Δευτέρα, Σεπτεμβρίου 18, 2006

Αχ, Λευτέρη!



Τον Λευτέρη Κρητικάκη δεν χρειάζεται να σας τον συστήσω – όσοι διαβάζετε αυτό το blog τον ξέρετε καλά. Μαζί με την Αφροδίτη – αλλά σε εντελώς άλλο στυλ – πρωταγωνιστεί στα σχόλια. Ήδη στο προηγούμενο blog (nikosdimou) είχε βγει πρώτος στα «σεντόνια». Εδώ στατιστικές δεν έχουμε (πού είσαι broccoli;) αλλά σίγουρα έχει διατηρήσει τον τίτλο.

Εκρηκτικός, δυναμικός, αυθόρμητος, ειλικρινής και συχνά απότομος – είναι μία προσωπικότητα. Η ζωή του από όσο ξέρω (κι από όσο την περιγράφει ο ίδιος στα σχόλιά του) είναι περιπετειώδης και ταραχώδης. Πολλά επαγγέλματα, πολλοί τόποι, πολλές γυναίκες – μία αέναη περιπλάνηση σε τόπο, σε χρόνο και στον εσωτερικό του χώρο. Ελπίζω κάποτε να γράψει την αυτοβιογραφία του με τον ίδιο αυθόρμητο και άμεσο τρόπο που γράφει τα σχόλιά του. Εγγυημένο bestseller!

Λευτέρης Κρητικάκης: ένας σύγχρονος Οδυσσέας (πού είναι ο Καζαντζάκης να τον κάνει Ζορμπά;) «πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω». Τον γνωρίζω δικτυακά από το 1994. Προσωπικά τον αντάμωσα μία φορά, μετά 11 χρόνια, τον Απρίλιο του 2005 στην Αθήνα. Η δικτυακή επαφή μας όλα αυτά τα χρόνια ήταν αδιάλειπτη.

Το 1995 ο Λευτέρης είχε ξεκινήσει (ακούστε πρωτοπορία!) μία ιστοσελίδα για να πουλάει ασφάλειες στην Κρήτη μέσω Internet. Είχαμε μία σχετική αλληλογραφία που την βρήκα ενδιαφέρουσα και την παρέθεσα σε ένα άρθρο μου στην «Διαφημιστική Εβδομάδα». Αργότερα, μαζί με άλλα άρθρα της σειράς αυτής, μπήκε στο βιβλίο μου «Ψηφιακή Ζωή».

Την παραθέτω εδώ τεκμήριο μίας εποχής και ενός ανθρώπου:


Υπηρεσίες On line

Ο κύριος Λευτέρης Κ. είναι ασφαλιστής στο Ηράκλειο Κρήτης και, πιθανότατα, ο πρώτος Έλληνας ασφαλιστής που έστησε δική του σελίδα στο World Wide Web (δίκτυο Forthnet). Έχουμε από καιρό αλληλογραφία και, όταν απέκτησε την σελίδα του, μου έστειλε ένα e-mail ζητώντας μου να την δω και να του πω την γνώμη μου.

Η σελίδα ήταν σοβαρή και αξιοπρεπής. Είχε ένα ωραίο φόντο και περιλάμβανε όλα τα βασικά στοιχεία - εταιρίες, διευθύνσεις και τηλέφωνα. Έγραψα στον κ. Λ. Κ. ότι την βρίσκω καλή, αλλά λίγο άτολμη. Θα την ήθελα πιο δυνατή. Αποσπάσματα από την αλληλογραφία μας:

- Ν.Δ.: Συμπαθής η σελίδα αλλά λίγο ...δειλή. Αν θέλετε να διαφημίσετε τις υπηρεσίες σας, θα έπρεπε να περιέχει κάτι πιο δελεαστικό (γιατί όχι και μία On line αίτηση για προσφορά;)
- Λ. Κ.: Επαγγελματικά, στηριζόμουν πάντοτε στην κατ'άτομο εκτίμηση κινδύνου για την κατασκευή προγράμματος. Τετ-α-τετ αυτές οι δουλειές για μένα. Customized εφαρμογή για τον καθένα.
- Ν. Δ.: Αν πάλι δεν είναι επαγγελματική τότε θα χρειαζόταν πιο πολλή «ποικίλη» ύλη.
- Λ. Κ.: Αχ, είναι το πρώτο βήμα. Η πρώτη εικόνα. Απλά, δεν ήθελα να γεμίσω τον τόπο με ταμπέλες "under construction". Έχω και όριο στα Kbytes...

Από τελευταίο μήνυμα μαθαίνω πως ο κ. Λ. Κ. αναμορφώνει την σελίδα του. Αλλά κι εγώ κάθισα και προβληματίστηκα τι θα μπορούσε να βάλει ένας ελεύθερος επαγγελματίας σε μια σελίδα του Web.

H απλούστερη λύση είναι η αρχική επιλογή του κ. Λ. Κ. Μια διακριτική και ευπρεπής παρουσία. Είναι όμως βέβαιο πως αυτό που θα ήταν ίσως αρκετό για μία μεγάλη εταιρία (υπενθύμιση της ύπαρξής της, εμφάνιση κύρους) δεν θα φέρει πολλή δουλειά σε έναν επαγγελματία.

Μερικές ιδέες στην τύχη:
1. Πληροφορίες για την ασφάλιση γενικά - στοιχεία, στατιστικές - δοσμένες με έξυπνο και χιουμοριστικό τρόπο που να σταματάει τον αμέριμνο surfer.
2. Χρήσιμα τηλέφωνα και διευθύνσεις για περίπτωση ατυχήματος - με υπενθύμιση πως η ασφάλεια «Χ» καλύπτει όλα αυτά.
3. Μερικές βασικές πρώτες βοήθειες.
4. Ένα κουίζ με θέμα «πόσο καλά είστε καλυμμένοι».
5. Μερικά άμεσα διαφημιστικά αγκίστρια: π. χ. ξέρετε ότι αν πληρώνετε Ν. δρχ. την ημέρα μπορείτε σε Χ χρόνια να εισπράξετε Ψ χρήματα;
6. Τips για να ασφαλιστείτε καλύτερα η φθηνότερα. Οδηγίες πως να αποφύγετε λάθη η παγίδες. Το «tip της εβδομάδας».
7. Ένα FAQ (frequently asked questions) για τις ασφάλειες. Βασικές ερωτήσεις με σύντομες απαντήσεις.
8. Βιογραφικά του ασφαλιστή - τι σπουδές έχει, τι πείρα (ακόμα και τι hobbies…)
9. Links σε θέματα που σχετίζονται με ασφάλεια - υγεία - επενδύσεις, κλπ.

Όλα αυτά έχουν ένα κοινό παρονομαστή - παρέχουν κάτι δωρεάν στον επισκέπτη του site και του δημιουργούν μία θετική εικόνα για τον κάτοχό του και τις υπηρεσίες που προσφέρει. Βέβαια, αν ο επισκέπτης δεν είναι κάτοικος Κρήτης, δεν θα μπορεί να εξαργυρωθεί η καλή εικόνα. Επειδή όμως βοηθάει την εταιρία που εκπροσωπεί ο ασφαλιστής μας - μήπως θα μπορούσε να του κάνει sponsoring στη σελίδα;

Όλα αυτά που γράφω (ιδιαίτερα τα κείμενα) γίνονται εύκολα και καταλαμβάνουν πολύ λιγότερα bytes από ένα πλούσιο φόντο. Και βέβαια δεν ισχύουν μόνο για ασφαλιστές αλλά για όλες τις κατηγορίες επαγγελματιών…

Στο Internet θα βρείτε επαγγελματίες που κινούνται σχεδόν αποκλειστικά μέσα σε αυτό - π.χ. μεταφραστές. Έχουν στην σελίδα τους πλήρες βιογραφικό, συστάσεις, περιγραφή και δείγματα των υπηρεσιών τους και τιμοκατάλογο. Μπορείς να τους αναθέσεις την δουλειά, να στείλεις και να πάρεις το κείμενο on line - και να πληρώσεις ηλεκτρονικά.

Μία σελίδα που πουλάει υπηρεσίες στο Web πρέπει να απαντά στα ερωτήματα: γιατί να τις χρησιμοποιήσω και γιατί με αυτόν (ην). Αν, ας πούμε ήξερα περισσότερα πράγματα για τον κ. Λ. Κ. θα μου ήταν πιο εύκολο να τον εμπιστευθώ.


Αυτά το 1995 - and still going strong!

197 σχόλια:

  1. Δε μελέταγα ένα τσουβάλι λίρες? Είπα για τον λούκουμο και... νάτος!!! Ηταν ανοιχτοί οι ουρανοί εκείνη την ώρα, Λευτέρη πώς το κάνεις αυτό?!

    Καλημέρα/καλησπέρα,

    Το πιο αναπάντεχο ποστ EVER!

    !!!!!

    Don σου κλέβουν την παράσταση, αλλά μην φύγεις πάλι!)
    :)))

    ποιά AGB, της πήραμε τα σώβρακα, 100 σχόλια εμείς, 300 να μας απαντήσει ο Λ. κι άλλα 300 σόλο, ε, το κάναμε καλοκαιρινό το μαγαζί!

    Πολύ όμορφη η κυρία με το καπέλλο!

    Η άλλη φωτό με τον ΝΔ, τρία μούσια - μουστάκια σε παραλλαγή!

    Τώρα όμως we put a face to the name κι εγώ δεν μπορώ να συνεχίσω τις πλακίτσες... Με αφοπλίζει το να είναι χειροπιαστός -καλά, λέμε τώρα, χειροπιαστές οι λίγες φωτο- ο άλλος, ο άνθρωπος πίσω από το πληκτρολόγιο.

    Διαδραστικότητα... χμ... Πάρτε ένα μάθημα για τα χτεσινά περί οθόνης και επαφής που λέγαμε, και αύριο με τον κηδεμόνα σας! Γιαβόλ Χερρ Γκάτε!

    Τα περί entrepreneurship αργότερα!

    ΥΓ- Επιτέλους όμως θα πάψουν να με ρωτούν οι φίλες μου ποιός είναι πια αυτός ο Λευτέρης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Lefteri, το χρειαζόμασταν αυτό το κείμενο. Αναρωτιέμαι συχνά, αυτός ο εκρηκτικός σχολιαστής πως προέκυψε? Η ζωή σου χαοτική, μα σε βλέπω με το χαμόγελο και μου αρέσει.
    Η κοπέλα στη φωτογραφία είναι πολύ συμπαθής. Η επόμενη φωτογραφία είναι σαν να βλέπω τον μπαμπά με τον γιο!

    (πολύ γοητευτικός αυτός ο ¨γάτος¨ στα δεξιά, και όσο ωριμάζει τόσο μας συναρπάζει...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Λευτέρη το άξιζες αυτό το post - γενναιόδωρα απλώνεσαι παντού (και ξέρω πόσο το έχεις πληρώσει). Άσε που είσαι από τους λίγους με το θάρρος της επωνυμίας. Άλλωστε πήγες γυρεύοντας στέλνοντας την φωτογραφία σου προς δημοσίευση.

    Θα μπορούσα να έχω κόψει το δεύτερο μέρος του άρθρου μου με τις συμβουλές - αλλά βρήκα ότι έχει (ακόμα) ενδιαφέρον και μπορεί να συζητηθεί και αυτό.

    Στο μέλλον θα έχουμε κι άλλα πορτρέτα (όχι απαραιτήτως bloggers). Υπάρχει πιο ενδιαφέρον πράγμα από τους ανθρώπους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μνημονεύοντας τον Tennyson (που γενικά δεν τον πάω) θυμήθηκα ένα αντίθετο ποίημα - ένα από τα πιο αγαπημένα μου. Μιλάει όχι για ιδεαλιστές αλλά για μισθοφόρους.


    Epitaph on an Army of Mercenaries



    These, in the day when heaven was falling,

    The hour when earth's foundations fled,

    Followed their mercenary calling,

    And took their wages, and are dead.



    Their shoulders held the sky suspended;

    They stood, and earth's foundations stay;

    What God abandoned, these defended,

    And saved the sum of things for pay.




    A.E. Housman

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φοβερό ποστ.

    Ο Κρητικάκης είναι μεγάλη μπλογκοπερσόνα, και άξιζε οπωσδήποτε αφιέρωμα-ποστ,

    για το πάθος και μόνο με το οποίο εκφράζει τις -τόσο ενδιαφέρουσες- απόψεις του.

    Προβλέπω πολλλλλά replies.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. dear L.K.
    δεν σου πάει η Αμερική, από τα γραφόμενά σου όμως νομίζω ότιίσως θα έπρεπε να ζεις στην Κορσική ή στην Σαρδηνία (εκτός από την Κρήτη φυσικά που σου πάει "γάντι"...).

    doctor

    Υ.Γ. Αφροδίτη, θέλεις λίρες τούρκικες ή αγγλικές;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Για σου Λευτέρη!

    Τι έκπληξη και αυτή! Αυτός είσαι τελικά; Λεβεντάνθρωπος φαίνεσαι! (τόχετε οι Κρητικοί!)

    Σε φανταζόμουνα μεσήλικα με σκεμπέ!

    Και μάλιστα πάνω που θα σούστελνα email να τα πούμε καλύτερα.

    Πες με μερικά απ' την ζωή σου Λευτέρη, απ' αυτά που ο κ. Δήμου λέει ότι θάκαναν best seller!

    Περιμένω εναγωνίως!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. doctor said...
    dear L.K.
    δεν σου πάει η Αμερική, από τα γραφόμενά σου όμως νομίζω ότιίσως θα έπρεπε να ζεις στην Κορσική ή στην Σαρδηνία (εκτός από την Κρήτη φυσικά που σου πάει "γάντι"...).


    ΔΙΑΦΩΝΩ! Εκεί υπάρχουν κι άλλοι παρόμοιοι τύποι (None so original) Στις ΗΠΑ είναι unique!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Ουάου! Ευχάριστη έκπληξη...

    Ο άνθρωπος πίσω από το όνομα. Λευτέρη, αν και κονταροχτυπηθήκαμε αγρίως στο παρελθόν, σε σχέση με ένα συγκεκριμένο θέμα, είσαι από αυτούς που αργά αλλά σταθερά με κέρδισαν, γιατί λες πάντα την άποψή σου ως έχει και, το κυριότερο, δείχνεις συνέπεια απόψεων, αυτό κι αν είναι σπάνιο.

    Ωραία φάτσα! Θετική, με πλατύ χαμόγελο.

    Χαίρομαι ιδιαιτέρως λοιπόν για τη ... γνωριμία! Και όπως πολύ σωστά απάντησες σε άλλη σχολιάστρια, ναι, υπάρχει επικοινωνία και στο Διαδίκτυο, που μάλιστα μπορεί να αποκτήσει και σάρκα και οστά, πράγμα που αποδεικνύεται περίτρανα και από το εν λόγω post!

    Kαλή μέρα σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. In the clearing stands a boxer, and a fighter by his trade
    And he carries the reminders of every glove that laid him down or cut him
    til he cried out in his anger and his shame
    I am leaving, I am leaving, but the fighter still remains
    Yes he still remains

    αφιερωμενο κι οποιος δεν καταλαβαινει δε ξερει που παταει και που πηγαινει...in his anger and his shame

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Γεια σου ρε Λευτέρη, λεβεντιά!

    Συμφωνώ με όλα τα σχόλια μέχρι τώρα, να προσθέσω κι άλλο ένα στοιχείο: το ήθος.

    Όσο και να μου σπάς τα νεύρα πολλές φορές με την επιμονή σου, έχεις σπάνιο ήθος.
    Δεν έχεις επιτεθεί ad hominem ποτέ και σε κανέναν - ούτε καν ονόματα σχολιαστών δεν αναφέρεις συνήθως, παρά μόνο επιχειρήματα.

    Θαυμάζω το Ζορμπά μέσα σου, σε ζηλεύω ώρες, ώρες.

    Εν γένει συμφωνώ και με τις ιδέες σου.

    Διαφωνούμε επί μέρους, αλλά μάλλον σε λεπτομέρειες και γούστα.

    Ο παραλληλισμός με το Ζορμπά, αν και πετυχημένος όσο αφορά στο αέναο χτισιμογκρέμισμα της ζωής, κάπου σε αδικεί, διότι εσύ έχεις πιο ψαγμένη άποψη, έχεις κουλτούρα και γνώση.

    Φτάνεις στο ίδιο modus vivendi με το Ζορμπά, αλλά από πιο δύσκολο δρόμο.

    Να 'σαι πάντα καλά,
    να μας χαίρεσαι
    και να σε χαιρόμαστε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Παράξενο αίσθημα να βλέπεις την φωτογραφία ενός blogger. Λευτέρη τώρα αν θελήσω ποτέ να σε βρίσω θα έχω μερικούς ενδοιασμούς… Πάντως από τις φωτογραφίες φαίνεσαι πολύ ήρεμος άνθρωπος καμία σχέση με τον παθιασμένο blogger που μας έχεις συνηθίσει.

    Δεδομένου ότι ο Λευτέρης ήταν πρωτοπόρος με το e-commerce και έχει μία τάση να αλλάζει περιβάλλον κάθε τόσο η Αμερική είναι ότι πρέπει για αυτόν.

    Να μαντέψω πως ο Λευτέρης θα γίνει ποιο ήρεμος και θα γράφει λιγότερο τώρα που έφυγε η “ανωνυμία” του υπολογιστή;

    Για όσους δεν το κατάλαβαν αυτό είναι το σύστημα του ΝΔ για να επιτύχει τον στόχο του μινιμαλιστικού blog. Όποιος γράφει πολύ θα δημοσιεύει την φωτογραφία του σε post. Ωχ είμαι γκαντέμης είχα στείλει μία φωτογραφία στον ΝΔ από πάρτι μασκέ ντυμένος cat-woman :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Mπα, μια χαρά νομίζω πως του ταιριάζει η Αμερική, που όλοι αγαπούμε να μισούμε! Εχει χώρο για όλους, ακόμη και τώρα, που η αίσθηση της ελευθερίας που υπήρχε σε προηγούμενες δεκαετίες έχει περιοριστεί. Εξακολουθεί να είναι το μέρος του πλανήτη όπου μπορεί κανείς να ξεκινήσει από την αρχή. Λίγο είναι αυτό; Και αν έχεις κότσια, αντίληψη, ταλέντα και ικανότητες, οι ευκαιρίες μπορεί να βρίσκονται κρυμμένες στα πιο απίθανα σημεία.

    Η Ευρώπη, όσο κι αν την αγαπώ, στα δικά μου μάτια φαντάζει κουρασμένη. Τη θεωρώ ιδανική ως καταφύγιο, για να ηρεμήσει κανείς και να απολαύσει υψηλή ποιότητα ζωής. Για δράση όμως, και πρωτοβουλίες, χωρίς δεύτερη σκέψη, ψηφίζω Η.Π.Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Λεύτέρη είσαι πολύ παίδαρος. Τόσο που ίσως και να τα κατάφερνες να μου πουλήσεις ασφαλιστήριο συμβόλαιο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ blade runner

    Συμφωνώ, δυστυχώς, με τα περί ΗΠΑ -Ευρώπης που γράψατε μόλις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Λευτέρης Κρητικάκης: Μα είναι ένας Ζορμπάς στο Αμέρικα! Δώστα όλα αγαπητέ Λευτέρη, δείξε την αρχοντιά της ψυχής και μάλιστα της Κρητικής.
    Κι εγώ για μεγαλύτερο σε φανταζόμουν, ευχάριστη η έκπληξη των νιάτων σου.
    Πότε πρόλαβες Kρητίκαρέ μου τόσα παιδιά εδώ και έξω; Να που μου βγήκε η οικειότητα μετά την εικόνα της φωτό, τί λέγαμε περί οικογένειας του μπλοκ και ανάπτυξης αισθημάτων;
    Δεν θέλω απάντηση, σκέφτηκα να ακυρώσω την τελευταία παράγραφο, μα την αφήνω, μόνο για να δείξω τη...στιγμή που προέκυψε.
    Να είσαι πάντα καλά Λευτέρη όπου κι αν βρίσκεσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Αντιγράφω ένα σχόλιο του tslyns στο προηγούμενο ποστ - που ανήκει και στο σημερινό - μαζί με την απάντησή μου:

    tslyns said...
    Για να κανω μια συνδεση με τα .. επομενα :
    Αν επικρατησει το μοντελο της καταγραφης προσωπικων στιγμων κινδυνευουμε να χασουμε τους μελλοντικους Λευτέρηδες. Αυτο που εφερε τον Λευτερη εδω ηταν μια εσωτερικη αναγκη να μιλησει, πολλες φορες εκτος θεματος, για την Αμερικη, τις διαφορες με Ελλαδα σε σημαντικα ζητηματα κλπ. Αν τα σχολια επρεπε να ειναι αυστηρα εντος (μινιμαλιστικου) θεματος, ο Λευτερης δεν θα επιτρεποταν να μιλησει ποτε.

    Λευτερη, περιττο να προσθεσω οτι σε παω με χιλια.


    Nikos Dimou said...
    Λάθος tslyns - o Λευτέρης δεν είναι ζήτημα παγκόσμιο, πρωτοσέλιδο, ανήκει στα μικρά θέματα,ένας καθημερινός άνθρωπος!

    Είναι μέσα στο νέο στυλ του blog - γι αυτό άλλωστε και μπήκε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Nikos Dimou said...
    Λάθος tslyns - o Λευτέρης δεν είναι ζήτημα παγκόσμιο, πρωτοσέλιδο, ανήκει στα μικρά θέματα,ένας καθημερινός άνθρωπος!

    Ναι, αλλά τον Λευτέρη μάλλον τον απασχολούν τα μεγάλα θέματα περισσότερο από τα μικρά.Νομίζω καλό θα ήταν να γίνονται ποστ και με σημαντικά κοινωνικά θέματα αλλά και με μικρά πιο προσωπικά.

    Kαλοζωισμένο και γυμνασμένο σε βλέπω Λεύτερη, θα έχεις κάνει αρκετές bench press.
    Γενικά είσαι πολύ συμπαθής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Ειχα διαβάσει την Ψηφιακη Ζωή
    και τωρα μαθαίνω οτι ο Λευτερης
    ο ασφαλιστής ειναι ο δικός
    μας Σχολιαστής.

    Δηλωνω και εγω φαν του Κρητικάκειου
    Χείμαρρου

    Μαθαμε όλοι μας τοσα πραγματα
    για την Αμερική,που το αξιζε
    αυτο το post.

    Ευχομαι να φτιαξει και δικό
    του blog (χαλαρό ή ασφαλιστικό..)

    Πλακα θα χε μια αναμέτρηση του
    με μια Λιάνα Κανέλλη....

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Καλησπέρα σε όλους! Δεν ξέρω για τους υπόλοιπους, πάντως για μένα ισχύει: οι φάτσες των γνωστών αγνώστων είναι όπως τις φαντάζομαι πριν τους δω…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Με μπαλωθιές σε χαιρετώ Λευτέρη Κρητικάκη,
    Πούσαι λεβέντης Κρητικός, και δεν σου πάει το -άκη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Γειά σου Κρητικάκη! Δεν ήξερα τίποτε για σένα πέρα από την παρουσία σου σ' αυτό το μπλογκ, κι όπως έχω πει σε συμπάθησα γιατί είσαι λογικός και λες αλήθειες. Τώρα βλέπω γιατί σε συμπαθούν και οι γυναίκες!

