Μου γράφει ένας αναγνώστης ότι κακώς συνιστώ να ψηφιστεί ο κ. Καιρίδης για ευρωβουλευτής, διότι έχει γράψει ότι οι Νέοι Έλληνες δεν είναι κατ’ ευθείαν απόγονοι των αρχαίων, αλλά αποτέλεσμα προσμίξεων, κλπ.
Αυτό το «κατευθείαν απόγονοι των Αρχαίων» με γεμίζει απορία κάθε φορά που το ακούω ή το διαβάζω. Άραγε αυτοί που χρησιμοποιούν αυτή την έκφραση καταλαβαίνουν τι λένε;
Φαντάζονται την αρχαία και μεσαιωνική Ελλάδα σαν ένα κλειστό στρατόπεδο όπου κανένας ξένος δεν θα μπορούσε να εισχωρήσει ώστε να μολύνει την καθαρότητα της φυλής; Ούτε Ρωμαίοι πέρασαν από εδώ, ούτε Σλάβοι, Φράγκοι, Καταλανοί, Βενετσιάνοι – και φυσικά κανένας Τούρκος. Τον Μεσαίωνα, που είχε ερημώσει η κυρίως Ελλάδα, και κατέβηκαν χιλιάδες Αρβανίτες, πέρασαν μόνον απέξω από το στρατόπεδο που κρατούσε αγνή και καθαρή την Αρεία φυλή (συγγνώμη, παρασύρθηκα, εννοούσα τους Δωριείς, Αχαιούς, Ίωνες, κλπ). Και μετά τι έγιναν όλοι αυτοί οι Αλβανοί; Εξαερώθηκαν όταν αλλάξαμε τα ονόματα των χωριών τους;
Πρέπει να είναι πολύ αφελής ένας άνθρωπος για να πιστέψει πως εδώ, στο σταυροδρόμι των πολιτισμών και των θρησκειών, παρέμειναν αγνοί, αυθεντικοί και αμόλυντοι «αρχαίοι». Ας αφήσουμε που, και αν είχε συμβεί τέτοιο θαύμα, θα επρόκειτο για εκφυλισμένους ηλίθιους, από την συνεχή ενδογαμία. Αντίθετα οι βιολόγοι λένε πως οι επιμιξίες δυναμώνουν την ράτσα.
Αλλά πέρα από όλα αυτά, εκείνο που με διαολίζει σε αυτή τη σκέψη είναι το ερώτημα: Τι σημασία έχουν οι πρόγονοι; Είναι κάποιος ανώτερος επειδή ο προπάππος του ήταν σοφός; Μόνο οι γαλαζοαίματοι κέρδιζαν αξία από την καταγωγή τους. Αλλά ευτυχώς τέτοιους δεν έχουμε πια.
Δεχόμαστε όλοι ότι οι Αρχαίοι Έλληνες ήταν κορυφαίοι. Αλλά ήταν πραγματικά πρόγονοί μας; Και έστω ότι ήταν – τι σημαίνει αυτό για μας; Σημασία έχει εμείς τι κάνουμε τώρα!
Αυτό το φάντασμα των σπουδαίων προγόνων στοιχειώνει την Ελλάδα. Μας κάνει υπερήφανους για κάτι που δεν είμαστε και οδηγεί είτε σε ρατσισμό («οι αριστοκράτες των λαών» κατά Ζουράρι) είτε σε σύμπλεγμα κατωτερότητας και φθόνου απέναντι στους άλλους λαούς που δεν αναγνωρίζουν την ανωτερότητά μας, μας υποβλέπουν, μας «ρίχνουν» και συνεχώς συνωμοτούν εναντίον μας.
Ακόμα κι αν κληρονομιόταν η αξία – πόσο πίσω πάει αυτή η κληρονομιά; Τι σχέση έχουμε εμείς με τους πραγματικά εξωγήινους αρχαίους Έλληνες; Τους διαδέχθηκε η πολυεθνική Ανατολική Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία (που αργότερα ονομάστηκε Βυζάντιο) που όχι μόνο δεν κληρονόμησε τους Αρχαίους Έλληνες, αλλά τους καταδίωξε και τους αφάνισε. Μας έμεινε η γλώσσα και το τοπίο. (Που το καταστρέφουμε συστηματικά).
Και μετά πέρασαν από εδώ… οι πάντες.
Υπάρχει βέβαια η παράδοση. Αλλά η παράδοση πάει μερικούς αιώνες πίσω, όχι χιλιετίες. Δύσκολα θα με πείσει κάποιος ότι ο κ. Πολλάκης ενσαρκώνει την Μινωική κομψότητα – εκφράζει όμως την τραχύτητα των άμεσων Σφακιανών προγόνων του.
Πόσο «καθαρός Έλληνας» είμαι εγώ; Η οικογένεια του πατέρα, από τα Άγναντα, πάνω στα Τζουμέρκα, μετράει πολλές γενιές τάφους, αλλά το δισύλλαβο επίθετο παραπέμπει σε Αρβανίτες. Η οικογένεια της μητέρας έχει επίθετο Ιταλικό. Από τη Γένοβα, τον 14ο αιώνα μία ομάδα από «ευγενείς» (γραμμένοι και στο Libro d’oro) κατέλαβαν τη Χίο και την έκοψαν σε τιμάρια που τα μοιράστηκαν. Φυσικά στους αιώνες που πέρασαν εξελληνίστηκαν, έγιναν ορθόδοξοι (αλλά συνέχισαν να παντρεύονται αναμεταξύ τους).
Αν ερχόταν κανένας Έλληνας Χίτλερ στα πράγματα, πόσοι πολίτες αυτής της χώρας θα είχαν να επιδείξουν καθαρά «ελληνικά» γονίδια; Και ποιο θα ήταν το κριτήριο της φυλετικής καθαρότητας;
Το κακό είναι πως αυτές οι ρατσιστικές ιδέες δεν φωλιάζουν μόνο στα μυαλά των οπαδών της Χρυσής Αυγής – αλλά και κάθε δάσκαλου ή κοινοτάρχη που εκφωνεί τον κλασικό πανηγυρικό σε εθνική επέτειο. Και έτσι μπολιάζονται τα παιδιά μας με εθνικισμό τόσο, που στις σχετικές έρευνες οι Έλληνες να είναι πρώτοι στην Ευρώπη. Όχι – δυστυχώς – σε επιτεύγματα, αλλά σε οίηση!
