.
    Για ξαναδιάβασε το ποστ! Για την παράδοση και την παιδεία μιλάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Nikos Dimou said...

    Το γιατί φερόμαστε έτσι (κι εμείς και οι άλλοι) είναι ένα θέμα. Το αν αυτό είναι καλύτερο ή χειρότερο ΔΕΝ είναι θέμα - τουλάχιστον, όχι για μένα.

    Κι όμως, νομίζω ότι αυτό είναι και το μόνο θέμα. Το πως "φερόμαστε" το πλαίσιο διασυσχέτισής μας δηλαδή, είναι ο μηχανισμός συγκρότησης της κοινωνίας μας. Κι η δική μας κοινωνία νοσεί. Άρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Nikos Dimou said...

    Ε τότε δεν καταλαβαίνω πού διαφωνείς! Αυτά ακριβώς λέω κι εγώ.
    Για ξαναδιάβασε το ποστ! Για την παράδοση και την παιδεία μιλάω.
    ------------------

    Εδώ διαφωνώ. Και παραθέτω αυτό το σημείο επειδή πιστεύω ότι αυτή είναι όλη η ουσία του κειμένου:

    [...]"Λόγω της ιστορίας και της ψυχοσύνθεσής μας, εμείς οι νότιοι και Μεσογειακοί έχουμε ανάγκη το παραμύθι."[...]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. heinz
    αυτό είναι το επόμενο βήμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Μερσί γάτε παντεπόπτη:)
    Περί καθαρών βλεμμάτων βέβαια ο λόγος…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Somebody είπες: "Οπότε στην περίπτωση αυτή δεν ισχύει και απόλυτα πως στην Ελλάδα είσαι ότι δηλώσεις. Είσαι και

    ότι δηλώνουν οι άλλοι. :( ".

    Εχεις απόλυτο δίκιο. Αναθεωρώ τις δικές μου γενικεύσεις. Δεν είναι λίγοι οι άνθρωποι με καθαρό βλέμμα. Μάλλον είναι πολλοί, και δεν τους βλέπω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. το σχολιο του σωστου μου θυμισε τη φραση του Τζιμακου...'εμεις μπορει να μην εχουμε βαρεια βιομηχανια αλλα πηδαμε τις γυναικες τους το καλοκαιρι'.

    ενας αντεστραμμένος κωλοπαιδαρισμος χωρίς βάση. Ότι κανανε οι κατακτητες στις ελληνιδες επι κατοχης, οι οποιοι φωτογραφιζανε περηφανοι καθε ελληνιδα, που από γούστο ή από ανάγκη πηδιότανε μαζί τους το κανανε οι ελληνες τη δεκαετια του 80. Το κανουνε ακομα με τις ανατολικοευρωπαιες. Απωθημενα εξουσιας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. mscmkr

    ποια η διαφορά μεταξύ ιστορίας και παράδοσης; Την ψυχοσύνθεση δεν την καθρίζει η παιδεία;

    Κρίμα να χάνουμε το καιρό μας με τριχοτομήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Κυριακή απόγευμα, Ιούλιος του 1990, συνοδηγός σε επαρχιακό δρόμο στην Νορβηγία. Πυκνή ροή. Πλησιάζοντας το Όσλο μποτιλιαριζόμαστε και σταματάμε. Μπροστά μας έχουμε αφήσει κενό ενός αυτοκινήτου και παραπάνω, όπως και όλοι, και ας ήμαστε σταματημένοι! Ακούμε ήχο ασθενοφόρου πίσω μας. Όλα τα αυτοκίνητα έχουμε χώρο και κάνουμε λίγο πιο δεξιά, το ασθενοφόρο περνάει δίπλα μας χωρίς να μειώσει ταχύτητα. Λίγο αργότερα ξεκινάμε.

    Στην Ελλάδα αυτό είναι αδύνατο να συμβεί. Γιατί; Διότι οι "έξυπνοι" θα χωθούν μπροστά σου, όταν είναι διαπιστωμένο ότι αυτή η συμπεριφορά όχι μόνο δεν ωφελεί αλλά και προκαλεί μποτιλιάρισμα.
    merging lane a simple cure
    Chaos and your everyday Traffic Jam

    Με το παραπάνω παράδειγμα θέλω να επισημάνω ότι η καπατσοσύνη μας, αντικειμενικά εξεταζόμενη είναι κουτοπονηριά και όχι μόνο δεν βοηθάει αλλά επιδεινώνει τα προβλήματα εμπλεκόμενη με αυτά σε ένα φαύλο κύκλο.

    Πιστεύω ότι η διαφορά στη νοοτροπία Βόρειο και Νότιο Ευρωπαίων, είναι αποτέλεσμα της άγνοιας του πόσο λανθασμένη είναι η εγωιστική προσπάθεια προώθησης του ατομικού μας συμφέροντος με αθέμιτα μέσα, μια και αυτό αποβαίνει όχι μόνο σε βάρος του κοινωνικού συνόλου, μα στο τέλος γυρνάει αρνητικά και εις βάρος μας.

    lia said... 09:19:00 AM
    Αγαπητή lia λυπάμαι που κρύβετε το διάφανο των ματιών σας,
    κάθε καθαρού βλέμματος με αυτοπεποίθηση του πρέπει "το μειδίαμα του οίκτου, επί των δυστυχών "έξυπνων"" (Ευάγγελος Λεμπέσης, delta_mike said... 10:13:00 AM)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. @ dion.m
    "Είχα παρακολουθήσει μια εκπομπή στο National Geographic, όπου προσπάθησαν να ξαναβρούν το κορίτσι αυτό μετά δεκαετίες..."

    Διαβάστε σχετικά ΕΔΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Θα ήθελα να κάνω ένα φαινομενικά άσχετο σχόλιο. Στους προ και ομηρικούς χρόνους η λέξη σκέψη σήμαινε "κοιτάζω με προσοχή" βάζοντας πάνω από τα μάτια μου το χέρι ως σκέπη. Φανταστείτε την ποιότητα αυτού του καθαρού βλέμματος και ως τρόπο σκέψης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Το "άλλο" βλέμμα

    Επειδή στο νοσοκομείο απαγορεύεται το πάρκιν, περιμέναμε, κάθε πρωί, το ειδικό λεωφορειάκι, έξω από το ξενοδοχείο. Μαζί με μας περίμεναν και μια ψηλή, βλοσυρή Ελληνίδα με τα δυο της παιδιά: ένα πανύψηλο ξανθό, επίσης αμίλητο, παλικάρι με καταγάλανα, απλανή μάτια, και η αδελφή του - η μόνη που μας έλεγε μαι ξερή "καλημέρα".

    Κάθε μέρα θαύμαζα, όσο γινότανε πιο διακριτικά, τα "μάθκια τα γιαλλούρικα" (γιαλός - μπλε). Και κάθε μέρα το ίδιο βασανιστήριο: να μάτια να λάμπουν θάλασσα, τα μαλλιά να χάνουν το χρυσάφι τους και τα πρόσωπα της μάνας και της αδελφής να σκοτεινιάζουν όλο και περισσότερο.

    Κάποια στιγμή χαθήκαμε επειδή τα δικά μας ραντεβού βόλευαν το απόγευμα. Τους ξαναείδαμε όμως και τους τρεις, ένα πρωί, λίγες μέρες πριν φύγουμε: η μάνα και η κόρη, καλοδιάθετα τραβούσαν προς τα έξω τις βαλίτζες - το παιδί κοιτούσε απλώς.

    Τρέξαμε να τις βοηθήσουμε (εκεί ακόμα και οι πιο άγνωστοι βοηθούν τους πλέον αγνώστους). Βγάλαμε τα πράγματά τους έξω και μας ευχαρίστησαν με ένα χαμόγελο που έλαμπε χρυσάφι.

    Ακόμα και τα μάθκια τα γιαλλούρικα χαμογελούσαν αισιόδοξα. Κι ως συνήθως, δάκρυσα λίγο...

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Alogaki...

    Ευχαριστώ πολύ...

    Είναι πολύ ενδιαφέροντα τα άρθρα και τα συμπεράσματα που βγαίνουν από την σύγκριση μεταξύ των δύο φωτογραφιών.

    ...Και δεν είναι μόνο ο χρόνος ο δράστης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Καλησπέρα.

    Αυτό που με προβληματίζει είναι αν υπάρχει "ορισμός" για το καθαρό βλέμμα, αξιωματικός ή τουλάχιστον περιγραφικός. Μήπως ο καθένας από εμάς, τους βόρειους, τους νότιους, τους ανατολικούς, τους δυτικούς, βρίσκει διαφορετικές λάμψεις στα πρόσωπα και βλέμματα που θεωρεί καθαρά;

    Κοινώς, αν το πρόσωπο που περιγράφετε και που δεν αμφισβητώ την αλήθεια που κρύβει, το κοιτάξει κάποιος που το φθονεί, θα διακρίνει την ίδια καθαρότητα;

    Και στην τελική,
    την καθαρότητα την εκπέμπω εγώ που έχω αγνή ψυχή ή απλά εκλαμβάνει σαν καθαρότητα ότι κι αν εκπέμπω ο παρατηρητής με την αγνή ψυχή;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. ΖΗΤΩ! Ήρθε και η Παράγραφος!

    Απαρτία.

    Κι όπως πάντα με ένα τόσο ευαίσθητο και καίριο σχόλιο.

    Καλώς όρισες, πολυαγαπημένη μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Δεν θα ταίριαζε να θυμίσουμε και το "πορτραίτο του Dorian Gray" εδώ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Nikos Dimou said...
    mscmkr
    ποια η διαφορά μεταξύ ιστορίας και παράδοσης; Την ψυχοσύνθεση δεν την καθρίζει η παιδεία;
    Κρίμα να χάνουμε το καιρό μας με τριχοτομήσεις...
    -----------
    Χμμμ... Τα κακά της γραπτής επικοινωνίας.
    Λάθος μου που δεν διευκρίνησα.
    Δεν διαφωνώ σε αυτό. Εκεί συμφωνούμε.
    Διαφωνώ στην απολυτότητα της δήλωσης ότι "οι νότιοι και Μεσογειακοί έχουμε ανάγκη το παραμύθι". Αλλά ας το αφήσουμε προς το παρόν. Ας βρούμε κάτι πιο γόνιμο, αργότερα, να διαφωνήσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Τελικα,ολοι αρβανιτες ειστε εδω μεσα & ολοι κοπανατε τη λεξη "ελλ".

    Οι " μελετες " DNA ειναι τσαρλατανισμος.Junk science. Μηλα & πορτοκαλια εχουν κουκουτσια,αρα ειναι το ιδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. "Κι απορώ κάθε φορά που μου τα λέει αυτά γιατί εγώ όσες φορές έχω πάει στη Γερμανία μου έχουν αφήσει πολύ θετικές εντυπώσεις..."

    Δεν τους έχετε γνωρίσει από κοντά. Παντρευτείτε κάποιον απ' αυτούς. Οι τουρίστες έχουν πάντα θετικές εντυπώσεις.

    Το ψέμα είναι συνήθεια που καλλιεργείται από οικογένεια ή και περιβάλλον. Στον Αμερικάνικο νότο, λένε ψέματα, διότι μια ζωή προσπαθούν να κρυφτούν από την οργή του Jesus Christ. Απο μικρά παιδιά τους βαράνε το μυαλό με το Τσίσους και την κόλαση που θα πάνε, κι έτσι το ρίχνουν στο ψέμα και την κουτοπονηριά για να γλυτώσουν, ή για να κάνουν κάτι που θέλουν χωρίς να τους πάρει χαμπάρι η μαμά, ή ο σύζυγος της γκόμενάς τους.

    Οι γυναίκες στον Αμερικάνικο νότο μου θύμισαν σε μεγάλο βαθμό τις Ελληνίδες: όταν είναι single, είναι δύσκολες και φοβερά επιλεκτικές. Μόλις μπαίνουν σε μια σχέση ή παντρεύονται, τότε πάνε με τον οποιονδήποτε βρουν μπροστά τους (απωθημένο "εξουσίας επί του αρσενικού" και εκδίκησης κατά του πρώτου συζύγου).

    Επίσης, το απωθημένο περί "ανεξαρτησίας". Οι άνδρες είναι από τη φύση τους κτητικοί. Οι γυναίκες, αντί να το εκτιμήσουν αυτό, ή να το θέσουν υπό έλεγχο, προσπαθούν να το καταπολεμήσουν γιατί νιώθουν "παγιδευμένες".
    Αυτό αντιστρέφεται μετά τα 35, όπου οι άνδρες παίρνουν εκδίκηση (ειδικά στις ΗΠΑ).

    Το ψέμα δυστυχώς ταυτίστηκε με την εξυπνάδα στην Ελλάδα, επειδή στην Ελλάδα κυριαρχούσε πάντα η παρανοϊκή αντίληψη της Ελληνικής αριστεράς και της εκκλησίας: βάζουν τον άλλο με το ζόρι στη φτώχεια και τη δουλοπρέπεια έναντι των αυθεντιών, των παπάδων και του κόματος και ο άλλος βέβαια αντιδρά ψυχολογικά και το ρίχνει στο ψέμα για να αποκτήσει κι αυτός λίγος ΕΛΕΓΧΟ της ζωής του (control). Στο τέλος, όταν διαπιστώσει ότι ο έλεγχος δεν είναι παρά ψευδαίσθηση, είναι ήδη πολύ αργά.

    Δεν νομίζω ότι οι ψεύτες ζουν περισσότερα χρόνια από τους ειλικρινείς. Αρκεί ο ειλικρινής να προσέχει τον εαυτό του, ανεξάρτητα από τους άλλους. Το προσωπικό ενδιαφέρον (self-interest) είναι ειλικρινής στάση, που προστατεύει την ειλικρίνεια και κάνει τη ζωή του ειλικρινούς ατόμου ενδιαφέρουσα και πλούσια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Aggelos Spyrou said...
    Αυτό που με προβληματίζει είναι αν υπάρχει "ορισμός" για το καθαρό βλέμμα

    -------------------------

    Ορισμός για την ομορφιά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Νομίζω (και ελπίζω) πως το σημερινό post αφορά στη νοοτροπία ανθρώπων διαφορετικής καταγωγής, παιδείας και ανατροφής.

    Αλλά από το σχολιασμό βλέπω πως υπάρχει μια τεράστια δόση φυσιογνωμισμού στον τρόπο που σκεπτόμαστε και αντιμετωπίζουμε τους άλλους ανθρώπους...
    νομίζω πως είναι πολύ αναχρονιστικό και καθόλου ορθολογιστικό. Και όσο παραμένει μέσα μας αυτή η αντίληψη, οι σχέσεις και η κρίση μας για τους γύρω θα συνεχίσουν να πάσχουν...

    για τη διάσημη ανώνυμη Αφγανή, κρίνανε κάποιοι ότι έχει "καθαρό βλέμμα" ; τι σημαίνει αυτό;
    τα χρώματα της φωτογραφίας και των ματιών είναι πράγματι εντυπωσιακά, αυτό που εγώ βλέπω στο πρόσωπό της, είναι τρόμος και ανησυχία αγριμιού και πως φαίνεται να έχει τα διπλά χρόνια της πραγματικής της ηλικίας...

    μήπως είμαστε ακόμη υπερβολικά προσκολλημένοι σε στερεότυπα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Φίλη μου παιδαγωγός βρέθηκε πρόσφατα στη Γερμανία.
    Της έκανε εντύπωση όταν είδε μια ομάδα από παιδάκια που τα οδηγούσαν οι δάσκαλοι σε ένα πάρκο.
    Τα παιδάκια δεν τρέχαν δεξιά αριστερά, δεν χανόντουσαν, απλά περπατούσαν ήρεμα και ταϊζανε τα πουλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Λοιπόν, μια ιστορία κι εγώ.

    Πάσχα πριν από 2 χρόνια στο χωριό της τότε κοπελιάς μου, μαζί με τους γονείς της.

    Σουβλίζουμε στην αυλή, όταν βλέπουμε 2 γερμανούς τουρίστες να περνάνε. Τους φωνάζουμε, τους κερνάμε, τελικώς κάθονται για καμια ωρίτσα και διασκεδάζουν μαζί μας.

    Τα πρώτα ένα δυο λεπτά, το βλέμμα τους ήταν γεμάτο καχυποψία. Μετά ήταν γεμάτο έκπληξη. Τους φαινόταν πραγματικά αδιανόητο αυτό που συνέβαινε. Μέχρι και κοκορέτσι έφαγαν οι άνθρωποι.

    Βλέπετε, μπορεί να κλειδώνουμε τα σπίτια μας, αλλά όχι απαραιτήτως και τις καρδιές μας.

    Υ.Γ. harrygreco δεν είμαι αρβανίτης. Αν ήμουν θα το έλεγα. Εσύ ποιος νομίζεις ότι είσαι και προσβάλεις τους αρβανίτες με αυτόν τον χυδαίο τρόπο? Θα έπρεπε να ντρέπεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Θυμήθηκα την πιό ωραία φωτογραφία του πατέρα μου:

    Μαυρόασπρη, λίγο μετά τον πόλεμο.
    Ένας νέος άνδρας, με καλοκαιρινό ανοιχτόχρωμο κοστούμι βαδίζει κοιτώντας το φακό (ενός φίλου, νομίζω), τα ξανθά μαλλιά χτενισμένα πίσω, πλατύ χαμόγελο, όχι μόνο στα χείλη αλλά και στα μάτια: γαλανά, φωτεινά, με το ίδιο διάφανο, παιδικό βλέμμα που είχε ως τα γεράματά του.

    Έτσι ήταν, το βλέμμα του καθρέφτιζε ό,τι αισθανόταν (φως ή σκιά), "δεν μπορούσε να πει ψέματα".

    Υ.Γ. Παράγραφε, καλώς όρισες, καλή ξεκούραση και στους τρεις σας!

    Υ.Γ.1: Πάντως, οι Βόρειοι έβγαλαν μεγάλους παραμυθάδες... Μπορεί το πιό ωραίο παραμύθι να προϋποθέτει βουτιά στην αλήθεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. lefteris said...

    Οι γυναίκες στον Αμερικάνικο νότο μου θύμισαν σε μεγάλο βαθμό τις Ελληνίδες: όταν είναι single, είναι δύσκολες και φοβερά επιλεκτικές. Μόλις μπαίνουν σε μια σχέση ή παντρεύονται, τότε πάνε με τον οποιονδήποτε βρουν μπροστά τους (απωθημένο "εξουσίας επί του αρσενικού" και εκδίκησης κατά του πρώτου συζύγου).

    --------------------

    δεν ξέρω για τις γυναίκες στον Αμερικανικό Νότο, αλλά οι γυναίκες στην Ελλάδα που βλέπω εγώ δεν πάνε με τον οποιονδήποτε βρουν μπροστά τους μόλις μπούνε σε μία σχέση.

    ίσα ίσα που βλέπω πως μία γυναίκα όταν είναι σε σχέση είναι πολύ πιο δύσκολο να την προσεγγίσεις..

    διαφωνώ λόγω απορίας, γιατί μου κάνει εντύπωση αυτή η γνώμη που εκφράζεις... που τις είδες εσύ αυτές τις γυναίκες και πως τις κατάφερες? :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Harry, όχι μόνο είναι όλοι αρβανίτες, αλλά είναι και οπαδοί του Λαϊκού Αλβανικού Ορθόδοξου Συναγερμού. Δεν έχουμε μόνο εμείς Καραθεμελήδες και Παπατζαφέρηδες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Παράγραφε,

    καλώς (επαν)ήλθες! Αισθητή η απουσία σου τόσο καιρό από το doncat.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Το καθάριο βλέμμα γενικά των ξένων ή των γυναικών συγκεκριμένα;;;

    Στιγμιότυπο1.

