Κυριακή, Ιουλίου 31, 2022

Το αυγό του Κολόμβου

Όλοι συζητάνε για τον χειμώνα που έρχεται. Θα πρέπει να κόψουμε το 15% της κατανάλωσης αερίου, όπως μας το ζητάει η Ευρωπαϊκή επιτροπή (δηλαδή η Γερμανία); Αλλά αυτή η διαφορά, του15%, είναι η απόσταση μεταξύ άνεσης και ταλαιπωρίας στο σπίτι – και μπορεί να δημιουργήσει προβλήματα στην παραγωγή.

Αχ, η Γερμανία! Όταν έγινε το ατύχημα της Φουκουσίμα, η κυρία Μέρκελ αποφάσισε εντυπωσιακά να κλείσει όλους τους Γερμανικούς πυρηνικούς σταθμούς, ενθουσιάζοντας τους Πράσινους, αλλά καθιστώντας την Γερμανία υποχείριο του Πούτιν (και του ολιγάρχη και πρώην καγκελάριου της Γερμανίας, Σρέντερ. Αυτός ο άνθρωπος έκανε φοβερή ζημιά στη χώρα του).).

Βέβαια όλοι ξέρουμε πως η τελική λύση του προβλήματος της ενέργειας θα είναι οι ανανεώσιμες πηγές που θα τις φορτίζουν ο ήλιος και ο άνεμος. Αλλά αυτές θέλουν χρόνο για να φτάσουν στην επάρκεια και να καλύψουν όλες τις ανάγκες μας.

Εντωμεταξύ η υφήλιος βολεύεται με τα πυρηνικά. Και όχι μόνο οι ευρωπαϊκές χώρες όπως η Γαλλία – που καλύπτει το 100% των αναγκών της. Υποτιθέμενες υπανάπτυκτες χώρες όπως το Πακιστάν και το Μπαγκλαντές κάνουν το ίδιο. Υπάρχουν αυτή τη στιγμή σε όλο τον κόσμο πάνω από χίλιοι σταθμοί που παράγουν πυρηνική ενέργεια.

-          Ναι, αλλά είναι επικίνδυνοι!

-          Πόσα ατυχήματα έχουμε μετρήσει σε πενήντα χρόνια; Τσερνόμπιλ, Φουκουσίμα… Και το μεν Τσερνόμπιλ ανήκε στην προϊστορική εποχή της πυρηνικής ενέργειας, η δε Φουκουσίμα ήταν επιπόλαιη επιλογή τόπου από την αρχή.

Έστω ότι υπήρξαν μερικά ατυχήματα – τα οποία με τον καιρό και την πρόοδο των μέσων έχουν εξαφανιστεί. Ήδη οι αρμόδιες διεθνείς υπηρεσίες έχουν γνωματεύσει πως η πυρηνική ενέργεια είναι ασφαλής και δεν ρυπαίνει. Φυσικά υπάρχει και η πιθανότης ατυχήματος, αλλά από ότι λένε οι ειδικοί είναι απειροελάχιστη. Αρκεί αυτός ο λόγος για να περάσει όλη η Ευρώπη ένα χειμώνα ταλαιπωρίας και να προσκυνήσει τον νέο Τσάρο;

Ας πάρει η Γερμανική κυβέρνηση την απόφαση να άρει (προσωρινά) την διαταγή της κυρίας Μέρκελ και να θέσει σε ετοιμότητα τους πυρηνικούς της σταθμούς.

Γιατί να υποβληθεί σε θυσίες και ταλαιπωρίες όλη η Ευρώπη; Π. χ.  η Γαλλία, όταν ήδη όλη της η ενέργεια προέρχεται από πυρηνικούς σταθμούς; Γιατί και η πτωχή Ελλάς όταν έχει καταφέρει να συγκεντρώσει αρκετές ποσότητες LNG στην Ρεβυθούσα;

Αλίμονο! Μία ηγετική προσωπικότητα έχει η Ευρώπη αυτή τη στιγμή, που θα μπορούσε να αντιμετωπίσει τον Πούτιν, και κινδυνεύει να μην διακριθεί ούτε στην ίδια του τη χώρα. Μιλάω για τον Ντράγκι. Έναν στιβαρό και δυναμικό πολιτικό και τεχνοκράτη. Οι άλλοι ηγέτες τις Ευρώπης είναι κούκλες για να παίζουν οι κόρες του Πούτιν.

Αλίμονο! Και στο θέμα της Ουκρανίας οι περισσότεροι Ευρωπαίοι πολιτικοί δεν έχουν εξηγήσει στους λαούς της Ευρώπης περί τίνος πρόκειται. Οι περισσότεροι Ευρωπαίοι νομίζουν ότι είναι μία εδαφική διαμάχη ανάμεσα σε δύο σλαβικούς λαούς, συγγενείς και γείτονες. Και δεν καταλαβαίνουν ότι είναι μία απόπειρα για τον έλεγχο όλης της Ευρωπαϊκής (και Δυτικής) ισχύος και παρουσίας. Αν πέσει η Ουκρανία, τότε θα ανοίξει η όρεξη του Πούτιν…

Είναι περίεργο πόσο κοντόφθαλμοι μπορεί να είναι οι πολιτικοί. Μετά την συνάντηση του Μονάχου. το 1938, πριν από τον Δεύτερο Παγκόσμιο, ο Τσάμπερλαιην, πρωθυπουργός της Αγγλίας, δήλωσε ότι όλα πάνε καλά. «Ειρήνη στην εποχή μας» είπε. Δεν πρόσεξε πώς γυάλιζε το μάτι του Χίτλερ…

Άρα: το αυγό του Κολόμβου, στάθηκε όρθιο, επειδή ο Κολόμβος το χτύπησε πάνω στο πιάτο.

Κάποιος πρέπει να δείξει δύναμη…