Τρίτη, Αυγούστου 09, 2016

ΠΟΤΕ ΤΟΝ ΑΥΓΟΥΣΤΟ!

Η θέα από το μπαλκόνι μας

Αυτή την αρχή την έχω τηρήσει για δεκαετίες – φέτος ήρθαν έτσι τα πράγματα που δεν μπορούσα να την τηρήσω.

Όλα τα μέρη που πηγαίναμε συνήθως ήταν «φούλη μπούκντ» (ελληνική έκφραση πια) και καταλήξαμε στο Booking.com. Πολύ χρήσιμο για να ξετρυπώνει κενά και ευκαιρίες – και πρέπει να πω πάντα σωστό (ως τώρα) στις δοσοληψίες του (και επιστροφές προκαταβολών και τροποποιήσεις κρατήσεων, κλπ.).

Στην σύζυγο αρέσει η θάλασσα – εμένα το βουνό. Η ιδανική λύση: το Πήλιο. Ίσως το πιο ωραίο δασωμένο βουνό της Ελλάδας με άφθονες και όμορφες παραλίες. Η Booking μας ξετρύπωσε ένα Boutique Hotel στον Άη Γιάννη, που έμοιαζε πολύ ωραίο. Διαθέσιμο: μόνον ένα δωμάτιο και σπεύσαμε να το κλείσουμε.

Πυκνή δόμηση - πάλι από το μπαλκόνι
Αν ήταν Ιούνιος ή Σεπτέμβριος μπορεί να είχαμε περάσει υπέροχα. Οι προϋποθέσεις υπήρχαν: Το ξενοδοχείο ήταν πράγματι χαριτωμένο και εξυπηρετικό, η θάλασσα του Αη Γιάννη διαυγής και καθαρή με ψιλό βοτσαλο (και δίπλα το «Παπά Νερό» με την άμμο) και το βουνό από πάνω οργίαζε με τα μεγάλα του δέντρα.

Αλλά ήταν Αύγουστος.

Το μοναδικό δωμάτιο που νοικιάσαμε (πολύ όμορφο με ξύλινο ταβάνι και μασίφ πορτοπαράθυρα) είχε την ωραιότερη θέα – αλλά αυτή η θέα απείχε 100 (ακριβώς!) σκαλοπάτια από την ρεσεψιόν και τους κοινόχρηστους χώρους (κι άλλα 15 από τον κύριο δρόμο και την θάλασσα). Το ξενοδοχείο ήταν κτισμένο σε πλαγιά με τα δωμάτια σκαρφαλωμένα το ένα πάνω από το άλλο. Αυτό δεν μας το έκρυψαν ούτε η Booking ούτε οι ξενοδόχοι. Η λύση που προτάθηκε από τους δεύτερους, ήταν να χρησιμοποιούμε το αυτοκίνητο. Υπήρχε το πάνω παρκινγκ (ακριβώς έξω από το δωμάτιο) και το κάτω.

Ναι, αλλά ήταν Αύγουστος!

Το επάνω παρκινγκ ήταν ο ...δρόμος. (Ο Αη Γιάννης περιβάλλεται από ένα μεγάλο περιφερειακό μονόδρομο (3-4 χιλιόμετρα). Το κάτω πάρκινγ ήταν μία μικρή μάντρα που χωρούσε ελάχιστα αυτοκίνητα – κι αυτό υπό τον όρο να αφήσεις τα κλειδιά στη ρεσεψιόν και να τα βολεύουν «τα παιδιά».

Την πρώτη μέρα βρήκαμε θέση στο «επάνω παρκινγκ» και ξεφορτώσαμε. Από εκεί και πέρα όλη η σκέψη μας ήταν αν θα βρούμε θέση επάνω (για να πάμε στο δωμάτιο) ή κάτω (για να κάνουμε μπάνιο και να φάμε).

Διότι ήταν Αύγουστος και στον Αη Γιάννη κυκλοφορούσαν μερικές δεκάδες χιλιάδες τουρίστες και περίπου ένα εκατομμύριο αυτοκίνητα. Πρέπει ο κάθε επισκέπτης να είχε τουλάχιστον από δύο. Το ένα το παρκάριζε μόνιμα κάπου για να πιάνει μία θέση και με το άλλο κυκλοφορούσε. Όλα τα πάρκιγκ (ναι, υπήρχαν!) όλη η περιφερειακή λεωφόρος, όλη η παραθαλάσσια οδός (χιλιόμετρα) ήταν φίσκα. Και αν δεν έβρισκες θέση έπρεπε να ξανακάνεις τον γύρο του μονόδρομου των πολλών χιλιομέτρων πάλι και πάλι, πάνω στο βουνό, κάτω στη θάλασσα, μέχρι να βρεις ένα κενό. Ένιωθα σαν πιλότος της φόρμουλα ένα, που κάνει σιρκουί.

Το ψιλό βότσαλο της παραλίας του Άη Γιάννη







Φτάσαμε στο σημείο να βάζουμε ξυπνητήρι, να σηκωθούμε νωρίς μήπως βρούμε θέση!