    Μεταπτυχιακό στο εξωτερικό και στενή φιλία με τη Σουηδή Μάρθα.
    Το ερχόμενο καλοκαίρι την κάλεσα στην Ελλάδα, τη φιλοξενήσαμε σπίτι μας, η μάνα και όλη η οικογένεια έκανε θυσίες να νιώσει «σαν στο σπίτι της». Έμεινε άφωνη από τη φιλοξενία, αγκάλιαζε και φιλούσε ειδικά τη «μάμα» και πρότεινε να πληρώσει μάλιστα για τη φιλοξενία αυτή κάνοντας μπουρλότο τον πατέρα μου…
    Το επόμενο καλοκαίρι με κάλεσε στη Στοκχόλμη. Φτάσαμε στο αεροδρόμιο, δεν μας περίμενε κανείς εκεί, παρόλο που το σπίτι απείχε υπερβολικά (ξάφνιασμα για μένα) και τα χειρότερα δεν τα΄χα δει ακόμα… Φτάνοντας σπίτι της, η μητέρα της (με εκείνο το «καθάριο», μαζί απλανές και αδιάφορο βλέμμα) μας κατσάδιασε κιόλας γιατί αργήσαμε να φτάσουμε… και εξαφανίστηκε λέγοντάς μας πως μπορούσαμε να μείνουμε μόνο 2 μέρες, μετά και οι δυο μας να ψάξουμε για ξενοδοχείο…
    Δεν μιλάμε, βέβαια, να είχε φροντίσει να βρούμε ένα πιάτο φαγητό, μετά από τόσες ώρες ταξίδι και ταλαιπωρία…

    Η περίπτωση που αναφέρω δεν είναι η εξαίρεση, την έχω εμπεδώσει ακούοντάς την από όλους τους φίλους σχεδόν.

    Στιγμιότυπο 2.

    Συνηθίζουμε εδώ και 4 χρόνια με το σύζυγο και τα μωρά να παραθερίζουμε σε παραθαλάσσιο χωριό της Μάνης, όπου οι περισσότεροι κάτοικοι είναι βόρειοι, Γερμανοί στην πλειονότητα, Σουηδοί και Νορβηγοί.
    Πίνουν καφέ μαζί μικρές ή μεγάλες παρέες και όταν έρχεται η ώρα της πληρωμής κανείς δεν προθυμοποιείται να κεράσει έστω και για μια φορά την παρέα!
    Ακόμα χειρότερα, η σύζυγος πληρώνει ξεχωριστά από το σύζυγο!!!!!!
    Σε παρέα Ελλήνων, την ώρα της πληρωμής, δέκα χέρια θα βγάλουν το πορτοφόλι και θα σκοτωθούν ποιος θα πρωτοκεράσει…
    Έπειτα, Θα διασκεδάσουμε εμείς οι Έλληνες, θα φλερτάρουμε, θα γελάσουμε μέσα από την καρδιά μας, έστω κάνοντας σαματά, ναι, το προτιμώ από το μερικές φορές ξενέρωτο, αντιερωτικό και ψυχρό βλέμμα κάποιων ξένων.

    Συμπαθάτε με...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Οι Βόρειοι συνήθισαν το βλέμμα χωρίς γυαλί ηλίου. Χωρίς λόγο δηλαδή να κρύψουν τα μάτια που θα προδώσουν ή θα φανερώσουν τη σκέψη ή την πρόθεση. Έτσι μάλλον εκπαίδευσαν το "ψυχρό" βλέμμα που τελικά δε σημαίνει πως δεν κρύβει κάτι. Πιστεύω ότι είναι εκπαιδευμένο αυτό το βλέμμα όχι ειλικρινές. Έχω ακούσει πολλά ψέμματα με τη συνοδεία αυτού του βλέμματος. Αλλά και τα κρυμμένα στα γυαλιά ηλίου καθόλου δεν τα θέλω. Όταν μιλάς, ακόμη κι αν δεν κοιτάς στα μάτια, πρέπει να μπορούμε να τα δούμε εμείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. "Ορισμός για την ομορφιά;..."

    Όμορφη γυναίκα είναι αυτή που με κάνει να νιώθω όμορφα για τον εαυτό μου και γι' αυτήν.

    "ενας αντεστραμμένος κωλοπαιδαρισμος χωρίς βάση."
    Μπα; Και γιατί δεν βρίζετε τις βόρειες, οι οποίες έρχονται γι' αυτόν ακριβώς το λόγο στην Ελλάδα; Αυτές αθώες είναι θαρείς; Εσένα άμα η γυναίκα σου πει "πάω με τις φίλες μου στο Λας Βέγκας να ξεσκάσουμε λίγο", νομίζεις ότι πάει να δει τα μουσεία; Να σοβαρευτούμε λίγο... οι ψεύτρες στη Μεσόγειο γνωρίζουν ότι λένε ψέματα και γνωρίζουν ότι δεν πρέπει να το μάθει κανείς, έχουν επίγνωση της "αμαρτίας" γιατί γνωρίζουν ότι θα πληγώσουν κάποιον... οι βόρειες ψεύτρες, they don't give a fuck about anything... στο τέλος θα γυρίσουν να σου πουν "I'm not your possession". Οπότε κι εσύ, ΒΟΥΡ για πιτσιρίκες. Θεμιτόν λόγω αντιπάλου. Στις γυναίκες που μου λένε "είμαι ανεξάρτητη γυναίκα", απαντάω "ωραία, γιατί κι εγώ είμαι ανεξάρτητος άντρας" (δεν τους αρέσει αυτό όταν το ακούνε).

    Όμορφο, καθαρό βλέμμα; Ε, μου φαίνεται ότι έχω δει μια γυναίκα εδώ στη γειτονιά που το έχει και η ίδια το έχει καταλάβει ότι το εκτιμώ. Ανταλάσσουμε λοιπόν βλέμματα εντός κρυφής συνωμοσίας, ξέροντας ότι μόνο βλέμματα θα μείνουν, διότι έχουν και τα δύο μεγάλη λαχτάρα για ειλικρίνεια κι αγάπη.
    Το καθαρό βλέμμα... αυτό που αναζητεί άλλη μια μισή αλήθεια για να ολοκληρωθεί, να γίνει ευτυχία, να σταματήσει η τρικυμία.

    Χαρίσαμε τη ζωή μας σε κακόβουλους κριτικούς και ψεύτες.

    Κάτσε να κάνω άλλη μια έκρηξη... μπορεί να το παίζω βολικός, αλλά στα blietzkrieg είμαι αυθεντικός, ούτε κι εγώ κατάφερα να με σταματήσω... είναι όμως όμορφο το βλέμμα, εάν παραδοθώ στον πειρασμό της καταστροφής για να το αποκτήσω μόνιμα; Μπας και ψάχνω για θεό, σε λάθος μέρη, σε λάθος αρχές, σε λάθος πρόσωπα;

    Όμορφο βλέμμα... οι ταλαιπωρημένοι λαοί το ονομάσανε Θεό. Οι καλοπερασάκηδες λαοί το ονομάσανε Θεά.

    Εγώ προσπαθώ ακόμα να το φέρω πιο κοντά μου, να το διδάξω εάν χρειάζεται, αλλά αποτυγχάνω εδώ και 40 χρόνια. Καμιά ιδέα κανείς;

    Πάω για δουλειά, θα με σκοτώσουνε οι πελάτες κι ο Δήμου με πάτησε σ' ευαίσθητο νεύρο.

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Διασθανόμουν, όταν έγραφα αυτό το κείμενο, ότι οι αρνητικές αντιδράσεις θα προέλθουν κυρίως από γυναίκες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Δεκαετίες πίσω, το έχω διαπιστώσει και ματαδιαπιστώσει το βορειοευρωπαϊκό "καθαρό βλέμμα".
    Προσωπικά μ' αρέσει και το περιπαικτικό βλέμμα αρκετών Άγγλων που με διασκεδάζει όποτε πηγαίνω Αγγλία (Χολιγουντιανός φορέας του ο Χιού Γκράντ).
    Στην Ελλάδα ο αξεπέραστος Διονύσης Παπαγιαννόπουλος έχει αποδώσει κινηματογραφικά όλες τις παραλλαγές βλέμματος που έχω συναντήσει σε αυτή τη χώρα.
    Διαχρονικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Θυμίζω ότι παράλληλα τρέχει και το dontech!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. (λίγο εκτός θέματος - με την άδειά σας)

    "Οχι Γενικεύσεις!" - γιατί όχι; Όχι ως ρατσισμός (δηλαδή να κρίνουμε κάποιον εκ των προτέρων, βάσει κάποιων γενικεύσεων μεταφυσικού χαρακτήρα), αλλά ως εργαλείο λογικής με τους περιορισμούς που συνεπάγεται.

    Μιας και περί τιμιότητος των Ελλήνων (ή άλλων λαών ή, ακριβέστερα, άλλων κοινωνιών) έγινε λόγος: έστω ότι κάποιος οικονομικός αναλυτής συμβουλεύει τον πελάτη του σε ποια χώρα να κάνει επένδυση. Δε θα λάβει υπ' όψει του πόσες επιταγές αποδεικνύονται ακάλυπτες στη συγκεκριμένη αγορά; Εάν, δηλαδή, στην Ελλάδα στατιστικά προκύπτει ότι περισσότερες επιταγές είναι ακάλυπτες σε σχέση με την Αλβανία, λ.χ., (τα παραδείγματα είναι εντελώς υποθετικά), δεν θα είναι αυτός ένας παράγων, από τον οποίο θα σχηματισθεί η εντύπωση ότι οι συναλλασσόμενοι στην ελληνική αγορά (χωρίς να μας ενδιαφέρει η καταγωγή τους, το φύλο τους κ.λπ.) δεν φέρονται με την ίδια ευθύτητα που φέρονται οι συναλλασσόμενοι στην αλβανική αγορά; (αναφέρω τις ακάλυπτες επιταγές ως έναν από πολλούς χαρακτηριστικούς παράγοντες, σίγουρα θα υπάρχουν κι άλλοι) Η γενίκευση αυτή δεν θα είναι χρήσιμη ως προς την απόφασή του για την αγορά στην οποία θα επενδύσει;

    Από την άλλη, όμως, δεν θα κάνει χαζομάρα όποιος, με αυτό το δεδομένο (ότι, δηλαδή, στην Ελλάδα, π.χ., εκδίδονται πολλές ακάλυπτες επιταγές), αποφασίσει ότι οποιαδήποτε συναλλαγή του με Έλληνα θα του είναι επιζήμια; Και, όταν βλέπει Έλληνα να του προτείνει δουλειά, όπου φύγει - φύγει;

    Επίσης δεν είναι ρατσισμός η διαπίστωση ότι μια κοινωνία έχει διαφορετική ιεράρχηση αρετών ή κοινωνικών και αισθητικών αξιών από μιαν άλλη - ή να αλλάζει η ιεράρχηση με το χρόνο. Αυτό, προφανώς, οφείλεται εν πολλοίς και σε κοινά βιώματα των κοινωνών ή κάποιων γενεών. Αλλά η αναγνώριση μιας τέτοιας ιεράρχησης (λ.χ. ότι οι περισσότεροι Έλληνες σήμερα θεωρούν ότι η κατάληψη θέσεως στο Δημόσιο είναι η καλύτερη δυνατή επαγγελματική αποκατάσταση), ειδικά εάν επιβεβαιώνεται και εμπειρικα, συνιστά, νομίζω, επιτρεπτή γενίκευση, στο βαθμό που δεχόμαστε και τους περιορισμούς της (περισσότεροι δεν σημαίνει όλοι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Στην ελλάς καθαρό βλέμμα, έχουν...
    καθαρό βλέμμα έχουν...
    έχουν...
    Θα επανέλθω, δεν εγκαταλείπω έτσι εύκολα την προσπάθεια κ. Δήμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. "διαφωνώ λόγω απορίας, γιατί μου κάνει εντύπωση αυτή η γνώμη που εκφράζεις... που τις είδες εσύ αυτές τις γυναίκες και πως τις κατάφερες? :-)

    Οι ίδιες το παραδέχονται... με γέλια κιόλας. Εγώ απλά το υποψιαζόμουνα.
    Κι επειδή στο ρόλο του "συζύγου" φορτώνεσαι μόνο υποχρεώσεις (και το γλέντι το απολαμβάνουν οι εραστές), αποφάσισα να γίνω εραστής (αλλά όχι παντρεμένων ή δεσμευμένων). Ή εάν θες, "στρίβειν δια του αρραβώνος".

    Στην ηλικία μου φίλε, οι καλές και σοβαρές γυναίκες (που είναι αρκετές), είναι παντρεμένες και δεν χαλάνε τους γάμους τους. Ούτε και οι άντρες είναι χαζοί ν΄ αφήσουν καλή γυναίκα να τους φύγει.
    Εγώ έχω να κάνω με τ' αποφάγια και τα "ράφια", τις ψεύτρες που τις πετάξανε οι άλλοι έξω, η που δεν τις θέλανε και τόσο, οπότε απ' αυτές διαλέγω τα πιο ελκυστικές και φιλικές και το παίζω εραστής έως ότου γίνει η κατάσταση βαρεμένη, οπότε φεύγω.
    Με δυο λόγια, οι στόχοι μου στη ζωή είναι πλέον ατομικοί. Ουδέποτε γνώρισα γυναίκα (και οι ΙΔΙΕΣ το παραδέχτηκαν, μπροστά μου, έστω και καθυστερημένα), που να μου προσφέρει έστω και τα μισά απ' όσα έδωσα εγώ.

    Οπότε τώρα, στην ηλικία της απελπισίας, σέρνω και πάλι εγώ το καράβι, σχεδόν ολόκληρο (κουραστική δουλειά, ε;), κάτι που μου δίνει την τρομερή δύναμη να το πηγαίνω όπου θέλω εγώ. Όποιος δεν θέλει, να κατέβει.

    Οι γυναίκες που προσωπικά γνώρισα, δεν ήταν σύντροφοι (σε κανέναν και ποτέ στη ζωή τους). Οπότε τις ονομάτισα κι εγώ "σπιτωμένες ερωμένες" και ησύχασα. Ποιο βλέμμα; Εδώ στην Αμερική; Yeah, right... άργησα, αλλά το έμαθα το μάθημά μου. Στον πισινό της κοιτάω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. salvatore1789 said...
    [...] ο θαυμασμός και εντύπωση που προκαλούσε τότε στους ξεσηκωμένους η προσωπικότητα ενός πονηρού, καπάτσου, μπαγάσα, ψεύτη, δολοφόνου, βιαστή, ληστή και μεγάλου εγκληματία της εποχής. Του Τουρκαλβανού Αλή Πασά!!!

    Δεν τον θαύμαζαν μόνον οι Ρωμιοί, αλλά και οι Δυτικοευρωπαίοι, που έκαναν ουρά για να τον επισκεπτούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. ''Έχουμε επιβιώσει χάρη σε αυτό.''

    Λέτε δηλαδή ότι το παραμύθι μας έχει κρατήσει στη ζωή? Ότι μας είναι απαραίτητο και άρα δικαιολογείται η χρήση του? Ή μήπως θα ήταν καλύτερο να μην είχαμε επιβιώσει?

    Το λέω αυτό διότι ενόσω 'επικρίνετε' τη στάση ζωής των Ελλήνων, την ονομάζετε και αναγκαία για την επιβίωσή τους. Αλλά, πώς μπορείς να κατηγορείς κάποιον για μια αναγκαιότητα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Σας διαβάζω τακτικά.Σήμερα αποφάσισα να μπω στην παρέα σας.Ισχυρότατο κίνητρο το θέμα.Ευοίωνο να γίνεται συζήτηση για βλέμματα.Το βλέμμα τα λέει όλα.Αρκεί να ξέρεις να βλέπεις και να μην είσαι ερωτευμένος με το συγκεκριμένο βλέμμα γιατί τότε βλέπεις σε αυτό ό,τι θέλεις να δεις.Καθαρά βλέμματα βρίσκεις σε όλες τις χώρες του κόσμου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Απο μια συζήτηση με τον Λευτέρη (απονειμάρι άλλου ποστ)

    ------------------------
    locuspublicus said..

    Δώστε παρακαλώ μία ισορροπημένη εικόνα της Αμερικής. Δεν είναι χώρα ηλιθίων. Το ξέρετε αυτο.

    ---------------------

    Εάν οι Αλβανοί στην Ελλάδα είχαν τις ίδιες ευκαιρίες και δικαιώματα (και αντιμετώπιση) που έχουν οι μετανάστες στις ΗΠΑ, τότε θα σας είχαν φάει ζωντανούς. Οι μετανάστες γενικά, είναι πολύ φιλόδοξα ζώα και μια και δεν έχουν "βαλτώσει" ακόμα στο νέο τόπου τους, το ρίχνουν στη δουλειά (γιατί δεν έχουν και πολλούς φίλους ή άλλες ενασχολήσεις) και μόλις βλέπουν ευκαιρία, βουτάνε και την αρπάζουνε.Εκτιμούν περισσότερο και είναι κατά κανόνα πιο εργατικοί και λόγω ζορίσματος, βάζουν το μυαλό και δουλεύει. Γι' αυτό και στις ΗΠΑ οι ανταγωνιστές δεν έχουν και πολύ ανταγωνισμό.

    -------------------------

    Δεν αναφέρομαι στο πως αισθάνεται ο νέος μετανάστης, ούτε λέω οτι οι ανταγωνιστικοί μετανάστες δεν πετυχαίνουν. Απλά λέω πως ο συναγωνισμός είναι μεγάλος σε όλους τους τομείς, ενώ εσείς υποννοείται οτι οι μετανάστες συνταντούν εδώ ηλίθιους. Γιατί “ανταγωνιστές” μπορεί να είναι και Αμερικανοί.

    Η Αμερική μορφώνει πανεπιστημιακά το 40% του πληθυσμού της, εναντι ενός μικρότερου ποσοστού στην Ελλάδα. Εστω και στατιστικά λοιπόν, ο αριθμός των ηλιθίων στην
    Ελλάδα θα πρέπει να είναι μεγαλύτερος αυτού των ΗΠΑ.

    Ο συναγωνισμός είναι μεγάλος σε όλους τους τομείς (εμπόριο, ελεύθερα πεδία, κλπ) γιατί υπάρχει τεράστιος ανταγωνισμός. Το μεγαλύτερο ποσοστο των επιχειρήσεων στην αμερική έχουν δημιουργηθεί από αυτόχθονες Αμερικανούς (Tο Fortune 500 ,είναι καλό παράδειγμα).



    Οι Αμερικανοί ηλίθιοι; Χμμμ. Βρες μου οποιονδήποτε διαγωνισμό μαθηματικών, φυσικής, γεωγραφίας κλπ, και πες μου εάν υπάρχει έστω και ένας (εκτός από την κατανάλωση κακής μπύρας) που οι Αμερικανοί ξεπεράσανε τους Ασιάτες ΕΝΤΟΣ των ΗΠΑ.

