Η «κακή» Porsche

Porsche 356 cabrio

Έχω μία σχέση πολλών δεκαετιών με τα αυτοκίνητα Porsche. Από την δεκαετία του 50, όταν ο φίλος μου στην Γερμανία, σκηνοθέτης Bodo Bluethner αγόρασε μία ανοιχτή 356A με την οποία πηγαίναμε βόλτες. Η σχέση μου επισημοποιήθηκε το 1975 όταν έγινα μέτοχος και πρόεδρος Δ. Σ. της πρώτης εισαγωγικής εταιρίας Porsche Hellas A. E. Κύριος μέτοχος ήταν ο (πάντα) φίλος Αλέξανδρος Μανιατόπουλος.

Έχω οδηγήσει αρκετά μοντέλα της εταιρίας – υπήρξα και κάτοχος ενός εμβληματικού τύπου: Porsche Carrera Targa 1975, η τελευταία με την φοβερή μηχανική injection Kugelfischer, που σήμερα πουλιέται πανάκριβα σε πλειστηριασμούς στην υπόλοιπη Ευρώπη.

Η εμπλοκή μου κράτησε αρκετά, αλλά εδώ και πολλά χρόνια δεν έχω πια καμία σχέση με την εταιρία. Ούτε, δυστυχώς, με τα προϊόντα της. Αλλά φυσικά παρακολουθούσα τις τεχνολογικές εξελίξεις.

Γράφω  τώρα αυτά με την ευκαιρία του αποτρόπαιου τροχαίου που στοίχισε 4 ζωές και συγκλόνισε όλη την χώρα. Σε μία περιγραφή του ατυχήματος διάβασα πως «η ασύδοτη Πόρσε μπήκε με 200 χιλιόμετρα στο πάρκινγκ της Εθνικής οδού και προκάλεσε το δυστύχημα».

Δεν ξέρω τι συμπεράσματα θα βγάλει η ανάκριση ούτε επιθυμώ να την προκαταλάβω. Όμως υπάρχουν μερικά στοιχεία που ίσως αξίζει να αναφερθούν.

Η Porsche είναι η μεγαλύτερη μάρκα σπορ αυτοκινήτων στον κόσμο. Αντίθετα με άλλες επίσης διάσημες εταιρίες, τα αυτοκίνητά της ξεχωρίζουν όχι μόνο για την δύναμή τους αλλά και για την αξιοπιστία και την ασφάλειά τους. Για αυτό και διακρίνεται σε όλες τις σχετικές στατιστικές: έχει διεθνώς τις λιγότερες βλάβες, και την μικρότερη εμπλοκή σε ατυχήματα.

Μία Porsche που τρέχει με διακόσια είναι πιο ασφαλής από ένα μεσαίο αυτοκίνητο που κινείται με εκατό. Τα φρένα, η ανάρτηση, η πρόσφυση του αυτοκινήτου είναι φτιαγμένα για να αντιμετωπίζουν ακραίες καταστάσεις.

Άρα, σε μία τέτοια συγκυρία, το να δαιμονοποιούμε το όχημα είναι τραγικά αστείο. Σήμερα πολλά αυτοκίνητα μπορούν να τρέξουν με διακόσια – δεν χρειάζεται να είναι Porsche. Αλλά είναι πολύ πιο δύσκολο να ελεγχθούν σε τέτοιες ταχύτητες.

Βέβαια και μόνο το όνομα Porsche λειτουργεί ως πρόκληση. Αλλά οι 1600 νεκροί και 20.000 Έλληνες τραυματίες των τροχαίων του 2016 δεν έγιναν από Porsche. Καταφέρνουμε και σκοτωνόμαστε και με λιγότερο διάσημα αυτοκίνητα…  

Καταλαβαίνω πως σε μια εποχή κρίσης και λιτότητας ένα ακριβό αυτοκίνητο μπορεί να γίνει και σύμβολο ταξικού μίσους. Αλλά και αφέλειας – αν τελικά το προικίσουμε με δολοφονικές προθέσεις και ιδιότητες. Εστιάζοντας στην Porsche, συσκοτίζουμε το ουσιαστικό πρόβλημα. Το οποίο ξεκινάει από τον παράγοντα οδηγός (κυρίως την εκπαίδευσή του και την πειθαρχία του) και επεκτείνεται σε θέματα δρόμων, αστυνόμευσης, και ελέγχου.

Ας ελπίσουμε πως το τραγικό δυστύχημα θα γίνει αφορμή να βελτιωθεί κάπως η μόνιμη οδική μας συμφορά.

Υ. Γ. Μία μέρα μετά: ο βουλευτής Μανιός (ΣΥΡΙΖΑ) δήλωσε: "το ότι υπάρχουν γρήγορα αυτοκίνητα είναι ένας ταξικός παραλογισμός". Επίσης, φαντάζομαι, το ότι υπάρχουν ψηλότερα σπίτια, δυσκολότερα βιβλία και εξυπνότεροι άνθρωποι...