Έπρεπε να έχει πεθάνει εδώ και πολλά χρόνια. Αδέσποτη γάτα της περιοχής, από μικρή έπασχε από θανατηφόρο συνάχι. Αφού ο κτηνίατρος δεν ήθελε να την στειρώσει: «δεν θα προλάβει να γεννήσει!». Από τότε πέρασαν οκτώ χρόνια.
Βρόμικη, ατημέλητη και πάντα πεινασμένη, επιβιώνει. Τρώει τρεις μεγάλες κονσέρβες την ημέρα και παραμένει πετσί και κόκαλο.
Το όνειρό της: να μπει στο σπίτι. Μόλις βρει ευκαιρία, τρυπώνει μέσα και κρύβεται στο υπόγειο. Αλλά βέβαια δεν μπορεί να μείνει. Παρόλο που οι ένδον είναι μπολιασμένες – πάντα υπάρχει κίνδυνος. Της αγόρασα λοιπόν ένα μεγάλο σκυλόσπιτο για να κατοικεί. Τον χειμώνα, όταν κάνει κρύο μαζεύονται εκεί και άλλες αδέσποτες και κοιμούνται αγκαλιά.
Κάθε πρωί – μα κάθε πρωί – επί οκτώ χρόνια όταν ανοίγω το παράθυρο, είναι εκεί. Έχω ήδη έτοιμο το πρωινό της (Αγγλοσαξονικού τύπου) διότι δεν μπορεί να περιμένει ούτε λεπτό.
Μουντζουρίδι. Εδώ με την φίλη της την χελώνα - έχουμε τρεις στο γρασίδι του Ψυχικού. Όταν την πρωτοείδαμε, μικρό γατάκι, το πρόσωπό της ήταν σκέτη μουντζούρα. Με τα χρόνια κάπως καθάρισε. Θα μπορούσε να είναι και όμορφη γάτα – κατά καιρούς εμφανίζει κάτι μαγνητικά πρασινόχρυσα μάτια.
Έχω πολλές ιστορίες γάτων, που πάντα μου θυμίζουν τις τύχες ανθρώπων…
Με τον καιρό θα σας πω για τον Da Good και τον Evo που είναι μόνος...
Υπέροχο το Μουντζουρίδι!
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλω πολύ ν' ακούσω γι' αυτόν τον Έvo που είναι μόνος...
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλή σας ημέρα και καλή εβδομάδα.
Τρίτη φωτογραφία:
ΑπάντησηΔιαγραφήΆριστα!!!
Τύχες ανθρώπων σε παραλληλισμό με τις γάτες...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτις γάτες σας φαίνεται ότι το περιβάλλον και το γενετικό τους υλικό καθορίσαν την τύχη τους.
Στον άνθρωπο άραγε συμβαίνει το ίδιο;
Πόσο ελεύθεροι είμαστε να καθορίσουμε την τύχη μας άραγε;
Ρητορικά τα ερωτήματα φοβάμαι...
Γάτα σε σκυλόσπιτο, μου άρεσε πολύ η φωτογραφία!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
doctor
κάτι τέτοιες συμπτώσεις με ανατριχιάζουν. Spooky!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον είναι από τις λεπτές/λεπτούς που τρώνε τα πάντα και δεν βάζουν γραμμάριο πάνω τους!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑφού επέζησε ως τώρα,μια χαρά θα τα πάει και μετά.
Ωραία η φωτογραφία που κάθεται μαζί με τη φίλη της,χελώνα.
Κανένας ρατσισμός.Μπορεί και να μιλάνε μεταξύ τους,σε κάποια αραμαϊκή ή κάτι άλλο.
Η επιζήσασα του κρύου και της ζέστης,η μόνη που το μόνο που ήθελε είναι να τρυπώσει σε ένα υπόγειο και μια αγκαλιά.
