Με ρωτάνε πολλοί για τη συνέχεια της ιστορίας του Τέρι, που είχα αναρτήσει στις 3.10. click.
Λοιπόν το Τέρι, μετά από πολλές ημέρες νοσηλεία στην εντατική του σπιτιού μας, πάει πολύ καλύτερα. Από το βάρβαρο χτύπημα που τον παρέλυσε εντελώς, έχει συνέλθει. Η κινητικότητά του είναι καλή, κάποια μικρή αστάθεια παραμένει και το κεφάλι του είναι πάντα γερμένο από τη μία πλευρά.
Δεν ξέρουμε αν αυτό οφείλεται στο χτύπημα ή στο γεγονός ότι μετά τον τραυματισμό δεν βλέπει καλά από το αριστερό μάτι και στρίβει το κεφάλι για να φέρει μπροστά το δεξί. (Τα ζώα έχουν τα μάτια στο πλευρό του κεφαλιού τους).Είναι πολύ ζωηρός κι όταν τον βγάλαμε από την απομόνωση όχι μόνο δεν φοβήθηκε τους άλλους γάτους μας αλλά ήταν αρκετά επιθετικός απέναντί τους (ίσως από τον φόβο του). Πριν δύο εβδομάδες τον στειρώσαμε, αλλιώς δεν θα μπορούσε να μείνει μέσα στο σπίτι.
Τώρα κυκλοφορεί παντού αλλά προτιμά το δικό του δωμάτιο (εκεί όπου νοσηλεύτηκε). Μόνο εκεί χαλαρώνει και δέχεται (μάλλον απαιτεί) αγκαλιές και χάδια. Και γίνεται πάλι ο τρυφερός γατούλης που γνωρίσαμε, πριν από το χτύπημα.
Το πιο σημαντικό: Βρήκε δικό του σπίτι! Μία κυρία, αναγνώστρια του blog, έχει ενδιαφερθεί να τον πάρει κοντά της, αλλά μετά τις Χριστουγεννιάτικες διακοπές, οπότε θα έχει επιστρέψει από ταξίδια. Ως τότε θα είναι φιλοξενούμενος μας.
_________________________________________________
Υ. Γ. Ίσως περίμεναν κάποιοι να γράψω για τις εκλογές, κλπ. Η συσσωρευμένη ανοησία που με περιβάλλει και με καλύπτει, με έχει καταστήσει ανίκανο για σχολιασμό. Ίσως μετά... αργότερα...