    Καλή επιτυχία σε ότι κι αν καταπιάνεσαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. τι κρίμα που δεν ήταν χριστιανοί οι εφευρέτες του αερόστατου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Well,well,well…hello Mr. perfect!

    Αν και προσωπικά σε γνώριζα εξ όψεως και διαδικτυακά σε μία απλή (όσο απλή μπορεί να την κάνει η τεχνολογία) αναζήτηση στο internet. Όταν έχεις να κάνεις με τέτοιες «φυσιογνωμίες»...θέλεις να ξέρεις με ποιους έχεις να κάνεις:)

    Αλλά η συμπαθής κυρία δίπλα σας, διέκοψε τόσο άδοξα τη φαντασίωσή μου, που εν μέρη είχε προκαλέσει με τα σχόλιά του ο γάτος, για τους δύο avant-garde σχολιαστές του μπλόγκ: Αφροδίτη και Κρητικάκη (το επίθετο έχει εδώ κυρίαρχο ρόλο).

    Φαντάζεστε ζευγάρι τον Λευτέρη και την Αφροδίτη? Εκείνη θεά – ο Λευτέρης που αναζητά πάντα την τελειότητα...να την βρίσκει επιτέλους...Ο συνδυασμός τους? Ο ορισμός της Εντροπίας! Ευτυχώς που η φύση και η ιστορία προνοεί και στέλνει τον Κρητικάκη στις ΗΠΑ εν έτη...

    Μα πιο πολύ απολαμβάνω τη «συμβιβαστική» (όχι συμβατική) σου επιλογή. Τελικά για ν'ανακαλύψουμε τους ανθρώπους της καρδιάς μας, χρειάζεται βαθιά να αντιστρέφουμε τη σκέψη και τις συνήθειές μας.

    Την διαφάνεια που σε χαρακτηρίζει πολλοί την εζήλεψαν. Δεν έχουν όμως όλοι την αντοχή να την υπομείνουν, αλλά κυρίως και τη γνώση να την υποστηρίξουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Φ*Ο*Β*Ε*Ρ*Ο*

    Μας την έκανε την τσαχπινιά του πάλι ο γάτος!
    Απίστευτος, δημιουργικός και πρωτοποριακός όπως πάντα!
    Και με ανεξάντληντο κουράγιο για καινούρια πράγματα!
    Σε παρακολουθώ πάντα να γκρινιάζεις και πάντα την κατάλληλη στιγμή τσουπ τρεχάτε πίσω μου ψαρούκλες!
    Απίστευτος!

    Γάτε σε παρακολουθώ καιρό, έχω κερδίσει πολλά, παρακαλάω να έχω την δύναμη και την διάθεση ης ψυχής σου όταν θα φτάσω(?) στην ηλικία σου!
    Γιατί στην ψυχή είσαι 18(πολλά λέω???) !!!!!!!

    Όσον αφορά το Λευτέρη του άξιζε για να γνωρίσουμε καλύτερα ένα τόσο ενδιαφέρον άνθρωπο!

    Καλησπέρες!
    Φιλιά σε όλους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Νομίζω ότι το βασικό προτέρημα του Κρητικάκη είναι πως δεν θεωρεί τον εαυτό του Mr Perfect. Όχι ότι δεν έχει (τερατώδη) αυτοπεποίθηση, αλλά έχει αρκετή ειλικρίνεια και χιούμορ για να αναγνωρίζει και να σαρκάζει τις αδυναμίες και τα λάθη του.

    Λευτέρης και Αφροδίτη; Νιτρογλυκερίνη και πυροκροτητής. Ούτε ένα 24ωρο δεν θα άντεχαν ο ένας τον άλλο.

    Μόνο η Ινδιάνα (χωρίς τόμαχοκ) ίσως καταφέρει να τον πλανέψει (με ξόρκια από τον μάγο της φυλής).

    Άκου να έχουμε δύο ελληνο-ινδιάνικα ζευγάρια σε αυτό το blog!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Γεια σου μάγκα Λευτέρη!


    Με αγάπη

    Παράγραφος


    ΥΓ. Και Λευτέρης και κρητικός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Ωραίος, δεν λέω, ο Λ.Κ., αλλά προς θεού μην τον έχετε γείτονα σας. Θα εγκατασταθεί με το έτσι θέλω στο σαλόνι σας να σας λέει με τις ώρες ιστορίες, φανταστικές και μη, από την ζωή του και να σχολιάζει όλα τα μεγάλα και μικρότερα θέματα της επικαιρότητας. Τα σεντόνια εδώ είναι αμελητέα μπρος στην πραγματική του λογοδιάρροια. Εσείς θα αμπαρώνετε την πόρτα σας και θα σβήνετε τα φώτα, προσπαθώντας να πείσετε ότι είστε απών, αυτός όμως θα μπει από την πίσω πόρτα να πιει καφέ διότι χάλασε η καφετέρια του. Θα κλειδώσετε και αυτή την πόρτα όπως και όλα τα παράθυρα, αλλά, φευ, ξεχάσατε το φεγγίτη του μπάνιου, όπως και αυτός ξέχασε να αγοράσει την εφημερίδα του. Ο θεός να σας φυλάξει. (Έναν τέτοιο τύπο είχα στην δουλειά μου. Έχω το κάτι τις που τραβάει αυτούς τους ανθρώπους. Όποτε τον έβλεπα, έστριβα να πάω στην τουαλέτα. Ώσπου έμαθε και αυτός τον κόλπο και με περίμενε εκεί. Τι έχω τραβήξει δεν περιγράφετε. Τελικά βγήκε στην σύνταξη και έτσι γλίτωσα.) (Τα σέβη μου κύριε Λευτέρη, και ας είμαι κακός.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. πολλα και ενδιαφεροντα μαθαινουμε απο εσενα Λευτερη σήμερα, και ο τροπος που περιγραφεις την αμερικη ειναι πολυ γοητευτικος και ενθουσιώδης. Στην κυπρο επισης μερικοι βγαζουν χωριστρες τύπου "ελληνας ή κυπριος". Και στην αρχαιοτοτητα ηταν ΑΘηναιοι ή Σπαρτιατες (δεν ειχαν καμια σχεση μεταξυ τους στην κουλτουρα). Εσυ φυσικα δεν ξεχνας οτι ολοι ανθρωποι ειμαστε και μαλιστα μια ινδιάνα (αυτοχθον αμερικανα πετυχες εσυ ο ταπεινος μετανάστης..) μπορει να συμπεριφερεται ως γνησια ελληνιδα με την γαργαλιστικη ζηλεια της. Η ζέση σου για οσα ζεις εκει έξω πρεπει να καταληξει σε ενα μπλογκ βρε αδερφέ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. zormpas said:

    ΩΡΑΙΑ...μμμ... αφου κι εσείς αλλάζετε τα nicknames κι εμένα από ZOΡΜΠΑ με φωνάζετε KRITIKAKIS ... ε... κι εγώ θα λέω την aphrodite από εδώ και στο εξής lefteris.


    ΥΓ:

    ΚΥΡΙΕ ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΑΙ ΓΡΗΓΟΡΑ ΠΕΡΑΣΤΙΚΑ. ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΠΑΝΕ ΟΛΑ ΚΑΛΑ. ΑΠΟΥΣΙΑΣΑ ΜΙΑ ΕΒΔΟΜΑΔΑ ΛΟΓΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΩΝ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΩΝ ΜΕ ΤΟΝ blogger. HTAN ΑΔΥΝΑΤΟ ΝΑ ΥΠΑΚΟΥΣΕΙ ΣΤΟ ΟΤΙΔΗΠΟΤΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Μη μου το χαλάς το "μίστερ πέρφεκτ", κύριε γάτε!

    Μία απ τις αγαπημένες μου ατάκες του Λευτέρη είναι ότι «γεννήθηκε με σύνδρομο ανωτερότητας». Απ τις ατάκες που δεν μπορούν να καταφέρουν να ενοχλήσουν! Γι αυτό και προσυπογράφω!

    Αυτός δεν είναι ο μινιμαλισμός της ανωτερότητας?:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. με φώναξε κανείς;

    εδώ είμαι, 7 time zones δυτικότερα αλλά still here..

    δε σκοπεύω να γκαντεμιάσω και αυτό το blog (το ποστ με τις στατιστικές ήταν το τελευταίο του ndimou)!

    για την πορεία του blog: το πιο σημαντικό είναι η αφορμή που οδηγεί στη συγγραφή ενός post. Αυτή μπορεί να προέρθει απο κάποιο σχόλιο απο προηγούμενα posts (δίνοντας μια αλληλουχία στα posts - οπως το τρέχον πήρε αφορμή απο το προηγούμενο) ή απο οτιδήποτε κεντρίζει το ενδιαφέρον του οικοδεσπότη whatsoever, μεγάλο ή μικρό.

    PS kritikakis rules!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Δεν ξέρω αν ο Λευτέρης είναι ο Mr. Perfect, αλλά το συγκεκριμένο post ήταν το τέλειο δόλωμα - ή έστω η τέλεια ...ποντικοπαγίδα ;)

    Για να το δέσω και με το προηγούμενο, νομίζω πως το blog ξαναβρίσκει τον χαρακτήρα του. Και όπως έχω ξαναπεί, το μεγαλύτερο κέρδος του ήταν και παραμένει η επικοινωνία (και κάποτε και η προσωπική γνωριμία) με αξιόλογους ανθρώπους, συγκεντρωμένους μάλιστα σε έναν ενιαίο χώρο, έστω και virtual (στον "άλλο" μάλλον τους ψάχνουμε με το ...φανάρι).

    Γεια σου Λευτέρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Ξεκινώντας να διαβάζω το σημερινό post είχα ένα κακό προαίσθημα. Μετά την πρώτη παράγραφο σταμάτησα. Ήταν και η φωτογραφία πρώτη-πρώτη. Είπα να σταματήσω εδώ. Να μην προχωρήσω. Υποψιαζόμουν τι θα ακολουθούσε. Αλλά πώς να σταματήσεις να διαβάζεις Νίκο Δήμου; Αδύνατον! Τελικά υπέκυψα. Κι ο Λευτέρης άρχισε να ξεγυμνώνεται...

    Σε αυτό το blog κάθε συμμετέχων έχει κατασκευάσει μια μοναδική προσωπικότητα -αληθινή ή ψεύτικη, δεν έχει σημασία. Κάθε ένας που στέλνει ένα σχόλιο υπογράφει με το στυλ του (το έχει πει και Νίκος Δήμου αυτό). Κάθε σχολιαστής κι ένας μοναδικός μύθος. Και κάθε αναγνώστης έχει πλάσει το δικό του μύθο για κάθε διαφορετικό σχολιαστή. Ένα πρόσωπο απρόσωπο, μα με διακριτά χαρακτηριστικά. Ένα σώμα άυλο, μα με συγκεκριμένη μορφή. Μια προσωπικότητα φανταστική, μα με ουσιαστικά χαρακτηριστικά.

    Τον Λευτέρη τον φανταζόμουν αλλιώς. Δεν θα πω πώς. Αυτό αφορά μόνο εμένα. Η εικόνα που είχα σχηματίσει, τώρα πια καταστράφηκε. Τη ζωγραφιά που με κόπο (δύσκολα άντεχα τα σεντόνια του Λευτέρη) είχα καταφέρει να προχωρήσω αρκετά και να της δώσω ένα πιο ξεκάθαρο σχήμα, ο Νίκος Δήμου πήρε ένα κουβά με μπογιά και την μπουγέλωσε. Τόσους μήνες, είχα φτιάξει με τα Lego της φαντασίας μου, τουβλάκι-τουβλάκι, ένα κάστρο με πολεμίστρες και μουσκέτα που έριχναν συνέχεια μπαλοθιές. Και ήρθε ο Νίκος Δήμου και του έδωσε μια κλωτσιά και το ισοπέδωσε...

    Από ‘δώ και πέρα τίποτα δεν θα είναι το ίδιο. Όποτε γράφει ο Λευτέρης, αυτό το χαμόγελο το πλατύ σαν αετίσιο φτεροκόπημα θα θαμπώνει την εικόνα που (αναγκαστικά) πρέπει να ξαναζωγραφίσω. Το κάστρο πρέπει να το ξαναχτίσω, αλλά πώς τώρα; Η κεντρική πύλη πρέπει να είναι πλατιά σαν το χαμόγελό του. Και στις πολεμίστρες άρχισε να φυτρώνει έρωντας! Αλλά τι κάστρο θα είναι αυτό τότε;

    Νίκο Δήμου, μας ξύπνησες όλους. Γιατί;
    (Νά’ σαι καλά που μας ξύπνησες!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Cyberdust

    Οτι είναι αγυριστο κεφάλι, σίγουρα. Μου την έχει σπάσει πολλάκις. Αλλά πιεστικός όπως λέτε εσείς; Με τίποτα.

    Καρδια παιδιού έχει, δεν είναι ολοφανερο σε κανέναν αυτό;

    Πάντως Λευτέρη αν ήσουν γείτονάς μου, θα ήλπιζα η καφετέρια σου να είναι συνέχεια χαλασμένη. Και για να μη παρεξηγηθώ απο τους σεξιστές του μπλογκ, για την κουβέντα Λευτέρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Ερώτηση παρατηρητικού και περίεργου ταυτόχρονα!
    Στη φώτο με τον Λευτέρη τι κρατάς?
    Τσιμπούκι ή πένα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Stavros Katsaris said...
    Στη φώτο με τον Λευτέρη τι κρατάς?
    Τσιμπούκι ή πένα?

    Μόλις του έχω αφιερώσει το βιβλίο που είναι ανάμεσά μας και κρατάω ακόμα την πένα. (Εγώ να καπνίζω; Περιττή ερώτηση!)

    Ο γάτος της φωτογραφίας είναι ο Αλ.

    Σόρρυ για την αργοπορία, με την καταιγίδα και τους κεραυνούς είχαν πέσει όλα τα δίκτυα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Πανάσχημη said...
    Καρδια παιδιού έχει, δεν είναι ολοφανερο σε κανέναν αυτό;

    Hear! Hear!

    Πανάσχημη είσαι πανέξυπνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. καλησπέρα!

    Ελλείψει συναυλίας (είχε ετοιμαστεί κάτι πολύ ιδιαίτερο και όμορφο με Χάρις Αλεξίου, Μάλαμα και Αλκίνοο Ιωαννίδη απόψε στο Λυκαβηττό, για τα 15 χρόνια του ΜΕΛΩΔΙΑ, αλλά δεν το επέτρεψε η βροχή, σνιφ...), έμεινα στο σπίτι απόψε.

    Καλησπέρα σε όλους! Χαίρομαι ιδιαιτέρως που βλέπω παλιούς γνώριμους και αγαπημένους, να επανακάμπτουν σιγά-σιγά. Οχι ότι οι καινούριοι δεν μπορούν να γίνουν κι αυτοί αγαπημένοι, αλλά να, όλοι μαζί παρέα έχει συγκίνηση και πλάκα κι απ' όλα τα καλά... Το φθινόπωρο μας συσπειρώνει πάλι, χαίρομαι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. @ ND,

    "Λευτέρης και Αφροδίτη; Νιτρογλυκερίνη και πυροκροτητής. Ούτε ένα 24ωρο δεν θα άντεχαν ο ένας τον άλλο."

    Γιατί καλέ? Με μια καλή λοβοτομή μια χαρά θα μπορούσε να με αντέξει ο άνθρωπος!

    ΛΟΛ!

    "Μόνο η Ινδιάνα (χωρίς τόμαχοκ) ίσως καταφέρει να τον πλανέψει (με ξόρκια από τον μάγο της φυλής)."

    ΕΝΑ είναι το μαγικό Γάτε μου, το λένε και οι παλιές, "Κεράτωνε τον άντρα σου και μάγια μην του κάνεις..."...

    Αν το κάνω εγώ;(η επόμενη ερώτηση). Μα για τον Λευτέρη μιλάμε εδώ μέσα, δεν είναι?
    ;)))

    @ioannisk,

    "Όποιος γράφει πολύ θα δημοσιεύει την φωτογραφία του σε post. Ωχ είμαι γκαντέμης είχα στείλει μία φωτογραφία στον ΝΔ από πάρτι μασκέ ντυμένος cat-woman :)"

    ΓΑΤΕ ΚΑΝΟΝΙΣΕ ΝΑ ΜΕ ΒΓΑΛΕΙΣ ΠΟΣΤ ΚΑΜΜΙΑ ΩΡΑ!!!!

    ΣΕ ΠΕΡΑΣΑ ΚΙ ΕΣΕΝΑ ΚΑΙ ΤΟΝ ΝΤΟΝ ΧΑΛΑΟΥΑ!
    (Εμ, με όλο το σεβασμό, ε?!)

    ΛΟΛ!

    (τουλάχιστον την φωτο ντυμένη ιωαννηςκ σε παρακαλώ κρύφ'την!)

    @ihadafarminafrica,

    zormpas said:

    "ΩΡΑΙΑ...μμμ... αφου κι εσείς αλλάζετε τα nicknames κι εμένα από ZOΡΜΠΑ με φωνάζετε KRITIKAKIS ... ε... κι εγώ θα λέω την aphrodite από εδώ και στο εξής lefteris."

    Ζορμπά, αυτό με το να λες τον δεσπότη... Παναγιώτη, το ξέρεις? Γιααα να μαζευόμαστε! (Κυριελεησονειρηνηυμιναμήν!)
    :)))))

    @Λευτέρη,

    (φτ! πάει και το Λιεχτέρ'ς...)

    Αφιερωμένο:

    1ος κανόνας Λευτέρησβιλλ:

    "Μην εκνευρίζεσαι αν ο γείτονάς σου έχει το στέρεο ανοιχτό στις 2 το πρωί. Πάρ'τον στις 4 να του πεις πόσο σου άρεσε!!!"

    2ος κανόνας:

    "Αν χρειαστώ την άποψή σου θα σου την πω!"

    Ελα, ξεκίνα το μπλογκ σου και θα σου κάνω αφιερώσεςι!!!

    ΥΓ- πάει, ούτε τώρα μπορώ να μιλήσω για το επιχειρηματικό του δαιμόνιο...Δε γίνεται Λευτέρη, μου κάνεις κατάληψη! ΛΟΛ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Αλήθεια, Αφροδίτη, το επιχειρηματικό μου δαιμόνιο πήγε άπατο!

    (Τέτοιες συμβουλές για το Διαδίκτυο πριν ακόμα αρχίσει...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Και σοβαρά: Ο Λευτέρης είχε στείλει την φωτογραφία για δημοσίευση (που να ξέρει ότι θα το έκανα). Δεν θα δημοσίευα κανενός την φωτό χωρίς την έγκρισή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Πραγματικά και εγώ πολύ το χάρηκα αυτό το ποστ. Το πιο ομορφο μέχρι τώρα ακριβώς γιατί και ο Λευτέρης είναι σπαστικός και όμως τόσο συμπαθής στις φώτο. Άφησε που (εκτός βέβαια από εκείνη την αναφορά στο Ζορμπά) δεν αναφέρεται σε τίποτα λογοτεχνικό και διανοουμενιστικο και μου ανοιγει την καρδιά γιατί όσο να ναι έχω πήξει από τέτοια. Εγω δε συμφωνω με το Ζορμπας παντως, ουτε Οδυσσέας, ούτε κανένας ταξιδευτής. Μου θυμίζει πιο πολύ χαρακτήρα από τη τηλεοπτική σειρά Μυρτώ...τη θυμάστε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Lefteris said: Πώς τη γνώρισα την Ινδιάνα (Τσερόκι) που βλέπετε στη φωτογραφία. Πήγα στο Βέγκας (για Σιάτλ πήγαινα, αλλά το πρώτο αεροπλάνο έμεινε από κινητήρα, το δεύτερο έχασε υδραυλικά, οπότε αποφάσισα να μην πάρω το τρίτο)…….
    Αλήθεια Λευτέρη έχεις σκεφτεί ποτέ εάν η Ινδιάνα σου ήταν δική σου επιλογή ή οδηγήθηκες σε αυτήν την επιλογή;;; Μπορεί να βγήκα λίγο από το θέμα αλλά με απασχολεί εάν η επιλογές είναι δικές μας ή οδηγούμεθα σε αυτές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. @ Lefteris Kritikakis

    κι οπού κατέχει να μιλεί
    με γνώση και με τρόπο,
    κάνει και κλαίσιν και γελούν
    τα μάτια των ανθρώπω.


    Γεια σου ρε Λεύτερη Μεγάλε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Γεια σου Λευτέρη και από μένα...
    Να είσαι καλά εσύ και η Ινδιάνα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Με τέτοια δημοφιλία Λευτέρη, I see it coming:

    L E F T E R I S
    F O R P R E S I D E N T !

    O Agnew τα έκανε θάλασσα ο Dukakis απέτυχε αλλά εδώ στο blog θα είχες εκλεγεί παμψηφεί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. "Kι αν αποτύχει το πείραμα με την ινδιάνα..."

    Μη στεναχωριέσαι Λευτέρη μ(ας).
    Εμείς είμαστε εδώ! :)))

    Blade,

    είδες τελικά που δεν μας έκατσε! (Η συναυλία εννοώ;)). Κι εγώ μέσα τελικά χωρίς Σωκράτη(γι αυτόν πάω μόνο)...να αναπολώ το "πείραμα" που δεν μου έκατσε :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. dem ευχαριστως σου απονέμω το βραβείο που περιγράφεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Δον, το επί 3 επίτηδες?

    P.S : Πότε "σχολάει" ο Κρητικάκης και αρχίζει να γράφει?

    Να ξέρουμε δλδ θα ρίξει αυτο-βιογραφικά σχόλια σήμερον?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Ο Λευτέρης είναι λεβεντιά. Θέλω να μου δώσει μια συμβουλή που μπορεί να αφορά και άλλους συμπλόγκερς.

    Του χρόνου το φθινόπωρο θα ταξιδέψω ένα μήνα Αμερική. Θα πετάξω Νέα Υόρκη και από κει θα νοικιάσω αμάξι. Σε ένα μήνα επιστροφή NYC και πίσω Ελλάδα.

    Τι διαδρομή προτείνεις Λευτέρη; Με βάση την εμπειρία σου, τι αξίζει να δει κανείς; Με τι ρυθμούς; Από τι να φοβάται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Λευτέρη, φρόνιμα!

    Σε αυτό το μπλογκ μόνο οι γάτοι και οι ποντικοί μαζεύουν μπλογκο-χαρέμια. Μη μας χαλάς την ...παράδοση :)

    .
    .
    .


    Νίκο, καλωσήρθες! Περαστικά για το πόδι, συγχαρητήρια για το post και εύχομαι καλή συνέχεια στο μπλογκ.