Τη συμπαθώ πολύ.Καλή γατούλα.Και τη λυπάμαι που κοιμάται στο σκυλόσπιτο.Αλλά και πάλι,πάλι καλά.Εκείνης,μπορεί να της αρκεί.
To Μουντζουρίδι, με την επιθυμία του ν'αποκτήσει σπίτι, μου θυμίζει την δεύτερη γάτα μου (δεν ζει πια).
ΑπάντησηΔιαγραφήΜας διεκδίκησε -κυριολεκτικά στο πεζοδρόμιο- με νάζια και παιχνίδια. Πηγαίναμε επίσκεψη στους γονείς μου, ωστόσο δεν αντισταθήκαμε στη γοητεία της. Την πήραμε αγκαλιά, μπήκε αξιοπρεπέστατα σε ταξί για την επίσκεψη, περίμενε ήσυχα ώσπου να πάμε σπίτι, το βράδι κούρνιασε δίπλα μου με ύφος απόλυτης ευτυχίας.
Αρχικά αδύνατη κι ασθενική, με την καλή ζωή γρήγορα διαμόρφωσε βελούδινο τιγρέ τρίχωμα, που ταίριαζε πολύ ωραία με τα πράσινα μάτια της (οι συμμαθητές της κόρης μου την έλεγαν "η πράσινη γάτα").
Σβέλτη, πανέξυπνη, με χάρη χορεύτριας, ανεξάρτητη όσο και τρυφερή. Ακόμη και με ορθάνοιχτη την εξώπορτα δεν ήθελε να βγει έξω από το σπίτι.
Αρρώστησε πρόπερσι από καρκίνο, εγχειρίστηκε, πήρε φάρμακα (με απίστευτη "πειθαρχία" κι εμπιστοσύνη), έμεινε -περιέργως- ευδιάθετη και χαριτωμένη ως το τέλος, που ήρθε αθόρυβα.
Το όνομα αυτής Άννα, επειδή μου άρεσε το όνομα κι επειδή της ταίριαζε (μικρό, κομψό, ευγενικό).
Καλημέρα! Τρεις γάτες που ζουν και κοιμούνται στο στέγαστρο του σπιτιού μου έχουν από αυτό το συνάχι:έχουν καταρροή όλη μέρα και φταρνίζονται συχνά.Oρεξη έχουν όμω.Την μια από αυτές την πήγα στον κτηνίατρο αλλά η θεραπεία δεν απέδωσε.Αλλά μια στιγμή, το συνάχι αυτό μεταδίδεται από γάτα σε γάτα? Αν είναι έτσι, οι γάτες κόλλησαν η μια με την άλλη και κακώς δεν μου το είπε ο γιατρός.
ΑπάντησηΔιαγραφήΘέλουμε κι άλλες ιστορίες με γάτες.
@Antonios Liolios
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτον άνθρωπο άραγε συμβαίνει το ίδιο; ...........................
NAI
Η ιστορία μου περιλαμβάνει 3 γάτες.
ΑπάντησηΔιαγραφήΤον συλβέστρο (μαύρος με ασπρες πιτσίλες αρχοντικός), τον μπιτσικόκο (θηλυκό) κλασσική γρί μαύρη tiger και η Νεφελη (ιδια με τον συλβέστρο-κόρη του). Μας κράταγαν συντροφιά στις μεταμεσονύχτιες ώρες που η δουλειά ήταν ατελείωτη και μοιραζόμασταν μέχρι και τα σάντουιτς. Όταν γεννήθηκε η νεφαλη η μαμα της πέθανε σε αυτοκινηστικό. Ο συλβ. ανελαβε την φροντίδα και των 3 μικρων που είχαν ζήσει. Μέχρι που τα θήλαζε σε μια μίμηση τέλεια. Ο μπιτσικόκος (όποτε δεν τον βλέπαμε)έπινε ζουμι απο Tank με extremely καρκινογόνες ουσίες. Έζησε 14 χρόνια. (και με μια σφαίρα απο αεροβόλο καρφωμένη στο κεφάλι). Δεν μπορώ να θυμηθώ πιό καλή παρέα τις ατελείωτες αυτές νύχτες. (έχω και μια φυσική ανθρωποφοβία) ¨οποτε πηγαίνω σε εκείνο τον τόπο επισκέπτομαι την αποικία που πραγματικά έχει μεγαλώσει. Ειναι κυρίως προιον της αιμομικτικής σχέσης του συλβ με την κόρη του νεφ. (Ο μπιτσικόκος αποδείχτηκε στείρα).
