Τετάρτη, Μαΐου 30, 2007

Οι ακατάληπτοι

















Κυκλοφόρησε ένα νέο περιοδικό με τον τίτλο «αλήthεια». Τι περιοδικό – το πρώτο τεύχος είναι ένας τόμος 346 σελίδων πυκνογραμμένος, με μικρά στοιχεία. Στον υπότιτλο αναφέρει: «Περιοδικό ψυχανάλυσης, φιλοσοφίας και τέχνης» και το τεύχος αυτό είναι αφιερωμένο στον φιλόσοφο Jacques Derrida και στον ποιητή Paul Celan.

Το περιοδικό είναι γραμμένο στα Ελληνικά αλλά σε μία διάλεκτο που δεν καταλαβαίνω. Τρεις μέρες αφιέρωσα στην «ανάγνωσή» του (βάζω την λέξη σε εισαγωγικά) αλλά τα μόνα που κατάλαβα ήταν τα ποιήματα του Celan, ήδη γνωστά σε μένα από χρόνια. Ούτε τις αναλύσεις των ποιημάτων αυτών κατόρθωσα να κατανοήσω.

Η πρώτη παράγραφος από το προλογικό σημείωμα που επεξηγεί το όνομα του περιοδικού: «Η αλήthεια είναι μία λέξη ανεύρετη στο λεξικό, ανεντόπιστη στον τόπο του Άλλου ως τόπο του σημαίνοντος. Αποτελεί αποκρυστάλλωση μίας πράξης γραφής. Κατά συνέπεια θα εντοπίσουμε σ’ αυτή την λακανική βαθμίδα του γράμματος, τζοϋσικά αναπλασμένη, Ως τέτοια γράφεται αλλά δεν προφέρεται κατά φωνηματική σύμβαση. Ίδιον της τζοϋσικής γραφής, το γράμμα δεν συν-βαίνει με την φωνή. Η φωνοδότηση του γράμματος επαφίεται στην ενεστώσα ευθύνη του υποκειμένου της εκφοράς (sujet de l’ énonciation).»

Και από το εισαγωγικό σημείωμα των τριών υπεύθυνων της έκδοσης (Δημήτρις (sic) Βεργέτης, Ντόρα Περτέση, Βίκυ Σκούμπη): «Η Επιστήμη θεμελιώθηκε στην διάκλειση (forclusion) του υποκειμένου από το σύμπαν του λόγου με την συρρίκνωση της σημαίνουσας αλυσίδας στην αλγοριθμική βαθμίδα του γράμματος».

Σηκώνω τα χέρια και σταματάω εδώ. Σκέπτομαι ότι όταν εγώ, με έξη χρόνια σπουδές φιλοσοφίας σε αυστηρό Γερμανικό Πανεπιστήμιο και μία ζωή άσκηση σε φιλοσοφικά κείμενα, δεν καταλαβαίνω λέξη, ποιος είναι ο αποδέκτης αυτών των νοημάτων; Σε ποιους απευθύνεται αυτό το έντυπο; Προφανώς σε ένα κύκλο μυημένων που καταλαβαίνουν αυτό το jargon (διάλεκτο). Αλλά τι νόημα έχει η έκδοση περιοδικού; Δεν μαζεύονταν σε μία αίθουσα (θα είναι περισσότεροι από μερικές δεκάδες;) να τα διαβάζουν οι μεν στους δε;

Θυμάμαι τι είχα γράψει παλιότερα για την περίπτωση του Alan Sokal. Ο επιστήμων αυτός (Καθηγητής της Φυσικής στο Πανεπιστήμιο της Νέας Υόρκης) έγραψε ένα άρθρο εντελώς ασυνάρτητο, σε άψογο διάλεκτο της μεταμοντέρνας διανόησης, που δημοσιεύθηκε σε έγκυρο περιοδικό και χειροκροτήθηκε από όλους τους προοδευτικούς διανοούμενους των ΗΠΑ. Μετά αποκάλυψε ότι ήταν μία φάρσα. (Παρόμοια άρθρα μπορεί να γεννήσει – αυτόματα! – και ένα ειδικό πρόγραμμα στο Internet).

Το παιχνίδι αυτό ανακίνησε το θέμα της σχέσης των επιστημών με την φιλοσοφία και την λογοτεχνία. Η άποψη Sokal είναι ότι οι συγγραφείς βαθυστόχαστων κειμένων (αναφέρει Derrida, Lyotard και άλλους) χρησιμοποιούν επιστημονικούς όρους για να κάνουν εντύπωση, χωρίς να καταλαβαίνουν λέξη από όσα αναφέρουν (βλ. και παραπάνω με την «αλγοριθμική βαθμίδα του γράμματος»).

Μετά το ψευτοφιλοσοφικό του άρθρο που ξεγέλασε τους πάντες και γελοιοποίησε πολλούς – ο Sokal επανήλθε με το βιβλίο «Πνευματικές Απάτες» (Alan Sokal και Jean Bricmon, Impostures Intellectuelles). Είναι πραγματικά διαφωτιστικό και πολύ ερεθιστικό. Όπου επιτίθεται σε όλα τα ιερά τέρατα της Γαλλικής Διανόησης (Baudrillard, Lacan, Christeva, Derrida, Deleuze) και τους περνάει από το κόσκινο της επιστημονικής ακριβολογίας. Τι εννοεί λ.χ. ο Ζακ Μπωντριγιάρ όταν μιλά περί «υπερχώρου πολλαπλής διάθλασης» ή περί «αναστρεψιμοποίησης νόμου»; Ο Ντελέζ φιλοσοφεί επί του διαφορικού λογισμού, τον οποίο όμως παντελώς αγνοεί. Όλοι δανείζονται αυθαίρετα λέξεις και όρους από τον χώρο των επιστημών, χωρίς να γνωρίζουν περί τίνος πρόκειται. Η σκέψη τους είναι γεμάτη βερμπαλιστικά σχήματα, εντυπωσιοθηρικές φράσεις, ασάφειες και ουσιαστικές αντιφάσεις. Η άποψη Sokal: Δεν συγχωρούνται πια τα «λεκτικά παιχνίδια» που σερβίρονται ως βαθύς στοχασμός. «Η ανεντιμότητα των διανοουμένων δηλητηριάζει την πνευματική ζωή και υποθάλπει την έντονη αντιπνευματικότητα που ήδη απλώνεται παντού».

Για μένα το βιβλίο του Sokal είναι δείγμα μίας βαθύτατης κρίσης στην σημερινή φιλοσοφία. Οι πρωτεργάτες της καταλαβαίνουν πως η επιστήμη έχει πια έμπρακτα ανατρέψει όλα τα φιλοσοφικά παραδείγματα, όλα τα μοντέλα της παραδοσιακής σκέψης. Ενώ αυτοί παίζουν με τις λέξεις, οι επιστήμονες παράγουν ουσιαστική γνώση, τελειοποιούν μεθόδους και αλλάζουν την ζωή των ανθρώπων όπως καμία θεωρία δεν το κατάφερε ως τώρα. Οι φιλόσοφοι, συνειδητοποιώντας την μειονεξία τους, δανείζονται όρους και έννοιες από τις θετικές επιστήμες, προκειμένου με αυτούς να χρυσώσουν το ξεθωριασμένο οικόσημο της φιλοσοφίας – και γελοιοποιούνται σαν νεόπλουτοι χωριάτες. Δεν αρκεί η εξωτερική μίμηση, εδώ χρειάζεται μία ριζική αναθεώρηση. Η νέα φιλοσοφία ή θα είναι ΚΑΙ επιστημονική – η δεν θα είναι φιλοσοφία.

Υ. Γ. Περιττό να πω τι βαριά ιρλανδική βλαστήμια θα ξεστόμιζε ο James Joyce για την χρήση του ονόματός του ως μεθόδου...

426 σχόλια:

  1. Αν δεν μπορείς να επικοινωνήσεις προς τι να φιλοσοφήσεις; Κι αν η επικοινωνία σου προκαλεί ψυχικά τραύματα γιατί να μην μονάσεις; Εν αρχή ην ο λόγος, σου λένε μετά ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Post που αναδεικνύει και την ειδοποιό διαφορά του αναθέματος από ΝΔ: Είναι τεκμηριωμένο, με προεκτάσεις οριζόντιες και κάθετες. Ξεκινά από μια απορία και ένα δηκτικό σχόλιο και καταλήγει σε μια ανάλυση που ανοίγει ορίζοντες.

    Ελπίζω να ήμουν αρκούντως ακατάληπτος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Γιατί η πρώτη (Gestalt) εντύπωση που είχα διαβάζοντας τον τίτλο ήταν "αλητεία"; :-D

    http://www.elsewhere.org/pomo
    η εν λόγω γεννήτρια παραγωγής μεταμοντέρνων κειμένων

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Ε, μα! Πείτε τα, κε Δήμου, που μας έχουν πεθάνει στη μπουρδολογία. Καλή σας ημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. @Don
    Καλημέρα σε όλους.
    Έχω συναντήσει πολλούς "επιστήμονες" που μιλάνε με jargon, διάλεκτο για να εντυπωσιάσουν τον κόσμο, λόγω της εργασίας μου.
    Και μετά τους ρωτάω, γιατί χρησιμοποιείς τέτοια γλώσσα και ορολογία, ενώ μπορείς να το πεις με πολύ πιο απλό και λιτό τρόπο.
    Η απάντηση είναι για να τους "ψαρώσω", εντυπωσιάσω.
    Τι να πω, δεν ξέρω τις πιο πολλές φορές έχει τα αντίθετα αποτελέσματα.
    Σεφτές?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Αααα. Μεγαλεία, τέτοια κείμενα με συναρπάζουν. Να τα διαβάζω ξανά και ξανά και να μη χαμπέρνω ντιπ για ντιπ. Με κάνει να νιώθω τόσο μικρός, τεμπέλης που αρεσκόταν στην κοπάνα αντί να στρώσει τον κώλο του στο διάβασμα. Α ρε σαλτάρω, μεγάλε δάσκαλε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αμα σε καταλαβαίνουν, δεν έχει νόημα...
    Σαν τη θρησκεία ένα πράγμα!

    Αλήthεια, πόσο πάει η κόμμωσις;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Φαντάζομε κάτι τέτοια κείμενα απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα … έθνη είναι φαντάσματα της άρρωστης νόησης μου λολ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Φίλτατε αριθμολάγνε Diνκιε, δια πολλαπλήν φορά, στην ατέρμονη πάλη του πρωτοκομεντισμού, μας την "βγήκε" -αrgo- εκ των δεξιών δίχως την ζωηράn αναβοσβήνουσα πορτοκαλί λυχνίαν ο εκ Βελγίου κύριος Αλεβάντιος Τάκιος!

    Ας μην ιχθυοποιηθούμε ωστόσο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Μα τι περιμένατε;Με δύο κόμπους στο εξώφυλλο του περιοδικού!Προειδοποιούν οι άνθρωποι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Συμφωνώ απόλυτα.. Λες και αν εκφραστούν με απλές λέξεις θα χάσουν την αίγλη τους. Το ίδιο φαινόμενο όμως δεν υπάρχει και στην Τέχνη ; Η Τέχνη για την Τέχνη ; Συμφωνώ να μπω στο Λαβύρινθο, όταν όμως φτάσω στο τέλος του διαδρόμου θέλω αυτό που θα δω να να αξίζει τον κόπο της περιπλάνησης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Βερμπαλισμός,
    ήπια σχιζοφρένεια,
    μεγαλομανία,
    δυσλεξία,
    εγωπάθεια,
    ή κοινή βλακεία;

    Ιδού ένα παράδειγμα:

    Υ.Σ Η διανομή των σχετικών εγγράφων σε 9 τμηματικά αρχεία , γίνεται για αιτίες δυνατότητος μελέτης των εγγράφων και από παλαιότερων σχεδιάσεων και κατασκευών ηλεκτρονικούς υπολογιστές και για αιτίες μεγαλύτερης ταχύτητος έως ότου οι πληροφορίες φθάσουν σε αναγνώσιμη μορφή όπως και για σχετική προστασία από ιούς ηλεκτρονικών υπολογιστών,κτλ

    Πόλεμος για την καταστροφή της Νοημοσύνης

    Υ.Γ. Ο τύπος έχει γεμίσει όλα τα φόρα με το παραπάνω link, όπου να'ναι θα ανακαλύψει και τα blogs!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αφού, λοιπόν, η φωνοδότηση του γράμματος επαφίεται στην ενεστώσα ευθύνη του υποκειμένου της εκφοράς», νομίζω πως δικαιούμαι να ...φωνήσω (=κράξω) την αληt(h)εία που μασκαρεύεται σε αλήthεια.

    Υ.Γ. «...θα εντοπίσουμε σ’ αυτή την λακανική βαθμίδα του γράμματος, τζοϋσικά αναπλασμένη...» Τι πίνουν αυτοί οι τύποι; Πού θα βρω κι εγώ απ' αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. To link:
    pomo
    Είναι ενδιαφέρον η γεννήτρια παραγωγής μεταμοντέρνων κειμένων Postmodernism Generator παράγει κείμενα ακριβώς σαν του περιοδικού. Κανενός άλλου είδος κειμενο δεν θα μπορούσε να παραχθεί από τυχαία συνονθυλεύματα φράσεων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. "Τιμή του περιοδικού: 12€"

    ...να είναι οι εξ ανθρώπων επιστημόνων καθορισμένες ημερήσιες -επί της βάσεως των εικοσιτεσσάρων- ποσοστώσεις του χωροχρόνου τους!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θα μπορούσε και ο Σαλτάρω, πιστεύω, να εκδόσει παρόμοιο περιοδικό εύκολα.

    Τα 12 ευρώπουλα για 346 σελίδες
    βαρύγδουπης ασυναρτησίας είναι καλή τιμή. Ποιός είναι ο τόπος του Άλλου και τι είναι αυτό το Άλλου τελικά?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Antonios said...
    Γιατί η πρώτη (Gestalt) εντύπωση που είχα διαβάζοντας τον τίτλο ήταν "αλητεία"; :-D

    "Η φωνοδότηση του γράμματος επαφίεται στην ενεστώσα ευθύνη του υποκειμένου της εκφοράς"
    ----------------------------
    Παντως αυτου του ειδους οι ψαγμενες φιλοσοφικες εννοιες μου θυμιζουν τους διαφορους τσαρλατανους που μιλανε για ανθρωπινη αυρα, για θετικη ενεργεια, για φραπελιες και λοιπες κομπογιαννιτικες και ακρως αντιεπιστημονικες εννοιες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Δεν είναι σωστό ο μπέρδος να βλασταίνει τους σαρδάμπες στην θέα ενός βιβλίου που δεν καταλαβαίνει.

    Φρένστηλε!

    (συγνώμη, δεν άντεξα!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Με την ευκαιρία του ποστ ανεκάλυψα την ομοιότητα των λέξεων αλήθεια και αλητεία. Ενα h είναι η διαφορά, το οποίο σε πολλές περιπτώσεις δεν προφέρεται.

    Ας με συγχωρήσουν, αλλά αν η προσπάθειά τους είναι να μην είναι κατανοητοί, τους θεωρώ δήθεν.

    Τα θεωρώ πολύ decadence όλα αυτά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. Dormammu said...
    Ποιός είναι ο τόπος του Άλλου και τι είναι αυτό το Άλλου τελικά?

    ----------------------------------

    Λέτε να είναι το Allou Fun Park

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Μου θυμίζει λίγο την γλώσσα που χρησιμοποιούσαν οι πρώτοι σοσιαλιστές του ΠΑΣΟΚ. Εκείνο το συνδυασμό ψευτοκουλτούρας και ψευτοδιανόησης. Όταν πριν από κάποια χρόνια ο Γ. Λακόπουλος είχε γράψει το “Μυθιστόρημα του ΠΑΣΟΚ” στην εφημερίδα ΒΗΜΑ είχα κρατήσει την ακόλουθη φράση ως τον ορισμό της ασυναρτησίας
    “….Επισημαίνουμε την διαδοχική σύνδεση της συνείδησης και του αυθόρμητου από τον μαζικό χώρο, το πανεπιστήμιο, ως το ανώτερο επίπεδο συνείδησης μέσα στις παρατάξεις, είναι μία απόλυτη εξάρτηση της οργανωτική δόμησης από την πολιτική συγκυρία…..” (εισήγηση στην 1η Πανελλήνια Συνδιάσκεψη της ΠΑΣΠ το 1974). Νομίζω ότι πλέον μπροστά στο εισαγωγικό κείμενο του περιοδικού «αλήthεια» η πιο πάνω φράση είναι σαφέστατη και απόλυτα κατανοητή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Η διαλεκτικώς επαμφοτερίζουσα, και μερικώς αυτοανακλούμενη Καντιανή σας ρητορική, μετεωρισμένη ανάμεσα σε θεολογικοποιημένη εσωτερικότητα και επιστημονικοποιημένη στεγανότητα, μας αφήνει παγερά αδιάφορους κύριε Δήμου.

    Αδυνατείτε να κατανοήσετε το νόημα των κειμένων μας πράγμα που σας αποκλείει από την κάστα των ΠΔ (Πραγματικών Διανοούμενων).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Tην μεγάλη ζημιά την έχει κάνει ο Lacan. Από εκεί ξεκίνησε η θρησκεία της κρυπτικής γλώσσας.

    Και να σκεφθείτε ότι θεωρεί τον εαυτό του συνεχιστή και ερμηνευτή του Freud. Ο οποίος είναι διαυγέστατος στην σκέψη και στην γραφή του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. Αγαπητέ κ. Δήμου απαντήστε μου σας παρακαλώ

    1. Θυμάμαι καλά ότι ο πολύς Στάθης Τσαγκαρουσιάνος έγγραφε παρομοίου ύφους και περιεχομένου κείμενα στο μνημειώδες "Τέταρτο";

    2. Σε ποιά κατηγορία κατατάσσετε τα γραπτά του esthete κ.κ. Ζουράρι;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. Dimou said

    "Και να σκεφθείτε ότι θεωρεί τον εαυτό του συνεχιστή και ερμηνευτή του Freud. Ο οποίος είναι διαυγέστατος στην σκέψη και στην γραφή του"


    Πάει, θα μας κάψει ο θεός....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Antonios Liolios said...
    Αγαπητέ κ. Δήμου απαντήστε μου σας παρακαλώ

    -------------------------------

    Όχι ο Τσαγκαρουσιάνος στο Τέταρτο έκανε συνενετεύξεις - και δεν εχει γράψει ποτέ τέτοια κειμενα.

    Ο γαλλικής σχολής Ζουράρις φλερτάρει ενίοτε με αυτό το στυλ. προτιμά όμως τα μπινελίκια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. Κε Δήμου,

    Αν είναι δυνατόν, εσείς πια δεν σέβεστε τίποτε. Ούτε καν την πλέον προηγμένη διανόηση, έκφραση της οποίας αποτελεί το εν λόγω περιοδικό που, ως μάννα εξ ουρανού, ήρθε να ταΐσει την φιλοσοφική μας πείνα (με μόνο 12 ευρώ).

    Το σημερινό σας post πραγματικά με απογοήτευσε. Περίμενα από σας μεγαλύτερη εκτίμηση σε ανθρώπους που βρίσκονται τουλάχιστον 100 χρόνια μπροστά από την εποχή τους. Και που μπορούν, ήρεμα, να περιμένουν να τους δικαιώσει η ιστορία (τι κρίμα που, εν τω μεταξύ, όλοι μας θα 'χουμε προ πολλού εγκαταλείψει τον μάταιο αυτό και αφιλοσόφητο τόπο).

    Σας παρακαλώ λοιπόν θερμά να ανακαλέσετε τις κατηγορίες σας και να γράψετε, πάραυτα, ένα άκρως επαινετικό κείμενο. Είτε μπορείτε να καταλάβετε τις αλήthειες είτε όχι.

    Αλλιώς, υπάρχει πάντα ο φόβος ο Δημήτρις και η παρέα του να εγκαταλείψουν την άσπλαχνη αυτή χώρα και να μεταβούν στην Εσπερία, προκειμένου να μπορέσουν, ανενόχλητοι, να συνεχίσουν το θεάρεστο έργο τους, να φιλοσοφούν δηλαδή άνευ μαλακίας.

    Γεγονός που, σίγουρα, θα αποτελέσει αληθινή τραγωδία, τόσο για την ελληνική γλώσσα, όσο και για το έθνος μας. Το οποίο θα συνεχίσει, δυστυχώς, ακόμη και στα πλέον σοβαρά blogs, να φιλοκαλεί μετ' ευτελείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Η αλλιώς η τέχνη της παπαρολογίας, για να χρησιμοποιήσω ένα ’επιστημονικότερο’ όρο :)

    Δεν νομίζω πως είναι προνόμιο ή κατάρα μόνο της φιλοσοφίας, άλλωστε υπάρχουν μαθήματα σε πανεπιστήμια αφιερωμένα στο να χρησιμοποιείς ‘βαθυστόχαστες‘ εκφράσεις και όρους για να εντυπωσιάσεις τον ακροατή σου. Τέτοιο λόγο συναντάς παντού, και στην πολιτική (πολύδωρας πχ) και στην καθημερινή ζωή και στα blogs...

    Όταν συναντάω τέτοια κείμενα, κλείνω το βιβλίο ή τον browser.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. - Δημήτρις
    - της Δημήτριδος
    (να υποθέσω ότι έτσι κλίνεται;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. ND έφα

    Όχι ο Τσαγκαρουσιάνος στο Τέταρτο έκανε συνενετεύξεις - και δεν εχει γράψει ποτέ τέτοια κειμενα.