    Υ.Γ. Μια και άρχισαν να επιστρέφουν οι "παλιοί" - ακόμα και με άλλα nicks - και βλέπω πως ο γάτος αντιμετωπίζει τους αγενείς με ...άψογο στυλ, θα επιχειρήσω μια επαναφορά της "νυχτερινής βάρδιας", έστω και με moderation.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Μickey ότι σου κάτσει σε πλουτίζει (με μία εμπειρία)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. AdHoul said...
    "Δον, το επί 3 επίτηδες?"


    Όχι - κόλλημα του blogger!

    Mickey, a hearty welcome!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Αναμένοντας το δεύτερο γύρο του Λευτέρη, να πω ένα γεια στη νυχτερινή βάρδια (ακούς πόντικα;)

    Θα περιμένουμε και αφροσέντονο απόψε;

    harry πού είσαι;

    Λευτέρη, αν έχεις όρεξη και χρόνο να απαντήσεις στα ερωτήματά μας, θα 'θελα να σε ρωτήσω κι εγώ κάτι.

    Είμαι πάντα περίεργος να μαθαίνω τα ελαττώματα ενός ανθρώπου με αυτοπεποίθηση.

    Μη μου αρχίσεις με ελαττώματα-προτερήματα, όπως στις συνεντεύξεις ηλιθίων προς ηλιθίους (είμαι ευαίσθητη κλπ).

    Τί θα 'θελες πραγματικά ν' αλλάξεις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Καλησπέρα και από εμένα!

    Περίπτωση Κρητικάκης: Η πληθωρικότητα σε όλο της το μεγαλείο, ένα μικρό τρελοκομείο που μπορεί να μιλάει με άνεση επί παντός επιστητού, ο τέλειος ασφαλιστής που δεν θα σου πει ψέματα, αλλά θα σε αναγκάσει να παραδοθείς από τη λογοδιάρροια και να ασφαλίσεις ακόμα και τα κόκαλα του παππού σου!!! Θα μπορούσε άνετα επίσης να είναι door-to-door πωλητής και να εμπορεύεται τα πάντα πείθοντας τις νοικοκυρές σε χρόνο dt.

    Για πολύ καιρό προσπερνούσα τα σχόλιά του, όχι τόσο επειδή ήταν μεγάλα, αλλά επειδή τις περισσότερες φορές ήταν άσχετα με το θέμα. Τον τελευταίο καιρό όμως έχω αρχίσει να τα διαβάζω συνειδητοποιώντας ότι ο Κρητικάκης (όπως και η Αφροδίτη) είναι περίπτωση shop in the shop!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. Χμμμ...

    Καθόμουν και σκεφτόμουν ποιό απ'όλα είναι το πιο "Λευτέρης" χαρακτηριστικό αυτού του ορίτζιναλ ανθρώπου (πέραν των προφανών αξιοθαύμαστων)....

    Και νομίζω ότι είναι το ότι σου εμπνέει τη σιγουριά ότι σε οποιοδήποτε πρόβλημα, θα σηκώσει τα μανίκια και θα καταπιαστεί να στο λύσει. Για σένα, κέρασμα.

    Ούτε φλώρικα "αχ δεν γίνεται, χρειαζόμαστε ενισχύσεις" ούτε αντε-φεύγικα "τώρα γιατί το ζητάς αυτό, μήπως να ψαχτείς λίγο" κτλ.

    Εκεί.

    Με ό,τι έχει.

    Κι ό,τι δεν έχει (θα το βρει ή θα το φτιάξει).

    Μωρέ δεν πα' να σκάει γάιδαρο, αυτή η ποιότητα νομίζω ότι είναι πολύτιμη.

    Γιατί έχει το δυναμικό στα δύσκολα (τα οποία είναι ουσιαστικά και κοινά για όλον τον κόσμο) να αναλάβει. Να καθαρίσει. Να στηρίξει. Να παρηγορήσει. Να πιάσει κόσμο από το πέτο, αν δεν υπάρχει άλλος τρόπος.

    (τώρα το ποιός θα καθαρίσει το χάος που θ'αφήσει πίσω του, δεν ξέρω.... ΛΟΛ!)

    (και δεν είναι μόνο οι γυναίκες-σύντροφοι, είναι και οι γυναίκες-κόρες, added value!)

    (σκέφτομαι αν καμμιά μέρα πάρει ανάποδες, κι επανέλθει ως Lefteris Re-loaded τι έχει να γίνει!)

    (ο άλλος τέως reloaded & νυν greco πού είναι να συνοψίσει?)

    (πίσω από έναν τζαμάουα άντρα, κρύβεται μια τρομερή γυναίκα - μην το ξεχνάμε κι αυτό!)
    ;)

    Ααααυτάαααα.

    Συκαλάκι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. @Andy,

    Aφροσέντονο με ήρωα τον Λευτέρη βραδιάτικα?

    ΑΡ ΓΙΟΥ ΝΑΤΣ?

    Να φάω κάνα τόμαχωκ στο Δόξα Πατρί?!!!!

    ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. @αφρο,
    είσαι μειοψηφία (ελληνίδα με έλληνα) στο doncat και δεν συνειδητοποιείς ότι omorpho prosopo den katalavainei...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Θάλεγα ότι ο Κρητικάκης συνδυάζει τα καλά δύο λαών:

    Την πληθωρικότητα, αμεσότητα, συναισθηματισμό των Κρητικών με το professionalism, honesty and no-bullshit attitude των Αμερικάνων.

    Τι βρίσκει κανείς σ' αυτό το blog. Τελικά ότι πιάνει ο Δήμου γίνεται χρυσός αλλά δεν μας λέει πως το καταφέρνει. Θέλει μετά και να τον συμπαθήσουν οι συνάδελφοι του συγγραφείς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Ωραίος ο Λευτέρης...και έχω καταλάβει ότι δεν ζείς στον μικροκοσμό σου σε αντίθεση με τους, θα το έλεγα, περισσότερους Έλληνες και όχι μόνο (υπάρχουν και τόσες μειονότητες). Γέλασα απίστευτα με το πρώτο σου κατόρθωμα στην Αμερική.

    Είναι μεγάλο σχολείο η Αμερική. Αν έχεις την εξυπνάδα να το εκμεταλευτείς μαθαίνεις απίστευτα πράγματα. Όμως για του νότιους έχω εντελώς αντίθετη άποψη. Όσους έχω γνωρίσει έχουν υπεροψία ... δεν μπορώ να επεκταθώ σε περιπτώσεις γιατί θα πάρει πολύ χώρο.

    α! και κάτι ακόμα...άφησε την Νέα Υόρκη ήσυχη. Το Σικάγο, συμφωνώ, είναι πεντακάθαρο και όμορφο με πολύ πράσινο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Πολύ μου άρεσε αυτό το "shop in the shop" του Zoros, αν και υποσυνείδητα παραπέμπει σε ...ψώνια :PPP

    Άφρο, τι έγινε με τα σεντόνια; Σου τέλειωσε το ...ύφασμα ή το κρατάς για να τυλίξεις τη (φτωχή πλην τίμια) μικρή Αννούλα;

    (Ωχ, τώρα που επέστρεψε ο Λευτέρης, θα με σηκώσει κανένας ανεμοστρόβιλος από ...Οκλαχόμα μεριά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. @Λευτέρη,

    Παρακαλώ.

    Θ'απολαύσουμε ρεσιτάλ... γκάφας?

    @Αντυ,

    @αφρο,
    "είσαι μειοψηφία (ελληνίδα με έλληνα) στο doncat και δεν συνειδητοποιείς ότι omorpho prosopo den katalavainei..."

    Βρε χρυσέ μου, ελληνικά ντεν καταλαβαίνει, αλλά το "χεχεχέεε" ηλίθιο χαμογελάκι που θα έχει μετά το σεντόνι ο Λευτέρης, ε, δεν θέλει και πολλή εξήγηση....

    (πού είναι το κράνος μου, ήδη είπα πολλά!)

    @ΜΙΚΥ ΘΑ ΣΕ ΣΚΟΤΩΣΩ!!!!

    Ανεβάζω σιγά-σιγά, προσοχή έργα, Δεν φαίνονται ακόμη όλα τα μπλογκς με όλα τα ποστς, πού χρόνος! (ναι κύριε εξεταστά, είμαι ευαίσθητη και τελειομανής, τι να κάνω)

    Ηρθες και μας έφερες σβούρα!!!!
    ;)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Καλή δουλειά Λευτέρη

    Αυτό το σημερινό! Είπα σήμερα να κάτσω μέσα επειδή εδώ στην Βέροια βρέχει και τώρα που σας μιλάω κάνω chat στο yahoo με 4 bloggers!

    Ποιά μοναξιά στο διαδίκτυο και πράσινα άλογα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Lefteris said:Αυτοί λοιπόν οι χωριάτες με ολίγα λεφτά (όχι πολλά για Αμερική), άλλο από ψωροπερηφάνεια για τον εαυτό τους δεν έχουν. Πάω για καφέ, αρχίζει ένας (χωρίς να του μιλήσω) και μου λέει για το γιο του, που είναι γιατρός και κάνει λεφτά κλπ κλπ... και γυρνάω κι εγώ και του λέω "σοβαρά; φοβερό, κι εγώ γιατρός είμαι"... "τι γιατρός;", "πρωκτολόγος"…..
    Αγαπητέ Λευτέρη με αυτήν την πρόταση νομίζω ότι διαγράφονται όλα όσα γράφεις , το να ειρωνεύεσαι ένα αγράμματο άνθρωπο ό όποιος έφυγε από το χωριό του με τα ρούχα που φορούσε και κατάφερε να κάνει έστω και λίγα λεφτά και με αυτά τα λίγα σπούδασε το παιδί του και τον έκανε επιστήμονα δεν νομίζω ότι είναι και λίγο; άλλωστε όπως γράφεις το παιδί του είναι μια χαρά πράγμα που σε μεγάλο βαθμό οφείλεται στον χωριάτη, γιατί λοιπόν να μην είναι περήφανος , παίζει ρόλο ο τρόπος που το λέει.
    Φοβάμαι ότι θα συμφωνήσω λίγο με τον Cyberdust , ό αγαπητός Λευτέρης δυστυχώς προσπαθεί να βρεί τον δρόμο του λέγοντας και κάνοντας πολλά και νομίζει ότι κάποιοι άλλοι οι οποίοι έχουν ζήσει μια ποιο νορμάλ ζωή είναι για τα μπάζα.
    Θα κλείσω με μια κουβέντα που μου είπε ένας φίλος όταν του έλεγα και του ξαναέλεγα για τα ταξίδια που έχω κάνει « και τι νομίζεις ότι επειδή έχεις κάνει αυτά τα ταξίδια είσαι ποιο ευτυχισμένος από κάποιον που δεν έφυγε ποτέ από το χωριό του»
    ΜΟΛΙΣ ΕΚΑΝΕ ΣΕΙΣΜΟ!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. Λευτερη εχεις παει Moab? (εισαι και κοντα, σχετικα). Αν δεν πηγες, στο συνιστω ανεπιφυλακτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Sorry Λευτέρη, με είχες εκνευρίσει όταν είχες πει κάτι για τους εικοσάχρονους (ποιός να τους πάρει στα σοβαρα) και το πήρα προσωπικά... τώρα σε συμπάθησα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Άντε, να πηγαίνουμε κι εμείς σιγά σιγά μια και ο "τιμώμενος" αποχωρεί. Θα ρίξω δυο cents πάντως (ή μάλλον 500):

    Νομίζω πως ο Λευτέρης αντιπροσωπεύει ένα όνειρο που λίγο-πολύ το έχουμε αρκετοί από μας εδώ στο μπλογκ - ενδεχομένως κι ο ίδιος ο οικοδεσπότης: Να πάμε να μετοικήσουμε σε μια άλλη, ανεπτυγμένη χώρα που θα "ταιριάζει" καλύτερα στην ιδιοσυγκρασία μας, μακριά από τη μιζέρια της Ψωροκώσταινας, αλλά χωρίς να καταντήσουμε "γραφικοί" μετανάστες.

    Από την άλλη βέβαια, αρκετές διαφορές έχουν πλέον αμβλυνθεί. Για παράδειγμα, στη "Land of the Free" μου έβγαζαν τα παπούτσια στο αεροδρόμιο, ενώ στην Ψωροκώσταινα έχω ήδη δυο ανεξάρτητες γραμμές 1Mbps για ψίχουλα και ένα Shopping Mall εφάμιλλο με εκείνο που χάζευα πριν τέσσερα χρόνια στο Denver. Φυσικά, μπορούμε να βρούμε και άλλα πολλά - περισσότερα μπορεί να μας πει ο ....Θείος από το Σικάγο ;)

    Στις υλικές υποδομές είμαστε ακόμα δεκαετίες πίσω (πού είναι οι 11 λωρίδες που είχα μετρήσει ανά κατεύθυνση σε ένα highway στο L.A.), ενώ και τον τόπο μας τον έχουμε του ...πεταματού (αδύνατο να συγκρατήσω την αγανάκτησή μου όταν είδα το χάλι μας στα Μετέωρα, τρία χρόνια μετά τα άψογα National Parks των Νοτιοδυτικών Πολιτειών - ιδανικός συνδυασμός οργάνωσης και σεβασμού στη φύση). Όπως όμως φάνηκε και από τους Ολυμπιακούς του 2004, αν στρωθούμε, μπορούμε! Κι ας είμαστε πολιτικά νάνοι και στρατιωτικά σκουλήκια (παρά τις υπέρογκες δαπάνες μας και τις κορώνες για τις "αξιόμαχες" ένοπλες δυνάμεις μας). Κι ας έχουμε τον Χριστόδουλο και τους άτολμους "σκανταλιάρηδες" πολιτικούς μας. Θα "στρωθούμε" όμως ποτέ για παραπάνω από δυο τέρμινα;

    Κάποτε ο Λευτέρης είχε γράψει για την "Παλιά Ευρώπη" και τις πολλές ομοιότητες της Ελλάδας με την Αμερική. Πιστεύω κι εγώ πως ο "σκληρός πυρήνας" της Ευρώπης είναι πλέον πολύ "δυσκίνητος" πολιτικά. Και το κάζο του Ευρωσυντάγματος και οι σοβινιστικές κορώνες και τα απομεινάρια του Ανατολικού Μπλοκ (να μη γράψω τι υπανάπτυξη συνάντησα στη Βουδαπέστη τον Αύγουστο) δείχνουν καθαρά πως η "Παλιά Ευρώπη" δε μπορεί να ξεπεράσει το "κόμπλεξ" της. Μόνο κάτι Φινλανδοί, Ιρλανδοί και Πορτογάλοι θα μπορούσαν να φέρουν ...φρέσκο αέρα. Πιστεύω πως θα μπορούσαν και κάποιοι "άλλοι", αλλά προς το παρόν προτιμούν να ασχολούνται με τα καμώματα του ...Πανάγου.

    Προσωπικά, επιχείρησα κάποτε να κάνω το ...βήμα, αλλά έπεσα πάνω στον πρώτο χρόνο μετά την 11η Σεπτεμβρίου (Αύγουστος-Σεπτέμβριος 2002). Η ατμόσφαιρα ήταν "βαριά" και "ανελεύθερη", πλάκωσαν αρκετές ατυχίες με μια γνωστή που είχα εκεί, αλλά πιστεύω πως κυρίως δεν ήμουν "έτοιμος" ή και επαρκώς "γενναίος" (είχα μόλις χωρίσει και έλεγα πως δε με κρατά τίποτα σε αυτό τον τόπο, αλλά μάλλον δεν το είχα πάρει απόφαση). Τουλάχιστον μπόρεσα και έκανα το ταξίδι της ζωής μου ;)

    Αν πάντως αποφασίσω ποτέ να ζήσω αλλού (χλωμό το βλέπω πια), μάλλον θα πάω στις ΗΠΑ και πιο συγκεκριμένα στην αγαπημένη μου Καλιφόρνια! Αν και ο Λευτέρης μου συνιστά την Οκλαχόμα ως ...bargain - Free Land με όλη τη σημασία της έκφρασης :))

    Συγχαρητήρια στον γάτο για το υπέροχο αφιέρωμα στον "original" Λευτέρη! Μπορεί να μη συμφωνώ πάντα με τις εκφράσεις του, αλλά επί της ουσίας ...ωπ - 500!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Νομίζω ότι λίγος Bill Hicks μας χρειάζεται όλους στην παρούσα φάση:

    http://video.google.com/videoplay?docid=1366476727111157120

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Για τον Λευτέρη δεν θα πω πολλά. Τα είπατε όλα εσείς. Σε γενικά πλαίσια συμφωνώ μαζί του αρκεί να μην τον πιάνει η -χωρίς αιτία συνήθως- αντικομμουνιστική μανία. Κατά τα άλλα είναι άνθρωπος με επιχειρήματα.
    Και με καλό γούστο θα πρόσθετα (όμορφη γυναίκα Κρητικάκη και ξέρω ότι δεν περίμενες εμένα να σου το πω).

    Περιμένουμε αντίστοιχο αφιέρωμα με την αγαπητή Αφροδίτη (έχω ξεκινήσει το blog που μου έλεγες) καθώς και με τον αγαπητό πόντικα (συντοπίτη είχες καιρό να γράψεις αλλά πάλι "έγραψες").

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Πολυ ανθρωπινο, πολυ συναισθηματικο αυτο το post και ολα τα σχολια επισης.
    Αλλαγη. Μου αρεσει πολυ.
    Να ομολογησω οτι δεν συμφωνουσα σε αρκετα σχολια του Λευτερη, φαινοταν πολυ απολυτος (το αππεδιδα στο οτι ειναι Κρητικος)...
    Τωρα παντως και τον καταλαβαινω καλυτερα και χαιρομαι γι αυτον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Καλημέρα!

    Σήμερα έχω μία τρελή μέρα (με μισό πόδι). Αλλά θα κουβαλάω και το λαπτοπ με ασύρματη σύνδεση, για συνεχές moderation.

    Λευτέρη μην ξεχάσεις τα ποσοστά μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Λευτέρη κοιτάω τις ώρες που σχολιάζεις (κι όχι μόνο σήμερα). Από ύπνο πώς πας;

    Άκου σούπα και ψωmί στους κομμουνιστές! Η καρδιά παιδιού που είπε και η Πανάσχημη.

    Πώντως οι ευχαριστίες είναι αμοιβαίες - ζωντάνεψες το μπλογκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Dear Abby, Κύριοι Δήμου και Κριτιτικάκη και λοιπά εκλεκτά "μέλη" του μπλογκ, από Ελάδα και κυρίως άπό εξωτερικό. Είμαι 10 χρόνια πίσω στο πατρίδα (έχω κάνει σε ΗΠΑ και Ευρώπη). Μεγάλο λάθος η επιστροφή. Εδώ και αρκετό καιρό, όποτε βλέπω αεροπλάνο μου έρχεται να την κάνω και να εξαφανιστώ (που έλεγε και το σουξέ). Η τάση αυτή δεν μειούνται αλλά διαρκώς αυξάνεται. Είμαι 40 και μπακούρης. Που να πάω να "αποδράσω", για πάντα; Σε ποιά χώρα! Σε πιό μοντέλο! Πασσαπόρτι αμερικάνικο δεν διαθέτω ούτε συγγενείς σε ΗΠΑ ή Ευρώπη, για υποδοχή. Διάβασα και τα γουώρνινγκς του κ. Κριτικάκη για χοτ ντογκ ελληνοαμερικανούς εργοδότες. Να την στήσω έξω από την Ακρόπολη ή το Μουσείο αναζητών την μέλλουσα Αμερικανίδα ή Καναδέζα σύζυγο, ή Αμερικανό εργοδότη με CV στο χέρι; ή να μετοικήσω στας Ευρώπας, αλλά που. Εκεί δεν χρειάζεται γκριν κάρντ. Όμως, μόνον την Αγλλικήν ομιλώ τελείως και ψιλά Γαλλικά. Άρα ποιές είναι οι διαθέσιμες λύσεις για μία περίπτωσιν ωσαν την δική μου (εκτός Αθηνών δεν πάω, ξεχάστε το, Μίστερ Λεφτέρης, έξω, έξω, έξω από δω, τώρα, τώρα, τώρα);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. H ιστοσελίδα της Forthnet δεν υπάρχει
    πια...

    Ο Λευτέρης μπορεί να μην εχει
    blog..

    αλλα ευρηκα Βιογραφικό
    με πιο νεανική
    Φωτογραφία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Aχ βρε μαμούνι Εργοτελίνα! Σε σένα έπρεπε να δώσω το αρχείο μου, όχι στο Μουσείο Μπενάκη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. mixalis
    μαθαίνω μεγαλώνοντας

    (για να μην χρησιμοποιήσω την μισητή λέξη "γηράσκω αεί...").

    Το blog αυτό ήταν και είναι για μένα μεγάλο σχολείο.

    Ανακαλύπτω πράγματα και ανθρώπους (Α! ρε "απάνθρωπη τεχνολογία!").

    Ψάχνω και ψάχνομαι.

    Και τώρα στα 70 μου απόκτησα για πρώτη φορά οικογένεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Καλημέρα καλημέρα..
    Λευτέρη γιά σένα πρέπει νά 'ναι καλησπέρα μάλλον.Το blog πήρε φωτιά, μπράβο σε όλους.Έχετε υπ'όψην σας ότι κρατώ στα χέρια μου φωτογραφικό αρχείο γιά πολλούς bloggers.Κάποια στιγμή θα ζητήσω λύτρα!

    Σοβαρά τώρα πολύ καλή κίνηση, καλή αρχή με Λευτέρη-Ξεφτέρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Ενα μόνο...νομίζω ότι έχεις παρεξηγήσει την Αθήνα Λευτέρη.

    Κι εγώ φευγάτη είμαι, ήμουν και θα είμαι, αλλά αντικειμενικά ή Αθήνα δεν είναι αυτή που θυμάσαι . Προ Ολυμπιακών τουλάχιστον. Αλλά χρειάζεται να επιλέξεις σωστά σημείο διαμονής. Καλή πρόσβαση στα καινούργια ΜΜΜ και την Αττική οδό (Η δε περιφερειακή είναι μία κούκλα κι από κει πάνω έχεις μια εντελώς νέα οπτική της πόλης. Έναν άλλον αέρα).

    Και στην Αθήνα μπορείς να ονειρεύεσαι και να μεγαλουργείς, αρκεί να παρακάμπτεις την περπατημένη. Γι αυτό εγώ παίρνω πολύ συχνά τον περιφερειακό;) (Ε, τώρα για το «μεγαλουργείς» κόψε κάτι. Εκτός αν σε λένε Κρητικάκη ή Δήμου. Λολ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. Stekomai prwi mprosta sto pc kai diabazw ta post. Mia vuxterivn bardia apo ta palia! Apo autes pou mou 'etrwgav' perisu 1 wra apo tn douelia (me apotelesma va feugw 1 wra argotera)... Kalnmera se olous.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. «Κι όμως, με το να μην κρατάω τελικά τίποτα για μένα, έζησα μέχρι τώρα πολύ περισσότερο από τους άλλους που κολλήσανε στο πολύτιμό τους σπίτι, τον πολύτιμό τους καναπέ, την πολύτιμή τους καριέρα.»