ND SAID.....Έχω πολλές ιστορίες γάτων, που πάντα μου θυμίζουν τις τύχες ανθρώπων…
ΑπάντησηΔιαγραφήΓια αυτο και το βιβλιο των γατων ειναι απο τα πολυ αγαπημενα μου.....Δεν ειναι απλα καποια ζωα που περιγραφεται εκει.....ειναι καποια κοινη μοιρα που μας δενει ολες τις υπαρξεις....Δεν ειναι λιγες οι φορες που εχω ταυτιστει με τον << ματια >> , τον << μουψη >> , << το απλωμενο χερι >>
@Αντωνη
Ελευθερια επιλογης??
Αυτο και αν ειναι ερωτημα....
Το εχω τσουβαλιασει εδω και καιρο μαζι με ολα τα αναπαντητα...
σκυλίσια ζωή το μουτζουρίδι!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήτι ειναι αυτο που μας κανει να προβαλουμε τον κοσμο μας πανω στα ζωα? Ποια αναγκη μας οδηγει να σκεφτομαστε ανθρωπινα τις ζωες τους?
ΑπάντησηΔιαγραφή΄Εχω αρκετές μέρες να σας διαβάσω. Η προετοιμασία του ταξιδιού για Dubai (πετάω αύριο) με αποσυντόνισαν. ΄Οπου χθες σας είδα στον ύπνο μου ΝΔ! ΄Ετσι σήμερα μπήκα σε internet cafe και είμαι μαζί σας, εδώ!!!!!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτόν τον χειμώνα έχασα αρκετές γάτες. ΄Εμειναν 2 μάνες και η μία έφερε τα γατάκια της μια βόλτα από το σπίτι. Λυπήθηκα πολύ για τα άλλα μου γατιά που δεν θα ξαναδώ.
Ο Μουντζουρίδης είναι survivor και μπράβο του. Διεκδικεί με πείσμα. Μακάρι και τα δικά μου να τα κατάφερναν. Οι δύο μάνες που έχουν επιβιώσει χαρακτηρίζονται η μία από αγριάδα και η άλλη αρκετά μεγάλη σε ηλικία έχει εμπειρία. Αυτά τα δύο στοιχεία πιστεύω τις βοήθησαν αντίστοιχα.
gravoura καλό ταξίδι! Θέλουμε ρεπορτάζ από το Dubai - από ότι ξέρω είναι όλα δικτυωμένα εκεί.
ΑπάντησηΔιαγραφή_________________________
tolisM said...
τι ειναι αυτο που μας κανει να προβαλουμε τον κοσμο μας πανω στα ζωα? Ποια αναγκη μας οδηγει να σκεφτομαστε ανθρωπινα τις ζωες τους?
--------------------
Εγώ τα ζώα τα νιώθω σαν συντρόφους μου - πολλές φορές πιο κοντά μου από ανθρώπους. Έτσι δεν καταλαβαίνω την ερώτηση - σκέπτομαι τις ζωές τους όπως σκέπτομαι τις δικές μας.
