Δευτέρα, Ιουλίου 16, 2007
Ενός Λεπτού Μαζί
ΑΠΟ ΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥ
Την Πέμπτη 12 Ιουλίου, υπό την αιγίδα του Ιδρύματος "Παύλος Μπακογιάννης" με πρωτοβουλία της Ντόρας Μπακογιάννη, διοργανώθηκε συμπόσιο με τίτλο: "Ενός λεπτού μαζί" στην διαρκεια του οποίου 36 κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των τεχνών και των γραμμάτων αντάλλαξαν απόψεις, εμπειρίες και σκέψεις για την Ελλάδα του σήμερα και του αύριο, για την κοινωνία και τον πολιτισμό.
Κάθε καλεσμένος είχε στη διάθεσή του ένα λεπτό για να καταθέσει την απάντησή του στο ερώτημα: "Ελλάδα 2007 και μετά... Τι θα κρατούσα , τι θα άλλαζα".
_____________________________________
Ήμουν ένας από τους 36. Η δική μου απάντηση:
Η Ελλάδα είναι οι άνθρωποί της.
Ποιους θα ήθελα να κρατήσω και ποιους να αφήσω;
Θέλω μία Ελλάδα χωρίς:
• Ελληνάρες – γιατί μας βλάπτουν ανεπανόρθωτα.
• Αντι-δυτικούς, αντί-αμερικάνους αντι-οτιδήποτε, γιατί είναι μόνον αντί-
• Λαϊκιστές πολιτικούς και δημοσιογράφους,
• Μπάτσους βασανιστές – και κουκουλοφόρους χούλιγκαν
• Παπάδες που παρωδούν τον Χριστιανισμό και την Ορθοδοξία
• Πολιτικούς που φοβούνται το πολιτικό κόστος
• Γραφειοκράτες που βασανίζουν τον κόσμο
• Αεριτζήδες, λαμόγια, μιζαδόρους, καταπατητές, και αυθαιρετούχους
• Συντεχνιακούς συνδικαλιστές.
Θέλω μία Ελλάδα με:
Μεγάλους ποιητές, επιστήμονες ερευνητές, παθιασμένους αρχαιολόγους, τρυφερούς ζωόφιλους, τολμηρούς ναυτικούς, εργατικούς μετανάστες, δημιουργούς επιχειρηματίες, και απελευθερωμένους μειονοτικούς. Μια Ελλάδα με αυτοπεποίθηση, που γενναιόδωρα θα άφηνε το όνομα Μακεδονία στους γείτονες, χωρίς να παθαίνει υστερία.
__________________________________________
Το συμπόσιο έγινε στο αίθριο ΠΟΛΙΣ πάνω από την Στοά του Βιβλίου. Οι φωτό από κινητό. Όλες οι απαντήσεις θα ανέβουν σε ειδικό blog με τίτλο "Ενός Λεπτού Μαζί" (τίτλος συλλογής της Κικής Δημουλά). Το Δελτίο Τύπου δεν αναφέρει τη διεύθυνση.
Y. Γ. 16.7. Ξαναφέρνω το θέμα μπροστά γιατί δεν εξαντλήθηκε ακόμα... Eντωμεταξύ ανέβηκε όλη η εκδήλωση - θα την βρείτε εδώ: http://www.enosleptoumazi.gr
Μπορείτε κι εσείς σε 120 λέξεις (τόσες χωράνε με το ζόρι σε ένα λεπτό) να γράψετε τι θα κρατούσατε και τι θα πετάγατε από την σημερινή Ελλάδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΦοβάμαι ότι θα μέναμε(νε?) λίγοι.
Καλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά τα είπατε!
Ειδικά για την Μακεδονία μέσα στο σπίτι του λύκου!
:-)))
ΥΓ:
μπλε από κει - μπλε κι απο δω
:-))))
ΕΠΑΝΈΡΧΟΜΑΙ
ΚΑΛΗΜΕΡΑ ! Δύσκολη ερώτηση.θα κρατούσα μόνο την ΑΛΗΘΙΝΗ Ιστορία και Πολιτισμό της...ΟΛΑ τα υπόλοιπα θα τα άλλαζα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!Nομίζω ότι τα είπατε όλα αν και θα ήθελα να δω τι είπαν και οι υπόλοιποι 35.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔεν θα πετούσα τίποτα. Ολα έχουν τον λόγο τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πέταγα:
ΑπάντησηΔιαγραφή- τους μεσοαστούς που πιστεύουν ότι είναι αστοί. Αστοί Έλληνες δεν υπάρχουν.
-τους πολιτικούς που πιστεύουν ότι εκπροσωπούν την αστική τάξη.
- την ελληνική αριστερά που πιστεύει ακόμα στην επανάσταση του χριστιανού προλετάριου.
- τους γιατρούς που όταν ο ασθενής είναι διάσημος φοράνε την σιδερωμένη ρόμπα τους και εφαρμόζουν την καλή ιατρική τους.
- τους εθελοντές μεγάλων γεγονότων. ΌΧΙ ΤΟΥς ΕΘΕΛΟΝΤΈς ΤΗς ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΌΤΗΤΑΣ.
- Την ελληνίδα μητέρα.
ΘΑ ΚΡΑΤΟΥΣΑ:
-ΤΟ ΠΕΠΟΝΙ ΤΟ ΚΑΡΠΟΥΖΙ ΤΟΝ ΗΛΙΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΘΑΛΑΣΣΑ.
Επίσης:
-ΤΟΝ ΜΑΝΑΒΗ ΜΕ ΔΙΔΑΚΤΟΡΙΚΟ ΣΤΙς ΒΙΟΛΟΓΙΚΕς ΚΑΛΙΕΡΓΕΙΕς.
- Τ' αγόρια που έχουν το πιο σεξουαλικό περπάτημα στην Ευρώπη και τα κορίτσια που είναι ακόμα δροσερά και όχι στεγνές κυρίες.
- ένα κράτος που σέβεται τον πολίτη και τον εξυπηρετεί.
Φοβάμαι ότι θα έπρεπε να πετάξω πολύ περισσότερα από όσα θα κρατούσα και δεδομένου του (ήδη οξυμένου) προβλήματος σχετικά με τους Χ.Υ.Τ.Α. και γενικότερα τη διαχείριση των απορριμάτων στη χώρα μας, σίγουρα θα δημιουργείτο τεράστιο πρόβλημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚρατάω το Φώς
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα τ'άλλα είναι επικαθίσματα
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣχεδόν με καλύψατε.
Θα συμπλήρωνα και Ελλάδα χωρίς οδηγούς-Taliban εκτός αν τους βάζετε στους "Ελληναράδες".
Το ένθετο της Κυριακάτικης Καθημερινής έχει ένα αντίστοιχο ερωτηματολόγιο, οι απαντήσεις των "κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των τεχνών και των γραμμάτων " είναι τραγικές...
Θα πετουσα ολους οσους θελουν το καλο μου χωρις να με ξερουν
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλους οσους μου φερονται σαν να ειμαι ανηλικο και εχω αναγκη της προστασιας τους.
Τους σταρ του ενος λεπτου η της μια και παραπανω σεζον επειδη "πουλανε"
Τη χυδαιοτητα , τον ετσιθελισμο, τη δηθεν μαγκια και τους ξερολες.
Τα κωλοπαιδα των βορειων και ολων των αλλων προαστειων (για τα οποια εχω κι εχουμε μεγαλο μεριδιο ευθυνης)
Τα αρπακτικα ολων των φυλων.
Τους νεο-γιαπις αρσενικους και θηλυκους που αναρριχωνται σαν τους κισσους μ οποιοδηποτε τιμημα και μονο τους μελημα ειναι το καμπριο (με δοσεις), το σπιτι (με δοσεις), η φιγουρα και η προβολη.
Θα κρατουσα ανθρωπους που στα ματια τους θα εβλεπα τη διψα τους για ζωη, που η ψυχη τους δεν εχει στεγνωσει, που ο λογος τους εχει βαρος, ουσια και μπέσα.
Ανθρωπους που αγαπουν την Τεχνη, που δεν φτιαχνουν κολλεγιες, που προχωρανε τη ζωη τους σεμνα διχως ταρατατζουμ..
Εγω παλι θα κρατουσα την Ελλαδα
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι θα πετουσα τους ανθρωπους της.
Και μενα μεσα!
Καλημερα σας.
ΥΓ)Ο τιτλος της εκδηλωσης δεν ειναι
παραλλαγη, ειναι αυτουσιος ο τιτλος ποιητικης συλλογης της Κικης Δημουλα.
Θα άφηνα πίσω τους Ελληνες που σπρώχνονται, που πέρνουν τη σειρά των άλλων, που φωνάζουν στην παραλία τρέχοντας πίσω απο τα παχύσαρκα παιδιά τους, που δεν τους ενδιαφέρει το συλλογικό παρά το στενό προσωπικό τους συμφέρον, που λουφάρουν σε βάρος των άλλων, των νέων που τα θέλουν έτοιμα και εύκολα κα θα κρατούσα κάτι λαϊκούς τύπους που χωρίς να κάνουν φασαρία κάνουν εξαιρετική παρέα, ανθρώπους που έφιαξαν και είναι ικανοποιημένοι χωρίς επίδειξη του ποιοί είναι, κάποιους που ονειρεύονται στο Αιγαίο, τις γυναίκες που είναι σχεδόν πάντα πιο ενδιαφέρουσες απο τους άνδρες όταν δεν λυσάνε με την οικογένεια και άλλα που υπερβαίνουν το όριο....
ΑπάντησηΔιαγραφήθα κρατούσα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο φως - νερό-τηλέφωνο εξυπακούονται.
Το joie de vivre - ορισμένων.
Το filotimo - επίσης ορισμένων.
Την διάθεση ελάχιστων να πηγαίνουν κόντρα στο - θλιβερό - ρεύμα.
Θα πετούσα όλα τα υπόλοιπα, με την ευχή να αποβάλουμε μικρομεγαλισμούς, μεγαλοϊδεατισμούς, ομφαλοσκοπήσεις κσι λοιπές συμπλεγματικές συμπεριφορές, προσπαθώντας ταυτόχρονα να αναλάβουμε τον ρόλο της ήρεμης δύναμης που τόσο μας αρμόζει στην περιοχή, να γίνουμε μία κοινωνία πολιτών που θα διέπεται από ανοχή, ισονομία και παραγωγή πρωτότυπης σκέψης.
Επειδή τα ανωτέρω είναι προφανώς δύσκολα, μία κατ' αρχήν λύση θα ήταν η αντιγραφή πετυχημένων μοντέλων από χώρες που τόλμησαν και πέτυχαν. Μετά, έχει ο Αλλάχ.
δεν ξέρω πραγματικά αν είμαι, ή αν θα μπορούσα κάποτε να γίνω, εκείνος που θα μπορούσε να αποφασίσει κάτι τόσο μεγάλο.
ΑπάντησηΔιαγραφήόλα έχουν το λόγο ύπαρξής τους και τα άσχημα και τα ωραία.
στο δικό μας χέρι είναι να τα χρησιμοποιήσουμε σωστά και να τα κάνουμε όλα ωραία.
εμείς μπορούμε να απομονώσουμε τα λαμόγια και τους μιζαδόρους, να καταστείλουμε τον χουλιγκανισμό κάθε έκφανσης από τις ζωές μας, να εκδιώξουμε τους επαγγελματίες πολιτικούς που λυμαίνονται τις ζωές μας,να σβήσουμε από το χάρτη μας όσους σφετερίζονται πανανθρώπινες αξίες και στο όνομά τους εξαφανίζουν την ανθρωπιά, να καλλιεργήσουμε την παιδεία όπως πρέπει και να αναπτύξουμε ξανά τον πολιτισμό.
όλα αυτά είναι βέβαια ουτοπικά αλλά σίγουρα αξίζει να προσπαθούμε. και σίγουρα το χρωστάμε πάνω από όλα στους ίδιους μας τους εαυτούς.
Εχω μόνο ένα σχόλιο:
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ουδέν σχόλιον"!!!
Θα κρατούσα όσους πιστεύουν ότι:
ΑπάντησηΔιαγραφή1. Η κοινή συμβίωση στηρίζεται στην ύπαρξη κανόνων, δημοκρατικά θεσπισμένων και σεβαστών από όλους.
2. Η ασυδοσία δεν είναι ελευθερία.
3. Η είσοδος της Ελλάδας στην Ευρωπαϊκή Ένωση αποτελεί τη μεγαλύτερη ευκαιρία της.
4. Στους ελεύθερους ανθρώπους αρμόζει η ιδιότητα του πολίτη κι όχι του υπηκόου.
5. Η προσωπική ευημερία βλάπτεται από την καταστροφή και δυστυχία των άλλων.
6. Οι δημόσιοι χώροι δεν είναι προέκταση της ιδιωτικής μας περιουσίας.
7. Η ανοχή κι ο σεβασμός της διαφορετικότητας είναι έννοιες αδιαπραγμάτευτες.
8. Η χλωρίδα κι η πανίδα δεν μας ανήκουν, αλλά μας εμπεριέχουν.
9. Η εξάλειψη της φτώχειας αποτελεί προτεραιότητα όλων μας.
10. Οι θρησκευτικές πεποιθήσεις είναι ιδιωτική κι όχι δημόσια υπόθεση.
Είναι σαφές ποιους αφήνω.
dem
ΑπάντησηΔιαγραφήσωστή η παρατήρηση - με παρέσυρε το Δ. Τ. Ο τίτλος της Δημουλά είναι παραλλαγή του "Ενός λεπτού Σιγή". Το διορθώνω.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα....
ΑπάντησηΔιαγραφήΕνδιαφέρον θέμα, και ΝΔ, πολύ σωστή η απάντηση στο συγκεκριμένο συμπόσιο.
Για μένα, ....,
ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ
Αυτό θα άλλαζα. Από εκεί ξεκινούν όλα. Και φυσικά παιδεία δεν είναι μόνο η εκπαίδευση στα σχολεία. Είναι και ο πολιτισμός που περνά μέσα από την τηλεόραση, και μέσα από το σπίτι κλπ.
Να τους πετάξουμε όλους τους Ελληνάρες.... αλλά και τα παιδιά μας.. Ελληνάρες εν αναμονή δεν είναι ? Απλά δεν είναι ακόμη σε ηλικία για να εκδηλωθούν πλήρως... Άλλωστε, πού ζούνε ? Στην Ελβετία ? Όχι βέβαια...
Παιδεία και ανοιχτό μυαλό. Όχι για να γίνουμε Ελβετοί και Αγγλοι και Γάλλοι. Δεν θα γίνουμε, δεν είμαστε, δεν πρέπει να θέλουμε να γίνουμε. Απλά.... ας μάθουμε. Ας διώξουμε λίγη από την αλαζονία μας και να δεχτούμε ότι μπορούμε να μάθουμε πολλά από τους άλλους. Να γίνουμε καλύτεροι, όχι για να μπούμε σε κάποιο 'δυτικό' καλούπι, αλλά απλά και μόνο, γιατι ρε παιδια.... μαζοχιζόμαστε. Ταλαιπωρούμαστε. Χωρίς λόγο.
Όπως είπαν και άλλοι, είμαι πολύ περίεργος να δω τί είπαν και οι υπόλοιποι 'Σοφοί'
Ευχαριστώ.
Πώς να μη συμφωνήσεις με το δεκάλογο της antvol! Έτσι πρέπει να σκεφτούμε και να πράξουμε αν στην πραγματικότητα θέλουμε να σώσουμε το ατομικό μας τομάρι αλλά και το πανανθρώπινο. Μπράβο antvol.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔια την αντιμετώπιση της φτώχιας μόνον κόμμα πρόταση: να μετονομαστούν σε microsoft και Δέλτα-Δέλτα οι ιδιωτικές επιχειρήσεις, δύο κάθε μήνα, να μας προσλαμβάνουν, εμείς να γινόμαστε εκατομμυριούχοι, και μετά να ζούμε άνετα και κανονικά ως πολίτες.
etherovamon said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌπως είπαν και άλλοι, είμαι πολύ περίεργος να δω τί είπαν και οι υπόλοιποι 'Σοφοί'
---------------------------------
Περίπου είπαν συγγενή πράγματα (με διαφορετικό τρόπο) εκτός από τον Σόρογκα που ξεδίπλωσε μια θεωρία συνωμοσίας ότι προσπαθούν να αφανίσουν τον Ελληνισμό και έφερε παράδειγμα το βιβλίο της 6ης Δημοτικού, γραμμένο κατ' εντολήν ξένων (μάλλον Αμερικάνων και Τούρκων) οι οποίοι το πλήρωσαν.
Ψάχνω να βρω την διεύθυνση του blog όπου δημοσιεύονται όλα...
Πρώτον δεν είναι η antvol αλλά ο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπί του ζητούμενου.
Νομίζω ότι ζούμε στην ομορφότερη χώρα του κόσμου ( δεν είχα ακριβώς την ίδια ιδέα όταν στα 23 επέστρεψα από το Παρίσι.
Θα πέταγα οτιδήποτε είναι δήθεν και φτιασιδωμένο, συμπεριλαμβανομένων και πολλών ανθρώπων
Θα κρατούσα την αυθεντικότητα, την απλότητα, τη φιλοξενία όπως κάποτε την εννούσαμε για τους έλληνες και που απαντάται ακόμη, τις όμορφες διαδρομές, τα διατηρητέα κτίρια (όχι όπως τώρα θέλουν να γκρεμίσουν το κτίριο επί της οδού Διονυσίου Αεροπαγίτου 17, έργο τού Ηπειρώτη αχιτέκτονα Β. Κουρεμένου), τα οπία και θα φρόντιζα για την αποκατάσταση τους, και χίλια άλλα.
Στη ζυγαριά μάλλον έρχονται τα ίδια. Για τόσους λόγους που θα πέταγα για άλλους τόσους θα κρατούσα.
Την πολύ καλημέρα μου
ΥΓ: Πάντως στην Καθημερινή δεν πήρε κάτι το μάτι μου, γι αυτή την πολύ ωραία κίνηση.
ειμαι και γω περιεργος να δω τι απαντησαν οι υπολοιποι αλλα και ποιοι ειναι αυτοι οι "υπολοιποι".
ΑπάντησηΔιαγραφήεχει καταντησει γραφικο ομως να μιλαμε συνεχεια για παιδεια.ας πουμε οτι την βρηκαμε λοιπον..
τι κανουμε απο κει και περα?
μηπως θα αλλαξει κατι ριζικα?
μηπως θα αλλαξουν ετσι απλα τα προτυπα?
το συμφερον θα ειναι παντα ο οδηγος ολων,αφου μονο αυτο δινει ψωμι.
τα πραγματα προχωρανε τοσο γρηγορα και εμεις (υποτιθεται) καθηλωμενοι στα ομολογα..
πως θα τα αλλαξει αυτα η παιδεια?
πως θα ειναι ο τροπος ζωης σε 15 χρονια?
οχι απλα δεν θα υπαρχει χρονος για σκεψη αλλα ουτε για μαθηση-ενημερωση.
ο "θειος" στο κομμα θα μας περιμενει για τις πληρωμενες "χάρες" του και ο "ξαδερφος" θα κανει "ασκησεις ελευθεριας" στο ταμειο ανεργιας.
Το μονο που θα πετουσα σε αυτη τη χωρα ειναι τους ανθρωπους που θελουν αλλα δεν θελουν.οι υπολοιποι ειναι δεδομενοι
Θα προσπαθούσα να κρατήσω την ψυχραιμία μου και δεν θα άλλαζα τίποτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟπως είπε και ο Μarios.p:
"Δεν θα πετούσα τίποτα. Ολα έχουν τον λόγο τους."
Με ξέρετε, κι εγώ αυτής της σχολής είμαι. Τουλάχιστον μέχρι να με πιάσουν τα νεύρα μου...
Υ.Γ: Gdoc, ωραίος κώλος! ΜV Agusta εσύ, Τriumph εγώ, είσαι για καμιά βόλτα; ;)))
Τραγικό να απαντάτε ότι θα αλλάζατε τους ανθρώπους. Κατανοοώ ότι ήταν μια "θεωρητική" απάντηση, αλλά και πάλι μου χτυπάει άσχημα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντα πιστεύω ότι φταίνε οι καλοί. Είναι στην φύση των ανθρώπων που περιγράψατε να συμπεριφέρονται έτσι. Χωρίς αυτούς τα πράγματα είναι εύκολα. Σε μια κοινωνία αγγέλων όλα είναι όμορφα, χαίρω πολύ.
Εγώ θα ήθελα τους καλούς να αναλάβουν δράση μια φορά απέναντι σε όλες τις κατηγορίες που αναφέρατε και να μην κάνουν τις κότες διαρκώς.
Αλλιώς τους αξίζουν όσα παθαίνουν.
Αν δεν μπορείς να αντιμετωπίσεις έναν Ελληναρά, ένα λαϊκιστή, έναν αεριτζή, τότε είσαι άξιος της μοίρας σου.
Άσε που μας κρατάνε και σε εγρήγορση.
Όλοι αυτοί οι άνθρωποι που θέλετε υπάρχουν. Αλλά κάνουν μόκο. Επιτέλους πρέπει να αντιδράσουν αν θέλουν να γίνει κάτι.
Υ.Γ. Όσο για τη Μακεδονία, το σχόλιο σας είναι τόσο άσχετο με το θέμα που μου προκαλεί εντύπωση. Νιώθω ότι το βάλατε μάλλον για να τσιγκλίσετε.
Ονειρεύομαι…
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια Ελλάδα με ανθρώπους εργατικούς, υπεύθυνους, ανοιχτόμυαλους, καλλιεργημένους, με συμμετοχή στα κοινά, με συλλογική συνείδηση και προσφορά στο συνάνθρωπο, παθιασμένους με τη φύση, με τα ζώα, με την ίδια τη ζωή.
Με δανειστικές βιβλιοθήκες και υπολογιστές μέχρι και την τελευταία κωμόπολη, κυρίως όμως χωρίς τηλεόραση και με άδειες καφετέριες…
Μια Ελλάδα που σέβεται τον πολιτισμό της, που μαθαίνει στους νέους της να εκτιμούν και να μην περιφρονούν τις ρίζες τους, είτε πρόκειται για τον Παρθενώνα, είτε για το ρεμπέτικο, είτε για τον Καραγκιόζη είτε γενικά για τη λαϊκή τέχνη σ΄όλες της τις μορφές.