    Αν δεν μ' απατά η μνήμη μου, οι ερωτήσεις του είχαν την χροιά του absurd και μερικά από τα εισαγωγικά κείμενα του χρειαζόταν αρκετές αναγνώσεις για να κατανοηθεί το αυτονόητο. Αναρρωτιέμαι αν κανείς μπλόγκερ θυμάται καλύτερα από μένα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. Προφανώς το παρόν πόνημα αποτελεί άλλη μιά έξαρση των κουλτουριάρηδων...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Μάλλον την μεγάλη ζημιά μας την έχει κάνει η προσκόλληση μας στην γαλλική σχολή. Εξ ου και ο επάρατος πληθυντικός ευγενείας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. ένα σχόλιο αντίρρτησης πέρα από αρκετλη συμφωνία με το κείμενο.

    Το άρθρο του Σοκάλ κατ' αρχήν δεν 'χειροκροτήθηκε από όλους τους προοδευτικούς διανοούμενους των ΗΠΑ', απλώς δημοσιεύτηκε σε ένα περιδοικό κάποιας Χ κατηγορίας. Οι εκδότες του περιοδίκού παραδέχτηκαν κατόπιν εορτής βέβαια πως το άρθρο ήταν κακό, μα το δημοσίευσαν μόνο και μόνο λόγω της 'εγκυρότητας των προσώπων'. Αν λοιπόν λέει κάτι αυτό μάλλον έχει περισσότερο σχέση με την peer review process που πάσχει γενικότερα (και όχι μόνο στην φιλοσοφία).

    Από την άλλη κάνωντας αυτην την κίνηση ο Σοκάλ δεν είχε τίποτε να χάσει. Είτε δημοσιευόταν είτε όχι το άρθρο κερδισμένος θα ήταν χωρίς να κινδυνέψει η authority του. Το Intellectual Impostures από την άλλη (το έχω διαβάσει στην αγγλική μετάφραση) πέφτει στο σφάλμα να συμπαρρασύρει μαζί με τους Λακάν Deleuze κλπ) το γενικότερο πνέυμα της σύγχρονης διανόησης που αφορά στην επιστημολογία και την ιστορία της επιστήμης. Και εκεί τα πράγματα δεν είναι τόσο απλά όσο παρουσιάζονται από τον Σοκάλ.

    ευχαριστώ για τον χώρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Τι ειναι φιλοσοφια κ.Δημου?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Βέλτσος και Λαλιώτης (ο καθείς στο είδος του) είναι πάντως άξιοι συνεχιστές...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Και για τις υπόλοιπες ασθένειες;

    Ο δανεισμός και συγκερασμός ανάμεσα σε "disciplines" ή "perspectives" δεν είναι από μόνα τους κακό πράγμα. Είναι πιότερο θέμα ειλικρίνειας όπως είπατε.

    Στην ψυχολογία π.χ. οι meta-communicative ιδέες του R.D. Laing... που βρίσκουν εφαρμογή και σε άλλα πεδία πέραν εκείνου που ο "πρωτομάστορας" τις προόριζε -στο χώρο της ψυχολογίας αλλά και στην ανάλυση επικοινωνιών και ΜΜΕ.

    Μην φτάσουμε στο άλλο άκρο και δογματικά να διαχωρίζουμε "χωράφια" για να μπορούν οι διάφοροι "τσιφλικάδες" στους όποιους χώρους να κάνουν κουμάντο ανενόχλητοι και να εμπορεύονται με αποκλειστικότητα την "επιστήμη" τους . Τούτο εξυπηρετεί μόνο την διαιώνιση της δογματικότητας ή κάνω λάθος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Εαν διαβασει καποιος ενα βιβλιο η ενα περιοδικο μιας επιστημης πχ μαθηματικων η βιολογιας οχι εκλαικευμενο που απευθυνεται στους Μαθηματικους η Βιολογους θα καταλαβει τιποτα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Basileios Drolias εκ των υστέρων τι θα έλεγαν οι εκδότες; :)))
    Όσο για την υποδοχή του άρθρου - δεν έγινε ούτε μία αρνητική κριτική!

    Κι εγώ δεν συμφωνώ για τις θέσεις του Sokal - αλλά ασπάζομαι τις περισσότερες από τις αντιρρήσεις του.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Troll said...
    Τι ειναι φιλοσοφια κ.Δημου?

    ------------------------

    Σας παραπέμπω στα βιβλία μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. "δεν έγινε ούτε μία αρνητική κριτική!"

    ποιος διαβάζει όμως την πλειονότητα των άρθρων που δημοσιεύονται; Ως γνωστόν γράφουμε για να γράφουμε, δημοσιεύουμε για να δημοσιεύουμε (και στο κάτω κάτω στο βιογραφικό όλων μας μετράει ο αριθμός των δημοσιεύσεων. Ούτε οι αναφορές σε αυτές ούτε η ποιότητα τους...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Καλημέρα!
    Διαβάζοντας το σημερινό ποστ
    θυμήθηκα ένα ανέκδοτο:
    Πόσοι "φιλόσοφοι" χρειάζονται να αλλάξουν μια λάμπα?

    _ Μπλε!

    Και ακόμη ένα:
    Σε ένα μεγάλο δικηγορικό γραφείο πρωί πρωί συναντιούνται 2 μεγαλοδικηγόροι.
    -Καλημέρα λέει ο ένας
    Και ο άλλος απαντά: Τι εννοείς?

    Το "φιλόσοφοι" επίτηδες σε εισαγωγικά γιατί αναφέρεται σε συγκεκριμένη ομμάδα (αλοίμονο δεν είναι όλοι)


    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Kι αν η εκδοση του αλήthεια ειναι ενα ακομη "πειραμα Sokal";

    Στα σοβαρα τωρα:
    Συγκρινετε τα κειμενα
    του Freud με αυτα του Lacan
    ή τα κειμενα του Καστοριαδη με
    του Derrida για να δειτε που βρισκεται η "αλητhεια".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Σας παραπέμπω στα βιβλία μου...
    ------------------------------
    Εννοητε κ.Δημου οτι στα βιβλια σας εχετε δωσει ορισμο της Φιλοσοφιας η οτι με τα βιβλια σας εχετε παραγει φιλοσοφια?
    Θεωρω πολυ σημαντικη την απαντηση στο ερωτημα τι εστι φιλοσοφια για να ξερουμε γιατι μιλαμε πριν κανω τις παρατηρησεις μου στο κειμενο του ποστ σας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Να θυμίσω, η πρώτη διδάσκοντες την μπουρδολογική, πάλι εμείς οι αρχαίοι πρόγονοι θριαμβεύσαμε. Από όλους τους χιλιάδες μπουρδολόγους στην αρχαία Ελλάς, μόνον λίγοι είπαν κάτι αξιόλογο να τους θυμόμαστε, και αυτό όχι πάντα. Δεν ήταν η ρητορική το πιο σπουδαίο μάθημα επί χιλιάδες χρόνια, που ακόμα και σήμερα μας ταλαιπωρεί? Όπου δεν έχει σημασία τι λες, αλλά πως το λες, τι ακαταλαβίστικη γραμματική χρησιμοποιείς και τι λατινικές εκφράσεις κολλάς αν κάτι δεν κολλάει και δεν βγάζει νόημα. Και αν αυτό δεν πετύχει, τότε πετάς και ένα «μάθε εσύ πρώτα ορθογραφία, και μετά να μιλάς».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Νομίζω πως η φιλοσοφία ως ξεχωριστός κλάδος βουλιάζει εξ ορισμού στη μετριότητα. Ο "φιλόσοφος" σέρνεται πίσω από την ποίηση, αλλά επειδή αποτυγχάνει παταγωδώς να εκφραστεί ποιητικά, χρησιμοποιεί την επιστημονική μέθοδο ως άλλοθι. Ή μπορείς να το δεις και ανάποδα: επειδή η αποδεικτική του διαδικασία μπάζει νερά συνεχώς, τη μπολιάζει με ποιητικούς αφορισμούς για να ξελασπώσει. Μηδέν εις το πηλίκον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Φιλοσοφία προφανώς εννοούμε την αγάπη για τη γνώση. Την αναζήτηση της. Ανέκαθεν οι φιλόσοφοι ήταν ταυτισμένοι με την επιστήμη. Φιλοσοφία χωρίς επιστήμη δεν γίνεται. Όταν σε κάποια φάση της ιστορίας η επιστήμη ξέφυγε από τα όρια του απλού μυαλού, πολλοί δήθεν φιλόσοφοι δεν τα κατάφεραν να την ακολουθήσουν. Δεν κατάφεραν ποτέ να κατανοήσουν τα φιλοσοφικά συμπεράσματα του ντετερμινισμού, του αναγωγισμού, της σχετικότητας, της απροσδιοριστίας, της μη-πληρότητας. Και έτσι ακολούθησαν τον άλλο δρομο, τον ευκολο. Ταυτίστηκαν με την ποίηση. Και έστι έχουμε το σημερινό αποτέλεσμα. Μια κάστα ανθρώπων που θεωρεί ύψιστο ένα κουβά μπογιά σε ένα κανβά αλλά ποτέ δεν κατάφερε να καταλάβει την ομορφιά ενός αλγόριθμου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Και με όλα αυτά, το «διανοούμενος» έχει καταντήσει βρισιά. Αυτό δεν συμβαίνει μόνον στην ελληνική γλώσσα. Πουχού στα αγγλικά, το scientism είναι pejorative και όποιος σέβεται τον εαυτό του αρνείται μετά μανίας ότι είναι scientist. Τέλεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Την καλημέρα μου σε όλους τους φίλους του blog.To post μου έδωσε το ερέθισμα να σας μεταφέρω ειδήσεις απο το χώρο του..ακατάληπτου.
    Να με συγχωρεί ο γάτος που αποκλίνω απο την κεντρικό πυρήνα του post αλλά ως παλιός κάνω χρήση του δικαιώματος να γράφω ότι μου κατέβει.

    Οπως ξέρουν οι παλαιότεροι μία απο τις αγαπημένες μου ασχολίες είναι να σας καθιστώ κοινωνούς σημαντικών γεγονότων που λαμβάνουν χώρα στον τόπο μας και που για διαφορους λογους σε πολλούς απο εσάς περνούν απαρατήρητα.Ξέρετε φαντάζομαι όλοι τις έγκυρες εκπομπές διαλόγου που αόκνως προετοιμάζει και σερβίρει δις εβδομαδιαίως ο κος χαρδαβέλας.

    Χθες το βράδυ λοιπόν με αφορμή το αντεθνικό βιβλίο της ιστορίας άνοιξαν και πάλι οι πύλες του ανεξήγητου για να υποδεχθουν την..ανεξήγητη μορφή με την κωδική ονομασία παπαθεμελής.

    Η πρώην θεά της πασαρέλας και νύν μέλος της βουλής των ελλήνων κα κουντουρά αφού ομολόγησε ότι το μόνο που ξέρει απο ιστορία είναι αυτά που της έμαθαν οι παπούδες της στη συνέχεια κατακεραύνωσε το βιβλίο αφού όμως πρώτα δήλωσε ότι δεν το έχει διαβάσει.Κατέληξε λέγοντας ότι την ιστορία πρέπει να την γράφουν οι ιστορικοί τους οποίους πρέπει να εμπιστευόμαστε αλλά και αυτοί πρέπει να προσέχουν τι γράφουν και να μην καταχρώνται της εμπιστοσύνης μας.

    Ο εκπρόσωπος του λαος γεωργιάδης έκρινε ότι η στιγμη προσφέρεται για άγρα ψήφων, αλλά οι άλλοι το μυρίστηκαν και ξέσπασε καυγάς ο οποίος δυστυχώς δεν επεκτάθη.

    Στη συνέχεια πήρε το λόγο η κα πατουλίδου (για το βουλευτιλίκι ρε γαμώτο) η οποία συγκρατώντας με κόπο τα δάκρυά της για το κατάντημα της εκπαίδευσης κατακεραύνωσε το βιβλίο διότι ναι μέν έχει σε φωτογραφία την ίδια να δοξάζει την ελλάδα αλλά δεν έχει αντίστοιχη φωτογραφία της φανής χαλκιά και αναρωτήθηκε τι σκοπιμότητες κρύβει αυτή η μεθόδευση.Η κα πατουλίδου εξέφρασε επίσης σοβαρές ενστάσεις διότι απο το βιβλίο της ιστορίας απουσιάζουν ο σεφέρης και ο ελύτης που επίσης δοξασαν το έθνος.

    Τις εμβριθείς αναλύσεις διέκοπτε κάθε λίγο και λιγάκι ο κλειδοκράτορας της πύλης προβάλλοντας σποτάκια με αποσπάσματα αντεθνικού περιεχόμένου απο τα επίμαχα βιβλία.

    Ιστορικοί στο πάνελ δεν υπήρχαν διότι φράκαρε η πύλη του ανεξήγητου και δεν χωράγανε να περάσουν.Το σκάφος ολοκλήρωσε το διαστημικό του ταξίδι μετά τις δύο τα ξημερώματα αλλά δυστυχώς τα βλέφαρα μου διέκοψαν πολύ νωρίτερα την σύνδεση με το..υπερπέραν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Κύριε Δήμου,
    1. Το concept του ποστ με βρίσκει σύμφωνο.
    Αλλά:
    2. Η εντυπωσιοθηρία δεν περιορίζεται στη φιλοσοφία.
    3. Το φιλελεύθερο πνεύμα επιτρέπει και την διατύπωση παραληρημάτων. Τα καυτηριάζει -αν το θεωρεί σκόπιμο-, δεν αναμοχλεύει την έπαρση της άγνοιας. (4; Εκπίπτετε σε έναν ήπιας μορφής λαϊκισμό ή μου φαίνεται;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. troll
    οποιοσδήποτε γράφει βιβλία σε φιλοσοφικά θέματα, παράγει - με τον δικό του τρόπο - φιλοσοφία. Επίσης γράφοντας προϋποθέτει κάποιον ορισμό της φιλοσοφίας.

    Ναι έχω γράψει αρκετά βιβλία που κινούνται σε αυτόν το χώρο - θα τα βρήτε σε χωριστή κατηγορία στο site μου.

    Αλλά προσοχή: τα γραφόμενα στο περιοδικό αλήthεια δεν είναι απαραίτητα φιλοσοφικά. Είναι ένα μείγμα ψυχανάλυσης (κυρίως), τέχνης και φιλοσοφίας με ακαθόριστες διαχωριστικές γραμμές. Άλλωστε αν κατάλαβα καλά αυτή είναι μία από τις επιδιώξεις του περιοδικού.

    Επικίνδυνο εγχείρημα γιατί όταν η φιλοσοφία μετατρέπεται σε ανάλυση γίνεται ομίχλώδης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. ΣΟΦΟΝ ΤΟ ΣΑΦΕΣ

    Πρόκειται για μία διαρκή προσπάθεια δημιουργίας πνευματικών διαχωριστικών γραμμών. Όχι μόνο μεταξύ μορφωμένων και αγράμματων αλλά και μεταξύ μορφωμένων και πιο μορφωμένων.
    Προκαλεί εντύπωση όμως, διότι η απόπειρα εδώ και δεκαετίες έχει αποτύχει και το αξίωμα "Σοφόν το Σαφές" κυριαρχεί.
    Χαρακτηριστικές περιπτώσεις γλωσσικού εντυπωσιαμού και εν τέλει κενολογίας οι Βέλτσος, Ανδρεάδης, Γιανναράς, Μεταξόπουλος κά.

    Αλήθεια πόσο θα γελούσαν διαβάζοντας τα πονήματά τους, ο Καστοριάδης, ο Τσάτσος και βεβαίως ο δωρικός Ουμπέρτο Έκο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. mariosp

    αν λαϊκισμός είναι η ομολογία της ανικανότητάς μου να καταλάβω αυτά και άλλα κείμενα - τότε, ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Τους αφιέρωσα και γώ ένα post. Για όποιον ενδιαφέρεται...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Κύριε Δήμου,
    Ελπίζω, εντούτοις, να καταλάβατε τη δική μου διατύπωση: δεν αναφερόμουν στο κατανοήσιμο ή μη αυτών των κειμένων· φυσικά και είναι από δύσληπτα έως ακατανόητα. Τεχνηέντως, συχνά, ναι... Αναφερόμουν στην αναμόχλευση της «έπαρσης της άγνοιας». Δεν προσάπτω σε εσάς, φυσικά, «άγνοια». Αλλο σας προσάπτω (και με ερωτηματικό...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. mariosp
    μήπως γίνεστε κι εσείς δυσνόητος;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. ΚΟΙΝΩΝΙΑ ΔΕΞΙΟΤΕΡΑ ΤΗΣ ΔΕΞΙΑΣ

    Της Ρούλας Γεωργακοπούλου από ΤΑ ΝΕΑ

    Ο συγγραφέας, μια πραγματική αυθεντία της ιστορίας των ιδεών, επιτίθεται στον μεταμοντερνισμό επιχειρώντας να αποδείξει τη συμμετοχή των προπατόρων του στην ιδεολογική συγκρότηση του φασισμού.

    Η κατηγορία είναι βαριά και γίνεται ακόμη βαρύτερη από το βάρος της υπογραφής του Ρίτσαρντ Γουόλιν.

    «Οι μεταμοντέρνοι δεν προάγουν τις προτεραιότητες της Αριστεράς επειδή η προσέγγισή τους είναι κυρίως πολιτισμική. Τα ζητήματα της κοινωνικής δικαιοσύνης που απασχολούν παραδοσιακά την Αριστερά, έχουν παραμείνει εκτός του πεδίου των ενδιαφερόντων τους», προεξοφλεί από το εισαγωγικό κιόλας κεφάλαιο.

    Και στη συνέχεια αποδομεί τους μεταδομιστές και τους μεταμοντέρνους αποδίδοντας την αντι-διαφωτιστική πλεύση της γαλλικής διανόησης στη μελαγχολία που προκάλεσαν στη μεταπολεμική Αριστερά γεγονότα όπως ο πόλεμος στην Αλγερία, το γκωλικό καθεστώς και η αναλγησία του λεγόμενου υπαρκτού σοσιαλισμού.

    Καθηγητής σήμερα στο πανεπιστήμιο της πόλης της Νέας Υόρκης, ο Γουόλιν έγινε ευρέως γνωστός από τις δημοσιεύσεις του σχετικά με την επιρροή του Χάιντεγκερ στους Εβραίους μαθητές του, μεταξύ των οποίων η Χάνα Άρεντ και ο Χέρμπερτ Μαρκούζε. Πολιτικός αρθρογράφος και συγγραφέας πολλών βιβλίων για την ιστορία της σύγχρονης ευρωπαϊκής σκέψης και ιστορίας, ο Γουόλιν ξαναμπαίνει επικεφαλής του φιλοσοφικού διαλόγου με το παρόν βιβλίο του το οποίο εκδόθηκε το 2004 από το πανεπιστήμιο του Πρίνστον.

    Ο ανορθολογισμός

    Κανένας Ευρωπαίος, έστω και Βαλκάνιος, δεν δέχεται εύκολα την κριτική του πολιτισμού του από έναν φιλόσοφο του Νέου Κόσμου.

    Ο Βορειοαμερικανός Γουόλιν δεν είναι πάντως από αυτούς που παρακολουθούν τα ευρωπαϊκά σαν να είναι κομμάτι της φιλοσοφικής αρχαιολογίας. Ίσα ίσα, «τρίβεται» με το αντικείμενό του έργω και διανοία. Η καθηγητική θητεία του στο Ρaris Χ- Νanterre είναι η ελάχιστη, υπέρ αυτού, συνηγορία.

    Εκεί ίσως έπαθε το πρώτο σοκ παρατηρώντας την άτακτη υποχώρηση της κληρονομιάς του Διαφωτισμού και τη θρησκευτική ευλάβεια με την οποία τα παιδιά της νέας ευρωπαϊκής μπουρζουαζίας ορκίζονταν πλέον στο όνομα των κατεδαφιστών του, τον Ντεριντά, τον Φουκό, τον Λεβί Στρος, τον Ζορζ Μπατάιγ.

    Πιάνοντας το νήμα από την Ιστορία της τρέλας του Φουκώ και τον Λόγο περί της μεθόδου του Ντεριντά, ξηλώνει το πουλόβερ του ευρωπαϊκού ανορθολογισμού και επιχειρεί να αποδείξει ότι η Γηραιά Ήπειρος είναι φιλοσοφικά και πολιτικά γυμνή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Επίσης απ’ ΤΑ ΝΕΑ.

    Για τον Γουόλιν ο ισχυρισμός των μεταδομιστών ότι ο ορθός λόγος αποτελεί μηχανισμό καταπίεσης είναι, ως άποψη, εξίσου ένοχη με τις ναζιστικές προεκτάσεις των θέσεων του Νίτσε, τις βαλκανικού τύπου εθνοκαθάρσεις, την άνοδο του Λε Πεν αλλά και τον εμποτισμό της κρυστάλλινης φροϋδικής θεωρίας από τον μυστικισμό του Γιουνγκ ο οποίος, κατά τη γνώμη του Γουόλιν, οδήγησε την εφαρμοσμένη ψυχολογία στον χιτλερικό παγανισμό και στον απολίτικο χαβαλέ του σύγχρονου Νew Αge.

    Με κίνδυνο να γλιστρήσω στη βαρβαρότητα των γενικεύσεων, θα έλεγα ότι ο συγγραφέας καθίζει στο σκαμνί ολόκληρη τη μεταπολεμική ευρωπαϊκή διανόηση και δη τη γαλλική πανεπιστημιακή νομενκλατούρα, την πρώτη που έβαλε γαζάκι στον πλατωνικό λόγο και αντίλογο. Ο μεταδομιστής Ζαν Φρανσουά Λιοτάρ, επί παραδείγματι, ο οποίος υποστηρίζει ότι πίσω από κάθε αμοιβαία συμφωνία κρύβεται η βία, σύμφωνα με τον Γουόλιν δεν κάνει τίποτε άλλο από το να αντικαθιστά την απόδειξη με τη ρητορική, πράγμα εντελώς αντίθετο με τον ορθό λόγο και τις αρχές της δημοκρατίας.