    Οι Ασιάτες που έχουν καλύτερες επιδόσεις στα μαθητικα, κλπ, δεν είναι Αμερικανοί? Ως μετανάστη ορίζω μόνον αυτόν που έχει γεννηθεί αλλού, και ήρθε στην Αμερική. Οι άλλοι δεν είναι μετανάστες. Εγώ, είμαι μετανάστης. Ο γιός μου ο Χρήστος, που μιλάει άπταιστα ελληνικα και τώρα είναι στην Ελλάδα και παίζει μπάλα, είναι Αμερικανός, όχι Ελληνας.


    Βρες μου 100 εταιρίες με προσωπικό άνω των 1000 ατόμων και ρώτα τους ποιοι είναι οι πιο εργατικοί, πιο μορφωμένοι, πιο καλοπληρωμένοι και φιλόδοξοι εκεί μέσα (εξαιρούνται financial εταιρίες και τράπεζες -- αλλά πιάσε τα "ελεύθερα" πεδία, δηλαδή εταιρίες υψηλής τεχνολογίας και βρες μου "Αμερικανούς" εκεί μέσα... όλοι σχεδόν Ινδοί και Κινέζοι είναι...).

    Οι Ινδοί και οι Κινέζοι, προσφέρουν εξιδικευμένη γνώση (τεχνικοί, προγραμματιστές, κλπ), γνώσεις που απαιτούνται στην χαμηλότερη βαθμιδα των επιχειρήσεων (operational level). Εχω ιδίαν γνώσην, μετά απο χρόνια στο Silicon Valley. Λίγοι είναι οι Ινδοί και οι Κινέζοι στο management level. Ελάχιστοι στο Strategic level. H Iνδία είναι άλλωστε χώρα για καθαρά μηχανικές δουλειές. Η στρατηγική και το μανατζμεντ προέρχεται ακόμα από τα ελίτ σχολεία της Αμερικής. Δεν αμφισβητώ βέβαια οτι και εκεί υπάρχουν μετανάστες πρώτης γενιάς.

    Για εταιρείς πάνω των χιλίων, θα σας αναφέρω τέσσερις που έχω δουλέψει. PeopleSoft (Santa Clara, Silicon Valley) – Oracle (Redwood City, Silicon Valley) - ελάχιστοι οι μετανάστες πρώτης γενιάς στο Strategic level. Σε operational level περίπου το 15% προέρχονταν απο Ινδία (μαζί με το Outsourcing).

    Intel (Portland Oregon) – Οπως και στην PeopleSoft, ελάχιστοι οι μετανάστες πρώτης γενιάς στο Strategic level. Καλή παρουσία πρώτης γενιάς μεταναστών στο management and operational level.

    Bearing Point - Γεμάτος ο τόπος απο ξένους (Ινδούς, κλπ) σε επίπεδο προγραμματιστών και τεχνικών συμβούλων. Εκανα εκει πάνω απο τρία χρόνια και 16 projects. Συνάντησα λίγους ξένους σε management, κανέναν (ειδικά Ινδό και Ασιάτη) σε strategic level. Tα λεφτά και η φιλοδοξία βέβαια πάει απο πάνω πρός τα κάτώ (Stretegic, Management, Operational).

    Οσο για την κατανάλωση μπύρας (κακής η όχι), αυτο έχει να κάνει περισσότερο με τις κοινωνικές συμπεριφορές ομάδων, και όχι με την ευφυία.

    Η Αμερική ΩΦΕΙΛΕΤΑΙ στους μετανάστες της. Είναι άλλωστε χώρα μεταναστών. Το 9,4% του πληθυσμού (ΣΗΜΕΡΑ) έχει γεννηθεί σε άλλη χώρα.

    Δεχτο, αλλά άσχετο με το θέμα. Το ερώτημα ήταν το πόσο ηλίθιους αυτόχθονες συναντά ο μετανάστης στην Αμερική.

    Συγγνώμη για την κατάχρηση του χώρου

    Κύριε Λευτέρη, σας εκτιμω ως συνομιλητή.

    Αν θέλετε συνεχίζουμε.
    locuspublicus@gmail.com

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Gnik nus said...
    Το λέω αυτό διότι ενόσω 'επικρίνετε'

    --------------------------------

    Μα που στον διάβολο αποφασίσατε πως επικρίνω; Διαπιστώνω μία στάση ζωής (με θετικά και αρνητικά στοιχεία - όπως όλες οι στάσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Το βρήκα!!!

    Οι παπάδες,
    Οι αρβανίτες.
    Οι πολιτικοί.
    Και οι νεκροί.
    Γυάλινο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Ο/Η Lefteris είπε...

    Εγώ έχω να κάνω με τ' αποφάγια και τα "ράφια", τις ψεύτρες που τις πετάξανε οι άλλοι έξω, η που δεν τις θέλανε και τόσο..

    ------------

    Συνηθως δεν εκφραζομαστε για τους ανθρωπους που μαλιστα μοιραζονται και το κρεβατι μας, εστω και για μια ωρα με τετοιες απαξιωτικες λεξεις: "αποφάγια, ραφια, τις πεταμενες"..

    Περιμενετε να συναντησετε καθαρό βλεμμα απο τ αποφαγια σας και τα πεταμενα των αλλων?

    Ο,τι δινουμε παιρνουμε πιστευω και δεν εννοω χρηματα, αυτο ειναι το ευκολο κομματι και το πλεον ανωδυνο. Πως το λεγε να δειτε ενας καθηγητης μου.. Garbage in - garbage out..

    Ισως θα επρεπε ν αναρωτηθειτε γιατι ελκυεσθε απο τις ψευτρες, τις πεταμενες και τα ρεταλια των αλλων, ή αν σας ενοχλει αυτο το ρημα, γιατι πατε μαζι τους.

    φιλικα
    R

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. ευχαριστώ για την ωραία απάντηση lefteri ;)

    lefteris said...

    Στην ηλικία μου φίλε, οι καλές και σοβαρές γυναίκες (που είναι αρκετές), είναι παντρεμένες και δεν χαλάνε τους γάμους τους. Ούτε και οι άντρες είναι χαζοί ν΄ αφήσουν καλή γυναίκα να τους φύγει.
    -------------------------

    οκ τώρα το ξεκαθάριζεις :-P

    -------------------------
    Εγώ έχω να κάνω με τ' αποφάγια και τα "ράφια", τις ψεύτρες που τις πετάξανε οι άλλοι έξω, η που δεν τις θέλανε και τόσο, οπότε απ' αυτές διαλέγω τα πιο ελκυστικές και φιλικές και το παίζω εραστής έως ότου γίνει η κατάσταση βαρεμένη, οπότε φεύγω.
    ------------------------------

    Οι γυναίκες που προσωπικά γνώρισα, δεν ήταν σύντροφοι (σε κανέναν και ποτέ στη ζωή τους). Οπότε τις ονομάτισα κι εγώ "σπιτωμένες ερωμένες" και ησύχασα. Ποιο βλέμμα; Εδώ στην Αμερική; Yeah, right... άργησα, αλλά το έμαθα το μάθημά μου. Στον πισινό της κοιτάω.
    ------------------------------

    -- LOL -- respect 8)


    ΥΓ
    @ LocusPublicus

    ευχαριστώ που μετέφερες εδώ το ποστ του άλλου θέματος, άξιζε ο διάλογος
    άμα δεν είχες και το blog σου πριβέ θα ήταν ακόμα καλύτερα ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. καθαρό βλέμμα πολύ φοβάμαι k. Δήμου ότι έχετε ωραιοποιήσει τις αναμνήσεις σας.
    Σπουδάζω εδώ και κάμποσο καιρό στην Γερμανία και το βλέμμα τους πιο πολύ μου θυμίζει τα ψαρια πως κοιτούν μέσα από την γυάλα παρα κάτι άλλο.
    Όσο για την ευγένεια, είναι μονο στα λόγια, όταν γιορτάζουν οι φίλοι μου ιταλοί και έλληνες κερνούν τους πάντες, κάνουν τα πάντα για να περάσεις καλά, οι γερμανοί έρχονται μπας και ποιούν κάνα ποττάκη τζάμπα και φάνε τίποτα. Οι ίδιοι δεν προσφέρουν τίποτα και όταν τους ζητάς καμια χάρη μπορει και να σε κατηγορησουν οτι τους εκμεταλευεσαι κιολας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Pablo_Hasan
    Μάλλον γνωρίζετε τους λάθος Γερμανούς.

    Αυτά λέγαν και τότε οι συμφοιτητές μου για τους Γερμανούς - χωρίς να τους ξέρουν, χωρίς να συμμετέχουν στην ζωή της χώρας και της πόλης, χωρίς να έχουν συνδεθεί ποτέ μαζί τους.

    Οι Γερμανοί που γνώρισα εγώ ήταν φιλόξενοι, φιλικοί, καλλιεργημένοι και θερμοί. Οι φιλίες μας κρατάνε ακόμα.

    Το 95% των Ελλήνων που σπουδάζει στην Γερμανία δεν έχει ποτέ ζήσει σε αυτή τη χώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Καλές οι φιλοσοφίες όμως γιατί να χάνομαι στις θεωρίες όσον και εφόσον ξελιγώνονται δι' εμέ οι θηλυκές οι κοπελιές. Εκείνη ξέρει και μόνη της θα κλαίγει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Γεια και χαρά σου παράγραφε!

    Πάνω στην ώρα ήρθες, για καθαρά πρόσωπα μιλάμε....

    Ελπίζω μετά από σένα,
    να επιστρέψουν σιγά-σιγά και το κέφι σου, τα τραγούδια σου, τα πολύτιμα σχόλιά σου - μου ’λειψες πολύ!

    Πάρε το χρόνο σου, εμείς εδώ θα ’μαστε.

    Καλωσήλθες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Το σημερινό ποστ πονάει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Αυτά τα καθαρά μάτια μου θυμίζουν τις πρώτες μέρες της γνωριμίας μου, στη σχολή, με το Στέλιο Παττακό. Τότε που έγραφε, όσο και αν σας φανεί παράξενο, εκείνα τα τραγούδια: " Λύνω τά μαλλιά της, βυθίζω τά χέρια μου μέσα στούς πλούσιους της πλοκάμους και το γέλιο μου αντηχεί σε βουνά, κοιλάδες, ρεματιές, κορφές βουνών μέ χιόνια αιώνια. Η ικεσία τών άσπρων ματιών της μού σπαράζει τήν καρδιά: πρέπει πάλι να ξερριζώσω τά δέντρα, πρέπει πάλι ν’ αφήσω τ’ αυλάκι να τρέξη ελεύθερο, πρέπει εκ νέου οι μελαχρινές ωραίες κόρες νάρθουν να ραντίζουν τούς μαστούς τους μέ τα νερά τού ρόδινου συντριβανιού. Πρέπει, πρέπει, πρέπει... Συνθλίβω ανάμεσα στίς ευγενικές μου παλάμες το ρόδι τής χαράς. Ανοίγω το κλουβί τών πουλιών να πετάξουν, ελεύθερα, μέσα στη νύχτα. Από το νεροχύτη ξεπετιέται ένας άγγελος. Εγώ τον καλωσορίζω, του προσφέρω γραμματόσημα, σύκα, δορές λεόντων, φιλιά. Στέκομαι στο κατώφλι τής επαύλεως. Ερευνώ πέρα τόν ορίζοντα και, σκύβοντας, προσπαθώ μέ τα δάχτυλα να καθαρίσω τήν πλάκα τού τάφου, νάρθη ν’ ακουμπήσει η σελήνη. Ξάφνου, φωνή: «Νικόλαε Εγγονόπουλε, δεν έπρεπε να το κάμης αυτό !» Καθόμαστε τότε όλοι, και κλαίμε γύρω στο τραπέζι μέ το κόκκινο σκέπασμα, όπου μιά φρουτιέρα μέ μαραγκιασμένα φρούτα μάς θυμίζει τή ματαιότητα κάθε ανθρώπινης προσδοκίας, όπως, και κάθε ελπίδος. "

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Lefteris said...


    Εγώ έχω να κάνω με τ' αποφάγια και τα "ράφια", τις ψεύτρες που τις πετάξανε οι άλλοι έξω, η που δεν τις θέλανε και τόσο, οπότε απ' αυτές διαλέγω τα πιο ελκυστικές και φιλικές και το παίζω εραστής έως ότου γίνει η κατάσταση βαρεμένη, οπότε φεύγω.

    ---------------------------------

    Κύριε Λευτέρη μου,

    ΚΑΡΑΛΟΛ, σας εκλιπαρώ μην σταματήσετε, είστε όλα τα λεφτά!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Περιμενουμε σεντονι απο Παρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. 'Λόγω της ιστορίας και της ψυχοσύνθεσής μας, εμείς οι νότιοι και Μεσογειακοί έχουμε ανάγκη το παραμύθι. Έχουμε επιβιώσει χάρη σε αυτό. Πλάθουμε τους μύθους που μας βολεύουν, κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας, πλέκουμε πλεκτάνες, υπερβάλλουμε ή πλειοδοτούμε, υποψιαζόμαστε παντού συνωμοσίες ή «δούλεμα». Και δεν εκθέτουμε ποτέ στον αντίπαλο τα αδύνατά μας σημεία – σίγουροι πως θα τα εκμεταλλευθεί. Όσοι έχουν ζήσει στο Βορρά, γνωρίζουν αυτή τη διαφορά.'

    Δεν το αποφάσισα, γι' αυτό και έβαλα εισαγωγικά- ατυχής η διατύπωση μάλλον, εννοούσα απλώς κρίνετε. Λέτε δηλαδή ότι η παραπάνω παράγραφος δεν εμπεριέχει ίχνος απαξίωσης, προς τις ελληνικές ιδιοτροπίες?

    Το να πλέκεις πλεκτάνες δεν είναι μάλλον κάτι κακό? Εκτός κι αν απλά το διαπιστώνετε ως αρνητικό, χωρίς να το θεωρείτε αρνητικό. Όταν κάποιος διαπιστώνει κάτι αρνητικό, μάλλον το κρίνει κιόλας ως τέτοιο.

    Καταλαβαίνω πως δεν είναι πρόθεσή σας η κατηγορία, αλλά δεν μπορώ να αποκλίσω εντελώς τον αξιολογικό χαρακτήρα του κειμένου. Δηλαδή να αρκεστούμε μόνο στην απαρίθμηση διαφορών Βορείων-Νοτίων?

    Μάλλον είμαι προκατατειλημμένος γιατί σας έχουμε συνηθίσει καυστικότατο (και συνεπή, ευθύβολο, καίριο, αξιοπρεπή- με καμία διάθεση κολακείας) στις κρίσεις σας για τις ελληνικές 'δυστυχίες'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Adreas said..
    ..άμα δεν είχες και το blog σου πριβέ θα ήταν ακόμα καλύτερα ;-) ..

    ------

    Οχι, δεν είναι πριβέ, απενεργοποιημένο είναι, απλά δεν έχω κάνει ποστ τίποτε, και έτσι φαίνεται..Στείλτε μου ενα εμαιλ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Gnik nus
    μα παρακάτω αναφέρω πως τα ίδια αυτά πράγματα μας κάνουν ενδιαφέροντες... να βλέπετε το κείμενο (και τους Ελληνες) σαν σύνολο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Το κακό είναι ότι ο ΝΔ έχει δίκιο. Λέει ‘έχουμε ανάγκη το παραμύθι’. Το λέει, κατά τη γνώμη μου, κομψά. Είμαστε μεγαλόστομοι, θα έλεγα. Σκηνοθέτες του εαυτού μας («ξέρεις ποιος είμαι εγώ;») της ζωής μας, κάνουμε τα πράγματα μεγαλύτερα απ’ ότι είναι. Η κουλτούρα της υπερβολής – θα μας άφηνε ανέγγιχτους σαν ιδιοσυγκρασίες ή στον τρόπο που προσεγγίζουμε ο ένας τον άλλο; Εάν κάποιος θα ήθελε να δει σε μεγέθυνση τα συγκεκριμένα ελληνικά χαρακτηριστικά, ας μιλήσει με έναν Άραβα. Εκεί είναι πιο ορατά. Εμείς (ανάμεσα στους Βόρειους και τους Άραβες) βρισκόμαστε στη μέση.
    Ένα τυπικό χαρακτηριστικό των Φινλανδών, σύμφωνα με τους ίδιους, είναι πως έχουν ‘sinisilmat’. Σημαίνει ‘γαλάζια μάτια’ και είναι συνώνυμο της ευπιστίας. (Ο ευκολόπιστος κοιτάζει με κάτι τεράστια γαλάζια μάτια και τα δέχεται όλα.) Όντας ειλικρινείς, αθώοι και πραγματικά γαλανομάτηδες, είναι πολύ πετυχημένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Προφανώς η κυρία που αναφέρετε δεν θα είναι και οπαδός της "θεωρίας" ότι άλλο πράγμα είναι η απόκρυψη της αλήθειας και άλλο το ψέμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Gnik nus said...
    Λέτε δηλαδή ότι η παραπάνω παράγραφος δεν εμπεριέχει ίχνος απαξίωσης, προς τις ελληνικές ιδιοτροπίες?
    Το να πλέκεις πλεκτάνες δεν είναι μάλλον κάτι κακό?


    Τα πράγματα δυστυχώς δεν είναι άσπρο-μαύρο. Δείτε π.χ. εδώ την αντιστροφή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. "Περιμενετε να συναντησετε καθαρό βλεμμα απο τ αποφαγια σας και τα πεταμενα των αλλων?"

    Έχεις δει ποτέ άντρα να πλένει πιάτα, πλυντήριο, μαγειρεύει (κάθε μέρα), δουλεύει και πληρώνει ΟΛΟΥΣ τους λογαριασμούς, σε πάει σε χορούς και γλέντια κάθε βδομάδα, σε πάει σε διεθνή ακριβά ταξίδια (όλα τα έξοδα δικά μου), κι εσύ τον μεταχειρίζεσαι με απάθεια; Άντρα που μαζί μ' όλ' αυτά σου στέλνει και λουλούδια να ζηλεύουν οι διπλανές στο γραφείο; Άντρα ποιητικό, ευγενικό και ταυτόχρονα δυνατό κι αρρενωπό κι εσύ να θέλεις να τον παίρνεις δεδομένο;

    Αγανάκτησα. Τα πέταξα όλα από το παράθυρο. My fucking house, my fucking life. Κι άμα γουστάρω, αλλάζω και σχέδια αιφνιδίως. My fucking plans. Αυτό το εκτιμούν όλες τους. Οι περισσότερες γυναίκες, για να σ' αγαπήσουν πραγματικά, πρέπει να σε δουν στην αγκαλιά άλλων γυναικών. Και που να δεις που σχεδιάζω έως το τέλος Σεπτέμβρη να πετάξω 10.000 δολάρια σε ρούχα δικά μου. Του χρόνου παίρνω καινούργιο αμάξι, ή σπίτι στο N. Carolina, ειδικά σε περιοχή που έχει πολύ περισσότερες γυναίκες από άνδρες.

    Είναι κακή στρατηγική να είσαι γενναιόδωρος με πληθυσμούς που νομίζουν ότι η γενναιοδωρία είναι αδυναμία. Κι εγώ κακός στρατηγός δεν θα είμαι πλέον. Δεν είναι καλό να είσαι κακός στρατηγός της ζωής σου... αν μη τι άλλο, τι παράδειγμα δίνουμε στα παιδιά μας;

    Ποιο βλέμμα καθαρότητας; Αυτά είναι για τους Ευρωπαίους, οι οποίοι μαστίζονται από υπογεννητικότητες και ρομαντικές νοσταλγίες... οι οποίες ζουν στην ψυχή λίγων, αξιόλογων, θαυμαστών ανθρώπων (τους οποίους δεν είχα την τιμή εδώ στο ΟΥΣΑ να γνωρίσω προσωπικά).

