Τρίτη, Σεπτεμβρίου 04, 2007

Οι νέοι - σήμερα

Ξεκινάω με ένα σχόλιο – επιστολή (στο «παρά-γκάλοπ»):

Κύριε Δήμου,
πιστεύω ότι η ανεπανάληπτη καταστροφή του περιβάλλοντος, ο προβληματισμός για την επόμενη μέρα αλλά και οι επερχόμενες εκλογές κάνουν ίσως πολύ ενδιαφέρον ένα post για την νέα γενιά (20-35) σχετικά με το ρόλο της, τις προσδοκίες του κόσμου κλπ. Ίσως βέβαια να την έχετε κάνει παλαιότερα τη συζήτηση. Προσωπικά θα ήθελα να ακούσω γνώμες και εκτιμήσεις. Θεωρώ ότι είναι ιδιαίτερα επίκαιρο και ωφέλιμο.
Με εκτίμηση
simpaid1

Απάντησα λέγοντας ότι βρίσκω το θέμα ενδιαφέρον και θα προγραμματίσω ένα τέτοιο ποστ.

Και σήμερα, ανοίγοντας την Καθημερινή, διαβάζω στην πρώτη σελίδα ένα σχόλιο του Νίκου Γ. Ξυδάκη με τίτλο «Οι γνωστοί άγνωστοι» που καταπιάνεται με αυτό ακριβώς το θέμα. Αντιγράφω ένα μεγάλο μέρος του σχολίου:

Και μόνο η διαρκής αναταραχή στο εκπαιδευτικό σύστημα και τη νεολαία, το 2006 - 7, έδωσε αρκετά σημάδια για το πόσο συμπιεσμένοι νιώθουν οι νέοι, χαϊδεμένοι ή μη, στα «χαμηλά» της κοινωνικής και οικονομικής διαστρωμάτωσης. Αυτοί οι νέοι βλαστάνουν από τη βαθιά μεσαία Ελλάδα, δεν είναι λούμπεν· δείχνουν άρα τα αδιέξοδα της κοινωνίας καταγωγής και δείχνουν τις προσδοκίες ή τις χίμαιρες της διευρυμένης και μεταμορφωμένης μεσαίας τάξης. Τολμώ να πω, είναι τα δυνάμει νέα υποκείμενα που θα πιέσουν για την αναδόμηση του πολιτικού σκηνικού – υπό αδρές αναλογίες, ό,τι ήταν οι νεφελώδεις μα δυναμικοί και άκρως αποτελεσματικοί μικρομεσαίοι που ονόμασε ο Α. Παπανδρέου το 1981 καλώντας τους στο προσκήνιο.

Αυτά τα νέα υποκείμενα δεν είναι ασφαλώς ταραξίες που σπάνε βιτρίνες και πυρπολούν σκουπιδοτενεκέδες.

Είναι και οι ωριμότεροι ηλικιακά διαδηλωτές με τα μαύρα Prada, του φετινού καλοκαιριού των πυρκαγιών, είναι το άτυπο, ογκούμενο πολιτικό σώμα των SMS και των μπλογκ, είναι όσοι διεκδικούν την έκφραση και τη συμμετοχή, χωρίς να αρνούνται τον ευδαιμονισμό ή τη βολή, αρνούμενοι ωστόσο την τυφλή συμμόρφωση στο τρέχον σύστημα διαχείρισης, δυσπιστώντας ακόμη και προς τους ποικιλώνυμους μη κυβερνητικούς οργανισμούς που σπεύδουν να καλύψουν το κενό εξουσίας χωρίς ρίζα και νομιμοποίηση.

Μορφωμένοι, επικοινωνούντες, με καλό γούστο και απαιτήσεις, νεόπτωχοι, διαψευσμένοι και ελπίζοντες, αντιφατικοί, χωρίς συνείδηση ίσως, χωρίς πλατφόρμα, αυτοί οι πολίτες - ψηφοφόροι είναι οι γνωστοί - άγνωστοι στη φετινή κάλπη.

Είμαι δύο γενιές μεγαλύτερος από τους νέους που περιγράφει ο Νίκος Ξυδάκης και μου είναι δύσκολο να έχω άποψη. Ποια είναι η νέα γενιά; Αυτή που συμμετέχει στις αξιοπρεπείς σιωπηρές διαδηλώσεις, ή αυτή που χτίζει τους πρυτάνεις στα γραφεία τους και αρνείται κάθε είδους αλλαγή στο εκπαιδευτικό σύστημα;

Ποιοι δίνουν τον τόνο: Αυτοί που προσφέρουν εθελοντική εργασία, ή εκείνοι που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες;

Οι επισκέπτες του blog ανήκουν κατά το μεγαλύτερο ποσοστό στην νεότερη γενιά – ή πάντως βρίσκονται πολύ πιο κοντά της, από ότι εγώ.

Ποιοι είναι οι νέοι σήμερα; Θα ήθελα να ακούσω την γνώμη σας.

Φυσικά και πάλι δεν θα αποφύγουμε γενικεύσεις και στερεότυπα. Όμως μπορεί να προκύψει κάποια εικόνα. Το θέμα είναι δύσκολο και κρίσιμο. Ας το συζητήσουμε.

339 σχόλια:

  1. Δύσκολο θέμα για να αναλυθεί σε μερικές αράδες. Το μόνο σίγουρο (και κλισέ) είναι πως οι 'νέοι' (ή η νεότητα) έχουν πάψει προ πολλού να ορίζονται με βάση την ηλικία. Νέος είναι αυτός που είναι φύσει και θέσει ανοιχτός σε νέες τάσεις και ιδέες. Είτε αυτές αφορούν στο χτένισμα, τη μουσική, την τεχνολογία, είτε στο 'χτίσιμο' του πρύτανη. Νέος είναι, εντέλει, αυτός που, μέχρι τα βαθειά του γεράματα, νομίζει και ελπίζει ότι ο κόσμος μπορεί να αλλάξει. Ενίοτε προσπαθεί και γι' αυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Θυμάμαι τα όνειρα που είχα στα 18. Πολύ λιγότερα τώρα.
    Καλημέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Οσες φορές έχω έρθει στήν Ελλάδα βρίσκω τήν παρέα τών νέων (κάτω από 30 άς πούμε) πιό ευχάριστη από τών ενηλίκων. Οί «μεγάλοι» έλληνες μου είναι, έν γένει πολύ βαρετοί.

    Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οί Ελληνες νέοι (και μη) είναι τό πόσο ισοπεδωτικό είναι τό κεντρικά κατευθυνόμενο εκπαιδευτικό σύστημα στήν Ελλάδα καί πόσο ίδιοι μεταξύ τους είναι οί νέοι πού παράγει. Μού θυμίζει τό κρεββάτι τού Προκρούστη. Όλοι διδάσκονται τά ίδια βιβλία στήν ίδια ηλικία. Μετά έρχεται ο στρατός, τό δεύτερο ισωπεδωτικό κύμα (τό μαρμαράκι) καί ισωπεδώνει τά πάντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Φοβάμαι ότι δίνουν τον τόνο αυτοί που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες, που αριθμητικά είναι κατά πολύ περισσότεροι από τους υπόλοιπους. Εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν έχει κανείς παρά να κάνει μια βόλτα οποιαδήποτε ώρα της ημέρας για να δει στρατούς νέων με φραπέδες σκυμμένους πάνω από τάβλια στις εκατοντάδες καφετέριες της πόλης. Για τα blogs και τους νέους: δε νομίζω ότι και τα blogs έχουν καμία επίδραση στον πολύ κόσμο. Αυτή η νεολαία με τις αντικοινωνικές συμπεριφορές, με τα φτιαγμένα αυτοκίνητα και τα ενοχλητικά μηχανάκια δεν ασχολείται με τα blogs. Τα blogs από bloggers γράφονται και από bloggers διαβάζονται. Αποτελούν ως επί το πλείστον ένα κλειστό κύκλωμα ανταλλαγής απόψεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η νέα γενιά είναι η καλύτερη γενιά από πλευράς μόρφωσης,επικοινωνίας και φιλοσοφίας ζωής θα έλεγα.Είναι η καλύτερη γιατί η αφετηρία της είναι πολύ πιο πάνω από τις προηγούμενες και είναι η καλύτερη γιατί επίσης είναι και η πιο αποπολιτικοποιημένη.Η πολιτικοποίηση των πάντων έχει καταστρέψει τη ζωή μας.Σήμερα στην Ελλάδα και το Καλημέρα ακόμη έχει πολιτική χροιά.

    Ο κίνδυνος είναι άλλος.Οι αυριανοί ηγέτες αυτού του τόπου δεν θα βγούν ούτε μέσα από τα εργαστήρια γνώσης ούτε από τα κέντρα εξειδικευμένης εφαρμογής της όπου οι νέοι εφαρμόζουν εργαζόμενοι σκληρά αυτά που έμαθαν.
    Οι αυριανοί ηγέτες προετοιμάζονται ήδη μέσα από τις νεολαίες των κομμάτων, από τις τοπικές, τις νομαρχιακές, κολλώντας αφίσσες και μοιράζοντας έντυπα και κάποιοι άλλοι απλώς ξεσκονίζοντας το επίθετό τους.

    Αυτή η σημερινή σπουδαία αλλά παντελώς αποπολιτικοποιημένη νεολαία (και γιαυτό υπάρχουν ένοχοι)θα κληθεί να αποφασίσει, όταν έρθει η ώρα, για το μέλλον αυτού του τόπου.Και πολύ φοβάμαι ότι με την αδιαφορία της θα επιβραβεύσει ακόμη περισσότερο την ανικανότητα της "άρχουσας τάξης" και θα διευκολύνει την ανάδειξη των "επιτήδειων" που ήδη τώρα προετοιμάζονται.


    ΥΓ Δεν ανήκω στη νέα γενιά πλέον αλλά χρησιμοποιώ ως "πειραματόζωο" των προβληματισμό μου πρόσωπο μέσα από το σπίτι μου που ανήκει σ'αυτή τη γενιά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Είμαστε αυτοί που:
    -Δεν έχουμε πολεμήσει
    -...όμως, πληρώνουμε τα χρέη αυτών που πολέμησαν (και αναμεταξύ τους)
    -...τους παρακολουθούμε σαστισμένοι να τσακώνονται ακομη
    -η λιτότητα είναι κάτι που το βρήκαμε και θα το αφήσουμε κληρονομιά
    -Δεν θα πάρουμε σύνταξη

    Αυτά για αρχή

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Μπράβο κ. Δήμου. Ωραιότατο θέμα. Για να δούμε ποιοι και πόσοι θα κατηγορήσουν την νέα γενιά λόγω ηλικίας και ποιοι θα τρελαθούν να την υπερασπιστούν μόνο και μόνο λόγω ηλικίας. (αντιφατικό αλλά ουσιαστικό).

    Δεν υπάρχουν καλές και κακές γενιές. Απλά κάθε μια προσπαθεί να διαχειριστεί τον κόσμο που τους κληροδοτούν όσο καλύτερα γίνεται. Αλλά προσοχή (!!) να μην ξεχνάει κανείς πως καμιά δεν δημιουργεί πάνω σε λευκό καμβά. Δεν σταματάει δηλαδή η μια γενιά και ξεκινά η άλλη. Όλες λειτουργούν σαν παράλληλες και αλληλοκαλυπτόμενες στρώσεις χρώματος πάνω στο πίνακα. Και φυσικά οι προηγούμενες επιμένουν να κρατούν τα ηνία, ειδικά σήμερα που παραμένουν στον παραγωγικό τομέα μέχρι τα «βαθιά γεράματα»….

    Είμαι 33 χρονών και θεωρώ ότι ακόμη δεν έχουμε καταφέρει ως γενιά να κάνουμε τίποτα. Ελάχιστοι από μας επηρεάζουν γεγονότα, θέσεις, ιδέες. Απλά προσπαθούμε να επιβιώσουμε ως εργατο-υπαλληλικό δυναμικό για να καταναλώσουμε περισσότερο. Ελάχιστοι από μας επιδιώκουν να κατέλθουν στον στίβο της ελεύθερης αγοράς και να δημιουργήσουμε. Η περίφημη γενιά του 60-70, επειδή λόγω πολιτικών απόψεων αδυνατούσε να εισέλθει στο δημόσιο, επάνδρωσε την αγορά και δημιούργησε έναν ιδιωτικό τομέα πρωτόγνωρο για την Ελλάδα. Η δική μου ξεκίνησε από τότε – 1990 – με την λογική να βολευτούν στο Δημόσιο. Α ! και να μην υπηρετήσει. Τεσ’πα … Είμαστε μια βουβή γενιά!!!

    Αν όμως κάτι ξεχωρίζει όλες τις γενιές από τους τωρινούς 20 και, είναι ότι οι τελευταίοι αποτελούν ίσως την πρώτη γενιά που ζει σε καθεστώς απόλυτης ελευθερίας. Και αυτό φαίνεται από έναν τομέα που κανείς δεν σκέφτηκε και μελέτησε – πλην του Μεγάλου Μισέλ Φουκώ – σχετικά με τις καθεστωτικές φόρμες του και την κοινωνική λειτουργική: την ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΌΤΗΤΑ. Όσο κι αν στραβώσουν κάποιοι, οι σημερινοί νέοι το πρώτο πράγμα που γνωρίζουν και μαθαίνουν να αποδομούν είναι το σεξ μεταξύ τους. Το αντιμετωπίζουν όπως είναι, ένα μέσο επαφής και επικοινωνίας αλλά πρωτίστως απόλαυσης. ΚΑΙ ΕΠΟΥΔΕΝΙ ΔΕΝ ΤΟ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΑΣΚΗΣΟΥΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟ. Είναι τόσο άνετοι να συζητούν γι’ αυτό μεταξύ τους. Πράγμα πρωτοφανές όχι μόνο για 20αρηδες αλλά κυρίως για 15-16 χρονών παιδιά. Και μα την αλήθεια δεν υπάρχει πιο υγιές σημείο στην ζωή του ανθρώπου από το να αποδέχεται την σεξουαλικότητά του και το σεξ όπως είναι και όχι όπως πρέπει να είναι… και δυστυχώς κατηγορούνται γι’ αυτό!!! Από μια «καθαρή και χαρούμενη» σεξουαλικά γενιά όλα είναι δυνατά.

    Αισιόδοξος και ελπιδοφόρος…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Καλήμερα

    Τον τόνο στην νέα γενιά (στα 33 μου , θεωρούμε μέλος της νέας γενιάς;) τον δίνει πάντα η πλειοψηφία. Αυτό συμβαίνει και θα συμβαίνει.

    Οι λίγοι και δραστήριοι όμως , είναι αυτοί που θα επιφέρουν τις όποιες αλλαγές.
    Και όπου αλλαγές πρώτο και κυριότερο το σύστημα εκπαίδευσης και η παιδεία γενικότερα. Οι πλέον συντηρητικοί (αυτοί που χτίζουν τις πόρτες στα ΑΕΙ & ΤΕΙ της χώρας και απειλούν πρυτάνεις καίγοντας και βρίζοντας) εννοείτε ότι δεν πρόκειται να βοηθήσουν και να συνεισφέρουν σε καμία αλλαγή...

    Αυτό που είναι 100% σίγουρο πάντως , είναι ότι κάθε γενιά είναι καλύτερη της προηγούμενης. Φυσική εξέλιψη των πραγμάτων. Και ας λένε κάποιοι συνεχώς το αντίθετο εκφράζοντας κινδυνολογίες του τύπου '' πως κατάντησαν οι νέοι έτσι στην εποχή μας! ''

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ποιοί είναι οι νέοι σήμερα;

    Είναι αυτοί που απολαμβάνουν τα θετικά της παγκοσμιοποίησης αλλά φοβούνται όταν δεν είναι οι μόνοι που τα απολαμβάνουν.
    Είναι αυτοί που έχουν περιβαλλοντολογικές ανησυχίες αλλά γουστάρουν τον υπερκαταναλωτισμό.
    Είναι αυτοί που αγωνίζονται για μια καλύτερη θέση εργασίας αλλά δεν δέχονται να κάνουν δουλειές που δεν ταιριάζουν στο προφίλ τους.
    Είναι αυτοί που δεν είναι κομματοποιημένοι άλλα δεν θα τους χαλούσε μια θέση στο δημόσιο (όχι μόνο στην Ελλάδα).
    Είναι αυτοί που έχουν μπερδέψει την μόρφωση με την επαγγελματική σταδιοδρομία.
    Είναι αυτοί που αρχίζουν να καταλαβαίνουν ότι ο κόσμος πια είναι πολύ μικρότερος από το παρελθόν.
    Είναι αυτοί που δεν γουστάρουν αγώνες, φωνές και βία και προβληματίζονται με τους ανθρώπους που δέχονται να είναι πρόβατα.
    Σίγουρα είναι και πολλά άλλα, όλοι δεν μπορούν να μπούν σε ένα καζάνι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Οι νέοι της πατρίδας μας… Aυτοί που οι γονείς τους προσπάθησαν να τους δώσουν ό,τι οι ίδιοι είχαν στερηθεί.

    Αυτοί που τα απογεύματα που γύριζαν από το σχολείο έτρεχαν αλλόφρονες στα Γαλλικά, στα Αγγλικά, στα πιάνα στα μπαλέττα και τα φροντιστήρια.

    Θα βρεθούν μοιραία, αντιμέτωποι με την Ελληνική πραγματικότητα. Με την έλλειψη επενδύσεων και ευκαιριών, με ισοπέδωση, την αναξιοκρατία και την καπατσοσύνη, με το δημοσιοϋπαλληλίκι και τις πελατειακές σχέσεις, με τους έχοντες την νοοτροπία τζοπάνη πολιτικούς και τα πολιτικά τζάκια των σύγχρονων κοτσαμπάσηδων και τσιφλικάδων .

    Πώς θα αντισταθούν; Θα μπορέσουν να αλλάξουν τα πράγματα;

    Ηθελα να το δώ αυτό αν θα μπορούσε να γίνει.

    Προβλέπω όμως την ευκολότερη και πιο συνηθισμένη λύση:
    Φυγή των ικανών από την επαρχία (Ελλάδα) προς τις πρωτεύουσες της Ευρώπης και της Αμερικής, που οι ευκαιρίες είναι περισσότερες.

    Οι τζοπαναραίοι θα μείνουν με τους Πακιστανούς, τους Αφρικανούς, και ίσως κάποιους Βαλκάνιους.

    Ετσι δεν γινόταν πάντα στις επαρχίες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Καλημέρα σας,
    οι νέοι σήμερα δεν μπορούν να κατηγοριοποιηθούν εύκολα. υπάρχει μεγάλη ποικιλία διαφορετικών νέων που η γνώμη και συμπεριφορά τους είναι αρκετά ευέλικτη και εύπλαστη ενίοτε (αν είσαι καλός στο λέγειν παρασέρνεις πολλούς).

    μπορείτε να δείτε γύρω σας νέους που είναι ιδεολογικά αντίγραφα των γονιών τους που ανήκουν σε παλιότερες γενιές. συνήθως κληρονομούν και την αδιαλλαξία και εμφυλιοπολεμική διάθεση.
    οι παροπίδες και η ασθενεια του "-ισμου" δυστυχώς δεν έχουν φύγει ούτε από την γενιά μου (20-30).

    μπορείτε να δείτε νέους που έχουν οραμα και αγωνιζονται αλλά στην πορεία τυφλώνονται από το πάθος του αγώνα, παρασερνονται και χάνουν την ουσία.
    (δεν είναι τα ΜΑΤ η πραγματικη εξουσια ουτε το αυτοκινητο που πυρπολουν...)

    μπορείτε να δείτε νέους που έχουν οραμα και αγωνιζονται προς τη σωστη κατευθυνση. είναι λίγοι αυτοι...

    μπορείτε να δείτε νέους που έχουν οραμα αλλα δεν αγωνιζονται γιατί φοβούνται ή έχουν σιχαθεί όλους τους άλλους "αγωνιστές".

    και το χειροτερο...ειναι μεγαλος ο αριθμος των νεων που καθονται στην καφετερεια και δεν αγωνιζονται επειδη δεν ενδιαφερονται πραγματικα. αυτο το τελευταιο που λεω θα αμφισβητηθει αλλα σαν 25χρονος αυτη ειναι η αποψη μου. το γιατι δεν ενδιαφερομαστε...ψαξτε τον τροπο που μας μεγαλωσε η γενια σας κ.Δημου και θα το βρειτε....
    εσεις κουραστηκατε στα δυσκολα χρονια και εμεις δεν επρεπε να κουραστουμε αλλα να σπουδασουμε και να γινουμε "μεγαλοι"....ε μας κακομαθατε κ.Δημου και τωρα σπαμε αυτοκινητα απο την ανια και επαναστατουμε προς λαθος κατευθυνσεις μπας και βρουμε νοημα...

    το ποσο μπορουμε οι νεοι να επηρεασουμε τα πραγματα ετσι που ειμαστε δεν το ξερω. αλλα τον τελευταιο καιρο εχω αρχισει να σκεφτομαι οτι το μονο που μπορουμε να κανουμε ειναι να αφυπνισουμε συνειδησεις ωστε τα δικα μου παιδια στα 25 τους (οταν κανω) να μπορεσουν να κανουν οντως την αλλαγη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Kαλημέρα

    Πραγματικά ενδιαφέρον θέμα. Ζωντανό.

    Μια μικρή υποσημείωση μόνο γιατί δεν έχω καθόλου χρόνο αυτή την στιγμή:

    Πρέπει να καταλάβουμε ένα πράγμα κάθε φορά που μιλάμε για την ''νέα γενιά'' στην εποχή μας. Υπάρχει τεράστια διαφοροποίηση των νέων στην ηλικιακή γκάμα 20-35. Είναι στην κυριολεξία σαν να μιλάμε για άλλους αιώνες. Δεν ισχύει σε καμία περίπτωση αυτό που ξέραμε παλιά. Ζούμε στην εποχή της ταχύτητας και της ευελιξίας.

    υγ:

    Ο εντοιχισμός των πρυτάνεων και των ακαδημαικών, αν ήταν άποψη και όχι μια απλή αντίδραση, δεν με χαλάει καθόλου.

    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Θα ακουστώ άκρως συντηρητικός, μα είναι αυτό που πιστεύω επί του θέματος.
    Όντος βλέπω μια ποιοτική αναβάθμιση της νεολαίας τις δυο-τρεις τελευταίες δεκαετίες, αλλά δεν μπορώ παρά να προβληματιστώ για την εικόνα που παρουσιάζει τα τελευταία δύο χρόνια ένα αρκετά μεγάλο της μέρος στην Ελλάδα.
    Χαβανέζικα ρούχα, ακούρευτο μαλλί, τσάντα-τσεμπέρι, χοντροκομμένος ενδυματολογικός κώδικας, κακόγουστη αισθητική με ασυνάρτητους συνδυασμούς χρωμάτων κλπ. Σίγουρα υπάρχει παραλληλισμός -έως ένα σημείο- με τους χίπιδες του ’70 και τους punks του ’80, αλλά τολμώ να πω εκείνοι είχαν ένα άλφα υπόβαθρο που στήριζε τον ακραίο αντικομφορμισμό τους. Αρκετοί από αυτούς δε, όταν άνοιγαν το στόμα τους είχαν να πουν εξαιρετικά ενδιαφέροντα πράγματα. Οι σημερινοί «χίπιδες» (αν μπορείς να ονομάσεις έτσι ένα σύνολο ανθρώπων που στηρίζουν έμπρακτα καθημερινώς τον καπιταλισμό, το «σύστημα», πράγματα που οι πραγματικοί χίπιδες και οι punks της εποχής, καλώς ή κακώς αντιμάχονταν), έχω την αίσθηση πως στηρίζουν την αντίδρασή τους στην άγνοια. «Δεν ασχολούμαστε με όσα λένε οι ειδήσεις ή γράφουν οι εφημερίδες, μας ενδιαφέρει να ζήσουμε όμορφα». Δεν ξέρω αν αυτό συνιστά εποικοδομητική αντίδραση, ή συνταγή μελλοντικής αυτοκαταστροφής. Είναι λυπηρό με τέτοια πληθώρα πηγών ενημέρωσης και πληροφόρησης γύρω τους, να μην ασχολούνται με τίποτα άλλο παρά για το νέο CD της Μπιγιονσέ, την πρόσοψη των κινητών τους και το πότε θα μαζευτούν στο σπίτι του Μάκη για DVD και μπάφους.
    Καλά όλα αυτά, χρειάζονται. Τα υπόλοιπα όμως? Από τα ΜΜΕ διαισθάνομαι ένα σύστημα που τροφοδοτείτε και κερδίζει από την ύπαρξη ανθρώπων που δεν απασχολούν το κεφάλι τους με «πολυπλοκότητες» αλλά περνούν χαλαρά την καθημερινότητά τους καταναλώνοντας και μόνο. Δεν θέλω να κάνω τον κουλτουρο-πεσιμιστή, απλά αυτό βλέπω πολύ έντονα γύρω μου. Εδώ στην μπλογκόσφαιρα τα πράγματα είναι διαφορετικά λόγω της φύσης του μέσου. Στην καθημερινή όμως συναναστροφή μου με νέους ανθρώπους 20 έως 30 χρονών, βλέπω σε μεγάλο βαθμό αυτό που περιέγραψα. Ακόμα πιο ανησυχητικό είναι το γεγονός πως όταν το εν λόγω υποσύνολο της νεολαίας –διόλου ευκαταφρόνητου μεγέθους- αποφασίζει να «πάρει την κατάσταση στα χέρια του και να δηλώσει βροντερό παρόν» για το άλφα ή βήτα θέμα, η φύση των πράξεών τους και η επιχειρηματολογία τους, δείχνει πως κάνουν απλά την πλάκα τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Prin ena mina stamatisa na eimai foititis kai ksekinisa na doulevo, stin Agglia (ta sxolia dika sas). Epese sta xeria mou xthes ena olokainourgio blog (http://politevomai.blogspot.com/) pou asxolite kapos me to thema pou thigete, an kai fenetai na einai akoma stin arxi tou. Me to sinthima "Una fatsa una ratsa" milousa me ton Italo manager mou xthes gia kana misaoro sto metro gia to thema kai tha ithela na metafero 2 sxolia.
    1) Apokalese tin kainourgia geneia, "generation-y" epeidi akolouthise tin "generation-x" ton punk kai ton piercing pou evaze x se ola. Diavaste to parapano blog gia na deite pos einai sxetiko
    2) Otan tou eipa pos skeftomai ego to olo thema, 22 xronon paidi eimai, mou eipe pos an einai etsi ta pragmata xairete pou kai o idios skeftete san neos.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @alexandros

    Αυτό που είναι 100% σίγουρο πάντως , είναι ότι κάθε γενιά είναι καλύτερη της προηγούμενης.

    Μου ακούγεται αρκετά δογματική και αυθαίρετη νομοτέλεια αυτό που λέτε. Κρύβει πολλούς κινδύνους ως αντίληψη το μοτό «οι νέοι ξέρουν καλύτερα, κοίτα γύρω σου και εμπιστεύσου την ροή των πραγμάτων». Η ιστορική διαδρομή του είδους μας, διδάσκει πως η κοινωνική πρόοδος έχει σκαμπανεβάσματα, κάνει «κοιλιές» κατά καιρούς με χρονική διάρκεια που ποικίλει από δεκαετίες μέχρι και αιώνες.
    Και ο νέος που καίει σύμβολα, βάζει φωτιές σε καταστήματα, σπάει αυτοκίνητα, κλείνει δρόμους και καταλαμβάνει τα πανεπιστήμια για να κάνει χαβαλέ, «νέα γενιά» είναι. Δεν τον εμπιστεύομαι όμως ούτε και τον επικροτώ. Αυτό δεν είναι αντίδραση, είναι χουλιγκανισμός. Το άλλο –και εξ’ ίσου καταστρεπτικό- άκρο της «χίπικης» (?) αδιαφορίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. θεωρητικα καθε γενια ειναι καλυτερη απο την προηγουμενη και αν κοιταξουμε επιφανειακα αυτο θα δουμε και σημερα.νεοι που μορφωνονται,που ζουν με καλυτερες συνθηκες.πιο εξυπνοι,πιο ξυπνιοι..

    εχω την αισθηση οτι σημερα οι νεοι ανθρωποι ειμαστε πιο μπερδεμενοι απο ποτε.οι απαιτησεις ειναι τεραστιες,ο χρονος λιγος και βεβαια το μεγαλυτερο ποσοστο των νεων εχει πληρη συνειδηση των παραπανω.αυτο δημιουργει φοβερες αντιθεσεις στον τροπο προσεγγισης και αντιμετωπισης της ζωης.αυτοι που ευνοουνται ειναι αυτοι που δεν πανε κοντρα σε τιποτα,που περιμενουν μια θεση να βολευτουν.ολα συμβαλουν σε αυτο.
    υπερσυντηριτικες κοινωνικες αντιληψεις,μιζερο-κενο κρατος που η μοναδικη του ασχολια ειναι με ποιο τροπο θα πεισει τους ψηφοφορους να το ξαναψηφισουν,τρομοκρατια απο την τηλεοραση.
    πως ενας νεος ανθρωπος χωρις καμια βοηθεια θα τα αντιμετωπισει ολα αυτα?ειναι απλο για μενα με βαση οσα βλεπω.κανεις δεν τα αντιμετωπιζει.η κυριαρχη ταση της γενιας μου ειναι η ψευτομαγκια,το παση θυσια βολεμα,η απαξιωση καθε μορφης αντιδρασης και πανω απο ολα η μη σκεψη να οδηγει με φορα τα παραπανω..φοβος βαρεμαρα και μια μεγαλη ταση εξουσιας νομιζω ειναι τα αιτια και πιστευω οτι δεν ειναι στο χερι της νεας γενιας να τα αλλαξει απο μονη της.δειτε απλα ενα οποιοδηποτε προτυπο επιτυχημενου ανθρωπου και θα καταλαβετε τι εννοω.αυτη ειναι η πλειοψηφια που εγω βλεπω.
    οι υπολοιποι ειναι απλα στο περιθωριο και αυτο εχει πλεον αρκετα ονοματα και εκφρασεις.αυτος ειναι και ο λογος που βλεπω με αρκετη αισιοδοξια τις,προς το παρον ανουσιες,μορφες διαμαρτυριας μεσω blogs-sms.ειναι απλα η αρχη δεδομενου οτι το blogging στην ελλαδα βρισκεται σε νηπιακη ηλικια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Καλημέρα σε όλους,

    Συνοψίζω μέσα από τα ετών 30 μάτια μου:

    Θέλω αλλά δεν με αφήνω

    ---αγαθά—

    Βλέπω αλλά κρατώ το βλέμμα μου χαμηλά

    ---απογοήτευση---

    Προσφέρω μα έχω άδεια χέρια

    ---έλλειψη---

    Γελάω με ενοχές

    --- ντροπή---

    Τρέχω σε πορείες με ξύλινα πόδια

    ---ελπίδα---

    Φωνάζω καταπίνοντας τα λόγια μου

    ---φόβος---

    Άλλος αισθάνομαι, άλλος είμαι

    ---σύγχυση---

    Συναναστρέφομαι με τάσεις εγκατάλειψης

    ---μοναξιά---

    Διαβάζω

    ---δύναμη---

    Φυτεύω-ποτίζω και μαραίνεται

    ---προσπάθεια---

    Ελπίζω στην ειλικρίνεια χωρίς λόγια

    ---πίστη---

    Προχωρώ και είμαι πίσω

    ---δεν πειράζει---

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Καλημέρα από Θεσσαλονίκη,

    Δηλώνω από την αρχή ότι, ηλικιακά, είμαι κοντά στον κ. Δήμου. Είδα το φως της ζωής εκεί κάπου στο τέλος του Ελληνικού εμφύλιου σπαραγμού.

    Συμπερασματικά: "δεν έχω δικαίωμα άποψης" για την νεολαία στην Ελλάδα του 2007.

    Παρ΄όλα αυτά είναι κάποια πράγματα που με προβληματίζουν.

    Εισαγωγικά θα αναφερθώ μόνο σε δύο. Και αν προκύψει λόγος θα επανέλθω. Αυτό γίνεται διότι, σε αντίθεση με πολλούς άλλους, σέβομαι τον χώρο και ξέρω το πόσο πολύ κουράζουν τα ατέλειωτα "αμπελοφιλοσοφικά σεντόνια" εδώ μέσα.

    1) Gerasimos said….
    “…Φοβάμαι ότι δίνουν τον τόνο αυτοί που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες, που αριθμητικά είναι κατά πολύ περισσότεροι από τους υπόλοιπους. Εδώ στη Θεσσαλονίκη δεν έχει κανείς παρά να κάνει μια βόλτα οποιαδήποτε ώρα της ημέρας για να δει στρατούς νέων με φραπέδες σκυμμένους πάνω από τάβλια στις εκατοντάδες καφετέριες της πόλης……”.Tue Sep 04, 11:26:00 AM
    Δυστυχώς θα συμφωνήσω. Έχω και εγώ ΑΚΡΙΒΩΣ αυτήν την εικόνα!

    2) Μου αρέσει πολύ να κάνω βόλτα, μόνο Κυριακή μεσημεράκι, στο κέντρο της Θεσσαλονίκης. Συγκεκριμένα στην οδό Τσιμισκή. Αυτό διότι οι Κυριακές στο κέντρο της πόλης είναι οι μοναδικές μέρες που επιτρέπουν (τουλάχιστον σε έναν βέρο Σαλονικιό όπως εγώ!) να κυκλοφορήσεις με αξιοπρέπεια στο κέντρο της πόλης. Μακριά από την οχλαγωγία και την ηχορύπανση της καθημερινότητας….

    Στην οδό Τσιμισκή από την περασμενη Κυριακή έχει στήσει το εκλογικό της μαγαζί και η ΟΝΝΕΔ. Στην βόλτα μου λοιπόν της Κυριακής βλέπω ότι μπροστά στην είσοδο της ΟΝΝΕΔ είτανε μαζεμένα περίπου 40-50 άτομα. Όλα νέα αγόρια και κορίτσια. Ηλικίες γύρω στα 18 με 30. Σταμάτησα για λίγο θέλοντας να αφουγκρασθώ τα λεγόμενά τους. Σε ένα ποσοστό 90% το κύριο θέμα της συζήτησης ήτανε το εξής: άντε να ξανακάνουμε κυβέρνηση στις 17 Σεπτεμβρίου για να καταφέρουμε και εμείς να βολευτούμε στο Δημόσιο……

    Είμαι δε απόλυτα σίγουρος ότι το ίδιο “θέαμα” θα παρουσιάζανε στα μαγαζάκια τους όλες οι άλλες Πολιτικές νεολαίες………

    Αυτή λοιπόν είναι η εικόνα που βγάζει προς τα έξω το μεγαλύτερο κομμάτι της σημερινής νεολαίας μας. Του χαβαλέ στις καφετέριες και του κυνηγιού του πολιτικού βύσματος για μια θεσούλα στο Δημόσιο……

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. καλημέρα σε όλους.
    υποθέτω ότι στα 30 μου θεωρούμα ένας ακόμα εκπρόσωπος της νέας γενιάς που συζητάτε. έχει καλώς αλλά να θυμάστε ότι η διαφορά του σημερινού 20άρη με τον σημερινό 30άρη είναι τεράστια σε σχέση με τους αντίστοιχους παλαιότερα.εν πάσει περιπτώσει.
    Λοιπόν ως γενιά μεγαλώσαμε σε σαφέστατα καλύτερες συνθήκες. δε γνωρίσαμε πόλεμο, κατοχή, πείνα, δικτατορία. γνωρίσαμε ανέσεις που οι γονείς μας δεν είχαν καν φανταστεί. αυτό δημιούργησε προϋποθέσεις για μεγαλύτερες επιτυχίες και λιγότερες αποτυχίες. ανέβασε τον πήχυ ψηλότερα, όπως και να το κάνουμε.
    όμως δημιούργησε και μία περισσότερο κομφορμιστική γενιά, περισσότερο εφησυχασμένη, λιγότερο προβληματισμένη και με πολλά κόμπλεξ.
    βέβαια δεν ήταν και όλα ρόδινα αυτά που βρήκαμε. έτσι πολλοί μεγάλωσαν με το όνειρο του να γίνουν δημόσιοι υπάλληλοι, αρπάχτηκαν από τις πλάτες κομματικών μηχανισμών, είδαν τη διαπλοκή και θεώρησαν ότι έτσι πρέπει να γίνεται και γι αυτούς.
    σημασία δεν έχει όμως τι παραλαμβάνεις (υπερπληθυσμό αργών και αντιπαραγωγικών δημοσίων υπαλλήλων, διεφθαρμένο κράτοςκτλ). σημασία έχει τι θέλεις να έχεις. και δυστυχώς βλέπω αρκετούς της "γενιάς" μου που ακόμα στηρίζουν αυτό το σύστημα. το καταγγέλουν αλλά ψάχνουν το παράθυρο που θα ανοίξει για αυτούς τις πύλες του παραδείσου που λέγεται σίγουρη δουλίτσα με ελάχιστη απαιτούμενη εργασία και καλά φράγκα.
    σκεφθείτε λίγο τι έγινε αυτές τις ημέρες. εκατοντάδες νέοι ξεχύθηκαν στους δρόμους να διαμαρτυρηθούν για τις φωτιές. οι περισσότεροι δυστυχώς σύντομα θα το ξεχάσουν. βλέπετε ήταν εκεί για τον χαβαλέ. και τη στιγμή που φωνάζαν ή σιωπούσαν, ξεχνάγαν ότι αυτοί βρωμίζαν τα δάση και τις θάλασσες, ότι πετάν τα τσιγάρα τους όπου να'ναι, ότι δεν τους χαλάει το εξοχικό τους ακόμα κι αν είναι αυθαίρετο.

    για να μην σας κουράζω άλλο σας παραθέτω τη ρήση ενός σοφού εξαδέλφου μου αναφορικά με τους νεοέλληνες "Τα Ίμια; κάτι βράχια είναι, ας τα πάρουν. Την Μύκονο μη μας ζητήσουν" .

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Νομίζω πως κάποια στιγμή, παραφράζοντας το γνωστό κείμενο του κυρίου Δήμου, θα πρέπει να επιχειρήσω την συγγραφή του «Συντηρητισμού Εγκώμιο».
    Λόγω τον σχετικά πρόσφατων κοινωνικοπολιτικών αναταράξεων των τελευταίων δεκαετιών, έχει εδραιωθεί η αντίληψη πως οι συντηρητικές δυνάμεις μιας κοινωνίας αντιπροσωπεύουν οπωσδήποτε κάτι το ζημιογόνο. Στερεότυπα τύπου «ο κυρ-Ανέστης με την τσατσάρα στην εσωτερική τσέπη του σακακιού», ο δυναστικός Λυκειάρχης με τις παρωπίδες, η υστερική 45άρα που περνάει κλιμακτήριο και της φταίνε όλα, οι οπαδοί της Νέας Δημοκρατίας, η Παπαρήγα, ο κουτός στενόμυαλος άνθρωπος που απεχθάνετε τις αλλαγές και τις εκπλήξεις, συνοδεύουν σχεδόν πάντοτε συνειρμικά την λέξη «συντήρηση». Δεν είναι έτσι.
    Ο συντηρητισμός όταν ασκηθεί με μέτρο, σύνεση, στα σωστά σημεία και για συγκεκριμένο χρονικό διάστημα, δρά εξισορροπητικά και αποτρέπει απορρέοντα «κακώς κείμενα», μίας -προοδευτικών κινήτρων- τάσης και εξέλιξης που γίνεται «χύμα», απρογραμμάτιστα, αφειδώς, βεβιασμένα και σε εντελώς λάθος κατεύθυνση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Οι σημερινοί νέοι είναι η πρώτη γενιά με αποστειρωμένη παιδική ηλικία. Ενώ εμείς παίζαμε στις αλάνες αυτοί έπαιζαν στο playstation. Εμείς φλερτάραμε δια ζώσης, αυτοί ανταλλάσσουν SMS.

    Νομίζω πως οι σημερινοί πιτσιρικάδες είναι τόσο πολύ καταπιεσμένοι, διάβασμα και πάλι διάβασμα, που έχουν συσσωρευμένη οργή. Αργά ή γρήγορα κάπου θα ξεσπάσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. νέοι είναι οι συμμετέχοντες στη βουλή των εφήβων...φρέσκες ιδέες, προβληματισμός και επαναστατικότητα


    σοβαρα τώρα... νεος ειναι αυτος που ειναι μονος του κι εγωιστης

    και μια κρυγη πόνου γιατί 4 ρε Αεκάκι μου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Α-ναι...

    ...Και πριν αλλάξουμε το "σύστημα", ας διορθώσουμε τους εαυτούς μας με την στάση ζωής μας.