Ε δεν αντεχότανε αυτό. Οι επτά ημέρες έγιναν τέσσερεις. Κάναμε και μία δοκιμή να μετακομίσουμε στα Χάνια (για αλλαγή) αλλά κι αυτό δεν μας βγήκε. Η αλλαγή από τους 36 βαθμούς στους 16 είναι λίγο άγρια. Ψιλόβρεχε. Στο ξενοδοχείο μένανε οι ακαδημίες εφήβων του Ολυμπιακού και άλλων ομάδων. Οι τρεις ημέρες έγιναν μία.

Ποτέ πια τον Αύγουστο!


Ο Μυλοπόταμος από ψηλά (μόνο).
Υ. Γ. Για να μην φανεί μόνον η άρνηση. Είχαμε και δύο καλές εμπειρίες: 

Γνωρίσαμε δύο χαριτωμένους ανθρώπους με ένα υπέροχο σπίτι και φάγαμε δύο φορές καταπληκτικά: μία μαζί τους και μία στην ταβέρνα «Η Συνάντηση», στον Κισσό.

49 σχόλια:

  1. ακριβέστερα, ποτέ μέχρι τον 15αύγουστο! Μετά ως δια μαγείας, χάνεται το μέγα πλήθος και επιστρέφει το μέτρο ακόμα και στις πιο δημοφιλείς γωνιές της Ελλάδας. Χάνεται η ματαιόδοξη απάντηση στην ερώτηση "που ήσουν;" που θα σε ρωτήσουν στις 16 Αυγούστου κι έτσι όλα επιστρέφουν στην κανονικότητα. Και συ απαντάς, τώρα φεύγω για διακοπές, αντίο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτή η τρέλα, η πολυκοσμία του Αυγούστου δεν αντέχεται με τίποτα!

    Χ. Ρ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Δεν περιμένω πολλά σχόλια σε αυτό το ποστ. Πρώτον διότι είναι Αύγουστος και όλοι έχουν πάει στον Αη Γιάννη (της προτίμησής τους). Δεύτερον διότι συνεχίζονται στο προηγούμενο ποστ οι "Λίστες" που αισίως διακοσάρησαν. Και τέλος διότι τα πολλά σχόλια τα φέρνει η διαφωνία - κι εδώ νομίζω πως ελάχιστοι θα διαφωνήσουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Η αγωνία για μία θέση στο parking, φαίνεται πράγματι σαν μιά δυσάρεστη περιπέτεια. Όμως υπάρχει πάντα κι η άλλη όψη... Ευτυχώς που έχω αυτοκίνητο και άδεια για να οδηγώ ακόμη!!...
    Οι φωτογραφίες μία ιδέα δροσιάς για εμάς που βρισκόμαστε στην αυγουστιάτικη ερημιά της πόλης.

    Π.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Εαν κάποιος έχει επιλογή, το να πάει διακοπές σε περίοδο αιχμής είναι λίγο μαζοχιστικό. Πολλές φορές βέβαια δεν υπάρχει επιλογή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

  6. Ο Αύγουστος της ζωής μου. Οι πρώτες εβδομάδες στην Αφρική. Ανοίγω το παράθυρο και μπαίνει στο δωμάτιό μου η ζέστη και η μυρωδιά της ερήμου. Η θερμοκρασία φτάνει τα μεσημέρια τους 40 βαθμούς. Οι άνθρωποι και τα ζώα περπατάνε αργά κάτω από τον ήλιο σέρνοντας τα πόδια τους μέσα στη σκόνη. Κάθομαι μπροστά στην παλιό ανεμιστήρα και τον αφήνω να μου ανακατέψει τα μαλλιά. Τα πρωινά βάζω τα γυαλιά μου και κοιτάζω προσεκτικά τον καθρέφτη. Η πρώτη άσπρη τρίχα στα μαύρα μου μαλλιά. Τα σημάδια της Αφρικής, σκέφτομαι.

    Όταν αρχίζει να σκοτεινιάζει ο Ανρί παίζει άγνωστες μουσικές με το τσέλο του. Το τσέλο του Ανρί είναι υπέροχο. Δεν ξέρω τι είναι αυτό που παίζει. Σταματάω και τον ακούω. Δεν πιστεύω στη μοίρα – τι ήταν λοιπόν αυτό που με έφερε να μείνω στο σπίτι δίπλα στο δικό του;

    Ο Ανρί είναι ο πιο ωραίος άνθρωπος που γνώρισα στην Αφρική. Έχει σχεδόν 20 χρόνια εδώ, ήταν παιδί όταν έφυγε από τη Λιόν, μόλις είχε τελειώσει την ειδικότητά του. Μπονζούρ Λιλή, μου φωνάζει κάθε πρωί από το παράθυρό του όταν με βλέπει να σκαρφαλώνω στη βεράντα του για να κόψω δρόμο πηγαίνοντας στο ιατρείο μου. Εγώ δεν τον βλέπω πίσω από τη σήτα. Μπονζούρ Ανρί, φωνάζω.