Νίκο Δήμου το ρεπορτάζ το σκέφτηκα, αλλά δεν ήξερα κατά πόσο θα ενδιέφερε όλους σας. Τώρα που ανάψατε το πράσινο φως, να είστε σίγουρος πως θα ανταποκριθώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΕυχαριστώ για τις ευχές, ελπίζω η αυριανή απεργία στο αεροδρόμιο, που μόλις έμαθα, να μην μας αναστατώσει πάαααααααααρα πολύ την απογευματινή πτήση. Πάντως η θερμοκρασία εκεί είναι γύρω στους 40C. Για 9 μέρες θα είμαι πολύυυυ...θερμή!!! Ελπίζω και το ρεπορτάζ.
Το Μουτζουρίδι πρέπει να είναι ημίαιμο σπάνιας στην Ελλάδα ράτσας. Υπάρχουν ράτσες που φαινομενικά είναι πολύ αδύνατες αλλά είναι το φυσιολογικό τους. Η εν Π. Ψυχικώ ενδιαίτησή της ενισχύει την εκδοχή να είναι καρπός παρανόμου έρωτα, σπάνιας ράτσας, γάτας της περιοχής.
ΑπάντησηΔιαγραφή---------
Πριν από περίπου 9 χρόνια, ευρήκα ένα ταλαιπωρημένο γατάκι στον δρόμο. Μου φάνηκε ετοιμοθάνατο και το πήγα στο σπίτι μου να του δώσω φαγητό. Πρώτη φορά έβλεπα γατί να μην μπορεί να σταθεί στα πόδια του. Ακολούθησε επισκεψη σε κτηνίατρο, ο οποίος βρήκε μυκητίαση, δύο μεγάλες πληγές, μάλλον από δόντια σκύλλου και αρχή αφυδάτωσης. Τον άφησα μια εβδομάδα στον κτηνίατρο και τον πήρα θεραπευμένο. Τώρα είναι ένας πανέμορφος γάτος 9 κιλών ημίαιμος Αγκύρας.
Το πήρα σπίτι μόνο για να το ταϊσω... αλλά με ενέκρινε, με εξημέρωσε και αποφάσισε να μείνει!
Οταν γύριζα κουρασμένος από την δουλειά τα βράδυα, με έπαιρνε ο ύπνος στον καναπέ, και κοιμόταν και ο γάτος, ο ένας πάνω στον άλλο, πότε εγώ από πάνω πότε αυτός!
To όνομά του Baron von Zeus... Για συντομία... "Δίας"
--------------
Athanasia: "Το όνομα αυτής Άννα, επειδή μου άρεσε το όνομα κι επειδή της ταίριαζε"
Την γιορτάζατε της Αγίας Αννης; :-)
Κάποιοι φίλοι μου είχαν ένα σκύλλο, που τον έλεγαν Κοσμά!
Αν δεν τους ευχόμουνα Χρόνια Πολλά, την ημέρα της γιορτής Κοσμά και Δαμιανού, παρεπονούντο!:-)
Γιατί μου θυμίζει πολύ η ιστορία της κάποιους (πολιτικούς ή οικονομικούς) πρόσφυγες; Με την διαφορά οτι εκείνοι δεν βρίσκουν ποτε αντιστοιχους Ανθρώπους. Οταν είχα μπεί στην Κτηνιατρική, στην αμείλικτη καυστικότητα των φοιτητών της Ιατρικής απαντούσα "καλυτερα να μεταχειρίζεσαι τα ζώα σαν ανθρωπους, παρά τους ανθρώπους σαν ζώα" Μετά, έγινα γιατρος
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι είδους συνάχι είναι αυτό που δεν εγκαταλείπει τις γάτες ποτέ; (ευτυχώς που δεν υπάρχει ανάλογο στον άνθρωπο - εδώ δεν το αντέχουμε για 5 μέρες...)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως ό,τι και να γραφεί είναι λίγο γι' αυτούς που η τύχη τους προσδιορίζεται, από μικρή ηλικία, από παράγοντες μη ελεγχόμενους από τους ίδιους και από καταστάσεις μη αντιστρέψιμες.
