Κυριακή, Οκτωβρίου 22, 2006

Προβο-κάστωρ και Πολυ-τέχνης

Γράφοντας στο προηγούμενο post για τους «προβοκάστορες» ο Heinz μου θύμισε ένα παλιότερο κείμενό μου. Και μου έδωσε μία ιδέα για θέμα.

Αλλά ας αντιγράψω πρώτα το σχόλιο του Heinz (συντομευμένο):

«Θεωρώ ότι ο ΝΔ είναι ένας τύπος ανθρώπου, που παλαιότερα τον είχα χαρακτηρίσει προβοκάστορα. O προβοκάστωρ, θυμίζω, είναι ένας προβοκάτορας κάστορας που προσπαθεί να δημιουργήσει φράγματα στη ροή της σκέψης για να δει: θα προχωρήσει το νερό ή θα λιμνάσει; Ο προβοκάστορας έτσι ταράζει τη ροή για να υποχρεώσει σε δημιουργία εναλλακτικών ροών. Διαταράσσει το συνεχές - άρα δημιουργεί πληροφορία.

Τι είναι δημιουργία; Δημιουργία είναι εφεύρεση.

Απ' αυτά που ήδη υπάρχουν, κάποιος, κάπως, καταφέρνει να σχηματίσει μιαν άλλη εικόνα από την κοινή συναινέση θεωρούμενη. (Luhmann: I see something you don't see). Αρπάζει από δω, κολλάει από κει, και ξαφνικά ξεπηδάει κάτι νέο, που δεν μπορεί να αποδοθεί στα συστατικά του, παρά μόνον στο όλον: το δημιούργημα.

Ο ΝΔ, αποδομεί. Γκρεμίζει το δημιούργημα. Κι έτσι, πυροδοτεί την λειτουργία αναδόμησής του.

Αλλά, έχοντας γκρεμίσει ό,τι προϋπήρχε, ο - εξ ανάγκης πλέον - δημιουργός, αναγκάζεται να στήσει κάτι νέο με τα υλικά του. Κι ο προβοκάστωρ ορμάει και πάλι. Και δώστου πάλι ο κύκλος. Κάποια στιγμή, επέρχεται ισορροπία:η νέα εφεύρεση κι ο προβοκάστορας, στέκονται απέναντι σε ισορροπία.Ισορροπία σεβασμού και αλληλοκατανόησης.

Βέβαια, είναι εκνευριστικό, άθλιο και συχνά άγριο, να’ χεις έναν ενοχλητικό προβοκάστορα στα πόδια σου.
Ο δημιουργός που θα ξαναδημιουργήσει από τα ερείπια, πρέπει καταρχήν να είναι δημιουργός - κι όχι copy&paste. Kι έτσι, ο δημιουργός - που μόνο μέσω της δημιουργίας υλοποιείται - βρίσκεται σε κατάσταση δημιουργικού γίγνεσθαι: δημιουργεί συνέχεια.

Αναπόφευκτα τότε, ο αντιπαθέστατος προβοκάστορας, είναι δημιουργός δημιουργών».

Και τώρα το δικό μου κείμενο:


«Από την άλλη πλευρά είμαι ο ίδιος»
Ο. Ελύτης


Όλα τα κείμενα που έγραψα στη ζωή μου μπορούν να χωριστούν σε δύο κατηγορίες. Σε αυτά της επιθυμίας και στα άλλα της αντίδρασης.

Τα πρώτα τα έγραψα επειδή μου το επέβαλε μία εσωτερική ανάγκη. Κουβαλούσα βαθιά βιώματα και εμπειρίες που ήταν συστατικά του εαυτού μου. Κάποτε ωρίμασαν και ζήτησαν την μορφή τους. Βγήκαν από μέσα μου όπως φυτρώνει ένα φυτό. Είναι τα λογοτεχνικά μου κείμενα: ποιήματα, πεζά, δοκίμια.

Αντίθετα τα άλλα δεν είχαν τις ρίζες τους μέσα μου, αλλά στην γύρω μου πραγματικότητα. Η οποία κάποια στιγμή με ενόχλησε, με εξόργισε και με ανάγκασε να τα γράψω. Μου τα επέβαλαν οι συνθήκες. Πρόκειται συνήθως γι άρθρα, σχόλια μελέτες αλλά και αφορισμούς.

Είναι φυσικό να είμαι πιο γνωστός για τα δεύτερα ενώ αγαπώ περισσότερο τα πρώτα. Είναι προϊόντα έρωτα – ενώ τα δεύτερα βιασμού.

Θα έγραφα π. χ. την «Δυστυχία του να είσαι Έλληνας» αν δεν ζούσα στην Ελλάδα τα χρόνια της Χούντας; Ή την «Απολογία ενός Ανθέλληνα» αν δεν είχα υποστεί την έκρηξη του Ελληνικού εθνικισμού στην δεκαετία του 90;

Ενώ το «Ημερολόγιο του Καύσωνα», το «Βιβλίο των Γάτων», τις «Λίστες» και τις «Τολμηρές Ιστορίες», θα τα είχα γράψει όπου κι αν ζούσα. Το ίδιο και «Το Απόλυτο και το Τάβλι», μία φιλοσοφική κατάθεση που ωρίμαζε μέσα μου τριάντα χρόνια.

Γράφοντας τα λογοτεχνικά μου κείμενα νιώθω απόλαυση ή λύτρωση – ενώ η παραγωγή των κριτικών και σχολιαστικών παρέχει απλώς εκτόνωση.

Βέβαια ο διαχωρισμός δεν είναι απόλυτος. Πολλά από τα λογοτεχνικά έχουν και κριτικό περιεχόμενο (π. χ. η απελευθερωτική πλευρά στις «Τολμηρές Ιστορίες») ενώ και τα σχολιαστικά έχουν λογοτεχνικές πλευρές. Οι αφορισμοί είναι από τα πιο δύσκολα είδη του λόγου – όπως και το καλό χρονογράφημα.

(Κανείς δεν θα μπορούσε σήμερα να ισχυριστεί πως η «Πάπισσα Ιωάννα» – κλασικό προϊόν αντίδρασης – δεν έχει λογοτεχνική αξία).

Έτσι, πότε από εσωτερική ανάγκη, πότε από εξαναγκασμό, μου προέκυψαν εξήντα βιβλία. Κοιτάω πίσω την μακριά σειρά και ζαλίζομαι.

Μερικές φορές ενοχλούμαι που η σχολιαστική μου δουλειά επισκιάζει την καθαρά λογοτεχνική. Αλλά επειδή η λογοτεχνία είναι πιο διαχρονική από το σχόλιο, ελπίζω ότι ο χρόνος θα την αναδείξει.

..........................................................................

Δεν ξέρω πόσο σωστή είναι η παραβολή του Heinz και πόσο ταιριάζει σε μένα. Αν όμως την δεχθώ, θα προσθέσω ότι η διαδικασία που περιγράφει μπορεί να συμβαίνει και μέσα σε ένα άτομο. Που ταλαντεύεται ανάμεσα στην δημιουργική του έφεση και την κριτική του ανάγκη. Και που πότε γίνεται αποδομητής (των άλλων - αλλά και του εαυτού του) και πότε χτίστης.

Είμαι βέβαιος ότι «Το Βιβλίο των Γάτων» ή το «Παρόλα Αυτά» δεν τα έγραψε ο προβοκάστωρ…

Ακόμα και ο Μέγας Προβοκάστωρ Ροΐδης, έχει γράψει τρυφερά διηγήματα…

Και να πω ακόμα ότι επειδή η διαδικασία της αποδόμησης είναι αχάριστη, κοπιαστική και επικίνδυνη (συχνά σου πέφτουν τούβλα στο κεφάλι) θα προσπαθήσω του λοιπού να οικοδομώ περισσότερο.

129 σχόλια:

  1. Ναι ειναι και καστορας ο γατος....

    Θυμαμαι σε ενα παλιο γραμμα μου προς τον ΝΔ ( οταν τον πρωτογνωριζα ) του ελεγα κατι παρομοιο,οτι δηλαδη τα γραπτα του αποτελεσαν για εμενα φωτια που εκαψε ολοκληρα δαση στο μυαλο μου.Ωστοσο δεν εμεινε εκει αλλα με βοηθησε σιγα σιγα,δεντρακι,δεντρακι να γινει η αναδασωση....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. η δημιουργικη δυναμη ακομα και απο καταστροφη βγαινει- kreative, schöpferische zerstörung κατα τον schumpeter

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Tρομαζω βεβαια στην ιδεα της ευθυνης που εχει το remodeling ....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. CREATION

    Up from the bed of the river
    God scooped the clay;
    And by the bank of the river
    He kneeled Him down;
    And there the great God Almighty
    Who lit the sun and fixed it in the sky,
    Who flung the stars to the most far corner of the night,
    Who rounded the earth in the middle of His hand;
    This Great God,
    Like a mammy bending over her baby,
    Kneeled down in the dust
    Toiling over a lump of clay
    Till He shaped it in His own image;

    Then into it He blew the breath of life,
    And man became a living soul.





    James Weldon Johnson

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Λευτέρη

    Ι usually trust my gut-feeling.

    Έτσι κι αλλιώς και αν απόφασίσω το αντίθετο τελικά εκεί θα πάω.

    Οι αποφάσεις δεν παίρνονται - φυτρώνουν μέσα μας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Πρώτα-πρώτα να πω για το προηγούμενο ποστ-εξομολόγηση, που γράφτηκε σε μια ταραγμένη φάση, και βγήκε σαν "γέρικη" ελιά, ότι για μένα υπάρχει (κυρίως) και η άλλη πλευρά της ελιάς.

    Το έψαξα και το βρήκα στο δίχτυ αυτό το ποίημα, τώρα που τα ανθυπο-προνήπια κάνουν εργασίες για την ελιά, τον τρύγο, το φθινόπωρο κτλ και μαζεύαμε υλικό. Το κράτησα, μου άρεσε πολύ.

    Ελα Νίκο, αφιερωμένο!

    Η ελιά
    Κωστής Παλαμάς


    Eίμαι του ήλιου η θυγατέρα
    H πιο απ’ όλες χαϊδευτή.
    Xρόνια η αγάπη του πατέρα
    Σ’ αυτόν τον κόσμο με κρατεί.
    Όσο να πέσω νεκρωμένη,
    Aυτόν το μάτι μου ζητεί.

    Eίμ’ η ελιά η τιμημένη.

    Δεν είμ’ ολόξανθη, μοσχάτη
    Tριανταφυλλιά ή κιτριά·
    Θαμπώνω της ψυχής το μάτι,
    Για τ’ άλλα μάτια είμαι γριά.
    Δε μ’ έχει αηδόνι ερωμένη,
    M’ αγάπησε μία θεά·

    Eίμ’ η ελιά η τιμημένη.

    Όπου κι αν λάχω κατοικία,
    Δε μ’ απολείπουν οι καρποί·
    Ώς τα βαθιά μου γηρατεία
    Δε βρίσκω στη δουλειά ντροπή·
    Μ’ έχει ο Θεός ευλογημένη
    Kι είμαι γεμάτη προκοπή·

    Eίμ’ η ελιά η τιμημένη.

    Φρίκη, ερημιά, νερά και σκότη,
    Tη γη εθάψαν μια φορά·
    Πράσινη αυγή με φέρνει πρώτη
    Στο Nώε η περιστερά·
    Όλης της γης είχα γραμμένη
    Tην εμορφιά και τη χαρά·

    Eίμ’ η ελιά η τιμημένη.

    Εδώ στον ίσκιο μου από κάτου
    Ήρθ’ ο Χριστός ν’ αναπαυθεί,
    Kι ακούστηκε η γλυκιά λαλιά του
    Λίγο προτού να σταυρωθεί·
    Το δάκρυ του, δροσιά αγιασμένη,
    Έχει στη ρίζα μου χυθεί·

    Eίμ’ η ελιά η τιμημένη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. @Λεφτέρης Κρητικάκης

    Το κτίσμα κτίζεται συνέχεια - ποτέ δε σταματάει.
    Χτίζε και προχώρα!! Διόρθωνε, ξαναχτίζε και προχώρα.

    Αρκει να βλέπεις το κτίσμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. HarryGreco
    "Αλα της & αμερ. ποιηση. Μα αυτοι δεν εχουν πολιτισμο..."

    Μαύρος από το Τζάκσονβιλ, Φλοριδα. Ο ποιητής εννοώ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. Nαι, είμαστε προβοκάστορες κι απέναντί μας.

    Η παρατήρηση, είναι καθαρή αποδόμηση (χωρίζει ένα όλον σε διακριτά μέρη) αλλά και δημιουργία (διακρίνει ολοτήτες).

    Η αυτοπαρατήρηση μας αποδομεί. Μας φέρνει συνέχεια σε μια κατάσταση γίγνεσθαι.
    Είναι επικίνδυνη (όταν ζητάς πολλά από τον εαυτό σου).
    Είναι ευτυχία (όταν πυροδοτεί τη δημιουργία).

    Είναι ο μόνος τρόπος να είσαι ζωντανός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Nα κάνω κατάχρηση του χώρου, με στίχους για τον ΝΔ:


    And now, the end is near
    And so I face the final curtain
    My friend, I'll say it clear
    I'll state my case, of which I'm certain

    I've lived a life that's full
    I've traveled each and every highway
    But more, much more than this
    I did it my way

    Regrets, I've had a few
    But then again, too few to mention
    I did what I had to do
    And saw it through without exemption

    I planned each charted course
    Each careful step along the byway
    But more, much more than this
    I did it my way

    Yes, there were times, I'm sure you knew
    When I bit off more than I could chew
    But through it all, when there was doubt
    I ate it up and spit it out
    I faced it all and I stood tall
    And did it my way

    I've loved, I've laughed and cried
    I've had my fill, my share of losing
    And now, as tears subside
    I find it all so amusing

    To think I did all that
    And may I say - not in a shy way
    No, oh no not me
    I did it my way

    For what is a man, what has he got
    If not himself, then he has naught
    To say the things he truly feels
    And not the words of one who kneels
    The record shows I took the blows
    And did it my way


    [Written by Revaux and Claude François, translated by Anka]

    To "τέλος" δεν υπονοεί τίποτα. Κάθε στιγμή μας, κάτι τελειώνει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Τι θα γίνει - θα μας φάνε την Φόρμουλα 1 με τις ηλίθιες κοκκορομαχίες τους;

    Αφροδίτη σόρρυ - αυτό το ποίημα (όχι από τα καλά του Παλαμά) έχει υποφέρει τόσο πολύ από αμέτρητες παιδικές απαγγελίες όπου τεντωμένο στο έπακρο το παιδάκι τσιρίζει και ξανατσιρίζει το ρεφρέν "Είμαι η ελιά η τιμημένη!". ΜΗ μου θιγείς τώρα θεά - σε αγαπάω, σε λατρεύω -αλλά καμία σχέση με το αριστούργημα του Μαβίλη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Heinz - με Frank Sinatra ή με Nina Simone; (όχι Julio Inglesias!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Υστερα από εβδομάδες ανεξήγητης σιωπής (νομίζαμε ότι επέλεξε τη οριστική αποχή) η Απουσία επιτέλους "εμφανίστηκε" χτες με ποστ που γράφτηκε απο τον αδελφό της:θύμα τροχαίου δυστυχήματος. Γλίτωσε από θαυμα!