    Ισως αυτός να είναι ο πιο σύντομος δρόμος για να βελτιωθεί και το "σύστημα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Είμαι ένας νέος 38 ετών. Νέος; Μάλλον όχι. Δεν μπορώ να συννενοηθώ με νέους 20-35, άξια τέκνα της "ηρωϊκής" γενιάς του Πολυτεχνείου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Δεν θελω να ειμαι σαρωτική και ισοπεδωτική στο τι ειναι ή δεν ειναι η νεα γενια.. Εξαλλου ας μη γελιομαστε, ειναι ο καθρεφτης μας. Εμεις τα μεγαλωσαμε, εμας μιμουνται ή απαξιωνουν και δυστυχως, στο τελος σαν εμας θα γινουν με μικρες αποκλισεις.

    Πρεπει να σκεφτουμε σοβαρα "εμεις οι μεγαλοι" πως οταν κατακρινουμε και μιλαμε φερ ειπειν για τα κωλοπαιδα των βορειων προαστειων, για τη γενια του αραχτου και της καφετεριας,των επωνυμων ρουχων, της ευκολης ζωης, της αναζητησης υλικων μονο απολαυσεων ως στανταρντς καταξιωσης κι εξελιξης, ουσιαστικα μιλαμε για τη δικη μας αποτυχια.

    Αυτα τ αποτελεσματα εχουν οι απεριοριστες παροχες -"να μη λειψει τιποτα στο παιδι"- να μη βαζουμε ορια, να τα κανακευουμε ευνουχιζοντας τα, με τη δικαιολογια πως τα αγαπαμε και θελουμε το καλυτερο γι αυτα, ενω στην πραγματικοτητα καλυπτουμε κι εφησυχαζουμε τις δικες μας ενοχες που ειμαστε ωσει παροντες στο μεγαλωμα τους, στερωντας τους στην ουσια το βασικοτερο πραγμα που θα πρεπε παντα να εχουμε στο μυαλο μας.. Να φτιαξουμε παιδια που οταν μεγαλωσουν να γινουν ευτυχισμενοι ενηλικες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Το μέλλον των νέων σήμερα γίνεται όλο και πιο σκοτεινό.
    Τους προσφέρουμε μια από τις χειρότερες παιδείες στην Ευρώπη από το δημοτικό μέχρι τό πανεπιστήμι, με ανίκανους ή ψυχοφθαρμένους εκπαιδευτικούς εκτός από μερικές αξιοθαύμαστες εξαιρέσεις. Τους βουτάμε σε μια καταναλωτική κόλλα από μικρά παιδιά που η κατάχρηση, η προβολή της μάρκας, η βαριεστιμάρα, η διάβρωση που προξενεί η χαμερπή διασκέδαση, η πληθώρα της κακογουστιάς, της βίας, του σέξ στα θεάματα και της ψευδαίσθησης των παραισθησιογόνων οξειδώνουν τον χαρακτήρα τους και τους κάνουν να αισθάνονται σαν σκουριασμένα γρανάζια μιάς βυθισμένης κοινωνίας.

    Τα παιδιά νοιώθουν από ένστικτο ότι αυτός ο τρόπος ζωής είναι πλασματικός και άρρωστος και αντιστέκονται όσο μπορούν.
    Οι περισσότεροι γονείς βρίσκονται στην δική τους προσωπική αποχαύνωση και είτε δεν μπορούν είτε «δεν έχουν τον χρόνο» να δώσουν τις θεμελιώδεις ανθρώπινες αξίες και τις απαντήσεις στα ερωτήματα των παιδιών τους.

    Με τέτοια έλλειψη από νέους και νέες σήμερα λόγω υπογεννητικότητας και με την αδιαφορία ή εκμετάλλευση της νεολαίας μας στο παρελθόν από την προηγούμενη γενιά το μέλλον της χώρας βασίζεται όλο και περισσότερο στις οικογένειες των μεταναστών που παίρνουν την θέση και την σημασία της αγροτιάς και της εργατιάς της προηγούμενης γενιάς Ελλήνων.

    Οι δεσμοί της Ελληνικής Ομογένειας και των εκεί νέων με την μητέρα πατρίδα που θα μπορούσαν να προσφέρουν νέες ιδέες και ενέργεια δεν έχουν δυστυχώς καρποφορήσει όσο έπρεπε αλλά το δυναμικό εκεί υπάρχει και οι δυνατότητες είναι μεγαλύτερες όσο ποτέ.

    Τα Ελληνικά νιάτα έχουν όλη την ελευθερία να αλλάξουν την κοινωνία μας στο καλύτερο. Απλώς χρειάζονται την κατάλληλη Παιδεία και όχι το ξεχαρβάλωμα που προξένησε και ακόμα προξενεί το εκπαιδευτικό κατεστημένο «της γενιάς του Πολυτεχνείου» με την εκμετάλλευση των φροντιστηρίων, την ανεργία, τις εξτρεμιστικές και ακραίες αντιδραστικές τους θέσεις απέναντι στην κοινωνία που παρέδωσε η προηγούμενη γενιά της Δεξιάς.

    Στις θύελλες που παρουσιάσθηκαν στο παρελθόν τα νιάτα άντλησαν δυνάμεις και παράδειγμα από προηγούμενες γενιές νέων στην Ελληνική Ιστορία ακόμα κι όταν τους είχαν απαγορέψει την γνώση της. Σήμερα προσπαθούν με άλλους πιο περίτεχνους τρόπους να επιχειρήσουν το ίδιο πράγμα, την αποκοπή των νέων από την συνέχεια μιας παράδοσης θρησκευτικής και εθνικής που μας επέτρεψε να επιβιώσουμε σαν ανεξάρτητη οντότητα.
    Να μας σπρώξουν στο χωνευτήρι των εθνών.

    Σήμερα που η σημασία του έθνους είναι πιο σημαντική όσο ποτέ, ακόμη και οι Φλαμανδοί ξαναποκτούν εθνική συνείδηση και υπερηφάνεια στο Βέλγιο, οι εξτρεμιστές Αλβανοί και Σκοπιανοί βέβαια πολύ πιο επικίνδυνα «κοντά» μας, πως είναι δυνατόν εμείς να προσπαθούμε να σβήσουμε την δική μας εθνική συνείδηση, ιστορία, παράδοση και θρησκεία για χάρη της παγκοσμιοποίησης που προσπαθούν να μας επιβάλλουν οι εθνοεκτελεστές και τα ντόπια θύματα ή πιόνια τους.

    Η οικονομική παγκοσμιοποίηση μπορεί να αυξάνει τα προσωρινά κέρδη άλλων προσπαθώντας να διαλύσει την συνοχή και τα σύνορα μικρότερων χωρών αλλά απερίσκεπτα προκαλεί τέτοιες εθνικιστικές διαμάχες και οικονομικές ανισότητες που τώρα και στο μέλλον τα νιάτα θα πληρώνουν τις συνέπειες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Δεν νομίζω ότι μπορεί να απαντηθεί το ερώτημα -τουλάχιστον όχι στα πλαίσια ενός post και των σχετικών σχολίων, ακόμη κι αν αυτά ξεπεράσουν τα χίλια...

    Μπορούμε όμως να δούμε και να φωτίσουμε επιμέρους τμήματα μιας γενικής εικόνας -και, στο πλαίσιο αυτό, το φαινόμενο που με ανησυχεί περισσότερο είναι αυτό που επισημαίνει πιο πάνω ο svensken: η ύπαρξη ενός τμήματος της νεολαίας, φοβάμαι αρκετά σημαντικού σε μέγεθος, που προβάλλει σαν ιδανικό το "να βολευτούμε σε μια θεσούλα", όπου "θα καθόμαστε και ο μισθός θα πέφτει". Όχι ότι η επιδίωξη της ασφάλειας είναι απαραιτήτως κακή -αλλά ο στόχος να-μη-δουλεύω-και-να-πληρώνομαι, για ανθρώπους 20 χρονών, είναι τρομακτικός...

    Νέοι χωρίς λαχτάρα για δημιουργία (έστω κι αν πρόκειται να καταλαγιάσει) και χωρίς όνειρα (έστω κι αν μέλλουν να διαψευστούν): Δεν μπορώ να φανταστώ χειρότερο εφιάλτη για το μέλλον μιας κοινωνίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Χαίρετε,

    πράγματι δύσκολο θέμα. Συμφωνώ με τον σαλβατορε και εν μέρει με τις απόψεις του oldman. Ωστόσο, με δεδομένο οτι ανήκω στην γενιά των 20-30 (είμαι 29) οφείλω να σημειώσω πως η γενιά αυτή πράγματι γνώρισε απλόχερα παροχές με το μέτρο εκείνων που μεγάλωσαν σε συνθήκες πολέμου ή σχεδόν. Το σύνδρομο του νεοέλληνος γονέα για επιστημονικοποίηση της νέας γενιάς (αν δεν ειναι δικηγόρος, γιατρος, πολιτικος μηχανικός και αάντε οικονομολογος) νομίζω οτι κάτι πρεπει να εξηγει. Επίσης, η απαξίωση για την πολιτική και γενικότερα για τα κοινά είναι κάτι που χαρακτηρίζει την πλείοψηφία των σκεπτόμενων ανθρώπων (αν και υπήρξε επικίνδυνο χαρακτηριστικό). Πιστευω όμως οτι τελικά ειναι πιο υγιές να ξοδεύεις την ενέργεια σου σε οτιδήποτε πραγματικο,δημιουργικό,αληθινό οπως ειναι η μουσική, το θέατρο, ο κινηματογράφος, η οδήγηση στην τέλεια διαδρομή ή τέλος πάντων κάνοντας γλυκό έρωτα με τον αγαπημένο σου...Παρόλα αυτά, αν συζητήσει κανείς ακομά και με άτομα των 20+ καταλαβαίνει ότι υπάρχει άποψη και στάση έναντι του σημερινού κοινωνικοπολιτικού κατεστημένου. Αρκεί να υπάρξει το έναυσμα γιατί η φλόγα σίγουρα περιμένει..!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Οι νέοι θέλουν κυρίως χρήματα. Θέλουν ωραία ρούχα, ωραία αυτοκίνητα, ωραία σπίτια, σκάφη, ταξίδια, άνεση. Επίσης, θέλουν να είναι οι ίδιοι όμορφοι. Τους ενδιαφέρει αυτό πολύ.
    Αθλούνται αρκετά, τείνουν όλο και περισσότεροι προς την υγιεινή διατροφή και την οικολογία, αλλά ταυτόχρονα ξεσκίζονται σε ξύδια, φούντες, χαπάκια. Περιστασιακά όμως. Για να διασκεδάζουν, δεν πέφτουν με τα μούτρα.
    Είναι πολύ ανασφαλείς. Προτιμούν κάτι σίγουρο, από το να τρέχουν και να μην φτάνουν. Τους δελεάζει πολύ μια θέση στο δημόσιο και τους πιο μορφωμένους μια ανώτερη θέση στο δημόσιο. Οι γιατροί κλείνουν με ευκολία τα νέα τους ιατρεία για να μπουν στο ΕΣΥ.
    Είναι συχνά βαριεστημένοι και δεν πολυασχολούνται με τίποτα, ούτε καν με το σεξ. Τα αγόρια δεν κυνηγάνε τα κορίτσια και τα κορίτσια γουστάρουν πολύ τις γυναικοπαρέες. Όταν έχουν ορέξεις όμως, κάνουν σεξ με οποιονδήποτε και οπουδήποτε. Οι τουαλέτες των clubs σφύζουν από ζωή. Έχουν μάθει όμως καλά το προφυλακτικό.
    Είναι συντηρητικότεροι από παλιότερες γενιές. Θέλουν το σπίτι τους, την οικογένεια τους και μια «φυσιολογική» ζωή. Δεν τους αρέσουν οι ακραίες καταστάσεις, ούτε τα ανεξέλεγκτα πάθη. Είναι πιο «χαμηλών τόνων».
    Τέλος, δεν έχουν τόσο ιδέες και όνειρα, αλλά στόχους.
    Α! Και μιλάνε πολλές γλώσσες, όχι όμως καλά ελληνικά. Αλλά λίγο τους ενδιαφέρει…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Η νεότης είναι μια ασθένεια που μοιάζει με τον τυφοειδή πυρετό. Και, ως γνωστόν:

    "Ο τυφοειδής πυρετός είναι μια τρομερή ασθένεια. Είτε σε σκοτώνει, είτε σε καθιστά ηλίθιο. Γνωρίζω καλά τι λέω, καθώς τον έχω περάσει."

    Patrice McMahon,
    Ιρλανδικής καταγωγής Γάλλος στρατηγός,
    πρώτος πρόεδρος της Τρίτης Δημοκρατίας (1873-1879)

    Οχι λιγότερο σοβαρή είναι και η εξής παρατήρησή μου: το κυριότερο πρόβλημα (αυτο)προσδιορισμού των σημερινών νέων προκύπτει από το ότι οι σημερινοί μη-νέοι αρνούνται πεισματικά να γεράσουν!

    Traum

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Ως τελευταία προσθήκη θα ήθελα να επισημάνω πως η «σαχλαμάρα» (π.χ δελτίο ειδήσεων του STAR) και παρόμοιες ισοπεδωτικού τύπου μεγαδόσεις ελαφρότητας και κυνικής καθοδήγησης προς υπερκατανάλωση φαύλων σκουπιδιών, πιστεύω πως δεν αποτελούν θεμέλιο λίθο προόδου και δείκτη ευημερίας, παρά παρενέργειες που πρέπει να καταπολεμηθούν, τηρώντας τα προσχήματα αλλά με σιδηρά πυγμή, ΑΜΕΣΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Η νέα γενιά δεν είναι μόνο αυτή που προβάλλεται από τα ΜΜΕ, που διαφημίζεται μέσω των ανεγκέφαλων ελληνικών σήριαλ, που καταδικάζεται από αυτούς που την έχουν κακομάθει και που τα "σπάει" έξαλλη στο Σύνταγμα.

    Υπάρχουν -και μάλιστα πολλοί- νέοι που είναι και φιλόδοξοι και πέρα από πρόθυμοι να παλέψουν για το μέλλον τους. Ομως αυτοί οι νέοι δεν πουλάνε στο επιχείρημα "Πεινάει ο κόσμος...". Δεν ανταποκρίνονται στο "μεροκάματο" όσων βολεύονται να εκτιμούν ότι όλοι είναι ίδιοι.

    Ορισμένοι απ' αυτούς έχουν την δυνατότητα να εγκαταλείψουν τη χώρα και να δοκιμάσουν τον εαυτό τους στο εξωτερικό -και συνήθως με μεγάλη επιτυχία.

    Οι υπόλοιποι μένουν εδώ. Κάποιοι απ' αυτούς με τις ικανότητές τους αλλά και την βοήθεια της τύχης και -δυστυχώς- των απαραίτητων γνωστών, καταφέρνουν να ελιχθούν και πιστεύω ακράδαντα ότι συνεισφέρουν σημαντικά στο να κρατιέται η χώρα όρθια. Και κάποιο ποσοστό προσπαθεί, προσπαθεί και στο τέλος ευνουχίζεται για να επιβιώσει.

    Ενα παράδειγμα. Στη χώρα που οι τράπεζες δανείζουν κυρίως για την αγορά ρούχων και σπιτιών, και στο άκουσμα της ταμπέλας "νεανική επιχειρηματικότητα" αντιλαμβάνονται τα εγκαίνια ενός ακόμη σουβλατζίδικου ή καφετέριας, είναι λογικό α) να πιάνουν τόπο τα επιχειρήματα όσων νιώθουν ότι περιστοιχίζονται από κ***παιδα και β) να αυξάνονται τα "παλιόπαιδα".

    Πάλι καλά να λέμε. Αλλωστε ας μην ξεχνάμε πόσοι γονείς δεν έχουν προσπαθήσει (και θα εξακολουθήσουν να προσπαθούν) να χώσουν το παιδί τους στο δημόσιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ακούγομαι ισοπεδωτικός ίσως αλλά δυστυχώς έτσι έχω δει να συμβαίνει.
    στα πανεπιστήμια, τους χώρους ελεύθερης έκφρασης ιδεών, στις μαζικές συνελεύσεις επί σημαντικών θεμάτων η αιτιολογία ψηφίσεως υπέρ καταλήψεων ήταν για αρκετούς οι ευκαιρίες εκδρομών σε Αράχωβα,Καλάβρυτα, Μύκονο. και τα επαναστατικά μυαλά, οι ανατρεπτικοί, αγκυλωμένοι σε αντιεξουσιαστικές καθαρά θεωρίες δίχως πλήρη επιχειρήματα να κινδυνολογούν και να θριαμβολογούν για τις καταλήψεις. και βγαίνοντας από τα πανεπιστήμια, οι περισσότεροι, βολεμένοι σε θέσεις δημιουργημένες για τους ίδιους. "επαναστάτες της πορδής με τα λεφτά του μπαμπά"...
    και όλοι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο προς τη διεύθυνση εκείνη που τους βολεύει αλλά εκείνοι να μην αλλάξουν. ο εαυτός μας μας αρέσει αρκεί να είχε περισσότερα χρήματα, περισσότερες γκόμενες, πιο γρήγορα αυτοκίνητα και περισσότερο χρόνο.

    δεν βγάζω τον εαυτό μου έξω από τη γενιά μου.
    είμαι ιδιαιτέρως συντηρητικός σε πολλά πράγματα και δεν προσπαθώ να αλλάξω τίποτα γιατί κουράστηκα ήδη. μπορούσα κάποτε να "βολευτώ" κι εγώ αλλα προτίμησα την αξιοπρέπειά μου και να χτιστώ με τις δικές μου πλάτες. το ότι δεν χρησιμοποίησα το "μέσο" δεν με κάνει καλύτερο από τη στιγμή που δεν έπραξα προς την εξάλειψή του.
    μου αρέσει όμως να συζητάω και θεωρώ ότι οι ορθές συζητήσεις, τη στιγμή που το σύστημα και εμείς οι ίδιοι δεν μας μάθαμε να συζητάμε, μπορεί να οδηγήσει σε αλλαγή της σκέψης, σε προβληματισμό. και έτσι ίσως κάποτε να μπορέσουμε να αλλάξουμε μυαλά και κάτι καλό να προκύψει.
    αλλά φθάνουμε πάλι στο πρωταρχικό πρόβλημα που είναι η έλλειψη σοβαρής παιδείας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Καλησπέρα...

    Διαβαίνων τα 40, θα μιλήσω για τη δική μου γενιά... αν και η άποψή μου δεν μπορεί να αποφύγει εν πολλοίς την προσωπική μου εμπειρία...

    Εμείς οι σημερινοί 40 έχουμε κάποια γενικά χαρακτηριστικά...

    1) Μεγαλώσαμε φτωχοί ως παιδιά τα τέλη της 10ετίας 60 και αρχές 70. Εγώ στο Δημοτικό Σχολείο θυμάμαι τη φτώχια που υπήρχε, που οι σημερινοί 20δες και 30δες δεν μπορούν να διαννοηθούν...



    2) Μεγαλώσαμε (ως νέοι) στη 10ετία των 80s όπου υπήρχαν ακόμη οράματα, ψευδαισθήσεις, ιδέες αλλά και αγκυλώσεις συντήρηση. Τα καλά: Η συντήρηση ήταν στο περιθώριο. Το τρίπτυχο Πατρίς θρησκεία οικογένεια χλευαζόταν. Ο κόσμος ήθελε την αλλαγή. Πιστεύαμε στην αξιοκρατία και στην ελληνική κοινωία άρχιζε δειλά να εμφανίζεται ο πλουραλισμός...
    Τα κακά: Η Ελληνική προοδευτική αριστερά άρχιζε να μπατάρει... Τα συντηρητικά της μέρη (ΚΝΕ) υποστήριζαν ασμένως την καταρρέουσα ΕΣΣΔ και οιαδήποτε πολιτική της σε βαθμό ηλιθιότητας. Τα υπόλοιπα ήταν διάφορες τυχάρπαστες πολυσχιδείς ομάδες που ήταν κυρίως οπαδοί από Καντάφι (ΕΕΚ) έως Μάο (ΚΚΕ με διάφορα μ,λ). Με λίγα λόγια η αριστερά στην Ελλάδα παρέμεινε αγκυλωμένη σε αντιλήψεις ολωσδιόλου αναχρονιστικές και μάλλον κατώτερη των περιστάσεων... Αυτός ήταν άλλωστε και ο λόγος που το ΠΑΣΟΚ μαζικοποιήθηκε (σε επιλογή κάλπης έστω) τόσο πολύ...
    Επομένως υπάρχει λόγος σοβαρός... που λέει και το τραγούδι...

    3) Άρχισε δειλά η επιρροή της Ευρώπης με τα καλά της.. Έστω από τον απλό συγχρωτισμό με τους Ευρωπαίους... Το 1987 που βρέθηκα για πρώτη φορά στη Βιέννη έπαθα πολιτισμικό σοκ... Δυστυχώς ήταν και για την Ευρώπη άνευρη πνευματικά η 10ετία τότε...

    ...με τα κακά της... έπεσαν πολλά Ευρωπαϊκά χρήματα σε μια Ελλάδα τελείως ανέτοιμη... Τα χρήματα δυστυχώς τα διαχειρίστηκε η φερώνυμη ως γενιά του Πολυτεχνείου, η οποία:

    α) Εκποίησε την όποια προοδευτικότητά της για λίγα ευρώ

    β)Κατέλαβε ταχέως θέσεις κλειδιά με αρκετά καλούς μισθούς πράγμα λογικό εφόσον οι θέσεις αυτές δηιουργήθηκαν τότε

    γ) Συντηρητικοποιήθηκε στο μέγιστο καθώς με προοδευτικό προσωπείο απαξίωσε τα πτυχία, απαξίωσε τα μεταπτυχιακά, βοήθησε στην εκτόξευση της μετριοκρατίας και κατασπατάλησε το δημόσιο χρήμα χωρίς να αφήσει πίσω της έργο ιστορικά κρίσιμο για τη χώρα... Ήτοι: σιδηροδρομικό δίκτυο (για αυτό είναι ακριβά τα λαχανοκηπευτικά). Πανεπιστήμια με αντίκρυσμα τόσο στην Ελληνική κοινωνία όσο και στην παγκόσμια σκηνή...
    Με λίγα λόγια ανήγαγε τον ερασιτεχνισμό της σε επιστήμη και οι κάλφες διαχειρίστηκαν τεράστια κονδύλια με κάπως αλαζονική διάθεση...
    Τα εκατομύρια ευρώ που χάθηκαν την κρίσιμη δεκαετία του 90 και δεν δημιουργήθηκε ουδεμία υποδομή μαρτυρούν από μόνα τους τον ερασιτεχνισμό...
    Τόσο πολύ επηρέασε αρνητικά μια (πραγματικά προοδευτική κάποτε) γενιά που εμείς οι 40δες την αποκαλούμε "επάρατο". Φυσικά δεν έφταιγαν οι ίδιοι... αλλά αυτό δεν μετριάζει το βαθμό της ευθύνης τους. (υποννοώ μην καμώνονται τους προοδευτικούς)

    3) Είμαστε σταθερά αποκλεισμένοι από θέσεις αν και κατέχουμε τα τυπικά προσόντα με αφθονία. Οι θέσεις είναι πλέον λίγες και παραδίδονται μέσω nepotism και cronyism στην επόμενη από εμάς γενιά. Για αυτό έχω να πω ότι δεν με ενοχλεί γιατί στη χώρα τα πράγματα εξακολουθούν να είναι μετριότατα και άθλια... Κανείς δεν κατέχει δημόσιο αξίωμα με αξιοκρατία και κάνει τραγικές (και για τον ίδιο) εκπτώσεις για να το κρατήσει. Τα πανεπιστήμια της Ελλάδας πλέον δεν είναι αξιολογημένα ούτε και ανήκουν στα καλά... (στην ουσία δεν αναγνωρίζονται ως σοβαρά και ούτε είναι ούτε και ήταν ποτέ). Είμαστε χώρα τριτοκοσμική με 6/10 στο λεκανοπέδιο (αλήστου ασχήμιας πολεοδομικό συγκρότημα) και 4/10 στην άνευρη επαρχία. Το μόνο παρήγορο είναι ότι η νέα γενιά (σημερινοί 30 παρά κάτι) με τα δοτά αξιώματα που παίρνει γνωρίζει (τουλάχιστον) καλά Αγγλικά. Οπότε αναμφισβήτητα δεν είναι αναλφάβητη.

    4)Έίμαστε φτωχοί σε σχέση τόσο με τους πατεράδες μας (75 at about) όσο και τους Θείους μας (60 at about). Τα πάντα γύρω μας είναι ακριβά... Ακόμη και μια γέννα ενός τέκνου δεν δυνάμεθα να υποστηρίξουμε άνευ βοήθειας. Οι μισθοί μας είναι σταθερά στα 1000 με 1500 € περίπου. Το κόστος ζωής έχει εκτοξευτεί τόσο στην πρωτεύουσα που πλέον μας αποδιώχνει...



    Ανήκω στο άνω φράγμα των νέων, και σταθερά δεν ελπίζω σε τίποτα για τη χώρα... (χαμαί πέσαι Δεδάλου αυλά...)
    Δεν νομίζω ότι με πορεία ή βία θα αλλάξουν τα πράγματα... Η μικρομεσαία τάξη στην Ελλάδα είναι εγκλωβισμένη... Ζούμε σε μια χώρα όμοια με τις πρώην υπαρκτού σοσιαλισμού (1000000 και κάτι Δημόσιοι υπάλληλοι ήτοι αργόμισθοι, μη παραγωγικοί χωρίς πρωτοβουλίες και αποκλεισμένοι... έρμαια των δύο κομμάτων του τύπου και της εκκλησίας)

    Τα ressentiment συναισθήματα αυτά δεν αντικατοπτρίζονται επάνω μου καθώς με την προσπάθεια μπορεί στην Ελλάδα να μην κέρδισα τίποτε, έχω όμως κερδίσει αρκετές φορές (θέσεις και χρήμα) στο εξωτερικό... Σε εμένα πιστεύω... Όχι στην Πατρίδα μου...

    Την πολιτική στην Ελλάδα, όπως και τους πολιτικούς τους βλέπω σαν γκροτέσκο... μια φαρσοκωμωδία που θα έχει κάποτε τραγικές συνέπειες... Εξαιρώ κάποιους πολιτικούς όπως τον κο Χατζηδάκη, ή τον Κο Κοντογιαννόπουλο, αλλά δεν μπορούν να κάνουν τίποτε πλέον...

    [Ίσως να έχει φθάσει η χώρα σε ώριμο χρόνο να γίνει η Δημοκρατία μας προεδρική... όπως σωστά έχουν πει συχνά πυκνά bloggers σε αυτό το post ]

    Ελπίζω να με συγχωρέσετε για το παραλλήρημα - σεντόνι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Δεν ξέρω αν είμαστε "καλύτερη" ή "χειρότερη" γενιά (δύσκολο να ορισθεί κάτι τέτοιο), αλλά σε κάποια πράγματα οπωσδήποτε είμαστε τυχεροί και σε κάποια άτυχοι.

    Τυχεροί:
    1. Έχουμε πολύ μεγάλη ελευθερία έκφρασης (κατ' αρχάς πολιτικής, κατά δεύτερον στην οικογένεια, το σχολείο, την κοινωνία).
    2. Έχουμε πολύ μεγάλη (και σχετικά φθηνή) πρόσβαση στην πληροφόρηση, λόγω της τεχνολογίας.
    3. Έχουμε, πολλοί από εμάς, γονείς με την οικονομική ευχέρεια να μας συντηρήσουν ή να μας ενισχύσουν, γενικώς να μας συνδράμουν σε περίπτωση ανάγκης ή επιλογής.
    4. Έχουμε τεράστια αγορά εργασίας, στην οποία μπορούμε να αναζητήσουμε την τύχη μας (τουλάχιστον ολόκληρη την Ευρωπαϊκή Ένωση!)

    Άτυχοι (κυρίως όσοι είμαστε στην Ελλάδα):
    1. Έχουμε εκπαιδευτικό σύστημα, ιδίως στην ανωτάτη παιδεία, που στελεχώνεται από ένα αυτο-αναπαραγόμενο κατεστημένο.
    2. Η απασχόληση στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα προσφέρεται ως πολύ ελκυστικότερη λύση από τον ιδιωτικό - πράγμα που σημαίνει ότι γνωριμίες, κομματική ενασχόληση, θράσος κ.λπ. μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες (εντός Ελλάδος) από ταλέντο, όρεξη για δουλειά, σεμνότητα.

    Μου φαίνεται ότι η σημερινή νεολαία χαρακτηρίζεται, σε σχέση με τις μεγαλύτερες γενεές, από τα παραπάνω πλεονεκτήματα (πόσο τα αξιοποιεί και πόσο κάνει κατάχρησή τους) και μειονεκτήματα (πόσο τα ξεπερνά και πόσο την καταβάλλουν). Αλλά όλοι οι σχολιαστές που επεσήμαναν ότι οι 35άρηδες (προς τους οποίους πλησιάζω) διαφέρουν πολύ από τους 20άρηδες έχουν δίκαιο, τα παραπάνω στοιχεία διαφοροποιούνται και μεταξύ των ηλικιών αυτών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Είμαι 32 χρονών και όταν παρατηρώ τους νεότερούς μου, ειδικά ηλικίες < 20, τους ζηλεύω. Πιστεύω ότι τα παιδιά αυτά είναι αιώνες μπροστά από τη δική μου γενιά, άνετα, απελευθερωμένα, έχουν αυτοπεποίθηση και διαμορφώνουν μια ανεξάρτητη προσωπικότητα σε πολύ μικρότερη ηλικία. Δέχονται αμέτρητα ερεθίσματα, οι νέες τεχνολογίες δεν είναι απλά ένα εργαλείο, μεγάλωσαν μ’ αυτές κι έχουν επηρεάσει τον τρόπο που σκέφτονται και μαθαίνουν. Σε μεγαλύτερες ηλικίες όμως ( > 25) τα πράγματα αλλάζουν. Όταν φτάσει η στιγμή να αξιοποιήσουν τις δυνατότητές τους οι νέοι στην Ελλάδα συνθλίβονται, η ελληνική κοινωνία είναι εξαιρετικά εχθρική μαζί τους. Είναι αναγκασμένοι να μένουν με την οικογένειά τους για πολλά χρόνια. Στον επαγγελματικό στίβο, σε δημόσιο ή ιδιωτικό τομέα, δεν υπάρχει τίποτα που θα επιβραβεύσει την προσπάθεια και τη δημιουργικότητά τους. Λογικό επακόλουθο είναι ότι εντάσσονται στο σύστημα και ο φαύλος κύκλος συνεχίζεται. Είναι παράλογο να κατηγορούμε τους νέους για αδιαφορία ή να περιμένουμε απ’ αυτούς θαύματα. Η ευθύνη ανήκει στις λίγο μεγαλύτερες γενιές που πρέπει να διαμορφώσουν ένα περιβάλλον ευνοϊκό για τους νέους (και όσους αισθάνονται νέοι και έχουν διάθεση να δημιουργήσουν και να παράγουν.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Ας σας πω και γω μερικά πράγματα, έτσι όπωςς τα βλέπω τώρα που είμαι 20. Δεν μπορείτε να μας βάλετε σε ένα καλούπι. Μέσα στην ίδια γενιά μπορείς να βρεις χιλιάδες διαφορετικά είδη ανθρώπων με διαφορετικό σκεπτικό και διαφορετικές αντιδράσεις.

    Δεν είμαστε όλοι ίδιοι και εξαιτίας της ποικιλομορφίας της γενιάς μας δεν είναι κανείς σε θέση να μας κρίνει. Ο travel life έδωσε μια συνοπτική περιγραφή των πραγμάτων ως έχουν, αλλά και πάλι δεν μπορούμε να βγάλουμε έτσι συμπέρασμα. Για να έχεις μια σωστή άποψη θα πρέπει να παρακολουθήσεις τους νέους, τις συζητήσεις τους, τις αντιδράσεις τους και τις απόψεις τους και όχι να τους κρίνεις επειδή τους συναντάς κάθε μέρα στην καφετέρια να παίζουν τάβλι. Πότε θα το κάνουν αυτό; Μεθαύριο που θα πνίγονται στη δουλειά; Ή μήπως είχαν την ευκαιρία παλαιότερα που έτρεχαν μονίμως σε σχολείο-φροντιστήριο-γυμναστήριο-μουσική-ξένες γλώσσες-κλπκλπ.

    Ένα πράγμα που μας απασχολεί ακόμη και εμάς είναι η Επόμενη γενιά. Δηλαδή τα σημερινά 15-17χρονα. Έχουν υιοθετήσει όλα το καινούριο emo στυλάκι- ένας θεός ξέρει ποιος το ξεκίνησε- και το μόνο που τους απασχολεί είναι να κρύψουν το ένα τους μάτι με τη φράτζα και βάψουν τα μάτια τους κατάμαυρα. Είναι εύκολο να τους εντωπίσεις. Είναι αυτό το αγόρι που κάθεται μετα τη διαδήλωση της Τετάρτης στα MacDonalds με το πλατινέ βαμμένο μαλλί, μπουφάν στο κατακαλόκαιρο, φούξια μποξεράκι να φαίνεται γιατί το αλλοπρόσαλο παντελόνι του πέφτει κάτω από το κώλο και χαζογελάει την ώρα που ο μονόφθαλμος (βλ.φράτζα) κολλητός του του φτιάχνει με λακ, τζέλ και κερί τα μαλλιά (ναι, εκεί μέσα στον κόσμο) κάτω από τις επευφημίες τριών ηλίθειων κοριτσιών με φουξιόμαυρα μαλλιά και σκουλαρίκι στον αγκώνα. Ε όχι, αυτούς δεν μπορούμε να τους ανεχτούμε, πόσο μάλλον να περιμένουμε πως κάποια στιγμή θα δουν τη ζωή με σοβαρότητα. Και δεν θέλουμε όταν λένε ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ να εννοούν αυτούς. Γιατί είναι ξεφτίλα.

    Ο Salvatore1789 μίλησε για σεξουαλικότητα. Αυτό είναι ένα καλό κομμάτι της γενιάς μας. Το πρόβλημα εντωπίζεται όμως αλλού. Όλοι ξέρουμε πως κανένα 14-5χρονο δεν είναι έτοιμο να δεχτεί και να απολαύσει την σεξουαλικότητα του, όμως η έξαρση των συζητήσεων γύρω από αυτό το θέμα τα οδηγεί να πιέσουν τους εαυτούς τους να ασχοληθούν με τη "σεξουαλικότητα" τους (η παιδικότητα πέθανε) μια ώρα αρχύτερα χωρίς αυτό να τα κάνει να νιώθουν καλύτερα. Οπότε ας μη μιλάμε για "υγιείς" κατάστάσεις όταν πρόκειται για τέτοια θέματα.

    Αυτά. Τις καλημέρες μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. H διαφορετικοτητα των γενεων συνισταται οχι στις ενδυματολογικες συνηθειες τους αλλα στην γυμνια τους και στην ορμονικη τους αναλογια....
    Το χασμα με την βοηθεια και του fotoshop γινεται αδιφαγο..η σαρανταρα/ης αντιμετωπη με την κυταριτηδα και τα παχακια η/ο 20αρα αντιμετωπη με το χρονο..κινουντε και οι δυο πανω στην πλατφορμα που βρηκαν απο την γενια των γονιων τους.
    Πανω σε αυτην την βαση εχουμε αυτους που υποστηριζουν τη νεα γενια προσδοκοντας κατα βαθος λειο και απαλο μπουτι και απο την αλλη αυτους που εχουν χασει καθε ελπιδα για κατι τετοιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Είμαι 23 χρονών. Σίγουρα το κυριότερο χαρακτηριστικό της σημερινής νεολαίας είναι η μεγάλη ελευθερία σε θέματα σεξουαλικότητας και σχέσεων. Αυτό σε συνδιασμό με το ότι δεν έχουμε ζήσει πολέμους, φτώχεια, στερήσεις ανεβάζει πάρα πολύ την ποιότητα ζωής συγκριτικά με τις προηγούμενες γενιές.

    Το πρόβλημα είναι ότι δεν έχουμε, ως νέοι, την βιωματική σύγκριση με τα προηγούμενα χρόνια και είναι πολύ δύσκολο να εκτιμήσουμε πραγματικά τις πολύ ευνοικές συνθήκες στις οποίες μεγαλώνουμε.

    Ίσως και γι' αυτό, κατά την προσωπική μου εκτίμηση, οι νέοι των καφέδων, των πολιτικών νεολαίων και της γενικότερης απραγίας είναι πολύ περισσότεροι από τους νέους με φιλοδοξίες, με οράματα και όνειρα.

    Θα ήθελα να επισημάνω πάντως, ότι υπάρχει ένας περίεργος μύθος ότι μεγαλώσαμε "ηλεκτρονικά". Και σε αλάνες παίξαμε μικροί, και σε playstation, και δια ζώσης φλερτάραμε και φλερτάρουμε, και με SMS. Εκτός και αν τα πράγματα στη Θεσσαλονίκη είναι τόσο διαφορετικά σε σχέση με την Αθήνα. Ας μη τα ισοπεδώνουμε όλα. Και στην τελική, σήμερα για ένα νέο παιδί που θέλει να αθληθεί και να κοινωνικοποιηθεί μέσα από τον αθλητισμό υπάρχουν πολύ πιο οργανωμένες δραστηριότητες με τις οποίες μπορεί να ασχοληθεί (κολυμβητήρια, στίβος, γυμναστήρια) σε σχέση με τα παλαιότερα χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Ο/Η oldman είπε...

    @alexandros

    Αυτό που είναι 100% σίγουρο πάντως , είναι ότι κάθε γενιά είναι καλύτερη της προηγούμενης.

    Μου ακούγεται αρκετά δογματική και αυθαίρετη νομοτέλεια αυτό που λέτε. Κρύβει πολλούς κινδύνους ως αντίληψη το μοτό «οι νέοι ξέρουν καλύτερα, κοίτα γύρω σου και εμπιστεύσου την ροή των πραγμάτων». Η ιστορική διαδρομή του είδους μας, διδάσκει πως η κοινωνική πρόοδος έχει σκαμπανεβάσματα, κάνει «κοιλιές» κατά καιρούς με χρονική διάρκεια που ποικίλει από δεκαετίες μέχρι και αιώνες.
    Και ο νέος που καίει σύμβολα, βάζει φωτιές σε καταστήματα, σπάει αυτοκίνητα, κλείνει δρόμους και καταλαμβάνει τα πανεπιστήμια για να κάνει χαβαλέ, «νέα γενιά» είναι. Δεν τον εμπιστεύομαι όμως ούτε και τον επικροτώ. Αυτό δεν είναι αντίδραση, είναι χουλιγκανισμός. Το άλλο –και εξ’ ίσου καταστρεπτικό- άκρο της «χίπικης» (?) αδιαφορίας.

    --------------------------------

    Θεωρώ ότι δεν εκφράζω κάποια δογματική θέση ούτε θεωρία.
    Ίσως δεν έγινα κατανοητός αλλά εννοούσα τις νέες γενιές ανθρώπων και όχι απαραιτήτως Ελλήνων.Η ιστορική διαδρομή του ανθρώπου τα τελευταία 2500 χρόνια ενισχύει την άποψη ότι ο κόσμος ως σύνολο και όχι ως μεμονωμένες κοινωνίες (αν εξαιρέσεις τον Μεσαίωνα αλλά μόνο στην Ευρώπη) κάνει συνήθως βήματα και ορισμένες φορές άλματα προς τα εμπρός.

    Μπορεί οι σημερινοί νέοι του Καμερούν και της Ελλάδας π.χ. να είναι χειρότεροι από τους αντίστοιχους πριν από 50 χρόνια αλλά συνολικά παρατηρείται πρόοδος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Είμαι στα 28, νομίζω οριακά εντός της "νέας γενιάς".

    Λοιπόν, στη γενιά μας, όπως και στις προηγούμενες (φαντάζομαι), όποιος μπορεί σώζει τον εαυτό του.

    Είμαστε φτωχοί, παιδεία δε λάβαμε ποτέ. Μάθαμε φυσική, θρησκευτικά, και λίγα, σπαστά ελληνικά. Γίναμε οι σύγχρονοι βάρβαροι.

    Τα νέα μέσα - κυρίως το internet - δίνουν μια ελπίδα σωτηρίας για τους λίγους, τους δυνατούς, που από μόνοι τους θα αποφασίσουν να βελτιώσουν τον εαυτό τους.

    Σε απόλυτους αριθμούς, οι αξιόλογοι νέοι είναι λίγο περισσότεροι σήμερα. Έπρεπε, όμως, να είναι πολύ περισσότεροι. Έπρεπε να αποτελούν την πλειοψηφία.

