Τελικά οι διακοπές μου έγιναν στο χωριό Πούλιθρα, στο Μυρτώο Πέλαγος, κάτω από το Λεωνίδιο. Όμορφο μέρος, καθαρό και ήσυχο. Έφερα μαζί μου πολλές φωτογραφίες από τις ακτές και το βουνό του Πάρνωνα που θα εικονογραφήσουν επόμενες αναρτήσεις. Αυτή το φορά όμως θέλω να επιμείνω σε κάτι που μου έκανε (αλγεινή) εντύπωση.
Οι τρεις φωτογραφίες που ακολουθούν απέχουν μεταξύ τους ελάχιστα χιλιόμετρα. Στην ίδια ακτή, κοντά και μέσα στο χωριό Λιβάδι, φαίνονται και από την Εθνική οδό που ανεβαίνει από το Λεωνίδιο. Τρεις ωραίες παραλίες έχουν υποστεί απίθανη μεταχείριση και κανείς δεν μοιάζει να νοιάζεται
Στην πρώτη ο ιδιοκτήτης έχει χτίσει το σπίτι του μέσα στην πλαζ. (Αντίστοιχο θέαμα είχα δει πριν χρόνια και στην Φοινικούντα της Μεσσηνίας, όπου ένα σπίτι έκοβε την παραλία στα δύο). Αλλά και το άλλο σπίτι στο βάθος έχει κλείσει γιαλό με την μάντρα του.
Στην δεύτερη, δύο ή τρεις ιδιοκτήτες έχουν αποκλείσει την παραλία με σπιτια και μάντρες κυριολεκτικά "επάνω στο κύμα". Απορώ μάλιστα πως δεν τις έχουν γκρεμίσει τα χειμωνιάτικα κύματα.
Στην τρίτη ο ιδιοκτήτης μιάς βυζαντινόμορφης βίλας (αν κρίνω από τους ...τρούλους) έχει φτιάξει τσιμεντένιο δρόμο προς το σπίτι και την μικρή παραλία, μόνο που η είσοδός του επάνω στην εθνική οδό κλείνεται από βαριά καγκελόπορτα. Έτσι, η όμορφη πλαζ γίνεται ιδιωτική μια και από ότι είδα δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα πρόσβασης.
Για όλα αυτά θα πρέπει να απονεμηθούν έπαινοι στις αρμόδιες αρχές (πολεοδομίες, κ.ά.) της Αρκαδίας που τηρούν τους νόμους και τις διατάξεις για το χειμέριο κύμα, την πρόσβαση στις ακτές, κλπ.
Να σας αποζημιώσω: μία φωτογραφία από τους γλυκύτατους όρμους του Φωκιανού, προς τον νότο. Αυτούς δεν τους έχει κλείσει ακόμα κανείς - αλλά εκεί βασιλεύουν οι ...σφήκες. Προσοχή!
Και μία αναμνηστική: Πανσέληνος στα Πούλιθρα από τον εξώστη του ξενοδοχείου "Βυζαντινόν" όπου μέναμε.
Οι τρεις φωτογραφίες που ακολουθούν απέχουν μεταξύ τους ελάχιστα χιλιόμετρα. Στην ίδια ακτή, κοντά και μέσα στο χωριό Λιβάδι, φαίνονται και από την Εθνική οδό που ανεβαίνει από το Λεωνίδιο. Τρεις ωραίες παραλίες έχουν υποστεί απίθανη μεταχείριση και κανείς δεν μοιάζει να νοιάζεται
Στην πρώτη ο ιδιοκτήτης έχει χτίσει το σπίτι του μέσα στην πλαζ. (Αντίστοιχο θέαμα είχα δει πριν χρόνια και στην Φοινικούντα της Μεσσηνίας, όπου ένα σπίτι έκοβε την παραλία στα δύο). Αλλά και το άλλο σπίτι στο βάθος έχει κλείσει γιαλό με την μάντρα του.
Στην δεύτερη, δύο ή τρεις ιδιοκτήτες έχουν αποκλείσει την παραλία με σπιτια και μάντρες κυριολεκτικά "επάνω στο κύμα". Απορώ μάλιστα πως δεν τις έχουν γκρεμίσει τα χειμωνιάτικα κύματα.
Στην τρίτη ο ιδιοκτήτης μιάς βυζαντινόμορφης βίλας (αν κρίνω από τους ...τρούλους) έχει φτιάξει τσιμεντένιο δρόμο προς το σπίτι και την μικρή παραλία, μόνο που η είσοδός του επάνω στην εθνική οδό κλείνεται από βαριά καγκελόπορτα. Έτσι, η όμορφη πλαζ γίνεται ιδιωτική μια και από ότι είδα δεν υπάρχει άλλη δυνατότητα πρόσβασης.
Για όλα αυτά θα πρέπει να απονεμηθούν έπαινοι στις αρμόδιες αρχές (πολεοδομίες, κ.ά.) της Αρκαδίας που τηρούν τους νόμους και τις διατάξεις για το χειμέριο κύμα, την πρόσβαση στις ακτές, κλπ.
Να σας αποζημιώσω: μία φωτογραφία από τους γλυκύτατους όρμους του Φωκιανού, προς τον νότο. Αυτούς δεν τους έχει κλείσει ακόμα κανείς - αλλά εκεί βασιλεύουν οι ...σφήκες. Προσοχή!
Και μία αναμνηστική: Πανσέληνος στα Πούλιθρα από τον εξώστη του ξενοδοχείου "Βυζαντινόν" όπου μέναμε.