    Α, ρε Μαρίνα, άτυχη κι εδώ!



    Με συγκίνηση και αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Αχ βρε Αφροδίτη ! Αχ ! Αν κάποιος Παλαμάς ταιριάζει εδώ, είναι ο Παλαμάς των Σατιρικών Γυμνασμάτων. Νίκο, αφιερωμένο εξαιρετικά ...

    -Τα παλάτια. Κι αυτά; -Και τι με τούτο;
    Κάμπους για τέντες θέλουμε· γκρεμίστε.
    Στα πάντα ας πέσει εδώ μπαλτάς ή κνούτο.-

    -Τις εκκλησιές;-Μην τρέμετε· γκρεμίστε.
    Για τους ναούς της Επιστήμης τόπο!-
    -Κι αυτά τα ωραία τ'αγάλματα;-Γκρεμίστε,

    κι αναθέματα - μη σας κάνει κόπο!-
    σωριάστε από τις πέτρες τους. Γκρεμίστε.-
    -Το περιβόλι;-Για τον ξυλοκόπο.-

    -Τα μνήματα, ιερά.-Κι αυτά συντρίμμια.
    Ρούγα πλατιά. Από πάνω τους πατήστε
    προς της μεγάλης θάλασσας τ'ασήμια,

    προς τα σμαράγδια του βουνού. Γκρεμίστε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. Με Sinatra βέβαια!!!

    (τι ερώτηση!!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Θα παρομοίαζα τον ΝΔ όχι με κάστορα, αλλά με οίστρο.
    Τρελαίνει κόσμο, τους κάνει και βγαίνουν εκτός εαυτού αποδομώντας τους μύθους που είναι οι πυλώνες τους.

    Αλίευσα κάτι καλό για τον οίστρο. Πολύ καλή περιγραφή, μου θύμισε τον τζίτζικα το καλοκαίρι:
    http://x-daytrap.blogspot.com/2006/03/blog-post.html

    Επίσης κάτι σε σεισμό μου θυμίζει ο ΝΔ, όπου αφαιρεί την σταθερά του εδάφους κάνοντας τον δογματικό να μην ξέρει που να κρυφτεί και που να πατήσει. Του στερεί το σημείο αναφοράς του και αυτό τον εξοργίζει.

    Φαντάσου να γίνεται σεισμός και την ώρα που πας να κρυφτείς να έχεις έναν οίστρο μέσα στα ρουθούνια σου.
    Πας για φούντο από το μπαλκόνι...

    Η διαφορά η δική μου με τον Τάκη Βασιλόπουλο είναι ότι πριν τον ΝΔ υπήρχε η Σαχάρα ενώ τώρα πυκνά Σκανδιναβικά δάση.
    Νόμιζα ότι υπήρχαν δάση πριν, αλλά ήταν μια ψευδαίσθηση.

    Τώρα, μερικοί εδώ μέσα, προσπαθούν να αποδομήσουν τον ... αποδομητή, αλλά δυστυχώς αντί να χτυπάνε τα γραφόμενά του, χτυπάνε τον γράφοντα και έτσι τον επιβεβαιώνουν και τον δικαιώνουν συνεχώς.

    Σαν να είσαι 1,60 και 90 κιλά και προκαλείς τον Σχορτσιανίτη για μονό!

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Το κείμενο με οδήγησε σε αυτό τον στίχο του Παλαμά :

    Ακούστε. Εγώ είμαι ο γκρεμιστής, γιατί είμ' εγώ
    κι ο κτίστης, ο διαλεχτός της άρνησης κι ο
    ακριβογιός της πίστης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Doctor, διάβαζε και κανένα σχόλιό μου πριν γράψεις!!! Τον οίστρο τον έχω ήδη αναφέρει εγώ!!!!! :))))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Νομίζεις ότι βρίσκεσαι μεσοπέλαγα με βοριάδες, αλλά κρατιέσαι από ένα ετοιμόρροπο σωσίβιο (μόνο που δεν το ξέρεις).

    Εμφανίζεται ο ΝικόΔημος και σου λέει: "κοίτα, είναι ελαττωματικό, μάθε να κολυμπάς αλλιώς χάθηκες!"

    Και νά ΄ταν μόνο αυτό; Φεύγοντας, σου παίρνει και το σωσίβιο!!!

    Πανικοβάλλεσαι, διαμαρτύρεσαι, φωνάζεις, ουρλιάζεις, τον βρίζεις, πάς να πνιγείς και ξαφνου ανακαλύπτεις ότι είσαι στα ρηχά!



    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. @ΝΔ,

    "... αυτό το ποίημα (όχι από τα καλά του Παλαμά) έχει υποφέρει τόσο πολύ από αμέτρητες παιδικές απαγγελίες όπου τεντωμένο στο έπακρο το παιδάκι τσιρίζει και ξανατσιρίζει το ρεφρέν "Είμαι η ελιά η τιμημένη!".

    ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!!

    Το ξέρω καρντιά μου, αλλά ξέρεις, όταν "ανακαλύπτεις" (ξεθάβεις από το χρονομπάουλο) μερικά τέτοια που στα παιδικά σου μάτια φάνταζαν larger than life, ε, συγκινείσαι, και τα παίρνεις στην πρώτη, αγνή, ατσαλάκωτη ακόμη μορφή τους... Τα μικρά ματάκια λαμπύρισαν όταν τους το διάβασα και μου άρεσε αυτό, μια αθωότητα που είναι ανακούφιση να την βλέπεις. Σα να γυαλίζει μέσα τους η ελπίδα για έναν πιο "καθαρό" κόσμο...

    Και ναι, το του ποστ σου είναι απείρως καλύτερο με όποιο μέτρο και σταθμό (Λαρίσης) το πάρεις, αλλά πάντα με έκανε να κλαίω και να την λυπάμαι την ροζιασμένη την ελιά! Αυτό έχει ένα αλλέγκρο βρε παιδί μου, ένα "και η ζωή συνεχίζεται και ζήτω...", αυτό ήθελα να τονίσω!

    Τώρα περί καστόρων... Ξυπνάς μέσα μου την Cruella de Vil (πώς λέμε "ξυπνάς μέσα μου το ζώο"?). Αλλά επειδή τα γούνινα παλτά προτιμώ να τα φοράνε τα ζωάκια, θα σταθώ, θα σε θαυμάσω για το άοκνον της υπόθεσης και θα προτιμήσω να ντυθώ τις ιδέες σου, κι αυτές ζεσταίνουν το ίδιο καλά...

    @Παράγραφε,

    Το έμαθα λίγο πριν, σοκαρίστηκα και πάνω που θα έμπαινα εδώ να το πω στους φίλους (είδες πώς λειτουργούμε αυτόματα, ε καρδούλα μου?), κόλλαγε ο μπλόγκερ και το μόνο που έβαλε ήταν τα σχόλιά μου στο προηγούμενο, υστερόγραφα κτλ...

    Περαστικά της και πάμε όλοι για ευχές!
    :(

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Λευτέρη,

    Ξέρεις την απάντηση. Την έχεις δώσει και άλλες φορές φαντάζομαι. Και δε νομίζω να σε έχει απογοητεύσει. Άλλωστε υπάρχει "ομοφωνία" στο blog ;)

    (και για να μην ...ξεχνιόμαστε)

    Κι εγώ προτιμώ τον Σινάτρα, αλλά δε θα ήμουν τόσο "απόλυτος" για τον Ιγκλέσιας. Μάλλον ο γάτος δε μπορεί να ξεχάσει τις παλιές "συνήθειες". Θα του βγει πρώτα η ...ψυχή (LOL) και μετά το "χούι" ;)

    Αλλά δε θα κάνω τη χάρη στον προβοκάστορα να στήσει κι άλλο "φράγμα". Αρκετά μας ταλαιπώρησε με τις "αποδομήσεις" του τις τελευταίες μέρες (βλ. και σχόλιο της Άφρο στο προηγούμενο Post).

    Είμαι πρόθυμος να κουβαλήσω τα μπετά στη νέα οικοδομή, αρκεί ο πρωτομάστορας να μη μου την λέει κάθε φορά που απογοητεύομαι με τα ...τούβλα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Μίκυ είσαι τούβλο!

    (αααχ, στο χρώσταγα!)
    ΛΟΛ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Κι άλλο ένα (ελαφρά προσαρμοσμένο στα δικά μας).

    Οι κηφήνες, οι βάτραχοι κι οι ακρίδες.
    Τρανοί, πολιτικοί, γραμματισμένοι,
    μεσ' στις αφρόντιστες ιστοσελίδες,

    ένα πλήθος ανίδεοι και στριμμένοι,
    καθένας τους ανάξια τ'ονομά σου
    σημάδι μιας τυφλής χτυπιάς το στένει.

    Κι εσένα πάντα το περπάτημά σου
    προς το καμπαναριό, να τ'ανέβεις·
    κι ανεβαίνεις· τα πλάτια ολόγυρά σου,

    στα πόδια σου ένας κόσμος αρνητής.
    Του κόσμου, κι αν το θείο δεν βρέχεις μάννα,
    σημαίνεις - πιο τρανός ζωντανευτής -

    μια καινούργια θρησκεία με νέα καμπάνα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. παντως, απ'οτι βλεπω, σε αυτο το ποστ ουδεις αμφισβητει ΝΔ!:)

    μολις ενα ποστ πριν τα πραγματα ηταν αντιστρόφως ανάλογα!, ενα βημα πισω και ...γκρεμός!

    ΗΕΙΝΖ σαιδ:
    "ένας προβοκάτορας κάστορας που προσπαθεί να δημιουργήσει φράγματα στη ροή της σκέψης για να δει: θα προχωρήσει το νερό ή θα λιμνάσει; "

    δηλαδη η μαιευτική του Σωκράτη

    -- ο αλέκος το λέει "τσιγκλησμα" --

    @Πανάσχημη, κριμα που δεν ειμαι μαύρη, γιατι ειμαι πολυ καλλιτεχνική φύσις

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ND
    Heinz - με Frank Sinatra ή με Nina Simone; (όχι Julio Inglesias!)

    με SEX PISTOLS !
    για περισσοτερη επιθετικοτητα και δυναμικη Φορμουλας1...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. @πανάσχημη (Οκτ 22, 07:35 μμ)

    "...man became a living soul."

    Κύριε, κύριε! Η Πανασχημίδου βρίζει!!!

    ΛΟΛ!

    (έλα, πανάσχημη, λίγο να το ελαφρύνουμε, έχω ψυχοπλακωθεί - είμαι το 1.40 και 200 κιλά μπροστά στον Σχορσιανίτη, χελπ!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. anula said:
    "παντως, απ'οτι βλεπω, σε αυτο το ποστ ουδεις αμφισβητει ΝΔ!:)"

    Είναι που φοβόμαστε μην πέσουν τα τούβλα στο κεφάλι μας.

    Μάλλον πρέπει να ζητήσουμε τη βοήθεια του ...Μοναρχιξ ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. Καλά ο πρωτομάστορας. Τα γεφύρια και τα φράγματα τα φτιάχνουμε. Τον κόκορα που πρέπει να σφάξουμε για να στεριώσει το οικοδόμημα (η γυναίκα του πρωτομάστορα δεν μας κάνει, αυτά είναι δοξασίες και έχει αποδειχθεί), πού θα τον βρούμε;
    Κάστορες, ποντικοί, οίστροι, γάτοι κτλ...Χάθηκαν οι κόκορες;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. Anula said...
    παντως, απ'οτι βλεπω, σε αυτο το ποστ ουδεις αμφισβητει ΝΔ!:)

    Τι να αμφισβητήσει; Εδώ δεν έθιξα κανένα από τα ιερά και τα ταμπού.

    Ευτυχώς πρόλαβα λίγο Γκραν Πρι στο RTL και την απονομή. Πρωταθλητής ο Αλόνσο (που ήρθε δεύτερος). Διπλά άτυχος ο Σουμάχερ στον αποχαιρετιστήριο αγώνα του - και μηχανική βλάβη στα προκριματικά και λάστιχο στον τελικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Παλαμάς: θυμάμαι όταν έγραψα στον μαυροπίνακα τον στίχο "Γιούχα και πάλε γιούχα των πατρίδων!" κόντεψα να φάω αποβολή. Ο φιλόλογος δεν ήξερε ποιανού ήταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. nikos dimou said:
    Τι να αμφισβητήσει; Εδώ δεν έθιξα κανένα από τα ιερά και τα ταμπού.

    ---
    Γιατί βιάζεστε αγαπητέ doncat; Περιμένετε να κυλήσει λίγο η βραδιά, να ζεσταθεί η ατμόσφαιρα ... Έχουμε δρόμο ακόμη ...
    --
    Υ.Γ. (για να γελάσουμε και λίγο) Χθες (τι το 'θελα), στο comment μου της 01:11:50 μμ έγραψα "Αν και ο Νίκος Δήμου δεν νομίζω ότι έχει καμία ανάγκη από συνηγορία (αν πάντως έχει ας στείλει mail)" ...

    Αν ήξερα, όταν το 'γραφα, πόσο έξω θα πέσω, θα 'τρωγα το πληκτρολόγιο. Καλά λένε "μεγάλη μπουκιά φάε, μεγάλη κουβέντα μην πεις ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Προβοκάστωρ Said:
    "Τι να αμφισβητήσει; Εδώ δεν έθιξα κανένα από τα ιερά και τα ταμπού."

    Και η αποκάλυψη του αποτελέσματος του αγώνα ΤΙ ήταν δηλαδή;

    Είπαμε να "καταπιούμε" ειρωνείες, διαστρεβλώσεις, παρεξηγήσεις, τούβλα, πλίνθους και κεράμους, αλλά ΑΥΤΟ ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι!!!

    ΑΠΟΧΩΡΩ σε ένδειξη διαμαρτυρίας :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. χαινζ ειπε:

    "ο αντιπαθέστατος προβοκάστορας, είναι δημιουργός δημιουργών»."