    Είμαστε άλλη μια αποτυχημένη γενιά. Ελπίζω η επόμενη να τα πάει καλύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. @ cristalin

    Αντί να ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες σκυμμένοι πάνω από τάβλια οι νέοι θα μπορούσαν να σκύψουν πάνω και από κανένα βιβλίο (ο μέσος Έλληνας διαβάζει από κανένα έως ένα βιβλίο το χρόνο, να μια ευκαιρία να αλλάξει από τους νέους αυτή η θλιβερή στατιστική), να κάνουν κάποιο σπορ (τελευταίοι οι Έλληνες σε αυτό στην Ευρωπαϊκή Ένωση), να ταξιδέψουν σε Ελλάδα και Ευρώπη να γνωρίσουν άλλους νέους που μπορεί να μην περνάνε τη ζωή τους σκυμμένοι πάνω από τάβλια. Δεν κρίνω, απλά πιστέυω ότι το τάβλι με τη φραπεδιά στην καφετέρια υποδηλώνει κάποιου είδους παραίτηση, και στα 20 είναι πιστεύω λίγο νωρίς για κάτι τέτοιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Δηλαδή, είναι πάντοτε ΑΛΛΟΣ ο νέος που πάει στην καφετέρια, ο νέος που ξενυχτάει στα μπαρ και άλλος εκείνος που θα διαβάζει, θα σκέφτεται, θα μαθαίνει μέσα από βιβλία, τεχνολογία;
    Οχι, τις περισσότερες φορές είναι τα ίδια πρόσωπα.

    Παλαιότερα η κοινωνία αντιμετώπιζε αλλιώς καταστάσεις και είχε πολλά στερεότυπα.
    Μη βλέπανε μορφωμένο παιδί σε καφέ.. Πάει η εκτίμησις..
    Αν ήταν δε κοπέλα και συνοδεύονταν..

    Χαίρομαι που κάποια στερεότυπα έχουν εκλείψει και σήμερα οι νέοι, μέσα από τα σίγουρα προβλήματα (πάντα θα υπάρχουν) είναι πιό ελεύθεροι.

    Ποτέ μου δεν είδα νεολαία τόσο συνειδητοποιημένη, ώριμη και ελεύθερη όσο σήμερα!

    Προσπαθώ να μην κάνω το λάθος να κρίνω τη νέα γενιά με βάση τα δικά μου δεδομένα. Ετσι, θα καταλήξω στα "οι νέοι σήμερα έτσι, οι νέοι σήμερα αλλιώς.." Εγωιστικό..

    Αυτό που λέω είναι: Να γίνουν μια κοινωνία που να είναι πρώτα από όλα η κοινωνία που ταιριάζει στους ίδιους..
    Και ας μην τους αρέσει κάποτε η δική μας η γενιά, των μεγαλύτερων.
    Εμείς τότε θα καμαρώνουμε. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. στη σχολη μου παρα πολλοι και πολλες ειναι ακρως πολιτικοποιημενοι και υπηρξα αυτηκοος μαρτυς να λενε οτι ''πρεπει να μπουμε σε ενα κομμα για να δικτυωθουμε" -εγω δεν καταλαβαινω απο αυτα-

    οποτε στην ουσια ρωτατε τι θα ψηφισει η μη πολιτικοποιημενη (και πιο ελευθερη) νεολαια?

    εχω μια μη πολιτικοποιημενη φιλη ετων 30 μολις αποφοιτησε απο πανεπ της αθηνας και μου λεει οτι θα γραφτει στο γραφειο τοπικου βουλευτη γιατι ''ολοι ετσι κανουν, εγω γιατι οχι?"

    παει, οσο μεγαλωνει καποιος, αυξανουν τα σκοντα που κανει... οι εκπτωσεις δηλαδη (διοτι παλια μου ελεγε οτι δεν ανηκει πουθενα και δεν ασχολειται)

    ΕΤΣΙ ψηφιζει η νεολαια λοιπον

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Στη σημερινή κοινωνία το μεγαλύτερον ιδανικό (άραγε πόσα άλλα μείνανε) είναι το χρήμα.Την κοινωνία αυτή δεν την δημιούργησε η σημερινή γενιά φυσικά αλλά η προηγούμενη(ες). Αρα γιατί απορούμε που οι περισσότεροι νέοι ψάχνουν να βρούν κάπου "τη θεσούλα τους" για να βολευτούν?

    Οταν το Διεθνές Περιβάλλον, η Ελληνική Πολιτεία ακόμη και η Εκκλησία ακολουθεί το "ο Σκοπός Αγιάζει τα Μέσα" φταίει η Νέα Γενιά που ακολουθεί διδάγματα από το περιβάλλον μέσα στο οποίο ζει???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. @alexandros

    Συνήθως ναι, κάνει από βήματα έως άλματα. Κάποιες φορές όμως, όταν κάνει πισωγυρίσματα ή ανόητα χοροπηδήματα στα τυφλά και προς λάθος κατεύθυνση, καλό είναι ένα μέρος της υπόλοιπης κοινωνίας να βγάζει από την ναφθαλίνη το συντηρητικό του κοστούμι που και πού και να παρατάσσετε απέναντί του. "Σταμάτα, τοίχος, πάνω στον ενθουσιασμό και την φούρια σου κάνεις ζημιές και θα τα διαλύσεις όλα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. προσωπικα επαψα να εχω ελπιδα για τη νεολαια της χωρας μου οταν

    1) οι συμφοιτητες ολοι μου λενε οτι θελουν να παρουν το χαρτι να το κορνιζαρουν και να δουλεψουν σε ασχετο επαγγελμα ,μαλλον στην επιχειρηση του μπαμπα

    2) οι αλλοι συμφοιτητες που μπηκαν στη σχολη αφου σπουδασανε 7 χρονια στην Ιταλια (αλλα η ελλαδα δεν δεχεται το διπλωμα και ξαναξεκινουν απο την αρχη ,χωρις ομως να περασουν εξετασεις), αυτοι λοιπον που ειναι ηδη 25 και θα τελειωσουν τη σχολη στα 32-37, και που τους αρεσει το συγκεκριμενο επαγγελμα στο οποιο οδηγει η σχολη, αυτοι ειναι που πανε στις πορειες και γραφονται στα κομματα οχι μονο για ιδιο οφελος αλλα γιατι πραγματικα πιστευουν οτι κατι θα αλλαξει με τη δραση, αυτοι ειναι που πανε στις πορειες κατα των ηπα κτλ... αυτοι οι παγιδευμενοι σε μια ακρως χαοδη κατασταση, απο τη μια ειναι ωριμοι (και λογω του οτι εζησαν μονοι απο μικροι στο εξωτερικο) αλλα και ανωριμοι επαγγελματικα μεχρι τα 35-40. Αυτοι λοιπον εμενα μου φαινονται ακρως ΓΝΩΣΤΟΙ-ΑΓΝΩΣΤΟΙ των εκλογων. (αλλα πιστευω ψηφιζουν το κομμα που θα φτιαξει τη παιδεια καλυτερα, εκει επικεντρωνεται η προσοχη τους για ευνοητους λογους)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Καλημέρα από Θεσσαλονίκη.

    Δυστυχώς αυτή είναι η εικόνα όπως την περιέγραψαν ο Γεράσιμος και ο Svensken. Δεν θέλω βέβαια να τους/μας (είμαι 32 ετών) βάλω στο ίδιο καζάνι. Θα προσπαθήσω λοιπόν να μιλήσω για τους νέους που με τρομάζουν.
    1) Με τρομάζουν οι νέοι που ψηφίζουν Ψωμιάδη γιατί "φιλλλαράκι, είναι και πολύ μάγκας και τα λέει χύμα και τσεκουράτα".
    2) Με τρομάζουν οι νέοι που λένε ακόμα πως πάλι με χρόνους με καιρούς πάλι δικά μας θα 'ναι.
    3) Με τρομάζουν οι νέοι που λένε: "Θα ρωτήσω τον πνευματικό μου και ό,τι μου πει...".
    4) Με τρομάζουν οι νέοι που βλέπουν από παντού, βορρά, νότο, ανατολή και δύση εχθρούς και θεωρίες συνομωσίας.
    5) Με τρομάζουν οι νέοι που στο άκουσμα και μόνο της λέξης Αλβανός ή Ρωσοπόντιος ή Γεωργιανός (και πάει λέγοντας) βγάζουν φλύκταινες και αυτοθαυμάζονται για την ανωτερότητά τους.
    6) Με τρομάζουν οι νέοι του φραπέ, του χαλλλαρά και του σκυλάδικου, ως μόνιμης ενασχόλησης.
    7) Με τρομάζουν οι νέοι που νιώθουν "εθνικά υπερήφανοι" όταν κερδίζουμε τη Eurovision και το Euro.
    8)Με τρομάζουν οι νέοι που τρώνε πίτα γύρο στο λεωφορείο και όταν δεν μπορούν να φάνε άλλο, απλά ανοίγουν το παράθυρο και πετάνε το υπόλοιπο.
    9) Με τρομάζουν οι νέοι που ενώ ακόμα δεν έσβησαν οι πυρκαγιές, ανοίγουν το παράθυρο και πετάνε το αναμμένο τσιγάρο μέσα στο δάσος της Σιθωνίας.

    Θα μπορούσα να γράφω μέχρι αύριο για το ποιοι νέοι με τρομάζουν. Πιο πολύ όμως με τρομάζει ο εαυτός μου γιατί έχω πάψει πια να λέω ελεύθερα τη γνώμη μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Ανήκω στην γενιά της μεταπολίτευσης, της πολιτικοποίησης και του αριστερισμού και όμως πιστεύω ότι πιο μούσκεμα απ' ότι τ' έκανε η δικιά μου γενιά δεν μπορεί να τα κάνουν οι νέοι. Εμείς είμαστε αυτοί που πρώτοι καταθέσαμε τα όπλα και βρεθήκαμε βολεψάκηδες στο δημόσιο και είδαμε τα όνειρα μας να καταρρέουν γρηγορότερα και απ' ένα λιωμένο παγωτό. Σήμερα οι νέοι καλούνται να παλέψουν με τις χίμαιρες και τ' αδιέξοδα που τεχνιόντως τους δίνει η δικιά μου γενιά. Καλείται η νέα γενιά να ζήσει σ' ένα κόσμο που η δικιά μου κατέστρεψε, χωρίς ελπίδες για το αύριο, με ανεργία και μια μαμά η οποία αγωνιά, για να έχει δίπλα της το βλαστάρι της μέχρι τα 30 , 40 όσο πάει. Αυτή η γενιά έχει δύο λύσεις ή να συμπαρασυρθεί στη ισοπέδωση και να χαθεί ή να αντισταθεί και να απαιτήσει ένα καλύτερο αύριο. Ευτυχώς εγώ σαν εκπαιδευτικός βλέπω και διαισθάνομαι το δεύτερο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Kάτι που πάντα με προβληματίζει όταν ταξιδεύω στην Ελλάδα (για τους ξένους τουρίστες... έχω άλλα ραμματα για τη γούνα τους..) είναι ο τρόπος που κάνουν διακοπές οι νέοι Ελληνες. Δεν έχω το χρόνο να γράψω τώρα ανλυτικά (καθ'ότι...διακοπές;)) αλλά υπόσχομαι να το κάνω! Είναι ένας άλλος απόλυτα αξιόπιστος τρόπος ψυχογράφησης της νέας γενιάς. Για τις προηγούμενες γενιές και τις συνήθειές τους όταν ταξιδεύουν, τα πειστήρια είναι πλέον αδιάσειστα! Για τους νέους όμως (που ευαγγελίζονται "εναλλακτικές" αποδράσεις και "ψαγμένες" φάσεις) νομίζω ότι μπορώ να γράφω για ώρες... Γιατί πιστεύω βαθύτατα ότι αν είχαμε οσφρανθεί κατ' ελάχιστο αυτό που μοναδικά εμπεριέχει αυτός ο τόπος.... θα είχαμε ίσως προηγηθεί της εποχής μας...
    Δυστυχώς κλείνει το ιντερνετ καφέ και μετά τη σύντομη παραμονή μου στον πολιτισμό θα εξαφανιστώ και πάλι. Δείνω μόνο ένα στίγμα, που ίσως γίνει συζήτηση. αλλά επιφυλάσσομαι να επανέλθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. @alexandros

    αν καθε γενια προοδευει τοτε γιατι η ανθρωποτητα ακομα στηριζεται στα κειμενα της αρχαιας ελλαδας και στις μεταγενεστερες ιδεες της Αναγεννησης?

    μηπως το μονο που πραγματικα εχει προοδευσει ειναι η τεχνολογια (και αυτη προς λαθος δρομο καθως δεν ειναι φιλικη με τη φυση) και οχι η Λογικη και η Σκεψη των ανρθωπων?

    μηπως αν κοιταξουμε πισω στην ιστορια θα δουμε περιοδους οπου υπηρχε δυναμικη στους νεους ανθρωπους ικανη να αλλαξει τα πραγματα και περιοδους οπου η στασιμοτητα κυριαρχουσε?

    μηπως ειμαστε σε μια περιοδο που η στασιμοτητα εχει παλι κυριαρχησει? φυσικο εξαλλου αφου η γενια μου ειναι η γενια που σαν εφηβοι βλεπανε reality στην TV και δεν χρειαζοταν να σκεφτουν το οτιδηποτε. εγω ειλικρινα κατηγορω τους γονεις μου που μου προσφεραν τοσο πολλα...στο τσακ τη γλυτωσα αν την εχω γλυτωσει και δεν γραφω αυτη τη στιγμη σε μια εξαρση αυτογνωσιας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Η νέα γενιά είναι το μέλλον κάθε κοινωνίας. Ας τους εμπιστευτούμε περισσότερο και ας τους κατηγορούμε λιγότερο. Δεν θα μας διαψεύσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. (κ. Δήμου σβήστε το ίδιο σχόλιο από τον προηγούμενο λογαριασμό μου και δημοσιεύστε το από αυτόν. ευχαριστώ)

    Πολύ χαίρομαι να διαβάζω τους μεγαλύτερους να καταφρονούν τη νέα γενιά. Γιατί αυτό δείχνει είτε ότι δεν τους μοιάζουμε, είτε ότι δεν μοιάζουμε στα πρότυπά τους, από τα οποία και οι ίδιοι διαφέρουν.
    Ανάμεσα στο νέο που σκοτώνεται στο τάβλι και τον παλιό νέο που σκοτωνόταν στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, προτιμώ μακράν τον πρώτο. Και οικτήρω όσους σήμερα ακόμη χαραμίζουν τη ζωή τους στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ υποσχόμενοι ότι θα αλλάξουν το πανεπιστήμιο όταν οι ίδιοι κάνουν 10 χρόνια να το τελειώσουν. Μακάρι (αν ήταν να τη χαραμίσουν) να τη χαράμιζαν στο τάβλι. Γιατί το τάβλι δεν θα μας φέρει ποτέ αντιμέτωπους με ξύλο, ενώ η πολιτική θα το κάνει. Το ίδιο και η θρησκεία. Το ίδιο και η πατρίδα. Η μεγαλύτερη κατάκτηση που έχουμε αρχίσει εμείς οι νέοι είναι αυτή της απομάκρυνσης από τις ιδεολογίες. Κάθε είδους.

    Είστε περήφανοι που με τις ιδεολογίες σας καταφέρατε να αλλάξετε την ιστορία, αλλά δεν συνειδητοποιείτε ότι και οι προηγούμενοι που εκθρονίσατε στο όνομα των δικών τους ιδεολογιών ανέβηκαν στην εξουσία (πνευματική, πολιτική κτλ).

    Ζήτω λοιπόν η νέα γενιά χωρίς καμία ιδεολογία. Η γενιά που τα κατώτερα μέλη της νοιάζονται μόνο για τον smsικό έρωτα και το prada γυαλί, ενώ τα ανώτερα μεγαλουργούν όπου υπάρχει πρόσφορο έδαφος μακριά από ψευδαισθήσεις πολιτικής, συναισθηματικές ομηρίες πατρίδας και νεφελώματα θρησκείας.

    Ζήτω η γενιά που ζει το εδώ και τώρα μόνο για τον εαυτό της και τους άλλους και όχι για απώτερους στόχους και οράματα-αιθέρα.
    Αδέσμευτη από τα πρέπει και τα πιστεύω των προηγουμένων, κενή τύψεων που δεν ακολουθεί τα δικά σας βήματα και τις δικές σας συμβουλές, κραδαίνουσα μόνο τη σημαία του ευ ζην και με μόνο περιορισμό να μην γινόμαστε επικίνδυνοι για τους γύρω και τους επόμενούς μας.

    Αν θέλετε να φανείτε χρήσιμοι, όλοι εσείς οι παλιοί, απλώς σταματήστε να προσπαθείτε να μας υποτάξετε στη χίμαιρα της πίστης (όποιας) και δεχτείτε την ελευθερία του ανθρώπου που δεν πιστεύει σε τίποτα!
    ---
    Είμαι ευγνώμων για άπειρα πράγματα στους παλαιότερους. Αλλά όχι γι αυτά που νομίζουν. Και σίγουρα όχι για αυτά που προσπάθησαν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Είμαι 38 ετών κι έτσι δεν ξέρω αν μπορώ να γνωρίζω καλά την αναφερόμενη ηλικιακή ομάδα - σίγουρα είμαι πολύ κοντά της.
    Δε νομίζω να τίθεται θέμα για το αν σήμερα οι νέοι είναι καλύτεροι ή χειρότεροι σε σχέση με το παρελθόν - πιστεύω πως δεν είναι συγκρίσιμα τα μεγέθη και πως, απλώς,είναι διαφορετικοί,αφού μεγαλώνουν κάτω από διαφορετικές συνθήκες.
    Σχετικά με τους πολύ νέους και λίγο λιγότερο νέους από αυτούς σήμερα,έχω να πω πως με λυπεί το γεγονός που όλο και περισσότεροι βλέπω να παίρνουν αντικαταθλιπτικά - δεν ξέρω πώς αντιμετώπιζαν το θέμα αυτό παλιά,ίσως και να είχαμε περισσότερες αυτοκτονίες ή ψυχικά νοσούντες.Θέλω να πω:μπορεί να ακουστεί κάπως "συντηρητικό" αλλά δε μου αρέσει όταν όλο και πιο συχνά συναντώ νέους ανθρώπους που μοιάζουν ή είναι καταθλιπτικοί και απογοητευμένοι(ανήκω σε αυτούς)και παίρνουν σεροτονίνη για να υπάρξει αυτή η "ευφορία" που χαρακτηρίζει εξ ορισμού τα νιάτα.
    Δηλαδή παλιά,τι έκαναν;Δεν απογοητευόταν ο κόσμος;Δεν αντιμετώπιζε τεράστιες δυσκολίες; - ερώτημα που θέτω και στον εαυτό μου αλλά δε βρίσκω ικανοποιητική απάντηση.Ίσως να υπήρχε τότε πιο δυνατός ο πυρήνας της οικογένειας και της ευρύτερης οικογένειας,των φίλων τότε,και ο κόσμος "ξέδινε" κάπως.
    Αλλά απομακρύνθηκα από το θέμα...
    Οι νέοι σήμερα - τουλάχιστον αρκετοί από αυτούς που έχω συναναστραφεί και γνωρίσει - είναι πρόθυμοι,ευγενικοί,περισσότερο προβληματισμένοι ίσως(λόγω συνθηκών),αναγκαστικά πιο μορφωμένοι,ενδεχομένως πιο έξυπνοι και σίγουρα πιο καλλιεργημενοι.Ταξιδεύουν περισσότερο.
    Στους πολύ νέους(γύρω στα 20-25)παρατηρώ ότι πράγματι(σκέπτομαι ανάλογα σχόλια που αναφέρθηκαν παραπάνω στο θέμα)κάνουν πιο εύκολα sex αλλά επίσης και οι ερωτικές σχέσεις μοιάζουν να είναι πολλές και χωρίς βάθος.Δεν το κρίνω αυτό ως καλό ή κακό - μια διαπίστωση κάνω.Υπάρχει μια εγγενής δυσκολία ή και απροθυμία να συντηρηθεί(ακούγεται βέβαια άσχημο το ρήμα εδώ)μια σχέση,ερωτική ή φιλική."Την κάνουν"(προσφιλής έκφραση)πολύ γρήγορα και απότομα.Πολλές και επιφανειακές σχέσεις - φόβος στο να ανοιχτούν στον άλλον,να "δοθούν".
    Αυτό που με προβληματίζει - καθόλου από ηθικής πλευράς - είναι το γιατί πρέπει να γίνουν λιώμα είτε από αλκοόλ είτε από ελαφρά ή και σκληρά ναρκωτικά για να έρθουν σε κέφι και να αποτελεί μάλιστα αυτό είδος διασκέδασης,"ξέδωμα".Προφανώς υφίστανται οι σημερινοί νέοι πίεση πολύ περισσότερη σε σχέση με τους νέους του παρελθόντος και αυτό μου φαίνεται ως ένα σημείο κατανοητό.
    Βλέπω ότι δεν ενδιαφέρονται ιδιαίτερα ή και καθόλου για την πολιτική(και εγώ το ίδιο)και αυτό πάλι δεν το αναφέρω ως καλό ή κακό.Πάντως είναι λες και δεν τους αφορά η πολιτική ζωή του τόπου.
    Σα να κάνουν την επανάστασή τους επιδεικνύοντας μια πρωτοφανή άγνοια για τα κόμματα.
    Ίσως να σκεφτώ και άλλα που τώρα δεν είμαι σε θέση.
    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία και
    ζητώ συγγνώμη για το μακροσκελές σχόλιο.
    Καλησπέρα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. @ Ενας Ελληνας ακόμα

    Me apla logia:
    I geneia tis metapolitefsis ta ekane mouskema pernontas ta inia apo ti geneia tis xountas pou ta ekane mouskema pernontas ta inia apo tin geneia tou dixasmou pou ta ekane mouskema pernontas ta inia apo ti geneia tou polemou na sinexiso?

    Apalagite apo to kommati tou eaftou sas pou koitaei piso kai kratistei afto pou koitaei mprosta!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Μία προσωπική μαρτυρία

    Τελείωσα το Κολέγιο το 1954. Τα τελευταία χρόνια είχαμε αναπτύξει πολλές πολιτιστικές δραστηριότητες. Βγάζαμε λογοτεχνικά περιοδικά, κάναμε εκθέσεις ζωγραφικής, συναυλίες μουσικής. Ήμουν πρόεδρος του Ομίλου Πνευματικής Κίνησης και οργανώναμε εκδηλώσεις πολύ φιλόδοξες. Είχα δώσει μία σειρά διαλέξεις για τα 150 χρόνια από τον θάνατο του Καντ και κάτι αναγνώσεις ποιητών του Μεσοπολέμου μας στοίχησαν αποβολή (ανάμεσά τους Ρίτσος, Βρεττάκος…).

    Τριάντα πέντε χρόνια μετά, μου ζήτησαν από το Κολλέγιο να διδάξω ένα «κατ’ επιλογήν» μάθημα. Διάλεξα ευρωπαϊκή λογοτεχνία. Το επέλεξαν περίπου 35 μαθητές. Στην αρχή τους έκανα ένα τεστ για να διαπιστώσω τις γνώσεις τους. Το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό.

    Υπήρξαν αρκετοί μαθητές Λυκείου (του Κολλεγίου) οι οποίοι είχαν επιλέξει το μάθημα και δεν μπορούσαν να αναφέρουν ούτε ένα τίτλο έργου του Ντίκενς ή του Σαίξπηρ. Δεν ήξεραν ποιος έζησε πριν: ο Δάντης ή ο Ντοστογέφσκυ. Από τα 30 κορυφαία έργα Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας που είχα καταγράψει σε ένα κατάλογο μόνον τρεις είχαν διαβάσει από ένα και ένας δύο. (Νομίζω πως οι συμμαθητές μου του 54 μάλλον θα είχαν διαβάσει τα περισσότερα – και μερικοί όλα).

    Φυσικά δεν βγαίνει συμπέρασμα από μία μεμονωμένη εμπειρία – αλλά την αναφέρω σαν τεκμήριο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Έχω κατά νου μια καλή φίλη γύρω στα 27. Με βάση αυτή, θα απαντήσω όσο καλύτερα μπορώ.

    -Δεν ενδιαφέρονται για την πολιτική, παρά μόνο κάθε 4 χρόνια και πάλι, επιφανειακά.

    -Διασκεδάζουν όσο ποτέ άλλοτε. Ωστόσο απουσιάζει δραματικά η ποιότητα στην ψυχαγωγία τους, στη ζωή τους: δεν χορεύουν πια μεταξύ τους σε ζευγάρια(θεωρείται -σχεδόν- ντροπή), δεν ερωτεύονται εύκολα, κλείνονται "μέσα", πολύ περισσότερο από παλιότερα(όχι τόσο λόγω της τηλεόρασης την οποία σε γενικές γραμμές πλέον απορρίπτουν, όσο κυρίως του Η/Υ και του "chat", των "chat rooms" και των παιχνιδιών video). Δεν επικοινωνούν μεταξύ τους -δια ζώσης- ουσιαστικά ούτε για ζητήματα ουσίας. Συνήθως όταν το κάνουν, εξαντλούνται στον "κοινωνικό σχολιασμό"...

    Αγωνιούν για πράγματα όπως το περιβάλλον, αλλά δεν τους είναι εύκολο να αναλάβουν δράση. Τους "ξεβολεύει"(και ποιόν δεν ξεβολεύει εδώ που τα λέμε). Θέλουν "άλλους" να κάνουν εκείνο που πρέπει. Τους αρμόδιους, τους υπεύθυνους, τους πολιτικούς -τους οποίους πάντως συνήθως δε έχουν καν "ακουστά"...

    Ζουν τη ζωή γρήγορα, αλλά άναρχα. Δεν ξέρουν πού ακριβώς πάν, αλλά δεν έχουν και τα πρότυπα που είχαν οι παλαιότεροι για να βοηθηθούνε. Ο καθένας για τον εαυτό του...

    Παρασύρονται εύκολα και σε γενικές γραμμές, ζουν μάλλον πρόωρα την "τρίτη ηλικία": στα μυαλά και τις ιδέες - οι πρόσφατες "αυθόρμητες εξεγέρσεις" για την Παιδεία, δείχνουν πως είναι πιο γέροι(στα μυαλά) και λιγότερο "ανεξάρτητοι" από όσο νομίζουν...

    Πάντως, είναι οι τελευταίοι που φέρουν ευθύνη για τον τρόπο με τον οποίο ζουν ή σκέφτονται.

    Η χώρα ποτέ δεν ήταν πιο χαμηλά, σε κάθε επίπεδο. Επιμένει όμως να βαυκαλίζεται -υπάρχουν πάντα άνθρωποι πρόθυμοι να το κάνουν αυτό- πως τάχα είναι "ευρωπαϊκή χώρα": επειδή έχει για νόμισμα της το "παντοδύναμο", αριστοκρατικό Ευρώ και όχι την μικροαστική, ασθενική δραχμούλα(αλλά, που πληρώνει πλέον το νερό των 0.5Λ από 50 παλιές δραχμές, 170(!) και μάλιστα με τη σύμφωνη γνώμη του κράτους("προτεινόμενη τιμή") -μεγάλε Σημίτη. Ευρώπη σκέτη μας έκανες...)κι επειδή έκανε -σπουδαίους πράγματι- Ολυμπιακούς, που όμως μας κόστισαν τον κούκο, αηδόνι...

    Πού είναι οι αξίες; Πού ο πολιτισμός; Πού οι καλλιτέχνες, οι συγγραφείς, οι ποιητές; Οι επιστήμονες, οι επιχειρηματίες;(όχι τα λαμόγια τύπου Κόκκαλη). Από τη στιγμή που 20-25 χρόνια πριν, τα σκυλάδικα έγιναν "πολιτιστικά κέντρα", σύμφωνα με 'γνωμάτευση' κορυφαίου τότε υπουργού, η χώρα πια νομίζει, απλώς νομίζει πως είναι κάτι σπουδαίο. Οι λέξεις έχασαν τη δύναμη και τη σημασία τους -και οι νέοι έχουν χαθεί.

    Μέσα σ' αυτό το θολό τοπίο και την (έντεχνη και συνειδητή)ισοπέδωση των πάντων, μόνος νικητής, μοναδικός πια στόχος ζωής της νεολαίας, αργά ή γρήγορα, είναι το κυνήγι του χρήματος, μια λαμπρή(ενίοτε εφήμερα λαμπερή) καριέρα(με στόχο πάντα το χρήμα και μόνο).

    Κι όμως, οι νέοι κάνουν ό,τι καλύτερο μπορούν.

    Μα είναι αμαρτία και κρίμα, που δυστυχώς δεν μπορούν -δεν τους αφήνουν, τους χειραγωγούν και μάλιστα στα λάθος μονοπάτια- να κάνουν όλα όσα η νεανική καρδιά τους, διψά να κάνουν.

    Θα ΄ρθουν καλύτερες ημέρες. Αλλά όφειλα να απαντήσω στο θέμα: "Οι νέοι - σήμερα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Αν καποιος πιστευει πως οι νεοι διακατεχωνται απο ρομαντικο επαναστατικο πνευμα αμφισβητησης τοτε ειναι εντελως αλλου νυχτωμενος.
    Επανασταση και fight the power γινεται οταν πεινας,οταν πεινας πραγματικα,απο εκει και περα ολα ειναι blue dicks.Οι 'ανταρτες των πολεων' αναρχικοι δεν διαφερουν σε τιποτα απο τις δικες μας παιδικες συμμοριες στη σαλονικη που πετροβολουσαμε και κλωστοπατιναραμε αλληλους δηθεν για την κυριοτητα της μαρμαρινης πλατειας αλλα κυριως για το fun της υποθεσης.
    Οπου βλεπεις γαυροι-βαζελοι,παοκια-αρειανα βαλε και αναρχες-ΜΑΤ για εισαι μεσα...
    Αλλωστε ποτε εξεγερθηκε ο λαος τα τελευταια και εγω δεν ξερω χρονια;
    Στη χουντα ολοι παπιες και λυρατες κοτες(ναι ξεχασα, εκτος απο το πολυτεχνειο,μονο προσεξτε μην σκισετε κανα string).
    Οσο για τις κινητοποιησεις για την παιδεια,πολεμο στο ιρακ,παγκοσμιοποιηση..ειναι κατα τη γνωμη μου η αποθεωση της ανοησιας,οι πιο πολλοι δεν ξερουν καν για πιο λογο διαμαρτυρονται και οι ανουσιες διαμαρτυριες και συμπλοκες μερικων με τους μπατσους ουτε τον πολεμο σταματησαν ουτε την παγκοσμιοποιηση,και ειλικρινα δεν μπορω να καταλαβω γιατι θα επρεπε να σταματηθουν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ο/Η What do είπε...

    .................................
    Ανάμεσα στο νέο που σκοτώνεται στο τάβλι και τον παλιό νέο που σκοτωνόταν στις πολιτικές αντιπαραθέσεις, προτιμώ μακράν τον πρώτο. Και οικτήρω όσους σήμερα ακόμη χαραμίζουν τη ζωή τους στη ΔΑΠ και την ΠΑΣΠ υποσχόμενοι ότι θα αλλάξουν το πανεπιστήμιο όταν οι ίδιοι κάνουν 10 χρόνια να το τελειώσουν....
    -----------------------------------

    Να μην τους οικτήρετε καθόλου γιατί αυτοί είναι που αύριο θα έρθουν να σας κυβερνήσουν.
    Τα παραδείγματα άπειρα και πολλές φορές δεν είναι και υποχρεωτικό να τελειώσουν και το πανεπιστήμιο, εστω και σε 10 χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Ο/Η Nikos Dimou είπε...

    Ποιοι δίνουν τον τόνο: Αυτοί που προσφέρουν εθελοντική εργασία, ή εκείνοι που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες;

    Άστοχη αντιπαραβολή, κατά τη γνώμη μου, Νίκο. Με τη συσσώρευση κεφαλαίου που υπάρχει στους λίγους και την κακοδιαχείρηση του δημοσίου χρήματος, η εθελοντική εργασία σήμερα είναι η μεγαλύτερη απάτη. Ακόμα κι αν είναι φιλανθρωπική, την αρνούμαι διότι κάθε άλλο παρά δημιουργεί προϋποθέσεις για να αλλάξει κάτι θεσμικά. Με την ευκαιρία που μου δίνεις, απευθύνω έκκληση στους πάντες: ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΜΟΙΒΗ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. @giannis123

    Η νέα γενιά είναι το μέλλον κάθε κοινωνίας. Ας τους εμπιστευτούμε περισσότερο και ας τους κατηγορούμε λιγότερο. Δεν θα μας διαψεύσουν.
    =======

    Άραγε αν αυτό το έλεγε κάποιος ενήλικος Γερμανός πολίτης την δεκαετία του 1910 και του '20 για την νεολαία της χώρας του, πόσο δίκιο θα είχε..
    Αν η επιλογή του συγκεκριμένου παραδείγματος δεν σας βρίσκει σύμφωνο, μπορώ να θυμηθώ δεκάδες άλλα σε οποιαδήποτε χρονική περίοδο ή γεωγραφικό χώρο επιθυμείτε. Καταστάσεις στις οποίες η σκέψη "μπορεί να αντιδρούν με λάθος τρόπο, μα δείχνουν προς την σωστή κατεύθυνση", δεν θα ήταν τίποτα παραπάνω παρά wishful thinking (για να το θέσω κομψά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. @alexandros

    Αυτό που είναι 100% σίγουρο πάντως , είναι ότι κάθε γενιά είναι καλύτερη της προηγούμενης.

    Πολύ σχετικό αυτό που λες Αλέξανδρε. Ποιά είναι τα κριτήρια για να θεωρηθεί κάτι καλύτερο; Έγώ συγκρίνοντας τις τελευταίες γενιές, τείνω να πιστεύω το αντίθετο. Η γενιά του πατέρα μου και του παππού μου έζησε! Λέγοντας "έζησε" δεν εννοώ "διασκέδασε", αλλά βίωσε έντονες καταστάσεις (πόλεμο, δικτατορία, σκληρή δουλειά κ.α.) που εγώ σήμερα μαθαίνω μόνο μέσα από βιβλία και μαρτυρίες. Αν λοιπόν το κριτήριο είναι η γνώση, τότε η προηγούμενη γενιά είναι καλύτερη, διότι η πραγματική γνώση αποκτάται με το βίωμα. Οι σημερινοί νέοι, κατ' ουσίαν, δεν έχουμε γνώση...έχουμε απλώς ενημέρωση. Αν πάλι το κριτήριο είναι η ευτυχία, τότε η συζήτηση μπαίνει σε αβυσσαλέους δρόμους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. O/H traummeister said:

    "Οχι λιγότερο σοβαρή είναι και η εξής παρατήρησή μου: το κυριότερο πρόβλημα (αυτο)προσδιορισμού των σημερινών νέων προκύπτει από το ότι οι σημερινοί μη-νέοι αρνούνται πεισματικά να γεράσουν!"

    Συμφωνώ απόλυτα...

    ...ΚΑΙ ΝΑ ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΟΥΝ ΤΟΥΣ ΣΗΜΕΡΙΝΟΥΣ ΝΕΟΥΣ, ΠΕΡΝΩΝΤΑΣ Σ' ΑΥΤΟΥΣ ΤΗ ΣΚΥΤΑΛΗ, θα συμπλήρωνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. @ what do

    Erotisi: Afto pou ekfrazeis den einai ideologia?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Guerrero 7,62 said :

    "Οσο για τις κινητοποιησεις για την παιδεια,πολεμο στο ιρακ,παγκοσμιοποιηση..ειναι κατα τη γνωμη μου η αποθεωση της ανοησιας,οι πιο πολλοι δεν ξερουν καν για πιο λογο διαμαρτυρονται"

    Το καλοκαίρι πέρυσι έγιναν καταλήψεις σε όλη την Ελλάδα, χάθηκαν εξεταστικές. Στη σχολή μου ολοι οι φοιτητές του 1ου και 2ου έτους ψήφισαν υπέρ της κατάληψης για να παρατείνουν τις διακοπές τους. Τα ίδια και φέτος τον Ιανουάριο. Οι καταλήψεις γίνονται ΓΙΑ ΠΛΑΚΑ, κάτω από ένα περιτύλιγμα ιδεολογίας. Και φυσικά δεν καταφέρνουν τίποτα, διαλύουν και απαξιώνουν το Πανεπιστήμιο, για το οποίο υποτίθεται αγωνίζονται! 5 χρόνια στη σχολή ΠΟΤΕ τα μαθήματα δεν έγιναν στο προβλεπόμενο απο το πρόγραμμα σπουδών χρονικό διάστημα, είτε λόγω καταλήψεων, είτε λόγω κινητοποιήσεων του διδακτικού προσωπικού!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. nikos dimou asked ...

    "
    Ποιοι δίνουν τον τόνο: Αυτοί που προσφέρουν εθελοντική εργασία, ή εκείνοι που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες;
    "

    Χα Χα Χα .. έχετε αυτήν την απορία σοβαρά?

    Αν την έχετε σας διαβεβαιώ ότι τον τόνο τον δίνει η πλειοψηφία, και μην έχετε καμία αμφιβολία ότι η πλειοψηφία ξημεροβραδιάζεται στις καφετέριες.

    Πιστεύω πως η σημερινή γενιά είναι καλύτερη από τις προήγουμενες,

    όμως επίσης πιστεύω ακράδαντα ότι σε καμία περίπτωση δεν είναι αυτή που πρέπει να είναι , ούτε υπάρχει η κρίσιμη μάζα & η κουλτούρα που υπάρχει σε ανεπτυγμένες χώρες του εξωτερικού για πρόοδο..

    μην έχετε καμία αμφιβολία για το ποιος αποτελεί πλειοψηφία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Οσοι προσπαθούν να διαμορφώσουν, βεβιασμένα, μια σφαιρική άποψη επί του θέματος παγιδεύονται, όπως σωστά προέβλεψε ο Γάτος, σε στερεότυπα.

    Οι άνθρωποι πάντα προσπαθούν να ισορροπήσουν μέσα στο σύνολο και το περιβάλλον, να ορίσουν εαυτούς μέσα και βάσει αυτού.

    Οπως είπε και η Cristalin, "Δεν μπορείτε να μας βάλετε σε ένα καλούπι."

    Και όμως και η ίδια καταλήγει στο "καλούπωμα" των 14χρονων! Δεν έχει άδικο, αλλά το βλέπει από την δική της οπτική γωνία. Για παράδειγμα, γνώρισα τελευταία τον Χρήστο και είδα και μια άλλη, πιο σύνθετη πλευρά τους.

    Δεν μπορείς να πεις πως η νέα γενιά είμαστε/είναι καλύτερη ή χειρότερη. Το μόνο που διαπιστώνω προσωπικά είναι πως σε κάθε γενιά υπάρχει ολοένα και μεγαλύτερη διαφοροποίηση, όχι μόνο σε σχέση με την προηγούμενη, αλλά και μεταξύ των ατόμων αυτής.

    Είναι τα μέσα, κυρίως τεχνολογικά, που μας παρέχουν περισσότερα ερεθίσματα και πιο αμφίδρομη επικοινωνία με άλλους πολιτισμούς.

    Μην κρίνετε μόνο από τους νέους των φοιτητικών παρατάξεων, που όπως εξήγησα και σε προηγούμενο σχόλιό μου αποτελούν δεσμώτες και κατάλοιπα μιας νοοτροπίας που σβήνει, ανίκανη να ακολουθήσει τις εξελίξεις.

    Και για να ρίξουμε και μια ματιά στο μέλλον, καθώς ουσιαστικά εκεί έγκειται η προοπτική του ζητήματος, υπενθυμίζω πως τείνουμε, εκ των πραγμάτων, σε μια παγκόσμια κοινωνία. Ανασφάλεια, άγχος και προστριβές σαφώς υπάρχουν και σε όλα τα επίπεδα, ωστόσο το ποτάμι πίσω δεν γυρίζει, όσα βράχια και αν συναντήσει.

    Ακούω πως χάνουμε τις αξίες, τα ιδανικά, πως αφήνουμε τα πατροπαράδοτα ήθη και έθιμα, και μάλιστα από μια γενιά που σημαδεύτηκε από το Imagine! Ασυναρτησίες, με όλη την έννοια της λέξεως!

    Δεν μπορείτε να μας ζητάτε να κρατήσουμε, πόσο δε μάλλον να χρησιμοποιήσουμε, παλιά "εργαλεία" για σύγχρονα "έργα".
    Οσα από αυτά προέκυψαν και εξυπηρετούσαν καταστάσεις στο παρελθόν, μαζί με αυτές θα χαθούν στο βωμό μιας νέας εποχής, όπως συμβαίνει πάντα. Οσα έχουν αξία θα διατηρηθούν μέχρι να την χάσουν. Δεν μπορείς να επιλέξεις διότι δεν μπορείς να ζητάς από τον άνθρωπο να μην εξελιχθεί.

    "Εις οιωνός άριστος, αμύνεσθαι για την πάρτη σας..." ονομάζει ο Χρήστος το blog του.