    Ο συγγραφέας λογαριάζει τη μεταμοντέρνα θεωρία ως αντι-Διαφωτισμό και διαλύει την κοινή αντίληψη ότι ο μεταδομισμός και ο μεταμοντερνισμός αποτελούν κινήματα της Αριστεράς.

    Προς τούτο ξεμπροστιάζει τον πρόδρομο του μεταδομισμού Μορις Μπλανσό για την αρθρογραφία του σε αντισημιτικό περιοδικό του ΄30, εντοπίζει συγγένεια της νέας Αριστεράς με την αυτοαναφορική κουλτούρα του ναρκισσισμού και κατηγορεί τα μέλη του Κολεγίου της Κοινωνιολογίας, του Ζορζ Μπατάιγ συμπεριλαμβανομένου, σαν το αντίστοιχο του ναζιστικού Οrdensburgen, έτσι όπως έβλεπαν τους εαυτούς τους σαν τη μεσαιωνική Στρογγυλή Τράπεζα ή σαν ένα μοναστικό τάγμα έτοιμο να πιάσει τον ταύρο από τα κέρατα όταν θα είχαν ωριμάσει οι συνθήκες. Από την κριτική του Γουόλιν δεν γλιτώνει ούτε το καμάρι της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας Χανς Γκάνταμερ, ο οποίος θεωρείται από τον συγγραφέα του βιβλίου επιρρεπής στη μεταμοντέρνα απόρριψη της αντικειμενικής αλήθειας λόγω της αντίθεσής του προς την οικουμενικότητα της καντιανής ηθικής.

    Δεν ξέρω αν αυτό το βιβλίο γίνει η αφορμή να ξανακλάψει ο Νίτσε και να χαμογελάσει επιτέλους ο κατακαημένος Έγελος, ξέρω όμως ότι για τον φιλοσοφικά ανειδίκευτο αναγνώστη το παρόν είναι ό,τι πρέπει για να γνωρίσει τον αμερικανικό πραγματισμό και ενδεχομένως να απενοχοποιήσει τους ενδοιασμούς του απέναντι σε ιδέες και πράγματα που έχουν αρχίσει να χάνουν τη γοητεία τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ναι, γίνομαι. Τεχνηέντως :-)
    Και για λόγους ευκόλως κατανοήσιμους...
    Εν πάση περιπτώσει, πάσο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Το βιβλίο του Richard Wolin "Η γοητεία του ανορθολογισμού" κυκλοφορεί στα ελληνικά σε μετάφραση Μαρίας Φιλιππακοπούλου, απ' τις εκδόσεις ΠΟΛΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Να ξεκαθαρίσω κάτι: η φιλοσοφία δεν ήταν ποτέ εύκολη υπόθεση και δεν θα μπορούσε να ήταν μια και το αντικείμενό της είναι τόσο σύνθετο και βαθύ.

    Και σαφώς παίζει ρόλο το ύφος: εξίσου σημαντικοί φιλόσοφοι είναι προσπελάσιμοι (Πλάτων, Σοπενάουερ, Νίτσε) και άλλοι πιο δύσβατοι (Πλωτίνος, Καντ, Έγελος, Χάιντεγκερ).

    Αλλά όλοι με κάποια μελέτη και προπαίδεια γίνονται κάποτε κατανοητοί.

    Οι μεταμοντέρνοι δεν γίνονται διότι θεωρούν την αμφισημία και την ερμητικότητα των κειμένων ως προϋπόθεση για την εγκυρότητά τους - ουσιαστικά την επιζητούν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. "ΝΔ
    Οι πρωτεργάτες της καταλαβαίνουν πως η επιστήμη έχει πια έμπρακτα ανατρέψει όλα τα φιλοσοφικά παραδείγματα, όλα τα μοντέλα της παραδοσιακής σκέψης. Ενώ αυτοί παίζουν με τις λέξεις, οι επιστήμονες παράγουν ουσιαστική γνώση, τελειοποιούν μεθόδους και αλλάζουν την ζωή των ανθρώπων όπως καμία θεωρία δεν το κατάφερε ως τώρα. Οι φιλόσοφοι, συνειδητοποιώντας την μειονεξία τους, δανείζονται όρους και
    έννοιες από τις θετικές επιστήμες, προκειμένου με αυτούς να χρυσώσουν το ξεθωριασμένο οικόσημο της φιλοσοφίας – και γελοιοποιούνται σαν νεόπλουτοι χωριάτες. Δεν αρκεί η εξωτερική μίμηση, εδώ χρειάζεται μία ριζική αναθεώρηση. Η νέα φιλοσοφία ή θα είναι ΚΑΙ επιστημονική – η δεν θα είναι φιλοσοφία..........................

    Με καλύπτει απολύτως!!!

    Κάτι που σε κερδίζει στο Αμερικάνικο σύστημα εκπαίδευσης αλλά και κουλτούρας είναι η απλότητα (ΟΧΙ απλούστευση) και η αμεσότητα, χωρίς να χάνεται η ουσία και το νόημα.
    Δέστε την διαμάχη που έχει ξεσπάσει σε φιλοσοφικό-επιστημονικό επίπεδο άνάμεσα στους μεταμοντέρνους φιλοσόφους και τους νευρο-μοριακούς βιολόγους για τα θέματα της αιτιοκρατίας και της ελεύθερης βούλησης για παράδειγμα. Μόνο από Αμερικανικής σχολής φιλοσόφους μπορείς να ακούσεις κάτι που μπορεί να σταθεί με βαση τον ορθό λόγο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. Τελευταία παρέκβασις:
    Η Φύση είναι αμφίσημη;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. mariosp said...
    Τελευταία παρέκβασις:
    Η Φύση είναι αμφίσημη;

    -------------------------------

    Τότε, φίλτατε οπαδέ του Κράτη (ή μήπως του Γοργία), δεν μπορούμε να πούμε τίποτα - διότι όλα θα είναι αυτό που είναι και το αντίθετό του.

    Ο Κράτης είχε πάψει να μιλάει - έδειχνε μόνο με το δάχτυλο. Ο συνεπέστερος μεταμοντέρνος...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Αποδεκτό! Πάω στο γκουγκλ να βρω αβαταρ-δάκτυλο...
    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. @troll
    Εαν διαβασει καποιος ενα βιβλιο η ενα περιοδικο μιας επιστημης πχ μαθηματικων η βιολογιας οχι εκλαικευμενο που απευθυνεται στους Μαθηματικους η Βιολογους θα καταλαβει τιποτα? .............

    Ολα τα πράγματα θέλουν κάποια παιδεία. Γι αυτό πηγαίνουμε και στους δασκάλους!!!
    Εκτός αν πιστεύετε στην επιφοίτηση

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. Έχω την αίσθηση, πως πολύ, περίπλοκα και αμφίσημα μιλά όποιος δεν ξέρει τι ακριβώς εννοεί. Αν θες να παρουσιάσεις την υπαρκτή αμφισημία ενός πράγματος, μπορείς κι αυτό να το κάνεις αναλυτικά και με απλά λόγια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. @ ΝΔ

    παλαιότερα είχε εμφανισθεί και ένα site με εκατοντάδες φράσεις "ξύλινης" πολιτικής γλώσσας που μπορούσαν να φτιάξουν με τυχαία σειρά μια ολόκληρη ομιλία σε στυλ Τσοχατζόπουλου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. @troll
    Εαν διαβασει καποιος ενα βιβλιο η ενα περιοδικο μιας επιστημης πχ μαθηματικων η βιολογιας οχι εκλαικευμενο που απευθυνεται στους Μαθηματικους η Βιολογους θα καταλαβει τιποτα? .............

    Ο βιολόγος θα καταλάβει... Σε αντίθεση με το αλήthεια που ούτε και ο φιλόσοφος καταλαμβαίνει. Αμφιβάλλω αν καταλαμβαίνει και ο ίδιος που το έγραψε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Λόγω του θέματος ανεστάλη η moderation?
    Αναμένονται σαλταρισμένα σχόλια?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. Το τραγικό με το μεταμοντέρνο είναι ότι έχει κάνει καραμέλα στη βαση του την Αρχή της απροσδιοριστίας. ¨Ετσι επικαλείται έναν Επιστημονικό Πνευματικό άθλο για να κατακεραυνώσει ή αν θέλετε να θεμελιώσει την αμφησημία. Αμ έλα μου που μάλλον δεν κατάλαβαίνουν τα όρια της τυχαιότητας (όπως πολλοί άλλοι δεν αντιλαμβάνονται τα όρια του αναγκαίου).
    Όπως αναφέρεται στο ποστ "Όλοι δανείζονται αυθαίρετα λέξεις και όρους από τον χώρο των επιστημών¨"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Ρώτησα σε ένα ποστ μου, τι μπορεί να σημαίνουν τα παπούτσια στα όνειρα. Κάποιος μου έγραψε μεταξύ άλλων, πως "...το συμβολικό είναι το πεδίο της ριζικής ετερότητας, οπότε και το ασυνείδητο είναι ο λόγος του μεγάλου Άλλου"...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. ειλικρινά λυπάμαι, γιατί, έχοντας υπερμετροπία, κουράστηκαν τα μάτια μου για να κατανοήσω...

    λυπάμαι... ίσως εγώ δεν μπορώ να καταλάβω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. Να τι κάνει η αγαμία στους ανθρώπους

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Εκείνο που με μάθανε οι εξ Εσπερίας δάσκαλοι μου ήταν ότι
    ΟΣΟ ΠΙΟ ΚΑΛΑ ΓΝΩΡΙΖΕΙΣ ΚΑΤΙ ΤΟΣΟ ΠΙΟ ΑΠΛΑ ΜΠΟΡΕΙΣ ΝΑ ΤΟ ΜΕΤΑΔΩΣΕΙΣ, ΝΑ ΤΟ ΠΕΙΣ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟ ΓΡΑΨΕΙΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Σχετικά με τον λαϊκισμό του γάτου, θυμίζω ότι αυτά που γράφει δεν τα ανακάλυψε τώρα, ούτε τα γράφει για πρώτη φορά.Αντιγράφω απο το ημερολόγιο του καύσωνα:
    Δυσνόητα κειμενα.Νομιζω πως ειναι γνωρισμα του καιρου μας.Αυτοι που τα θαυμαζουν εχουν καταλαβει λιγοτερα απο σενα που ρωτας.Και κανενας δεν τολμαει να φωναξει:ο βασιλιας ειναι ξεβρακωτος!
    Φταινε και οι δημοσιογραφοι.Οσο λιγωτερο κατανοουν τοσο περισσοτερο επαινουν και προβαλλουν.(Πως αλλιως θα δειξουν μορφωμενοι!).Κι επειδη αυτοι διαμορφωνουν την κοινη γνωμη (οχι βεβαια οι κριτικοι αλλα οι ρεπορτερ) το δυσνοητο βασιλευει.
    Οποιος εχει εστω και λιγο ασχοληθει με σημαντικα κειμενα ξερει οτι οι μεγαλοι στοχαστες γραφουν με σαφηνεια και απλοτητα.Σιγουρα δεν μπορει να τους καταλαβει ο καθενας χρειαζεται προπαίδεια.
    Αλλη ομως η δυσκολια που προκυπτει απο το θεμα-αυτη ειναι αναγκαια-κι αλλη εκεινη που οφειλεται σε ατελη σκεψη η ασαφη διατυπωση.Η δευτερη ειναι περιττη.
    Γι αυτη την περιττη δυσκολια μιλαω.Που δυσχεραινει την επικοινωνια και το διαλογο.Που εχει βοηθησει να δημιουργηθουν ολοκληρες σχολες σκεψης βασισμενες στην ασαφεια και τη σκοτεινοτητα.
    Προσωπικα δεν ειμαι πια διατεθειμενος να ανεχθω την διανοητικη μουντζουρα.Αρκετες πολυτιμες ωρες εχω χασει προσπαθωντας να καταλαβω αν υπαρχει κατι να καταλαβω.Τωρα δινω στον καθε συγγραφεα μια ευκαιρια να με πεισει αν ομως δω πως μπερδευεται μεσα στις λεξεις του και με οδηγει σε αδιεξοδα μονοπατια κλεινω το βιβλιο.Δεν υπαρχει τιποτα το σημαντικο που να μην μπορει να ειπωθει με λιγα και απλα λογια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Meta το post τι;

    Έζησε ποτέ κανείς το μοντέρνο για να μπορεί να μιλήσει και για το μεταμοντέρνο;

    Μόλις τώρα Κκ βγαίνουμε από τον Μεσαίωνα. Ποιός ορθός λόγος; Πλαγιοκοπήσεις καταλήγουν τα επιχειρήματα ΟΛΩΝ.

    Για μένα όλη η φιλοσοφία μα και η τέχνη σταματά στο ζήτημα της αιτιοκρατίας και της ελεύθερης βούλησης που έθεσε πριν ο tassos georgakopoulos. Έτσι, μ' ενδιαφέρουν μόνο προσωπικές προτάσεις (υποκειμενικές δηλαδή) από ανθρώπους ΖΩΝΤΑΝΟΥς που μιλάνε μόνο για πράγματα που έχουν ζήσει-βιώσει. ΆΝΘΡΩΠΟΙ που και ακόμα και όταν μιλάνε για το άγνωστο δεν έχουν ΎΦΟς ΑΠΟΚΑΛΥΨΗς αλλά το ύφος ΠΑΣΧΟΝΤΑ/ΖΩΝΤΑΝΟΥ/ΔΡΩΝΤΑ ανθρώπου.

    Ένα μυθιστόρημα με ήρωα τον ΘΕΟ θα ήταν μια αποτυχία. Μυθο -ιστορίες όμως με πρωταγωνιστή την αγωνία του θνήσκοντα ανθρώπου απέναντι στο άγνωστο έχουν σημειώσει τεράστιες επιτυχίες.

    Συνέλθετε. Ακόμα ζούμε τον καιρό της Θρησκείας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Προσοχή: Δεν πρέπει να συγχέουμε τον λεκτικό εντυπωσιασμό των "καθηγητάδων" με τον ασυνάρτητο πολιτικό λόγο.

    Η δεύτερη περίπτωση έχει βαθιές ρίζες, όπως για παράδειγμα τη σύγκρουση "σπουδάζουσας" και "εργατών" στην πάλαι ποτέ κραταιά ΚΝΕ. Που οδήγησε σε μία μάλλον αστεία σύνθεση πολιτικών όρων, την οποία στη συνέχεια μιμήθηκε και το μαρξίζον ΠΑΣΟΚ (βλέπε Τσοχατζόπουλος, Σκανδαλίδης, Λαλιώτης κά). Εξίσου κωμική ήταν η απόπειρα της ΟΝΝΕΔ κάποτε (1977) να συνθέσει πολιτικό λόγο, ενώ χαρακτηριστικότερο σημείο πολιτικής σύγχυσης είναι το εφεύρημα του όρου "ριζοσπαστικός φιλελευθερισμός"
    που φιγουράρει στο ιδρυτικό καταστατικό της ΝΔ και τον οποίο ακόμη και σήμερα ουδείς μπορεί να εξηγήσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. @synas
    Ρώτησα σε ένα ποστ μου, τι μπορεί να σημαίνουν τα παπούτσια στα όνειρα. Κάποιος μου έγραψε μεταξύ άλλων, πως "...το συμβολικό είναι το πεδίο της ριζικής ετερότητας, οπότε και το ασυνείδητο είναι ο λόγος του μεγάλου Άλλου"...

    ...........................

    Και εσύ έπρεπε να του απαντήσεις ότι εμείς είμαστε οι άλλοι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. "Φαντάζομε κάτι τέτοια κείμενα απέδειξαν πέραν πάσης αμφιβολίας ότι τα … έθνη είναι φαντάσματα της άρρωστης νόησης μου λολ"

    Όχι, για την ακρίβεια το έχουν αποδείξει επιστημονικά κείμενα.

    Λίγα πράγματα φτάνουν την εθνικιστική μυθολογία σε βερμπαλισμούς και κούφιους ισχυρισμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. @tassos georgakopoulos

    Του απάντησα, καλά, θα πάω τότε να ρωτήσω τον άλλον, μπας και καταλάβω... Μάλλον όμως διακατεχόμαστε από την έπαρση της άγνοιας...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. tassos georgakopoulos
    ...Εκτός αν πιστεύετε στην επιφοίτηση
    ---------------------------------------------------------
    Θα την πιστεψω αν την "δω" :-))


    Pak
    ---------------
    Ελπιζω να το διαβασατε το περιοδικο(εγω οχι, γιαυτο και δεν το κρινω)
    Αλλα αν κρινουμε το οτι το περιοδικο "Είναι ένα μείγμα ψυχανάλυσης (κυρίως), τέχνης και φιλοσοφίας με ακαθόριστες διαχωριστικές γραμμές." δεν βλεπω το μεμπτο να μην μπορει να το "καταλαβει" κανεις, ακομα και ο ιδιος ο δημιουργος του κειμενου.
    Αν το περιοδικο αποτελεσε τον βατηρα για να κουβεντιασουμε το θεμα "Επιστημη εναντιον φιλοσοφιας και φιλοσοφια εναντιον επιστημης " δεκτον..και θα επανελθω για να υποστηριζω τους φιλοσοφους ως τριτος αφου τιποτα απο τα δυο δεν ειμαι!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. mariosp
    η "αμφισημία της φύσης" (σωστότερα των παραστάσεών μας για την φύση) δεν εμπόδισε την επιστήμη να φτάσει σε λαμπρά συμπεράσματα και επιτεύγματα και την τεχνολογία να αλλάξει τον κόσμο.

    Όλοι αυτοί που αναμασούν τα περί απροσδιοριστίας και κβαντομηχανικής - απλώς δεν έχουν κατάλαβει περί τίνος πρόκειται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Μα καλά δεν καταλάβατε τίποτα από το έντυπο. Δηλαδή δεν ψυχανεμιστήκατε ούτε το κρυφό μήνυμα; Μα καλά τόση διανόηση τζάμπα; Τόσο διάβασμα, τόση μελέτη, στράφι;;;

    Αliθia δεν το βλέπετε; Μα σας γελάει!

    Είναι ηλίου φαεινότερο αγαπητοί φίλοι ότι το όνομα του έντυπου παραπέμπει στο νόημα. Δεν υπάρχει Αλήthεια. Δεν υφίσταται σου λέει ο «πνευματικός» ούτε στο λεξικό(!). Την αναζητούσε ο άνθρωπος τζοϋσικά αναπλασμένη (σε προϊδεάζει ότι δεν θα βρει άκρη) με th και ήταν άφαντη.

    Εν συνεχεία ένιωσε ότι έφταιγε η γραφή καθώς τη μέρα που ‘γραφε (με τα πόδια) έκανε κρύο και του είχαν αποκρυσταλλωθεί. Μετά άρχισε να σκέπτεται τις τζοϋσικές φωνητικές συμβάσεις και κατέληξε ότι δεν το πάει το γράμμα και ότι αυτό είναι δική του ευθύνη. O αναγνώστης απλώς παρακολουθεί το ταξίδι της συντακτικής ομάδας προς την «αλήθεια». Καταλάβατε; Τόσο απλό…

    Και τώρα σας αφήνω, πάω να πάρω ένα laxatol

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. @troll
    Θα την πιστεψω αν την "δω"
    ..............................

    Μα αν δεις δεν χρειάζεται να πιστευεις, ενώ πιστεύεις όσο δεν βλέπεις.

    Ελπιζω να το διαβασατε το περιοδικο
    .........................
    Δεν χρειάζεται! Μια φορά στη ζωή σου να διαβάσεις Derrida και θα με θυμηθείς

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Proinos
    Η mοderation βγήκε διότι κατά καιρούς ήμουν στο δρόμο και δεν ήθελα να κόψω τη ροή της συζήτησης. Θα ξαναμπεί...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Αυτό το παραμυθάκι του Αντερσεν, με την φορεσιά του βασιλιά, που ήταν τόσο υπέροχη και καταπληκτική, που κανείς δεν μπορούσε να την δει... και τελικά ο Βασιλιάς δεν φορούσε την υπέροχη φορεσιά, απλώς ήταν γυμνός... Πόση σοφία κρύβει!!!

    Κάποιοι ψάχνουν άλλοθι για να θεωρούν τον εαυτό τους υπεράνω και βασίζονται στην αφέλεια των υπολοίπων!

    ...Στην χώρα του "ό,τι δηλώσεις είσαι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. Πρόβλημα

    Περπατάω στο δρόμο πηγαίνοντας σε συγκεκριμένο προορισμό κια πέφτει μια γλάστρα στο κεφάλι μου κια με αφήνει στον τόπο.
    Έγιναν στην τύχη όλα αυτά ή είχαν κάποια αιτία?

    Ρωτήστε τους φιλοσόφους της Γαλλικής Σχολής για να δούμε τι θα σας πουνε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Kαλημέρα!

    Γύρισα τη νύχτα ή μάλλον τα ξημερώματα (μετά από δίωρη καθυστέρηση της πτήσης μου) και νυστάζω...

    Μάλλον δεν φταίει η νύστα μου, καταλαβαίνω (συνήθως) τί λένε τα κείμενα αυτού του τύπου, απλώς δεν συμφωνώ με την συγκεκριμένη αντίληψη για την επικοινωνία.

    Αν κανείς έχει τον χρόνο, είναι ενδιαφέρον πείραμα η μεταγραφή τέτοιων κειμένων σε "απλά" ελληνικά ή αγγλικά (ιδίως τα αγγλικά δεν βοηθούν το "σκοτισμένο" ύφος και τις περίπλοκες διατυπώσεις).

    Θα επανέλθω, ελπίζω, αργότερα.

    :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Έριξα κι εγώ μια ματιά στο περιοδικό αλλά ομολογώ πως δεν κατάλαβα και πολλά,τουλάχιστον από την πρώτη,γρήγορη ανάγνωση.
    Πραγματικά,"τι θέλει να πει ο ποιητής;" - αναρωτήθηκα,και,κυρίως,σε ποιους ακριβώς απευθύνεται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. @tassos georgakopoulos said...