    Ο Ανρί είναι ψηλός, αδύνατος ασχημούλης και έχει τα πιο αδέξια χέρια – ποτέ δεν ξέρει τι να τα κάνει και με την πρώτη ευκαιρία τα χώνει στις τσέπες του παντελονιού του. Ποιος θα το περίμενε ότι ένα τόσο αδέξιο και άχαρο σώμα θα ‘κρυβε μέσα του αυτή τη μουσική… Είναι χειρουργός, κάθε χρόνο στην άδειά του παρακολουθεί συνέδρια χειρουργικής. Πρέπει να είμαστε οι καλύτεροι που μπορούμε να είμαστε, λέει.

    Καμιά φορά μέσα στη νύχτα ακούμε από μακριά τα λιοντάρια. Σηκώνομαι σιγά σιγά και κλείνω τα παντζούρια. Το ξέρω, βέβαια, ότι είναι άσκοπο, τα λιοντάρια ποτέ δεν πλησιάζουν. Παρόλα αυτά κάπως φοβάμαι. Αγριεύομαι μέσα στη νύχτα. Άλλωστε μόλις νυχτώνει ένας φύλακας περιπολεί γύρω από το νοσοκομείο και τα σπίτια μας μέχρι να χαράξει. Έχει ένα μεγάλο φακό στο χέρι κι έναν δεμένο στο κεφάλι του κι ένα όπλο κρεμασμένο στο ώμο του. Όταν δεν κοιμάμαι βλέπω από το παράθυρο τα φώτα να περπατάνε έξω από το σπίτι μου. Καμιά φορά βγαίνω και του μιλάω. Κάποτε του είπα ότι στην Ευρώπη οι φύλακες φυλάνε τους ανθρώπους από τους άλλους ανθρώπους και όχι από τα θηρία. Ξαφνιάστηκε. Δεν μπορούσε να καταλάβει, μεγάλωσε μέσα στην έρημο της Αφρικής.

    Δουλεύω πολύ, κοιμάμαι ελάχιστα. Τα βράδια φοράω αφρικανικά φορέματα και ξύλινα βραχιόλια. Είμαι αλλόκοτη μέσα στο πολύχρωμα υφάσματα. Αδυνάτησα και το πρόσωπό μου ασχήμυνε.

    Όταν μπήκε ο Σεπτέμβρης δρόσισε. Έραψα ένα καφέ σεντόνι πάνω στην κουρτίνα της κουζίνας, άφησα την πόρτα ανοιχτή και σταμάτησα να φοβάμαι τις πολύχρωμες σαύρες που συναντάς παντού στην Αφρική.

    Ο Ανρί σε λίγο θα γίνει σύζυγός μου, αλλά εκείνον τον Αύγουστο που τον γνώρισα δεν μπορούσα να το ξέρω.

    Ευαγγελία Χ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Πάντως, εγώ προτιμώ τον Αύγουστο για διακοπές κι ας υπάρχει και πολυκοσμία, επειδή είναι γεγονός πως το κλίμα δεν προσφέρεται για δουλειά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Ο παραθαλάσσιος παράδεισος του Πηλίου (ακόμη και ανήμερα Δεκαπενταύγουστου) λέγεται Χορευτό - ίδια θάλασσα, βότσαλο, βλάστηση με του Αη Γιάννη (παραλία ίσως και λίγο καλύτερη), άνετο πάρκινγκ, "πειθαρχημένη" δόμηση, εξαιρετικές μονάδες φιλοξενίας, ποιοτικές μονάδες εστίασης, ησυχία, γαλήνη, αισθητά λιγότερος κόσμος - φυσικό και δομημένο περιβάλλον ανώτερο αισθητικά από αυτό του Αη Γιάννη. Βρίσκεται σε απόσταση 8 km από τη Ζαγορά και 4 Km από τη Μακρυράχη. Τεράστια παραλία και σε απόσταση διάρκειας 5 λεπτών με το αυτοκίνητο οι παραλίες Άγιοι Σαράντα (από τις κορυφαίες του Πηλίου) και Ανάληψη. Και όλο αυτό το εγκώμιο, από άνθρωπο που είναι ιδιοκτήτης σπιτιού στον Αη Γιάννη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστούμε για την ενημέρωση. Τώρα βέβαια είναι δύσκολο να ξαναξεκινήσουμε - αλλά υπόψη για το μέλλον... Και δεν θα είναι Αύγουστος!

      Διαγραφή
    2. Ναι, αλλά στο "Χορευτό" η θάλασσα ...χορεύει αγρίως πολυ συχνά και καθιστα το μπάνιο απαγορευτικό σε μη σέρφερς, κολυμβητές διάπλου ανοικτής θαλάσσης [Μάγχη, Τορωναίος κλπ] ή γενικώς ...survivors.

