Πέμπτη, Δεκεμβρίου 14, 2006

Το τζάμπα



Επειδή πέρασα πολλά χρόνια από τη ζωή μου κάνοντας πράγματα που δεν ήθελα...

(και δεν ξέρω πόσα χρόνια - και πόση δύναμη - μου μένουν για να κάνω αυτά που θέλω).

Επειδή δεν είμαι βέβαια ο μόνος – αυτά συμβαίνουν σε όλους όσοι ασχολούνται με το πνεύμα...

Επειδή δεν θα ήθελα να συνεχιστεί αυτή η δουλεία κι επειδή θα επιθυμούσα οι νεότεροι να βρούνε καλύτερες συνθήκες ...

προτείνω μια επανάσταση.

Προτείνω, οι προλετάριοι του πνεύματος (η πιο καταπατημένη τάξη στην Ελλάδα) να σηκώσουν κεφάλι. Δεν έχουν να χάσουν άλλο από τις αλυσίδες τους.

Προτείνω την κατάργηση του «τζάμπα». (Είναι ο σιδερένιος κανόνας της πνευματικής μας ζωής).

Η πρώτη μου εντύπωση από την Ελλάδα όταν (πριν 45 χρόνια) γύρισα από τις σπουδές μου στη Γερμανία, ήταν το «τζάμπα». Μου ζήτησε ιδιοκτήτης περιοδικού να του γράψω μερικές επιφυλλίδες. Για τις οποίες, επειδή χρειάστηκα ξένη βιβλιογραφία και εικονογράφηση, ξόδεψα χρήματα, παραγγέλλοντας βιβλία από το εξωτερικό. Όταν, αφελέστατα, ζήτησα να πληρωθώ, οι άνθρωποι απόρησαν. «Δεν φτάνει που σε προβάλλουμε - νέον άνθρωπο!» ήταν η αγανακτισμένη απάντηση. «Μα δεν σας ζήτησα να με προβάλλετε...» ψιθύρισα καταπτοημένος.

Γρήγορα κατάλαβα πως η πρόθεσή μου να ζήσω από «το προϊόν της γραφίδος μου», όπως ήδη είχα κάνει στην Γερμανία, ήταν ουτοπιστική. Για ένα ντεκουπαρισμένο (δουλειά 6 μηνών) σενάριο μου προσφέρανε δεκαπέντε χιλιάδες δραχμές ...με δόσεις. (Στην Γερμανία η κατώτερη αμοιβή ήταν εικοσαπλάσια ενώ τα έξοδα ζωής μόνο διπλάσια.)

Μία μετάφραση (διακόσιες σαράντα πυκνοτυπωμένες σελίδες) πληρώθηκε τρία χιλιάρικα. Ούτε ένα μήνα δεν ζούσες με αυτά (η μετάφραση χρειάστηκε δύο).

Οι βιοτικές ανάγκες ήταν πολλές και αμείλικτες. Έτσι δεν μου έμεινε άλλο από το να μεταναστεύσω σε συγγενή (κειμενογραφικό) εργασιακό χώρο. Πήγα στην διαφήμιση. Όπου παρέμεινα είκοσι ολόκληρα χρόνια.

Άκουγα τότε τα γνωστά: ξέχνα την Γερμανία! Εμείς είμαστε μικρή και φτωχή χώρα και δεν έχουμε, κτλ. κτλ. Λάθος! Ο παραγωγός, που μου έδινε τις δεκαπέντε χιλιάδες για το σενάριο, θησαύριζε σε κάθε ταινία. Ο εκδότης κέρδισε αρκετά από τη μετάφρασή μου. Απλώς οι κύριοι αυτοί εκμεταλλεύονταν μια κατάσταση – που ακόμα ισχύει.

Τώρα δεν είμαστε πια τόσο «φτωχή χώρα», και πληρώνουμε τον υδραυλικό πενήντα ευρώ για μισή ώρα δουλειά. Γιατί; Επειδή τον έχουμε περισσότερο ανάγκη από τον συγγραφέα; Όχι μόνο. Επειδή τα απαιτεί. Αν δεν πληρώσεις, δεν δουλεύει.

Στον χώρο τους οι πνευματικοί άνθρωποι είναι εξίσου απαραίτητοι όσο ο υδραυλικός. Τα πάμπλουτα και πανίσχυρα ΜΜΕ είναι γεμάτα κείμενα και μουσική, επιφυλλίδες και συνεντεύξεις.

Σκεφθείτε να δηλώσουν όλοι, επώνυμοι και μη, ότι δεν εμφανίζονται στην τηλεόραση ή στο ραδιόφωνο αν δεν πληρωθούν. (Κάθε φορά που δίνω έστω και τηλεφωνική συνέντευξη στο BBC, έρχεται αυτόματα τσεκ. Με τις συνεντεύξεις μου σε τηλεοπτικά μέσα του εξωτερικού κερδίζω περισσότερα χρήματα από ότι με τα βιβλία μου στην Ελλάδα!).

Γιατί πρέπει εγώ, με την συνέντευξή μου, να γεμίσω στο τζάμπα τον τηλεοπτικό ή ραδιοφωνικό χρόνο μίας εκπομπής για την οποία χρυσοπληρώνεται ο παρουσιαστής της; Η τις σελίδες ενός περιοδικού που είναι γεμάτο από διαφήμιση;

Οι εκδότες βιβλίων δεν θα είχαν λόγο ύπαρξης χωρίς τους συγγραφείς, αλλά τους πληρώνουν; Πώς και πόσο; Όσοι έχουν διαβάσει την αυτοβιογραφία μου ξέρουν ότι τα πρώτα δέκα χρόνια της συγγραφικής μου δουλειάς με δέκα βιβλία και ένα μπεστ σελερ (Η «Δυστυχία» είχε ήδη κάνει 12 ανατυπώσεις) δεν πήρα ούτε μία δραχμή! Κι αργότερα συνέλαβα εκδότες να στήνουν τα νούμερα των πωλήσεων, να κάνουν ανατυπώσεις που δεν τελειώνουν ποτέ και άλλα τραγικά. Άλλωστε είναι ουσιαστικά ανεξέλεγκτοι. Ένας νόμος που είχε επιβάλει στους βιβλιοδέτες να αναφέρουν ενόρκως στην Εθνική Βιβλιοθήκη πόσα βιβλία είχαν βιβλιοδετήσει, αποσύρθηκε σιωπηρώς λίγο χρόνο μετά την ψήφισή του.

Κάποτε η κρατική ραδιοφωνία άρχισε να μεταδίδει βιβλία. Για τις αναγνώσεις αυτές όχι μόνο δεν πλήρωσε – ούτε καν ρώτησε τους συγγραφείς. (Ξέρω – μετάδωσαν και δικό μου!). Το κράτος δίνει το καλό παράδειγμα. Αν αυτή δεν είναι εκμετάλλευση – ποια είναι!

Άλλη πληγή του «τζάμπα»: Οι διαλέξεις. Δεν καταλαβαίνω γιατί σύλλογοι, σωματεία, εταιρίες (κερδοσκοπικές και μη), ιδρύματα, κρατικοί φορείς, κτλ. έχουν την αξίωση να κάτσεις και να δουλέψεις τρεις η δέκα μέρες, για να τους κάνεις μια διάλεξη δωρεάν! Για άλλες ανάγκες βρίσκουν χρήματα, ακόμα και τα φτωχότερα σωματεία. Ζήτησαν ποτέ από τον ηλεκτρολόγο που τους φτιάχνει τα μικρόφωνα, να δουλέψει τζάμπα;

Λοιπόν, η εκμετάλλευση πρέπει να σταματήσει! Και για να σταματήσει πρέπει πρώτα οι ίδιοι οι πνευματικοί άνθρωποι να συνειδητοποιήσουν τα δικαιώματά τους. ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΤΖΑΜΠΑ! Έτσι κι αλλιώς ο Υπουργός των Οικονομικών θα μας φορολογήσει εισόδημα τεκμαρτόν. Τουλάχιστον, ας το αποκτήσουμε.

Αφού είμαστε στην ΕΕ, ας φερθούμε ανάλογα. Οι κουτόφραγκοι πληρώνουν τα πάντα. Και τις συνεντεύξεις και τις διαλέξεις. Οι καλοί ομιλητές παίρνουν μέχρι και είκοσι χιλιάδες δολάρια για μια διάλεξη (κι όλα τα έξοδα ταξιδιού πληρωμένα). Οι ποιητές, στην Αμερική, ζούνε από αναγνώσεις ποιημάτων. Οι φίλοι συγγραφείς στην Γερμανία, που μαζί ξεκινήσαμε, έχουν περιουσίες μεγαλύτερες από μένα, χωρίς να ξενοδουλέψουν. Πλούτισαν κάνοντας αυτό που ήθελαν.

Διότι η κοινωνία στην οποία ζουν, συνειδητοποιεί, πως αυτό που δίνουν οι δημιουργοί, είναι πλούτος για το σύνολο. Και οι δημιουργοί, γνωρίζοντας την αξία της προσφοράς τους την μεταφράζουν ΚΑΙ σε χρήμα.

Πιστέψτε με: αν μάθουμε να επιβραβεύουμε το πνεύμα (όχι όσο το ποδόσφαιρο - στο ένα δέκατο!) θα πλουτίσουμε ξαφνικά όλοι. Σε γνώση και σε ομορφιά.



Σε πρώτη μορφή το κείμενο αυτό δημοσιεύτηκε στο Βήμα πριν 23 χρόνια. Ξαναγράφτηκε από την αρχή για το blog.

201 σχόλια:

  1. Μα οι πολιτικοί εκλιπαρούν να βγούνε στα παράθυρα και μάλιστα πληρώνουν κιόλας τους καναλάρχες.

    Κάποιοι βγαίνουν στα παράθυρα στις ειδήσεις ως σχολιαστές αμισθί, με μόνο αντιστάθμισμα ένα τηλεοπτικό σποτ της εφημερίδας που εκδίδουν.

    Ο Κλίντον έχει πιάσει το νόημα...

    Ο Νικόλας Παπάζογλου βλέποντας τον εμπαιγμό των δισκογραφικών εταιρειών δημιούργησε δική του δισκογραφική εταιρεία.

    Πόσο δύσκολο είναι 5-10 συγγραφείς να δημιουργήσουν έναν εκδοτικό οίκο;

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Στην Ελλάδα ο πνευματικός άνθρωπος θεωρείται a priori ευκατάστατος! Από κάπου αλλού προσπορίζεται τα προς το ζην και γράφει, παράγει πνευματικά κτλ για το hobby του.
    Βολική άποψη για όσους δεν έχουν διάθεση να κοστολογίσουν προϊόν και να καταβάλουν αμοιβές στους παραγωγούς του πνεύματος.
    Μήπως το προϊόν αυτό δεν έχει τόση πέραση και διείσδυση όση τα ... ραπανάκια και οι ντομάτες, η τιμή των οποίων εναπόκειται στην ανατιμητική διάθεση των ... χρηματιστών της λαϊκής;
    Συμφωνώ απολύτως με την πρότασή σας περί οργανωμένης απαίτησης για αξιοπρεπή κοστολόγηση των "προϊόντων και υπηρεσιών πνεύματος".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. doctor said...
    "Μα οι πολιτικοί εκλιπαρούν να βγούνε στα παράθυρα ..."


    Οι πολιτικοί έχουν συμφέρον να βγούνε στην ΤV - ένα συγγραφέας όχι.

    Εκτός κι αν πρόκειται να μιλήσει για ένα βιβλίο του.

    Πράγμα που εμένα μου συνέβη μόνο μία φορά. Συνήθως σε καλούν ως διανοούμενο να μιλήσεις για γενικής φύσεως θέματα ή να σχολιάσεις την επικαιρότητα (το πόσες φορές με κάλεσαν να μιλήσω για τον φόνο του Άλεξ ή για τον βιασμό της Αμαρύνθου... φυσικά δεν πήγα. Όπως γενικά δεν βγαίνω ποτέ σε παράθυρα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Univers said...
    "Στην Ελλάδα ο πνευματικός άνθρωπος θεωρείται a priori ευκατάστατος!"

    Κάτι χειρότερο - θεωρείται ανώτερος χρημάτων. Ντρέπεται να μιλήσει για λεφτά. Υποτίθεται ότι τρέφεται με συναισθήματα και ντύνεται με νεραϊδογνέματα...

    Δεν ξέρω για τον ευκατάστατο αλλά ένας πλούσιος a priori δεν μπορεί να είναι πνευματικός άνθρωπος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Γιατί αυτή είναι η αποστολή σας!
    Δεν είμαι αντίθετος να "δικαιώνεται" έστω και δια της αμοιβής ένας διανοούμενος(διότι περί αυτού ο λόγος)
    κάθε άλλο μάλιστα ,πλήν όμως θα υπενθυμήσω πως η αφωνία που έχει πλήξει αυτούς τελευταία δεν δικαιολογείται(βλ και άρθρο καθημερινής) απο την "αμισθία" τους.
    Φέρουν ευθύνη για την κακομοιριά της κοινωνίας μας για τους καραγκιόζηδες που μας βομβαρδίζουν καθημερινά.
    Αυτοί φταίνε!Έχουν σιγήσει ,έχουν πάθει το σύνδρομο του καναπέ και αυτοί ,διότι τι να κάνουμε αυτοί έχουν τις δυνατότητες είτε από την φύση είτε απο την ευμάρειά τους να πρωτοστατήσουν.
    Συγνώμη αν είμαι λίγο αιχμηρός ,επαναλαμβάνω πως οποιοσδήποτε προσφέρει έργο ασφαλώς και θα πρέπει να αμοίβεται ειναι αυτονόητο ,αλλά κάποιοι που είναι προικισμένοι πάντα έριχναν και λίγο νερό στο κρασί τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δύσκολο θέμα.
    Σ' αυτά που λες ότι υπάρχει εκμετάλευση έχεις απόλυτο δίκιο. Αγαθό δεν είναι μόνο τα μακαρόνια, είναι κι ένα μουσικό κομμάτι.
    Από την άλλη είναι ο παντοδύναμος νόμος προσφοράς και ζήτησης. Φαίνεται ότι εκεί στο Ελλάντα ή δεν υπάρχει καθόλου ζήτηση για πνευματικό προϊόν που να αξίζει, ή υπάρχει υπερπροσφορά.
    Απορία πρακτική: Γιατί το εισιτήριο για το "2" να είναι πανάκριβο και μια διάλεξη τζάμπα;
    Πάντως οι καλές διαλέξεις που σου μαθαίνουν πράγματα δεν είναι καθόλου τζάμπα και βαφτίζονται σεμινάρια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Φιλαλήθης said...
    "Γιατί αυτή είναι η αποστολή σας!"

    Διαφωνώ. Η αποστολή μας δεν είναι να γινόμαστε μαϊντανοί και να μιλάμε επί παντός του επιστητού.

    Επίσης να γινόμαστε ρεζίλι στα παράθυρα όπου σε διακόπει ο κάθε Τράγκας και υπερισχύει επειδή φωνάζει περισσότερο από σένα.

    Εγώ ήμουν ο πρώτος συγγραφέας που ξεκίνησε εκπομπές στην τηλεόραση (άλλο ένα πράγμα που πλήρωσα) επειδή πιστεύω ότι οι διανοούμενοι πρέπει να εμφανίζοντια στα Μέσα. Αλλά και τα Μέσα πρέπει να καλούν τους ειδικούς σε κάθε θέμα (όχι μόνο τους επώνυμους) και να τους δώσουν την δυνατότητα να ακουστούν μέσα σε αξιοπρεπείς συνθήκες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Εντάξει το κείμενο τα λέει ΟΛΑ! Νίκος Δήμου από τα παλία. Τελικά τα πιο ζωντανά κείμενα παράγονται μέσα από τσατίλα. Δυνατή σάτυρα και χιούμορ. Πραγματικά ενθουσιάστηκα όπως το διάβαζα.

    Για την ουσία του θέματος, έχω την ίδια ιδέα με τον doctor. Όταν το σύστημα δε σε πληρώνει κάνε κάτι μόνος σου, συνασπίσου. Αντίστοιχο παράδειγμα δεν είναι οι τραπεζικοί υπάλληλοι, που είχαν το θράσσος κάποιοι να τους ονομάσουν ρετιρέ; Είχαν το δικό τους ασφαλιστικό ταμείο, παίζαν σωστά τα λεφτά τους και τελικά οι αποδόσεις καταλήγαν σε αξιόλογες συντάξεις.

    Βέβαια αυτό αφορά το θεσμικό του θέματος. Για το ηθικό κομμάτι της ιστορίας, είναι αλήθεια οτι οι "άνθρωποι του πνεύματος" στην Ελλάδα είναι παρεξηγημένοι. Τυγχάνουν της ίδιας αντιμετώπισης με τους σταρ. Λεφτάδες, κλίκα, μακρυά από τα προβλήματα του πολίτη κτλ... Από την άλλη, όταν στη τηλεόραση μας παρουσιάζεται για διανοούμενος ο Πρέκας, ε εκεί ΟΥΤΕ ΕΓΩ θα πλήρωνα... ;) LOOOOOOOOOOOOOOL!

    Υ.Γ. Όταν έδινα πανελλαδικές το θέμα στην έκθεση ήταν "Ποια η γνώμη σας για τους διανοούμενους στον ελληνικό χώρο; Πώς θα μπορούσαν να συμβάλλουν σε μια καλύτερη κοινωνία;" (στο περίπου). Δηλαδή έχουμε ΔΕΔΟΜΕΝΟ πως δε συμβάλλουν κι πρέπει να τους πούμε εμείς... Να πω εγώ στο Γάτο! LOOOOOOOOOOOOOOOOOL!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Rallousilach said...
    "ένας πλούσιος a priori δεν μπορεί να είναι πνευματικός άνθρωπος
    Why not????"


    Διότι στην ελληνική μανιχαϊστική αντίληψη τα λεφτά είναι το αντίθετο του πνεύματος, το κέρδος είναι βρώμικό και αμαρτωλό και ο πλούσιος στυγνός εμπεταλλευτής.

    Αν ένας έλληνας κριτικός πάρει μία ποιητική συλλογή από ένα γνωστό βιομήχανο απλώς θα καγχάσει (και δεν θα την ανοίξει, ούτε από περιέργεια).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Κύριε Δήμου το
    "...Γιατί αυτή είναι η αποστολή σας!.."
    που δώσατε σημασία δεν είναι το θέμα ,αλλά το
    "...Έχουν σιγήσει ,έχουν πάθει το σύνδρομο του καναπέ και αυτοί..."

    Είναι γνωστό στον κύκλο μου το πόσο σας εκτιμώ ,αυτό δεν σας βγάζει απέξω απο την συλλογιστική μου.Συγνώμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Φιλαλήθης said...
    "...Έχουν σιγήσει ,έχουν πάθει το σύνδρομο του καναπέ και αυτοί..."


    Δεν μπορώ να μιλήσω για λογαριασμό των άλλων - εγώ μόνο από σύνδρομο του καναπέ δεν πάσχω - και αυτό το blog είναι η απόδειξη. Σας εξήγησα γιατί δεν βγαίνω εγώ στην TV. Διότι θέλω να ακουστώ κι όχι να εξευτελιστώ. Και είμαι σίγουρος ότι αυτό ισχύει και για πολλούς άλλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Μπορεί να φανταστεί κανείς πόσοι χαμηλόβαθμοι πανεπιστημιακοί ή υποψήφιοι διδάκτορες δουλεύουν, γράφουν δημοσιεύσεις σε επιστημονικά περιοδικά, κάνουν διαλέξεις, διδάσκουν σε αμφιθέατρα, διορθώνουν γραπτά κ.α. για τα οποία όχι μόνο δεν πληρώνονται, αλλά ούτε και την προβολή απολάμβάνουν, αφού ακόμα και αυτή την επωφελείται ο εκάστοτε καθηγητής.
    Γνωρίζω περιπτώσεις, που και ακόμα όταν προβλέπεται μισθός (συνήθως μισή θέση), πολλές φορές δεν τον εισπράτει καν το ίδιο το άτομο. Γιατί όλα αυτά; Φυσικά γιατί υπάρχει ανάγκη και υπερπληθώρα προσφοράς. Δυστυχώς και εδώ ισχύει ο νόμος της προσφοράς και της ζήτησης.
    Όταν ούτε οι ίδιοι οι πανεπιστημιακοί (ακόμα και στις φιλοσοφικές σχολές), που συγκροτούν τις υψηλότερες βαθμίδες του πνευματικού κόσμου (δεκτές οι ενστάσεις), δεν σέβονται και δεν ανταμοίβουν τη δουλειά των συνεργατών τους, περιμένει τότε κανείς να πληρωθεί από την τηλεόραση ή τα άλλα μέσα μαζικής προβολής, που κάποιοι θα πουλούσαν και την οικογένειά τους για να εμφανιστούν εκεί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Δυστυχώς η "επιτυχία" ενός κειμένου (σε όποιο λογοτεχνικό ή μη είδος και αν ανηκει) κρίνεται μέσα από ποσοτικά δεδομένα ή αλλιώς "πόσο ππούλησε". Επίσης το ποιος είναι "πετυχημένος" συγγραφέας ή ακόμα χειρότερα το ποιος μπορεί να συγκαταλεχθεί μέσα στην αφηρημένη κατηγορία "πνευματικοί άνθρωποι" κρίνεται μέσα από τα νούμερα των εκδόσεων και τους αριθμούς του κέρδους για εκδότες και μέσα... Το να αποζητάει και ο δημιουργός μερίδιο και "ποσοστά" από την πίττα είναι απολύτως κατανοητό και σε μεγάλο βαθμό θεμιτό, από τη στιγμή που υπάρχει ήδη αυτή η "πίττα".
    Ωστόσο πρέπει να αναγνωρίσουμε πιστεύω το γεγονός ότι με τον τρόπο αυτό εισέρχεται και ο εν δυνάμει πνευματικός άνθρωπος στο "χρηματιστήριο" αξιολόγησης ενός έργου με βάση ποσοτικά κριτήρια (αναγνωρισιμότητα, προβολή, δυνατότητα παραγωγής αριθμών είτε αυτοί είναι τηλεθέασης είτε αντιτύπων κλπ)και σε βάρος ή και αγνοώντας τα ποιοτικά.
    Πιστεύω ότι σε μια τέτοια ανάγκη έκφρασης πέρα από καταναγκασμούς και ποσοτικά κριτήρια οφείλεται και η έκφραση σε ένα blog όπως εδώ. Αφήνοντας την ποιότητα να κριθεί από όσους θέλουν (λίγους ή πολλούς) χωρίς οικονομικά αλισβερίσια.
    Γράψατε και απαντούμε μέσα στο ναό του "τζάμπα" και πιστεύω ότι αυτό είναι το μεγαλείο αυτού του μέσου και του τρόπου.
    Ωστόσο συμφωνώ μαζί σας ότι όπου υπάρχει κέρδος και υπεραξία από την πνευματική δουλειά κάποιου, σίγουρα και αυτός ο κάποιος δικαιούται το μερίδιό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Nikos Dimou said...
    Αλλά και τα Μέσα πρέπει να καλούν τους ειδικούς σε κάθε θέμα (όχι μόνο τους επώνυμους) και να τους δώσουν την δυνατότητα να ακουστούν μέσα σε αξιοπρεπείς συνθήκες.

    ---

    Τα ιδιωτικά κανάλια δεν θα το κάνουν ποτέ. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα νούμερα. Κι ως γνωστόν «τα νούμερα κάνουν νούμερα». Οπότε οι υπόλοιποι έξω, στον προθάλαμο. Και θα μιλήσουν μόνο όταν το αποφασίσει ο μέγας παρουσιαστής, πάντα με τους δικούς του όρους, και σ’ όποιον αρέσει.

    Μόνο στην κρατική τηλεόραση υπάρχουν οι αξιοπρεπείς συνθήκες που αναφέρετε. Συζητήσεις που δίνεται χρόνος σε όλους, και που κανείς δεν φωνάζει και δεν διακόπτει. Κι επίσης εκπομπές υψηλής ποιότητας, όπως ρεπορταζ ή παρουσιάσεις ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης.

    Η σημερινή μορφή της ιδιωτικής τηλεόρασης είναι μια μορφή «πατερούλη» δικτατορίσκου, σύμφωνα με το προηγούμενο θέμα μας. Πέραν της εξουσίας που ασκεί προς ίδιον όφελος των καναλαρχών, διαμορφώνει και πρότυπα συμπεριφοράς εντελώς απαράδεκτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. rallousilach said...
    Εγώ νομίζω πως ο κόσμος δύσκολα μπορεί να δικαιολογήσει κάποιον που κάνει ένα επάγγελμα που τον "ευχαριστεί"

    Otan hreiazetai na kaneis 3 douleies (os kai 60 ores/vdomada) gia na vgaleis osa o ydraulikos apo mia douleia, tote mallon den to euharistiesai. Ki an epipleon plironesai 3-8 mines argotera (paradeigmata sti diathesi kathenos), ekei na deis euharistisi...

    Kali sas mera.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Αχμ... έχω ένα πολύ πνευματώδες σχόλιο να γράψω. Πόσα μου δίνετε;

    :-)

    Πέρα από χιούμορ, έχετε δίκιο στην έκρηξή σας. Εχει καλλιεργηθεί η εντύπωση ότι όποιος παράγει στον χώρο του πολιτισμού το κάνει για την απόλαυση. Παραδόξως, στο σεξ είναι σχεδόν πλήρως αποδεκτό πως πρέπει να πληρώνεται κανείς (έμμεσα ή άμεσα).

    Αλλά, πώς θα μπορούσε να εφαρμοστεί αυτό χωρίς να δημιουργηθεί μια χρηματική κλίμακα της διανόησης;

    Θέλω να πώ, φαντάζομαι μια σύσκεψη πρωινάδικου:

    - Λοιπόν, με το μπάτζετ μας μπορούμε να φέρουμε δύο φορές Χωμενίδη και μια φορά Μάιρα ή μια φορά Δήμου. Τι προτιμάμε;

    -Χμμ.. Δύσκολο.. Τί έχουν ανακοινώσει για αύριο οι απέναντι;


    Traum

    ΥΓ. Τα ονόματα επιλέχθηκαν τυχαία, που θα έλεγε κι ο Φρόιντ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Νομίζω ότι το πρόβλημα είναι γενικότερο:
    ΔΕΝ ΠΛΗΡΩΝΟΝΤΑΙ ΟΙ ΕΡΓΑΣΙΕΣ ΠΟΥ ΑΠΑΙΤΟΥΝ ΣΚΕΨΗ.

    Ο πατέρας μου, ηλεκτρονικός, έφτιαξε μετά από 15 ημέρες δουλειά μία τηλεόραση. Όταν ο πελάτης είδε ότι η ζημιά είναι μια καμένη αντίσταση, ρώτησε:
    «Και πόσο κάνει αυτή Μάστορα;». (Μερικά ευρωλεπτά δυστυχώς!)
    Δεν διανοήθηκέ, να πληρώσει την σκέψη που χρειάστηκε για να βρεθεί η βλάβη!

    Να πάμε στους προγραμματιστές που πληρώνονται με τις γραμμές κώδικα που γράφουν, λες και είναι πατάτες;
    Μπορεί να δουλεύεις μέρες για να βρεις ένα σύνθετο λογικό λάθος, το οποίο συνήθως διορθώνεται με μερικές γραμμές κώδικα, το αποτέλεσμα είναι ο Χ διευθυντής να σου πει:
    «Ε... και τι έγινε έγραψες μόλις τρεις γραμμές, δεν νομίζεις ότι έπρεπε να το βρεις νωρίτερα… φαίνεται πολύ απλό!»

    και σίγουρα ο κατάλογος με τα επαγγέλματα που απαιτούν σκέψη και δεν πληρώνονται σωστά να είναι μακρύς.

    Άρα το πρόβλημα είναι πρόβλημα παιδείας (όπως σωστά υπαινίσσεστε κ. Δήμου), από τον πιο φτωχό πελάτη, μέχρι τον πλούσιο διευθυντή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δεν θα ξαναγράψω άλλο σε αυτό το post ,δεν θέλω να είμαι κουραστικός ,όμως βγάζω την αγωνία μου ρε γαμώτο ,συχγωρήστε με όλοι σας ,αλλά αντί να "ποστάρετε" για την εκμετάλευση των διανοούμενων (στο οποίο είμαστε μαζί σας) θα προτιμούσα να διεκδικούσατε όλοι εσείς μια επιθετικότερη προσέγγιση της κοινωνίας.
    Εξάλλου θα προτιμούσα στο τέλος-τέλος να "τσακώνεται" στα παράθυρα ο Κούρτοβικ με τον Τράγκα παρά ο Πρέκας ,θα προτιμούσα να διάβαζα στην καθημερινή για τα έργα των "διανοούμενων" και όχι για την αφωνία τους.
    Όσο για το άν θα εξευτελιστούν...
    αν δεν βρέξεις κώλο ,δεν τρώς μπαρμπούνι!
    Ευχαριστώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Καλημέρα σας. Ωραίο (και το σημερινό) post σας.