    Αυτό χρειαζόταν ένα copy-paste και μια επανάληψη!

    Είναι και υπαρξιακό...που λέγαμε γάτε;)
    Ε, και φυσικά μινιμαλ, très minimal!! Να μην κρατάς για σένα, σημαίνει ότι βρίσκεσαι διαρκώς σε εκκρεμότητα και ζεις τα πάντα με ένταση, ζεις τελικά...δεν «εξασφαλίζεσαι».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Και για να συμπληρώσω το προηγούμενο σχόλιο (και για να αρχίσουμε να συ-μμορφώνουμε στο μανιφέστο του γάτου:)...)

    Διαβαζοντας Ελύτη:..."Διαβάζοντας Αθηνά, αισθάνεσαι πόσο απέραντο χώρο καταλαμβάνει το άσκοπο στη ζωή σου και πόσο μια διαφορετική μέτρηση θα κατάφερνε να προσδώσει στα γεγονότα του βίου σου τη συντομία ονείρου"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Χτες μου αφιέρωσαν αυτό το τραγούδι...
    και το αντ-αφιερώνω γιατί "κολλάει"(χωρίς δυστυχώς τη θαυμάσια μουσική υπόκρουση)

    I hope you never lose your sense of wonder
    You get your fill to eat
    But always keep that hunger
    May you never take one single breath for granted
    God forbid love ever leave you empty handed
    I hope you still feel small
    When you stand by the ocean
    Whenever one door closes, I hope one more opens
    Promise me you'll give faith a fighting chance

    And when you get the choice to sit it out or dance
    I hope you dance
    I hope you dance

    I hope you never fear those mountains in the distance
    Never settle for the path of least resistance
    Living might mean taking chances
    But they're worth taking
    Lovin' might be a mistake
    But it's worth making
    Don't let some hell bent heart
    Leave you bitter
    When you come close to selling out
    Reconsider
    Give the heavens above
    More than just a passing glance

    And when you get the choice to sit it out or dance
    I hope you dance
    (Time is a real and constant motion always)
    I hope you dance
    (Rolling us along)
    I hope you dance
    (Tell me who)
    I hope you dance
    (Wants to look back on their youth and wonder)
    (Where those years have gone)

    I hope you still feel small
    When you stand by the ocean
    Whenever one door closes, I hope one more opens
    Promise me you'll give faith a fighting chance

    And when you get the choice to sit it out or dance
    Dance
    I hope you dance
    I hope you dance
    (Time is a real and constant motion always)
    I hope you dance
    (Rolling us along)
    I hope you dance
    (Tell me who)
    (Wants to look back on their youth and wonder)
    I hope you dance
    (Where those years have gone)

    (Tell me who)
    I hope you dance
    (Wants to look back on their youth and wonder)
    (Where those years have gone)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Ιουλία, εξαιρετικά σχόλια τα τελευταία!

    Λευτέρη, θα συμφωνήσω 1000% με το κείμενό σου αργά χθες το βράδυ, σχετικά με τους Ελληνες της Αμερικής. Εχω ένα σωρό συγγενείς σε Βοστώνη, Ντιτρόιτ και αλλού, και οι περισσότεροι είναι αυτό ακριβώς που περιγράφεις, δυστυχώς!

    Αυτός άλλωστε είναι και ο λόγος που δεν έχω κάνει ούτε ένα ταξίδι από τότε που επέστρεψα. Στο άμεσο μέλλον θα γίνει φυσικά και αυτό, δεν αντέχω άλλο να το αναβάλω. Αλλά μακρυά από τους Ελληναράδες των Η.Π.Α., με τα dollars και την περισσια βλαχειάς... Μόνο όποιος έχει τέτοιους δεσμούς με τον ένδοξο ελληνισμό της διασποράς, μπορεί να έχει εικόνα... Υπάρχουν φυσικά και οι φωτεινές εξαιρέσεις, αλλά είναι τόσο λίγες...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Mε τόση Διαφήμιση στην Forthnet
    θα πρεπε να κανουν μια εκπτωση
    κατα την "ενημερωση" του ndimou.gr!

    που όλοι την περιμένουμε....

    Nα μεσολαβήσει και ο Λευτερης!

    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Παιδιά για ένα λεπτό με τους χαντογκάδες. Για καθείστε. Αυτοί είναι μια μερίδα ανθρώπων που πέρασασν τα πάντα για να επιβιώσουν. Που παράτησαν την όποια μικρή σιγουριά της πατρίδας με τον υποστηρικτό δίχτυ της οικογένειας για να μπαρκάρουν και να πάνε παράνομοι. Συμφωνώ μαζί σας ότι κάνουν επίδειξη. Βέβαια χρησιμοποιούν και γλώσσα ανέκδοτο (μαρκέτα=αγορά, πίτσα=ροδάκινο, ρουφιάνος=αυτός που φτιάχνει στέγες, κάρο=αυτοκίνητο, στέκι=μπριζόλα), αλά για ρθείτε στη θέση τους. Δούλεψαν σαν σκυλια, έφτιαξαν περιουσίες, τη γλωσσα δεν την έμαθαν πολύ καλά γι αυτό και τρέμουν μήπως βρεθούν εκτός Ελληνικής κοινότητος με ένα πιθανό γάμο των παιδιών τους με «ξένο.» Αλλά συνέβαλλαν στην αύξηση του πλούτου, και το πιο σπουδαίο στην αύξηση του μορφωτικού επιπέδου με την έμφαση που έδωσαν στην εκπαίδευση των παιδιών τους. Ηταν οι ιδανικοί μετανάστες. Δυνατό work ethic και μανία με τη μόρφωση. Και όταν έρχεται κάποιος φτωχός καρκινοπαθής από την Ελλάδα, αυτοί κινητοποιούνται ‘άμεσα και για τα νοσήλεια και για τη φιλοξενια των συγγενών. Φυσικά σου τη σπάει η επίδειξη. Ε και; Και ποιος δεν έχει τα ελλατώματά του δηλαδή;

    Εγώ έχω αυτή την εντύπωση γι αυτούς τους ανθρώπους. Ηταν αυτοί που τόλμησαν. Που πήραν τεράστια ρίσκα. Που βελτίωσαν τον μέσο όρο.
    Χαίρομαι που τους κέρδισε η Αμερική.
    Λυπάμαι που τους έχασε η Ελλάδα.

    ΥΣ 1. Δεν τα λέω αυτά διότι προέρχομαι από γονείς μετανάστες (προς Θεού δεν το λέω αυτό υποτιμητικά... τιμή μου θα ήταν. Διαφορετικά έφτασα εγώ εδώ.)

    ΥΣ 2. Σας διαβάζουν μετανάστες. Πως λέτε να νιώθουν με τόση περιφρόνηση που δείχνουμε;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. ioulia τι το ήθελες το "I hope you dance" τώρα που κουτσαίνω!

    Ελπίζω πάλι σύντομα να χορέψω. Προς το παρόν είμαι ευτυχής που περπατάω και οδηγώ.

    Blade είναι ενδιαφέρον ότι στο εξωτερικό ο Έλληνας δείχνει είτε τον χειρότερο είτε τον καλύτερο εαυτό του. Ο μέοσς όρος σπάνιος - η καμπύλη του Gauss διαψεύδεται.

    Και συνήθως δείχνει τον χειρότερο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. @πανάσχημη

    Και μένα οι γονείς μου μετανάστες ήταν. Ο πατέρας μου έζησε 12 χρόνια στη Βοστώνη κι εγώ έχω αμερικανική υπηκοότητα και αμερικανικό διαβατήριο. Ο λόγος που έφυγαν από εκεί, αυστηρώς οικογενειακός και καθόλου δεν είχε να κάνει με το βιοτικό μας επίπεδο στη Βοστώνη, ήταν υψηλότερο εκεί. Και τα πάντα υπόσχονταν καλύτερο μέλλον και για μένα και για τη μικρότερη αδελφή μου. Αλλά έπρεπε να επιστρέψουμε. Πίστεψέ με λοιπόν, δεν τα λέω όλα αυτά αβασάνιστα.

    Η επίδειξη πλούτου, η κακογουστιά και η έλλειψη αισθητικής (όχι στο ντεκόρ του σπιτιού μας, αλλά στους τρόπους μας, το άγεσθαι και φέρεσθαι) είναι για μένα κόκκινο πανί. Και δεν μπορώ να δικαιολογήσω τα παραπάνω σε ανθρώπους που ζουν εκεί που όλα συμβαίνουν. Στην κοιτίδα των εξελίξεων, αυτή τη στιγμή, σε όλα τα πεδία. Επιστημονικά, τεχνολογικά, οικονομικά, πολιτιστικά, τα πάντα γεννιούνται στις Η.Π.Α. ή τουλάχιστον τα πλέον ενδιαφέροντα. Καμία επαφή, καμία επιρροή; Τόσα χρόνια εκεί, και η πάμπλουτη ξαδέλφη μου που ασχολείται με τα Κτηματομεσιτικά, δεν ξέρει ούτε έναν συγγραφέα, αλλά έστειλε λιμουζίνα να παραλάβει από το αεροδρόμιο της Νέας Υόρκης το σκυλάκι ράτσας που παρήγγειλε από το Παρίσι και χρυσοπλήρωσε ντεκορατέρ Γάλλο επίσης, να της διακοσμήσει το mansion... Αυτό το φόβο, δε, να βγουν λίγο από τον κύκλο τους και να αναμιχθούν και με τις υπόλοιπες φυλές που συνθέτουν το μωσαϊκό που λέγεται Η.Π.Α., δεν τον καταλαβαίνω. Συμφωνώ απολύτως με τα όσα λέει ο Λευτέρης, γιατί τους έχω ακούσει να μιλάνε απαξιωτικά και για τους υπόλοιπους ντόπιους Αμερικανούς, και για τους μαύρους, και για τους Ασιάτες και για τους Λατίνους, και για τους Ελληνες της Ελλάδας. Για όλους έχουν κάτι να πουν. Αλλά το τρίπτυχο πατρίδα-θρησκεία-οικογένεια, ιερό... Ε, όχι, τέτοια υποκρισία δεν την συγχωρώ ούτε στον πατέρα μου και τη μητέρα μου... Γιατί να τη συγχωρήσω σε εκείνους; Επειδή είναι επιλεκτικά φιλάνθρωποι; Σε ό,τι αφορά δε τη συμβολή τους στα πολιτιστικά πράγματα, έχω συναντήσει κι Έλληνες της Διασποράς που είναι φωτεινά παραδείγματα ήθους και εξαιρετικού βίου, σε όλους τους τομείς. Αυτοί όμως δεν επιδεικνύονται και δεν ανήκουν σε αυτούς που περιέγραψε χθες βράδυ ο Λευτέρης. Και είναι εξαιρέσεις. Αλλα νομίζω πως έγινε σαφές από την αρχή πως έτσι κι αλλιώς δεν αναφερόμαστε σε αυτούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Nikos Dimou said...Με τέτοια δημοφιλία Λευτέρη, I see it coming:
    L E F T E R I S
    F O R P R E S I D E N T !

    ΄Εχω την εντύπωση ότι αν θέλατε μέσω του blog σας κ. Δήμου θα μπορούσατε να επηρεάσετε ακόμη και τα αποτελέσματα των επόμενων δημοτικών εκλογών. Και μάλιστα με καλό τρόπο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Πανάσχημη στο λεξιλόγιο ξέχασες τα "μπιλοζίρια" που έρχονται τον χειμώνα (below zero).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. yellow raven welcome!

    Δεν είναι μόνο ο Λευτέρης που αποδεικνύει αυτό που γράφεις. Πολλοί εδώ έτσι ζουν - αρχίζοντας από τον δημιουργό του μπλογκ που σπουδάσε φιλοσοφία αλλά άσκησε πολλά άσχετα επαγγέλματα: συγγραφέας, μεταφραστής, διαφημιστής, δημοσιογραφος (έντυπος και ηλεκτρονικός) φωτογραφος, επιχειρηματίας, πληροφορικάριος - για να καταλήξει ...Γάτος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Nikos Dimou said...
    για να καταλήξει ...Γάτος.

    Κ. Δήμου μήπως καταλήγοντας Γάτος έχετε κερδίσει άλλες 6 ζωές;
    Αν είναι έτσι καλή κατάληξη μου φαίνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. zizugataki said...
    Εχω την εντύπωση ότι αν θέλατε μέσω του blog σας κ. Δήμου θα μπορούσατε να επηρεάσετε ακόμη και τα αποτελέσματα των επόμενων δημοτικών εκλογών. Και μάλιστα με καλό τρόπο.

    Μπα - δεν νομίζω. Και γιατί η εμβέλεια ενός blog είναι μικρή και σκόρπια (σε κάθε δήμο μπορεί να αναλογούν 10 αναγνώστες) και γιατί
    ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΩ τον "καλό τρόπο".

    (Κι αν τον ήξερα δεν θα τον συνιστούσα στους άλλους - ο καθένας πρέπει να τον βρει μόνος του).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Blade runner
    Φυσικά και είναι ρατσιστές όπως είναι και οι περισσότεροι αμόρφωτοι που πρέπει να βρουν καποιον «κάτω από αυτούς» για να νιώσουν καλύτερα. Αλλά δεν συμφωνώ με την επιλεκτική φιλανθρωπία. Οταν κάποιος χρειάζεται βοήθεια, είναι διότι είναι φτωχός. Εκτός και αν εννοείς ότι δεν δίνουν αλλού παρά μόνο στους Ελληνες. Αλλά αυτό το κάνω και εγω. Δίνω σε μια οργάνωση διότι δεν γίνεται να δίνω σε όλες. Μιλάνε απαξιωτικά αλλά και οι Ελληνες της Ελλάδας μιλάνε περιφρονητικά γι αυτούς. Οπότε πάμε στην κοτα ή το αβγό. Η δε αμορφωσιά είναι ίδιον πολλών, ντόπιων, ξένων, πλουσίων, φτωχών. Δεν περιορίζεται στους νεόπλουτους μετανάστες.

    Εγώ τονίζω την εν γένει προσφορά τους με τη σκληρή δουλιά που έριξαν και με την πίεση που άσκησαν στα παιδιά τους να βελτιωθούν. Αυτό είναι το θαύμα της πρώτης φουρνιάς μεσαίας τάξης. Είναι η μόνη μερίδα ανθρώπων που θυμούνται πως είναι να πεινάς, και είναι αποφασισμένοι να μην επιστρέψουν εκεί. Σε όλα τα κράτη είναι αυτή η μερίδα ανθρωπων που έθεσε τα θεμέλια βελτίωσης. Γι αυτό και τους εκτιμώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. yellow raven

    καλωσήρθες στην παρέα μας!

    Και να προσθέσω και στη λίστα άλλη μία πολυτεχνίτισα/ερημοσπίτισα, την υποφαινόμενη: Σπούδασα Εντυπη Δημοσιογραφία σε Ιδιωτικό Κολλέγιο, και κατόπιν υπήρξα Δημοσιογράφος σε περιοδικά (Αρχισυντάκτρια και Συντάκρια), Υπεύθυνη Γραφείου Τύπου σε εταιρία διοργάνωσης Συναυλιών, Υπεύθυνη Επικοινωνίας και Δημοσίων Σχέσεων σε εταιρία Παραγωγής Κινουμένων Σχεδίων, Υπεύθυνη Γραφείου Τύπου σε Δισκογραφική Εταιρία, ραδιοφωνική παραγωγός, free lancer στον Τομέα των Δημοσίων Σχέσεων, ενώ στο άμεσο μέλλον βαδίζω πρόσω ολοταχώς προς το να ανοίξω δική μου επιχείρηση άσχετη με όλα τα παραπάνω, και ποιος ξέρει τι άλλο θα προκύψει! Το έχουμε ξαναπεί. Πέτρα που κυλάει δεν χορταριάζει. Ακούγεται τυχοδιωκτικό, αλλά σε κρατάει ζωντανό και ανεξάρτητο. Μπορεί να μην βοηθάει σε όλες τις περιπτώσεις την οικονομική σου ανέλιξη στις ανώτερες βαθμίδες, πάντως ξέρω και πολλούς, που κάνοντας το αντίστοιχο έφτασαν γύρω στα 40-45 να έχουν πολύ υψηλότερα εισοδήματα από άλλους, διατηρώντας παράλληλα και ακμαία τη δημιουργικότητά τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. zizugataki said...
    "Κ. Δήμου μήπως καταλήγοντας Γάτος έχετε κερδίσει άλλες 6 ζωές;
    Αν είναι έτσι καλή κατάληξη μου φαίνεται".


    Ότι έχω ζήσει επτά ζωές σε μία είανι γεγονός. Τώρα να έχω και άλλες έξη ...ΜΑΚΑΡΙ!!!!!!!!!!!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Γεια σας!
    Αναπάντεχη κι ευχάριστη έκπληξη το post αυτό, που με υποδέχτηκε ήδη "φορτωμένο" με σχόλια, μετά από τόσες μέρες που έχω να μπω στο blοg-περνάω "φάση", δεν ξέρω που θα βγει αλλά ευτυχώς δεν τιμωρούνται ακόμη οι απουσίες, η αγάπη μου είναι δεδομένη.
    Λοιπόν, πριν ακόμα διαβάσω όλα τα posts, που άλλωστε είναι ήδη πολλά, να πω το εξής που μου έρχεται αυθόρμητα: γοητευτική προσωπικότητα ο Λευτέρης που γνωρίζουμε από τα κείμενα του, εκρηκτική ενίοτε, δεν μπορώ να πω ότι συμφωνώ πάντα μαζί του όμως θα ομολογήσω ότι τον θαυμάζω για ορισμένα πράγματα, τον σέβομαι, κυρίως όμως έχω σχηματίσει εδώ και καιρό την πεποίθηση ότι είναι εξαιρετικά Καλός άνθρωπος, από αυτούς που σπανίζουν. Αυτό νομίζω πως είναι το πολυτιμότερο χαρακτηριστικό του. Μη ρωτάτε πως και γιατί το λέω αυτό αφού δεν τον γνωρίζω, ορισμένα πράγματα δεν κρύβονται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. @πανάσχημη

    Πολύ καλά κάνεις που τρέφεις εκτίμηση σε όσους προσπαθούν και κοπιάζουν. Οχι ότι οι υπόλοιποι είναι φυσικά ανάξιοι λόγου, έτσι; Ολοι κάτι έχουμε να προσφέρουμε, ακόμη και όσοι δείχνουν να είναι τεμπέληδες ή επιλέγουν να είναι εκ πεποιθήσεως άνεργοι (ή άεργοι, καλύτερα), κι αυτοί κάτι έχουν να προσφέρουν, με τον δικό τους τρόπο.

    Ωστόσο, αυτή την προσπάθεια αυτή η γενιά την έκανε κι εδώ και στο εξωτερικό. Οι συνομήλικοι με μένα (είμαι σήμερα 33 ετών) έχουν, στην πλειοψηφία τους, γονείς που ίσως δεν κατάφεραν να ολοκληρώσουν καν τις βασικές σπουδές. Και οι δικοί μου γονείς το φόβο του πολέμου και της φτώχειας έπρεπε να κατανικήσουν, κι εδώ και στην Αμερική. Κι όμως, όλοι αυτοί οι στοιχειωδώς μορφωμένοι άνθρωποι δούλεψαν για να εξασφαλίσουν στα παιδιά τους υψηλότερο βιοτικό επίπεδο, καλύτερη ποιότητα ζωής. Τα παιδιά αυτής της γενιάς είναι πολύ πιο μορφωμένα. Τυπικά, τουλάχιστον. Δεν νομίζω πως οι Ελληνες που έφυγαν για τις Η.Π.Α. ή τη Γερμανία ή την Αυστραλία ή αλλού, προσπάθησαν περισσότερο. Απλώς, η προσπάθεια τους απέδωσε περισσότερο, λόγω του ότι στράφηκαν σε κοινωνίες και οικονομίες πολύ πιο οργανωμένες και ανεπτυγμένες από την Ελλάδα της δεκαετίας του '60.

    Οι περισσότεροι Ελληνες της Αμερικής, δε, άνοιξαν σουβλατζίδικα και εστιατόρια. Αν έκαναν το αντίστοιχο εδώ, τα έσοδά τους θα ήταν πολύ χαμηλότερα, αλλά λόγω του ότι το έκαναν στις ΗΠΑ, αξιοποίησαν την ανάγκη που υπήρχε για τέτοιες επιχειρήσεις εκεί. Δεν μιλάμε δηλαδή για κανένα σπάνιο επιχειρηματικό δαιμόνιο... Ο πατέρας μου είναι κομμωτής. Ξέρεις πόσο τον λάτρεψαν οι Αμερικανίδες; Πρώτον, γιατί μιλούσε τα Αγγλικά με την ... εξωτική - για τα δικά τους αυτιά - προφορά του Ελληνα, δεύτερον γιατί ήταν μελαγχροινός, και τρίτον γιατί δεν ήταν gay! Τα ίδια προσόντα εδώ, δεν θα είχαν και καμία ιδιαίτερη τύχη, πιστεύω. Κι ας ήταν εξίσου καλός στη δουλειά του, εδώ και στη Βοστώνη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. ΝΔ, πολύ ωραία ιδέα αυτή με τα posts που μιλάνε για συγκεκριμμένους ανθρώπους και τη ζωή τους.

    μην την εγκαταλείψετε

    ακόμη και αν δεν έχει κάποιος κάτι συγκεκριμμένο να προσθέσει στο διάλογο, είναι τόσο ωραίο να τα διαβάζεις όλα αυτά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. I hope you dance boss!
    And if you don’t mind…could I have this dance?:))

    Όσο για τη μανία του Έλληνα να χτίζει. Ε, δε θα του την ξεκολλήσει εύκολα ένα Κρητικάτσι... (πες τα Χρυσόστομε).

    Μα από κάθε άποψη είναι χάσιμο χρόνου και ενέργειας ! Όταν πάω διακοπές με φίλους (όπου και να πάω!) ακούω τη φράση κλισέ: «τι ωραία θα ήταν να έχω ένα σπίτι εδώ! Αχ, να είχα τα χρήματα!». Και μου ρχεται να απαντήσω ακριβώς αυτό: «Τι ωραία που δεν έχω ένα σπίτι εδώ». Που μπορώ να έρχομαι όποτε θέλω και εάν θέλω. Να φεύγω και να ανακαλύπτω ακόμα ομορφότερα μέρη (γιατί το καινούργιο είναι πάντα ανανεωτικό). Να επανέρχομαι εκεί που με οδηγούν οι αναμνήσεις μου, κι όταν με οδηγούν....

    Η έννοια της ιδιοκτησίας είναι πολύ συγκεκριμένη και θα έπρεπε να έχει χρηστικό χαρακτήρα. Έχω ένα μόνιμο (ή σχεδόν;)) κατάλυμα για να μπορώ να συντηρώ μια «ροή» εργασίας. Όταν αυτή απαιτεί τον αυτοματισμό της και save of time. Ο «χώρος» μου είναι ο χώρος που η ψυχή μου αναπαύεται και δημιουργεί. Κι αν μου τον πάρουν... θα έχω αναπτύξει τις δεξιότητες να τον ξαναανακαλύψω. Γιατί όταν δεν προσκολλώμαι, δεν εξαρτώμαι.