      Διαγραφή
  9. Μία φορά στη ζωή μου έχω πάει διακοπές τον δεκαπενταύγουστο, επειδή έκλεινε η εταιρία που δούλευα εκείνη την εποχή και ήταν απογοϋτευση μιας και η επαρχεία μετατρέπεται σε Αθήνα, δηλαδή γίνεται χαμός από κόσμο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ΚΑΛΩΣ ΩΡΙΣΕΣ ΑΦΕΝΤΙΚΟ!

    Ναι "ποτέ τον Αύγουστο!"
    Συμφωνώ και επαυξάνω .Ιδιως αυτά τα ...στεριανά νησιά τα προσπελάσιμα εννοώ με αυτοκινητο και δια της αμαξιτης οδού όπως Λευκάδα, Εύβοια, Πήλιο... "χουν θεμα" αυτην την περίοδο.

    Άλλο ζήτημα με τον Αυγουστο και τα "κλεισίματα" της τελευταίας στιγμής είναι μερικά τρελά που είδα φετος στο booking.com.
    Koίταζες πχ Αστυπάλαια, Ικαρία κλπ κι έβλεπες δωμάτιο με σουηδικη ξυλεία και μπαμπού -του καραστριμωγμου το αναγνωσμα- Τρίτης υποκατηγορίας να χρεωνεται σαν σουίτα στην Οία [ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟ!Δεν λέω τιμες να μη σοκάρω κόσμο... Και πάντα "ένα δωματι μονον έχει μεινει γιά αυτήν την περίοδο" ].
    Κατι παρόμοιο μου είχε συμβει και πριν πολλά χρόνια που "καθυστέρησα" ο τάλας και βρέθηκα για διακοπές στην Κόνιτσα παρέα με τα Πλατώνια. Δεν ήταν κι ασχημα. Αλλά η θαλασσα μου λείπει πολύ εμένα. Φέτος λοιπόν καταίδρωμενος και ατυχής θα τη βγάλω ολινκλουσιβ σε Χαλκιδική. Νομιζω πως θα το μετανιώσω αλλα απο την άλλη θα ισχυροποιήσω και την προ 20ετίας θέση μου "ΠΟΤΕ ΠΙΑ ΧΑΛΚΙΔΙΚΗ το Καλοκαίρι!"
    Του χρόνου, όρθιος να είμαι, θα κλείσω απο τον Ιανουάριο. Δεν την ξαναπαθαίνω.
    Ιδανικές ημερομηνίες διακοπών στη Ελλάδα
    [κατ' εμέ] :
    25 Ιουνίου με 10 Ιουλίου &
    25 Αυγούστου με 10 Σεπτεμβρίου.
    Όλα δικά σας !

    ΥΓ. Στο Πήλιο στο ίδιο μέρος πριν δεκαπέντε χρόνια, κολύμπησα μόνο τρεις φορες -στις δέκα μέρες που ήμουν εκεί-. Το κύμα επίμονα ήθελε να με στουμπήξει πάνω σ' έναν βράχο-μπάστακα που στέκονταν μες στο νερο.
    Στο Χορευτό η θάλασσα χόρευε τα απαγορευτικά της επίσης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όποιος θέλει να κάνει διακοπές στην Αστυπάλαια αγοράζει σπίτι στην Αστυπάλαια.

      Διαγραφή
    2. Έφτασα! Βάζεις τα λεφτά και το ...σπίτι;

      Διαγραφή
  11. Τη δεκαετία του ’90 πήγαινα διακοπές σχεδόν κάθε χρόνο στην Πάρο. Πάντα μέσα στον Αύγουστο αφού, ως γνωστόν για τους έχοντες επαφή με το πολιτικομηχανιλίκι – κατασκευές μελέτες, τα εργοτάξια κλείνουν τον μήνα αυτόν και μπορείς να πάρεις δύο εβδομάδες σχεδόν υποχρεωτική άδεια. Όπως και οι δικηγόροι λόγω δικαστηρίων. Βέβαια τότε ερχόντουσαν 5.000.000 τουρίστες τον χρόνο και όχι 25.000.000 (μπορεί να κάνω λάθος το νούμερο, ας με διορθώσει κάποιος πιο σχετικός). Το θέμα είναι πως πάντα έβρισκα δωμάτιο τελευταία στιγμή, μπορεί όχι το καλύτερο αλλά έβρισκα. Ήμουν βέβαια νεώτερος και δεν με ενδιέφερε τόσο η ποιότητα. Αλλά και το φαγητό ήταν καλό, αν ήξερες που να πας με λίγο ψάξιμο. Ήξερα όμως την Πάρο και είχα και γνωστούς ντόπιους. Πάντα όμως είχα αυτοκίνητο. Το πάρκινγκ στην Παροικιά, μια τραγωδία από τότε.
    Άλλη μία φορά πήγα στους Νέους Πόρους πριν τον Πλαταμώνα, πάλι ίδιο μήνα. Και τότε βρήκα, άλλωστε για τους γνώστες υπάρχει μεγάλος αριθμός δωματίων και εκεί.
    Αρχές 2000 – 2004 πήγα δύο φορές διακοπές Αύγουστο, μία στη Ζάκυνθο και μία στην Κεφαλονιά. Και τότε βρήκα άνετα μέσω διαδικτύου καλά δωμάτια. Και για φαγητό ρώτησα τους ντόπιους που τρώνε οι ίδιοι για να πάω και εγώ. Επίσης μία φορά Κύθνο, 2006. Πιστεύω πως αν ψάξει κανείς μέρη λιγότερο τουριστικά ή με υποδομές για χιλιάδες τουρίστες (Πάρο, Ζάκυνθο, Κρήτη, Χαλκιδική) θα βρει έστω και με δυσκολία, έστω και τελευταία στιγμή.
    Το Πήλιο μάλλον ανήκει στα μέρη που δεν θα έψαχνα Αύγουστο. Για πλάκα, μόλις έψαξα για Κρήτη και βρήκα δωμάτια από 30 ευρώ τη βραδιά για το διάστημα 12-21/08 (trivago). Δεν ξέρω σε πια τοποθεσία/ποιότητα αλλά έχει πολλά μέρη. Not bad at all. Βέβαια, Κύθνο δεν δίνει ούτε κοτέτσι.
    Από Λονδίνο, που δεν μας απασχολεί το θέμα των διακοπών, καλά να περνάτε και με το καλό να γυρίσετε με νέες λίστες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Νίκο, άξιζε να πας για να μας δωρίσεις αυτές τις ερωτεύσιμες φωτογραφίες!!!

