DONCAT

Φυσικά δεν ψήφισα Σύριζα. Θα έπρεπε να είχα φτάσει στα τελευταία στάδια την άνοιας. Ψηφίζεις ένα κόμμα όταν συμφωνείς με τις απόψεις του. ...

Μέχρι τις 27 Νοεμβρίου 2022 η στήλη που από το Σεπτέμβριο 2017 κρατούσα στο Βήμα έφερε έναν βαρύ υπέρτιτλο: ΤΟ Β LOG ΤΟΥ ΝΙΚΟΥ ΔΗΜΟΥ. Δικ...

Ο ψηλός με τα γένια φαινότανε ξεθεωμένος. “Συγνώμη”, ρώτησε, “μπορώ να καθίσω; Έχω πεθάνει, από την ορθοστασία”. Σωριάστηκε σε μια καρέκ...

 Σήμερα που με διαβάζετε είναι (όπως γράφει το ημερολόγιο) το ΑΓΙΟΝ ΠΑΣΧΑ! Που σημαίνει πως γράφω το 44 ο ή 45 ο Πασχαλινό μου χρονογράφ...

Το περιοδικό RAM που ξεκίνησε  στο τέλος του 20 ου αιώνα σαν κοινή έκδοση των «Τεχνικών Εκδόσεων» (Κώστας Καβαθάς) και ΔΟΛ (Χρήστος Λαμπράκ...

Σπούδασα φιλοσοφία στην Γερμανία. Ήδη από τον δεύτερο χρόνο ξεχώρισα ένα καθηγητή για την κομψότητα, ποιότητα και την ακρίβεια της σκέψης το...

Μας τελειώνει ο Μάρτιος. Φέτος κόντεψε πραγματικά να μας τελειώσει. Με τις τιμές των θερμαντικών που δεν θέρμαιναν Με τα κοφίνια του σ...

Κάτι που ελάχιστοι ξέρουν για μένα είναι ότι στο βάθος του νου μου, τις περισσότερες ώρες της ημέρας – αλλά συχνά και της νύχτας – ξετυλίγετ...

Περπατούσε σκυφτός, σέρνοντας τα πόδια του. Έφταιγε η ηλικία ή η διάθεσή του; Προφανώς και τα δύο. Για την ηλικία δεν μπορούσε να κάνει πολλ...

Ο Παππούς μου, από την πατρική μεριά, ήταν υπάλληλος των Σ.Π.Α.Π. Αν ανοίξετε την «Βικιπέδια» θα πληροφορηθείτε τα εξής: Ήταν τα αρχικά της ...

Το πρώτο αυτοκίνητό μου ήταν μικρό και κόκκινο. Το κράτησα πάνω από δύο χρόνια και γυρίσαμε την μισή Ελλάδα. Μάλιστα φτάσαμε κι ως την Κρήτη...

Ήταν μία ζεστή μέρα του Σεπτέμβρη 1987. Μερικές εβδομάδες πριν είχα αναγκασθεί να παραιτηθώ από το «Βήμα», μετά από μία δυσάρεστη σύγκρουση ...

Το μόνο μέρος του κόσμου όπου μπορεί κανείς να μην φοβάται τους σεισμούς, είναι το κέντρο του Τόκιο. Μήπως επειδή δεν είναι σεισμογενής πε...

Πόσα λόγια πάνε χαμένα… Της καθημερινότητας, των ανθρώπων στην δουλειά, των παιδιών στους δασκάλους, των γραφιάδων στις κόλλες που γεμίζουν ...

Μου έκαναν μία πολύ τιμητική πρόσκληση να λάβω μέρος σε μία συζήτηση μεταξύ  αξιόλογων ειδικών. Όταν παρατήρησα ότι εγώ δεν είμαι ειδικός, μ...

O καθηγητής που μας υποδέχθηκε στο σεμινάριο αρχαίας φιλοσοφίας, φρόντισε από την αρχή να μου κάνει την ζωή δύσκολη. «’Έχουμε κοντά μας», εί...

Στην Γερμανία, όπου πήγα για να σπουδάσω, στο τέλος των σπουδών σου σε περιμένουν αρκετοί τίτλοι (εφόσον φυσικά τις ολοκληρώσεις – πράγμα πο...

Έφυγε από την ζωή ο τελευταίος από την πρώτη γενιά των Ελλήνων Βιομηχάνων. Δεν νομίζω πως υπάρχει Έλληνας που να αγνοεί το όνομά του και να ...

Κάθε Πρωτοχρονιά σκέπτομαι την χώρα μας. Προβληματίζομαι και αναρωτιέμαι. Απορίες κυκλοφορούν στο μυαλό μου από την έκτη Δημοτικού: «Πώς θα ...

Ξέρω πως είναι Χριστούγεννα και θα έπρεπε να γράψω γι αυτά αλλά επειδή θα γράψουν όλοι οι άλλοι, λέω να μην το κάνω. Στη ζωή μου έκανα συχνά...

Το ότι θα γινόμουν συγγραφέας είχε αποφασιστεί (από μένα) στα πέντε μου χρόνια. Κύριος φταίχτης: ο Ιούλιος Βερν, στις μεγάλες εκδόσεις του Σ...

                                                                              Μνήμη Χρήστου Λαμπράκη Με τον Χρήστο Λαμπράκη μας ένωναν δύο ...

Ο Δεκέμβριος ήταν, από  την παιδική μου ηλικία, ο αγαπημένος μου μήνας. Είχε μέσα του την γιορτή μου, τα Χριστούγεννα, και την Πρωτοχρονιά. ...

Είναι δύσκολο να γράψεις για τα παιδιά όταν δεν έχεις δικά σου, ή δεν έχεις ζήσει μια παιδική ηλικία με παιδική παρέα. Εμένα όχι μόνο μου έλ...

Στην ζωή μου, μου προέκυψαν αρκετές ονοματοδωσίες. Π.χ. στην σύντομη καριέρα μου ως διαφημιστής, βάφτισα αρκετά προϊόντα. Μερικά κυκλοφορούν...