    για παραδειγμα, ο Μαρσελ ΝΤουσαμπ, δημιουργησε μια ταση που επονομαστηκε conceptual art,

    εκθετωντας σε σαλονι τον μπιντε τουαλετας, εκρινε την ακαδημαικη (παραστατικη) τεχνη που ειχε ακομη ως θεματα την Αρτεμις, τον Ηρακλή, τα λουλουδάκια της ανοιξης και νεοκλασσικά πρασινα άλογα ...

    απο αυτη την πραξη, ξεπηδησαν τα περισσοτερα μεταμοντερνα κινηματα τεχνης, δηλαδη ο Ντουσαμπ δημιουργησε ..δημιουργους

    ποιους δημιουργους δημιουργησε ο ΝΔ??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. Όσους έμαθαν να στηρίζουν καλύτερα την άποψή τους.

    Όσους έμαθαν ότι υπάρχουν κι άλλοι τρόποι διάκρισης απ' όσους βλέπουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Αμάν πια με τις αποχωρήσεις! Ο ένας φεύγει γιατί τον ειρωνεύτηκα, ό άλλος γιατί δεν του απάντησα, και ο άλλος γιατί αποκάλυψα το αποτέλεσμα του αγώνα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. @anula - κάποτε ρώτησαν μια γιαγιά 90 χρονών, «Είστε παντρεμένη;» «Όχι ακόμη» απάντησε αισιόδοξα. Μη βιάζεστε. Ήδη μερικοί έχουν σαφώς επηρεαστεί από αυτόν. Ακόμη και το δικό σας υποσυνείδητο* επηρεάζεται όσο παρακολουθείτε επιμελώς το παρόν ιστολόγιο. Ποιός μπορεί να προβλέψει σε τι δημιουργικούς ατραπούς θα σας οδηγήσει σε λίγα χρόνια;

    * Προς αποφυγή παρεξηγήσεων ο όρος είναι δανεισμένος από την ψυχανάλυση για να περιγράψει γνωσιακές διεργασίες τις οποίες δεν αντιλαμβανόμεθα αλλά που σίγουρα μας επηρεάζουν, όπως π.χ. τα διαφημιστικά μηνύματα που μας κατευθύνουν να αγοράσουμε κάποιο προϊόν και όχι άλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Μετά απο την μετακόμιση του γραφείου και τα αναμενόμενα παραλειπόμενα, ήρθε το πρώτο ΣΚ όπου υπάρχει λίγος χρόνος να ασχοληθούμε και με κάτι άλλο απο το να προσπαθούμε να αλλάξουμε τον τρόπο που λειτουργεί-αντιμετωπίζεται η Πληροφορική ...

    Και προσπάθησα φιλότιμα να διαβάσω τα posts που έχασα, αν και για τα δικά μου γούστα το καλύτερο ήταν το προηγούμενο "Τι κάνουμε εδω;". Και το προ-προηγούμενο που ομολογώ δεν μπόρεσα να διαβάσω πρέπει να είχε ενδιαφέρον απ΄ ότι κατάλαβα μια και έθιξε (απο την πίσω πόρτα :) το φλέγον ζήτημα της ουσίας της λέξης ΨΥΧΗ ...

    Το κακό είναι πως απέκτησα το ίδιο συναίσθημα που μου δημιουργήθηκε όταν ρώτησα τον κουμπάρο μου εαν είναι ευχαριστημένος με το βενζινάδικό του μια και έχει πολύ κίνηση. Η απάντηση που μου έδωσε, αυτόματα προκάλεσε ένα σωρό σκέψεις και φυσικά συναισθήματα.

    Έχετε δώσει προσοχή στο γεγονός πως τα συναισθήματα για να υπάρξουν θα πρέπει να έχει προ-υπάρξει ένα φυσικό ερέθισμα (βίωμα) ή/ και μια σκέψη που να συνοδεύει το βίωμα;

    Οι σκέψεις ήταν λοιπόν, ο καθένας σκέφτεται την πάρτη του, λίγοι οι ποιοτικοί άνθρωποι, τι να κάνουμε αυτή είναι η φύση του ανθρώπου, υπάρχει γενικά έλλειψη γνώσης, αξιών, αρχών, κουλτούρας. Τα συναισθήματα ήταν θλίψη και συμπόνοια για τον κουμπάρο.

    Τι μου απάντησε; "Κοίτα κουμπάρε το βενζινάδικο βγάζει καλά χρήματα, αλλά είναι πεζοδρόμιο! Από εδω περνά κάθε καρυδιάς καρύδι. Τον βλέπεις αυτόν εκεί που ψάχνει τάχα να βρεί αρωματικό, περιμένει να αποσπαστεί η προσοχή μου να βάλει κάτι στην τσέπη από το ράφι, αυτός εκεί που σπίνιαρε είναι άλλος ένας που μέσα στον χαμό την κοπανάει χωρίς να πληρώσει, σε λίγο θα έρθει και το βυτίο και θα πρέπει να πλακωθούμε πάλι για το κλέψιμο που κάνει. Είναι και ο ξάδερφός μου (ο συναιτέρος) τον ξέρω τόσα χρόνια το καθήκι, σχεδόν σαν αδέλφια είμασταν, μου το παίζει τώρα αφεντικό ... ο μ....ας. Θα τα παρατήσω σου λέω, εδω είναι πεζοδρόμιο, δεν μου πάει εμένα αυτή η δουλειά."

    Στο βενζινάδικο λοιπόν οι περισσότεροι έρχονται να κάνουν την δουλειά τους, δεν τους ενδιαφέρει η λειτουργία ή ο ΡΟΛΟΣ του βενζινάδικου. Το θεωρούν άλλωστε δεδομένο, βενζινάδικα υπάρχουν πολλά.

    Τάχα μου ασχολούνται με τον βενζινά, οι παλιοί πελάτες τον κάνουν κολητό, τους δίνει και καλύτερη πίστωση, μερικοί γίνονται και φιλαράκια μαζί του.

    Ξέρετε είναι απο αυτό το είδος της κοινωνικής φιλίας. Γιατί θα ρωτήσει κάποιος υπάρχει και άλλο είδος φιλίας; Εννοώ κοινωνική φιλία αυτή που μένει στην επιφάνεια της ανταλλαγής συναισθημάτων, φιλοφρονήσεων, κλπ. Θα μπορούσε να χαρακτηριστεί και πολιτική φιλία.

    Υπάρχει και άλλη φιλία; - άντε Κε Δήμου ιδέα για το επόμενο post "Τι είναι φιλία;".

    Μια πρόταση: Μην αλλάζετε τα posts κάθε 1-2 ημέρες. Να τα κρατάτε περισσότερο και να παρακινείτε τους bloggers να εστιάζουν βαθύτερα στο κάθε θέμα. Λιγότερες, απαντήσεις, περισσότερη περίσκεψη στο πως γράφουμε (ύφος), περισσότερη αυτο-συγκράτηση στα συναισθήματα, αραιότερες υποβολές! Η ποσότητα ποτέ δεν ήταν ένδειξη ποιότητας ...

    Και ξέρετε τώρα, με την επανάληψη έρχεται η συνήθεια, αν το υπενθυμίζετε συνέχεια ίσως και να πιάσει, ξέρετε όπως στις σκάλες του Μετρό, όπου μετά απο 1 χρόνο (όπως θυμάμαι) άρχισαμε να κρατάμε την δεξιά μεριά.

    Και τι θα κερδίσουμε με αυτήν την μέθοδο θα ρωτήσει κάποιος; Εμείς θέλουμε να είμαστε ελεύθεροι να εκφραζόμαστε όπως γουστάρουμε θα πει κάποιος άλλος, δεν είμαστε εδω σε αίθουσα Πανεπιστημίου ... Καλά δεν μπορείτε να εκφραστείτε ελεύθερα εστιάζοντας στο εν λόγω θέμα και να εμβαθύνετε περισσότερο; Τι 'ναι αυτό το βίτσιο με τις εύκολες ατάκες που μένουν στην επιφάνεια και το χοροπήδημα πάνω στο νερό;

    Κάντε και καμιά κατάδιση, εκεί, εκεί στο συγκεκριμένο σημείο που είναι βαθιά. Όχι πιο πέρα και πάλι πιο πέρα ...

    Τελικά που θα μπορέσει να ξεδιψάσει κανείς στην Ελλάδα την δίψα του εαν έχει στεγνώσει το λαρύγγι του για ΙΔΕΕΣ, για συζήτηση ΠΑΝΩ σε ζητήματα, ναι πάνω σε ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ! Που να βρεί κανείς ανθρώπους παθιασμένους για ουσιαστική φιλοσοφική αναζήτηση και ΟΧΙ για πολιτική αντιπαράθεση;

    Θα πει κάποιος πας καλά; Εδω είσαι σε blog όπου ο σκοπός είναι η ελεύθερη συζήτηση, το αίσθημα της παρεούλας, το κουστομπολιό, κλπ. Πώς κάναμε στην γειτονιά μας ή στο καφενείο του χωριού; Πράγματα που σήμερα τα έχουμε απωλέσει και τα αντικαθιστούμε με το BLOG...

    Μάλιστα με το e-Kafeneio, αλλά τι κρίμα! ... Ενω το "Τι κάνουμε εδώ;" ξεκίνησε καλά με μερικά ουσιαστικά σχόλια-σκέψεις μόλις έφθασε το μαχαίρι στο κόκαλο, "Τι είναι αλήθεια; ο ορθός λόγος ή το βίωμα;", "Πως ξέρεις όταν αμφισβητείς ότι το κάνεις γνήσια;", κλπ άρχισε το στρίμωγμα!

    Και δεν πρόσεξα κάποιος να σταθεί σοβαρά στην έννοια του απόλυτου και να το παλέψει το άτιμο το θέμα! Τι είναι το απόλυτο; Υπάρχει; Που υπάρχει;

    Και τι παθαίνει ο άνθρωπος όταν στριμώχνεται-απειλείται; Αρχίζει ο ανακλαστικός φόβος! Και πως αντιδράει στον φόβο; Ή φεύγει ή κάθεται και πολεμά! Οι περισσότεροι απο εσάς είστε πολύ γενναίοι, αλλά δεν σας απείλησε κανένας! Είδες που βοηθάει και λίγη ψυχ-ανάλυση που και που ...

    Είχα αρκετά να πώ για το θέμα "Τι κάνουμε εδώ;". Άλλωστε έχω γράψει το Εν Αρχή Ην η Ερώτηση και προς στιγμήν μου πέρασε απο το μυαλό "Μπας και ο ΝΔ διάβασε το post μου και του κέντρισε τόσο το ενδιαφέρον ώστε να γράψει κάτι για το ΘΕΜΑ;". Αλλά αν ο ίδιος το διάβασε σιγά μην το διάβασε κανένας άλλος, δεν προορίζεται για κουτσομπολιό ούτε οικειότητα υπάρχει με τον Mirage, είναι και άγνωστος, οπότε δεν βαριέσε τώρα.

    ,ΤΟ ΘΕΜΑ ΚΥΡΙΕΣ και ΚΥΡΙΟΙ παίζει ρόλο, το θέμα (πρέπει) να είναι ο κυρίαρχος, ΟΧΙ Ο ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ!

    Ειλικρινά σας μιλάω με ενδιαφέρει το θέμα, όχι η προβολή των απόψεών μου. To ίδιο υποθέτω πως συμβαίνει και με τον Κο ΝΔ.

    Άλλωστε όταν διάβασα την εξαιρετική εισαγωγή του στο ΘΕΜΑ: "Τι κάνουμε εδώ;" αναρωτήθηκα τι θα είχα να προσθέσω περισσότερο για την αξία της ερώτησης απο το "Εν αρχή ην η ερώτηση"; Ίσως μόνο κάποιες σκέψεις για το απόλυτο, κάποιες ερωτήσεις για το νόημα του Ορθού Λόγου και την αξία του βιώματος, κάποιες σκέψεις για την ΑΛΗΘΕΙΑ.

    Αλλά μου κόπηκε η όρεξη ... Οπότε πάρτε μια απο τα ίδια και απο εμένα -> ένα κοινωνικά φιλικό submission.

    Όταν απο τα 350 σχόλια τα 100 αποκτήσουν ουσία (ζήτημα να ήταν καμιά 20αριά) να κάτσω και εγω να γράψω να γίνει διάλογος ΓΙΑ ΤΟ ΘΕΜΑ και ΟΧΙ με ΤΑ ΑΤΟΜΑ.

    Αλλά μάλλον ελπίζω στο ανέλπιστο, ως συνήθως.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. mirage αρχικά κάπως έτσι σκεπτόμουνα κι εγώ τα πράγματα... αλλά λίγο ουτοπική ήταν η σκέψη μου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Μόλις διάβασα το προηγούμενο post Δήμαρχε.
    (Aparadektos το ξέρω!!)

    Όποιος σε ξαναπεί γέρο θα του πιώ το αίμα με το μπουρί της σόμπας.

    Γέροι είστε εσείς ελάχιστα ανθρωπάκια!!!

    Ο Γάτος είναι 16ρης και σας γαμεί τα λύκεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Έμεινα πίσω χρονικά και άργησα να διαβάσω το νέο post, έγραψα σχόλιο στο προηγούμενο, πως καταντήσαμε το σχολιασμό του θέματος "τί κάνουμε εδώ;" βραζιλιάνικη σαπουνόπερα με τις παρεξηγήσεις τις ίντριγκες και τις δολοπλοκίες... Σήμερα είδα "εορταστική" ατμόσφαιρα ανάτασης (λέτε επειδή κέρδισε ο Βραζιλιάνος; τελικά πάλι σε κάτι "βραζιλιάνικο" το γυρίσαμε...) και ήρθε ο mirage, με ύφος τραγικού ποιητή, να διαμαρτυρηθεί ξανά για το κλίμα ελαφρύτητας.

    Για πιο λόγο δεν δεχόμαστε αυτό το blog ως ένα ζωντανό σύστημα, σύστημα με τις "αναδυόμενες συμπεριφορές" του? Σαν ένα κτίσμα που το δημιουργούμε όλοι μάζι, με αρχιμάστορα τον Δήμου? Προφανώς όσο προχωράει δεν θα μοιάζει με τίποτα από αυτά που ο καθένας έχει στο μυαλό του, άντε να φωνάζει λίγο ο αρχιμάστορας όταν το παρακάνουμε με τις κακοτεχνίες, αλλά το ΤΙ ΘΑ ΒΓΕΙ ούτε το υποπτευόμαστε τώρα...

