Τραγικό Τρίτο

Ακούω αρκετή μουσική – όχι τόση όση θα ήθελα. Τα τελευταία χρόνια προτιμώ τα ακουστικά: Έχουν απόδοση ισάξια με πολύ ακριβότερα ηχεία, είναι φορητά και σε απομονώνουν από εξωτερικούς θορύβους. Επιπλέον, δεν υποχρεώνεις και τους τρίτους να ακούνε.

Τι ακούω; Ξεκινώντας με κλασική μουσική (μεγάλωσα με αυτήν) οτιδήποτε άλλο αποκαλώ «καλή» μουσική – σε κάθε είδος υπάρχει. Τώρα στα γεράματα έχω πάψει να πειραματίζομαι και να καταπίνω αμάσητη την avant garde, η οποία τελικά έμεινε ένα πείραμα, που εμπλούτισε την υπόλοιπη δημιουργία, αλλά όλο και λιγότερο ακούγεται.

Ακούω βέβαια και στο αυτοκίνητο – είναι μερικές φορές και ο λόγος που πηγαίνω βόλτα. Όσοι έχουν διαβάσει το βιβλίο μου η «Τέλεια Διαδρομή» θα γνωρίζουν την θεωρία μου για την οδήγηση ως τέχνη και την μουσική ως υπόκρουση στο τοπίο και την κινησιολογία του δρόμου. (Όσοι δεν την έχουν διαβάσει, μπορούν να πάρουν μία ιδέα εδώ: http://ndimou.gr/el/keimena/anthologia/dokimia/odigikis/).

Και ποιες είναι οι πηγές μου; Μία μεγάλη δισκοθήκη με βινύλια, μία εξίσου μεγάλη με CD, ένα αξιοπρεπές στερεοφωνικό σύστημα (τίποτα το εξωτικό hi end) και ένα πολύ χρήσιμο πικάπ Lenco, που ψηφιοποιεί τα βινύλια και τα μετατρέπει σε πιο φορητές μορφές μουσικής. Φυσικά πολλά ΜΡ3 player – συνδεδεμένα με το στερεοφωνικό του αυτοκινήτου, με τα ακουστικά ή και παρακαταθήκη στην τσάντα. Τα τελευταία χρόνια βέβαια μία σημαντική πηγή μουσικού περιεχομένου είναι το Διαδίκτυο, που με το Web Radio έχει υποκαταστήσει το ραδιόφωνο.

Το Ραδιόφωνο! Μεγάλωσα με το Τρίτο Πρόγραμμα. Από το 1954 που ξεκίνησε, με συνόδευε σε όλη μου τη ζωή. Από φανατικός ακροατής του έφτασα κάποτε να γίνω και συνεργάτης του. Και γι’ αυτό με πονάει περισσότερο η παρακμή του.

Το Τρίτο ήταν πάντα μία όαση ποιότητας μέσα στον άμουσο ελληνικό χώρο. Δεν αναφέρομαι μόνο στην ένδοξη εποχή Χατζιδάκι – αλλά και στην υπόλοιπη παρουσία του. Σήμερα απλώς δεν υπάρχει. Διευθυντή δεν έχει, ο τελευταίος «συντονιστής προγράμματος» Πάνος Χρυσοστόμου παραιτήθηκε πριν από μέρες διότι κανείς δεν του έδινε τα μέσα να κάνει την δουλειά του. Αυτά που ακούμε σήμερα είναι σε μεγάλο ποσοστό «κονσέρβα», επαναλήψεις από το αρχείο. Όλοι οι καλοί παραγωγοί που δούλευαν με συμβάσεις δεν έχουν επαναπροσληφθεί. Εκτός από παραγωγούς δεν υπάρχουν ούτε ηχολήπτες, ούτε στούντιο.

Γενικά η επαναλειτουργία της ΕΡΤ ήταν ένα φιάσκο τόσο στην τηλεόραση όσο και στην ραδιοφωνία αλλά ιδιαίτερα στο Τρίτο.

Κρίμα που η Αριστερά φημιζόταν κάποτε για τις επιδόσεις της στον πολιτισμό. Μέχρι στιγμής μόνο καταστροφές έχει φέρει: στα Φεστιβάλ, στο Θέατρο, τα Μουσεία, την Μουσική…

Υ. Γ. Το βράδυ, μετά τις εκλογές, επιστρέφουμε στην ανάρτηση: "Ποιά Νέα Δημοκρατία".