    Πρόβλημα

    Περπατάω στο δρόμο πηγαίνοντας σε συγκεκριμένο προορισμό κια πέφτει μια γλάστρα στο κεφάλι μου κια με αφήνει στον τόπο.
    Έγιναν στην τύχη όλα αυτά ή είχαν κάποια αιτία?

    Ρωτήστε τους φιλοσόφους της Γαλλικής Σχολής για να δούμε τι θα σας πουνε.

    --------------------------------

    Είναι μάταιη προς το παρόν μια απάντηση σε αυτό το δίλημμα. Δεν υπάρχει λύση.

    γΙΑΤΊ Η ΖΩΉ ΜΠΟΡΕΊ ΝΑ ΚΆΝΕΙ ΚΥΚΛΟΥς...

    ...ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΤΡΟΠΟΣ ΟΜΩς ΝΑ ΕΠΙΣΤΡΕΨΟΥΜΕ ΣΤΟ ΣΗΜΕΙΟ ΑΠ’ ΟΠΟΥ ΞΕΚΙΝΗΣΑΜΕ για κανέναν μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Για να κάνω και ένα σχόλιο επι του θέματος θα πώ ότι κατά την άποψή μου το δυσνόητο κείμενο είναι κόλαφος για τον συγγραφέα και όχι για τον αναγνώστη.

    Εαν θέλεις να επικοινωνήσεις τις απόψεις σου η ακόμη χειρότερα εάν θέλεις να κάνεις το δάσκαλο στους άλλους και όχι απλώς τον έξυπνο, οφείλεις να είσαι σαφής και κατανοητός.

    Παρότι δεν συμπαθώ ιδιαίτερα τους πατέρες της εκκλησίας δεν μπορώ παρά να συμφωνήσω με τον απόστολο παύλο όταν στην προς κορινθίους επιστολή, τους προτρέπει να είναι σαφείς:

    Εάν μη εύσημον λόγον δώτε, πώς γνωσθήσεται το λαλούμενον;
    Εσεσθε γαρ εις αέρα λαλούντες.


    (Αν τα λόγια σας δεν είναι ευκολονόητα, πώς θα γίνει γνωστό αυτό που λέτε; Θα μιλάτε στον αέρα)

    Και βέβαια πολλοί επιλέγουν να είναι δυσνόητοι όχι γιατί δεν μπορούν να πουν με απλά λόγια αυτά που σκέφτονται αλλά γιατί έτσι νοιώθουν ανώτεροι.Γράφει ο richard Mansfield:

    A bad teacher overwhelms you with too much detail,too many ideas all at once, and too little time to absorb them.I think it makes them somehow fell superior.They feel fast because you're so slow.i don't know about you but i'm not permanently slow.However learning new things requires a bit of sensible pacing.And i certainly don't respond well to that snarky superiority with which poor teachers try to make their students feel inferior.

    Υ.Γ.Ο Mansfield είναι συγγραφέας βιβλίων πληροφορικής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. @ihadafarminafrica

    Ναι αλλά οι Ντεριντάδες τι θα πούνε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Γάτε,

    Γι αυτό σε αγαπάμε, το 'χω γράψει πολλές φορές, ευκαιρία να το ξανατονίσω.
    Ο τρόπος που εκφράζεσαι, είναι πάντα μοναδικός και κατανοητός, όσο περίπλοκο και σύνθετο αν είναι το θέμα.

    Υ.Γ. Τουλάχιστον γιά όσους από μάς ακολουθήσαμε θετικές σπουδές και δεν έχουμε ασχοληθεί με την φιλοσοφία βαθύτερα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. tassos georgakopoulos said...
    @ihadafarminafrica

    Ναι αλλά οι Ντεριντάδες τι θα πούνε?

    -----------------------

    Ντιριντάχτα!!!

    ΔΗΛΑΔΗ:

    θα σου πούνε αυτό που ξέρεις ήδη - ότι δεν ξέρεις τίποτα δηλαδή - με ένα δύσκολο συντακτικό το οποίο θα ανακυκλώνει τεχνηέντως όλα τα προηγηθέντα.

    :-))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. @ihadafarminafrica

    Το πιο ωραίο που διάβασα σε κάποιο βιβλίο, που δεν μπορώ να ανακαλέσω στην μνημη μου αυτή τη στιγμή, για το μεταμοντέρνο είναι ότι είναι ένα μοντέρνο light.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. Antonios said...
    Γιατί η πρώτη (Gestalt) εντύπωση που είχα διαβάζοντας τον τίτλο ήταν "αλητεία";

    Καθώς φαίνεται ο Antonios αντελήφθη πολύ περισσότερα από σας κ. Δήμου.
    Για τους μεταμοντέρνους φιλοσόφους η Αλήθεια είναι σχετική. Για το περιοδικό Αληthεια συνεπώς «Η φωνοδότηση του γράμματος (th) επαφίεται στην ενεστώσα ευθύνη του υποκειμένου της εκφοράς (sujet de l’ énonciation)».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. tassos georgakopoulos said...
    Ντιριντάχτα!!!
    χα χα χα χα!!

    ----------------------

    Οι φίλοι μου στην Γαλλία ακόμα γελάνε. Βέβαια δεν το αποκωδικοποίησαν εντελώς διότι δεν είχαν το πολιστισμικό υπόβαθρο αλλά όταν τους το τραγούδησα τους έμεινε!!!

    :-))))

    Η αλήθεια είναι πως οι αυτόχθονες Γάλλοι με μίσησαν. Οι άλλοι που αντιλήφθηκαν το χιούμορ είναι αλλοδαποί διαφόρων εθνικοτήτων που ζούν ο καθένας για τον λόγο του στο interface της Γαλλικής Δημοκρατίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. bourchas
    ναι αλλά χωρίς την εκφώνηση του φθόγγου "th" η αλήthεια γίνεται Αληεια...

    ...και το θέμα είναι: τι ψάρια πιάνει;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Οι ανθρωποι απευθυνονται σε ειδικευμενο κοινο και οχι στο general public. Εξου και η ορολογια. Στο κατω κατω δεν υποχρεωνουν κανενα να αγορασει το περιοδικο.
    Για διαβαστε και σεις οι θετικοι λιγο το Physical Review και πεστε μου αν καταλαβαινετε τιποτα.
    Ειναι λιγο προκρουστια η λογικη σας και γι αυτο καπως αποκρουστικη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Ας μην kοροϊδεύουμε τον Derrida - είναι ενδιαφέρων στοχαστής. Στα τελευταία του μάλιστα βιβλία, τα οποία είναι διαλογικά (συνεντεύξεις, συζητησεις, κλπ.), αναγκάστηκε (λόγω διαλόγου) να εκφραστεί πιο καθαρά. Αν κάποιος θέλει να τον μελετήσει θα του συνιστούσα να αρχίσει από αυτά.

    Οι χειρότεροι είναι οι έλληνες μαθητές του Derrida και του Lacan. Γράφουν πολύ πιο δυσνόητα από τους δασκάλους τους, ενώ στην πράξη δεν προσθέτουν τίποτα.

    Μερικοί διαφέγουν προς άλλες κατευθύνσεις. Π. χ. ο Βέλτσος άρχισε να γράφει ποιήματα - και είναι πολύ πιο αξιόλογος ως ποιητής από ότι ως στοχαστής.

    Το παιχνίδι με την γλώσσα που βαραίνει την σκέψη, πλουτίζει την ποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. pepe said...
    Οι ανθρωποι απευθυνονται σε ειδικευμενο κοινο και οχι στο general public.

    Ειναι λιγο προκρουστια η λογικη σας και γι αυτο καπως αποκρουστικη.

    -------------------------------

    Συγγνώμη, νόμιζα πως ένας άνθρωπος με τις δικές μου σπουδές και γνώσεις, είναι "ειδικευμένο κοινό".

    Έχω συζητήσει και με καθηγητές Πανεπιστημιου της Ψυχιατρικής και μου ομολόγησαν πως δεν καταλαβαίνουν λέξη.

    Πάνω και από εμάς, λοιπόν;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Κατά γενικήν ομολογία οι κοινωνικές επιστήμες είναι ουραγός της λογοτεχνίας. Επί παραδείγματι, αυτά που η λογοτεχνία είπε με το δικό της τρόπο (δηλαδή κυριολεκτώντας) για την ψυχολογία των ανθρώπων που βρίσκονται σε συγκεκριμένες κοινωνικές συνθήκες και υπό την επήρεια δεδομένων κινήτρων (δες τη ρωσική σχολή του ύστερου 19ου αιώνα), προσπάθησε να τα κωδικοποιήσει (μετωνυμία) η Ψυχολογία πολυ αργότερα. Μήπως οι Σταντάλ, ο Μπαλζάk και Φλωμπέρ δεν έδωσαν με τον τρόπο τους τις δικές του "κοινωνιολογικές πραγματείες" για την Γαλλία της εποχής;

    Δεν είναι λοιπόν τυχαίο το γεγονός ότι οι κοινωνικοί επιστήμονες "ζηλεύουν" τους εμπνευσμένους και αειθαλείς μυθιστοριογράφους. Μοχθούν προκειμένου να καταγράψουν, δηλαδή να κωδικοποιήσουν το αχανές "κοινωνικό υλικό", να το υποτάξουν στις βεμπεριανές στοχεύσεις περί ιδεοτύπου, να το "αποκαλύψουν".

    Εν πάση περιπτώσει, η μεγάλη παραγωγή (προβολή) πρωτογενούς κοινωνιολογικού υλικού δεν βρίσκεται στα μάτια του μέσου κοινού θνητού, αλλά πρωτίστως στη σμίλη (οξυδέρκεια) ευφυών λογοτεχνών. Οι κοινωνικοί επιστήμονες συνήθως επιχειρούν να "συσκευάσουν" αυτό το υλικό μέσα σε "ταξινομητικές μήτρες", όρους, λέξεις, φράσεις, προτάσεις κοκ, κατά τρόπον όμως συστηματικό, δηλαδή ούτε αυθαίρετο ούτε ασυνεπή και φυσικά ουχί εσκεμμένα ακατάληπτο.

    Εν ολίγοις η ορθόδοξη επιστήμη της κοινωνιολογίας δεν φλυαρεί, ούτε κατασκευάζει λέξεις δίχως κοινωνικό αντίκρισμα. Το θησαυροφυλάκιό της έχει αξία, εφόσον αντιστοιχεί στα κοινωνικά πράγματα.

    Υπάρχει όμως και η "φιλοσοφίζουσα" κοινωνιολογία (θα αποφύγω τις παραπομπές). Ξεκινάει από κάποιους της γαλλικής σχολής και της άποψης ότι "παραδοσική γλώσσα" (δηλαδή η βεμπεριανή μεθοδολογία) είναι περιορισμένων δυνατοτήτων. Υποστηρίζουν, πάνω κάτω, πως η απέραντη θάλασσα των νεοπαγών κοινωνικών συμπεριφορών ασφυκτικά στριμωγμένη στα πεπαλαιωμένα λεκτικά σχήματα.

    Ετσι καταφεύγουν στην εκούσια ασάφεια. Όπως ένα στίχος μπορεί να κρύβει πίσω του ολάκερα βιβλία, έτσι, ισχυρίζονται, και μια ποιητική μεταφορά ενταγμένη στην κοινωνιολογική μέθοδο βοηθάει να χαλιναγωγηθεί η άγνοιά μας για το σήμερα και η αδυναμία μας να το συλλάβουμε καθώς είμαστε μέσα στα πράγματα, μέρος των διαδικασιών που περιγράφουμε, και όχι στ΄ αλήθεια αντι-κειμενικοί παρατηρητές.

    Και εδώ προκύπτει το πρόβλημα: ενώ η διαδικασία επαλήθευσης-διάψευσης είναι σχετικά εύκολη στην νεωτερική επιστημονική (ορθολογική μέθοδο), στις μετανεωτερικές προσεγγίσεις δεν ισχύει. Δεν υπάρχει τρόπος να ελεχθεί ο ο "συμβολικός" επιστημονικός (;) λόγος των κοινωνιολόγων της μετανεωτερικότητας.

    Στα ελληνικά, ξέρω δυο φωνές που είναι κάπως μπολιασμένες από τη μέθοδο αυτή, αλλά την εφαρμόζουν με δημιουργική σύνεση. Τα εργα του Τσουκαλά "Το κράτος ως εξουσία και έθνος", το παλαιότερο "Είδωλα πολιτισμού" και ο "καημός του ενος" του Ράμφου (έχουν γερές «γαλλικές» καταβολές και οι δυο τους) αποτελούν φωτεινές εξαιρέσεις - άσχετα από το εάν σε ορισμένες περιπτώσεις επενδύουν υπερβολικά στην φαντασία του αναγνώστη.

    Θα κλείσω με κάτι που μου είχε πει εδώ και μήνες η Αντιγόνη: το πιο στοχαστικό και φιλοσοφικό κείμενο που είναι γραμμένο σε τόνο αφοριστικό αλλά με ύφος λιτό και κυριολεκτικά λογοτεχνικό (ουσιώδες), και που αποτελεί μια διαχρονικής αξίας σατιρική πραγματεία για τα ελληνικά ήθη, είναι "Η δυστυχία του να είσαι έλληνας". Αν την έγραφε ο Τσουκαλάς, ακόμα θα... έγραφε. Κι αν την επεξεργαζότανε ο Ράμφος, κανείς δεν θα την διάβαζε.


    Συγγνώμη για τη φλυαρία


    Καλό σας απόγευμα

    Κάπα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Κε Δήμου

    Η αποδόμηση είναι ένα σπουδαίο εργαλείο το ίδιο σημαντικό όπως και ο ορθός λόγος.

    Ο άνθρωπος τα έχει χρησιμοποιήσει πολλές φορές στην πορεία του.

    Το μοντέρνο και το μεταμοντέρνο έπαιξαν τον ιστορικό τους ρόλο το ίδιο όπως και η ΝΕΩΤΕΡΙΚΟΤΗΤΑ.

    ΠΑΜΕ ΓΙΑ ΛΛΛΑ!!!

    :-)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Σχόλιο εκτός θέματος,

    Γάτος και andy,

    Φιλοσοφημένοι αλλά και πολύ γρήγοροι.
    Αυτούς τους δύο γνωρίζω εγώ τουλάχιστον.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Φανταζομαι οι καθηγητες ψυχιατρικης δεν θα καταλαβαινουν, σωστα, και πολλα απο φιλοσοφια στο επιπεδο αυτο.
    Για σας δεν ξερω, οποτε παιρνω σαν δεδομενο πως ενας ειδικευμενος στη συγχρονη φιλοσοφια (καλυτερα γνωστης των συγρονων τασεων) δεν εχει κατανοησει τα κειμενα. Αυτο δεν ειναι και τοσο τρομερο καθως θα επρεπε να υπαρχει μεγαλυτερο δειγμα.
    Ολοι οι σχολιαστες ειναι ειδικευμενοι στην φιλοσοφια? Ολοι εχουν διαβασει το περιοδικο και το βρηκαν δυσνοητο? Επιτρεψτε μου να αμφιβαλω. Ομως ολοι (σχεδον ολοι) εχουν υιοθετησει τις θεσεις σας και επιτειθονται στο περιοδικο. Επιτειθονται στο υφος του χωρις αυτο να απευθυνεται καταναγκην σ'αυτους.
    Το τι ειναι κατανοητο η οχι εγγυται στον καθενα να το ορισει για τον εαυτο του. Οποτε τις αποψεις σας και των σχολιαστων μονο ως προσωπικο παραπονο μπορω να τις εκλαβω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Πάντως, για να μην τα βάζουμε μόνον με τους Γάλλους και το συγκεκριμένο ρεύμα (γιατί προφανώς δεν είναι έτσι όλη η γαλλική σκέψη):

    Δυσνόητα κείμενα δεν προκύπτουν μόνον από αποδομητικές προσεγγίσεις και υπερερμηνείες, αλλά και από:

    (β) μακριές διατυπώσεις με σειρά παρενθέτων προτάσεων ("γερμανικού" τύπου),

    (γ) φλύαρες διατυπώσεις ("ελληνικού" τύπου), όπου οι 3 παράγραφοι κανονικά θα μπορούσαν να περιοριστούν σε 1 παράγραφο,

    (δ) αβεβαιότητες που προτιμούν να κρυφτούν πίσω από περίτεχνες διατυπώσεις (γιατί ίσως δεν θα άρεσε στον αναγνώστη η αβεβαιότητα), και

    (ε) απειρία ή βιασύνη επιστημόνων, όταν αδυνατούν να δουν τη διαφορά ανάμεσα σε ακροατήριο "ομοτέχνων" και ακροατήριο "λαϊκών" (laymen).

    Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι, όταν δεν καταλαβαίνουμε με την πρώτη (ή όταν καταλαβαίνουμε λάθος πράγματα), φταίει το κείμενο ή ο συγγραφέας.

    Ελπίζω να είναι σε όλους μας σαφές ότι, ακόμη κι αν λείπουν τα παραπάνω προβλήματα, ορισμένα κείμενα χρειάζονται (και αξίζει) να ασχοληθούμε σοβαρά για να βεβαιωθούμε ότι καταλάβαμε.

    Δεν πρέπει να δειλιάζουμε από το ύφος, αλλά δεν είναι και σωστό να απορρίπτουμε ό,τι δεν καταλαβαίνουμε αμέσως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Καλησπέρα,

    Αν δεν έκανε 12 ευρώ, θα πήγαινα να το πάρω σίγουρα. Γέλασα με την ψυχή μου όταν διάβασα το απόσπασμα, σκέψου να το διαβάσω ολόκληρο.

    Πάντως είναι πολύ εύκολο να γράφεις δύσκολα. Προσωπικά έκανα 500 σελίδες διατριβή κ κανένας δε πήρε χαμπάρι ότι τα 3/4 ήταν μπαρούφες.

    Αν δεν είχα το μπλογκ, να γράφω τόσες σαχλαμάρες, θα έκανα κ δεύτερο διδακτορικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. pepe said...
    Το τι ειναι κατανοητο η οχι εγγυται στον καθενα να το ορισει για τον εαυτο του.

    ------------------------------

    Aμ, αν έγγειται στον καθένα... τότε δεν υπάρχει σκεψη! Φτάσαμε στον σολιπσισμό.

    Όσο για τους καθηγητές ψυχιατρικής με ειδίκευση στην ψυχανάλυση - λέτε ο Lacan να μην είναι κομμάτι του γνωστικού τους πεδίου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. To προβλημα με το περιοδικό είναι πως οι περισσότεροι έλληνες γράφοντες είναι ψυχαναλυτές που προσπαθούν να κάνουν φιλοσοφια. Ολέθρια τάση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. tassos georgakopoulos
    Μα αν δεις δεν χρειάζεται να πιστευεις, ενώ πιστεύεις όσο δεν βλέπεις.
    ----------------------------------------------------------------------------------
    Εδω ακριβως ειναι και το θεμα.Το κακο ειναι οτι δεν μπορεις να "δεις" το Ολο.Μην βλεποντας το Ολο μπορουμε να εχουμε την οσο ΚΑΛΗΤΕΡΗ εξηγηση με βαση την οσο ποιο ΚΑΛΗΤΕΡΗ πληροφορηση (η βαση της επιστημης)δεν παυει ομως να μην ειναι πιστη αυτο, απο την στιγμη που το γνωστικο μας επιπεδο ειναι μερικο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Το θέμα έχει δύο πτυχές:

    1. Περί γλώσσας

    Πολύ συχνά συναντώ γραπτό λόγο που με κάνει να φρίττω. Τις περισσότερες φορές δε, προέρχεται από επιστήμονες. Ένας από τα βασικότερα χαρακτηριστικά της επιστήμης είναι η ακριβολογία, η οποία φέρεται μέσω της γλώσσας. Η επιστήμη διαδίδει γνώση και ιδέες, αν επομένως δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει σωστά τη γλώσσα, αποδυναμώνεται και εκπίπτει σε φτηνή ανοησία. Συχνά σε επιστημονικά -ή έστω σχετικά- κείμενα συναντώ ένα σύνολο όρων, εννοιών, ιδεών και δηλώσεων, τόσο πυκνά (δεν τολμώ να πω και ατάκτως) ερριγμένων, που ομολογώ ότι ο εγκέφαλός μου αδυνατεί να συλλάβει. Δεν ξέρω αν οι άνθρωποι των φιλοσοφικών/φιλολογικών επιστημών αντιλαμβάνονται με διαφορετικό τρόπο τις διάφορες έννοιες, με αποτέλεσμα να τις χειρίζονται ανετότερα, να τις παραθέτουν «χύμα» χωρίς να δυσκολεύονται να διακρίνουν τις διαφορές τους και να τις διαχειρίζονται γενικότερα με τρόπο που ένας π.χ. γιατρός διαχειρίζεται στο μυαλό τη φυσιοπαθολογία μιας νόσου. Ωστόσο, πέρα από το επιστημονικό κομμάτι της υπόθεσης (το οποίο δεν μπορώ εύκολα να κρίνω όταν δεν εμπίπτει στο δικό μου πεδίο), η δομή του χρησιμοποιούμενου λόγου με αφήνει άναυδο. Ολόκληρες παράγραφοι αποτελούμενες από μία μόνο πρόταση 150-200 λέξεων! Ποιος νους μπορεί να συλλάβει ένα νόημα που βρίσκεται σε μια τέτοια πρόταση; Μπορεί ο εγκέφαλός μου να είναι μειωμένης αντίληψης, αλλά πιστεύω πως ο περισσότερος κόσμος διαβάζοντας μία πρόταση (οποιουδήποτε θέματος και όχι αναγκαστικά του δικού του γνωσιακού πεδίου) 150-200 λέξεων δεν θα ξέρει από πού άρχισε, από πού πέρασε και πού κατέληξε. Βέβαια, δεν είναι μόνο ο αριθμός των λέξεων. Είναι η εν γένει δομή της πρότασης, η πληροφορία που μεταφέρει και η συλλογιστική που επιφέρει σε αυτόν που τη διαβάζει. Μία πρόταση με έξι υποκείμενα, είκοσι τρεις επιθετικούς, χρονικούς, τοπικούς και άλλους προσδιορισμούς, και δεκαπέντε εμβόλιμες δευτερεύουσες προτάσεις είναι αδύνατο να υπηρετήσει το σκοπό της: να μεταδώσει πληροφορία. Ειλικρινά απορώ πώς άνθρωποι της γλώσσας πέφτουν στην παγίδα της λογικής που θέλει την πολυπλοκότητα στη δομή του λόγου απόδειξη ικανότητας και βαθυστόχαστων νοημάτων. Τελικά χάνουν την ουσία και κανείς δεν καταλαβαίνει τίποτα. Εκτός αν θεωρούμε ότι όσο πιο δυσνόητη είναι μια πρόταση, σε τόσο ανώτερο πνευματικό επίπεδο κινείται. Υπάρχου βέβαια και άνθρωποι φωτισμένοι (π.χ. ο Ουμπέρτο Έκο), που φτιάχνουν τεράστιες προτάσεις, ευχάριστες στον αναγνώστη. Αυτό όμως είναι τέχνη και στην τέχνη όλα επιτρέπονται.

