Η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει – αλλά ούτε και αλλάζει…

Ένα blog εφόσον δεν είναι απλό προσωπικό ημερολόγιο, θα πρέπει να σχολιάζει την επικαιρότητα.

Αλλά η σημερινή ελληνική επικαιρότητα υπερβαίνει τις ικανότητες ενός απλού blogger, έστω κι αν τυχαίνει να είναι συγγραφέας. 

Είναι τόσο αλλοπρόσαλλη, τόσο γκροτέσκα, τόσο παράλογη, που χρειάζεται ένας μεγαλοφυής της σάτιρας – είδος, εδώ που τα λέμε, πολύ σπάνιο. Ένας Αριστοφάνης, ένας Ραμπελαί, ένας Σουίφτ, ένας Ροΐδης – και πάλι αμφιβάλλω αν επαρκούν.

Άρα κάνω κι εγώ αυτό που περιμένει η κυβέρνησή μας από όλους τους Έλληνες: Πάω διακοπές. Ώστε και αυτοί να κυβερνούν (;) ανενόχλητοι και εμείς να βρίσκουμε παρηγοριά στο υπέροχο Ελληνικό καλοκαίρι. (Όχι αυτό δεν το χάλασαν ακόμα. Προσπάθησαν με τους συμβασιούχους των σκουπιδιών – αλλά μας έσωσαν οι τουρίστες).

Ευφρανθείτε λοιπόν φίλοι στις ωραίες μας ακτές, και από τον Σεπτέμβριο (να είμαστε καλά) ελπίζω να συνεχίσουμε. 

Όσοι πάντως έχουν πάθει εθισμό, μπορούν να επιστρέψουν σε παλιότερες αναρτήσεις (συνολικά, σε όλα μου τα ιστολόγια, υπάρχουν πάνω από χίλιες). Θα τις βρείτε πάντα επίκαιρες. Διότι η Ελλάδα ποτέ δεν πεθαίνει – αλλά ούτε και αλλάζει… 
_______________________________________________

Υ. Γ. Συνέντευξη από τις διακοπές: CLICK