    Μέσα από την εξύψωση της ατομικότητας καταλύονται οι αγέλες, τα κοπάδια και τα έθνη, που καλώς ή κακώς, δεν βοηθούν το ανθρώπινο είδος να βρει κοινούς τόπους που τόσο έχει ανάγκη σε έναν πλανήτη που γίνεται χωριό. Διότι αυτός που τείνει προς τη διαφοροποίηση, έχει και μεγαλύτερες ανοχές στο διαφορετικό.

    Κατά τα άλλα,Τα πάντα ρει. Να και κάτι αναλλοίωτο που μας αφορά όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Επίσης δεν καταλαβαίνω γιατί κάθε νέος που θα περάσει στο πανεπιστήμιο (και μάλιστα πλέον με χαμηλή βαθμολογία και έχοντας περάσει τη μισή ζωή του έως τότε σε φρονιστήρια τα οποία κοστίζουν και ένα σωρό λεφτά) πρέπει καλά και σώνει να πάρει δώρο από τη μαμά και το μπαμπά αυτοκίνητο και μάλιστα να το παρκάρει στα πεζοδρόμια πέριξ του πανεπιστημίου (όλα τα πεζοδρόμια γύρω από τα πανεπιστήμια στη Θεσσαλονίκη είναι κατειλημμένα από αυτοκίνητα φοιτητών). Για τα στραβά των νέων φταίνε οι γονείς στις περισσότερες περιπτώσεις και στο μεγαλύτερο βαθμό. Για τα καλά τους 'φταίνε' οι ίδιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. soufis είπε :

    ''Ποιά είναι τα κριτήρια για να θεωρηθεί κάτι καλύτερο; Έγώ συγκρίνοντας τις τελευταίες γενιές, τείνω να πιστεύω το αντίθετο''

    --------------------------------

    Καλύτερες συνθήκες διαβίωσης. Κανείς δεν θέλει πολέμους λοιμούς και καταποντισμούς ότι εμπειρίες και αν αποκτά.

    Μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής. Χάρη στην επιστημονική πρόοδο ζούμε περισσότερο.

    Κάποιοι έζησαν την βιομηχανική επανάσταση , εμείς ζούμε την επανάσταση της επιστήμης και της πληροφορίας. Ποιο είναι καλύτερο;

    Μεγαλύτερη αξία στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Καλύτερη αντιμετώπιση της γυναίκας.Κατάργηση της δουλείας.

    Μεγαλύτερη πρόσβαση στην γνώση. Μείωση του αναφαλβητισμού.

    Σταδιακή απαγκίστρωση από της Εκκλησία και τους φανατισμούς που αυτή προκαλεί.

    Και άλλα πάρα πολλά. Αυτά ποιοι τα πετυχαίνουν; Τα γερόντια; Οι νέοι κάθε εποχής αποκτούν τις εμπειρίες και την γνώση και αναλόγως πράττουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Η κατάρρευση των ειδώλων ομαδοποίησης και ομογενοποίησης της προηγούμενης και της νέας γενιάς, όπως ο μαρξισμός, πολιτικαντολογία, υλισμός, καταναλωτισμός, ερωτομανία, πιθηκισμός, οι ασφυκτικές απαιτήσεις της μόδας, η γονική αδιαφορία και κακό παράδειγμα, η κλικαρία της σχολής, των εργατικών συνδικάτων, και η υποκρισία της κοινωνίας έχει κάνει τους νέους να μην πιστεύουν ότι υπάρχουν κοινά ιδανικά, ότι κανείς δεν ενδιαφέρεται γι' αυτούς και άτι δεν υπάρχει αγάπη.

    Που είναι το παράδειγμα ζωής προς τους νέους σήμερα;
    Ο νεαρός της αρχαιότητας είχε έναν Όμηρο, έναν Οδυσσέα, έναν Αχιλλέα, έναν Θεμιστοκλή, έναν Αριστείδη, ένα Περικλή και έναν Σωκράτη.
    Μπορεί να μην ήταν τέλεια παραδείγματα αλλά ήταν προσωπικότητες που μπόρεσαν και ξεπέρασαν την μετριότητα, την ηττοπάθεια τον εαυτό τους.

    Ο νέος του Βυζαντίου είχε την θρησκευτική του πίστη και την δόξα της Αρχαίας Ελλάδας.

    Ο επαναστάτης του '21 μπορεί να μην είχε μόρφωση αλλά είχε την πίστη και την παράδοση που μεταφέρθηκε από γενιά σε γενιά.

    Ο ήρωας του '40 είχε την πατρίδα και την οικογένεια να υπερασπίσει.

    Χωρίς ήρωες και ιδανικά που τα κατάστρεψε αυτή η εξτρεμιστική αντίδραση στο κάθε τι πατριωτικό πως ο σημερινός νέος και νέα θα ξεπεράσει τις Κίρκες του καταναλωτισμού και αποξένωσης από το σύνολο.

    Αν ο κάθε νέος σκέφτεται μόνο για τον εαυτούλη του και προσπαθεί να ρουφήσει ότι μπορεί από τους άλλους εδώ και τώρα ακολουθώντας το παράδειγμα των ενηλίκων τι νομίζετε ότι το οικοσύστημα στην πατρίδα θα απογίνει;

    Όταν σε μια οικογένεια ή ομάδα που βασίζεται για την επιβίωσή της σε αμοιβαίες σχέσεις εμπιστοσύνης και σε κώδικες ηθικής ένας προσπαθεί να απατήσει καλύτερα τον άλλον τα θύματα δεν είναι ένας αλλά πολύ περισσότεροι.

    Τα παιδιά μας είναι τις περισσότερες φορές, εγκλωβισμένα σε μια ρηχή πολιτικολογία, περιτριγυρισμένα από ενδείξεις εγωισμού και αλαζονείας και επειδή δεν έχουν καμία σοβαρή πνευματική υποδομή, δεν μπορούν να καλύψουν τις εσώτερες ανάγκες τους με αποτέλεσμα να ξεσπάνε προς τα έξω και προς τα μέσα χωρίς λογική αιτία πληγώνοντας την ίδια τους την ύπαρξη.

    Ελευθερία δεν είναι να μπορεί να καταστρέψει κανείς αυτό που μισεί στην ζωή αλλά να έχει την θέληση και το θείο χάρισμα να μπορεί να δημιουργήσει την Αγάπη που θα τον ελευθερώσει από την αδικία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Πάντως, 5000 νέοι, με αρχές, έξυπνοι και μορφωμένοι (περισσότερο στην ψηφιακή τεχνολογία και λιγότερο στη λογοτεχνία), υπάρχουν στην Ελλάδα και αν κάποτε ενωθούν, φτάνουν για να την αλλάξουν.

    Ιδιαίτερα τώρα, που οι παλιότεροι και πιο έμπειροι αντιλαμβάνονται ότι πλησιάζει η ώρα της πολιτικής απόσυρσης προσώπων, κομμάτων και ιδεολογιών.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Και σε νέους και σε μεγαλύτερους, τα ίδια πράγματα μ' "ενοχλούν". Δεν βρίσκω ότι αφορούν ειδικά τους νέους όσα δυσάρεστα αναφέρθηκαν. Και πιθανόν να κινούμαι σε "λάθος" κύκλο, αλλά –τουλάχιστον αριθμητικά- οι βαρετοί ή αντιπαθητικοί "μεγάλοι" που συναντώ είναι μάλλον περισσότεροι.

    Επίσης, στα 45 μου, βρίσκω ότι η κριτική εκ μέρους των "μεγάλων" είναι η ίδια, αλλάζει μόνον το "υποστηρικτικό" υλικό. Το "Αχ, δεν ζήσατε εσείς Κατοχή" της δικής μου γενιάς το διαδέχθηκε το "Εμείς αγωνιζόμασταν για κάτι, εσείς μόνο για την καλοπέραση". Οι παλιότεροι θα θυμούνται κι άλλες παραλλαγές. Ωραιοποίηση του παρελθόντος? Ζήλεια? Αποφυγή αυτοκριτικής δια του περάσματος στην κριτική?

    Αν βλέπω κάτι ανησυχητικό, αυτό δεν αφορά τη "νεολαία" καθαυτή, αλλά τις δυνατότητες που της δίνονται. Κακή εκπαίδευση (και στο σχολείο και στο πανεπιστήμιο), που δίνει μεν τα περίφημα "τυπικά" προσόντα, αλλά αμφίβολα ουσιαστικά προσόντα. Επίσης, λίγες ως ελάχιστες ευκαιρίες ουσιαστικής παιδείας (για πάρα πολλά παιδιά, η τηλεόραση είναι το [κύριο] παράθυρο (?) στον κόσμο και στη φαντασία - και παίζει σκουπίδια).

    Αποτέλεσμα? Η μικρή αγορά που ζητάει συγκεκριμένα και ουσιαστικά προσόντα παίρνει τους ελάχιστους που μπορούν, η άλλη αγορά που στηρίζεται στις οικογενειακές ή άλλες διασυνδέσεις δεν μπορεί να είναι για όλους, απομένει το περίφημο δημόσιο και το βόλεμα που θα μπορούσε να δώσει. Κι ένα πικρό αίσθημα στους πολλούς ότι η πρόοδος είναι για τους "καλών οικογενειών", "καλών σχολείων", "καλών πανεπιστημίων" ή έστω αυτούς που έχουν "μέσον" ή είναι "δικτυωμένοι".

    Να, ορίστε, θα πείτε, η απόδειξη ότι δεν ξέρουν τι θέλουν και πού πάνε οι νέοι: Αντί ν' αγωνίζονται να γίνει καλύτερη η εκπαίδευση, θέλουν το ακριβώς αντίθετο. Επί του οποίου, απλώς πιστεύω ότι η υγιής εσωτερίκευση, που οδηγεί σε αυτοκριτική, άρα διεκδικήσεις στηριγμένες σε κατανόηση του προβλήματος, δεν είναι ανάμεσα στα συνήθη χαρίσματα των νεοελλήνων. Γιατί περιμένουμε ν' αποτελούν εξαίρεση οι νεότεροι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Δεν αντιλέγω ότι ανάμεσα στους νέους που διαμαρτύρονται και διαδηλώνουν είναι και αγνοί ιδεολόγοι, σοβαρά σκεφτόμενοι, στρατευμένοι σε σωστά και καίρια ζητήματα (οικολογία, σωστή εκπαίδευση, κοινωνικό κράτος, αξιοκρατία, κτλ.).

    Αλλά παρόμοιο είναι και το κίνημα κατά της (οικονομικής, αλόγιστης, νεοφιλελεύθερης-και-μόνο) παγκοσμιοποίησης. Ένα μωσαϊκό που η πολυφωνία του τελικά λειτουργεί σαν τροχοπέδη: δεν υπάρχει ούτε πολιτικό ή ιδεολογικό στίγμα, ούτε οργάνωση. Κι εδώ βρίσκεται και το μεγαλύτερο πρόβλημα του παγκόσμιου κινήματος, καθώς και των Ελλήνων διαδηλωτών. Επίσης, όλοι (αλλά ιδίως οι δικοί μας) αφήνονται στην εύκολη κολακεία (π.χ. στιλ Λαζόπουλου) και δεν ασχολούνται με την πρόταση λύσης. Φαίνεται αν τους ενδιαφέρει μόνο η αντίδραση.

    Δεν λέω – κι ο Γαλλικός Μάης είχε κυρίως στοιχεία αντίδρασης. Αλλά υπήρχε ένα πολύ διαφορετικό παγκόσμιο αίσθημα, ίσως από το νεότευκτο της μαζικής φοιτητικής κινητοποίησης, ίσως από τον ενθουσιασμό του ’60. Οι σημερινές αντιδράσεις έχουν περισσότερη ηττοπάθεια μέσα τους. Και περισσότερο χαβαλέ. Και οι ίδιοι, πιστεύω, δεν παίρνουν τον εαυτό τους τόσο στα σοβαρά. Και είναι κρίμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Δύσκολο να τους βάλει κανείς όλους μαζί...

    Μεγαλωμένοι όλοι στις δεκαετίες του '80 και του '90, στη συντριπτική πλειοψηφία τους από πασόκους και νεοδημοκράτες, όλο και περισσότεροι σε πόλεις, σε σπίτια που έπαιζαν πολλή τηλεόραση. Συνήθως απ'το σπίτι λίγη κουλτούρα και εκτίμηση για πράγματα που δεν είναι "χρήσιμα", περιορισμένη επαφή με τη φύση.

    Γενικά καλά μυαλά (οι γενιές βελτιώνονται), τι απομένει όμως από αυτά βγαίνοντας από το κρεβάτι του προκρούστη στα 18; Πολύς κόσμος που σπουδάζει, στα πεταχτά, κάτι πρέπει να κάνεις άλλωστε. Οι "καλοί" που μπορούν φεύγουν έξω-δείτε τους τωρινούς αποφοίτους των θετικών και πολυτεχνικών σχολών να σας πιάσει η ψυχή σας, ελάχιστοι στην Ελλάδα. Λογικό-οι φίλοι μου που έχουν μείνει, έξυπνοι και με όρεξη, δουλεύουν δωδεκάωρα για 720 ευρώ. Πώς να ζήσεις με τόσα λεφτά;

    Οικονομική εξάρτηση από τους γονείς μέχρι τα 30 για πολλούς, τους περισσότερους δεν τους πειράζει. Έχει κι ένα καλό, μαζί με τη σχετική απελευθέρωση δεν αναγκάζει για δεσμεύσεις από νωρίς. Περισσότερες σχέσεις, περισσότερες εμπειρίες, όμορφος κόσμος-αλλά και πολύς κόσμος όχι χορτασμένος.

    Συνολικά, γι'αυτούς που μπορούν, πολλές δυνατότητες: πολλά (και φτηνά) ταξίδια σ'όλο τον κόσμο, σκορπισμένοι φίλοι, γλώσσες και δουλειές από δω κι από κει, μια αίσθηση ότι όλα είναι κάπως δυνατά. Αυτοί νομίζω περνούν καλύτερα από τους νέους παλιότερα.

    Υπάρχουν και οι άλλοι, όμως. Αυτοί που δεν φαίνονται πουθενά. Σαν το ζευγάρι που γνώρισα φέτος στις διακοπές μου: η κοπέλα (ξεκινήσαμε να μιλάμε γιατί διάβαζε βιβλίο συγγραφέα που μου αρέσει), απόφοιτος φιλοσοφικής - χωρίς δουλειά εδώ και ένα χρόνο πέρα από κάτι ιδιαίτερα, δεν ξέρει τι θα κάνει. Το αγόρι, τελείωσε σε τεε μηχανικός αυτοκινήτων ("δεν μου άρεσε πολύ, αλλά καλύτερα από τα άλλα"), δούλευε παρτ τάιμ αποθηκάριος σε σούπερ μάρκετ, τα πήγαινε καλά, μέχρι που πήγε ένα ταξίδι στην Ευρώπη, γύρισε την άνοιξη και έκτοτε τα παράτησε όλα ("σκέφτηκα, αυτή είναι η ζωή μου; δεν ξέρω τι θα κάνω. ας ήξερα τουλάχιστον σε τι είμαι καλός.") Ζει μόνος του, φροντίζει το σκύλο του. Και οι δύο έξυπνοι άνθρωποι, με χιούμορ, καλλιεργημένοι και ευαίσθητοι. Αλλά τα πράγματα στην Ελλάδα είναι πολύ σκληρά για αυτούς που στα 16 τους δεν είχαν την επιμέλεια, την ωριμότητα ή το σπρώξιμο από το σπίτι να σπουδάσουν κάτι, ή που δυσκολεύονται λόγω χαρακτήρα.

    Αυτοί μου φαίνονται πως ζουν σαν τους νεαρούς Ιάπωνες που κλείνονται στο δωμάτιό τους για χρόνια και αρνούνται να βγουν στον κόσμο. Οι άλλοι είμαστε σαν τις σέξυ κοπελίτσες με τα φούξια κοτσίδια και τις σχολικές στολές στα κλασικά ρεπορτάζ για το Τόκιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Alexandros said...
    -Καλύτερες συνθήκες διαβίωσης...
    -Μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής....
    -ζούμε την επανάσταση της επιστήμης και της πληροφορίας...
    =Μεγαλύτερη αξία στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Καλύτερη αντιμετώπιση της γυναίκας.Κατάργηση της δουλείας.
    -μείωση του αναφαλβητισμού.
    -Σταδιακή απαγκίστρωση από της Εκκλησία και τους φανατισμούς που αυτή προκαλεί.

    -------------------------------

    Όλα αυτά που αναφέρετε είναι πολύ παλιότερα από τους σημερινούς νέους - τα ζήσαμε κι εμείς.

    Όσο για το τελευταίο, μάλλον δεν το βλέπετε σωστά. Οι νέοι είναι πιο θρήσκοι τώρα παρά στις περασμένες δεκαετίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Alexandros said...
    -Καλύτερες συνθήκες διαβίωσης...
    -Μεγαλύτερο προσδόκιμο ζωής....
    -ζούμε την επανάσταση της επιστήμης και της πληροφορίας...
    =Μεγαλύτερη αξία στην ανθρώπινη ζωή και αξιοπρέπεια. Καλύτερη αντιμετώπιση της γυναίκας.Κατάργηση της δουλείας.
    -μείωση του αναφαλβητισμού.
    -Σταδιακή απαγκίστρωση από της Εκκλησία και τους φανατισμούς που αυτή προκαλεί.

    -------------------------------

    Όλα αυτά που αναφέρετε είναι πολύ παλιότερα από τους σημερινούς νέους - τα ζήσαμε κι εμείς.

    Όσο για το τελευταίο, μάλλον δεν το βλέπετε σωστά. Οι νέοι είναι πιο θρήσκοι τώρα παρά στις περασμένες δεκαετίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. "βρίσκω τήν παρέα τών νέων (κάτω από 30 άς πούμε) πιό ευχάριστη από τών ενηλίκων."

    Έχεις δίκιο. Η δική μου γενιά και οι προηγούμενες, χάσανε το χιούμορ τους από τις πολιτικές διδαχές. Κι όχι τίποτα σοβαρό... μη φαντάζεσαι A Theory of Justice ή τίποτα τέτοιο. Μιλάω για πολιτική επιπέδου Ζίκου.

    "Αυτό που δεν αντιλαμβάνονται οί Ελληνες νέοι (και μη) είναι τό πόσο ισοπεδωτικό είναι τό κεντρικά κατευθυνόμενο εκπαιδευτικό σύστημα στήν Ελλάδα καί πόσο ίδιοι μεταξύ τους είναι οί νέοι πού παράγει."

    Η χώρα είναι μικρή και η κοινωνία σε αμυντική θέση για αιώνες. Εσύ το αντιλαμβάνεσαι, αυτοί όχι, λογικό είναι. Ζεις στις ΗΠΑ όπου οι γονείς εγκρίνουν (ή όχι) τα βιβλία του σχολείου σε κάθε σχολείο ξεχωριστά. Οι Ευρωπαϊκές όμως χώρες έχουν μακρά ιστορία στηριγμένη σε κεντρική διοίκηση (βασιλιάδες, υπουργεία κλπ).
    - το καλό μ' αυτό είναι ότι οι φτωχοί έχουν την ίδια καλλιέργεια με τους πλουσίους
    - το κακό είναι ότι δεν παράγονται νέες ιδέες "έξω από το κουτί", επειδή μάθανε όλοι να σκέφτονται το ίδιο.

    "Είναι συντηρητικότεροι από παλιότερες γενιές. Θέλουν το σπίτι τους, την οικογένεια τους και μια «φυσιολογική» ζωή."

    Καλά κάνουν. Και μακάρι να το πετύχουν. Η σταθερή (εφ' όσον είναι καλή) οικογένεια εδώ στις ΗΠΑ είναι το μυστικό της καλής ζωής και της οικογενειακής ευημερίας... από την άλλη έχεις αυτούς που "ξαναρχίζουν" τη ζωή τους κάθε 5 χρόνια και δεν πάνε πουθενά.

    "Στην αρχή τους έκανα ένα τεστ για να διαπιστώσω τις γνώσεις τους. Το αποτέλεσμα ήταν αποκαρδιωτικό."

    Κι όμως... το γεγονός ότι ΔΕΝ είχαν διαβάσει ακόμα, δεν αποτελούσε άριστη ευκαιρία για μια καλή αρχή με υγιείς βάσεις;

    "Παρασύρονται εύκολα και σε γενικές γραμμές, ζουν μάλλον πρόωρα την "τρίτη ηλικία"

    Αυτό οφείλεται σ' αυτό που είπε ο genghis, στην κολλεκτιβοποίηση της παιδείας και της κουλτούρας γενικότερα: μαθαίνεις πολύ καλά το αντικείμενό σου, αλλά έχεις πλήρη άγνοια για οτιδήποτε διαφορετικό και νέο. Αυτό κάνει τους πάντες να νιώθουν πρώιμα γερατιά.

    "Πιστεύω πως η σημερινή γενιά είναι καλύτερη από τις προήγουμενες"

    Κι εγώ το ίδιο πιστεύω. Απλά οι εξελίξεις είναι αργές και έτσι πρέπει να είναι, για να χωνευτούν καλά.

    "αν καθε γενια προοδευει τοτε γιατι η ανθρωποτητα ακομα στηριζεται στα κειμενα της αρχαιας ελλαδας και στις μεταγενεστερες ιδεες της Αναγεννησης"

    Ένας από τους λόγους προόδου της Αμερικής, είναι ότι οι μετανάστες που ήρθαν εδώ, αφήσανε τους αρχαίους πίσω στην Ευρώπη. Έτσι, μπορούσαν εδώ να κάνουν αυτό που θέλανε, χωρίς έγκριση από τον Κο Πλάτωνα (τον οποίο εδώ στις ΗΠΑ ενεργοποιούμε στο μυαλό μας μόνο όταν χρειάζεται, κι όχι συνεχώς λες και τον έχουμε κατάρα...). Μιλάω για τους μετανάστες...

    Και οι Αμερικάνοι κολημμένοι είναι κι αυτοί στην επανάστασή τους ακόμα: Life, Liberty, and the pursuit of happiness. Ψάξιμο δηλαδή...

    Είναι πιο εύκολο να ευτυχήσει κάποιος στην Ελλάδα, λόγω αυτής της ομοιομορφίας της κοινωνίας. Σκέφτονται όλοι με παρόμοιο τρόπο κι έτσι εμπιστεύονται περισσότερο ο ένας τον άλλο και έχεις πάντα φίλους. Άπειρες οι ελευθερίες στις ΗΠΑ, αλλά ο καθένας έτσι εξελίσσεται σε ένα μικρό "θεό" ο οποίος είναι και πιο μόνος. Οι ελευθερίες στις ΗΠΑ δεν είναι για όλους... είναι γι' αυτούς που δεν έχουν πρόβλημα με μοναχικές πορείες. Είναι γι' αυτούς που έχουν αντιμετωπίσει επιτυχώς την έννοια της ανεξαρτησίας (πολύ ακριβό principle...). Οι Έλληνες προτιμούν τη θαλπωρή της παρέας όπου δεν κάνεις ότι θες, αλλά έχεις τουλάχιστον συντροφιά.
    Ουδέν κακόν αμιγές καλού κλπ.

    "Ζήτω λοιπόν η νέα γενιά χωρίς καμία ιδεολογία."

    Γιατί όχι; Τι καλό φέρανε οι ιδεολογίες στην Ελλάδα και Ευρώπη γενικότερα; Δεν προλάβανε να γλυτώσουνε από τις ιδεολογίες του μεσαίωνα, το ρίξανε μετά στις ιδεολογίες των παγκοσμίων πολέμων και της ανωτερότητας κάποιων έναντι άλλων κλπ κλπ. Οι ιδεολογίες καθοδηγούνται πάντα από "αρχηγούς" (χίτλερ κλπ) και για τον κάθε ένα, ως άτομο, είναι παντελώς άχρηστες, οι περισσότερες.

    "ΟΥΤΕ ΜΙΑ ΩΡΑ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΧΩΡΙΣ ΑΜΟΙΒΗ! "

    Προσυπογράφω, με αμφότερα τα χέρια μου και πόδια μου. Η Ελλάδα θα βελτιωθεί 500% όταν ο κάθε Έλληνας σταματήσει να προσφέρει τη ζωή του τσάμπα σε πολιτικούς ηγέτες, σε φιλαράκια που ζητάνε χάρες, σε εκκλησίες και μοναστήρια, κλπ κλπ. Η δωρεάν εργασία αποτελεί κοροϊδία και ΕΛΛΕΙΨΗ ΣΕΒΑΣΜΟΥ προς το νέο.
    Ένα από τα πράγματα που θαυμάζω τις ΗΠΑ, είναι ότι πας σε σινεμάδες, εστιατόρια κλπ κλπ και βλέπεις 16χρονα και εργάζονται κανονικά και τα πάνε και μια χαρά (καλύτερα από τους ενήλικες). Στα 20 τους χρόνια, πάνε στο κολέγιο και ξέρουν ήδη πώς να βρίσκουν δουλειά και να συντηρούνται άνετα. Πας σε μια τράπεζα και οι front υπάλληλοι είναι 21-25 χρονών, συνεχίζουν να σπουδάζουν και να ανεβαίνουν. Βλέπεις ελεύθερους επαγγελματίες με φοβερές προοπτικές, επειδή από μικροί κάνανε ψιλοδουλειές τα καλοκαίρια και μάθανε ένα σωρό πράγματα.
    Βλέπεις μια αγορά που απορρόφησε 10 εκατομμύρια μετανάστες τη δεκαετία του 1990 κι έχει ανεργία 4% με τεράστιο ποσοστό νέων να εργάζεται.

    Τέλος πάντων, όταν λέω ότι οι νέοι πρέπει να φεύγουν για εξωτερικό και μετά να επιστρέφουν στην επαρχία, έχω δει εξαιρετικά παραδείγματα φοβερής επιτυχίας σ' αυτό. Διότι, εμπνέει τους νέους σε κάτι το οποίο έχουν ξεχάσει: LEGACY. Κληρονομιά. Η αίσθηση της προσωπικής επιτυχίας, ότι κάτι έκανες σημαντικό, κάτι δημιούργησες, τα εγγόνια σου θα επισκέπτονται το αρχοντικό σου (και όχι την ποντικοφωλιά στην Αθήνα). LEGACY και πάλι LEGACY.

    Τέλος, ο Φρόυντ είχε πει ότι για να είναι κάποιος ευτυχισμένος, χρειάζεται δύο πράγματα: εργασία και αγάπη.

    Και αυτό το έχω διαπιστώσει ο ίδιος από προσωπική εμπειρία και από τους ανθρώπους γύρω μου.

    Λευτέρης

    ΥΓ.
    "Πολλές και επιφανειακές σχέσεις - φόβος στο να ανοιχτούν στον άλλον,να "δοθούν"."
    Ε, καλά, αυτό είναι χαρακτηριστικό των περισσότερων νέων σε όλο τον κόσμο, φυσιολογικό είναι, σ' αυτές τις ηλικίες όλοι ψάχνονται όσο και να το "παίζουν" ώριμοι. Φόβος δέσμευσης, για διάφορους λόγους. Δεν ισχύει όμως για όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Ο/Η Nikos Dimou είπε...


    Όλα αυτά που αναφέρετε είναι πολύ παλιότερα από τους σημερινούς νέους - τα ζήσαμε κι εμείς.

    -------------------------

    Σύμφωνοι , ήθελα να αναφέρω ορισμένα παραδείγματα εξέλιξης από γενιά σε γενιά για να στηρίξω την θέση ότι οι γενιές βελτιώνονται.

    Σας κανει κάτι να πιστεύεται ότι οι σημερινοί νέοι δεν θα ακολουθήσουν ανάλογη πορεία;

    Επίσης θα μου επιτρέψεται να διαφωνίσω ως προς το τελευταίο.
    Μέχρι πριν από 20 χρόνια τα κατηχητικά ασφυκτυούσαν από νέους , οι εκκλησίες ήταν γεμάτες. Τώρα ποιους βλέπετε στις εκκλησίες; Οι θρήσκοι όσο περνάνε τα χρόνια θα λιγοστεύουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Από ένα πρώτο σύνολο 76 μηνυμάτων, το συμπέρασμα φίλε Νίκο είναι πως "οι νέοι - σήμερα", ασφυκτιούν, μελαγχολούν και απογοητεύονται με όσα βλέπουν ένα-γύρω και ακούνε. Κοιτάζουν τον εαυτό τους και "γράφουν" τα υπόλοιπα...

    Δεν παρέχονται αληθινές ευκαιρίες(Παιδεία), διέξοδοι(από την -παθολογικού τύπου πλέον- ανασφάλεια τους, αναφορικά με το εργασιακό τους μέλλον και κατά συνέπεια, την εμμονή τους με το δημόσιο), προοπτικές.

    Καλά δεν πάμε;

    Πιστεύω πως απέδωσε η "προοδευτικότητα" τελικά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Γάτε,

    "Οι νέοι είναι πιο θρήσκοι τώρα παρά στις περασμένες δεκαετίες."

    Αυτό από που το συμπεραίνετε;
    Το άκουσα και από τον Delta Mike τις προάλλες αλλά είπα να μην απαντήσω.
    Σας πληροφορώ πως υπάρχει ένας ιδιότυπος συμβιβασμός μεταξύ παιδιών και γονέων, από τον οποίο προκύπτουν ορισμένες αμφίπλευρες παραδοχές αλλά ως εκεί.

    Μόνο κάτι βλαμένοι δαπίτες διατηρούν τέτοια νοοτροπία, και αυτοί προς ίδιον όφελος.

    Για να μην αναφερθώ στην Εκκλησία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. @alexandros
    το ότι είμαστε ο πιο θρησκευόμενος λαός της Ε.Ε. (μαζί με τους Πολωνούς - στοιχεία EUROSTAT) και τα τρία εκατομμυρια υπογραφές για τις ταυτότητες δεν σας λένε τίποτα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Ο/Η oldman είπε
    Άραγε αν αυτό το έλεγε κάποιος ενήλικος Γερμανός πολίτης την δεκαετία του 1910 και του '20 για την νεολαία της χώρας του, πόσο δίκιο θα είχε..

    ……………………………………………………………
    Ωραία ερώτηση. Νομίζω ότι ο κ. Δήμου θα μπορούσε να μας δώσει μια καλή απάντηση. Η γενιά αυτή (10-20) δίδασκε μερικά χρόνια αργότερα στα πανεπιστήμια που σπούδασε.

    Αν θέλεις την δική μου άποψη …….
    Την ώρα που η Γερμανική νέα γενιά εγκληματούσε η Ελληνική (και πολλές άλλες Ευρωπαϊκές) νέες γενιές της εποχής όρθωνε το ανάστημά της στον ΦΑΣΙΣΜΟ.
    Έχω λοιπόν πολύ περισσότερους λόγους να νοιώθω υπερήφανος για την Ευρωπαϊκή νέα γενιά του 2ου Παγκ. Πολέμου και 1 – 2 για να ντρέπομαι.

    Άραγε συμφωνείτε με την άποψη που είχαν οι καθηγητές του κολεγίου Αθηνών για τους νέους μαθητές τους το 1954;
    Να σας θυμίσω ότι ο κ. Δήμου είπε……………
    «Είχα δώσει μία σειρά διαλέξεις για τα 150 χρόνια από τον θάνατο του Καντ και κάτι αναγνώσεις ποιητών του Μεσοπολέμου μας στοίχησαν αποβολή (ανάμεσά τους Ρίτσος, Βρεττάκος…).»
    Θεώρησαν δηλαδή ότι η νέα γενιά της εποχής όχι μόνο δεν άξιζαν της επιβράβευσής τους αλλά έπρεπε να τιμωρηθούν για να αλλάξουν τους προσανατολισμούς τους.
    Τα γεγονότα από μόνα τους νομίζω δείχνουν ότι δεν είχαν δίκιο.
    Άραγε, όχι πολλά χρόνια μετά, πώς θα ένοιωθαν με τα κατορθώματα της νέας γενιάς( Ρίτσος, Βρεττάκος, Δήμου κ.α.) που τιμώρησαν τότε;
    Καταλήγοντας λοιπόν σας λέω ότι: Η νέα γενιά είναι το μέλλον κάθε κοινωνίας. Ας τους εμπιστευτούμε περισσότερο και ας τους κατηγορούμε λιγότερο. Δεν θα μας διαψεύσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Ο/Η Nikos Dimou είπε...

    το ότι είμαστε ο πιο θρησκευόμενος λαός της Ε.Ε. (μαζί με τους Πολωνούς - στοιχεία EUROSTAT) και τα τρία εκατομμυρια υπογραφές για τις ταυτότητες δεν σας λένε τίποτα;

    -----------------------------

    Συμφωνώ ότι είμαστε θρησκευόμενοι σε σχέση με Γαλλους , Άγγλους κλπ , αλλά για φανταστείτε πόσες υπογραφές θα μαζεύονταν στο παρελθόν...
    Μπορεί και έξι εκατομμύρια.

    'Εχουμε ακόμα δρόμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Παραφράζοντας τον φίλο Νίκο θέλω να ρωτήσω:

    Το ότι είμαστε ο πιο θρησκευόμενος λαός της Ε.Ε. (μαζί με τους Πολωνούς - στοιχεία EUROSTAT) και τα τρία εκατομμυρια υπογραφές για τις ταυτότητες είναι απαραιτήτως κακό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Γάτε,

    "...τα τρία εκατομμυρια υπογραφές για τις ταυτότητες δεν σας λένε τίποτα;"

    Μα ελάχιστοι από αυτούς που υπέγραψαν ανήκουν στη νέα γενιά! Soon to leave γερόντια ήταν, συντηρητικοί τύπου "Πατρίς, θρησκεία, οικογένεια" και φοβισμένα ανθρωπάκια.
    ΕΛΕΟΣ! Είπαμε πως είμαστε του χαβαλέ, αλλά όχι και τόσο.

    Δεν έχω ακούσει ούτε ΕΝΑΝ νέο που να υπέγραψε, ενώ κρίνοντας από φίλους και γνωστούς της ηλικίας μου, ο μόνοι λόγοι για τους οποίους θα πήγαιναν σε εκκλησία, είναι είτε λόγω κοινωνικής υποχρέωσης(και αυτό παίζεται) -συνήθως κηδεία-, ή για να την κάψουν!

    Οσο για τις στατιστικές, ιδίως για τους Ελληνες, δεν ισχύει το "είσαι ό,τι δηλώσεις"! Το αντίθετο θα έλεγα... Εν προκειμένω καθαρή υποκρισία που κρατάει χρόνια, αλλά και μας αφήνει χρόνια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Αναστάσιε
    δεν είπα ότι είναι καλό ή κακό αλλά δεν ισχύει ότι απομακρυνόμαστε από την Εκκλησία. Εδώ και οι αριστεροί που ήταν κάποτε άθεοι (Μαρξ: "όπιο του λαού") τώρα έχουν γίνει θεούσοι σαν την Κανέλλη και το Ζουράρι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Και μιας και αναφέρθηκαν και τα ερωτικά και συναισθηματικά, ούτε λιγότερο συναισθηματισμό βλέπω, ούτε λιγότερη επιθυμία να έχουν φίλους ή το "ταίρι" τους. Βλέπω μόνον (σε σύγκριση με τη δική μου γενιά) ανοιχτή παραδοχή της δυσκολίας δέσμευσης ή της αμφιθυμίας μέσα στη σχέση. Και δεν το θεωρώ κατ' ανάγκην κακό, συμβαίνει έτσι κι αλλιώς, απλώς παλιότερα δεν συνηθιζόταν να το παραδεχόμαστε.

    Τι δεν μου αρέσει και το βρίσκω διαφορετικό? Την εμμονή σε μια νεανικότητα με βάση εξωτερικά γνωρίσματα (ντύσιμο, συμπεριφορά, τρόπος ζωής) αλλά συμβατή με σκουριά στο μυαλό, και την πλάνη ότι νεανικότητα ίσον ατελείωτη χαρά.

    Το πρώτο οδηγεί σε ανόητο ανταγωνισμό με τους νεότερους (ακόμη θυμάμαι την μεσήλικα μαμά που προσήλθε σε συγκέντρωση γονέων της τελευταίας τάξης του Λυκείου με διάφανη μπλουζίτσα, δίπλα στην μάλλον αμήχανη κόρη της). Το δεύτερο είναι τόσο λάθος, απ' όσο θυμάμαι το να είσαι νέος δεν είναι καθόλου ατέλειωτη χαρά, μ' ένα σωρό ανασφάλειες και πρωτόγνωρα συναισθήματα… Κι αν η λύπη δεν είναι ανεκτή (με το γνωστό "δεν σου λείπει τίποτα, γιατί έχεις τις κακές σου?" που ηχεί με φόντο τη διαφήμιση με το απαστράπτον χαμόγελο του συνομήλικου μοντέλου), οδηγεί σε απομόνωση (πολλή κλεισούρα, είπατε, για τους νέους? – ναι, αλλά "κανείς δεν με καταλαβαίνει", "δεν ξέρεις εσύ") ή σε σκότωμα του συναισθήματος, με εκλογίκευση (όταν αρχίσει κι η κλεισούρα να μην είναι ανεκτή).

    Probably I over-estimate their difficulties;
    Just the same, I am very glad I shall never
    Be twenty and have to go through that business again,
    The hours of fuss and fury, the conceit, the expense.

    [W.H. Auden, The Mirror and the Sea, Prospero to Ariel]

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Είμαι 32 χρονών (ίσα που προλαβαίνω να μιλήσω σαν νέα γενιά δηλαδή) και μπορώ να πω με μεγάλη ασφάλεια ότι δεν έχω ιδέα ποιά είναι η περίφημη νέα γενιά. Απορώ με όσους υποστηρίζουν ότι γνωρίζουν. Άσε που δεν έχω πειστεί ότι διαφέρει από τις προηγούμενες.
    Θεωρώ πάντων άδικο τον χαρακτηρισμό της ως τεμπέλας. Οι φίλοι μου (που πάνω κάτω τα ίδια ηλικιακά χάλια με μένα έχουν) δουλεύουν πολύ και λίγοι πληρώνονται όπως θα έπρεπε για αυτό. Το επιχειρησιακό σύστημα ¨στημένη λεμονόκουπα" πάει σύννεφο. Δεν ξέρω κάνεναν τεμπέλη αν και γνωρίζω πολλούς που θα θέλαν σαν τρελοί να τεμπελιάζουν (και γω και γω.
    Όσο για το αν νοιώθουν συμπιεσμένοι.. Πάντα έτσι δεν ένοιωθαν? Τσάμπα βγήκε το "Επαναστάτης χωρίς αιτία"? Και αιτίες πάντα υπήρχαν όπως και αφορμές. Άσε που βλέπω και μερικούς απόλυτα αποσυμπιεσμένους (ειδικά στο γραφείο, πως το κάνουν?).
    Αν αλλάζει κάτι (και όχι μόνο στη νέα γενιά) είναι η ιδεολογική μόδα.. Τελευταία θεωρείται passe με εξαίρεση την οικολογία (ίσως).
    Ο καινούργιος θεός είναι το Χρήμα (προσκυνείστε) και όλοι νέοι και γέροι εκεί κοιτάνε με τον ένα ή τον άλλο τρόπο. Αλλιώς βαφτίζεσαι αποτυχημένος και ελλείψη καμιάς πρόχειρης ιδεολογίας δεν μπορείς να το γλυκάνεις το χάπι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. @Butterfly: Συμφωνω και επαυξανω...