    Ευγώμων,
    Κώστας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αύγουστε, καλέ μου μήνα, νάσουν δυό φορές το χρόνο !!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Ας μείνει "μεταξύ μας" το 'Ποτέ διακοπές τον Αύγουστο'.
    Να παίρνουν μιά ανάσα και όσοι κατοικούν στις μεγαλουπόλεις!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα εγώ λατρεύω τον Αύγουστο στην Αθήνα. Η άδεια πόλη μου θυμίζει τα παιδικά μου χρόνια, όταν οι κάτοικοί της ήταν 400.000. Και πάντα έμενα εδώ τον Αύγουστο.

      Διαγραφή
    2. Ευτυχώς που δεν είμαστε ακόμα ούτε στα μισά του Αυγούστου. Να τον απολαύσουμε, λοιπόν, όσοι είμαστε στην Αθήνα.
      ( θα βοηθούσε βέβαια αν δρόσιζε και λίγο ...)

      Διαγραφή
  15. Και εμένα με συγκλονίζει η αττική Αθήνα διότι είναι ένας τόπος που μαζεύονται οι επαρχιώτες (υιοί των διδασκάλων, π.χ.) γίνονται δημοσιογράφοι και κλέβουν όλοι μαζί την ΕΡΤ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Καπετάνισσα iv10 Αυγούστου, 2016 04:41

    Βλέπω θάλασσα σε φωτογραφία και σκέπτομαι να αποφύγω ορισμένες που ξέρω ότι θα μου πουν για ψαρέματα, ψαριές, καταδύσεις, χταπόδια, αλλά που κρύβουν άλλες επιδιώξεις και ορέξεις τους για εμένα ειδικώς. Δε μπορώ πια τις ειδικές θάλασσας στον ίδιο χώρο μαζί μου. Μένω ολομόναχη μου παρακολουθώ ήσυχα τούς ωκεανούς μου στο YouTube.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Η λύση στο πρόβλημα για όποιον έχει το προνόμιο της δυνατότητας επιλογής περιόδου καλοκαιρινών διακοπών και δεν διαθέτει τροχόσπιτο ή σκάφος είναι απλή: Ιούλη & Αύγουστο πάμε Βουνό, Ιούνη & Σεπτέμβρη θάλασσα.

    Επίσης κατοικώντας στην Αθήνα αλλά έχοντας ταξιδέψει παντού στην Ελλάδα (κατά κυριολεξία) έχω καταλήξει στο συμπέρασμα ότι πέραν ελαχίστων περιπτώσεων όπου η ιδιαιτερότητα της περιοχής την καθιστά πραγματικά μοναδική (πχ Σαντορίνη), η εμμονή της απομάκρυνσης από την Αττική και τις γύρω περιοχές προς αναζήτηση καλοκαιρινού παραδείσου διακοπών είναι καθαρά ψυχαναγκαστική. Ο φόβος της απάντησης στο ερώτημα "που πήγες διακοπές φέτος?" είναι αυτός που κυριαρχεί μαζί με μια λανθάνουσα μικροαστική μεγαλομανία.