    μια και μιλάτε για δημιουργούς δημιουργών (..Ω Δημιουργέ!) περάστε να μου πείτε καμιά γνώμη για το καινούριο μαγαζί που φτιάχνω στην άκρη του νερού (ζήλεψα κι εγώ με τόσο δημιουργικό οίστρο εδώ...) και όποιος μπορεί να βοηθήσει με καμιά πρακτική συμβουλή.

    http://auborddeleau.blogspot.com/

    Δεν πιστέυω στο blog του Δήμου να απαγορεύεται η διαφήμιση !!?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. Μιραζ, το οτι πρεπει να μην τα παιρνουμε ολα προσωπικά, το καταλαβαινουμε και χωρις να το φιλοσοφησουμε!

    αλλα ετσι ειναι οι ανθρωποι στο ριαλ λαιφ,ολα προσωπικα τα παιρνουν, ετσι και εδω!

    ειναι η αρχαια αγορα, ολοι οι καλοι χωρανε,και εσυ μπορεις να παιξεις τον ρολο του φιλοσοφιζοντος και κατι μου λεει οτι ,ευτυχως, δεν θα παιξεις τον ρολο του "μαθητη" οπως αρκετοι εδω μεσα....

    σχολιαζε λοιπον και ασε το επιπεδο της συζητησης να παρει τη δικη του πορεια

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Tο blog και αν το νταντέψεις το σαπούνι σου χαλάς...

    @ mirage
    ούτε με συνδρομές σχολιαστών στη Φιλοσοφική Εταιρεία δεν γίνεται αυτό που περιγράφετε...

    @ anula
    H πιό εμβριθής, εμπεριστατωμένη, ψύχραιμη και χαλαρή ανάλυση του "Τι κάνουμε εδώ"(στο blog) των τελευταίων πολυτάραχων ημερών...

    @ ΝΔ
    Keep blogging

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Harrygreco
    "Θα φυγω για Φλοριντα ( οχι Τζακσονβιλλ,διασημο για τους...Αρειους του). "

    Μη το γενικεύεις. Η Φλόριδα είναι σαν την Ελλάδα. Θα φύγεις για Key West. Μόνο αυτό το μέρος είναι για σένα.
    Ακου με που σου λέω....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. Aphrodite
    "man became a living soul."

    Κύριε, κύριε! Η Πανασχημίδου βρίζει!!!


    Το ξέρω ότι αστειεύεσαι... μην ανησυχεις.

    Το ποίημα το άκουσα πέρυσι τον Γενάρη την ημερα που γιορτάζουν την επέτειο της γέννησης του Μαρτιν Λουθερ Κινγκ. Το απήγγειλε κάποιος χωρίς ίχνος θρησκευτικής διάθεσης. Αλληγορικά το χρησιμoποίησε για το έργο του Κινγκ.
    Ηταν...wow!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Σωστή η προσέγγιση του heinz, περιγράφει οπωσδήποτε μια πλευρά της δημιουργικής σου προσωπικότητας, Νίκο!

    Οσο για το διαχωρισμό μεταξύ των μεν και των δε κειμένων, θα προτιμήσω κι εγώ αυτά που γράφονται από έρωτα και όχι από βιασμό (ο Τσαγκαρουσιάνος χθες στην Ελευθεροτυπία δήλωσε την προτίμησή του στα άλλα, και καταλαβαίνω γιατί). Αμφότερα όμως είναι πολύτιμα, γιατί, τα έχουμε πει αυτά, ο φάρος λάμπει μέσα στα σκοτάδια, χειμώνα-καλοκαίρι...

    Το ποίημα του Μαβίλη δεν το είχα διαβάσει ποτέ πριν, πολύ συγκινητικό.

    Οσο για το My way, εγώ για τον Γάτο, δεν θα είχα πρόβλημα να το άκουγα και από τους Sex Pistols, με τα μπάσα-τσίτα, και να φαντάζομαι τον Γάτο να πετάει το laptop στο πάτωμα, να φοράει leather και να ουρλιάζει στο μικρόφωνο. Ετσι, για να ξεγελάσει το Χρόνο, και να θυμίσει και σε κάτι μ@#%&*ς ότι είναι νεότερος συγκριτικά με πολλούς εξ'αυτών, για να συμφωνήσω και με το σχόλιο azrael νωρίτερα.

    Αντε πια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Να γράψω κι εγώ εδώ ένα ποίημα που αγαπώ, ανεξαρτήτως της λογοτεχνικής του αξίας, για απολύτως προσωπικούς λόγους, και σε άλλο ύφος από αυτό του Μαβίλη. Το έχει γράψει ο Κάφκα, εγώ γράφω εδώ μια μετάφρασή του στα ελληνικά που είχα βρει κάπου κάποτε, και τη σημείωσα, και νομίζω πως με κάποιον τρόπο συνδέεται και με όλα τα υπόλοιπα:

    "Δεν χρειάζεται να βγεις
    απ'το δωμάτιό σου
    Μείνε καθιστός στο τραπέζι σου
    και άκου
    Μπα, ούτε ν'ακούς,
    απλώς περίμενε.
    Μπα, ούτε να περιμένεις.
    Κάτσε φρόνιμα και μοναχικά.
    Ο κόσμος θα σου προσφερθεί ελεύθερα, από μόνος του.
    Δεν μπορεί να κάνει άλλο
    απ'το να ξεμασκαρευτεί.
    Εκστασιασμένος,
    θα ξεδιπλωθεί στα πόδια σου."


    Ετσι, απλά και χαμηλόφωνα. Πολλές φορές, το αντίθετο είναι τόσο μα τόσο μάταιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Καλημέρα!

    Λευτέρη, φίλε μου: και ποιητής;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. @Miltos

    Μη μου φέρνετε παράδειγμα τον Μότσαρτ - προτιμώ τον Πικάσσο που ήταν δημιουργικός ως τα 90 του. (Να μην πω κουβέντα για τον Μαθουσάλα που έπιασε τα 800...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. Φίλε Νίκο μακάρι να τα περάσεις.Που ξέρεις, η επιστήμη προχωρά με ταχύτατους ρυθμούς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Κάποτε θα μιλάνε πολλοί για τον μπλόγκ του ΝΔ.

    Εμείς, οι συμμετέχοντες, θα το έχουμε κρυφό καμάρι.

    Οι πολλοί, που θα το ανακαλύψουν "τότε", θα φωνάζουν δυνατά: ήμουνα κι εγώ εκεί!


    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Τώρα που το θυμήθηκα, κι Heinz von Foerster, έγραφε και συγκρουόταν και στα 90 του.

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Heinz said...
    "Τώρα που το θυμήθηκα, κι o Heinz von Foerster, έγραφε και συγκρουόταν και στα 90 του."

    Μπορεί σε 20 χρόνια να μην είναι ακόμα εφικτή η μεταμόσχευση ανθρώπινου εγκεφάλου αλλά ελπίζω ότι θα είναι εφικτή η διατήρηση και διασύνδεσή του στο διαδίκτυο!

    ;-))

    Καλημέρα σε όλους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Καλημέρα,
    Δεν μου φαίνεται περίεργο, που είστε γνωστός κυρίως για τα κέιμενά σας σχολιασμού και όχι για τα λογοτεχνικά (εάν και στα μεν κρύπτονται τα δε και αντιστρόφως, όπως αναφέρατε). Νομίζω ότι είναι κάτι το "φυσικό" ως φιλόσοφος να διαθέτετε τα εργαλεία για να θέτετε ερωτήματα για τον κόσμο. Ερωτήματα έχουν και οι άλλοι, αλλά οι μη-φιλόσοφοι δεν διαθέτουν τα απαραίτητα εργαλεία έτσι, είτε δεν μπορούν να τα διατυπώσουν, είτε δεν τα διατυπώνουν σωστά.
    Με αφορμή αυτά θα ήθελα να ρωτήσω: τί είναι πραγματικά η φιλοσοφία; Έχω την εντύπωση ότι στην Ελλάδα έχουμε "χάσει το παιχνίδι" και παρανοήσει την έννοια, αφού φιλοσοφία είναι:

    1) Ένα πτυχίο, που σου δίνει δικαιώμα να γίνεις εκπαιδευτικός στην Β'βάθμια εκπαίδευση.
    2) Η ενασχόληση με ακατανόητες βερμπαλιστικές θεωρητικούρες, οι οποίες πολλές φορές δεν έχουν νόημα, αλλά το ακατανόητό τους ξεχωρίζει την ελίτ από την plebs.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Καλημέρα και καλή εβδομάδα,
    με εξομολογήσεις:

    Αυτό που κατ’αρχήν μου έκανε φοβερή εντύπωση όταν ανακάλυψα για πρώτη φορά τούτο το blog, ήταν πόσο αξιοθαύμαστο είναι ένας άνθρωπος στην ηλικία των 70 («σαν τον πατέρα μου» σκέφτηκα) να συγκεντρώνει τόσους ανθρώπους, όλων των ηλικιών αλλά κυρίως νέους. Ύστερα σκέφτηκα πόσο αξιοθαύμαστο είναι που ο ίδιος, την ώρα που οι συνομήλικοί του «κάθονται» (πνευματικά κυρίως) να είναι τόσο ζωντανός και να δημιουργεί τόση «φασαρία».

    Τις περισσότερες φορές δεν έχω τίποτα να σχολιάσω γιατί δεν γνωρίζω.
    Αυτό ούτε με θυμώνει, ούτε με κάνει να μισώ τον ΝΔ ή τους υπόλοιπους σχολιαστές.
    Με κάνει να θέλω να διαβάζω κάθε σχόλιο χωριστά, με μεγάλη προσοχή και να ρουφάω σαν σφουγγάρι ό,τι χρήσιμο γράφεται εδώ μέσα. Πολλές φορές ζηλεύω, πολλές φορές λυπάμαι που υπάρχουν τόσα πολλά πράγματα που αγνοώ. Αυτά τα «αρνητικά» συναισθήματα προσπαθώ να τα χρησιμοποιήσω υπέρ μου και όχι να τα …εκτοξεύσω στον ΝΔ και την παρέα του. Και προσπαθώ να μάθω, να διαβάσω, να κερδίσω κάτι.

    Είναι πράγματι όπως τα λέει ο Heinz:
    Όταν κάποιος σου δίνει μια «σφαλιάρα» και σου αποδεικνύει ότι «έχεις μαύρα μεσάνυχτα» για κάποιο ζήτημα, η πρώτη αντίδραση είναι να θυμώσεις μαζί του, προφανώς ακόμα και να τον μισήσεις.
    Αν μείνεις σ’αυτό το πρώτο επίπεδο, δεν έχεις κερδίσει τίποτα.
    Ίσα- ίσα, θα έχεις εκνευριστεί, θυμώσει, απαξιώσει κλπ.

    Αν όμως αφήσεις τον εγωισμό σου στην άκρη και σκεφτείς επί της ουσίας ό,τι τίθεται εδώ, θα δεις ότι σου ανοίγονται δρόμοι που πριν δεν είχες φανταστεί. Και που πιθανόν αν δεν διάβαζες αυτό το blog να μη σου ανοίγονταν ποτέ.

    Δεν νομίζω ότι μπορώ να είμαι τίποτα άλλο παρά ευγνώμων για όλα αυτά.

    Μακάρι να μη σταματούσατε ποτέ.
    Ωστόσο…ίσως γίνετε κάτι ανάλογο μ’ αυτό που προέβλεψε ο antvol για τον Ότο Ρεχάγκελ :))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Καλημέρα!
    Λίγο αφότου είχα ξεκινήσει να διαβάζω το σημερινό κείμενο, μου ήρθε η διάθεση να σας τονίσω ότι είστε ακόμη πάρα πολύ νέος, για να γράφετε τέτοια πράγματα.
    Ολοκληρώνοντας το κείμενο, ένιωσα την ανάγκη να σας πω ότι ευτυχώς είστε ακόμη πάρα πολύ νέος και μπορείτε και γράφετε τέτοια πράγματα!!!
    Και πάλι καλημέρα και πάλι ξέρουμε ότι διαρκώς θα έχουμε να περιμένουμε από εσάς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Προβοκάστορας, ε; Μόνο μη γίνεται είδος υπό εξαφάνιση που θα σας κυνηγάνε για τη γούνα σας...Συνεχίστε να ροκανίζετε ξύλινες ιδέες και απόψεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. "γίνετε" ήθελα να γράψω

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Και όταν μετά το θυμό επιτεθείς μέσω του κρυφού μας 'ζώου', έρχεται η ώρα του ανθρώπου.
    Η ώρα της αυτοκριτικής και αναθεώρησης.

    Ζυγίζεις μεγέθη.

    Και η επίθεση είναι πάντα η πιό βαριά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Ο «ορθός λόγος» και μόνο ως όρος σου δίνει πολλές φορές την ψευδ-αίσθηση της «τακτοποίησης». Των σκέψεων, των φιλοσοφικών αποφάνσεων περί ζωής κλπ... Παραπέμπει λίγο στους μινιμαλιστές καλλιτέχνες, τους αντίστοιχους εκείνους «αφαιρετιστές» της τέχνης που στοχεύουν στην αποδόμιση του περιττού και την ανασύνθεση των συστατικών του σε κάτι «δημιουργικό»(για την εκάστοτε θεώρηση, της εκάστοτε εποχής ...).

    Εν τούτοις το βέβαιο είναι ότι αυτή η «αποδόμηση» προετοιμάζει μία νέα αποδόμηση κι αυτή με τη σειρά της μια νέα ανασύνθεση κοκ... Ολιστική θεώρηση για τη ζωή ΔΕΝ υπάρχει. Εκκρεμότης εκκρεμοτήτων. Το θέμα είναι ότι από τη στιγμή που «υποψιαστείς» τι υπάρχει «εκεί έξω» γίνεται μονόδρομος και δεν εναπόκεται ακριβώς στην ελεύθερη βούληση εάν θα παραμείνει κανείς «σκεπτικιστής» ή θα προσπεράσει επιλέγοντας την περπατημένη. Στην ουσία ο προβοκάστωρ θα ροκανίζει με ή χωρίς τη «θέλησή» του. Γιατί (ατυχώς) γνωρίζει. Ότι δεν γνωρίζει:)...