    Παραιτημενοι... Αυτο ειναι οι νεοι σημερα. Κραταμε την αποσταση μας απο πολιτικη, μενουμε με μαμα και μπαμπα ως τα 30 (δεν μπορουμε να κανουμε και αλλιως), δυστυχως/ευτυχως θα συμφωνησω με σας κυριε Δημου ξαναγυρναμε πισω στην εκκλησια, και γινομαστε πιο φανατικοι και ξενοφοβοι.
    Αλλα ελατε και στην θεση μας:
    -Εμεις δεν πολεμισαμε
    -Δεν ζησαμε επαναστασεις ή δικτατοριες
    -Δεν πεινασαμε (στην συντριπτικη μας πλειοψηφια)
    -Δεν μαθαμε πολλα για τον ψυχρο πολεμο και ουτε θυμομαστε πότε επεσε το τοιχος του Βερολινου
    -Δεν διαβασαμε τα βιβλια που η γενια σας διαβασε γιατι "τρεχαμε να μπουμε στο Πολυτεχνειο και στην ΑΣΟΕ" και το συστημα, που καποιοι απο την γενια σας (που διαβασαν αυτα τα βιβλια) εφτιαξαν για εμας, δεν μας επετρεπε εξωσχολικες δραστηριοτητες
    -Τα ειχαμε ολα (λιγο πολυ) και δεν ζησαμε την γενια της μεταναστευσης. Αν και σημερα ζουμε μια αλλη μεγαλη μεταναστευση απο νεους που φευγουν στο εξωτερικο με "εφοδιο" την μορφωση τους αναζητωντας καλυτερη διαβιωση. Μαζι με αυτους ειμαι και γω.
    -Παιρνουμε λιγα και ξοδευουμε πολλα σε πραγματα που ισως ειναι αχρηστα πολλες φορες. Ημουν βοηθος καθηγητη στο πανεπηστημιο, μου διναν 250ευρω το μηνα, και εκανα ολη τη δουλεια του. Μεχρι και διορθωση γραπτων.
    -Βολευομαστε σιγα σιγα, ακολουθωντας τα προτυπα των γονεων μας που οι περισσοτεροι ΝεοΔημοκρατες ή Πασοκοι καθως ειναι καπου εχουν καποιο βισμα που τους "βοηθα".
    -Καταστρεφουμε την χωρα μας,γιατι ειμαστε μεν οικολογοι αλλα απο τον καναπε και πεταμε τα σκουπιδια οπως ναναι γιατι ο καδος της ανακυκλωσης 50 μετρα πιο περα μας πεφτει μακρια...
    -Δεν παιζουμε πια στις αλανες και τα παρκα (δεν υπαρχουν) και οι μεγαλοι με τον τρομο του "κακου" μεταναστη που θα μας βλαψει, μας κλειδωνουν μεσα και μας αφηνουν να γινομαστε ζωα μπροστα στην τηλεοραση και να μην εχουμε κοινωνικη ζωη/παιδεια.
    -Καταναλωνουμε... γινομαστε αυτο που μας θελουν να γινουμε.
    Ευχαριστω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. είμαστε λίγοι αριθμητικά σίγουρα
    αν είμαστε 'λιγοι' γενικά θα δείξει εξάλλου πάντα κάτι υπάρχει κάτω απο τον πάτο. Και περνάμε και κρίση μέσης ηλικίας. Έχει πολλά cut η ταινία που βλέπουμε μάλλον και παίζει κούραση.
    Μην το ψάχνετε πάντως δε θα βγάλετε άκρη με γενικότητες. Σε 30 χρόνια ας μιλήσουμε για τους σημερινούς νέους.

    Οι νέοι σας θα δουν οράματα και οι πρεσβύτεροί σας θα δουν όνειρα.


    ΥΓ Προς Θεσ/νεις
    Η Θεσ/νίκη έχει και στενά όχι μόνο Τσιμισκή και Αριστοτέλους, κάντε καμιά βόλτα της προκοπής ρε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Συμφωνώ Νίκο. Και πιστεύω πως καλώς ή κακώς, "ο ακατανόμαστος" που τώρα χαροπαλεύει στο Μαϊάμι, έχει σημαντικό μερίδιο στην επιστροφή των νέων στα της Εκκλησίας. Με τα ανέκδοτα, με τις συνεχείς παρεμβάσεις του, με τον δυναμικό -σωστό ή λάθος- λόγο και ενεργό ρόλο του.

    Οι νέοι δεν έχουν από κάπου αλλού να πιαστούν -από κάτι το χειροπιαστό. Γιατί κανείς δεν τους το έδωσε. Όλοι μόνο ΖΗΤΟΥΝ(στις μέρες μας, την ψήφο). Και έτσι, καταφεύγουν στο Άγνωστο, σε κάτι που είναι μακρυά και πάνω από όλα αυτά που τον τυρρανούν καθημερινά. Μοιάζει η χώρα όλη να το έχει ρίξει στην προσευχή -και αυτό μπορεί να είναι πολύ καλό από τη μία(μια αίσθηση ταπεινότητας δεν είναι κακό να την έχει κανείς), αλλά όταν δεν υπάρχει η διάθεση και για προσφορά ή δεν παρέχονται οι προϋποθέσεις για αυτήν και όλα αφήνονται στον Επουράνιο Πατέρα, είναι ταυτόχρονα και πολύ επικίνδυνο.

    Ελπίζω να μην εκτραπεί η συζήτηση, μετά από αυτό το σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Για το θρησκευτικό συναίσθημα του Έλληνα:

    Ο κόσμος πάει ίσως μπροστά, αλλά σε σπιράλ. Σήμερα είμαστε πιο θρήσκοι απ’ ότι το 1980. Και το 1970 πιστεύω ήμασταν πιο θρήσκοι (ή θρησκόληπτοι) απ’ ότι το 1950. Σε γενικές γραμμές, πάντως, σαν κράτος και κοινωνία πάμε μπροστά. Η σημερινή θρησκοληψία φαίνεται περισσότερο μόδα και ανάγκη απάγκιου, αντίθετα με τη θρησκοληψία του ‘70 που ήτανε πιο επιθετική και απόλυτη.

    Επίσης, σήμερα μπορούμε να λέμε και να κάνουμε πράγματα που δεν μπορούσαμε πριν 30 χρόνια (ακόμα κι ενάντια στη θρησκεία, μέσα στη σύγχρονη θρησκοληψία, ολόκληρο κόμμα εξουσίας, με τα κακά και τα στραβά του΄, καθώς κι ο ΠτΔ αντιτέθηκαν στις αξιώσεις της εκκλησίας).

    Όχι πως δεν πρέπει να είμαστε προσεκτικοί… Ένα μεγάλο πισωγύρισμα είναι πάντα πιθανό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Μήπως οι νέοι σήμερα είναι πιο αμόρφωτοι; Πριν λίγο διάβασα το βιογραφικό μιας κοπέλας που έχει γεννηθεί το 1981 και είναι απόφοιτος του ΑΠΘ. Στην ενότητα "γλώσσες" αναφέρει τα εξής (τα μεταφέρω με copy/paste):
    · Ρώσικα : πολύ καλό επίπεδο (τετραετούς υποχρεωτική πανεπιστημιακή παρακολούθηση). Στα πλαίσια της ρωσικής γλώσσας πραγματοποιήθηκε μετάφραση και ανάλυση στο έργο του Αντόν Τσέχωφ ¨Η Αρκούδα¨. · Τούρκικα: μέτριο επίπεδο (διετούς υποχρεωτική πανεπιστημιακή παρακολούθηση).

    Μπορεί το σχόλιο μου να είναι εκτός θέματος, αλλά εμένα αυτό με πληγώνει περισσότερο απ' όλα, όσον αφορά στους "νέους-σήμερα"... Όλα τα άλλα κατά τη γνώμη μου έπονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Χάθηκα λίγο στον όγκο των σχολίων. Οπότε αν κάτι έχει ξαναειπωθεί συγχωρέστε με. Θα εστιάσω σ' ένα θέμα που μ' ενοχλεί.

    Διάβασα για τη σεξουαλική απελευθέρωση των παιδιών και τη αποδοχή της σεξουαλικότητας τους!!!

    Το internet έχει γεμίσει με αυτοσχέδιες τσόντες 20χρονων, μαθητές λυκείου βιάζουν ομαδικά συμμαθήτριες τους (με τη συμμετοχή και άλλων κοριτσιών), οι πενταήμερες έχουν μετατραπεί σε μια μεγάλη παρτούζα όπου διαγωνίζονται ποιος θα πάει με περισσότερους και μιλάμε για αποδοχή σεξουαλικότητας?

    Εγώ βλέπω μια απαξίωση της σεξουαλικής πράξης. Την ταπείνωση της σε μια απλή διεκπεραίωση. Όπως τρώμε, πηδιόμαστε.

    Και το χειρότερο είναι ότι αυτή η σεξουαλική ασυδοσία (δεν τολμώ να χρησιμοποιήσω τη λέξη ερωτική. Ο ερωτισμός έχει πεθάνει. Το βλέπεις στα μάτια των νέων σεξουαλικών συμβόλων), αυτή η μηχανιστική αντίληψη του έρωτα (άντε το είπα)οδηγεί άμεσα σε ένα νεοσυντηρητισμό κι από κει στον ολοκληρωτισμό.

    Είμαι υπερβολικός? Ίσως. Πολυ συντηρητικός? Μπορεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. "Στα είκοσι μου όταν μπήκα στο πανεπιστήμιο πίστευα πως μπορώ να αλλάξω τον κόσμο, τώρα στα τριάντα μου δε μπορώ να αλλάξω ούτε τη μάρκα των τσιγάρων που θα με στείλουν στον τάφο..."

    Ο άγνωστος 'νέος' :-\

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Σε περασμένες δεκαετίες στον θρησκευτικό χώρο κυριαρχούσαν στην Ελλάδα παραεκκλησιαστικές οργανώσεις που λίγη σχέση είχαν με την Ορθοδοξία... Όταν ο ηθικισμός και ο ευσεβισμός παρουσιάζονταν ως εκκλησία, καλά έκαναν πολλοί Έλληνες και έμειναν εκτός αυτών των χώρων. Ουσιαστικά, η εκκλησία της Ελλάδας έπαψε να είναι εκκλησία της Ελλάδας. Τα χάλια αυτού του συστήματος τα ξέρουμε...

    Τώρα που βρισκόμαστε σε μια άλλη περίοδο, δεν είναι παράξενο που πολλοί άνθρωποι ενδιαφέρονται για το τι έχει να πει η εκκλησία. (Δεν ξέρω αν αυτό συμβαίνει, αλλά ας πούμε πως ο Ν.Δ. έχει δίκιο και οι νέοι είναι πιο θρήσκοι σήμερα.) Προσωπικά νομίζω πως στην κατάσταση που βρίσκεται η εκκλησία της Ελλάδος, μάλλον δε θα βρει ο κόσμος τις απαντήσεις που ψάχνει (αν ψάχνει κιόλας κάτι, δεν ξέρω αν υπάρχουν καν γενικές τάσεις). Μακροπρόθεσμα θα έρθουμε σε μια ισορροπία... Τα πράγματα μου φαίνονται τόσο ρευστά, που δεν μπορώ να κάνω καμία ασφαλή πρόβλεψη.

    Όσο για τις ταυτότητες και τον... Ζουράρι... τι να πώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. greconik a dit...

    Να μην τους οικτήρετε καθόλου γιατί αυτοί είναι που αύριο θα έρθουν να σας κυβερνήσουν.


    Αυτό δεν μου λέει τίποτα. Οικτήρω και τους σημερινούς πολιτικούς και θα οικτήρω και τους αυριανούς. Και όχι μόνο εγώ. Τα προηγούμενα posts σ' αυτό το μπλόγκ δίνουν μια καλή εικόνα για το κατά πόσο οι πολιτικοί μας χαίρουν εκτίμησης. Περισσότερο εκτιμώ εσάς μέσα από τα σχόλιά σας, παρά αυτούς μέσα στη βουλή.

    (σας παρακαλώ μόνο μην μου αντιτείνει κανείς "εσύ που τους οικτήρεις όλους τι κάνεις και τι προτείνεις".)
    ---

    I.Kepaptsoglou a dit...

    @ what do

    Erotisi: Afto pou ekfrazeis den einai ideologia?


    Όχι. Το να μην έχεις ιδεολογία δεν είναι ιδεολογία, όπως το να είσαι άθεος δεν είναι θρησκεία.

    Αλλά να μην παρεξηγηθώ. Είμαι κατά των ιδεολογιών, όχι κατά των ιδανικών. Ιδανικό είναι η ισότητα. Η άποψη όμως ότι ο κομμουνισμός είναι ο μόνος τρόπος να την πετύχεις είναι ιδεολογία.
    ----

    Το σωστό να λέγεται a dit...

    Που είναι το παράδειγμα ζωής προς τους νέους σήμερα;
    Ο νεαρός της αρχαιότητας είχε έναν Όμηρο, έναν Οδυσσέα, έναν Αχιλλέα, έναν Θεμιστοκλή, έναν Αριστείδη, ένα Περικλή και έναν Σωκράτη.


    Δεν καταλαβαίνω γιατί *πρέπει* να προσπαθούμε να βρούμε πρότυπα για τα παιδιά και τους νέους. Εξ ορισμού το πρότυπο είναι αυτό με το οποίο εμείς *οι ίδιοι* ταυτιζόμαστε και είναι ως εκ τούτου ανεπίδεκτο εξωτερικής επιρροής. Από όλα τα πρόσωπα που συνάντησα στα βιβλία του σχολείου και πανεπιστημίου κανένα δεν έχω ως πρότυπο, όσο και αν προσπάθησαν να μου περάσουν κάποιο ως τέτοιο. Μεγαλώνοντας βρήκα τα δικά μου, που αν σας τα πω, δεν θα τα ξέρει κανείς. Επιτελούν μικρότερο έργο? Με βοήθησε κανείς να τα βρω? Πειράζει που δεν έχω πρότυπο τον Οδυσσέα ή όποιον σύγχρονο θέλουν να μου πλασάρουν ως τέτοιο?
    ---

    Αναστάσιος a dit...

    Το ότι είμαστε ο πιο θρησκευόμενος λαός της Ε.Ε. (μαζί με τους Πολωνούς - στοιχεία EUROSTAT) και τα τρία εκατομμυρια υπογραφές για τις ταυτότητες είναι απαραιτήτως κακό;


    Φυσικά και είναι κακό. Πρώτον δίνει δικαιώματα σε ακαδημαϊκούς τύπου Huntington να μας κατατάσουν στην υπανάπτυκτη ανατολή(σας αρέσει, δεν σας αρέσει έχει επιρροή). Και δεύτερον ας μου πει κάποιος πότε ήταν η τελευταία φορά που η θρησκεία ως συνεκτικός κρίκος ενός συνόλου (και όχι ως προσωπικό βίωμα) προσέφερε τίποτε άλλο από αναταράξεις και διαξιφισμούς.

    Και για να το συνδέσω με το κυρίως θέμα, θέλω να ρωτήσω όλους όσοι είναι γονείς για ποιον λόγο επιλέγουν να δέσουν το παιδί τους με μια θρησκεία. Βρίσκετε ότι τους χρειάζεται σε κάτι, ότι κερδίζουν κάτι που δεν θα έβρισκαν από μόνα τους αν δεν είχατε κάνει εσείς την επιλογή γι αυτά? Με άλλα λόγια, ποιοι θα ήταν οι νέοι σήμερα, αν δεν είχατε φροντίσει να τους φορτώσετε την τσίκνα του χριστιανισμού?

    (μακάρι να είχα λίγο χώρο ακόμη να σχολιάσω και περί ερωτικών. ίσως αργότερα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. i.kepaptsoglou said...
    Apokalese tin kainourgia geneia, "generation-y"

    Αυτός ο όρος χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια για την γενιά με χρόνους γεννήσεως 1979 – 1988. (Ακολουθώντας τους baby boomers (1946-1964) και την generation x (1965 – 1978). Tα όρια ασφαλώς αυθαίρετα, αλλά πάνω-κάτω αποδεκτά).

    mainmenu said...
    νέοι είναι οι συμμετέχοντες στη βουλή των εφήβων...φρέσκες ιδέες, προβληματισμός και επαναστατικότητα

    Ίσως στην αρχή. Τα τελευταία χρόνια η βουλή των εφήβων βρίθει από κοινοτυπίες και αερολογίες.

    averell said...
    Η απασχόληση στο δημόσιο και τον ευρύτερο δημόσιο τομέα προσφέρεται ως πολύ ελκυστικότερη λύση από τον ιδιωτικό - πράγμα που σημαίνει ότι γνωριμίες, κομματική ενασχόληση, θράσος κ.λπ. μπορούν να οδηγήσουν σε καλύτερες επαγγελματικές ευκαιρίες (εντός Ελλάδος) από ταλέντο, όρεξη για δουλειά, σεμνότητα.

    Πολύ καλό σχόλιο, που εξηγεί πολλές από τις στρεβλώσεις της κοινωνίας και της οικονομίας μας.

    nikos dimou said...
    Οι νέοι είναι πιο θρήσκοι τώρα παρά στις περασμένες δεκαετίες.

    Δεν νομίζω. Απλώς δηλώνουν πιο θρήσκοι, καθώς είναι σχετικά της μόδας η θρησκεία, το έθνος κτλ.. Στην πραγματικότητα πάνε λιγότερο εκκλησία από άλλες γενιές, και βέβαια ο τρόπος που ζουν τη ζωή τους κάθε άλλο παρά προς τις επιταγές της θρησκείας συνάδει (και καλά κάνουν!).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Νιώθω άβολα να μιλάω για τη γενιά μας. Είναι σχεδόν σαν αυτό που περιγράφουν ώς μεταθανάτια εμπειρεία, ξέρετε, που βγαίνει η ψυχή και ίπταται πάνω απο το νεκρό σώμα...
    Άς είναι.
    Έχω μεγαλώσει σε ένα χωριό των επτανήσων και τέσσερα χρόνια τώρα είμαι φοιτητής στο Ηράκλειο. Νομίζω οτι είναι κρίσιμο να το αναφέρω για να κατανοήσετε τα πλαίσια της μαρτυρίας μου.
    Νομίζω οτι τα φοιτητικά χρόνια διαχρονικά είναι εποχή χαλαρότητας -ακόμη κι ο Λούθηρος μπεκρόπινε απο καπηλειό σε καπηλειό ώς φοιτητής-. Φυσικά και σήμερα ισχύει αυτό με μόνη διαφορά μια ροπή προς πιό "κυριλέ" διασκεδάσεις -κλαμπ, μπουζούκια ή lounge καφετέριες-, αν και σας πληροφορώ οτι όλα τα ρακάδικα του Ηρακλείου είναι πλήρη φοιτητών και μάλιστα κατα κανόνα των ίδιων φοιτητών θαμώνων με τα παραπάνω ευαγή ιδρύματα.
    Οι σεξουαλικές επαφές σίγουρα δεν είναι πια ταμπού -αν και δεν συγκρινόμαστε με τις επιδόσεις της γενιάς Ψάλτη-Γαρδέλη-. Αλήθεια είναι επίσης οτι υπάρχει δυσπραγία στον τομέα των σχέσεων κυρίως λόγω των υψηλών προσδοκιών που καθιέρωσαν τα κυρίαρχα προτύπα των cosmo-περιοδικών. Το χάλι των πατεράδων μας της μιας σχέσης απο το πανεπιστήμιο και έπειτα εκκλησία δέν το πολυσυναντάμε σήμερα.
    Οι νέες γενιές είναι πολυγλωσσότερες μιλούν καλύτερα Ελληνικά και είναι γενικά πιό ενημερωμένες εγκυκλοπαιδικά και σαφώς πιο προσαρμοστικές τεχνολογικά.θα έλεγα οτι έχουμε καλύτερους μέσους όρους μόρφωσης αν και λιγότερους άριστους -περιμένω και αυτό να ανατραπεί απο το διαδίκτυο-,Τα βιβλία κάπως αρχίζουν να κερδίζουν έδαφος αλλα δεν είναι πια το μοναδικό ερέθισμα για γνώση.
    Πολύς κόσμος έχει σπουδάσει έστω και για μεταπτυχιακά στο εξωτερικό και φέρνει μια άλλη νοοτροπία που διαχέεται στη νέα γενιά -απο τη ζώνη στο αυτοκίνητο ώς και τις οικολογικές ευαισθησίες-.
    Οι πολιτικοποίηση είναι φυσικό να είχε πληγεί απο την κατάρρευση των κομμουνιστικών παραδείσων αλλα πέραν απο τους παρορμητικούς του φοιτητικού αριστερισμού οι περισσότεροι φοιτητές συμμετέχουν σε καταλήψεις και διαδηλώσεις αντιδρώντας στην περιρρέουσα συναλαγή και πολιτική εξαχρείωση και όχι απο καθοσίωση σε παρατάξεις και παλαιοϊδεολογίες.Αρκετοί βέβαια και κυρίως συδικαλιστές διαβρώνονται απο το σύστημα εξουσιών.Ως αποτέλεσμα της ιστορίας που διδασκόμαστε στα σχολεία και της χαλάρωσης των αντίρροπων δυνάμεων υπάρχει μια επιστροφή στον εθνικισμό και την εκκλησία -σε καμία περίπτωση όμως στν πράξη- Κάποια ικανά ποσοστά ξενοφοβίας που παρατηρούνται βαίνουν μειούμενα.
    Οι συνιμήλικοί μου θέλουν και να επιχειρήσουν και να καινοτομήσουν σε μεγαλύτερο βαθμό στην οικονομία , αλλα οι ισορροπίες είναι συντριπτικά εναντίον τους, γι΄αυτό και πολλοί φεύγουν στο εξωτερικό.
    Αυτά σε γενικές γραμμές, οι κρίσεις δικές σας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Κύριε Δήμου το κείμενο που ακολουθεί είναι μεγάλο. Επειδή το θέμα αυτό με απασχολεί τον τελευταίο καιρό εχω φαίνεται πολλά να πω. Αν θεωρείτε ότι δε μπορείτε να το σημοσιεύσετε το καταλαβαίνω, ενημερώστε με για να δω τι μπορώ να κάνω..


    Μια και συνέβαλα στην έναρξη του θέματος ας καταθέσω κι εγώ τις σκέψεις μου.

    Καταρχήν θα ήθελα να πω ότι χαίρομαι γιατί βλέπω ότι τα περισσότερα σχόλια εκφράζουν ψύχραιμες απόψεις για την εικόνα των νέων. Με αρκετές συμφωνώ απόλυτα. Νομίζω ωστόσο ότι δεν αρκεί να αντιληφθούμε την εικόνα αλλά να ερευνήσουμε και τα αίτια αυτής. Και κυρίως αυτό που περιμένω να ακούσω είναι οι προσδοκίες που υπάρχουν για τη σημερινή νέα γενιά. Μπορούν να επαληθευτούν; Και με ποιό τρόπο;

    Ανήκω κι εγώ σ’αυτή τη γενιά και θεωρώ ότι είμαστε μια αποπροσανατολισμένη γενιά με χαμηλό ωστόσο μερίδιο γι’αυτό.

    Το μεγαλύτερο μερίδιο πιστεύω ότι ανήκει στις προηγούμενες γενιές. Κατανοώ ότι οι γενιές αυτές έζησαν πολέμους όπως πολλοί σωστά είπαν, έζησαν φτώχια, περιορισμό των ελευθεριών και πέρασαν δύσκολα χρόνια. Προσπάθησαν όσα εκείνοι στερήθηκαν να τα προσφέρουν στα παιδιά τους. Και τελικά το κατάφεραν. Αλλά κατάφεραν και για πολλά νέα παιδιά να δημιουργήσουν ένα πλήρως αποστειρωμένο περιβάλλον μια ομπρέλα προστασίας. Μη μας λείψει κάτι, μη στεναχωρηθούμε, μην απογοητευθούμε... όλα έτοιμα.

    Πώς περιμένετε να αγωνιστώ, να διεκδικήσω, να παλέψω αν δε νιώσω ότι κάτι μου λείπει; Πώς να σηκωθώ από την καφετέρια αν δε μου υποδείξει κάποιος ότι υπάρχει λόγος να το κάνω; Πώς θα μπορούσα να δραστηριοποιηθώ από μόνος μου αφου το περιβάλλον στο οποίο ζω δε μου δημιουργεί αυτή την ανάγκη; Και πώς εκείνος που νιώθει ότι όλα αυτά του λοίπουν να μην αντιδράσει έντονα, ξεσπώντας ίσως και με βία;

    Η ευθύνη όμως εντοπίζεται και αλλού. Η νέα γενιά μπαίνει στην κοινωνία με πολύ μεγαλύτερα πνευματικά εφόδια από ότι οι προηγούμενες. Πάρα πολλά παιδιά έχουν πλεόν 2 πτυχία, ξένες γλώσσες, γνώσεις μουσικής, χορού, υπολογιστών. Ωστόσο όλα αυτά δε γίνονται στα πλαίσια μια συλλογικότητας αλλά στα πλαίσια της ατομικής και μόνο επιτυχίας.

    Μεγάλωσα σε μια κοινωνία που θεωρεί ότι ο νέος ΠΡΕΠΕΙ να σπουδάσει! Οι γονείς μετέφεραν τα δικά τους όνειρα αλλά και τα απωθημένα τους στα παιδιά τους. Η επιτυχία στις Πανελλαδικές έχει γίνει ο υπέρ πάντων αγώνας για κάθε νέο. Λες και όλα τελειώνουν εκεί... Η κοινωνία είναι σκληρή. Ο γονιός που το παιδί του δεν περάσε ή ακόμη χειρότερα δεν έδωσε, νιώθει σα να πρέπει να απολογηθεί για κάτι. Η επιτυχία στις Πανελλαδικές έχει γίνει κριτήριο αξιολόγησης του νέου. Σε τέτοιες συνθήκες νιώθει να πνίγεται και να ασφυκτιά. Το άγχος είναι απερίγραπτο. Ο κόπος υπεράνθρωπος. Στα 18 σου νιώθεις ότι πρέπει να παλέψεις για όλη σου τη ζωή. Ότι πρέπει τώρα να τα δώσεις όλα για να απολάυσεις τους καρπούς της γης της επαγγελίας που σε περιμένει μετά. Και προστίθενται κι όλα τα άλλα... γλώσσες, υπολογιστές, μουσική, χορός, αθλητισμός. Θα σας φανεί περίεργο αλλά είναι αλήθεια. Στα 17 εργαζόμουν πιο σκληρά από σήμερα 10 χρόνια μετά.

    Μέσα σ’αυτό το ασφυκτικό περιβάλλον δεν υπάρχει χρόνος για κοινωνική δράση. Για συμμετοχή. Η ατομική επιτυχία και η κοινωνική αναγνώριση και το καμάρι των γονιών, είναι προτεραιότητες. Οι μόνοι συλλογικοί θεσμοί με τους οποίους έρχεσαι σε επαφή είναι τα 5μελή και τα 15μελή των σχολείων! Χα! Δεν υπάρχει πιο παραπεταμένος θεσμός στην Ελλάδα. Πάντα εκλέγαμε τους δημοφιλείς, τους μάγκες, του κολλητούς κλπ. Ποτέ τους ικανούς. Γιατί εξάλλου δεν ξέραμε σε τι τους χρειαζόμαστε! Ποτέ κανείς δε μας έμαθε το ρόλο που θα μπορούσαν να παίξουν, τη σημασία τους. Είναι τυχαίο λοιπόν που τα ίδια ακριβώς κάνουμε και ως ενήλικες; Το ίδιο το σχολείο προάγει την ατομικότητα. Δεν υπάρχει δημοκρατική παιδεία. Υπάρχει εκπαίδευση. Δε σε κάνουν πολίτη. Σε κάνουν εργαλείο. Πώς να λοιπόν να πολιτικοποιηθεί ο νέος υπό αυτές τις συνθήκες;


    Κι ύστερα έρχεται το πανεπιστήμιο. Επιτέλους καιρός να δρέψεις τους καρπούς των κόπων σου. Να διεκδικήσεις τη θέση σου στη γη της επαγγελίας. Να ζήσεις την περίφημη και ζηλευτή «φοιτητική ζωή». Και το κάνεις δίχως τύψεις. Ζεις με τα λεφτά των γονιών οι οποίοι είδαν με συγκίνηση το παιδί να μπαίνει στο πανεπιστήμιο και περιχαρείς το ταϊζουν και το ποτίζουν μέχρι το πτυχίο. Γιατί να κάνεις τον κόπο να εργαστείς; Γιατί να μη διεκδικήσεις αυτό που αξίζεις μετά από τόση προσπάθεια; Γιατί να μη ζήσεις αραχτά; Βόλτες, φραπέ, Μύκονος το καλοκαίρι, Αράχωβα κλπ. Τα έχω κάνει όλα. Ωραίες στιγμές. Ανεπανάληπτες. Δεν τα αλλάζω με τίποτα... Αλλά κάτι δεν φροντίσαμε τότε. Και κανείς δε βρέθηκε να μας το πει.

    Ταυτόχρονα ο σκληρός ατομικός αγώνας συνεχίζεται. Διάβασμα και κόπος στις εξεταστικές για καλούς βαθμούς για το μεταπτυχιακό και ένα ΚΑΛΟ Βιογραφικό! Δυστυχώς ζούμε γι’αυτό! Για ένα καλό βιογραφικό. Για να βρούμε άυριο μεθάυριο μια δουλίτσα να παίρνουμε τα 750 ευρώ και άντε 1200. Για να γίνουμε εργαλεία πολυτελείας!. Ο νέος σήμερα έχει απίστευτα εφόδια. Πολλές φορές μάλιστα τα προσόντα του υπερβαίνουν εκείνα των αφεντικών και των προϊστάμενων. Για σκέψου.... να έχεις 2 και 3 πτυχία να μιλάς 2 γλώσσες, να γράφεις άψογα ελληνικά, να παίζεις στα δάχτυλα την τεχνολογία και να παίρνεις 850 ευρώ!

    Την ίδια στιγμή, ο φίλος σου που δεν πέρασε στο πανεπιστήμιο αλλά είχε το μυαλό να πάει να βοηθάει το θείο του τον ηλεκτρολόγο παίρνει το διπλάσιο μισθό και του χρόνου θα κλείνει δικές του δουλειές. Και μπράβο του! Το ίδιο και όλα τα αλβανόπουλα της ηλικίας σου. Οι περισσότεροι σου φίλοι σου ωστόσο που δεν πέρασαν πουθενά (ΤΕΙ, ΑΕΙ) προτίμησαν να γίνουν πωλητές σε κάποιο κατάστημα γιατί δεν είναι μουτζούρικο (ξέρε τώρα...) και προσπαθούν να τα βγάλουν πέρα με 600 ευρώ το μήνα! Κι ύστερα κατηγορούν και τους αλβανούς που μας παίρνουν τις δουλειές. Επαγγελματικός προσανατολισμός μηδέν! Για τέχνες κλπ δεν το συζητώ... λίγα «ψώνια» που συνήθως αντιμετωπίζονται ως ούφο....

    Πίσω στο πανεπιστήμιο κάποιοι δασκαλεμένοι ή ψιλιασμένοι μπαίνουν στις φοιτητικές κομματικές παρατάξεις. Τα κόμματα έχουν καταστέψει το πανεπιστήμιο. Κατά τη γνώμη μου δεν προσφέρουν τίποτα στο φοιτητικό κίνημα και ευθύνονται σε μεγάλο βαθμό για την κατάντια του δημοσίου πανεπιστημίου. Τα ξύπνια αυτά παιδιά ιδίως των 2 μεγάλων παρατάξεων ξέρουν ότι οι καθηγητές τους έχουν ανάγκη (έχουν ψήφο βλέπετε) και το εκμεταλλεύονται. Αγοράζουν ψήφους για την παράταξη με αντάλλαγμα βόλεμα και δυνατότητα να περάσεις εύκολα το μάθημα. Οι άλλες παρατάξεις προσπαθούν με το παραμικρό να αναβιώσουν την εποχή του πολυτεχνείου και σε καλούν με το παραμικρό σε αγώνες για λόγους που δεν καταλαβαίνεις. Εσύ που τα σιχαίνεσαι αυτά απέχεις... Σιγά μην ασχοληθώ μ’αυτούς λες. Εγώ θα αφοσιωθώ στο διάβασμά μου και στο βιογραφικό μου. Αύριο μεθάυριο ωστόσο κάποιοι τα καταφέρνουν το ίδιο καλά με σένα και με λιγότερο κόπο. Συνεχίζεις να μη συμμετέχεις πουθενά και το κάνεις συνειδητά. Παραμένεις μακριά από την πολιτική. Οι λίγοι που ασχολούνται (με τα κόμματα-όχι την πολιτική) το κάνουν περιμένοντας αντάλλαγμα και βόλεμα.

    Και το χειρότερο. Η έννοια της επιχειρηματικότητας στο ελληνικό πανεπιστήμιο είναι νεκρή. Όλοι σε προτρέπουν να φτιάξεις ένα καλό βιογραφικό για να γίνεις υπάλληλος. Μας έμαθαν να διστάζουμε και να φοβόμαστε το επιχειρηματικό ρίσκο. Το να ξοδεύει η οικογένεια σου χιλιάδες ευρώ με την ελπίδα ότι στα 40 μπορεί να παίρνεις ένα καλό μισθό έχει κι αυτό μεγάλο ρίσκο. Αλλά προφανώς κάποιοι το θέλουν έτσι. Καποιοι θέλουν τη γενιά αυτή υποταγμένη και άτολμη. Ή κάποιοι έκαναν τεράστια λάθη. Δεν επενδύσαμε στους νέους. Τόσοι πόροι πήγαν χαμένοι.

    Χρόνια σπουδών, γι’αλλους περισσότερα, γι’αλλους λιγότερα αλλά αυτό που κερδίζουμε είναι εκπαίδευση. Η πραγματική παιδεία και καλλιέργεια είναι για πολλούς απούσα και εξαρτάται κυρίως από το οικογενειακό περιβάλλον και τη διάθεση του καθενός. Και αναρωτιόμαστε, υπάρχει ελπίδα;

    Πιστεύω ότι υπάρχει. Με τόσα εφόδια, έστω και αν σε μεγάλο βαθμό αποτελούν δεξιότητες, υπάρχουν πάρα πολλοί νέοι (ποσοστιαία περισσότεροι από το παρελθόν πιστεύω) οι οποίοι έχουν αναπτυξει αξιοζήλευτη καλλιέργεια, παιδεία και κριτική ικανότητα. Προβληματίζονται, συζητούν και κρίνουν με ωριμότητα την σημερινή πραγματικότητα. Μελετούν και φιλοσοφούν. Ασχολούνται με ποικίλες δραστηριότητες και αγαπούν. Είναι ένα γόνιμο κομμάτι της ελληνικής κοινωνίας το οποίο ωστόσο είναι αδρανοποιημένο. Είναι πολιτικοποιημένοι στο μυαλό αλλά όχι και στη δράση. Δυστυχώς τα άτομα αυτά δε συμμετέχουν πουθενά!! Η γνώση δεν μετατρέπεται σε δράση. Οι ιδέες περνούν από στόμα σε στόμα αλλά σπάνια υλοποιούνται. Έχουν τα πνευματικά εφόδια αλλά δε διαθέτουν τα μέσα. Θέλουν να αλλάξουν τα κακώς κείμενα αλλά δεν ξέρουν πώς. Γιατί κανείς δεν τους έδειξε. Γιατί κανείς δεν τους ώθησε στη συμμετοχή στις κοινωνικές δραστηριότητες. Εκείνοι που συμμετέχουν δεν προέρχονται δυστυχώς από το κόμματι αυτό. Αλλά από τους βολεματάκηδες που εντάσσονται σε κομματικές νεολαίες για να πάρουν άκοπα θέσεις σε οργανισμούς και υπουργεία. Οι ικανοί πνίγονται στα βιβλία και στην εργασία τους.


    Κοντεύω τα 27 και δεν έχω προσφέρει πουθενά τόσα χρόνια. Νόμιζα όπως πολλοί ότι αρκεί να πετύχω σαν άνθρωπος. Δεν ήξερα. Δεν γνώριζα τότε πως ότι και να κάνω ατομικά το ευρύτερο πλαίσιο το καθορίζουν άλλοι. Την πάτησα. Το παιχνίδι είναι στημένο. Κι όταν το κατάλαβα, αντιλήφθηκα ταυτόχρονα ότι δεν ήξερα πως θα μπορούσα να επηρεάσω το γενικότερο πλαίσιο. Βλέπω γύρω μου τη διαφθορά, την απάθεια, την ανικανότητα και δεν ξέρω πώς να αντιδράσω. Άργησα πολύ να το καταλάβω. Και βέβαια έχω κι εγώ ευθύνες.

    Αυτό είναι λοιπόν το στοίχημα για τη νέα γενιά! Να μπει στον κοινωνικοπολιτικό χώρο και όχι μόνο στον εργασιακό. Πρέπει να προσφέρουμε και στο κοινωνικό σύνολο. Να δράσουμε να προσπαθήσουμε να αλλάξουμε το περιβάλλον μας. Δε μπορεί να τα περιμένουμε όλα από άλλους. Η αδιαφορία μας γίνεται μπουμερανγκ. Αλλά είναι ένα στοίχημα και για τις μεγαλύτερες γενιές αν θέλουν να δουν κάτι να αλλάζει. Απαιτείται ολοκληρωμένη παιδεία αλλά και προτροπή προς δράση. Σας χρειαζόμαστε δίπλα μας. Χρειαζόμαστε την εμπειρία σας. Όχι όμως αποτρεπτικά αλλά προτρεπτικά. Έχω κουραστεί να ακούω ανθρώπους να με αποτρέπουν επειδή νιώθουν ότι αυτό που κάνω υπερβαίνει τις δικές τους δυνάμεις. Ας σταματήσουν πια οι εκφράσεις «Θα φας τα μούτρα σου», «Τι πας να κάνεις», «Δεν έχει νόήμα», «Δεν αλλάζει τίποτα», Θέλουμε ιδέες και προτάσεις. Θέλουμε την αυτοκριτική σας και επισήμανση των λαθών που πρέπει να αποφύγουμε. Δε θέλουμε άλλες τρικλοποδιές. Θέλουμε απαντήσεις και παραδοχές. Γιατί απογοητευτήκατε; Γιατί συμβιβαστήκατε; Γιατί παραιτηθήκατε; Γιατί βολευτήκατε;

    Σήμερα κάτι δείχνει να αλλάζει. Οι νέοι έχουν στα χέρια τους την τεχνολογία και σιγά σιγά αντιλαμβάνονται πως με τη χρήση της μπορούν όχι μόνο να επικοινωνούν με στόχο την ανταλλαγή ιδεών αλλά και με στόχο την κινητοποίηση. Η προχθεσινή διαδήλωση το πιο χαρακτηριστικό παράδειγμα. Ας ελπίσουμε ότι δε θα είναι μόνο η αρχή.


    Με εκτίμηση
    Συμμετοχή Παιδεία Ενα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. @ s_pablo

    i sexoualiki asidosia (pou anafereis mporei na odigisei kai stin sexoualiki apeleftherosi.

    Mporoei na pidiomaste se partouzes stis 5imeres opos les alla etsi ektimoume kai anazitoume poli pio entona kai xoris semnotifies tin apoliti apeleftherosi tou erota.

    Vionoume olokliro to fasma..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. @ s_pablo

    kai gia na simpliroso, mporei na pidiomaste opos trome, alla den kanoume kai erota me ton idio tropo..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. @ what do

    Xairomai pou den to theoreis ideologia alla idaniko.

    @ SK

    O sinomilitis epanaprosdiorise tous orous. Efxaristo pantos gia tin diefkrinisi

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Δεν έχω διαβάσει τα σχόλια, αλλά δεν μπορώ να μην παρέμβω, διότι έχω βαρεθεί ν' ακούω το κλισέ για του νέους που δήθεν ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες.
    Οι νέοι δεν ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες, στη συντριπτική πλειοψηφία τους δουλεύουν ή σπουδάζουν, ενίοτε δε και τα δυο μαζί. Και μάλιστα σε συνθήκες από κάποια άποψη καλύτερες αλλά από άλλη χειρότερες από προηγούμενες γενιές, δεδομένου ότι σπουδάζουν έχοντας και ανασφάλεια για το αν θα βρουν δουλειά της προκοπής, σχετική με το αντικείμενο, που ν' αποφέρει και αξιοπρεπές εισόδημα.
    Το ότι ζουν συχνά με τους γονείς τους για να κάνουν οικονομία και ταυτόχρονα αργούν να δημιουργήσουν οικογένεια, με αποτέλεσμα το εισόδημα τους από δουλειά και χαρτζηλίκι να το χαλούν μεταξύ άλλων στις καφετέριες όπου περνούν τον ελεύθερο χρόνο τους αντί να κάθονται με το μπαμπά τους στην τηλεόραση, ειναι επιλογή τους και δεν τους καθιστά άχρηστους.
    Το ότι ως φοιτητές, ανάμεσα στ μαθήματα, παίζουν και κανένα τάβλι στα καφενεία, δεν τοςυ καθιστά τεμπέληδες. Τι θέλουμε, ρομπότ;
    Πασχίζουν οι νέοι μας, όπως μπορούν, μέσα στις συνθήκες που βρίσκουν, ίσως διαφορετικά από τις προηγούμενες γενιές, αφού οι συνθήκες αλλάζουν, αλλά σίγουρα όχι λιγότερο.
    Και πιο ενημερωμένοι είναι από παλιότερα για θέματα πολιτικής, περιβάλλοντος, τέχνης-άσχετα αν δεν βρίσκουν λύσεις τόσο εύκολα. Δεν είναι ούτε καλύτεροι ούτε χειρότεροι από το παρελθόν. Απλά, είναι διαφορετικοί. Και είναι νέοι. Δεν μπορούν να τα βρίσκουν όλα μόνοι τους.
    Αν καταφέρω το βράδυ θα επανέλθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. @what do

    Ελπίζω να αντιληφθήκατε ότι αυτούς είχα στόχο να απαξιώσω και όχι εσας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Έκανα μία εξαίρεση για simpaid1 επειδή ξεκίνησε το σημερινό θέμα. Τόσο μεγάλα σχόλια θα κόβονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Me profasi to keimeno apo simpaid1, mia erotisi pros to koino apo mia aisthisi pou perno apo ta perisotera sxolia:

    Giati otan milame gia (politiki) energopoiisi/drasi/enasxolisi/ti-theloume-na-kanoume/ti-prepei-na-ginei diaxorizoume toso entona anamesa se neous kai ligotero neous?