    πχ Αν κάποιος Αθηναίος γουστάρει πεντάστερο resort (μαζικού τουρισμού σε Κρήτη/Ρόδο/Χαλκιδική για τους περισσότερους) δεν χρειάζεται να φτάσει στου διαβόλου το κέρατο για να το βρει - αρκεί να σύρει τον πισινό του μέχρι το Λαγονήσι ... και μην διαβάσω παπαριές περί παρθένου περιβάλλοντος απομακρυσμένων προορισμών κτλ κτλ διότι αν πχ βρεθεί κανείς Αύγουστο στη ακριτική Γαύδο θα ζήσει σκηνές βρώμας και πολυκοσμίας (λόγω των ανύπαρκτων υποδομών) που ουδέποτε φανταζόταν. Το αυτό για τα πχ "μαγευτικά" ηλιοβασιλέματα της Οίας ... εσύ, το γκομενάκι με το ξώβυζο αγκαλιά ... και γύρω σου 45789 κονσερβαρισμένοι τουρίστες μαζεμένοι απ όλο το νησί να βγάζουν φωτογραφίες + 2786 διαβατικοί από τα δεμένα κρουαζιερόπλοια να αλαλάζουν ακατάληπτα ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Κύριε Δήμου το πρόβλημα δεν είναι ο Αύγουστος.

    Τουναντίον.

    Ο .. θεός Αύγουστος
    (όπως έγραψε ο Οδυσσέας Ελύτης
    «Αύγουστε μήνα και Θεέ σε σέναν ορκιζόμαστε»)

    θέλει .. σεβασμό.

    Όχι επιλογές και οργάνωση την τελευταία στιγμή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μα και τρεις μήνες πριν να το είχαμε αποφασίσει - το ίδιο θα ήταν. Η ταλαιπωρία ήταν ίδια για όλους: και τους έγκαιρους και τους καθυστερημένους. Δυστυχώς, όπου και να πας παραθαλάσσια τον Αύγουστο, θα ταλαιπωρηθείς. Εκτός αν έχεις σκάφος - ή επιλέξεις άγονο γραμμή. Εκεί θα ταλαιπωρηθείς αλλιώς.

      Διαγραφή
  19. Εγώ πάντως δεν θα απολαύσω την (όντως όμορφη) αυγουστιάτικη Αθήνα. Θα εκδράμω στα χωριά του Ασπροπόταμου Τρικάλων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Σχετικά με το "όπου και να πας παραθαλάσσια τον Αύγουστο θα ταλαιπωρηθείς" έχω να σημειώσω πως σαφέστατα και δεν ισχύει. Υπάρχουν πολλά και καλά παραθαλάσσια μέρη στα οποία δεν ταλαιπωρείσαι καθόλου ούτε να πας ούτε και να μείνεις, πχ Θράκη / Χαλκιδική Ήπειρος και Δυτική Ελλάδα Σαφέστατα και μετά τις 22 Αυγούστου γενικώς και ανεξερέτως ηρεμούν κατά πολύ τα πράγματα στο σύνολο της Ελληνικής παραθαλάσσιας επικράτειας. Επομένως δεν είναι φρόνημο να καταγγέλεται ο Αύγουστος στο σύνολο του.
    έχω τρία ερωτήματα
    1ον Πως γίνεται μια πόλη να είναι όμορφη χωρίς τους πολίτες της;
    2ον Γιατί οι αριστεροί (κυρίως) τον Ιούλιο το κάνουν Ιούλης, το Ιούνιος Ιούνης το Μάιος Μάης ;
    3ον μπορεί ο Αύγουστος να γίνει Αυγουστής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ούτε καν Ιούνης και Ιούλης αλλά Γιούνης και Γιούλης.
      Οι αριστεροί (ελλαδίτες, άλλοι δεν υπάρχουν) τα αντέχουν όλα. Μόνο ένα δεν μπορούν να καταπιούν. Ότι ο άνθρωπος μπορεί να αλλάξει και να πάει μπροστά. Όταν βλέπουν άνθρωπο να πηγαίνει μπροστά το ονομάζουν ξεπούλημα και λένε “αυτός ήταν πάντα σάπιος αλλά δεν το είχαμε καταλάβει”.

      Διαγραφή
    2. Αμάν αυτή η ιδεολογικοποιηση των πάντων. Βεβαίως ΙουλΗς και ΣεπτεμβρΗς όπως ακριβώς ΓιωργΗς από ΓεωργΙΟΣ και ΔημητρΗς από ΔημητρΙΟΣ. Ίδιος γλωσσικός μηχανισμός ΑΚΡΙΒΩΣ.

      Διαγραφή
    3. Εκτός των "αριστερών" μηνών, υπάρχει και εκείνη η ανατριχιαστική φράση:"Επισκεφθήκαμε τον κύριο υπουργό και του ΒΑΛΑΜΕ τα ζητήματα που μας απασχολούν". Σου σηκώνεται η τρίχα κάγκελο και λυπάσαι τον κακομοίρη υπουργό που υφίσταται καθημερινό ανασκολοπισμό από διάφορους κοινωνικούς φορείς...

      Διαγραφή
    4. "...ΓιωργΗς από ΓεωργΙΟΣ και ΔημητρΗς από ΔημητρΙΟΣ. Ίδιος γλωσσικός μηχανισμός ΑΚΡΙΒΩΣ".