    Παρόλα αυτά ΝΔ, υπάρχουν κάποιες σκόρπιες εκπομπές, αξοιπρεπείς, όπως του Βασιλικού, του Παπαδόπουλου. Βέβαια δεν γνωρίζω τις συνθήκες, ούτε τις απολαβές τους.

    Μήπως απλά δεν είστε αρκετά mainstream για την Ελληνική πργματικότητα ? Αν και δεν μπορώ να το πιστέψω αυτό. Και το blog αυτό είναι απλά ένα ελάχιστο δείγμα (όπως και οι αναρίθμητες εκδόσεις των έργων σας). Βέβαι έχετε αναφερθεί στο παρελθόν σε προσπάθεις 'φίμωσης' σας στον Τύπο, αν δεν κάνω λάθος. Βέβαια, και πάλι, το θέμα είναι το τζάμπα, και έχετα απόλυτο δίκιο να θεωρείται ότι πρέπει να πληρώνεστε. Το εάν αυτό που κάνετε είναι η όχι το 'έργο ζωής' σας, δεν έχει σχέση με το ότι παράγετε κάποιο έργο που πρέπει να πληρωθεί (πόσο μάλλον όταν αποφέρει έσοδα σε κάποιους τρίτους). Κανείς δεν ζει με αέρα και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί θα πρέπει να το κάνει ένας πνευματικός άνθρωπος.... Αλλά πόσο σεβόμαστε το πνεύμα στην Ελλάδα ? Έχει πάρει κανείς χαμπάρι ότι η Πάτρα εφέτος ήταν πολιτιστική προτεύουσα της Ευρώπης ??? Όλοι όμως κάπου ακούσαμε για την Βισση και την Eurovision.

    Όσον αφορά τις τηλεοπτικές εκπομπές με τα νούμερα (της AGB αλλά και τα έμψυχα), νομίζω, ότι δεν χρειάζεται να το αναλύσουμε πόσο κατάπτυστες είναι. Οι 'Δημοσιογράφοι' αυτών (το Δ κεφαλαίο είναι intentional, θα 'πουλούσαν'/'ξεπουλούσαν' και τα παιδιά τους ακόμα (και το έχουν κάνει)..... πόσο μάλλον κάποιον άνθρωπο του πνεύματος (που ανάθεμα αν μπορούν έστω και στο ελάχιστο να τον προσεγγίσουν στην σκέψη του).

    Υπάρχει και η άποψη που λέει ότι οι πνευματικοί άνθρωποι σήμερα δεν έχουν κάτι σημαντικό να μας πουν, όπως παλαιότερα που ένας σχολιασμός από έναν ποιητή ή έναν μεγάλο συνθέτη κλπ μπορούσε να ταρακουνήσει την Ελληνική κοινωνία και να διαμορφώσει απόψεις, ακόμη και πολιτικές (δανεισμένο από τον κο. Μιχαηλίδη). Από την άλλη, ο μεγάλος πνευματικος άνθρωπος ήταν και ο μόνος που θα είχε ευρεία πρόσβαση στα media της εποχής. Σήμερα, ας μην πούμε ονόματα και ρίξουμε το επίπεδο, αλλά τα πρόσωπα που παρελαύνουν είναι....

    Σταματάω εδώ. Η συνέχεια είναι γνωστή σε όλους και πολύ στενάχωρη.

    Πάντως η άποψη του doctor καλή... Ενωθείτε. Απλά ίσως χρειαστεί να βρείτε και στρατηγικό επενδυτή με ανεξάρτητο management για να καταφέρετε να βγάλετε και κανα φράγκο......
    Ευχαριστώ για την φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. όλο το ζήτημα είναι ότι δεν εκτιμάμε την πνευματική εργασία. από την στιγμή που είναι άυλη θεωρείται ότι δεν έχει αντικειμενική αξία και κόπο.

    δεν θυμάμαι πόσους χειρωνακτικούς έχω ακούσει να λένε "έλα μωρέ, δουλεύει ο τάδε;;; σε μία καρέκλα κάθεται όλη μέρα και κοιτάει μία οθόνη!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Φαίνεται,
    οι πολιτικοί και η τηλεόραση να πλευρίζουν τό τζάμπα
    ή αλλοιώς,
    από αλλού να παίρνουν και αλλού να δίνουν,
    από άλλα να παίρνουν και άλλα να δίνουν .....
    Λογικό είναι οι παραγωγοί υλικών προϊόντων να νομίζουν ότι μειώνουν το κόστος άν αντιγράφουν σαν "ιάπωνες" ή "κινέζους" και όχι σαν το Ικεα ή τό Ζάρα. Οταν στο Βαuhaus σπουδαίοι ευρωπαίοι καλλιτέχνες και αρχιτέκτονες σχεδιάζουν για τη βιομηχανική παραγωγή έρχεται ο Χίτλερισμός το κλείνει και υιοθετεί το ένα και μοναδικό σχέδιο αυτοκινήτου, VW.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. αποδειξη οτι οι συγγραφεις στο εξωτερικο αποτελουν πολο ελξης χρηματων ειναι οι ατζεντηδες που ως θεσμος υπαρχει επειδη πλουτιζει απο τους συγγραφεις-πελατες

    δε νομιζω οτι υπαρχουν ατζεντηδες στην ελλαδα, αλλα δεν ειμαι και σιγουρη

    @Rallousilach

    γουαου επισης!! και εγω προχθες κοιταζα πανω μηπως δω κανενα φλεγομενο μετεωριτη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΕ ΔΗΜΟΥ

    ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΤΟ ΤΖΑΜΠΑ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ.

    ΑΚΟΜΑ ΠΙΟ ΠΟΛΥ, ΕΚΕΙ ΕΝΤΟΠΙΖΕΤΑΙ ΚΑΙ ΤΟ ΜΕΓΑΛΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΧΡΗΣΤΙΚΟΤΗΤΑΣ / ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΤΟΥ ΔΙΑΔΙΚΤΥΟΥ. ΥΠΑΡΧΕΙ ΜΙΑ ΑΝΤΙΔΡΑΣΤΙΚΗ ΜΕΤΑΦΟΡΑ ΤΩΝ ΣΥΝΗΘΕΙΩΝ ΤΟΥ ΑΝΑΛΟΓΙΚΟΥ ΚΟΣΜΟΥ ΣΤΟΝ ΙΣΤΟ. ΠΟΙΟΣ ΤΟΛΜΑ ΝΑ ΖΗΤΗΣΕΙ ΑΜΟΙΒΗ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΕΙΜΕΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΔΗΜΟΣΙΕΥΘΕΙ ΚΑΤΕΥΘΕΙΑΝ ΣΤΟΝ ΠΑΓΚΟΣΜΙΟ ΙΣΤΟ;

    ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ Ο ΠΟΛΥΣ stephen king ΑΠΕΤΥΧΕ ΝΑ ΠΑΡΑΚΑΜΨΕΙ ΤΟ ΕΚΔΟΤΙΚΟ ΣΥΣΤΗΜΑ.

    ΤΟ ΕΓΧΕΙΡΗΜΑ ΤΟΥ ΒΕΒΑΙΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ. ΑΛΛΑ ΓΙΑΤΙ Η ΑΠΟΤΥΧΙΑ;

    ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΘΟΛΟΥ ΧΡΟΝΟ. ΘΑ ΕΠΑΝΕΛΘΩ ΜΕΣΑ ΣΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΟΜΩΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Υπάρχει κάτι που ενοχλεί ιδιαίτερα όποιον επιστήμονα ή πνευματικό άνθρωπο ζήτησε να εκτιμηθεί η εργασία του: η ιδιοτέλεια. Επειδή αυτή η ιδιότητα διαβρώνει τα κίνητρα, φοβούμαι μήπως η ανάδειξη της οικονομικής μόνο πλευράς τού ζητήματος εκτρέψει την προσοχή, αγαπητέ κ. Δήμου.

    Εξηγούμαι: Έχετε δίκιο όταν αναφέρεστε σε "αξιοπρεπείς συνθήκες", υπό τις οποίες ο ειδικός / επιστήμονας παρουσιάζεται στο κοινό. Κατά τη γνώμη μου, αυτές υπερβαίνουν το ζήτημα της αμοιβής. Περιλαμβάνουν, επί παραδείγματι, το στοιχειώδες δικαίωμα ενός επιστήμονα να γνωρίζει ποιοι είναι οι συνομιλητές του, ώστε να σχηματίσει εικόνα για το επίπεδο συζητήσεως που έχει κατά νου ο παρουσιαστής. Συχνά σε ετεροβαρή παράθυρα επικρατεί ο πιο θρασύς, όχι ο πιο κατηρτισμένος.

    Απαιτεί επίσης μετριοφροσύνη εκ μέρους των πνευματικών ανθρώπων. Πρέπει να συνειδητοποιήσουμε ότι το να εκφέρουμε γνώμη για το κάθε τι δεν είναι σώφρον. Μπορεί να πλήξει την αξιοπιστία κάποιου και να τραυματίσει τις προσδοκίες τού κοινού από αυτόν. Νομίζω ότι το επισημάνατε, με τον τρόπο σας, και συμφωνώ.

    Κάτι τελευταίο: Το γενικό περιβάλλον αντιλήψεως και εργασίας ενός επιστήμονα (π.χ. πανεπιστημιακού δασκάλου) είναι αφ' εαυτού δηλωτικό παράδειγμα της θέσης που του αναγνωρίζεται / επιφυλάσσεται. Συχνά ο χώρος απορροφά τη διάθεση κάποιου να συνεχίσει να μαθαίνει και να ερευνά ή αλλάζει το κίνητρό του, το οποίο τώρα είναι η περισσότερη προβολή, διαφήμιση ή υπερέκθεση. Νομίζω ότι και πάλι η ρίζα τού ζητήματος είναι, όχι η έλλειψη αμοιβής, αλλά η υπερίσχυση της ιδιοτέλειας.

    Με συγχωρείτε αν μακρηγόρησα και, παρακαλώ, δεχθείτε την εκτίμησή μου. Ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Όταν δούλευα στο ραδιόφωνο, ζούσα στην Αθήνα και από το μισθό μου. Φανταστείτε τι ένιωσα όταν ο σταθμός ζητούσε ένα άτομο όλη μέρα στα στούντιο, σαν υπεύθυνος ροής, και κάποιος είπε «θα το κάνω εγώ και η κοπέλα μου τζάμπα, έτσι κι αλλιώς μας αρέσει να είμαστε εδώ». Αυτός ζούσε σπίτι του, έτρωγε από τον μπαμπά του, εγώ ζούσα από εκείνη τη δουλειά – πώς να ανταγωνιστείς κάποιον που δουλεύει τζάμπα;

    Μετά έφυγα στο εξωτερικό. Εκεί και στο πανεπιστημιακό ραδιόφωνο να δουλέψεις, πληρώνεσαι. Λίγα, αλλά πληρώνεσαι. Και στο κρατικό, ΔΕΝ πληρώνεσαι εάν δεν στείλεις τον κατάλογο με τα τραγούδια που χρησιμοποίησες, για να πληρωθούν τα δικαιώματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. etherovamon said...
    Μήπως απλά δεν είστε αρκετά mainstream για την Ελληνική πραγματικότητα;

    Δεν καταλαβαίνω τι σχέση έχει αυτό. Το θέμα δεν αφορά εμένα αλλά τους πνευματικούς ανθρώπους γενικά και το γεγονός ότι δεν αμείβεται η προσφορά και η παρουσία τους.

    Προσωπικά δεν έχω ανάγκη (εκπορνεύτηκα για δύο δεκαετίες ώστε να κερδίσω την ανεξαρτησία μου) ούτε παράπονο. Το κείμενό μου αφορά κυρίως τους νέους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Εχουμε όμως μεσα μας και την νοοτροπία του τζαμπα. Πόσες φορες λεμε να πάμε στον ταδε γνωστο μας δικηγορο, δεν θα μας παρει πολλα; Κι αν μας πάρει την κανονικη του αμοιβη γινομαστε έξαλλοι. Ασε που εχουμε την κουτοπονηρια να του στειλουμε και καμια ανθοδεσμη στη γιορτη του για να τον καλοπιασουμε. Εναντι αμοιβης.

    Εχουμε και την νοοτροπία της τράκας. Ιδιως όταν βγαινουν πολλοι για φαγητο, εκεί βλέπεις μερικά πράγματα, καθόλου κολακευτικά.

    Επι του θεματος όμως. Βρηκα τις αμοιβες των συγγραφέων στον Καναδά. Δεν γνωριζω όμως ποιες είναι οι αντιστοιχες στην Ελλάδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. yiannish said:

    "«θα το κάνω εγώ και η κοπέλα μου τζάμπα, έτσι κι αλλιώς μας αρέσει να είμαστε εδώ»."

    Με αφορμή αυτό το πολύ χαρακτηριστικό παράδειγμα θα μου επιτρέψετε να επεκτείνω το θέμα πέρα απο τους συγγραφείς και στους θεράποντες την -μη εμπορική κυρίως- μουσική...

    Οι συνθέτες, ας πούμε, όχι μόνον δεν πληρώνονται συνήθως για δημόσια εκτέλεση των έργων τους αλλά και παρακαλούν πλέον ερμηνευτές και φορείς για μιά ευκαιρία. Διότι δίπλα στους δημιουργούς που έχουν λόγο και έργο υπάρχουν και δεκάδες "ψώνια", που βεβαίως είναι διατεθειμένα να δώσουν δωρεάν το εξάμβλωμα προϊόν της άγνοιάς τους, προκειμένου να παρουσιασθεί. Ετσι βέβαια στρεβλώνεται η αγορά και εθίζονται οι διοργανωτές.

    Για παράδειγμα, ο Δήμος Χολαργού διοργανώνει δεκάδες συναυλίες κλασικής μουσικής ΧΩΡΙΣ να πληρώνει τους ερμηνευτές που καταθέτουν δουλειά μηνών και ικανότητα χρόνων. Στηρίζεται στη μεγάλη προσφορά εργασίας, σε νέους που νομίζουν ότι αν ξεκινήσουν έτσι μετά ποιός τους πιάνει, αλλοδαπούς που ψάχνουν για σημεία επαφής με το χώρο της μουσικής κλπ. Ρίχνουν ίσως το επίπεδο, αλλά ο Δήμος (που κατά τα άλλα έχει απίστευτο προϋπολογισμό στο Πνευματικό Κέντρο που οργανώνει αυτές τις συναυλίες!!!???) στο τέλος θα κάνει απολογισμό και θα καμαρώνει για τη δραστηριότητά του πάνω στις πλάτες άλλων...

    Γενικά ο μουσικός αντιμετωπίζεται ως επικείμενο θύμα δωρεάν εργασίας, σε μια παραγωγή όπου ο φωτιστής, ο ηλεκτρολόγος, ο ταμίας, ο τυπογράφος κλπ θα πληρωθούν κανονικότατα, ενω εκείνος που πιθανόν να μελετά επι εβδομάδες για τη συγκεκριμένη εμφάνιση και αποτελεί το κυρίως θέμα της εκδήλωσης, θα αντιμετωπίσει το κακομοίρικο ύφος του διοργανωτή: "Ξέρετε δεν έχουμε χρήματα και όλοι όσοι παίζουν προσφέρονται" και άλλα παρόμοια απαράδεκτα, δηλωτικά νοοτροπίας υποτιμητικής προς τον καλλιτέχνη και τη δουλειά του και όχι μόνον πίεσης των νόμων της αγοράς εργασίας.

    Γιατί και ηλεκτρολόγοι υπάρχουν πολλοί, αλλά όποιον και να πάρεις ΘΑ ΤΟΝ ΠΛΗΡΩΣΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. proinos
    όταν μιλούσα για πνευματικούς ανθρώπους εννοούσα φυσικά και τους μουσικούς - όλους όσοι ασχολούνται με θα θέματα του πνεύματος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Πανάσχημη - καταπληκτικός ο τιμοκατάλογος!

    Βγάζω ταρίφες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Mία διέξοδο έχουν όσοι γράφουν στ'αγγλικά, να επιβάλλουν την τίμια συναλλαγή υπέρ των ιδεών,
    η άλλη να καινοτομήσει ακόμη το Δίκτυο και να βάζει διαφημίσεις ανάλογα με τα σχόλια και το
    about me

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. ΝΔ
    Μισο λεπτο παρακαλώ. Not so fast.
    Διαχειριστη ποιον θα βάλετε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Μερικούς μήνες αφού διέκοψα την συνεργασία μου με το περιοδικό που συνεργαζόμουν, γνώρισα κάποιον από άλλη εκδοτική επιχείρηση (μεγάλη). Δεν ήταν της σύνταξης, αλλά του εμπορικού.

    Μου είπε κάτι που μου έχει μείνει:

    "Ολοι εσείς που γράφετε δεν ξέρετε πόσο εύκολο είναι να εκδόσεις κάτι μόνος σου."

    Μου εξήγησε επίσης τί είχε εκδόσει μόνος του -εννοείται ότι έγραφαν άλλοι. Μου εξήγησε επίσης και πόσα έβγαλε από τις διαφημίσεις...
    Τελικά, μήπως είναι εκεί το θέμα; Κανείς δεν το σκέφτεται. Γιατί;

    Μήπως επειδή είναι άλλο πράγμα η δημιουργία (κάθε είδους) και άλλο η προώθηση (πώληση); Και είναι δύσκολο να συνδυασθούν και τα δύο; Μάλλον...

    Η σατανικά έξυπνη Βέφα Αλεξιάδου εκδίδει μόνη της τα βιβλία της: Εκδόσεις Βέφα Αλεξιάδου. Γιατί δεν μπορεί να το κάνει κάποιος άλλος αυτό; Γιατί οι ατομικές εκδόσεις να είναι μόνο κάτι θλιβερές ποιητικές συλλογές πληρωμένες με κακόγουστο εξώφυλλο φτιαγμένο από κάποιο φίλο, σε 500 αντίτυπα που μοιράζονται σε γνωστούς και φίλους δωρεάν, έτσι μόνο γιά την ανάγκη προβολής;

    Σίγουρα δεν είναι εύκολο γιά κάποιον άγνωστο καινούργιο που γράφει το πρώτο του μυθιστόρημα. Αυτός ούτε που το σκέφτεται ότι θα μπορούσε.

    Γιά κάποιον γνωστό όμως; Είναι τόσο δύσκολο;

    Τί είναι αυτό που μπορεί η Βέφα Αλεξιάδου, και δεν μπορεί ο Νίκος Δήμου;

    Στο κάτω κάτω, είναι και πιό γνωστός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Mastor said...

    Να πάμε στους προγραμματιστές που πληρώνονται με τις γραμμές κώδικα που γράφουν, λες και είναι πατάτες;

    Δεν είμαστε καλά!!

    1. Συμφωνείς εκ των προτέρων τις προδιαγραφές του λογισμικού.
    2. Υπογράφεις σύμβαση.
    3. Κάνεις τη δουλειά.

    Άμα είναι 30 γραμμές κώδικα, τόσο το καλύτερο. Έχεις 30 γραμμές με πολύ ζόρικη σκέψη.

    Κι αν ο πελάτης πει:

    - Βρήκα να μου το κάνουνε με 500 ευρώ,

    απαντάς:

    - Α, καλή τιμή, να πάτε!!!.

    Σπάνια πάνε, αν ξέρουν τη δουλειά σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. @ ΝΔ said:

    "όταν μιλούσα για πνευματικούς ανθρώπους εννοούσα φυσικά και τους μουσικούς - όλους όσοι ασχολούνται με θα θέματα του πνεύματος..."

    Βεβαίως, το πρόσεξα.
    Απλά πολλοί σχολιαστές μένουν στην ιδιότητά σας και δεν "βλέπουν" το σύνολο των υπηρετούντων τις τέχνες που πιθανόν αντιμετωπίζουν παρόμοια προβλήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Από τον κατάλογο της Πανάσχημης:


    Speech Writing

    $1,000 to $10,000 per speech
    $100 to $150 per hour


    Ε ρε λεφτά πούχουμε πετάξειιιιιιιι!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. @ Nikos Dimou (Διότι στην ελληνική μανιχαϊστική αντίληψη τα λεφτά είναι το αντίθετο του πνεύματος, το κέρδος είναι βρώμικό και αμαρτωλό και ο πλούσιος στυγνός εμπεταλλευτής.):

    Μα γι’ αυτό δεν πληρώνουν τον πνευματικό άνθρωπο. Για να μην πλουτίσει και του στερέψει η έμπνευση... Πάλι για σας φροντίζουν αγαπητέ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. h.constantinos: Όπως παντού, το κλειδί βρίσκεται στο δίκτυο, στην προώθηση. Τι να κάνεις το βιβλίο εάν δεν έχεις δίκτυο πώλησης;

    Ο καλός διανομέας θα σου το πάρει κοψοχρονιά - και δεν ξέρεις πότε θα σε πληρώσει (υποτίθεται, όταν πουληθεί το αντίτυπο και τον πληρώσει ο βιβλιοπώλης). Τέλος, μόνος δεν θα έχεις ούτε δυνατότητα προώθησης μέσω διαφημίσεων.

    Ας με διορθώσει κάποιος εάν κάπου κάνω λάθος...

    ____________________

    Cut
    ____________________

    Σήμερα είναι πιο εύκολο να ζητήσεις χρήματα για μια πνευματική εργασία. "Τζάμπα τα βγάζω και στο διαδίκτυο", μπορείς να πεις. "Η αποκλειστικότητα πληρώνεται."

    _____________________

    Cut
    _____________________

    Η beta version είναι ήδη gamma: δεν δέχεται το password μου!
    _____________________

    Paste & publish

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. κάποτε μιλούσαμε για την απουσία των πνευματικών ανθρώπων από την ελληνική πραγματικότητα..τότε, που ήταν λίγοι.
    σήμερα παρατηρούμε μία πλειάδα αυτών να εμπορευματοποιούν το καθετί..
    γιατί?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Aυτό βοηθάει;
    "Δικαίωμα παρακολούθησης των έργων τους αποκτούν πλέον οι εικαστικοί δημιουργοί, καθώς η Ελλάδα υιοθετεί τη νομοθεσία που ισχύει ήδη στην Ευρωπαϊκή Ένωση και δίνει στους καλλιτέχνες (και τους κληρονόμους τους έως και 70 χρόνια μετά τον θάνατο του δημιουργού) το δικαίωμα να εισπράττουν ένα ποσοστό κάθε φορά που τα έργα τους μεταπωλούνται ανάλογο με το ποσό της πώλησης." από Νέα, Μ.Α.13/12

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @Dimitris (Τα ιδιωτικά κανάλια δεν θα το κάνουν ποτέ. Το μόνο που τους ενδιαφέρει είναι τα νούμερα. Κι ως γνωστόν «τα νούμερα κάνουν νούμερα» .... Μόνο στην κρατική τηλεόραση υπάρχουν οι αξιοπρεπείς συνθήκες που αναφέρετε. Συζητήσεις που δίνεται χρόνος σε όλους, και που κανείς δεν φωνάζει και δεν διακόπτει. Κι επίσης εκπομπές υψηλής ποιότητας, όπως ρεπορταζ ή παρουσιάσεις ανθρώπων των γραμμάτων και της τέχνης.)._

    Δυστυχώς αγαπητέ εσχάτως και η κρατική (διάβαζε συνδρομητική με το στανιό) τηλεόραση ξοδεύει τεράστια ποσά όχι για να καλεί πνευματικούς ανθρώπους σε συζητήσεις αλλά για να αποκτά τα δικαιώματα προβολής στο κλωτσοσκούφι, το μεγάλο μας εθνικό αφιόνι. Βέβαια υπάρχουν και συζητήσεις και μάλιστα σε πολιτισμένα πλαίσια, αλλά μέχρι πόσο ακόμα;
    Μια συνδρομητική τηλεόραση που την πληρώνουν όλοι οι Έλληνες στανικώς (ακόμη και τα παραπήγματα που έχουν παροχή ρεύματος) δεν θα έπρεπε να υπακούει στο κυνήγι της εμπορικότητας. Αν έπρεπε να αγοράσει ποδόσφαιρο, ας αγόραζε τουλάχιστον αγγλικό ή γερμανικό πρωτάθλημα. Θα αποτελούσε μία καλή αφορμή συγκρίσεως, για όσους εδώ φανατίζονται με ένα ποδόσφαιρο κακίστης ποιότητας. Ίσως, τουλάχιστον για όσους τα εγκεφαλικά ημισφαίρια δεν έχουν ακόμη αντικατασταθεί από μπάλλες ποδοσφαίρου, αυτό το θέαμα να ήταν καταλυτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Kαλημέρα σε όλους!

    Προσυπογράφω Νίκο.

    Κάτω το τζάμπα. Εχω πασχίσει κι εγώ εξαιτίας αυτής της νοοτροπίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πανάσχημη said...
    ΝΔ Μισο λεπτο παρακαλώ. Not so fast. Διαχειριστη ποιον θα βάλετε;

    Πανάσχημη
    όλη μου την ζωή περίμενα αυτή τη στιγμή

    το μόνο πράγμα που δεν κατάφερα να βρω ήταν έναν ΑΤΖΕΝΤΗ!

    Μήπως τον βρήκα;

    Θα είσαι ο άνθρωπος της ζωής μου!

    -------------

    Αυτό απαντάει και στην ερώτηση γιατί δεν εκδίδω εγώ τα βιβλία μου. Εκτός από το πρόβλημα διανομής που επεσήμανε ο yannis h - μου είναι αδύνατο να εμπορευθώ και να πουλήσω τον εαυτό μου.

    Πανάσχημη ανάλαβέ με.

    I'm all yours!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. avissos said...
    "σήμερα παρατηρούμε μία πλειάδα αυτών να εμπορευματοποιούν το καθετί..
    γιατί?"


    Άβυσσος η ψυχή του ανθρώπου!
    Σήμερα εδώ μιλάμε για το αντίθετο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Nikos Dimou said:

    "Επειδή δεν θα ήθελα να συνεχιστεί αυτή η δουλεία κι επειδή θα επιθυμούσα οι νεότεροι να βρούνε καλύτερες συνθήκες ... προτείνω μια επανάσταση."

    Ξεχνάτε ότι δε μας πληρώνουν τα μ.μ.ε. αλλά οι εταιρείες που διαφημίζονται (κατ' άλλους εκβιάζονται).

    Ξεχνάτε ότι για να πάρουμε λεφτά από αυτή τη δουλειά δεν πρέπει να γράψουμε ενάντια στη SHELL εκτός και αν μας πληρώνει η LUKOIL.

    Ξεχνάτε ότι για να γράφουμε εμείς όσα μας επιτρέπουν, κάποιοι θα υποστούν πλύση εγκεφάλου μέχρι να μάθουν να πίνουν COCA COLA.

    Έπειτα αυτά που γράφουμε είναι λόγος και μουσική. Αυτά ψηφιοποιούνται και ο, τι ψηφιοποιείται πρέπει να είναι τσάμπα για να μεταφέρεται παντού.

    Αν εγώ στείλω ένα κείμενό σας σε μια ομάδα άπορων νέων στην Αργεντινή, θα με τσιμπήσετε για παράνομη πώληση του προϊόντος σας; Και αν τα λόγια σας τους άλλαζαν τη ζωή;

    Δε συμφωνούμε με την παρούσα κατάσταση, δε συμφωνούμε όμως και με την επανάσταση που προτείνετε. Άλλη κατεύθυνση πρέπει να δώσουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. ναυαγός, σε πιο ερημονήσι έχετε ναυαγήσει;

    που τα βρήκατε όλα αυτά που γράφετε;

    στις χώρες της Δύσης νομίζετε πως οι συγγραφείς επαινούν την Κόκα Κόλα για να πληρώνονται;

    Η αυτοί που κάνουν διαλέξεις υμνούν την Shell;

    O Chomsky πληρώνεται χιλιάδες δολάρια για να βρίζει την Αμερική και τις πολυεθνικές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Η αληθινή αμοιβή
    ------------------

    Πριν αρκετά χρόνια βρέθηκα με μια μικρή υποτροφία, για ένα τετράμηνο, πολυ μακριά από την πατρίδα (δεν είχα διοριστεί ακόμα) κι επειδή τα εισιτήρια ήταν πανακριβά, είπα να μην επιστρέψω σπίτι για Χριστούγεννα, αλλά να μείνω "εκεί" μέχρι τα μέσα Φεβρουαρίου, γλιτώνοντας έτσι χρόνο για την "εργασία" και χρήματα που δεν μου περίσσευαν.

    Ο ερασιτέχνης συντάκτης μιας (αγγλο-ελληνικής τοπικής εφημερίδας με ελάχιστον αναγνωστικό κοινό) μου ζήτησε ένα "σορτ στόρυ" για τα Χριστούγεννα.