    Giati steroume apo tous neous to dikaioma tis praksis, kai ara tis apoktisis empeirias, kai apo tous megaliterous to dikaioma stin dimiourgia (les kai oles oi idees prepei na rthoun apo tous neous)?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. @ndimou

    Όσο για το τελευταίο, μάλλον δεν το βλέπετε σωστά. Οι νέοι είναι πιο θρήσκοι τώρα παρά στις περασμένες δεκαετίες.

    Πράγματι θα συμφωνήσω και εγώ και μάλιστα μου έχει κάνει τρομερή εντύπωση πόσο πολύ έχει αυξηθεί την τελευταία δεκαετία.
    Θυμάμαι χαρακτηριστικά πριν λείψω στο εξωτερικό για λίγα χρόνια, φίλους που δε μας ενδιέφερε καθόλου το λειτουργικό κομμάτι της θρησκείας μετά την επιστροφή μου να τρέχουν στον επιτάφειο και άλλες θρησκευτικές εκδηλώσεις.
    Δεν έχω τίποτα εναντίον αυτών αλλά μου έκανε μεγάλη εντύπωση πώς αυτή η ξαφνική αλλαγή.

    Μετά από καιρό διαπίστωσα οτι αρκετοί το έκαναν για διάφορους λόγους κοινωνικής αποδοχής.

    Επίσης θα συμφωνήσω με τον sk, κατά τη γνώμη μου η πλειοψηφία των νέων που δηλώνουν θρήσκοι είναι κατ'επίφασην θρήσκοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. ΝΔ θα μπορούσατε να μας παραθέσετε τη λίστα με τα 30 κορυφαία έργα Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας που είχατε καταγράψει;
    Έστω προς το τέλος του post ώστε να μην φύγουμε από το θέμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Ο/Η I.Kepaptsoglou είπε...
    @ s_pablo

    i sexoualiki asidosia (pou anafereis mporei na odigisei kai stin sexoualiki apeleftherosi.

    Mporoei na pidiomaste se partouzes stis 5imeres opos les alla etsi ektimoume kai anazitoume poli pio entona kai xoris semnotifies tin apoliti apeleftherosi tou erota.

    Vionoume olokliro to fasma..

    ---------------------------------

    Άλλα λόγια ν' αγαπιόμαστε αγαπητέ μου φίλε. Όταν βλέπεις το 16χρονο στο βίντεο του κινητού να ουρλιάζει σαν πορνοστάρ και να ρωτάει: "Καλά το κάνω Γιώργο?", ποιο μέρος του ερωτικού φάσματος βιώνει?

    Ξέρετε, έχω μια φίλη 29 χρονών, η οποία έχει μια κόρη 15 χρονών (κάντε την αφαίρεση μόνος σας). Ξέρετε τι λέει για την κόρη της?

    "Αν κάνει αυτά που έκανα κι εγώ θα τη σφάξω στο γόνατο. Όχι στα 15, ούτε στα 30 δεν θα την αφήσω να κάνει σεξ."

    Ελπίζω να καταλαβαίνετε τι εννοώ και να μην χρειαστεί να επανέλθω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Ευχαριστώ πολύ κύριε Δήμου, το εκτιμώ απεριόριστα.

    -----
    Διαβάζοντας τα σχόλια εδώ χαίρομαι γιατί το blog αποτελεί απόδειξη ότι πράγματι υπάρχουν πολλοί νέοι με παιδεία και καλλιέργια. Και οι ψύχραιμες κριτικές των μεγαλύτερων δείχνουν ότι υπάρχει κατανόηση και διάθεση αυτοκριτικής. Νομίζω ότι εδώ βρίσκεται η μαγιά για ένα καλύτερο μέλλον. Αρκεί να μετουσιωθεί σε πράξεις.

    Είστε τυχερός κύριε Δήμου. Ποιος δε θα ζήλευε τέτοιο "αναγνωστικό κοινό"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. @ s_pablo

    Efxomai na katalavaino ti enoeite. Kai efxomai na enoeite pos xreiazete mia orimotita gia na antiliftheis kai na apolafseis olokliro to fasma tis sinousias.

    An sinexistei i sizitisi to erotima tha einai kata poso prepei i den prepei na prostatevoume tous neous (pros theou, den anaferomai se 14xrona paidia..) apo to na pathoun gia na mathoun, kata poso mono etsi matheneis ktl ktl

    Tha perioristo lpipon se ena erotima: An i skini me to video pou perigrapsate diapratete metaksi 30aridon tote einai apodekti?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Mε αφορμή τις φοιτητικές εκλογές και τις επιλογές των νέων έγραψα πριν από μερικούς μήνες το εξής σχόλιο "Ακόμα και αν οι παρατάξεις της αριστεράς είδαν τα ποσοστά τους να ανεβαίνουν, η συσπείρωση και η κινητικότητα των μελών τους όλο το προηγούμενο διάστημα κατά τη διάρκεια των μαχητικών κινητοποιήσεων δε στάθηκε ικανή να ανατρέψει την επικράτηση της Δ.Α.Π., η οποία παρ’ όλες τις διαφοροποιήσεις μεταξύ των φοιτητικών παρατάξεων επί των ποσοστών αναδείχθηκε για 21 χρονιά νικήτρια!

    Οι φετινές φοιτητικές εκλογές είχαν ιδιαίτερη σημασία καθώς πραγματοποιήθηκαν λίγες εβδομάδες μετά από τα μαζικά συλλαλητήρια και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις εναντίον του νόμου πλαισίου της κ. Γιαννάκου και απαιτούσαν οι αλλαγές να μην ψηφιστούν και η παιδεία να παραμείνει δημόσια και δωρεάν.

    Το σχήμα όμως των αποτελεσμάτων παραμένει επί πολλά χρόνια οξύμωρο. Πώς είναι δυνατόν η πλειοψηφία της φοιτητικής νεολαίας να προσκολλάται και να συντάσσεται με ένα συντηρητικό δεξιό κόμμα; Τη στιγμή που το μέλλον των δημόσιων ανώτερων εκπαιδευτικών ιδρυμάτων διακυβεύεται με αποτέλεσμα οι σπουδές να αφορούν σε μερικά χρόνια λόγω κόστους και ποιότητας μια πολύ περιορισμένη μερίδα νέων ανθρώπων, πως είναι δυνατόν η πλειοψηφία εκείνων που κατέβηκαν μέχρι τη σχολή τους για να ψηφίσουν – ας μη ξεχνάμε και τα πολύ μεγάλα ποσοστά αποχής – να σταύρωσε το ψηφοδέλτιο της Δ.Α.Π., η οποία όχι μόνο δεν αντιδρά αλλά υποστηρίζει πλήρως την κυβερνητική πολιτική στα θέματα της παιδείας;

    Όμως απ’ ό,τι φαίνεται το προχωρημένο life style, τα πάρτυ σε μπουζουξίδικα και οι εκδηλώσεις με επαγγελματίες αιθέριες υπάρξεις να λικνίζονται και να γδύνονται προς τέρψη των φοιτητών που πρόσκεινται στη Δ.Α.Π. φαντάζουν πολύ πιο ελκυστικά και αποτελεσματικά όπλα συσπείρωσης σε σχέση με τις κινητοποιήσεις, τις διεκδικήσεις, τις θέσεις, τις προτάσεις και αντιπροτάσεις των υπόλοιπων παρατάξεων. Τι μπορεί να φταίει; Ίσως η λογική του βολέματος και των ανταλλαγμάτων ή ακόμη και το γεγονός ότι οι περισσότεροι θέλουν να ανήκουν τελικά με τους νικητές. Ας μην ξεχνάμε ότι οι φοιτητές δεν έρχονται από άλλο πλανήτη. Αντικατοπτρίζουν και αυτοί την κοινωνία που τους ανάθρεψε".

    Φυσικά και υπάρχουν εκείνοι που ενδιαφέρονται, που αγωνίζονται, που αντιδρούν, που μάχονται και αντιμάχονται αλλά δυστυχώς οι περισσότεροι νομίζω ότι λειτουργούν όπως οι γονείς τους... αφήνωντας άλλους να βγάλουν το φίδι από την τρύπα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Θα ήθελα να απαντήσω στο κο Δήμου σχετικά με το κείμενο του για το κολέγιο. Θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι τότε ήσασταν από τους προνομιούχους της γενιάς σας, πολλοί από τους συνομηλίκους σας δούλευαν οικοδομή και δεν είχαν ιδέα παρά μόνο για το ταληράκι που θα πήγαιναν στη μάνα να ταΐσει τη φαμίλια.
    Αλλά να έλθουμε στο σήμερα, έχουμε σχολεία τριών ταχυτήτων:
    1) Τα τύπου κολέγιο Αθηνών τα οποία λειτουργούν μόνο σαν προπύργιο για να γίνει κάποτε κάποιος ελιτ.
    2) Τα πρότυπα δημόσια σχολεία στα οποία μπαίνει κάποιος με κλήρωση, άρα δεν πάνε απαραίτητα και οι καλύτεροι μαθητές, επομένως δεν γίνεται η δουλειά που γινόταν παλαιότερα. και
    3) Όλα τα υπόλοιπα σχολεία στα οποία η Ελλάδα αναστενάζει. Με καθηγητές κακοπληρωμένους, άρα και μίζερους να καλούνται να κάνουν το μεράκι, αν το έχουν, επάγγελμα. Τυχερό το παιδί που θα πέσει σε κάποιον με μεράκι, αλλιώς μπορείτε να φανταστείτε τι είδους παιδεία απολαμβάνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Είμαι 28 χρονών.

    Βλέπω ότι υπάρχει μια αίσθηση "βάρους" που ακολουθεί τη γενιά μας. Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και διανοούμενοι που ανήκουν στο κατεστημένο των προηγούμενων γενιών μας έχουν κάνει να νιώθουμε τύψεις επειδή έτυχε να μην ζήσουμε πόλεμο και Πολυτεχνείο!

    Στην Ελλάδα, αυτή η αυτο-ενοχοποίηση για όσα δεν ζήσαμε νομίζω παίζει ρόλο στην αδιαφορία που επικρατεί μεταξύ των νέων: οδηγεί στην αδράνεια.

    Είναι κρίμα όμως, γιατί ζούμε τόσους σιωπηρούς αλλά μεγάλους μετασχηματισμούς (δεν χρησιμοποιώ την λέξη "επανάσταση" γιατί την σιχαίνομαι) που προέρχονται από την παγκοσμιοποίηση, το internet, τη νευροβιολογία, την κλιματική αλλαγή, την υπογεννητικότητα κ.α.

    Έχω την άποψη ότι δεν χρειαζόμαστε άλλες επαναστάσεις. Το σύστημα δουλεύει, απλά χρειάζεται κάποιες (μετα)ρυθμίσεις για να έρθει σε ισορροπία.

    Νιώθω ότι το στοίχημα της δικής μου γενιάς έχει να κάνει με αυτές τις λεπτές ρυθμίσεις: πώς θα μειωθούν οι ανισότητες, πώς θα ενθαρύνουμε την γυναίκα να είναι παραγωγική αλλά ταυτόχρονα και μητέρα, πώς θα αναπτυχθούμε χωρίς να καταστρέφουμε το περιβάλλον, κτλ.

    Αλλά για να ασχοληθούμε με όλα αυτά, πρέπει πρώτα να απενεχοποιήσουμε τους εαυτούς μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Ενας Ελληνας ακόμα said...
    Θα ήθελα να απαντήσω στο κο Δήμου σχετικά με το κείμενο του για το κολέγιο. Θα πρέπει να παραδεχθείτε ότι τότε ήσασταν από τους προνομιούχους της γενιάς σας,

    -------------------------------

    μα και οι σημερινοί μαθητές του Κολλεγίου είναι προνομιούχοι - γι αυτό έκανα την συγκριση.

    Ας σημειωθεί πάντως ότι σπούδασα με υποτροφία λόγω επιδόσεων (πατέρας δημόσιος υπάλληλος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Kostas Sakkas said...
    ΝΔ θα μπορούσατε να μας παραθέσετε τη λίστα με τα 30 κορυφαία έργα Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας που είχατε καταγράψει;

    --------------------------

    Δεν νομίζω πως την έχω κρατήσει. Μπορώ όμως σε ένα επόμενο ποστ να προτείνω μία νέα λίστα και να την συζητήσουμε.

    Άλλωστε επειδή εκείνη η λίστα απευθυνόταν σε νέα παιδιά δεν είχα βάλει μέσα δύσκολα έργα - κι ας ήταν αριστουργήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. @ Ενας Ελληνας ακόμα

    Mini sxolio gia ta idiotika sxoleia: Ontas apofitos idiotikou anarotiemai gia pio logo einai afta ta sxolia "propirgia gia mia elit" opos anaferthike.
    -Petixenoun oi apofitoi logo tis "poiotitas ekpaiefsis sta idiotika"? (den tin eida pote tin diafora, exo paei kai se dimosio kai to epiveveonoun kai alloi afto).
    -Petixenoun logo tis poliplevris prosopikotitas pou anaptisoun logo ton prosferomenon eksosxolikon drastiriotiton? (9 stous 10 den tis ekmetalevonte giati einai "ethelontikes". Osoi tis ekmetalevontai diaprepoun, isos..)
    -I mipos einai aplos kiklos xrimatos (gia na exei o mpampas na plirosei na ton/tin valei sto Amerikaniko, olo kai kapos tha ton "smproksei" "mprosta")

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Μα κε Δήμου σήμερα στα "καλά σχολεία" πηγαίνει μόνο κάποιος για να ανέβει κοινωνικά ή ανήκει στην λεγόμενη καλή κοινωνία, τα υπόλοιπα ενδιαφέρουν μόνο τα "φυτά", τα οποία δεν σπουδάζουν εκεί, αλλά θα κληθούν αργότερα να γίνουν υπάλληλοι τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Είναι επίσης λίγο εγωιστικό να λέμε ότι τα πράγματα στην Ελλάδα πάνε χάλια αλλά ελπίζουμε στους νέους. Αν τα πράγματα όντως πάνε χάλια και οι νέοι δεν είναι εξωγήινοι αλλά μέλη της αυτής κοινωνίας, το πιθανότερο είναι να τα πάνε ακόμη χειρότερα, και έχουν κάθε δικαίωμα σ΄ αυτό.

    ΥΓ: Για όσους πιστεύουν ότι υπερβάλλω ή σχηματοποιώ υπερβολικά τα πράγματα όταν μιλάω γα στρατούς νέων ταβλαδόρων και φραπεδόβιων ας κοπιάσουν στη συμπρωτεύουσα. Κερνάω καφέ και ταβλάκι! :P

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Θεωρώ απαραίτητη για μία κοινωνία την υπάρξη elite schools. Τέτοια ήταν κάποτε το Κολλέγιο, το Βαρβάκειο, το Πειραματικό. Ήταν πολύ δύσκολο να μπεις (με εξετάσεις) αλλά ακόμα πιο δύσκολο να μείνεις. Στην τάξη μου ξεκινήσαμε 120 (σε 4 τμήματα) και αποφοιτήσαμε οι μισοί.

    Από το 81 ίσχυσε η σοσιαλιστική εξίσωση προς τα κάτω. Καθιερώθηκε η κλήρωση, απαγορεύτηκαν τα προσθετα μαθήματα και η επιλογή καθηγητών (επετηρίδα).

    Όμως κάθε κοινωνία χρειάζεται την δημιουργική μειονότητα (creative minority κατά Toynbee) που ηγείται και ανεβάζει το σύνολο.

    Εμείς και τα λίγα ιδρύματα που μπορούσαν να παίξουν τον ρόλο που παίζει στην Αγγλία Οξφόρδη και Καιμπριτζ, την Γαλλία η Ecole Normale, κλπ. τα ισοπεδώσαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. @eleni

    Όμως απ’ ό,τι φαίνεται το προχωρημένο life style, τα πάρτυ σε μπουζουξίδικα και οι εκδηλώσεις με επαγγελματίες αιθέριες υπάρξεις να λικνίζονται και να γδύνονται προς τέρψη των φοιτητών που πρόσκεινται στη Δ.Α.Π. φαντάζουν πολύ πιο ελκυστικά και αποτελεσματικά όπλα συσπείρωσης σε σχέση με τις κινητοποιήσεις, τις διεκδικήσεις, τις θέσεις, τις προτάσεις και αντιπροτάσεις των υπόλοιπων παρατάξεων. Τι μπορεί να φταίει; Ίσως η λογική του βολέματος και των ανταλλαγμάτων ή ακόμη και το γεγονός ότι οι περισσότεροι θέλουν να ανήκουν τελικά με τους νικητές. Ας μην ξεχνάμε ότι οι φοιτητές δεν έρχονται από άλλο πλανήτη. Αντικατοπτρίζουν και αυτοί την κοινωνία που τους ανάθρεψε.

    ------------------------------


    ωραία το θέτεις. Απορείς κι όλας πως έγινε αυτό το μεγάλο κακό στο κίνημα και ψήφισαν ΔΑΠ οι περισσότεροι φοιτητές.

    Ή με τους αγωνιστές και τη δωρεάν υπερ-παιδεία, ή στα μπουζούκια και στα lifestyle με τη "Δεξιά".

    Για να σε βοηθήσω λίγο, να σου δώσω ένα hint, μπορεί να βαρέθηκαν να βλέπουν όλο το χρόνο τις σχολές τους κλειστές και να λιώνουν με διπλές εξεταστικές 2 μήνες συνεχόμενα.
    Μπορεί να βαρέθηκαν και να κουράστηκαν να συρρικνώνεται το καλοκαίρι τους και να μεγενθύνεται η αβεβαιότητα τους για τις σπουδές τους. Μπορεί να βαρέθηκαν να δίνουν εξεταστικές τέλη Ιούλη με 40 βαθμούς Κελσίου.

    αλλά που να χωρέσει αυτό στο -αγωνιστικό- μυαλό σου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. @i.kepatsoglou

    Πιάσαμε τη μισή αλήθεια, αλλά δεν πειράζει. Δυστυχώς, αυτή τη στιγμή έχουμε χρόνο, αλλά όχι χώρο.

    Στο ερώτημα σας δεν έχω απάντηση, γιατί δεν τίθεται θέμα αποδοχής ή όχι.

    Το πρόβλημα, πάντως, είναι περισσότερο αισθητικό παρά ηθικό.

    Το αντιαισθητικό παραμένει αντιαισθητικό, άσχετα με τις ηλικίες των συμμετεχόντων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Ο Ρουβάς, σε μία συνέντευξη του είχε ερωτηθεί :

    -Γιατί δεν ασχολείστε με την πολιτκή ;
    και η απάντηση :
    -Γιατί να ασχοληθώ με τόσο δυσάρεστα πράγματα ;

    Νομίζω όσο προμελετημένη και να είναι η απάντηση, δυστυχώς παραμένει αντιπροσωπευτική...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Nikos Dimou είπε...

    Θεωρώ απαραίτητη για μία κοινωνία την υπάρξη elite schools...

    ----------------------------------

    Αυτή ανοησία του κοψίματος του κεφαλιού που εξέχει κατέστρεψε ζωές και εν δυνάμει λαμπροί επιστήμονες έγιναν, στην καλύτερη των περιπτώσεων, λαμπροί υδραυλικοί, αφού το όποιο ταλέντο τους εξαφανίστηκε μέσα στη χαώδη εξίσωση των λευκών κελιών, που κακώς ονομάζουμε σχολεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Έτσι όπως κατάντησαν τα (περισσότερα) ιδιωτικά σχολεία νομίζω ότι το δημόσιο είναι καλύτερο.
    Για να μην παρεξηγηθώ μιλάω για τα Δημοτικά στην Θεσσαλονίκη για τα οποία έχω ίδια αντίληψη.
    Αν εξαιρέσουμε ελάχιστα ιδιωτικά στα οποία ο μέσος πολίτης δεν έχει πρόσβαση σε όλα τα υπόλοιπα σε κάθε τάξη υπάρχουν 32 μαθητές (ο μέγιστος επιτρεπτός αριθμός μαθητών σε κάθε τάξη).
    Στα δημόσια ο αριθμός των μαθητών σπάνια υπερβαίνει τους 25.
    Σε κάποια δε ο αριθμός είναι ακόμη μικρότερος.
    Η τάξη του γιου μου (θα πάει στην ΣΤ') έχει 18 μαθητές και στην τάξη της κόρης μου (θα πάει στη Β') 22.
    Ένας (μέτριος) δάσκαλος μπορεί να καταφέρει περισσότερα πράγματα με 18 μαθητές από έναν (πολύ καλύτερο) με 32 μαθητές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. nikos dimou said...

    Όμως κάθε κοινωνία χρειάζεται την δημιουργική μειονότητα (creative minority κατά Toynbee) που ηγείται και ανεβάζει το σύνολο.

    Εμείς και τα λίγα ιδρύματα που μπορούσαν να παίξουν τον ρόλο που παίζει στην Αγγλία Οξφόρδη και Καιμπριτζ, την Γαλλία η Ecole Normale, κλπ. τα ισοπεδώσαμε.

    -------------------------

    εκεί ακριβώς βρίσκεται η ρίζα του κακού - όχι μόνο λόγω της υποβάθμισης μερικών ελίτ σχολείων (τι ειρωνεία, ο ανδρέας απόφοιτος ενός από αυτά), αλλά λόγω της επί δεκαετίες θωπείας των ώτων μιάς μεγάλης κοινωνικής ομάδας εν ονόματι μίας δικαιώτερης κοινωνίας...

    αυτό με την σειρά του οδήγησε σε εξαφάνιση της δημιουργικής μειονότητας - την οποία ευτυχήσαμε να δούμε μόνο τα πρώτα χρόνια της μεταπολίτευσης και με τον εκσυγχρονισμό σημίτη - και αντικατάστασή της από μία άλλη στυγνά δημαγωγική μειονότητα που κατήυθυνε τον κυρίαρχο λαό σε χίμαιρες παντός είδους.

    αποτέλεσμα: μία βαθύτατα κακομαθημένη κοινωνία της ήσσονος προσπαθείας σε πλήρη αφασία, χωρίς ιδανικά, προδομένη και οργισμένη, χωρίς τρόπους εκτόνωσης καθώς η ίδια φέρει μεγάλο μερίδιο ευθύνης γιά αυτά που της συμβαίνουν και ως γνωστόν είναι πολύ δύσκολο να τα βάλει κανείς με τον εαυτό του.

    η νέα γενιά δεν είναι παρά τα θύματα αυτής της καταστάσεως - τους εύχομαι ότι καλύτερο, αντιλαμβάνομαι τα αδιέξοδά τους, ο αγώνας είναι άνισος και η έκβαση άκρως αβέβαια.

    δυστυχώς μερικοί μαθητευόμενοι μάγοι έσπειραν ανέμους και τώρα θερίζουμε όλοι μαζί θύελλες στην κατακαμμένη σουργελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. Για το θέμα της θρησκείας:

    η αυξημένη θρησκευτικότητα των νέων δεν έχει σχέση με πίστη ούτε με ευσέβεια - αλλά με εθνικισμό. Ο Έλληναε βλέπει την θρησκεία σαν τμήμα της εθνικής του ταυτότητας. Ούτε ζει σαν Χριστιανός ούτε καν εκκλησιάζεται συχνά - αλλά σέβεται την παράδοση,

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. Νίκο, νομίζω ότι γίνεσαι λίγο άδικος. Τι πάει να πει δε ζούνε σα Χριστιανοί; Στον πυρήνα του Χριστιανισμού βρίσκεται η αγιότητα και όλοι καταλαβαίνουμε πόσο δύσκολο είναι κανείς να ζήσει σε τέτοιους ρυθμούς. Κατά τη γνώμη μου, αυτό που έχει μείνει από τον Χριστιανισμό στην Ελλάδα είναι η γνώση περί της υπάρξεως ενός ελεήμονος Θεού και μια αίσθηση περί δικαιοσύνης. Καθόλου άσχημα...

    Αν βλέπουμε τη θρησκεία σαν τμήμα της εθνικής μας ταυτότητας, αυτό συμβαίνει γιατί πράγματι ιστορικά διαμορφωθήκαμε από τη θρησκεία μας. Δεν έχει σχέση αυτό με τον εθνικισμό. Άλλο το ένα και άλλο το άλλο. Θα ήταν καλύτερα δηλαδή αν θεωρούσαμε ως ελληνικό και αν θέταμε ως στόχο για το μέλλον πράγματα που ανήκουν στην ταυτότητα άλλων λαών;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. andreas
    το ίδιο το σχόλιό σου δείχνει πόσο δεν είναι κατανοητή στην Ελλάδα η έννοια του κοσμικού κράτους. Ένας Γάλλος η Γερμανός δεν θεωρεί την θρησκεία συστατικό στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. @ delta_mike

    pros ti i efxi otan yparxei i pithanotita (?) simetoxis ston "agona" ston opoio protrepete tous neous? Pros ti o dixasmos stin adeia gia prakseis?

    @ s_pablo

    na epanadiatiposo loipon:
    An i skini me to video pou perigrapsate diapratete metaksi 30aridon tote einai antiaisthitiki?
    I mallon gia na akrivologoume, exoume to dikaioma na dosoume mia apantisi i to erotima eggite stin prosopiki aisthitiki tou kathenos?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Nikos Dimou said...

    andreas
    το ίδιο το σχόλιό σου δείχνει πόσο δεν είναι κατανοητή στην Ελλάδα η έννοια του κοσμικού κράτους. Ένας Γάλλος η Γερμανός δεν θεωρεί την θρησκεία συστατικό στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας...
    --------------------------------
    An po "pes ta Xrisostome" tha to dimosiefseis i koliometha logo tis (thriskeftikis) taftotitas tis frasis?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Nikos Dimou
    δε διαφωνώ. Γιατί να σκεφτώ όπως ένας Γάλλος ή ένας Γερμανός; Δεν υπάρχει απάντηση βασισμένη στην ελληνικότητα; Δηλαδή ή θα δεχτώ το κοσμικό κράτος ή θα μπλεχτώ με τον εθνικισμό και την οπισθοδρόμηση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. Andreas said...
    Δηλαδή ή θα δεχτώ το κοσμικό κράτος ή θα μπλεχτώ με τον εθνικισμό και την οπισθοδρόμηση;

    ------------------------------

    Ακριβώς.

    Η επόμενη βαθμίδα είναι το ισλαμικό μοντέλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Έχω προσέξει πως και άλλοι σε αυτό το blog εκφράζουν παρόμοιες απόψεις. Εγώ νομίζω πως το δίλημμα δεν είναι αυτό, νομίζω πως υπάρχουν πολλές επιλογές. Αν δέχεσαι αυτό το δίλημμα, τότε η προοδευτική απάντηση είναι το κοσμικό κράτος, δεν αντιλέγω, αλλά δεν το δέχομαι το δίλημμα. Μου φαίνεται πως απευθύνεται σε άλλου τύπου κοινωνίες, σε κοινωνίες που πραγματικά στέκει σα δίλημμα. Αν ανατρέξω στην πλούσια ιστορία μας θα δω τους Έλληνες κοσμοπολίτες και δημιουργικούς και ταυτόχρονα να μην διανοούνται καν τα περί κοσμικού κράτους.

    Υπάρχουν επιλογές. Τώρα αν η εναλλακτική λύση που παίζει είναι οι "ταυτότητες" αυτό είναι δικό μας πρόβλημα που δε διαμορφώνουμε άλλες λύσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Πραγματικα λες και ζειτε σε αλλο κοσμο!
    Να σας πω εγω που ειμαι 36,οτι απο πιτσιρικας δεν με ενοιαζε τιποτα παρα να περναω καλα,να βγαζω γουστα και να πουλαω τα μουτρα μου,εκεινο που με πραγματικα με ενοιαζε ηταν η εξασφαλιση των πορων για να κανω τη ζωη που εκανα.
    Ολους μας ενδιεφερε πως θα γαμησουμε περισσοτερο,πως θα διασκεδασουμε περισσοτερο,πως θα πιουμε περισσοτερο,πως θα ζησουμε πιο εντονα,πως δεν θα κουραστουμε.
    Ετσι ηταν και ετσι ειναι,μονο κατι κολλημενοι Κνιτες ασχολουταν με τις μαλακιες τους και κομματοσκυλλα που ειχαν συμφερον.
    Ποιες ιδεολογιες και οραματα για το μελλον και μαλακιες,και εζησα καλυτερα παιδικα εφηβικα χρονια απο καθε πεινασμενο λιμαρη κατοχικο ελληνα ή ελληνα στα 'ωραια παλια αγνα χρονια' μη χεσω,χωρις να φοβαμαι αν θα σφαξει ελασιτης ή χιτης,και αν δεν εξεφραζα πολιτικη αποψη ηταν απλουστατα ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ!!!!
    Αξιζει να παλεψεις για ενα σκοπο.....αν αυτος ο σκοπος πληρωνει καλα,αλλιως ολα ειναι μουφα εις τη νιοστη
    Οι Παλαιστινιοι πολεμανε γιατι πεινανε,οι Ισραηλινοι πολεμανε τους παλαιστινιους για να μην πεινασουν,και οι φονταμενταλιστες στο Ιρακ πολεμανε γιατι ειναι μουλαδες και ονειρευονται πιλαφια και παρθενες,επισης οι μισθοφοροι πολεμανε τους μουλαδες γιατι πληρωνονται περιπου 500$ την ημερα!
    Οπως ελεγε και ο Sean Penn στο Thin red line 'it's all about property'.....
    Υ.Γ Προς τους συμπολιτες Θεσσαλονικεις που φριτουν με το χαμηλο επιπεδο των υπολοιπων θεσσαλονικων και δεν τους αρεσει ουτε ο τροπος που μιλαμε....γκαρντασια μπορειτε απλα να μετακομισετε εις τα Βιεννας,αμα πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. Δυστυχώς έχει ανοιχτεί μια φιλολογική συζήτηση η οποία πόναγε, πονάει και θα πονάει την Ελλάδα. Δεν είναι τυχαίο άλλωστε που έχουμε ένα υπουργείο "Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων" και στο οποίο οι όποιοι πειραματισμοί γίνονταν στο σκέλος Παιδεία, κλείνοντας το μάτι στο σκέλος Θρησκεία. Ωστε στο τέλος να έχουμε ανθρώπους χωρίς παιδεία για να μπορεί να τους ελέγχει πλήρως η θρησκεία, με τελικό στόχο να γίνονται όλο και περισσότεροι υποχείρια του συστήματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. @ Andreas

    Ena kosmiko kratos ontos epivalei se osous theloun na yparxei sindesei thriskias kai ethnikis taftotitas pos den tha yparxei.

    Poia lisi omos protineis pou den petixenei to akrivos antitheto xoris na xorizei?

    Kata tin apopsi mou ena kosmiko kratos sou dinei tin eleftheria na pisteveis oti theleis gia tn ethniki sou taftotita. Den se afinei na to epivaleis omos kai se olous tous allous oste na tous dosei to dikaioma na epileksoun.

    To teliko sxolio pantos exei idi ginei. Stin gallia i tin germania i sizitisi den tha ginotan kan..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. I.Kepaptsoglou said...

    @ delta_mike

    pros ti i efxi otan yparxei i pithanotita (?) simetoxis ston "agona" ston opoio protrepete tous neous? Pros ti o dixasmos stin adeia gia prakseis?

    ------------------------------

    δεν προτρέπω κανέναν, θεωρώ αυτονόητο ότι κάθε νέος πρέπει να αγωνιστεί γιά να γίνει ενεργός πολίτης - δεν γίνεται διά της επιφοιτήσεως όσο και αν αυτή είναι η περιρρέουσα νοοτροπία...

    στην ελλάδα που περιέγραψα στο σχόλιό μου αυτός ο αγώνας είναι ιδιαίτερα άνισος - αν εσείς δεν επιθυμείτε την ευχή, ευχαρίστως την παίρνω πίσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. Καμία αναδόμηση του πολιτικού σκηνικού να μην περιμένετε από τους νεότερους. Δημογραφικά γίνονται όλο και λιγότεροι και το βιοτικό τους επίπεδο εξαρτάται από την καλή διάθεση των γονέων της. Η μόνη πραγματική πίεση για πολιτική αλλαγή (δηλαδή αλλαγή στη νομή της εξουσίας) μπορεί να προέλθει από τους μετανάστες. Αλλά όπως έγινε και με τους μικρασιάτες πρόσφυγες, αυτό θα πάρει καμιά εικοσαριά χρόνια για να φανεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. @ delta_mike

    Den ithela na epistrepso tin efxi.
    Na tin antapodoso ithela.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. Πολλοί λένε ότι οι νέοι είναι αποπροσανατολισμένοι, κλπ.

    Ε, σιγά τα νέα! Οι νέοι ήταν πάντα αποπροσανατολισμένοι σε όλες τις εποχές και σε όλες τις ελεύθερες κοινωνίες. Φυσιολογικό είναι.

    Τώρα, άμα είναι υπέρ του δέοντος σκυθρωποί, σ' αυτό φταίει και η ισοπέδωσή τους σε "μία κατηγορία", όπου οι επιλογές είναι ελάχιστες και καθορισμένες από μια "ελίτ" (χα χα! κάτι τσοπάνηδες εκεί πέρα) των κομμάτων που "σχεδιάζουν την κοινωνία" (με την άδεια των υπολοίπων) αντί να την αφήνουν να εξελιχθεί από μόνη της.

    ==========================
    "Δημοσιογράφοι, πολιτικοί και διανοούμενοι που ανήκουν στο κατεστημένο των προηγούμενων γενιών μας έχουν κάνει να νιώθουμε τύψεις επειδή έτυχε να μην ζήσουμε πόλεμο και Πολυτεχνείο!"

    Ε, καλά, αυτά είναι μαλακίες της κάθε μαμάς και του κάθε μπαμπά: "στην εποχή μας δεν είχαμε να φάμε κι εσείς σήμερα είστε αχάριστοι". Συμβαίνουν σε όλες τις κοινωνίες και όλες τις εποχές.

    Θες ν' αντεπιτεθείς; Ε, κάντους κι αυτούς τους "κατεστημένους" να νιώθουν ενοχές που δεν συμμετείχαν στην επανάσταση κατά των Τούρκων του 1821...


    "Και το χειρότερο. Η έννοια της επιχειρηματικότητας στο ελληνικό πανεπιστήμιο είναι νεκρή. Όλοι σε προτρέπουν να φτιάξεις ένα καλό βιογραφικό για να γίνεις υπάλληλος."

    Βεβαίως... έχετε γεμίσει τη ζωή σας με απαγορεύσεις και με μονόδρομους.

    "Καποιοι θέλουν τη γενιά αυτή υποταγμένη και άτολμη."

    Οι ίδιοι οι νέοι αυτο-σαμποτάρεστε. Πρώτ' απ' όλα, επιμένετε σε αντίθεση με τις περισσότερες ανεπτυγμένες χώρες να απαγορεύετε ένα τεράστιο επιχειρηματικό τομέα (ιδιωτικές σχολές) στον οποίο θα μπορούσαν να εργαστούν 30-40 χιλιάδες νέοι επιστήμονες ως καθηγητές και προσωπικό, και ως ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΟ προσωπικό με συμβάσεις με ξένα ιδρύματα και επιχειρήσεις..
    Μετά παραπονιέστε ότι έχετε ανεργία.

    Διότι κακά θα σας ερχόταν να μπορεί η Ελλάδα να απασχολεί 40.000 νέους επιστήμονες κάθε χρόνο, που θα έχουν καλές απολαβές, θα συμμετέχουν σε έρευνα σε διεθνές επίπεδο, θα ταξιδεύουν με έξοδα ξένων και τοπικών εταιριών και ιδρυμάτων, κλπ κλπ. και θ' αποκτούν πρακτική εμπειρία σε πολλούς πρωτοποριακούς τομείς. Αλλά κατά τα άλλα, κάτω τα ιδιωτικά πανεπιστήμια (!).
    Να σου πω τώρα ότι οι ίδιοι οι νέοι στην Ελλάδα έχουν πρωτόγονες ιδέες, πώς θα ακουστεί; Χάνουν το ένα τρένο μετά το άλλο (είστε ήδη πολύ, μα πάρα πολύ πίσω) για να κάθονται να φιλοσοφούν και να αναλύουν το "πανεπιστημιακό άσυλο" (λες και χρησίμεψε ποτέ σε τίποτα αυτή η μαλακία).

    Εγώ προσωπικά εάν είχα λεφτά δεν θα επένδυα δεκάρα στην Ελλάδα και ειδικά για τη "νεολαία". Διότι θα τα καταστρέφανε όλα, δεν θα εκτιμούσαν τίποτα και θα χρησιμοποιούσαν τα απομεινάρια για να τραβήξουν ολοταχώς προς τις πρωτόγονες ιδέες των σημερινών "αριστερών" (τρομάρα τους... πεισματάρηδες φασίστες με λαϊκές μάσκες).
    Τα έζησα από πρώτο χέρι στην Ελλάδα για 22 χρόνια (7-29) και μη βγει κανείς να μου πει "δεν ξέρεις τι λες" και άλλες τέτοιες υπεκφυγές ή τα περίφημα κάργα Ελληνικά "ναι μεν αλλά!". Δεν υπάρχει "αλλά". Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας απέτυχε στο διεθνές περιβάλλον, τελεία και παύλα: αποξένωσε, δημιούργησε τραγικές παρεξηγήσεις, έθρεψε τέρατα, δημιούργησε περισσότερη ανεργία απ' ότι θα ήταν φυσιολογικό για την Ελλάδα, καθυστέρησε οποιαδήποτε νέα ιδέα (ξύλο από τους ΚΝΙτες σε κάθε νέα ιδέα - ΠΟΥ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑΚΟ ΑΣΥΛΟ, ΟΤΑΝ ΚΑΝΑΝΕ ΕΠΙΘΕΣΕΙΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΚΑΘΗΓΗΤΩΝ Ή ΣΤΕΛΕΧΩΝ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΕΩΝ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΠΑΝΕΠΙΣΤΗΜΙΑ;). Δεν λέτε καλύτερα ότι το πανεπιστημιακό άσυλο ανήκει 100% στην ΚΝΕ και λειτουργεί υπό τον έλεγχό της και μέχρι τώρα δεν έχει χρησιμέψει σε τίποτα παρά μόνο στο να προστατεύει τους καταστροφείς και τα κάθε λογής τσογλανάκια;
    Κόμματα στα σχολεία! Και τι κόμματα! Ο πρώην καρακόπανος (που τον έβλεπε ή ίδια του η μάνα κι έκλαιγε), κομματάρχης τώρα και διατάζει ολόκληρη νεολαία ολόκληρης χώρας και του δίνουνε και σημασία, αντί να τον πνίξουνε στη μέση της πλατείας. Ολόκληρη η χώρα να χάνει χιλιάδες ευκαιρίες (και οι νέοι δεκάδες χιλιάδες δουλειές), επειδή μια μειοψηφία τσογλάνια θέλουν να περάσει το δικό τους και από την άλλη μεριά οι αξιοθρήνητοι και παθητικοί δεν τους βαράνε, κάθονται και τους κοιτάνε και περιμένουν "δημοκρατικό διάλογο" μέσα στα αποκαϊδια.

    Αξιοθρήνητη κατάσταση, πέρα από επίπεδο τουριστικής ατραξιόν.

    Γι' αυτό και εξακολουθώ να συνιστώ θερμά και ανεπιφύλακτα τους νέους ταλαντούχους Έλληνες να φύγουν, πριν ή μετά τις σπουδές τους, για άλλες, ανεπτυγμένες, σοβαρές και λογικές χώρες. Μην ακουστώ τώρα και σαν τον άλλο και πετάξω κανένα "βόρεια Λιβύη είμαστε"... (με κάτι τέτοιους φανατικούς και κομπλεξικούς ψωριάρηδες δεν έκανε παρέα συνέχεια ο Παπανδρέου;).

    Καληνύχτα σας.

    Λευτέρης

    ΥΓ. Όσον αφορά τα περί θρησκείας, αυτά δεν έχουν καμία σχέση με την πραγματική ανάπτυξη, η οποία προέρχεται από επιστημονική εφαρμογή και εργασία. Τα δύο τελευταία, βρίσκονται υπό διωγμό στην Ελλάδα από όλους και ειδικά μέσω της απαγόρευσης ιδιωτικών σχολείων που θα μπορούσαν να λειτουργήσουν ως κέντρα εφαρμοσμένης επιστήμης. Αλλά η θρησκεία... εκεί πάνε τώρα και οι αριστεροί, για να μαζέψουν πελατεία τίποτα γριές μην τους λένε κι άθεους. Pathetic.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. παιδεία

    Μου φαίνεται υπερβολική και μια στάση που διαγράφεται στα comments σχετικά με την εκπαίδευση στη χώρα μας. Το σχολείο πρέπει να κάνει τη δουλειά του και εμείς τη δική μας. Δηλαδή, αν το παιδί από μόνο του δεν ενδιαφέρεται για τη λογοτεχνία, ή για την ιστορία, ή για τις επιστήμες, είναι παράλογο να ζητάμε από το σχολείο να βγάζει παιδιά που να ενδιαφέρονται.