Γονείς πραγματικά υπεύθυνους, που νοιάζονται όχι μόνο για τα υλικά αγαθά των παιδιών τους και δεν αναθέτουν την ανατροφή τους στον αυτόματο πιλότο (βλέπε τηλεόραση…).
Έλληνες που σέβονται και εκτιμούν το διαφορετικό, ανοίγονται στο συνάνθρωπο, χωρίς ξενοφοβία και χωρίς την ψύχωση της κλειδαρότρυπας…
Μια Ελλάδα χωρίς το τέρας της γραφειοκρατίας.
Έξω από εμάς τα λαμόγια, οι δήθεν, οι αρειμάνιοι που επιδίωξαν με όποιο κόστος να γίνουν «αρμάνιοι», οι σπαστικές κυρίες με το άψογο μαλλί και νύχι, ο ωχαδελφισμός, η ρεμούλα, η οίηση, η καχυποψία, η μιζέρια, οι προκαταλήψεις, ο κοινωνικός αποκλεισμός, η εξάρτηση από ουσίες, οι κακομαθημένοι, αλαζόνες και ανάγωγοι βουτυρομπεμπέδες…
Επι της ουσίας πιστεύω οτι λέγοντας "πετάμε" εννοούμε νοοτροπίες και οχι ανθρώπους.Αν και ο όρος "πετάμε" δεν νομίζω οτι είναι κάτι που θα μπορούσα να δεχθώ.Θα προτιμούσα μια σταδιακή αλλαγή προς τις συγκεκριμένες κατευθύνσεις.
ΑπάντησηΔιαγραφή@yianos
ΑπάντησηΔιαγραφήεξέλαβα την αναφορά στο θέμα της Μακεδονίας όχι ως προσπάθεια πρόκλησης αλλά ως ένα τρανό παράδειγμα ανόητου εθνικισμού, του χείριστου είδους, που μας έχει οδηγήσει σε εθνική υστερρία λες και όλα μας τα προβλήματα ήτανε εκεί.
υγ: στην πολιτική μου ζωή έχω χαρακτηριστεί ουκ ολίγες φορές ως "ελληνόφρων", χαρακτηρισμό που αποδέχομαι με χαρά, ερμηνεύοντας τον ανοιχτόμυαλα και όχι στενόμυαλα.
το θέμα της Μακεδονίας με πείραζε και με πειράζει αλλά δε νομίζω ότι η ουσία βρισκεται στις ονομασίες.
υγ2: συγνώμη για την απόκκλιση από το θέμα, δεν πρόκειται να τη συνεχίσω.
Θα πέταγα:
ΑπάντησηΔιαγραφήτους επαγγελματίες ανεπάγγελτους πολιτικούς,
"αρμόδιους" με γνώσεις επί παντός θέματος και έτοιμες λύσεις,
τη δυσθυμία, απροθυμία και έλλειψη ευγένειας,
τον μη υπολογισμό του κόστους μη λήψης αποφάσεων,
τη διαιώνιση προβληματικών καταστάσεων.
Θα κρατούσα:
την αποδοχή του ευρωπαϊκού συντάγματος, δίκαιου, αρχών, αξιών,
κρατικούς λειτουργούς που δεν ανήκουν σε κόμματα,
τη μέριμνα για τους οικονομικά ασθενείς ενισχυμένη κατά πολύ,
αισιόδοξους ανθρώπους που χαίρονται και βοηθάνε για την επιτυχία του διπλανού τους,
ενεργούς πολίτες, που συνειδητοποιούν ότι για ότι καλό ή κακό συμβαίνει σε αυτόν τον τόπο, την ευθύνη και την επιλογή την έχει ο καθένας από εμάς προσωπικά.
Καλημέρα, 13 σήμερα, ο αριθμός μου (η Παρασκευή δεν με ενδιαφέρει), οπότε ένα σχόλιο θα το κάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔον προσωπικά μα αυτά που ανέφερες με κάλυψες πλήρως.
Σε μερικά σχόλια φίλων όμως, τώρα και άλλοτε, διακρίνω μιά ζήλεια και κακεντρέχεια.
Το παίζουμε πως μας ενοχλεί το άλφα και το βήτα, αλλά γενικολογούμε ρατσιστικά.
Τι μπορεί να επηρεάσουν τα κάμπριο και τα αρμάνι η τα ρόλεξ;
Αν δεν είναι προιόντα ρεμούλας, αρπαχτής, μίζας, με γειά του με χαρά του όποιος γουστάρει να τα πληρώνει και να τα κατέχει.
Από την μιά υποστηρίζουμε τον φιλελευθερισμό, την ελεύθερη οικονομία και από την άλλη κατηγορούμε τον γιάπι που με τις σπουδές του τα οικονομάει χοντρά σαν στέλεχος σε μιά πολυεθνική.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν θυμάμαι καλά κάποιος ΠΛΑΤΩΝ πρέπει να έθεσε το ερώτημα (ρητορικά): η πολιτεία είναι καθρέφτης των πολιτών της ή ανάποδα;
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι για να βάλω μπουρλότο στο ποστ είστε να αρχίσουμε να λέμε πιον από εμάς εδώ που γράφουμε θα κρατάγαμε και ποιον θα διώχναμε; (ο οικοδεσπότης φυσικά εξαιρείται)
Καλημέρα σας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια ερώτηση: Το συμπόσιο αποσκοπούσε και σε κάποια συζήτηση ουσίας ή παρέμεινε στην λογική ενός ευχολόγιου; Ρωτάω γιατί η κοινή γνώμη επηρεάζεται περισσότερο από τους προσκεκλημένους στην τηλεόραση και ελάχιστα από παρόμοιου είδους εκδηλώσεις που γίνονται εν κρυπτώ – όσον αφορά την δημοσιότητα…
Προσυπογράφω όσα είπατε… ειδικά όσον αφορά την αυτοπεποίθηση, η έλλειψη της οποίας μας δημιουργεί έντονες ανησυχίες περί συνωμοσιών κατά του «περιούσιου» λαού. Αυτό το τεράστιο κενό στη ζωή των Ελλήνων ανάμεσα στην πραγματικότητα και στην αχαλίνωτη φαντασίωσή τους. Τα ξέρετε τι τα λέω…
Κρατάω όμως το ποτήρι το κρύο νερό πάνω στο πέτρινο τραπέζι…
Mistirios said...
ΑπάντησηΔιαγραφή(ο οικοδεσπότης φυσικά εξαιρείται)
---------------------
Δεν εξαιρείται κανείς. Αλλά μιλάμε για τύπους ανθρώπων - όχι για πρόσωπα.
_______________________
yannos
το κλειδί στην φράση περί Μακεδονίας είναι στις λέξεις "αυτοπποίθηση" και "γενναιοδωρία".
salvatore1789 said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα σας,
Μια ερώτηση: Το συμπόσιο αποσκοπούσε και σε κάποια συζήτηση ουσίας
-----------------------
Υποτίθεται ότι το συμπόσιο ήταν η αφορμή και το ερέθισμα. Θα δοθεί δημοσιότης (με blog, ταινία και έκδοση σε βιβλίο) για να γίνει συζήτηση.
"Τι θα κρατούσα, τι θα άλλαζα".
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρο καιρού εδώ είχα γράψει πως φοβάμαι εκείνους που θέλουν το καλό μου.
Για να γίνω σαφής δίνω έναν ορισμό.
Παλτό: Είναι το ένδυμα εκείνο που φορά η μητέρα στο παιδί όταν κρυώνει εκείνη..
Δεν θέλω να αποφασίσω εγώ το τι θα κράταγα/άφηνα.
Απλώς, θεωρώντας πως με την κάθε μου καθημερινή πράξη ουσιαστικά είναι σαν να ψηφίζω ή αποδοκιμάζω μια κατάσταση, συμβάλλω στο βαθμό που επιτρέπει η ατομικότητα μου θετικά ή αρνητικά στην όποια κατεύθυνση. Που κάποιοι άλλοι θα θέλουν με τη σειρά τους να αλλάξει!
Και αν ακόμα ζούσαμε σε κόσμο αγγελικά πλασμένο, θα βρίσκονταν πάλι κάποιοι που θα θέλανε πολλά να αλλάξουν.
Φοβάμαι το σημερινό θέμα μήπως πάρει λάθος δρόμο και απαγγελθούν κατηγορίες προς πάσα κατεύθυνση χωρίς ουσιαστικό συμπέρασμα μιας και θα έχουν όλοι δίκιο!
Οπότε για μένα το αλλάζω λίγο και λέω: Τι θα άλλαζα στον εαυτό μου για να αντιμετωπίσω εκείνα που δεν μου αρέσουν;
Αν ζοριστώ πάντως θα έλεγα πως με καλύπτει η απάντηση του etherovamon που μιλά για ΠΑΙΔΕΙΑ. Σε κάθε τομέα.
Να μην πέσουμε στην παγίδα του στυλ "Εάν ήμουνα πρωθυπουργός" των καφενείων...
Μάλιστα, κατάλαβα...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι εσείς ελπίζετε να προχωρήσει σε κάτι ουσιαστικότερο.
Για να συζητήσεις όμως οτιδήποτε σε αυτή τη χώρα πρέπει να συμφωνείς σε κάποια κοινά δεδομένα, να υπάρχει ένα "τραπέζι" δηλ. πάνω στο οποίο απλώνει κανείς τα επιχειρήματά του.
Δυστυχώς όμως έχω την βεβαιότητα ότι το κύριο διακύβευμα (ωπ! ψιλοκομμουνισμός) παραμένει το "τραπέζι"...
Υ.Γ. Αυτό το βιβλίο της ΣΤ' δημοτικού θα το βρίσκουμε μπροστά μας για τα επόμενα 10-15 χρόνια...
salvatore1789 said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλιστα, κατάλαβα...
Κι εσείς ελπίζετε να προχωρήσει σε κάτι ουσιαστικότερο.
------------------------
Όχι δεν ελπίζω σε τίποτα τέτοιο. Ήταν μία έξυπνη και καλά οργανωμένη κίνηση Δημοσίων Σχέσεων. Αλλά σαν παιχνίδι είχε ενδιαφέρον...
Και μία ερώτηση για να δούμε αν έχει αλλάξει έστω κάτι από τότε που γράφτηκε η 'δυστυχία'.
ΑπάντησηΔιαγραφή"Σε μια συγκέντρωση 10 διαννοούμενων, ο κάθε ένας προσπαθεί να κάνει τους υπόλοιπους 9 ακροατήριο.." Ν.Δ.
Εγινε έτσι;
Ελπίζω, τουλάχιστον για τα προσχήματα, πως όχι.
ΝΑ ΤΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΛΙΟΣ ΦΙΛΟΣ:
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πετούσα: το doncat. Αρκετά πια μας πρήξατε 1 1/2 χρόνια!
Θα κρατούσα: το moderation. Παντού!
Πατρίδα είναι τα τσιμέντα
ΑπάντησηΔιαγραφήπου σημαδέψανε τα γόνατά μας
…τα παγκάκια που χάραξαν
οι εφηβικοί μας έρωτες
…τα κρεβάτια που μοιραστήκαμε
τα κορμιά μας
…τα τρένα που ταξιδέψανε
τα όνειρά μας
…τα μεθυσμένα φοιτητικά μας
βράδια
…τα απογεύματα δίπλα
στη θάλασσα
…τα ήσυχα μεσημέρια
στα νησιά
…τα βροχερά πρωινά στην
αγκαλιά της
…τα γυμνά σανδάλια που μας γνώρισαν
τον κόσμο
…οι αγκαλιές των φίλων που βρήκαν καταφύγιο
τα δάκρυά μας
…πατρίδα είναι κάθε πέτρα,
κάθε κύμα,
κάθε ξεψυχισμένο άστρο
που πάνω του ξαπόστασε
για λίγο
η ματιά μας…
Υ.Γ. Συμφωνώ με όλα όσα γράφτηκαν. Θεώρησα ότι δεν έιχε νόημα να τα επαναλάβω. Έτσι σας δίνω μια ποιητική εικόνα της πατρίδας που θα ήθελα να θυμάμαι. Πιστεύω ότι θα αναγνωρίσετε πολλά χαρακτηριστικά της χώρας μας. Και των ανθρώπων της. θα κρατούσα λοιπόν όλα αυτά. Αυτή την Ελλάδα. Όσο για τα υπόλοιπα δεν θα τα πετούσα. Αλλά θα τους έδινα το χώρο τους. Που απλά θα ήταν πολύ μικρός.
Υ.Γ.2 Το πιο σημαντικό που ειπώθηκε είναι πιστεύω η παιδεία. Όντως από εκεί ξεκινάνε όλα.
Την καλημέρα μου σε όλους
Θα πετούσα την αγένεια και την ομιλία στον ενικό από άγνωστα προς εμένα άτομα. Πολύ εκνευριστικό. Είναι κάτι που θα μπορούσε να αλλάξει σε μία μέρα χωρίς καμία περαιτέρω επίδραση.
ΑπάντησηΔιαγραφήSomebody said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγινε έτσι;
----------------------
Όχι γιατί δεν έγινε συζήτηση. Ο καθένας είπε το ποιήμα του και μετά ο επόμενος.
Πάντως ήταν ενδιαφέρον ότι ελάχιστοι τήρησαν το όριο του ενός λεπτού. Ένας γάιδαρος μάλιστα μίλησε περίπου 7 λεπτά (λέγοντας ασήμαντα πράγματα).
Θα ήθελα μια Ελλάδα με κατοίκους που διαβάζουν περισσότερο επειδή θέλουν και όχι επειδή πρέπει. Με κατοίκους ευγενικούς και όχι "ευγενείς" και αγενείς. Με κατοίκους που συμμετέχουν όχι με λόγια και συνθήματα αλλά με σκέψη και πράξεις. Χωρίς εξάρσεις και ενθουσιασμούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα ήθελα μια χώρα με κατοίκους που ακούνε και δεν προσποιούνται ότι ακούνε μέχρι να έρθει η σειρά τους. Που συγχωρούν το λάθος αλλά όχι τη συστηματική προχειρότητα.
Θα ήθελα μια χώρα με κατοίκους που θέλουν και μπορούν να εκτιμούν τους εαυτούς τους.
Χθες βράδυ σας άκουσα. Τα λόγια σας ήταν ισχυρά [και εντός χρόνου : )]
(στο ακροατήριο ανήκα, προφανώς)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑντίλογος (με το συμπάθιο) στο Morfea (του οποίου τα σχόλια είναι τόσο εύστοχα συνήθως)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠατρίδα είναι τα μπετά που στεγάζουν τα όνειρά μας
οι εκτρώσεις που χάραξαν
τους εφηβικούς μας έρωτες
οι γ@μιστρÖνες που μοιραστήκαμε
τα κορμιά μας
τα Ι.Χ. που δεν ταξιδέψανε λόγω δόσεων (no gas money)
τα μεθυσμένα μας
βράδια στα σκυλάδικα
οι φραπέδες δίπλα
στα μηχανάκια
τα ανήσυχα μεσημέρια
στα ουζερί
τα βροχερά πρωινά στην
αγκαλιά της μοναξιάς
τα timberland που μας γνώρισαν
τα διάφορα mall
οι αγκαλιές των φίλων που κλείσανε μετά το γάμο/προίκα/κουτσούβελο
…πατρίδα είναι κάθε πέτρα,
κάθε κύμα,
κάθε ξεψυχισμένο άστρο
που πάνω του ξαπόστασε
για λίγο
η ματιά μας…
Υ.Γ. Συμφωνώ με όλα όσα γράφτηκαν. Θεώρησα ότι δεν είχε νόημα να τα επαναλάβω. Έτσι σας δίνω μια ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΗ εικόνα της πατρίδας που ΥΠΑΡΧΕΙ. Πιστεύω ότι θα αναγνωρίσετε πολλά χαρακτηριστικά της χώρας μας. Και των ανθρώπων της. θα ΑΛΛΑΖΑ λοιπόν όλα αυτά. Αυτή την Ελλάδα. Όσο για τα υπόλοιπα δεν θα τα ΞΕΧΝΟΥΣΑ. Αλλά θα τους έδινα το χώρο τους. Που απλά θα ήταν πολύ μικρός.
Υ.Γ.2 Το πιο σημαντικό που ειπώθηκε είναι πιστεύω η παιδεία. Όντως από εκεί ξεκινάνε όλα.
Την καλημέρα μου σε όλους
Kαλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕπειδή κυρίως συγκεντρώνομαι στο "θέλω" του ποστ:
Θα ήθελα πολύ να έλειπε αυτή η αίσθηση που έχω ότι οι συμπολίτες μου είναι εντελώς και αποκλειστικώς προσηλωμένοι στα απολύτως προσωπικά-οικογενειακά-επαγγελματικά του καθενός, αδιάφοροι σ' ό,τι συμβαίνει έξω απ' αυτούς, και πεπεισμένοι ότι τα καλά της ζωής τους είναι δεδομένα (κι άρα αδιάφορα πλέον) ενώ τα κακά προορίζονται για άλλους.
Ελάχιστο χαμόγελο (κι αυτό υπάρχει όπου είναι "χρήσιμο"), περίσσεια δυσαρέσκεια και απομόνωση. Γίνεται έτσι "ενός λεπτού μαζί" για οποιονδήποτε καλό σκοπό?.
Χωρίς να θέλω να σας προσβάλω για τη συμμετοχή σας, εγώ θα καλούσα 35 ανώνυμους Έλληνες-νίδες που αντέχουν ακόμη και επιβιώνουν με αξιοπρέπεια σε μια χώρα η οποία έχει αναγάγει το επώνυμο, τη διαφθορά και τη ρεμούλα σε τρόπο ζωής. Ίσως η στάση αυτών των ανθρώπων με τους οποίους θα μπορούσαμε να ταυτιστούμε όλοι εμείς που γράφουμε σήμερα, να αποτελέσει μια ηθική στάση-παράδειγμα προς μίμηση. Και τελικά αυτή να κρατήσουμε. Κατά τα άλλα συντάσσομαι απόλυτα με τον Mariosp. Οι πιο ενδιαφέροντες κήποι βρίθουν αγριόχορτων.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕκείνοι που φωνάζουν ότι θέλουν να αλλάξουν τον κόσμο εννοούν συνήθως ότι πρέπει να αλλάξουν οι άλλοι με κάποια τρελή μέθοδο για ένα σκοπό παράξενο.
ΑπάντησηΔιαγραφήdoratsirka said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧωρίς να θέλω να σας προσβάλω για τη συμμετοχή σας, εγώ θα καλούσα 35 ανώνυμους Έλληνες-νίδες
---------------------------
Εγώ τους καλώ κάθε μέρα στο blog μου.
Τα δικα μου 10 δευτερολεπτα :
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πετουσα ολους αυτους και ολα αυτα που με εκνευριζουν, με κανουν να υποφερω και να δυστυχω...;
Θα κρατουσα ολους τους ανθρώπους που αγαπω, ολα εκεινα που δημιουργουν ομορφια , χαρα και ευχαριστηση...;
και ο αντιλογος :
Θετικα χωρις αρνητικα ;
Καλο χωρις Κακο;
Ευχαριστηση χωρις πονο;
Γνωση χωρις κοπο;
Αγγελοι χωρις Διαβολους...
ΓΙΝΕΤΑΙ ;;;
it's just a mindgame...
andreas
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλοδεχούμενος και εύστοχος αντίλογος
"Η Ελλάδα είναι οι άνθρωποί της"
ΑπάντησηΔιαγραφήθα πρόσθετα "και ο χώρος" τον οποίο έχουμε βαλθεί να καταστρέψομε" αλλά ας μείνουμε στους ανθρώπους.
Λίγο πολύ ο ΝΔ κατέγραψε τις κυριότερες κατηγορίες αυτών που θα άφηνε.
Αμέσως μετά, στο πρώτο κιόλας σχόλιο, "φοβάμαι ότι θα μένανε λίγοι" καταγράφεται μια (κατά την κρίση μου) πλάνη ότι αυτές οι κατηγορίες αποτελούν και την πλειοψηφία.
Αυτό δεν είναι δυνατόν να συμβαίνει διότι η ύπαρξη αυτών εξαρτάται από το γεγονός ότι η πλειψηφία δεν συμπεριφέρεται έτσι.
(Ο Απατεώνας π.χ. βασίζει την ύπαρξή του στην έλλειψη καχυποψίας κοκ)
Η πλάνη αυτή προέρχεται από το γεγονός ότι αυτές οι κατηγορίες δίνουν τον τόνο.
Αν δεχτούμε τον παραπάνω συλλογισμό το ερώτημα που τίθεται είναι "ποιος ο τρόπος να απομονωθούν ώστε να μην είναι οι κυρίαρχοι".
Καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήθα πετούσα τους κακοπροαίρετους και τα μυαλά που αφήνονται να γεράσουν.
Θα κρατούσα τους αισιόδοξους, καλοπροαίρετους και διψασμένους για ζωή.
Θα πέταγα τους διορισμούς στο Δημόσιο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα 'θελα μια κοινωνία πολιτών, μορφωμένων και έντιμων.
"σαλτάρω", άνθρωπε με τα χίλια ονόματα, έχω κουραστεί να σβήνω...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με όλα όσα είπατε, όλα όσα αναφέρατε είναι πράγματι αυτά που ενοχλούν. Αλλά με βάζει σε σκέψεις κι η απάντηση του yiannos-ίσως είναι κι έτσι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσωπικά θα ήθελα ν' αλλάξω την πολιτική ζωή, κατ' αρχήν να ξεφτορτωθούμε τους πολιτικούς που γινονται τέτοιοι κληρονομικώ δικαιώματι, τους κούφιους TV star πολιτικούς, τους πολιτικούς που αναρριχήθηκαν από συνδικαλιστοπατέρες χωρίς να έχουν δουλέψει πραγματικά, εκέινους που αναρριχήθηκαν δουλεύοντας μόνο μέσα στα κόμματα από μικροί.
Αλλά ίσως έχει δίκιο ο yiannos, ίσως αυτή είναι η Ελλάδα.
Όσο για το θέμα της Μακεδονίας, συμφωνώ με τη μη υστερία, αλλά δεν καταλαβαίνω γιατί έπρεπε να είμαστε γενναιόδωροι: δε νομίζω ότι υπάρχει παγκοσμίως άλλο τέτοιο φαινόμενο, όλ ααυτά που αντιπαραβάλλονται, από την Αλσατία και τη βόρεια Ιρλανδία μέχρι το Τέξας είναι πολύ διαφορετικά.
Από την άλλη, ίσως έχετε δίκιο, ίσως η απάντηση βρίσκεται στην τελευταία τοποθέτηση του Σ. Μάνου για το θέμα, που συμφωνεί μ' εσάς, τονίζοντας το θέμα της αυτοπεποίθησης.