    Καθαρό βλέμμα... εγώ το έχω... και μετά το αλλάζω αιφνιδίως και τους λέω show me the money. Στο κάτω κάτω που θα πάνε...

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. "Ο,τι δινουμε παιρνουμε πιστευω..."

    Κάνεις πολύ μεγάλο λάθος. Έχω δει πάρα πολλές σχέσεις εδώ (ίσως οι περισσότερες) στις οποίες ο ένας δίνει μόνο και ο άλλος κυρίως παίρνει.
    Ισοτιμία εξασφαλίζεται μόνο όταν έχεις δύο ανθρώπους που είναι και οι δύο "δότες" και γενναιόδωροι και ξέρουν ν' αγαπούν.

    Διότι, they do not love that show no love (Σεξπηρ).

    Πόσοι ξέρουν να ΔΕΙΧΝΟΥΝ έμπρακτα την αγάπη;

    Πόσοι έχουν καθαρό βλέμμα ως απεικόνιση της καρδιάς τους και όχι κατόπιν προπόνησης στον καθρέπτη;

    Είναι το βλέμμα "Πράξη";

    Όχι.

    Μόνο στους πίνακες ζωγραφικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Ζω εδώ και 5 χρόνια (κι ελπίζω και τουλάχιστον για άλλα 45 :-)) με έναν Γερμανό στη βόρεια Ευρώπη. Κι εγώ κι αυτός βλέπουμε διαφορές όπως αυτές που αναφέρετε στο post στον τρόπο σκέψης και συμπεριφοράς όχι μόνο μεταξύ Ελλήνων και Γερμανών αλλά μεταξύ βορείων και νοτίων συγγενών, γνωστών και φίλων για τις οποίες, ευτυχώς, αλληλοπειραζόμαστε. Εγώ συχνά εκπλήσσομαι από την ωμότητα και την ευθύτητα των Βορείων φίλων και συγγενών μας και αυτός έχει απελπιστεί πολλές φορές με το πώς οι Νότιοι συχνά εννοούμε πολύ περισσότερα από αυτά που λέμε και από την αδυναμία του να διαβάσει τα άρρητα σήματα που εκπέμπουμε.

    Από την προσωπική μου εμπειρία νομίζω ότι ο δανεισμός και η μίξη στοιχείων από διαφορετικές νοοτροπίες είναι θετικός. Και οι Νότιοι να είμαστε λίγο πιο ευθείς και ορθολογιστές και οι Βόρειοι λίγο πιο subtle. Και πάντως εγώ με τον άντρα μου έχουμε καταλήξει ότι δεν έχει κανένα νόημα να συγκρίνουμε μεμονωμένες αντιδράσεις/συμπεριφορές διότι εντάσσονται σε ένα ευρύτερο ‘πακέτο’ με διαφορετικές προσδοκίες και υποχρεώσεις στις διαπροσωπικές σχέσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Αλλά με εμπιστεύτηκαν. Αυτό το "καθαρό βλέμμα" το έχω ακούσει από όλες τους. Μου λένε "σε εμπιστεύτηκα αμέσως, μόλις σε είδα, δεν ξέρω γιατί". Γιατί είμαι ειλικρινής. Γιατί τους έλεγα από την αρχή τις προθέσεις μου και τις έδειχνα. Νιώθανε ασφάλεια δίπλα μου, αλλά δεν ξέρουν πώς να καλλιεργήσουν κήπο που να κάνει κάθε έναν να χαμογελάει ανοικτά και καθαρά.
    Τους αρέσουν τα ζιζάνια, διότι νομίζουν ότι οι τσουκνίδες έχουν το ζουμί. Στηρίξανε όλη τους τη ζωή στην "Αντίδραση" και το "Απωθημένο". Βρώμικες, θρησκευτικές ιδέες.

    Καταντήσαμε να ψάχνουμε το καθαρό βλέμμα σε πίνακες ζωγραφικής ή σε ορισμένες σπάνιες μορφές που τρώνε βρώμικο ψωμί διότι αγαπάνε.

    Μερικές φορές για να τις κάνω να σκεφτούνε λίγο, λέω "θα σε αγαπήσω σε τρομερό βαθμό για 3 μήνες". Κι έτσι τους φέρνω σ' επαφή με τη φιλοσοφία της ζωής.

    Εκεί καταντήσαμε. Όπως θα έλεγε κι η Σαπφώ Νοταρά, "Αίσχος!".

    Κατά τα άλλα φίλοι μου, όλα καλά και το αυτό εύχομαι και για σας.

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. lefteris said...

    "Καταντήσαμε να ψάχνουμε το καθαρό βλέμμα σε πίνακες ζωγραφικής ή σε ορισμένες σπάνιες μορφές που τρώνε βρώμικο ψωμί διότι αγαπάνε."

    ----------------

    " σ'αυτόν τον τόπο όσοι αγαπάνε τρώνε βρώμικο ψωμί ... "

    -----------------

    " Πόσοι έχουν καθαρό βλέμμα ως απεικόνιση της καρδιάς τους και όχι κατόπιν προπόνησης στον καθρέπτη; "

    καλά αυτές είναι πολύ δύσκολες ερωτήσεις ;-)

    αποφεύγει και ο ΝικόΔημος να απαντήσει περί του τι είναι "καθαρό", "όμορφο" , "αγνό", διότι η μάχη των ορισμών είναι η πιο δύσκολη μάχη 8)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. AdHoul
    Mα τι άλλον ορισμό ζητάς;

    Όλο το κείμενο είναι ορισμός του τι είναι (και τι δεν είναι) καθαρό βλέμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Toni Venieri είπε...

    "εσυ πρεπει να εισαι απ ευθειας απογονος του πλατωνα και του αριστοτελη..."

    Πολυσύνθετη η καταγωγή φίλε Αντώνη.
    Είμαι απόγονος και των τριών, των δύο αρχαίων Ελλήνων και του Μεσογειακού Τζιακάρλο Τζιανίνι.
    :)))
    --------------

    Αγαπητέ GKatsam η δική μου η προγιαγιά το έλεγε σε Καππαδοκική διάλεκτο, κάτι παρόμοιο σε κηδείες (για τις κληρονομιές που αφήσανε οι συγχωρεμένοι =όποιος το 'χασε, το 'χασε, όποιος το βρήκε, το πήρε").

    Μήπως η προγιαγιά μου σαν πιο ηλικιωμένη το δίδαξε στην γιαγιά σου;

    Τόσο σοφές αυτές οι γιαγιάδες αλλά και οι παππούδες!

    "Βουτώντας με ... ορθάνοικτα τα μάτια".
    ------------

    Αγαπητέ nikiplos ξέρεις πολλούς πολυμήχανους στην Ιστορία που ήταν χαζοί (το αντίθετο του πονηρός);

    Στα άλλα δεν διαφωνούμε, το κουτοπόνηρος που έγραψα στο τέλος σου διέφυγε.
    Να προσθέσω, ο κουτοπόνηρος είναι αυτός που βλέπει την πλειοψηφία των Ελλήνων σαν βλάκες αλλά παρά τα παθήματά του ακόμη δεν έχει βάλει μυαλό.

    Σε άλλη γωνία, πολυμήχανα έργα για το κοινό ώφελος δεν έχουμε να επιδείξουμε αλλά για το ατομικό ώφελος πολλά και πιο τετραπέρατα απο εκείνα του προγόνου μας Οδυσσέα.

    --------------
    Χαράλαμπε έχεις δει Ιάπωνα να ζει ευτυχισμένα σε ξένη χώρα;
    Πολύ σπάνιο το φαινόμενο της προσαρμογής του Ιάπωνα εξω απο την μερμηγκοφωλιά του.
    Δεν το λέω γιατί έχω κάτι εναντίον των Γιαπωνέζων, αντίθετα τους αγαπώ, είναι φιλέλληνες και αγαπούν την Ελλάδα περισσότερο απο μερικούς "Έλληνες".
    Κρίμα που σαν τους Γερμανούς οι προηγούμενες γενιές παρασύρθηκαν σε μια καταστροφική για τον κόσμο περιπέτεια.
    ---------------
    Alogaki είπε...
    "Διαφωνώ με τις πάσης φύσεως γενικεύσεις."
    Συμφωνώ μαζί σου,
    απλώς οι άνθρωποι που έχουν υποφέρει απο άλλους λαούς έχουν δίκιο να είναι πιο καχύποπτοι, ενώ αυτοί που καταδυνάστευσαν άλλους λαούς γίνονται καχύποπτοι μόνο όταν τους φέρεις αντίσταση στα "ιδανικά" σχέδια τους για το πως θέλουν να βλέπουν τον κόσμο "τους".
    Η Αφγανή κοπελλιά ήταν κόρη μας.
    Αντιπροσωπεύει όλα τα παιδιά της υφηλίου που βρίσκονται σε κίνδυνο.
    Το σωστό να λέγεται...


    Άκης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Η «συνάντηση» με ένα καθαρό βλέμμα, είναι ένα μεγάλο θέμα. Μερικοί το αντιλαμβάνονται σαν «καλοσύνη», άλλοι σαν ομορφιά, άλλοι σαν «Χάρη» και άλλους δεν τους λέει τίποτα, το αντιπαρέρχονται, ενώ και κάποιοι τα ειρωνεύονται ως αγαθιάρικο.

    Το καθαρό βλέμμα δεν καταδεικνύει απαραίτητα και μία καθαρή ψυχή. Μπορεί να είναι καλά «εκπαιδευμένο» για να εξυπηρετεί και να διευθετεί με τη λιγότερη αναστάτωση την καθημερινότητα. Έχω συναντήσει βουδιστές με τέτοιο βλέμμα (εκ πρώτης) . Που όμως δεν έχει διάρκεια. Φρέσκο μπορεί να το εκλάβεις μετά από κανα δεκάωρο διαλογισμό. Αλλά επί ίσοις όροις και προβλημάτων… χάνει σιγά σιγά την καθαρότητά του. Κάποτε (παράδοξο!) συναντάς ταυτόχρονα έναν οξύθυμο χαρακτήρα (που δεν ανέχεται κανέναν να αναστατώνει τη νιρβάνα του) δίπλα σ’ένα φωτεινό; πρόσωπο. Αυτή η φωτεινότητα είναι μάλλον εξοικείωση παρά επιλογή.

    Το καθαρό βλέμμα είναι ανοικτό – ορθάνοιχτο – σταθερό – ανάλαφρο – δυναμικό – επιεικές – πράο – αυστηρό κατά περίσταση… – ου περπερεύεται – ου ζηλεί – ου ζητεί τα εαυτής…Μήπως είναι αγάπη?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Αντε να ζευγαρωσει ο αγαμος του μπλογκ να ησυχασουμε απο τη γκομενολογία. Νισαφι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Καλησπέρα


    @ adreas

    φίλε μου καλά θα ήταν επίσης να μην είσαι κάποιος τελείως ανώνυμος, ούτε email ούτε τίποτα, όταν διαμαρτύρεσαι για τα "prive" blog.
    Και ακόμη καλύτερα, ως τελείως ανώνυμος, να μην είχες επιλέξει ένα nick-name ίδιο σχεδόν με το δικό μου... (μήπως είσαι και συ Βολιώτης; κάποιον μου θυμίζεις...)

    @ lefteris

    επειδή υπάρχει "διάλογος" και με τους δύο, θυμίζω, άλλο adreas κι άλλος ο andreas
    καλά το σκέφτηκα φίλε Ελευθέριε πως θα είχες πολλά να πεις σήμερα.
    Επιτέλους βρήκες και ένα άσχημο στο ΟΥΣΑ! ...χμμ, λες μήπως αυτό από μόνο του, η διαφορά των γυναικών, να αξίζει να ζεις σε διαμέρισμα εν Ελλάδι;
    επαναλαμβάνω,
    αν και ΤΑ ΛΕΣ ΠΟΛΥ ΣΩΣΤΑ,
    μην είσαι τόσο απόλυτος με τις γυναίκες που συναντάς.
    έτσι γίνονται οι άνθρωποι όταν δε ζουν στο "φυσικό" τους περιβάλλον.
    Οι γυναίκες είναι περίεργα και πολύπλοκα (για μας) όντα.
    Και κάθε μια μπορεί είναι Παναγιά ή πουτάνα, η τέλεια σύντροφος του ενός, μπορεί να είναι "ένα γρήγορο" κάποιου άλλου..
    Και διαβάζω να λες για "στρατηγούς" και πολέμους. Κάνε ειρήνη με τον εαυτό σου, έχεις λίγο το σύνδρομο του βετεράνου, επειδή γύρισες από "πόλεμο" σκληρό δεν τα πας καλά σε "ειρηνικό" περιβάλλον. Μην περιμένεις να ανταποκριθούν οι γυναίκες "σου" σε κάποιον ιδανικό ρόλο. Χαλάρωσε και κοίτα να απολαύσεις τα όμορφα του κάθε ανθρώπου (μέχρι τα άσχημά του να είναι περισσότερα). Με το να κολυμπάς πάντα κάθετα στο ρεύμα δεν θα διασχίσεις ποτέ το ποταμάκι. (λόγω συμπάθειας γράφω ότι σου γράφω, να με συμπαθάς κι εσύ)

    υπάρχει πάντα μέσα μας ο Φυσιογνωμισμός, έχουμε στο μυαλό μας πρότυπα εμφάνισης και συμπεριφοράς... όμως οι άνθρωποι σπάνια είναι αυτό που φαίνονται... ενώ εμείς πολλές φορές τους βλέπουμε όπως ΘΑ ΘΕΛΑΜΕ να είναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Παρατήρηση:
    Μήπως οι Βορειοευρωπαίοι συμπεριφέρονται διαφορετικά στην χώρα τους και διαφορετικά όταν είναι σε διακοπές στην Ελλάδα;
    Έχω παρατηρήσει διαφορές αλλά θέλω να τις επιβεβαιώσω απο άλλους που έχουν βρεθεί μαζί τους σε διαφορετικό περιβάλλον.

    Ίσως πάλι οι γενικεύσεις για λαούς μας αναγκάζουν να μπαίνουμε σε στερεότυπα που μεν είναι γαργαλιστικά στον νού αλλά δεν βοηθούν στην κατανόηση του άλλου σαν άτομο και όχι σαν "πακέτο".

    Λεφτέρης:

    "Είναι το βλέμμα "Πράξη";
    Όχι.
    Μόνο στους πίνακες ζωγραφικής."
    Πες τα Λεφτέρη λεβεντόπαιδο.

    Ποιός αμφιβάλλει ακόμη ότι οι Έλληνες ΔΕΝ είμαστε "πακέτο";
    Πως το λένε το σφιχτοδεμένο δέμα στα ΒορειοΕυρωπαίικα;

    Εκεί μόνο που μας τα χαλάς Λεφτέρη είναι για τις θρησκευτικές ιδέες.
    Ο Ιησούς Χριστός είπε "Αγαπάτε Αλλήλους", ακόμη και με τα ελαττώματά τους.
    Την αμαρτία και την κακία μόνο πρέπει να μισούμε.
    Απλώς υπενθύμιση, να το λες και στους φίλους σου απο τον Αμερικάνικο Νότο.
    --------------------

    Αγαπητή pap είσαι σωστή,
    η χρυσή τομή.

    ------------------
    Σάββας είπε...
    "το σχολιο του σωστου μου θυμισε τη φραση του Τζιμακου...'εμεις μπορει να μην εχουμε βαρεια βιομηχανια αλλα πηδαμε τις γυναικες τους το καλοκαιρι'."

    Όχι και με το ζόρι πήδημα Σάββα, κουφιοκεφαλάκιας είσαι;
    Σιγά-σιγά Σάββα μας αν δεν θέλεις εσύ να σε πηδάνε οι Ευρωπαίες τουρίστριες το καλοκαίρι να τους απαντάς ότι έχεις αδενοπάθεια.

    Για τις ανατολικοευρωπαίες θύματα των σωματεμπόρων είναι ένα άλλο θέμα.
    Εκεί φταίει ο κομουνισμός για την οικονομική καταστροφή που προκάλεσε και τα δικά μας ρεμάλια.
    Ποιός είπε ότι δεν έχει η κάθε χώρα τους μαστρωπούς της;

    -----------------
    Σαλτάρω:
    "Συνθλίβω ανάμεσα στίς ευγενικές μου παλάμες το ρόδι τής χαράς".

    Το ρόδι της χαράς και τα μάτια σου.
    Να μην πεταχτούν οι χυμοί και αφήσουν ανεξίτηλες κηλίδες.

    ---------------------------

    Το "καθαρό βλέμμα" όπως το οραματίζομαι ανήκει στην αγνή ψυχή.
    Δεν είναι σημείο ανθρωπολογικής και κοινωνικής έρευνας αλλά θρησκευτικής.
    Ατενίζοντας τον Θεό...καθρέφτη της ψυχής μας.

    Houlia σε καταλαβαίνω, όταν έχεις ορθάνοικτα μάτια βλέπεις ποιό είναι καθαρό βλέμμα και ποιό έχει πάθει "πλύση" και έτσι αχανές περνιέται για "καθαρό" αλλά στην ουσία είναι άδειο απο συναισθήματα.

    ---------------
    Harrygreco,
    "Μη τον Λεφτέρη μας τάραττε."
    Διαπράττεις ιεροσυλία.
    Θα εξηγήσω άλλη φορά τι σημαίνει ανεξάρτητο Ελληνικό πνεύμα.
    Δεν αρκεί να γνωρίζεις την Ελληνική γλώσσα για να καταλαβαίνεις την Ελληνική ψυχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Τελικα ΝΔ εχετε ιδιαιτερο ταλεντο να διαλεγετε θεματα κρυφες ...πυριτιδαποθηκες !! (δεν θαπρεπε να το λεω εν μεσω τοσων πυρκαϊων...)
    Μου κανει μεγαλη εντυπωση που ολοι οι συνομιλητες καταθετουν κι απο ενα κοκκο αληθειας. Αυτοσυγκρατουμαι- εχω και ταξιδι αυριο - απο την σεντονιαδα..
    Ομως δεν μπορω να μην συγχαρω τον Λευτερη. Δεν θα μπορουσα να συμφωνησω περισσοτερο με οσα γραφει. Ειναι αραγε μονο θεμα ατυχιας; Παιζουν μεσα μας πολλες υπογειες "δυναμεις" που μας ωθουν στη μια ή στην αλλη κατευθυνση.
    Το δικο μου "καθαρο βλεμμα" παντως ειχε Δανεζικη καταγωγη και "επενδυτικη λογικη" (behind blue eyes)
    Δυστυχως γι'αυτην το καταλαβα πολυ γρηγορα...(μηπως οφειλετο στο γεγονος οτι μια ριζα καταγωγης ελκω απο τον αρχαιο Βορρα του ...Καυκασου ;;;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. ααα, και να μην το ξεχασω, αυτο το
    ΝΔ ειπε...
    "...Το 95% των Ελλήνων που σπουδάζει στην Γερμανία δεν έχει ποτέ ζήσει σε αυτή τη χώρα... "
    πως ακριβως το ξερετε, εχετε στοιχεια, τους εχετε μετρησει προσωπικα, ή μηπως υπερβαλλετε λιγο για να δειξετε μια "πραγματικοτητα";
    Δεν ειναι γενικευση αυτο;
    Ρωτω γιατι, αν και δεν εχω ζησει στη Γερμανια, παρα μονο σαν ταξιδιωτης, εχω γνωρισει Γερμανους οπως εσεις - φιλους ακομη - αλλα και "γερμανους" οπως ... οι αλλοι !
    Οποτε τι να υποθεσω ; Ποιοι ειναι οι αληθινοι ;
    Για μενα καθαρο ειναι το βλεμμα που βγαινει απο μια καθαρη ψυχη, ο,τι χρωμα κι'αν εχουν τα ματια της, σ'οποιο γεωγραφικο μηκος και πλατος κι'αν εχει γεννηθει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. nikos Dimou
    Το 95% των Ελλήνων που σπουδάζει στην Γερμανία δεν έχει ποτέ ζήσει σε αυτή τη χώρα...