    Έγραψα τη δική μου περιπέτεια: "Χριστούγεννα μακριά από την πατρίδα". Ένα κείμενο όλο νοσταλγία και παράπονο - όσοι ζήσατε ή ζείτε "έξω", με νιώθετε καλύτερα.

    Το ίδιο απόγευμα του το έδωσα και την επομένη ήλθε η κόρη του (και γνωστή μου) να με δει και να με καλέσει για ρεβεγιόν στο σπίτι τους. Μου άφησε ένα φάκελο με μια κάρτα: "είναι και η αμοιβή σου μέσα".

    Αιφνιδιάστηκα. "Ακους εκεί αμοιβή"!, μονολόγησα.

    Μόλις έφυγε, άνοιξα βιαστικά το φάκελο. Πρώτα είδα ένα κολλαριστό, πολύτιμο εκατοδόλαρο και ύστερα διάβασα την κάρτα: "σ΄ευχαριστουμε που μας έφερες την πατρίδα σου στην καρδιά μας! [Θ. Σ.]"

    Ασφαλώς, ούτε πνευματικός άνθρωπος ήμουν και είμαι, ούτε χρήματα μου άξιζαν. Για ένα γενναίο χαρτζιλίκι επρόκειτο, το οποιο που δόθηκε με εύσχημο τρόπο.

    Η πραγματική αμοιβή ήταν η αφιέρωσή τους.




    Με νοσταλγία και αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Περί συμμετοχής σε τηλεοπτικά panels:

    Υπάρχει κανείς που πιστεύει στ' αλήθεια ότι η παρουσία του Νίκου Δήμου, του Σαράντου Καργάκου, του Χρήστου Γιανναρά, του Πάσχου Μανδραβέλη (ενδεικτικά μόνον μερικά ονόματα) στα τηλεοπτικά ιδιωτικά παράθυρα θα έριχνε λίγο φως στον ζόφο του τηλεκανιβαλισμού;

    Ποιος θα ήταν ο ρόλος ενός σκεπτόμενου ανθρώπου σε μια επιδερμική συζήτηση που στερείται στοιχειωδών κανόνων διεξαγωγής, όπου επιδιώκεται συστηματικά η ατάκα, ο εκνευρισμός, οι αντεγκλήσεις και η ανταλλαγή ύβρεων και όπου η παραμικρή προσπάθεια εμβάθυνσης σε ένα θέμα τιμωρείται με αφαίρεση λόγου; Η κριτική σκέψη και ο προβληματισμός δεν "πουλάει" στον αδηφάγο τηλεθεατή των οκτώ, που περιμένει από τους συνήθεις μαϊδανούς - τηλεοπτικούς αστέρες του να διαπληκτισθούν, να δείξουν τα δόντια τους, να βρυχηθούν και να λακτίσουν κατά τον ίδιο τρόπο που το έκανε κατ΄επανάληψη ο ίδιος στην διάρκεια της ημέρας.

    Τα διαμάντια χαραμίζονται όταν πετιούνται στους χοίρους.

    Υ.Γ.: Εξαίρεση από τα ιδιωτικά κανάλια μέχρι τώρα ο SKY.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. έχω μια απορία….

    γιατί στην ελλάδα θέλουμε οι άνθρωποι της τέχνης (εκτός των τραγουδιστών και των ηθοποιών) να είναι φτωχοί; αυτό το έχω συζητήσει με κάποιους γνωστούς και φίλους που ασχολούνται με το χώρο και δεν το κατανοούν ούτα εκείνοι… κανείς που ασχολείται, συνήθως, με την τέχνη δεν βγάζει περιουσίες, αλλά το να ζει αξιοπρεπώς είναι κακό; γιατί κάποιος να αντιμετωπίζει και την οικονομική επιτυχία ενός βιβλίου ως κακό (ή τουλάχιστον με απέχθεια); ότι δηλαδή η επιτυχία συνήθως στερείται καλλιτεχνικής αξίας… γιατί, ναι, υπάρχει και αυτή η νοοτροπία στο κοινό.

    ναι, είναι όμορφη η ρομαντική εικόνα ενός ανθρώπου να γράφει και να έχει έμπνευση κάτω από το φως των κεριών… αλλά… είναι περισσότερο μυθιστόρημα.

    και οι ατελείωτες ώρες που μόνο εκείνος και η ψυχή που ξέρει πόσο επώδυνες και δυνατές είναι, την ώρα που καταθέτει σε κάθε βιβλίο; και ναι υπάρχουν οι άνθρωποι που έγραψαν βιβλία και έκαναν επιτυχία σε παγκόσμιο επίπεδο… και δεν κρίνω την καλλιτεχνική τους αξία απλά παραθέτω την επιτυχία (Χάρυ Πότερ, Ντα Βίντσι Κωδικός, κλπ) δεν είναι και πολλοί οι εκατομυριούχοι σε αυτό τον χώρο (περισσότερα βγάζουν οι ποδοσφαιριστές και ακόμα οι υδραυλικοί και φυσικά δεν μειώνω τα επαγγέλματα, έχουν ιδαίτερη χρησιμότητα, απλά συγκρίνω και αποδέχομαι την πραγματικότητα).

    είμαι μια νέα συγγραφέας που κοιτά με απορία αυτό τον χώρο... και απλά προχωρά στα τυφλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. univers said...
    Περί συμμετοχής σε τηλεοπτικά panels:

    Σίγουρα μία σοβαρή συζήτηση δεν θα έσπαγε τα μηχανάκια της AGB αλλά και το 3-5% που παρακολουθούσε τις εκπομπές μου είναι, σε απόλυτους αριθμούς, ένα τεράστιο νούμερο. Για αυτούς θα έπρεπε να μεριμνά η Κρατική Τηλεόραση - το κοινό της Άννας Δρούζα το έχουν έτσι κι αλλιώς τα ιδιωτικά.

    Αλεξάνδρα (όνομα πολύ αγαπημένο) κάποτε μου είχε πει η Κική Δημουλά:

    "Νίκο, μόνο αν φαλιρίσεις και ζητιανεύεις στην Σταδίου, θα ανακράξουν όλοι: αληθώς ήτο πνευματικός άνθρωπος!"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Nikos Dimou said...
    "ναυαγός, σε πιο ερημονήσι έχετε ναυαγήσει;
    που τα βρήκατε όλα αυτά που γράφετε;"

    Τα παραδείγματα είναι συμβολικά.

    Αν η επανάσταση που προτείνετε μας οδηγήσει στο να εξαργυρώνουμε τις σκέψεις μας με ένα μετρικό σύστημα υλικού πλούτου, φοβόμαστε πως θα υποτάξουμε τις ίδιες τις σκέψεις μας στο μετρικό αυτό σύστημα. Με κάποιες εξαιρέσεις (Chomsky, Dimou)

    Το ερημονήσι μας το ξέρετε καλά, καθώς και εσείς βρεθήκατε σε αυτό όταν θέλατε να πείτε πράγματα (σωστά ή λάθος) και οι περισσότεροι δε σας άκουγαν.

    Πάντα με σεβασμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. ΝΔ
    Με μπερδευετε πάλι. Τελος πάντων.
    Χρειαζεστε οπωσδηποτε βοήθεια διοτι εχω διαπιστωσει ότι oύτε καν νοιαστηκατε να δειτε τι χρημα εχει το joint account στο Nassau.
    Και θα έπρεπε, διοτι τι σημαινει κοινός λογαριασμός;
    Όποιος φτασει στην τράπεζα πρωτος.


    Αλλά
    Πως νομιζετε οτι εισπραττουν αμοιβες εδω πέρα; Μη νομιζετε ότι όλοι ειναι καλοπληρωτες.
    Εχουν δημιουργησει bill collection agencies και αν δεν πληρωσεις ερχεται ο γοριλλας και σε απειλει με τον τρόπο του.
    Εμεις αυτον τον "ιερο" θεσμο δεν τον έχουμε εφαρμοσει.
    Μηπως θα έπρεπε;

    Τελικα όλες οι αιμοβόρικες προσεγγίσεις σε αυτο το μπλογκ από γυναικα προερχονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. "Τελικα όλες οι αιμοβόρικες προσεγγίσεις σε αυτο το μπλογκ από γυναικα προερχονται."

    Και στη ζωή 'πανάσχημη'... Και στη ζωή :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Δυστυχώς κ. Δήμου αυτό δεν συμβαίνει μόνο με τους πνευματικούς ανθρώπους και τα έργα τους αλλά και γενικά με οτιδήποτε η κοινωνία ή ο οικονομικός κόσμος δεν το θεωρεί άμεση ανάγκη αλλά υποκατάστατο ή πολυτέλεια.

    Και αυτό ισχύει και για τους εκπαιδευτικούς των φροντιστηρίων που δουλεύουν με 7 € την ώρα. Συμβαίνει με τους μηχανικούς και τους επιστήμονες της έρευνας (στην Ελλάδα την θεωρούμε πολυτέλεια). Συμβαίνει με πολλούς άλλους κλάδους.

    Θυμάμαι το παράπονο κάποιων φίλων μου που είχαν εταιρία που υλοποιούσε εφαρμογές διαδικτύου να μου λένε, γύρω στο 2002, ότι οι περισσότερες επιχειρήσεις τα βρίσκουν ενδιαφέροντα αλλά τα θέλουν και τσάμπα. Αν τυχόν ζητήσεις να πληρωθείς όπως αξίζεις, το πιθανότερο είναι να σου δείξουν την πόρτα.

    και τελικά .. "κερδίζουμε γιατί αξίζουμε ή αξίζουμε γιατί κερδίζουμε";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Πανάσχημη said...

    Πως νομιζετε οτι εισπραττουν αμοιβες εδω πέρα; Μη νομιζετε ότι όλοι ειναι καλοπληρωτες.
    Εχουν δημιουργησει bill collection agencies και αν δεν πληρωσεις ερχεται ο γοριλλας και σε απειλει με τον τρόπο του.
    Εμεις αυτον τον "ιερο" θεσμο δεν τον έχουμε εφαρμοσει.
    Μηπως θα έπρεπε;
    -------

    Μα, τι λέτε φίλη Παν., πόσο καιρό λείπετε από τη χώρα; Σε πλήρη άνθιση είναι ο θεσμός, και χρησιμοποιείται και από δανειστές που δεν θα φανταζόσασταν ποτέ ότι θα κατέφευγαν σε τέτοια μέσα.

    Διότι, όπως σωστά είπε και ο αυτοκράτωρας Βεσπασιανός, το χρήμα δεν μυρίζει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Univers said...
    Περί συμμετοχής σε τηλεοπτικά panels:

    Υπάρχει κανείς που πιστεύει στ' αλήθεια ότι η παρουσία του Νίκου Δήμου, του Σαράντου Καργάκου, του Χρήστου Γιανναρά, του Πάσχου Μανδραβέλη (ενδεικτικά μόνον μερικά ονόματα) στα τηλεοπτικά ιδιωτικά παράθυρα θα έριχνε λίγο φως στον ζόφο του τηλεκανιβαλισμού;

    .....

    Υ.Γ.: Εξαίρεση από τα ιδιωτικά κανάλια μέχρι τώρα ο SKY.

    Πεμ Δεκ 14, 03:19:34 μμ

    **************

    Και όμως έχω δει πολύ ωραίες συζητήσεις στην κρατική τηλεόραση.
    Τις προάλλες είδα μια πολύ ωραία συζήτηση για τον μηχανισμό των Αντικυθήρων.

    Τον Νίκο Δήμου όμως δεν θέλω να τον δω δίπλα στον Κακαουνάκη και στον Τράγκα!
    Θα του κάνω μήνυση αν κάνει κάτι τέτοιο!!! lol!

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Καλησπέρα!
    Μόλις διάβασα το σημερινό ποστ και δεν ξέρω από που να αρχίσω και που να τελειώσω!
    Το έχω βιώσει ακόμη και στη δική μου δουλειά!
    Συχνά νιώθω πως είμαι 2 άνθρωποι!
    Ο εμπορικός και ο καλλιτεχνικός!

    Και το κορυφαίο είναι όταν έρχονται σε μένα ζητώντας το καλλιτέχνικό μου στοιχείο στην εμπορική του μορφή(έλεος!!)

    Συχνά πελάτες με μπερδεύουν (είναι ένας εδώ που φτιάχνει κάτι τρελά πράγματα)
    Εγώ είμαι κυρία μου!
    Εσείς είστε? Νόμιζα πως είσασταν οι ιδιοκτήτης!!!!

    Το καλλιτεχνικό από μόνο του μάλλον θα με έκανε συμπαθή αλλά μάλλον πεινασμένο.
    Το εμπορικό δεν θα το άντεχα εγώ, οπότε συμβιβάζομαι και έτσι είμαι χορτάτος και κάνω και το "κέφι μου"

    Προχτές βιομήχανος με κάλεσε στο τηλέφωνο (δεν το είχε κάνει ποτέ) για να με ευχαριστήσει για κάτι που του έστειλα σε μια υποχρέωση που είχε!
    Περιτό να πω πως όταν το έστελνα ήμουν πολύ προβληματισμένος(δεν μου άρεσε καθόλου!


    ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΤΖΑΜΠΑ! ΟΧΙ ΑΛΛΟ ΤΖΑΜΠΑ!

    Και κάτι που έχω γράψει νομίζω σχετικό:


    ΠΟΡΝΕΙΟ
    Υγρασία, βρώμικοι τοίχοι, κόκκινα χρώματα,
    μοκέτες καμένες από σβησμένα τσιγάρα,
    καρέκλες ξεχαρβαλωμένες και σύννεφα καπνού΄
    η τσατσά ζητάει τα λεφτά για ένα γαμήσι.

    Πορνείο

    Εκείνη μυρίζει ένα περίεργο άρωμα,
    που θαρρείς καμμιά άλλη δεν έχει ξαναφορέσει,
    άναμεικτο από τη υγρασία του πορνείου,
    την θλίψη της καρδιάς της
    και την μυρωδιά των αντρών που πήρε όλα αυτά τα χρόνια.

    Πόρνη

    Ζαλισμένος από το άρωμα της,
    χαϊδεύω το στήθος της,
    γλείφω τις ρώγες της,
    την ακούω να βογγάει. Ψεύτικα.
    Το οργανό μου σκληραίνει στα έμπειρα χέρια της.
    Παρασύρομαι στον κόσμο της ηδονής. Χύνω

    Πελάτης

    Το γρήγορο γαμήσι σε ένα φθηνό πορνείο,
    χωρίς συναίσθημα, χωρίς πάθος,
    γαμώντας μια πόρνη,
    που φωνάζει από συνήθεια.

    Εσυ

    Που διαβάζεις αυτές τις γραμμές
    και σοκάρεσαι.
    Υποκρίνεσαι πως δεν ξέρεις οτι υπάρχουν πορνεία,
    δεν ξέρεις πως υπάρχουν πόρνες
    και ποτέ δεν θα πήγαινες εκεί,
    κι όμως εκπορνεύεσαι κάθε μέρα
    και βογγάς από συνήθεια στους πελάτες του πορνείου σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  58. Κανείς δεν υποχρεώνει κανέναν πνευματικό άνθρωπο να κάνει οτιδήποτε. Όλα γίνονται στο πλαίσιο της προσφοράς και της ζήτησης.

    Ωστόσο αν οι πνευματικοί άνθρωποι πληρώνονταν, απλά θα μετατρέπονταν σε κάτι σαν «δικηγόροι»(ήδη αυτό έχει γίνει με τους δημοσιογράφους των εφημερίδων) των εργοδοτών τους.

    Πάντως μην νομίζετε ότι όλοι θα ήθελαν να πληρώνονται.

    Εγώ προκαλώ(χωρίς να σημαίνει ότι το συνιστώ) τον κ. Δήμου εφόσον λέει «ΤΙΠΟΤΑ ΠΙΑ ΤΖΑΜΠΑ» να φτιάξει ένα λογαριασμό στο pay pal και να τον δημοσιεύσει στον blog ώστε όποιος θέλει από τους συμμετέχοντες να μπορεί να κάνει μια δωρεά.

    Θα το κάνει ; και αν όχι γιατί ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. miracle
    εγώ δεν είπα να γίνουν μισθωτοί - αυτό θα ήταν φοβερό! Αλλά να αποζημιώνονται για κάθε συνέντευξη ή διάλεξη.

    Όσο για τον κύριο Δήμου εργάστηκε σκληρά μερικές δεκαετίες για να έχει την ελευθερία και την άνεση να μην πληρώνεται.

    Οι νέοι ανθρωποι όμως;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Όταν το Δήμου και το Μανδραβέλη τους χωρίζουν μερικά κόματα απ΄ τον Καργάκο και το Γιανναρά, είναι σαν να προσπαθείς να γεφυρώσεις τη μέρα με τη νύχτα, σε ένα δευτερόλεπτο δρόμο. Το ανακουφιστικό είναι ότι αυτή η παράδοξη γειτνίαση με έκανε για μια στιγμή να σκεφτώ: τουλάχιστον σε αυτή τη χώρα δεν πουλάει ούτε ο πολυτελώς συσκευασμένος σκοταδισμός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. zontas
    κάποτε είχε γίνει μία επική τετράωρη αντιπαράθεση Γιανναρά-Δήμου (συμπαριστάμενοι από την μία η ΄Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος, από την άλλη ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς - συντονιστής ο Δημ. Τσάτσος) στο Goethe. Το οποίο ενδιαφέρθηκε να δημοσιεύσει την απομαγνητοφώνηση της συζήτησης σε βιβλίο. Όλοι το δεχτήκαμε - αλλά στο τέλος ο Γιανναράς υπαναχώρησε. Το Θέμα: Ελλάδα και Δύση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Επί της ουσίας συμφωνώ με την αρχική δημοσίευση του ΝΔ. Παρόλαυτα έχω μια ένσταση:

    Πιστεύω ότι κακώς περιορίζεται το ζήτημα της εκμετάλλευσης από τα ΜΜΕ αποκλειστικά στους αυτοπροσδιοριζόμενους ως «διανοούμενους», «πνευματικούς ανθρώπους» ή ότι άλλο.

    Η χρησιμοποίηση από τα Μέσα του οποιουδήποτε προσώπου δεν απολαμβάνει άμεσα ή έμμεσα ανταποδοτικά ωφελήματα (οικονομικές απολαβές ή επαγγελματικά/οικονομικά αξιοποιήσιμη προβολή) από την εκεί παρουσία του καθώς και από την όποια βραχυχρόνια υπηρεσία εκεί παρέχει, είναι νομίζω το ίδιο κατακριτέα.

    Δεν πρόκειται δηλαδή για ζήτημα για που αφορά αποκλειστικά στο σινάφι των "πνευματικών ανθρώπων" κατά την γνώμη μου.

    Π.χ. ο Χ Ιατροδικαστής (και δημόσιος λειτουργός) που καλείται σε μια τηλεοπτική εκπομπή για να καταθέσει χωρίς αμοιβή την άποψη του σχετικά με το Ψ έγκλημα θεωρείτε ότι συνεισφέρει λιγότερο από τον Ζ απεραντολογούντα και άσχετο με την οποιαδήποτε παραγωγική διαδικασία Διανοούμενο-Μαϊντανό?

    Ή μήπως ο κλειδαράς που καλείται ως ειδήμων επί των μέτρων ασφαλείας κατά των διαρρήξεων σε κεντρικό δελτίο ειδήσεων (χωρίς να αναφέρεται το όνομα του και η έδρα της επιχείρησης του) παρέχει λιγότερο σημαντική υπηρεσία από τον Χ αμπελο-φιλοσοφούντα Συγγραφέα?

    Πάντως τελικά, και ως πολίτης-τηλεθεατής, εύχομαι να υπήρχαν - στο σχεδόν ερημικό ελληνικό τηλεοπτικό τοπίο - κάμποσες παραγωγές-οάσεις όπως «εκείνες» οι βραχύβιες «Περιπέτειες Ιδεών» του οικοδεσπότη, και ας μην πληρωνόταν κανείς από τους προσκεκλημένους ... Μικρή η ζημιά, μεγάλο το όφελος, πιστεύω ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Antvol
    Σε παρακαλώ, μπορεις να μου το διευκρινησεις;
    Ξερω ότι εχουμε γοριλλες, αλλά εχοτμε επίσημα γραφεια που διαφημιζονται σαν "bill collectors"? Δηλαδη αν ανοιξεις τον χρυσο οδηγο θα τους βρεις;
    Το έχουμε αυτο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. " Nikos Dimou said...

    Όσο για τον κύριο Δήμου εργάστηκε σκληρά μερικές δεκαετίες για να έχει την ελευθερία και την άνεση να μην πληρώνεται. "

    τι μου θυμίσατε τώρα..

    προ ενός έτους περίπου μιλούσα με ένα ζευγάρι(45άρηδες), "ερευνητές" στο Δημόκριτο..
    Η συζήτηση πήγε στο Νίκο Δήμου και στο έργο του..
    μετά από λίγη ώρα "διαφωνιών" -ενώ έλεγαν πως σας διάβαζαν και ανέφεραν πράγματα που έχετε πει ή γράψει σε άρθρα σας κλπ, κάτι μου έλεγε πως δεν σας "γνώριζαν", ούτε καταλάβαιναν ποιος είστε ή τι κάνατε-, μου είπαν εν τέλει
    "εντάξει, καλός μωρέ ο Δήμου, αλλά να,
    ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΟΥΛΕΨΕΙ ΠΟΤΕ ΣΤΗ ΖΩΗ ΤΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ!.."

    Σε αυτό το σημείο σταμάτησα τη συζήτηση και την προσπάθεια να τους πείσω, και απλά κούνησα το κεφάλι με νόημα..

    αυτό πιστεύω λέει πολλά για την "νοημοσύνη" των "ΝεοΕλλήνων αστών"..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. k2825
    Σαφώς η διαμαρτυρία μου αφορά τους πάντες και πανεπιστημιακούς και τεχνικούς. Εστίασα στους συγγραφείς επειδή τυχαίνει να είμαι τοιούτος.

    Στις βραχύβιες "Περιπέτειες Ιδεών" είχα πείσει τον παραγωγό να δίνουμε ένα αξιοπρεπές δώρο σε κάθε επισκέπτη.

    en plw
    συμμερίζομαι την απορία σας. Η τηλεόρασή μας είναι αφελής από πλευράς μάρκετινγκ. Δεν ενδιαφέρεται για την ποιότητα, την αγοραστική δύναμη και το ενδιαφέρον του κοινού - αλλά μόνο για τα μεγάλα νούμερα.
    Το niche marketing της είναι άγνωστο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. adhoul
    τι μου θυμίσατε τώρα...

    έχω ακούσει για μένα, από αξιόπιστες πηγές, που μάλιστα επέμεναν και όταν αμφισβητήθηκαν...

    - πως έχω πάρει μεγάλες προίκες (ούτε δραχμή)

    - πως έχω κληρονομήσει πολλά (μόνον χρέη)

    - πως είμαι μασόνος (και άρα...)

    και ότι άλλο παρανοϊκό μπορεί να βάλει ο νους σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. @ Zontas:

    Υποννοείτε ότι εις εκ των τεσσάρων δικαιούται να φέρει την ταμπέλλα του σκοταδιστή πολυτελείας; Δεν γνωρίζω κανένα προσωπικώς, αλλά τα κείμενα όλων εκπέμπουν φως όχι σκότος.

    Το να κρεμάμε μία ταμπέλλα στο λαιμό όσων η άποψη μας ενοχλεί είναι η καλύτερη μέθοδος για να τους ακυρώσουμε. Πλέον κανείς δεν προσέχει το περιεχόμενο των όσων λένε, αλλά το απαξιωτικό προσωνύμιο που φέρει η ταμπέλλα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. @ enplw:

    Η παράθεση αφορά την ποιότητα των κειμένων τους και όχι ενδεχόμενη σύμπλευσή τους.

    Πρέπει να ακούμε αποκλίνουσες απόψεις, όχι μόνο αυτές που μας ικανοποιούν, αντηχώντας τις προσωπικές μας προτιμήσεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. univers
    αν πρόκειται να εκπέμπω το φως του Γιανναρά ή του Καργάκου - προτιμώ το σκότος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Καλησπέρα!

    Συμφωνώ με το post, αν και είμαι άνθρωπος που ξεπέρασα πολύ γρήγορα την επιθυμία να αλλάξω τον κόσμο. Όταν πουλάω το τομάρι και μου δεν το πληρώνομαι καλά, απλά φεύγω και ψάχνω να το πουλήσω ακριβότερα. Κάνω λάθος, το ξέρω. Είναι ο μόνος λόγος που θεωρώ τον εαυτό μου παρτάκια. Αλλά ο αναμάρτητος...

    Με την ευκαιρία: Πριν από ένα μήνα περίπου σας αποχαιρέτησα για μία δουλειά. Δυστυχώς τα πράγματα δεν πήγαν καλά και αποχώρησα (πάλι). Οπότε είμαι ξανά πίσω μαζί σας.

    Μου λείψατε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Μικρός ονειρευόμουν να γίνω συγγραφέας, διάσημος και πλούσιας να ταξιδεύει τον κόσμο και όλοι να κρέμονται από τα χείλη μου. Όνειρο απατηλό, καθότι όταν μεγάλωσα έμαθα ότι ο κόσμος είναι γεμάτος από κάθε λογής ψώνια. Ψώνια που θέλουν να γίνουν Μαντόνες στην θέση της Μαντόνα, Ρολαντίνηδες στην θέση του Ρολαντίνο και πάει λέγοντας χωρίς σταματημό. Αλίμονο, αυτό έλειπε να τους πληρώναμε την κάθε βλακεία που φτύνουν. Θα είχαμε φαλιρίσει προ πολλού, εμείς οι υπόλοιποι που δεν ανήκουμε στην πνευματική προλεταρία αλλά στο κατώτατο είδους του ανθρώπου, του χόμο λίβελους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. κ.Δήμου:
    Κατ'αρχήν να πώ ότι σας διαβάζω πολλά χρόνια. Θεωρώ ότι δεν είστε ένας συνηθισμένος συγγραφέας.
    Δεν είναι σε θέση ένας συνηθισμένος συγγραφέας να γράφει γιά όλα, παντού, και να διαβάζεται από όλους, ανεξαρτήτως ηλικίας, αντικειμένου, ενδιαφέροντος κλπ.

    Δεν είναι σε θέση ένας συνηθισμένος συγγραφέας να στήσει, να λειτουργήσει και να κάνει επιτυχημένη μία διαφημιστική εταιρεία. Ισως να ήθελε πολύ, αλλά δεν μπορεί. Αυτό είναι μία έξτρα ικανότητα. Πρόσθετη.

    Πώς είναι δυνατόν κάποιος που έχει κάνει κάτι τέτοιο να μην μπορεί να πουλήσει τον εαυτό του; Παροχή υπηρεσιών είναι. Στην παροχή υπηρεσιών τί πουλάμε δηλαδή εκτός από τον εαυτό μας;

    Ως διαφημιστής θα μπορούσατε να πάρετε έναν συγγραφέα και να τον κάνετε φίρμα. Τί κάνουν οι εκδότες; Κάτι διαφορετικό;
    Ισως να υπάρχει κάτι άλλο αρνητικό: Ισως να είναι αρνητική γιά τον αναγνώστη η εικόνα του συγγραφέα / επιχειρηματία. Ισως, δεν είμαι σίγουρος. Αλλά αυτό είναι άλλο θέμα.

    yannis h:
    Δεν νομίζω ότι είναι τόσο θέμα το δίκτυο διανομής. Και άς μην το λέμε δίκτυο... σιγά... Δεν αξίζει βαρύγδουπο τίτλο. Κάποιες αποθήκες είναι. Είναι κάτι περισσότερο;

    Ενα γνωστό όνομα δεν γίνεται να αγνοηθεί από κανέναν, γιά έναν μόνο λόγο: επειδή θα πουλήσει οπωσδήποτε.

    Γιά φαντασθείτε -άς πούμε- "Τα άπαντα της Γωγώς Μαστροκώστα", από τις εκδόσεις "Γωγώ SA". Best Seller αυθημερόν.

    Ενα όνομα γίνεται γνωστό μέσω της διαφήμισης. Και στην διαφήμιση έχει πρόσβαση οποιοσδήποτε, αρκεί να πληρώσει.
    Πόσο κάνει ένα "μπανεράκι" σε ένα καλό site; Πόσο κάνει ένα τέταρτο σελίδας σε ένα μεγάλο περιοδικό; Σε κάποια free press;

    Και μιλώντας γιά προώθηση, παραπάνω και γενικώς, δεν αναφέρθηκα, ούτε και θέλω να αναφερθώ ποτέ στην δωρεάν: στους "κριτικούς". Αυτούς τους διάφορους... Μου ανακατώνεται το στομάχι.