@Dion M.,
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι μικρές θεωρούσαν αυτονόητο ότι η γάτα έπρεπε να έχει μια δική της γιορτή (όπως "όλοι").
Τα γενέθλιά της δεν τα ξέραμε (γάτα του δρόμου ήταν). Επομένως, υπήρχε ειδική κονσέρβα gourmet ανήμερα της Aγίας Άννης. Τότε "γιόρταζε η γάτα μας" - η σχετική δήλωση από την -τότε μικρή- μεγάλη κόρη μου είχε αντιμετωπιστεί ως ασέβεια από θρήσκο συγγενή (είχε μεγάλο γούστο, αλλά τα παιδιά δεν λογοκρίνουν τις δηλώσεις τους).
Ποιος τη χέζει την έκθεση αυτοκινήτου! Gravoura παίζεις άλλο επίπεδο! Στο Dubai τις Ferrari τις έχουν για τα τσιγάρα... Ζηλεύω(όχι τη θερμοκρασία)!
ΑπάντησηΔιαγραφήΦωτορεπορτάζ επειγόντως!
-
Αντώνη μη φοβάσαι, και δεν είναι ρητορικά... ;)
-
Σχετικά με τις γάτες πρέπει να ομολογήσω, αν και προσωπικά προτιμώ τους σκύλους, πως τα αιλουροειδή είναι εκείνα που διαθέτουν style και attitude! Οι σκύλοι είναι πιο "αμερικανάκια"!
Το μόνο κακό με τις γάτες είναι το μέγεθος. Αλλιώς αγκαλιάζεις ένα Retriever ή έναν γερμανικό ποιμενικό, αλλιώς μια γάτα τριών κιλών!
Από την άλλη, που να τον βάλεις τον πάνθηρα(όμορφη λέξη!) στο τριάρι;!
Και σε έναν Ιαγουάρο βέβαια δεν θα έλεγα όχι! Ας ήταν και γέρος!
:)))
Ὀταν μικρἠ πἠγαινα δημοτικὀ σχολεἰο με τα πὀδια, γὐριζα σπἰτι με γατοακολουθἰα (προς απελπισἰα της μἀνας μου, αν κι᾽ εκεἰνη τις αγαπἀ). Σαν τον αυλητἠ του Hamelin χωρἰς φλογἐρα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι γἀτες προβἀλλουν ἐνα ακαταμἀχητο μεἰγμα ανεξαρτησἰας, φιληδονισμοὐ και στοργἠς. Ὀταν σου δἰνουν την αγἀπη τους, αισθἀνεσαι ὀτι ἐχεις κερδἰσει κἀτι σπἀνιο κι᾽ ακριβὀ.
No,not again...
ΑπάντησηΔιαγραφήharrygreco said...
ΑπάντησηΔιαγραφήNo,not again...
-----------------------------
again, and again and again...
Μήνες είχα να μιλήσω για γάτες Χαρυ - κι ας μου δίνουν περισσότερα από τους ανθρώπους...
Από την Φ. E. με email
ΑπάντησηΔιαγραφήΛατρεύω τις γάτες, από μικρό κοριτσάκι τις λάτρευα. Η πρώτη γάτα που ερωτεύτηκα ήταν μια τρίχρωμη ταρταρούγα (όπως το μουντζουρίδι).Κάπου είχα διαβάσει ότι λόγω χρωμοσωμικής ιδιομορφίας, αυτός ο χρωματισμός εμφανίζεται μόνο σε θηλυκές γάτες. Όσες γάτες κι αν απέκτησα στη ζωή μου μέχρι τώρα, πάντα επεδίωκα να είναι ταρταρούγα σαν την πρωτη γάτα που ερωτεύτηκα κι αν τύχει και δω κάποια ταρταρούγα τυχαία σε κάποια γειτονιά, οπωσδήποτε θα μείνω να τη χαζέψω, να τη θαυμάσω, να παίξω αν με θέλει, να θυμηθώ την πρώτη αγαπημένη μου γάτα. Γιατί αυτό είναι που λατρεύω στις γάτες: όταν και αν θέλουν έρχονται σε σένα, διαφορετικά θα τις κυνηγάς εσύ για ένα χάδι.