    τι εννοείτε κ. Δημου; εχω γυρισει αρκετα σε αυτην την χωρα, και εχω γνωρισει παρα πολυ κόσμο. Ναι, υπαρχουν Γερμανοι που ειναι καλλιεργημενοι και αξιόλογοι ανθρωποι, αλλα τετοιοι δεν είναι ουτε το 5%.
    Γερμανοι που έχουν ζησει για κάποιο καιρο στο εζωτερικο και εχουν γνωρισει και αλλες νοοτροπιες εκτος απο την δικη τους πολλες φορες ντρεπονται που ειναι Γερμανοι.

    Ξενοι φοιτητες στο πανεπιστημιο μου ειναι εκτος απο τους Ελληνες και πολλοι Κινεζοι, Βιετναμεζοι, Ρωσοι, Πολωνοι, Γαλλοι, Ιταλοι Τσεχοι, κτλ. Μπορω να πω οτι σε όλους υπαρχει σχεδον η ιδια απογοητευση για τους οικοδεσποτες μας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Αυτό το παραμύθι με το παρμύθιασμα μας έχει αρχίσει να μου τη δίνει. Δηλαδή όταν οι Γερμανοί ακολουθούσαν τον Χίτλερ δεν παραμυθιάζονταν?

    Οι βασιλικές οικογένειες στην Βόρεια Ευρώπη από τι συντηρούνται στην εξουσία? Από άκρατο ορθολογισμό στέκονται εκατομύρια Δανοί στην τηλεόραση για να δουν μια βάφτιση?

    Όλοι οι λαοί έχουν το παραμύθι τους. Απλώς σε κάποιους είναι λίγο περισσότερο... παραμυθένιο.

    -------------------------------

    Οθέλλος Πράξη πρώτη σκηνή πρώτη.

    Οθέλλος: "Η ζήλια μπορεί να έχει καταστροφικές συνέπειες."

    Αυλαία.

    Ωραίο το εργάκι. Λατρεύω την ευθύτητα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Η " Καππαδοκια " υπηρχε κατα την αρχαιοτητα,στους νεωτερους χρονους ειναι η επαρχια Καραμαν της πρωην Οθωμανικης & νυν Τουρκιας,οι δε χριστιανοποιημενοι κατοικοι της φερουν & το τοπονυμιακο επωνυμο Καραμανλης.
    Παντως,το βλεμμα των Γραικων,κατα πλειονοτητα,ειναι θολο & πονηρο. Αυτο φαινεται καλυτερα οταν επιστρεφεις απο απονηρευτες χωρες,π.χ ανατ. Ευρωπης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. harry έχεις μια απίστευτη λογική που με τρελαίνει. Τι σημαίνει χριστιανοποιημένοι κάτοικοι της οθωμανικής αυτοκρατορίας?

    Εντάξει, οι Τούρκοι ήταν υποδειγματικά ανεξίθρησκοι, αλλά δεν μπορώ να φανταστώ ότι προχωρούσαν και σε εκχριστιανισμό των υπηκόων τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Για το Λευτέρη.

    Είναι συναρπαστικά τα όσα αφηγείσαι!

    Αν μου επιτρέπεις, μήπως μια Ελληνίδα συγκέντρωνε περισσότερα standards απ΄αυτά που δικαιωματικά ζητάς από μια γυναίκα απ΄ό,τι μια ξένη;

    Δεν είμαι ρατσίστρια, διατηρώ και εγώ φιλίες με Γερμανούς από τα χρόνια της παραμονής μου εκεί, αλλά δεν έχω διασκεδάσει π.χ. μαζί τους όσο με παρέα Ελλήνων,ποτέ δεν έχω ξημερωθεί με Γερμανούς συζητώντας για κινηματογράφο, αναλύοντας τι κάνει ξεχωριστή την πενιά ενός Στουραΐτη, τραγουδώντας μεθυσμένα ένα αγαπημένο ρεμπέτικο...

    κ. Δήμου,
    Μιλώντας για καθαρή ματιά, νομίζω πως αδικήσαμε (γιατί ξεχάσαμε να αναφέρουμε) τον Don και όλους τους γλυκούς γατούληδες του κόσμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. @lefteris

    Το βλέμμα του Μπελογιάννη πάνω από ένα γαρύφαλλο πυροδότησε κίνηματα διαμαρτυρίας σε όλη την Ευρώπη και ενέπνευσε στον Πικάσο έναν πίνακα.

    Το βλέμμα είνα πράξη.

    Δεν το γνωρίζετε, ίσως γιατί ποτέ δεν το εισπράξατε, ίσως γιατί ποτέ δεν το χαρίσατε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. Η ουσια της λογικης μου ειναι μια. Οι "ελ" πεθαναν & εμεις ειμαστε νεοι.
    Οσοι παρασιτουν σε βαρος της Γερμανιας & δεν γουσταρουν Γερμανους,θα πρεπε να χουν την αξιοπρεπεια να επιστρεψουν στη Γ' κοσμικη χωρα προελευσης τους.
    Ο πολυς φιλελευθερισμος βλαπτει.
    Σωστος ο Σαρκοζι. Οποιος δεν γουσταρει Φραγκια,δρομο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. Ένα σχόλιο στα σχόλια: Η συμπεριφορά των ξένων συχνά παρεξηγείται από Έλληνες (φυσικά και το αντίστροφο), γιατί πολλοί κανόνες συμπεριφοράς είναι διαφορετικοί. Πολλά πράγματα που εκεί θεωρούνται αγενή εδώ είναι αποδεκτά και αντιστρόφως. Πριν κάποιος επιχειρήσει να κρίνει, πρέπει να έχει υπ'όψη του αυτές τις διαφορές, για να είναι δίκαιος.

    Το ενδιαφέρον είναι πάντοτε τα μάτια, καθώς δείχνουν τι σκέφτεται κάποιος, ανεξάρτητα από το τι λέει. Είναι δείγμα χαρακτήρα, ο οποίος προφανώς εξαρτάται από τον άνθρωπο και την ανατροφή του (εδώ υποθέτω συμφωνούμε ότι υπάρχουν διαφορές ανάμεσα σε πληθυσμούς), αλλά και το τι είναι κοινωνικά αποδεκτό (αυτό εξαρτάται από τον τόπο που μεγαλώνει κανείς). Στη Γερμανία, για παράδειγμα, έχω την αίσθηση ότι η ανειλικρίνεια και η ασυνέπεια είναι πολύ λιγότερο αποδεκτές κοινωνικά από ό,τι στην Ελλάδα.

    Διαφορά κάνει, πάντως, κατά τη γνώμη μου και η αυτοπεποίθηση. Κάποιος που νιώθει εξαρτημένος και "από κάτω" (όπως παλιά οι γυναίκες στην Ελλάδα) επιβιώνει με κουτσομπολιά και ψέματα-πώς να εμπιστευτεί τον υπόλοιπο κόσμο;

    Όλοι οι άνθρωποι που αγαπώ, πάντως, είναι έξυπνοι, ευγενικοί και καλοπροαίρετοι. Τα υπόλοιπα βρίσκονται :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Τόσο ανάλαφρος και καλά ένιωθε και αποφάσισε να συνδέσει τη χαρά με το βλέμμα της κυρίας. Φυσικά και μας μπαίνουμε στο λούκι της δυστυχίας δίχως προειδοποίηση. Φυσικά και δεν έχουμε πλήρη έλεγχο στα συναισθήματα δηλαδή στον εγκέφαλο. Η φύση αποφάσισε ότι αυτό πρέπει να γίνει με δική μας διαπίστωση και προσπάθεια. Φυσικά και ζούμε υποχρεωτικά μέσα στη δυστυχία ένα μεγάλο μέρος της ζωής μας. Φυσικά και αργούμε ή ποτέ δεν το καταλαβαίνουμε ότι συμβαίνουν η δυστυχία και η ευτυχία στα πλάσματα, εναλλάσσονται και δεν ξέρουμε το γιατί ή το πως. Αυτές όμως οι σκέψεις ανακινούν τα βάθη της ανθρώπινης πραγματικότητας, της ύπαρξης, και απαγορεύονται και έχουν αντικατασταθεί με ανοησίες. Απαγορεύονται από τον πολιτισμό. Γίνεται οικονομία με αδιατάρακτο προσανατολισμό στη γαλήνη; Θα μας βρει ο Μπαμπινιώτης έναν όρο που θα αντικαταστήσει τη λέξη οικονομία, και άλλες παρόμοιες, όταν πια θα φτάσουμε στον πάτο της ασυνειδησίας. Φυσικά και ο πολιτισμός μας πάνω στον πλανήτη είναι πρωτόγονος. Φυσικά και δεν έχουμε ανακαλύψει ότι γίνεται και καλύτερα αν επιμένουμε να ζήσουμε. Δυστυχώς, οι αποφάσεις μας παραμένουν βλακώδεις. Κομμάτι και αυτές της ελευθερίας μας. Φυσικά και δεν ρωτάμε τον εαυτό μας όταν αποφασίζουμε να πάθουμε κακά και καλά πράγματα. Τα γνωστά. Γιατί δεν γράφει ο Κουφοντίνας στο doncat εν τέλει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. Ο/Η harrygreco είπε...
    Η ουσια της λογικης μου ειναι μια. Οι "ελ" πεθαναν & εμεις ειμαστε νεοι.

    ---------------------------------

    Μαζί σου κι εγώ. Μόνο δυο παρατηρήσεις.

    1. Πιστεύεις ότι βάσει σχεδίου οι "ελ" όπως τους αποκαλείς αποφάσισαν να σταματήσουν την αναπαραγωγή ή ήταν εντελώς τυχαίο?

    2. Προς τι το αιματολογικό ενδιαφέρον? Μικροβιολόγος είσαι? Αυτό που κατακρίνεις κάνεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Μια ερώτηση:

    Κρίνοντας από το βλέμμα της, αμύνεται ή επιτίθεται;

    Το καθαρό βλέμμα προϋποθέτει καθαρό μυαλό, και σίγουρα η καθημερινότητα του μέσου Έλληνα επιφυλάσσει περισσότερα προβλήματα και εκπλήξεις από αυτή ενός Γερμανού, ενός Σουηδού, ενός πολίτη κράτους, εκτός εισαγωγικών, τελοσπάντων. Εξαιρέσεις υπάρχουν και εννοούνται.

    Ωςτόσο, πολλές φορές, αυτό που εκ πρώτης όψεως θα χαρακτηρίζαμε καθαρό βλέμμα, είναι στην πραγματικότητα βλέμμα "καθρέφτης". Και, πιστέψτε με, εκεί που νομίζεις πως διαβάζεις τον άλλο σαν ανοιχτό βιβλίο, κρύβει τόσα πολλά που στο τέλος μένεις μαλάκας. Τόσο, που μετά οι κυκλοθυμικές συμπεριφορές των περισσοτέρων ελληνίδων μοιάζουν απλές και αναμενόμενες σαν πρόσθεση μονοψήφιων αριθμών.

    Πάντως το πιο καθαρό βλέμμα που έχω αντικρύσει εδώ και πολλά χρόνια ανήκει στην ασπρόμαυρη πουά σκυλίτσα μου, οπότε θα συμφωνήσω με την Ηelen!

    Καλό ξημέρωμα και καλή μέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Παράγραφε, καλώς ήρθατε!!!

    Σας περιμέναμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. "Αν μου επιτρέπεις, μήπως μια Ελληνίδα συγκέντρωνε περισσότερα standards απ΄αυτά που δικαιωματικά ζητάς από μια γυναίκα απ΄ό,τι μια ξένη;"

    Δεν ζητάω τίποτα. Τα περισσότερα πράγματα που έχω ζητήσει στη ζωή μου, τα ζήτησα από λάθος ανθρώπους, σε λάθος στιγμές, για τους λάθος λόγους.
    Κι εγώ ξένος είμαι.

    "Ο Ιησούς Χριστός είπε "Αγαπάτε Αλλήλους", ακόμη και με τα ελαττώματά τους."

    Ε, αυτό λέω κι εγώ. Μόλις τις παντρευτείς, πάνε και αγαπάνε τους αλλήλους κι εσένα σ' έχουνε γραμμένο. Γι' αυτό και από σύζυγος έγινα καβαλιέρος. Ωραία έτσι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Καλημέρα!

    Λεφτέρη δεν παίζεσαι!

    Αφροδίτη πού είσαι; Τσεκάρω απουσίες!

    Pablo hasan έχω γράψει αναλυτικά για το φαινόμενο των ξένων που πάνε σε άλλη χώρα για να σπουδάσουν (ή να εργαστούν) χωρίς ποτέ να ενσωματωθούν. Κάνουν παρέα μεταξύ τους, διαβάζουν τις εφημερίδες της χώρας τους, συνάπτουν μόνο χρηστικές σχέσεις με τους ντόπιους. Αν τους ρωτήσεις ποιος είναι ο Δήμαρχος, ο κυβερνήτης η ο βουλευτής της περιοχής το αγνοούν - όπως αγνοούν την ιστορία του τόπου που τους φιλοξενεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Δεν ξέρω για Βόρειους και Νότιους...
    Καθαρό βλέμμα έχεις όταν είσαι παιδί, όταν ξαναγίνεσαι παιδί, όταν αγαπάς, όταν δίνεις και όταν ξέρεις τι ζητάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. Οι "ελ" πεθαναν... ζήτω οι "αρβ"! (αρβ=αρβύλα;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. Το πως αντιλαμβανόμαστε ένα βλέμμα δεν είναι κάτι το υποκειμενικό?
    Σε ένα κοίταγμα συμμετέχουν δύο πρόσωπα. Αυτός που το εκπέμπει κι εκείνοςπου το συλαμβάνει.
    Αυτό το βλέμμα λοιπόν είναι ένα παιχνίδι χωρίς όρια.

    Μπορώ να κοιτάξω με καθαρό βλέμμα, έχοντας υπολογίσει καλά ότι αυτό χρησιμεύει να δείτε εκείνη τη στιγμή. Μπορώ να εκπέμψω ένα βρώμικο βλέμμα αλλά εσείς να
    το δείτε σαν καθαρό γιατί αυτό είναι αναγκαίο για να ταιριάξει με αυτό που ελπίζατε ή περιμένατε.

    Πόσοι άνθρωποι ακριβώς «κοιτάζουν» με ένα απόλυτα αληθινό τρόπο με επίγνωση του τι ακριβώς είναι ή τι αποζήτούν?

    Η κυρία της φωτογραφίας π.χ. γνωρίζει ότι εσείς μεταφράσατε το βλέμμα της σαν καθαρό? Θα σας ενδιέφερε να ανακαλύψετε τι ακριβώς ήθελε να εκπέμψει πέρα από τα δικά σας δεδομένα? Η ακόμη πιο γοητευτικό θα ήταν να κατανοήσετε πως εκείνη βλέπει τον ευαυτό της και όχι εσείς..

    Στο έργο Ενας, κανένας, εκατό χιλιάδες, ο Πιραντέλο αναλύει αριστουργηματικά την ιστορία εκείνου του καθημερινού απλού ανθρώπου ο οποίος ανακαλύπτει ξαφνικά από μια παρατήρηση της γυναίκας του για το πως είναι η μύτη του, ότι εκείνος βλέπει τον ευατό του εντελώς διαφορετικό από ότι τον βλέπουν οι άλλοι.

    Τελικά ένας Γερμανός, ένας Ελληνας, ένας Κινέζος ή ένας από τους κατοίκους της Νήσου Σαμόα, είναι άνθρωποι που κατά τη ταπεινή μου γνώμη ελάχιστα γνωρίζουν τι είναι οι ίδιοι και τι είναι οι άλλοι.

    Απλά κοιτάζουν και λαμβάνουν κοιτάγματα τα οποία αποκωδικοποιούν ανάλογα με αυτά που θα ευχόντουσαν ή όχι σύμφωνα με το παλιό, παγκόσμιο παραμύθι που λέγεται άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. Έλλειψη εμπιστοσύνης:

    65% των ΕΛ ΔΕΝ εμπιστεύεται το Ιντερνετ
    61% την Τι Βι
    59% την Κυβέρνηση
    53% τον Τύπο

    Και καλά τα άλλα - αλλά αφού το 70% των Ελλήνων δεν έχει Ιντερνετ - πως το ξέρει για να μην το εμπιστεύεται...

    Από την χθεσινή "Ε" ΕΔΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. Πώς καταφέρνετε και τους αναστατώνετε όλους κάθε φορά, κυριε Δήμου! Τα περί καθαρότητας είναι ένα ολόκληρο κεφάλαιο στη ζωή του ανθρωπου με πολλαπλές ερμηνείες. Το βλέμμα ύπηρξε πάντα καθοριστικό στοιχείο της παρουσίας και ενδεχομενως και της προσωπικότητας του ανθρώπου, παρ ότι εχουμε δει και δολοφόνους με καθαρό βλέμμα και αγγελικό πρόσωπο.
    ΟΙ Γερμανοί πάντως είναι αυτό που λέτε: ορθοι, κοφτοί και ο,τι θέλουν να σου πουν το λένε χωρίς τον παραμικρό ενδοιασμό. Και φυσικά το λένε κομψά.Εν αντιθέσει με τους Γάλλους που για μια και μόνον έννοια χρησιμοποιούν καμιά εκατοστή λέξεις και πάλι δεν έχουν καταλήξει.
    Αλλά εν πάση περιπτώσει, τέτοιους ανθρωπους με καθαρό βλέμμα που αποπνεει την αίσθηση της ειλικρίνειας βρίσκουμε παντού....ακόμη και στην ελλαδίτσα μας την οποία γρονθοκοπούμε συνεχώς. Γιατί, όμως, τόσο πολύ ;
    Καλημέρα σας
    Ρίτσα Μασούρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. Το φαινόμενο 'μισούμε την κυβέρνηση' είναι κατά κύριον λόγο αγγλοσαξωνικό. Κατ' αυτούς η κυβέρνηση χρειάζεται γιά να κάνει μόνο ότι δεν μπορούμε εμείς οι ίδιοι, το έχουν στο αίμα τους ως οι πατέρες του μερκαντιλισμού, του laissez faire κλπ.

    Ο σημερινός ΕΛ όμως έχει περιέλθει σε κατάσταση πλήρους αφασίας.