    Με αυτή την έννοια όσο περισσότερο αφαιρετικός μπορεί να είναι κανείς στην καθημερινότητά του, τόσο περισσότερο χώρο αφήνει στο πνεύμα του να εκ-παιδεύεται.. Και πόσο πιο κουραστικό γίνεται αυτό όταν οι περιρρέουσες υποχρεώσεις κάνουν κατάληψη χώρου στη σκέψη. (Παρηγοριά για όσους παιδεύονται αλλά..έχουν τουλάχιστον την πολυτέλεια να το κάνουν –σχετικά- απερίσπαστοι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. "κι όλοι οι πάγοι μετά να λιώνουν στη συγχώρεση"

    Μαθήματα αγάπης?...
    Γιατί είθισται να τα παραδίδει μόνο η εκκλησία?
    Όσο αφουγκράζεσαι μαλακώνεις. Και τους γύρω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Όσο για όποιον ισχυρίζεται ότι εμείς οι συχνάζοντες στο μπλογκ του κ. ΝΔ, δεν τον αμφισβητούμε, μιλώντας μόνο για τον εαυτό μου έχω να πω ότι όχι μόνο τον κ. ΝΔ αμφισβητώ αλλά τον ίδιο μου τον εαυτό συνεχώς, αλλιώς θα ήμουν νεκρός άνθρωπος. Απόψεις φτιάχνουμε μέσα από τα δικά μας ερεθίσματα, τη δική μας σκέψη, την παιδεία, το μυαλό και τα αισθήματα που διαθέτουμε. Και μπορούμε να αμφισβητούμε ευγενικά, με σεβασμό προς τον εαυτό μας και τους άλλους, χωρίς ύβρεις και προσωπικές αιχμές

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. ΝΔ
    "Γιούχα και πάλε γιούχα των πατρίδων!"
    ποιάνου είναι τελικά αυτός ο στίχος Νίκο;
    Βλέπεις δεν τα παω καλά με την ποίηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Αν και δεν είμαι ο... ΝΔ,

    ειναι απο τον "Δωδεκάλογο του Γύφτου".


    Με αγάπη

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Γνώρισα το ΝΔ από τα κείμενα που έγραφε από έρωτα (τα κείμενα στους 4T φαντάζομαι αυτό ήτανε –έρωτας για το αυτοκίνητο, την οδήγηση και την τεχνολογία), αλλα νομίζω πως προτιμώ κάποια από τα κείμενα που βγήκαν από βιασμό. Ίσως επειδή μου άνοιξαν καινούριους δρόμους.
    Και μετά ήρθε το blog που πέτυχε να συγκεντρώσει τόσο αξιόλογο κόσμο. Αν αυτό δεν είναι δημιουργικότητα, τι είναι?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. ΣΚΕΨΕΙς ΕΝΟΣ ΠΡΩΤΑΡΗ:

    ΑΝ ΤΟ ΚΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΠΑΡΘΕΝΟΣ.

    ΑΝ ΠΕΘΑΝΕΙΣ ΜΙΑ ΦΟΡΑ, ΠΑΥΕΙΣ ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΘΝΗΤΟΣ.

    ΠΟΙΟΣ ΕΙΠΕ ΟΤΙ ΑΘΑΝΑΣΙΑ ΣΗΜΑΙΝΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙΣ ΠΟΤΕ;

    ΥΓ:

    Ο ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΔΙΑ ΒΙΟΥ ΠΡΩΤΑΡΗΣ. ΠΑΝΤΑ ΚΑΤΙ ΧΑΝΕΙ ΟΤΑΝ ΒΡΙΣΚΕΙ ΚΑΤΙ ΝΕΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. IOULIA said...

    Ολιστική θεώρηση για τη ζωή ΔΕΝ υπάρχει.

    Έχει προταθεί πάντως μια:

    Η αναπαραγωγή των συστατικών από τα ίδια τα συστατικά.

    Όπως ο οργανισμός που αναπαράγει τα κύτταρά του = αυτο-αναπαράγεται.

    Η θεωρία αυτή, είναι γνωστή σαν αυτοποίηση (autopoiesis) κι αποτελεί τη βάση πολλών σύγχρονων συστημικών θεωρήσεων.

    Παρουσιάστηκε για πρώτη φορά το 1973 στο Maturana Humberto and Varela Fransisco, Autopoiesis: The Realization of the Living

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. Nikos Dimou said...
    mirage αρχικά κάπως έτσι σκεπτόμουνα κι εγώ τα πράγματα... αλλά λίγο ουτοπική ήταν η σκέψη μου...
    ----

    Το πρόβλημα, πιστεύω, το δημιουργεί η ίδια η αρχιτεκτονική του blog του Νίκου Δήμου. Εδώ, κατά κανόνα, συμβαίνει το εξής: Ο Ν.Δ. εκθέτει σκέψεις και απόψεις για όποιο θέμα θεωρεί άξιο προς συζήτηση και, στη συνέχεια, όποιος θέλει, καλείται και μπορεί να συμμετάσχει. Δεν υπάρχει κανένας έλεγχος ούτε των προσώπων που μπορούν να δημοσιεύσουν comments ούτε, ασφαλώς, του περιεχομένου τους ούτε της δημοσίευσης σχολίων από τα ίδια πρόσωπα με άλλα ψευδώνυμα ούτε καν της έκτασης των κειμένων (η moderation δεν έχω ακόμη καταλάβει σε τι ακριβώς χρησιμεύει).

    Έτσι, ενώ σε κάθε συζήτηση μπορούν, εκ των προτέρων, να ορισθούν οι όροι του παιχνιδιού (θέμα συζήτησης, αριθμός και ιδιότητα συμμετεχόντων, ποιοτικά κριτήρια τοποθετήσεων, αποβολή όσων παρεκτρέπονται ή δεν τηρούν τους κανόνες κλπ), εδώ, οι παράμετροι αυτοί, και ειδικά η ποιοτική στάθμη και η τήρηση κάποιων κανόνων συμπεριφοράς δεν βλέπω με ποιο μηχανισμό μπορούν να διασφαλισθούν στην πράξη. Η τήρησή τους λοιπόν, για να χρησιμοποιήσω συνταγματική ορολογία, "επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων" (δηλ. ζήσε Μάη να φας τριφύλι).

    Είναι περίπου αναπόφευκτο η ιδιαιτερότητα αυτή πολλές φορές να οδηγεί σε θαυμαστές εκπλήξεις (εξαιρετικά σχόλια και τοποθετήσεις, ακόμη και εκτός θέματος, ζωντανός διάλογος μεταξύ προσώπων που δεν γνωρίζονται και που, τελικά, φτάνουν να νιώθουν μεγάλη οικειότητα), άλλες όμως φορές σε πολύ στενόχωρα αποτελέσματα (όχι απλά διαφορετικές απόψεις, που αποτελούν, άλλωστε, την πεμπτουσία κάθε διαλόγου, αλλά προσωπικές επιθέσεις, οι οποίες, ειδικά όταν υπάρχει ανωνυμία, είναι απαράδεκτες. Και, ακόμη πιο απαράδεκτες όταν, πάντα με την κάλυψη της ανωνυμίας, απευθύνονται σε κάποιον που όμως έχει καταθέσει το όνομα και τα στοιχεία του).

    Τι πρέπει και μπορεί να γίνει; Νομίζω τίποτε. Όσο, και στο βαθμό που το blog αυτό παραμένει ανοιχτό (και μακάρι να παραμείνει), τα φαινόμενα αυτά ας αντιμετωπισθούν ως collateral damages ενός σκοπού που αξίζει τον κόπο. Γιατί, οποιαδήποτε προσπάθεια ελέγχου της, ας την πούμε, στάθμης των comments και του επιπέδου των συζητήσεων, πρώτον είναι τεχνικά ανέφικτη και δεύτερον, ακόμη κι αν μπορούσε να γίνει, θα στερούσε το blog από τον δυναμισμό του, θα το αφυδάτωνε και θα το περιόριζε σε απολύτως προβλέψιμα όρια. Εκτός κι αν ο χώρος αυτός μετατραπεί σε κλειστή λέσχη συζητήσεων με "εγγεγραμμένα" μέλη, δεν ξέρω όμως αν αυτό ανταποκρίνεται στην επιθυμία του Ν.Δ.

    Όσο λοιπόν με αφορά, θα προέτρεπα τον Ν.Δ. να συνεχίσει με τον ίδιο τρόπο. Και, στο βαθμό βέβαια που αντέχει, να μη στενοχωριέται αν τα πράγματα δεν πάνε ακριβώς όπως τα είχε σχεδιάσει (τώρα, πώς σχεδιάζεται το απρόβλεπτο δεν ξέρω, ίσως να το βάλει στα προσεχή θέματα). Γιατί, το ταμείο θα γίνει στο τέλος. Και ο απολογισμός, είμαι σίγουρος, θα 'ναι απολύτως θετικός.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. Άλλος ένας που διαβάζει (και μάλλον έχει επηρρεάστεί) από τον ΝΔ. Τον οποίο και απολαμβάνω καθημερινά στην Ε. Είμαστε 2, είμαστε 3, είμαστε ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Γεια σας, συγγνώμη να κάνω μια ερώτησή; Που είναι τα προηγούμενα post γιατί βλέπω μόνο από 21/10 και μετά;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. antvol το πρόβλημα που επισημαίνεις υπάρχει σίγουρα. Θα προσπαθήσω να το απαλύνω (όπως σωστά γράφεις, δεν λύνεται) υιοθετώντας μία διαφορετική στάση.

    Θα γίνω πιο αυστηρός.

    Καλή είναι η δημοκρατία και η ανεκτικότητα αλλά μερικές φορές οδηγούν στο χάος. Αυτό έγινε στα τελευταία ποστ.

    Εδώ μαζευόμαστε για να συζητήσουμε φιλικά, ευγενικά και ουσιαστικά επάνω σε ένα θέμα που (αναγκαστικά) το θέτω εγώ.

    Θα γίνω Προκρούστης.

    Όποιο μήνυμα είναι εκτός θέματος ή έξω από τους κανόνες μίας αξιοπρεπούς συζήτησης θα διαγράφεται.

    Αν χρειαστεί (ελπίζω όχι) θα ξαναβάλω και moderation.

    Ποιος θέτει τους κανόνες; Αναγκαστικά εγώ - αφού δικό μου είναι το blog. Κανείς δεν υποχρεούται να συμμετέχει - όποιος όμως το κάνει, σημαίνει αυτόματα πως μου αναγνωρίζει αυτό το δικαίωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. zizugataki said...
    Γεια σας, συγγνώμη να κάνω μια ερώτησή; Που είναι τα προηγούμενα post γιατί βλέπω μόνο από 21/10 και μετά;

    Εγώ τα βλέπω όλα (μέχρι τις 5.10. μετά στα αρχεία).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Νομίζω ότι η εκτίμηση σας περι πλαισίου, είναι απόλυτα σωστή - κυρίως αν δεχθούμε ότι το person είναι κοινωνικό φαινόμενο.

    Αλλά, πέρα από τον Popper και την εποχή που εκφράζει - και χωρίς να τον απορρίπτουμε, απλώς παραπέρα - πρέπει να λάβουμε υπόψη μας το εξής φαινόμενο:

    Έστω ότι κάθε Έλληνας, είναι φιλόσοφος. Και καθένας απ' αυτούς, ένας Popper ή όποιος άλλος.
    Αλλά, η Ελλάδα, ΔΕΝ είναι το άθροισμα των Ελλήνων. Οπότε, το τι είναι κάθε Έλληνας, λίγη σημασία έχει. Έτσι η Ελλάδα, ΔΕΝ εκτιμά την αμφισβήτηση. Και ΔΕΝ θα μπορούσε.

    Η αμφισβήτηση λοιπόν, μπορεί να ανθίσει σε ένα πλαίσιο, που η αμφισβήτηση είναι αποδεκτή. Κάτι τέτοιο όμως, σε μακροκλίμακα, είναι σε αντίθεση με τις στοιχειώδεις λειτουργίες των εθνικών κρατών και της κόλλας που συνεχώς κατασκευάζουν στα πλαίσια της αυτοαναπαραγωγής τους: της εθνικής ταυτότητας.

    Άρα, η αμφισβήτηση μπορεί να είναι ανεκτή, όσο δεν αγγίζει τις βασικές μεταβλητές (ταυτότητα) του συστήματος. Από κει και πέρα, το σύστημα καταρρέει: θυμηθείτε την Σοβιετική Ένωση.

    Γι' αυτό άνθρωποι σαν τον ΝΔ, είναι επικίνδυνοι για τα συστήματα: τα συστήματα είναι φύσει συντηρητικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. demosthenes το θέμα δημιουργικότητα έχει πολλά παρακλάδια και επίπεδα.
    Δεν θα έλεγα ότι ο Πόππερ (και λιγότερο ο Χάγιεκ) σχετίζονται με αυτό. Η δουλειά τους ήταν περισσότερο κριτική. (Άλλωστε ο Ποππερ δήλωνε "κριτικός ορθολογιστής" kritischer rationalist).

    H δημιουργικότητα στην τέχνη εμπνέεται και ερεθίζεται από ένα καλό πλαίσιο αναφοράς (η θεωρία της "περιρρέουσας ατμόσφαιρας" που υιοθέτησε ο Ροΐδης από τον Hippolyte Taine). Γι αυτό και έχουμε εποχές και τόπους με μεγάλη παραγωγή - Αρχαία Αθήνα τον 5ο αιώνα, Φλωρεντία τον 14ο-15ο., Βιέννη τον Μεσοπόλεμο. Εκεί το πλαίσιο λειτουργεί, ο ένας γονιμοποιεί τον άλλο.

    Αλλά έχουμε και τους μοναχικούς δημιουργούς που δεν είναι λίγοι. Ο Σκαλκώτας εξόριστος στην Ελλάδα, ο Κάφκα στην Πράγα...

    Εκεί όπου το πλαίσιο γίνεται πιο σημαντικό είναι στην φιλοσοφία και την επιστήμη. Εκεί ο διάλογος είναι απαραίτητος. Ο Heinz ξέρει πως πριν 33 χρόνια είχα δημοσιεύσει ένα βιβλίο με ορισμένες φιλοσοφικές θέσεις - περάσαν απαρατήρητες επειδή "αγορά ιδεών" δεν υπάρχει στην χώρα μας. Εννέα χρόνια μετά ανάλογες θέσεις εκφράστηκαν από ένα γερμανό φιλόσοφος και έγιναν παγκόσμια αποδεκτές. Σήμερα είναι "κλασικές".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. demosthenes
    απαντώ σε άλλο ερώτημα:
    "Θεωρώ την δημιουργικότητα εν γένει (ως το πιό "καταπιεσμένο" είδος "έκφρασης" στην Ελλάδα. Κοινώς δείχνει να υπάρχει υπερεπάρκεια κριτικών και ελλειψη "αλχημιστών" και αυτό τι cummulative effects έχει?"

    Νομίζω πως εδώ συμβαίνει το αντίθετο - αλλά με το ίδιο αποτέλεσμα.