Όμως, κύριε Δήμου, αυτοί είμασταν το '92 και το θέμα μας κατέλαβε εξ' απήνης ως λαό τότε. Δε μπορούμε ν' αλλάξουμε την ιστορία, ό,τι έγινε έγινε. Ας ελπίσουμε να μην το πληρώσουμε χειρότερα και θα δούμε τι θα γίνει.
doratsirka said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πιο ενδιαφέροντες κήποι βρίθουν αγριόχορτων.
--------------------
Κήποι, όχι - αγροί, ίσως.
Maria Velliou said...
ΑπάντησηΔιαγραφή...το θέμα μας κατέλαβε εξ' απήνης ως λαό τότε.
----------------------
Μπα, μας το επέβαλαν ορισμένοι πατριδοκάπηλοι. 47 χρόνια υπήρχε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Μακεδονίας στα σύνορά μας - ουδείς ενδιαφέρθηκε.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ/Η Nikos Dimou είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΑ ΤΙ ΜΟΥ ΓΡΑΦΕΙ ΠΑΛΙΟΣ ΦΙΛΟΣ:
Θα πετούσα: το doncat ...
---
Τελικά, η δημιουργία του dontech ίσως αποδειχθεί σοφή πράξη ...
antvol
ΑπάντησηΔιαγραφήγια καβάντζα... ή φυγή προς τα εμπρός;
Για την περίπτωση που οι απόψεις των παλιών "φίλων" επικρατήσουν, καβάντζα βέβαια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια μένα, αντίθετα, φυγή προς τα εμπρος.
Ο/Η Lefteris είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓι' αυτό θα το ξαναπώ: μακριά από τις πόλεις. Μικρή πόλη ή χωριό.
---------------------------------
Συμφωνώ απολύτως. Δεν είναι βέβαια τα πράγματα τόσο ειδυλλιακά, αλλά στη μικρή πόλη ή στο χωριό, ίσως και για τους λάθος λόγους, μαθαίνεις ξανά τη βασικότερη αρχή της κοινωνίας. Τη συμμετοχή.
Συμμετοχή σε όλα. Και στη χαρά και στη λύπη ο άλλος είναι ή απέναντι σου ή δίπλα σου. Σίγουρα όχι μακρυά σου.
Μετά από δύο χρόνια που ζω πλέον στο Ρέθυμνο συνειδητοποίησα ότι δεν θέλω να πετάξω τίποτα. Ακόμα κι αυτά που με πληγώνουν ή με εξοργίζουν. Το μόνο που θα πρόσθετα είναι αυτό που έχει ήδη ειπωθεί.
Παιδεία, παιδεία και πάλι παιδεία. Να διδάξουμε στις επόμενες γενιές, γιατί εμείς το χάσαμε το τραίνο, ότι η γνώση είναι σημαντική κι ας μη σου γεμίζει το πιάτο κι έτσι θα καταφέρουμε να φτιάξουμε μια πιο ανεκτική κοινωνία.
Και μην ανησυχείτε κύριε Δήμου, τότε όλοι αυτοί που αναφέρετε θα φύγουν μόνοι τους.
Υ.Γ. Ένα μικρό σχόλιο για τον πληθυντικό που ανέφερε ο Αλέξανδρος. Δεν καταλαβαίνω γιατί πρέπει να μιλάω σε κάποιον σαν να είναι μια ντουζίνα. Νομίζω ότι έτσι κακοποιώ τη γλώσσα μας.
Δυστυχώς, λόγω ιντερνετικής απόστασης ο πληθυντικός σε αυτήν εδώ τη μικρή κοινότητα είναι υποχρεωτικός. Στην καθημερινή μας επαφή όμως η αγένεια, πιστεύω, δεν ορίζεται από το συμβατικό τρόπο που μιλάμε.
θα ήθελα περισσότερους φιλόσοφους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌτι άλλο βγάλεις/βάλεις θα γυρίσει πίσω και την κοινωνία στο σημείο που ήταν - δυστυχώς αυτή είναι η δυναμική όταν δεν υπάρχει όρεξη για γνώση (σοφία)
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπα, μας το επέβαλαν ορισμένοι πατριδοκάπηλοι. 47 χρόνια υπήρχε Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Μακεδονίας στα σύνορά μας - ουδείς ενδιαφέρθηκε.
------------------------
Ως προς το "ουδείς ενδιαφέρθηκε" έχετε δίκιο.
Ως προς το "μας το επεβαλαν", αν δεν απατώμαι, ο Τίτο ίδρυσε το κρατίδιο εν μέσω του εμφυλίου 1946-49 και το ΚΚΕ έσπευσε πρώτο να το αναγνωρίσει (ναι, το σχιζοφρενικά εθνικιστικό ΚΚΕ που φωνάζει τώρα). Ακολούθησαν όλες οι μετέπειτα Ελληνικές κυβερνήσεις.
Ομως αυτά αφορούν τους ιστορικούς, συμφωνώ με την θέση σας ότι σήμερα ο ρόλος μας ως ήρεμης δύναμης επιβάλλει την αναγνώριση. Εξ άλλου γεωγραφικά Μακεδονία και εκεί. Αφήστε που δεν άκουσα κανέναν Τούρκο να διαμαρτύρεται γιά την ονομασία της Νέας Σμύρνης.
Πλατειάζοντας ίσως, να συμπληρώσω ότι το βιβλίο της ιστορίας της ΣΤ δημοτικού γιά το οποίο τόσος θόρυβος έγινε, κινείται προς αυτήν την κατεύθυνση έστω και μονομερώς.
Ας αφήσουμε τους λοιπούς βαλκάνιους γείτονές μας να φωνάζουν ότι είναι οιωνεί αδικημένοι. Εμείς, ως η υπερδύναμη της περιοχής πρέπει να απέχουμε από αυτά τα υστερικά.
Αν μπορούσα να διώξω θα έδιωχνα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο στρατό!
Την εφορία
Τους τηλεμαϊντανούς
Αυτούς που αγοράζουν εφημερίδα μόνο για το DVD
Τους 50 διαδηλωτές που κλείνουν τους δρόμους για ψήλου πήδημα!
Τον Καρατζαφέρη!
Αυτούς που έχουν μετατρέψει τα αυτοκινητά τους σε club και παίζουν σκυλάδικα στη διαπασών
Αυτούς που ισχυρίζονται πως οι Έλληνες είναι ανώτερη φυλή.
Τη δημοτική αστυνομία
Το ύφος των υπαλλήλων στις δημόσιες υπηρεσίες.
Τους επαγγελματίες συνδικαλιστές! (το 'χει πει και κάποιος άλλος! Αυτόν δεν θα τον έδιωχνα!!!!
Αυτούς που για να σε πείσουν οτι δεν είναι ρατσιστές σου αναφέρουν σε πόσους Αλβανούς έχουν πιει το αίμα ( συγνώμη έχουν δώσει μεροκάματο)
Τους τζογαδόρους
Τους ξερόλες Έλληνες με τη κλασσική ατάκα ξέρω εγώ από μέσα! ( από που μέσα?)
Τους μπάτσους! Πάσης φύσεως!
Τους αγενείς οδηγούς ταξί.
Τους αγενείς γενικότερα.
Όλους τους κυβερνητικούς εκπροσώπους (πριν και μετά)!!!
Τους ζωόφιλους που αφήνουν τα σκυλιά τους να γεμίζουν τους δρόμους με ακαθαρσίες και δεν έχουν μια σακουλίτσα να τα μαζέψουν
Τους τοκογλύφους!
Την Εθνική οδός Αθηνών Πατρών.
Τον Βορίδη!
Τον Παπαθεμελή!
Αυτούς που παίρνουν αναπηρική σύνταξη ενώ είναι απολύτως καλά.
Εαν έφευγαν όλοι αυτοί δεν έχω λόγο να επιλέξω ποιούς θα κρατήσω!
Μια χαρά θα είναι είμαι σίγουρος!
Καλησπέρα σας!
Καλησπέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΩς φιλοξενούμενος σ' αυτήν τη χώρα δεν αισθάνομαι ότι θα μπορούσα να γράψω για το τι θα πέταγα από τη σημερινή Ελλάδα.
Προτιμώ να γράψω γι' αυτά που θα ήθελα να κρατήσω / να διατηρήσω:
-Πρώτα απ' όλα το ελληνικό γλέντι, το γνήσιο και αυθόρμητο ελληνικό γλέντι, όποτε αυτό προκύπτει.
-Το μεράκι
-Το φιλότιμο
-Το χιούμορ
-Τους αμφισβητίες και τους αναζητητές.
Επίσης, θα κρατούσα / διατηρούσα το πολυτονικό σύστημα, τουλάχιστον ως επιλογή, διότι αδυνατώ να ευχαριστηθώ λ.χ. το κείμενο του Παπαδιαμάντη με μονοτονικό. Στο μέλλον, ελπίζω να διατηρηθούν τουλάχιστον οι δίφθογγοι.
Τέλος, ας μου επιτραπεί να πω ότι αξίζει να προσπαθήσουμε να κρατήσουμε και τους φιλέλληνες.
Όσον αφορά στο σχόλιο της Pussy Galore, ότι "η Ελλάδα είναι η ομορφότερη χώρα του κόσμου" έχω να απαντήσω: Ίσως κάποτε ήταν, ελπίζω να ξαναγίνει !
@ND+Antvol+Παλιός φίλος ND,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια χαρά είναι ο Doncat,
κι ο Dontech επίσης.
Γιατί είτε Bach είτε Glass? Και τα δύο πειράζει?
:-)
Μου θυμίζει λίγο το ανέκδοτο της επταετίας:
ΑπάντησηΔιαγραφήΧαμουρεύεται ο Παπαδόπουλος με μια γκόμενα.
-"Γιώργοοο...", λέει αυτή όλο νάζι.
-"Τι;"
-"Να σε ρωτήσω κάτι;"
-"Πες το."
-"Γιατί δεν ανοίγεις τα σύνορα;"
-"Πονηρούλα! Θες να μείνουμε μόνοι, ε;"
---
Παρεμπιπτόντως ο κόσμος δεν είναι μπουφές...
Θα κρατούσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην γλώσσα .
Τις πέτρες ,το χώμα, το νερό, τα δέντρα, τα ζώα. Είναι δημιουργήματα πολλών αιώνων .
Θα άλλαζα
Τους ανθρώπους
που δεν ανέχονται την αντίθετη προς αυτούς άποψη, τους φανατικούς, τους αδιάλλακτους, τους απόλυτους ,τους μη αυτοσαρκάζοντες .
Θα κρατούσα την οδύσσεια του ομήρου.
Θα άλλαζα τους στοίχους των περισσότερων κακών τραγουδιών μαζί με την μουσική τους.
@ S_pablo
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοτέ δεν θα απαιτούσα από κάποιον να μου μιλάει στον πληθυντικό από σεβασμό ή από ευγένεια. Δεν είμαι ψώνιο. Απλά ήθελα να καυτηριάσω τον κλασσικό Έλληνα της διπλανής πόρτας , τον ταμία της τράπεζας , τον ταξιτζή , τον πιτσαδόρο κ.οκ. που σου μιλάει με διαρκώς στραβωμένη μούρη και φυσικά με τον γνωστό ενικό της αγένειας και όχι της οικειότητας.
Εσείς θα χαρίζατε γενναιόδωρα το όνομά σας που υπογράφει τα βιβλία σας και τα μπλογκ σας;
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί τόση γενναιοδωρία με κάτι που δεν σας ανήκει;
Σας καλώ σε ειλικρινή διάλογο και όχι σε ένα σχόλιο απαξιωτικού ύφους, από τη θέση της αυθεντίας.
Να δούμε ποιός έχει δίκιο -κι ας λάβουν μέρος κι άλλοι(δεν διεκδικώ αποκλειστικότητες)
Luke Skywalker said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕσείς θα χαρίζατε...
--------------------------------
Δεν θα χάριζα τίποτα αφού δεν μου ανήκει - το όνομα Μακεδονία (γεωγραφική περιοχή) ανήκει σε τρεις χώρες. Η ιστορική Μακεδονία ανήκει στην ιστορία - δεν ανήκε ποτέ στην Ελλάδα (δεν υπήρχε τότε) και δεν υπάρχει εδώ και 2000 χρόνια. Το εθνικό μας όνομα είναι Έλληνες - κανείς δεν μας το αμφισβητεί.
Τα έχω ξαναγράψει 100 φορές σε αυτό το blog - δεν πρόκειται να επανελθω.
Καλά ρε συ Νίκο -μη βαράς...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια κουβέντα είπαμε.
Το ζήτημα είναι η καπηλεία της ιστορίας για μένα -ούτε οι (αν)εδαφικές δικδικήσεις των γειτόνων ούτε κάποια άλλη απειλή.
Ο Μέγας Αλέξανδρος να μη θεωρείται δηλαδή Έλληνας;(ο πρώτος και ο μοναδικός που ένωσε όλους τους Έλληνες...)
Δεν σε κουράζω άλλο - ξέρω ότι βαριέσαι να απαντάς για το θέμα αυτό.
Αν και.. εσύ το έθιξες πρώτος.
________________________________
Θα κρατούσα την ομορφιά της Ελλάδας του '70 με την σημερινή δυναμική και εμπειρία και με τις(δεδομένες)προκλήσεις του Αύριο.
Αλλά αυτό ίσως να ήταν ΤΟ ΑΠΟΛΥΤΟ.
Η Ελλάδα μετά την σοσιαλιστ(ρ)ική εποχή, θα πάει -επιτέλους- ψηλά. Θυμηθείτε με("μνησθητί μοι", που είχε πει και κάποιος άλλος...)και ετοιμαστείτε για "υψηλές πτήσεις".
"Μεγάλους ποιητές, επιστήμονες ερευνητές,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε δυο λόγια, πολύ περισσότερη φιλολογική παιδεία και πολλά περισσότερα χρήματα και σοβαρότητα για την έρευνα και αγορές πρόθυμες να απορροφήσουν τα προϊόντα της έρευνας.
"παθιασμένους αρχαιολόγους, τρυφερούς ζωόφιλους, τολμηρούς ναυτικούς"
Γιατί να γίνει κανείς ναυτικός εάν μπορεί να γίνει όλα τ' άλλα και να περνάει καλά σε μια τόσο καλή χώρα; Δύσκολη η ζωή του ναυτικού.
"εργατικούς μετανάστες"
Πρέπει να τους παρέχει κάποιος χώρο και πλήρη έλλειψη "κοινωνικών" προγραμμάτων, πανίσχυρη αστυνομία, αλλιώς δεν πρόκειται να σηκωθούν από την καρέκλα. Κι ευκαιρίες ανοιχτές για δημιουργία προσωπικού πλούτου. Που σημαίνει, ΟΧΙ σοσιαλισμός υψηλής φορολογίας κλπ.
"δημιουργούς επιχειρηματίες, και απελευθερωμένους μειονοτικούς."
Πρέπει να φύγει τελείως η λέξη "μειονότητα" για να πετύχει αυτό. Η ύπαρξη της λέξης δημιουργεί αντιλήψεις και προβλήματα.
" Μια Ελλάδα με αυτοπεποίθηση"
Η αυτοπεποίθηση στην Ελλάδα ονομάζεται αλαζονεία. Έτσι μάθανε στα σχολεία. Οπότε, πρέπει να αλλάξουν τα σχολεία. Σ' αυτό το ίδιο το blog, κάθε φορά που έλεγα ότι η δική μου άποψη έχει την ίδια βαρύτητα μ' αυτήν οποιουδήποτε (ως δικαίωμα άποψης τουλάχιστον), αγνοήθηκα. Πώς να έχεις αυτοπεποίθηση σε μια χώρα όταν ΜΟΝΟ οι απόψεις των "επωνύμων" ή "αυθεντιών" (εδώ γελάνε) του εξωτερικού μετράνε; Φτάσαμε στο σημείο να θάβουμε απόψεις εξυπνότατων ανθρώπων και να δοξάζουμε απόψεις τυπικών ρεμαλιών σαν το Τζιμ Μόρισον (εκτός κι αν θεωρείται ύψιστη ποίηση το "έλα μωρό μου άναψε τη φωτιά μου" (come'on baby light my fire) γεια σου Λευτέρη Πανταζή, ή "αυτό είναι το τέλος φίλε μου (this is the end my friend) όπως λέμε "η ζωή εδώ τελειώνει, σβήνει το καντήλι μου"!). Μιλάμε για κόμπλεξ πανδιαστημικών διαστάσεων και εθελοντική τύφλωση, που υπάρχει σε όλες τις χώρες και κοινωνίες.
Αυτά δεν πρόκειται να υπάρξουν ποτέ σε μεγάλο βαθμό και σε καμία κοινωνία. Οι περισσότεροι άνθρωποι σ' όλο τον κόσμο έτσι γεννιούνται, να δοξάζουν το Μπουκόφσκι (μάλιστα! μεγάλη λογοτεχνία!) και να αγνοούν ακόμα και τον εαυτό τους. Να κάθονται να διαβάζουν νουβέλες για πουτάνες στη Νέα Υόρκη (ενώ αυτές του Μεταξουργείου δεν τους κάνουν, διότι δεν είναι πίτα στο μεθύσι όπως οι Αμερικανίδες).
Αυτά τα πράγματα είναι βέβαια ευχές κι εγώ επιμένω ότι ο άνθρωπος αλλάζει πολύ όταν αλλάζει και περιβάλλον. Όσο συνωστίζονται στην Αθήνα, τόσο θα έχουν και τα ίδια προβλήματα. Ξοδεύουν τα 3/4 της ζωής τους να λύνουν προβλήματα που δεν θα έπρεπε να έχουν. Που να μείνει χρόνος για προσωπική βελτίωση και δημιουργικότητα;
Από κάπου πρέπει να ξεκινήσει η όποια "αλλαγή" και αυτό δεν είναι τίποτ' άλλο από το να ξεφορτωθούμε την προκατάληψη με την "αστική τάξη" (πέρασε η εποχή της από τότε που έπαψε να υπάρχει το αντίπαλο δέος της κολλεκτίβας) και να φύγουμε από τα "αστικά κέντρα" που έχουν καταντήσει τροχοπέδη στην προσωπική ανάπτυξη και ποιοτική ζωή.
Λευτέρης
ΥΓ. Και επιτέλους, ας βγει κάποιος και ας πει, για ένα υποτίθεται "κοινής αποδοχής έργο τέχνης" ή βιβλίο, ΔΕΝ Μ' ΑΡΕΣΕΙ. Από πότε πρέπει να εξασκηθούμε στην οσφυοκαμψία κάθε φορά που μας λένε κάτι; Ε, λοιπόν, η Μόνα Λίσα του Ντα Βίντσι δεν μ' άρεσε ποτέ. Είναι χοντρή.
Από τη στιγμή που σε διάφορους κύκλους ΔΕΝ έχω το δικαίωμα στο προσωπικό μου γούστο κι επιλογές, αυτοί οι κύκλοι είναι ανελεύθεροι για μένα και I don't need them.
Δεν μπορεί να υπάρξει αυτοπεποίθηση σε μια χώρα όπου δεν υπάρχει προσωπικό γούστο, αλλά μόνο "ομαδικό" γούστο.
"Για μένα, ....,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ, ΠΑΙΔΕΙΑ"
Η παιδεία πρέπει να απελευθερωθεί. Η ομαδοποίηση της παιδείας ("όλοι θα έχουν το ίδιο πρόγραμμα, τα ίδια βιβλία, κλπ κλπ"), δημιουργεί ακριβώς όλα αυτά τα προβλήματα: μαθαίνουμε να ΜΗΝ αποδεχόμαστε το διαφορετικό.
Στην Ελλάδα, από τη μια λένε "να μάθουμε να αποδεχόμαστε το διαφορετικό" και μετά από 30 δευτερόλεπτα, "όλοι μας πρέπει να μάθουμε να αποδεχόμαστε το διαφορετικό" (!!!).
Θα κρατούσα τους πάντες και τα πάντα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΥπάρχει εκείνο το ρητό που λέει ότι ένας άνθρωπος έρχεται στη ζωή σου για κάποιο σκοπό, για μια περίοδο ή για πάντα. Οπότε όλοι έχουν το χώρο τους στη ζωή μας, είτε άμεσα είτε έμμεσα.
Επίσης, όπως ακριβώς και στην εργασία σου, στην οποία οφείλεις να παράγεις έργο, σπανίως διαλέγεις προσωπικά όλους τους συνεργάτες σου (έως καθόλου) και μάλιστα, σπανίως μπορείς να "διορθώσεις" και την παραμικρή λεπτομέρεια όσων είναι φίλα προσκείμενοι αλλά έχουν μερικά "γρέζια", το ίδιο και στη χώρα: οφείλουν όλοι να συνεισφέρουν να πάει μπροστά, χωρίς επιλογή του ποιός είναι δίπλα τους.
Κι αυτό σημαίνει χώρα, αλλιώς θα είμασταν μια πολιτευόμενη πολυεθνική ρομποτική εταιρία.
Το μόνο που θα τόνιζα όμως, θα ήταν το θέμα ΠΑΙΔΕΙΑ - ΚΑΛΛΙΕΡΓΕΙΑ (δλδ όχι σε στενά πλαίσια εκπαίδευσης ή μόρφωσης), με βιβλιοθήκη και υπολογιστή σε κάθε σπίτι, και δη, σε σπίτια με παιδιά, έξτρα βιβλιοθήκες και υπολογιστές για το καθένα.
Κι επίσης πανελλαδικές καμπάνιες και κίνητρα για να γίνει (έστω και κατ'εντολήν στην αρχή) το φιλότιμο, η ευγένεια και η συνεργασία με σεβασμό, τρόπος ζωής και προσφοράς. Μέρος της κουλτούρας μας, όπως τότε που ψηθήκαμε με τον εθελοντισμό επί Ολυμπιακών π.χ. και δείξαμε μια χαρά πρόσωπο ακόμη και οι παλοί πολίτες. Οδηγούσαμε πχ σαν στην Ελβετία...
Να γίνει self-moderation στο τέλος, δλδ τήρηση αξιοπρεπών στάσεων, ώστε να μην χρειάζεται καμμία εξωτερική παρέμβαση.
Είμαστε υπέροχοι οι έλληνες στα καλά μας.
Καιρός να γίνουμε υπέροχοι και στα στραβά μας!
ΥΓ- γιατί ρε παιδιά, το όνομα Δονεμακία ας το πάρουν, σιγά τα λάχανα!