    Κάτι η απελπιστική ακρίβεια, κάτι οι απανωτές φάπες στην καθημερινότητά του, κάτι αυτογκόλ περί τα 'εθνικά δίκαια' που του σπάνε συνεχώς τον τσαμπουκά , κάτι η πλήρης γελοιοποίηση του δημόσιου βίου (πείτε μου χώρα που οι υπουργάρες σύρονται νυχθημερόν σε τηλεοπτικά παράθυρα), προσθέστε σε αυτό την πατενταρισμένη κουτοπονηριά - καχυποψία - ραγιαδισμό, ε, δεν θέλει και πολύ ο άνθρωπος, θέλει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. Αναρωτιέμαι: Μήπως ο "σωστός" είναι ο άλλος εαυτός του κου Δήμου;
    Ένας Δόκτωρ Τζέκιλ και ένας κύριος Χάιντ;
    Είναι λίγο αστείο: Αν κοιταχτούμε στον καθρέπτη το μόνο βλέμμα που θα κρίνουμε την καθαρότητά του θα είναι αυτό που μας κοιτάει και όχι αυτό που κοιτάει αυτό μας κοιτάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. s_pablo

    Οι βασιλικές οικογένειες στην Βόρεια Ευρώπη από τι συντηρούνται στην εξουσία? Από άκρατο ορθολογισμό στέκονται εκατομύρια Δανοί στην τηλεόραση για να δουν μια βάφτιση?

    s_pablo δεν διαφωνώ ότι ο κάθε λαός έχει το παραμύθι του, αλλά στη συγκεκριμμένη περίπτωση, η βασιλική οικογένεια της Δανίας είναι από τους καλύτερους και πιο ενεργούς πρεσβευτές της χώρας τους στο εξωτερικό -τώρα βασιλιά τον λένε, υπουργό τον λένε, όπως θέλει ας τον λένε, αν εκπροσωπεί τα συμφέροντα της χώρας επάξια, τότε έχει και την υποστήριξη του λαού...άκρως ορθολογιστικό, δεν νομίζεις?

    βέβαια, υπάρχει και το στοιχείο 'παραμύθι', δεν το αρνούμαι και δεν με ενοχλεί, ειδικά όταν ορθολογικά το θέμα έχει διευθετυθεί στην κοινή συνείδηση - προσωπική τελειως άποψη και επαναλαμβάνω ότι ίσως το προσεγγίζω το θέμα πιο ορθολογιστικά από πολλούς Δανούς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. "Οσοι παρασιτουν σε βαρος της Γερμανιας & δεν γουσταρουν Γερμανους,θα πρεπε να χουν την αξιοπρεπεια να επιστρεψουν στη Γ' κοσμικη χωρα προελευσης τους.
    Ο πολυς φιλελευθερισμος βλαπτει.
    Σωστος ο Σαρκοζι. Οποιος δεν γουσταρει Φραγκια,δρομο."


    Αν και συμφωνώ σε αυτό, νομίζω ότι χρειάζεται λίγη σκέψη ακόμα, γιατί θα μπορούσε με απλή επαγωγή, να γίνει... "Οποιος δεν γουστάρει ΕΛΛ, δρόμο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. delta_mike said...

    "...πείτε μου χώρα που οι υπουργάρες σύρονται νυχθημερόν σε τηλεοπτικά παράθυρα..."

    Και να συμπληρώσω...

    Πείτε μου χώρα, που ο Υπουργός Αμυνας επισκέπτεται τον Πρωθυπουργό -Μέγαρο Μαξίμου- με το σακκάκι ριγμένο στον ένα ώμο, δίκην τζομπάνου!

    Αυτό και αν είναι μαγκιά!

    Το είδα στην τηλεόραση και... Τι κάνω γέλασα... Είναι το μόνο που απομένει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. Εκτός από τα ξανθά πρόσωπα με τα γαλαζωπά-πράσινα ματάκια, θα αναγνωρίζαμε εύκολα το "καθαρό βλέμμα" σε ένα π.χ. μαύρο ενήλικα;

    κι όμως, τόσους "ξένοιαστους" και με ειλικρινές, παιδικό βλέμμα Νιγηριανούς πωλητές CD κ.λ.π. έχουμε γύρω...

    ξαναλέω, μήπως τα έτοιμα μοτίβα στο μυαλό μας, παίζουν σημαντικότερο ρόλο απ' ότι θα θέλαμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. Andreas said...
    Εκτός από τα ξανθά πρόσωπα με τα γαλαζωπά-πράσινα ματάκια, θα αναγνωρίζαμε εύκολα το "καθαρό βλέμμα" σε ένα π.χ. μαύρο ενήλικα;

    -------------------------------

    Μα φυσικά! Μου κάνει εντύπωση που τόσοι πολλοί προσπαθείτε να με βγάλετε ρατσιστή!

    Τα γαλανά μάτια της Γερμανίδας ήταν η αφορμή του ποστ - αλλά το έγραψα ήδη ότι δεν υπάρχει αποκλειστικότητα στο καθαρό βλέμμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. Όχι κύριε Δήμου, καμία σχέση με ρατσισμό σε ότι είπα και καμία διάθεση αντιδικίας. Συμμερίζομαι την άποψή σας. Απευθυνόμουν σε όλους τους σχολιαστές τονίζοντας πόσο λάθος είναι τα "πρότυπά" μας.
    (Τελικά τα κακόβουλα σχόλια χαλάνε το κλίμα και τη διάθεσή μας...)

    Ζητώ να μου επιτρέψετε την κατάχρηση του χώρου για τα παρακάτω:
    (και μια αφιέρωση έπειτα, ειδικά στο Lefteri)


    Μάτια μπλε, καλοκαιρινά, σαν δυο στάλες Αιγαίο
    Μάτια μπλε, που τα δειλινά τα θυμάμαι και κλαίω
    Ποιος ταξιδεύει στα μάτια σου
    και ποιος ξαγρυπνά στο κορμί σου
    Μάτια μπλε, στα μεγάλα ταξίδια σου
    θα ’μαι εγώ, θα ’μαι πάντα μαζί σου
    Μάτια μπλε, φθινοπωρινά, τυλιγμένα σε πάχνη
    Μάτια μπλε, που παντοτινά η καρδιά θα σάς ψάχνει
    Ποιος ταξιδεύει στα μάτια σου...

    Μάτια γλυκά μου, μάτια μου, μάτια ηλεκτρισμένα
    δώρο που έστειλ’ ο Θεός μόνο για μένα
    Μάτια γλυκά μου, μάτια μου αγαπημένα
    Και μόνο που με κοιτάς, λιώνω
    και μόνο που με κοιτάς

    Τα βεγγαλικά σου μάτια φέγγουν σαν τον φώσφορο
    σαν νυχτερινά καράβια που περνούν τον Βόσπορο

    Τα όμορφα, τα γαλανά σου μάτια
    που μοιάζουν σαν τ’ αστέρια τ’ουρανού
    πόσες καρδιές δεν κάνανε κομμάτια
    έχουν την δύναμη του πλάστη εκεινού

    Μάτια μου, μάτια, μάτια μου
    Των οματιών μου μάτια
    Τα μάτια μου δεν είδανε
    σαν το δικά σου μάτια

    Στα μάτια τα ψιχαλιστά πόχει έρωτας καρτέρι, πόσο μεθύσι μέθυσα ένας Θεός το ξέρει

    Δεν αντέχουνε τα μάτια μου στα μάτια σου
    τις σπίθες απ' τα μαύρα σου τα μάτια
    Τις σπίθες που ξυπνάνε τα σκοτάδια μου
    δε σε κοιτώ, δε σε κοιτάω στα μάτια

    Τι να σε κάνω γαλανή, να γίνεις μαυρομάτα

    Τα ματάκια σου αδελφούλα βρε, μου ραγίζουν την καρδούλα
    Μου ραγίζουν την καρδούλα βρε, τα ματάκια σου αδελφούλα

    Γιατί δε βγαίνεις να σε δω, που ξέρεις πόσο σ’ αγαπώ
    κρυφά από τη μαμά σου
    μελαχρινό με τρέλανες
    με τη γλυκιά ματιά σου
    με τρέλανες μελαχρινό
    με τη γλυκιά ματιά σου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. lefteri

    ο μεγάλος Μάρκος έγραψε και γω σου αφιερώνω:

    Μην ορκίζεσαι, βρε ψεύτρα
    και μην έρχεσαι και κλαις
    Τέτοιους όρκους και σε άλλον
    σ' άκουσα προχτές να λες
    Και τα μάτια σου ακόμα
    σαν μου ρίξουν μια ματιά
    Φαίνονται από το χρώμα
    πως γεμάτα είναι ψευτιά

    αλλά και αυτό:

    Αγαπώ τα μαύρα μάτια
    που γυαλίζουν σα διαμάντια
    Αγαπώ τις μαυρομάτες
    κι όλες τις γαλανομάτες
    Χήρες κι αρραβωνιασμένες
    λεύτερες και παντρεμένες
    Καστανές ξανθομαλλούσες
    όμορφες ξανθιές και ρούσες
    Όλες θα τις αγαπήσω
    κι ύστερα ας ξεψυχήσω


    (με την άδεια του οικοδεσπότη μας)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. Καλημέρα από την "ψιλοκουνιμένη" -λόγω 4,7 Ρίχτερ- Σαλονίκη!

    Για όσους πιθανώς ενδιαφέρονται: στην χθεσινή "Ε" δημοσιεύεται ένα άρθρο για έναν Έλληνα της διασποράς που "όπου και να πάει η Ελλάδα τον πληγώνει". Το link:
    http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,id=49721652

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. Κ. Δημου δεν ξερω για ποια κειμενα μιλατε, εχω διαβασει και αλλα φιλογερμανικα σας κειμενα στο blog (ή μαλλον "φιλοβορεια") αλλα δεν θυμαμαι τιποτα για τους ξενους σε αυτες τις χωρες.

    Δεν κανω παρεα με Γερμανους γιατι απλα δεν εχουμε κοινα ενδιαφεροντα και δεν μου αρεσει το χιουμορ τους, ουτε οι κοινωνικες τους εκδηλωσεις. Τους αλλους ξενους, οχι μονο Ελληνες, τους βρισκω πολυ πιο ενδιαφερον.

    Oι πιο αδιαφοροι για την ιστορια τους και την πολιτικη τους ειναι οι ιδιοι οι Γερμανοι, στις τελευταιες δημοτικες εκλογες που εγιναν εδω η αποχη ηταν γυρω στο 60%, οσο για ιστορια οι περισσοτεροι πραγματικα δεν εχουν ιδεα. Ενω η αγνοια τους και αδιαφορια τους ειναι εντονη και σε θεματα που τους αφορουν πιο αμεσα οπως η εργασιακη νομοθεσια τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Καλημέρα σας,
    Μια προσωπική ιστορία αν επιτρέπετε:
    Στη μονάδα μου στο στρατό, όταν με καλέσανε να υπηρετήσω, ως όφειλα βάσει του Συντάγματος, παρουσιάστηκε μια μέρα ένα παιδί 18 ετών από ένα χωριό της Ηπείρου. Ο Θ. ήταν ένα μικροκαμωμένο παιδί, βοσκός, που αμέσως καταλάβαινες ότι πρώτη φορά άφηνε το χωριό του (ναι, υπάρχουν αυτά στον 21ο αιώνα) και έφευγε εκτός (το μόνο καλό που έχει ο στρατός είναι ότι γνωρίζεις κόσμο που υπό κανονικές συνθήκες δεν θα συναναστρεφόσουνα ποτέ). Είχε δυο τεράστια μαύρα μάτια που σε κοιτούσαν όλο απορία και φόβο, κρεμούσε το κεφάλι κάτω και τον κοροϊδεύανε όλοι.
    Κάποια μέρα εξαιτίας ενός λάθους κάποιοι άρχισαν να τον κοροϊδεύουν άσχημα. Λόγω θέσης και τσατισμένος από την όλη συμπεριφορά τους, έκραξα μερικούς, απείλησα και έναν δυο άλλους με φυλακή και τον αφήσανε.
    Την επόμενη ημέρα έτυχε να καθόμαστε μαζί και να πίνουμε ένα καφέ. Εντελώς ξαφνικά ενώ τον κοιτούσα που είχε το κεφάλι κάτω σήκωσε τα μάτια και με το πιο καθαρό και ευθύ βλέμμα που είδα ποτέ, μου είπε ένα απλό ευχαριστώ. Μέχρι να φύγω δεν ξανακατέβασε το κεφάλι. Αλλά όποτε τον κοιτούσα έβλεπα στα μάτια του μια ευθύτητα και μια ντομπροσύνη που δεν είχα ξαναδεί ποτέ.
    Αν το καθαρό και ειλικρινές βλέμμα είναι ο καθρέφτης της ψυχής, είμαι χαρούμενος που είδα μέσα σε μια τόσο απλή και αθώα ψυχή…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. Θα κανω ενα hiatus να σχολιασουν & αλλοι.Καλο καλοκαιρι & καλο γάμο στους αγαμους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. Μάλλον είμαι (πάλι) εκτός θέματος και κλίματος, συγχωρήστε με -αλλά:

    ΧΘΕΣ, μετά την ανάγνωση του post περί καθαρού βλέμματος (και πολλών από τα σχόλια), είχα την ατυχία να δω -κατά σειράν:
    α) Το ψευτο-πονηρό βλέμμα του Γιακουμάτου...
    β) Το ψευτο-μάγκικο βλέμμα του Γ. Μανώλη...
    γ)...και το ανεστίαστο-πανοραμικό βλέμμα του Ατυχή Αντώναρου, καθώς προσπαθούσε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα...

    Το Μεγάλο μας Τσίρκο συνεχίζει τις παραστάσεις του -για να μην πλήττουμε, εν όψει νέου κύματος καύσωνα και της επόμενης χιλιάδας πυρκαγιών.

    Καλή συνέχεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Θα περίμενε κανείς οτι στην λίστα της ΕΕ με τις απάτες στις επιχορηγήσεις όλοι αυτοί οι Βόρειοι θα συνωστίζονται στις τελευταίες θέσεις και οι κουτοπόνηροι Έλληνες θα φιγουράρουν στην πρώτη θέση.
    Για ρίξτε μια ματιά στη στατιστική.
    Θα εκπλαγείτε με τη θέση των Γερμανών με την καθαρή ματιά.
    Δεν γενικεύω.
    Υπάρχουν καλοί και κακοί σε κάθε κοινωνία.
    Απλά σε κάποιες χώρες οι κακοί είναι περισσότεροι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. Είναι κάτι που με προβληματίζει καιρό, και το ποστ με τα σχόλιά του μου το επανέφερε:

    Αυτά που βλέπουμε ως προτερήματα στον Αλλον, είναι σχεδόν πάντα αυτά που θα μπορούσαμε εμείς οι ίδιοι (ή κάποιος άλλος) να δει ως ελαττώματα.

    Αυτό μοιάζει να ισχύει και σε ατομικό επίπεδο (σύντροφος) και σε κοινωνικό ("λαός", δικός μας ή ξένος).

    Νομίζω πως δεν σοφίζω όταν αναρωτιέμαι: μήπως οι ευχές μας είναι και οι κατάρες μας;

    Αλλιώς: μήπως αυτός που δεν αφήνεται στις οδηγίες του κουμανταδόρου στο φέρι-μποτ, αυτός που έμαθε να επιβιώνει μόνος του και να πιστεύει στην άνοδο με την αξία του και όχι με άλλων πλάτες, ο Σινάτρα που τα κάνει όλα My Way, μήπως λέω, δεν απέχει και πολύ από αυτόν που προσπερνά την ουρά στο φανάρι και μπαίνει μπροστά για να στρίψει, αυτόν που γκαζώνει στη βοηθητική όταν πήζει η εθνική την Κυριακή το απόγευμα, κι όταν περάσει ασθενοφόρο την χώνεται από πίσω και βουρ;

    Οτι απέχει, απέχει. Αλλά πόσο; Και ποιά είναι η (θολή;) γραμμή που τους χωρίζει;

    Επίσης: Ως προς την συγκεκριμένη σύγκριση Βορείων / Νοτίων υπάρχουν διαφορές, στατιστικά μιλώντας, αλλά αυτές οι διαφορές απεικονίζουν μάλλον στρατηγικές κοινωνικής επιβίωσης που αυτοτροφοδοτούνται. Για να εντοπίσω τις διαφορές, στις επαφές μου με ξένους, ξέμαθα αυτές που μου είχαν μάθει να βλέπω, ώστε να μπορέσω να μάθω να βλέπω αυτές που υπήρχαν.

    Μια άνωθεν αλλαγή δομών (εδώ ή εκεί) πιστεύω πως θα οδηγούσε, αργά ή γρήγορα, σε άλλες συμπεριφορές λόγω προσαρμοστικότητας. Πράγμα που εξηγεί το γιατί οι περισσότεροι Βόρειοι που ζουν ή ταξιδεύουν στην Ελλάδα δεν φορούν κράνος όταν οδηγούν μηχανή το καλοκαίρι.

    Traum

    ΥΓ. Παράγραφε, καλώς ήρθατε - να ξαναταξιδέψετε μόνο για αναψυχή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. προς giannis123
    Οι στατιστικές για τις απάτες σχετικά με τις επιχορηγήσεις από την ΕΕ όντως δείχνουν τις βόρειες χώρες πρώτες, γιατί όπως είναι φυσικό μετράνε τις απάτες που έχουν αποκαλυφθεί και εκδικασθεί.
    Αν είχαμε ένα τρόπο να μετρήσουμε τις πραγματικές απάτες ή ακόμη χειρότερα την κακή χρήση των πόρων της ΕΕ, η Ελλάδα, όπως όλοι γνωρίζουν θα ήταν από τις πρώτες (αν όχι η πρώτη).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. O xasodikis (αν και έχω πολλούς φίλους με το ίδιο ψευδώνυμο), έχει δίκιο :
    Το βλέμμα των συγκεκριμένων υποκειμένων (του παραδείγματος) αποδεικνύει πως το βλέμμα του καθενός είναι το βλέμμα της ψυχής του.
    Ίσως πάλι να είναι το βλέμμα μιας καταπιεσμένης σεμνότητας, αλλά πάλι, δεν είμαι ψυχολόγος, μπογιατζής είμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. Από το ποστ

    Στο πρόσωπό της αντίκρυσα κάτι που είχα ξεχάσει. Μία καθαρότητα, εντιμότητα, διαφάνεια, που είχα καιρό να δω...................

    Στην πατρίδα μας αυτό λέγεται στην καθομιλουμένη "Εχει ΠΡΟΣΩΠΟ".

    Και πάντα όπως αναφέρετε παρακάτω συνοδεύεται από ενα βλέμμα ελαφρώς χαμογελαστό ενδεικτικό της αγάπης για τη ζωή η της ικανοποίησης κατ΄εμέ που δεν είναι ειρωνικό και δεν εχει να κάνει με το επιλεγόμενο και ως μπλαζε υφάκι που φοριέται πολύ. Η διαφάνεια του χαρακτήρα που πολλές φορές αποτυπωνεται στο βλέμμα.

    @ΝΔ...
    65% των ΕΛ ΔΕΝ εμπιστεύεται το Ιντερνετ
    61% την Τι Βι
    59% την Κυβέρνηση
    53% τον Τύπο

    Αμ το οτι δεν εμπιστευονται την ΤV το 61% δλδ λίγο λιγότεροι από αυτούς που την παρακολουθούν, ή τον τύπο λίγοι περισσότεροι απο αυτούς`που τον αγοράζουν ή την κυβέρνηση κάπως λίγοι περισσότεροι απο αυτούς που την ψήφισαν. Μήπως πρόκειται για διαστροφή κουτοπονηριάς η διχασμένων προσωπικοτήτων?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. tassos georgakopoulos
    Αμ το οτι δεν εμπιστευονται τον τύπο λίγοι περισσότεροι απο αυτούς`που τον αγοράζουν

    -------------------------------

    Πολύ περισσότεροι! Ούτε το 25% των ελλήνων δεν είναι τακτικοί αγοραστές εφημερίδων.