    Ο χώρος μου θα μπορούσε να είναι το μυαλό μου. Ο χώρος μου θα μπορούσε να είναι το αυτοκίνητό μου, που μου δίνει αυτονομία κινήσεων. Θα μπορούσε να είναι η σκηνή μου σε μια παραλία ( δεν χρειάζεται να νοιώθω χίπης για να την κάνω). Θα μπορούσε να είναι ένα ξένο σπίτι που φιλοξενούμαι, που νοιώθω οικεία...Όλος ο κόσμος είναι το σπίτι μου. Και κάθε ξενιτιά πατρίδα.

    Αυτό είναι και το νόημα του «ταξιδεύω». Μετακινούμαι, αλλάζω, ανανεώνομαι και ανανεώνω. Μοιράζομαι, κοινωνώ, ανακαλύπτω. Και όλα τα «μοιράσματα» του Λευτέρη είναι ο χώρος του και ο χώρος μας.

    Και μην ξεχνάμε: Το καλύτερο σκάφος?
    Είναι το σκάφος του φίλου σου:))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. evee ωραία ιδέα αλλά...

    το blog θα γίνει πινακοθήκη... ή μέσο προσωπικής προβολής

    δεν υπάρχουν πολλοί colorful τύποι σαν τον Λευτέρη

    μισώ την τυποποίηση!

    Ναι - κατά καιρούς θα υπάρχουν και πορτρέτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Καλησπέρα,
    Μου άρεσε η αξιοπρέπεια της φωτογραφίας με την απόσταση μεταξύ των δύο φωτογραφιζομένων. Δύο κύριοι, που μιλούσαν για αρκετό καιρό μέσω η-ταχυδρομείου και συναντήθηκαν μία φορά. Το αντίθετο από την κατάχρηση της έννοιας "φίλος", ή της εγγύτητας, που βλέπουμε και ακούμε πολλές φορές.(Ο Χ είναι φίλος μου, επειδή τον είδα μια φορά και είπαμε ένα "γεια").
    Διάβασα και το άρθρο σας στο τελευταίο Discovery Science. Δυστυχώς ο φανατισμός θολώνει την κρίση. Κάποιες σκέψεις για την εναλλακτική
    εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Καλησπέρα κι από εμένα.
    Ενδιαφέρον αφιέρωμα. Πέρυσι που η Αθήνα είχε κατακλυστεί με τις outdoor διαφημίσεις για ασφάλειες μέσω internet, είχα μονολογήσει χωρίς δισταγμό: «Τι super ιδέα!».
    Να που ήρθε ο καιρός να μάθω ότι το θέμα είχε προϊστορία…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Μα πως είναι δυνατό να σχολιάζουμε τα «χαντοκάκια»?
    Δε βλέπουμε τα μούτρα μας (προσωπεία δηλ)?

    Ας αλλάξουν πρώτα οι αυτόχθονες συνήθειες και μετά να την πουν και παραέξω. Κι εκείνοι από μας περιμένουν ν’ακούσουν. Απ’έναν Antenna και ένα Mega κρέμονται νυχθημερόν. Κι όσοι έχουμε πατήσει το πόδι μας στις ΗΠΑ, αυτό έχουμε να καταθέσουμε. Στην εποχή της πληροφορίας...η πληροφορία που πραγματικά θα μας ενδιέφερε, είναι δυσεύρετη ή μάλλον δυσδιάκριτη. Γιατί ακριβώς αλλοιώνεται από τον όγκο της ακατάλληλης πληροφορίας και φτάνει στο τραπέζι ξαναζεσταμένη, χωρίς φρεσκάδα, χωρίς έμπνευση, χωρίς διακριτικά.

    Αν σταματούσαν να αλαλάζουν οι Έλληνες στις πλατείες για να υπογραμμίσουν με τον τρόπο αυτό, την εθνική τους υπερηφάνεια, τότε ίσως και τα υπερατλαντικά μηνύματα που στέλνει η ψωροκώσταινα ν’αλλάζαν χαρακτήρα. Εμείς είμαστε οι πρέσβεις κι οι πρεσβευτές αυτού του τόπου. Opinion leaders τους έλεγε η Αφροδίτη. Τίτλος τιμής Θεά, πανδαμάτωρ!

    Πιστεύω ότι εδώ σχολιάζουμε τα κακώς κείμενα και δε χαρακτηρίζουμε ανθρώπους και κυρίως δεν τους ομαδοποιούμε! Άλλωστε κάθε κρητική μας καταδεικνύει και την έμφυτη ανάγκη μας να εντοπίσουμε, μέσα από την ξένη και τη δική μας παθολογία. Δεν νομίζω ότι κανείς πρέπει να το παίρνει προσωπικά εν όσω η αλήθεια είναι ένα ζητούμενο και για κείνον. Όχι και ότι μόνον αλήθειες λέγονται εδώ μέσα...αλλά μικρά φωτάκια πέφτουνε δεξιά κι αριστερά, μήπως και τη συνθέσουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Επιτέλους Scalidi - άλλο ένα μέλος της παρέας επέστρεψε. (Αν σας λείπει ο Harry μη χαίρεστε... από ότι κατάλαβα είναι ταξίδι και θα επιστρέψει).

    Είμαστε όλοι εδώ;

    Συνεχίζουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Πανάσχημη,

    αυτό που περιγράφουν ο Λευτέρης και η Blade runner δεν είναι χαρακτηριστικό μόνο των Ελλήνων μεταναστών αλλά όλων των μειονοτήτων. Είναι τελικά αναπόφευκτο για έναν οικονομικό μετανάστη (και βεβαίως δεν είναι ντροπή) χωρίς να ξέρει την γλώσσα και κάποια ειδίκευση να ζεί στην κλειστή κοινωνία των μεταναστών της χώρας του.

    Οι δε Κινέζοι έχουν βραβείο Όσκαρ σε αυτό. Υπάρχουν Κινέζοι που έχουν γεννηθεί στην Αμερική και δεν έχουν μάθει Αγγλικά.

    Τέτοια χαρακτηριστικά έχουν και οι μαύροι (αλλά επείδη είναι πάρα πολλοί δεν μπορείς να μιλήσεις συλλογικά, σίγουρα όμως σε τοπικές κοινωνίες ισχύει), Γιαπώνεζοι, Μουσουλμάνοι, Ινδοί, Ρώσσοι etc. -Oι γενιές αλλάζουν και ίσως μετά από 2-3 δεκαετίες να γινεί η κοινωνία ποιο ανοικτή - οι μετανάστες 3ης γενιάς δεν έχουν αυτά τα στερεότυπα.

    Υ.Γ τώρα βλέπω από το γραφείο μου τον κόσμο που έχει συγκεντρωθει να υποδεχτεί τον Μπούς ... που βρήκε τόσους πολλούς στην ΝΥ ήθελα να ήξερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. @ιουλία

    καλή μου, αν ισχύει αυτό που λες, ότι διαμορφώνουν άποψη από το MEGA και τον ANT-1, τότε αυτό ενισχύει ακόμη περισσότερο αυτό που λέμε, δυστυχώς! Οχι να πούμε τώρα πως για τη βλαχιά των συγγενών μου στη Βοστώνη, ευθύνεται η Μενεγάκη, η Ελεονώρα Μελέτη και ο Αρναούτογλου! Δεν γίνεται να ζεις στην πόλη - έδρα των καλύτερων πανεπιστημίων του κόσμου ίσως, και να ακούς μόνο ελληνικά τσιφτετέλια και δημοτικά (τα δημοτικά τα αγαπάω, αλλά αρκεί να μην ακούει κανείς ΜΟΝΟ αυτά, εξηγούμαι!). Μου θυμίζει τον Πολύδωρα αυτό, που βγήκε και είπε ότι για τα έκτροπα της Θεσσαλονίκης, ευθύνονται ούτε λίγο ούτε πολύ, τα ... κανάλια! Μην τρελαθούμε τελείως... Εγώ προσωπικά σπανίως ομαδοποιώ ανθρώπους. Αλλά θα μου επιτρέψεις, όταν μιλάω για τα 10 πρώτα ξαδέλφια που έχω στην Αμερική, και τους άλλους τόσους θείους και θείες, που ζουν εκεί από το '60, να έχω ιδία άποψη, Ιουλία! Πίστεψέ με, το μόνο που έχει αλλάξει πάνω τους είναι τα ρούχα τους. Κατά τα άλλα, παραμένουν οι περισσότεροι συντηρητικοί.

    Και μία διευκρίνηση: Δεν τα έβαλε κανεις με τα χοτντογκάκια, αλλά με τα χοτντογκάκια που επιδεικνύουν άκομψα τον πλούτο τους. Οπως τα βάζουμε και με καθέναν που επιδεικνύεται, ανεξαρτήτως φυλής, προέλευσης, κοινωνικής τάξης κλπ., έτσι δεν είναι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. σχετικά με την προηγούμενη υποσημείωση. Τελικά δεν ήταν υποστηρικτές του Μπούς αλλά διαδηλωτές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Γειά σου μεγάλε Λευτέρη, Γάτε και όλοι οι υπόλοιποι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. @george

    χαίρομαι που το επισημαίνεις, ότι δηλαδή η 3η γενιά δεν χαρακτηρίζεται από αυτά τα στερεότυπα. Ιδίως από τη στιγμή που ζεις εκεί, η δική σου εικόνα είναι σαφώς πιο αντιπροσωπευτική από τη δική μας εδώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Άνθρωποι με προσωπικές ιστορίες, άνθρωποι που ακολουθούν την προσωπική τους πορεία, μένοντας αληθινοί στα πιστεύω τους, ακόμα και αν έχει κόστος, είναι όαση για τα μάτια μας και για την ψυχή μας, στις μέρες μας.

    Μας δίνει κουράγιο να συνεχίσουμε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Blade runner

    Sorry I am shifting into English but the PC at work is not multilingual. I said what you said. So I copy and paste:
    "Σε όλα τα κράτη είναι αυτή η μερίδα ανθρωπων που έθεσε τα θεμέλια βελτίωσης. Γι αυτό και τους εκτιμώ. "
    It's the miracle of the first wave of middle classes. In the US, Greece, now China and India and so on and so on.They are the ones that made the BIG difference.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Blade runner

    Sorry I am shifting into English but the PC at work is not multilingual. I said what you said. So I copy and paste:
    "Σε όλα τα κράτη είναι αυτή η μερίδα ανθρωπων που έθεσε τα θεμέλια βελτίωσης. Γι αυτό και τους εκτιμώ. "
    It's the miracle of the first wave of middle classes. In the US, Greece, now China and India and so on and so on.They are the ones that made the BIG difference.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Αγαπητέ Λευτέρη συγνώμη αλλά δεν ήταν προσωπική επίθεση αλλά ο τρόπος που τα έγραφες ήταν λίγο παρεξηγήσιμος , μετά το σχετικό σεντόνι όλα καλά, με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. @ιουλία

    "και μην ξεχνάμε: το καλύτερο σκάφος είναι το σκάφος του φίλου σου".

    :) χα,χα,χα! Πολύ καλό και τόσο μα τόσο εύστοχο!

    Γιατί δεν χρειάζεται και συντήρηση! Γιατί πες ότι τα συγκέντρωσες τα χρήματα που απαιτούνται για να πάρεις το σκάφος. Το θέμα είναι τι γίνεται μετά. Το τρίψιμο και το πέρασμα χ χέρια που θέλει η βαφή, σε ετήσια βάση, για να είναι το πλεούμενο σε καλή κατάσταση, δεν περιγράφεται! Ασε που ακόμη κι αν είναι το μόνο κινητό-ακίνητο που έχεις (στην περίπτωση που έχεις αποφασίσει να μένεις και μέσα, γιατί δεν έχεις σπίτι ή γιατί προτιμάς τη θάλασσα), αποτελεί τεκμήριο πολυτελούς διαβίωσης, και έρχεται η εφορία και σε κοπανάει στα αυτιά...

    Το μεγάλο κακό με την ιδιοκτησία είναι αυτό ακριβώς: Υποτίθεται πως χτίζοντας/αγοράζοντας ένα σπίτι, γλυτώνεις από το μπελά του ενοικίου, και από τα έξτρα κόστη. Αρκεί όμως να μην θέλεις κάθε δεύτερη χρονιά να αλλάζεις συσκευές και σαλόνια και πατώματα, να μην πληρώνεις υψηλή φορολογία, να μην αποφασίσεις μετά από μερικά χρόνια ότι το συγκεκριμένο δεν καλύπτει τις ανάγκες σου, άρα νοικιάζουμε αυτό και με το ενοίκιο που εισπράττουμε επιστρέφουμε στο νοίκι, κλπ., κλπ. Μεγάλη περιπέτεια η ιδιοκτησία σπιτιού αν δεν είσαι συνετός και αυτάρκης άνθρωπος.

    Από την άλλη, με γοητεύει και αυτή η ελευθερία κινήσεων που περιέγραψες Ιουλία πριν, αλλά και ο Λευτέρης. Η ελευθερία των Ινδιάνων. Οπου γη η πατρίδα μου... Οπου νιώθω καλά, μένω, κι όταν βαρεθώ, φεύγω, την κάνω γι'αλλού, γιατί αυτό να είναι μόνιμο και σταθερό, όταν τίποτε άλλο γύρω μας δεν είναι (οι δουλειές, οι σχέσεις και οι φιλίες - πλην ελαχίστων εξαιρέσεων, τα γούστα, οι διαθέσεις, η κατάσταση της υγείας μας, τα ενδιαφέροντά μας. Ολα αλλάζουν, γιατί το σπίτι πρέπει να μένει το ίδιο; Νομίζω πως αυτή η ανάγκη παγιώνεται, όσο μεγαλώνει κανείς. Προσωπικά μου αρέσουν πολύ οι αλλαγές, έστω εκ των υστέρων, αφού προκύψουν!

    Με ανανεώνουν, με κρατούν ζωντανή και ακμαία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. "Tου Κύκλου τα γυρίσματα, που ανεβοκατεβαίνουν,
    και του Τροχού, που ώρες ψηλά κι ώρες στα βάθη πηαίνουν·
    και του Καιρού τα πράματα, που αναπαημό δεν έχουν,
    μα στο Kαλό κ' εις το Kακό περιπατούν και τρέχουν·
    και των Αρμάτω' οι ταραχές, όχθρητες, και τα βάρη,
    του Έρωτος οι μπόρεσες και τση Φιλιάς η χάρη·
    αυτάνα μ' εκινήσασι τη σήμερον ημέραν,
    ν' αναθιβάλω και να πω τά κάμαν και τά φέραν
    σ' μιά Κόρη κ' έναν Άγουρο, που μπερδευτήκα' ομάδι
    σε μιά Φιλιάν αμάλαγη, με δίχως ασκημάδι.
    Κι όποιος του Πόθου εδούλεψε εις-ε καιρόν κιανένα,
    ας έρθει για ν' αφουκραστεί ό,τ' είν' εδώ γραμμένα·
    να πάρει ξόμπλι κι [α]ρμηνειά, βαθιά να θεμελιώνει
    πάντα σ' αμάλαγη Φιλιάν, οπού να μην κομπώνει.
    Γιατί όποιος δίχως πιβουλιά του Πόθου του ξετρέχει,
    εις μιάν αρχή [α' βασανιστεί], καλό το τέλος έχει.
    Αφουκραστείτε, το λοιπόν, κι ας πιάνει οπού'χει γνώση,
    για να κατέχει κι αλλουνού απόκριση να δώσει.
    Στους περαζόμενους καιρούς, που οι Έλληνες ορίζαν,
    κι οπού δεν είχε η Πίστη τως θεμελιωμένη ρίζαν,
    τότες μιά Aγάπη μπιστική στον Kόσμο εφανερώθη,
    κ' εγράφτη μέσα στην καρδιά, κι ουδεποτέ τση ελιώθη.
    (...)"

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Bananoula,

    From Equador?
    Are you kidding?!!! And tasty anyway?:))

    If so, please join us!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. Blade,

    Μα αφού είσαι κι εσύ γυρίστρα...you got me. Πάμε να ζήσουμε σε καμιά Ινδιάνικη φυλή? Λολ και σοβαρά:)))

    Με τους απόγονους των Ίνκας Κρητικάκη τι παίζει? Εγώ έχω σκοπό να «χτίσω ένα σπίτι» στα υψίπεδα των Άνδεων. Λες να κρατεί η τεχνολογία σε τέτοια μονοπάτια?

    Τις βαλίτσες του Ακρηθάκη τις ξέρετε? Κάτι πάντως ήξερε ο άνθρωπος που ζωγράφιζε!:). Το ταξίδι είναι μέσα στην πληροφορία, μέσα στην τέχνη, μέσα μας. Και τότε μόνο μπορεί να βγει και προς τα έξω. Αλλιώς είναι ευσεβής πόθος (ακόμα κι όταν ταξιδεύεις).

    Απ’ όσους κατακλύζουν τα αεροδρόμια καθημερινά. Πόσοι πραγματικά ξέρουν να ταξιδεύουν? Η διαίσθησή μου με παραπέμπει στους λιγότερο βαλιτσομένους (light travelers) και τους πιο χαλαρούς (κι ας έχουν ξεχάσει το κινητό σπίτι. Θα πάρουν άλλο! No properties!!) Sorry πλατειάζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Σήμερα γνώρισα έναν άλλο Λευτέρη. Επί 2 ώρες μιλούσε ακατάπαυστα για τα επιτεύγματα στην ζωή του. Το πώς έσωσε από βέβαιη καταστροφή δύο και τρία καράβια στην μέση του ειρηνικού ωκεανού, κάνοντας μόνον και μόνον χρήση της απαράμιλλης εξυπνάδας του. Το πώς πάλεψε ατρόμητα με τα στοιχεία της φύσης και πάντα έβγαινε νικητής.

    Προς τι αυτό το ποστ? Ποιο το κίνητρο του Λευτέρη να δώσει την φωτογραφία στον ΝΔ με την παράκληση να την δημοσιεύσει? Το πόσο αξίζει ο Λευτέρης αυτό μπορεί να το κρίνει μόνον αυτός μονάχος του, κανείς άλλος. Εάν δεν έχει καταφέρει την (σωστή) αυτοεκτίμηση του έως τώρα, δεν θα την πετύχει ποτέ στην υπόλοιπη ζωή που του έχει απομείνει. Προ πάντων, μη περιμένει την επιβράβευση από άλλους. Αυτή ποτέ δεν ξέρουν όσα ξέρει ο νοικοκύρης.

    (Στις ινδιάνικες φυλές που συναναστρέφεσαι, μάθε ότι έχουν αναπτύξει μία ολόκληρη φιλοσοφία γύρο από αυτό το ζήτημα, την οποία ονομάζουν «αναίρεση προσωπικής ιστορίας» (στα αγγλικά περίπου nullifying personal history), δλδ ποτέ δεν μιλάς για το πρόσωπο σου. Τα λάθη που έκανες, τα έκανες για πάρτι σου, όπως και τις επιτυχίες.)

    Εγώ κρύβομε πίσω από ένα νικναιμ δίχως νόημα, όπως και τόσοι άλλοι, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν αξίζω / αξίζουμε ίσως και περισσότερα, αλλά το ιντερνετ θα είναι το τελευταίο μέσο που θα αναζητούσα να επιβεβαιώσω την αξία μου και να ανεβάσω το υπέρ-τροφικό εγώ μου.

    Τα εγκωμιαστικά σχόλια να περιττεύουν. (αυτό και αν είναι Ζεν ΛΟΛ)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Να λοιπόν που έχουμε και τον φθονερό της παρέας.

    Cyberdust έγραψε:
    "το ιντερνετ θα είναι το τελευταίο μέσο που θα αναζητούσα να επιβεβαιώσω την αξία μου και να ανεβάσω το υπέρ-τροφικό εγώ μου".

    Δεν προσβάλετε τον Κριτικάκη - προσβάλετε εμένα. Διότι εγώ αποφάσισα το θέμα, εγώ έγραψα το κείμενο και θέλησα να προβάλω με δική μου πρωτοβουλία έναν άνθρωπο που μόνο επιβεβαίωση δεν χρειάζεται.

    Όμως το κίνητρο σας είναι εμφανές: "Εγώ κρύβομε πίσω από ένα νικναιμ δίχως νόημα, όπως και τόσοι άλλοι, αυτό δεν σημαίνει όμως ότι δεν αξίζω / αξίζω ίσως και περισσότερα..."

    Κακό πράγμα ο φθόνος, αγαπητέ! Μέχρι στιγμής πάντως το μόνο δείγμα της αξίας σας που έχετε δώσει σε αυτό το blog είναι να αμφισβητείτε τις αξίες των άλλων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Λάθος ερμηνεία.

    Φθόνος? Ποτέ στο ιντερνέτ. Στην πραγματική ζωή, εκεί σφίγγω τα δόντια και το παλεύω. Άλλες φορές νικώ, άλλες νικά αυτό το τέρας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. "Ποτέ στο Internet" - "Internet το τελευταίο μέσο"...

    Αν απαξιώνετε τόσο το Internet, Cyberdust, τότε τότε γιατί ασχολείστε με τα περιεχόμενά του.

    Εν πάσει περιπτώσει το σχόλιό σας ήταν προσβλητικό για μένα και για όλους μας σε αυτό το blog...

    "Όλοι-όλοι αντάμα κι ο ζηλιάρης χώρια..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Cyberdust said

    "Προς τι αυτό το ποστ? Ποιο το κίνητρο του Λευτέρη να δώσει την φωτογραφία στον ΝΔ με την παράκληση να την δημοσιεύσει? "


    Aνώνυμε cyberdust, αν ήτανε η ζήλια ψώρα....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Nikos Dimou said in a soft tone:

    "Αν απαξιώνετε τόσο το Internet, Cyberdust, τότε τότε γιατί ασχολείστε με τα περιεχόμενά του."


    Αγαπητέ κ. Δήμου αν προτείνατε-στα σοβαρά - στον cyberdust να του κάνετε το blogg-ικό πορτρέτο, τι πιστεύετε πως θάλεγε; Όχι; LOL.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. cyberdust said...
    Τα εγκωμιαστικά σχόλια να περιττεύουν.

    Πολύ κυνικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Η παρέα επανήλθε κεφάτη - όλα καλά, όλα ανθηρά.

    Μια διευκρίνιση: Η "αγαπημένη μου Καλιφόρνια" που χρησιμοποίησα στο τελευταίο μου σχόλιο ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΕΤΑΙ στο Los Angeles - αλήθεια, πόσοι έχουν δει ή έστω έχουν στο μυαλό τους κάτι παραπάνω από αυτή τη μεγαλούπολη όταν αναφέρονται στην υπέροχη πολιτεία;

    Καλιφόρνια δεν είναι μόνο η γκλαμουριά (και η κόκα) του Χόλιγουντ ούτε η Sunset Boulevard και το Beverly Hills. Ούτε πιο ...πέρα οι σέρφερς του Μαλιμπού ή τα πλουσιόσπιτα της Σάντα Μπάρμπρα.