    Η Ελλάδα είναι γεμάτη "δημιουργούς". Κάθε εβδομάδα μου έρχονται δεκάδες νέα βιβλία, κάθε μέρα ανοίγουν δεκάδες μαγαζάκια και επιχειρήσεις. Κριτικοί (με την αυστηρή έννοια) σχεδόν δεν υπάρχουν. Κριτική κάνουν οι "δημιουργοί" ο ένας στον άλλο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Demosthenes said...
    Λόγω (μεταξύ άλλων factors και) έλλειψης αγοράς και ζωτικού χώρου (market access).

    Ακριβώς. Λιγότερο λόγω εξωστρέφειας των έργων (όλα τα έργα είναι από την φύση τους εξωστρεφή).

    epikairos said...
    Τι εννοείς "αγορά ιδεών";

    Η αγορά στην αρχαιοελληνική έννοια - τόπος συνάντησης και διαλόγου. (Αλλά και εμπορίου...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. Demosthenes said...
    Διαφωνείτε και που?

    Νομίζω ότι βλέπετε το πράγμα εντελώς μαρκετίστικα.
    Οι σκέψεις σας μπορεί να ισχύουν γι αορισμένες κατηγορίες αλλά η "αγορά" είναι απρόβλεπτη.

    Π. χ. πως επεβλήθη το νοτιοαμερικάνικο μυθιστόρημα; Έγραψε ο Μάρκες ένα δυνατό βιβλίο και αυτό περέσυρε και τους προηγούμενους (ξαφνικά έγιναν της μόδας) και τους επόμενους.

    Η έθνικ μουσική ξεκίνησε από μερικούς ξυπολητους Αφρικανούς...

    Άλλοι πάλι πούλησαν αρχικά μίμηση (Ιάπωνες, Κορεάτες) και μετά καινοτομία. (Το ξέρατε ότι η Χιουντάι ήρθε τρίτη στο Index του J. D. Powers ξεπερνώντας Lexus, BMW & Mercedes;).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. Demosthenes said...
    Με την άποψη όμως του Χάινζ (ΣΣ.διεκρίνω όντως "Luhmann" σε αυτήν?? ερωτώ)

    Ναι βέβαια.
    Αν κι η θέση (τα συστήματα είναι συντηρητικά - ομοιοστάτες) ανήκει στους Maturana-Varela. Ο Luhmann εξειδίκευσε στα κοινωνικά συστήματα και συστήματα εν γένει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. "Η δε Ν. Αμερικανικη αγορά είναι πολύ μεγαλύτερη από την Ελληνική".

    Ναι αλλά οι συγγραφείς της πέτυχαν πρώτα εκτός και μετά εντός. Όπως και ο Καζαντζάκης που τον πρωτοδιάβασα στα Αγγλικά επειδή δεν κυκλοφορούσε στα Ελληνικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. demosthenes
    συμφωνώ πάντως με την άποψή σου ότι το "ισοζύγιο εξωτερικών συναλλαγών της χώρας είναι το ΘΕΜΕΛΙΩΔΕΣ πρόβλημα (οικονομικό, κοινωνικό και εθνικό)".

    Αλλά άμα έχεις την χαμηλότερη παραγωγικότητα...
    Διογκώνεται και το χρέος.
    Τα λέει και ο Δούκας αλλά ποιος τον ακούει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. Καλά - όλοι βλέπουν το μάτς;

    (Εγώ, από αρχαιοτάτων χρόνων ΑΕΚτζής, το βλέπω).

    Μόλις πιάσουμε ένα σοβαρό θέμα χωρίς προβοκάτσιες και ταμπού πέφτει νέκρα.

    Καλύτερα. Μου (και μας) χρειάζεται μία αγρανάπαυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. Demosthenes
    www.AmericanSingles.com

    or

    www.singleparentmeet.com


    The first site is less problematic.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. Demosthenes

    And by the way, I totally agree with you that innovation is what gets a nation going. But you need the right mentality for that. Greeks are very resistant to that.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Human Cannonball said...

    - Λαμβάνει υπ'όψη την αλληλεπίδραση του συστήματος με το περιβάλλον του; πχ ένα έμβρυο δεν θα ήταν το ίδιο αν αναπτυσσόταν σε ένα άλλο περιβάλλον (εκτός της μήτρας).


    Ναι. Εξηγεί γιατί ένα ανοικτό σύστημα, μπορεί να υπάρξει μόνον σαν κλειστό.
    Το περιβάλλον πυροδοτεί αλλαγές στο σύστημα: αλλά μόνον το ίδιο το σύστημα καθορίζει ποιές θα είναι αυτές.

    Υπάρχουν οι πειραματικές μέθοδοι που θα ελέγξουν τις προβλέψεις της θεωρίας αυτής;

    Αυτό που η θεωρία λέει είναι ότι στα ζωντανά συστήματα, το σύστημα είναι το αίτιο του εαυτού του (κυκλικότητα).
    Είναι βασικά ένας τρόπος θεώρησης, μια αυστηρά δομημένη απάντηση στο "τι είναι ζωντανή μηχανή", παρά κάτι άλλο. Πάντως, έχει τρομερές συνέπειες - και πολιτικές.
    Η θεωρία αναπτύχθηκε σε εργαστήριο, στη Χιλή.
    Λεπτομέρεια: το εργαστήριο κάηκε τελείως τον περασμένο Αύγουστο - όσοι έχουμε κατά καιρούς πάρει copies των papers, τώρα τα ξαναστέλνουμε, χάθηκαν τα πάντα.

    Η θεωρία ΔΕΝ προσφέρεται για προβλέψεις, αντίθετα προσπαθεί να αποδείξει ότι δεν γίνονται (σε ζωνατανά συστήματα). Παρ' όλ' αυτά, είναι γενικά παραδεκτό ότι, αν γνωρίσεις τι

    - έχει νόημα για το σύστημα
    - δηλαδή αυτό που του δίνει ταυτότητα
    - δηλαδή την αυτοποίησή του

    τότε μπορείς να κάνεις πρόβλεψη - κι έχουν γίνει τέτοιες.

    Ας πούμε, κάθε φορά που ένα ξένο σώμα εισβάλλει στο δικό μας και το δικό μας αντιδρά δημιουργώντας ισό γύρω, ή με πυρετό κλπ., εκδηλώνεται ένας ομοιοστατικός μηχανισμός που προσπαθεί να επαναφέρει τις βασικές μεταβλητές μέσα στα αποδεκτά (από τον οργανισμό) πεδία τιμών: ο μηχανισμός αυτός αποκαλύπτει το αυτοποιητικό δίκτυο.

    Δηλ., η θεωρία είναι έτσι στημένη που, κάθε εκδήλωση της ζωής ενός βιολογικού (Maturana) ή κοινωνικού (Luhmann) οργανισμού, την επιβεβαιώνει.

    Ο Maturana ζει ακόμα, και διδάσκει στη Χιλή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. Ας πουμε π.χ. για την καινοτομία:

    Η καινοτομία είναι μια διαταραχή.
    Αν το σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την διαταραχή, το κάνει (κι η ταυτότητα προσαρμόζεται).
    Αν όμως δεν μπορεί, τότε

    - πεθαίνει, ή
    - αγνοεί την διαραχή (αν αυτό είναι δυνατό) ή
    - προσπαθεί να αλλάξει το περιβάλλον στα μέτρα του

    Κι έτσι, το σύστημα αναλαμβάνοντας δράση αλλάζει, για να μην αλλάξουν τα βασικά του.

    Παράδειγμα που ΔΕΝ βλέπουμε την αυτοποίηση που όμως ξεφωνίζει:

    Η Τουρκία.
    Ό,τι της ζητάμε να κάνει για να γίνει δεκτή στην Ε.Ε., είναι αυτοκτονία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. nikos dimou said: Κριτικοί (με την αυστηρή έννοια) σχεδόν δεν υπάρχουν. Κριτική κάνουν οι "δημιουργοί" ο ένας στον άλλο...
    --
    Συμφωνώ απολύτως. Για τον εξής, επιπρόσθετο λόγο: Στη χώρα μας οι άνθρωποι που κατέχουν τα "πόστα" σε όλους σχεδόν τους τομείς έχουν αναπτύξει μια νοσηρή δημοσιοϋπαλληλική νοοτροπία. Παρενέργεια της οποίας είναι ότι (σχεδόν) κανέναν από αυτούς δεν συμφέρει να κακοκαρδίσει, κρίνοντας δίκαια και αντικειμενικά, τη δουλειά των συναδέλφων του. Πρώτον, γιατί αυτό απαιτεί ικανότητα, γνώσεις και μόχθο και, δεύτερον, γιατί με τη σοβαρή κριτική κινδυνεύεις να δεις αύριο μια δυσμενή (ή και κακόπιστη) κριτική και για το δικό σου έργο και να εκτεθείς.

    Έτσι, είναι απείρως πιο συμφέρον ο ένας να επαινεί τον άλλον, με συνέπεια οι "κριτικές" να 'ναι απλές φιλοφρονήσεις, η Ελλάδα να 'χει γεμίσει από ιδιοφυίες σ' όλους τους τομείς, τα ίδια και τα ίδια πρόσωπα να ανακυκλώνονται στις ίδιες θέσεις (ανάλογα και με την πολιτική κατάσταση, αλλά με την εναλλαγή των κομμάτων η αναμονή δεν είναι και τόσο δυσβάταχτη) κι άντε τώρα ένας νέος, με όλη του την αξία, να βρει εύκολα δρόμο προς την επιφάνεια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. "Από τους επιστήμονες, διανοούμενους, αλχημιστές, εμπειροτέχνες και άλλους θα προέλθουν ιδέες για λύσεις είτε από αίτημα των πολιτικών".


    Μα εδώ οι πολιτικοί, κάτω από τον φόβο του πολιτικού κόστους και τις πιέσεις των συντεχνιών, πολεμάνε την καινοτομία και κάθε τι που μπορεί να διαταράξει το σύστημα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. Ελληνικό ποδόσφαιρο: καφρίλα...

    doctor

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Δε ξέρω τι λέτε, αλλά μετα την ΑΕΚ το χάος (και η σχετική θεωρία κλπ. κλπ....)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. Με «ορθός λόγος» εγώ είχα άλλα στο νου μου. Κατά την γνώμη μου «ορθός λόγος» είναι η πεποίθηση ότι με την χρήση της λογικής σκέψης ως μοναδικό μέσον ο άνθρωπος θα βρει λύσεις στα προβλήματα του και την ευτυχία του, σε αντίθεση με την παραδοσιακή «θρησκευτική» άποψη ότι η ευτυχία είναι αποτέλεσμα της εσωτερικής γαλήνης. Πάνω σε αυτό βασίζεται και η κριτική που ασκούνε στον ορθολογισμό οι αντίπαλοι.

    Στο θέμα μας, η τακτική του «προβοκάστορα» μπορεί να φέρει ολέθρια αποτελέσματα εάν δεν ασκηθεί με σύνεση. Εύκολο είναι να γκρεμίζεις παλιές αντιλήψεις, τα δύσκολα τα συναντάς όταν πρέπει να κτίσεις τις καινούργιες. Εάν δεν υπάρχει η καινούργια πρόταση έτοιμη προς συζήτηση και χρήση, καλύτερα να προσκολλάτε κανείς στα παλιά. Εγώ είμαι οπαδός της κλασσικής μεθόδου του τρίπτυχου «θέση-αντίθεση- νέα θέση». Εάν δεν υπάρχει η νέα θέση, καλύτερα να λείψει η αντίθεση. Η αντίθεση πρέπει να έχει σκοπό μόνον την δημιουργία της σύνθεσης, διαφορετικά ας λείπει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Αλλά η "νέα θέση" (σύνθεση) δεν μπορεί να προκύψει με παρθενογένεση.

    Αν δεν υπάρξει αντίθεση, ποιό είναι το κίνητρο για τη σύνθεση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. cyberdust said...
    Εάν δεν υπάρχει η καινούργια πρόταση...

    H καινούργια πρόταση υπάρχει από την εποχή του Διαφωτισμού (που ακόμα δεν έχει έρθει στην Ελλάδα).
    Πρέπει να περάσουμε αρκετά στάδια για να προσεγγίσουμε την νεοτερικότητα και το μετα-



    doctor said...
    Ελληνικό ποδόσφαιρο: καφρίλα...

    H AEK όμως έπαιξε καλά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. "Χωρίς πλάκα τώρα, οι Αμερικανίδες που είναι στα dating sites ούτε για καφέ δεν θα σε δούνε εάν δεν είσαι τουλάχιστον μόνιμος κάτοικος Αμερικής."

    Experience talks I presume?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Heinz said: Αν δεν υπάρξει αντίθεση, ποιό είναι το κίνητρο για τη σύνθεση;

    Αυτός που διατυπώνει δημόσια την αντίθεση, πρέπει να έχει έτοιμη και την σύνθεση. (Κατά έναν περίεργο τρόπο, σε αυτόν που διατυπώνει την αντίθεση, η νέα πρόταση προ-υπάρχει της αντίθεσης. Αλλά αυτό είναι θέμα της γνωστικής ψυχολογίας). ((Δεν θέλω να αναφερθώ στα προηγούμενα άρθρα που έρισαν τόσο πολύ, αλλά όταν απορρίπτεις την «ψυχανάλυση», να έχεις την καινούργια πρόταση έτοιμη.))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. H αντίθεση δεν είναι απαραίτητα έκφραση κάποιου. Μπορεί κάλλιστα να είναι και εμπειρικό συμπέρασμα:

    "Δεν δουλεύει το ρημάδι"

    Αν το νέο είναι ήδη διαμορφωμένο ως πρόταση, ΔΕΝ είναι νέο. Και δεν μπορεί να αποτελέσει εναλλακτική πιθανότατα.

    Π.χ. λέω

    "Η σοβιετική δημοκρατία ΔΕΝ δουλεύει γιατί κλπ. κλπ.".
    Ε, αφού το βλέπω, να μην το πω;

    Η θέση "μη μιλάς άμα δεν έχεις αντιπρόταση" είναι παγίδα:

    Γιατί σου ανταπαντώ ότι αυτό που λές, είναι επίσης λάθος διότι...

    Το θέμα είναι η αντίθεση να κινήσει διαδικασία αλλαγής: στην διαδικασία είναι το θέμα, όχι στην έτοιμη λύση - πακέτο. Εκεί υποφέρουμε ως κοινωνία.