    Εγώ και λογοτεχνία διάβαζα μόνος μου, και αστρονομία και φυσική και ιστορία... Δεν περίμενα από το σχολείο να μου τα μάθει. Θυμάμαι αυτά που διδάσκονταν στο σχολείο. Μια χαρά ήταν. Και σε επαφή με όλη τη λογοτεχνία ήρθαμε, και λίγα πράγματα για όλη την ιστορία μας διδάξανε, και μαθηματικά είδαμε, και από όλα. Φυσικά μπορεί να γίνει καλύτερο το σύστημα. Αλλά όσο καλύτερο και να γίνει, τα παιδιά θα παραμείνουν παιδιά και κάποιοι θα ενδιαφέρονται περισσότερο, κάποιοι λιγότερο και κάποιοι καθόλου.

    Θυμάμαι αυτές τις εισαγωγές στην αρχαία ποίηση και το δράμα. Βαρετές πολύ. Αργότερα διαπίστωσα ότι ήταν μια καλή περίληψη της ποιητικής του Αριστοτέλη. Βαρετά και τα βιβλία της ιστορίας μας. Που δε λένε κάτι διαφορετικό από την Ιστορία του Ελληνικού Έθνους. Αντίθετα, σε αυτά τα blogs, βλέπω ένα σωρό bloggers να μέμφονται την παιδεία μας και τα πράγματα που διδάσκονται στα παιδιά... Μπορεί ο τρόπος να δέχεται βελτίωση μεγάλη, μπορεί ακόμα και το περιεχόμενο να δέχεται βελτίωση, αλλά δεν είναι τόσο τραγική η κατάσταση όσο παρουσιάζεται.

    Εγώ και τον διαφωτισμό τον έμαθα, και τα ανθρώπινα δικαιώματα, και τον σεβασμό στο διαφορετικό, κλπ κλπ. Νομίζω όμως ότι το σχολείο έχει περιορισμένη επιρροή. Και το σπίτι του καθενός παίζει ρόλο (και εδώ που τα λέμε ακόμα και μια φτωχή οικογένεια μπορεί να αγοράσει μερικά βιβλία σε ένα παιδί που θέλει να διαβάσει) και ο χαρακτήρας του καθενός. Το σχολείο φταίει που τα παιδιά του Δήμου δεν ξέρανε τη διαφορά στις εποχές μεταξύ Πετράρχη και Ντοστογιέφσκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. "ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΠΟΛΙΤΙΚΗ ΑΠΟΨΗ,ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΜΕ ΕΝΔΙΑΦΕΡΕΙ"

    Και καλά κάνεις! Αλλά δεν θα γλυτώσεις. Θα σου έρθουν οι δεξιοί κι αριστεροί στην πόρτα με γκόμενα να σε πείσουν. Θυμάσαι τον καιρό που οι ΚΝΙτες ήταν σαν τους Ιεχωβάδες με τις εφημερίδες στο χέρι και όρθιοι στο δρόμο; Ειδικά μετά την πτώση της ΕΣΣΔ, δεν νομίζεις ότι χωρίς πεδίο εφαρμογής πλέον, το ΚΚΕ δεν είναι παρά μια αόριστη θρησκεία που ψάχνει πιστούς;

    Έχεις απόλυτο δικαίωμα να μην έχεις πολιτική άποψη (και είσαι πιο ειλικρινής από άλλους που υιοθετούν μια ξένη, έτσι για να έχουν), αλλά οι κνίτες και οι άλλοι θα σου πούνε ότι πρέπει να νιώθεις ενοχές γι' αυτό... χρησιμοποιούν τις ίδιες μεθόδους με τους φανατικούς ισλαμιστές και χριστιανούς: πρώτα θα σου πούνε ότι ΠΡΕΠΕΙ να έχεις άποψη και μετά θα σου πουλήσουνε τη δική τους!

    Και αργά ή γρήγορα, θα πιάσεις τον εαυτό σου, έστω κι αν δεν είσαι μέλος τους, να αναμασά τις ίδιες τις δικές τους θεωρίες σε κάθε κοινωνικό/πολιτικό/οικονομικό θέμα που προκύπτει... γιατί το λέγε-λέγε-λέγε από τα ΜΜΕ και στα σχολεία και τα πανεπιστήμια, έχει αποτέλεσμα και στους μη πιστούς...

    Άντε, πάω βόλτα. Με πιάνει η καρδιά μου όταν βλέπω πώς καταντήσανε τους πιο ταλαντούχους νέους οι πολιτικοί και πολιτικάντηδες, αριστεροί και δεξιοί κλπ. τους κόψανε τις επιλογές, τα φτερά, το μέλλον, τα σχέδια, τις φιλοδοξίες, τους αφήσανε ανδρείκελα χωρίς θάρρος, τόλμη, χωρίς καν αυτή τη νεανική ορμή που βλέπεις σε άλλες χώρες μέχρι τα 45 χρόνια ηλικίας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. Μπορει λογω σβαστικας & υπερβολικου ελληνισμου να αποχωρησα ,ομως το σημερινο ποστ εχει τα καλυτερα ποιοτικα σχολια απο καταβολης μπλογκ.
    Συμφωνω & για τα σχολεια πνευματικης ελιτ στυλ Βαρβακειου απ' όπου αποφοιτησα. Η ισοπεδωση του Πασοκ ομως δεν αρθηκε απο τη ΝΔ.
    Παντως το μελλον θα ειναι το ηλεκτρονικο σχολειο,με βιντεοκονφερενς. Τερμα τα κτηρια γκριζα μπουνκερ , σαρκοφαγοι της εφηβειας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. ΟΙ νέοι - σήμερα:

    ένα νόμισμα όπως στρίβει στον αέρα, μια η μία πλευρά, μια η άλλη...

    1. Είναι ΟΜΟΡΦΟΙ!

    Πρέπει να είναι σαν σύνολο οι ομορφότεροι που έχουν βγει ποτέ (οκ, να βάλω την καλοζωία και τις αυξητικές ορμόνες από το γάλα για το ύψος, όμως η ομορφιά και η λάμψη τους είναι καλύτερο από τον οποιονδήποτε τυχαίο ανασυνδυασμό του dna μας).

    Αλλά δεν το πιστεύουν για τον εαατό τους, συν το θεωρούν δεδομένο σαν προυπόθεση επιτυχίας, οπότε βγάζουν τρομακτικές ανασφάλειες ως προς την εξωτερική τους εμφάνιση - μονίμως "they are not good enough...")

    2. Είναι πανέξυπνοι, εύστροφοι και μες την πατέντα για τα πάντα. Εννοείται τρομακτικά εξοικειωμένοι με την τεχνολογία και η γνώση τους αυξάνεται με γεωμετρική πρόοδο στο κάθε-τι.

    Αλλά είναι τόσο βολεμένοι σε τόσα πράγματα που κατά πάσα πιθανότητα δεν τους χρειάζεται σχεδόν ποτέ να δουλέψει αυτό το όμορφο μυαλουδάκι τους όσο υπάρχει χαρτζηλίκι... Κι όσο το "πτυχίο" γίνεται "δεύτερο μεταπτυχιακό", τόσο διαιωνίζεται το βόλεμα.

    3. Είναι πιο ανοικτοί στο καινούριο, λιγότερο "κολλημένοι" και καταλαβαίνουν ότι υπάρχει κι ένας ολόκληρος πλανήτης, πέραν του στενού περίγυρου.

    Αλλά σε όλον αυτόν τον αχανή "χάρτη", ακολουθούν εύκολα κάποια πιο εύπεπτα πρότυπα, χωρίς να εξαντλούν τις εναλλακτικές τους.

    4. Είναι πιο εκδηλωτικοί, ευφάνταστοι, και funky στο πώς βλέπουν τον έρωτα.

    Αλλά και προτρέχουν όσο ποτέ άλλοτε, riding on their hormones όσο το συναίσθημα πάει με τα πόδια ακόμα...

    Θα μπορούσα να συνεχίσω μέχρι το 20 τουλάχιστον, αλλά αυτά αρκούν με τόσες γνώμες μέχρι στιγμής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. Είμαι πλέον μακρυά απο την ηλικία στην οποία αναφερόμαστε.
    Αυτή είναι μια πολλή σοβαρή συζήτηση και με σχόλια ενδιαφέροντα έως εξαιρετικά από όλες τις γενιές που γράφουν εδώ.

    Εχω όμως να θέσω ορισμένα ερωτήματα σε σας και σε μένα μαζί:

    1. Πόθεν προκύπτει ότι οι νέοι ρέπουν περισσότερο προς την θρησκεία; Από το ότι ο Χριστόδουλος (ας τον αφήσουμε τώρα να γίνει καλά και του τα ψέλνουμε αργότερα) πήρε 3εκατ. υπογραφές για τις ταυτότητες(πολλές σας φαίνονται μετά από τέτοια υπεράνθρωπη προσπάθεια που κατέβαλε;)ή επειδή λέει κάποια ανέκδοτα αισθητικής του 1960; Και ο Καραμανλής υπέγραψε αλλά έγνια που 'χε για τη θρησκεία. Εκτός αν θρησκεία λέμε τη νέα ιδεολογία του "η Μακεδονία είναι ελληνική" κλπ.
    2. Έχουμε εμείς οι μεγαλύτεροι οράματα, ιδανικά, αξίες στη ζωή μας και για τη ζωή μας και τα μεταφέραμε στα παιδιά μας;
    3. Αν είμαστε οπαδοί ενός κοσμικού κράτους (etat laique)έχουμε χώρο στην καρδιά μας για αυτόν που είναι δίπλα μας;
    4. Αν πάλι πιστεύουμε ή νομίζουμε ότι πιστεύουμε στο "σημείο" της Ανάστασης του Χριστού (και όχι σε κάποια ιδεολογικοποιημένη θρησκεία με τρικαντά και σπαθιά επιδεικνυόμενα στην Πλατεία Συντάγματος ή την πλατεία Αριστοτέλους) έχουμε απαντοχή για τον πλησίον μας και ταπείνωση και αποδοχή της χάρης του Θεού ή παραμένουμε περιχαρακωμένοι εγωιστικά στον εαυτούλη μας;
    4. Ειπε κάποιος από μας πως πέρασε ο καιρός της μιας γυναίκας και μετά εκκλησία. Όσο κι αν φαίνεται παράξενο ο γάμος δυό ανθρώπων είναι ή θα 'πρεπε να είναι, αυτοπαράδοση, αλληλοπεριχώρηση, κένωση για χάρη του αγαπώμενου προσώπου. Μήπως μας έκαμε κακό η υποκατάσταση του "προσώπου" από το "άτομο" και αναζητούμε μόνο τα ατομικά μας δικαιώματα διεκδικώντας ανταγωνιστικά να πάρουμε από τον άλλον όσα περισσότερα γίνεται και βλέπουμε αν θα του ανταποδώσουμε κάτι τι;
    6. Μήπως να κάνουμε εμείς το πρώτο βήμα; Και να το αντιληφθούν αυτό και τα παιδιά μας και το κυριότερο τα εγγόνια μας;

    Μη μου καταλογίσετε πως κάνω κήρυγμα. Απαντήσεις αναζητώ κι 'γώ. Έχω παιδιά και ίσως σε λίγο και εγγόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. Αυτό όμως που βλέπω ότι είναι το άσχημο της ιστορίας είναι το κλασικό που κάνουν οι προηγούμενες γενιές στις επόμενες:

    φροντίζουν να καλύψουν στα φυντάνια τους τις ανάγκες που είχαν εκείνοι κάποτε, χωρίς καν να τους προιδεάσουν για το επόμενο στάδιο που θα βιώσουν στο μέλλον.

    Οπότε και τους καλο/κακομαθαίνουν, και μετά δεν τους καταλαβαίνουν όταν τα δενδρύλλια ασφυκτιούν, μια που θεωρούν οι παλιότεροι ότι "η δουλειά τους τελείωσε".

    Το τι ζωή θα ζήσουν δεν είναι φυσικά ευθύνη (μόνο) των μεγαλύτερων (οι επιλογές είναι προσωπική υπόθεση), αλλά θα μπορούσαμε να φτιάξουμε έναν πολύ καλύτερο κόσμο γι'αυτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. Nikos Dimou είπε...

    Ένας Γάλλος η Γερμανός δεν θεωρεί την θρησκεία συστατικό στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας...

    ----------------------------------

    Κανένας, πλην Εβραίων, δεν θεωρεί τη θρησκεία συστατικό στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας. Πως άλλωστε μπορεί να είναι?

    Ορθόδοξοι είμαστε εμείς, αλλά είναι και οι Ρώσοι. Ποιος θα πιάσει το αυγό και ποιος θα το κουρέψει? Μάλλον οι... Ελληνορώσοι.

    (Το ξανθόν γένος θα κυριεύσει τον πλανήτη και μετά θα μας τον δώσει ως ταψί μπακλαβά. Ο καιρός γαρ εγγύς φίλοι μου...)

    Άλλωστε, στην ουσία, Έλληνας και Χριστιανός δεν πάει. Εντελώς αντίθετα πράγματα.

    (Τώρα που σε χρειαζόμαστε harry έχεις ενδώσει στον ασκητισμό)

    --------------------------------

    @I.Kepaptsoglou

    Ο όρος αντιαισθητικό που χρησιμοποίησα μάλλον σε έβαλε σε λάθος δρόμο. Δυστυχώς. τέτοια ώρα τέτοια λόγια, δεν μπορώ να σκεφτώ καλύτερη λέξη για να το περιγράψω.

    Ας πούμε για να το τελειώνουμε, ότι είτε στα 16, είτε στα 30, είτε στα 70 αυτή η σκηνή είναι δηλωτική μιας αλλοτριωμένης, λαιφσταιλικής άποψης για το σεξ. Πλέον δεν το κάνω για να το φχαριστηθώ ρε παιδί μου, αλλά για να λέω ότι το κάνω και το "κάνω και καλά Γιώργο".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. BBC news: 'Ο πρωθυπουργός Gordon Brown παρέδωσε σήμερα το πρωθυπουργικό φυλακτό στον Αρχιεπίσκοπο του Canterbury, ο οποίος πρόκειται να υποβληθεί σε εγχείρηση σκωληκοειδίτιδας. Τον επισκέφθηκε αρκετές φορές από χθες, εκφράζοντας τις θερμότερες ευχές του ίδιου αλλά και σύσσωμου του βρετανικού λαού για την πορεία της υγείας του.'

    'Κοσμικό κράτος' είναι αυτό στο οποίο μια τέτοια είδηση μπορεί να είναι μόνο προϊόν της νοσηρής φαντασίας μου (μη με ρωτήσετε από που αντλώ την έμπνευσή μου.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. s_pablo said...
    Κανένας, πλην Εβραίων, δεν θεωρεί τη θρησκεία συστατικό στοιχείο της εθνικής του ταυτότητας.

    --------------------------------

    Ξέχασες το Ισλάμ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. I. Kepaptsoglou said...

    Kata tin apopsi mou ena kosmiko kratos sou dinei tin eleftheria na pisteveis oti theleis gia tn ethniki sou taftotita. Den se afinei na to epivaleis omos kai se olous tous allous oste na tous dosei to dikaioma na epileksoun.

To teliko sxolio pantos exei idi ginei. Stin gallia i tin germania i sizitisi den tha ginotan kan..

    Αυτό που εγώ δεν καταλαβαίνω είναι γιατί σώνει και καλά να θέλουμε να κάνουμε δική μας τη γαλλική ή τη γερμανική εθνική ταυτότητα... Γιατί να μην ψάξουμε στην ελληνικότητα να βρούμε λύσεις; Αν η ελληνικότητα ανεπαρκεί, ΟΚ, αλλά ανεπαρκεί πραγματικά; Νομίζω πως είμαστε λίγο μπερδεμένοι γενικά. Τι σημαίνει να είσαι Έλληνας, τι σημαίνει να είσαι σύγχρονος άνθρωπος, τι σημαίνει να είσαι προοδευτικός και δημιουργικός, τι σημαίνει να είσαι Χριστιανός...

    Είναι ο χριστιανισμός στοιχείο της ταυτότητάς μας ή όχι; Καταρχάς, ποιος χριστιανισμός; Ο χριστιανισμός της Ιεράς Εξέτασης και των απειλών, ή ο χριστιανισμός του ο θεός ου κολάζει και του μη καλέσεις τον θεόν δίκαιον; Ο χριστιανισμός των ταυτοτήτων και των διδύμων πύργων, ή ο χριστιανισμός του ελεήμονος θεού που καλεί εμάς και όχι τον γείτονά μας σε μετάνοια; Και έπειτα για ποια ταυτότητα μιλάμε; Κάποιος θέλει τον χριστιανισμό να αποτελεί στοιχείο της ταυτότητάς του, κάποιος όχι. Ιστορικά έχουμε καθοριστεί από αυτόν, αλλά μπορούμε να αφομοιώσουμε ή να μη προσλάβουμε την παράδοσή μας. Νομίζω δηλαδή πως εμείς καθορίζουμε το ποια ταυτότητα θέλουμε να έχουμε από εδώ και πέρα.

    Προφανώς και σε ένα κοσμικό κράτος θα μπορούσε ο καθένας να είναι χριστιανός. Άλλωστε πνεύμα ο θεός... Όχι πως και το κοσμικό κράτος δεν μπορεί να δράσει με φονταμεταλισμό, αλλά τέλος πάντων. Το ζήτημα είναι τι κοινωνία θέλουμε και αυτό το καθορίζουμε με τις επιλογές μας, η συνισταμένη των επιλογών μας δημιουργεί την κοινωνία. Αν αποφασίσουμε να αναζωογονήσουμε πτυχές της παράδοσής μας που έχουν ξεχαστεί μπορούμε να το κάνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Ποια είναι η νέα γενιά σήμερα; Σε κάποιο ποσοστό (μάλλον μεγάλο) ημιμαθής (Άθλια Επίπεδα Ίντριγκας), σε κάποιο ποσοστό(μάλλον πολύ μεγάλο) κακοπληρωμένη (ή η γενιά των 700€), ημιανεξάρτητη (συνεπακόλουθο του προηγούμενου), ημιαπελπισμένη, ημιυπεύθυνη.
    Είναι περίπου ανάλογη με τη δική σας γενιά κ. Δήμου. Λίγοι ικανοί, αρκετοί μέτριοι, αρκετοί κάτω του μετρίου. Έχει όμως ένα βασικό πλεονέκτημα και μία μοναδική ευκαιρία: τις νέες τεχνολογίες (κυρίως internet) και πιο ανοιχτά σύνορα από ποτέ!
    Το πρόβλημα δεν είναι ότι πολλοί νέοι επιζητούν τη θέση στο δημόσιο, αλλά οι λόγοι που οδηγούν σε αυτό. Και κυρίως το γεγονός ότι και ο ιδιωτικός τομέας στη χώρα είναι δυστυχώς σε πολλές περιπτώσεις ανάλογος του δημόσιου, χωρίς βέβαια την ασφάλεια του τελευταίου: Οικογενειοκρατία, προχειρότητα, συνάρτηση απόδοσης-αποδοχών, αναξιοκρατία και όλα τα κακά συνεπακόλουθα μιας κακής παιδείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. Και για να το κλείσω, να πάρω το απλό (Μάσλοου):

    α- θέματα επιβίωσης & ασφάλειας- αυτό το πέρασαν οι παππούδες μας, για να μην τα έχουν τα παιδιά τους. Δεν τα προετοίμασαν όμως για τα επόμενα, τα θέματα σχέσεων (παρ'όλο που ως ιστός η κοινωνία παρείχε ακόμη τυφλοσούρτηδες, οπότε δεν πολυ-φαινόταν).

    β- θέματα σχέσεων και αλληλεξάρτησης που πέρασαν οι γονείς μας μαζί με το μετεξεταστέον της υπόθεσης, πέρασε (εν μέσω ενός κόσμου που άλλαζε άρδην) στα παιδιά τους, δλδ εμάς. (δεν έχω πάντως δει κανένα ζευγάρι πάντως να βρήκε τη μαγική φόρμουλα μέχρι στιγμής, ή, για να τη βρεί, να μην ενίσχυσε το ίδιο το ζευγάρι εις βάρος των παιδιών...)

    γ- υπαρξιακά και όλα τα θέματα αυτοεκτίμησης: ναι μεν δεν χρειάστηκε να λιμοκτονήσουμε πχ ως παιδιά, αλλά μόλις και καταφέραμε να ακουμπήσουμε τα άλυτα θέματα των γονιών μας και να προσπαθούμε να τα λύσουμε, έχοντας όμως από δίπλα μερικά από τα πιο βασανιστικά θέματα προς επίλυσιν ever...

    Κι εδώ έρχεται η νεά γενιά, που της τα πασάρουμε όχι μόνο αυτούσια, αλλά και τρελλά μπερδεμένα, όσο πιο κουβάρι θα μπορούσαμε να τα κάνουμε. Χωρίς καν τους παλιούς τυφλοσούρτες...

    Τι τους λέμε δλδ?

    Anything goes! Κι άντε βρέστε το, όσο εμείς "θυσιαζόμαστε" για σας...

    (Τα πρώτα "θέματα" ήταν πιο εύκολα να λυθούν τελικά...)


    (Εννοείται ότι σε όλα όσα είπα υπάρχουν εξαιρέσεις και κόντρα εξαιρέσεις, οκ?)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. Δυο παρατηρήσεις (άσχετες με το θέμα):

    Ο Λευτέρης πρέπει να είναι ο μόνος άνθρωπος που όταν λέει καληνύχτα εννοεί "πριν πάρετε ανάσα θα επανέλθω" και

    ο harry είναι τηλεπαθητικός...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Το ότι η κάθε γενιά είναι προϊόν της προηγούμενης είναι γεγονός. Σαν μέλος της γενιάς που ανδρώθηκε τις δεκαετίες 60-70 πιστεύω ότι είχαμε μια χρυσή ευκαιρία να αλλάξουμε πολλά πράγματα προς το καλύτερο και τα κάναμε θάλασσα. Έχω ζητήσει συγνώμη στο blog μου.
    Διάβασα πως καταργήθηκαν τα σχολεία προικισμένων μαθητών. (το ελίτ χτυπάει άσχημα) Αν είναι δυνατόν. Αν τα φυτώρια της διανόησης καταργούνται πως περιμένουμε πρόοδο? Τι να περιμένουμε από τους σημερινούς νέους?
    Αν ο σημερινός νέος μεγαλώσει σε μια κοινωνία που δέχεται ότι 500 περιπτερούχοι μπορούν να κλείσουν το κέντρο της Αθήνας για να διαμαρτυρηθούν αδιαφορώντας για το ότι οι μαγαζάτορες του κέντρου θα χάσουν μιας μέρας τζίρο.
    Αν ο σημερινός νέος μεγαλώσει σε μια κοινωνία που δέχεται το δικαίωμα 20 ατόμων να κάψουν ατιμώρητοι το χημείο μιας σχολής και να μην τιμωρηθούν λόγω ασυλίας.
    Αν ο σημερινός νέος μεγαλώνει σε μια κοινωνία όπου η Παιδεία ελέγχεται από κρατικούς γραφειοκράτες με αποτέλεσμα η παραγωγή γνώσης να είναι σχεδόν ανύπαρκτη
    Σε μια κοινωνία που ακόμα ισχύει η προπολεμική νοοτροπία της απασχόλησης του αποφοίτου στον κλάδο των σπουδών του.
    Σε μια κοινωνία που παραπονείται για χαμηλές αποδοχές αλλά δεν ενθαρρύνει τη δημιουργία θέσεων εργασίας
    Σε μια κοινωνία που οι κοινωνική καταξίωση είναι μόνο θέμα επίδειξης χρηματοκτησίας
    Σε μια κοινωνία που ο πολίτης έχει ελάχιστη ανάμειξη στο πολιτικό process
    Που ο καθένας μπορεί να κάνει και να λέει ότι θέλει χωρίς να είναι υπόλογος των λόγων του και των πράξεών του
    Αν λοιπόν ο σημερινός νέος μεγαλώνει σε μια τέτοια κοινωνία, τι αποτέλεσμα μπορούμε να περιμένουμε ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. ΥΓ1- όσο για τα elite schools, το πιστεύετε ειλικρινά ότι μπαίνουν τα παιδιά με αδιάβλητη κλήρωση και μόνον, και παραμένει ο αριθμός τους σταθερός από τη λήξη της ως τις πρώτες μέρες των μαθημάτων?!?!?!

    ΥΓ2- οκ, να μην ξέρουν τους κλασικούς Γάτε, κακό αλλά μάλλον/ίσως διορθώνεται (όσο κι αν στην καλλιέργεια της ψυχής καλό είναι να υπάρχουν αυτοί οι σύντροφοι από νωρίς).

    Ομως: πόσοι από τους γονείς τους έχουν διαβάσει τα αντίστοιχα, ή διαβάζουν γενικώς?

    Κι ύστερα, αν μπορούν να έχουν τις ευγενέστερες αρετές και να συμπεριφέρονται σαν άνθρωποι με πολύ υψηλότερο ΕQ από το δικό μας, θα το προτιμούσα έτσι. Οι καιροί όσο τυλάχισοτν είμαστε μείς στα πράγματα αποκτηνώνουν με ιλιγγιώδεις ρυθμούς, η εποχή ευνοεί το ακαταλόγιστο και την ανευθυνότητα στα πάντα, κανείς δεν είναι υπόλογος πλέον για τίποτα. Οπότε αν είχα να διαλέξω μεταξύ ακαδημαικής γνώσης και "αδαμάντινου" χαρακτήρα, ευθέως το δηλώνω, θα προτιμούσα το δεύτερο.

    (το καλύτερο? ο συνδυασμός, αλλά...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. @lefteris
    Bρήκα το σχόλιό σου 10:21:00 συγκλονιστικά επίκαιρο και εύστοχο, δυστυχώς. Εννοείται ότι συμφωνώ με όσα λες, αλλά δεν είναι λύση να λέμε 'όσοι αξίζετε φύγετε όσο είναι καιρός'. Δηλαδή να βάλουμε λουκέτο; Νομίζω ότι η πιο μαχητική λύση είναι να παλέψουμε στο μέτρο των δυνάμεών του ο καθένας. Όχι να εγκαταλείψουμε το πλοίο που βουλιάζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. Κάπου διάβασα ότι νέος είναι αυτός που συνεχώς αλλάζει προς το καλύτερο, προς το ανθρωπινότερο, προς το ορθολογικότερο, που δεν απογοητεύεται από τη φθορά της ωρίμανσης, που δεν λυγίζει στους ενάντιους ανέμους του πάνδημου ανορθολογισμού, που δεν κιοτεύει ούτε στις πιο φριχτές δυσκολίες (αποκλεισμός και αρρώστιες), και άλλο δεν κάνει παρά να γκρεμίζει τα είδωλα που τον έμαθαν να προσκυνά ως παιδί και έφηβος, και στη θέση τους να αναρτά τη σημαία της πραγματικής ελευθερίας, τη συναίσθησης της προσωπικής ευθύνης.

    Μιλάμε για νέους παράξενους και αειθαλείς, κάτι σαν τον ΝικόΔημο και τον Κριαρά.

    Τέτοιους νέους έχει ανάγκη, ως πρότυπα, η (βιολογικά) νέα γενιά.

    Πάντως, μια παλαιότερη μελέτη του Εθνικού Κέντρου Κοινωνικών Ερευνών (επί Τσουκαλά, Νικολακόπουλου και Καφετζή - αν δεν με απατά η μνήμη μου) είχε δείξει ότι η πολιτική συμμετοχή των νέων (μεταξύ 25-35) είναι σαφώς αναιμικότερη από τη συμμετοχή των μεταλυτέρων τους, κυρίως εξαιτίας του αγώνα και της αγωνίας τους για επαγγελματική αποκατάσταση.

    Μετά τιμής

    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. Δεν προλαβαίνω να καταθέσω τη διαίσθησή μου για τη νέα γενιά που παραδόξως αισθάνομαι ότι την παρ-ακολουθώ (εις το διηνεκές...λολ).(ίσως γιατί δεν αποφασίζω "παραιτηθώ" γιατί θεωρώ ότι αυτό που κατα κοινή παραδοχή θεωρείται grown up, δεν ανταποκρίνεται κατ'ελάχιστο στη προσδοκία μου. Αλλωστε "στον αγώνα της μικρής ευτυχίας ευδικιμούν κατ'εξοχήν οι μετεξεταστέοι"-Ελύτης;)..
    Μένω μονάχα σ'εκείνο που θεωρώ ότι κατατρώει... μας κατατρώει όλους ανεξαιρέτως. (απλώς μερικοί παλεύουν πεισματικότερα να απεξαρτηθούν). Ολοι πηγαίνουμε με τον άνεμο", μία κοψιά, μία γενιά, μία χαρά! Δεν θα έπρεπε να νοιώθουμε οικείοι στη γενιά μας, στην κάστα μας. Δεν υφίστανται ηλικιακές γενεές αλλά μόνο συνειδησιακές.
    Νοιώθουμε οικείοι στα -αντα μας, κοτσάρουμε, λίγο σκέρτσο και όλα καλά. Και γυρνάς 10 χρόνια πίσω και συναντάς το γείτονα σκαντζόχειρο που "είναι κιόλας εδω!" :

    Αλληγορικά μιλώντας η παρακάτω παραβολή δίνει μία ερμηνεία!:
    "Λεει κάποτε ο σκατζόχοιρος στο λαγό: θέλεις να παραβγούμε στο τρέξιμο, κι όποιος βγει πρώτος κερδίζει το τάδε έπαθλο.. Γελάει ο λαγός με την αφέλεια και συμφωνεί. Παει ο σκατζόχοιρος σπίτι του, βρήσκει τη γυναίκα του (ως γνωστόν οι σκατζόχοιροι είναι πανομοιότυποι) και της λεει: θα πας στην άλλη άκρη του αυλακιού και μόλις δεις το λαγό θα βγεις και θα του πεις:"ειμαι κιόλας εδω". Ξεκινουν τον αγώνα στο αυλάκι, τρέχει ο λαγός κι ο σκατζόχοιρος δεν το κουνάει ρούπι. Μολις όμως ο λαγός φτάνει στο τέρμα βγαίνει η σκατζοχοιρίνα και του λέει:"ειμαι κιολας εδω!". Τα χάνει ο λαγός, λεει να το επαναλάβουμε. Ξανατρέχουν, παλι τον περιμενει ο σκατζόχοιρος στην άλλη άκρη κοκ, μέχρι που ο λαγός πέφτει εξαντλημένος στο μέσο του δρόμου και ξεψυχάει..." Κι ο νοών νοείτω:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. δύο στιγμιότυπα από την θρησκεία στην ζωή μας:

    - δεν ξέρω πόσοι παρακολουθήσατε το τηλεοπτικό πλάνο με τους δύο μοναχούς να εξορκίζουν την πύρινη κόλαση γύρω τους στις πρόσφατες πυρκαγιές με έναν σταυρό και μία εικόνα - ήταν σαν σκηνή από την άλωση της κωνσταντινούπολης (αν θυμάμαι καλά προβλήθηκε στον ant1 με την ηλεκτρονική γαλανόλευκη πάνω δεξιά στην οθόνη να κυματίζει).


    - τις προάλλες παρακολουθούσα νέο ζευγάρι τριαντάρηδων, να στέκονται ευλαβικά με σταυρωμένα χέρια μπροστά από την νεοαποκτηθείσα μπεμβέ τους, η οποία είχε όλες τις πόρτες και το καπώ χαίνοντα και επάνω στο μπλόκ του κινητήρα καθόταν ένα ...λιβανιστήρι.

    μετά το πέρας της σεμνής τελετής, ο παπάς ευχήθηκε στους ευτυχείς κατόχους: "άντε και στην μερσεντές!"



    I.Kepaptsoglou said...

    @ delta_mike

    Den ithela na epistrepso tin efxi.
    Na tin antapodoso ithela.

    --------------------------

    ευχαριστώ και ανταποδίδω, οφείλεις πάντως να ομολογήσεις ότι το έκανες με άκρως ανορθόδοξο τρόπο :)


    harrygreco said...

    ...Συμφωνω & για τα σχολεια πνευματικης ελιτ στυλ Βαρβακειου απ' όπου αποφοιτησα....

    --------------------------

    και εγώ, αλλά στην ελλάδα του lowest common denominator, τα σχολεία αυτά έχουν γίνει η ελίτ ...της φρυγανιάς - welcome back χαρρύλαε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. Aphrodite said...
    ΥΓ1- όσο για τα elite schools...

    ----------------------

    Θεά, δεν υπάρχουν πια elite schools - αυτό είναι το πρόβλημα.

    _____________________

    @Andreas
    είσαι εκτός θέματος. Δεν σε έκοψα - αλλά μην συνεχίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. ΝΔ ήλπιζα στην απάντησή σας για επόμενο ποστ σχετικό με «τα 30 κορυφαία έργα Ευρωπαϊκής Λογοτεχνίας» μα δεν ήθελα να το ζητήσω.

    Ευχαριστώ


    Σχετικά με τους νέους, μα και όλους (στα 35 είμαι στο "όριο")
    Έχουμε καλό βιοτικό επίπεδο μα δεν το συνειδητοποιούμε, διαμαρτυρόμενοι συνεχώς για τα στραβά (π.χ. εκπαιδευτικό σύστημα), μα προσπερνώντας τα καλά (π.χ. δημόσιες βιβλιοθήκες) χωρίς να τα απολαμβάνουμε.
    Το αβέβαιο μέλλον φρενάρει την ελπίδα. Να μετασχηματίσουμε την αβεβαιότητα σε ευρηματικότητα και ενθουσιασμό !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Παρακαλώ μην συνεχίζετε περί θρησκείας - το θέμα μας είναι οι νέοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. @nikos dimou

    Το Ισλάμ έχει να κάνει με την έννοια κράτος και όχι έθνος. Οι Πακιστανοί και οι Αλγερινοί, δεν έχουν καμία σχέση εθνολογικά, αλλά έχουν ισλαμικά κράτη.

    ---------------------------------

    Μια διευκρίνιση.

    Όταν λέμε νέοι βάζουμε κι εμάς τους 30+? Γιατί αν είναι έτσι έχει δίκιο η Αφροδίτη. Είμαστε ΟΜΟΡΦΟΙ.

    Ωστόσο Αφρούλα (χε χε), το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ακαδημαϊκής γνώσης, αλλά στοιχειώδους γνώσης.

    Έχουν μείνει ιστορικές οι γκριμάτσες του Ευαγγελάτου (μέγα γνώστη των πάντων, μεγάλη η χάρη του), στην αδυναμία απάντησης παρελαύνοντων πιτσιρικάδων στην ερώτηση: "Ποιους πολεμήσαμε το 1821?"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. Τι θρίλερ με την Σερβία!

    @Kostas Sakkas
    Δημόσιες Βιβλιοθήκες;
    Στην Ελλάδα;

    Ανέκδοτο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. @Don,

    "...δεν υπάρχουν πια elite schools - αυτό είναι το πρόβλημα."

    Χμ, μάλλον διαφορά ορισμού είναι: elite schools υπάρχουν (πώς δεν υπάρχουν, με τροποποιημένη ελαφρώς την έννοια elite προς το σνομπικόν της), ivy league όχι, εκεί συμφωνούμε...

    (και οι δύο ορισμοί τηρουμένων των αναλογιών, μην τρελλαθούμε!)


    ---------

    @s_pablo,

    "Όταν λέμε νέοι βάζουμε κι εμάς τους 30+? Γιατί αν είναι έτσι έχει δίκιο η Αφροδίτη. Είμαστε ΟΜΟΡΦΟΙ.

    Ωστόσο Αφρούλα (χε χε), το πρόβλημα δεν είναι η έλλειψη ακαδημαϊκής γνώσης, αλλά στοιχειώδους γνώσης."

    Αλλη μία το "Αφρούλα" και κατοχυρώνεσαι ως Μίστερ Κουασιμόδος.
    :ΡΡΡ

    Και περί του 1821 και όλων των συναφών, για εξήγησέ μου, είναι από δικό τους λάθος που δεν τα μαθαίνουν?

    Ε?

    ΕΕΕ????

    Χμμμμ..... Μεταξύ τεμπελιάς και μαστίγιου υπάρχει και ο τρόπος που τα μάθαμε κι εμείς νομίζω... Οπότε μάλλον τα πάμε χειρότερα από εκείνους που μας τα έμαθαν!

    (είμαι επίσης σίγουρη πως ο παππους μου θα φρικάριζε με πόσα λίγα ήξερα σε σχέση με εκείνον, και όχι, όσο κίνητρο και να είχα, μόνο κάποιοι φωτισμένοι άνθρωποι μου έμαθαν πέντε πράγματα... εμείς είμαστε φωτισμένοι enough?!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. Σε σχέση με τα σεξουαλικά: μεγάλη αλλαγή (από ό,τι καταλαβαίνω) είναι ότι το σεξ δεν αντιμετωπίζεται σαν έπαθλο, που "δίνει" η γυναίκα και "παίρνει" ο άντρας, αλλά ως κάτι που δίνει ευχαρίστηση και στους δύο, άλλοτε σε πλαίσια σχέσης και άλλοτε όχι. Αυτό μόνο καλό είναι.

    Υπάρχει μία διαστρεβλωμένη εικόνα της πραγματικότητας από τους μεγαλύτερους (νομίζουν ότι πηδιέται όλος ο κόσμος), νομίζω γιατί τους λείπουν λίγο τα νιάτα. Κάποιοι όντως πηδιούνται ασύστολα (και καλά κάνουν, εφόσον προστατεύουν τον εαυτό τους), πολλοί έχουν μία σεξουαλική ζωή με παύσεις (όταν δεν υπάρχει σχέση), και κάποιοι (πιο ντροπαλοί και καταπιεσμένοι) δεν έχουν σχέση με το άθλημα. Τα δύο άκρα έχουν συνήθως γονείς συντηρητικούς (λόγω πεποίθησης ή "reborn").

    Δυστυχώς, όμως, υπάρχει ακόμη αδικαιολόγητη άγνοια γύρω από τα θέματα προφύλαξης, γιατί ελάχιστοι είχαν ενημέρωση από τους γονείς τους και μετά δεν το έψαξαν. Επίσης, υπάρχει απογοητευτική προκατάληψη απέναντι στους ομοφυλόφιλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. Διακρίνω αμυδρά μια κλιμακούμενη τραχύτητα στην στάση του κυρίου Δήμου τελευταία, έναντι συγκεκριμένων σχολίων σε posts των τελευταίων μηνών. Όχι απέναντί μου, ούτε εκφράζω παράπονο ή είμαι επικριτικός για το φαινόμενο, εξ’ άλλου κάπου είναι λογικό. Απλά θυμάμαι ότι στην αρχή πριν χρόνια στο blog, για να βγει αυτό προς τα έξω έπρεπε κάποιος να γίνει εξαιρετικά αγενής ή/και κατ’ επανάληψη προκλητικός. Τώρα συμβαίνει ευκολότερα και πιο συχνά. Σε αρκετά σχόλια ή και ολόκληρα post, αρχίζει να λείπει η υποφώσκουσα εκείνη «βελούδινη αιχμηρότητα». Ίδιο ύφος γραφής αλλά χωρίς τον ίδιο βαθμό ζεστασιάς. Επίσης τα σχόλιά σας κύριε Δήμου με τον καιρό γίνονται αραιότερα, και πιο λακωνικά. Απλή διαπίστωση, μπορεί να κάνω και λάθος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. Mου αρέσει που κατηγορούμαι για την σβάστικα από ανθρώπους που έχουν τις πλέον ρατσιστικές απόψεις.

    Καμιά ελίτ δεν πήγε τον κόσμο μπροστά. Το αντίθετο μάλιστα. Τον παγίδεψε στην ιδεολογία της. Η ιστορία έχει αρκετά παραδείγματα.

    Κε Δήμου έχω την εντύπωση πως αν δίνατε την λίστα σας αύριο το πρωί στο σύνολο των πανεπιστημιακών, περίπου τα ίδια αποτελέσματα θα είχατε. Στην ζωή μου δεν συνάντησα πιο ΑΜΟΡΦΩΤΟΥς,ΑΠΟΛΙΤΙΣΤΟΥς και ΔΗΘΕΝ ανθρώπους από αυτούς. ΕΔΩ αλλά και στο εξωτερικό. Με φωτεινές πάντα εξαιρέσεις. Το μόνο που έχουν είναι υψηλή προσαρμοστικότητα σε αυτό που αποκαλούμε ''τυπικό πολιτισμό''.