      ΛΑΘΟΣ κύριε ανώνυμε "Μπαμπινιώτη". Οι γλωσσικοί κανόνες ακολουθούν το γλωσσικό αισθητήριο - δεν το ορίζουν. Έχετε ακούσει πολλούς να λένε: "Θα πάμε διακοπές τον Ιούλη";

      Διαγραφή
    5. Έχετε ακούσει πολλούς να λένε: "Θα πάμε διακοπές τον [Γ]Ιούλη";
      Εγώ πάντως έχω ακούσει:

      "Θα πάω διακοπές τη ...Γιούλα!"

      ΥΓ.
      Α,
      κι έναν μακαρίτη φίλο μου στο χωριό τον φωνάζαμε Γιούλη [από το Στεργιούλη...]

      Διαγραφή
    6. @Anonymous10 August, 2016 20:51
      Καθόλου ιδεολογικοποίηση. Δεν είναι όλοι οι σχολιαστές ίδιοι. Μιλώ λαογραφικά. Μόνο με λαογραφικούς όρους περιγράφεται η αριστερά στη χώρα σας. Η πολιτική περιγραφή είναι αδύνατη. Γι’ αυτό η Ευρώπη έβαλε διορισμένους υπαλλήλους να διατάζουν τον πρωθυπουργό σας. Η αριστερά της χώρας σας έχει φολκλορικό ορίζοντα.

      Ας πούμε όταν κάποιος σας δείξει το τριανταοχτάρι του ΑΕΠ το σχετικό με τα πετρελαιοειδή ενώ δεν είστε πετρελαιοπαραγωγός χώρα δεν κάνετε το συλλογισμό ότι κρυώνει το χειμώνα μια ολόκληρη χώρα για να περνάνε καλά τρεις (3) οικογένειες. Εδώ και πενήντα χρόνια.

      Τι λέω τώρα ε και πως συνδέω τις δύο παραγράφους. Γι’ αυτό λέω δεν είναι όλοι οι σχολιαστές ίδιοι.

      Διαγραφή
  21. 1ον Αν οι πολίτες της την ασχημαίνουν. Π. χ. με τα σκουπίδια τους, ή την συμπεριφορά τους.
    2ον. Μάης είναι η σωστή ονομασία στην δημοτική - το Μάιος είναι καθαρευουσιάνικο και χτυπαέι. Εξίσου - ανάποδα - χτυπάει το Ιούνης, Ιούλης, που δεν είναι αυθεντικές λαϊκές ονομασίες αλλά κατασκευές των ακραίων δημοτικιστών (μεταξύ τους και πολλοί αριστεροί που εψαχναν για μιά "λαϊκή" γλώσσα).
    3ον - δεν είναι καν αστείο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. "το Ιούνης, Ιούλης, που δεν είναι αυθεντικές λαϊκές ονομασίες αλλά κατασκευές των ακραίων δημοτικιστών"
      Κι εγώ έτσι τα νιώθω, αφού μάλιστα οι γνήσια λαϊκές ονομασίες αυτών των δύο μηνών είναι Θεριστής και Αλωνάρης -- που βεβαίως κανείς δε λέει πια. Υπάρχει όμως και η άλλη άποψη - βλ. https://sarantakos.wordpress.com/2016/07/01/july-4/
      "τύποι Ιούνης/Γιούνης υπάρχουν σε δημοτικά τραγούδια (π.χ. ο Γιούνης με τα μήλα στη συλλογή του Πολίτη), ενώ τύπος «Ιούλης» υπάρχει (για όνομα, όχι για τον μήνα) στη Ριμάδα του Μεγαλέξαντρου, αλλά και σε επιγραφή στο νέο μουσείο της Ακρόπολης, όμως δεν βρίσκω τώρα τη φωτογραφία που είχα τραβήξει). Επομένως, οι τύποι «Ιούλης, Ιούνης» (που χρησιμοποιούνται, μου λένε, πάρα πολύ στην Κύπρο, ακόμα από τον Μαχαιρά, αλλά και στις Κυκλάδες) δεν έχουν κάτι το εγγενώς κατακριτέο και είναι θέμα γούστου."

      Διαγραφή
  22. Κάτι που μ'εκνευρίζει αλλά δεν είμαι σίγουρη ότι έχω εντελώς δίκιο: Όταν στο ξενοχείο η τιμή περιλαμβάνει και πρωινό, δεν θα έπρεπε εφ'οσον πας μέσα στα χρονικά όρια που προσφέρεται το πρωινό, να υπάρχει όλη η ποικιλία;
    Όταν λείπουν π.χ. τα κρουασάν, το κέικ και έχουν μείνει μόνο οι άνοστες φρυγανιές, έχω κάποιο θέμα. Η λύση να ξυπνήσω νωρίτερα, όσες φορές και να το προσπάθησα δεν μου βγήκε.
    Τα γράφω όλα αυτά γιατί η απάντηση εκ μέρους του ξενοδοχείου ήταν: " τι να κάνουμε, ο κόσμος τρώει πολύ και μας τελειώνουν γρήγορα"!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το ξενοδοχείο υποχρεούται να έχει πλήρη μπουφέ ως την ώρα λήξης του πρωινού. Αλλιώς ΕΟΤ!

