Ποιος κυβερνάει τον κόσμο;

Ένας blogger μου έστειλε πρόσφατα το εικονιζόμενο βιβλίο: "Οι κυρίαρχοι του κόσμου". Όπως φαινεται και από το εξώφυλλο είναι μία επιτομή όλων των "θεωριών συνωμοσίας" που υποστηρίζουν ότι ο κόσμος δεν κυβερνάται από τους εμφανείς ηγέτες του, αλλά από μυστικές και σκοτεινές οργανώσεις οι οποίες, αόρατες, κινούν όλα τα νήματα.

Έτυχε τον ίδιο καιρό να διαβάζω το βιβλίο του επιφανούς Γάλλου
φιλοσόφου, ιστορικού των ιδών και πολιτειολόγου Πιέρ Αντρέ Ταγκιέφ για τον μύθο που περιβάλλει μία από αυτές τις μυστικές οργανώσεις, τους περίφημους "Σοφούς της Σιών". Ο Ταγκιέφ εξετάζει την επιμονή αυτού του μύθου - ο οποίος καίτοι έχει αποδειχθεί από χρόνια ότι είναι μία πλαστογραφία, συνεχίζει να κυκλοφορεί, να διαβάζεται και να πιστεύεται.

Στα Γαλλικά κυκλοφορεί ένα άλλο πολύ ενδιαφέρον βιβλίο του Ταγκιέφ με τίτλο: Imaginaire du Complot Mondial. Aspects d'un mythe moderne". (Φαντασιακό της παγκόσμιας συνωμοσίας. Πλευρές ενός σύγχρονου μύθου). Εκεί ο συγγραφέας προσπαθεί να αναλύσει τον μηχανισμό που κρύβεται πίσω από αυτές τις θεωρίες - οι οποίες για να επιμένουν και να επανέρχονται συνεχώς, σημαίνει πως υπηρετούν μία ανάγκη.

Γράφει ο καθηγητής Ανδρέας Πανταζόπουλος στην "Βιβλιοθήκη" της "Ελευθεροτυπίας" (22-6-07): "Από αυτή τη σημαντική μελέτη αξίζει, εκτός των άλλων, να συγκρατήσει κανείς τις βασικές αρχές δόμησης όλων των συνωμοσιολογικών πεποιθήσεων. Πρώτον, την πίστη ότι τίποτα δεν είναι τυχαίο. Η θέση αυτή αρνείται την ύπαρξη του τυχαίου και του ενδεχομένου. Δεύτερον, την πίστη πως ό,τι συμβαίνει είναι προϊόν συγκεκριμένων προθέσεων ή κρυμμένων θελήσεων. Τρίτον, η πίστη πως τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται ότι είναι. Οι ομοιότητες είναι πάντα απατηλές. Συνεπώς, αν τα πάντα είναι μεταμφιεσμένα, όλα πρέπει να αποκαλυφθούν. Τέταρτον, όλα συνδέονται μεταξύ τους με τρόπο απόκρυφο, σκοτεινό".

Αυτό που για μένα βρίσκεται στην καρδιά όλων αυτών των μύθων είναι η τρίτη διαπίστωση: "Τίποτα δεν είναι αυτό που φαίνεται". Την έχω συναντήσει σε συζητήσεις καφενείου και σε σεμινάρια πανεπιστημίων.

Ο επαΐων, ο μυημένος σου κλείνει το μάτι: "Εσύ νομίζεις πως κυβερνάει ο Μπους και ο Πούτιν; Τι ξέρεις για την Λέσχη Μπιλντερμπέργκ;"

Περιέργως ξέρω αρκετά για την Λέσχη αυτή και έχω γνωρίσει ανθρώπους που έλαβαν μέρος στις συνεδρίες της. Η γνώμη μου είναι ότι είναι ένα υψηλού επιπέδου καφενείο με συζητήσεις επί παντός του επιστητού - αλλά χωρίς καμία αποφασιστική εξουσία.

Όπως ξέρω αρκετά και για τους Τέκτονες (είναι πρώτοι στον κατάλογο του βιβλίου ως Ιλλουμινάτοι). Ο πατέρας μου ήταν επιφανής Τέκτων (33ος βαθμός) και χρημάτισε Σεβάσμιος της Στοάς "Πλειάς". Με έπαιρνε μαζί του σε συνεδρίες και "λευκές" γιορτές όπου επιτρεπόταν η είσοδος ξένων. Με πονούσε να βλέπω ότι οι κάποτε σημαντικοί και προοδευτικοί Τέκτονες (τον 17ο, 18ο και μισό 19ο αιώνα έπαιξαν ρόλο σε απελευθερωτικά κινήματα - όπως η Ελληνική Επανάσταση) είχαν καταντήσει ένα είδος Ρόταρυ με ποδίτσες και σπαθάκια.

Τι να σας πω: έχω διαβάσει και ακούσει πολλά για τους "πραγματικούς κυρίαρχους". Δεν έχω πεισθεί. Όλες αυτές οι θεωρίες σκοντάφτουν κατά την γνώμη μου σε ένα πολύ σοβαρό γεγονός: ο κόσμος είναι τόσο πολύπλοκος και πολυσήμαντος, που καμία οργάνωση, κανένα κράτος, κανένας πλανητάρχης δεν μπορεί να είναι πραγματικός κυρίαρχος. (Είδατε τι έπαθε ο Μπους στο Ιράκ;). Ναι υπάρχουν πολλές δυνάμεις που συνωμοτούν - αλλά δεν συγκλίνουν. Συχνά είναι αντίρροπες. Το συμφέρον της μίας μεγάλης πολυεθνικής συγκρούεται με το συμφέρον της άλλης.

Ευτυχώς. Έτσι, με τις αντίρροπες και αμφίρροπες δυνάμεις, μας μένει ένα αρκετά μεγάλο περιθώριο ελευθερίας.

Και κανείς δεν κατάφερε να υποτάξει το Internet!