Με τα χρόνια, έμαθα να κρίνω ακόμα και την ευμάρεια ενός τόπου από το πόσο καλοζωισμένες ή όχι είναι οι γάτες του, κυρίως οι αδέσποτες. Για παράδειγμα, στη γειτονιά που μένω τώρα στο Χολαργό είναι όλες τετράπαχες και χνουδωτές. Στην παλιά μου γειτονιά, στον Κορυδαλλό, ήταν λιγάκι πιο ταλαιπωρημένες και πεινασμένες και βέβαια δεν ήταν τόσες αριθμητικά.Λένε ή μάλλον διάβασα σε ένα άρθρο περί οικοδύναμης, ότι οι γάτες επιλέγουν για αγαπημένη θέση μέσα στο σπίτι, το σημείο που εχει την πιο αρνητική ενέργεια για τον άνθρωπο. Έτσι, βάσει αυτού, μπορούμε να αποφεύγουμε τα αρνητικά σημεία για εμάς χάρη στις γάτες! Τι να πω, αν αυτό ίσχυε, τότε το πιο αρνητικό σημείο μέσα στο σπίτι ήταν πάντα το κρεβάτι μου, αφού όλες οι γάτες μου εκεί χουχούλιαζαν.
Ή μήπως εγώ ήμουν πάντα το αρνητικό "σημείο" τελικά;
Από την εμπειρία μου με τις δικές μου γάτες (και τις γάτες φίλων), οι γάτες έχουν πάρα πολύ καλό ένστικτο γι' αυτό που μερικοί ονομάζουν "θετική ενέργεια".
ΑπάντησηΔιαγραφήΑν κάποιος δεν τις συμπαθεί ή, αντίθετα, αν είναι πολύ πιεστικός στις εκδηλώσεις συμπάθειας, οι γάτες κρύβονται ώσπου να φύγει (μερικές γίνονται και επιθετικές, με γρατσουνίσματα και "χουτ").
Αν πάλι κάποιος χαίρεται με την παρουσία τους χωρίς να τις πιέζει, γουργουρίζουν δίπλα του ευτυχισμένες.
Πολύ συμπαθής η γατούλα. Και ωραία παρέα με τη χελώνα. Ελπίζω μόνο να μην την πατήσει κανένα από τα αυτοκίνητα του προηγούμενου post. :-)
ΑπάντησηΔιαγραφήΠάντως, μια καλοζωισμένη γάτα, περνά πολύ καλύτερα από τον πιο ευτυχισμένο άνθρωπο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό είναι κάτι που πάντα με ενοχλούσε με τα ζώα: τους δίνεις λίγο νερό και λίγο φαΐ, άντε και κανένα χάδι και είναι τρισευτυχισμένα.
Κι εσύ, αν δεν είσαι αρκετά τυχερός, κάθεσαι και πήζεις με 1002 διαφορετικά προβλήματα καθημερινά, την ίδια στιγμή που αυτά απολαμβάνουν κάποιον υπνάκο...
Ίσως αυτός είναι ο κυριότερος λόγος που δεν τα πάω καλά με τα (κατοικίδια)ζώα -τα συμπαθώ όλα(ή σχεδόν), αλλά όχι τόσο ώστε να έχω ένα μέσα στα πόδια μου, να μου δείχνει μέσα από την απλότητα της δικής του ύπαρξης, πόσο πιο ευτυχισμένο είναι από εμένα.
Αντέχω πολλά -αλλά όχι μια τέτοια σύγκριση. Ο ΝΔ βέβαια είναι ίσος μεταξύ ίσων, όταν πρόκειται για γάτες -κι όχι μόνο.