    Είναι και (κυρίως είναι για μένα) οι τεράστιες Σεκόγιες (τα μεγαλύτερα ζωντάνα πλάσματα του πλανήτη), το υπέροχο Yosemite (έβγαλα τη νύχτα μέσα στο αμάξι), η ακτογραμμή του Ειρηνικού με τα τόσα όμορφα και όχι τόσο "κοσμικά" μέρη, αλλά και οι πολύ πιο "ανθρώπινες" πόλεις του Σαν Φρανσίσκο (με την εκπληκτική Golden Gate Bridge), του Καρμέλ, του Σακραμέντο...

    Και βεβαίως οι άνθρωποι από όλες τις φυλές του κόσμου που συνθέτουν ένα απίθανο (ενίοτε και θεότρελο) μωσαϊκό με τη συνήθως "προοδευτική" νοοτροπία τους (και κυρίως τον τρόπο ζωής τους) στην πιο προηγμένη οικονομία του κόσμου - αλήθεια, η ...Silicon Valley σας λέει κάτι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. Γενικότερα ένιωσα σαν πατρίδα μου τις απίστευτες φυσικές ομορφιές των Νοτιοδυτικών ΗΠΑ - και ναι, να πάτε στη Moab (στο Arches National Park, τον πρώτο "σταθμό" του ταξιδιού μου) που συνιστά ο tslyns. Και στο Grand Canyon, και στην Αριζόνα με τον κρατήρα του μετεωρίτη ή τους επιβλητικούς κάκτους Saguaro, το Monument Valley, τη λίμνη Powell και τόσα άλλα. Κάντε κάνα ταξίδι σαν εκείνο του Basic (σχεδόν ίδιο και απαράλλαχτο με το δικό μου) και θα ανακαλύψετε μια "άλλη" Αμερική, μακριά από "φανφάρες" και "ανθρώπινα επιτεύγματα" - από τα οποία πάντως θα κρατήσω για πάντα την "ιερή" original Disneyland στο Anaheim ;)

    Αν τώρα υποσυνείδητα ταυτίζουμε την Καλιφόρνια με το L.A. ή τις ΗΠΑ με την "κοσμοπολίτικη" (αλλά απαίσια κατά τη γνώμη μου) Νέα Υόρκη και την κιτσαρία του Las Vegas, μάλλον φταίει μια συγκεκριμένη νοοτροπία (και προκατάληψη) που μας έχει διαποτίσει, ειδικά εδώ στο ...Ελλάντα.

    Και σίγουρα κάτι σπιταρώνες των θεότρελων θαμώνων του Χόλιγουντ, όσο να 'ναι ανεβάζουν "πλασματικά" τον "μέσο όρο διαβίωσης" στην "Sunny State". Πάντως θα μπορούσα όντως να "διαμένω" κάπου πιο ...φτηνά και να πετάγομαι στους αγαπημένους μου προορισμούς με το αυτοκίνητο ;)

    Έτσι κι αλλιώς ΑΥΤΟ νιώθω σαν σπίτι μου, ενώ αν μπορέσω, θα ήθελα να μένω σε ...σκάφος, σαν τον γάτο - από ότι κατάλαβα μάλιστα από την ατάκα της Ιουλίας, θα αποκτήσω και πολλούς "φίλους" :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Να σου πούμε σύντροφε Κρητικάκη τη μαντινάδα που λέει ο άλλος συναγωνιστής που δε βρίσκει κουραστική την αγάπη:

    όσοι τα κατακρίνουνε
    τα ελαττώματά μου
    ναρθούν να σε δικάσουνε
    αλήτισσα καρδιά μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Λευτέρη,
    οι στατιστικές ακριβώς γί'αυτο το λόγω είναι, να δούμε πίσω από ένα νούμερο το γιατί ... αν τώρα κάποιοι πριν το γιατί ρίχνουν κεραυνοντοβρές (χαρακτηριστικό της σημερινής θρησκευτικής ηθικής), δικό τους πρόβλημα. Και γιατί κάποιος να βγάλει "κακό" πόρισμα για ένα μέρος που τα διαζύγια είναι στο 77%;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. Λευτέρη υπερβάλλεις, γενικεύεις και χάνεις. Ναι ο James Joyce δεν είναι εύκολος - αλλά αυτό δεν τον κάνει λιγότερο σημαντικό. Πολλά μεγάλα έργα τέχνης, επιστήμης, φιλοσοφίας απαιτούν προετοιμασία και ιδιαίτερο κόπο - μην τα ισοπεδώνουμε όλα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. Καλησπέρα κι από μένα.

    Lefteris Kritikakis said Η Αμερική δεν έχει από μόνη της κουλτούρα, γιατί είναι χώρα-βρέφος.

    Συμφωνώ απόλυτα. Θυμήθηκα μια έρευνα που είχε γίνει στην Αμερική πριν από κάποια χρόνια με το ερώτημα γιατί μας "ζηλεύουν" οι άλλες χώρες (ή κάπως έτσι). Στις πιθανές απαντήσεις (που ήταν μεταξύ άλλων ο πλούτος μας, η ισχύς μας κ.λ.π.) ήταν και η πολιτιστική μας κληρονομιά (!) που συγκέντρωνε ένα αρκετά μεγάλο ποσοστό ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Lefteris
    Sorry about the English... a long day at work ...

    you said:
    Εδώ που μια γυναίκα δεν θα σου πει "ο Μάκης έχει Μερσεντές" (εκτός από τις Ελληνοαμερικανίδες).

    My response to you:
    Put a lid on it!
    OK?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. "Drives too fast"?

    Μπααα....

    "Talks too much"!

    (172 σχόλια? Μόνον? Λευτέρη σε βρίσκω ντεφορμέ! Μισό να τα διαβάσω τα σημερινά κι επανέρχομαι!)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Λευτέρη, δεν καταλαβα,στην αρχη εξυρες την ευκολια του Ν.Δ στα γραπτα του, και μετα ειπες οτι δεν ειναι δα και ευκολος, ι αμ κονφιουζντ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. put a lid on it = κλείστο!

    Για να βιβλία: εννοεί ότι μερικά (από τα 60!) είναι εύκολα και άλλα όχι (π. χ. τα φιλοσοφικά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. Lefteris said:
    Ok, να ζητήσω λοιπόν συγγνώμη. Ήμουν προσβλητικός, politically incorrect και άχαρος σ' αυτό το σχόλιο.


    Thanks handsome!
    You can still have coffee at my house anytime you like.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Καλα, ούτε λέξη δεν θα προλάβω να γράψω!

    "Θα είμαι πιο σύντομος στο εξής."

    ΕΙ!!!
    ΟΧΙ ΖΑΒΟΛΙΕΣ!

    Γιατί πιο σύντομος πουλάκι μου? Τι σου κάναμε? Δε μας αγαπάς πια? Ελα, βάλε με σε βάθρο (...τι να πω!) και ρώτα, θα βγάλω την κορώνα & θα σου απαντήσω - βγάζοντας μια μεγάλη κορώνα:

    ΜΗ ΛΕΥΤΕΡΗΗΗΗ!!!!! ΜΙΛΑ ΜΑΑΑΑΑΣ!!!

    Επανέρχομαι (φαντάζομαι...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. @ζόφε,

    "do not be noisy, keep it down".

    Ξέρεις, "σεμνάααα"....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. να πω κατι ασχετο ή σχετικο

    τα αρχαια κειμενα σε μεταφραση τα περισσοτερα τα καταλαβαινω συνηθως (εκτος πλατωνα)

    τους συγχρονους φιλοσοφους συνηθως οχι! (δεν φτανει η θεωρια ,συνοψιζουν και τη γνωση απο το π.χ μεχρι το σημερα και τρεχα γυρευε)

    (ειδικα τυπου νομσκι ή οπως αλλιως τον ελένε αυτόν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. Χμμμ....

    Περί σκάφους, εξοχικού κτλ, να συμπληρώσω και το "πισίνα". Φίλος μου έφτιαξε επιτέλους πισίνα (όνειρο ζωής) στο σπίτι του.

    Το πρώτο καλοκαίρι, περνούσαν καλά με την οικογένεια και τις βουτιές τους (η καρδούλα του βέβαια το ήξερε πότε θα την αποπλήρωνε...) και μέχρι το τέλος του καλοκαιριού χαιρόντουσαν που ερχόντουσαν τόσοι φίλοι τους και φίλοι των παιδιών, και ήταν όλοι μαζί παρέα σαν διαφήμιση αναψυκτικού.

    Το δεύτερο καλοκαίρι, οι φίλοι είχαν αρχίσει να έρχονται πριν καλά-καλά την ετοιμάσουν την πισίνα. Και πλέον όλοι αυτοί έμεναν όλη μέρα, που σημαίνει ότι δεν τους κερνούσαν απλώς, αλλά τους τάιζαν κανονικά, και πολλές φορές τα παιδιά των φίλων παρέμεναν για sleep-over.

    Το τρίτο καλοκαίρι, δεν προλάβαινε η οικογένεια να κάνει ούτε μία βουτιά για να περιποιηθεί τους φίλους (οι οποίοι προ-πισίνας ποτέ δεν τους τηλεφωνούσαν πιο συχνά από μία φορά το μήνα...)

    Φέτος ήταν το τέταρτο καλοκαίρι, και ο φίλος μου δεν ετοίμασε καμμία πισίνα. Οι φίλοι απογοητεύτηκαν - δεν προσφέρθηκε βέβαια κανείς να βοηθήσει! Και σιγά-σιγά "έκοψαν".

    Οπότε του χρόνου θα βάλει χώμα μέσα στην πισίνα και θα την κάνει ανθόκηπο.

    Και θα διαλέγει τους φίλους του καλύτερα νομίζω!!!

    **************

    Περί στερεότυπων που βλέπω ότι επαναλαμβάνονται με διαφορετικές πτυχές στην επιφάνεια:

    Με το που γνωριζόμαστε με κάποιους για πρώτη φορά, και λέμε ποιοί είμαστε, από πού, κτλ κι αρχίζουμε την όποια σχέση μας, ξεκινάει το καλό μέρος: είμαστε πρεσβευτές του ποιοί είμαστε, από πού ερχόμαστε κτλ, μπορούμε πάντα να ξεκινάμε... με το δεξί και να προσπαθούμε "αυτή τη φορά" να είμαστε σωστοί & ώριμοι. Αξιοι του "από πού" μας.

    Αρχίζει όμως και το κακό μέρος: είμαστε εσαεί δέσμιοι της εικόνας που θα σχηματίσει ο άλλος, οπότε μόλις κάνουμε κάτι στραβό, αυτό ανάγεται στο όλο πακέτο "προϊστορία, καταγωγή, φόντα, U name it".

    Κι έτσι την επόμενη φορά που θα συναντήσουν κάποιον με παρόμοιο ο,τιδήποτε με μας, η τάση να γενικοποιούμε ώστε να βγάζουμε ένα στοιχειώδες νόημα απο τον κόσμο μας, θα τους οδηγήσει στο γκρουπάρισμα που λέμε.

    Και το ίδιο κάνουμε κι εμείς γι αυτούς, και το ίδιο υπάρχει ήδη από τις παλιές τους γνωριμίες και και και...

    Βέβαια είμαι 1000% σίγουρη πως αν βάλουμε δύο μετανάστες οποιασδήποτε γενιάς, ίδιου φύλου, παρελθόντος κτλ, και τους δούμε κατ'ιδίαν, θα έχουμε δύο διαφορετικούς ανθρώπους.

    Ιδιους ίσως να έχουμε ως συμπεριφορά και μόνον, όταν δεν μπορούν να ενσωματωθούν με την καρδιά τους, ή έχουν άλυτα θέματα ως προσωπικότητες από πίσω, και δεν φταίει το πού ζουν και πώς πήγαν εκεί. Οπότε υιοθετούν μία κοινή στάση, καλή ή κακή, που τους έχει βγάλει μέχρι στιγμής από τα ζόρια.

    Τεράστιο θέμα, το κόβω, προτιμώ το τσατ!
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. Lefteris said:
    Ok, να ζητήσω λοιπόν συγγνώμη. Ήμουν προσβλητικός, politically incorrect και άχαρος σ' αυτό το σχόλιο

    Λευτέρη, δεν ξέρω γιατί βιάστηκες να ζητήσεις συγνώμη (η οποία έγινε κιόλας αποδεκτή), μια άποψη εξέφρασες, η οποία είχε την αξία της στη γενικότητά της.

    Όταν πει κάποιος ότι οι Ελληνίδες είναι λιγότερο απελευθερωμένες από τις Δανέζες (ή Δανές) θά 'χει άδικο; (Πάνω από τις μισές προτιμάνε να κάνουν παιδιά χωρίς να παντρευτούν).

    Αντίστοιχα, και οι Ελληνοαμερικανίδες, ενδεχομένως με τους συντηρητικούς γονείς, μπορεί να έχουν κάποια μικροαστικές έμμονες ιδέες. Δεν νομίζω ότι μπορεί να προσβληθεί κανείς απ' αυτό.

    Γι' αυτό don't put a lid on it …

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. Γιατί ενόχλησε τόσο η άποψη του cyberdust?
    Πλουραλισμό δε θέλαμε? Τι, δεν θα τον παίζουμε τώρα? Κι εσύ Νίκο τι του την λες? Κι αν ακόμα ζηλεύει...Μη ξεχνάς αυτό είναι κι ένα από τα προνόποια τής Sylvia , κατά Κρητικάκη;). Προσωπικά αν είχα οποιαδήποτε ένσταση θα αδυνατούσα να την καταθέσω εδώ μέσα, γιατί θα σκεφτόμουν ότι θα βγαίναν πολλά νυχάκια...

    Έτσι για την ιστορία (και για να σχολιαστεί σαν περιστατικό)...μου άρεσε η επιχειρηματολογία του Λευτέρη. Υπερασπίζεται αυτό που πιστεύει κι έχει διεκδικήσει με προσωπική στέρηση (Εκ των υστέρων ωραίο ακούγεται σε όλους, αλλά στη βράση πάνω και μέσα σε μία εντελώς διαφορετικά προσανατολισμένη κοινωνία...δεν νομίζω ότι πολλοί θα ήταν εκείνοι που θα τον υποστήριζαν). Πως βγαίνεις βρε Αντώνη Λ. και χαριεντίζεσαι; Επειδή η πλειοψηφία θα κατατροπώσει τον «ζηλιάρη»? Αυτά είναι κλισέ. Και τα κλισέ δεν θα μπορούσαν σε καμία περίπτωση να χαρακτηρίζουν αυτό το χώρο. Γιατί ποίος αναμάρτητος, αζηλίαστος (μη χτυπάς αφεντικό) και γενικά υπεράνω?
    Κουράστηκε ο άνθρωπος να διαβάζει επαινετικά σχόλια και είπε να κάνει αντίλογο. Και αρκετά διακριτικό τον βρήκα. Με μια δόση καρυκεύματος - ειρωνείας;)

    Ξέρω, ξέρω... ο ένας κάνει τον δικηγόρο του διαβόλου του άλλου:) θα μου πείτε. Απλά προτείνω να ενοχλούμαστε λιγότερο απ την κρητική και να μην την αφήνουμε να πάει χαμένη, κι ας είναι άδικη. Επιβεβαιώνει την αξία αυτού που αδικείται.

    Γιατί δε ζούμε σε κοινωνία ή καλύτερα φόρουμ Αγίων. Όλοι και όλα ζυμώνονται. Σήμερα ο Κρητικάκης δίνει ρεσιτάλ «ερμηνείας», αύριο έχει τα blues του. Όπως όλοι δηλ, τίποτα καινούργιο. Υπογραμμίζουμε οι άνθρωποι από συνήθεια τα καλά σε μια συζήτηση γιατί δεν έχουμε την υπομονή να ακούσουμε και την αδύναμη πλευρά. Ε, λοιπόν αυτό μας πρέπει! Γιατί αν είχαμε διαίσθηση και αγάπη, μπλα, μπλα, μπλα...θα ακούγαμε εδώ μέσα και για αδύνατα σημεία ...Ο καημένος ο Λευτέρης τολμάει να εκθέσει τις «γκάφες» του, κι αυτές χαριτολογώντας για να μην ταράξει τα λιμνάζοντα ύδατα.

    Δεν είμαστε έτοιμοι να ακούσουμε...Ας ακούμε λοιπόν τα «καλά». Έμπνευση φέρνουν κι αυτά...

    Χαρώσε Λ.!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. Rallousilach a dit:
    Να μας πει το flying smurf πως τα πέρασε στο San Diego, αν ακούει...

    Dev mporw va pw oti eimai avtikeimevikos gia tis U.S. giati ntav n prwtn mou epafn. To San Diego de pisteuw oti eivai avtiproswpeutiko deigma twv U.S.! Me ta perixwra mporei va ftia3ei mia politeia... Calexico (opws to sugkrotnma mousikns). Apogonteunka giati n pleioynfeia twv touristwv pave ekei gia va diaskedasouv (va liwsouv eivai n avtiproswpeutikn le3n) kai exei tosa polla va kaveis! Me gonteutika apo tn La Jolla... Apogonteutika me Tijuana, alla gonteutika me to Balboa park... Auta ta terastia parka ta opoia mporoume va broume kai stis perissoteres eurwpaikes poleis me ev9ousiazouv. Fagnto: kala me3ikavika kai steak houses...
    Eixa peripou 6 wres avamovns sto Cincinnati (N. Kentucky). To blema mou epese stn TV opou katalaba oti edeixve tn fatsa tou Bin Laden kuriolektika ka9e 5 lepta. Ekei pisteya oti eixe pe9avei... la9os omws!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. Ioulia με καταπλήξατε! Θυμίζω τι έγραψε ο cyberdust:
    "το ιντερνετ θα είναι το τελευταίο μέσο που θα αναζητούσα να επιβεβαιώσω την αξία μου και να ανεβάσω το υπέρ-τροφικό εγώ μου".

    Που σημαίνει πως ο Κρητικάκης προβάλει το υεπερτροφικό του εγώ στο Ιντερνετ ΜΕΣΩ ΕΜΟΥ!

    Δηλαδή πως με πλήρωσε ή με έπεισε να τον διαφημίσω!

    Γι αυτό απαντησα:

    "Δεν προσβάλετε τον Κριτικάκη - προσβάλετε εμένα. Διότι εγώ αποφάσισα το θέμα, εγώ έγραψα το κείμενο και θέλησα να προβάλω με δική μου πρωτοβουλία έναν άνθρωπο που μόνο επιβεβαίωση δεν χρειάζεται".

    Και εσεις Ιουλία γράψατε: "Και αρκετά διακριτικό τον βρήκα".

    ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΠΕ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΟΝΔΥΛΟΦΟΡΟ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. (... μούμπλε-μούμπλε... αν υποψιαστώ ότι θα συμφωνώ με τον ζόφο απόψε.... 11:32 σχόλιο... Λευτέρη, τι έβαλες στο ποτό μας?)
    :)))

    (μανία πάντως τα 'ρσενικά με το κλείστο και το βούλωστο... αφού μπορείς να το πεις πιο... σεμνά! τεστοστερόνη, αμάν!)
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. Nikos Dimou said...

    Ioulia με καταπλήξατε!
    ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΠΕ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΟΝΔΥΛΟΦΟΡΟ;


    ΝΔ δικαιολογημένη η αντίδραση.
    Μερικοί δε μπορούνε να μην γειώσουν το επίπεδο.

    ("Είναι στη φύση μου είπε ο σκορπιός..." θυμάστε ?)


    Ρεσιτάλ Κρητικάκη. Συμφωνώ με αυτά που λέει. Και για τα βιβλία σας. Εκπέμπουν μία αμεσότητα / μία καθαρότητα, και μία ευχαρίστηση όταν τα διαβάζεις.

    Μαθαίνεις, και χωρίς να πονοκεφαλιάζεις.

    Κρητικάκη συνέχισε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. ΔΙΑΚΡΙΤΙΚΟ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΜΕ ΕΙΠΕ ΠΛΗΡΩΜΕΝΟ ΚΟΝΔΥΛΟΦΟΡΟ;

    Χοντρό. Προτείνω όχι lid εδώ, αλλά ολόκληρο flap. Cat-flap, που να χωράει τα αρνιά σου... εεεμ... τι λεω, τους γάτους σου!

    Μην το χαλάμε ρε παιδιά... Κυβερνόσκονη, έλα, μαζεύουμε καλούμπα... είναι ώρα νομίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. Μιαου...

    Χμμ... ναι ήταν προσβλητικό αυτό το "πληρωμένο κονδυλοφόρος", δεν το είχα προσέξει. Ο δε χαρακτηρισμός "διακριτικός" ειχε κι ενα εμοτικον στο πλάι, τουτέστην μάλλον κυνικός-διακριτικός...Αλλωστε πράγματι μερικές φορές δεν αναγνωρίζουμε τι ακριβώς μπορεί να ενοχλήσει ή να προσβάλλει κάποιον και κάνουμε ένα ακόμα πιο γενικόλογο σχόλιο εξ αφορμής ενός σχολίου.(Tous mes regrets!)
    Τώρα να τολμίσω να βάλω και το επόμενο σχόλιο ?:))

    voila: Πολύ βαρύ φορτίο κουβαλούν όσοι εκτίθενται. (Λατρεμένο μου nick!:)). Είναι μονόδρομος και σε θέλει συνέχεια εκεί. ( Εμένα μου αρέσει να εξαφανίζομαι;)). Δηλαδή να εκτίθεμαι και μετά να εξαφανίζομαι! Λολ (γελώ κι από μόνη, δε χρειάζεται).

    Δηλ μ’αρέσει η ειλικρίνεια, τη φτάνω στα άκρα... και μετά εισπράττω αντιδράσεις που χρησιμοποιούν την ίδια αυτή ειλικρίνεια για να την υπερκεράσουν, απαξιώνοντάς την την ίδια στιγμή. Αλλά ένα πράγμα με παρηγορεί και μου δίνει ένα χαμόγελο διαφυγής...Εκείνος που χρησιμοποίησε εις βάρος σου την ειλικρίνειά σου, χωρίς καν να την επεξεργαστεί και να τη γνωρίσει( αλλά απλά να την παπαγαλίσει) είναι ανάξιος τής προσοχής σου. Και τότε φεύγω...χωρίς να επιμείνω σε διασαφηνίσεις.

    Με την ανθρώπινη φύση και τις αδυναμίες της καλό είναι να μην κοντράρεσαι κατά μέτωπο. Αλλά σε ύστερο χρόνο. Φεύγω κρατώντας πάντα την καλύτερη εκδοχή για τους ανθρώπους. Αυτό είναι το μέλημά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. Ioulia είμαι σίγουρος ότι δεν πρόσεξες τι είχε γράψει ο cyberdust. Ξέχασες πως το ποστ δεν ήταν του Κρητικάκη - αλλά δικό μου.

    Apology accepted.