ΑπάντησηΔιαγραφή;)
Μμ, τι θα κρατούσα λοιπόν: το διαβατήριο μου πάντα έτοιμο. Αν δεν υπήρχαν πέντε - έξι άνθρωποι που αγαπώ σε αυτόν τον τόπο δεν θα με κρατούσε τίποτα πιά. Δυστυχώς όσο μεγαλώνω διαπιστώνω πως τα καλοκαίρια, ο ήλιος, η Σιθωνία και πέντε έξι άλλα πράγματα που αγαπώ χάνουν τη σημασία τους όλο και πιό γρήγορα. Αν λείψουν τα πρόσωπα η ζυγαριά θα γείρει εύκολα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείτε να αποδεχτείτε μια κοινωνία στην οποία κάθε γειτονιά, ή κάθε προάστειο, έχει το δικό του σχολείο και διδάσκει δική της ύλη; Ας πούμε στο Χαλάνδρι διδάσκουν τα έως τώρα γνωστά, στο Περιστέρι διδάσκουν τον Αλάχ και στο Αιγάλεω διδάσκουν τη χριστιανική βίβλο, κλπ κλπ, στο Λαύριο διδάσκουν ατομικισμό και business κλπ κλπ... με λίγα στοιχεία κοινά μεταξύ τους.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπορείτε ν' αποδεχτείτε μια κοινωνία στην οποία δεν υπάρχει κοινωνικός ιστός, ακριβώς διότι είναι τόσο διαφορετικοί μεταξύ τους; Πώς μπορεί να λέει κάποιος "θα αποδεχτώ κάτι το διαφορετικό" και μετά "θέλω μια κοινωνία με κοινωνική συμμετοχή", με δυο λόγια, εάν μετακομίσει ένας Άραβας στη γειτονιά, πρέπει με το ζόρι να τον κάνουμε να συμμετέχει στα κοινά, έστω κι αν λόγω της δικής του κουλτούρας δεν ενδιαφέρεται ο άνθρωπος...
Αυτά είναι αντιφατικές ουτοπίες. Για συμμετοχή στα κοινά, πρέπει να υπάρχουν ορισμένα και μόνο πράγματα που είναι "κοινά" για όλους. Η συμμετοχή στα κοινά "αλά Ελληνικά", δεν είναι τίποτ' άλλο από το "να φτιάξουμε μια ομάδα στην οποία όλοι θα είμαστε το ίδιο και θα κάνουμε παρέα και θα κουβεντιάζουμε". Εάν βγει κάποιος και πει (επειδή είναι διαφορετικός), "χέστηκα για τα κοινά", τότε θα τον θάψετε. Διότι είναι διαφορετικός και τους διαφορετικούς δεν τους συμπαθεί κανείς σ' όλο τον κόσμο.
Ακόμα και οι "ανοιχτόμυαλοι" των πανεπιστημίων εδώ στις ΗΠΑ (σιγά τα κοκόρια), λένε "μας αρέσει η διαφοροποίηση", αλλά άμα τους κάνεις ένα τεστ και τους πεις "είμαι οπαδός του Μπους", τότε δεν σου μιλάνε. Σου μιλάνε μόνο όταν τους πεις "ασπάζομαι τις απόψεις σας 100% κύριε μεγάλε πανεπιστημιακέ και σας προσκυνώ, και θέλω να γίινω σαν κι εσάς και την παρέα σας, έστω κι αν κατάγομαι από αλλού, να γίνουμε όλοι ίδιοι σαν κι εσάς για να γιορτάζουμε τη διαφορετικότητά μας με λεφτά από φόρους".
Μαλακίες. Οι παλιοί Αμερικάνοι λένε κάτι σοφό: Love thy neighbor, but choose thy neighborhood. (Αγάπα το γείτονά σου, αλλά διάλεξε τη γειτονιά σου).
Zontas
ΑπάντησηΔιαγραφήσαν τα χιόνια
τον Ιούλιο!
"με βιβλιοθήκη και υπολογιστή σε κάθε σπίτι"
ΑπάντησηΔιαγραφήΕίδες; σε ΚΑΘΕ σπίτι. Δηλαδή, άμα δεν μ' αρέσουν ούτε τα βιβλία, ούτε οι υπολογιστές, τότε οπωσδήποτε θα με κρίνουν ("αδιάβαστο, αμόρφωτο, ακαλλιέργητο, απροσάρμοστο στα σύγχρονα, κλπ κλπ").
Μπορείτε να δεχτείτε κάποιον στην παρέα εάν ΔΕΝ του αρέσουν τα βιβλία, ΔΕΝ του πολυαρέσει η "τέχνη", ΔΕΝ του αρέσουν οι υπολογιστές και η τεχνολογία, ούτε οι παλιομοδίτες, αλλά ούτε και οι σύγχρονοι;
Πιστεύω ότι αφού οι περισσότεροι μπορούν να αποδεχτούν ένα σκύλο ή μια γάτα, τότε μπορούν και να αποδεχτούν έναν ανθρωπο... αλλά κάνω λάθος. Εδώ βγαίνει ενας και λέει "δεν μ' αρέσει το δυτικό πνεύμα, προτιμώ να πιστεύω σε θεούς και δαίμονες" και αμέσως τον απορρίπτουμε.
Διότι, στο κάτω κάτω, και η απόρριψη, προσωπικό γούστο είναι και γιατί όχι; Κάθε μέρα κάνω κριτική και απορρίπτω ή αποδέχομαι. Με παράξενα και διαφορετικά κριτήρια κάθε φορά.
Αλλά αυτό το "όλοι πρέπει να έχουμε" δεν μ' αρέσει.
Τα πιο ακριβά σπίτια εδώ (εκατομμυρίων) στα βόρεια προάστεια, έχουν και τις λιγότερες τηλεοράσεις (μερικοί δεν έχουν καθόλου, διότι θεωρούν την TV "white-trash entertainment", φτηνά πράματα δηλαδή για τους μικρο και μεσοαστούς).
Κάθε ένας και τα γούστα του. Γι' αυτό όμως χρειάζεται και χώρος. Αλλιώς δεν γίνεται τίποτα. Το γούστο μου και την προσωπικότητά μου θα τη δείξω μέσω του σπιτιού που θα χτίσω, όχι ενός ήδη κονσερβαρισμένου διαμερίσματος...
Χώρος...
Για να κλείσω, θα πω ότι οι αλλαγές γίνονται σιγά σιγά, ότι χρειάζεται χώρος κι ελευθερία, ότι χρειάζεται σεβασμός στο γούστο του καθένα, ότι δεν μπορεί να υπάρξει περίπτωση να γίνουν "ευγενικοί" οι Αθηναίοι (αφού δεν ζουν καλά), όπως δεν υπάρχει περίπτωση να γίνουν ευγενικοί οι οδηγοί στη ΝΥ και το Σικάγο ή το Λ. Άντζελες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚι ότι δεν μπορούμε να λέμε "ν' αγκαλιάσουμε τη διαφορετικότητα" και από την άλλη να λέμε "πρέπει ΟΛΟΙ να μορφωθούμε". Είναι βαθύ το πρόβλημα, δεν μπορεί κάποιος που μεγάλωσε σε περιβάλλον ομοιομορφίας (μια θρησκεία, ένα σύστημα παιδείας, κλπ κλπ), να αγκαλιάσει έτσι εύκολα τη "διαφορετικότητα". Κι ούτε είναι και η διαφορετικότητα πανάκεια, στην πραγματικότητα εμένα δεν μ' αρέσει και πολύ, πονοκέφαλος αχρείαστος είναι...
@Lefteris,
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό ακριβώς που λες είναι η διαφορά μεταξύ της παιδείας-εκπαίδευσης που είναι μονομπλοκ, με την παιδεία-καλλιέργεια που είναι περβόλι. Το ιδιο εννούμε νομίζω όσοι μιλάμε για "Παιδεία"...
ΑρμενίΖοntas,
ΑπάντησηΔιαγραφήΠου ήσουν ρε Γερούνδιε, κρουαζιέρα;
Στήσε νέο τσαρδί ή άνοιξε τον τηλέτυπο και το answering machine!
Μη πας να μας την κάνεις πάλι γι' άλλες πολιτείες μακρινές, διότι θα έρθω πάνω και θα σε πάω βόλτα με τη μηχανή να γίνεις από μετοχή, απαρέμφατο!
Stick around!
lefteris said a lot
ΑπάντησηΔιαγραφή1ον Πιστεύω πως όσοι αναφέραμε την παιδεία σαν ανάγκη για μια κοινωνία όπως την ορματίζεται ο καθείς, δεν εννοούσαμε να παραμείνει έτσι η παιδεία. Χρειάζονται αλλαγές. Δεν χρειάζεται απαραίτητα σε κάθε γειτονιά να διδάσκονται διαφορετικά πράγματα. Χρειάζεται κάτι πιο απλό. Μετά από 3 ή 4 χρόνια στο σχολείο όπου οι μαθητές θα μαθαίνουν τα βασικά να επιλέγουν αυτοί τι θα δθ=ιδαχθούν παρακάτω. Εμένα ας πούμε ποτέ δεν μου άρεσαν τα αρχαία. Δεν τα απαξιώνω. Απλά λέω την άποψή μου. Είναι έτοιμη η κοινωνία για κάτι παρόμοιο, ή τα παιδιά θα διαλέγουν τα μαθήματα που θέλουν οι γονείς να παρακολουθούν?!
2ον Το κατά πόσον κάποιοι εντάσονται ή όχι στα κοινά είναι πολύ σχετικό. Κάπως έτσι έχουν αποτραβηχτεί από τα κοινά και πολλοί Έλληνες αφήνοντας το χώρο ανοιχτό για κάποιους που προχωρούν απλά επειδή δεν υπάρχει ανταγωνισμός και αντίλογος στην πολιτική, σε οποιαδήποτε βαθμίδα. Ήδη από τα φοιτητικά αμφιθέατρα μπορεί να καταλάβει κάποιος ποιοι είναι υποψήφιοι για πολιτική καριέρα(λίγο οξύμωρο σχήμα, τουλάχιστον όπως το εννοούμε στην Ελλάδα). Κι εγώ νιώθω πολύ διαφορετικός μέσα στα πλαίσια της γειτονιάς μου και θεωρώ(το έχω ζήσει)πως σε μια κουβέντα για την πολιτική ή για κάποιο παρόμοιο θέμα οι συνομιλητές μου μπορεί να μην αντιμετωπίζουν με σοβαρότητα λόγω της εμφάνισης ή της ηλικίας μου. Άρα ποιος ο λόγος να ασχολούμαστε με κάτι που μας θέλει όλους ίδιους? Εντάξει εγώ κάποια στιγμή ίσως μπω στον ίσιο δρόμο, ο Άραβας και ο Αλβανός δεν θα αλλάξουν όμως. Πως γίνεται να τους εντάξουμε όταν ακόμα τους κοιτάμε με μισό μάτι?
3ον Πιστεύω στις μειονότητες. Οι μειονότητες πάντα οδηγούσαν την πλειοψηφία. Απλά πρέπει να μάθουμε να τις σεβόμαστε. Κι εμείς εδώ σε αυτό το blog μια μειονότητα είμαστε.
4ον Τι σας έφταιξαν o Μόρισον και ο Μπουκόφσκι? Το πόση σημασία δίνουμε σε κάτι δεν μας κατηγοροποιεί αυτόματα. Εγώ ακούω και ροκ, πηγαίνω και στα μπουζούκια, διαβάζω εφημερίδα κάθε μέρα, έχω ποδήλατο, όχι αυτοκίνητο. Σε ποιά κατηγορία ανήκω?
Συγχωρήστε μου το έντονο ίσως ύφος. Δεν είναι επιθετικό. Απλά άναψε λίγο η συζήτηση.
Υ.Γ. Όσο για την Μακεδονία. Φέρτε μου κάποιον που είναι αποδεδειγμένα απόγονος των αρχαίων Ελλήνων, χωρίς "μπασταρδέματα" και τότε ίσως δεχτώ ότι δεν πρέπει να αφήσουμε τα Σκόπια να χρησιμοποιούν τον όρο Μακεδονία.
Υ.Γ. 2 Οι υπερεθνικιστές που κόπτονται τόσο πολύ για το θέμα αυτό αλλά και άλλα παρόμοια που έχουν να κάνουν με το "ένδοξο παρελθόν μας" ας μας φέρουν μια απόδειξη που συνδέει τον Περικλή με τον Χριστιανισμό.(λίγο άσχετο με το θέμα αλλά είπα να το θίξω)
Υ.Γ. 3 Συγγνώμη για το "σεντόνι"
Συμπλήρωμα
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο αν πρέπει να έχουμε ή όχι όλοι κάτι έχω να πω το εξής. Θα έπρεπρ όλοι να έχουμε την επιλογή να έχουμε ή όχι κάτι. Να είμαστε ή όχι κάτι. Στην Ελλάδα είμαστε ότι δηλώσουμε που σημαίνει ότι τρώμε, όπου πηγαίνουμε, τι αυτοκίνητο (αν) έχουμε, πως είμαστε εμφανισιακά. Γιατί για παράδειγμα έχουν όλοι ελεύθερη πρόσβαση στην τηλεόραση και όχι στο ίντερνετ? Αν είχατε να διαλέξετε ανάμεσα στα δύο τι θα διαλέγατε? Τι θα διάλεγαν οι περισσότεροι?
Τι θα ήθελα να υπάρξει (χωρίς αξιολογική σειρά):
ΑπάντησηΔιαγραφή1. σαφής πολιτική και σχεδιασμός για την παιδεία και την επιστήμη
2. καλή τεχνολογική εκπαίδευση
3. αποτελεσματικά και συνολικά μέτρα για την προστασία του περιβάλλοντος (ΑΠΕ, μείωση κατανάλωσης ενέργειας, ανακύκλωση, κλείσιμο παράνομων χωματερών, δασοπροστασία κτλ)
4. περισσότερες, καλύτερες και πιο οργανωμένες παροχές για τους φτωχούς (κυρίως τους νέους) και τα άτομα με ειδικές ανάγκες
5. λιγότερη γραφειοκρατία
6. ενίσχυση των δικαιωμάτων των μεταναστών, ώστε να μην είναι έρμαια του καθενός
7. αναδιάρθρωση της αστυνομίας και καλή εκπαίδευση των αστυνομικών
8. μείωση της εμπλοκής της εκκλησίας στα δημόσια πράγματα.
Τι θα ήθελα να κρατήσω:
1. τους ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά και αποτελεσματικά, σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες σε σχέση με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό
2. το ελληνικό χιούμορ (όχι την πλάκα), με τον έντονο αυτοσαρκασμό, τα λογοπαίγνια και τη συνείδηση του θανάτου (ειδικά στους ηλικιωμένους)
3. την "εναλλακτική σκηνή" (δημιουργούς και ακροατές/θεατές), που είναι μεγαλύτερη και ενεργητικότερη από ό,τι κανείς θα νόμιζε
4. το γούστο της νεότερης γενιάς-κατά μ.ο. κλάσεις ανώτερο από όλων των ευρωπαίων πλην σκανδιναβών κατά τη γνώμη μου.
Αυτά νομίζω!
@lefteris
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο ζήτημα δεν είναι να πείτε δεν μου αρέσει η Μόνα Λίζα. Το ζήτημα είναι να πείτε δεν μου αρέσει η Μόνα Λίζα για αυτόν κι εκείνον τον λόγο. Το "Η Μόνα Λίζα είναι χοντρή" κάνει αν τη Μόνα Λίζα σας την προξενεύουν για σύζυγο.
Αν θυμάμαι καλώς, ο Τ.Σ. Έλλιοτ έχει χαρακτηρίσει τον Άμλετ καλλιτεχνική αποτυχία αντιστοιχίζοντας τον με το χαμόγελο της Τζιοκόντα. Στήριξε την άποψη του με ένα κείμενο αρκετών σελίδων. Δεν είπε "ο Άμλετ δε μ' αρέσει γιατί είχε οιδιπόδειο".
Πάντως το θέμα που θέσατε είναι ενδιαφέρον αλλά θέλει πολύ χρόνο και κόπο.
Νικο ολα σωστα τα ειπες. Αν ομως τους πεταγαμε ολους αυτους, ποιος θα εμενε? Δυστυχως αυτη ειναι η συγχρονη Ελλαδα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το αστειο ειναι οτι ολοι αυτοι που θα πεταγες εξω, θα συμφωνησουν μαζι σου, για αυτα που ειπες. Το χειροτερο δεν ειναι οτι υπαρχουν αυτες οι κατηγοριες Ελληνων που ανεφερες, αλλα που δεν το ξερουν πως ειναι ετσι. Τελικα, μηπως ειμαι κι εγω λαμογιο και Ελληναρας? Αν το υποψιαστω, "θα πεθανωωωωωωωω" που ελεγε και η μανα στους 10 μικρους Μητσους.
Lefteri ζωγραφίζεις.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια κάποιο λόγο τα κείμενα σου περιγράφουν πάντα έναν κόσμο που τον θεωρώ όμορφο.
Περιβόλι όπως λέει και η Αφροδίτη.
Σε μερικούς αρέσουν βέβαια οι γαλλικοί κήποι, όπου όλα είναι προσχεδιασμένα από τον μεγάλο αρχιτέκτονα με γεωμετρική ακρίβεια.
Όλα έχουν προβλεφθεί, που θα μπουν οι θάμνοι, τα δέντρα, τα λουλούδια. Σε πόσο ύψος θα φτάσουν και τι σχήμα θα έχουν. Χιλιάδες κηπουροί φροντίζουν κάθε μέρα να καθαρίζουν, να ξεβοτανίζουν, να κόβουν, να πετάνε.
Όλη αυτή η ομορφία, κρύβει ένα σωρό μικρούς θανάτους και καταπιέσεις.
Αλλά μερικούς μήνες να λείψουν οι κηπουροί το μέρος θα γίνει τροπικό δάσος.
Ίσως πιο όμορφο.
"Σε ποιά κατηγορία ανήκω?"
ΑπάντησηΔιαγραφήΚατηγορία; Τι είναι πάλι τούτο;
"Πως γίνεται να τους εντάξουμε..."
Που να τους "εντάξετε";
Αποδοχή της διαφορετικότητας, σημαίνει να τους αφήσετε στην ησυχία τους και να μην ανακατεύεστε στις δουλειές των άλλων. Ως μεσογειακοί, αυτό είναι αδιανόητο: όλοι πρέπει να κάνουν αυτό που τους λέμε εμείς. "Οι της ημετέρας παιδείας...". Ειδάλλως δεν πάνε καλά. Άμα εγώ λέω ότι ο Μόρισον ήταν μπαρούφα που άμα δεν είχε cute φατσούλα δεν θα είχε κάνει τάληρο, με περνάνε για "αντι-ροκ".
Κουνούσανε τους γοφούς, κάτι που στη συντηρητική Αμερική ήταν ΣΚΑΝΔΑΛΟ τότε, ενώ εμείς έχουμε χορό της κοιλιάς 1000 χρόνια και παρ' όλ' αυτά ψαρώσαμε.
Αμερικανός επαναστάτης: καπνίζει τσιγάρα και οδηγάει μηχανάκι (James Dean). Ότι δηλαδή κάνει κι ο κυρ Μήτσος ο τσαγκάρης (καπνίζει κι οδηγάει μηχανάκι και μάλιστα εγγλέζικο, παλιό).
Συγκρίνονται αυτοί οι χαλβάδες με τους Έλληνες επαναστάτες στους πολέμους και εν ειρήνη; Ο Αμερικανός επαναστάτης κάνει κάνα τσιγάρο δημοσίως και λέει "επαναστατώ". Α, ξέχασα: πίνει και καμιά μπύρα (ώπα!). Σοβαρή επανάσταση! Στη μεσόγειο σφαζόμασταν επί χιλιετίες και τώρα θεωρούμε επαναστάτες τα βρέφη σαν τον James Dean που δεν έχουν βγει ακόμα από τις πάνες τους και "κάνουν και κάνα τσιγάρο για να το παίξουν σκληροί" (αλλά δεν οδηγάνε στην Αθήνα, γιατί αυτό παραείναι σκληρό, δεν τους παίρνει).
"Είναι έτοιμη η κοινωνία για κάτι παρόμοιο, ή τα παιδιά θα διαλέγουν τα μαθήματα που θέλουν οι γονείς να παρακολουθούν?!
Στις ΗΠΑ οι γονείς εγκρίνουν τα σχολικά βιβλία κάθε έτους (εάν θέλουν) κατόπιν παρουσίασης από τους καθηγητές.
Τι θα ήθελα να κρατήσω:
1. τους ανθρώπους που δουλεύουν σκληρά και αποτελεσματικά, σε ιδιαίτερα αντίξοες συνθήκες σε σχέση με τους συναδέλφους τους στο εξωτερικό
Σ' αυτό συμφωνώ 200%
Στην Ελλάδα είμαστε ότι δηλώσουμε που σημαίνει ότι τρώμε, όπου πηγαίνουμε, τι αυτοκίνητο (αν) έχουμε, πως είμαστε εμφανισιακά.
Στην Αμερική ακόμα περισσότερο. Βγάζεις μια κάρτα και είσαι in business. Η χώρα αυτή αναπτύχθηκε από το ατομικό ταλέντο ορισμένων και τις μεγάλες ελευθερίες σ' αυτό που λέμε "ίδρυση επιχείρησης" (δεν χρειάζεσαι απολύτως τίποτα).
Ο Andrew Grove (?) ιδρυτής της Intel ήταν μετανάστης από ανατολική ευρώπη.
Εδώ στην Αμερική, όσοι "ανήκουν" κάπου, δεν πάνε πουθενά. Άμα οι φίλοι σου βγάζουν 50 χιλιάρικα, κι εσύ 50 θα βγάλεις. Οι πιο ταλαντούχοι χάνονται διότι ακολουθούν παρέες και ρεύματα (άμα ανακατευτείς με τα πίτουρα...).
Το μυστικό είναι να ΜΗΝ ανήκεις. Να συμμετέχεις, να αγαπάς, να εκτιμάς και να σέβεσαι, αλλά να μην "ανήκεις".
Άμα αρχίζεις και ανήκεις, αποποιείσαι πολλά στοιχεία του εαυτού σου που συνήθως αγωνιούν να εκφραστούν με άλλους τρόπους.