    Τώρα, άν κάποιος, όσο καλός κι αν είναι, δεν έχει κολλητούς κριτικούς, ούτε και λεφτά σε συνδυασμό με κάποιες λίγες γνωριμίες γιά να πληρώσει διαφήμιση, έ τότε, δεν γίνεται τίποτα: Επιστρέφουμε σε αυτά που έλεγε ο κ.Δήμου σε αυτό το εκπληκτικό κομμάτι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Σχετικά με τον κεντρικό πυρήνα του κειμένου του Κ.Δήμου συμφωνώ πλήρως. Πιστεύω όμως πως γίνεται μια συνηθισμένη παρανόηση σχετικά με την τηλεόραση από πολλούς σχολιαστές στο blog. Έχει κακώς εντυπωθεί στο ασυνείδητό μας πως η τηλεόραση πρέπει να είναι υπεύθυνη για την ψυχαγωγία μας, την ενημέρωσή μας και την καλλιέργειά μας. Αυτό όμως είναι αδύνατο. Τα προιόντα της, συνήθως, είναι εύπεπτα και εφήμερα. Η αλήθεια και το ενδιαφέρον βρίσκονται αλλού. Δεν με ενδιαφέρει πια να δω τον Κ.Δήμου στο γυαλί. Το blog του μου προσφέρει όσα 100 εκπομπές που θα τον φιλοξενούσαν. Τα κείμενα διάφορων διανοούμεων φιλοξενούνται σε πολλές εφημερίδες αλλά και στο διαδίκτυο. Στο ραδιόφωνο υπάρχουν εκπομπές διαμάντια. Όλα αυτά θέλουν βέβαια ανασκαφή. Έχουμε δώσει στη ηλεόραση διαστάσεις που δεν της αξίζουν. Όλα είναι γύρω μας και ευτυχώς με τις νέες τεχνολογίες είναι και εύκολα προσβάσιμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. " Nikos Dimou said...
    κάποτε είχε γίνει μία επική τετράωρη αντιπαράθεση Γιανναρά-Δήμου (συμπαριστάμενοι από την μία η ΄Άλκη Κυριακίδου-Νέστορος, από την άλλη ο Κωνσταντίνος Τσουκαλάς - συντονιστής ο Δημ. Τσάτσος) στο Goethe. "


    Αυτό θα ήταν πραγματικά μία εξαιρετική εμπειρία αν το βλέπαμε-ακούγαμε-διαβάζαμε.
    προσωπικά εκτιμώ τον Χρ.Γιανναρά από τα βιβλία του και ας μη συμφωνώ σε πολλά.

    Κρίμα που ακόμα δεν είναι προσβάσιμα τέτοια γεγονότα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. aggelos-x-aggelos said...
    "Συμφωνώ με το post, αν και είμαι άνθρωπος που ξεπέρασα πολύ γρήγορα την επιθυμία να αλλάξω τον κόσμο".

    O Καζαντζάκης (μαζί με άλλους) έλεγε "Νέος σημαίνει να θέλεις να αλλάξεις τον κόσμο", άρα αν έχει δίκιο απλώς πάψατε πολύ γρήγορα να είστε νέος.

    Nikos Dimou said...
    "...Όσο για τον κύριο Δήμου εργάστηκε σκληρά μερικές δεκαετίες για να έχει την ελευθερία και την άνεση να μην πληρώνεται.

    Οι νέοι ανθρωποι όμως;"

    Αρχικά θα μας αρκούσε που και που να μας ακούγατε (οι μεγάλοι) και να απαντούσατε στους προβληματισμούς μας. (Επί της ουσίας).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Nikos Dimou said: "Αλεξάνδρα (όνομα πολύ αγαπημένο) κάποτε μου είχε πει η Κική Δημουλά:

    "Νίκο, μόνο αν φαλιρίσεις και ζητιανεύεις στην Σταδίου, θα ανακράξουν όλοι: αληθώς ήτο πνευματικός άνθρωπος!"

    ----

    κύριε δήμου :)
    σοφές κουβέντες από μια μεγάλη κυρία. αλλά μιλάμε για διαστροφή μιας πραγματικότητας και από ότι βλέπω είναι ιδιαίτερα αποδεκτό ακόμα και στις μέρες μας. σε μια ελλάδα που δεν διαβάζει, που δεν παρακολουθεί τέχνες, που θεωρεί το κάθε είδος τέχνης απόμακρο και ελιτίστικο και σίγουρα περιττό (δεν γενικεύω αλλά ένα μεγάλο μερίδιο του πληθυσμού είναι έτσι).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Δυστυχώς τα πρακτικά της συζήτησης επεστράφησαν διορθωμένα στο Goethe για την έκδοση και έμειναν εκεί.

    h constantinos έχετε ακούσει που λένε "ο παπουτσής ξυπόλητος κι ο ράφτης μπαλωμένος";
    Μου είναι αδύνατο να κάνω promotion για τον εαυτό μου. Αντίθετα, με τον φόβο να μην θεωρηθώ "διαφημιστής" έχω κάνει ένα σωρό λάθη και παραλείψεις. Σε μεγάλο βαθμό είμαι υπεύθυνος για τις κακές σχέσεις μου.

    axilleas
    Δεν συμφωνώ για την TV. Λέτε "Αυτό όμως είναι αδύνατο. Τα προιόντα της, συνήθως, είναι εύπεπτα και εφήμερα".
    Αν παρακολουθήσετε έστω και για μερικές μέρες την ARTE Θα μείνετε άναυδος... Αλλά και μία βόλτα σε αξιοπρεπείς δορυφορικές θα σας κάνει να αλλάξετε γνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Γνωρίζω μόνο (δυστυχώς) την ελληνική τηλεόραση (δεν έχω δορυφορική). Η παρατήρησή σας εντάσσεται στα πλαίσια των "ανασκαφών" που ανέφερα και σας ευχαριστώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. την τιβι για ποιο λογο την μπλεκουμε στην κουβεντα;

    καθε συνετος ανθρωπος ειναι αυτονοητο πως δε συμμετεχει σε καραγκιοζιλικια

    με εξαιρεση ελαχιστες εκπομπες ειναι ντροπη οχι μονο να συμμετασχεις αλλα και να παρακολουθεις τβ

    για πολλα χρονια εκανα ραδιοφωνικες εκπομπες και εδινα καποια γραπτα σε μουσικα σαιτ για το κεφι μου και χωρις να παρω ποτε χρηματα

    πλεον απεχω και δεν νομιζω να κανω ποτε τιποτα χωρις να πληρωθω

    οικονομικα ειμαι ανεξαρτητος αλλα δεν θελω πλεον να αφιερωσω κεφι προσπαθεια και χρονο για καποιον αλλον

    βεβαια ειχα αλλα πλας (δωρεαν παρακολυθηση λαιβ,προμο σιντι κλπ)αλλα νομιζω πως μεσα μου μιλαει πλεον το εγωιστικο γονιδιο

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. @Univers
    Δυστυχώς αγαπητέ εσχάτως και η κρατική (διάβαζε συνδρομητική με το στανιό) τηλεόραση ξοδεύει τεράστια ποσά όχι για να καλεί πνευματικούς ανθρώπους σε συζητήσεις αλλά για να αποκτά τα δικαιώματα προβολής στο κλωτσοσκούφι, το μεγάλο μας εθνικό αφιόνι. Βέβαια υπάρχουν και συζητήσεις και μάλιστα σε πολιτισμένα πλαίσια, αλλά μέχρι πόσο ακόμα;

    ---
    Κι εγώ διαφωνώ με τη συμφωνία της με τους συλλόγους. Πράγματι απαράδεκτη. H κρατική τηλεόραση έχει τα δικά της προβλήματα και αδυναμίες, όμως συγκρινόμενη με όλα τα ιδιωτικά κανάλια, παραμένει η μοναδική όαση πολιτισμού και ποιότητας στο τηλεοπτικό τοπίο της χώρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. human cannonball said...
    "Η "εκπόρνευσή" αυτή δεν σας έδωσε κάτι χρήσιμο στην πνευματική σας ενασχόληση; Με ενδιαφέρει ιδιαίτερα η άποψή σας."


    Ήταν μία μαθητεία στη ζωή και στην οικονομία της έκφρασης. Ωστόσο κράτησε αρκετά - είκοσι ολόκληρα χρόνια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. @ Nikos Dimou:

    Διακρίνω εμπάθεια; Τα πάθη ανθρώπινα...
    Εν πάσει περιπτώσει, ευτυχώς οι αναγνώστες σας έχουν την πολυτέλεια να απολαμβάνουν κείμενα όλων σας χωρίς ενοχές.

    Συγχωρήστε μου το θάρρος, αν το θεωρήσετε υπερβολικό για ένα νεοφερμένο στο σαλόνι σας, αγαπητέ οικοδεσπότα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. "«Δεν φτάνει που σε προβάλλουμε - νέον άνθρωπο!» ήταν η αγανακτισμένη απάντηση."

    Εγώ έγραφα τη στήλη κινηματογράφου σε ένα περιοδικό για περίπου ένα χρόνο άνευ χρημάτων/κάρτας ελευθέρας για τα σινεμά. Τέλος αποφάσισα να ζητήσω χρήματα για την εργασία μου και μου απάντησαν αηδιασμένοι (όχι αγανακτισμένοι). Με αποκάλεσαν θρασύ και υπερόπτη, κρατώντας την πόρτα ανοιχτή από το πόμολο..:p

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. @ΝΔ
    Η σημερινή μορφή της ιδιωτικής τηλεόρασης είναι μια μορφή «πατερούλη» δικτατορίσκου

    Νομίζω το αντίθετο. Η ιδιωτική τηλεόραση είναι το πιο δημοκρατικό μέσο καθώς βασίζεται μόνο και μόνο στην τηλεθέαση. Αν το πρόγραμμα το βλέπουν, παίζει. Αν δεν το βλέπουν δεν παίζει.
    (Προσωπικά μετά απο τις προάλλες που είχαν το γιαγιά του φερόμενου σαν βιαστή με την πλάτη στο φακό 3 ώρες, αποφάσισα να κάνω αποχή και δεν βλέπω παρά μόνο τις ειδήσεις των 9 στη νετ - κέρδος μιάς εβδομάδας η ανάγνωση ενός βιβλίου / Σχέδιο Ανναν το Μυστικο Παζάρι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. solon said...
    @ΝΔ
    "H σημερινή μορφή της ιδιωτικής τηλεόρασης είναι μια μορφή «πατερούλη» δικτατορίσκου".

    Ουδέποτε έγραψα τέτοια φράση!

    univers said...
    "@ Nikos Dimou:
    Διακρίνω εμπάθεια;"

    Καμία. Απλώς ριζική αντίθεση στις απόψεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. univers

    δεν κρεμάω καμμία ταμπέλα αβασάνιστα και ούτε έχω προσωπικό όφελος να ακυρώσω το Γιανναρά ή τον Καργάκο. Με ξάφνιασε το τσουβάλιασμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Οι θιασώτες της "ελεύθερης αγοράς" και του "ακραιφνούς καπιταλισμού", ας αναλογιστούν με βάση αυτό το ποστ (και τα σχόλια που έγιναν) πού ακριβώς έχουν κάνει λάθος στις εκτιμήσεις τους.

    Όταν η τέχνη, η διανόηση και το "πνεύμα" γενικότερα, γίνονται "καταναλωτικά" προϊόντα, θα κριθούν με βάσει την λογική (ακόμα κι αν φαίνεται ...παράλογη) της αγοράς. Προσφορά και ζήτηση. Διαφήμιση και "τζάμπα". Και ό,τι άλλο μας "υπαγορεύει".

    Αν δε αρέσει σε κάποιους, υπάρχουν κι άλλοι που περιμένουν στην ουρά για ...ψίχουλα (ενδεχομένως να είναι διατεθειμένοι να πληρώσουν κι από πάνω).

    Η λογική της αγοράς είναι αμείλικτη και δε χωρούν συναισθηματισμοί και "ποιότητες". Όποιος φέρνει χρήμα (ή μειώνει έξοδα) πληρώνεται. Όποιος δεν το κάνει, μένει στα ...αζήτητα. Έχω πάθει κι έχω μάθει ;)

    Ή θα διεκδικήσετε την minimum αμοιβή σας (ακόμα και με κίνδυνο να χάσετε τη "δουλειά" από κάποιον ...φτηνότερο - όπως πολύ σωστά ανέφερε ο Heinz) ή θα προσπαθήσετε να εκμεταλλευτείτε τις περιστάσεις με άλλον τρόπο, ώστε να προσδοκάτε σε μελλοντικό οικονομικό όφελος (διαφήμιση, προβολή, ειδικές συμφωνίες) ή θα βρείτε κάτι άλλο για να κερδίζετε τα προς το ζειν - κι αν σας μένει χρόνος, θα κάνετε και αυτό που αγαπάτε, χωρίς το άγχος της επιβίωσης...


    Ή θα στείλετε email στον πόντικα, να σας συμβουλεύσει πώς θα πετύχετε αυτό που θέλετε - με το ...αζημίωτο φυσικά ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Και πάλι για την TV:
    Το καλύτερο αντίδοτο στις κραυγές της ζώνης των οκτώ: Τα θηρία του SKY. Απείρως προτιμότερο να βλέπεις τις λεοπαρδάλεις, τους πίθωνες, τους μπαμπουΐνους, τα λιοντάρια, τις ιοβόλες έχιδνες και τους προϊστορικούς δεινόσαυρους του National Geograpic από τους συνωστιζόμενους στα "παράθυρα" για μια θέση στη δημοσιότητα και λίγο τηλεοπτικό χρόνο (για να μην πούμε για τις σκοπιμότητες και την χειραγώγηση της κοινής γνώμης από τους καναλάρχες).
    Και ακολούθως δελτίο ειδήσεων στην ΝΕΤ ή αργότερα στον SKY.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Ας το παραδεχτούμε κι ας μην κάνουμε σα να ανακαλύψαμε την Αμερική (η αλήθεια είναι πικρή πολλές φορές):

    ΕΤΣΙ λειτουργεί η αγορά - έστω η ελληνική. Ακόμα κι αν ισχυριστούμε πως είναι "στεβλή", "ανώμαλη" και "άδικη", αυτό ΠΡΑΚΤΙΚΑ δεν αλλάζει τίποτα και δεν πρόκειται να δώσει δεκάρα (κυριολεκτικά) για τους "ευσεβείς" μας πόθους και τα "ποιοτικά" μας κριτήρια και "δημιουργήματα".

    Φαίνεται πως προτιμά άλλα ...προϊόντα, τα οποία και πληρώνει αδρά. Η τηλεόραση θα προβάλλει τους κατ' εμάς "καραγκιόζηδες" επειδή ΕΚΕΙΝΟΙ πουλάνε. Η μουσική βιομηχανία θα προωθεί άμουσα παιδάκια που συμμετέχουν σε ριάλιτι ως ...τραγουδιστές επειδή ΕΚΕΙΝΑ πουλάνε. Και οι εκδότες θα προτιμήσουν να επενδύσουν σε ελαφρά αναγνώσματα "της παραλίας" παρά σε "ποιοτικά" βιβλία επειδή ΕΚΕΙΝΑ πουλάνε.

    (Κι ο Ροναλντίνιο θα τσεπώνει μια περιουσία (με τα δικά μας μέτρα) από τον ΟΠΑΠ, απλά για να τραβήξει κάποια χαρτάκια από μια κληρωτίδα - να έπαιζε και λίγο μπάλα τουλάχιστον)

    Αν αύριο "πουλάει" ο Δήμου στα κανάλια, μαζί με την κάθε "πρόσκληση", ο "manager" του θα διαπραγματεύεται την αμοιβή του - και θα κρατά κι ένα καλό χαρτζιλίκι για τον ...κόπο του (θα σε φάω Πανάσχημη - μου έκλεψες την πρόταση :)))

    Δεν μπορούμε να έχουμε ΚΑΙ την πίτα ολόκληρη ΚΑΙ τον σκύλο χορτάτο...

    Προσωπικά, βεβαίως, δε συμφωνώ με αυτό το σύστημα, αλλά αν θέλω να κερδίσω χρήμα από αυτό, θα πρέπει να παίξω (και παίζω) με τους ΔΙΚΟΥΣ ΤΟΥ κανόνες.

    Τουτέστιν ή θα ικανοποιήσουμε κάποια υπάρχουσα "ζήτηση" ή θα ...δημιουργήσουμε μια νέα!


    Υ.Γ. Και το να τα βάζουμε με την "άτιμη κοινωνία" (και τον "χαμηλού επιπέδου" νεοέλληνα) δεν πρόκειται να μας βοηθήσει. Ή θα "προσαρμοστούμε" σε αυτή ή θα προσπαθήσουμε να την ...αλλάξουμε (εγώ είμαι μέσα πάντως - άλλος κανείς;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Προτείνω στο αφεντικό μια νέα επιχειρηματική ιδέα για να βγάλει (και μεις οι "νέοι" μαζί του) χρήμα από το πνευματικό του έργο (το online τουλάχιστον):

    Όποιος κάνει σχόλιο στο blog θα πληρώνει σε ένα PayPal account ένα συμβολικό ποσό (ας πούμε δυο ευρώ).

    Όποιος κάνει κατοστάρα, θα πληρώνεται από αυτό το account με το 10% των μέχρι τότε εισπράξεων (δηλαδή στο παράδειγμά μας 20 ευρώ).

    Όποιος κάνει διακοσάρα, θα πληρώνεται με το 10% των μέχρι τότε εισπράξεων (για το παράδειγμά μας 40 ευρώ) κ.ο.κ.

    Όποιος κάνει 666άρα, θα πληρώνεται με το ...50% των μέχρι τότε εισπράξεων - για το παράδειγμά μας ...666 ευρώ!

    Προτείνω μάλιστα η πληρωμή να γίνει "αναδρομικά" και για τα προηγούμενα ποστ ;)

    (δε νομίζω να διακρίνει κανείς την παραμικρή "ιδιοτέλεια" στην πρότασή μου)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. SOLON said...
    @ΝΔ
    Η σημερινή μορφή της ιδιωτικής τηλεόρασης είναι μια μορφή «πατερούλη» δικτατορίσκου

    Νομίζω το αντίθετο. Η ιδιωτική τηλεόραση είναι το πιο δημοκρατικό μέσο καθώς βασίζεται μόνο και μόνο στην τηλεθέαση. Αν το πρόγραμμα το βλέπουν, παίζει. Αν δεν το βλέπουν δεν παίζει.

    ---
    Αυτή είναι η μόνιμη απάντηση του κάθε παρουσιαστή ή καναλάρχη για να δικαιολογήσει τα σκουπίδια που παρουσιάζει. Κι όμως είναι 100% λάθος.

    Πρώτον, το ότι βλέπω ένα πρόγραμμα, δεν σημαίνει ότι εγκρίνω και το περιεχόμενό του. Υπήρξε παλιότερα και σχετική δημοσκόπηση που έβγαλε πρώτη σε ποσοστό ικανοποιημένων τηλεθεατών την κρατική τηλεόραση. Πολλοί έβριζαν τα κανάλια που έβλεπαν, αλλά τα έβλεπαν. Η τηλεόραση ασκεί ένα ιδιότυπο μαγνητισμό στον τηλεθεατή.

    Δεύτερον, ο ρόλος της τηλεόρασης είναι αμφίδρομος. Δηλ. εθίζει το κοινό της σε προγράμματα χαμηλού επιπέδου, και μετά επιχαίρει για την υψηλή τηλεθέαση αυτών των προγραμμάτων.

    Συμπέρασμα. Η τηλεθέση δεν είναι ψήφος εμπιστοσύνης. Για να μη μιλήσουμε βέβαια και για το πόσο αντικειμενικές είναι οι μετρήσεις που βλέπουμε.

    Πιστεύω πως θα πρέπει να μπουν ΠΟΛΥ αυστηροί κανονισμοί δεοντολογίας. Κάτι σαν το ΕΣΡ, αλλά με πολύ πιο αυξημένο κύρος και πολύ πιο αυξημένες αρμοδιότητες. Η σημερινή ιδιωτική τηλεόραση έχει πιάσει τον απόλυτο πάτο, και είναι εις βάρος όλων μας.


    (Πιστεύω πως αναφέσθε στο δικό μου σχόλιο, και από λάθος βάλατε @ΝΔ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Και για να συμπληρώσω την πρότασή μου, εννοείται πως το αφεντικό ΔΕΝ θα κάνει (ούτε θα επιτρέπει σε άλλους να κάνουν) ...ζαβολιές!

    Κανένα σχόλιο δε θα σβήνεται permanently, κανείς δε θα δικαιούται να κάνει πάνω από δυο συνεχόμενα σχόλια (ακόμα και κατά λάθος) και ο ίδιος δε θα κάνει "στρογγυλά" νούμερα - άλλωστε τόσο χρήμα θα βγάλει, θα μας φάει και το ...χαρτζιλίκι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. Πανάσχημη said...
    Antvol
    Σε παρακαλώ, μπορεις να μου το διευκρινησεις;
    Ξερω ότι εχουμε γοριλλες, αλλά εχοτμε επίσημα γραφεια που διαφημιζονται σαν "bill collectors"? Δηλαδη αν ανοιξεις τον χρυσο οδηγο θα τους βρεις;
    Το έχουμε αυτο;
    ------

    Όχι, δεν θα τους βρεις στον χρυσό οδηγό. Αλλά τέτοιες δουλειές δεν τις ψάχνει κανείς εκεί. Γεμάτη είναι η Αθήνα, και οι υπηρεσίες τους προσφέρονται και σε άκρως ευυπόληπτες επιχειρήσεις, ας μη συνεχίσω όμως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Στη Ρωμαϊκή εποχή, ο Ρωμαίος έπαρχος μιας ελληνικής πόλης αποφάσισε να φτιάξει ιππόδρομο με μονομαχίες αλά Κολοσσαίο. Οι ντόπιοι διανοούμενοι του είπαν ότι κάτι τέτοιο είναι αντίθετο με την ελληνική κουλτούρα της εποχής και να δοκιμάσει με κάτι πιο λάιτ. Έτσι ξεκίνησε με σκληρές μονομαχίες, αλλά χωρίς σκοτωμούς. Το θέαμα σιγά-σιγά έπιασε και μάζευε πολλούς θεατές. Βήμα βήμα οι μονομαχίες γίνονταν όλο και πιο βίαιες. Σε λίγους μήνες το αίμα άρχισε να ρέει στην αρένα όπως ακριβώς και στο Κολοσσαίο. Το κοινό εκπαιδεύτηκε !!

    Αυτό το είχα δει σε ένα ντοκιμαντέρ του BBC για την αρχαία Ρώμη. Και νομίζω ταιριάζει απόλυτα με την κατρακύλα της ιδιωτικής τηλεόρασης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Κι αν τα δυο ευρώ ανά σχόλιο σάς φαίνονται "ακριβά", μην κολλάτε σε αυτό - ένα απλό παράδειγμα ήταν.

    Θα μπορούσε το αντίτιμο να είναι ΕΝΑ ευρώ ή όποιο άλλο ποσό. Και τα ποσοστά για τις κατοστάρες κλπ. διαφορετικά (π.χ. 20%).

    Επίσης, θα μπορούσε ο γάτος, κατά την κρίση του, να δωρίζει bonus σχόλια σε κάποιους σχολιαστές που είναι τακτικοί "πελάτες" ή/και έχουν κάνει σχόλια που θεωρεί εξαιρετικά. Τα bonus θα ανακοινώνονται μόνο στον αντίστοιχο σχολιαστή με προσωπικό email (ή θα "επιστρέφονται" ως αντίστοιχα ποσά στο δικό του PayPal account), ώστε να μην "ζηλεύουν" και "γκρινιάζουν" οι υπόλοιποι.

    Έχω σκεφτεί και πολλά ακόμα επιμέρους, που θα καταθέσω στο ...επίσημο business plan, το οποίο μπορεί να αναπροσαρμοστεί φυσικά κατά το δοκούν (είμαι ανοιχτός σε αντιπροτάσεις και τροποποιήσεις).

    Το ζητούμενο είναι το παιχνίδι να παραμείνει απλό και επικερδές, χωρίς περιττές διεκδικήσεις και disputes - μη μας φάνε τα φράγκα οι ...δικηγόροι ;)


    JUST THINK ABOUT IT!

    The possibilities are endless!

    The sky is the limit!

    THINK BIG!


    (Καλά, μη βαράτε, σταματώ εδώ - πάντως πήρατε μια ιδέα ΚΑΙ από το "επιχειρηματικό" μου δαιμόνιο :)))

    BTW το εικοσαρικάκι για τη σημερινή κατοστάρα (την έκανα μάλιστα και στα "τυφλά") θα το παραλάβω ή και σεις είστε της "τζάμπα" σχολής;

    Προλετάριοι του Πνεύματος, ενωθείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Η απορία του en plw είναι όντως δικαιολογημένη. Η συνήθης απάντηση που ακούω κι εγώ από τους ειδήμονες είναι: ΄δυστυχώς το 'σύστημα' έχει χάσει το μπούσουλα'. Οι διαφημιστικές και ιδιαίτερα τα μικρά δημιουργικά γραφεία, γίναν παραμάγαζα των media shops. Τα media shops προσπαθούν να εξυπηρετήσουν τις ανάγκες των καναλιών και των μέσων γενικώς, γιατί από τα κανάλια παίρνουν πίσω τα χοντρά δωράκια με τα οποία ζουν ή κουμαντάρουν τους πελάτες. Οι πελάτες συνήθως κοιμούνται τον ύπνο του δικαίου. Ποιός περιμένετε να εξορθολογίσει το σύστημα; Προφανώς μόνο μια νέα γεννιά πελατών που θα ξέρει τι ζητάει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Μεγάλωσα σε μια γειτονιά της Αθήνας μεταξύ Πλ. Βικτωρίας και Αγ. Παντελεήμονα. (Οχι μακρυά από την πανέμορφη τότε Μιχαήλ Βόδα) Ο δρόμος μου ήταν, όπως οι περισσότεροι τότε, χωματόδρομος και η καρδιά μιας γειτονιάς, που όλοι, μικροί και μεγάλοι γνωριζόντουσαν.

    Συνέβαινε μερικές φορές, ενώ έπαιζα με παρέα στον δρόμο, να με πλησιάσει ένας γνωστός «μεγάλος», γυναίκα συνήθως, και να με παρακαλέσει να του κάνω ένα «θέλημα», δηλαδή να του φέρω κάτι από το παντοπωλείο η το φαρμακείο.

    Συνηθιζότανε τότε να αφήνουν στα παιδιά κάτι από τα ρέστα για την εξυπερέτηση που τους έκαναν, «για να αγοράσουν καραμέλλες».

    Η εντολή που είχα από τον πατέρα μου ήταν σαφής και αυστηρή. «Θα επιστρέφεις όλα τα ρέστα και δεν θα δεχθείς ποτέ φιλοδώρημα, όσο και αν επιμένουν».

    Ο πατέρας μου εργαζόταν στην Τράπεζα της Ελλάδος. Είχε αυτοεκπαιδευτεί να αρκείται στον μισθό και το εισόδημά του και να θεωρεί αναξιοπρεπή την αναζήτηση όποιων αμοιβών.

    Οταν, πολύ αργότερα, σαν επαγγελματίας, δυσκολευόμουνα να ζητήσω χρήματα για την δουλειά μου, πολλές φορές θυμήθηκα αυτήν την πατρική νοοτροπία και ζήλευα τους συναδέλφους που έχοντας διαφορετική παιδεία, σαν γόνοι εμπόρων, η ελευθέρων επαγγελματιών τα κατάφερναν καλύτερα στην διαπραγμάτευση της αμοιβής τους.

    Σε μια από τις πιο σημαντικές συνεντεύξεις μου, για την πρόσληψή μου σε κάποια εταιρεία, που τελικώς απέβη πολύ επιτυχής, είχα σκεφτεί πόσα χρήματα θα έπρεπε να ζητήσω. Ευτυχώς η προσφορά έγινε πριν ρωτηθώ για τις απαιτήσεις μου... Και ήταν... υπερδιπλάσια! Ακόμα σκέφτομαι τι γνώμη θα σχημάτιζε ο άνθρωπος και τι θα έχανα, αν προλάβαινα να μιλήσω...

    Με τον καιρό, και καθόλου αβίαστα, έμαθα ότι αν δεν εκτιμούσα σωστά την δουλειά μου εγώ ο ίδιος, δεν μπορούσα να περιμένω να την εκτιμήσουν οι ενδιαφερόμενοι. Πάντα όμως η συζήτηση για την αμοιβή μου με έφερνε σε κάποια αμηχανία. Αν και έμαθα, με τον καιρό, να αξιολογώ σωστά τις υπηρεσίες μου, και οι συγκυρίες με βοήθησαν, αυτήν την εσωτερική αμηχανία, δεν την ξεπέρασα ποτέ.