    Μία άλλη περίπτωση είναι αυτή της προχειρότητας. Δείτε παρακάτω: «Η υϊοθέτηση μιας ανθρωποκεντρικής βιολογικής εξελικτικής θεώρησης του κόσμου και η κατεύθυνση των θετικών επιστημών προς μια σχεδιασμένη ενσωμάτωση του ανθρώπου του σοφού προς ένα βελτιστοποιημένο οικοσύστημα, σαν αναπόσπαστο μέρος της υπό έλεγχο εξέλιξης της ζωής στον πλανήτη Γη, είναι μια ανθρωποκεντρική, ενοποιός, εξελικτική, βιολογική θεώρηση του κόσμου και μια νέα προσέγγιση στην κοινωνική και οικολογική κρίση.» Τεράστια, μονοκόμματη πρόταση, που όταν την τελειώνεις έχεις ξεχάσει πώς αρχίζει. Όροι βαρύγδουποι, στριμωγμένοι προσπαθούν να βγάλουν νόημα. Ποιο είναι τελικά το νόημα; «Η υϊοθέτηση μιας ανθρωποκεντρικής βιολογικής εξελικτικής θεώρησης του κόσμου … είναι μια ανθρωποκεντρική, ενοποιός, εξελικτική, βιολογική θεώρηση του κόσμου …». Καταπληκτικό συμπέρασμα!

    2. Περί φιλοσοφίας/τέχνης

    Βρίσκω το κλασσικό δίλημμα «η φιλοσοφία/τέχνη για την φιλοσοφία/τέχνη ή για τον άνθρωπο» σαχλό. Λες και δεν ο άνθρωπος αυτός που ορίζει τι είναι φιλοσοφία/τέχνη. Λες και η φιλοσοφία/τέχνη είναι κάτι εξω-ανθρώπινο, εξωγήινο, απόκοσμο. Το ερώτημα θα έπρεπε να είναι όπως και για την Επιστήμη: «η Επιστήμη/Φιλοσοφία/Τέχνη για τους ειδικούς (αυτούς που έχουν σπουδάσει/μελετήσει/ασχοληθεί) ή για όλους τους ανθρώπους, την ανθρωπότητα εν γένει». Αλλά νομίζω ότι αυτό το ερώτημα έχει απαντηθεί από καιρό. Καθώς δεν γνωρίζω το αντικείμενο, φαντάζομαι ότι και στην περίπτωση της φιλοσοφίας/τέχνης ισχύει ό,τι και στις επιστήμες. Όταν θέλεις να μεταδόσεις πληροφορίες και ιδέες ή να μοιραστείς απόψεις με ειδικούς, θα επιλέξεις άλλο τρόπο γραφής, τον ενδεδειγμένο για αυτό το λόγο, με την απαιτούμενη ορολογία. Το αν οι ιδέες σου δεν γίνονται αντιληπτές ούτε από τους ειδικούς, τότε ή είσαι από άλλο κόσμο, ή κάτι δεν πάει καλά με τον τρόπο σκέψης σου. Αν όμως θέλεις να επικοινωνήσεις με τον πολύ κόσμο, θα πρέπει να χρησιμοποιήσεις ανάλογη απλουστευμένη γλώσσα. Έτσι προέκυψαν τα περιοδικά εκλαϊκευμένης επιστήμης (φαντάζομαι υπάρχουν και για φιλοσοφία και τέχνες).

    Στα πιο ειδικά σχόλια επί του συγκεκριμένο περιοδικού δεν θα υπεισέλθω, καθώς δεν ασχολούμαι με το «σπορ» της φιλοσοφίας. Παραθέτω μόνο ότι κάποτε έπεσε στα χέρια μου ένα περιοδικό φιλοσοφίας, το cogito, το οποίο βρήκα πολύ καλό. Νομίζω ότι σταμάτησε πλέον να κυκλοφορεί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. Ισ

    το cogito ήταν καθαρά φιλοσοφικό περιοδικό και σωστά οργανωμένο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. nd said: ...ψυχαναλυτές που προσπαθούν να κάνουν φιλοσοφια. Ολέθρια τάση

    --------

    Ολέθρια, ειδικά όταν την τάση αυτή δεν την αποχωρίζονται στις συνεδρίες... Και πληρώνει ο άλλος 5 χρόνια για να αναλύεται και να ερμηνεύεται χωρίς ποτέ να φτάσει στο πιο σημαντικό.. να αποδεχτεί τον εαυτό του.


    Τον Λακάν δεν επιχείρησε κανείς όσο σπούδαζα να μας τον διδάξει. Το θεωρώ έντιμο. Όποιος θέλει να τον προσεγγίσει ας διαβάσει τα βιβλία του (κι όχι των μαθητών-συνεχιστών του). Συχνά λέμε (στα Ψ-) ότι τον Λακάν τον κατάλαβε μόνον ο Λακάν... Που 'σαι zontas?!?!? :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Μία φράση του Lacan που παρατίθεται ως motto στο οπισθόφυλλο του περιοδικού:

    "Το σώμα είναι ευαίσθητο [στον υπό διατύπωση λόγο] ...γιατί... περιλαμβάνει ορισμένα ανοίγματα από τα οποία το σημαντικότερο είναι το αυτί, επειδή δεν μπορεί να πωματιστεί, να σφραγιστεί, να κλείσει. Χάρη σ' αυτόν τον δίαυλο αντηχεί μέσα στο σώμα αυτό που έχω αποκαλέσει φωνή".

    Σε μία από τις ελάχιστες κατανοητές φράσεις του, ο Lacan ανακαλύπτει την ακοή και την φωνή. (Αλήθεια - αυτός την έχει βαφτίσει;).

    Και γιατί είναι το αυτί το σημαντικότερο άνοιγμα; Τι θα ήταν το αυτί χωρίς το στόμα; (Να μην αναφερθώ σε άλλα πολύ σημαντικά ανοίγματα...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. «Απλούς ο μύθος της αληθείας» Ευριπίδου Φοίνισσαι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. nd said: (Να μην αναφερθώ σε άλλα πολύ σημαντικά ανοίγματα...)

    -------

    Ενδεχομένως αυτά να μην τα είχε ανακαλύψει ακόμα... ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. @ ΝΔ
    Τι θα ήταν το αυτί χωρίς το στόμα;
    ----------

    Μα τι χρειάζεται το στόμα όταν ακούς και απολαμβάνεις π.χ. του ήχους της εξοχής το Μάη ή μια σονάτα του Μπετόβεν?

    Εκφράζεται κανείς και γράφοντας.
    Αλλωστε εκεί στηρίζονται τα blogs

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. "Η Επιστήμη θεμελιώθηκε στην διάκλειση (forclusion) του υποκειμένου από το σύμπαν του λόγου με την συρρίκνωση της σημαίνουσας αλυσίδας στην αλγοριθμική βαθμίδα του γράμματος..."

    Η φράση αυτή με απασχολεί όλο το πρωί. Μου φαίνεται οτι μπορεί να μεταφραστεί ως εξής:

    "Η Επιστήμη θεμελιώθηκε στον αποκλεισμό του υποκειμένου από τον λόγο. Για αυτήν, η απόδοση σημασίας ("σημαίνουσα αλυσίδα") γίνεται με την μηχανική εκτέλεση εντολών, που συνδέονται με μεμονωμένα σύμβολα ("αλγοριθμική βαθμίδα του γράμματος")..."

    Κάτι προσπαθούν να πουν για την ξερή επιστημονική γλώσσα (και φυσικά δείχνουν μία τερατώδη άγνοια για την επιστημονική έρευνα). Μπορεί κάποιος να επιβεβαιώσει ότι η μετάφρασή μου είναι η σωστή;

    Εάν είναι, πρέπει να διαμαρτυρηθώ. Η χρήση του λακανικού όρου "διάκλειση" - ή μάλλον της σύνθετης έκφρασης "διάκλειση (forclusion)"- αποτελεί κλασσική περίπτωση "αλγοριθμικής βαθμίδας" μιας σειράς γραμμάτων...


    Για τον Σοκάλ,είναι αξιοσημείωτο ότι ξόδεψε δύο χρόνια διδάσκοντας φυσική και μαθηματικά στην Νικαράγουα - σε εποχές άγριες (δεκαετία του 80). Ο άνθρωπος ενσαρκώνει βασικά ιδεώδη του διαφωτισμού - την εκλαϊκευση (την "δημοκρατία των γραμμάτων"), την κριτική, την πίστη στην πρόοδο, την μάχη κατά του σκοταδισμού. Νομίζω ότι οι καλύτεροι μεταμοντέρνοι φιλόσοφοι είναι αυτοί που υπηρετούν τα ίδια ακριβώς ιδανικά. Σκέφτομαι, π.χ., τις μάχες του Μισέλ Φουκώ για τα δικαιώματα των φυλακισμένων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Ανέβηκα στη λεμονιά να κόψω ένα καρπούζι και το πεπόνι μου 'πεσε και το πάτησε ένα τρένο.

    1. "Η απάντηση είναι για να τους "ψαρώσω", εντυπωσιάσω."

    Γενικά έχω παρατηρήσει ότι οι γκόμενες ψαρώνουν καλύτερα με σώμα και μάτια και "ατμόσφαιρα" (λίγο κρασί βοηθάει). Επίσης, εάν είμαι μετά τα 35, καλό είναι να έχω λεφτά να τις πάω σε ωραίο κέντρο. Όταν ήμουν νέος και είχα μυαλό γεμάτο λεκτικές περικοκλάδες, δεν τα κατάφερνα τόσο καλά όσο τα κατάφερνα μετά τα 35 μου συνδυάζοντας οπτικά στοιχεία και αλκοόλ.

    2. "Ψυχαναλυτές"
    Έχω επίσης παρατηρήσει ότι οι άνθρωποι έχουν λιγότερα ή και καθόλου ψυχολογικά προβλήματα όταν οι αισθήσεις τους λαμβάνουν όμορφα ερεθίσματα: βλέπουν όμορφα πράγματα, μυρίζουν ωραία αρώματα, ακούνε ωραίες μελωδίες ή ήχους, κλπ κλπ. Όταν ζουν στις τσιμεντουπόλεις όμως, τότε δεν βλέπουν τίποτα όμορφο, δεν ακούν τίποτα ευχάριστο, κλπ κλπ. οπότε οι αισθήσεις τους δεν είναι ικανοποιημένες και έτσι αποκτούν ψυχολογικά προβλήματα ("no satisfaction"). Με την εξαίρεση των πραγματικών (χημείας του εγκεφάλου) ψυχιατρικών νοσημάτων, τα υπόλοιπα ψυχολογικά προβλήματα ξεκινούν όλα με τη φράση "Δεν είμαι ικανοποιημένος (η) με τα εξής:..."


    3. Pepe: "Το τι ειναι κατανοητο η οχι εγγυται στον καθενα να το ορισει για τον εαυτο του."

    Αυτό είναι ένα σφάλμα λογικής που ονομάζεται relativism. Από πότε γίνανε οι Έλληνες τόσο fucking αδιάφοροι για οτιδήποτε γύρω τους, ώστε ονομάζουν τα πάντα "σχετικά"; Ο νόμος λέει "άσπρο-μαύρο, εγκλημάτισες θα πας μέσα", και όλοι οι κοινωνικοί θεσμοί (από το γάμο μέχρι τα σχολεία και τα πανεπιστήμια) βασίζονται στη λογική ότι "οι περισσότεροι άνθρωποι πιστεύουν σ' αυτό ακριβώς όπως είναι". Από τη μια μου λένε οι σχετικιστές "έχεις το δικαίωμα να κάνεις τις δικές σου επιλογές" κι από την άλλη μου ζητάνε να πληρώσω φόρους για πράγματα που ΔΕΝ πιστεύω, που ΔΕΝ χρησιμοποιώ και που ΔΕΝ θέλω (κι αυτό το αποδέχομαι, επειδή πιστεύω ότι όντως υπάρχει Κοινή Λογική και όντως ζούμε ως μια ομάδα).

    Η γελειότητα της σύγχρονης ημι-διανόησης είναι "ο νεαρός αυτός, έχει το δικαίωμα να πιστεύει αυτό που θέλει ανεξάρτητα από το τι πιστεύει η πλειοψηφία του κοινωνικού συνόλου, διότι όλα είναι σχετικά (ατομικισμός και σχετικισμός) και ο αστυνομικός που τον έδειρε έπραξε κακώς διότι η πράξη του αντιτίθεται στο κοινό αίσθημα (άμεση προσφυγή στο "κοινό αίσθημα", ακόμα και στην ίδια πρόταση, όταν δεν μας βολεύει η έκβαση του σχετικισμού).

    Η πρόταση του Pepe είναι μια απ' αυτές που προσπαθούν να υπάρξουν στο κενό. Δεν εφαρμόζεται πουθενά, αλλά λειτουργεί μόνο ως αναποτελεσματική υπεράσπιση (ή αντιπερισπασμός).

    (και είπε ο υπάλληλος του ΙΚΑ: "όλα είναι σχετικά και ατομικά, συνεπώς η δική μου αργοπορία είναι αντιληπτή και αποδεκτή μόνο από μένα και δεν καταλαβαίνω γιατί τσατίζεσαι..." και συνέχισε ο εγκληματίας "εμένα μου αρέσει να σκοτώνω, εσένα τι σε πειράζει").
    Ειδικά η επαναστατική και ημιμαθής νεολαία είναι που από τη μια θέλει συγκεκριμένα και ξεκάθαρα πράγματα κι από την άλλη είναι διατεθειμένη να μην προσφέρει απολύτως τίποτα. Η επιταγή του μπαμπά από την επαρχία είναι κάτι το "Απόλυτο", είναι "Αξίωμα". Η μελέτη και η προστασία του πανεπιστημίου και της λειτουργίας του, είναι κάτι "σχετικό".

    Αυτό σε απλά Ελληνικά ονομάζεται αλητεία. Και δεν μπορώ να καταλάβω γιατί μια χώρα με τόσο έξυπνο κόσμο (χωρίς ειρωνεία ή σαρκασμό), μασάει τέτοιες αηδίες. Άκου... "σχετικισμός"...

    Έτσι θα πάμε μπροστά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. STILL ON THEIR TRAIL

    μάλλον σωστά αναλύσατε την φραση. Το θέμα είναι πώς αντιλαμβάνεται ο Lacan την σχέση ψυχανάλυσης και επιστήης. Δεν βλέπει την ψυχανάλυση ως επιστήμη με μετακαρτεσιανή δομή - αλλά θεωρεί ότι η ψυχανάλυση επαναφέρει "την έννοια του υποκειμένου στο σύμπαν του λόγου".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Η σχετικότητα των πάντων ξεκινάει από το "τα πάντα ρει" του Ηράκλειτου, διέρχεται από τις θεωρίες της Σχετικότητας, των κβάντα και του χάους και καταλήγει στις σύγχρονες μεταμοντέρνες αντιλήψεις των πραγμάτων και του κόσμου.
    Το πως αντιλαμβάνομαι τον κόσμο γύρω μου είναι σαφέστατο σχετικό και δεν έχει να κάνει με "αδιαφορία" για τους γύρω ούτε με συλλογική συμπεριφορά "Ελλήνων". Το "κοινό αίσθημα" ή "η κοινή λογική" δεν είναι τίποτα παραπάνω από την κοινή συνισταμένη μιας κοινωνικής ομάδας που συμβιώνει, τρίβεται στην καθημερινότητα και διαμορφώνει κανόνες και αποδεκτές ή μη συμπεριφορές. Έτσι το κοινό αίσθημα μιας κοινωνικής ομάδας μπορεί να διαφέρει έτη φωτός από εκείνο μιας άλλης σύγχρονής της ή χρονικά μακρινής στο παρελθόν ή στο μέλλον, χωρίς ωστόσο να μπορεί να γίνει σύγκριση για την ανάδειξη του "σωστότερου" κοινού αισθήματος.
    Η χρήση δυσνόητης γλώσσας είναι ένα χαρακτηριστικό συγκεκριμένων διανοουμένων που προφανώς κρίνονται και σχολιάζονται δεόντως, είτε θετικά είτε αρνητικά ανάλογα με την άποψη του καθενός. Για μένα μοιάζουν με "κύμβαλο αλαλάζον" που προσπαθεί με το θόρυβο να κρύψει είτε το κενό που υπάρχει πίσω του είτε τις κοινοτοπίες που θέλει να περάσει ως πρωτοτυπίες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Αυτό βεβαίως δεν σημαίνει ότι, όταν δεν καταλαβαίνουμε με την πρώτη (ή όταν καταλαβαίνουμε λάθος πράγματα), φταίει το κείμενο ή ο συγγραφέας.

    Πολύ συχνά φταίει ακριβώς αυτό.Εχει τύχει φορές που κατανάλωσα χρόνο προσπαθώντας να καταλάβω τι θέλει να πεί ο ποιητής και κάποια άλλη στιγμή πέφτω πάνω σε άλλον..ποιητή που ξεκαθαρίζει την ίδια έννοια στο πεντάλεπτο.

    Για να μπορείς να μεταδώσεις δύσκολες έννοιες με εύληπτο τρόπο, χρειάζεται ταλέντο και επίσης γνώση αυτών των εννοιών σε βάθος.

    Αυτός ο συνδυασμός δεν απαντάται συχνά.

    Υ.Γ.Γειά σου λευτέρη!
    Μας έλλειψαν τα οργισμένα σου γράμματα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. lefteri
    το πως εφτασες στα τελικα σου συμπερασματα με μια μου φραση ειναι μνημειο αυθαιρεσιας και λογικων ακροβατισμων. Εσυ μπορεις να θεωρεις κατανοητο οτι τους κεραυνους τους ριχνει ο Διας καποιοι αλλοι ομως οχι. Eσυ μπορει να θεωρεις οτι καταλαβανεις την κβαντικη φυσικη, εγω ομως οχι.
    Και αν ειναι να στηριζομαστε στο τι πιστευει η πλειοψηφια τοτε οι εβραιοι ειναι ο πιο υπουλος λαος στη γη και προσπαθει να χτυπησει τον ελληνισμο. Παρε πχ το νεο βιβλιο ιστοριας της στ δημοτικου που καλα κανανε και το αποσυρανε (κατα τη γνωμη σου βεβαια, ακροβατωντας και γω στα λογικα σου επιχειρηματα).
    Πως εφτασες στο ολα ειναι σχετικα... καμια σχεση.
    «Απλούς ο μύθος της αληθείας» και απλα λεω πως αυτο που φαινεται δυσνοητο στον ΝΔ σε καποιον αλλο μπορει να ειναι καθαρο. Το οτι ο ΝΔ δεν το καταλαβαινει και προσπαθει να το φερει στα δικα μου μετρα και σταθμα το βρισκω προκρουστεια πρακτικη. Ας μην το διαβασει το περιοδικο.

    Δεν εχεις καταλαβει καθολου τη θεωρια της σχετικοτητας, αλλο αν νομιζεις πως την ξερεις. Ειναι σχετικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Ωχ,κουλτουρα...
    Απο την Ιστανμπουλ ερχομαι & στη κορφη Κανελλη.
    Παω να δω αν ερχομαι...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. και κάτι για τη "φιλοσοφική τέχνη":

    @ NΔ
    Πολύ σωστά είπατε πως τα κείμενα του περιοδικού αυτού είναι ένα συνονθύλευμα ψυχανάλυσης, τέχνης και φιλοσοφίας.

    Οταν όμως αναμιγνύεται η φιλοσοφία με την τέχνη, δύο μάλλον ετερογενής τρόποι προσέγγισης, τότε αυξάνει η απόσταση πομπού-δέκτη, αφού η μεν πρώτη λειτουργεί εξειδικεύοντας - αναλύοντας, έχοντας βάση το "γενικό" (διορθώστε με αν κάνω λάθος) ενώ η δεύτερη λειτουργεί αντίστροφα, (και πολλές φορές αυτή η λειτουργία είναι ο μόνος σκοπός της), με λίγες εξαιρέσεις στον κινηματογράφο.

    Το αποτέλεσμα λοιπόν της μείξης αυτής δε θα μπορούσε παρά να είναι βερμπαλιστικές φράσεις του στιλ "...λακανική βαθμίδα του γράμματος, τζοϋσικά αναπλασμένη...".
    Τρόπος γραφής ο οποίος δεν μπορώ να φανταστώ τι σκοπό εξυπηρετεί εκτός από τον εντυπωσιασμό και τον μυστικισμό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. pepe

    πρώτον το βιβλίο της ιστορίας δεν το αποσύρανε (ευτυχώς).