    To ζητούμενο: Η ανάπτυξη ενός μηχανισμού αναγνώρισης / επίλυσης προβλημάτων είναι το θέμα.
    Αυτή είναι η δημοκρατική λύση. Η άλλη οδηγεί στην αριστοκρατική εκδοχή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. ΝΔ,
    πόσο ιδιαίτερο και δοτικό είναι κάποιος να κοιτά μέσα του, να αναλύει, να κρίνει αλλά και να αγκαλιάζει τα δημιουργήματά του, μέσα από τόσα μάτια...

    Λευτέρη,
    απλά δεν πρέπει να δώσεις περισσότερη έννοια από όση πρέπει... αν είναι αναγκαίο, το αφήνεις για λίγο. να χαλαρώσει. δεν είσαι συνεχώς εκεί. και όταν πρέπει, όταν όλα έχουν ωριμάσει, όταν έρθει η ώρα, προχωρούν τα πράγματα παρακάτω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. Θα το λατρέψετε, αντικατοπτρίζει τον ορθολογισμό και τα όρια του:

    What is the mind? No matter. What is matter? Never mind. (Not only is this funny, it's also true.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Να και οι αποψεις του Felps (Nobel οικονομίας φέτος) για την καινοτομία στις ΗΠΑ και την Ε.Ε.
    EΔΩ

    Θα ενοχλήσουν πολλούς - αλλά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. Οτι μόνο κάτω από συνθήκες καθαρού καπιταλισμού (όπως π.χ. στις ΗΠΑ) μπορεί να ανθήσει η δημιουργικότητα του εργαζόμενου. Αντίθετα οικονομικά συστήματα, όπως το ευρωπαϊκό, δεν επιτρέπουν την ανάπτυξη της δημιουργικότητας του εργαζόμενου.

    Και που να δείτε στο ελληνικό αγαπητέ νομπελίστα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. Ευχαριστώ!!

    Επιτέλους μύρισε γιασεμί, πείρα τις τζούρες μου και μου ήρθε πάλι η όρεξη να γράψω. Να με συγχωρείτε εαν δεν μπορώ να γράφω συχνά, είναι το άλλο όραμα βλέπετε της τεχνολογίας ...

    Λοιπόν δημιουργικότητα, καινοτομία, αλλαγή. Ένα ζωντανό σύστημα που είναι ανοικτό (όπως πολύ σωστά ειπώθηκε) στο περιβάλλον θα πρέπει να αυτο-οργανωθεί έτσι ώστε να ΙΣΟΡΟΠΙΣΕΙ μέσα σε αυτό το περιβάλλον.

    Επομένως γενικά ένα ζωντανό σύστημα πρέπει να είναι δύσκολο να αλλάξει. Ετκός και αν .... εκτός και αν αλλάξει με δραματικό τρόπο το περιβάλλον γύρω του και αναγκαστεί εκ των πραγμάτων (εξωτερικές συνθήκες) να αλλάξει ... ή να αποδιοργανωθεί!

    Τα καλά ζωντανά συστήματα όμως έχουν αναπτύξει πολύπλοκους ΑΝΑΔΡΑΣΤΙΚΟΥΣ μηχανισμούς με τους οποίος ρυθμίζουν την εσωτεερική κατάσταση ισοροπίας τους Ή αλλάζοντας το περιβάλλον κατά τέτοιο τρόπο ώστε να ταιριάζει με τον υπάρχοντα τρόπο λειτουργίας τους.

    Επειδή η Ελλάδα βεβαίως δεν μπορεί να αλλάξει τον κόσμο, θα πρέπει να αλλάξει αυτή ...

    Πως έρχεται η αλλαγή; Τυχαία γεγονότα συνήθως, όπως είπε ο ΝΔ ένας ηγέτης, ένας διανούμενος διασπά την συνέχεια. Δημιουργείται έτσι μια α-συνέχεια στο σύστημα, στην παλιά ορολογία των πολύπλοκων συστημάτων (ή θεωρία Χάους) προκύπτει ένας "Παράξενος Ελκυστής" ο οποίος οδηγεί ένα χαοτικό σύστημα σe μια νέα ΘΕΣΗ ισοροπίας (καλύτερα προσαρμοσμένη στο νέο εξωτερικό περιβάλλον).

    Σε ένα ζωντανό αναδραστικό σύστημα μια τέτοια ασυνέχεια μπορεί να αποροφηθεί τις περισσότερες φορές μια και το ζωντανό σύστημα διαθέτει εσωτερικούς regulators για να διατηρείται σε ΟΜΟΙΟΣΤΑΣΗ.

    Π.χ. τα περισσότερα θηλαστικά ρυθμίζουν την εσωτερική τους θερμοκρασία στους 37C, γενικά η ζωή στην γη αναπτύσεεται μεταξύ 25-35C. Για τα θαλάσσια φύκη η ιδανική θερμοκρασία είναι 10C και για τα δένδρα 20C.

    Η ΓΑΙΑ ρυθμίζει την θερμοκρασία της μέσω διαφόρων βιο-αναδραστικών μηχανισμών (θαλάσσια φύκη, δένδρα, πολιτκοί πάγοι που αντανακλούν πίσω θερμότητα, κλπ).

    Για την Ελληνική κοινωνία είμαι σίγουρος πως μπορείτε να βρείτε ένα σωρό τέτοιους αναδραστικούς μηχανισμούς ώστε κάθε καινοτόμα προσπάθεια - αλλαγή να αποροφιέται, μια ο κοινωνικός ιστός έχει ΒΟΛΕΥΤΕΙ και λειτουργεί με συγκεκριμένο τρόπο (κουλρούρα, κλπ).

    Υπάρχουν στα ζωντανά συστήματα μηχανισμοί θετικής ανάδρασης (δηλασή όπου περισσότερη διαταραχή οδηγεί σε ενίσχυση της διαταραχής) και αρνητική ανάδραση (όπου περισσότερη διαταραχή οδηγεί σε μείωση της διαταραχής).

    Βέβαια ο ορισμός αυτός δεν μας προσδιορίζει εαν η διαταραχή θα οδηγήσει σε ευτυχές αποτέλεσμα (δηλαδή καλύτερη αλληλεπίδραση με το περιβάλλον) ή σε ατυχές.

    Η ΓΑΙΑ βρίσκεται αυτήν την στιγμή σε θετική ανάδραση ΑΥΞΗΣΗΣ της ΟΜΟΙΟΣΤΑΤΙΚΗΣ της ΙΣΟΡΟΠΙΑΣ.

    Οπότε ο,τιδήποτε κάνουμε που αυξάνει την θερμοκρασία του πλανήτη ενισχύει το φαινόμενο (δηλαδή την υψηλή θερμοκρασία).

    Τώρα για την Ελληνική κοινωνία, εσείς που είστε πιο ειδικοί στα κοινωνικά μπορείτε να πείτε περισσότερα ... είμαστε σε θετική ανάδραση προς καλύτερη προσαρμογή στο περιβάλλον ή όχι ... Χμμμ μην ξεχάσατε πως εκτός απο το Οικονομικό περιβάλλον υπάρχει και το φυσικό, από το οποίο αντλούμε ό,τι έχει οικονομική αξία για εμάς ... οπότε;;;;;;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. Nikos Dimou said...
    Να και οι αποψεις του Felps (Nobel οικονομίας φέτος) για την καινοτομία στις ΗΠΑ και την Ε.Ε.
    EΔΩ

    Θα ενοχλήσουν πολλούς - αλλά...

    Δευ Οκτ 23, 11:56:15 μμ

    *****

    Κύριε Δήμου, στην Σουηδία δεν υπάρχει ούτε ΕΝΑΣ επαίτης στο μετρό και στα λεοφωρεία, ούτε ΕΝΑΣ που να κοιμάται έξω τα βράδυα.
    Φροντίζει το κοινωνικό κράτος γι'αυτό.

    Ενώ στην Νέα Υόρκη...
    Ο Λευτέρης Κρητικάκης μπορεί να μας διαφωτίσει για τα των Η.Π.Α.

    Επίσης, η δύναμη των πολεμικών βιομηχανιών στις Η.Π.Α. και το CNN διαμορφώνουν συνειδήσεις και μετατρέπουν τον σκεπτόμενο-υποψιασμένο πολίτη σε απλό χειροκροτητή.

    doctor

    Υ.Γ. Το κακό είναι ότι είδα πολλούς άστεγους στο Αμβούργο και αυτό δείχνει την ύφεση της Γερμανίας. Κλυδωνίζεται ακόμη από το άνσλους της Αν.Γερμανίας αλλά θα τα καταφέρει πάλι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Doctor
    Στη Σουηδία, εσύ, ο εργαζόμενος πληρώνεις τον "μισθό" του μη εργαζόμενου, εσαεί.
    Στην Αμερική σου δίνουν πέντε χρόνια βοήθεια, και μετά σε αφήνουν.
    Το ζητούμενο είναι το εξής:
    Εσείς, ως μόνιμα και σκληρά εργαζόμενος, τι προτιμάτε;
    Να χρηματοδοτείτε αυτόν που δεν δουλεύει για μια ζωή ή για πέντε χρόνια;

    Τίποτα δεν είναι δωρεάν. Απολύτως τίποτα.
    Στο τέλος η απόφαση είναι δική σας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. Χαρυ
    Δεν μπορείς να κάνεις μπάνιο τον χειμώνα, αλλά είναι μια μαγεία. Aν δε σου αρέσει το δύσκολο ψάρεμα (βαθύς ωκεανός, ξιφίες, καρχαρίες) είναι νούμερο ένα.
    Δες το στο Google
    Κι απέναντι, σε απόσταση αναπνοής η Κούβα (ευκαιρία για αγορές σε λιγο, τώρα που ο μεγάλος επαναστάτης δεν είναι καλά.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Καλησπέρα σας
    είμαι από αυτούς που ποτέ δεν τα κατάφερνα στα μαθηματικά (όσο κι αν με γοήτευε η "καλλιτεχνική" τους αξία). Θα αποπειραθώ μία εξίσωση (λύση σύμφωνα με το κατα Heinz θεώρημα):

    "Heinz said...

    Ας πουμε π.χ. για την καινοτομία:

    Η καινοτομία είναι μια διαταραχή.
    Αν το σύστημα μπορεί να αντιμετωπίσει αυτή την διαταραχή, το κάνει (κι η ταυτότητα προσαρμόζεται).
    Αν όμως δεν μπορεί, τότε

    - πεθαίνει, ή
    - αγνοεί την διαραχή (αν αυτό είναι δυνατό) ή
    - προσπαθεί να αλλάξει το περιβάλλον στα μέτρα του

    Κι έτσι, το σύστημα αναλαμβάνοντας δράση αλλάζει, για να μην αλλάξουν τα βασικά του."

    Λοιπόν θέτω εγώ:
    σύστημα=Ελλάς

    Demosthenes(και η φιλοσοφία του)=διαταραχή

    χαρτί & μολύβι (ή σκέτο πληκτρολόγιο) και εχουμε:

    1. Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΟΤΕ ΔΕΝ ΠΕΘΑΙΝΕΙ!
    2. Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΟΣΠΑΘΕΙ ΝΑ ΑΓΝΟΗΣΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΧΩΡΙΣ ΕΠΙΤΥΧΙΑ ΓΙΑΤΙ ΠΛΕΟΝ ΣΑΝ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΟΛΛΟΙ
    3. Η ΕΛΛΑΔΑ ΓΙΑ ΝΑ ΜΗΝ ΑΛΛΑΞΕΙ ΩΣ ΣΥΣΤΗΜΑ ΘΑ ΑΠΟΒΑΛΛΕΙ ΤΟΝ ΔΗΜΟΣΘΕΝΗ

    Μένει η επιβεβαίωση της λύσης από τον Δημοσθένη (να δούμε αν έχω παραμείνει σκράπας...)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. To "Live and let die" που εκφράστηκε εδώ από σχολιαστές (φυσικά μόνο στα U.S. English θα μπορούσε να γίνει διάσημο ένα τέτοιο "απόφθεγμα") είναι η έκφραση του "Δυναμισμού" τον οποίο αναφέρει ο Έντμουντ Φέλπς ?

    Μάλλον κάτι άλλο εννοεί ο ποιητής...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. Η αλήθεια είναι ότι οι νεοέλληνες που σε παλαιότερες εποχές θα δρούσαν ως καταμασητές του εξωτερικού δανεισμού, υποχρεώνοτας τους άλλους μισούς να μεταναστεύσουν, τώρα παριστάνουν τους μορφωμένους μεταφραστές από τα αγγλικά στα ελληνικά της διατροφικής αξίας του mcdonald μπίφτεκου. Όλοι οι άχρηστοι MBA και μετά κλητήρες στην Colgate.

    Τα γραμμένα δε στην ιστιοσελίδα της μεγάλης κυρίας του ελληνικού καπιταλισμού:

    "Αν όλοι θέλουμε οι ιδέες που κινούνται στην ιστοσελίδα να αποκτήσουν μεγαλύτερη απήχηση θα πρέπει να συμβάλουμε και οι ίδιοι στην προσπάθεια αυτή. Δεν αρκεί δηλ. απλά η ανάγνωση. Χρειάζεται και αυτενέργεια. Μια λύση είναι το copy and paste και η διακίνησή τους σε άλλους συνδρομητές του Ιντερνέτ. Το κυριότερο όμως είναι οι επιστολές στις εφημερίδες με παρόμοιες θέσεις και τα γράμματα, τηλεγραφήματα, φάξ και τηλεφωνήματα σε ραδιοφωνικούς και τηλεοπτικούς σταθμούς για την προώθηση παρόμοιων θέσεων"

    ...ενθυμίζουν τις ημερολογιακές σημειώσεις του Ιωάννη Μεταξά: Επέρασα την ημέραν μου εις συνεντεύξεις με τον Βενιζέλον και τον Στρέιτ. Εξησφάλισα την επιρροήν μου επ' αυτών. Ελληνικά ειξεύρω δέκα λέξεις μόνον. Και άμα μπλέξω: Do you speak french? German? No. Τότε κάμνω ένα αποδοκιμαστικό "Αό" το οποίον ιδιωτικοποιεί τα δάση και τους ιμποζάρει με δυναμισμόν, διότι παρετήρησα ότι η κα Αντιναυάρχου το προσφέρει διαφορετικά από τας εδώ ελληνικάς οικογενείας. Δια τον Ανδρέαν μου, ο Γιαννάκης απ' το Κάιρο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. Χαρυ
    Εχει καρκίνο του στομάχου, προχωρημένο.
    Στο Μαϊάμι (γεμάτο Κουβάνέζους εξοριστους) ήδη ετοιμάζουν παρελάσεις και φιεστες.Χαμός.
    Αλλά μετά το θάνατό του το σύστημα θα αλλάξει και θα πέσουν όλοι σαν λυσσασμένοι να αγοράζουν γη στην Κούβα. Και είναι μια μαγεία η ολη πειοχή. Εκεί έγραψε ο Χεμινγουέι "Ο γερος και θάλασσα."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. ΒρεΧάρυ θα με πρήξεις...
    Δεν σου ειπα οτι οι ανασφάλιστοι είναι μεσαίες τάξεις; Οι φτωχοί έχουν ασφάλιση, οι μεσαίες τάξεις έχουν το πρόβλημα. Δεν είναι τόσο ρόδινα. Είναι το χειρότερό τους πρόβλημα αυτή τη στιγμή. Η Τζένεραλ Μοτορς εκλεισε εργοσάσια και τα πήγε στον Καναδά για να εξασφαλίσει χαμλότερο κόστος ιατρικής ασφάλισης. Η διαφορά στην τελικη τιμή του αυτοκινήτου είναι γύρω στα $2000
    Τι δεν με πιστεύεις τώρα;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Kαλημέρα!