    Αργησα και δυσκολεύτηκα να μάθω ότι ποτέ και σε καμμιά περίπτωση, ούτε δουλειά ούτε σχέση, δεν πρέπει να υποτιμάμε τον εαυτό μας και να περιμένουμε εκτίμηση, αναγνώριση και ανταμοιβή από αλλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. @ dimitris:

    Συμφωνώ. Αλλά ξέρετε, η τηλεόραση, και μάλιστα η ιδιωτική, είναι περισσότερο καθρέπτης της κοινωνίας μας και λιγότερο ή καθόλου παιδευτικό μέσο. Αυτό τον ρόλο οφείλει να τον έχει η παιδεία. Όταν το ελληνικό παιδευτικό σύστημα είναι μια γραμμή παραγωγής όπου από την μία μεριά μπαίνει ακατέργαστος πηλός και από την άλλη βγαίνουν ωραιότατα τούβλα, τι να προσδοκάς από την ιδιωτική TV;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. mickey said...

    1. Όποιος κάνει 666άρα, θα πληρώνεται με το ...50% των μέχρι τότε εισπράξεων - για το παράδειγμά μας ...666 ευρώ!

    2.(δε νομίζω να διακρίνει κανείς την παραμικρή "ιδιοτέλεια" στην πρότασή μου)
    ---
    1. Ναι, και να δίνει και κάτι στον Μανώλη Βασιλάκη, για το βιβλίο του "Η μάστιγα του Θεού".

    2. Αλίμονο, τι λες τώρα, αν είναι δυνατόν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. @ dimitri and niko dimou
    χίλια συγνώμη, το σχόλιο ήταν σε απαντηση του ΝΔ και τα μπέρδεψα. Καιρός για επίσκεψη στον οφθαλμίατρο.

    Αν δεχτούμε Δημήτρη τη θεωρία σου τότε ο κόσμος έχει μαζοχιστικές τάσεις, η είνα μία μάζα απο άβουλα αρνιά βορά των εκάστοτε μέσων και ηγετών κάτι που δαιτίνονται όσοι πιστέυουν ότι η δημοκρατία είναι η επικράτηση το ελάχιστου κοινού παρονομαστή. Ίσως να είναι έτσι.

    Και για να επανέρθουμε στο θέμα μας, το χρήμα δεν είνα ο μόνος τρόπος πληρωμής. Η διασημότητα και αναγνωρισημότητα είναι και αυτή ένα εμπορεύσιμο αγαθό (commodity) όπερ πολλοί εκ των μαιντανών θεωρούνται και θεωρούν εαυτούς επαρκώς αμειβόμενους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Antvol και Πανάσχημη
    Υπάρχουν επίσημα τέτοιες εταιρίες που αναλαμβάνουν την είσπαραξη χρεών, έχω δεί αγγελίες στη Χρυσή Ευκαιρία.

    Νίκο δεν έχω καταλάβει γιατί δεν υπάρχουν αντζέντηδες και στους πνευματικούς ανθρώπους, τελικά δεν είναι λίγα τα λεφτά που θα έβγαζαν.

    Προσωπικά και εγώ έχω άσκημη εμπειρία από εκδότες μετά απο 2 βιβλία σε κάποιο εκδότη έπρεπε να πηγαινόερχομαι κάθε εβδομάδα για να παίρνω μερικά ψίχουλα. Το ίδιο και με τις μεταφράσεις που του έκανα. Διαπίστωσα ότι δουλεύοντας γι΄αυτόν απλά μεγάλωνα το χρέος του προς εμένα, έτσι σταμάτησα (το χρέος χρέος). Το επόμενο βιβλίο θα το εκδώσω μόνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. @πανάσχημη
    Εχουμε όμως μεσα μας και την νοοτροπία του τζαμπα.

    Χτύπησες διάνα. Αλλά και το αντίθετο συμβαίνει. Ζήτησα απο φίλο μου, καλο drummer που δίνει και μαθήματα να μου δώσει μερικά μαθήματα. Ευχαρίστως μου είπε. Πόσο του λέω? Τρελλός είσαι που θα πάρω λεφτά απο σένα? Μα του λέω υπηρεσία ζητάω , εστω μία έκπτωση φιλική αλλλά όχι τζάμπα. Ούτε συζήτηση. Αν επιμένεις του λέω θα πάρω απο αλλού μαθήματα. Χαμογέλασε. Πάίρνω μαθήματα απο άλλον επι πληρωμή, ο φίλος μου έχει θυμώσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Σολων
    Τον καταλαβαινω τον φίλο σου.
    Ουτε και γω θα έπαιρνα χρήματα από φίλο, ποτε δεν θα μπορούσα να το κάνω.
    Αλλα και ο παιδίατρος που ειχα στην Αθήνα, πολύ στενος οικογενειακός φίλος, ποτέ δεν μου πήρε χρήματα.
    Δηλαδή, μπορω να το δεχτω και γω.

    Και θα έπρεπε να το δεχομαστε όταν ο άλλος το κάνει με την καρδιά του.

    Μια φορά γυρευα να αγοράσω γραματοσημα, η ταμιας του σουπερμαρκετ δεν ειχε (τα πουλανε στα σουπερμαρκετ όπως ξερεις), και μια κυρια μπροστά μου, ανοίγει την τσάντα της και μου δινει μερικά. Παω να την πληρωσω, μου σηκώνει το χερι αυστηρά.
    "Ευχαριστω που μου τα δωσατε" της λέω.
    "Εγω σας ευχαριστω που τα δεχτηκατε" μου απάντησε.

    Καμια φορά το "τζαμπα" έχει και μια ανθρώπινη ζεστή διάσταση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Υπάρχει νομίζω μια διάσταση που μέχρι τώρα δεν τη θίξαμε κι είναι σημαντική για να κατανοήσουμε τη σχέση του΄Έλληνα πνευματικού ανθρώπου με το κοινό του, εννοώ τη σχέση της κοινωνίας μας με τη σκέψη. Δεν είναι η τέχνη μόνο με την οποία σα λαος δεν έχουμε τις καλύτερες σχέσεις αλλά είναι σχεδόν κάθε μορφή σκέψης.

    Ο ηγεμονικός λόγος της Ορθοδοξίας από τη μιά και της Αριστεράς από την άλλη, μέχρι τη δεκαετία του 80, αρθρώνονταν από τους 'στρατευμένους'. Η Δεξιά στην Ελλάδα δεν είχε δημόσιο ανεξάρτητο 'λόγο', η δημόσια παρουσία της εξαντλούνταν στην 'ισχύ και την αναπαραγωγή ιδεολογημάτων που ούτως ή άλλως υπερασπίζονταν οι παπάδες. ΄Το αποτέλεσμα είναι ότι υπήρχαν ελάχιστοι σκεπτόμενοι άνθρποι που δούλευαν εκτός στρατοπέδων. Τα πράγματα περιπλέκονταν από το γεγονός ότι ως λαός είχαμε ένα σοβαρό πρόβλημα ταυτότητας που συνήθως αντιμετωπίζαμε ειτε με μισαλλόδοξους εθνικισμούς, είτε προβάλλοντας το κακό στους δυνατούς εχθρούς που δεν μας επέτρεπαν να ορθοποδήσουμε. Οπότε τα περιθώρια για ώριμη, 'ενήλικη' σκέψη που δεν αναπαρήγαγε το διωκτικό παραλήρημα που μας προστάτευε, ήταν μικρά και είχαν περιορισμένο κοινό. Συνέπεια, όχι μόνο δεν αναπτύξαμε ως κοινωνία την ανάγκη να καταναλώνουμε 'σκέψη' αλλά την περιορίσαμε ως επικύνδινη.

    Μετά το 85-90 τα πράγματα έγιναν νομίζω ακόμη πιό περίπλοκα γιατί σταδιακά δημιουργήθηκε η ανάγκη για καινούργια σκέψη, αφού το πεδίο ήταν όλο και πιό ελεύθερο από διχαστικές συλλογιστικές αλλά είμασταν πιά μια κοινωνία που είχε αποτύχει να εκσυγχρονιστεί ενώ οι εξιδανικεύσεις της κατέρευσαν. Πήξαμε τον άγονο σκεπτικισμό και την αμφισβήτηση κάθε αξίας. Τα πήρε όλα η μπάλα και ο Έλληνάρας που μέχρι χθες ήταν έτοιμος να εξιδανικεύσει, να ασπαστεί, να επιτεθεί με μίσος ενάντια σε πεποιθήσεις, δεν χρειάζονταν πια κανέναν, μπορούσε να ξέρει καλύτερα ο ίδιος για τον εαυτό του και οι 'πνευματικοί' άνθρωποι είναι όσοι δεν μπορούν να βγάλουν γκόμενα την ξανθιά.

    Δεν έχουμε σαν λαός μια παράδοση 'ανάγκης' για πνευματικούς ανθρώπους. Αυτό είναι σύμπτωμα και μάλιστα απ' τα πιό κακοήθη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. @Solon
    Αν δεχτούμε Δημήτρη τη θεωρία σου τότε ο κόσμος έχει μαζοχιστικές τάσεις

    Υπάρχουν ορισμένα πράγματα τα οποία αφορούν την επιστήμη της Ψυχολογίας. Η ιδιωτική τηλεόραση, μέσα από μια εξελικτή διαδικασία αναζήτησης της μέγιστης δυνατής τηλεθέασης, έχει καταφέρει να ακουμπήσει ευαίσθητες χορδές μεγάλου αριθμού ατόμων, κυρίως χαμηλού επιπέδου. Ο μόνος τρόπος για να σταματήσει αυτός ο κατήφορος είναι διοικητικά μέτρα. Με το να γυρίσω το κουμπί, δεν κάνω τίποτα. Δεν διαθέτω ούτε καν μηχανάκι της AGB.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Kαι μετά τη διάσταση που φώτισε ο zontas, να πω κι εγώ το δικό μου παράπονο.

    Το έλλειμμα αγάπης για τα γράμματα υπήρχε και σε τόπους που σήμερα δεν υπάρχει.

    Ο σπόρος έπεσε από τους αστούς, αυτοί έσπειραν τις τέχνες και τα γράμματα.

    Ο ΝΔ έχει γράψει ένα βιβλίο γι' αυτό, τη "Χαμένη τάξη".

    ΟΚ, εμείς δεν είχαμε αστούς.

    Σήμερα, όμως, υπάρχουν γόνοι οικογενειών που μπορεί να μην είναι γνήσιοι αριστοκράτες, αλλά έχουν όλα τα φόντα για να γίνουν οι σημερινοί Μαικήνες.
    (Λάτσης, Λαμπράκης κλπ)

    Αλήθεια πού ήταν αυτοί οι άνθρωποι στην Ολυμπιάδα; Γιατί έχασαν την ευκαιρία να δωρίσουν μεγάλα έργα, να ανακουφίσουν την τσέπη μας και να μείνουν στην ιστορία;

    Όποιος έχει γνωρίσει τέτοιους ανθρώπους, ξέρει ότι δεν δουλεύουν για τα λεφτά, δουλεύουν για τη δόξα.
    Η Ολυμπιάδα ήταν η Ρόδος, γιατί έχασαν το πήδημα;

    Προσπερνάμε τους ευπατρίδες μαικήνες.


    Στο θέμα μας.

    Τουλάχιστον οι κορυφαίοι καναλάρχες, αριστοκράτες δεν είναι, αλλά δεν είναι ούτε νεόπλουτοι, ούτε άσχετοι με την τέχνη και τα γράμματα.

    Εδώ και πολλά χρόνια ΔΕΝ δουλεύουν για τα λεφτά.

    Γιατί δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ τους που να βγει και να πει "εγώ θα πληρώνω όσους βγάζουμε στον αέρα";

    Γιατί δεν υπάρχει ούτε ένας καναλάρχης Κύριος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. ετσι ειναι εχεις δικηο
    εφ'οσον δεχομαστε την λογικη της αγορας ολα εχουν μια τιμη(?)
    παντως οσον αφορα τον τηλεοπτικο χρονο συμφωνω απολυτα
    ποσοι ειναι που πανε μονο και μονο για λιγα λεπτα δημοσιοτητας και ετσι βοηθανε να τα κονομανε ολοι αυτοι οι δηθεν αστερες
    το χρημα ειναι σαν την σκουρια η διαβρωση προχωραει σε βαθος και σαπιζει το μεταλλο
    κατι ειχε πει και ο καημενος ο Μαρξ αλλα ποιος καθεται να διαβασει τωρα
    φετιχισμος του χρηματος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. andy

    δεν υπάρχουν γιατί ούτε αυτοί πιστεύουν στη σκέψη - με ελάχιστες εξαιρέσεις, να ο Λαμπράκης πχ τον οποίο ανέφερες, έκανε ένα δώρο στη χώρα. Ακόμη κι όσοι έζησαν για χρόνια στην Αμερική ασπάζονται τη σκέψη ως μέσο κοινωνικής ευημερίας, μέχρι του σημείου που απάλλαξε τις κονωνίες μας από τα δεσμά του παρελθόντος, αλλά τα νέα δεσμά (οικονομία, τεχνοκρατία, πατριωτισμός) δεν πρέπει να τα σκεφτούμε γιατί τότε ποιός ξέρει τι κινδυνεύουμε να πάθουμε, πρέπει να μείνουν εκτός κοινωνικού διαλόγου, εκεί μόνο οι διαχειριστικές προσεγγίσεις αρμόζουν. Κι αυτό νομίζω είναι σχεδόν παγκόσμιο φαινόμενο. Αν μιλήσεις με αποφοίτους ξένων πανεπιστημίων θα σου πουν ότι από τις παραδοσιακές σχολές Κοινωνικών Επιστημών, κάποια τμήματα έγιναν πιό μνατζερίστικα για να φιλοξενήσουν πλουσιόπαιδα και κάποια διατηρούν τον παλιό αυστηρό θεωρητικό τους προσανατολισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Λογο μη διαθεσημου χρονου μου ειναι αδυνατον να παρακολουθησω ολη την κουβεντα σας...αλλα το αρχικο ποστ του Ν.Δ μου θυμισε την ερωτηση...ΞΕΡΕΙΣ ΠΟΙΟΣ ΕΙΜΑΙ ΕΓΩ (ρε)?????για ποιο λογο να παω να κανω διαλεξη για 3 και 60????
    και να κλεισω με το
    "Εν καποιο ατομο δεν στρεφεται προς αξιε υψηλοτερες απο το εγω,η εξαχρειωση κι η καταπτωση,αναποφεκτα,επικρατουν"του Νικολαι Λοσκυ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Πολύ ενδιαφέρουσα τοποθέτηση.

    Τη φέρνω στα μέτρα μου...
    Σε μια μερίδα λειτουργών ψυχικής υγείας - που δεν χωρίζεται σε κατευθύνσεις και ειδικεύσεις, αλλά ΑΔΡΑ εκπροσωπείται από τη φιλοσοφία του υπαρξισμού-ανθρωπισμού - είναι αδιανόητο να βγάζει κανείς χρήματα από τον πόνο και την ανάγκη του άλλου.. Είναι ανεκτό απλά να βγάζει τα απαραίτητα. Ο πλουτισμός θεωρείται εκμετάλλευση.

    Είναι ένα άλυτο πρόβλημα μεταξύ κάποιων επαγγελματιών.
    Άλυτο γιατί μια ενδεχόμενη λύση μπορεί να τους (μας) αναγκάσει στα αλήθεια να πάψουν να "τα παίρνουν"? Άλυτο γιατί απλά θα τους (μας) βγάλει "στην ψάθα"?

    Υπάρχει η παρηγοριά: "εδώ κι ο Yalom τα παίρνει"...

    Να ντρέπομαι δηλαδή για τον χρόνο που διαθέτω? Για την προσπάθεια που καταβάλλω? Για την ενέργεια που δαπανώ? Για τη σκέψη μου την (παρα)φορτωμένη? Χορταίνει η..ηθική ανταμοιβή? Μήπως δε θα έπρεπε να θεωρείται επάγγελμα? Να ασχολούνται μόνο όσοι διαθέτουν το χρόνο (και την οικονομική άνεση)?
    Ή να τα παίρνω αλλά να τα δίνω αλλού??(ιδρύματα, άστεγους, ΜΚΟ)

    Τα τελευταία χρόνια η σκέψη από αυτό το επάγγελμα να βγάλω χρήματα με κάνει (κλασική εξαρτημένη αντίδραση) να ντρέπομαι..

    Κι ακόμα δεν έχω βγάλει ούτε ένα σεντ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Ξέρετε την έκφραση "με πορδές δε βάφονται αυγά"; Ε, ακόμη και οι επίσημοι φορείς στην Ελ-λάς Ελ-λάς προσπαθούν επίμονα να τη διαψεύσουν!

    Δε θέλω να συνεχίσω. Ο νοών...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. @πανασχημη
    Καμια φορά το "τζαμπα" έχει και μια ανθρώπινη ζεστή διάσταση.

    Απόλυτα. Αλοίμονο αν βάζαμε τιμή σε κάθε φιλική δοσοληψία. Και ίσως ένα η δύο μαθήματα τζάμπα τα δεχόμουν. Μακρόχρονη όμως σειρά μαθημάτων, δε μου κάθησε καλά.

    Σκεέφτηκα πόσο ωραία αισθάνθηκες που μια άγνωστη σου έδωσε 2-3 γραμματόσημα και πόσο όμορφα αισθάνθηκε κι εκείνη. Μερικές φορές μιά τέτοια απλή πράξη αρκεί να μας αλλάξει τη διάθεση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Σήμερα, 15 Δεκεμβρίου μπορούμε να ευχηθούμε στον Λευτέρη Κρητικάκη , και σε όλους τους Λευτέρηδες και Ελευθερίες του blog, Χρόνια Πολλά με ευτυχία και επιτυχία σε όλους τους τομείς, που τους ενδιαφέρουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Έτσι βλέπουν τα πράγματα. Ασχολούμαι με την φωτογραφία, οι διακοπές μου αναλώνονται σε ανοιξιάτικα ταξίδια στο Αιγαίο όπως και όλος ο μισθός μου για τα έξοδα της φωτό, το jeep,το φουσκωτό και το atv που χρησιμοποιούνται αποκλειστικά και αναλόγως ώστε να βγουν οι φωτό που σχεδιάζω. Τον υπόλοιπο χρόνο παροπλίζονται λόγο κόστους, καθημερινά, κυκλοφορώ με την μηχανή ή στο κρύο με λεωφορείο. Εντοπίζω φωτογραφίες σε εβδομαδιαία συχνότητα να χρησιμοποιούνται από άλλους (μιλάω για επαγγελματικές καλοπληρωμένες δουλειές, όλοι εκτός από εμένα). Δύο χρόνια πριν Δικηγόρος δημιούργησε account όπου είχα κι εγώ προσπαθώντας φιλικά να μου αποσπάσει (κλέψει) συγκεκριμένες φωτο, όταν είδε πως δεν έπιασε μου πούλησε παραμύθι εκφοβισμού για κάτι λόγους αστείους . . . του ζήτησα ν΄ έρθει να τις πάρει να ξεφορτωθώ το κακό από πάνω μου . . . με διασκέδασε όμως τα όμορφα χρώματα στο πρόσωπο του (άλλαζαν). Έχω την δυνατότητα να φέρομαι στο καθένα όπως του αξίζει, αλλά αυτό δεν με ευχαριστεί, δεν μου αρέσει να αναλώνω στιγμές μου σε τυπάκια που σαν κι αυτούς. Θυμώνω, μόλις τελειώσω με ένα χειρουργείο καταθέτω τρεις (03) αγωγές, δεν θα χαλάω τις μέρες μου με δαύτους πλέον. Θα αρχίσω να ζω από τις αποζημιώσεις (πιστεύω στην Ελληνική Δικαιοσύνη;) Έχτισε €900.000 ξενοδοχείο στην Ελαφόνησο ο τύπος και στην κάρτα του έβαλε φωτογραφία δική μου! Αν αναφέρω το όνομα σίγουρα θα πληρώσω αποζημίωση για δυσφήμηση εγώ αφού με αυτά τα πράγματα τα ελληνικά δικαστήρια έχουν μία ευαισθησία που μάλλον δεν έχουν στις άλλες περιπτώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Καλημέρα!

    Λευτέρη Κρητικάκη που είσαι; Σε χάσαμε. Χρόνια σου πολλά!

    troll έγραψα -και το λέω από την αρχή - για τους νέους. Να μην τους απομυζήσουν, να μην τους εκμεταλλευτούν όπως εμάς τους παλαιότερους με το "τζάμπα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. zontas

    με εκπλήσσει συχνά η τυατοσημία των απόψεων μας... το σχόλιο των 12:21... σαν να με βλέπω στον καθρέφτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΕ ΔΗΜΟΥ

    Η ΜΟΝΗ ΓΕΝΙΑ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ Θ' ΑΡΧΙΣΕΙ ΝΑ ΠΛΗΡΩΝΕΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΑΥΤΗ ΠΟΥ ΞΕΚΙΝΑΕΙ ΤΩΡΑ ΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ. ΟΛΟΙ ΟΙ ΥΠΟΛΟΙΠΟΙ ΕΙΜΑΣΤΕ ΧΑΜΕΝΕΣ ΓΕΝΙΕΣ.

    ΣΚΛΗΡΟ ΑΛΛΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.

    ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΑΣ ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΟΥΜΕ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΣΟΥΜΕ ΤΙΣ ΣΩΣΤΕΣ ΣΥΝΘΗΚΕΣ ΓΙΑ ΑΥΤΑ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ.

    ΝΑ ΑΝΟΙΞΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΠΙΣΤΕΥΤΟ ΒΛΑΧΟΧΩΡΙ ΠΟΥ ΖΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟ ΚΑΙ ΝΑ ΑΡΧΙΣΟΥΜΕ ΝΑ ΛΕΜΕ ΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥΣ.

    ΠΕΡΙΠΤΩΣΕΙΣ ΑΝΘΡΩΠΩΝ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΑΠΟ ΕΜΑΣ ΠΟΥ ΘΑ ΠΕΤΥΧΑΙΝΟΥΝ ΚΑΙ ΘΑ ΒΓΑΖΟΥΝ ΧΡΗΜΑΤΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΤΟΥς ΕΡΓΑΣΙΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΛΙΓΕΣ ΑΛΛΑ ΘΑ ΥΠΑΡΧΟΥΝ. ΔΕΝ ΘΑ ΕΙΝΑΙ ΟΜΩΣ Ο ΚΑΝΟΝΑΣ.

    ΤΙ ΝΑ ΤΟ ΚΑΝΩ ΝΑ ΒΓΑΛΛΩ ΛΕΦΤΑ ΑΠΟ ΕΔΩ ΚΑΙ ΣΤΟ ΕΞΗΣ ΑΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΦΥΓΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΠΙΤΙ ΜΟΥ ΕΙΜΑΙ ΚΑΤΙ ΣΑΝ ΤΟΝ ΤΡΕΛΛΟ ΤΟΥ ΧΩΡΙΟΥ; ΑΝ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΩ ΤΙΣ ΕΠΙΛΟΓΕΣ ΜΟΥ ΕΧΩ ΔΩΣΕΙ ΕΝΑΝ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΟ ΠΟΛΕΜΟ ΓΙΑ ΤΟ ΑΥΤΟΝΟΗΤΟ;

    ΑΝ ΓΙΑ ΜΙΑ ΑΚΟΜΑ ΦΟΡΑ ΘΑ ΑΚΟΥΣΩ ΤΟΝ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΝΑ ΜΟΥ ΛΕΕΙ: ΝΑΙ ΚΑΛΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ ΑΛΛΑ ΛΕΦΤΑ ΔΕΝ ΕΚΑΝΕΣ ΑΝ ΚΑΙ ΕΙΧΕΣ ΤΙΣ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΕΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ.

    ΚΑΙ ΤΟ ΤΡΕΛΛΟ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΩ ΚΑΝΕΝΑ ΚΟΜΠΛΕΞ ΠΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΩ ΣΤΟΝ ''ΠΑΤΕΡΟΥΛΗ'' ΜΟΥ ΤΙΣ ΙΚΑΝΟΤΗΤΕΣ ΜΟΥ. ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΕΙΧΑ ΤΟ ΕΛΥΣΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ.

    ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΑΥΤΗ Η ΝΟΟΤΡΟΠΙΑ ΓΙΝΕΤΑΙ ΣΙΓΑ ΣΙΓΑ ΕΝΑ ΧΡΟΝΙΟ ΣΥΝΔΡΟΜΟ ΠΟΥ ΚΑΤΑΤΡΩΕΙ ΤΑ ΠΑΝΤΑ. ΔΕΝ ΞΕΡΩ ΠΟΣΟΙ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΙΚΑΝΟΤΗΤΑ ΝΑ ΔΙΑΤΗΡΗΣΟΥΝ ΤΗΝ ΑΝΑΓΚΗ ΤΟΥΣ ΓΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΕΠΙΠΕΔΟ ΚΑΘΑΡΟΤΗΤΑΣ ΑΠΟ ΤΟ ΟΠΟΙΟ ΞΕΚΙΝΗΣΑΝ ΚΑΙ ΠΟΣΟΙ ΘΑ ΣΥΝΕΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΜΟΝΟ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΓΙΑ ΝΑ ΑΠΟΔΕΙΞΟΥΝ ΚΑΙ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΝΑ ΥΠΕΡΙΣΧΥΣΟΥΝ.

    ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΕΚΘΕΣΗ. ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΞΕΒΡΑΚΩΜΑ ΔΗΜΟΣΙΟ. ΕΙΔΙΚΑ ΣΤΗΝ ΕΠΟΧΗ ΜΑΣ. ΟΙ ΑΣΤΟΙ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΚΟΝΣΕΡΒΑ ΦΟΥΛ ΣΤΑ ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΚΑ (ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ - ΟΧΙ ΜΟΝΟ ΕΔΩ). ΚΑΙ ΟΙ ΦΤΩΧΟΤΕΡΟΙ(ΑΣ ΤΟ ΠΟΥΜΕ ΕΤΣΙ ΚΑΛΥΤΕΡΑ)ΕΧΟΥΝ ΜΑΘΕΙ ΝΑ ΤΡΩΝΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΚΟΝΣΕΡΒΑ ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΑ.

    ΜΟΝΗ ΕΛΠΙΔΑ ΠΑΡΑΜΕΝΕΙ Η ΕΦΑΡΜΟΓΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΟΤΙΚΟΥ ΔΙΚΑΙΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΑΝΟΙΓΜΑ ΤΗΣ ΧΩΡΑΣ ΣΤΟΝ ΕΞΩ ΚΟΣΜΟ. ΜΙΑ ΕΥΚΑΙΡΙΑ ΠΟΥ ΚΑΘΥΣΤΕΡΕΙ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΤΥΧΑΙΟ ΑΥΤΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. κ. Δήμου,
    αν και όπως είπα παραπάνω συμφωνώ σε γενικές γραμμές με την θέση σας, θα ήθελα να ρωτήσω το παρακάτω:
    Αν στην εργασία σας ως διαφημιστής είχατε την αίσθηση της εκπόρνευσης, γιατί να μην μπορεί να συμβεί το ίδιο και στην περίπτωση της πληρωμένης πνευματικής εργασίας; Ποιος αποκλείει το ενδεχόμενο διάφοροι πνευματικοί (σε εισαγωγικά και χωρίς) άνθρωποι να γίνουν υπερπαραγωγικοί λόγω κέρδους και να δίνονται ολοένα και σε περισσότερους "πελάτες" (συνέδρια, εκδότες, κανάλια) μόνο και μόνο για το κέρδος; Αυτό τι αντίκτυπο θα έχει στον παραγόμενο λόγο - έργο; Μήπως θα έρθει και εδώ η ποσότητα να παραγκωνίσει την ποιότητα και μάλιστα αμοιβόμενη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. @Κώστας

    ούτε ως διαφημιστής είχα την αίσθηση της εκπόρνευσης - το γράφω χιουμορισιτκά - διαβάστε ΕΔΩ και ειδικά την 2η επιστολή.

    Όσο για τους αμειβόμενους πνευματικούς ανθρώπους νομίζω πως είναι στο χέρι τους να βρίσκουν το μέτρο και να μην κάνουν παραχωρήσεις στην ποιότητα της δουλειάς τους.

    Με το να τους αφήνουμε νηστικούς, σίγουρα πάντως δεν θα βελτιωθούν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. ΚΑΠΟΤΕ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΩ ΤΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΖΕΙΝ ΓΙΑΤΙ ΕΙΧΑ ΕΡΘΕΙ ΣΕ ΡΗΞΗ ΜΕ ΤΗΝ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΜΟΥ ΔΟΥΛΕΨΑ Σ΄ΕΝΑ mainstream club. ΕΒΓΑΖΑ ΤΟΤΕ 3 ΦΟΡΕΣ ΤΟΝ ΜΙΣΘΟ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΜΟΥ ΣΕ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ. ΚΑΙ ΗΜΟΥΝ ΜΟΛΙΣ 19 ΕΤΩΝ.