    Mickey που είσαι; Απευθύνομαι στα παλιά σου ένστικτα = πλησιάζει η διακοσάρα (με moderation που ισοδυναμεί με διπλά νούμερα).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. Και εγώ αρχικά είχα την απορία του γιατί να προβληθεί ο Λ.Κ. αλλά αμέσως ακυρώθηκε εν τω γεννάσθαι.
    Πρώτη αντίδραση: Ωραία, είχαμε τα posts των bloggers, τώρα έχουμε τους ίδιους τους bloggers.
    Δεύτερη αντίδραση: Και γιατί δλδ ο Λευτέρης; Το απάντησα άμεσα αυτό.
    Τρίτη και ωριμότερη: Ξέρει ο Ν.Δ. τι κάνει. Θα βγουν πολλά εδώ μέσα! Για αυτό η επιλογή στο συγκ/νο πρόσωπο. Που είναι μερικές φορές το πρόσωπο που λατρεύουμε να μισούμε! :)

    Ανήκει το post στην κατηγορία εκείνων που λέμε μικρών κ καθημερινών αλλά με μεγάλες αλήθειες.
    Μέσα από την "κοινωνική κριτική" ο κάθε ένας προβάλλει ουσιαστικά τον εαυτό του.
    Το ζητούμενο του blog!

    Τα σχόλια, από εγκωμιαστικά έως να ψοφήσει η αγελάδα του γείτονα.

    Πάντως μου άρεσε η αναφορά του cyberdust για τη φιλοσοφία των Ινδιάνων..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. Ιουλία, δηλαδη ολοι πρεπει να εκφραζουμε οτι ακριβως μας ερχεται στο νου, την ωρα που μας ερχεται, χωρις κανενα φοβο και παθος, και ας ειναι πατατα ή προσβλητικο για καποιον, γιατι μονο ετσι θα ειμαστε "ειλικρινεις".(καλε εμενα περιγραφεις!?) :-)

    Cybertrust παλιοσειρά (στην ειλικρινια) μίλα, σε νιαουρισε ο γατος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. «δηλαδή όλοι πρέπει να εκφράζουμε ότι ακριβώς μας έρχεται στο νου, την ώρα που μας έρχεται, χωρίς κανένα φόβο και πάθος, και ας είναι πατάτα ή προσβλητικό για κάποιον, γιατί μόνο έτσι θα είμαστε "ειλικρινείς"»

    Αννούλα, το τελευταίο μου αυτό σχόλιο καμία σχέση δεν είχε με τη σκοτεινή υπόθεση cyber dust;) αλλά με την «φωτεινή» υπόθεση της διαφάνειας όσων τολμούν να εκτίθενται σ’αυτο μπλογκ επώνυμα ( τους βγάζω το καπέλο) αλλά και σε άλλους χώρους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. ΣΧΟΛΙΟ

    Έφαγα ένα δίωρο απόψε, μελετώντας όλα τα σχόλια για τον Λευτέρη Κρητικάκη, και τις ιστορίες του.

    Και, νιώθω τώρα, μία τη νύχτα, ότι κάτι κέρδισα απόψε σάν άνθρωπος…

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. Ετεροχρονισμένη 200-αρα (άντε, με επιτοκιο!) για τον Μίκυ....

    Τι να κάνουμε Γάτε, τον έχει ρίξει η άτιμη στο κρεβάτι και δεν τον αφήνει στην ησυχία του σήμερα!...

    Καταραμένη ίωση!

    Περαστικά Μίκυ!
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Να πηγαίνω αλλά πριν πηγκαίνω;)
    Λευτέρη ίσως σου χρειαστεί όταν θα ανεβάσει το πολυπόθητο Αφροδισιακό ποστ ο γάτος:

    Από Ελύτη (εννοείται;)):
    «Εάν τρως του παραθαλασσίου σου αμπελώνα ροδίτη κι είναι η ίδια η Αφροδίτη που σε συντροφεύει, καταντά καθαρή αιμομιξία»...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. Kato Patissia said... "
    νιώθω τώρα, μία τη νύχτα, ότι κάτι κέρδισα απόψε σάν άνθρωπος… "

    γενικως ολοι και ολες κατι κερδισαμε σημερα και πρωτος απο ολους ο Λευτέρης:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. "οι περισσότεροι προγραμματιστές της οποίας είναι παιδάκια από την Ινδία με το μισό μυαλό απ' αυτό που έχουν τα Ελληνόπουλα"

    Αν κρίνω κι από τα χάλια του Blogger και η Google δεν πρέπει να προσλαμβάνει καλύτερο κόσμο τώρα τελευταία :))

    Να πάρει, ούτε να κοιμηθώ δε μπορώ (5 ώρες ύπνο σε σχεδόν τρεις μέρες) παρότι το 'ριξα στο διάβασμα μπας και ξεγελάσω την ίωση. Συμπτωματικά διάβαζα Βιοπληροφορική μπας και ηρεμήσω λιγάκι και σκέφτηκα πότε επιτέλους θα απαλλαγούμε από αυτές τις ιστορίες και θα κάνουμε αυτόματο ...hardware maintenance and recovery - αχ, γάτε, γεννήθηκες ...νωρίς και φοβάμαι πως δε θα τα προλάβεις :P

    Anyway, δεν πειράζει για τη διακοσάρα, πάμε αύριο για ...τρακοσάρα, εκτός κι αν προτιμήσω να σχολιάσω τον Θαυμαστό Κόσμο του ...Zoros - το θέμα μου αρέσει και είναι βούτυρο στο ψωμί για τα 333 ;)


    Λευτέρη, κάνε ...παιχνίδι!


    Υ.Γ. Πείτε ότι θέλετε, αλλά μη μου θίγετε άδικα την "πατρίδα", βρε αδερφέ! Δεν έχει μόνο "σιλικονάτες μπάρμπι" στην Καλιφόρνια. Ούτε καν στο "κοσμικό" Μαλιμπού που έκανα μπάνιο Αυγουστιάτικα δεν τις είδα, προς μεγάλη μου απογοήτευση φυσικά - αν και η Βουδαπέστη με ...αποζημίωσε ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Και πριν πάω για μια ακόμα ...μάταιη απόπειρα (ύπνου), να ρωτήσω:

    Ιουλία, τι παίρνεις; Θέλω κι εγώ μια από τα ίδια, μπας και συνέλθω καθόλου :))

    Υ.Γ. Καλά, μη σας πω τι απίστευτo μήνυμα μου έβγαλε ο Blogger πριν λίγο που πήγα να κάνω preview το σχόλιο - μου φαίνεται πως τους μαζεύουν από τα ...αζήτητα πλέον :PPP

    Το αντιγράφω για ...ντοκουμέντο:

    blogID=28447674&postID=115857009224212159&postBody=%CE%9A%CE%B1%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD+%CF%80%CE%AC%CF%89+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%BC%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+...%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%B7+%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1+%28%CF%8D%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%85%29%2C+%CE%BD%CE%B1+%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%83%CF%89%3A%0D%0A%0D%0A%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1%2C+%CF%84%CE%B9+%CF%80%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82%3B+%CE%98%CE%AD%CE%BB%CF%89+%CE%BA%CE%B9+%CE%B5%CE%B3%CF%8E+%CE%BC%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B1+%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1%2C+%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B8%CF%89+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85+%3A%29%29%0D%0A%0D%0A%CE%A5.%CE%93.+%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%AC%2C+%CE%BC%CE%B7+%CF%83%CE%B1%CF%82+%CF%80%CF%89+%CF%84%CE%B9+%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1+%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CF%8C+%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B1+%CE%BC%CE%BF%CF%85+%CE%AD%CE%B2%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5+%CE%BF+Blogger+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD+%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BF+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%80%CE%AE%CE%B3%CE%B1+%CE%BD%CE%B1+%CF%81%CE%AF%CE%BE%CF%89+%CF%84%CE%BF+%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%BF+-+%CE%BC%CE%BF%CF%85+%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CF%80%CF%89%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82+%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B1+...%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1+%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%BF%CE%BD+%3APPP&iden=Blogger&preview=PreviewGET to /sorry.html not supported.

    Invalid method in request blogID=28447674&postID=115857009224212159&postBody=%CE%9A%CE%B1%CE%B9+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD+%CF%80%CE%AC%CF%89+%CE%B3%CE%B9%CE%B1+%CE%BC%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CE%BC%CE%B1+...%CE%BC%CE%AC%CF%84%CE%B1%CE%B9%CE%B7+%CE%B1%CF%80%CF%8C%CF%80%CE%B5%CE%B9%CF%81%CE%B1+%28%CF%8D%CF%80%CE%BD%CE%BF%CF%85%29%2C+%CE%BD%CE%B1+%CF%81%CF%89%CF%84%CE%AE%CF%83%CF%89%3A%0D%0A%0D%0A%CE%99%CE%BF%CF%85%CE%BB%CE%AF%CE%B1%2C+%CF%84%CE%B9+%CF%80%CE%B1%CE%AF%CF%81%CE%BD%CE%B5%CE%B9%CF%82%3B+%CE%98%CE%AD%CE%BB%CF%89+%CE%BA%CE%B9+%CE%B5%CE%B3%CF%8E+%CE%BC%CE%B9%CE%B1+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B1+%CE%AF%CE%B4%CE%B9%CE%B1%2C+%CE%BC%CF%80%CE%B1%CF%82+%CE%BA%CE%B1%CE%B9+%CF%83%CF%85%CE%BD%CE%AD%CE%BB%CE%B8%CF%89+%CE%BA%CE%B1%CE%B8%CF%8C%CE%BB%CE%BF%CF%85+%3A%29%29%0D%0A%0D%0A%CE%A5.%CE%93.+%CE%9A%CE%B1%CE%BB%CE%AC%2C+%CE%BC%CE%B7+%CF%83%CE%B1%CF%82+%CF%80%CF%89+%CF%84%CE%B9+%CE%B1%CF%80%CE%AF%CF%83%CF%84%CE%B5%CF%85%CF%84%CE%B1+%CF%84%CF%81%CE%B5%CE%BB%CF%8C+%CE%BC%CE%AE%CE%BD%CF%85%CE%BC%CE%B1+%CE%BC%CE%BF%CF%85+%CE%AD%CE%B2%CE%B3%CE%B1%CE%BB%CE%B5+%CE%BF+Blogger+%CF%80%CF%81%CE%B9%CE%BD+%CE%BB%CE%AF%CE%B3%CE%BF+%CF%80%CE%BF%CF%85+%CF%80%CE%AE%CE%B3%CE%B1+%CE%BD%CE%B1+%CF%81%CE%AF%CE%BE%CF%89+%CF%84%CE%BF+%CF%83%CF%87%CF%8C%CE%BB%CE%B9%CE%BF+-+%CE%BC%CE%BF%CF%85+%CF%86%CE%B1%CE%AF%CE%BD%CE%B5%CF%84%CE%B1%CE%B9+%CF%80%CF%89%CF%82+%CF%84%CE%BF%CF%85%CF%82+%CE%BC%CE%B1%CE%B6%CE%B5%CF%8D%CE%BF%CF%85%CE%BD+%CE%B1%CF%80%CF%8C+%CF%84%CE%B1+...%CE%B1%CE%B6%CE%AE%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%B1+%CF%80%CE%BB%CE%AD%CE%BF%CE%BD+%3APPP&iden=Blogger&preview=PreviewGET /sorry.html HTTP/1.1


    (να τους πω πώς να το ...φτιάξουν;)


    Αχ, Λευτέρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. μικι, εισαι ενας απο τους συγχρονους φιλοσοφους που αδυνατω να κατανοήσω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. Βρε παιδιά, βρε παιδιά: Λιγάκι καταφέραμε και αντέξαμε και βγάλαμε πάλι τα διαμαντάκια τη φυλής.

    Είπε ο Δήμου να πρωτοτυπήσει με έναν surprise guest. Όχι διάσημο, αλλά ένα παιδί της διπλανής πόρτας που είχε κάτι να μας πει. Έναν τύπο που αν τον συναντούσαμε σε μιά παρέα θα τον συμπαθούσαμε και θα αλλάζαμε τηλέφωνα και email.

    Και αρχίσαμε να μπερδεύουμε την αγένεια με την ειλικρίνεια και την ευθύτητα.

    Εριτίμη Ιουλία, πιστεύω ότι οι κακίες - να υπογραμμίσω οι κακίες, όχι οι διαφωνίες - που αναβλύσαν σε μερικά posts έχουν ένα και μόνο αίτιο. Την προβολή του Κρητικάκη και όχι των πικρόχολων. Να πεθάνει ο γάιδαρος του γείτονα δηλαδή. Τι δεν του σούραμε, καλά που λείπει και ο ελληνοφάγος και δεν ασχοληθήκαμε και με την καταγωγή του! Μόνο και μόνο επειδή τόλμησε να φιγουράρει στο πιο δημοφιλές ελληνικό blog!

    Σεβαστή Ιουλία, σας συνιστώ να παρακολουθήσετε τούτο το video. Θα καταλάβετε αμέσως γιατί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. Σεβάστέ Antonio Liolios

    το λινκ και το βιντεολινκ που δωσατε δε δουλευουν. Ξαναποστάρετε τα λινκς λοιπον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. γύρισα αργά, μπήκα αργά, διάβασα όλα τα σχόλια από τις περίπου 7 το απόγευμα και μετά, και ένα έχω να πω, με περισσή χαρά: το blog έχει πάλι πάρει φωτιά!

    Φιλιά σε όλους! Και καλή ξεκούραση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. Καλημέρα

    "Η νύχτα βγάζει επίσκοπο κι η αυγή μητροπολίτη".

    Το τελευταίο σχόλιο του Λευτέρη ήταν "όλα τα λεφτά"!

    Είπε:

    "Το blog έγινε η παρέα μου, ειδικά όταν οι άλλοι άνθρωποι γύρω μου έγιναν άπληστοι και η πληρωμή των λογαριασμών τους δεν ήταν πια αρκετή. Στο blog κανένας ποτέ δεν μου ζήτησε τίποτα. Ακόμα κι αυτοί που δεν με πάνε με τίποτα, δεν μου ζητήσανε τίποτα.

    Κάθε φορά που θέλω να "ξεφύγω", θα θυμάμαι αυτές τις δυνατές στιγμές.

    Τα παραπάνω ΔΕΝ τα έγραψα για μένα. Τα έγραψα για να βρω άλλους εδώ μέσα με κοινά γνωρίσματα με μένα."


    Σε ευχαριστώ Λεφτέρη που δικαιώνεις την ύπαρξη του blog.

    Αλήθεια υπάρχει κανείς από σας που να μην έχει την αίσθηση ότι γνωρίζει τον Λευτέρη καλύτερα από το αν έπιναν καφέ σε καφετέριες;.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. Πριν από λίγες λωρες, στο Skyway Bridge, διεκόπη όλη η κυκλοφορία διότι ένας άνδρας είχε σκαρφαλώσει και απειλούσε να πέσει. Αν έπεφτε δεν θα ζούσε. Και το υψος μεγάλο και η παλίροια έξω. "Αυτός αποκλείεται να είναι ο Λευτέρης" σκέφτηκα. Ο άνδρας πήδηξε, σώθηκε και ξέφυγε και από την αστυνομία. Και τότε σκέφτηκα "ισως να ήταν και ο Λευτέρης."

    Goodnight sweet prince.
    May flights of Angels sing Thee to Thy rest.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. Ερμηνεία στην παρερμηνεία. Όχι, κύριε ΝΔ, δεν σας είπα κονδυλοφόρο, ακόμα λιγότερο πληρωμένο.

    (Ο δάσκαλος έδωσε το σύνθημα «χειροκροτήστε τον Λευτέρη μας» και όλοι υπάκουοι σηκώθηκαν καταενθουσιασμένοι(?). Ένας τόλμησε να πει τον αντίλογο και επισήμαινε την παρωδία, …και μετά έπεσαν τα αστροπελέκια. Αυτό να σας γίνει μάθημα για το μέλλον.)

    Η ουσία είναι μία. Τα χειροκροτήματα αλλονών, αγαπητέ Λευτέρη, είναι εξευτελιστικής αξίας. Ακόμα πιο εξευτελιστικής αξίας, στο σημείο να αγγίζει την αρνητική αξία, είναι τα χειροκροτήματα και οι φιλοφρονήσεις σε ένα φόρουμ. Είτε σε χειροκροτήσω με απέραντο ενθουσιασμό, είτε όχι, αυτό θα παραμείνει πάντα άνευ αξίας και σημασίας.

    Λευτέρη, Τα μόνα που αξίζουν είναι τα χειροκροτήματα που δίνεις εσύ στον εαυτό σου. Μόνον αυτά είναι άξια, μόνον σε αυτά να βασίζεσαι. Σε περίοδο περισυλλογής, μπορείς να δώσεις συγχαρητήρια στον εαυτό σου? (Εντάξει, για να μην είμαι και τόσο απόλυτος, θα έλεγα να δώσεις σημασία και στην γυναίκα σου και στα παιδιά σου επίσης (εάν είναι άξιοι και ικανοί να σε εκτιμήσουν σωστά)).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. cyberdust said...
    (Ο δάσκαλος έδωσε το σύνθημα «χειροκροτήστε τον Λευτέρη μας» και όλοι υπάκουοι σηκώθηκαν καταενθουσιασμένοι.

    Επιμένεις στην κακεντρέχεια: δεν έδωσα το σύνθημα "χειροκροτήστε!". Έκανα μία παρουσίαση του Λευτέρη αρκετά αντικειμενική αναφέροντας και τα ελαττώματά του.

    Ούτε είμαι δάσκολος και οι σχολιαστές πρόβατα. Ο καθένας είναι είναι ελεύθερος να διαφωνήσει, να χειροκροτήσει ή να γιουχάρει. Φτάνει να ξέει ποιον γιουχάρει και γιατί!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. Αγαπημένε ΝικόΔημε, καλη σας μέρα, με καλή διάθεση και χωρίς διάστρεμμα!


    1. Το ξαναλέω! Για σου μάγκα Κρητικέ! (Σ΄ όσους αρέσουμε...)

    2. Ως... συνήθως, όταν δεν προλαβαίνω να παρακολουθήσω τα σχόλια ενός ποστ, εκ των υστέρων τα διαβάζω "ανάποδα": από το τέλος προς την αρχή. Εχει πλάκα και φυσικά έντονο ενδιαφέρον. Δοκιμάστε το.

    3. Αυτό κάνω και στο παλιό μπλογκ. Αφου ξαναδιαβάσω το Ποστ, πηγαίνω στα σχόλια και τα διαβάζω... αντίστροφα.

    4. Τη χαρά της "αντίστροφης" ανάγνωσης την ανακάλυψα πολυ μικρή, όταν με αυτόν τον τρόπο διάβαζα διαφορα παραμύθια και διηγήματα. (Αυτό για τη μανουλα μου ήταν "απαράδεκτο" και πηγή αρκετών διαφωνιών μας.)

    Εν πάση περιπτώσει, κάτι άλλο ήθελα να επισημάνω: ότι και τα σχόλια από μόνα τους, κάποτε, φτιάχνουν τη δική τους ιστορία!

    Φτάνει να συμμετέχει ενεργά και ο ΝικόΔημος (γιατί χωρίς τη συμμετοχή του "εσείς οι υπόλοιποι συχνά θυμίζετε ξεκούρδιστη... ορχήστρα", παρατήρησε μια φίλη).

    Αν επιχειρηθούν κάποιες ελάχιστες παρεμβάσεις, προκύπτει μια άκρως ενδιαφέρουσα στιχομυθία που θα τη ζήλευε και ο πιο ευφάνταστος θεατρικός συγγραφέας.

    Συγγνώμη για τα άσχετα στο σχόλιό μου.

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. Λευτέρη: "follow your heart" που λέει κάποια διαφήμιση κι ας μετανιώσεις κάποιες φορές. Οι περισσότερες θα σου χαρίσουν αυτό που πραγματικά ζητάς. Διαφορετικά πρέπει να κάνεις πολλούς συμβιβασμούς που θα σε "πνίξουν".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. Λευτέρη χάρηκα πολύ για τη γνωριμία. :)
    Θαυμάζω την αυτοπεποίθησή σου.
    Το θάρρος να αμφισβητήσεις και να αφήσεις πίσω αυτά που πολλοί θεωρούν δεδομένα και απαραίτητα.
    Την ικανότητα και τη δύναμη να ξεκινάς τη ζωή σου από την αρχή.
    Να σηκώνεις τα μανίκια και να παλεύεις, χωρίς γκρίνιες, χωρίς φοβίες.
    Αυτό ήταν για μένα ένα από τα διδάγματα αυτού του ποστ.
    Ευχαριστούμε κύριε Δήμου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. To Λευτερειο post προέκυψε
    ως απαντηση
    στα λόγια της Jane
    στο κατω μερος του
    προηγούμενου Post



    Jane said...

    ΕΛΕΟΣ!

    Γιατί προσπαθείτε τόσο έντονα να νομιμοποιήσετε αυτή τη διαδικτυακή σάχλα που ουσιαστικά υποκαθιστά την ουσιαστική επικοινωνία που γυρεύει η ανθρώπινη ψυχή;

    Δε θέλω να σας χαρακτηρίσω net freak, αλλά προς τι η επιμονή...

    Απευθύνομαι στον Νίκο Δήμου φυσικά.



    Τα μικρά του χρόνου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. Πρέπει να κάνω παιδιά οπωσδήποτε. Ξέρεις γιατί; Για παρέα, για συντροφιά. Εγώ δεν μπορώ να καταλάβω πως γίνεται να έχεις σύντροφο και να γίνεται κομμάτι σου επειδή το αποφάσισες. Τι μας λες! Αυτές οι φανφάρες για την προστασία της νεόδμητης ζωής από τον αόρατο κίνδυνο είναι εγκληματικές επειδή είναι ανόητες. Ρίχνουν νερό στο μύλο της μοναξιάς. Αποτελούν βάναυση καταπίεση αντίστοιχη της σεξουαλικής - αφού πρέπει να μιλήσουμε για σεξ για να μας καταλάβουν οι άνθρωποι και να πάρουν στροφές και να δουν ότι ένα και το αυτό είναι όλα τα ψεύτικα που αναιρούν το βιολογικό μας μέρος. Δεν υπάρχει απειλή που να στοχεύει κάτι άλλο από την βιολογική εξόντωση. Όλες οι απειλές είναι θανάσιμες. Με τα λεφτά αγοράζεις το δικαίωμα να παραλογίζεσαι. Όχι όμως όπως εννοείς τον παραλογισμό, σαν φάρσα. Όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. «Ιουλία , τι παίρνεις, να πάρω κι εγώ μια απ τα ίδια?»

    Γκουχ, βηχ, εεε… τίποτα καινούργιο λίγο αλμπάνικο χασισάκι, φετεινής εσοδείας και απόσταγμα παραθαλάσσιου ροδίτη:)

    Η για να είμαι πιο ακριβής: Παίρνω…day off;) Τους είπα ότι σήμερα κατέβασε ποστ ο γάτος για τον Κρητικάκη και υποκλίθηκαν. (Η σημαία δλδ, ποιος άλλος). Αλλά που να διεκπεραιώσεις εκκρεμότητες με κάτι τέτοια τριπάκια;):))

    Πως πάει η ίωση? Εξοικε-ίωση??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. paragrafos said... 2. Ως... συνήθως, όταν δεν προλαβαίνω να παρακολουθήσω τα σχόλια ενός ποστ, εκ των υστέρων τα διαβάζω "ανάποδα": από το τέλος προς την αρχή.