    Θα μου πείτε - επειδή δεν τις εμπιστεύονται. Αλλά πάλι αφού δεν τις διαβάζουν, πώς κρίνουν; Και το Ιντερνετ πώς το βγάζουν σκάρτο αυτοί που δεν το έχουν δει ποτέ τους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. NΔ said
    .......Το 95% των Ελλήνων που σπουδάζει στην Γερμανία δεν έχει ποτέ ζήσει σε αυτή τη χώρα...
    ..................................

    Δυστυχώς διαπιστώνω και εγώ ότι και πολλοί αλλοι που έχουν ζήσει η ζουν σε άλλες χώρες περισσότερο αμυνονται σας μη ιθαγενείς παρά αφήνονται να κατανοήσουν και να γνωρίσουν. Απόδειξη πολλές φορές η εικόνα που εχουν πολλοί μετανάστες για την πατρίδα. Εχουν μείνει εθελοτυφλώντας στην εποχή που εφυγαν απο αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. @ΝΔ
    ....Και το Ιντερνετ πώς το βγάζουν σκάρτο αυτοί που δεν το έχουν δει ποτέ τους; ...........

    Η μόνιμη απάντηση που παίρνω όταν ρωτάω κάποιον πως ξέρει ότι κάτι ειναι σκάρτο χωρίς να το εχει γνωρίσει ή χωρίς να το εχει δοκιμάσει είναι ότι δεν χρειάζεται να κάνει λάθος (!!!) πρώτα για να σιγουρευτεί για κάτι. Και το χειρότερο είναι ότι το ακούω από νέους ανθρώπους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Και το Ιντερνετ πώς το βγάζουν σκάρτο αυτοί που δεν το έχουν δει ποτέ τους;


    Τώρα και σεις τι το ψαχνεται, αφου τους ξερετε...
    Στρατός (που δεν έχει υπηρετήσει κανένας λόγω μέσου)
    Εκκλησία (αν και ο καθένας έχει τη δική του Δογματική)
    Το internet δεν είναι ότι δεν το εμπιστεύονται... απλά αδυνατουν να κατανοήσουν τη χρήση του, άρα δεν το πλησιάζουν (αν και έχει κάτι τιμές απλησίαστες)
    Δεν θα ταν καλύτερα να κάνουμε ότι και ο κυρ Γιάννης με τις πατάτες στο Νάυπλιο?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. @ΝΔ... & @Tassos g.
    65% των ΕΛ ΔΕΝ εμπιστεύεται το Ιντερνετ
    61% την Τι Βι
    59% την Κυβέρνηση
    53% τον Τύπο

    Αμ το οτι δεν εμπιστευονται την ΤV το 61% δλδ λίγο λιγότεροι από αυτούς που την παρακολουθούν, ή τον τύπο λίγοι περισσότεροι απο αυτούς`που τον αγοράζουν ή την κυβέρνηση κάπως λίγοι περισσότεροι απο αυτούς που την ψήφισαν. Μήπως πρόκειται για διαστροφή κουτοπονηριάς η διχασμένων προσωπικοτήτων?

    -----------

    61% δεν εμπιστεύεται την ΤιΒι, και όμως βλέπουν μανιακά πόσοι? 6-7 στους 10 φαντάζομαι σίγουρα.

    πολύ ενδιαφέρον εύρημα, γιατί μας λέει πως ουσιαστικά κάνουν στη ζωή τους πράγματα που και οι ίδιοι δεν εγκρίνουν, αφού δεν εμπιστεύονται.. απλά δηλαδή σκοτώνουν (κυριολεκτικά) τον χρόνο τους

    ωραία ζωή..

    άλλο μεγάλο και αξιόλογο θέμα, το τι κάνουμε οι περισσότεροι στη ζωή μας, πως περνάμε το χρόνο μας, αν κάνουμε παραγωγικά πράγματα και αν "πάμε μπροστά". Π.χ πόσοι αφιερώνουμε χρόνο να διαβάσουμε ένα βιβλίο ή να ακούσουμε καλή μουσική, ή να ασχοληθούμε με κάποια τέχνη ή να αθληθούμε..


    πάντως έτσι μιας και αναφέρθηκε η τηλεόραση, προτείνω ένα ωραίο τραγούδι από
    Red Hot Chili Peppers:"Throw Away Your Television"

    Throw away your television
    Time to make this clean decision
    Master waits for its collision now
    It's a repeat of a story told
    It's a repeat and it's getting old

    Throw away your television
    Make the break big intermission
    Recreat your supervision now
    It's a repeat of a story told
    It's a repeat and it's getting old

    Renegades with fancy gauges
    Slay the plague for it's contagious
    Pull the plug and take the stages
    Throw away your television now

    Oy oy oy

    Throw away your television
    Take the noose off your ambition
    Reinvent your intuition now
    It's a repeat of a story told
    It's a repeat and it's getting old

    Renegades with fancy gauges
    Slay the plague for it's contagious
    Pull the plug and take the stages
    Throw away your television now


    Throw away your television
    Salivate to repetition
    Leviate this ill condition now

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. Αγαπητέ Ανδρέα υπάρχει και αυτό.

    Από την ταινία Arizona Dream του Emir Kusturica, μουσική Goran Bregovic (με τους απαιχτους Johnny Depp, Jerry Lewis, Faye Dunaway). Το τραγούδι λέγεται "TV Screen" performed by Iggy Pop.

    Find a beautiful old street
    Not rushing through this time
    In a bar where a fat lady reigns supreme
    Come in and drink with a false name
    In circus clothes forget their pain
    They are the zombie bodies
    Caught in the glow of the TV screen
    Just forget it…

    Forget it all
    The TV screen
    TV screen makes you feel small
    No life at all

    Now that you have turned it off
    It's harder than you thought
    No one wants to give a damn
    Or even hear a thought
    They rush from one fad to the next
    You talk and it has no effect
    You are the target for stars
    And the planets on the TV screen
    Just forget it…

    Forget it all
    The TV screen
    TV screen makes you feel small
    No life at all

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. Το χαρακτηριστικό του έλληνα να κρίνει και να βγάζει και συμπεράσματα (από πάνω) χωρίς να έχει ιδέα, είναι αυτό που έχουμε μάθει να αποκαλούμε "ελληνική ιδιαιτερότητα" (η περίφημη). Και ομολογώ ότι κάποιες στιγμές έχω επιδοθεί στο σπορ. Δεν είμαι όμως καθαρόαιμη ελληνίδα... Ισως αυτό να σημαίνει ότι το χαρακτηριστικό προκύπτει από την μεταξύ μας συναναστροφή. Καθώς όποιος τολμήσει να πει ότι δεν έχει σχηματίσει άποψη για κάποιο θέμα, θεωρείται (ή νιώθει από μόνος του) κόπανος. [να ‘το είδατε το κανα πάλι… : ) ]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. tassos georgakopoulos
    περίεργη ταινία - βαλκανοαμερικάνικο road movie με σάλτσα Bunuel - δεν την άντεξα ως το τέλος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. "65% των ΕΛ ΔΕΝ εμπιστεύεται το Ιντερνετ
    61% την Τι Βι
    59% την Κυβέρνηση
    53% τον Τύπο"

    Περα απο μια προφανη διαπιστωση οτι και ολοι εσεις εδω (κι εγω) που γραφετε ανηκετε στους λεγομενους με περιπαιχτικο και περιφρονητικο τροπο ΕΛ, οποτε ο περιφρονητικος αυτος ορος αφορα και σας, κανω και μια ερωτηση. Απο ποτε ο σκεπτικισμος και η μη εμπιστοσυνη εξισωνεται με θεωρηση περι σκαρτου?
    Αναλογιστειτε ολοι εσεις με ψευδωνυμα, εμπιστευεστε το ιντερνετ? Για να μην αναφερω το ποσο διατρητες ειναι τετοιου ειδους δημοσκοπησεις, οπου μπορει κανεις να αποδειξει οτι θελει. Μεχρι και οτι οι ελληνες ειναι αντισημιτες.

    Υ.Γ Ευτυχως που ανθρωποι σαν τον Genghis ζουνε μακρια. Δεν πειραζει να διαβαζουμε που και που καμια βλακεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. @ Andrea

    Ανδρέα
    Και τα δύο άσματα είναι από τα αγαπημένα μου, ειδικά τα βεγγαλικά.

    Από την Ελληνική μουσική σκηνή, το πιο αγαπημένο μου τραγούδι είναι το που πας χωρίς αγάπη του Ζαμπέτα.

    Πού θα βρεις άκρη να σταθείς
    και πού φωτιά να ζεσταθείς
    ποιος θα σου πλύνει την πληγή
    καρδιά μου;
    Πόρτα πού θα βρεις ανοιχτή
    και ποιος διαβάτης θα σταθεί
    γλυκό του λόγο να σου πει
    καρδιά μου;

    Πού πας χωρίς αγάπη
    στη νύχτα, στη βροχή;
    Το δρόμο θα τον χάσεις
    καρδιά μου μοναχή.

    Σαν χελιδόνι ορφανό
    θα ψάχνεις ήλιο κι ουρανό
    και θα σε διώχνει ο βοριάς
    καρδιά μου.
    Κι ούτ' ένα χέρι θα βρεθεί
    πονετικό να σε δεχτεί
    ρόδο που θα 'χεις μαραθεί
    καρδιά μου.


    Τέτοιους στίχους δεν έχουν γράψει πολλοί. Πώς να μην αγαπήσεις χώρα που έχει βγάλει τέτοιους στίχους;

    Εμένα δεν με πικραίνει η Ελλάδα καθόλου. Όπου και να πάω, η Ελλάδα μ' ενθουσιάζει. Αρκεί να μην έχω να κάνω με ΓκρικΑμέρικανς και με κόμπλεξ κατωτερότητας που με τσατίζουν.
    Λέμε για τους Αθηναίους που στριμωχτήκανε σαν σαρδέλες, αλλά τι να πούμε για τους Νεοϋορκέζους του Μανχάταν που είναι ακόμα πιο στριμωγμένοι και πληρώνουν 4 φορές περισσότερα για να βλέπουν τσιμέντα, λαμπάκια και βρώμικα ποτάμια.


    @locuspubliqus
    " Η στρατηγική και το μανατζμεντ προέρχεται ακόμα από τα ελίτ σχολεία της Αμερικής."

    Να συγκρίνετε τους Αμερικάνους των φτηνών σχολείων με τους Ευρωπαίους και Ασιάτες των φτηνών σχολείων.
    Συγκρίνετε το νεαρό της Κομοτηνής (που μόλις πέρασε Πανελλήνιες στη θετική κατεύθυνση), με το νεαρό ενός χωριού στην Αλαμπάμα που μόλις πέρασε το SAT.

    ΜΗΝ συγκρίνετε τους αποφοίτους του Χάρβαρντ με τους αποφοίτους της Κλωστοϋφαντουργίας Ξάνθης.
    Αντιθέτως, συγκρίνετε τον απόφοιτο ενός γυμνασίου σε μικροαστική γειτονιά του Ντιτρόιτ, με τον απόφοιτο γυμνασίου σε μικροαστική γειτονιά στο Τόκιο (ή ακόμα και στην Αθήνα).

    Μεράκι έχω τώρα τελευταία. Θα είναι μάλλον ότι φεύγω Τετάρτη για Μόναχο (όπου γεννήθηκα και μεγάλωσα ολίγον τι) και δεν έχω πάει από 7 χρονών... πάω να πιω καμιά μπύρα της προκοπής (στις ΗΠΑ η μπύρα είναι κάτουρο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. Δε ρωτήσαμε καθόλου γιατί μάλλον το αποκλείσαμε, αν ήταν βαμμένα τα μάτια. Γιατί μ' αυτό το όπλο (το μακιγιάζ) οι γυναίκες διαχειρίζονται καλύτερα αυτό το παραμύθι που τα μάτια ιδανικά υπηρετούν. Εμείς (οι γυναίκες) κρυβόμαστε πίσω από χρώμα, κατράμια και σκιές, ό,τι δηλαδή μπορεί να αλλοιώσει την καθαρότητά μας. Αλλά την καθαρότητα δεν την αποκλείουμε για να μην αποκαλύψει τις κακές μας σκέψεις, αλλά τις ανύπαρκτες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. ΝΔ

    Ενδιαφέρουσα όμως σαν κριτική ματιά ενος Βαλκάνιου σε μια τυπική εικόνα της Αμερικάνικης επαρχιακής ζωής. Πως βλέπει ενας σκηνοθέτης του πολέμου της Γιουγκοσλαβίας τα προβλήματα, τους πόθους και τα όνειρα μιας άλλης, μα πολύ αλλης (σαν ψεματα γι αυτόν) κοινωνίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. To καθαρό βλέμμα έχει αγάπη(συμφωνώ με houlia)και γενναιοδωρία.Έχει συμπόνια.
    Ανεξαρτήτως ηλικίας και χρώματος της ίριδας.
    Συμβαίνει σπάνια,όπως όλα τα όμορφα πράγματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. @tassos g.
    "
    Ο/Η tassos georgakopoulos είπε...
    Αγαπητέ Ανδρέα υπάρχει και αυτό.

    Από την ταινία Arizona Dream του Emir Kusturica, μουσική Goran Bregovic (με τους απαιχτους Johnny Depp, Jerry Lewis, Faye Dunaway). Το τραγούδι λέγεται "TV Screen" performed by Iggy Pop."
    ----------------

    χεχε.. ευχαριστώ ;-)
    Kusturica, Bregovic, Iggy Pop.. wow.. το βάζω απευθείας στα "to see and listen"

    --------------

    @Andreas
    φίλε μου καλά θα ήταν επίσης να μην είσαι κάποιος τελείως ανώνυμος, ούτε email ούτε τίποτα, όταν διαμαρτύρεσαι για τα "prive" blog.
    -------------
    μου κάνει πολύ περίεργα παιχνίδια ο νέος blogger και μου εμφανίζει μία το ένα και μία το άλλο προφίλ(Adreas - AdHoul). ζητώ συγγνώμη αλλά ειλικρινά δεν έχω βγάλει άκρη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. @ΝΔ

    Έχω ένα φίλο που ζει και εργάζεται στην Ολλανδία. Όταν τον επισκέφθηκα παρατήρησα ότι στην παρέα του ήταν μόνο μετανάστες, Άγγλοι, Ιρλανδοί, Ινδοί κλπ. Όταν τον ρώτησα γιατί δεν υπάρχουν Ολλανδοί μου απάντησε απλά: "Δεν μας μιλάνε"

    Υπάρχουν δυο όψεις σε κάθε νόμισμα, δεν νομίζετε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. Αν αύριο τεθεί ένα θέμα ρατσισμού το 95% των συμμετεχόντων θα αρχίσει να κατηγορεί τους ρατσιστές για αναπαραγωγή στερεοτύπων.

    Το 90% των συμμετεχόντων αναπαράγει στερεότυπα. Κάποιοι, μάλιστα, πρόλαβαν και τα πατένταραν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Περάσαμε 100 χρόνια με συνεχείς πολέμους και διαφωνίες για το γλωσσικό μας πρόβλημα. Δεν ξεκαθαρίσαμε ακόμα την συγχρονη ταυτότητά μας, τη διαμάχη Αρχαίας Ελλάδας και Βυζαντίου, Ευρώπης και Βαλκανίων. Χωριστήκαμε ανα καιρούς σε Κομμουνιστές, Βασιλικούς, Παπαδοπουλικούς, Πασοκδήδες, Νεοδημοκράτες και αλληλοεξοντωθήκαμε. Και μέσα απο τη γκρίνια και τον ωχαδελφισμό, ξεπήδησε ένα άδικο κοινωνικο σύστημα βασισμένο σε προσωπικές χάρες, και παρανομίες που δεν τιμωρούνται.

    Σήμερα αυτό το άδικο σύστημα δεν το απολαμβάνει κανείς, ούτε και οι ευνοημένοι. Καλούμαστε να πληρώσουμε τώρα συλλογικά το είδος του ήθικής που επιννοήσαμε, τα λάθη που κάναμε. Ξέραμε πως η συμμετοχή μας στην Ευρώπη θα ξεσκέπαζε τις αδυναμίες μας. Φοβόμαστε τώρα πια γιά το μέλλων, γιατί το σύστημά μας δεν αντέχει στο χρόνο. Είναι σοβιετικό το σύστημά μας, και τώρα καταρρέει.

    Αυτοί είναι οι λόγοι για τους οποίους “θόλωσε” η “καθαρή ματιά” μας. Δεν εμπιστευόμαστε ο ένας τον άλλον. Δεν είναι καλλίτεροι οι Γερμανοί σαν άνθρωποι. Οι Ανατολικογερμανοί είχαν θολό το βλέμμα. Τώρα έχουν βλέμμα λυπημένο. Την επόμενη γενιά θα “καθαρίσουν” κι’αυτοί.

    Οπως εγώ πιστεύω πως και η Ελλάδα θα φτιάξει την επόμενη γενιά. Ναι, θα φτιάξει, θα διορθωθεί. Θα γίνουν σωστά πράγματα στο τόπο μας. Το πιστεύω αυτό. Γιατί υπαρχουν έντονα ανθρωπιστικά στοιχεία στον Ελληνα. Γιατί παρά το αρνητικά μας, έχουμε ακόμα πολλούς αγνούς και σοβαρούς ανθρώπους στην Ελλάδα. Γιατι η νέα γενιά μας έχει μόρφωση, απαιτήσεις και θέλει αλλαγές. Γιατί υπάρχει πολύ φώς στην Ελλάδα και βοηθάει την καλή διάθεση. Γιατι όλοι μας θέλουμε το ίδιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. Μου αρέσει η Σικελιανή πονηριά σαν κουτλούρα. Το πρόβλημα έιναι οταν την συναντάς στην δουλειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. afrodiet τα μάτια δεν ήταν βαμένα. Όπως και το πρόσωπο - ίχνος μακιγιάζ.

    (Δεν θα είχα προσέξει ποτέ ένα μακιγιαρισμένο πρόσωπο. Απεχθάνομαι το μακιγιάζ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. kimolia said...

    ..Γιατί δεν γράφει ο Κουφοντίνας στο doncat εν τέλει..

    -------------------------

    Kρίμα που δεν υπήρχε το ίντερνετ όταν δρούσε ο Κουφοντίνας. Ισως να άνοιγε δικό του μπλογκ. Και να έβαζε εκεί τις προκυρήξεις. Και να μπλογγάριζε. Θα πλήρωνα λεφτά να διαβάσω το σχόλια.

    Η Ελευθεροτυπία τον πασάριζε είχε σαν υπόδειγμα "καθαρού μυαλού"..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. Pablo_Hasan said...
    Δεν κανω παρεα με Γερμανους γιατι απλα δεν εχουμε κοινα ενδιαφεροντα.

    s_pablo said...
    "Δεν μας μιλάνε"
    -----------------------------

    Πόσοι Έλληνες κάνουν παρέα με Αλβανούς, Πακιστανούς κλπ. μετανάστες ή έστω φοιτητές. Πόσοι "τους μιλάνε". Πόσοι έχουν βρει κοινά ενδιαφέορντα;

    Δεν είναι δυνατόν σε 100 εκατομμύρια Γερμανών (ή 12 Ολλανδών) να μην υπάρχουν άνθρωποι με κοινά ενδιαφέρονται που θα θέλανε να μιλήσουν γι αυτά.