    ΕΝΑ ΒΡΑΔΥ ΕΝΑΣ ΚΥΡΙΟΣ ΠΟΥ ΜΕ ΦΛΕΡΤΑΡΕ Η ΓΚΟΜΕΝΑ ΤΟΥ ΓΙΑ ΝΑ ΜΕ ΥΠΟΤΙΜΗΣΕΙ ΜΕ ΑΠΟΚΑΛΕΣΕ ''ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΗ'' ΤΗΝ ΩΡΑ ΠΟΥ ΕΠΑΙΡΝΑ ΤΗΝ ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΑ ΤΟΥ. ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΑ. ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΙΣΧΥΡΟ ΜΟΥ ΟΠΛΟ.

    ΝΑ ΜΗΝ ΤΑ ΠΟΛΥΛΟΓΩ. ΓΙΝΑΜΕ ΟΛΟΙ ΜΙΑ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ. ΟΤΑΝ ΞΑΝΑΒΡΕΘΗΚΑΜΕ ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΚΑΙΡΟ ΜΕ ΡΩΤΗΣΕ ΤΙ ΚΑΝΩ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΜΟΥ. ΤΟΥ ΕΙΠΑ: ''ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΗΣ'' ΘΕΛΟΝΤΑΣ ΝΑ ΤΟΥ ΠΩ ΠΩΣ ΕΙΜΑΙ ΚΑΛΛΙΤΕΧΝΗΣ. ΤΟ ΕΠΙΑΣΕ ΚΑΙ ΧΑΜΟΓΕΛΑΣΕ. ΗΤΑΝ ΤΣΑΚΙΣΜΕΝΟΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΖΩΗ ΠΙΑ ΑΛΛΑ ΠΟΛΥ ΠΙΟ ΠΛΟΥΣΙΟΣ ΑΠΟ ΠΟΤΕ. ΙΣΧΥΡΟΣ ΑΛΛΑ ΣΤΕΓΝΟΣ. ΚΑΙ ΒΑΘΥΤΑΤΑ ΑΜΟΡΦΩΤΟΣ. ΑΞΕΣΤΟΣ ΘΑ ΕΛΕΓΑ.

    ΕΒΛΕΠΕΣ ΕΠΑΝΩ ΤΟΥ ΚΟΛΛΗΜΕΝΟ ΣΤΟ ΠΕΤΣΙ ΤΟΥ ΕΝΑ ΦΙΛΤΡΑΡΙΣΜΕΝΟ ''ΛΟΥΜΠΕΝ'' ΚΑΙ ΠΑΡΟΤΙ Η ΚΑΤΑΓΩΓΗ ΤΟΥ ΕΡΧΟΤΑΝ ΑΠΟ ΜΙΑ ΙΣΧΥΡΗ ΑΘΗΝΑΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΗΤΑΝ ΔΥΣΚΟΛΟ ΝΑ ΔΙΑΠΙΣΤΩΣΕΙΣ ΠΩΣ ΗΤΑΝ ΠΙΑ ΜΙΑ ΕΞΥΠΝΗ ΑΠΟΜΙΜΗΣΗ ΑΝΘΡΩΠΟΥ.

    ΛΟΙΠΟΝ ΚΥΡΙΟΙ:

    ΤΕΤΟΙΑ ΤΥΠΑΚΙΑ ΕΧΟΥΝ ΤΗΝ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ ΜΑΣ.

    ΓΙ' ΑΥΤΟΥΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΔΙΑΣΚΕΔΑΣΤΕΣ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΙΡΝΟΥΝ ΛΙΓΟΤΕΡΑ ΑΓΧΟΛΥΤΙΚΑ. ΚΑΙ ΑΝ ΚΑΜΙΑ ΦΟΡΑ ΒΑΛΛΟΥΝ ΤΟ ΧΕΡΙ ΤΗΝ ΤΣΕΠΗ ΓΙΑ ΝΑ ΣΤΗΡΙΞΟΥΝ ΜΙΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΙΑ ΤΟ ΚΑΝΟΥΝ ΓΙΑ ΝΑ ΕΛΕΓΞΟΥΝ ΤΟΝ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟ ΟΠΩΣ Ο ΛΙΜΕΝΕΡΓΑΤΗΣ ΘΑ ΠΑΕΙ ΝΑ ΠΑΡΕΙ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΩΤΣΟΒΟΛΟ ΣΤΙς ΓΙΟΡΤΕΣ ΤΑ ΗΛΕΚΤΡΙΚΑ ΤΟΥ ΜΕ ΔΟΣΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Οποία απογοήτευσις αυτό το ποστ!

    Σα να βρισκόμαστε σε πορεία των εκπαιδευτικών που αδυνατούν να μορφώσουν τα παιδιά μας αν δεν πληρωθούν αυτά που θέλουν.

    Σα να μιλάνε γιατροί του ΕΣΥ που αδυνατούν να εγχειρήσουν ασθενείς αν δε τα πάρουν.

    Τέλεια συμφωνία από το φόβο ίσως να μη μας καταλογισουν αντιρρητικό σύνδρομο. Το σύνδρομο του παπαγαλισμού δεν το φοβάται κανείς;

    Ή μήπως καταργήθηκε αυτό που μας έλεγαν παλιά, ότι η πρόοδος γενάται από τη σύνθεση αντίθετων απόψεων;

    Δηλαδή αν δε δεχτούμε να μας πληρώσει το σύστημα προβολής ιδεών του σήμερα (tv, εταιρείες που διαφημίζονται κτλ.) θα πεθάνουμε στην πείνα; Δεν υπάρχει άλλη λύση;Πρέπει οπωσδήποτε να γίνουμε οι γελωτοποιοί του συστήματος;

    Ή μήπως θα πρέπει να διακινούμε τις ιδέες μας μόνο σε κοινό που έχει να πληρώσει, δηλαδή μόνο στους έχοντες;

    Μα το Θεό, τρελός που φαίνεται ο κόσμος από το ερημονήσι μου! (...και ακατανόητος).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Νίκος Δήμου said...
    με εκπλήσσει συχνά η ταυτοσημία των απόψεων μας...
    σαν να με βλέπω στον καθρέφτη...

    Είναι γιατί αποστηθίσαμε ως γεννιά το απομαγνητοφωνημένο κείμενο του debate στο Goethe :-))

    Το θλιβερό είναι που αυτά παρότι ακόμη επίκαιρα είναι στη σκιά. Να βάλω κι εγώ με τη σειρά μου ένα ερώτημα σαν του andy. Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί ενώ οι μισοί Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν δάσκαλο στην Πάντειο το Λίποβατς ακούγονται σαν να μάθαν γράμματα απ' το Ζουράρι και το Γιανναρά; Άντε πες δε διάβαζαν 'εξωσχολικά', μα ούτε τη διδακτέα ύλη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. dear filomila,

    να μην ντρέπεσαι για τίποτα όσο φροντίζεις αυτό που προσφέρεις να είναι υπηρεσία. Αν εμείς οι ίδιοι πρώτοι δεν ξεπεράσουμε την αδυναμία μας να κουβαλαμε και να αντέχουμε συναισθήματα που εκ πρώτης όψεως μοιάζουν αντιφατικά (προσφορά - ίδιον όφελος), πως θα ζητήσουμε από τους πελάτες να αντέξουν τις αντιφάσεις τους και να φέρουν στη ζωή τους πιό κοντά όσα χωρίζουν γιατί τους τρομάζει η γειτνίαση τους; Τίποτε δε θα πάθει ούτε ο πελάτης ούτε εσύ αν την ίδια στιγμή μπορείς να έχεις στο ΄παράθυρο' της συνείδησης ταυτόχρονα τη θέα από τη μία της ανάγκης σου για ειλικρινή προσφορά και από την άλλη για επιβίωση και γιατί όχι για λίγη συσσώρευση, όση απαιτείται. Αντίθετα θα γίνει πιό ανθρώπινη η σχέση. Άσε δε που θα γλυτώσεις και από την περιπέτεια την ψυχούλα σου, να ψάχνει να βρει λίγη έμμεση απόλαυση και γι' αυτά τα ταπεινά.

    Ως νιάτα τα βάζαμε με το Γιωσαφάτ. Μα είναι τιμές αυτές για ψυχοθεραπεία; Ποιός μπορούσε να δωσει το 90, 20000δρχ για μια συνεδρία ψυχοθεραπείας. Κι εκείνος έλεγε με νόημα, "Κοιτάξτε μια ψυχοθεραπεία, κοστίζει περίπου όσο η αγορά ενός αυτοκινητου, δεν είναι ανάγκη όλοι να πάνε με την πολυτέλεια μιας Mercedes στη δουλειά τους, και το Autobianchi την ίδια δουλειά κάνει. Εμείς κάναμε για χρόνια το Autobianchi, τώρα είναι η σειρά των νεότερων". Ξέρεις πόσους ξέρω που αλλάζουν αυτοκίνητο κάθε 3-4 χρόνια. Οι περισσότεροι από αυτούς την βρίσκουν ακριβή τη θεραπεία. Ύποπτο, μάλλον άλλο τους κοστίζει ακριβά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Πνευματικοί άνθρωποι? Κάποιοι φοιτητές έκαναν μία φάρσα με το αντρικό σπέρμα και ότι εκτός από ωραίους μαστούς και ωραίο δέρμα, επίσης κάνει και τα δόντια κάτασπρα, και ουκ ολίγοι επιστήμονες δερματολόγοι και λοιποί μπουρδολόγοι στέκονταν στην σειρά να το επιβεβαιώσουν μπροστά στο φακό. Σκέψου τώρα και να τους πλήρωναν από πάνω για τις διαλέξεις που δώσανε. (Νομίζω μερικές φορές πρέπει αυτοί να μας πληρώνουν για ψυχική οδύνη xaxaxa)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. "Η επιβολή των πνευματικών δικαιωμάτων
    Η σύνδεση της πνευματικής ιδιοκτησίας με το εμπόριο επιτεύχθηκε σε διεθνές επίπεδο με τη Συμφωνία TRIPS. Η διανοητική ιδιοκτησία θεωρήθηκε ένας από τους βασικούς συντελεστές στην οικονομία των χωρών και έτσι καθιερώθηκαν αρχές, κανόνες και ρυθμίσεις με στόχο την αντιμετώπιση του διεθνούς εμπορίου προϊόντων που αποτελούν αντικείμενο απομίμησης ή παραποίησης,"

    "Οι σχετικές μελέτες αποδεικνύουν ότι η προστιθέμενη αξία των πολιτιστικών επιχειρήσεων που έχουν σχέση με την πνευματική ιδιοκτησία κυμαίνεται σε ποσοστό περίπου 5%"
    Μάλλον οι μελέτες περιρίζονται μόνο σε όσες δηλώνουν πολιτιστικές επιχειρήσεις γιατί αν υπολογίσουμε τη πνευματική δημιουργία, τις ιδέες και τα άυλα προιόντα στην οικονομία της ευημερίας, τότε, το ποσοστό πρέπει να ξεπερνά κατά πολύ το 50%.
    "Το τζάμπα" ενδιαφέρει όλο το κόσμο. Με τη συμφωνία TRIPS συνδέεται η πνευματική ιδιοκτησία με το εμπόριο, βλ. άρθρ. Διονυσίας
    Καλλινίκου στο re-publik.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Ειδικά ο Ζουράρις που ποτέ του δεν λησμονεί να υμνεί τον Θουκυδίδη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Ένας εκλεκτός συνεργάτης αρθρογραφούσε συστηματικά, για περισσότερο από μια πενταετία, στον κυπριακό "Φιλελεύθερο" - πανίσχυρη εφημερίδα για τα δικά μας μέτρα.

    Αν και τα κείμενά του, κάποτε, ήταν πυκνά σε νοήματα, ωστόσο χαιρόσουν να τα διαβάζεις. Συχνά συζητούσαμε τις θέσεις του με άλλους συναδέλφους και θαυμάζαμε το λιτό ύφος, την διακριτική ευρυμάθειά του και την αφοπλιστική επιχειρηματολογία του.

    Κάποια στιγμή εσίγησε. Για μήνες ντρεπόμουν να τον ρωτήσω. Είχαμε και τις οικογενειακές μας δυσκολίες, οπότε... Προ καιρού, όμως, που έτυχε να συναντηθούμε, το έφερε η κουβέντα και τον ρώτησα γιατί δεν αρθρογραφεί πια.

    "Τους ζήτησα συνεργασία με αμοιβή και δεν έδειξαν ενδιαφέρον", μου είπε και μου αποκάλυψε ότι ουσιαστικά επί πέντε χρόνια έγραφεν "μούχτι" που θα πει τζάμπα, τουτέστιν, δωρεάν - δλδ, ούτε καν αντί πινακίου φακής!

    Προφανώς, κι άλλος κόσμος γράφει εκεί μέσα «εθελοντικά», αν και όχι τόσο ποιοτικά - κατά την ταπεινή μου γνώμη. Ομως η εφημερίδα δεν φάινεται να νοιάζεται ιδιαίετερα για ποιοτικά κείμενα επ΄αμοιβήν.

    Άλλωστε, "το μουχτιν, ξίδιν, εν΄ γλυτζυν"!

    (Θέλετε μετάφραση;)


    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Περαιτερω διεθνής πληροφόρηση για το τζάμπα.
    Τα πανεπιστημιακά ββλία εδώ ειναι κανονκά λησταρχεία. Μπορει ό μέσος φοιτητής να ξοδεψει πάνω από 1000 δολλάρια ετησιως.
    Βγήκε λοιπόν ενα σάιτ, το freeloadpress.com στο οποίο όλο και περισσοτεροι εκδοτες δινουν αρκετα πανεπιστημιακά βιβλια δωρεαν και ο οποιοσδηποτε μπορει να τα κατεβάσει.
    Ποιο ειναι το catch?
    Για να μπορεσεις να τα κατεβασεις πρεπει πρωτα να συμπληρωσεις ενα ερωτηματολόγιο που θέλει να ξερει επακριβως όλα σου τα γουστα και κυριως τι αυτοκίνητο θελεις να αγορασεις με το που θα αποφοιτησεις.
    Τα βιβλία με άλλα λόγια τα πληρωνουν διαφημιστικες εταιρίες ή και και άλλες βιομηχανίες που μαθαίνουν εκ του ασφαλούς τα γουστα της νέας μεσαίας τάξης και προετοιμάζονται καταλλήλως.

    Ως ιδεα μου φάνηκε λαμπρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Ο ρομαντικός μύθος του βασανισμένου καλλιτέχνη είναι αυτό ακριβώς:μύθος. Πώς θα ζήσει ο καλλιτέχνης; Μα θα κάνει κάτι άλλο για να βιοπορισθεί. Και θα κλέψει χρόνο από σχέσεις και ανθρώπους για να συγκεντρωθεί, να κλειστεί στο δωματιάκι του, να ασχοληθεί επιτέλους με την τέχνη του, μετά το σκόρπισμά του σε δυο χιλιάδες μεριές. Τουλάχιστον να μην του λέμε ότι θα πρέπει να χαίρεται γι' αυτό. Είναι αυτή ακριβώς η στάση απέναντι στο δημιουργο που τον οδηγεί είτε στο ελυτισμό είτε στον μπεστσελεριτισμό. Μιλάω ως νέος άνθρωπος που γράφει και που βιοπορίζεται από άλλη δουλειά και που θεωρεί ευτυχία το ότι η δουλειά του και η προσωπική του ζωή του επιτρέπουν να δίνει χρόνο στην τέχνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. @ ναυαγός
    Ή μήπως θα πρέπει να διακινούμε τις ιδέες μας μόνο σε κοινό που έχει να πληρώσει, δηλαδή μόνο στους έχοντες;

    Μάλλον παρεξήγησες το νόημα. ΄Ενας πολυ καλός και διάσημος Ελληνοαμερικανός καρδιοχειρούργος που μου διαφεύγει τόνομά του ερχόταν κάθε καλοκαίρι στην Ελλάδα και χειρουργούσε για ένα μήνα δωρεάν 'μη έχοντες'. Τον υπόλοιπο χρόνο αμοιβόταν αδρά απο το νοσοκομείο που δούλευε. Ο χρόνος μας και τα ταλέντα μας είναι προσωπική μας περιουσία και τα διαθέτουμε όπως εμείς θεωρούμε καλλίτερα και η εθελοντική εργασία για κοινωφελείς σκοπούς είναι κατι το πολύ σημαντικό. Κατά τη γνώμη μου το νόημα του πόστ είνα η δωρεάν εργασία για ανθρώπους εταιρείες οργανισμούς που πλουτίζουν απο αυτή και την εκμεταλεύονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. και εγω ο αμοιρος που γραφω εργασιες για φοιτητες και μετα τις παιρνουν οι καθηγητες ή οι ιδιοι και τις παρουσιαζουν ως "επιστημονικες ανακοινωσεις" σε κατι συνεδρια της πλακας τι μπορώ να ζητήσω;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Chris Mantas said... τι μπορώ να ζητήσω;

    Τίποτε. Υπάρχει υπερπροσφορά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. SOLON said...
    "Μάλλον παρεξήγησες το νόημα...
    ...Κατά τη γνώμη μου το νόημα του πόστ είνα η δωρεάν εργασία για ανθρώπους εταιρείες οργανισμούς που πλουτίζουν απο αυτή και την εκμεταλεύονται".

    Τις ίδιες ανησυχίες είχαν και οι φοιτητές του 1-1-4 κατά των πολιτικών που νέμονταν την εξουσία δίνοντας ψίχουλα στο λαό, τότε στο '60.

    Τι ήθελαν πραγματικά; -Να πάρουν τη θέση τους. Μήπως και εμείς το ίδιο ζητάμε από τους εκδότες;

    Έχω επίγνωση για τα ευγενή κίνητρα του ποστ από τον οικοδεσπότη μας. Στεναχωριέμαι για την αδυναμία από μέρους ημών των σχολιαστών να καταλάβουμε ότι κινούμαστε σε λάθος πορεία.

    π.χ. σχόλιο Πανάσχημης:

    "Τα βιβλία με άλλα λόγια τα πληρωνουν διαφημιστικες εταιρίες ή και και άλλες βιομηχανίες που μαθαίνουν εκ του ασφαλούς τα γουστα της νέας μεσαίας τάξης και προετοιμάζονται καταλλήλως.

    Ως ιδεα μου φάνηκε λαμπρη".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. "Δει δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι, και άνευ τούτων ουδέν έστι γενέσθαι των δεόντων"
    Απόσπασμα από τον λόγο του Αλκιβιάδη που σκοπό είχε να πείσει τους Αθηναίους να βάλουν χέρι στον θησαυρό της Δήλου. Το μετασφέρει ο Θουκυδίδης. Διορθώστε με αν κάνω λάθος.

    Αφιερωμένο σε όσους μισούν την αρχαιοελληνική γραμματεία και τους συχνά παραπέμποντες σε αυτήν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. @Univers said...
    "Δει δη χρημάτων, ω άνδρες Αθηναίοι, και άνευ τούτων ουδέν έστι γενέσθαι των δεόντων"
    Απόσπασμα από τον λόγο του Αλκιβιάδη ... Διορθώστε με αν κάνω λάθος.


    Ναι! Νομίζω ότι το εδάφιο ανήκει στον Περικλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. Zontas said...
    "Μπορεί κάποιος να μου πει γιατί ενώ οι μισοί Έλληνες δημοσιογράφοι είχαν δάσκαλο στην Πάντειο το Λίποβατς ακούγονται σαν να μάθαν γράμματα απ' το Ζουράρι και το Γιανναρά; Άντε πες δε διάβαζαν 'εξωσχολικά', μα ούτε τη διδακτέα ύλη;"

    Δεν είναι οι μισοί - λίγοι έχουν περάσει από το Πάντειο.

    Οι άνθρωποι ακούνε αυτό που θέλουνε να ακούνε. Ο Λίποβατς (που τον εκτιμώ βαθύτατα) λεει πράγματα δύσκολα και δυσάρεστα που δεν τα αντέχουν κι άρα δεν τα ακούνε. Τον απαξιώνουν και σαν δάσκαλο (έχω ακούσει φοβερά σχόλια για τον "φουκαρά" Λ.). Είναι και αυτή η "περιρρέουσα ατμοσφαιρα" που έλεγε κι ο Ροΐδης ((Taine) που μολύνει τα πάντα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Υπάρχει και αυτή η σύγχυση... πόσες φορές ακούς απίθανες συζυγίες "Λατρεύω τον Derrida και τον Popper".

    Στοίχημα ότι δεν έχει διαβάσει κανένα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Πανάσχημη said...
    Τα βιβλία με άλλα λόγια τα πληρωνουν διαφημιστικες εταιρίες ή και και άλλες βιομηχανίες που μαθαίνουν εκ του ασφαλούς τα γουστα της νέας μεσαίας τάξης και προετοιμάζονται καταλλήλως.

    Ως ιδεα μου φάνηκε λαμπρη.

    .......

    Πράγματι λαμπρή ιδέα αλλα δύσκολο να μεταφερθεί σε αγορά λίγων χιλιάδων φοιτητών με προσανατολισμό της οικονομίας όχι στην παραγωγή αλλά τις υπηρεσίες. (Και αυτές κατ' ευφημισμό).
    Αλλο αγορά 300.000.000 κατοίκων και άλλο αγορά 10.000.000.
    Επίσης άλλο βιομηχανική χώρα με υψηλή τεχνολογία και άλλο χώρα προσανατολισμένη στον φτηνό τουρισμό και την παραοικονομία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. "Δει δη..." - για όσους δεν ξέρουν, Δημοσθένης, Α΄ Ολυνθιακός

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. Άλλωστε, "το μουχτιν, ξίδιν, εν΄ γλυτζυν"!



    Αυτό είναι το μούχτι;

    Εμείς - οι καλαμαράδες- μούχτι λέγαμε τον πολύ στενό χορό.
    Π.χ. Οταν χορεύαμε στα parties της εποχής, με το στόμα και την μύτη στον λαιμό της ντάμας μας και τα χέρια να κινούνται διερευνητικά κάτω από την μέση, λέγαμε "χόρεψα μούχτι"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. Don Γατε,
    Θυμάμαι την αρθρογραφία σου στους 4τ. Παράλληλα με σένα είχε στήλη και ο Ζουράρις, που και αυτός σταμάτησε λίγο αργότερα.
    Πάντα από τότε έχω μιά απορία, είχε ανπτυχθεί μεταξύ σας, έτσι τό βλεπα εγώ τουλάχιστον, ένας άτυπος πόλεμος. Εσύ με το "Ανήκουμε στην Δύση" και ο Ζουράρις με το "Ευρωλιγούρηδες" και τα γνωστά του. Μήπως συνετέλεσε και αυτό γιά την αποχώρηση σου απ τους 4τ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. @Nikos Dimou said...
    "Δει δη..." - για όσους δεν ξέρουν, Δημοσθένης, Α΄ Ολυνθιακός

    Ωχ! Πήγα να διορθώσω "πατάτα" και διέπραξα μεγαλύτερη!
    Κάτι μου θύμιζε από τα γυμνασιακά χρόνια αλλά δεν θυμόμουνα καλά την πηγή. Φταίει και το "μούχτι". Ζαλίστηκα! Πάντως όχι Αλκιβιάδης γιατί τον βίο και πολιτεία του την διδαχθήκαμε, αλλά κείμενό του ουδέν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. Η ελευθερη αγορα μετατρεπει τον πνευματικο ανθρωπο και το εργο του σε εμπορευμα που πουλιεται και αγοραζεται.Το εμπορευμα αυτο λοιπον δεν πουλαει στην εποχη μας και ετσι δεν ειναι κανεις διατεθειμενος να επενδυσει στην πνευματικη εργασια αφου δεν θα του αποφερει κανενα οικονομικο κερδος.Το θεμα λοιπον ειναι γιατι εμεις οi ιδιοι δεν ενδιαφερομαστε για το τι λενε οι ανθρωποι του πνευματος και αν αυτο ειναι αλλο ενα αποτελεσμα της παιδειας που εχουμε λαβει.
    —Γιατί κ’ οι άξιοι ρήτορες δεν έρχονται σαν πάντα να βγάλουνε τους λόγους τους, να πούνε τα δικά τους;

    Γιατί οι βάρβαροι θα φθάσουν σήμερα·κι αυτοί βαρυούντ’ ευφράδειες και δημηγορίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. Έχω την εντύπωση οτι το σωστό είναι "Δει δε....." και όχι "Δει δη...." όπως έχει επικρατήσει να λέγεται. Μπορεί όμως να κάνω και λάθος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. Παίρνω το θάρρος γιατί νομίζω ότι δεν ελέχθη.

    Στη σημερινή συζήτηση κολλάει και αυτό

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. Παντως μιλωντας για το τσαμπα ας δουμε λιγο τι γινεται στην ακαδημαικη κοινοτητα στα κρατικα πανεπιστημια που καπιοι υποφηφιοι για Phd κανουν τσαμπα των δουλειω των καθηγηταδων που μετα το παιζουν μουρη και καλα επιστημονες με κατι papers της πλακας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. Δουλεα καποτε σε εταιρεια συνδριων, εκανα call for papers και εβρισκα τους keynote speakers, μεταξύ των ολων καθηκοντων μου.

    Οταν ηρθε η ωρα να μιλησω με την κριτικη επιτροπη του συνεδριου ανακαλυψα δυο πραματα

    1) οτι η επιτροπή ηταν ο διοργανωτης και η γυναικα του (ολοι με πτυχιο γυμνασιου) και οταν του ειπα γιατι οχι ακαδημαικους μου ειπε "οχι αυτους του μαλακες"

    2) οτι ηθελε οι keynote speakers να ερθουν με δικα τους εξοδα διοτι "ειναι ολοι συμβουλοι και θα παρουν projects απο το κοινο",

    αντε μετα Νικο να βγαλεις ακρη με αυτους και να τους εξηγησεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. Θα ήθελα να αφιερώσω τη συζήτηση αυτή στον αείμνηστο Βασίλη Ραφαηλίδη, που άφησε κάποτε εμβρόντητο τον Ευαγγελλάτο (στον τηλεοπτικό Sky, αρχές δεκαετίας ’90) δηλώνοντας ότι του χρωστάει ο σταθμός 150 χιλ. δραχμές, αφού έχουν συμφωνήσει να παίρνει 30 χιλ. για κάθε εμφάνιση σε παράθυρο, και τον έχουνε φεσώσει 5 εμφανίσεις !!

    Ήταν η εποχή των ένδοξων συλλαλητηρίων για το όνομα της Μακεδονίας, και των τσάμικων του Σαμαρά στη γειτονική μας χώρα.

    Ο μεγάλος αυτός δάσκαλος, δημοσιογράφος και συγγραφέας που έφυγε νωρίς από κοντά μας, υπήρξε ένας πρωτοπόρος κατά του τζάμπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. dimitris said...
    "Θα ήθελα να αφιερώσω τη συζήτηση αυτή στον αείμνηστο Βασίλη Ραφαηλίδη"

    Να την αφιερώσουμε - ο Βασίλης ήταν ένας έντιμος και θαρραλέος άνθρωπος! Έχουμε δώσει κοινούς αγώνες από διαφορετικά μετερίζια...

    Zontas
    ο κόσμος είνα μικρός - λίγο μετά που έγραψες για τον Γιωσαφάτ μιλούσε με την γυναίκα μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. giant13 said...
    Don Γατε,
    "Θυμάμαι την αρθρογραφία σου στους 4τ. Παράλληλα με σένα είχε στήλη και ο Ζουράρις... Μήπως συνετέλεσε και αυτό γιά την αποχώρηση σου απ τους 4τ;"

    Κυρίως έφυγα γιατί βαρέθηκα και μετα 11 χρόνια φοβούμουν ότι θα επαναλαμβα νόμουνα. Αλλά, ναι βοήθησε και η συγκέντρωση πολλών Ελληναράδων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. @ Nikos Dimou: "Δει δη..." ... Δημοσθένης.

    Το λανθάνειν ανθρώπινον! Και το κίνητρο εκφώνησης του λόγου ισχύει τουλάχιστον;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. Γάτος said...
    έχω ακούσει φοβερά σχόλια για τον "φουκαρά" Λ

    Το αμίμητο, 'μα σαν αυτόν να καταντήσω με το σακάκι λερωμένο από κιμωλίες παντού;', το είπε μαθητής του και... Δεν του άρεσαν οι κιμωλίες του κυρίου ..., και το λέκιασε με άλλα το σακάκι του τελικά, τέσπα...

    Αυτό δε με τον Popper και τον Derrida, κάτι μου θυμίζει που άκουσα χτες, να δεις τι...ε, άμα το θυμηθώ...ααααα, ούτε να το θυμηθώ, Popper με Derrida διπλά-δίπλα ακούγεται λιγότερο τρομακτικό :)

    Ο μπαρμπα Mathew είναι μορφή, γλυκύτατος. Εύχομαι να ναι πάντα καλά, κι αυτός και η γυναίκα του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. Καλησπέρα! Γάτε, φίλοι, τι να πρωτοσχολιάσω (ποστ, γνώμες...)?