    Πάντως στην Ελλάδα δεν έχουμε ούτε την καινοτομία και τον δυναμισμό των ΗΠΑ ούτε την κοινωνική ομπρέλα της Σουηδίας.

    Πως λένε: The worst of both worlds?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. Νομίζω πάντως ότι σε αυτό το ποστ αδικήσαμε (ο Heinz φταίει) τον κάστορα. Διότι είναι περισσότερο κατασκευαστής παρά καταστροφέας. Ο ίδιος! Δεν γκρεμίζει αυτός για να χτίσουν άλλοι.

    Όποιος έχει δει τα θαυμαστά φράγματα που οικοδομούν οι κάστορες, θα καταλάβει τι λέω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Kαλημέρα.

    Ποιός είπε ότι ο κατεδαφιστής δεν είναι ταυτόχρονα και δημιουργός;

    Δομώ φράγμα<->αποδομώ τη ροή.

    Η Ελλάδα, κατά την ταπεινή μου γνώμη, κατατάσσεται μάλλον στα οιωνεί συστήματα: ένα σύστημα διάδρασης που θα μπορούσε δυνητικά να εξελιχθεί σε κοινωνικό σύστημα ή και όχι.

    Νομίζω ότι δεν έχει ταυτότητα. Εξ ου κι ο πανικός με τους Ευρωπαίους κλπ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. @Rallousilach

    To <-> είναι αμφιμοσήμαντη σχέση που λέγαμε και στο σχολειό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. Kύριε Δήμου, σας παρακολουθώ είναι αλήθεια μέσω του μπλογκ και παλιότερα μέσω ΜΜΕ, αλλά θα αποπειραθώ να μιλήσω για σας, μια και ανοίξατε εσείς ο ίδιος τον διάλογο.
    Πιστεύω, για να μπορέσει κάποιος άνθρωπος να επηρεάσει την "κίνηση των πραγμάτων", πρέπει να μη φοβάται να είναι ο εαυτός του και να μην έχει το πάθος της δημιουργίας οπαδών.
    Μέχρι εδώ τα έχετε καταφέρει πάρα πολύ καλά. Αλλά επειδή οι φίλοι λένε την αλήθεια, θέλω να σας δείξω το σημείο στο οποίο δυσκολεύεστε:
    Έχετε δυσκολία, να ακούτε σε βάθος την αντίθετη πλευρά και στην δευτερολογία σας (ας πούμε) να προσπαθείτε να την περιέξετε -όχι το προσωπείο της, αλλά τίς βαθύτερες ανησυχίες της και κάποιες σημαντικές αξίες της. Και αυτό όχι για να απεμπολήσετε τους στόχους σας, αλλά για να τους κάνετε πιο εφικτούς.
    Αυτό το λέω, γιατί σε πολλά σημεία, (ας πούμε στο οικονομικό) χωρίς να είμαι εναντίον σας, βρέθηκα κατά καιρούς σε άλλη πλευρά και είχα την εντύπωση ότι δεν είχατε την διάθεση να ακούσετε σε βάθος έναν σοσιαλίζων, ανασφαλή και αντιδραστικό νεοέλληνα μισθωτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. Oι άστεγοι στη Bρετανία είναι 350.000,
    στη Γερμανία 330.000,
    στη Γαλλία περί τις 90.000.
    Ελλάδα 17.000 όσους και η Σουηδία, μόνο που εκεί υπάρχει κοινωνική μέριμνα.
    Και εδώ κάτι κάνει ο Δήμος Αθηναίων.
    Οξύμωρο για την Ε.Ε.
    Όσο για τις Η.Π.Α. τα νούμερα είναι τραγικά...
    http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_ell_102963_04/12/2004_125834

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. έκανα το "αμφιμονοσήμαντη", "αμφιμοσήμαντη" ε; Ε, καλά το παθαίνω συχνά - κι όχι μόνο στην δακτυλογράφηση.

    Eξάλλου, όπως

    απεδεικνύοι μια έρνευα του Πναεπιοστημίυ του Κέτμπριζ επεδιή οι λέειξς είναι αντιμκείενα κι όχι σρέεις, διζαβάονται στωσά, ακόμα κι όλα τα γμράμταα εκτός του πτρώου και τλεευαίτου ανκααευτοτύν.

    Τι λένε λοιπόν τα μάτια στον εγκέφαλο; Τίποτα. Ο εγκέφαλος λέει.

    (καλά δεν κλέβω, κι αυτό το τελευταίο, του Maturana είναι)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Σορρυ ασχολιόμουν με τον επιούσιο (των γάτων).

    Χρωστάω δύο απαντήσεις:

    κοκορας said...
    "Η θεωρία της Γαίας εχει επιστμονικη βάση; Δεν είναι ένα μεταφυσικό κατασκευασμα; Δεν είναι μια "μεταφορά" της εννοιας της ομοιόστασης ενός ζωντανού οργανισμου; Και μάλιστα μιας συγκεκριμένης κατηγορίας ζωντανων οργανισμών; Νόμιζα πως αποτελει απλώς ένα ακόμα "οικολογικό μύθευμα".

    Φυσικά και είναι μία μεταφορά (για να μην πω μία αλληγορία). Προσπαθεί με συμβολικό τρόπο να υποστασιοποιήσει αυτό που ονομάζουμε "Φύση" (που κι αυτό είναι μία μεταφορική έννοια). Δεν φαντάζομαι κανείς να πιστεύει πως είναι ένα πραγματικός ζωντανός οργανισμός...

    καπιταλιστικό κομμούνι said...
    "είχα την εντύπωση ότι δεν είχατε την διάθεση να ακούσετε σε βάθος έναν σοσιαλίζων, ανασφαλή και αντιδραστικό νεοέλληνα μισθωτό".

    Εχω την διάθεση να ακούσω οποιονδήποτε, φτάνει να έχει κάτι να πει. Εννοώ κάτι ουσιαστικό και καινούργιο. Τον "σοσιαλίζον(τα)" που έρχεται με τα πανάρχαια κλισέ και την ξύλινη γλώσσα, θα τον ακούσω (όλους τους διαβάζω) αλλά μπορεί και να μην του απαντήσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. heinz o Μaturana πρέπει να έχει λοξιγγα ή φαγούρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. :-)

    Mόλις παραδώσατε το διδακτορικό σας, πέθανε ο επιβλέπων!

    Μόλις τόριξα στην θεωρία του Maturana, του κάηκε το εργαστήριο συθέμελα!

    Τζάμπα κατηγορήθηκε ο Μητσοτάκης....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Κύριε Νίκο
    σχετικά με το σχολιασμό του "σοσιαλίζοντα". Αντίστιχα με το "καπιταλιστικό κομούνι" θα περιέγραφα ίσως τον εαυτό μου σαν "αναρχικό σοσιαλιστή". Και θα ήθελα να ανασκευάσω την παρατήρηση του πρώτου.
    Δεν νομίζω ότι είστε άνθρωπος που δεν ακούει. Και για τα κλισέ και την ξύλινη γλώσσα έχετε δίκαιο και τη νοοτροπία "να ζούμε εμείς καλά απλά και μόνο επειδή κάποιοι ΚΑΤΑΦΕΡΑΝ να ΕΧΟΥΝ, οπότε πρέπει να τα μοιραστούμε..." ούτε εγώ τη συμμερίζομαι.
    Θέλω να πω όμως ότι πολλοί από μας σας βλέπουμε ως "Δάσκαλο", όχι με την έννοια ότι θαυμάζουμε ένα σοφό, αλλά με την έννοια ότι είστε άνθρωπος που έχει σπουδάσει, φιλοσοφήσει και γενικά αποκτήσει σημαντική εμπειρία στον κοινωνικό προβληματισμό. Δεν ξέρω αν αποδέχεστε αυτού του τύπου το "δασκαλίκι". Πρέπει να θυμάστε ότι αρκετοί από τους "μαθητές", ενώ αισθάνονται την όποια αλήθεια κρύβουν οι απόψεις σας (επί οικονομικών θεωριών και στάσεων), δυστυχώς όμως είναι ποτισμένοι από τον "φόβο" αναζήτησης του επιούσιου. Και δυστυχώς ο φόβος αυτός επηρεάζει τον τρόπο σκέψης, ίσως αποπροσανατολίζει. Σαν το θρησκόληπτο άνθρωπο όταν αρχίζει να απελευθερώνεται.
    Κι αυτό που χρειάζεται είναι λίγο προσοχή, υπομονή και επιμονή για τον "αδύνατο μαθητή".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Κύριε Δήμου,

    Δυστυχώς είδα το post «Η Ελιά» αργά και δεν πρόλαβα να στείλω ένα σχόλιο. Ήθελα απλά να σας πω τα εξής:

    Συνεχίζετε και πολύ καλά κάνετε. Αφήστε όσους δεν ξέρουν να διαφωνούν με ήθος, να λένε τα δικά τους. Μην δίνετε σημασία και μην στεναχωριέστε. Το πρόβλημα είναι δικό τους όχι δικό σας. Εν πάση περιπτώσει και που τους οργίζετε τόσο ώστε να φτάσουν να σας βρίσουν τους κάνετε καλό. Τους δίνετε τροφή για σκέψη και τους ταρακουνάτε, πράγμα καλό για όλους μας. Γι’ αυτό υπάρχουν οι συγγραφείς, οι ποιητές και οι δασκάλοι.

    Συνεχίστε και μην σταματήσετε ποτέ.

    Με απεριόριστη εκτίμηση

    Talking Drum

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. Δημοσθένης, είναι copyrighted αλλά ανοικτό στο κοινό.

    Υποστηρίχθηκε και χρηματοδοτήθηκε από το Directorate General XXIII of the Commission of the European Communities.

    Έχει δουλέψει με μεγάλη επιτυχία σε πολλές περιπτώσεις, παράγοντας βιώσιμες κερδοφόρες επιχειρήσεις.

    Τώρα βέβαια, είναι θέμα ιδεολογίας. Το κέρδος μας νοιάζει ή η επιβεβαίωση της ιδεολογίας μας??

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Δεν νομίζω ότι χρησιμοποιώ ξύλινη γλώσσα.
    Στις μέρες μας υπάρχει υπάρχει μια αντιπαράθεση, πιστεύω θα προσφέρει περισσότερα αυτός που θα μπορέσει να ακούσει "βαθιά" τον αντίπαλο εξ' ου και το "καπιταλιστικό κουμμούνι".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. Τεσπά, το VSM ΔΕΝ είναι πνευματική ιδιοκτησία του συγγραφέα, είναι η μεθοδολογική πρόταση του Stafford Beer, o Walker έγραψε απλώς ένα manual.

    Δεν γνωρίζεις μάλλον την έννοια του open source: είσαι ελέυθερος να το χρησιμοποιήσεις, τροποποιήσεις κλπ. ΑΛΛΑ ΟΧΙ να το οικειοποιηθείς: περί αυτόυ πρόκειται.
    Και τελικά, θες διάβασέ το, θες όχι :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. Demosthenes said...
    "Σέβομαι απόλυτα το πνευματικό έργο όλων των άλλων. Ό,τι όμως δεν είναι ΣΑΦΩΣ "freeware" μου είναι "αχρηστο", διότι για να το αξιοποιήσω πρέπει να το πληρώσω".

    Και πως θα ζήσουμε εμείς οι συγγραφείς και οι δημιουργοί αν δεν μας πληρώνετε την πνευματική ιδιοκτησία μας; Αυτό το blog υπάρχει (ως freeware) μόνο και μόνο επειδή ο δημιουργός του εισπράττει εδώ και δεκαετίες αμοιβές για την πνευματική του εργασία. Θα μας κάνετε δημόσιους υπαλλήλους; (Πάει η δημιουργικότητα και η ελευθερία του λόγου).

    There is no such thing as a free lunch - πόσο μάλλον a free thought... Απορώ με όσους είναι υπέρ της κατάργησης των πνευματικών δικαιωμάτων - πως το φαντάζονται;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. demosthenes said...
    Ελλείψει εγχώριας αγοράς ιδεών όμως, για την οποία συμφωνούμε, τι "βιοποριστική" αξία έχουν τα πνευματικά έργα και τα δικαιώματα τους?

    Αρκετή για να θρέφουν εμένα 15 γάτους και το blog. Αν βέβαια ζούσα σε αγγλοφωνο χώρα θα ήμουν πολυεκατομμυριούχος (με αναγωγή των πωλήσεων).

    Αλλά ας αφήσουμε εμένα - τι θα πει "παράγω το δικό μου έργο χωρίς να χρησιμοποιώ έργα άλλων". Όλη η τέχνη, η επιστήμη, η διανόηση είναι έργα συνέχειας. Ο καθένας βασίζεται στους άλλους και προχωράει. Με παρθενογένεση δημιουργείτε;

    Κι αν περιμένετε να περάσουν τα 70 χρόνια από τον θάνατο του δημιουργού για να γίνει το έργο του public domain έχετε χάσει το τραίνο!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. "Ημερολόγιο ήσυχο στον τοίχο, μια ημερομηνία και οι άγιοι σιωπηλοί, χλωμοί και αναμάρτητοι, σημειωμένοι μόνο με το μικρό τους όνομα, όπως τους φώναζε η μητέρα τους.
    Κύριε, κανείς δεν ήθελε να μεγαλώσει"

    (Τάσος Λειβαδίτης- Αγιότητα)

    Ήθελα να το γράψω εκείνες τις μέρες, αλλά θα λεγόταν ότι γράφω καλά λόγια για τον ΝΔ, που στα γραπτά του είναι αιώνια νέος. Το γράφω τώρα που δε θα το προσέξει κανείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.