      Διαγραφή
  23. Είμαστε στον Άγιο Ιωάννη από τις 4 Αυγούστου με τον 6χρόνο γιο μας και φιλικό ζευγάρι με συνομιληκα δίδυμα. θα ήθελα παρά πολύ να σας είχα"εντοπίσει"να πίναμε ένα κρασί μαζί..
    Επιβεβαιώνω για τον Αη Γιάννη και κυρίως ότι τα σκαλιά είναι 100!τα μέτρησα κι εγώ την πρώτη μέρα από περιέργεια. Ο κισσός είναι πολύ όμορφο χωριό και είχαμε την ευκαιρία να μάθουμε παρά πολλά για την εκκλησία του 1650 μΧ και την μοναδική αντοσεισμικοτητα της, τη δεύτερη μετά τον Παρθενώνα στην Ελλάδα. Να είσαστε πάντα καλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ δεν τα μέτρησα (81 χρόνια + πονεμένα γόνατα!) αλλά η γυναίκα μου είχε το κουράγιο. Ναι, η εκκλησία της Αγίας Μαρίνας, ο πλάτανος και η πλατεία είναι όλα υπέροχα. Ελπίζω να δοκιμάσατε και το κοντσούβλι στην "Συνάντηση".

      Διαγραφή
    2. Το τιμήσαμε το κοντοσουβλι δεόντως!Η Συνάντηση έχει γίνει Στέκι μας και ο κισσός μας έχει κλέψει την καρδιά.όσον αφορά τα σκαλιά και το κυνήγι της θέσης στάθμευσης, αντιμετωπίζονται σαν αντιβαρα πλούσιων γευμάτων όπως της Συνάντησης..
      Επισυνάπτω λινκ της Αγίας Μαρινας Κισσουhttp://imd.gr/site/catalog/poi/11/130

      Διαγραφή
  24. Εσείς μας είπατε ότι είστε χορτοφάγος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Μερικές φορές αμαρτάνω - για μια γωνίτσα κοντοσούβλι...

      Διαγραφή
    2. Θαυμάζω την εγκράτεια του οικοδεσπότη μας και του kara-skeptikos. Εγώ θα προτιμούσα ολόκληρο το κοντοσούβλι(ή το κοκορέτσι...ή τα γαρδουμπάκια...ή το σπληνάντερο). Ξύπνησε ο ανατολίτης μέσα μου!

      Διαγραφή
  25. Αυτός ο φαινόμενος Αύγουστος στην πόλη και σε διάφορα και διαφορετικά κάθε φορά σημεία της χώρας, έχει να κάνει με μια εμφάνιση κλιματιστικών ουσιών, που η ατμοσφαιρική ιδιαιτερότητα των ημερών έχει αφήσει να μας αναφανεί. Διότι, κάποια υλικά με τα οποία πολύ καιρό τώρα κάποιοι κόρακες διαχέουν κάποιοι στην ατμόσφαιρα των πόλεων, λόγω της ειδικότατης μολυσμένης ολυμπιονικίας των νυχτών (νομία) έχουν εξωθηθεί στην επίγεια επιφάνεια (αντινομία), στην υλική της μοριακότητα, ενώ κατά τους προηγούμενους μήνες κατάφερναν να παραμένουν αόρατα. Μάλιστα νέα στοιχεία εκπομπής που εισήλθαν από στρατοσφαιρικούς νέους πλανήτες έχουν ενωθεί με πολύ μολυσματικά αυγουστιάτικα μόρια που διαχύνονται στην πόλη μας συστηματικά από κάποιους, με αποτέλεσμα να γίνεται ορατή πλέον η παρουσία του τοξικού μήνα Αύγουστου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Ωραία παραλία στο 3:00. Με πέντε σαρδέλες λιωμένες και πασαλειμμένες στα βράχια θα μαζεύονταν έστω δύο σμέρνες. Τι ωραία που θα ήταν να βλέπω τα μαύρα φιδίσια σώματα με τα κοφτερά δόντια να κάνουν κύκλους στα νεράκια. Όμως να μη με βλέπουν και να μη ρίχνω σημάδια του σώματος μου στη θάλασσα, γιατί αν δουν φεύγουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Ξύπνησα με την ανάμνηση της μυρωδιάς του αντηλιακού που μου έβαλε η μαμά μου για να πάμε μετά την ημέρα του αγίου πνεύματος στην άγρια θάλασσα. Με έχει επηρεάσει απροσδιόριστα πολύ η σκούρα κυανή απόχρωση των φουσκωτών πραγμάτων που φόρεσα στα μπρατσάκια μου παλιότερα. Ήταν σοβαρά σαν ειρηνικά αεροπλάνα. Κλείνω τα μάτια μου και τα ξαναβλέπω αμέτρητες φορές μέχρι σήμερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.