Οι Μόρισον και Μπουκόφσκι; Ξενομανίες. Ο Μόρισον δεν έχει πει τίποτα που να μην το έχει πει και ο Λ. Πανταζής ή ο άλλος (πώς τον λένε με τη βαριά φωνή, που ήταν ταξιτζής...). Στην Αμερική ο Μόρισον και οι λοιποί (όλο το ροκ γενικά), είναι το "σκυλάδικο" της Αμερικής.
Ο Μπουκόφσκι γράφει αηδίες και κακογουστιές. Ο κόσμος πάει στη Φλωρεντία και μένει με το στόμα ανοιχτό. Τέχνη, όχι αστεία.
Στα βρωμομπάρ του γκέτο της Νέας Υόρκης το στόμα
(και τη μύτη) τα έχεις πάντα κλειστά, διότι βρωμάει. Καταλαβαίνω ότι οι νέοι έλκονται από τη βρωμιά πότε-πότε, αλλά
μόλις περνάνε λίγο τα χρόνια, επαναστατείς και λες "θέλω το καλύτερο για μένα", οπότε όξω οι βρωμιές.
Μερικοί νέοι νομίζουν ότι ο βρωμιάρης που μιλάει Νορβηγικά στο δρόμο και παίζει κιθάρα, "ξέρει", είναι κάτοχος ανώτερης γνώσης. Τον κακό του τον καιρό ξέρει. Ένας κακομοίρης είναι, που θεοποιείται λόγω της έλλειψης στοιχειώδους λογικής στην μετα-χίππυ εποχή.
ΑΛΛΑ:
Άμα το ρεμάλι είναι Έλληνας, τότε τον βρίζουμε. Άμα το ρεμάλι είναι Σουηδός, τον θεοποιούμε
(αυτό θα μπορούσε να μπει στο λεξικό κοινοτυπιών του Δήμου -- οι κουκουλοφόροι των Εξαρχείων είναι αλήτες, ενώ οι κουκουλοφόροι του Λ. Άντζελες είναι καταπιεσμένοι έγχρωμοι, κάτοχοι ανώτερης γνώσης που κληρονόμησαν από την καλύβα του μπαρμπα-θωμά).
Για ν' αποκτήσει αυτοπεποίθηση ο Έλληνας, πρέπει να δει πρώτα και τα στραβά των άλλων σε όλη την Ευρώπη και Β. Αμερική. Διότι, πάει ο Αμερικανός στην Κρήτη και λέει "είμαι αρχιτέκτονας" και του κάνουν τραπέζι όλοι και του προσφέρουν φιλοξενία. Διότι νομίζουν ότι είναι μεγάλος και τρανός άνθρωπος. Μετά πάει πίσω στη χώρα του, όπου τον έχουν χεσμένο όλοι, διότι ήταν αλκοολικός που βάραγε τη γυναίκα του, έχει κάνει και ολίγη φυλακή για DUI, και ως "αρχιτέκτονας" απλά διακοσμεί γειτονικά φαστφουντάδικα. Αλλά στην Ελλάδα μπορεί και πουλάει μούρη (όπως πουλάνε τα Ελληνοαμερικανάκια που εδώ τα έχουν χεσμένα όλοι), διότι "Ουδείς προφήτης στον τόπο του" (διότι στον τόπο σου σε ξέρουνε).
Όσοι εδώ μέσα πιστεύουν απόλυτα ότι είναι καλύτεροι και εργάζονται σκληρά για να το αποδείξουν στους εαυτούς τους, θα πάνε μπροστά. Οι υπόλοιποι θα κάθονται ν' ακούνε "hello I love you won't you tell me your name" (γεια σου σ' αγαπώ, πες μου πώς σε λένε -- που θα' λεγε και κάνα σύγχρονο ποπ τσόκαρο στην Ελλάδα).
Οι φτωχές επιλογές είναι αποτέλεσμα ΑΝΤΙΔΡΑΣΗΣ. Αντιδράει κανείς στο σύστημα και κάνει βλακείες. Λέει το σύστημα "μην πίνεις πριν από τα 21" και πάνε όλοι από αντίδραση και γίνονται πίτα.
Σταματήστε να αντιδράτε (react) κι αρχίστε να ανταποκρίνεστε (respond) και να δράτε (act).
Έτσι μαθαίνει κανείς τον εαυτό του, από τη δράση, όχι από την αντίδραση... η αντίδραση δεν είναι παρά ένα άγραμπο reflex...
Άκου Τζιμ Μόρισον... ν' ακούμε τα αναλφάβητα κι αντιδραστικά αμερικανάκια στη χώρα που έβγαλε Ελύτη και Καζαντζάκη...
Ξέρεις γιατί πετυχαίνουν τόσο εύκολα οι μετανάστες στην Αμερική φίλε μου; ΔΙΟΤΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΑΝΤΑΓΩΝΙΣΜΟ ΕΔΩ.
"Το "Η Μόνα Λίζα είναι χοντρή" κάνει αν τη Μόνα Λίζα σας την προξενεύουν για σύζυγο."
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι γιατί θα πρέπει να υποστηρίξω "φιλολογικά και περίπλοκα" το γούστο μου; Μήπως δεν έχω την ελευθερία να εκφράσω προσωπικό γούστο με τον τρόπο μου; Άμα δηλαδή δεν μ' αρέσει να βλέπω χοντρές και χοντρούς σε πίνακες ζωγραφικής, τι θα κάνουμε τώρα; Θα πρέπει να τους αποδεχτώ διότι έτσι λέει ο Τάδε στην Ελλάδα; Δεν είμαστε καλά.
Θέλω να βλέπω τα πιο όμορφα πράγματα, θέλω να ακούω τις πιο όμορφες μουσικές και ήχους, θέλω να τρώω το καλύτερο φαγητό, θέλω να μυρίζω τις καλύτερες μυρωδιές, θέλω να ζω στα καλύτερα και πιο όμορφα κι εντυπωσιακά τοπία. Κακό είναι δηλαδή που θέλω το καλύτερο;
Και για πίνακες ζωγραφικής, θέλω χάρη κι ομορφιά, κάτι που να θαυμάζω.
Τουλάχιστον ξέρω τι θέλω και τι μου κάνει τη ζωή καλύτερη.
@morfeas
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτο ερώτημα «τηλεόραση ή ίντερνετ». η απάντησή μου είναι σαφώς «ίντερνετ» !
Η τηλεόραση έτσι κι αλλιώς έχει ένα κοινό που διαρκώς μειώνεται, όπως άλλωστε και οι μέρες που της απομένουν.
μπορεί όμως και να μην χρειαστεί να διαλέξουμε: η διαδραστική τηλεόραση έρχεται.
Θα πετούσα κάποια "στστήματα" μα κυρίως αυτούς που τα υποστηρίζουν..
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Ελλάδα θα έπρεπε να ήταν τόσο "όμορφη και "καθαρή" όσο και τα χρώματα της..
lefteris
ΑπάντησηΔιαγραφήδεν νομίζω ότι διαφωνούμε ακριβώς. Η έκφραση "να εντάξουμε" παρεξηγήθηκε. Δεν είμαι υπέρ του όποιος έρχεται στην Ελλάδα να τον κάνουμε κοινωνό του πολιτισμού μας, ή των συνηθειών μας. Αντίθετα είμαι υπέρ του να ζούμε όλοι μαζί μαθαίνοντας ο ένας από τον άλλο. Δεν μίλησα για αλλοτρίωση των μεταναστών. Μίλησα για ισότιμη αντιμετώπισή τους. Που σημαίνει σεβασμός στη διαφορετικότητά τους. Ομοίως μιλώντας για κατηγορίες ανθρώπων δεν σημαίνει ότι τις υποστηρίζω. Υπάρχει όμως ένας ρατσισμός τέτοιου είδους, που διακρίνει τους ανθρώπους ανάλογα ακόμα και με το που πίνουν τον καφέ τους. Όπως σωστά αναφέρατε είχαμε χορό της κοιλιάς και ψαρώσαμε. Γιατί? Γιατί οι Έλληνες έχουμε απαρνηθεί τον ανατολίτικο χαρακτήρα μας, τις ανατολίτικες ρίζες μας. Λες και γεννηθήκαμε δυτικοευρωπαίοι. Όσο για τον Μορισον και τον Μπουκόφσκι, ναι μπορεί να μην σας αρέσουν, μπορεί να μην έχουν τίποτα να πουν, σε εσάς ή στους περισσότερους εν πάσει περιπτώσει, όμως εγώ προτιμώ τα παιδιά να ακούν Doors και να διαβάζουν τον οποιονδήποτε Μπουκόφσκι παρά να βλέπουν την κ. Στεφανίδου στην τηλεόραση. Και μην νομίζετε ότι είμαι φαν των Doors ή του Μπουκόφσκι. Κάθε άλλο. Όσο για τα βιβλία που τα επιλέγουν οι γονείς, δεν ξέρω κατά πόσον θα μου άρεσε αυτό. Η δουλειά των γονέων δεν είναι πιστεύω να διδάσκουν τα παιδιά τους. Δουλειά τους είναι να μεγαλώνουν τα παιδιά τους. Για την διδασκαλία ειδικοί είναι οι δάσκαλοι και οι συγγραφείς, μελετητές, ψυχολόγοι που γράφουν τα εκπαιδευτικά βιβλία. Άλλωστε ο Αλέξανδρος είπε "Στους γονείς μου χρωστάω το ζην, στον δάσκαλο μου το ευ ζην". Και μπορεί να έχουμε βγάλει Ελύτη και Καζαντζάκη αλλά δείτε τι βγάζουμε σήμερα. Και το χειρότερο δεν είναι ότι δεν έχουμε παραγωγή καλλιτεχνική ή ότι δεν την προβάλουμε. Είναι ότι δεν "πουλάει" κι αυτή που έχουμε. Ρωτήστε 100 16χρονους ποιος ήταν ο Ελύτης και να δούμε τι απαντήσεις θα πάρετε.
Δεν διαφωνούμε καθόλου. Αλλά ρε παιδιά...
ΑπάντησηΔιαγραφή"όμως εγώ προτιμώ τα παιδιά να ακούν Doors και να διαβάζουν τον οποιονδήποτε Μπουκόφσκι παρά να βλέπουν την κ. Στεφανίδου στην τηλεόραση..."
καλά, δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο; Α, να σου πω εγώ. Όταν έμενα στο Ηράκλειο Κρήτης, ο ταχυδρόμος μου έγραφε και είχε εκδώσει ποιητικές συλλογές (παραδοσιακά Κρητικά) απίστευτης ομορφιάς και χάρης (τηρουμένων των αναλογιών).
Μήπως αυτή η ομορφιά και χάρη και ευχαρίστηση είναι απλά δίπλα μας, τουλάχιστον έξω από την πόλη, και δεν τη βλέπουμε, διότι μας έχει φάει να την ψάχνουμε σε λάθος μέρη; Μπορούμε να ψάχνουμε τέτοια πράγματα στην τηλεόραση; Είναι σαν να πηγαίνει ο άλλος για ψάρεμα στα βουνά και μετά να παραπονιέται ότι δεν πιάνει ψάρια.
Λέει ο άλλος "δεν έχει τίποτα καλό στην τηλεόραση". Βεβαίως. Δίκιο έχεις. ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχε σκοπό η τηλεόραση να αποτελέσει ποιοτική ψυχαγωγία (και τηρεί το λόγο της μέχρι τώρα μια χαρά).
Όπως ισχύουν και τα εξής:
ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχε σκοπό η ραπ να είναι ποιοτική μουσική (ή έστω και απλά μουσική).
ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχαν σκοπό οι punks του Λονδίνου να κάνουν μουσική (αρχικά επρόκειτο για διαφήμιση του μαγαζιού του ΜακΛάρεν).
ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχε σκοπό η ροκ να είναι "κοινωνικό κίνημα" γι' αυτό και απέτυχε παταγωδώς σ' αυτό. Η ροκ είχε ΑΡΧΙΚΟ και ΣΥΝΕΧΗ σκοπό να βγάλουμε λεφτά, να ρίξουμε τα γκομενάκια και να γίνουμε μόδα. Κι εκεί βέβαια πετύχανε.
ΟΥΔΕΠΟΤΕ είχε η σύγχρονη Ελλάδα σκοπό (τουλάχιστον στην αρχή) να γίνει "η τέλεια χώρα". Το αρχικό σύνταγμα, έστω κι αν μεταδίδει την εντύπωση μιας χώρας "καταφυγίου για τους ανελεύθερους" (κάτι σαν το Αμερικάνικο), εν τούτοις ήταν αισιόδοξο με δεδομένο τον αχταρμά που επικρατούσε τότε.
Κάθε φορά που παραπονιόμαστε για κάτι, καλό είναι να αναρωτιόμαστε "μα, ήταν αυτός ο αρχικός του σκοπός; Μας υποσχέθηκε κάποιος κάτι και δεν το έκανε; Γιατί παραπονιόμαστε;"
Πολλές φορές στη ζωή μου αδίκησα άλλους ανθρώπους επειδή περίμενα απ' αυτούς πολλά περισσότερα απ' όσα μπορούσαν να δώσουν... γι' αυτό άρχισα να συμβιβάζομαι με τις ατέλειές τους, έτσι ώστε κι αυτοί να εκτιμούν τις δικές μου (έστω κι αν χρειάζεται να τους υπενθυμίζω τις δικές τους, διότι τους έχω καλομάθει).
Σήμερα, αντιμετωπίζουμε την Ελλάδα λες και πρέπει να είναι πρωταθλήτρια. Είναι σαν να πιάσουμε την κυρα-Βάσω από το κυλικείο να της φορέσουμε μπλουζάκι Adidas και να απαιτούμε να κερδίσει το 100άρι μετ' εμποδίων σε διεθνή αγώνα.
Πρέπει να μετριάσουμε λίγο τις προσδοκίες μας από κάθε τι. Φτάσαμε στο σημείο να απαιτούμε το software που αγοράσαμε να λειτουργεί τέλεια, αγνοώντας ότι έχει κατασκευαστεί από πιτσιρικάδες και ως software έχει από τη φύση του ένα σωρό ατέλειες (κι αν δεν έχει, θα είναι ασύμβατο). Δεν πρέπει να περιμένουμε τέτοια πράγματα.
Ακόμα και το ρημάδι το ασφαλιστικό σύστημα, το οποίο είναι εφεύρεση του 20ου αιώνα, δεν έχει ακόμα ούτε 4 γενιές εμπειρία διεθνώς και απαιτούμε να είναι τέλειο και χωρίς να μας ξεκοιλιάζει στους φόρους... απαιτούμε υπερβολικά πολλά, οι προσδοκίες μας είναι πολύ υψηλές και μας προκαλούν νευρώσεις και άσχημη ζωή, ζωή ασύμβατη με την πραγματικότητα.
Σε λάθος μέρη ψάχνουμε πολλές φορές και με υπερβολικά υψηλές προσδοκίες... και δεν κοιτάμε το αυτονόητο.
Λευτέρης
ΥΓ. Μ' αρέσει που πάνε ΟΛΟΙ μαζί διακοπές τον Αύγουστο και μετά παραπονιούνται ότι έχει συνωστισμό και χάος στο λιμάνι. Σύμφωνα μ' αυτούς, θα έπρεπε να έχουμε καβάτζα 3.000 πλοία στην αποθήκη και να τα βγάζουμε έξω μόνο κάθε Αύγουστο που έχει πολύ κόσμο, διότι αυτοί έτσι γουστάρουν.
Ή, μάλλον θα έπρεπε να φτιάξουμε 650 νέους αυτοκινητόδρομους, έτσι ώστε η κίνηση στις 5 το απόγευμα να είναι η ίδια με την κίνηση στις 3 το πρωί... άσχετα εάν στον κάθε αυτοκινητόδρομο θα κυκλοφορεί ένα μόνο αυτοκίνητο... κι όλ' αυτά, τα θέλουμε χωρίς κόστος... κι άμα κοστίσουν, παραπονιόμαστε που λόγω κακοδιαχείρισης, χάθηκε 1,5% του συνόλου...
Λευτέρη δεν παλεύεστε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠως είναι αλήθεια να έχετε πάντα δίκιο? Πρέπει να είναι φανταστικό, αλλά εμένα δεν μ' αρέσει. Είναι χοντρό...
Παρεμπιπτόντως, από τους punks του Λονδίνου μόνο οι Sex Pistols εμπίπτουν στην κατηγορία που αναφέρεtε και το μαγαζι ήταν της Vivian Westwood.
"Όσο για τα βιβλία που τα επιλέγουν οι γονείς, δεν ξέρω κατά πόσον θα μου άρεσε αυτό."
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιατί όχι; Μια ζωή δεν κόπτονται οι νέοι "θέλουμε κι εμείς ν' αποφασίζουμε, κι όχι να αποφασίζουν άλλοι για μας"... και μόλις έρχονται στην Αμερική, που είναι χώρα στην οποία οι Προσωπικές Αποφάσεις και Επιλογές είναι κυρίαρχες στη ζωή κάποιου (κάνεις την επιλογή, παίρνεις την απόφαση και πληρώνεις ή απολαμβάνεις τις συνέπειες), αρχίζουν και παραπονιούνται ότι δεν υπάρχει αρκετό κράτος να τους πει τι να κάνουν και πώς θα ζήσουν... (!)
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε ρεσιτάλ Λευτέρη αυτή η νύχτα.
Άφρο και Λευτέρης - οι σούπερ σεντονάδες μας
τόσο διαφορετικοι και τόσο απολαυστικοί...
Νέο ποστ στο dontech
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα και από μένα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚύριε Λευτέρη μου,
Ο χειμαρρώδης λόγος σας είναι τόσο παραληρηματικά ισοπεδωτικός, που όπως ορθώς λέει ο φίλος s_pablo "δεν παλεύεστε"!
Δεν δύναμαι να κρίνω τα merits του να μένει κανείς στην αμερικάνικη βλαχία τα οποία με τόση παρρησία ευαγγελίζεσθε καθότι δεν το έχω πράξει ο ίδιος, κατέστη πάντως σαφές το ακόλουθο:
Αυτός ο τρόπος ζωής, αν μη τι άλλο, σου δίνει ΧΡΟΝΟ!
ΥΓ1 στην αρχή αυτού του πόστ, ο οικοδεσπότης ζήτησε να περιγράψουμε σε 120 λέξεις τις σκέψεις μας, όχι 12.000!
ΥΓ2 Είμαι βέβαιος ότι θα γράψετε στα παλαιότερα των all stars σας τα ανωτέρω και θα συνεχίσετε να μας χαρίζετε την χαρά να σας απολαμβάνουμε!
Καλημέρα, θα πετούσα όλους τους Έλληνες!!!Εννοείται και τους 35 που συμμετείχαν στο συμπόσιο με πρώτη την κ Μπακογιάννη!!!!Γιατί αυτές οι 35 κορυφαίες προσωπικότητες με την σιωπή τους και το βόλεμα τους άφησαν την Ελλάδα να φτάσει εδώ που έφτασε
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα κρατούσα μόνο όσους γράφουν στο blog του ΝικόΔημου,φυσικά και τον ΝικόΔημο με τις Γάτες του!!!!
Ο/Η Nikos Dimou είπε... ….εκτός από τον Σόρογκα που ξεδίπλωσε μια θεωρία συνωμοσίας….
ΑπάντησηΔιαγραφήΆμα έχει οι Ελλάδα τέτοιες προσωπικότητες τι τους θέλει τους εχθρούς
kolassasB said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα, θα πετούσα όλους τους Έλληνες!!!
-----------------------
Μου θυμίσατε τον Καζαντζάκη. Στην αρχή του Ζορμπα ο ήρωας ονειρεύεται να πιάσει την Ελλάδα από τις δύο άκρες, να την βουτήξει βαθειά στο Αιγαίο και να την ανασύρει πλυμένη και χωρίς όλα τα ενοχλητικά ανθρωπάρια που την μολύνουν...
Σήμερα στην Kαθημερινή ρεπορτάζ για την εκδήλωση (όπου και κατάλογος των συμμετεχόντων) ΕΔΩ
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ/Η Nikos Dimou είπε…Ένας γάιδαρος μάλιστα μίλησε περίπου 7 λεπτά (λέγοντας ασήμαντα πράγματα)…
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυγνώμη ΝικόΔημε αλλά από την μια ο Σόρογκας και από την άλλη το γαϊδούρι, συγνώμη αλλά μου μυρίζει μια έξυπνη κίνηση της κ Μπακογιάννη για ενίσχυση του πολιτικού της προφίλ που ακόμα κι’εσύ τσίμπησες το δόλωμα
kolassasB
ΑπάντησηΔιαγραφήTι να σας κάνω που δεν διαβάζετε τα σχόλια;
Έγραψα:
Ήταν μία έξυπνη και καλά οργανωμένη κίνηση Δημοσίων Σχέσεων. Αλλά σαν παιχνίδι είχε ενδιαφέρον...
Fri Jul 13, 01:57:00 PM
Από τις φωτογραφίες που δημοσιεύεις ΝικόΔημε βλέπω ότι στην αίθουσα επικρατούσε μισοσκόταδο , αυτό έγινε διότι όλες αυτές οι προσωπικότητες ντρεπόντουσαν να κοιταχτούν στα μάτια μεταξύ τους που άφησαν την χώρα τους να φτάσει σε αυτή την κατάσταση !!! σας έβαλαν κεράκια βασιλικούς , τέλειο το σκηνικό και έτσι χαλαρωμένοι που όρεξη για κριτική , άλλωστε και το άρθρο το γράφει ότι μόνο ο ΝικόΔημος τάραξε τα νερά
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ/Η Nikos Dimou είπε... Αλλά σαν παιχνίδι είχε ενδιαφέρον...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝικόΔημε πρόσεχε γιατί όπως λένε η περιέργεια έφαγε την γάτα !!!!
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜια απορία έχω, δεν είδα αν ρώτησε και κανείς άλλος:
Δανείστηκαν που δανείστηκε που δανείστηκε το συμπόσιο τον τίτλο από την Κική Δημουλά δεν βρέθηκε κάποιος να την καλέσει κιόλας να εκφράσει τις απόψεις της?
stavros katsaris
ΑπάντησηΔιαγραφήο δανεισμός εγινε με την άδεια και την συναίνεσή της - έστειλε και μήνυμα. Προφανώς θα είχε κληθεί και δεν μπόρεσε να έρθει.
Στο ΒΗΜΑ η Πανδώρα σατιρίζει την βραδιά: ΕΔΩ (Ίσως η σελίδα να θέλει και εγγραφή).