    προσπαθείς να αποδείξεις ότι το κείμενο δεν είναι δυσνόητο αλλά ΕΓΩ δεν μπορώ να το καταλάβω (ή να το φέρω στα προκρούστεια μέτρα μου).

    Αναρωτιέμαι αν το κατάλβες εσύ - γιατί από ότι φαίνεται κανένας σε αυτό το blog δεν το έχει καταλαβει. (Μόνο ο STILL έκανε μία απόπειρα).

    Λες να συντύχαμε 120 βλάκες και ένας έξυπνος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Καλησπέρα.

    Ενδιαφέρον το θέμα, προσφέρεται για "εξυπνάδες", οπότε ας πω μία κι εγώ:

    Νίκο, σε απάντησή στο ερώτημα σου "τί θα ήταν το αυτί χωρίς το στόμα;", ας πω κάτι που έμαθα σχετικά πρόσφατα: πως με το αυτί μαθαίνουμε να κατανοούμε τη γλώσσα μας(Ελληνικά, Αγγλικά ή άλλη), τους ήχους που μας περιβάλλουν.

    Δίχως στόμα δεν θα μπορούσαμε μεν να μιλάμε(και άλλα πολλά), αλλά δίχως το αυτί ούτε να μιλάμε θα μπορούσαμε(αφού δεν θα γινόμασταν δέκτες ήχων και δεν θα ήταν δυνατή η αποκωδικοποίηση τους εντός μας -με όποιον τρόπο κι αν αυτή γίνεται)ούτε να ακούμε βέβαια και να αντιλαμβανόμαστε σε όλη του διάσταση το περιβάλλον στο οποίο βρισκόμαστε.

    Ε ρε πώς τα λέω...



    (συνεργάτες δέχεται το περιοδικό ή παραείμαι κατανοητός;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. καταρχήν δεν θα κρίνω το περιοδικό γιατί δεν το έχω διαβάσει για να έχω άποψη.

    συνεχίζω με ένα ερώτημα. η φιλοσοφία δεν είναι η "μαμά" της επιστήμης;

    και τελειώνω ως εξής:

    πιστεύω ότι το να είναι κατανοητό ένα κείμενο εξαρτάται από δύο βασικούς παράγοντες:
    1) αυτός που το γράφει να είναι καλός γνώστης του θέματος
    2) να έχει αφιερώσει χρόνο στη συγγραφή του

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. κ ΝΔ
    δεν ισχυριζομαι αυτο, αλλα ισχυριζομαι πως (πιθανον) το περιοδικο αυτο δεν ειναι για να το καταλαβουν αλλοι πλην αυτων για τους οποιους προοριζεται, που ...το καταλαβαινουν.
    Και εξηγω.
    Φανταζομαι αν οι ανθρωποι θελαν κατι πιο εκλαικευτικο θα το γραφανε με πιο απλο τροπο. Για να μην γραφουνε απλα αλλα δυσνοητα, πιστευω προθεση τους ειναι να διαβαστουν απο το "συναφι" τους. Δεν νομιζω να υποχρεωνουν κανενα να αγορασει το περιοδικο η να κανουν μετα εξετασεις στους αναγνωστες τους ποιοι τους καταλαβαν και ποιοι οχι.
    Τα περι βλακειας που λετε οτι προσαπτω στους σχολιαστες αντανακλουν απλα τον τροπος που σκεφτεστε.
    Δεν το εχω καταλαβει το α π ο σ π α σ μ α αλλα δεν με ενδιαφερει κιολλας να το καταλαβω, δεν ειναι στα ενδιαφεροντα μου. Δεν μπορω να τους κραξω τους ανθρωπους για το οτι δεν τους καταλαβαινω!
    Εσεις τους καταλογιζετε προθεση, οτι πισω απο το δυσνοητο υφος κρυβονται αλλα. Εγω αρνουμαι να καταλογισω τετοια προθεση σε ανθρωπους που δεν γνωριζω καθολου και που η επαφη μαζι τους ειναι απλα μεσω ενος περιοδικου που κυκλοφορησαν για να γινει γνωστο στον δικο τους κυκλο.
    Οσο για το παραδειγμα με το βιβλιο ιστοριας που δεν το αποσυρανε (ευτυχως), πιστευω καταλαβατε οτι ηταν αντι-παραδειγμα στον εριστικο lefteris που χωρις να εχει ιδεα απο σχετικοτητα κανει αυθαιρεσιες και λογικους ακρωβατισμους. Φυσικα και δεν υποστηριζω οσα εγραψα στο αντι-παραδειγμα (ουτε κι αυτο το καταλαβατε? τοσο δυσνοητο ηταν?).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. Προς αποφυγήν παρεξηγήσεων, το "ε ρε πώς τα λέω" ήταν αυτοσαρκαστικό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. pepe
    φοβάμαι πως δεν έχετε καταλάβει περί τίνος πρόκειται.

    εδώ δεν συζητάμε μόνο για ένα κείμενο ούτε καν για το συγκεκριμένο περιοδικό.

    Αυτό είναι η αφορμή.

    Συζητάμε για ένα κίνημα που ταλαιπωρεί διανοητικά όλη την υφήλιο εδώ και 40 χρόνια.

    Συζητάμε για μία σχολή που έχει αναγάγει το δυσνόητο σε κανόνα, την παραδοξολογία σε νόμο, την αντιστροφή σε μόδα, την σχετικοποίηση σε δόγμα.

    Από την οποία δεν έχει απομείνει παρά το σελάγισμα μερικών ακροβατικών διανοημάτων.

    Τώρα που σβήνει διεθνώς, μετακόμισε και στην επαρχία Ελλάδα για να καταπλήξει τους αστούς (pour epater les bourgeois).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. pepe:

    α)Noμιζω οτι το post αφορμαται απλως
    απο το συγκεκριμενο περιοδικο για να
    σχολιασει το ευρυτερο φαινομενο της
    ακαταληπτης "μεταμοντερνας διανοησης"

    Αυτο που σχολιασε δηλαδη και ο Sokal.

    β) Αν δεν κανω λαθος το "αλήthεια" δεν ειναι
    μιαπεριορισμενη/εξειδικευμενη/συνδρομητικη εκδοση αλλα ενα εντυπο ευρειας κυκλοφοριας.

    Σε ποιον απευθυνεται λοιπον ενα τετοιο εντυπο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. There are lots of things I don't understand -- say, the latest debates over whether neutrinos have mass or the way that Fermat's last theorem was (apparently) proven recently. But from 50 years in this game, I have learned two things: (1) I can ask friends who work in these areas to explain it to me at a level that I can understand, and they can do so, without particular difficulty; (2) if I'm interested, I can proceed to learn more so that I will come to understand it. Now Derrida, Lacan, Lyotard, Kristeva, etc. --- even Foucault, whom I knew and liked, and who was somewhat different from the rest --- write things that I also don't understand, but (1) and (2) don't hold: no one who says they do understand can explain it to me and I haven't a clue as to how to proceed to overcome my failures. That leaves one of two possibilities: (a) some new advance in intellectual life has been made, perhaps some sudden genetic mutation, which has created a form of "theory" that is beyond quantum theory, topology, etc., in depth and profundity; or (b) ... I won't spell it out.
    Noam Chomsky ?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Oops!

    Mαλλον γραφαμε ταυτοχρονα
    με το Νικο Δημου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. ,Απορώ γείτονα , σχεδόν Γαλατσιώτης γάρ, τι δεν καταλάβατε; τα κείμενο ήταν απλό έως απλοϊκό θα το έλεγα, δοκιμάστε κρατώντας το ανάποδα και χωρίς γυαλιά.
    Καλή επιτυχία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. "Τώρα που σβήνει διεθνώς, μετακόμισε και στην επαρχία Ελλάδα για να καταπλήξει τους αστούς (pour epater les bourgeois)."

    !!Ωραίο!!


    Πρόκειται για τους ..."Ριβάλντο της Φιλοσοφίας"...

    :-)

    Σόρρυ Νικ...(μακάρι να πάρετε το πρωτάθλημα εσείς, αν όχι οι κιτρινόμαυροι του Βορρά)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. nikos dimou said:
    το cogito ήταν καθαρά φιλοσοφικό περιοδικό και σωστά οργανωμένο.

    Τετ Μαϊ 30, 03:51:00 μμ


    Καλησπέρα!
    Δεν ήταν είναι. Χτες αγόρασα το τεύχος Νο 6.
    Σπεύσατε κυκλοφορεί και είναι όντως πολύ καλό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. Well, θα μπορούσαμε να πούμε ότι πρόκειται για τους Ιεχωβάδες της φιλοσοφίας ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. "το πως εφτασες στα τελικα σου συμπερασματα με μια μου φραση ειναι μνημειο αυθαιρεσιας και λογικων ακροβατισμων."

    Συμφωνώ. Όλα σχετικά είναι, ε; Από την άλλη όμως, το κείμενο του ΝΔ ήταν αφορμή για άλλα θέματα. Όπως το λέει κι ο ίδιος πιο καθαρά από μένα, "Συζητάμε για μία σχολή που έχει αναγάγει το δυσνόητο σε κανόνα, την παραδοξολογία σε νόμο, την αντιστροφή σε μόδα, την σχετικοποίηση σε δόγμα."

    Με δυο λόγια, από τότε που οι άνθρωποι έπαψαν να κουράζονται στα χωράφια και όλα ήταν πια έτοιμα (λόγω βιομηχανικής επανάστασης), το ρίξανε σε ένα νέο τομέα (τη σκέψη) στον οποίο ήταν αρχάριοι και τώρα έκαναν αναγωγή του ερασιτεχνισμού σε σχετικισμό (μια και εάν όλα είναι σχετικά, όλοι δίκιο έχουμε).

    Γι' αυτό και οι Αμερικανοί, βρήκανε έναν τρόπο διαφυγής (την καριέρα), σε τομείς στους οποίους θεσπίσανε απόλυτους κανόνες (corporate culture) γραπτούς και άγραφους και εκεί τα πάνε καλά και νιώθουν ασφαλείς, διότι ξέρουν τι είναι σωστό και τι είναι λάθος (ενώ από την άλλη, στις προσωπικές τους σχέσεις είναι τελείως σκατά, διότι εκεί κυριαρχεί ακόμα ο σχετικισμός, σύμφωνα με τον οποίο "το αλάτι είναι ζάχαρη εάν το στολίσεις με δικαιολογίες").

    Φαντάσου εάν ο μηχανικός στο αεροπλάνο που θα χρησιμοποιήσεις, δεν έχει σφίξει καλά τις βίδες διότι "όλα είναι θέμα προσωπικής αντίληψης"... οι αεροδυναμικές καταπονήσεις όμως, δεν θα συμφωνήσουν με τις προσωπικές αντιλήψεις του μηχανικού.

    Για να προκόψουμε, ο σχετικισμός πρέπει να περιοριστεί μόνο στα θέματα όπου ισχύει. Τέλος, ο Δήμου έχει δίκιο: σε κάποιες χώρες, ο σχετικισμός εγκαταλείπεται, διότι το relativism αναφέρεται πλέον ως logical falacy σε όλα τα βιβλία πρώτης τάξης κολεγίου (εγώ εξακολουθώ να ονομάζω την εφαρμογή του σχετικισμού σε πολλούς ακατάλληλους τομείς ως "αλητεία", αλλά εάν κάποιος επιθυμεί το "σνομπισμός", καλό είναι κι αυτό). Τον ονομάζω "αλητεία" διότι χρησιμοποιείται ως φτηνή δικαιολόγηση αθέμιτων πράξεων. Σε κάποιες οριακές καταστάσεις, η σύγχρονη ψυχολογία έχει κι αυτή καταντήσει αλητεία: "κύριε Πρόεδρε, ο πελάτης μου έγινε εγκληματίας διότι όταν ήταν μικρός, του κλέψανε το γλυφιτζούρι". Φτηνές δικαιολογίες. Εάν η παραβίαση του STOP σήμαινε αυτόματο πρόστιμο 50.000 Ευρώ, κανένας δεν θα παραβίαζε το STOP. Οι περισσότεροι άνθρωποι δεν παραβιάζουν το νόμο όχι επειδή είναι ηθικοί, αλλά επειδή φοβούνται τις συνέπειες και νιώθουμε περισσότερο ασφαλείς σε χώρες και περιοχές όπου ο νόμος εφαρμόζεται χωρίς πολλούς "σχετικισμούς". Στους τομείς όπου δεν υπάρχει νομοθεσία (π.χ. προσωπικές σχέσεις κλπ), έπρεπε να υπάρχει ηθική, την οποία όμως παρακάμπτουμε με το Σχετικισμό. Όπως κάναμε όταν ήμασταν αλητάκια της γειτονιάς, όπου χρησιμοποιούσαμε τα γρήγορα πόδια μας για να ξεφύγουμε από όσους ενοχλούσαμε. Τότε ήμασταν αλητάκια 9 χρονών, τώρα είμαστε αλητάκια 40 χρονών κι αντί για γρήγορα πόδια, χρησιμοποιούμε λέξεις και σχετικισμούς για να ξεφύγουμε από την αλήθεια των δικών μας αθέμιτων πράξεων.
    Είναι απίστευτα ισχυρή η δύναμη οποιουδήποτε ανθρώπου να δικαιολογεί τον εαυτό του για οτιδήποτε και με οποιονδήποτε τρόπο. Πιο ισχυρή κι από το ένστικτο της επιβίωσης (το οποίο προκαλούμε με τσιγάρα και κακό φαγητό, ενώ τον προσωπικό μας κινητήρα δικαιολογιών, τον διατηρούμε σε άριστη λειτουργική κατάσταση).

    Φεύγω τώρα.

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. @ΝΔ
    Ας μην kοροϊδεύουμε τον Derrida - είναι ενδιαφέρων στοχαστής. Στα τελευταία του μάλιστα βιβλία, τα οποία είναι διαλογικά (συνεντεύξεις, συζητησεις, κλπ.), αναγκάστηκε
    .....................................
    Η αλήθεια είναι ότι δεν έχω ασχοληθεί με νέα του κείμενα. Όμως ένας στοχαστής που εν γνώσει του εισάγει την σχετικότητα των λέξεων (και άρα των εννοιών) σε ολα τα πεδία ακόμα και στα πιο επιστημονικά ή προσπαθεί (κατά Lacan υποκειμενισμός-σχτετικισμός)να προάγει σε Επιστήμη υποκειμενικές-σχετικές αντιλήψεις είναι κάτι που δεν μπορώ να αντιμετωπίσω. Ίσως γιατί οι δυνάμεις μου δεν είναι αρκετές. Τα παραπάνω δεν με ενοχλούν στην σημειολογική ανάλυση λογοτεχνικών κειμένων. Αλλά και εκεί πρέπει νε δεχτούμε ότι δεν είμαστε εκτός λογικής. Στις σκέψεις ενός ποιητή ας πούμε. Ακόμη και ο σουρεαλισμός φέρει την ελάχιστη λογική της αυτόματης γραφής. Μπορεί να ερμηνεύουμε τα ποιήματα αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ερμηνεύουμε έναν παραλογισμό. Τέλος δεν μπορώ να δώσω βαρύτητα στη σκέψη μιας σχολής που προσπαθεί να παρουσιάσει σαν επιστημονικά πεδία, από τον LACAN και μετα, (ψυχανάλυση)την στιγμή που δεν μπορούν να υποβληθούν στην πειραματική διαδικασία. Ακόμα και ο φρουντ ήξερε και διαλαλούσε ότι η ΑΠΟΔΕΙΞΗ σ΄αυτά που έλεγε θα ήταν η εύρεση της βιοχημείας που κρύβεται κάτω από κάθε πρόβλημα.

    Οσο για το ότι η σχετικότητα αρχίζει από το τα πάντα ρει του Ηράκλειτου που αναφέρει ο φίλος ΚΩΣΤΑ θα μου επιτρέψει να διαφωνήσω γιατί μόνο σχετικισμό δεν εννοεί με αυτή τη φράση ο αρχαίος. Άλλο η αλλαγή και η κίνηση και άλλο η σχετικότητα. Όσο για την κβαντομηχανική τον παραπαίμπω σε προηγούμενο σχόλιο του
    ΝΔ Τετ Μαϊ 30, 02:08:00 μμ
    Τέλος στην παρατήρηση για τον υποκειμενικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο νομίζω ότι και εδώ θα διαφωνήσω, εν μέρει βέβαια, μια και οι δομές του εγκεφάλου για όλους τους ανθρώπους είναι κοινές μόνο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά διαφέρουν (γονιδιακή έκφραση). Δλδ όλοι μπορούμε να ακούσουμε (γιατί έχουμε την δυνατότητα να εχουμε αυτια) αλλά άλλοι είναι κουφοί, αλλοί ακουνε λίγο και άλλοι ειναι υπερευαίσθητοι και αυτό αλλάζει πχ, την ποιότητα ζωής στο αν για παράδειγμα μπορούμε ν΄ακουσουμε την κόρνα του αυτοκινητου που ερχεται κατα πανω μας.

    (Ανοιχτός σε κάθε αντίλογο και πιθανά δικά μου λάθη ή δικές μου παρανοήσεις)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. Ο λαός λέει:

    "Τα πολλά λόγια είναι φτώχεια."

    Πόσω μάλλον τα δυσνόητα...(αν όχι ακατανόητα)

    Ίσως τελικά, απλά οι άνθρωποι να επιθυμούν να ΄χουν ένα διαφορετικό, δικό τους "μαγαζάκι" -να βγάλουν κανένα φράγκο...

    (η κ.Παπαρήγα ο ίδιο δεν κάνει; Αντιπροσωπεύει ιδέες παλιές, που δεν απέδωσαν τίποτα το ωφέλιμο. Ωστόσο, ένα 7% το έχει σταθερά δικό της, βρέξει-χιονίσει -κι ας έκλεισε από καιρό "το εργοστάσιο" όπως λέει και ο Λαζόπουλος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. Et in Arcadia ego

    ευχαριστώ που μας θυμίσατε το εξαίρετο κείμενο του Chomsky.

    Όταν ο κορυφαιος εν ζωή γλωσσολόγος της υφηλίου αδυνατεί να καταλάβει τις θεωρίες όλων αυτών (Derrida, Lacan, Lyotard, Kristeva, Foucault που ισχυρίζονται ότι είναι και φιλόσοφοι της γλώσσας) εγώ δεν χρειάζεται να προσθέσω τίποτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. Περί κατανόησης και χρήσης η κουβέντα, και θυμήθηκα την παρακάτω σκηνή από ελληνική ταινία (βοήθησε και η στιχομυθία για το αν ο Λακάν ήξερε από τρύπες):

    Κώστας Χατζηχρήστος: (Μιλάει στο τηλέφωνο, πιθανώς για το αν έχουν καθόλου forclusion, στο μαγαζί όπου είναι μπακαλόγατος)

    Τι να 'χουμε; Ναι, νομίζω πως έχουμε ένα και μοναχικό. Για αναμείνατε ολίγον τι... Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση;... (βαστάει το ακουστικό ανάποδα και μιλάει εκεί που ακούμε, το καταλαβαίνει, το διορθώνει και επαναλαμβάνει) ... Είναι αυτό που έχει μια τρούπα στη μέση; .....Δεν ξέρω να σας πω τι μάρκα είναι γιατί τα γράμματα είναι τ' ανάσκελα!... Ε, μάλλον δεν θα είναι ελληνικής κατασκευής, θα είναι αλλοδαπής προελεύσεως, γιατί βλέπω πολλά μασκαραλίκια απ' όξω! Έχει κάτι γατιά, κάτι λιοντάρια!... Πάντως εσείς θα τα φάτε;... Όχι, θα τ' ανάψετε!... Ε, άμα ανάψουν, ανάψανε! Μάλιστα, θα τα στείλω σε πρώτη ευκαιρία γιατί λείπει ο μικρός!... Μόλις έρθει ο μικρός θα τα στείλω. Σας μερσώ μαντάμ! Ωρέ ντουβάρ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. Υ.Γ.

    Κατά την ταπεινή μου ΄΄αποψη όλοι οι Derrida, Lacan, Lyotard, Kristeva, Foucault κλπ ελληνες είναι τόσο φιλόσοφοι όσο ο Βυθούλκας γιατρός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. «Όχι, για την ακρίβεια το έχουν αποδείξει επιστημονικά κείμενα.»

    Κράτησαν σωστά το πρωτόκολλο, ή μήπως αλλού μέτρησαν σε Kelvin αλλού σε Fahrenheit και στο τέλος έβαλαν και το δακτυλάκι τους στην ζυγαριά χαχαχα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. tassos georgakopoulos said...
    ...όσο ο Βυθούλκας γιατρός.

    -------------------------------

    Μα τι λέτε! Ο Βυθούλκας από φέτος θα διδάσκει γιατρούς και οδοντίατρους σε μεταπτυχιακό πρόγραμμα του Πανεπιστημίου Αγαίου. Θα δίνει και διδακτορικά. Για δεστε εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. ουαααουυυυ

    1. For..
    Δομισμός, μεταδομισμός, αποδομισμός, νεοτερικότητα, μετανεοτερικότητα, κοινωνικές επιστήμες, ψυχιατρική, ψυχανάλυση, Λακάν, Βέλτσος, Καντ, Γκάνταμερ, Γουόλιν, Χάιντεγκερ, Νίτσε κτλ. κτλ. κτλ.

    όλα μαζί φραπέ!

    Είμαι από τους τελευταίους που θα υπερασπίζονταν τις απόψεις των γάλλων μετα-δομιστών κ.ο.κ αλλά η μεταφορά στα δικά μας γίνεται για άλλη μια φορά άγαρμπα. Όταν λέμε λ.χ. "έλληνες αποδομιστές, λακανικούς κτλ. κτλ" ποιούς εννοούμε; Το Βαγγέλη Μπιτσώρη, το Θ. Τζαβάρα, τον Κ. Παπαγιώργη ή το Δ. Δημητριάδη;


    2.Against..