    Το Καλό: από το σπίτι, η έννοια της προσφοράς. Ρολλάρεις μανίκια, φτύνεις χούφτες και χωρίς να βαρυγκομάς, προσφέρεις ακόμη κι όταν είναι για τα επαγγελματικά του άλλου, μια και όλοι χρειαζόμαστε ένα χεράκι to save the day… (πόσες φορές είδα καλοπροαίρετους ανθρώπους, να ξελασπώνουν επαγγελματικά –ανεξαρτήτως κλίμακας- ο ένας τον άλλον, μέχρι την αλλαγή επιχειρηματικού σκηνικού που ζήσαμε στο κλείσιμο του 20ου).

    Το Κακό: και μετά ξύπνησα! Δουλεύοντας για χαρτζηλίκι από την εφηβεία, είδα πως παρ’όλο που τις περισσότερες φορές με ζητούσαν για δουλειές που μέχρι τότε τις έκαναν (πολύ μεγαλύτεροί μου) επαγγελματίες, ούτε κατά διάνοια δεν με πλήρωναν τα ίδια – αν με πλήρωναν δλδ... Ασχέτως του ότι ό,τι παρήγαγα ήταν ισάξιο, αν όχι καλύτερο (η ζέση του πρωτόβγαλτου βλέπετε, ζήτημα τιμής). Κι όταν πλέον είδα ότι εμ τρελλαινόμουν στο διάβασμα (σπουδές ταυτόχρονα γαρ), εμ τρελλαινόμουν στη δουλειά, εμ μου χρωστούσαν κι από πάνω, ακόμη και άνθρωποι τους οποίους βοήθησα στο «ξελάσπωμα» και μετά ντρεπόμουν να ζητήσω αμοιβή, είπα τέρμα.

    Δυστυχώς το δελτίο παροχής υπηρεσιών και τα ένσημα ήταν άγνωστη λέξη στο ηλίθιο μυαλό μου την αθώα εκείνη εποχή, κι αν αμοιβόμουν κανονικά, τώρα θα είχα ήδη σύνταξη... Δε με πείραξε το να δουλεύω τελικά τζάμπα, πες ότι πλήρωσα για να μάθω, αλλά ακόμη με πικραίνει το ότι βλέπω για δουλειές δικές μου (ειδικά στη διαφήμιση), τα εύσημα ΚΑΙ την πληρωμή να τις έχει πάρει άλλος... Ανθρωποι που απέρριπταν δουλειές μου (για να αποφύγει η εταιρία την πληρωμή) και να βλέπω ακόμη κάποια δικά μου να επιβιώνουν κόντρα σε κάθε ανανέωση εταιρικού ή προϊοντικού image…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. Και το Ασχημο: πες πάει στο καλό στα εντελώς επαγγελματικά. Αμ στα ακαδημαϊκά? Πχ. σε ένα alumni society, παραγγείλαμε από επαγγελματία το σήμα του συλλόγου, μας καταχρέωσε και παρέδωσε μια επιεικώς σάχλα. Τι να κάνουμε, το φάγαμε (τον είχαμε πληρώσει με τιμές της διαφημιστικής του κιόλας)! Μέσα σε ένα δίμηνο, καλούμαι να φτιάξω κάτι άλλο. Ευχαρίστως, σιγά μην ζητούσα ποτέ χρήματα, τιμή μου.

    Σε λίγο κάνε κι αυτό, κάνε και το άλλο, μέχρι πλάνο εργασιών, λέω οκ, ό,τι πείτε. Και στο τέλος, μετά από μήνες ξενυχτιών για επαγγελματικής ποιότητας αποτέλεσμα – στο τζάμπα, με καλούν κάποιοι συναπόφοιτοί μου (όχι κάποιος καθηγητής ή μέλος συμβουλίου ή από τις εταιρίες σπόνσορες), να υποστηρίξω το έργο μου. Οχι να παρουσιάσω, να υποστηρίξω... Γιατί κάποιος κάπου είχε μία ένσταση. Τους το έκλεισα στα μούτρα και είπα το αποσύρω ΤΩΡΑ. Ε, μετά από κάποιες ακόμη πληρωμένες πλην όμως αποτυχημένες δουλειές, ακόμη με τα δικά μου πορεύονται.

    Καταλαβαίνετε πού στέκομαι ως προς το θέμα: το ζητούμενο είναι επαγγελματικό προϊόν ή υπηρεσία? Αμοιβή! Ακόμη κι αν δεν είναι εύκολα ποσοτικοποιήσιμο το παραγόμενο είδος.

    Από κει και πέρα, αν θες να το κάνεις δωρεάν ή δωρεά, δικό σου θέμα & good for you, αν καταφέρεις να μην σε εκμεταλλευτούν και ταυτόχρονα να μην σκάψεις το λάκο στους άλλους, που ζουν από κάτι που εσύ προσφέρεις έτσι.

    Αλλά στο τραπέζι ξεκάθαρη συμφωνία. Οπως η δουλειά δεν είναι ντροπή, έτσι και η αμοιβή: δεν είναι ντροπή!

    Ας ωριμάσουμε επιτέλους!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Κύριε Δήμου, νομίζω οτι το σφάλμα με τη συλλογιστική σας είναι η επιλογή της λέξης"τζάμπα". Αν το λέγατε "δωρεάν" θα ακουγόταν αλλιώς. Εγώ ως μαθήτρια, φοιτήτρια αλλά και αργότερα ως εργαζόμενη, χρωστάω πολλά στις δωρεάν διαλέξεις, συζητήσεις και ποιητικές βραδιές. Και έτσι και στην Ελλάδα ακόμη μπορεί κανείς να πάει να ακούσει κάτι ενδιαφέρον, και ας μην έχει λεφτά.
    Οσο για την απλήρωτη εργασία, ούτε εδώ έχετε δίκιο. Δεν είναι μοναδικό φαινόμενο της Ελλάδας, αλλά έτσι είναι παντού. Εδώ στην Αγγλία, ίσως θα ευχαριστηθήτε αν μαθετε, οτι ακόμα και τον υδραυλικό, αν είναι νέος και άπειρος, τον έχουν να δουλεύει τζάμπα!

    Ευχαριστώ για τη φιλοξενία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. Νομιζω οτι ειστε λιγο υπερβολικος.Αν οι πνευματικοι λεγομενοι ανθρωποι δεν βγαζαν λεφτα γιατι οι μισοι Ελληνες γραφουν βιβλια?Εχουν γεμισει τα βιβλιοπωλεια απο συγγραματα αγνωστων λογοτεχνων.Ουτε αυτοι που βγαινουν στα μεσα εννημερωσης πιστευω οτι το κανουν τζαμπα.Η κοινωνια μας εγινε τοσο υλιστικη που καθε προσφορα πληρωνεται.Αλικη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. Miltos said...
    <…>
    Ναι, συχνά η δουλειά μας δεν είναι αυτή που θα θέλαμε, συχνότερα δεν πληρωνόμαστε για αυτή όσο θα έπρεπε...π.χ καθηγητής (εγώ) με μεταπτυχιακό καλούμαι να ζήσω την οικογένεια μου με 1.350 ευρώπουλα.

    ----

    Συγγνώμη για το αιχμηρό και ίσως άδικο για εσάς σχόλιο, αλλά φέρνοντας στο μυαλό την συντριπτική πλειοψηφία των καθηγητών μου σε Γυμνάσιο και Λύκειο (την κατάρτιση τους, την ικανότητα και διάθεση τους να διδάξουν κτλ), βρίσκω το ποσό των 1350 ευρώ σκανδαλωδώς υψηλό για τις εκπαιδευτικές υπηρεσίες που μου παρείχαν ως μαθητή.

    Φωτεινές εξαιρέσεις υπήρχαν, αλλά η συνολική εικόνα ήταν κάτι περισσότερο από ζοφερή. Φαύλος κύκλος θα μου πείτε ίσως ...

    Το αυτό ίσχυε και για την πλειοψηφία των κατ επίφαση διδασκόντων γηραιών καθηγητών μου στο ΕΜΠ. Ευτυχώς που μερικοί Επίκουροι, Λέκτορες & ΕΔΠίτες διέσωζαν την κατάσταση ... Ακριβώς το αντίθετο απ ότι γνώρισα στις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο εξωτερικό δηλαδή.

    Και ένα γενικότερο σχόλιο ... Δείχνει να διαμορφώνεται μια γενική συναίνεση στο μπλόγκ ως προς την παραδοχή της εν’ γένει υποτίμησης των αυτοπροσδιοριζόμενων ως «πνευματικών ανθρώπων» και της εργασίας τους στην Ελλάδα εξ αιτίας αυτής καθαυτής της «πνευματικής τους ιδιότητας».

    Προσωπικά ως «μέσος πολίτης» (με την έννοια του μη ειδικού και του εκτός σιναφιού) νομίζω ότι συμβαίνει το ακριβώς αντίθετο ... ότι δηλαδή πάμπολλοι «πνευματικοί άνθρωποι» απολαμβάνουν προβολής δυσανάλογης της ωφέλειας που προκαλούν με την δημόσια δραστηριότητα τους.

    Έχω την αίσθηση ότι η πλειοψηφία των «δημοφιλών» διανοουμένων-μαϊντανών που αρθρώνουν δημόσιο λόγο, σπάνια συνεισφέρουν το παραμικρό πέραν της αυτοπροβολής τους και της κοινοποίησης των προσωπικών τους εμμονών (κύρια στο σινάφι τους και δευτερευόντως στο λαουτζίκο).

    Αφήστε που οι περισσότεροι έχουν την τάση να απεραντολογούν στα Μέσα, μιλώντας ή γράφοντας για ζητήματα που κατά πολύ υπερβαίνουν τους τομείς που θα μπορούσαν να θεωρηθούν επαΐοντες ΧΩΡΙΣ να διαχωρίζουν την αυθαίρετη προσωπική τους άποψη από την όποια επιστημονικά τεκμηριωμένη εκδοχή της «τρέχουσας αλήθειας» (ή έστω του όποιου επιστημονικού consensus επί του συγκεκριμένου ζητήματος).

    Θα μου πείτε ίσως «αυτοί που βλέπεις δεν αντιπροσωπεύουν το όλον» ... Έλα μου όμως ντε, που ο μόνος τρόπος για να εικάσω, ως τρίτος και άσχετος, «τα περί του όλου» είναι η παρατήρηση των υπερ-εκτεθειμένων και ορατών σε εμένα ως πολίτη μερών του ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Nα ξεκαθαρίσω κάτι βασικό. Δεν μιλάω για τις εθελούσιες προσφορές που όλοι κάνουμε κατά καιρούς. Δεν εννοώ ότι ΟΛΑ πρέπει να πληρώνονται. Έγραψα αυτό το κείμενο επειδή με ενόχλησε η κατάσταση που επικρατεί ακόμα ότι η πνευματική εργασία πρέπει να γίνεται για την τιμή των όπλων... κι ότι είναι ντορπή ένας άνθρωπος του πνεύματος να πληρώνεται - ή ακόμα χειρότερα να ζητάει χρήματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. Αγαπητη Ματια πιν
    Τιποτα δεν ειναι δωρεάν. Αυτο που εσεις εκλάβατε ως δωρεαν, το πλήρωσε ο μεσος φορολογούμενος. Εγώ δηλαδη.
    Εφ'όσον ωφεληθήκατε, με μεγαλη μου χαρά, και το εννοώ.

    Ενα άλλο σχόλιο που διάβασα για την πληθώρα βιβλίων που κυκλοφορούν. Εφ'οσον πρέπει κανεις να εκδοσει βιβλίο για να προωθήσει την πανεπιστημιακή του καριέρα, γράφει ένα που το διαβαζει αυτος κι η μανα του, τα εξοδα έκδοσης δεν ξερω αν τα πληρωνει ο ίδιος ή πάλι εγω (εδω η χαρά μου τέλειωσε) και έτσι βλέπουμε αυτον τον ατελειωτο αριθμο συγγραμμάτων....
    Εχω ξεφυλλισει μερικά τετοια, κυριως επειδη γραφτηκαν από συγγενεις και φιλους.
    Τι να πω;
    Καραγκιοζηλίκια;
    Επιεικής θα είμαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. Καλησπέρα!

    Νομίζω ότι κάτι έχει να προσθέσω στο θέμα. Ας σταχυολογήσω μερικές σημαντικές σκέψεις που διατυπώθηκαν πάντα IMHO.

    Αυτός ζούσε σπίτι του, έτρωγε από τον μπαμπά του, εγώ ζούσα από εκείνη τη δουλειά – πώς να ανταγωνιστείς κάποιον που δουλεύει τζάμπα;

    Μήπως η εν λόγω σουλειά δεν προυπόθετε εξειδικευμένες γνώσεις και ικανότητες ώστε να μπορεί να γίνει τζάμπα από τον βουτυρομπεμπέ; Αν ναι, τότε μήπως η αποτίμηση της είναι ανάλογη της μεγάλης προσφοράς;

    Αλλο αγορά 300.000.000 κατοίκων και άλλο αγορά 10.000.000.

    Elementary dear Watson, elementary! Ένα περιοδικό, σταθμός κλπ βασίζει τις αμοιβές στα έσοδα. Η μικρή ελληνική αγορά είναι εκ φύσεως περιοριστική. Φυσικά ο ΝΔ αναφέρεται στις κερδοφόρες επιχειρήσεις αλλά αυτές είναι η εξαίρεση


    Γκρινιάζουμε όλοι ότι δεν αμείβονται "δημιουργικές" δουλειές και ότι δεν αξιολογείται η εμπορική αξία της πνευματικότητας. Οι περισσότερες όμως από τις δουλειές αυτές δεν απαιτούν μακροχρόνιες και αιματηρές σπουδές παρά μόνο σχετική δήλωση του νόμου 105.

    Από την άλλη γνωρίζω γιατρούς με πολύχρονες σπουδές και eccentric ειδικότητες που πένονται. Γιατί; Μα επειδή βγήκανε πολλοί!

    Ήθελα κάποτε να κάνω μιά ιστοσελίδα για ένα ιατρικό συνέδριο που οργανώνω. Η βαρύγδουπη εταιρεία που τηλεφώνησα μου ζήτησε 10,000 euro...Τελικά την έκανα με 300 (!) απαντώντας σε spam email ενός νεαρού αυτοδίδακτου! Συνεργαζόμαστε ακόμα μετά από πολλά χρόνια και είμαστε και οι δύο very happy. Τώρα τις κάνω με 8 euro ο ίδιος!

    Στο ίδιο αυτό συνέδριο, κάλεσα πολλούς ξένους ομιλητές (αμερικανοί οι περισσότεροι) που μερικοί πληρώνονται ακόμα και για τον χρόνο που διανύουνε πετώντας. Δεχτήκαν να έρθουν πετώντας economy και να μην πληρωθούν honorarium (αξίας πολλών χιλιάδων euro). Το μόνο που τους κάλυψα ήταν τα έξοδα τους. Ο λόγος που δεχθήκαν είναι ότι αναγνωρίσαν την εκπαιδευτική αξία του συνεδρίου και τις πενιχρές οικονομικές μας δυνατότητες (το συνέδριο δεν διαφήμιζε κάνενα φάρμακο ή συσκευή).

    Ανάμεσα στους καλεσμένους γνωστός έλληνας συγγραφέας που ούτε αυτός πληρώθηκε.

    Σας ερωτώ λοιπόν: Τους εκμεταλλεύτηκα;

    Conclusion:

    Πριν γκρινιάξετε αναρωτηθείτε αν αυτό που προσφέρετε έχει πραγματική αξία

    Suggestion:

    Δοκιμάστε να πουλήσετε τον πνευματικό σας μόχθο στο εξωτερικό. Αν δεν ξέρετε Αγγλικά έχετε δικαίωμα να ξαναπαραπονεθείτε μονάχα μετά το proficiency (του Cambridge!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. Πολύ σωστά τα λέει ο κ.Δήμου. Αλλά αυτό προϋποθέτει συλλογική δράση από όλους τους ενδιαφερόμενους -συγγραφείς, μουσικούς, φωτογράφους, ανθρώπους του θεάματος... Και ειδικά σήμερα που οι πάντες διαθέτουν τη δουλειά τους τζάμπα στο ίντερνετ, μάλλον δεν είναι η κατάλληλη εποχή...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. Αν και το θέμα δεν με αφορά, η εντύπωση που έχω είναι διαφορετική. Αν εννοούμε «πνευματικό άνθρωπο» τους συγγραφείς, μουσικούς, ηθοποιούς, έχω την εντύπωση ότι αυτοί όλοι τους επιδιώκουν την προβολή, και όχι μόνον αλλά και θα πλήρωναν ευχαρίστως από πάνω τον κάθε δημοσιογραφίσκο να τους αναφέρει στην φυλλάδα που εργάζεται, ας είναι και στην στήλη κηδειών. Αυτό ισχύει ακόμα περισσότερο για νέους εκκολαπτόμενους Ελύτες και Ρίτσους. Και τι δεν θα ‘διναν για μία συνέντευξη στην Τσουκαλά ή ακόμα και στην Δρούζα, έστω και να στέκονταν στο θεωρείο ως μαϊντανό. Αρκεί κάπου-κάπου να αναφέρεται ότι είναι ο διεθνούς φήμης συγγραφέας κτλ (και δεν βλάπτει κανέναν το χειροκρότημα). Το ίδιο ισχύει και για τις εφημερίδες. Φαντάζομε να κατακλύζονται από άρθρα και «επιστολές αναγνωστών» (τις οποίες οι συντάκτες ανασκευάζουν σε άρθρα) από «καθηγητές» και λοιπούς «επιστήμονες», σε μία απελπισμένη προσπάθεια να ψαρέψουν πελατεία για τα ιατρεία τους. Αυτό που ζητάτε εσείς είναι οι νέοι να περιμένουν στη σειρά, να μην έχουν καμία προβολή, και να μην την επιδιώκουν. Κατά τα άλλα, εδώ ισχύει ο νόμος της αγοράς, προσφορά και ζήτηση και οι αντίστοιχες οι αμοιβές. (Να διευκρινίσω ότι αυτά δεν αφορά τους επαγγελματίες εργάτες του λόγου που είναι είτε μισθωτοί υπάλληλοι, ή ελεύθεροι συνεργάτες και πληρώνονται με το κομμάτι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. Άκουσα ότι με την δουλειά μερικών μεταπτυχιακών υποτρόφων και υποψηφίων διδακτόρων κάποιοι καθηγητές απομύζησαν απίστευτα κονδύλια από την Ευρωπαϊκή Ένωση σε εποχή που δεν γινόντουσαν και πολλοί έλεγχοι. Αυτά έχουν μετατραπεί σε μάρμαρα, πανάκριβα αυτοκίνητα, κτλ, κτλ, όλα στοιχεία απαραίτητα καθωσπρέπει βιλών στις υπώρειες της Πεντέλης, της Πάρνηθας και αλλαχού. Αν ούτως έχει το πράγμα, η τζάμπα εργασία για μερικούς αποδεικνύεται χρυσοφόρα για άλλους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. Πληρώνεται και ο Τσόμσκυ; Βρε το θηρίο.

    A neat capitalist.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. "A woman must have money and a room of her own if she is to write fiction. "

    Virginia Woolf,
    A Room of One's Own, ch. 1 (1929)

    Πόσο πιο πλούσιοι θα είμασταν αν η πνευματική εργασία πληρωνόταν ώστε κάποιος να μπορεί να ζήσει ΜΟΝΟ από αυτή... Κι όχι, όσοι τα καταφέρνουν είναι πολύ λίγοι συγκριτικά, κι έτσι οι πολλοί, από τους οποίους θα ξεπηδούσαν με ζυμώσεις (και την σχετική άμιλλα να την πω? ανταγωνισμό να τον πω?) κάνουν ένα κάρο άλλα.

    @Ζοντας,

    ΝΔ είπε "Zontas
    ο κόσμος είνα μικρός - λίγο μετά που έγραψες για τον Γιωσαφάτ μιλούσε με την γυναίκα μου...04:43:53 μμ"

    Ε, πάρ'την κι εσύ τηλέφωνο τώρα να κλείσει ο κύκλος...
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Δύο σχόλια πριν τις καθιερωμένες Παρασκευιάτικες μπύρες ...

    Νομίζω ότι περιπλέκουμε το θέμα χωρίς λόγο.

    Κατά τη γνώμη μου, εφόσον ο Χ κερδοσκοπικός οργανισμός (εκδοτικό οίκος/συγκρότημα, τηλεοπτικός σταθμός, διοργανωτής συνεδρίων ή οτιδήποτε άλλο) εκμεταλλεύεται εμπορικά το πνευματικό έργο του οποιουδήποτε προσώπου, οφείλει να προσφέρει κάποιου είδους εύλογο και δίκαιο αντάλλαγμα ως αντιστάθμισμα της δραστηριότητας αυτής (εφόσον το τελικό παραδοτέο είναι συνεπές προς την αρχική συμφωνία των δύο).

    Το αν ο διανοούμενος είναι κάποιος τσάμπα μάγκας παπαρολόγος συστηματικά ασκούμενος στην πολεμική της ξάπλας, το αν το έργο του είναι για τα μπάζα ή όχι, είναι απολύτως άσχετο από την υποχρέωση του κάθε κερδοσκοπικού οργανισμού να πληρώσει (άμεσα ή έμμεσα) για τις υπηρεσίες που οικειοθελώς επέλεξε να ζητήσει από το συγκεκριμένο πρόσωπο και που εν συνεχεία χρησιμοποίησε εμπορικά (έμπρακτα επιβεβαιώνοντας έτσι την καταλληλότητα τους για την εξυπηρέτηση των σκοπών του).

    Συγγνώμη αλλά δεν καταλαβαίνω που ακριβώς είναι το σφάλμα σε αυτό το συλλογισμό ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. Νίκο, έπιασες το θέμα μου, βλέπω.
    Πολλές είναι οι εξηγήσεις πάνω στο πώς αντιμετωπίζουμε το χρήμα;

    την πανάσχημη ήθελα πρώτα να ευχαριστήσω 1- επειδή συμπλήρωσε κάτι όμορφο σε παλιό post στο δικό μου blog (κι αν δεν πέσει το φρούτο δεν χάλασε κι ο κόσμος!!!) και 2- για την λίστα με τις τιμές στον Καναδά.
    Όσο για τους bill collectors, αυτοί είναι απαραίτητοι εφόσον η πληρωμή δεν γίνει με την λογική και τον σεβασμό της συνεργασίας.

    Έχω πει και παλαιότερα ότι ή πληρώνεσαι για τις υπηρεσίες σου επειδή από μικρό σε μάθανε ότι το χρήμα δεν είναι αμάρτημα, απεναντίας το διεκδικείσαι κιόλας, ή δεν πληρώνεσαι επειδή από μικρό σε μάθανε ότι το χρήμα είναι ντροπή και βρομιά, επομένως όχι μόνο δεν το διεκδικείσαι αλλά και το αποφεύγεις!

    Πρόσφατα είχαμε μια συνάντηση οι ελεύθεροι δημοσιογράφοι της περιοχής της Στοκχόλμης κι εμείς, οι ξένοι ανταποκριτές της Σουηδίας, που οι περισσότεροι ήμαστε ανταποκριτές σε ελεύθερη βάση....
    Το κύριο θέμα ήταν να μην εκπορνευόμαστε, αλλά από την άλλη πλευρά!
    Δηλαδή να μη δίνουμε την δουλειά μας, όχι τζάμπα, αλλά ούτε καν φτηνά!

    Από περιέργεια ρωτήσαμε τι εννοούν με «φτηνά», επειδή κανείς από εμάς, τους ξένους, δεν έχει πουλήσει άρθρα σε σουηδικά μέσα!
    Και όταν ακούσαμε τις τιμές, πωπωπωωωω, άσε εμένα, οι πολωνέζες τι να έλεγαν οι δόλιες!
    Υπάρχουν και πολύ χειρότερα, παρηγορήθηκα εγώ...

    Να δώσεις προϊόντα σου (δημιουργήματα) που απαιτούν χρόνο και σκέψη τζάμπα;
    Ε, όχι δα, ούτε καν στην Αφρική γίνονται αυτά.
    Αλλά από εμάς, τους παραγωγούς, εξαρτάται αυτό και όχι από τους πελάτες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. Άλλωστε, πολύ καλά επισήμανε κάποιος σε σχόλιο, τώρα στο ιντερνετ από όλα τα καλά υπάρχουν.

    Υπάρχει κάτι που ελέγχει αν από το ιντερνετ παίρνουν πνευματικά δικαιώματά μας για να τα δημοσιεύσουν σε εφημερίδες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. Συμέλα ήδη φοιτητής στην Γερμανία (πριν 50 χρόνια) έγραφα μία επιφυλλίδα στην εφημερίδα και ζούσα (φοιτητικά) ένα μήνα.

    Την πρώτη φορά που (στην τύχη, δεν ήξερα κανένα) έστειλα ένα κείμενο μου απάντησαν ότι θα δημοσιευθεί και μου ζήτησαν τον τραπεζικό μου λογαριασμό.

    Σκέψου τώρα στην Ελλάδα να στείλει ένας ανώνυμος (και ξένος) φοιτητής άρθρο σε εφημερίδα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. Με τέτοια κακόμαθα στην Γερμανία και μου κακοφάνηκε το τζάμπα στην Ελλάδα.

    maria_pin said...
    "Κύριε Δήμου, νομίζω οτι το σφάλμα με τη συλλογιστική σας είναι η επιλογή της λέξης"τζάμπα".

    Χρησιμοποίησα επίτηδες την κακόηχη τουρκική λέξη για να το κάνω πιο απεχθές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. Αφροδίτη
    Ε, πάρ'την κι εσύ τηλέφωνο τώρα να κλείσει ο κύκλος...
    :)))

    Δεν μπορώ σου υποσχέθηκα κάτι, γράφω λοιπόν, μην μου αποσπάς την προσοχή

    :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. "Οι καλοί ομιλητές παίρνουν μέχρι και είκοσι χιλιάδες δολάρια για μια διάλεξη"
    Δεν έχω διαβάσει τα σχόλια οπότε μπορεί να το έχετε πει αλλά η "ταρίφα" του Clinton για ομιλία είναι γύρω στο 1.000.000$, μάλλον δεν είναι τζάμπα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. Το φαντάζομαι, έτσι γίνεται κι εδώ...

    Βλέπω αργούν να δημοσιευτούν τα σχόλια...
    λεω να κλείσω το laptop, που από τις 6 το πρωί δουλεύει, για να αράξω με ένα ρόδι.
    να προσπαθήσω να μη μου πέσει ούτε ένα κουκούτσι...
    κάτι γίνεται τότε, λενε, αλλά δεν ξέρω ακριβώς τι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. Ίσως λιγάκι εκτός θέματος, αλλά πως διασφαλίζει κανείς τα δικαιώματα του σε ένα έργο? Εννοώ, αυτό το περιβόητο copyright. Ακούω ότι πολύ κλέψιμο υπάρχει μεταξύ σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. @ antonios liolios said

    "Γκρινιάζουμε όλοι ότι δεν αμείβονται "δημιουργικές" δουλειές και ότι δεν αξιολογείται η εμπορική αξία της πνευματικότητας. Οι περισσότερες όμως από τις δουλειές αυτές δεν απαιτούν μακροχρόνιες και αιματηρές σπουδές παρά μόνο σχετική δήλωση του νόμου 105.
    Από την άλλη γνωρίζω γιατρούς με πολύχρονες σπουδές και eccentric ειδικότητες που πένονται. Γιατί; Μα επειδή βγήκανε πολλοί!"


    Σέβομαι και το αντικείμενο και τις συνθήκες και το αποτέλεσμα της δουλειάς σας. Και τις απόψεις σας. Αλλά πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι σπουδές δεν κάνουν μόνο οι γιατροί, αλλά και πολλοί θεράποντες του πνεύματος και της τέχνης. Αιματηρές σε θυσίες χρόνου, κόπου και χρημάτων.

    Οσο για τους eccentric ειδικότητας γιατρούς που πένονται λόγω αριθμού (αν και λίγο δύσκολος ο συνδυασμός αυτών των δυο δεδομένων) ήθελα να σας ρωτήσω ποιοί είναι αυτοί οι καλοί γιατροί που ΕΡΓΑΖΟΝΤΑΙ δωρεάν και πού ακριβώς δουλεύουν για να ξέρω και εγώ...

    Δεν γίνεται η κουβέντα για τους άνεργους, αλλά για αυτούς που δουλεύουν χωρίς να αμείβονται.