ΑπάντησηΔιαγραφήΛολίστατη όπως πάντα η Πανδώρα, μακράν η καλύτερη στήλη της Ελληνικής σατιρικής δημοσιογραφίας.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν και PR stint της Ντόρας προφανώς, αυτού του είδους οι εκδηλώσεις έχουν ενδιαφέρον λόγω της δημοσιότητος που αποκτούν.
Συγχωρήστε την ογκώδη άγνοιά μου, αλλά who is Σ. Σόρογκας and what exactly is his claim to fame?
delta_mike
ΑπάντησηΔιαγραφήΣωτήρης Σόρογκας, ζωγράφος. Not my cup of tea as a painter.
Δυστυχώς, τέτοιες πρωτοβουλίες εξαντλούνται στην επίφαση και όχι την ουσία.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι γενικότερο πρόβλημα της ελληνικής κοινωνίας σήμερα και όχι μόνον των "επιφανών" -και ίσως το μεγαλύτερο(πολλοί δε εκ των συμμετεχόντων δεν εννόησα γιατί θεωρήθηκαν "κορυφαίες προσωπικότητες" -αλλά αυτό είναι το λιγότερο)
Οποιος έχει αναλύσει τους στίχους από το σε πρώτη θεώρηση χαζό 'hello i love you' τότε θα μπορέσει να καταλάβει και την ειρωνία του πράγματος ότι το συγκεκριμένο κομμάτι είναι το πρώτο στο άλμπουμ "waiting for the sun" που μεταφορικά σημαίνει αναμονή για να αλλάξει ο κόσμος, σε ένα ποστ που πραγματεύεται ακριβώς αυτό!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο 'hello' περιγράφει μια σύγχρονη "γκόμενα" με ψευτοτουπέ.
Την καλημέρα μου! :)
Τελικά, η τσαντίλα ενός ευρωλιγούρη(πιο ευγενικά, ενος ευρωπαιστή) απέναντι στους ελληναράδες μπορεί μόνο να συγκριθεί με αυτήν ενός ελληναρά μπροστά στη κα Ρεπούση. Είναι μια αντιπαράθεση που κρατά κάμποσους αιώνες και συνεχίζεται αμείωτη, με αβέβαιη έκβαση. Φαίνεται πολύ καθαρά και μέσα στο blog. Μπορεί μόνο να συγκριθεί με τη διαμάχη εικονομάχων-εικονολατρών πριν 1200 χρόνια. Οι μεν θέλουν να διώξουν τους άλλους-ευτυχώς, οι καιροί έχουν αλλάξει και δεν έχουμε νεκρούς, οι μάχες είναι μόνο λεκτικές.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠρόσφατα ο κύριος Μπραντ Πιτ και η μέτρια σύζυγός του Αντζελίνα Τζόλι, έκαναν δωρεά 40 ορθοπεδικά κρεβάτια στις αρχές του Πακιστάν, απαραίτητα για ασθενείς με προβλήματα στην σπονδυλική τους στήλη. Μετά τον πρόσφατο καταστρεπτικό σεισμό, η δωρεά αυτή ήταν ιδιαίτερα αξιόλογη και σημαντική σε μια χώρα με χιλιάδες πια ΑΜΕΑ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠΡΑΞΕΙΣ!
Αυτό θα ήθελα να δω κι από τους δικούς μας "κορυφαίους" -αντί να μαζεύονται κάθε τόσο μεταξύ τους, ευτυχισμένοι απλά και μόνο επειδή αποτελούν έναν προνομιούχο, κλειστό κύκλο "επιφανών".
ΠΡΑΞΕΙΣ που να γίνονται γνωστές ΔΗΜΟΣΙΑ!
Διότι εγώ μπορεί να ξέρω ότι ο Νίκος συμμετέχει ενεργά(αλλά μακρυά από τα φώτα της δημοσιότητας)σε 1002 ΜΚΟ -ο πολύς κόσμος όμως έχει πλήρη άγνοια για τις όποιες προσπάθειες κάνουν οι σημαντικότεροι(εντός ή εκτός εισαγωγικών) πολίτες αυτής της χώρας και επακόλουθα, δεν λειτουργούν για αυτόν ως πρότυπα.
Κι έτσι, μοναδικά πρότυπα για την ελληνική κοινωνία απομένουν κάποιοι εφήμεροι "διάσημοι" και μάλιστα διάσημοι, για όλους τους λάθος λόγους.
ΠΡΑΞΕΙΣ Νίκο από τους 36, θα δούμε;
lefteris
ΑπάντησηΔιαγραφήκαλώς ή κακώς τα παιδιά ακούν και διαβάζουν "κλασικά" πράγματα ανάλογα με την ηλικία τους. Θα προτιμούσα λοιπόν να ακούν Doors με την λογική ότι κάποια στιγμή στο μέλλον μπορεί να ανακαλύψουν κάτι διαφορετικό και στη μουσική και στα διαβάσματά τους. Τώρα στο κατά πόσο η ροκ ήθελε ή κατάφερε να είναι κοινωνικό κίνημα δεν ξέρω. Πιστεύω πως η ροκ-γενικά-ήταν μια επανάσταση-στην αρχή της. Και οι επαναστάσεις δεν συμφωνούν με την πλειοψηφεία της κοινωνίας, της πάνε κόντρα. Βέβαια με τα χρόνια εκφυλίστηκε, όπως άλλωστε τα πάντα στη μουσική, την εμπορική μουσική. Γιατί σήμερα όποιος βγάζει δίσκο, εννοώ παγκοσμίου βελληνεκούς σε πολυεθνική, μόνον τα λεφτά έχει στο μυαλό του. Γι' αυτό και όλοι γκρινιάζουν για το ίντερνετ. Όχι γιατί πεθαίνει η μουσική αλλά για τα διαφυγόντα κέρδη. Όσο για τις υπερβολικές προσδοκίες συμφωνώ.
Την καλημέρα μου σε όλους. Πάω και δίπλα!
Luke μερικοί από αυτούς ξέρω ότι βοηθάνε και αλλιώς - αλλά η συνάντηση δεν ήταν μαραθώνιος αλληλοβοήθειας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑχ βρε Λεφτέρη αν μόνο έβλεπες ειδήσεις σε αυτή τη χώρα δεν θα τα ξεδίπλωνες τα σεντόνια, θα τα κρατούσες κολαρισμένα στο συρτάρι για τις καλύτερες μέρες που όλοι ευχόμαστε να έρθουν. Πολλά με κάνουν να αγανακτώ αλλά ένα με τρελαίνει και νομίζω όλους τους Έλληνες, όσο κι αν παλεύουμε να αγνοήσουμε το μαζικό άγχος ότι είμαστε τελείως ανυπεράσπιστοι απέναντι σε έναν βαθειά διεφθαρμένο κρατικό μηχανισμό και συχνά αναξιόπιστους θεσμούς, καθημερινά κάτι το φέρνει ξανά στην επιφάνεια. Και δυστυχώς τα μέσα βγάζουν πια το ψωμί τους ανακινώντας διαρκώς αυτό τον φόβο που μας καθηλώνει όλους. Από την Πάρνηθα μέχρι τα προσωπικά δράματα που παρακολουθούμε στα δελτία των 8 το μήνυμα είναι ένα: δεν θα βρεις το δίκιο σου όσο κι αν προσπαθήσεις, δεν θα δημιουργήσεις όσο κι αν προσπαθήσεις. Η δουλειά και οι ικανότητες είναι ασήμαντες ιδιωτικές ιδιοτροπίες που η κοινωνία δεν τις έχει ανάγκη και άρα δεν τους δίνει 'δημόσιο χώρο' ενώ οι ηθικοί φραγμοί των συνανθρώπων μας είναι εξ ορισμού διάτρητοι. Μια μικρή μειοψηφία καταφέρνει να τα βγάλει περα με αυτό το άγχος και πεισματικά ζει και δημιουργεί σε αυτό τον τόπο. Δεν ξέρω αν είναι ήρωες, αλλά ξέρω πως οι πράξεις τους ορίζονται από μιαν ανυπέρβλητη αξία, μέτρο όλων είναι ο άνθρωπος, που περιλαμβάνει εκτός από τον εαυτό και τον άλλο άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΓάτε, όπως το 'πες, σαν τα χιόνια τον Ιούλιο είμαι, λιωμένος από την πολύ δουλεια :)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι το ρεπορτάζ της Ελευθεροτυπίας για το συμπόσιο (τα ΝΕΑ δεν γράφουν λέξη!) ΕΔΩ.
ΑπάντησηΔιαγραφήZontas said...
ΑπάντησηΔιαγραφήλιωμένος από την πολύ δουλεια...
----------------------------
Πληθωρισμός πασχόντων ή περιορισμός θεραπόντων;
Σίγουρα υπάρχουν στιγμές που θα ήθελα, λίγο πολύ, όσα ζητούν και οι περισσότεροι εδώ μέσα. Ωστόσο, μια δυσλειτουργία στον εγκάφαλό μου με κάνει να βλέπω όλο το picture και να είμαι αισιόδοξος ακόμα κι αν αυτό το συναίσθημα προκύπτει από κάτι ασήμαντο όπως το τσιγάρο που καπνίζω τώρα πίνοντας παγωμένο φραπέ!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο βράδυ έχουμε πάρτυ λόγω των γενεθλίων της αδερφής μου και, όλοι, πλην εμού, ετοιμάζονται να τρέξουν τα 10.000 μέτρα μετ' εμποδίων!
Αυτή τη στιγμή η αδερφή μου, 20 χρονών γαϊδούρα, κάθεται μαζί με την κολλητή της που κοιμήθηκε εδώ το βράδυ και φτιάχνουν ζωάκια από μπαλόνια!
Η κολλητή της, η Αριάννα, 19 χρονών σήμερα, κατάγεται από την Νοτιοανατολική Ασία -νομίζω Φιλιππίνες- και είναι υιοθετημένη από μωρό. Ο πατέρας της είναι έλληνας, ενώ η μητέρα έχει ρίζες από τη Γαλλία, όπου η Αριάννα σπουδάζει οικονομικά εδώ και ένα χρόνο.
Εμένα μου αρέσει αυτός ο κόσμος και τον αποδέχομαι, προπάντων, διότι είναι και δικός μου. Σίγουρα μπορούμε να τον φανταστούμε καλύτερο αλλά αυτό δεν προκύπτει ποτέ μέσα από την αποδόμηση. Είναι σαν να στέκεσαι στο πλατύσκαλο, και να ζητάς να ανέβεις πιο ψηλά διαλύοντας την σκάλα που σε έφερε εκεί.
Αυτός ο κόσμος, μαζί και η όμορφη μικρή γωνιά που λέγεται Ελλάδα, ιδωμένος βάσει του ρητού του Antoine de Saint-Exupery, "Η τελειότητα επιτυγχάνεται όχι όταν δεν υπάρχει τίποτε άλλο να προστεθεί, αλλά όταν δεν υπάρχει τίποτε άλλο να αφαιρεθεί", είναι ακριβώς αυτός που θα έπρεπε να είναι και δεν του λείπει τίποτα. Προτιμήσεις, υποκειμενικές κρίσεις και 4 ΑΑ batteries, included!
Χαλαρώστε, δείτε την αλλιώς και εκτιμήστε περισσότερο όσα έχετε, μαζί και όλους τους λόγους για να φωνάζετε, να δυσανασχετείτε και να δένεστε με αυτήν εδώ την ιδιόμορφη παρέα.
Απλά συντονιστείτε, συντονίστε και απολαύστε τη μουσική!
Πιστεύω, τελικά, πως η ονομασία της εκδήλωσης θα έπρεπε να ήταν "Ενός Λεπτού Φυγή"...
Οσο για τη Μακεδονία, η ως άνω τσαντίλα σε οδηγεί στην υπερβολή να πετάς και το μωρό μαζί με το νερό του μπάνιου. Οταν στα προηγούμενα χρόνια έγιναν άγριες μάχες με πολλά θύματα ακριβώς για αυτόν το λόγο, και χάρη σ αυτές η Βόρεια Ελλάδα δεν είχε την τύχη της Ανατολικής Ρωμυλίας, δε μπορείς έτσι αψήφιστα να κάνεις τον γενναιόδωρο με ξένα κόλλυβα. Οι ίδιες προυποθέσεις υπάρχουν και τώρα, φανερά ή καλυμμένα, και είναι εθελοτυφλία να θεωρείς ότι αφού ο συσχετισμός δυνάμεων επί του παρόντος είναι ευνοικός, το πρόβλημα δεν υπάρχει. Καμία σοβαρή και κυρίαρχη χώρα δεν δέχεται χαλαρά την αμφισβήτηση ότι ένα κομμάτι της θα έπρεπε να αποτελεί τμήμα άλλου κράτους (γιατί αυτό αναπόφευκτα υπονοεί ο τίτλος Δημοκρατία της Μακεδονίας, αλλιώς θα δεχόντουσαν τον όρο Ανω ή Βόρεια Μακεδονία, που είναι και ο σωστός). Αν νομίζεις, όπως και στην περίπτωση της Τουρκίας, ότι η Ευρωπαική προοπτική ως διά μαγείας θα εξαφανίσει επεκτατικές τάσεις και ότι οι γείτονές μας θα γίνουν Λουξεμβούργιοι(όπως εσύ;;), είσαι μακράν νυχτωμένος και απλώς προβάλλεις ευσεβείς πόθους στην πραγματικότητα, που είναι πιο δύστροπη από ότι θα θέλαμε.
ΑπάντησηΔιαγραφήkirk
ΑπάντησηΔιαγραφήΤους όρους Άνω ή Βόρεια Μακεδονία τους είχα προτείνει εγώ πρώτος το 1992 (υπάρχουν δημοσιεύματα). Τότε ο φωστήρ Σαμαράς (και μετά από αυτόν όλοι οι πολιτικοί συμπλέοντες λαϊκιστικά) απέρριψαν κάθε σύνθετη ονομασία που θα είχε μέσα την λέξη Μακεδονία - ενώ οι Σκοπιανοί τήν δέχονταν.
Τώρα έτσι κι αλλιώς το θέμα έκλεισε, η Μακεδονία καθιερώθηκε παγκόσμια, ακόμα και στο ΝΑΤΟ μπαίνει (χθεσινή απόφαση) - οπότε μία χειρονομία δικιά μας μόνο θεατρική αξία έχει...
@Kirk:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτά (του)λέω κι εγώ χρόνια τώρα, αλλά στα 70 πια, αλλάζει ο άνθρωπος;;;
Το πιο ενοχλητικό(πικρό και βαθειά προσβλητικό) είναι ότι η αντίθετη με αυτά άποψη, η υπέρασπιση μιας ολόκληρης ιστορίας(της ελληνικής-μακεδονικής), σήμερα σε κάνει αυτόματα "Ελληναρά"(μετά κοροιδεύουμε τον Μπους που όλα τα βλέπει άσπρο-μαύρο: "You are either WITH us or AGAINST us!") -και όχι απλώς πατριώτη. Βέβαια στην πατρίδα μας οι λέξεις έχουν χάσει από χρόνια την αξία και το περιεχόμενό τους και δεδομένης της πενίας(βιοτικής και μορφωτικής)της κοινωνίας μας, δεν με απασχολεί τόσο όσα λέγονται -όσοι τα λένε αυτά συνήθως δεν αποφεύγουν το σφάλμα, να φτάνουν στο τελείως άλλο άκρο(:"δώσε και μένα μπάρμπα"...).
Προσυπογράφω.
Νίκο, παρά τις διαφωνίες μας επί του συγκεκριμένου, η ιδέα της γενναιοδωρίας και μου άρεσε και μου είναι ιδιαιτέρως ελκυστική. Γενναιοδωρία όμως απέναντι σε ποιούς;
Η γενναιοδωρία έχει νόημα όταν μπορεί και ΕΚΤΙΜΑΤΑΙ από εκείνους στους οποίους απευθύνεται -διαφορετικά, θα σε πούνε και "Μαλάκα"...
(ούτε από τους εξ ανατολών ούτε από τους άλλους "σούπερ"-γείτονες είδα τόσα χρόνια μία γαμ@@@@νη κίνηση καλής θέλησης, σε αντίθεση με κάποιες δικές εμάς. Όλοι τους μονίμως κάτι -δικό μας- θέλουν)
Μπα δεν είναι αιτία ο πληθωρισμός Γάτε, ούτε των πασχόντων ούτε των θεραπόντων - γιατί συνήθως και ο πληθωρισμός των δεύτερων αυξάνει τον όγκο της δουλειάς. Απλά ματαιοδοξία η αλλιώς 'working to make the world a better place to live in' όπως έλεγε ένας παλιότερος. Writing, writing, writing... για να το πω Σαιξπηρικά :)
ΑπάντησηΔιαγραφήNΔ
ΑπάντησηΔιαγραφήΈχεις δίκιο για τον Σαμαρά. Όμως ακόμα και τώρα υπάρχουν περιθώρια χειρισμών (όρα και την σχετική αρθρογραφία του Λυγερού στην Καθημερινή). Το ερώτημα είναι άλλο: έχουμε τη διάθεση και τα κότσια για κάτι τέτοιο, ή είναι υπερβολική απαίτηση από το δίδυμο Ντόρα-Κωστάκη; (δε συζητώ καν για τον Γιωργάκη)
Μόλις είδα την απάντηση του ΝΔ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν πράγματι έχουν έτσι τα πράγματα(και δεν έχω λόγους να το αμφισβητώ), ήσουν μποροστά από όλους Νίκο και δε βλέπω κανέναν λόγο σήμερα για να αλλάξεις θέση.
«Ποτέ ξανά πολιτική, και δεν σας κάνω πλάκα τη βρίσκω λίαν σπαστική του Λένιν τη μουτράκλα. Δεν θέλει κράτος η καρδιά, μήτε χαρτιά και νόμους, κι η παγωμένη μου στριγγιά γυρνά στους υπονόμους»
ΑπάντησηΔιαγραφήgiannis123
ΑπάντησηΔιαγραφήείπαμε ένα σχόλιο 120 λέξεων και εσείς στείλατε 2.559! Ούτε δημοσιεύεται - ούτε καν διαβάζεται.
Άλλωστε το μισό και παραπάνω ήταν αντιγραφή των άλλων σχολίων.
Κάτι πιο σύντομο παρακαλώ...
Επειδή ο οικοδεσπότης μας δεν αναρτεί σχόλια 2559 λέξεων μια και ζήτησε μόνο 120 λέξεις ανάρτησα το σχόλιό μου στο μπλόκ μου εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜέτρησα ουκ ολίγα σχόλια άνω των 120 λέξεων και του Λευτέρη στις 3239 λέξεις. (σε 5-6 δόσεις)
Όχι δεν θέλω να γίνω Λευτέρης στη θέση του Λευτέρη, αλλά είναι δεύτερη φορά και αναρωτιέμαι.
Ελπίζω να μην φταίνε οι απόψεις μου.
Κύριε Δήμου 69 Λέξεις.
Περνάω;
Giannis123
ΑπάντησηΔιαγραφήΠερνάτε αλλά δεν μας είπατε τίποτα.
Αντί να αθροιζετε τα σχόλια του Λευτέρη, θα μπορούσατε να μας είχατε πει την γνώμη σας πιο σύντομα. Γιατί 2600 λέξεις μονορούφι δεν διαβάζονται - όπου και αν αναρτηθούν.
Χρόνια πολλά Νικόδημε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ Μάριε - αλλά γιατί;
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό τις (πολλές) γιορτές μου, καμία δεν είναι κοντά!
Η ατζέντα μου γράφει σήμερα «του Νικοδήμου»....
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα λοιπόν άλλη μία ευκαιρία για εορταστικές εκδηλώσεις...
ΑπάντησηΔιαγραφή...υπό την αιγίδα της Ντόρας;
ΑπάντησηΔιαγραφή...ελπίζω, όχι...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚυριε Δημου,
ΑπάντησηΔιαγραφήΜολις διαβασα στην εφημεριδα για την χθεσινη συναντηση και μπηκα στο ιντερνετ να βρω περισσοτερες πληροφοριες και επεσα πανω στο μπλογκ σας.
Επιτελους καποιος εχει το θαρρος να πει δημοσια μια τοσο γεναια (για τα ελληνικα υπερ-συντηρητικα και στρουθοκαμηλικα δεδομενα) αποψη για την (ανυπαρκτη) εξωτερκη μας πολιτικη.
Πειτε το γενναιοδορια, πειτε το διπλωματια, επιτελους ας ακουσουν καταμουτρα οι Ελληνες πολιτικοι (και κυριως υπ.εξ.) κατι που δεν εχουν. Τους περισευει ο λαικισμος και η κοντουθαλμη βλακεια.
Οσο για τα υπολοιπα, συμφωνω απολυτα!
Συγχαρητηρια...
Δύο λόγια γιά το Μακεδονικό:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ καρδινάλιος Richelieu, εμπνευστής του raison d'etat και πατέρας της σύγχρονης διπλωματίας υποστήριζε ότι δεν υπάρχουν ηθικοί φραγμοί στην επίτευξη εθνικών σκοπών.
Οταν 'έσκασε' το θέμα στις αρχές της δεκαετίας του '90, το κρατίδιο αυτό ήδη ονομαζόταν 'Δημοκρατία της Μακεδονίας' επί σχεδόν μισό αιώνα.
Οι δικοί μας αγύρτες εθνοκάπηλοι παντός είδους - nationalism is the last refuge of the scoundrel, ο εθνικισμός είναι το τελευταίο καταφύγιο των καθαρμάτων (Samuel Johnson)- κατέβασαν τον κοσμάκη στους δρόμους αποκρύπτοντας αυτό το γεγονός.
Επειδή σε καμμία διαπραγμάτευση τα αιτήματα της μίας ή της άλλης πλευράς δεν γίνεται να ικανοποιηθούν πλήρως, η μόνη λογική λύση ήταν η λέξη 'Μακεδονία' με τον προσδιορισμό 'Ανω','Νέα','Σλαβο' ή κάποιον άλλον κοινής αποδοχής.
Εμείς βέβαια, κατά τα γνωστά μειναμε εγκλωβισμένοι στις υστερίες
μας, στα συμπλέγματά μας και στα εμπάργκο μας. Φυσικά, η υπόλοιπη ανθρωπότητα δεν θα μας περίμενε να αποφασίσουμε δίκην υστερικών γεροντοκορών.
Η συνέχεια γνωστή, όλοι την έχουν αναγνωρίσει ως Μακεδονία και εμείς μείναμε με την πικρή γεύση της 'προδοσίας'. Αλλο ένα 'εθνικό δίκαιο' γκρεμίστηκε ως κάστρο στην άμμο της παράνοιάς μας.