    Απλώς πρέπει κανείς να βγεί από τον κύκλο των "δικών του" και να ανοιχτεί προς τους ντόπιους, ψάχνοντας σημεία επαφής.

    Ξέρω ότι είναι δύσκολο. Πιο εύκολο είναι να τους κατηγορήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. Εκει λοιπον που παω να ξεσπαθωσω κατα ενος ισοπεδισμου και να πω πως ενταξει η ελληνικη κοινωνια δεν ειναι τελεια αλλα δεν ειμαστε και ορθοδοξοι ταλιμπαν, και πως το ποτηρι δεν ειναι μισοαδειο (οπισθοδρομικη κοινωνια) αλλα μισογεματο (υπαρχουν περιθωρια βελτιωσης και βελτιωνομαστε) πεφτω σε κατι πραγματα που με εξοργιζουν.
    Εχοντας ενα ενδιαφερον για το φυσικη διαβαζω που και που τον Φυσικο Κοσμο που διανεμεται και στα σχολεια. Εκει λοιπον επεσα σε ενα αρθρο του Χαραλαμποπουλου σχετικα με κατι τρελες δικες του θεωριες.
    Δινει και καποιο reference σε ενα site που ειναι της ομαδας Ε (!!!).
    Εκει εχει διαφορα κειμενα απο απλα γραφικα εως επικυνδινα.
    Αν ειναι δυνατον να αφησανε τετοιο κειμενο να περασει απο τη συντακτικη επιτροπη.
    Εστειλα διαμαρτυρια στον Φ.Σ αλλα μαλλον θα με γραψουν κανονικα.

    κ. ΝΔ αν μπορειτε, δεστε λιγο το θεμα αυτο. Δεν αφορα απλα ενα εμπορικο εντυπο που πωλειται στα περιπτερα αλλα ενα εντυπο που μοιραζεται και σε σχολικες αιθουσες.

    links:

    αρθρο στον Φ.Σ

    http://www.eef.gr/epw/now_id.asp?art_id=61&id_mag=6&page_num=1

    SIte του εν λογω αρθογραφου

    http://www.omas-e.gr/html/index.php

    με γνωστα κειμενα περι παγκοσμιας σιωνιστικης συνομωσιας εναντιων του ελληνισμου, την σωτηρια δραση της ομαδας Ε κλπ κλπ.

    Τι καθαρο βλεμμα να εχει κανεις με οσα διαβασει εκει μεσα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. Κύριε Δήμου,

    Αν προσέξατε, ανέφερα ότι στην παρέα εκείνη ήταν και άλλες εθνικότητες. Μάλιστα, ο φίλος μου ήταν ο μόνος Έλληνας. Ίδιο παράπονο εξέφρασαν και οι Άγγλοι και οι Ιρλανδοί.

    Μην ξεχνάμε ότι μιλάμε, ίσως, για την πιο πολυπολιτισμική χώρα της Ευρώπης. Η δική μου εντύπωση για τους Ολλανδούς ήταν τελείως διαφορετική. Άλλωστε έχω επισκεφθεί τη χώρα τέσσερις φορές, τις δύο πριν πάει ο φίλος μου.

    Πάντως στην αρχική παρατήρηση σας συμφωνώ απόλυτα. Έχω υπάρξει θύμα ενός ιδιότυπου ρατσισμού, επειδή έχω συνάψει σχέσεις με Αλβανίδα και ένας από τους καλύτερους φίλους μου είναι Ιβοριανός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. lefteris said...

    ..ΜΗΝ συγκρίνετε τους αποφοίτους του Χάρβαρντ με τους αποφοίτους της Κλωστοϋφαντουργίας Ξάνθης.
    Αντιθέτως, συγκρίνετε τον απόφοιτο ενός γυμνασίου σε μικροαστική γειτονιά του Ντιτρόιτ, με τον απόφοιτο γυμνασίου σε μικροαστική γειτονιά στο Τόκιο (ή ακόμα και στην Αθήνα)...

    --------------------------

    Εκανα κάτι τέτοιο? Προσπάθησα απλά να τεκμηριώσω την άποψη οτι η Αμερική έχει μεγάλο συναγωνισμό επειδή διαθέτει και μεγάλο ποσοστό μορφωμένου πληθυσμού ο οποίος είναι γεννημένος και γαλουχημένος εδώ.

    Ποιός ο λόγος σύγκρισης αποφοίτων γυμνασίων (προτείνεται μάλιστα το εργατικό και μονοδιάστατο εις πλήρη παρακμή Ντιτρόιτ, με το καθαρό, οργανωμένο και διεθνοποιημένο Τόκιο).

    Συμφωνώ εντούτοις οτι υπάρχει κρίση την Αμερικανική παιδεία, οπου υπάρχουν τεράστιες ανισότητες. Παρόλα αυτά, η παραγωγή καλών αποφοίτων στην Αμερική είναι πολύ μεγάλης εμβέλειας. Και δεν προέρχεται μόνον απο το Harvard.

    And try Samuel Adams beer. It's one of the thousands of local types of beer produced in the US. As good as any german:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. λευτέρης said...
    "Εμένα δεν με πικραίνει η Ελλάδα καθόλου. Όπου και να πάω, η Ελλάδα μ' ενθουσιάζει. Αρκεί να μην έχω να κάνω με ΓκρικΑμέρικανς και με κόμπλεξ κατωτερότητας που με τσατίζουν.
    Λέμε για τους Αθηναίους που στριμωχτήκανε σαν σαρδέλες, αλλά τι να πούμε για τους Νεοϋορκέζους του Μανχάταν που είναι ακόμα πιο στριμωγμένοι και πληρώνουν 4 φορές περισσότερα για να βλέπουν τσιμέντα, λαμπάκια και βρώμικα ποτάμια."
    -----------------------

    ενδιαφέρον. από ότι καταλαβαίνω ούτε το Μανχάταν ούτε η Νέα Υόρκη σου αρέσει.

    Δεν ισχύει όμως ότι οι ευκαιρίες(επαγγελματικές/κοινωνικές/σπουδές ίσως) είναι πολύ περισσότερες από ότι σε λιγότερο αστικές περιοχές?

    Επειδή στις συγκεκριμένες περιοχές κατά καιρούς ασκείς μόνο αρνητική κριτική, δεν υπάρχει πιστεύεις και η θετική τους πλευρά?

    -------------

    locuspublicus said...
    "προτείνεται μάλιστα το εργατικό και μονοδιάστατο εις πλήρη παρακμή Ντιτρόιτ, με το καθαρό, οργανωμένο και διεθνοποιημένο Τόκιο).
    "
    Θα ήθελα να βρω ένα βιβλίο που να περιέχει μία όσο το δυνατόν ολοκληρωμένη και αντικειμενική στην Αμερική, να παρουσιάζει και τα καλά και τα κακά, και να αναλύει τις κατά τόπους περιοχές .

    Αν γνωρίζεις κάποιο, παρακαλώ πρότεινε το μου ;-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. @adhoul...


    ...Θα ήθελα να βρω ένα βιβλίο που να περιέχει μία όσο το δυνατόν ολοκληρωμένη και αντικειμενική στην Αμερική, να παρουσιάζει και τα καλά και τα κακά, και να αναλύει τις κατά τόπους περιοχές ...

    ----------

    Δώστε με μερικές μέρες, και θα επανέλθω με κάποιες προτάσεις =)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. "Δεν ισχύει όμως ότι οι ευκαιρίες(επαγγελματικές/κοινωνικές/σπουδές ίσως) είναι πολύ περισσότερες από ότι σε λιγότερο αστικές περιοχές?"

    Τι να τις κάνεις τις πανάκριβες σπουδές εάν συνεχίζεις να ζεις στο καυσαέριο και τα σκουπίδια;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Τα πραγματα και οι συμπεριφορα των ανθρωπων της Γερμανιας που γνωριζω καλα εχουν αλλαξει ραγδαια τα τελευταια 5-6 χρρονια. Τα 18 εκατομμυρια Ανατολικων Γερμανων δημιουργουν αυξανομενα προβληματα, αλλωστε με τα ψεμματα ενωθηκαν. Το καζανι βραζει. Οι Ανατολικοι ειναι πιο καχυποπτοι, η κατασταση χειροτερευει.

    Η αναφερομενη καθαρη ματια εχει να κανει και με τα ανοιχτοχρωμα ματια.

    Εκτος αυτου καλο θα ειναι να αναφερουμε και το low context, την ομη συμπεριφορα χωρις τσαλιμακια που λες Νικο, αυτη πληγωνει . Η ας την πουμε και αξεστη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. Την εκκλησία όμως φαίνεται ότι την εμπιστεύονται πολλοί Έλληνες. Γι' αυτό η κυβέρνηση χάρισε κάτι χιλιάδες στρέμματα στη Μονή Βατοπεδίου ως αντάλλαγμα για τη λίμνη Βιστονίδα και τις παραλίμνιες περιοχές!!!! Γιατί στο περιβόλι της Παναγίας πάνω από όλα μετράει η ενασχόληση με τα θεία... Θα έπρεπε βέβαια η συναλλαγή να γίνει με δολάρια γιατί μόνο σε αυτά αναγράφεται πάνω "In God we trust"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. nikos dimou
    Απλώς πρέπει κανείς να βγεί από τον κύκλο των "δικών του" και να ανοιχτεί προς τους ντόπιους, ψάχνοντας σημεία επαφής.

    Ξέρω ότι είναι δύσκολο. Πιο εύκολο είναι να τους κατηγορήσει.


    δεν ειναι ετσι κ. Δημου, τι δηλαδη ημουν προκατηλημενος απο την μερα που ηρθα;
    Για να ερθω να σπουδασω, εκανα κατι χρονια μαθηματα Γερμανικων, και ειχα εναν θαυμασμο και βαθυ ενδιαφερον για τα Γερμανικα, και την γερμανικη κουλτουρα. (αυτη που ειχα γνωρισει απο τα βιβλια, και απο κατι συντομες επισκεψεις στην Γερμανια) Οταν ηρθα ημουν πολυ φιλικος και επιζητουσα την φιλια με τους Γερμανους.
    Η συμπεριφορα που εισεπραξα ηταν αδιαφορια και αποκλεισμος. Τωρα πλεον δεν ψαχνω να βρω φιλους αναμεσα τους, δεν με ενδιαφερουν, εχω πολλους φιλους απο αλλα κρατη και οχι τοσους ελληνες.

    Τοιχη δεν υπαρχουν μονο απο τους ξενους εδω προς τους Γερμανους, αλλα κυριως απο τους Γερμανους προς τους ξενους. Επαναλαμβανω κανεις δεν ηρθε εδω προκατειλημενος η με το ζορι.

    ps. Τα λεω και μια χαρα και με εναν αλβανο που δουλευει εδω κοντα, πολυ καλυτερα απο οτι με πολλους γερμανους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. Pablo_Hasan
    το ότι δεν βρήκατε δρόμους επαφής με τους Γερμανούς μπορεί να οφείλεται σε αυτούς - μπορεί να οφείλεται και σε σας. Ξέρω πολλές περιπτώσεις ανθρώπων που, στο ίδιο περιβάλλον έγιναν ενθουσιωδώς αποδεκτοί, και άλλων που δεν έγιναν. Το τι συνέβη στην δική σας περίπτωση δεν μπορώ φυσικά να το ξέρω. Αλλά το να συμπεράνουμε πως "φταίνε οι Γερμανοί" είναι εξίσου αυθαίρετο με το να πούμε πως φταίτε εσείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. Διανυοντας μια περιοδο «αυτο-ανταγωνισμου» για να θυμηθω παλιο post
    με ιδιαιτερη εξαρση αδρεναλινης , διαβασα, οπως παντα, ολα τα σχολια--εργο τιτανιο για τη χρονικη στιγμη που διανυω, αλλα ο χρονος (οχι κυκλικος) που λιγοστευει λειτουργει εθιστικα-- κι οπως παντα ανταμοιφθηκα δεοντως.

    Με πολλα συμφωνω--δεν εχει νοημα νομιζω να πω ποια-- αν και η κοντρα Βορειοι-Νοτιοι με βρισκει λιγο αποστασιοποιημενη.

    Δεν εχω ζησει στο εξωτερικο και οσους «ξενους» γνωρισα , επειδη προερχονται απο διαφορετικες πατριδες , δεν μπορεσα να τους κατηγοριοποιησω , ποτε δεν το επεδιωξα κιολας.

    Στην κουβεντα θα’θελα να συνεισφερω το εξης:

    Ποτε δεν ειδα διαφανεια στο βλεμμα (ακατοικητο ναι, διαφανεια οχι!).

    Εχω δει βλεμμα γλυκο, τρυφερο, πονεμενο, σκοτεινο, κακο, πονηρο, χαζουλικο, τσαχπινικο, παιχνιδιαρικο, νοστιμο, βαθυ, σοβαρο, απελπισμενο, παραπονεμενο, πικραμενο, εκπληκτο αλλα διαφανο οχι.

    Για μενα το αντιθετο της διαφανειας δεν ειναι η κακια, η πονηρια, η υστεροβουλια ή ο,τι μπορει να φανταστει κανεις.
    Απλα δεν υπαρχει.

    Δεν εχω γνωρισει ανθρωπο να μη λεει ψεματα... Ιδιως στον εαυτο του.
    Να μη θελει να κρυψει πραγματα... Συνηθως τα πιο γλυκα κι ευαισθητα.

    Απο βλεμματα μου αρεσουν αυτα που σημαινουν τα πιο πολλα. Αυτα ειναι και τα πιο ερωτικα. Γιατι οι ανθρωποι (για να τολμησω μια ακομψη παρομοιωση ) , οπως και ο ερωτας, ειναι σαν το κρεμμυδι. Εχουν πολλα layers και συνηθως πολυ κλαμα στη πορεια, αλλα το τελος συνηθως ειναι γλυκο...αν δε σε πειραξει στο στομαχι...

    ΥΣ. Δεν μπορω να φανταστω πως ειναι ο Lefteris εμφανισιακα, γιατι μεγαλη φρικη εχει περασει απ’τις γυναικες, αλλα για το βλεμμα του μπορω να κανω μια μαντεψια…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. Καυγαδίζετε για τα βλέμματα των Ελλήνων και των Δυτικών. Δεν μπορώ να πάρω μέρος στον καυγά, τα βλέμματα των Ελλήνων είναι σχεδόν πάντα κρυμμένα πίσω από γυαλιά ηλίου :)))

    Τα μάτια των βορείων δεν παίζονται. Οι Μεσογειακές έχουν άλλες ομορφιές.

    "Λόγω της ιστορίας και της ψυχοσύνθεσής μας, εμείς οι νότιοι και Μεσογειακοί έχουμε ανάγκη το παραμύθι"
    Εγώ πάντως δεν το χρειάζομαι.

    Υ.Γ.
    "Ο Ιησούς Χριστός είπε "Αγαπάτε Αλλήλους", ακόμη και με τα ελαττώματά τους.
    Την αμαρτία και την κακία μόνο πρέπει να μισούμε."
    Αυτοκριτική από το "σωστό (δεν) λέγεται" τον ορισμό της έπαρσης; Θα χιονίσει σήμερα... Συγνώμη αλλά δεν κρατήθηκα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. Σπουδασα 3 χρονια στην Αγγλια.
    Ειτε πηγα εκει ειτε δεν πηγα ενα και το αυτο.
    Φοιτητικη ζωη ελληνων στην Αγγλια εν ετει 1994 σημαινε βαρεμαρα χωρις τελος, απογευματα χωρις τελειωμο, διαβασμα οσο (ελαχιστο) χρειαζοταν, ολοι οι ελληνες μαζεμενοι σ'ενα διαμερισμα να τα πινουν, η φουντα να παει συννεφο, βιντεο, κανα κλαμπακι να καμακωσουμε τις ευκολες αγγλιδες, φαστ φουντ και ψωνια στο Λονδινο απαραιτητως. Εισιτηριο για Χριστουγεννα βγαλμενο απο τον Οκτωβριο και καμμια δορυφορικη να δουμε το θρυλο με την τριφυλλαρα.
    Κατα τ'αλλα οι Αγγλοι οδηγουσαν "σαν αδερφες" και η αγγλικη κουζινα "δεν αξιζει τιποτα" (μπροστα στα hamburger των maccies).
    Ντρεπομαι και που το λεω οτι πηγα στην Αγγλια.
    Καμμια φορα αμα με ρωτανε απανταω οτι δεν εχω παει ποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  197. Η σπανιότητα της καθαρότητας αναδεικνύει και την αξία της.
    Δεν θα το εστίαζα όμως σε Γερμανούς και Έλληνες, βόρειους και νότιους, λευκούς ή μαύρους.
    Είναι στην μοναδικότητα του ατόμου. Του ανθρώπου.

    Ειδικότερα για τους Γερμανούς, έχω να διηγηθώ μια αστεία ιστορία. Κάποτε γνωρίσαμε στην Αγγλία ένα ζευγάρι, ξένοι και εκείνοι σε ξένο τόπο όπως και εμείς. Εποχή που δεν υπήρχαν ακόμα κινητά, το σημειώνω. Μας συμπαθησαν, τους συμπαθήσαμε και μας προσκάλεσαν ανοιχτά στο σπίτι τους, όποτε το θελήσουμε. Μια μέρα έτυχε να περνάμε από εκεί, να μην έχουμε άλλες υποχρεώσεις, ενώ είχαμε την διάθεση να τους δούμε. Θεωρήσαμε λογικό το να χτυπήσουμε την πόρτα τους. Την συνέχεια μπορείτε να την φανταστείτε. Φάγαμε πόρτα. Την άνοιξαν και μας την έκλεισαν στα μούτρα. Ειλικρινές δεν λέω...όσο αυθόρμητη ήταν η δική μας παρουσία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  198. viewokto
    αν θέλετε να δείτε τον Λευτέρη - του έχω αφιερώσει ειδικό ποστ: ΕΔΩ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  199. Ε να πω και εγώ κάτι ανάποδο. Πριν μερικά χρόνια στην Κρήτη όπου έμενα είχα γνωρίσει μια Ολλανδέζα μόνιμη κάτοικη πλέον του νησιού και μικρή σε ηλικία. Με το βλέμμα που συζητάμε. Μονίμως έλεγε τι ωραία που περναει. Όταν τι ρώτησα γιατί της αρέσει τόσο πολύ απάντησε. Μα εδώ κάνεις ότι θέλεις χωρίς κανένας να σε αγριοκοιτάξει. Και λέγοντας το αυτό πέρασε με καραμπινάτο κόκκινο διασκεδάζοντας με τα φάσκελα που έφαγε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  200. Μου υπενθύμισες spitogata έναν κύκλο τραγουδιών του Λευτέρη, με κορυφαία στιγμή την πρώτη απαγγελία στο σχεδίασμα του Μιλτιάδη Πασχαλίδη:

    "Δεν έχω μάθει να αλλάζω αγάπη και διεύθυνση
    Δεν έχω μάθει να ψηφίζω οποιαδήποτε κυβέρνηση
    Δεν έχω μάθει να ξεχνάω το όνομά σου μάτια μου
    Να αλλάζω τη μάρκα απ' τα τσιγάρα μου".

    Οι καπνίζοντες στράκι λάικ έχουν το πιο καθαρό βλέμμα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.