    Θέλω να σημειώσω ότι είναι εντυπωσιακή η επιρροή της τηλεοπτικής ρυποπραγματικότητας στη συζήτηση αυτή. Ο ΝΔ έγραψε ένα γενικό post και οι περισσότεροι σχολιαστές αναφέρονται στους όποιους ανεγκέφαλους ή και σε πολιτικούς (???) που κυκλοφορούν στα κανάλια και στα έντυπα. Δεν είναι η συζήτηση για αυτούς που χρειάζονται την προβολή για να προωθούν τα προϊόντα τους ή την εικόνα τους και τα media κάνουν μαζί τους ένα παιχνίδι πάρε - δώσε. Υπάρχουν και δεκάδες χιλιάδων πνευματικών ανθρώπων που δεν τους ξέρουμε ακριβώς επειδή δεν είναι μαϊντανοί και που η εργασία τους δεν τυγχάνει αμοιβής σε πολλές (περισσότερες απο τις αναμενόμενες) περιπτώσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. Ioannisk
    Οχι ενα εκ., η αμοιβή του συμφωνα με το CNNειναι 150,000

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. Eπιτέλους Proinos 100% μέσα στο θέμα. Μου έκανε κι εμένα εντύπωση πόση παρεξήγηση προκάλεσε κάτι που (νομιζα ότι) ήταν εντελώς ξεκάθαρο!

    Μιλώντας για καλλιτέχνες: άκουσα σήμερα το βραδυ στο Ινστιτούτο Goethe την Μαρία Γεωργακαράκου να τραγουδάει αναγεννησιακή μουσική - την πιο δύσκολη φωνητικά. 20 χρόνια σπουδές και άσκηση δώσανε ένα αποτέλεσμα αγγελικό. Και είναι τυφλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. Ε ναι - ένα εκατομμύριο πήρε προκαταβολή για το βιβλίο του...

    :((

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Σας θυμίζω το γνωστό ανέκδοτο, με την πόντια whore, που αυτοκτόνησε όταν έμαθε ότι οι άλλες πληρωνόταν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. Το χρήμα πολλοί εμίσησαν,
    τη δόξα ουδείς!

    Θες να κανεις κακό σε κάποιον,
    δος του λεφτά!
    (Ρωσική παροιμία)

    Ο παράς είναι βρωμιά των χεριών!
    (Τουρκική παροιμία)





    Τέλος πάντων, ας σοβαρευτούμε.

    Δυστυχώς το τελευταίο ποστ, παρά το ότι γράφτηκε πριν από 25 χρόνια, ισχύει και σήμερα.

    Όπως έχουν πεί και άλλοι, είναι θέμα προσφοράς και ζήτησης.
    Φαίνεται υπάρχει μεγάλη προσφορά και λίγη ζήτηση (όλοι γράφουν, ελάχιστοι διαβάζουν).

    Θυμάμαι, όταν βλέπαμε κάποιον να διαβάζει σε κανένα τραίνο ή λεωφορείο, λέγαμε πως σίγουρα θάναι ξένος!

    Ε, από τότε έχουν αλλάξει τα πράγματα, αλλά όχι όσο θα θέλαμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. Μεσάνυχτα και κάτι? Ωραία, ευχάριστο μουσικό διάλειμμα...

    Μια που μιλάμε για τζάμπα εργασία, να και η μία και μοναδική όχι μόνο πνευματική αλλά και χειρωνακτική εργαία, με εξουθενωτικό ωράριο 24/7, ισόβια αφ'ής στιγμής προσλαμβάνεσαι, όπου πολλά βάζεις και λίγα παίρνεις, ένσημα μηδέν, κι έχει δυσκολέψει την ευχέρεια κινήσεων στον μισό πληθυσμό του πλανήτη... Μη μιλήσω για την διανοητική ικανότητα της προσληφθείσας, που όταν χτυπάει κάρτα στη λήξη βάρδειας, ισοδυναμεί με την διαπραγματευτική ικανότητα χλιαρού πουρέ...


    "Baby bear goes downstairs, sits in his small chair at the table, he looks into his small bowl. It is empty. "Who's been eating my porridge?" he squeaks.

    Daddy Bear arrives at the big table and sits in his big chair. He looked into his big bowl and it is also empty. "Who's been eating my porridge?!?" he roars.

    Mummy Bear puts her head through the serving hatch from the kitchen and yells,

    "For God's sake, how many times do we have to go through this with you idiots?

    It was Mummy Bear who got up first.
    It was Mummy Bear who woke everyone in the house
    It was Mummy Bear who made the coffee.
    It was Mummy Bear who unloaded the dishwasher from last night and puts everything away.
    It was Mummy Bear who went out in the cold early morning air to fetch the newspaper and croissants.
    It was Mummy Bear who set the damn table.
    It was Mummy Bear who put the bloody cats out, cleaned out the litter boxes, put out their food and refilled their water.

    And now that you've decided to drag your sorry bear-asses downstairs and grace Mummy Bear with your grumpy presence, listen carefully because I'm only going to say this once. . . . .

    I HAVEN'T MADE THE F***ING PORRIDGE YET!!!"

    ΛΟΛ!!!

    Καληνύχτα σας, αφήστε το πνεύμα ελεύθερο το βράδυ, να χαλαλιστεί όπου η καρδιά ορίζει. Ετσι ή αλλιώς, στα όνειρα την υπόθεση την φτιάχνουμε τζάμπα, και στην καλύτερη περίπτωση, ρεφενέ...
    ;)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. το καθεστως του τζαμπα δεν εξαρταται μονο απο τον παραγωγο πνευματος (τον συγγραφεα, τον μουσικο κτλ) οπως ειπαν μερικοι σχολιαστες

    εξαρταται και απο τη νοοτροπια της κοινωνιας, για παραδειγμα, στη Γερμανια ειπε ο ΝΔ οτι πληρωνοταν χωρις καν να περιμενει χρηματα, για τα αρθρα που εστειλε ταχυδρομικως σε γερμανικη εφημεριδα

    η κοινωνια που δινει αξια στο πνευματικο πλουτο, ειναι πολυ φυσικο να σεβεται τους παραγωγους και να θελει να τους ανταμειψει αναλογα

    στην Ελλαδα δεν σεβομαστε τιποτα, ολοι ειμαστε τζαμπατζουληδες, αποδειξη πως δεν υπαρχουν σοβαροι παραγωγοι κινηματογραφου, μετα τον θανατο του Φινου, τον οποιο μερικοι θεωρουν πατρονα του ελληνικου κινηματογραφου

    γενικως δεν υπαρχουν πατρονες, με την καλη εννοια, ανθρωποι δηλαδη που θα επενδυσουν ενα αλφα ποσο σε μια κινηματογραφικη παραγωγη για παραδειγμα, και οι οποιοι μαλιστα δεν θα χολοσκασουν εαν αυτη η "επενδυση" δεν αυγατιστει! αντιθετως, χαιρονται επειδη συμμετειχαν χρηματικα υποστηριζοντας την παραγωγη τεχνης

    αυτοι οι τυποι υπαρχουν στο εξωτερικο, ακομη και κρατη ολοκληρα (Γαλλια, Αγγλια) νομοθετουν πολιτικες υπερ της αναπτυξης και ενισχυσης της τεχνης, δηλαδη χρηματικα κονδυλια (!!!) ενω στην Ελλαδα κοιταμε μονο να κανουμε καμια φανφαρα τυπου Γιουροβιζιον για να περνιομαστε στους ξενους ως Ευρωπαιοι πολιτες και να μας δειχνει το CNN.

    κριμα, τοση κακομοιρια

    σημειωση: υπαρχουν σκηνοθετες που χρηματοδοτουν τις ταινιες τους, αυτους τους λεμε "ψωνια" και "αταλαντους" επειδη δεν τους χρηματοδοτει κανενας, εγω τους λεω ηρωες, ακομη κι αν οι ταινιες του ειναι πατατες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. proinos said

    Αλλά πρέπει να σας διαβεβαιώσω ότι σπουδές δεν κάνουν μόνο οι γιατροί, αλλά και πολλοί θεράποντες του πνεύματος και της τέχνης. Αιματηρές σε θυσίες χρόνου, κόπου και χρημάτων


    Δεν διαφωνούμε. Δεν αναφέρομαι στους πραγματικούς θεράποντες του πνεύματος αλλά στους γιαλαντζί. Ειδοποιός διαφορά αυτό ακριβώς που αναφέρετε: Αιματηρές θυσίες χρόνου, κόπου και χρημάτων οι οποίες συνήθως συνοδεύονται από την απόκτηση κάποιου ακαδημαικού τίτλου.

    Παρακολούθησα πρόσφατα τον διαγωνισμό πιάνου της ΚΟΘ. Παιδιά με πολλά χρόνια σπουδών και με πολλές ώρες ιδρώτα στην πλάτη τους.

    Κατόπιν στο De Facto της Σαλονίκης επακολούθησε άγρια κριτική από ανθρώπους που δεν γνωρίζανε μουσική κλίμακα to say the least.

    Η έλλειψη professionalism με εκνευρίζει αγαπητέ φίλε και η αναίσχυντη υπόδηση της. Όχι η πειθαρχημένη, γνήσια θητεία την οποία από καρδίας θαυμάζω.

    Σας ευχαριστώ για το σχόλιο σας το οποίο πιστέψτε με, απόλαυσα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. Καλημέρα!

    Ως συνήθως στη χώρα αυτή, το θέμα του τζάμπα για τους ανθρώπους του πνεύματος έφερε την αμφισβήτηση γι αυτούς...

    Τι περίεργα αντανακλαστικά που έχουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. Μετά τη ψηφοφορία (12/12/2006) από την πλειοψηφία στη Βουλή της Αλβανίας, η χώρα δεν έχει πλέον την Ακαδημία των Επιστημόνων! Αργά τη νύχτα, ψηφίστηκε το νομοσχέδιο της κυβέρνησης(;) «Για την Ακαδημία των Επιστημόνων» με 75 ψήφους υπέρ(!) 2 κατά και 3 παρών! Σύσσωμη η αντιπολίτευση, απείχε της διαδικασίας, διαμαρτυρόμενη για το πρωτοφανές αυτό γεγονός. Η επιστημονική, ακαδημαϊκή και εκπαιδευτική κοινότητα, εκλιπαρούσανε, θεωρώντας την πράξη αυτή ως έγκλημα κατά της επιστήμης, η κυβέρνηση ωστόσο επέμενε και κατάφερε τελικά, να κλειδώσει τις πόρτες τον Ερευνητικών Ινστιτούτων που ήταν υπό την Ακαδημία!

    Οι βουλευτές του PBDNJ(Κόμμα για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα) Spiro Peçi και Leonard Solis ήταν αυτοί που ψήφισαν κατά του νομοσχεδίου και οι Leonard Demi(PD), Ymer Tola(PDK, Niko Nerenxi(PAA) δήλωσαν παρών!

    Παρακαλώ πολύ, αν το γεγονός αυτό σε αγγίζει κι εσένα, είτε κάνε μια αναφορά είτε ανέβασε την είδηση στο δικό σου μπλογκ! Έτσι, η φωνή της διαμαρτυρίας, θα δυναμώσει και θα κάνει τους παχύδερμους και αυταρχικούς κυβερνώντες στην Αλβανία, να σκεφτούνε καλά, πριν οριστικοποιήσουν την ειδεχθή τους πράξη!
    Φιλικëa και...ëaκομψα, N.Ago

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. ΚΑΛΗΜΕΡΑ ΚΕ ΔΗΜΟΥ

    ''Ως συνήθως στη χώρα αυτή, το θέμα του τζάμπα για τους ανθρώπους του πνεύματος έφερε την αμφισβήτηση γι αυτούς...

    Τι περίεργα αντανακλαστικά που έχουμε! ''

    ΜΑ ΔΕΝ ΤΟ ΒΛΕΠΕΤΕ ΠΑΝΤΟΥ ΣΕ ΤΟΥΤΗ ΤΗΝ ΧΩΡΑ ΑΥΤΟ ΤΟ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΟ;

    ΤΟ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑ ΤΩΝ ΤΟΞΙΚΟΜΑΝΩΝ ΠΑΕΙ ΓΑΝΤΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ. Η ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΚΑΙ ΠΕΙΣΜΑΤΙΚΑ ΣΕΝ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΕΙ ΤΙς ΕΥΘΥΝΕς ΤΗΣ ΚΑΙ ΤΟ ΠΡΕΖΟΝΙ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΛΕΣ ΚΑΙ ΕΙΝΑΙ ΑΥΘΥΠΑΡΚΤΟ. ΛΕΣ ΚΑΙ ΚΑΝΕΝΑΣ ΔΕΝ ΦΤΑΙΕΙ ΠΟΥ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΑΥΤΟ ΤΟ ΠΑΙΔΙ ΣΕ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΣΗ.

    ΤΑ ΙΔΙΑ ΙΣΧΥΟΥΝ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΠΟΛΙΤΙΚΗ. ΑΝ Η ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ ΔΕΝ ΤΑ ΠΑΕΙ ΚΑΛΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ. ΟΚ; ΟΚ. ΕΜΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΝΟΥΜΕ ΚΑΙ ΚΑΤΙ ΠΑΡΑΠΑΝΩ. ΔΕΝ ΤΗΝ ΚΑΤΑΨΗΦΙΖΟΥΜΕ ΑΠΛΑ. ΣΤΗΝ ΟΥΣΙΑ ΑΡΝΟΥΜΑΣΤΕ ΝΑ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΟΤΙ ΕΧΟΥΜΕ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΕΥΘΥΝΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΛΟΓΗ ΤΗς ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΚΟ ΤΗς ΕΡΓΟ ΠΟΥ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΤΟ ΨΙΛΟΞΕΡΑΜΕ ΟΤΑΝ ΤΗΝ ΨΗΦΙΖΑΜΕ.

    ΓΕΝΙΚΩΣ ΕΠΙΚΡΑΤΕΙ ΤΟ ''ΟΛΑ ΤΑ ΣΤΡΑΒΑ Η ΝΥΦΗ ΜΑΣ ΤΑ ΚΑΝΕΙ''.

    ΕΜΕΙΣ ΠΟΤέ ΣΤΡΑΒΑ. ΟΛΑ ΙΣΑ. ΚΑΙ ΤΟΤΕ ΑΠΟ ΠΟΥ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ;

    ΚΑΙ ΑΝ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΙΝΕΙ ΤΟΣΟ ΣΟΒΑΡΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΤΟ ΒΛΕΠΟΥΜΕ ΠΙΑ ΤΟΤΕ ΦΤΑΙΕΙ ΑΥΤΟΣ ΠΟΥ ΔΗΜΙΟΥΡΓΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

    ΥΓ:

    ΑΝ ΤΟ ΨΑΞΟΥΜΕ ΘΑ ΒΡΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΠΑΡΑΔΕΙΓΜΑΤΑ.

    ΞΕΧΑΣΑΜΕ ΤΟ ΣΚΑΝΔΑΛΟ ΜΕ ΤΗΝ ΕΝΔΟΕΚΚΛΗΣΙΑΣΤΙΚΗ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΟΤΗΤΑ; ΝΑΙ. ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΕΦΤΑΙΓΑΝ ΟΙ ΠΥΡΩΜΕΝΟΙ ΠΑΠΑΔΕΣ ΑΛΛΑ ΕΜΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΗΜΟΣΙΟΓΡΑΦΟΙ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΑΜΑΡΤΩΛΟΙ ΚΑΙ ΚΟΛΑΣΜΕΝΟΙ.

    ΣΤΟ ΚΥΠΡΙΑΚΟ:

    ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΟΥΜΕ ΕΝΑ ΣΤΑΘΕΡΟ ΣΧΕΔΙΟ ΠΟΛΙΤΙΚΗΣ ΑΛΛΑ ΟΙ ΤΟΥΡΚΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΕΤΟΙΟΙ ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ. ΛΕΣ ΚΙ ΕΜΕΙΣ ΔΕΝ ΞΕΡΟΥΜΕ ΠΟΙΟΙ ΕΙΝΑΙ.ΤΟΣΑ ΧΡΟΝΙΑ ΔΕΝ ΜΑΘΑΜΕ.

    ΣΤΗΝ ΠΑΙΔΕΙΑ:

    ΔΕΝ ΦΤΑΙΜΕ ΕΜΕΙΣ ΠΟΥ ΕΙΜΑΣΤΕ ΗΛΙΘΙΕΣ ΒΛΑΧΟΥΤΣΕΣ ΑΛΛΑ Ο ΕΚΑΣΤΟΤΕ ΥΠΟΥΡΓΟΣ ΠΟΥ ΑΝΑΚΙΝΕΙ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ.

    ΚΑΙ ΤΟΝ ΑΝΕΧΟΜΑΣΤΕ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΚΙΝΕΙ ΜΕ ΣΠΑΣΜΩΔΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΓΙΑΤΙ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΤΙ ΜΟΝΟ ΕΤΣΙ ΘΑ ΚΡΥΨΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΓΡΗΓΟΡΑ. ΑΝ ΘΕΛΑΜΕ ΝΑ ΤΟ ΛΥΣΟΥΜΕ ΜΕ ΟΡΙΣΤΙΚΟ ΤΡΟΠΟ ΘΑ ΕΠΡΕΠΕ ΝΑ ΔΟΥΜΕ ΤΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑ ΣΤΗΝ ΜΟΥΡΗ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΑΝΑΓΝΩΡΙΣΟΥΜΕ ΠΛΗΡΩΣ ΣΕ ΟΛΗ ΤΟΥ ΤΗΝ ΕΚΤΑΣΗ.

    ΑΛΛΑ ΠΟΙΟΙ; ΕΜΕΙΣ; ΕΜΕΙΣ ΕΙΜΑΣΤΕ ΩΡΑΙΟΙ ΚΑΙ ΚΥΡΙΟΙ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. Χωρίς να έχω διαβάσει τα περισσότερα σχόλια απλά θα φωνάξω:
    ΠΕΣΤΑ ΧΡΥΣΟΣΤΟΜΕ!
    Συμφωνώ απολύτως. Ήταν από τα πρώτα πράγματα που κατάλαβα όταν πήγα στις ΗΠΑ (και αντιστρόφως όταν, στη συνέχεια γύρισα στην Ελλάδα).
    Έλεγα σε διάφορους Έλληνες ότι δούλευα (εκεί) ως ασκούμενος, παράλληλα με τα μεταπτυχιακά, και μου έκαναν ερωτήσεις του στυλ "πληρωνόσουν τίποτα;".

    "Πληρωνόμουν τίποτα;;;"
    Τα κερατά μου πληρωνόμουν! Και μάλιστα περισσότερα απ'ότι αν ήμουν κανονικός υπάλληλος, πλήρους ωραρίου (αναλογικά, για τις ώρες). Έμαθα από εκεί τη λογική ότι "δεν υπάρχει τσάμπα" και ότι αν είσαι διατεθειμένος να κάνεις κάτι τσάμπα ή φτηνιάρικα πάει να πει ότι δεν αξίζεις.
    Το θέμα βέβαια είναι αν αυτός που ζητάει τις υπηρεσίες σου ενδιαφέρεται για κάτι ποιοτικό ή απλά θέλει να γεμίσει χώρο / χρόνο. Αλλά αυτό είναι θέμα του άλλου, και μόνο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. Κ. Δήμου, στα λίγα χρόνια που εργάζομαι έχω δει και αντιμετωπίσει αρκετά από τα παραπάνω που λέτε και δυστυχώς η λογική στην Ελλάδα είναι, να βγάλουν από τη μύγα ξύγκι,δηλαδή με το ελάχιστο κόστος να βγάλουν εκατομμύρια(πάγια τακτική Ελλήνων επιχειρηματιών,επενδυτών,εργοδοτών, ακόμα και του κρατικού μηχανισμού).
    Μιλάω για περιπτώσεις νέων που εκμεταλλεύονται την ανάγκη τους για δουλειά και τους δίνουν ψίχουλα και δυστυχώς το πρόβλημα διογκώνεται και πολυ φοβάμαι πως με αυτα που βλέπουμε όλοι γύρω μας(με την κατασταση στην Παιδεία και την Ανεργία),τα πράγματα θα γίνουν πολύ χειρότερα....θα "πέσει" πολύ εκμετάλλευση!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. ...Έχοντας διαβάσει και τα σχόλια πλέον:

    @ k2825:
    Συμφωνώ απολύτως μαζί σου. Το θέμα έχει να κάνει με όλους όσους προσφέρουν οποιαδήποτε υπηρεσία.
    Στην Αγγλία η Θάτσερ πληρωνόταν για κάθε (προσωπική) συνέντευξη. Οι Πρόεδροι των ΗΠΑ το ίδιο. Νομίζω ότι κάποτε είχε ζητήσει και ο Γκάλης λεφτά για μία συνέντευξη εδώ και είχαν πέσει επάνω του τα τζαμπατζίδικα κοράκια να τον φάνε!
    Επίσης, το δεύτερο σχόλιό σου επίσης με βρίσκει σύμφωνο. Με έμφαση στις Παρασκευιάτικες μπύρες!

    @ nikosdimou: Παρότι συμφωνώ με το (θεωρητικό) κείμενό σας όπως προανέφερα, για τις συμμετοχές σας σε τηλεοπτικά πάνελ, αν έχω καταλάβει καλά, δεν πληρώνεστε. Άρα, πως είναι δυνατόν να τα γράφετε πλέον αυτά;
    Συγγνώμη αλλά εγώ θα το θεωρούσα κοροϊδία να δουλεύω τσάμπα για να βγάζει λεφτά (άμεσα ή έμμεσα) ο Βαρδινογιάννης, ο Χατζηνικολάου, ο Κυριακού ή ο οποιοσδήποτε άλλος τηλεπαράγοντας / εργολάβος / επιχειρηματίας κτλ.
    Και επιπλέον κάτι τέτοιο συμβάλλει στη διαιώνιση της εκμετάλλευσης, ιδίως των νεότερων και άγνωστων.
    [απαντήσατε, αλλά η απορία παραμένει]

    @ dimitris: Ενδιαφέρουσα πληροφορία. Τώρα εκτίμησα τον Ραφαηλίδη ακόμη περισσότερο! Ο άνθρωπος δήλωνε κομμουνιστής, αλλά δεν ήταν αερολόγος-μπουρδολόγος (όπως ο μέσος προ-κατ έλληνας κομμουνιστής).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. @ nikosdimou: Παρότι συμφωνώ με το (θεωρητικό) κείμενό σας όπως προανέφερα, για τις συμμετοχές σας σε τηλεοπτικά πάνελ, αν έχω καταλάβει καλά, δεν πληρώνεστε. Άρα, πως είναι δυνατόν να τα γράφετε πλέον αυτά;

    Συμμετέχω μόνο στο 5% από τα πάνελ που με καλούν, με τις εξής προϋποθέσεις:

    α)όταν με καλούν φίλοι

    β)όταν είναι στην κρατική τηλεόραση

    γ) όταν με ενδιαφέρει ειδικά το θέμα

    Στην ιδιωτική τηλεόραση εμφανίστηκα μόνο μία φορά τα τελευταία χρόνια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. @ aphrodite said...
    ...Μια που μιλάμε για τζάμπα εργασία, να και η μία και μοναδική όχι μόνο πνευματική αλλά και χειρωνακτική εργασία, με εξουθενωτικό ωράριο 24/7...
    ...It was Mummy Bear who ...


    Μα είναι γνωστό ότι οι putane, (Ιταλ.) προσφέρουν τις υπηρεσίες τους επί πληρωμή ενώ οι κυρίες δωρεάν!

    Η μάλλον, για να είμαστε ακριβολόγοι, οι putane (Ιταλ.)έχουν συγκεκριμμένο τιμοκατάλογο ενώ οι κυρίες όχι. (Η αμοιβή τους κυμαίνεται από "τζάμπα" μέχρι τεράστιες περιουσίες!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. Nikos Dimou

    Ως συνήθως στη χώρα αυτή, το θέμα του τζάμπα για τους ανθρώπους του πνεύματος έφερε την αμφισβήτηση γι αυτούς...



    Εμείς τους αμφισβητούμε ή οι ίδιοι με τις ενέργειες τους; Εδώ δυσνόητος "πνευματικός" άνθρωπος δηλώνει ανερυθρίαστα από τηλεοράσεως μάλιστα καθηγητής γνωστού πανεπιστημίου του εξωτερικού και απ' ότι δείχνουν τα πράγματα δεν είναι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. Νικος Δήμου έφα

    ....άκουσα σήμερα το βραδυ στο Ινστιτούτο Goethe την Μαρία Γεωργακαράκου να τραγουδάει αναγεννησιακή μουσική - την πιο δύσκολη φωνητικά. 20 χρόνια σπουδές και άσκηση δώσανε ένα αποτέλεσμα αγγελικό. Και είναι τυφλή.


    Είναι να μην υποκλιθεί κανείς μπροστά σε αυτήν την επιμονή, μόχθο και αποτέλεσμα;

    Αυτούς θεωρώ αγαπητέ ΝΔ και proinos ανθρώπους του πνεύματος. Πολλοί άλλοι που παραπονούνται για το "τζάμπα" της ελληνικής κοινωνίας είναι απλά ατάλαντοι, απαίδευτοι και συχνά κοινοί τεμπέληδες Κολωνακιόβιοι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. Κάτι δεν μου στέκεται καλά με τον όρο «άνθρωπος του πνεύματος». Δηλαδή εμείς οι υπόλοιποι τι είμαστε, άνθρωποι του κώλου? Τα πιο σοφά λόγια άκουσα από την γιαγιά μου, και δεν ήξερε γράμματα, όπως και από μία πιτσιρίκα. Λοιπόν, εσείς οι «άνθρωποι του πνεύματος» καιρός είναι να βρείτε έναν πιο ευδόκιμο όρο να σας χαρακτηρίζει και να σας περιγράφει. Εδώ να δείξετε κατά πόσο είστε όντως άνθρωποι του «πνεύματος». Εγώ προτείνω το «εργάτης του λόγου», διότι αυτό είναι η πλειοψηφία σας στην ουσία. Ανειδίκευτοι εργάτες που δεν πέτυχαν πουθενά και επειδή έτυχε να έγραφαν καλές εκθέσεις στο γυμνάσιο δηλώνουν δημοσιογράφοι και ποιητές όπως αυτός ο κακόμοιρος που γυρνούσε από κανάλι σε κανάλι και καμάρωνε την επιγραφή κάτω από το όνομά του «Χ. Ιατρόπουλος, ποιητής». Ποιητής μπορεί να δηλώνει ο κάθε ένας και η μισή Ελλάδα είδη το κάνει, τα ποιήματα όμως ποιος θα τα διαβάσει?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. @dion.m,

    "Μα είναι γνωστό ότι οι putane, (Ιταλ.) προσφέρουν τις υπηρεσίες τους επί πληρωμή ενώ οι κυρίες δωρεάν!

    Η μάλλον, για να είμαστε ακριβολόγοι, οι putane (Ιταλ.)έχουν συγκεκριμμένο τιμοκατάλογο ενώ οι κυρίες όχι. (Η αμοιβή τους κυμαίνεται από "τζάμπα" μέχρι τεράστιες περιουσίες!) "

    LOL LOL LOL!!!

    Αν και μιλούσα για εντελώς πεζά πράγματα όπως μαμά μωρών, τελικά, αναλογιζόμενη τώρα που το λες, πόσο μια γυναίκα προσφέρει υπηρεσίες "μαμάς" σε μεγαλύτερα μωρά, χμ.... λέω ν'αρχίσω να χρεώνω!!!

    Διότι για τις άλλες, τις αμιγώς κοινές υπηρεσίες, πολύ φοβάμαι ότι οι περισσότερες πληρωνόμαστε... με ποντιακή ταρίφα!

    :DDD

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. όπως είπε και ένας φίλος μου οδοντίατρος:

    να απαιτείς να πληρώνεσαι όσο αξίζεις για να μην καταλήξεις να αξίζεις όσο πληρώνεσαι... :)

    ΥΓ: Το ντέρμπι Γιανναρά-Δήμου είναι κάτι που ευχαρίστως θα πλήρωνα πολλά για να δω! Κι ας μην ονειρεύεται κανείς ήρεμους διαλόγους. Ντέρμπι λέμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  197. dystyxws to proletariato tou politismou stin ellada itan einai kai 8a einai panta sto fonto tis fwtografias tis xwras. mprosta 8a einai panta oloi oi alloi pou areskontai sto na fainontai opws exei diamorfw8ei simera i mataiodoxia tous se epistimi kai tiledimokratia se tropo zwis mias koinwnias.asxetws an afto to fonto einai toso entono pou prow8ei ton politismo kai tin ellada san idea pantou. aftoi oi an8rwpoi einai oi exaireseis. kai i ellada proxwraei panta xari se aftes tis exaireseis...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  198. Το ελληνικότατο "τζαμπατζής" από που νομίζετε βγήκε ; Και θα παραθέσω κι εγώ ένα παράδειγμα από την προσωπική μου εργασιακή εμπειρία. Είχα κι εγώ την ατυχία να δουλεύω (παρά τη θέλησή μου) για μια δεκαετία περίπου στη Δ.Ε.Η. Ε, σας πληροφορώ ότι αν κοιτάξει κανείς τα οικονομικά στοιχεία της επιχείρησης η μεγαλύτερη επιχείρηση της χώρας λειτουργεί σα ΜΗ ΚΕΡΔΟΣΚΟΠΙΚΟΣ οργανισμός. Ε, από 'κει και πέρα τι περιμένετε ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.