    Το τμήμα της νέας γενιάς που ξέρει να αντλεί απο την πραγματικότητα τα καλύτερα στοιχεία της (μόρφωση, τεχνολογία,ανεξάντλητη πρόσβαση στην πληροφορίαα,ελευθερία στην σεξουαλική έκφραση) απέχει έτη φωτός από όλες τις προηγούμενες γενιές.

    ΝΑΙ. Θα ΉΘΕΛΑ ΝΑ ΉΜΟΥΝ ΤΏΡΑ 20 ΧΡΟΝΩΝ. Όχι μόνο για τα νιάτα αλλά κυρίως για τις ευκαιρίες που υπάρχουν τώρα. ΚΑΙ ΝΑΙ. Υπάρχει ένα μεγάλο τμήμα της σημερινής νεολαίας με απίστευτες δυνατότητες που μας έχει γραμμένους και καλά κάνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. Με την επιστροφή στη νέα χρονιά εύχομαι υγεία και δύναμη, με ελεύθερη σκέψη για όλους.

    Το θέμα "οι νέοι" έχει πολλές δυσκολίες στην αποτύπωση και στην αξιολόγηση της πορείας τους.


    Και οι επισημάνσεις του Ξυδάκη και τα ερωτήματα του ΝΔ,αλλά και τα σχόλια,πολύ αξιόλογα,αυτό δείχνουν.

    Το "αν οι νέοι ήξεραν και αν οι γέροι μπορούσαν" έχει διαχρονική ισχύ.

    Με ποιά κριτήρια θα δούμε το σήμερα και το αύριο αυτής της γενιάς;
    Μήπως έχει μεγαλύτερη αξία η δική τους εξωτερίκευση; τα δικά τους πιστεύω; τα θέλω τους; τα αδιέξοδα τους;
    Ή κάποιοι ειδικοί θα έδιναν καλύτερη αντιπροσωπευτική εικόνα;


    Και οι αιτίες της όποιας καταγραφής;
    Οι ευθύνες της κραταιάς και της γέρικης γενιάς;
    Οι αλλαγές του κοινωνικού και οικονομικού,τεχνολογικού,ελληνικού και παγκόσμιου περιβάλλοντος;

    Νομίζω ότι η νέοι πέρα από το σήμερα και το χθες,χρειάζονται πρωτοβουλίες,ενθάρρυνση,ασφάλεια, ελευθερία και ανεξαρτησία από γονείς,σχολείο,κοινωνικούς θεσμούς και εξουσίες.
    Oι σημερινοί νέοι, κατά την εμπειρική μου άποψη, κουράζονται και πιέζονται πολύ χωρίς νόημα.
    Χάνεται η εφηβεία τους, σε ένα χύμα σχολείο, με ακάλυπτα συναισθήματα και αισθήματα,σε μια κοινωνία σκληρή και άδικη.

    Θα ήταν καλό να ξέραμε λίγα πράγματα και για τις νέες γενιές άλλων ευρωπαϊκών χωρών.

    Το καράβι πάντως το πάνε οι μεγάλοι,οι αίτιοι ε;
    και οι αιτούντες μονίμως από τους νέους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. Τα σχολεια πνευματικης ελιτ ηταν αταξικα,σχεδον ολοι οι αποφοιτοι τους ησαντε (sic ) απο φτωχες οικογενειες.
    Σε αντιθεση με το Αμερ Κολλεγιο,το οποιο σημερα κυβερναει...Μητσοτακη,Σαμαρας,Ανδρεας Παπ,Γεωργιαδης κλπ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. Η δική μου γενιά (είμαι 33) είναι γενιά που πρακτικά δεν έχει προβλήματα.
    Αυτό φαίνεται από τα συνθήματα, από τους στίχους των τραγουδιών, από τη βουλή των εφήβων (όπου ανακαλύπτουν θέματα για να εκφράσουν την οργή τους).
    Εγώ διεκδικώ να υπάρχει google σε κάθε θρανίο, ενώ προηγούμενες γενιές διεκδικούσαν να υπάρχει δωρεάν παιδεία... Εγώ διεκδικώ να μην πληρώνω τον Χριστόδουλο, ενώ οι προηγούμενοι να μην σκοτώνουν κρατικοί τραμπούκοι πολιτικούς αρχηγούς (υπόθεση Λαμπράκη). Υπάρχει διαφορά δεν νομίζεται?

    Δεν είναι πάντως απαραίτητα κακή η νιρβάνα της γενιάς μου, αρκεί να συνηθίσουμε στην ιδέα ότι νεολαία δεν σημαίνει απαραίτητα αντίδραση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. Καλησπέρα σας (ή Καλημέρα)

    Μάλλον ισχύει το "η Ιστορία επαναλαμβάνεται".
    Τα πράγματα είναι πάντα, αναλογικά, τα ίδια. Κινητήρια δύναμη της ζωής είναι η προσπάθεια για επιβίωση. Η νεότητα είναι μία "κατάσταση" από την οποία πέρασαν και θα περάσουν όλοι όσοι υπάρξουν. Είναι η ηλικία με τις μεγαλύτερες προοπτικές και τη λιγότερη εμπειρία, έχει μόνο δυναμική και δυνατότητες, είναι η τελική συσπείρωση πριν το άλμα.

    Και η νεότητα σε όλες τις εποχές είναι η ΙΔΙΑ!

    μόνο οι καταστάσεις στις οποίες έτυχε ο καθένας να είναι νέος αλλάζουν. Δεν έχει ευθύνη κανένας άνθρωπος για το τί του έτυχε τη στιγμή που ξεκινάει να ζει. Δεν έχει νόημα να ασκούμε κριτική στους νέους ή να χαρακτηρίζουμε εξ' ολοκλήρου κάποια γενιά, να εκφράζουμε αισιοδοξία ή το αντίθετο. Το πόσο μας ξενίζει η νεότερη γενιά, κάθε φορά, είναι ανάλογο της ηλικιακής μας απόστασης και της δυσπροσαρμοστικότητας που συνεπάγεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. Οι νέοι σήμερα :

    Ομορφότεροι εμφανισιακά.
    Περισσότερο μορφωμένοι, αλλά πολλοί και με βασικά κενά.
    Λιγότερο ολιγαρκείς.
    Περισσότερο βολεμένοι από τις οικογένειες.
    Πιό ελεύθεροι στο σέξ, αλλά και με μεγαλύτερους κινδύνους.
    Περισσότερο αβέβαιοι γιά το μέλλον τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. Οι νέοι ήταν πάντοτε θύματα της αυταρχικής ελληνικής οικογένειας και των αγράμματων δασκάλων του ελληνικού σχολείου. Αποτέλεσμα αυτού ήταν να "την ψάχνουν" σε άλλες διεξόδους, θεμιτές ή μη. Ευτυχώς η εποχή μας προσφέρει πολλές ευκαιρίες, πολλή ενημέρωση έτσι ώστε ακόμα και η ελληνική οικογένεια αρχίζει να αλλάζει προς το καλύτερο. Βλέπουμε μπαμπάδες να παίζουν περισσότερο με τα παιδιά τους και μαμάδες πολύ πιο ενημερωμένες. Αυτό που δεν αλλάζει με τίποτα είναι το κρατικό σχολείο αποτελούμενο από ένα θλιβερό αγράμματο δημοσιοϋπαλληλίστικο προσωπικό που δεν ξέρει ούτε πού στοχεύει ούτε γιατί κατέληξε σε αυτή τη θέση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Ένα παράδειγμα για την απόλυτη σύγχυση που έχουν οι παλιότερες γενιές στην ελλάδα, σε σχέση με αυτό που αποκαλούμε νέα γενιά ( που φυσικά δεν είναι ΜΙΑ η νέα γενιά - είναι πολλές και με διαφορετικές ταχύτητες - κυρίως εσωτερικές, προσωπικές), είναι οι διαφημίσεις προιόντων που απευθύνονται προς κατανάλωση από τους νέους. Κάθονται κάτω κάνουν τις χιλιάδες αναλύσεις στα ΉΘΗ ΚΑΙ ΈΘΙΜΑ των target groups και τελικά καταλήγουν σε ένα χοντροκομμένο πράγμα που είναι για τα μπάζα. Τελικά, τα προιόντα πουλάνε από μόνα τους μόνο και μόνο από την δυναμική τους(όσα την έχουν δηλαδή).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. "Θυμάμαι τα όνειρα που είχα στα 18. Πολύ λιγότερα τώρα."

    Ευτυχώς. Αυτό σημαίνει ότι ωριμάζεις, κι αντί να κάνεις όνειρα θερινής νυχτός, αρχίζεις να κάνεις σχέδια. Αυτό είναι εξαιρετικά καλό.

    Περισσότερο αβέβαιοι γιά το μέλλον τους.

    Εάν οποιοσδήποτε ήταν βέβαιος για το μέλλον του, θα ήταν μάντης ή προφήτης.

    Οι νέοι ΠΡΕΠΕΙ να είναι αβέβαιοι για το μέλλον τους, διότι μόνο έτσι θα παράγουν και καμιά ευχάριστη έκπληξη προόδου. Φανταστείτε να σας πει κάποιος "στα 22 σου χρόνια θα πας στο δημόσιο και θα βγεις από κει μέσα με σύνταξη στα 65". Άμα τ' άκουγα αυτό για μένα, είτε θα αυτοκτονούσα ή θα το έριχνα στο πιοτό.

    Τη ζωή πρέπει να τη ζείτε ΤΩΡΑ. Το μυαλό σας πρέπει να είναι επικεντρωμένο στο ΤΩΡΑ για να προκόψετε. Όχι μόνο δήθεν ορίζοντες και μελίνα μερκούρη και αιγαίο πέλαγος (καλά είναι κι αυτά, αλλά το τώρα δνε ξανάρχεται).

    Εάν δεν έχετε το μυαλό σας σ' αυτό που κάνετε ΤΩΡΑ, σημαίνει (στα ελληνικά) ότι είστε απρόσεκτοι και απερίσκεπτοι.

    Κανένας δεν είναι βέβαιος για το μέλλον του. Αυτά που σας πουλάει η αριστερά ("βεβαιότητα για το μέλλον") είναι όχι μόνο ψέματα και δεν υπάρχουν (δεν υπήρχαν ποτέ), αλλά θυμίζουν φανατικούς μουλάδες ("σας τάζω πιλάφια και παρθένες").

    Ξυπνήστε ρε κοτζάμ άντρες και ζήστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. Οι σημερινοί νέοι είναι μια χαμένη γενιά... Μια γενιά - θύμα, καταδικασμένη σε δουλειές με μισθούς των 600 και 700 ευρώ. Πολλοί αναγκάζονται να ακολουθήσουν ένα σύστημα του τύπου 'θα σου δώσω την ψήφο μου, αν μου δώσεις μια θέση στο Δημόσιο' γιατί αναζητούν το σίγουρο... Θα χρειαστεί να φύγουν οι σημερινοί 'μεγαλύτεροι' (σε αρκετά χρόνια από σήμερα, από φυσικά αίτια) που έχουν κάνει τον κόσμο σκατά, έτσι ώστε η επόμενη γενιά να κάνει ίσως τα πράγματα λίγο καλύτερα. Οι σημερινοί νέοι, εύχομαι τουλάχιστον να προετοιμάσουμε το δρόμο για την επόμενη γενιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. Πάντως οι νέοι δεν είναι πια κολλημένοι με τον εμφύλιο και τη δικτατορία... Ουφ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. harrygreco said:
    "Τα σχολεια πνευματικης ελιτ ηταν αταξικα,σχεδον ολοι οι αποφοιτοι τους ησαντε (sic ) απο φτωχες οικογενειες.
    Σε αντιθεση με το Αμερ Κολλεγιο,το οποιο σημερα κυβερναει... Μητσοτακη,Σαμαρας, ΑνδρεαςΠαπ, Γεωργιαδης κλπ"


    Τα δημόσια πρότυπα σχολεία, τα οποία κατάργησε πλήρως το ΠΑΣΟΚ με Υπουργό Παιδείας τον Αρσένη, ο οποίος μάλιστα ήταν απόφοιτος της Βαρβακείου (!!!), ήταν όντως μια δικλείδα ασφαλείας για εκπαίδευση (και) άπορων αλλά πολλά υποσχόμενων μαθητών και μάλιστα σε περιβάλλον ασυνήθιστα προοδευτικό για την ελληνική πραγματικότητα.

    Είναι πραγματικά ενδιαφέρον, αλλά και ενδεικτικό του χειρότερου προσώπου του λαΙκισμού στο ΠΑΣΟΚ, το γεγονός ότι άφησε το πεδίο της αξιοπρεπούς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μονοπώλιο του Κολλεγίου και του Μωραΐτη, όπου οι κοινωνικοί αποκλεισμοί είναι ορατοί και πασιφανείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. nikos dimou said:
    "Ποιοι δίνουν τον τόνο: Αυτοί που προσφέρουν εθελοντική εργασία, ή εκείνοι που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες;"

    ---------------------------

    Μάλλον όλοι!

    Αν και τελικά νομίζω ότι τον τόνο σε μια κοινωνία, τον δίνουν πάντα... οι λίγοι!

    Όπως τόσο όμορφα τους περιγράφει στο σχόλιό του ο φίλος kαπα:
    "... νέος είναι αυτός που συνεχώς αλλάζει προς το καλύτερο, προς το ανθρωπινότερο, προς το ορθολογικότερο..."

    Και δυστυχώς, οι λίγοι αυτοί "νέοι" είναι σε κάθε εποχή τόσο λίγοι, μα και τόσο πολύ αναγκαίοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. @lefteris

    Δεν κατανοώ γιατί τόση μανία ενάντια στην Ελλάδα και τους νέους της….

    Νομίζω ότι βρίσκεσαι εκτός ελληνικής πραγματικότητας. Αυτό που μας λείπει δεν είναι τα ιδιωτικά πανεπιστήμια που εξάλλου ήδη υπάρχουν αλλά ένα καλύτερο δημόσιο πανεπιστήμιο. Ας φροντίσουν πρώτα να αναβαθμίσουν τα πανεπιστήμια της χώρας και μετά βλέπουμε για τα ιδιωτικά. Ας καθαρίσουν τα πανεπιστήμια από την κόπρο του Αυγεία που λέγεται κομματικές παρατάξεις, πελατειακές σχέσεις, κακοδιαχείριση και βολεμένοι καθηγητάδες και μετά μιλάμε για ιδιωτικά. Εξάλλου η ιδιωτική εκπαιδευση χωρίς τη φροντίδα της ενίσχυσης της δημόσιας είναι καθαρά ταξική και αντιδημοκρατική.

    Ο αριθμός 40000 επιστημονικό προσωπικό είναι υπερβολικά αισιόδοξow και δεν ξέρω που τον στηρίζεις.

    «Εγώ προσωπικά εάν είχα λεφτά δεν θα επένδυα δεκάρα στην Ελλάδα και ειδικά για τη "νεολαία". Διότι θα τα καταστρέφανε όλα, δεν θα εκτιμούσαν τίποτα και θα χρησιμοποιούσαν τα απομεινάρια για να τραβήξουν ολοταχώς προς τις πρωτόγονες ιδέες των σημερινών "αριστερών" (τρομάρα τους... πεισματάρηδες φασίστες με λαϊκές μάσκες)»

    Γι’αυτό δε χρειάζεται να σου απαντήσω. Το εκλαμβάνω ως παραλήρημα. Απλά κάνε τον κόπο να διαβάσεις τα σχόλια των νέων ανθρώπων που γράφουν σ’αυτό το μπλογκ για να καταλάβει το ποιόν τους. Έχεις κάποια στερεότυπα στο μυαλό σου και δε θέλεις να ξεφύγεις από αυτά. Για όλα σου φταίνε οι Κνίτες. Που δε διαφωνώ έχουν κι αυτοί μερίδιο ευθύνης, αλλά δε μπορεί να φταίνε για όλα τα κάκά της Ελλάδας βρε αδερφέ. Μιλάς για φασίστες κλπ και είσαι εσύ που εκφράζεις δογματικές απόψεις. Για κάνε κι εσύ την αυτοκριτική σου λοιπόν…


    «Το εκπαιδευτικό σύστημα της Ελλάδας απέτυχε στο διεθνές περιβάλλον, τελεία και παύλα:»

    Μα πώς το λές αυτό; Τι στοιχεία έχεις; Δε διαφωνώ ότι το εκπαιδετικό μας σύστημα επιδέχεται πλήθος διορθώσεων αλλά εσύ γίνεσαι πολύ ισοπεδωτικός. Αυτό το τελεία και παύλα μάλιστα τι το θέλεις. Σε λίγο θα διεκδικήσεις και το αλάθητο. Αφού λοιπόν απέτυχε διεθνώς πώς γίνεται και μόνο από ένα τμήμα ελληνικού πανεπιστημίου βρεθήκαμε τουλάχιστον 10 άτομα ως μεταπτυχιακοί φοιτητές σε ένα από τα πιο φημισμένα πανεπιστήμια του κόσμου; Και μάλιστα οι περισσότεροι προέρχονταν από δημόσιο σχολείο. Και διέπρεψαν μέσα σε διεθνή ανταγωνισμό. Μην είμαστε ισοπεδωτικοί λοιπόν.

    Και ξαναλέω… Υπάρχει ένα σημαντικό κομμάτι της ελληνικής νεολαίας που είναι πολύ αξιόλογο. Και ένα ακόμη μεγαλύτερο κομμάτι που μπορεί να γίνει αξιόλογο. Αρκεί να τους στηρίξουμε και να τους παρέχουμε τα κατάλληλα εφόδια.

    Μάρτυράς μου το blog


    Υ.Γ. Ταξιδέψαμε κι εμείς κύριε lefteris. Κι αντί να βρίζουμε θεσμούς, να βλέπουμε παντού «αριστερά» φαντάσματα και να ισοπεδώνουμε τα πάντα, προσπαθούμε να αναλύσουμε τις αιτίες, να κάνουμε προτάσεις και να διορθώσουμε τα κακώς κείμενα ανάλογα με τις δυνάμεις μας..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. Οι νέοι σήμερα αξίζουν.
    Αν για παράδειγμα τους γυρίσεις ανάποδα θα τους πέσουν ipod, memory stick, digital camera, bluetooth, κινητό, γυαλιά Ray-ban και αναπτήρας zippo και πιθανόν κανένα σουγιαδάκι.
    Αν τους γδύσεις θα πάρεις τσάντα Nike, παπούτσια Camper, Diesel τζην, μπουφανάκι Benetton, t-shirt Quicksilver, κάλτσες Puma και εσώρουχο Eros.
    Γι΄αυτό μη λέμε "να εξασφαλίσουμε στους νέους ένα καλύτερο μέλλον" γιατί είναι λάθος. Το σωστό είναι "να ασφαλίζουμε τους νέους στο μέλλον".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. Καλημέρα!

    @harrygreco & proinos,

    Προσυπογράφω τα σχόλιά σας "για τα πρότυπα σχολεία δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που κατήργησε το ΠΑΣΟΚ, δείχνοντας το χειρότερο πρόσωπο λαΙκισμού,αφήνοντας το πεδίο της αξιοπρεπούς δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, μονοπώλιο του Κολλεγίου και του Μωραΐτη, όπου οι κοινωνικοί αποκλεισμοί είναι ορατοί και πασιφανείς..."

    --------

    Επίσης η παρατήρηση του harrygreco, ότι η κατάργηση των σχολείων, ποτέ δεν άρθηκε από την Νέα Δημπκρατία, είναι καίρια και καταδεικνύει πως ο λαΙκισμός εξαπλώθηκε σε όλο το φάσμα της πολιτικής ζωής και την έκπτωση της πολιτικής τις τελευταίες δεκαετίες.

    Εν συνεχεία κανένα κόμμα δεν πήρε μέτρα βλέποντας τον κατήφορο της δημόσιας εκπαίδευσης.

    Μερικές δεκαετίες πριν, στα περισσότερα ιδιωτικά σχολεία, πήγαιναν κυρίως, οι "αδύνατοι" μαθητές, που δεν τα έβγαζαν πέρα στο δημόσιο σχολείο και βεβαίως είχαν την οικονομική δυνατότητα. Θυμάμαι στην γειτονιά μου στην Πλατεία Βικτωρίας, το "Λυκειον Αθηνά" του Ζηρίδη. Εκεί κατέφευγαν οι συμμαθητές μου που έβλεπαν ότι κινδύνευαν "να χάσουν την χρονιά τους" στο δημόσιο.

    Τώρα στα δημόσια σχολεία πηγαίνουν όσοι δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να πάνε σε ιδιωτικά.
    Συγκρίνετε το σχολείο του Ζηρίδη σήμερα με ένα αντίστ. δημόσιο.

    Υπάρχει καλύτερο παράδειγμα για την κατάπτωση της δημόσιας εκπαίδευσης ως συνέπεια του λαϊκισμού και των εκπτώσεων στην ποιότητα της πολιτικής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. "Ποιοι δίνουν τον τόνο: Αυτοί που προσφέρουν εθελοντική εργασία, ή εκείνοι που ξημεροβραδιάζονται στις καφετέριες;"
    -------------
    Οι ίδιοι είναι και αυτοί που συχνάζουν στις καφετέριες και αυτοί που προσφέρουν εθελοντική εργασία.

    Χρειάζονται όμως να τους εμπνεύσεις με όραμα, ειλικρίνεια και με το καλό παράδειγμα για να προσφέρουν εθελοντική εργασία.

    Ας μην έχουμε αμφιβολία ότι οι εθελοντές των Ολυμπιακών Αγώνων, που απέδειξαν πόσο υγειείς δυνάμεις υπάρχουν ακόμα σε αυτόν τον τόπο και εξέπληξαν όλους μας, έχουν επιστρέψει στις καφετέριες.

    Εκεί, στις καφετέριες μόνο μπορούμε να τους "αξιοποιήσουμε"... Και αυτό δείχνει την αποτυχία μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. Καλημέρα

    Harry μέχρι το 80 και το Κολλέγιο ήταν αταξικό χάρη στις υποτροφίες και την δυσκολία πρόσβασης.

    Ο λόγος που υπάχθηκε στον κλήρο είναι ότι έχει μία ιδιαίτερη νομική θέση - δεν είναι ακριβώς ιδιωτικό (οι μαθητές δεν περνάνε εξετάσεις δημοσίου για να αποφοιτήσουν) είναι "ισότιμο".

    Σήμερα κανένα σχολείο δεν είναι πια ελιτ - στο ιδιωτικό πληρώνεις και πας. Στα δημόσια όποιος προλάβει, αλλιώς κλήρος.

    Στους απόφοιτους Κ.Α. που μας κυβερνάνε προσθέστε Εβερτ, Ανδριανόπουλο, Μάνο, Λάτση, Χριστοδούλου (ΕΛΠΕ), κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Καλημέρα

    Harry μέχρι το 80 και το Κολλέγιο ήταν αταξικό χάρη στις υποτροφίες και την δυσκολία πρόσβασης.

    Ο λόγος που υπάχθηκε στον κλήρο είναι ότι έχει μία ιδιαίτερη νομική θέση - δεν είναι ακριβώς ιδιωτικό (οι μαθητές δεν περνάνε εξετάσεις δημοσίου για να αποφοιτήσουν) είναι "ισότιμο".

    Σήμερα κανένα σχολείο δεν είναι πια ελιτ - στο ιδιωτικό πληρώνεις και πας. Στα δημόσια όποιος προλάβει, αλλιώς κλήρος.

    Στους απόφοιτους Κ.Α. που μας κυβερνάνε προσθέστε Εβερτ, Ανδριανόπουλο, Μάνο, Λάτση, Χριστοδούλου (ΕΛΠΕ), κ.α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. προσθέστε και γιώργο α. παπανδρέου, τον συμμαθητή του γ. κύρτσο, μπίστη κ.α.

    καλημέρα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. Δεν μπορώ να πω ποιοι είναι οι νέοι σήμερα στην Ελλάδα, γιατί ζω εδω και χρόνια στο εξωτερικό.

    Δεν με εκπλήσσει όμως καθόλου το γεγονός ότι πολλοί νέοι ψάχνουν μία θέση στο δημόσιο, όταν ακούω (γιατί δεν το ξέρω από πρώτο χέρι) τί χαμηλοί μισθοί επικρατούν στον ιδιωτικό τομέα. Σε μία χώρα με ισχυρές ιδιωτικές, πολυεθνικές επιχειρήσεις που πληρώνουν καλά, τα ποσοστά των νέων που αναζητούν εργασία στο δημόσιο θα είναι αντίστοιχα μικρά.

    Δυστυχώς στο σχολείο δεν μαθαίναμε να σκεφτόμαστε, να φτιάχνουμε και να καινοτομούμε. Μαθαίναμε κείμενα απ' έξω για να περνάμε εξετάσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. Μερικα πράγματα που διαβάζω με κάνου και απορώ:

    "Χαμηλοί μισθοί και αναξιοκρατία στον ιδιωτικό τομέα".

    Επειδή μία ζωή εργάστηκα (και ακόμα εργάζομαι) σε αυτό τον τομέα, θα σας πω ότι προκειται για μύθο.

    Καμία ιδιωτική εταιρία δεν μπορεί να επιζήσει αν δεν ανταμοίβει ικανοποιητικά το προσωπικό της.

    Στον ιδιωτικό τομέα υπάρχει έλλειψη μεγάλη ικανών και καταρτισμένων ανθρώπων σε όλες τις βαθμίδες.

    Αν είσαι καλός και (αναξιοκρατικά) δεν ανεβαίνεις θα πας αλλού και θα ανέβεις. Το ίδιο κι αν δεν πληρώνεσαι καλά.

    Τα παράπονα αυτά μπορούν να ισχύουν μόνο για εργαζόμενους που αντιμετωπίζουν τον ιδιωτικό τομέα σαν δημόσιο - δηλαδή σαν βόλεμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. Lefteris said...
    - το καλό μ' αυτό είναι ότι οι φτωχοί έχουν την ίδια καλλιέργεια με τους πλουσίους


    Μπορείς βέβαια νά τό δείς καί αντίστροφα: ότι οί πλούσιοι (στήν Ελλάδα) έχουν τήν ίδια καλλιέργεια μέ τούς φτωχούς.

    Η ισότητα τού κατώτερου κοινού παρονομαστή δλδ «αφού δέν μπορώ εγώ τότε κανένας» Αλλά αυτή ή νοοτροπία είναι ή πιό σίγουρη συνταγή γιά νά μείνουν όλοι πίσω. Προσχεδιασμένη μετριότητα.

    ΥΓ. Τά χρήματα παίζουν κάποιο ρόλο στήν εκπαίδευση αλλά δέν είναι τό πάν. Προσωπικά σπούδασα 9 χρόνια συνολικά πανεπιστήμιο στίς ΗΠΑ χωρίς νά πάρω δεκάρα από τούς συγγενείς μου. Μάλιστα βγήκα από τό Πανεπιστήμιο μέ λεφτά στήν τράπεζα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. Ας καθαρίσουν τα πανεπιστήμια από την κόπρο του Αυγεία που λέγεται κομματικές παρατάξεις, πελατειακές σχέσεις, κακοδιαχείριση και βολεμένοι καθηγητάδες και μετά μιλάμε για ιδιωτικά.

    Εάν δεν υπάρξει ανταγωνισμός των δημοσίων από ιδιωτικά, τότε τα παραπάνω δεν πρόκειται να γίνουν. Εφ' όσον η εθνική άμυνα της χώρας στηρίζεται σε ιδιωτικές εταιρίες όπλων (και μάλιστα του εξωτερικού), η υποδομή της χώρας στηρίζεται σε ιδιωτικές εταιρίες παραγωγής Η/Υ και άλλων υλικών, δεν βλέπω το λόγο να υπάρχει απαγόρευση ίδρυσης ιδιωτικών πανεπιστημίων.
    Αλλά βλέπεις, ο χώρος της παιδείας, λόγω φυσιολογικής αφέλειας των νέων, είναι ο χώρος στον οποίο τα κόμματα μπορούν και κάνουν τη φασαρία τους. Άμα χάσουν τα σχολεία, τη βάψανε όλοι τους, ειδικά οι αριστεροί.
    Γι' αυτό και καλλιεργούν ιδέες του στυλ "κάτσε πρώτα να καθαρίσουμε το σταύλο και μετά θα φτιάξουμε το υπνοδωμάτιο και το σαλόνι, οπότε, ας κοιμηθούμε όλοι στο σταύλο άλλο ένα βράδι".
    ΔΕΝ υπάρχει κανένας απολύτως λόγος ή κίνητρο να αλλάξει η κατάσταση στα δημόσια πανεπιστήμια εντός εύλογου χρονικού διαστήματος. Η αλλαγή είναι κάτι που πρέπει να έλθει ως αποτέλεσμα πίεσης ανταγωνισμού.
    Για κάτσε να ιδρυθούν τίποτα κοινοτικά κολλέγια όπως στις ΗΠΑ (πολύ πιο φτηνή φοίτηση από τα "δημόσια" της Ελλάδας) και τότε θα δεις μύγες που θα βαράνε οι πρυτάνεις και οι ΚΝιτες.

    Δεν καταφέρομαι κατά των νέων, αλλά κατά αυτών που τους δουλεύουνε ψιλό γαζί με βλακείες για losers εδώ και δεκαετίες. Ιδεολογίες και κολοκύθια τούμπανα. Πανεπιστημιακά άσυλα και φωτιές κι επαναστάσεις θερινής νυχτός.

    Σαφώς και υπάρχουν επιτυχημένοι Έλληνες φοιτητές σε μεταπτυχιακές σπουδές ή άλλες δραστηριότητες στο εξωτερικό. Συγκρίνετε τον αριθμό τους μ' αυτούς από Ταϊβάν ή και άλλες χώρες παραπλήσιου πληθυσμού και δυναμικού.
    Και τα μαθηματικά που έκανα στο Ελληνικό γυμνάσιο στο Ηράκλειο, πολύ ανώτερα από τα μαθηματικά των γυμνασίων της Αμερικής: αλλά οι περισσότεροι συμμαθητές μου κολλήσανε στη ζωή τους λόγω των διαφόρων ιδεολογιών που τους περνάγανε στο μυαλό από μικρά παιδιά οι αριστεροί και δεξιοί και δεν κάνανε τίποτα (με εξαιρέσεις αυτούς που προερχόταν από προοδευτικές οικογένειες).

    Πριν από λίγα χρόνια κάναμε προσφορά σε πρόσφατο απόφοιτο Ελληνικού πανεπιστημίου για ένα έργο με διάρκεια ένα μήνα και αμοιβή $8.000. Η απάντηση ήταν "δεν μπορώ να αποδεχτώ τέτοιο ποσό, μου φαίνεται υπερβολικό". (!!!!!!!!!) Δεν μπόρεσα να εξασφαλίσω τη συμμετοχή της Ελληνίδας στην ομάδα ανάπτυξης γιατί αυτά που έγραφε φανήκανε πολύ παράξενα ("weird") στους Αμερικανούς...

    Λευτέρης

    ΥΓ. Ζήτησα σε μια καφετέρια στη Γερμανία, με εξαιρετικά ευγενικό ύφος και κατανόηση, εάν μπορούσε ο μπαρμαν να χτυπήσει τον καπουτσίνο σε ένα σέικερ με 2-3 παγάκια... και μου είπε ότι δεν το κάνουν έτσι εκεί, κι αυτό είναι αδύνατον (είναι αδύνατον δηλαδή σε ένα μπαρμαν να φτιάξει ένα καπουτσίνο όπως κάνει συνήθως, να τον χτυπήσει σε σέικερ με παγάκια και να μου τον πουλήσει ένα ευρώ παραπάνω). Ε, έφυγα κι εγώ και πήγα στον κεντρικό σταθμό, στο Αμερικάνικο Starbucks και ότι τους ζήτησα μου φτιάξανε, μου πήρανε τα λεφτά και ένα ευρώ tip στο κουτί και όλα καλά... αλλά ο αιώνιος Ευρωπαίος στην πρώτη καφετέρια, δεν μπορεί να σκεφτεί πέρα από τη "διαδικασία" που έχει μάθει και συνηθίσει, ή απλά βαριέται και σου λέει "δεν θέλω να κάνω λεφτά, θέλω μόνο να κάνω διαδήλωση για λεφτά".

    Αυτά είναι πράγματα που πρέπει να τα σκεφτείτε σοβαρά. Οι παγκόσμιεςε εξελίξεις έχουν ξεπεράσει ακόμα και την Αμερική αυτή τη στιγμή, η οποία κάποτε τις παρήγαγε και τις έβαζε στο δικό της αυλάκι. Η Ελλάδα βρίσκεται ακόμα στο προ-Αμερικανικό στάδιο (προ ελεύθερης αγοράς). Κι ας τρέχει πιο γρήγορα η Ελλάδα απ' ότι έτρεχε παλιά. Διότι, ακόμα κι αν τρέχεις με 100 (ενώ κάποτε έτρεχες με 40), δεν κάνεις τίποτα εάν οι εξελίξεις τρέχουν με 150.

    Βεβαίως και η σημερινή γενιά μου φαίνεται κι εμένα πιο ικανή από τη δική μου (η δική μου γενιά ήταν ένα μάτσο κομματικά χάλια -- θεωρίες για κατσαρόλες με IQ 2). Εγώ φώναζα τότε ότι η διεθνής πολιτική, λόγω των μεγεθών (ΗΠΑ - Ρωσία - Ευρώπη) είναι κάτι ακατανόητο για τους Έλληνες των εκτάσεων του 1 στρέμματος και πρέπει απλά να τα παρατήσουν και ν' αρχίσουν να εργάζονται καλά. Αλλά που... κι αυτό που λες ότι κάποιοι Έλληνες πετυχαίνουν σε τεστ και πάνε σε καλά πανεπιστήμια δεν σημαίνει απολύτως τίποτα. Κάποτε πηγαίνανε και περισσότεροι, ε, και τι έγινε; Το θέμα είναι ΤΙ κάνουν αυτοί οι νέοι ΜΕΤΑ τις σπουδές. Υπάλληλοι στην τάδεμπανκ στην Αθήνα με 800 ευρώ το μήνα; Τι να τις κάνεις τότε τις μεταπτυχιακές; Φιγούρα στη γειτονιά;
    Το πρόβλημα στο δυτικό κόσμο ΔΕΝ είναι η εκπαίδευση και τα πτυχία. Στην Ελλάδα μπορεί να είναι, αλλού δεν είναι. Το πρόβλημα στην Ελλάδα είναι η αξιοποίηση ταλέντου, κόπου και γνώσεων και η εκλήρωση μεγάλων σχεδίων.

    Αφήστε λοιπόν τα πανεπιστημιακά άσυλα ανιάτων κλπ και κάντε τίποτα σοβαρό (για τους "σπουδάζοντες" το λέω), οι υπόλοιποι μην κολώνετε σε τίποτα. Μπροστά! κι άμα σας την κάτσει άσχημα το σύστημα στην Ελλάδα, φύγετε. Μη φοβάστε ότι θα βάλει λουκέτο το μαγαζί. Υπάρχουν και οι Αλβανοί και Βούλγαροι που θα το κρατήσουν σε λειτουργική κατάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. NIEMANDSROSE ξέχασες το σακουλάκι με το χόρτο για το τσιγαριλίκι.
    Για άλλους καπνός, για άλλους "χόρτο" και για άλλους λευκή σκόνη.

    Τώρα που ξελαφρώσαμε τους νέους από όλα τα περιττά βαρίδια ας μιλήσουμε για το μεγαλύτερο πρόβλημα της νεολαίας σήμερα και αύριο που είναι τα ναρκωτικά.

    Έχει ήδη αρχίσει μια ωραία συζήτηση στο blog της Μαριάννας.

    Μια και όλοι ξέρουμε ότι οι νέοι μας αναζητούν πρότυπα γιατί σώνει και καλά τα πρότυπα αυτά να είναι Δυτικοευρωπαϊκά ή Αμερικάνικα των διαφόρων μοντέλων μόδας, ηθοποιών και ραπ εκτελεστών με την αηδιαστική επίδειξη κακογουστιάς και χρήσης ναρκωτικών.

    Αυτά τα ψευτοκουλτουριάρικα χωνευτήρια της Ευρωπαϊκής νεολαίας είναι η νέα θρησκεία;

    Τι έχουν να προτείνουν καλύτερο από τον Ελληνικό πολιτισμό, την παράδοση και την Ορθοδοξία μας;

    Τέτοιες αλλαγές προς το "καινούργιο" είναι πιθηκισμός.
    Δεν είναι αντιευρωποκουλτούρα η αντίδραση σ'αυτό το εισαγόμενο meaninglesss junk & drug culture αλλά αντικομφορμισμός αντίθετα στην εμπορευματική παγκοσμιοποίηση και ομογενοποίησης της ιδιαιτερότητας των λαών.

    Όσο για την θέση της γυναίκας σε μια τέτοια κουλτούρα σαν σκεύος ηδονής και παριχιλτονισμού χίλιες φορές πιο γυναίκα με ίσα δικαιώματα είναι η Ελληνίδα Λιάνα Κανέλλη (αποτοξινωμένη όμως από την νικοτίνη) ή έστω η Σαρρή αν η αγιοσύνη είναι ακατόρθωτη.

    Δεν χρειάζονται οι νέοι και οι νέες μας ξένα ινδάλματα αλλά ένα καλό ξεσκόνισμα των δικών μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  197. "Δεν με εκπλήσσει όμως καθόλου το γεγονός ότι πολλοί νέοι ψάχνουν μία θέση στο δημόσιο, όταν ακούω (γιατί δεν το ξέρω από πρώτο χέρι) τί χαμηλοί μισθοί επικρατούν στον ιδιωτικό τομέα."

    Κι όμως εγώ ακούω και περιπτώσεις στην Ελλάδα στελεχών επιχειρήσεων με 5 και πάνω χιλιάδες ευρώ το μήνα. Νέοι άνθρωποι. Και χαίρομαι.
    Άντε να διευκολύνει το "κράτος" (οι αρχιμαφιόζοι δηλαδή) τις επιχειρήσεις με το να πάψει να ζει παρασιτικά σε βάρος τους, άντε να αφήσει ελεύθερες τις ιδρύσεις των μη κρίσιμων επιχειρήσεων (υδραυλικοί κλπ) και θα δεις έκρηξη επιχειρήσεων και πλουτισμό νέων... τότε είναι που θα χεστούν απάνω τους τα πανεπιστήμια γιατί ο κόσμος θα τους πει "δεν σε χρειάζομαι, προκόβω άνετα χωρίς καν να περάσω απ' έξω". Αλλά τώρα, έτσι που έχει η κατάσταση, οι νέοι μόνο για υπάλληλοι σκέφτονται διότι όλα τα άλλα είναι "μπελάς". Κι έτσι τα διάφορα ιδεολογικά κατεστημένα συνεχίζουν να έχουν τον έλεγχο.

    Σε μια αγορά με μεγάλο ποσοστό καλά αμοιβόμενων επαγγελματιών και εύκολη απόκτηση ακίνητης περιουσίας, τα πολιτικά κόμματα θα μας πληρώνανε για να τους δώσουμε σημασία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  198. Κάθε φορά που διαβάζω τα σχόλια που γράφονται στα κείμενά σας, αναρωτιέμαι σχεδόν πάντα, ποιές ηλικίες κρύβονται πίσω από αυτά. Και είμαι βέβαιος ότι είναι η γενιά των 20 - 35, που με ότι και αν ασχολούνται έχουν ένα κριτικό βλέμμα στα πράγματα, άσχετα αν πολλές φορές δεν το δείχνουν. Αυτή η αντιφατική γενιά λοιπόν πρέπει κάποια στιγμή να δείξει το προσωπό της, πέρα από nickname και κρυμμένες ταυτότητες. Δεν ξέρω τι φοβόμαστε, ίσως να θέλουν κάποιοι να είμαστε στο παρασκήνιο, ίσως να φοβούνται να έρθουν στο δικό μας κόσμο. Πολλά αναπάντητα ερωτήματα που θα έπρεπε κάποια στιγμή να τα συζητήσουμε μα θάρρος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  199. @ Nikos Dimou

    Peri idiotikou tomea:
    Mpite sto kontinotero ypokatastima idiotikis trapezis kai rotiste ton neotero ypalilo ti ptixio(a) exei.
    Ta tou misthou tou fantazomai ta kserete..

    I katastasi den einai diaforetiki sta kentrika. Exo ergastei kai sta dio kai to ksero..

    (Paradeigmata: Apofitos metaptixiakou sto statistikis sto LSE, 1500 Euro eton 31. Dio ptixia, ena mathimatika ena statistiki apo ellinika panepistimia, 800 Euro eton 28. Apofitos ASOE kai metaptixiako sto Aston, 1200 Euro eton 29. Den anafero poios doulevei sta kentrika kai poios se ypokatastima.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  200. Ακούστε τον Frank Zappa να μιλάει για τους επιχειρηματίες νέους των 60's σε σύγκριση με τους σημερινούς
    εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.