    Ας πρόσεχαν όμως, αφού τόσο πρόθυμα εγκατέλειψαν το πρόβλημα της γνώσης με όλα τα συμπαρομαρτούντα.

    3. For the record..
    Το 1999 (;), δύο χρόνια περίπου αφού είχε ξεσπάσει το σκάνδαλο Sokal είχα επικοινωνήσει με το συγγραφέα μέσω μέιλ ρωτώντας τον, ανάμεσα στα άλλα, για τα δικαιώματα του βιβλίου του Intellectual Impostures. Μου είχε πει τότε ότι αναμενόταν η μετάφραση του βιβλίου στα ελληνικά το 2000. Πήγα στρατό και χάθηκα για κάμποσο διάστημα. Ξέρει κανείς αν κυκλοφόρησε το βιβλίο στα ελληνικά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. About the "ο Βυθούλκας γιατρός" affair..
    ---
    Μια συγκριτική ματιά θα άξιζε. Τι γίνεται άραγε σε Γερμανία, Αυστρία, Γαλλία; Δεν νομίζω ότι έχουμε την παγκόσμια πρώτη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. ΝΔ said
    Μα τι λέτε! Ο Βυθούλκας από φέτος θα διδάσκει γιατρούς και οδοντίατρους σε μεταπτυχιακό
    ..................................

    Θα απαντήσω με λογοκλοπή. Όπως λέιε και ένας φίλος. Αντε βρε καρντάσια και σε μεταπτυχιακά μαγίας, αστρολογίας και καφεμαντείας. Ξέχασα την χειρομαντεία.

    Με τις υγίες μας κυριε Ταλιαδούρε!!

    Η όπως λέιε μια Ελληνική ταινία Ειναι πολλά τα λεφτά ρε Αρη!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. chris

    σε ακαδημαϊκό επίπεδο, νομίζω ναι. Σε άλλες χώρες υπάρχει αναγνωριση από τα Ταμεία - αλλά δεν γνωριζω να υπάρχουν έδρες ομοιοπαθητικής. Κάτι "εναλλακτικές ιατρικές" στις ΗΠΑ (σε μη σοβαρά ΑΕΙ).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. Θα 'θελα και ένα ποστ κάποια στιγμή μελλοντικά, που να προβάλλει το ακριβώς αντίθετο: την απλότητα, την αμεσότητα, τη διαύγεια, τη λιτότητα και την ακρίβεια. Που να διδάσκει ύφος(των δικών σας εξαιρουμένων, βέβαια)

    Ας το έχετε στα υπ' όψιν, αν θέλετε...

    Επίσης, ένα ποστ γύρω από τις διαφημίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. @cris

    Σε κάποια νοσοσκομεία στις ΗΠΑ εχουν ομοιοπαθητικούς γιατρούς ενταγμένους στο προσωπικό αλλά οι λόγοι είναι καθαρά οικονομικοί καθώς δεν θελουν να χάσουν πελάτες για ευνόητους λόγους.
    Είπαμε ειναι πολλά τα λεφτά....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. "tassos georgakopoulos είπε...
    Τέλος στην παρατήρηση για τον υποκειμενικό τρόπο με τον οποίο αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο νομίζω ότι και εδώ θα διαφωνήσω, εν μέρει βέβαια, μια και οι δομές του εγκεφάλου για όλους τους ανθρώπους είναι κοινές μόνο τα ποιοτικά χαρακτηριστικά διαφέρουν (γονιδιακή έκφραση). Δλδ όλοι μπορούμε να ακούσουμε (γιατί έχουμε την δυνατότητα να εχουμε αυτια) αλλά άλλοι είναι κουφοί, αλλοί ακουνε λίγο και άλλοι ειναι υπερευαίσθητοι και αυτό αλλάζει πχ, την ποιότητα ζωής στο αν για παράδειγμα μπορούμε ν΄ακουσουμε την κόρνα του αυτοκινητου που ερχεται κατα πανω μας.

    "
    Ο σχετισκισμός που υποστήριξα έχει να κάνει με καθαρά κοινωνικά χαρακτηριστικά. Τι είναι καλό και τι κακό, τι πρέπει και τι δεν πρέπει να κάνουμε, είναι κοινωνικά και ιστορικά καθορισμένο. την κόρνα του αυτοκινήτου μπορούμε να την ακούσουμε αν λειτουργεί η ακοή μας, αλλά η αντίδρασή μας σε αυτή είναι αποτέλεσμα απόφασής μας. Αν θέλουμε να ζήσουμε κάνουμε στην άκρη, αν αποφασίσαμε να αυτοκτονήσουμε την αγνοούμε. Δεν είναι απόλυτο δηλαδή ότι η ακοή μας θα μας σώσει. Η απόφασή είναι δική μας και σχετική με τη θέλησή του καθενός μας τη δεδομένη στιγμή. Άλλο αν συνήθως οι περισσότεροι θέλουν να ζήσουν...
    Να πω ένα άλλο παράδειγμα: Η απάντηση στο ερώτημα "Επιτρέπεται να τρώμε ανθρώπους;" είναι δεδομένη και απόλυτα καταφατική ή αρνητική ή εξαρτάται από κοινωνικά και ιστορικά συμφραζόμενα και άρα είναι σχετική; Και η όποια απάντηση πως νομιμοποιείται ως σωστή και όχι απλά σαν μια εκδοχή του σωστού εξαρτώμενη από τα στερεότυπα, τις ιδέες και τις απόψεις της δεδομένης κοινωνίας ή κοινωνικής ομάδας για το θέμα;
    Ο σχετικισμός δεν είναι παρά η συνειδητοποίηση πως οτιδήποτε κάνουμε είναι προϊόν διεργασίας και αποφάσεων και όχι αυτόματοποιημένες "σωστές" ή "λάθος" αντιδράσεις. Απλά κάποιους αυτό τους κουράζει και προτιμούν να θεωρούν κάποια πράγματα δεδομένα και αδιαμφισβήτητα.
    Και για να ξαναέρθω στο θέμα της δυσνόητης γλώσσας, το γεγονός ότι κάποιοι από όσους υποστήριξαν παρόμοιες ιδέες χρησιμοποίησαν αυτό τον τρόπο δεν μπορεί να καταδικάσει και τις ιδέες τους...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Διαφωτιστικά είναι τα συμβάντα στην Ολλανδία. Επιστρατεύεις όσους φιλοσόφους θέλεις να αποδείξεις την μέγιστη ηθική του σόου, και άλλους τόσους για το ανήθικο της υπόθεσης. Εξαρτάτε από το κασέ που είσαι διατεθειμένος να ξοδέψεις και πόσα θα ζητήσουν οι ανειδίκευτοι εργάτες του λόγου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. tassos georgakopoulos said...
    Αντε βρε καρντάσια και σε μεταπτυχιακά μαγίας, αστρολογίας και καφεμαντείας. Ξέχασα την χειρομαντεία.
    ---

    Το Υπουργείο Παιδείας είναι ταυτοχρόνως και Υπουργείο Θρησκευμάτων, why not λοιπόν; Δεν έχουμε άλλωστε και την Ιερατική Ακαδημία - ή όπως αλλιώς στο διάολο λέγεται - του μεσιέ Κράιστοντουλ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. Αγαπητέ κύριε Δήμου,

    Εύχομαι να είστε καλά. Διαβάζω καιρό τα κείμενά σας. Σκέφτηκα να γράψω σήμερα για να εκφράσω μια διαφωνία μου σε αυτά που γράψατε. Ανεξαρτήτως του γεγονότος ότι τα αποσπάσματα που παραθέσατε μου φάνηκαν όντως ακαταόητα, θεωρώ ότι εξίσου ακατανόητα θα μου φαίνονταν αποσπάσματα κάποιου περιοδικού φυσικής, χημείας, μαθηματικών κλπ. Δεν καταλαβαίνω γιατί η ψυχολογία και γενικά οι κοινωνικές επιστήμες έχουν την υποχρέωση να είναι 'απλές' και 'κατανοητές. Δεν έχει δικαίωμα ο κάθε χώρος να έχει τις έννοιές του; Αναφερθήκατε στον Λακάν, στον Ντεριντά, στον Ντελέζ κλπ. Θεωρώ ότι πρόκειται για σπουδαίους στοχαστές, που δε γράφουν σε καμία περίπτωση με τον ίδιο τρόπο μεταξύ τους. Ακόμα και αν κάποιος δεν τους προτιμάει, κάτι που φυσικά είναι απολύτως θεμιτό, δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να είναι κριτήριο ενός φιλοσοφικού κειμένου το αν είναι 'κατανοητό' ή όχι σε ανθρώπους που δεν έχουν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο έργο. Τα ίδια έχουν πει κατά καιρούς για διάφορους- για τον Φουκώ πχ, που κάθε άλλο παρά 'ακατανόητος' είναι.

    Και ένα τελευταίο σχόλιο- προσωπικά προτιμώ, όπως κι εσείς, τον Φρόυντ απ'τον Λακάν, του οποίου το στυλ δεν μου αρέσει (αν και κάποιες απ'τις θεωρίες του έχουν πολύ ενδιαφέρον)... αλλά σε καμία περίπτωση δεν θα έλεγα ότι ο Φρόυντ είναι 'απολύτως κατανοητός'.

    Με εκτίμηση
    Μαρία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Ν.Δ. once wrote: "Δεν υπάρχει καμμία έννοια όσο σύνθετη και αν είναι που να μην μπορεί να περιγραφεί σε μία σελίδα και με απλό-κατανοητό λόγο"

    Για οτιδήποτε τεχνητά πολυπλοκώτερο σορυ αλλά έχω και άλλα πράγματα πιό ουσιώδη (δλδ οτιδήποτε) να ασχοληθώ..

    lefteris kritikakis also once said:"...και ο Δήμου σέβεται τον αναγνώστη του"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. Ἠξερα τον Alan Sokal στα νιἀτα του (και τα δικἀ μου). Ηταν teaching fellow στο μἀθημα της κβαντομηχανικἠς στο Harvard. Οταν αποκἀλυψε πως το ἀρθρο του, που εἰχε δημοσιευτεἰ σε πρωτοβἀθμιο περιοδικὀ του φιλοσοφικοὐ πεδίου, ἠταν φἀρσα, οι εκδὀτες αποφἀνθηκαν ὀτι... εξἐφρασε βαθειἐς αλἠθειες (αλἠτειες) χωρἰς να το ἐχει οὐτε ο ἰδιος καταλἀβει!

    Σαν ενεργἠ επιστἠμων και συγγραφἐας βιβλἰου και δοκιμίων που απευθὐνονται στο ευρὐ κοινὀ, ξἐρω και τις δυὀ πλευρἐς αυτἠς της ιστορἰας. Οσο για την μεταμοντἐρνα φιλοσοφἰα, γενικἀ εἰναι εσκεμμἐνα ακατἀληπτη. ᾽Εχοντας ουσιαστικἀ υπερσκελιστεἰ απ᾽ την επιστἠμη, ἐχει μετατραπεἰ απὀ αναζἠτηση για εξηγἠσεις σε ερμητικό ἀσυλο "κοσμικὠν" φιλοδοξιὠν. Κυριολεκτικἀ το νἐο ροὐχο του αυτοκρἀτορα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. @κωστας
    Εαν ο σχετικισμος δεν μπαινει στα χωραφια της επιστημης τοτε δεν ενοχλει αλλα ειναι και απαραιτητος.
    Μην ξεχναμε οτι η απαντηση στο ερωτημα αν κανει να τρωμε ανθρωπους ειναι " τις περισσοτερες φορες οχι"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. Πες τα Νικόδημε. Δείτε και δικό μου «λίβελλο» κατά του Γ. Βέλτσου.

    Το παρακάτω είναι περιγραφή του μαθήματος που ο κ. Βέλτσος διδάσκει στο Πάντειο, Θεωρία Επικοινωνίας Ι:

    «Στο μάθημα αυτό η επικοινωνία εξετάζεται ως το διακύβευμα μιας κριτικής θεωρίας που απεμπλέκεται από το εννοιακό πλέγμα της φιλοσοφίας της συνείδησης. Η θεωρία της επικοινωνίας συνεπώς εξετάζει την επικοινωνιακή ορθολογικότητα που στοχεύει στη συμφωνία (consensus) και διαμορφώνει τον έλλογο πολίτη στα πλαίσια των σύγχρονων δυτικών κοινωνιών. Συγχρόνως όμως, η Θεωρία της Επικοινωνίας προβάλλει ως επινόηση αυτού που η ίδια η γλώσσα υπόσχεται και συγχρόνως αθετεί και που η αναζήτησή του προϋποθέτει όχι τόσο την επικοινωνιακή αλληλόδραση, αλλά την ενδοϋποκειμενική εννόηση, η οποία ενισχύεται από τη ρητορική ως τέχνη, παρά από την επιστήμη. Τη διαμάχη μεταξύ μιας κυριολεκτικής και μιας μεταφορικής επικοινωνίας, μιας εννόησης και μιας παρανόησης, θα πρέπει να θεωρήσουμε ως πεδίο στο οποίο ανάγονται τα στοιχεία που συνιστούν τη νεοτερικότητά μας, καθώς και τη μετανεοτερική επανεγγραφή της. Θα πρέπει άλλωστε να ερευνήσουμε τις σχέσεις αλήθειας, γνώσης και εξουσίας που προκύπτουν όταν η επικοινωνία «προβληματοποιηθεί» πέραν των νομικών ή πολιτικών της εκφάνσεων.»

    Και το βιβλίο που διανέμεται στους φοιτητές (δαπάνη του φορολογούμενου πολίτη) τέτοιες ανοησίες είναι γεμάτο.

    Είναι χρήσιμο να αναφωνούμε που και που «ο αυτοκράτορας είναι γυμνός» ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. Και όμως Κωστα θα διαφωνησω με αυτα που λες. Ξερεις ότι αν ανοίξεις τους εγκεφαλους ολων αυτων που αυτοκτονουν θα βρεις ποσοστο σεροτονινης zero!! γιατι λοιπον να μην αποδωσουμε την αυτοκτονια σε χημικο αιτιο!!. Ξερεις ότι οποιος περνει σε σταΘερη βαση zoloft (και άλλα παρομοια φαρμακα) εναν
    αναστολέα της δευτερογενους προσληψης της σεροτονινης βλεπει την ζωη ποιο θετικα απο άλλους. Μην παρεξηγηθω δεν μιλαω για εναν κοσμο εθισμενο στα ναρκωτικα. Απλα δεν μπορουμε πια να αγνοουμε την χημεια!!

    την κόρνα του αυτοκινήτου μπορούμε να την ακούσουμε αν λειτουργεί η ακοή μας, αλλά η αντίδρασή μας σε αυτή είναι αποτέλεσμα απόφασής μας.
    ................................

    Οχι αγαπητε Κωστα αν ειμαστε κουφοι δεν εχουμε καμια δυνατοτητα να παρουμε καμια αποφαση σε αυτο το θεμα.
    Ο σχετικισμός δεν ειναι η απαντηση στον αιτιοκρατισμο στο θεμα της ελευθερης βουλησης. Να σου πω ότι δεν ειμαι αντιθετος στην εννοια της
    ελευθερης βουλησης (καμια σχεση με την ελευθερια!!). ΕΙΔΙΚΑ ΜΑΛΙΣΤΑ ΑΝ ΑΥΤΗ ΛΟΓΙΖΕΤΑΙ ΣΑΝ ΔΥΝΑΤΟΤΗΤΑ ΤΟΥ ΚΑΘΕ ΒΙΟΛΟΓΙΚΟΥ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΠΑΕΙ ΑΝΤΙΘΕΤΑ ΣΤΗ ΦΥΣΗ ΤΟΥ μεσω συγκεκριμενων βιολογικων-ντετερμινιστικα ορισμενων δυνατοτητων (πλαστικοτητα οργανισμου).

    (τα κεφαλαι μπηκαν κατα λαθος δεν θελω να τονισω κατι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. Το χειρότερο από όλα - και το τονίζει ο Γουόλιν αυτό στο βιβλίο του- είναι ότι η μεταμοντέρνα φιλοσοφία καθιστά κάθε προοδευτική πολιτική αδύνατη.

    Συνέχεια δημοσιεύονται άρθρα, γραμμένα σύμφωνα με την επιστημονική μέθοδο, που μιλούν για την αλλαγή του κλίματος, την εξαφάνιση κάποιου ζώου, την επανεμφάνιση κάποιου ιού, την φτώχεια του τρίτου κόσμου, την εκατόμβη στο Ιράκ, τα ψέμματα μιας κυβέρνησης.... Πρέπει να προβληματιζόμαστε, να ανησυχούμε για όλα αυτά; Φαίνεται πως όχι. Φαίνεται ότι απλώς πρόκειται για μερικές δεκάδες σελίδες γεμάτες σύμβολα "στην αλγοριθμική τους βαθμίδα".

    Όλα αυτά δείχνουν επίσης ότι οι μεγαλύτεροι μεταμοντέρνοι φιλόσοφοι δεν είναι ο Ντεριντά και ο Μποντριγιαρ. Είναι ο Μάο, ο Στάλιν, ο Πινοσέτ, ο Μιλόσεβιτς, ο Χίτλερ. Είναι οι κάθε λογής λογοκριτές,σαν την κυβέρνηση του Σουδάν ή της Κίνας, που σθεναρά αρνούνται την "αντικειμενικότητα" των θυμάτων τους, και αντιτάσσονται στην "διάκλειση του υποκειμένου από το σύμπαν του λόγου". Είναι όσοι πιστεύουν, στις ΗΠΑ, ότι η κατάσταση στο Ιράκ βελτιώνεται. Η επιστημονική μέθοδος, άλλωστε, είναι αυτή που τεκμηριώνει ότι κάποιος βασανίστηκε, ή ότι κάποιος εκτελέστηκε.

    Οι παλαιότεροι μπορεί να θυμούνται τα μένεα που έπνεε η ελληνική χούντα κατά των "μπιμπισήδων". Αυτοί ήταν οι Έλληνες που μάθαιναν τα νέα από το ΒΒC, και όχι από την ΥΕΝΕΔ. Η χούντα είχε καταλάβει, φαίνεται, ότι η υποτιθέμενη "αυθεντία" του ΒΒC οδηγεί το υποκείμενο σε forclusion.

    Δεν ξέρω αν το περιοδικό αυτό έχει απήχηση - αλλά δεν θα με εξέπληττε. Οι μεγαλύτεροι ντόπιοι μεταμοντερνιστές είναι η ομάδα του κ. Παρασκευαίδη και του κ. Λιακόπουλου. Είναι όσοι πιστεύουν, λ.χ., ότι η σαπωνοποίηση του πτώματος του Βησσαρίωνα είναι "θαύμα" ή "σημείο"....Αυτούς άλλωστε δεν θεωρούν οι Έλληνες τους κορυφαίους τους φιλόσοφους;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. Ένας κουλτουρέ Νεοϋορκέζος χρειάζεται περίπου 1.000.000 προτάσεις (περί τα 9.000.000 λέξεις) για να εκφράσει με πολύπλοκο τρόπο τη διαφορά κουλτούρας μεταξύ τουο Μανχάταν και του Inola της Οκλαχόμα.
    Εγώ φόρτωσα τ' αμάξι και πήγα. Κάθε πρωί επί 18 μήνες πότιζα λουλούδια και δεντράκια, τάιζα το σκύλο του γείτονα και μετά πήγαινα στο βενζινάδικο να πάρω σοκολάτα και τσιγάρα. Και συνεχώς κοιτούσα τον ουρανό, τα σύννεφα και τα δέντρα. Κάθε 2-3 ώρες περνούσε και κάνα αμάξι από το δρόμο. Μεσημεριανό ρομάντζο με την κυρά, δουλειά, καπέλο και μυρωδιά γελάδας και αλόγου. Ήταν η επίσημη διεύθυνσή μου. Ο ταχυδρόμος, όταν έφυγα, μου λέει "Lefty, where the heck are you going..." και πριν από λίγες μέρες που επισκεφτήκαμε το μέρος, έτσι μου' ρθε ν' αγοράσω το μέρος και να τσακώνομαι κι αγαπιέμαι με τον κόσμο εκεί, παρά να είμαι αδιάφορος με το μαλακισμένο "diversity" της μεγάλης πόλης.
    Και μετά σου λένε τζακ κέρουακ και μαλακίες...

    Άντε, να φύγω επιτέλους...

    Λευτέρης

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. Ρε παιδιά το forclusion σημαίνει όντως forclusion?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Still On The Trail,

    Σωστή η επισήμανση, ωστόσο μετά από όλη αυτή τη συζήτηση νομίζω καλό είναι να θυμόμαστε ότι:

    (α) Η προοδευτική πολιτική σκέψη συχνά έχει να αντιμετωπίσει άρνηση με το επιχείρημα "δεν αποδεικνύεται". Ο Ronald Dworkin (ιδίως στο Law's Empire και στο Taking Rights Seriously) ασχολείται πολύ μ' αυτήν ακριβώς τη δυσκολία κι εξηγεί γιατί στη φιλοσοφία του δικαίου δεν υπάρχουν knock down arguments με "απόδειξη" του τύπου των θετικών επιστημών, αλλά ότι, συγχρόνως, αυτό δεν σημαίνει ότι όλες οι θέσεις είναι εξίσου έγκυρες.