Αλλο αν ο Βενιζέλος που τον κάναμε και αεροδρόμιο είχε πεί "δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια, υπάρχουν μόνο εθνικοί σκοποί", τασσόμενος πλήρως με την προσταγές του καρδινάλιου.
Συγχωρείστε μου την αρνητική διάθεση – είναι αυθόρμητη, όπως μου ήρθε όταν άκουσα για το Συμπόσιο. Στην Ελλάδα κάνουμε τόσα και τόσα συμπόσια, το 99% των οποίων είναι πεταμένα χρήματα και για το θεαθήναι.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔουλεύω σε σχετικό τομέα και μου καίγεται η καρδιά. Φυσικά, τα πιο ανούσια και ‘δήθεν’ συμπόσια και συνέδρια, τα κάνουν κρατικοί φορείς. Τα ίδια χρήματα, εάν δίνονταν για εκπαίδευση του κοινού σύμφωνα με τις αρχές της κας Μπακογιάννη. Εάν δίνονταν για προβολή του συνταγματικού πατριωτισμού, των ανθρωπίνων δικαιωμάτων. Δεν λέω ότι θα είχανε «την» απήχηση – αλλά μάλλον θα ήταν μεγαλύτερη από 50-60 άτομα που συνδιαλέγονται σε κλειστό κύκλο για το τι θέλουνε και το θέμα ‘παίζει’ ένα λεπτό στις ειδήσεις. Και μιλάει η (συμπαθής, δεν είναι προσωπικό το θέμα) Δήμητρα Γαλάνη.
Τι θα ήθελα από την Ελλάδα; Λιγότερα συνέδρια, λιγότερα λόγια γενικά. Και λιγότερη σπατάλη. Όχι μόνο αυτά φυσικά. Αλλά αυτό μου ήρθε διαβάζοντας το ποστ.
delta_mike
ΑπάντησηΔιαγραφήφυσικά συμφωνώ.
Να διορθώσω μόνο την φράση του Ελ. Βενιζέλου. Η σωστή εκδοχή είναι: "Δεν υπάρχουν εθνικά δίκαια - μόνον εθνικά συμφέροντα".
Πιο ρεαλιστής ο Κρης.
Για το Μακεδονικό (που είναι κάθετα, οριζόντια και διαγωνίως ενάντια στην εθνική υστερία) να πω ότι υπάρχει "καπνός" σε δύο επίπεδα: Πρώτον, στο ότι οι γείτονες έχουν όντως γεωγραφικές βλέψεις (είχαν το θέμα απελευθέρωσης της "Μεγάλης Μακεδονίας" στο Σύνταγμά τους). Και δεύτερον, ότι σύμφωνα με τις αρχές του αυτοπροσδιορισμού φυσικά και μπορούν να λέγονται 'Μακεδόνες' - αλλά δεν μπορούν, λόγω των ίδιων αρχών, να αρνούνται το δικαίωμα σε όποιον άλλο θέλει να αυτοπροσδιοριστεί ως 'Μακεδόνας'. Εγώ προσωπικά δεν νιώθω Μακεδόνας - νιώθω Έλληνας, Ευρωπαίος, πολίτης του κόσμου (αν και ακούγεται λίγο δήθεν, αυτή είναι η αλήθεια). Αλλά δεν μπορώ να δεχτώ την άρνηση της ιδιότητας του Μακεδόνα σε άλλους - έστω, φανατικούς - Θεσσαλονικείς από κάποιους που διεκδικούν το copyright της ονομασίας. Δεν το μπορώ, βάσει των ίδιων αρχών που τους υποστηρίζω στην ονομασία που διαλέξανε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ πάλι θα πετούσαν όλους τους δήθεν διανοούμενους που δεν ξέρουν που παν τα τέσσερα και όμως έχουν δηλητηριάσει όλοι την ψυχή των ανθρώπων που κατοικούν στην Ελλάδα με τις μισοφαγωμένες, μισοχωνεμένες ιδέες τους. Όλοι αυτοί που κάτι άκουσαν, κάτι είδαν και ενώ δεν ξέρουν γρι εμμένουν στις ιδέες τους ότι απαρτίζουν την μόνη αλήθεια. Αυτό αρκεί με το παραπάνω.
ΑπάντησηΔιαγραφήYannis H
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλετε να πείτε ότι αυτοί οι "φανατικοί Θεσσαλονικείς" θα απέρριπταν την ελληνική υπηκοότητα και θα δημιουργούσαν νέο έθνος-κράτος προκειμένου να αυτοπροσδιοριστούν ως Μακεδόνες;
Σας θυμίζω μόνο ότι μέχρι το 1990 στην Βόρειο Ελλάδα "Μακεδόνες" ονόμαζαν τους σλαβόφωνους κι αν έλεγε κανείς πως ήταν Μακεδόνας και μιλούσε την γλώσσα του, έπεφτε πολύ ξύλο από τον χωροφύλακα.
Ως δια μαγείας μετά έγιναν όλοι οι Βορειοελλαδίτες Μακεδόνες (κι ας κατάγονταν από τον Πόντο και την Μικρασία). Και θυμάμαι τον γηραιό πατέρα φίλης μου να βλέπει από τον μπαλκόνι τις διαδηλώσεις και να λέει "ξύλο που θα φάνε αυτοί με τα πανό, που γράφουν πως είναι Μακεδόνες". (Αυτός είχε φάει άφθονο).
ΝΔ: Είναι πολύ μπερδεμένη κατάσταση. Εγώ ο ίδιος έχω μια θεία Μακεδόνισσα (ζει στο εξωτερικό) και μόλις πριν μερικά χρόνια και για λόγους ξένους προς το Μακεδονικό έμαθα την καταγωγή της. Μάλιστα, κάποιοι συγγενείς, εάν θέλουν να μιλήσουν άσχημα γι’ αυτήν, την αποκαλούν με την εθνικότητά της.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την άλλη, πριν το Μακεδονικό είχα ακούσει από κάποιους φίλους εδώ στη Θεσσαλονίκη ότι θα ήθελαν να δημιουργηθεί διαφορετικό κράτος από αυτό «των Αθηνών». Με θύμωνε: δεν το εννοούσαν (ήταν αδιανόητο) αλλά το έλεγαν επιτακτικά. «Δείτε με τι λέω» ήταν περισσότερο, παρά οτιδήποτε άλλο.
Τώρα πλέον, με έναν παράξενο τρόπο, αυτά έπαψε να ακούγονται. Η φράση «Η Μακεδονία Είναι Ελληνική» τους ενσωμάτωσε όλους στην υπόλοιπη Ελλάδα. Όταν αναφέρθηκα στην ιδιότητα του Μακεδόνα για κάποιους Θεσσαλονικείς, την εννοούσα όπως την ιδιότητα του Κρητικού. Απλώς, τέτοια ιδιότητα δεν ακουγόταν πριν το ’90 – τώρα ακούγεται. Και είναι αλήθεια (αλλά και φυσικό) ακούγεται κυρίως από φανατικούς ‘Μακεδονομάχους’.
Η μητέρα μου κατάγεται από τον Πόντο. Οι παπούδες μου μένουν σε ένα χωριό της Φλώρινας. Πρίν από κάποια χρόνια σε μία εκπομπή της ΝΕΤ(αυτή που έκανε η Μπήλιω Τσουκαλά με άλλους δύο, έναν κύριο και μια άλλη κοπέλα, μου διαφεύγουν τα ονόματά τους),είχαν καλέσει λοιπόν την Μπάντα της Φλώρινας. Αυτήν με τα πνευστά, τη γνωστή. Έπαιξαν λοιπόν έναν χορό για τον οποίο ανέφεραν ότι είναι τοπικός της Φλώρινας. Ο χορός είναι μεν τοπικός, όχι όμως της Φλώρινας, αλλά των Σλαβόφωνων Μακεδόνων. Η μητέρα μου νευρίασε και πήρε τηλέφωνο στην εκπομπή για να τους διορθώσει. Απέτυχε βέβαια μιας και η εκπομπή ήταν μαγνητοσκοπημένη. Τον χορό αυτό βέβαια η μητέρα μου, όπως και όλοι στην περιοχή και τον ξέρουμε και τον χορεύουμε. Το θέμα-για κάποιους όχι για εμένα-είναι το αν είναι "ελληνικός" ή όχι. Κάτι παρόμοιο έχει συμβεί με τον ελληνικό καφέ αν δεν απατώμαι. Τον ονομάσανε κάποιοι ελληνικό για να μην τον λένε τούρκικο. Ο θείος μου, αδερφός της μητέρας μου, αξιόλογος άνθρωπος και συνομιλητής κατά τα άλλα, τον ονομάζει βυζαντινό. Ποιος ο λόγος άραγε για τέτοια "επεισόδια"?
ΑπάντησηΔιαγραφήΣκέψου, "βυζαντινός"! Οι Βυζαντινοί αγνοούσαν τον καφέ. Ακόμα και οι Τούρκοι (kahve - εξ ου και η ονομασία) τον γνώρισαν μετά το 1500...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο παράδειγμα με τον θείο μου δείχνει πιστεύω πως όσο ανοιχτόμυαλος ή ενημερωμένος κι αν είσαι πάντα υπάρχουν περιθώρια να "πλάσεις" ένα μύθο γύρω από κάποια πράγματα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜόλις επέστρεψα απο Σκιάθο, τα κάρβουνα της περιοχής κοντά στις Κουκουναριές είναι καλύτερης ποιότητας απο της Πάρνηθας και του Πηλίου, ότι πρέπει για μπάρμπεκιου, έχουν μια θεσπέσια μυρωδιά απο την Ελλάδα που μας αξίζει.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘα πέταγα τις υποσχέσεις κ.Δήμου.
Θα κράταγα, χμ, θα κράταγα το εισιτήριο της φυγής, φοβάμαι...
Επειδή, όπως σωστά μου έγραψε ο Giannis123, είμαστε εκτός θέματος, έκοψα 3 σχόλια για το Μακεδονικό και δεν θα δημοσιεύσω άλλα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΌποιος ενδιαφέρεται για το θέμα έχει συζητηθεί σε αυτό το blog πολλές φορές. Ας ανατρέξει στο αρχείο.
ΕΚΤΑΚΤΟ ΔΕΛΤΙΟ ΕΙΔΗΣΕΩΝ
ΑπάντησηΔιαγραφή(για τους παλιούς του blog)
Η Παράγραφος επέστρεψε!
Η Μαρία Φωτεινή είναι καλύτερα.
Όταν συνέλθει από την ταλαιπωρία του ταξιδιού η Παράγραφος θα μας τα πει η ίδια.
Ωραία που γύρισε η Παράγραφος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' τους ανθρώπους που θέλουμε όλοι να κρατήσουμε....
:-)
Καλώς ορίσατε Κα Παράγραφος!
ΑπάντησηΔιαγραφή120 λέξεις δεν χωράνε όσα θέλω ν’ αλλάξω και ο περιεκτικός λόγος δεν είναι το φόρτε μου!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο σίγουρο είναι ότι δεν θα κρατούσα τους πάντες και τα πάντα. Όσο ζω μαζί τους δείχνω κατανόηση, ή, μάλλον, ανοχή. Μέσα στα πλαίσια αυτής της αποδοχής, η όποια βελτίωση έρχεται σταδιακά. Όχι γιατί αυτό είναι το καλύτερο, αλλά γιατί αυτό είναι το εφικτό. Χρησιμοποιώντας, ωστόσο, τις μαγικές δυνατότητες της υπόθεσης (conditional), θα με απάλλασσα άμεσα από αρκετούς ανθρώπους/καταστάσεις-δυνάστες.
Κρατάω, λοιπόν, την ανοχή μου.
Και αλλάζω:
- την δυσλειτουργική οργάνωση όλων των υπηρεσιών και συστημάτων,
- τη μονιμότητα των δημοσίων υπαλλήλων,
- τη νοοτροπία της "αρπαχτής",
- όλους αυτούς που μου στερούν ευκαιρίες επειδή δεν τους "μιζάρω",
- όλους τους καθηγητές που νάρκωσαν τη σκέψη μου και καλούπωσαν τη γλώσσα μου,
- όλους τους μηχανισμούς που θρέφουν και συντηρούν την απαξίωση των ατόμων με ειδικές ανάγκες και ψυχικές ασθένειες, όλα τα άσυλα ψυχικής υγείας που καταργούν το δικαίωμα αξιοπρεπούς βίου και διαιωνίζουν την ιδρυματοποίηση και το στιγματισμό, και μαζί όλους τους "σωτήρες" των ανωτέρω...
Αλλάζω
- όλα τα μηχανάκια με εξάτμιση που ξεσηκώνει 2 τετράγωνα,
- όλα τα καφέ-μπαρ-κλαμπ που προσβάλλουν την αισθητική μου με κατάληψη δημόσιων χώρων για να απλώσουν οι πι αρ τους το απλανές βλέμμα τους πάνω από τους καναπέδες μπαμπού και τις ξαπλώστρες,
- όλα τα πλοία έτοιμα να μπατάρουν,
- όλα τα τρένα τύπου "καρβουνιάρης",
- όλα τα παρκο-πεζοδρόμια σε δρόμους πεζών.
Αλλάζω όλους τους μίζερους. "Η ομορφιά θα σώσει αυτούς που μπορούν να τη δουν" (πιτσιρίκος).
Κρατάω:
- Τους διατεθειμένους να θυσιάσουν την βολή τους για να φτάσει η στιγμή που η ποιότητα ζωής θα αφορά την ελληνική καθημερινότητα,
- τους ευφυείς οραματιστές που θα γίνουν ταγοί,
- και τους ευφυείς που, με επίγνωση των δυνατοτήτων τους, θα μείνουν ουραγοί.
PS: Όλα τα παραπάνω τα είπα γρήγορα, πάρα πολύ γρήγορα, σα να λέω γλωσσοδέτη και έσπασα το (παγκόσμιο!) ρεκόρ να χωρέσω 293 λέξεις σε 56.38 δευτερόλεπτα!
PS2: Παράγραφε και Μ-Φ καλώς μας ήρθατε! Καλή ξεκούραση και στους τρεις σας.
Δεν βαριέστε Don, και ελληνάρες, και αντιδυτικοί και λαϊκιστές πολιτικοί που φοβούνται το πολιτικό κόστος, η γραφειοκρατία στο ζενιθ όπως όλα τα χρόνια που ζω σ αυτή τη χώρα, να μη μιλήσω για τους συνδικαλισταράδες που ανέχονται και καλύπτουν οι μεν τους δε (βόλεψε τον δικό μου να τακτοποιήσω τον δικό σου).
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα απαριθμήσω κι άλλα? Τα είπατε όλα..
Εκείνο που με ξαφνιάζει κάθε φορά που ανατρέχουμε στα "κακά" αυτου του τόπου, είναι κάποιοι που θεωρουν τους εαυτους τους προστάτες της Ελλάδας, και οποιος πει κατι κακό γι αυτή τη χώρα είναι ευρωλιγούρης, να πάει να ζήσει στη Δύση, για να μη πω για κάποιους που "οικτίρουν" τους ξένους γενικώς, γιατί δεν έχουν στη χώρα τους τον ήλιο που έχουμε εμείς, τη θάλασσα κι άλλα, γιατί δουλεύουν όλη την εβδομάδα και διασκεδάζουν μόνο τα Σ/Κ (οι καυμένοι δεν ξέρουν να ζήσουν) ενώ εδώ δεν μαζεύονται κάθε βράδυ απ τα μπαράκια και τα γλεντάκια, διασκεδάζουν γιατί ξέρουν να ζήσουν (με φορτωμένες πιστωτικές)
Σταματώ εδώ γιατί συγχίστηκα!
Ηθελα να κάνω και ένα σχόλιο για τη Μακεδονία, αλλά σέβομαι την επιθυμία σας.
Καιρό είχαμε να σε διαβάσουμε Φιλομήλα - ωραίο και περιεκτικό σχόλιο!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜtryfo - ευχαριστώ για το σχόλιο που κάνατε και γι αυτό που δεν κάνατε...
Ελλάδα 2007 και μετά... Τι θα κρατούσα και τι θα άλλαζα
ΑπάντησηΔιαγραφήΔλδ η Ελλάδα ξεκινάει από το 2007; Αν δεν κατανοήσουμε από που προερχόμαστε, τι πήγε καλά και τι άσχημα (και κυρίως ΓΙΑΤΙ), δεν πρόκειται ποτέ να βρούμε την πυξίδα του "μετά".
Και επειδή στον τόπο αυτό θεωρούμε οτι οι ασκήσεις αυτογνωσίας είναι για τους άλλους και τα κορόϊδα, θα πηγαίνουμε από το κακό στο χειρότερο. Οταν κάποιος δεν έχει συνειδητοποιήσει την κατάντια του, δεν μπορεί να τον σώσει κανένας.
Ο άνθρωπος χρειάζεται δύο πράγματα για να είναι ευτυχισμένος: Eργασία και Aγάπη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτη σημερινή Ευρώπη νομίζουν ότι χρειάζεται καφενείο, περιπλοκότητα και δωρεάν νοσοκομεία.
Καλώς ήρθατε A, K, M-Φ!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλο το μπλογκ, Ενός Παιδιού Μαζί...
;)
@ lefteris
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον είμαι τρομερά μεγάλος τεμπέλης διότι αδυνατώ να κατανοήσω πως η εργασία αποτελεί συστατικό της ευτυχίας. Ευχαρίστως την ανταλάσσω με ένα καλό καφενείο.
Εκτός, βέβαια, αν εννοείτε οικονομική αυτοτέλεια, οότε πάω πάσο.
Καλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπορίας άξιον: μέσα στο μεσοκαλόκαιρο, ενώ οι πόλεις έχουν αδειάσει (η Αθήνα στο 50%) οι επισκέπτες του blog διατηρούνται σταθεροί. Από 15 Ιουνίου οι καθημερινές αποκλίσεις είναι της τάξης του 2-3% και όχι πάντα προς τα κάτω.
Προφανώς μερικοί φεύγουν και άλλοι, νέοι έρχονται. Αυτό φαίνεται και από τα καινούργια ονόματα στα σχόλια.
Περιέργως, ενώ η επισκεψιμότητα δεν έχει μειωθεί, υπάρχει μικρή πτώση στα σχόλια.
Η ζέστη μάλλον...
;))
Καλημέρα σας,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι πόλεις μπορεί να έχουν αδειάσει, νάναι καλά η φορητότης (έστω και με 50.6 £%$@!* kbps, ελπίζω προσωρινώς).
Τελικά δεν βρήκαμε τη δ/νση που ανέβηκαν οι τοποθετήσεις, ή δεν ανέβηκαν ακόμη?
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως περισσότερη δημοσιότητα έδωσε ο οικοδεσπότης μέσα από το μπλογκ παρά το ίδρυμα!
Να μην μιλήσω και για τις εφημερίδες....
stavros katsaris
ΑπάντησηΔιαγραφήαν πάει γραφειοκρατικά - θα ανέβει σε κανένα μήνα...
θα πετούσα τα καμμένα ,θα κρατούσα τη φλόγα...
ΑπάντησηΔιαγραφήαλλά για να γίνει αυτό
χρειάζεται
Η Επανάσταση του Καναπέ
Διάβασα Λένιν να εκτιμήσω την κατάσταση
και το καινούργιο το βιβλίο του Σημίτη.
Το αποφάσισα,θα κάνω επανάσταση.
Το αποφάσισα ,θα βγω από το σπίτι.
Έξω στο δρόμο ήτανε κι άλλοι
χιλιάδες σύντροφοι καναπέδες,
ακτιβιστές με το τσουβάλι
όλοι δεμένοι με χειροπέδες.
Χιλιάδες σύντροφοι ορκισμένοι,
ντιβανομπάουλα και ξαπλώστρες
και συνδικάλες διορισμένοι
με τις Καλάσνικοφ μυγοσκοτώστρες.
Άκουσα Μίκη να πορωθώ με την κατάσταση
κι ένα σιντί με τα καλύτερα της Βίσση.
Το αποφάσισα λοιπόν,η επανάσταση..
..η επανάσταση μπορεί να ξεκινήσει!
Φοράμε όλοι τα μπερεδάκια
και την κονκάρδα του Ερνέστο,
βροντάνε οι στράτες και τα σοκάκια
σαν υπογράφουμε μανιφέστο.
Μα ο εχθρός μας της Νέας Τάξης
είναι ο πούστης καλά κρυμμένος
κι έτσι στο τέλος της πρώτης πράξης
ήμουνα πάλι συλλογισμένος.
Έπιασα Μόσχα να εκτιμήσω την κατάσταση
και Σπορ FM να δω τι έκανε η Πανάθα
κι άκουσα μήνυμα απ'του λυκόφωτος τη διάσταση
οτι ο εχθρός είναι κρυμμένος μες στη γαβάθα.
Μες στη γαβάθα ταμπουρωμένοι
υψώνουν κάστρο από δικηγόρους,
τροπολογίες εξοπλισμένοι
και πληρωμένους κοντυλοφόρους.
Ένιωσα τότε μεγάλη λύπη
μπροστά στα τείχη που'χαν υψώσει.
Στο απυρόβλητο ήταν οι τύποι
μα η φαντασία μου θα τους σκοτώσει.
Ντύθηκα Μάο να με σέβεται το πόπολο,
ντύθηκα Φύρερ να με σκιάζονται τα λόμπι,
έφερνα λίγο και στο δικτάτορα Παπαδόπουλο
και με κοιτάζανε λες και αντίκρυζαν κανένα ζόμπι
Τους λέω το ζήτημα θέλει μελέτη
και χρονοβόρος ειν'ο αγώνας,
ίσως νικήσουμε σε δύο έτη
ίσως περάσει ένας αιώνας.
Κάποιοι το σκέφτηκαν,λιποψυχάνε,
λένε η εξέγερση δεν έχει πόρους,
στα πηγαδάκια το συζητάνε,
της αμφισβήτησης ρίχνουν τους σπόρους.
Διάβασα Μαρξ να μελετήσω το Κεφάλαιο
και Πρωγνοσπόρ μήπως κι εγώ τα κονομήσω,
πήρα τηλέφωνο τη Ρόζα απ'το Αιγάλεω,
μια πολυθρόνα σπιτωμένη σε έναν Κροίσο.
Της λέω ξύπνα ,φάγαμε χώμα,
το κίνημα μας για να φτουρήσει
βούτα τις λίρες κάτω απ'το στρώμα
όταν θα πάει να κατουρήσει.