    Για μένα η ανάγνωση από το τέλος στην αρχή τόσο των εφημερίδων όσο και των περιοδικών (όχι των βιβλίων) αλλά και των σχολίων ενίοτε είναι "το κανονικό". Μου είναι αδύνατον να τα διαβάσω από την αρχή. Αποσυντονίζομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. Παράγραφος αυτή την ιδέα την έχω πει πολύ πιο παλιά από σένα και για αυτό συμμορφώσου:))...με το θεατρικό εννοω και μάλιστα έλεγα πως θα έπρεπε να διαβάζονται στο ράδιόφωνο.

    Το μονο ανησυχητικό είναι ότι με αριστοτελικές προδιαγραφές ακόμα ίσως και με χολυγουντιανές, άσε πια με Σαιξπηρικες (εκεί 100%) οι φαινόμενοι 'κακοι' των σχολίων θα ήτανε οι ήρωες μιας και η ταύτιση πάντα έρχεται με τον παθοντα. Εκτός κι αν δεχθει ο ΝΔ ή μάλλον παραδεχθεί μια πτώση, μια μεταστροφή, μια 'αναγνώριση' οικείων προσώπων που αγνοούσε

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. Αχ βρε cyberdust και όλοι εσείς οι ανώνυμοι που γράφετε κακίες, γιατί δεν καταλαβαίνετε το αυτονόητο:

    Δεν έχει τόσο σημασία τι λες αλλά πως το λες. Άσε που υπάρχει και το χιούμορ.

    Όσο αφορά την προσήλωση μας στον οικοδεσπότη, τι να κάνουμε! Πολλοί εδώ μέσα τον εκτιμάμε, τον αγαπάμε και τον θαυμάζουμε. Τώρα αν μας ξεφύγει και κανα χειροκρότημα παραπάνω, άνθρωποι είμαστε και μεις, έχουμε αδυναμίες!

    Αγαπητή anula2 τα sites των links που έδινα δεν δουλεύουν σήμερα! The friability of the internet!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. Anula2 try this as a temporary solution

    http://users.cis.net/sammy/coverof.htm

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. Άντε το βρήκα

    http://www.noolmusic.com/blogs/YouTube_Music_Videos_60s_70s_-_Dr_Hook_-_Cover_Of_The_Rolling_Stone.shtml

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. @ zizugataki

    Να που δεν υπάρχει λόγος να νιώθω μοναξιά!


    @ MainMenu

    Είδατε πώς γινεται κανείς λογοκλοπος χωρίς να το καταλάβει!



    ΜΕ αγάπη και προς τους δυο σας

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Το μάτιασα το κλίμα, ήταν στραβός κι ο άνθρωπος και το απόκανε...Βρε παιδιά, γιατί ενοχλούμαστε αν ακούμε καλά πράγματα για έναν άνθρωπο που παρουσιάζει απλώς εμπειρίες ζωής; Δεν έχουμε ζωή και μας κόφτει; Τι να πω, απογοητεύτηκα από τα συμπλέγματά μας. Αντί να μάθουμε δυο πράγματα και να μας βοηθήσουν κι εμάς στην καθημερινότητά μας να είμαστε πιο θαρραλέοι και ανοιχτοί άνθρωποι, και να επιδιώκουμε συνεχώς την ελευθερία μας, κοιτάμε μόνο να προσβάλλουμε του άλλους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. Ο ΙΝΔΙΑΝΟΣ
    ΣΙΑΤΛ.. 1 / 2

    Βρήκα στο βιβλίο «Κείμενα Νεοελληνικής Λογοτεχνίας» της Β Γυμνασίου, ένα γράμμα του αρχηγού μιάς Ινδιάνικης φυλής, του Σιάτλ, προς τον πρόεδρο της Αμερικής Φραγκλίνο Πήρς (1853-1857), όταν ο τελευταίος ζήτησε απο τον Σιάτλ να πουλήσει στην κυβέρνηση τη γή του. Δόθηκε στη δημοσιότητα απο την Αμερικανική κυβέρνηση το 1976, με την ευκαιρία του εορτασμού 200 χρόνων απο τη διακήρυξη της Αμερικανικής Ανεξαρτησίας ( 4 Ιουλίου 1776 ). Το γράμμα μετάφρασε ο Ζήσιμος Λορεντζάτος ( απο την εφημερίδα του Madras the Hindu της 29/5/1976 ) και το δημοσίευσε στο ΒΗΜΑ στις 16-1-1977.

    Το κείμενο, είναι συγκλονιστικό και προφητικό.

    Σκέφτηκα πως θα της άρεσε της αρραβωνιαστικιάς σου, Λευτέρη, να μάθει πως τα παιδιά στο σχολείο στην Ελλάδα ΔΙΔΑΣΚΟΝΤΑΙ απο τους ανθρώπους της φυλής της, την αγάπη για τη φύση. Και στο τέλος, καλούνται να απαντήσουν σε ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ όπως:

    --- «Πώς βλέπει ο ερυθρόδερμος τη ζωή στις πολιτείες των λευκών; ( με εκφράσεις του κειμένου )»
    --- «Πώς βλέπει ο ερυθρόδερμος τη φύση;»

    Δέν είναι σπουδαίο αυτό;

    Είναι 2 σελίδες το γράμμα, γιαυτό και δέν το αντιγράφω ολόκληρο εδώ. Αλλα, θα γράψω ένα απόσπασμα, που μου έκανε εντύπωση μέσα στα πολλά άλλα παρόμοια:

    - ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ –

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. kato patissia

    μην συνεχίσετε - το κείμενο είναι πλαστό... από τις γνωστές πλαστογραφίες όπως ο Παπαλάνγκι κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. Ο ΙΝΔΙΑΝΟΣ
    ΣΙΑΤΛ.. 2

    Απόσπασμα απο το γράμμα του αρχηγού Σιάτλ :

    «...Όταν όλα τα βουβάλια σφαχτούν, όταν όλα τα άγρια αλόγατα μερέψουν, όταν την ιερή γωνιά του δάσους τη γιομίσει το ανθρώπινο χνώτο και το θέαμα των φουντωμένων λόφων το κηλιδώσουν τα σύρματα του τηλέγραφου με το βουητό τους, τότες πού να βρεις το ρουμάνι; Πού να βρεις τον αϊτό; Και τι σημαίνει να πεις έχει γειά στο φαρί σου και στο κυνήγι; Σημαίνει το τέλος της ζωής και την αρχή του θανάτου.
    Πουθενά δέν βρίσκεται μιά ήσυχη γωνιά μέσα στις πολιτείες του λευκού.

    Πουθενά δε βρίσκεται μια γωνιά να σταθείς να ακούσεις τα φύλλα στα δέντρα την άνοιξη ή το ψιθύρισμα που κάνουν τα ζουζούνια πεταρίζοντας. Όμως μπορεί, επειδή, καταπώς είπα, είμαι άγριος και δεν καταλαβαίνω - μπορεί μοναχά για το λόγο αυτόν ο σαματάς να ταράζει τα αυτιά μου. Μα τί μένει απο τη ζωή, όταν ένας άνθρωπος δεν μπορεί να αφουγκραστεί τη γλυκιά φωνή που βγάνει το νυχτοπούλι ή τα συνακούσματα των βατράχων ολόγυρα σε ένα βάλτο μέσα στη νυχτιά; Ο ερυθρόδερμος προτιμάει το απαλόηχο αγέρι λαγαριασμένο ( καθαρισμένο) απο την καταμεσήμερη βροχή ή μοσχοβολημένο με το πεύκο. Του ερυθρόδερμου του είναι ακριβός ο αγέρας, γιατί όλα τα πάντα μοιράζονται την ίδια πνοή – τα ζώα, τα δέντρα, οι άνθρωποι. Ο λευκός δε φαίνεται να δίνει προσοχή στον αγέρα που ανασαίνει. Σαν ένας που χαροπολεμάει για μέρες πολλές, δεν οσμίζεται τίποτα»

    Προχτές μόλις, διάβασα ένα κομματάκι του Πέτρου Μανταίου στην «Ελευθεροτυπία» της 18/9/06 για κάποια μπάζα ασφάλτου (πισσοχάλικα) που πεταξε το Παν/μιο Αθηνών και κάλυψε έναν χωματόδρομο μέσα στα ευκάλυπτα που διασχίζει το άλσος της Πανεπιστημιούπολης.

    Γράφει, ο Μανταίος για τους Πανεπιστημιακούς «...Κι’ άμα τους ρωτήσεις : Πού θα μυρίσει, ασυλλόγιστοι, ο περιπατητής το βρεγμένο χώμα στο πρωτοβρόχι; Θα σου απαντήσουν (ενδεχομένως...): Ποιός περιπατητής και ποιό πρωτοβρόχι...»

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

    Για να το λέτε εσείς, κ. Δήμου, κάτι θα ξέρετε..
    Εγώ, πού να φανταστώ κάτι τέτοιο;

    Μήν το βάζετε, δέν θα ενοχληθώ καθόλου.

    Αλλα βλέπω ...πως δέν σας πρόλαβα, δυστυχώς..

    Δέ βαριέστε.

    Συγνώμη Λευτέρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. ΕΡΩΤΗΜΑ
    ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

    @ΝΔ :
    Κύριε Δήμου... συγνώμη, αλλα τώρα με τρώει η περιέργεια!!

    ΓΙΑΤΙ λέτε πως είναι πλαστό το κείμενο;

    Γνωρίζετε, άν έχει γίνει καμμιά καταγγελία στο ΥΠΕΠΘ για το θέμα αυτό, και τί απάντησε ενδεχομένως εκείνο;

    Άν νομίζετε πως δέν θα χαλάσουμε το post για τον Λευτέρη βγαίνοντας εκτός θέματος, δόστε μου μιά διευκρινιστική απάντηση, άν θέλετε.

    Γιατι έχω εντυπωσιαστεί απο αυτό το θέμα τώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. Kato patissia: Δεκαετία του 60 με το κίνημα των χίπις είχαν κυκλοφορήσει διάφορα κείμενα αποδιδόμενα σε ινδιάνους αρχηγούς, πρωτόγονους πολυνήσιους και άλλους "ευγενείς αγρίους" για να χρησιμοποιήσω την έκφραση του Ρουσω που εξέθεταν τις αρχές μίας άλλης σχέσης με την φύση. Φυσικά ήταν πλαστά γιατί οι πραγματικοί συγγραφείς τους ήταν αγράμματοι...

    όσο για το ΥΠΕΠΘ... εδώ παίρνει τα δικά μου κείμενα (χωρίς άδεια) τα πετσοκόβει, τα χρησιμοποιεί και δεν ιδρώνει το αυτί κανενός...

    αλλά είμαστε εντελώς εκτός θέματος!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. (Το μεσημέρι έγραψα ένα σχόλιο και μόλις πάτησα το κουμπί για να το στείλω συνειδητοποίησα ότι είχε πέσει ο server στο γραφείο. Το κείμενο φυσικά χάθηκε. Είναι η πολλοστή φορά που το παθαίνω. Κάποτε έχασα έτσι κείμενο που έγραφα επί δύο ώρες, το οποίο μάλιστα είχα υποσχεθεί κάπου. Παρόλ' αυτά δεν μπορώ να βάλω μυαλό και να τα σώζω πρώτα.
    Αν κανείς γνωρίζει τρόπο ανάκτησης αυτών των κειμένων, παρακαλώ ας μας ενημερώσει.)

    Προς το παρόν, επιχειρώ να αναπαραγάγω:
    Λευτέρη, διαβάζοντας το βιογραφικό σου στο οποίο παραπέμπει η Εργοτελίνα, είδα ότι σπούδασες Φιλοσοφία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Να υποθέσω ότι ήσουν στο τμήμα Φιλοσοφίας της Φιλοσοφικής, με Μουτσόπουλο, Βουδούρη, Κωσταρά, Μποζώνη, Βέικο, Πελεγρίνη, Δημητρακόπουλο, Μούκανο, Μπαρτζελιώτη, Σκουτερόπουλο, Νιάρχο...ουφ! Μάλλον εκεί πρέπει να ήσουν διότι το Μ.Ι.Θ.Ε. σχετικά πρόσφατο. Αν ναι, σπουδάσαμε στο ίδιο τμήμα!
    Να εξηγήσω τη χαρά μου: το Φιλοσοφικό τμήμα της φιλοσοφικής σχολής του Ε.Κ.Π.Α.-νυν κατεύθυνση Φιλοσοφίας του Φ.Π.Ψ. τμήματος- ήταν και νομίζω είναι ένα τμήμα εξαιρετικά ολιγάριθμο. Συγκέντρωνε, τότε τουλάχιστον, άτομα λίγο "τρελλά" ή freaks της θεωρίας ή ρομαντικούς-ίσως ισχύει και σήμερα. Οι λόγοι, που μάλλον δεν έχουν αρθεί, ήταν οι εξής: η επιλογή του γίνεται μετά την εισαγωγή στη σχολή τότε, στο τμήμα Φ.Π.Ψ. σήμερα. Δεδομένου λοιπόν ότι δεν υπήρχε και δεν υπάρχει κανένα πρακτικό κίνητρο για να το επιλέξει κανείς, ούτε επαγγελματική αποκατάσταση πλην της ούτως ή άλλως εγγραφής στην ενιαία επετηρίδα όλων των φιλολόγων, η πλειοψηφία επέλεγε άλλες κατευθύνσεις. Παλιότερα Φιλολογικό ή Ιστορικό, μετά το Ψυχολογικό ή Παιδαγωγικό.
    Συνεπώς, το Φιλοσοφικό είχε τότε κατ' έτος γύρω στα εικοσιπέντε (!) άτομα, ενώ τα άλλα τμήματα και κατευθύνσεις με τις μετεγγραφές συγκέντρωναν πάνω από διακόσια πενήντα! Είμαστε λοιπόν λιγάκι αριστοκρατία ή περιθωριακοί, όπως το πάρει κανείς.
    Αν πράγματι τέλειωσες αυτό το Φιλοσοφικό, αν θέλεις επιβεβαίωσε. Επειδή από τις φωτό διαπιστώνω ότι είσαι νεώτερος από ότι περίμενα, ίσως είχαμε κοινούς γνωστούς και φίλους, αν δεν είμασταν στο ίδιο έτος-εγώ μπήκα το '84. Κι αν όχι, όμως, σίγουρα έχουμε κοινές εμπειρίες σπουδών, τις οποίες, όπως έγινε φανερό, μοιραζόμαστε με πολύ λίγους ακόμη! Θα χαρώ πολύ να μάθω!
    Αλήθεια, είναι αξιοθαύμαστο το πόσο διαφορετικούς δρόμους έχουν ακολουθήσει οι απόφοιτοι αυτού του Φιλοσοφικού. Μια καλή φίλη πρώην συμφοιτήτρια , π.χ.-από την τάξη του '84-διδάσκει από το '90 cognitive science και παράλληλα ασχολείται με έρευνα πάνω στην τεχνητή νοημοσύνη σε αγγλικό πανεπιστήμιο αλλά και σε συνεργασία με μεγάλες εταιρείες-δε λέω περισσότερα γιατί δεν έχω πάρει την άδεια της.
    Λοιπόν, χάρηκα πολύ, που λένε, καλή σου ώρα και ό,τι καλύτεορ σου εύχομαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. Εννοείται ότι ένιωσα πάλι δυσαρέσκεια από τα σχόλια κάποιων που δεν εννούν να καταλάβουν τις εξής απλές αρχές: τα blogs ανήκουν μόνο στον ιδιοκτήτη τους, ο οποίος δημοσιεύει ό,τι θέλει και φέρει την αποκλειστική ευθύνη. Όλοι εμείς γράφουμε εδώ με την άδεια και την ανοχή του ιδιοκτήτη και με τους κανόνες που αυτός θέτει. Κανείς δεν μας υποχρεώνει να γράφουμε αν δεν το θέλουμε-ούτε καν να διαβάζουμε. Εφόσον οικειοθελώς το κάνουμε, σεβόμαστε τους παραπάνω όρους. Το γεγονός πως ο Ν.Δ. επιτρέπει μεγάλη ελευθερία και μας προσφέρει τεράστιες δυνατότητες έκφρασης και επικοινωνίας, δεν αναιρεί σε τίποτε τα προηγούμενα. Αφήστε μας λοιπόν να το χαρούμε με την ησυχία μας και πάρτε τη μιζέρια σας πιο πέρα. Ή, όσοι θέλετε, με την άδεια του οικοδεσπότη, αφήστε τη μιζέρια σας στην πόρτα και περάστε με ευγένεια και χαμόγελο. Αμάν πια!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. kato patissia
    Και εγώ νομίζω ότι το κείμενο είναι πλαστό αλλα η γοητεία της φυλής (της νοοτροπίας τους δηλαδή) ήταν ακαταμάχητη.(Δεν είναι πλέον, έχουν αλλάξει).
    Θυμάμαι πως τέλειωνε το έργο "Χορεύοντας με τους λύκους." Στο περίπου είπε ότι ο ήρωας ο John Dunbar είχε ξεκινήσει για να βρει "the American frontier", αλλά τελικά βρήκε τον εαυτό του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΣΧΟΛΙΟ
    ΓΙΑ ΤΟ ΠΛΑΣΤΟ ΚΕΙΜΕΝΟ

    Κύριε Δήμου,
    Με μιά πρόχειρη αναζήτηση στο Ίντερνετ, βλέπω πως ...μάλλον έχετε δίκιο!!!

    Έχω μείνει κατάπληκτος!

    Αλλα επειδή συμφωνώ πως είμαστε εκτός θέματος, δέν συνεχίζω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Λευτέρη, φυσικά ήθελα να πω "ό,τι καλύτερο". Είμαι ανεκδιήγητη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. Τι ωραίο πράγμα να ξυπνώ πρωί δίπλα στον κόλπο του Μεξικού Λευτέρη μου, και όχι στην Νεα Υόρκη όπoυ τοσο βιαστικά και χαριτωμένα συμπέρανες, (αλλά οπου παω πολύ πολύ συχνά όμως... τι στερεότυπο να βγάλει κανείς από αυτό;) και να διαβάσω την έκρηξη ατομικής ταπεινοφροσύνης.

    «Οι ποιότητες που αναφέρεις για μένα είναι κυρίως αντρικές και μέχρι τώρα, οποιαδήποτε γυναίκα έχω βρεθεί μαζί της, σε γάμο ή όχι, αναγνώρισε και δημόσια μερικές φορές ότι δεν μπορούσε να με ανταγωνιστεί σ' αυτά. Ούτε καν σε ρομαντισμό, ποίηση, ευαισθησία, consideration and thoughtfulness και δε συμμαζεύεται. Γυναίκες που νομίζανε ότι ήταν όλα αυτά, έβγαλαν το καπέλο τους στον master.»

    Γιατί σου φαίνομαι “man hater» darling και αν κατάλαβα καλά και πιθανώς λεσβία? Επειδή δεν υποκλίθηκα στον “master?” Ούτε το ένα ούτε το άλλο handsome. Λευτέρη στα αλήθεια εκνευρίζομαι όταν άνθρωποι τρώνε τόσα σαχλοειδή «αχ» «βαχ» κατάμουτρα και ακόμα δεν το καταλαβαίνουν το δούλεμα. Τι να καταλάβουν όμως όταν είναι τυφλωμένοι από τους προβολείς του αυτοθαυμασμού;

    Μου θύμισες τον Χεράλντο Ριβιέρα που ειπε σε μια από τις ταπεινές του συνεντεύξεις «In one of my honeymoons…I visited etc etc).

    Ας αφήσουμε τα “bitter bitch” “man hater” “dyke” κτλ και ας κοιτάξουμε τα κάτωθι: Απο το Business Week online αντιγραφω

    1. The female lock on power at Lawrence is emblematic of a stunning gender reversal in American education. From kindergarten to graduate school, boys are fast becoming the second sex. "Girls are on a tear through the educational system," says Thomas G. Mortenson, a senior scholar at the Pell Institute for the Study of Opportunity in Higher Education in Washington. "In the past 30 years, nearly every inch of educational progress has gone to them."

    2. Απο το World Health Organization αντιγραφω “In the developed nations of the world, women live on average six to eight years longer than men. Life expectancy for women now exceeds 80 years in at least 35 countries and is approaching this threshold in several other countries.”

    Θα μπορούσα να προσθέσω και αποτελέσματα μελετών για αντιληψη γκρίζως περιοχών, για επίπεδα διαφθοράς, αλλά το αφήνω. Νομιζω καταλαβαίνεις.

    Φυσικά υπάρχουν και οι σκύλες και όλα αυτά που ανέφερες. Οπως υπάρχουν και οι σκύλοι Λευτέρη μου. Αλλά εδώ μιλάμε για τη μέση γυναίκα. Και αυτά που σου λέω χαρακτηρίζουν πλέον την μέση γυναικα. Οχι αναγκαστικά αυτή που γώρισες εσύ.

    Τα σχόλια μου Λευτέρη ήταν γενικά. Εσύ μετέτρεψες τις προσβολές σου σε προσωπικό επίπεδο. Ηταν γερό φάουλ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. Γενικά Λευτέρη θα έλεγα ότι όποιος υπερασπίζεται τον ανδρισμό του (ή την ποιότητα του να είσαι άνδρας) χάνει. Θεωρώ πως το καλύτερο είναι καλλιεργείς και να συνδυάζεις τις αξίες και των δύο φύλων (υπάρχουν και έχουν διαφορές) σε ένα αρμονικό σύνολο... Η ανδρική μου πλευρά έχει μάθει πολλά από την γυναικεία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. Λευτέρη, γεια σου.
    Σε είχα ρωτήσει κάτι λίγα σχόλια πιο πάνω και βλέπω πως δεν έχεις απαντήσει ακόμη.
    Φυσικά είναι δικαίωμα σου να μην απαντήσεις, θα θεωρούσα όμως ευγενικό τουλάχιστον να γράψεις πως δεν επιθυμείς να απαντήσεις. Η απόλυτη σιωπή μου φαίνεται απαξιωτική, νιώθω να με προσβάλει κάπως και δεν ταιριάζει με την εικόνα που είχα σχηματίσει για το πρόσωπο σου. Ειλικρινά, με έχεις στενοχωρήσει.
    Τα παραπάνω ισχύουν φυσικά εφόσον έχεις διαβάσει το σχόλιο με το ερώτημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. ΟΚ, Λευτέρη, δεκτό.
    Απλά διάβασα εκείνο το βιογραφικό και είπα μήπως ανήκες σ'εκείνη τη παρέα. Και παρασύρθηκα.
    Άστο αν δεν είσαι σε φάση να το συζητήσεις το θέμα σπουδών, το ξανανοίγεις αν και όταν θες εσύ. Να είσαι καλά και καλή δύναμη.
    Τα ξαναλέμε έτσι κι αλλιώς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.