    (β) Η αποδόμηση έχει χρησιμοποιηθεί και στο πλαίσιο προοδευτικής πολιτικής σκέψης. Για παράδειγμα, η λεγόμενη Feminist Jurisprudence (Catherine McKinnon και άλλες, στις ΗΠΑ) την χρησιμοποιεί για να δείξει πώς η έννοια του νόμου έχει χρωματιστεί από την αντίληψη για τον ρόλο της γυναίκας και πώς οι λέξεις (ως φορείς νοήματος) τελικά καθορίζουν την σκέψη μας. Βέβαια, για να είμαι δίκαιη, οι εκπρόσωποι της Feminist Jurisprudence δεν είναι ακατάληπτες (είτε συμφωνεί κανείς σε όλα είτε όχι...).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. Και για να το πούμε με τον τρόπο των ποιητών που πολλοί στοχαστές ζήλεψαν:

    Δε θέλω τίποτε άλλο παρά να μιλήσω απλά, να μου δοθεί
    ετούτη η χάρη.
    Γιατί και το τραγούδι το φορτώσαμε με τόσες μουσικές
    που σιγά-σιγά,βουλιάζει
    και την τέχνη μας τη στολίσαμε τόσο πολύ που φαγώθηκε
    από τα μαλάματα το πρόσωπό της
    κι είναι καιρός να πούμε τα λιγοστά μας λόγια γιατί η
    ψυχή μας αύριο κάνει πανιά.

    Απόσπασμα από το 'Ένας γέροντας στην ακροποταμιά' του Σεφέρη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. Αφού περί φιλοσοφικών περιοδικών ο λόγος να κάνω μια ενημέρωση. Τον Ιούνιο θα κυκλοφορήσει ένα περιοδικό σχετικά με την Επικούρεια φιλοσοφία από τις εκδόσεις Μάριος Βερέττας. Πιστεύω να είναι πιο ενδιαφέρον και κατανοητό αν και μετά το σημερινό post τρόμαξα λίγο. Επίσης κυκλοφορεί και ένα άλλο περιοδικό φιλοσοφίας, τριμηνιαίο, το οποίο δεν θυμάμαι από ποιες εκδόσεις είναι αλλά κάνει 7€ και έχει γκρι εξώφυλλο. Σαφέστατος ε; Πάντως αν το αναγνωρίσει κανείς και το έχει διαβάσει ας πει δυο λέξεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. Διαβάζω και ξαναδιαβάζω απο τποστ

    Και από το εισαγωγικό σημείωμα των τριών υπεύθυνων της έκδοσης (Δημήτρις (sic) Βεργέτης, Ντόρα Περτέση, Βίκυ Σκούμπη): «Η Επιστήμη θεμελιώθηκε στην διάκλειση (forclusion) του υποκειμένου από το σύμπαν του λόγου με την συρρίκνωση της σημαίνουσας αλυσίδας στην αλγοριθμική βαθμίδα του γράμματος».


    ................................

    ΤΡΕΙΣ ΛΑΛΟΥΝ ΚΑΙ ΔΥΟ ΧΟΡΕΥΟΥΝ!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. Επίσης, θα ήθελα να συνεχίσω το ανέκδοτο από το σχόλιο (Τετ Μαϊ 30, 10:55:00 πμ) του Σταύρου Κατσάρη.

    -Πόσοι ψυχολόγοι χρειάζονται για να αλλάξουν μια λάμπα;

    -Κανείς. Η λάμπα θα αλλάξει μόνη της όταν νιώσει έτοιμη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. Ντεριντά (Derrida, Jacques): Να έχετε οπωσδήποτε βιβλία του στη βιβλιοθήκη σας. Να έχετε πάει σε μία διάλεξή του. Να χρησιμοποιείτε την λέξη «αποδόμηση» και «διαφφορά» (να την προφέρετε με δύο «φ»). Να σνομπάρετε όμως την ελληνική εκδοχή του.

    Από το Ειρωνικό Νεοελληνικό Λεξικό του οικοδεσπότη (σελ. 79 κάτω κάτω) και από εδώ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. Αναρωτιέμαι τι μπορεί να είναι η σύνδεση επιστήμης και φιλοσοφίας... Έκαναν βήματα οι θετικές επιστήμες και βγήκαν (ως ένα βαθμό) από την αιτιοκρατία. Η φιλοσοφία θα πάει να τους συναντήσει στα μισά του δρόμου; Μπορούν να υπάρξουν "hard data" (μεταβλητές, δεδομένα) να γίνουν πειράματα στη φιλοσοφία;

    Οι κοινωνικές επιστήμες... θ' αρχίσουν πάλι να αναφέρονται χωρίς δεύτερη σκέψη σαν 'επιστήμες'; Υπάφρχει το (πολύ σωστότερο κατά τη γνώμη μου) 'σπουδές'.

    Με το άρθρο συμφωνώ εντελώς. Και το οξύμωρο της ημέρας: Τι διδάσκει ο Βέλτσος; Επικοινωνία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. Εν μέσω ενός ηλίθιου μπλόγκερ που με πατάει από το μεσημερι έξω (κι έχουμε και δουλειές με τα της Αμαλίας!), μπήκα να σας διαβάσω κι ειλικρινά με κάνατε να σκάσω στα γέλια!

    Πέραν της λεπτής ειρωνίας του ποστ (υπέροχος Δήμου!), κάθε σχόλιο ήταν πραγματικό κέρασμα!!! Οκ, και τα σοβαρά τα φχαριστήθηκα, αλλά τα άλλα... ΟΛΑ ΤΑ ΛΕΦΤΑ!
    :)))))))))))))

    Λοιπόν, για να συνεισφέρω κι εγώ κάτι ως σοβαρή σχολιάστρια, πιάνομαι από τον

    @Still on their trail:

    "Η Επιστήμη θεμελιώθηκε στην διάκλειση (forclusion) του υποκειμένου από το σύμπαν του λόγου με την συρρίκνωση της σημαίνουσας αλυσίδας στην αλγοριθμική βαθμίδα του γράμματος..."

    κι επιχείρηση "Μετάφραση" εστέφθη με επιτυχία.

    Ομως θα ήθελα να το πάω σε πιο bacalistics επίπεδο, να το καταλάβω ακόμη κι εγώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. @cyberdust
    "Κράτησαν σωστά το πρωτόκολλο, ή μήπως αλλού μέτρησαν σε Kelvin αλλού σε Fahrenheit και στο τέλος έβαλαν και το δακτυλάκι τους στην ζυγαριά χαχαχα"

    Ας πούμε ότι προσπαθούσαν να αποφεύγουν τις λογικές αντιφάσεις και ότι η προβολή του νοηματικού τους περιεχομένου στην αντικειμενικά καταγεγραμμένη πραγματικότητα δεν είναι το κενό σύνολο. Κάτι που δε συμβαίνει με την εθνικιστική μεταφυσική.

    Αυτό είναι αρκετά επιστημονικό για μένα. Scientific όχι, αλλά επιστημονικό ναι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. Νομίζω όμως όπου υπάρχει καθαρή σκέψη υπάρχει και καθαρός λόγος.

    Ο Φέυνμαν είχε πει ότι έχεις καταλάβει κάτι καλά, όταν μπορείς να το εξηγήσεις έτσι που να σε καταλάβει κι η γιαγιά σου. Είχε δίκιο σε μεγάλο βαθμό.

    Οι λεκτικοί ακροβατισμοί όπως σε αυτό το κείμενο μου δίνουν την εντύπωση ότι:

    1. είτε το ίδιο το αντικείμενο είναι τόσο νεφελώδες που έχει καταστρέψει τους ανθρώπους που ασχολούνται με αυτό, οπότε δεν μπορούν να εκφραστούν με μία σειρά

    2. είτε αυτός που μιλά θέλει να μην γίνεται κατανοητός, για να εντυπωσιάσει, κάτι που με ενοχλεί, γιατί ο λόγος είναι για να συνεννοούμαστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. @ξ95
    Έτσι είναι. Ακαταλαβίστικα όσο δεν μπορεί να είναι. Αυτό το «αντικειμενικά καταγεγραμμένη πραγματικότητα» το θαύμασα. Θα κάνω χρήση αυτού.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. Αποσπάσματα του περιοδικού θα ... απαγγείλει η Καλομοίρα στο MEGA και ανάλυση επ'αυτών θα κάνει η Άντζελα Δημητρίου!

    Νομίζω ότι το περιοδικό αποπνέει έναν υποβόσκοντα Ντικαρσισμό.

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Σε λίγο, στις 10:00 στη ΝΕΤ έχει ντοκυμαντέρ για την καταστροφή της Σμύρνης:

    ΝΕΤ

    ΤΕΤΑΡΤΗ 30/05/2007 22:00

    ΝΤΟΚΙΜΑΝΤΕΡ / Ιστορία

    ΣΜΥΡΝΗ – 85ΧΡΟΝΙΑ ΜΕΤΑ
    Σκηνοθέτης: Παναγιώτης Κακαβιάς
    Δημοσιογραφική έρευνα: Αργύρης Ντινόπουλος
    Παραγωγή: Δήμητρα Λιούμη
    Κάμερα: Γιώργος Φλουρής
    Ήχος: Δημήτρης Πετράκης
    Παρουσιαστής: Αργύρης Ντινόπουλος
    Ντοκιμαντέρ του Αργύρη Ντινόπουλου.

    Το ντοκιμαντέρ καταγράφει τα στοιχεία του ελληνισμού που απέμειναν στην Σμύρνη, όπου υπάρχουν ακόμη Έλληνες, (μετρημένοι στα δάχτυλα του ενός χεριού) που είχαν γεννηθεί το 1922 και βρισκόταν με τους γονείς τους στην μαρτυρική πόλη.
    Ο γιατρός Αμπιντίν Μπαιρακτάρογλου που ζει σήμερα σε διαμέρισμα στην προκυμαία θυμάται τις διηγήσεις των γονιών του.
    «Οι έλληνες έπεφταν στην θάλασσα για να γλιτώσουν.
    Και όσοι δεν ήξεραν κολύμπι πνιγόταν πριν φτάσουν στα πλοία».
    Για την φωτιά που έκαψε 25.000 σπίτια μιλάει η Φωτεινή Ντεβριές.
    «Όταν ήμασταν παιδιά την ελληνική συνοικία την λέγαμε…τα καμένα».
    Η Σωτηρία Γατανά γεννήθηκε μια εβδομάδα πριν μπουν οι τούρκοι στην Σμύρνη.
    «Ο πατέρας μου πολέμησε στον Σαγγάριο. Το ποτάμι ήταν γεμάτο σκοτωμένους».

    Η Βέρα Σάσου θυμάται την μητέρα της.
    «Δόξαζε τον Θεό που της πέθαναν δύο παιδιά στην γέννα και δεν τα βρήκαν οι τούρκοι για να τα σκοτώσουν».
    Η Ελληνική ορθόδοξη εκκλησία δεν έχει απομείνει σήμερα στην Σμύρνη.
    Για τις θρησκευτικές ανάγκες των λίγων ελλήνων νοικιάστηκε – από το ελληνικό προξενείο-καθολική εκκλησία στην οποία λειτουργεί έλληνας παπάς μια φορά τον μήνα.
    Κάποια ελληνικά αρχοντικά που γλίτωσαν από την φωτιά επειδή ήταν κτισμένα κοντά στην θάλασσα, οι τούρκοι τα έχουν μετατρέψει σε καφετέριες στις οποίες σήμερα εκτός από καφέ προσφέρονται στους θαμώνες και…αστρολογικές προβλέψεις.
    Εδώ έχει επαγγελματική έδρα και η γνωστή αστρολόγος – η σημερινή μάγισσα της Σμύρνης- Γκιουλσερέν Ζουμπίλτεπε.
    Παρά το βάρος της Ιστορίας η ανάπτυξη εμπορικών σχέσεων κυρίως με τα ελληνικά νησιά είναι ικανοποιητική.
    Το Ελληνικό Προξενείο αναβαθμίστηκε σε Γενικό Προξενείο Σμύρνης.
    Οι δήμαρχοι της Φότσας ( αρχαία Φώκαια) και των Ούρλων ( Βουρλά) έκαναν σημαντικά βήματα για την ανάπτυξη των ελληνοτουρκικών σχέσεων.
    Στην Φότσα αναστηλώνονται τα περίπου 70 ελληνικά αρχοντικά ενώ εγκαινιάστηκε ακτοπλοϊκή σύνδεση με την Λέσβο.
    Στα Ούρλα κηρύχθηκε διατηρητέο το σπίτι που γεννήθηκε ο Γιώργος Σεφέρης και έγινε παραδοσιακό ξενοδοχείο που φέρει το όνομα του νομπελίστα ποιητή.
    Στο ντοκιμαντέρ παρουσιάζεται επίσης σπάνιο οπτικό υλικό της μικρασιατικής καταστροφής από τα αρχεία της ΕΡΤ αλλά και από τουρκικές πηγές.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. @tassos georgakopoulos,

    Γαλλιστί forclusion (φορκλουζιόν) και αγγλιστί foreclosure (φορκλόουζουρ)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. Μιά και μιλάμε για φιλοσοφία, τι γνώμη έχει η οικοδεσπότης για το άρθρο του καθηγητή Θ. Πελεγρίνη στο Βήμα Ιδεών με τίτλο «Ο θάνατος της Ηθικής»;

    Εγώ το διάβασα και φαντάστηκα τα κόκκαλα του Αριστοτέλη να τρίζουν. Η ηθική λέει «προκαλεί μιζέρια». Με έβγαλε από τα ρούχα μου.

    Προτείνω ποστ και συζήτηση με θέμα την Ηθική. Mείζον ζήτημα για τη σημερινή Ελλάδα, και ταυτόχρονα φόρος τιμής για την Αμαλία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. http://www.elsewhere.org/pomo

    Κάθε φορά που επιλέγεις το πάνω link, δημιουργείται αυτόματα ένα postmodernist essay του τύπου Derrida και της παρέας του. Φανταστικό!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. Merci Aphrodite
    Γιατί είχα μπερδευτει!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. Θέμης Λαζαρίδης said...
    Μιά και μιλάμε για φιλοσοφία, τι γνώμη έχει η οικοδεσπότης για το άρθρο του καθηγητή Θ. Πελεγρίνη στο Βήμα Ιδεών με τίτλο «Ο θάνατος της Ηθικής»;

    -----------------------
    Ο (ο) οικοδεσπότης (μη μου αλλάζετε φύλο στα γεράματα) δεν έχει διαβάσει το άρθρο - θα το διαβάσει και θα απαντήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. Μια και ειδα το σχόλιο του αξιολογότατου κου Λαζαρίδη θα ήθελα να σας συστήσω τα μπλοκς δικης του εμπνευσης

    http://greekuniversityreform.wordpress.com/

    και

    http://axiologisibouleytwn.wordpress.com/

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. Maria Papadima said...
    δεν καταλαβαίνω πώς μπορεί να είναι κριτήριο ενός φιλοσοφικού κειμένου το αν είναι 'κατανοητό' ή όχι σε ανθρώπους που δεν έχουν ασχοληθεί με το συγκεκριμένο έργο.

    ------------------------

    Τι θα πει αυτό;

    Ασχολούμαι με το συγκεκριμένο έργο όταν παίρνω στα χέρια μου το έργο να το διαβάσω (αφού προηγουμένως έχω συμπληρώσει χρόνια και χρόνια σπουδών στην φιλοσοφία).

    Όταν ανοίγω ένα βιβλίο του Popper ή του Wittgenstein (o άλλος πόλος) του Habermas ή του Gadamer, είμαι σε θέση να συνομιλήσω μαζί του χωρίς ειδική προετοιμασία.

    Γιατί πρέπει να κάνω πρώτα σεμινάριο για να καταλάβω τον Derrida ή τον Lacan;

    Μήπως δεν είναι δικό μου το πρόβλημα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. Κοινωνικές vs. Θετικές Επιστήμες
    Από τα πρώτα χρόνια των σπουδών μου, θεωρούσα μεγάλο συγκριτικό πλεονέκτημα την έλλειψη βεβαιότητας στις κοινωνικές επιστήμες. Ακόμα και η ύπαρξη ‘Μεγάλων Θεωριών’ (Grand Theories) που σκοπό έχουν να εξηγήσουν όλο τον κόσμο και τίποτα λιγότερο, ακριβώς επειδή είναι πολλές και αντικρουόμενες, σε κάνουν πιο μετριόφρονα. Δεν υπάρχει, όπως στη Φυσική, ο Νόμος της Βαρύτητας, τελεία και παύλα. Υπάρχουν, για να το κάνω σχηματικό, και ο Νόμος της Αντιβαρύτητας, και της Πλαγιοβαρύτητας, και του Ποιά-Είναι-Αυτή-η-Βαρύτητα;.
    Επειδή το πανεπιστήμιό μου είχε ελεύθερο πρόγραμμα και ενθάρρυνε τις σπουδές σε άλλες επιστήμες, υπήρχαν κάποιοι από το Πολυτεχνείο που έρχονταν να σπουδάσουν μεταφράσεις, εισαγωγή στην κοινωνιολογία, κτλ. Έχω ακούσει από καλό φίλο (ηλεκτρολόγο μηχανικό) το πόσο καλό του έκανε να μάθει για τη σχετικότητα των μεταφράσεων. Αλλά έχω ακούσει και φοιτητές να περιμένουν μετά τη διάλεξη, ή να ζητάν ‘το επόμενο βιβλίο’. «Το επόμενο τίνος;» τους ρωτούσαμε. «Μα έμαθα τις διάφορες θεωρίες. Ποιος έχει δίκιο λοιπόν;» ήταν η απάντησή τους.
    Σύνδεση ‘επιστήμης’ και φιλοσοφίας’... Δύσκολη έννοια. Εγώ θα προτιμούσα σύνδεση ‘φιλοσοφίας και επιστημών’: δηλ., αντί να μπολιαστεί η φιλοσοφία και οι κοινωνικές επιστήμες γενικότερα με την (ακόμα κρατούσα) αιτιοκρατία των θετικών επιστημών, να μπολιαστούν οι θετικές επιστήμες με φιλοσοφία. Παρά τα στραβά της, τις γεροντοκορίστικες υπερβολές της, το ότι το παίζει ‘βασιλικότερη του βασιλέως’ ώρες-ώρες, όπως φάνηκε και από το post, η φιλοσοφία έχει μέσα της μια μετριοφροσύνη και μια σχετικότητα που χρειάζεται ο κόσμος των θετικών επιστημών.
    Στο κάτω-κάτω, οι φιλόσοφοι και οι κοινωνικοί επιστήμονες, όλο για αλλαγή μιλάνε και όλο αλλαγή ονειρεύονται αλλά δεν έχουν τα μέσα γι’ αυτό (σε πολλές περιπτώσεις, ευτυχώς). Οι θετικοί επιστήμονες αλλάζουν συνεχώς τον κόσμο, χωρίς να έχουν μια έννοια, μια θεωρία πάνω στη φύση και τις επιπτώσεις αυτής της αλλαγής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. G. Sarigiannidis

    Καλώς μας ξανάρθατε!

    Έχουμε δώσει το link από τις 09:39 (και σχόλιο 10:12).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. @Yannis H

    σχετικότητα που χρειάζεται ο κόσμος των θετικών επιστημών..............

    Ειστε σιγουρος οτι την χρειαζονται?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Αν στο ποστ παρεισφρυει τουρκοφαγικη προπαγανδα απο αλβανογραικους ελληνιστες για το τελος της Γραικικης αποικιοκρατιας στην Ιζμιρ,τοτε πρεπει να υπαρχει & απαντηση...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. Georgakopoulos: ομολογώ ότι μετά τη θεωρία του Χάους, είπα ότι μπήκε για τα καλά η σχετικότητα στις θετικε΄ς επιστήμες. (Διάβασα μόνο το βιβλίο του Gleick, δεν είμαι ειδικός - η απορία μου ήταν ανέκαθεν κατά πόσο είναι πρακτικά εφαρμόσιμη).

    Όσον αφορά τους φοιτητές των θετικών επιστημών όμως, η άποψή μου είναι πως τη χρειάζονται και μάλιστα επιγόντως. Εάν εμείς των θεωρητικών μπολιαζόμαστε με τη αβεβαιότητα ή τη σχετικότητα (και την ντροπή της αιτιοκρατίας για τα πρώτα χρόνια των κοινωνικών επιστημών), μου έδωσαν την εντύπωση ότι στα πρώτα χόνια των σπουδών τους, περνούσαν το ακριβώς αντίθετο 'μπόλιασμα'. Αυτό της βεβαιότητας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. Πριν από κάποια χρόνια, ο Τζίμης Πανούσης, είχε περιγράψει πολύ γλαφυρά το όλο θέμα αυτών "που έχουν αναγάγει το δυσνόητο σε κανόνα και την παραδοξολογία σε νόμο".

    Βρήκε μια μέρα έλεγε, κάποια κείμενα του μικρού του γιου, ακατάληπτα και μυστηριώδη, τα οποία άρχισε να μας τα διαβάζει...

    Γυναίκα, φωνάζει, τρέχα, το παιδί μας είναι φαινόμενο!!

    Μην ταράζεσαι Τζιμάκο μου, ασκήσεις ορθογραφίας έκανε το παιδί....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. @Yannis H

    Ισως εγω να μην καταλαβα καλα αλλα θετετε το θέμα σε επίπεδο ηθικής?
    ή γενικότερης παιδείας?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. Θέμης Λαζαρίδης

    Διάβασα το άρθρο περί ηθικής - κατά την γνώμη μου το βασικό του λάθος είναι ο τρόπος που ορίζει την ηθική σαν ένα αυθαίρετο πρόταγμα βασιζόμενο σε μία αυτόνομη αξία. Αν δεχθεί κανείς τον ορισμό του, τότε το άρθρο έρχεται σαν φυσικό επακόλουθο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. Παιδείας. Προς θεού. Η ηθική πολύ πιθανόν ν' ακολουθεί μια σωστή παιδεία, αλλά το έθεσα καθαρά σε επίπεδο παιδείας, άποψης, οπτικής. Σε καμιά περίπτωση δεν σκέφτηκα τους θετικούς σαν ...ανήθικους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. ΥΓ. Άσε που υπάρχουν πάμπολλοι 'θεωρητικοί' που τρέμεις τι θα έκαναν εάν είχαν τη δύναμη ν' αλλάξουν τον κόσμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.