Το άλλο βράδυ η πασιονάρια
κανονικά μου τα καταθέτει,
πιστωτικές και βιβλιάρια
όπως αρμόζει σ'έναν ηγέτη.
Ήπιαμε βότκα για να θερμάνουμε την κατάσταση,
συζητήσαμε για ζητήματα πολύ σπουδαία
και καταλήξαμε πως το να κάνουμε επανάσταση
ήταν περίφημο και ως πράξη και ως ιδέα.
Ολα τα σαπια! Αυτα θα πετουσα
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οτι σηκωνει καθαρισμα, θα το καθαριζα απο τις σαπιλες
κύριε δήμου..
ΑπάντησηΔιαγραφήθέλω να δω και τι έχουνε πει όμως και οι άλλοι... αναρωτιέμαι τι θα διαβάσω πάλι...
αναμένω το λινκ
the BluElephant said...
ΑπάντησηΔιαγραφήαναμένω το λινκ
---------------------------------
και εγώ επίσης...
Αυτό είναι το link:
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.enosleptoumazi.gr/?p=10
Πολλοί μίλησαν για την προστασία του περιβάλλοντος. Άντε να δούμε... Μία φράση που μου άρεσε πολύ: "η δημιουργία παραμένει ακόμα σαγηνευτική για πολύ κόσμο". Επίσης, πολύ μου άρεσαν και οι απόψεις του Χωμενιδη.
Τέλος, νομίζω πως ο Μαρκουλάκης είτε είναι αναγνώστης σας, είτε πρόκειται για καταπληκτική σύμπτωση απόψεων!
Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί προσκλήθηκαν «35 κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών» και όχι 35 κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων των τεχνών και των επιστημών.
ΑπάντησηΔιαγραφήGLOB said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΕγώ δεν καταλαβαίνω...
-----------------------
Ούτε εγώ. Δεν ήξερα ποιοί άλλοι προσκλήθηκαν - αλλά το βρήκα περίεργο να καλούνται τραγουδιστές και όχι επιστήμονες...
Ο/Η primeminister είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ Επανάσταση του Καναπέ……
Καλημέρα , συγνώμη αλλα μήπως έχουμε γίνει κι’εμείς καναπέδες !!!!!!
Εγώ με όλους αυτούς δεν θα έμενα όχι ένα λεπτό αλλά ούτε δέκα δευτερόλεπτα μαζί... Όσο χρειάζεται να δεις ποιο είναι το "πάνελ", να κάνεις μεταβολή και να φύγεις...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω μία Ελλάδα χωρίς λούμπεν. Γνωρίζω ότι ή επιλογή των λούμπεν ίσως να δημιουργούσε και πολλές αδικίες, αλλά τι να κάνουμε; Τα λούμπεν θα έσκαβαν με τα χέρια την εγνατία οδό, μέχρι εξόντωσής τους, και σε αντάλλαγμα η πατρίδα θα τους έκανε και ένα μνημείο. Τω αγνώστω λούμπεν. Είναι η μεγαλύτερη προσφορά που θα μπορούσαν να κάνουν στον τόπο. Στάθης, ο μικρός Στάλιν.
ΑπάντησηΔιαγραφή@kritias
ΑπάντησηΔιαγραφή"Ωστόσο υπάρχουν πολλοί που διατείνονται πως δεν αγαπώ την πατρίδα μου - ότι θα ήθελα να ζω αλλού (π.χ. στην Δυτική Ευρώπη) και γι αυτό όλα εδώ μου φταινε.
Πραγματικά θα ήθελα να ζω αλλού. Όμως θα επιθυμούσα αυτό το αλλού να είναι εδώ".
Oλόκληρο το κείμενο "Απολογία ενός Aνθέλληνα" ΕΔΩ
Καλημέρα σας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΌντας καθυστερημένος (Δουλειές εκτός λεκανοπεδίου κι επιστροφή ομού με 1000000 φρενιασμένους οδηγούς εχθές τα ξημερώματα... τόοοοσο πολύ αγαπάμε την πόλη μας?) λέω κι εγώ τον πόνο μου σήμερα...
Τι θα άλλαζα? Μόνο την παιδεία... με ότι πολυσχιδές αυτή συνεπάγεται (πολιτισμός, επιστήμες, τεχνολογία, φιλοσόφία) Σωστά γράμματα για τις νέες γενιές... Μόνο τότε ίσως κάποτε εδώ σε αυτόν τον τόπο κατοικήσουν πολιτισμένοι άνθρωποι... μέχρι τότε φευ...
Μια συμπερασματική παρατήρηση μόνο σε όσα γράφηκαν από πολλούς...
Η οργανωμένη κοινωνία που περιγράφετε χωρίς υδροκέφαλη πρωτεύουσα, σάπιο και άχρηστο κρατικό μηχανισμό και με ενεργούς πολίτες ΔΕΝ είναι το μέσον, αλλά ο ΣΤΟΧΟΣ... όπως ακριβώς για έναν Φυσικό, στόχος επαγγελματικός είναι το ΝΟΜΠΕΛ και όχι μέσον που θα τον βοηθήσει στην καριέρα του...
Κοντολογίς αν τα καταφέρουμε όλα αυτά θα είμαστε και άλλη χώρα με άλλους κατοίκους...
Η ΠΑΙΔΕΙΑ είναι ΑΝΑΓΚΑΙΑ ΣΥΝΘΗΚΗ...
KRITIAS said...
ΑπάντησηΔιαγραφή[...]Γιατί μένετε στη χώρα [...]
Ο Στάλιν κάποτε πήρε ο ίδιος τηλέφωνο τον Μπουλγκάκοφ και τον ρώτησε το ίδιο... Η κριτική - και φυσικά η ελευθερία να την ασκεί κάποιος - Κριτία, είναι δείγμα δημοκρατίας.
Πάντως, Νίκο, διάβασα τα σχόλια των περισσοτέρων από το "Λεπτό"... Τι δράμα... Από προσωπικές ατζέντες μέχρι λεκτική αυτοϊκανοποίηση...
Καλημέρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΔιάβασα κι εγώ τα κείμενα και μπορώ να πω ότι αν μίλαγαν 6 αντί για 36 δεν θα έκανε διαφορά.
Μπορώ να καταλάβω γιατί προσκλήθηκαν μόνο "άνθρωποι των τεχνών και των γραμμάτων". Ο καλλιτέχνης είναι ρομαντικός, επαναστάτης, έρχεται σε ρήξη με την κατεστημένη σκέψη και έχει την ευαισθησία που απαιτείται για να κάνει τον κόσμο καλύτερο.
Βέβαια, το ότι οι περισσότεροι από τους συμμετέχοντες είναι βολεμένοι στη φήμη τους ή τις κρατικές τους θέσεις είναι άλλου παπά ευαγγέλιο.
Να, λοιπόν, κάτι να κρατήσουμε και κάτι να πετάξουμε. Να κρατήσουμε τους ποιητές με το όπλο στο χέρι, που δεν φοβούνται να εκτεθούν και να πετάξουμε τους βολεμένους.
Υ.Γ. Η κυρία Μπακογιάννη ως εκπρόσωπος ποιας τέχνης μίλησε?
Όχι στους σοβαρούς.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό θέλω από την Ελλάδα του σήμερα, γιατί στην Ελλάδα που περιγράφεται παρακάτω μεγάλωσα και τα τελευταία χρόνια μου λείπει αφόρητα.
Στα ξενύχτια λέμε ναι, και στις τρέλες λέμε ναι
Στα μεθύσια λέμε ναι, στα κορίτσια λέμε ναι
Στους απέξω λέμε ναι, στους εντάξει λέμε ναι
Όχι λέμε στις κότες, όχι και στους ξενέρωτους
Όχι λέμε στις κότες, όχι στους κυριλέ
Στους δικούς μας λέμε ναι, και στους ξύπνιους λέμε ναι
Στους μουσάτους λέμε ναι, στους φευγάτους λέμε ναι
Στα μπαράκια λέμε ναι, στα παπάκια λέμε ναι
Όχι στους τεχνοκράτες, όχι και στις κυρίες τους
Όχι στους τεχνοκράτες, όχι στους λογικούς
Στη τρέλα, ναι, στα πάρτι, ναι
Στη δράση, ναι, στη βράση, ναι
Στη σάμπα, ναι, στο τσάμπα, ναι
Στη ρέγγε, ναι, στη ντίσκο, ναι
Στους μαύρους, ναι, στους γαύρους, ναι
Στους αναλφάβητους, ναι
Στους φαντάρους λέμε ναι, και στους γύφτους λέμε ναι
Στους μαλλιάδες λέμε ναι, στους ροκάδες λέμε ναι
Στα μαγκάκια λέμε ναι, στα πρεζάκια λέμε ναι
Όχι λέμε στην πρέζα, όχι και στην εξάρτηση
Όχι λέμε στην πρέζα, όχι στα σκληρά
Στα ωραία λέμε ναι, και στα κόλπα λέμε ναι
Στα μυστήρια λέμε ναι, και στις φάσεις λέμε ναι
Στα ουίσκια λέμε ναι, στα τσιγάρα λέμε ναι
Όχι στην ηρωίνη, όχι σ’ αυτό το διάολο
Όχι στην κοκαίνη, όχι στα σκληρά
Στην άπλα, ναι, στην ξάπλα, ναι
Στις βάρκες, ναι, στις τσάρκες, ναι
Στους φίλους, ναι, στις πλάκες, ναι
Στους σκύλους, ναι, στις γάτες, ναι
Στους Mήτσους, ναι, στους Kιτσους, ναι
Στην αντισύλληψη, ναι
Στα κοκτέιλς λέμε ναι, και στα κόμικς λέμε ναι
Στις μπανάνες λέμε ναι, στις κουκλάρες λέμε ναι
Στις πισίνες λέμε ναι, στις αιώρες λέμε ναι
Όχι λέμε στους βλάκες, όχι γαμώ τους άσχετους
Όχι λέμε στους βλάκες, όχι στους χαζούς
Στα τσακάλια λέμε ναι, και στους έτσι λέμε ναι
Στους τζαζίστες λέμε ναι, στους μπλουζίστες λέμε ναι
Στις ζηλιάρες λέμε ναι, στις τρελιάρες λέμε ναι
Όχι παιδιά στις ψόφιες, όχι και στους κρυόκωλους
Όχι παιδιά στις ψόφιες, όχι στους σοβαρούς
Όχι παιδιά στις ψόφιες, όχι και στους κρυόκωλους
Όχι παιδιά στις ψόφιες, όχι στους σοβαρούς
Δεν ήταν 120 λέξεις, αλλά 320. Αλλά αν το πηγαίναμε τραγουδιστά δε νομίζω να είχε κανείς αντίρρηση από τους παρευρισκόμενους να φάμε 3 λεπτά αντί για 1.
ΝΑΙ!!!
Συμφωνώ και επαυξάνω κ.Δήμου.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠροσθέτω απλά την προστασία του περιβάλλοντος και τον πόλεμο εναντίον της διαφθοράς.
doctor
s_pablo said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ κυρία Μπακογιάννη ως εκπρόσωπος ποιας τέχνης μίλησε?
-----------------------------------
Μίλησε ως οικοδέσποινα - και μάλιστα ελάχιστα.
Δεν νομίζω ότι θα είχα πολλά να προσθέσω στον δικό σας κατάλογο, κ. Δήμου. Δυστυχώς, αυτοί που θα αφήνατε/αφήναμε, αν κρίνω από την πραγματικότητα που ζούμε καθημερινά, πρέπει να αποτελούν ένα ποσοστό γύρω στο 80-85 % του συνόλου... Οπότε, μάλλον είναι πιο εύκολο γι' αυτούς να μας "αφήσουν", παρά το αντίθετο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε αφορμή έναν γάμο, πέρασα το Σαββατοκύριακο στην Πέλλα -και μου έμειναν δύο στιγμιότυπα που εν πολλοίς αποτυπώνουν περιληπτικά την Ελλάδα του 2007:
α) Τα ατελείωτα έργα στο πέταλο του Μαλιακού (από ταξίδι σε ταξίδι τα εργοτάξια έχουν αλλάξει θέση, αλλά η διαδρομή συνολικά παραμένει μαρτύριο...ως πότε;)
β) Τα ταμπελάκια του προγράμματος LEADER σε μουσεία και κτίρια της Έδεσσας (γύρω από τους Καταρράκτες και στο Βαρόσι), τα οποία ήταν όλα κλειστά: μόλις τέλειωσαν τα κονδύλια που πήραμε από την κακιά ΕΟΚ, βάλαμε λουκέτο...
Μη σπεύσετε να πυροβολήσετε, προφανώς η σύγχρονη Ελλάς δεν είναι μόνον αυτό, αλλά είναι και αυτό δυστυχώς -και ίσως πιο πολύ απ' ο,τιδήποτε άλλο...
από τα πρόσωπα που κλήθηκαν να μιλήσουν στην εκδήλωση, φαίνεται πως έγινε κυρίως για λόγους τηλεοπτικής κατανάλωσης και εφήμερου "εντυπωσιασμού".
ΑπάντησηΔιαγραφήδε νομίζω πως έγινε για λόγους ουσίας, κάτι που φαίνεται από το ότι οι μισοί και ίσως παραπάνω καλεσμένοι είναι ηθοποιοί και τραγουδιστές..
από τους καλεσμένους ελάχιστους εκτιμώ. (φυσικά τον ΝΔ, τον Χωμενίδη, και λίγους άλλους)
τελοσπάντων..
Ο/Η Nikos Dimou είπε...
ΑπάντησηΔιαγραφήs_pablo said...
Η κυρία Μπακογιάννη ως εκπρόσωπος ποιας τέχνης μίλησε?
-----------------------------------
Μίλησε ως οικοδέσποινα - και μάλιστα ελάχιστα.
--------------------------------
Το αντιλαμβάνομαι αυτό, απλώς πιστεύω ότι οι οικοδεσπότες κάποιες φορές είναι καλύτερο να στέκονται στην άκρη
"Εγώ δεν καταλαβαίνω γιατί προσκλήθηκαν «35 κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων και των τεχνών» και όχι 35 κορυφαίες προσωπικότητες από τον χώρο των γραμμάτων των τεχνών και των επιστημών".
ΑπάντησηΔιαγραφήΦαντάζομαι Glob ότι θα γινόταν πολύ δύσκολη η επιλογή και ατελείωτος ο αριθμός των ομιλητών.
Αλλωστε "δουλειά" των ανθρώπων των γραμμάτων και των τεχνών, δλδ των διανοουμένων, είναι – μεταξύ άλλων - να διατυπώνουν τις σκέψεις τους για την κοινωνία και τον πολιτισμό.
Την ύπαρξη τραγουδιστών βέβαια, και κάποιων άλλων, ούτε 'γω την κατάλαβα... : )))
ΑπάντησηΔιαγραφή- Θα πετούσα όσους αμφιταλαντεύονται μεταξύ υποκρισίας και ενοχής.
ΑπάντησηΔιαγραφή- Θα πετούσα τους συναδέλφους και τους εργοδότες στους οποίους δίνεις το χέρι και μετά πρέπει να μετράς τα δάχτυλά σου.
- Πάνω απ΄όλα θα πετούσα τις παρεούλες και τις κλίκες που κάνουν κουμάντο παντού, ανακυκλώνοντας συνεχώς τα ίδια πρόσωπα και εκμηδενίζοντας τις αξίες και τις ιδέες.
- Θα πετούσα όλα τα αυθαίρετα. Ακόμη και του δήθεν φτωχού βιοπαλαιστή που χτίζει δάση για να βάλει ένα κεραμίδι πάνω από το κεφάλι του, λέει.
- Θα ήθελα μία Ελλάδα με ευκαιρίες, αξιοκρατία, λογική. Θα ήθελα να στέλνεις το βιογραφικό σου και να το διαβάζουν.
(Δεν λέω "θα κρατούσα", γιατί σήμερα αυτό είναι ασύλληπτο...)
- Τώρα, τί θα κρατούσα την παρέα και τη φιλία, όπου υπάρχει. Το φιλότιμο του ΄Ελληνα, όπου υπάρχει. Τα νησιά μας, τον ήλιο, τη θάλασσα, το χαμόγελό μας ...
Θα είχε ενδιαφέρον να μάθουμε ποιοι είναι αυτοί που οργάνωσαν το «συμπόσιο». Έτσι θα ξέρουμε ποιοι είναι οι πρώτοι που πρέπει να μας «αφήσουν»!
ΑπάντησηΔιαγραφή"... Έτσι θα ξέρουμε ποιοι είναι οι πρώτοι που πρέπει να μας «αφήσουν»!"
ΑπάντησηΔιαγραφήΔραστική λύση και στη ρίζα του κακού!!! : )
Είδα το βίντεο αποσπασμάτων από την εκδήλωση... το σκηνικό πανέμορφο, αλλά οι μπούρδες ατελείωτες... χαρά στην υπομονή σας να τις ακούσετε όλες ολόκληρες. Ένα από τα βασικά που θα ήθελα να αλλάξει, είναι να μην θεωρείται άνθρωπος των "γραμμάτων & τεχνών" αυτός/η που το "σπουδαίο" έργο του είναι ότι συμμετείχε σε αλαξωκÖλιές τηλεοπτικού σήριαλ.
ΑπάντησηΔιαγραφή"- Θα ήθελα μία Ελλάδα με ευκαιρίες, αξιοκρατία, λογική. Θα ήθελα να στέλνεις το βιογραφικό σου και να το διαβάζουν. "
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα τα πάλι τα κόμπλεξ κατωτερότητας, με όλο το συμπαθειο κύριε γράφοντα. Κανέναν δεν άκουσα να λέει "Θα ήθελα να ήμουν ΕΓΩ αυτός που διαβάζει τα βιογραφικά των άλλων".
Πώς να πάει μπροστά η χώρα όταν όλοι έχουν προγραμματιστεί να μην έχουν ατομικές φιλοδοξίες; (διότι όπως το έχω ξαναπεί, η φιλοδοξία στην Ελλάδα θεωρείται αλαζονεία... πάει ο Έλληνας και παίρνει Μάστερ από το Χάρβαρντ και μετά γυρνάει στην Ελλάδα και "στέλνει το βιογραφικό" του σε έναν κοιλαρά με πτυχίο 3ης δημοτικού να το διαβάσει...
Εγώ θέλω μια Ελλάδα στην οποία
α) οι νέοι εκπαιδεύονται από τα σχολεία να αποφύγουν την ιδιότητα του υπαλλήλου και να ενθαρρύνονται να γίνουν όλοι αφεντικά (όχι ότι θα γίνουν στο τέλος, αλλά τουλάχιστον αυτοί που έχουν το ταλέντο δεν θα ευνουχιστούν -- κι από υπαλλήλους, έχετε ολόκληρα τα Βαλκάνια γύρω σας να προσλάβετε).
β) απαγορεύονται τα διαμερίσματα και οι κολλεκτίβες και οι άλλες ομαδοποιήσεις του στυλ The Wall πινκ φλόιντ και ενθαρρύνονται οι Έλληνες από μικροί να έχουν το δικό τους σπίτι και οικόπεδο και να νιώθουν άνετα με τον εαυτό τους και με την αύξηση του πλούτου τους. Θέλω τους Έλληνες πλούσιους και ισχυρούς, να πηγαίνουν στη Σουηδία βόλτα και να λένε στο Σουηδό "Βησιγότθε, τράβα να μου πάρεις τσιγάρα".
Όταν βλέπω τ' Αμερικανάκια να παθαίνουν οσφυοκαμψία, δεν έχω κανένα πρόβλημα. Αλλά όταν βλέπω τα Ελληνόπουλα, ειδικά αυτούς με ταλέντο, να μην μπορούν να ξεφύγουν από μίζερες νοοτροπίες, πικραίνομαι και τσατίζομαι.
Θέλω μια Ελλάδα που να μου γράψει "Κρητικάκη, δεν έχω χρόνο να διαβάσω τις μαλακίες σου διότι είμαι πολύ busy και φέτος πρέπει να κάνω ένα εκατομμύριο ευρώ γιατί θ' αγοράσω 5-6 Γάλλους και Γερμανούς και άλλους Οστρογότθους να βοηθήσουν στο σπίτι".
Θέλω τους Έλληνες να λένε "ήρθα στην Αμερική να πηδήξω τη γυναίκα του προέδρου τους, όπως έκανε κι ο Ωνάσσης".
Άκου "βιογραφικά" και στη σειρά όλοι με τα "παπίρεν" στο χέρι... δεν είμαστε καλά... πώς καταντήσαμε έτσι...
Πήγα σήμερα να πληρώσω τον εξοφλητικό λογαριασμό του ΟΤΕ(άλλαξα πάροχο) στο τοπικό Οteshop.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτα ταμεία έχει δύο ουρές. "Εξόφληση λογαριασμών" και "Αντίγραφα λογαριασμών"(ή κάπως έτσι).
Λίγο πιο μπροστά μου, στην ουρά, στέκεται ένας τριαντάρης. Οταν φτάνει η σειρά του ευγενικότατα ο υπάλληλος του λέει πως πρέπει να πάει, για την ακρίβεια έπρεπε να είχε πάει, στο διπλανό ταμείο.
Μην τα πολυλογώ, με το που κατάλαβε τι μαλακία έκανε, άρχισε να φωνάζει, να ωρύεται και να τα ρίχνει όλα στην κοπέλα που, υποτίθεται πως τον έστειλε στο λάθος ταμείο! Πως κατέληξε; Στα γνωστά "Δώσε μου το όνομά σου", "Ξέρεις ποιός είμαι εγώ", "Πάει η δουλειά σου, την έχασες" και τις λοιπές μαλακίες των αθάνατων Ελ!
Περιττό να πω πως οι άνθρωποι είναι γρήγοροι, αποτελεσματικοί και εξυπηρετικότατοι, κάτι που έφερε και άπαντες τους πελάτες στο πλευρό τους.
Το αστείο της υπόθεσης είναι πως σε κανένα σημείο δεν του πέρασε από το μυαλό να σηκωθεί και να φύγει. Πήγε στη σωστή ουρά και έκραζε μέχρι την ώρα που έφυγε. Πάνω σε ένα "Ξέρεις ποιος είμαι εγώ;" δεν κρατήθηκα και του πέταξα ένα "Στοά Αχαρνών;"!
Ειδικά κάτι τέτοιους καραγκιόζηδες δεν θα τους άλλαζα με τίποτα, σου φτιάχνουν το κέφι! Είναι τόση η έπαρση και η αλαζονεία τους που καταλήγουν να αυτοσατιρίζονται!