@athanasia:
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλος το λέει χουτ άλλος φου, άλλλος φχχχχχχ, άλλος χχχχρτ.
Η κάθε μια γάτα φαίνεται πως βγάζει διαφορετικούς ήχους ή εμείς τους εκλαμβάνουμε έτσι.
Από τις δικές μου,η μια όταν είναι νευριασμένη κάνει σα να φτύνει,η άλλη σα να τη γαργαλάει κάτι στον φάρυγγα!
Καλησπέρα σε όλους.
gerasimos
ΑπάντησηΔιαγραφήΠολύ συμπαθής η γατούλα. Και ωραία παρέα με τη χελώνα. Ελπίζω μόνο να μην την πατήσει κανένα από τα αυτοκίνητα του προηγούμενου post. :-)
--------------------
Το αυτοκινητο απο μονο του δεν μπορει να την πατησει...μπορει καποιος απροσεκτος η ασυνηδητος οδηγος να την πατησει με το αυτοκινητο του :-))))
Καλησπέρα,
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο αγαπημένο μου θέμα 'οι γάτες' και οι γάτοι βέβαια. Και εγώ παρομοιάζω τα ζώα με τους ανθρώπους. Στενοχωριέμαι για αυτά που δεν θα τα υιοθετήσει ποτέ κανείς. Εγώ και στα αδεσποτίνια που ταίζω έχω δώσει στο καθένα όνομα. Δεν μπορεί να περάσουν από αυτή τη γη και να φύγουν χωρίς να έχουν όνομα.
Τον τελευταίο καιρό έχω ένα μικρό πρόβλημα. Μια γάτα έκανε 5 ολόιδια γατάκια είναι λευκά με πορτοκαλί μπαλώματα. Δεν μπορώ όμως να τα ξεχωρίσω και τα έχω βγάλει όλα 'πατσάκια'.
Αυτό τον καιρό όλα φτερνίζονταν και ένα το καυμενούλη δεν μπορούσε καν να φάει. Πονούσε ο λαιμός του. Γιαυτό τους έχω όλους τώρα με αντιβίωση. Ευτυχώς νομίζω την γλύτωσε και αυτός που δεν μπορούσε να φάει.
κ.Δήμου τι καλά που βάζετε και κάποιες φορές τέτοια θέματα. Αισθάνομαι τόσο ωραία που μπορώ να μοιράζομαι τα ζωοφιλικά μου αισθήματα και που ξέρω οτι υπάρχουν άνθρωποι που καταλαβαίνουν. Είναι βάλσαμο στην καρδιά.
Και βεβαίως έχουμε και τον μοναχογατούλη μας τον Ζιζού που είναι ο μόνος που μένει μέσα στο σπίτι και είναι το αβατάρ μου. Δεν είναι πανέμορφος;
@Gitsaki,
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι γάτες και οι άνθρωποι συχνά διαφορετικούς ήχους, το ζητούμενο είναι ν' ακούμε σωστά τί μας λένε...
:-)
Θαυμάσιο το Μουντζουρίδι! Να είναι καλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιρό είχα να ευχαριστηθώ έτσι ποστ σας. Και με την ευκαιρία ηθελα να σας πω πως το Βιβλίο σας των Γάτων υπήρξε και είναι από τα πλέον συγκινητικά και γεμάτα ευαισθησία βιβλία για μένα.
Troll ευχαριστώ για τη διευκρίνηση, νομίζω το γνωρίζουν οι πάντες αυτό. Αλλά επίτρεψέ μου να επιλέγω ΕΓΩ τη διατύπωση των σχολίων μου. (Την ίδια ελευθερία χαίρομαι να βλέπω και στους άλλους, γι' αυτό και αποφεύγω όσο μπορώ να σχολιάζω σχόλια.) Ευχαριστώ εκ των προτέρων. :-)))
ΑπάντησηΔιαγραφήπολυ χαιρομαι για την αναστολη της αναστολης!
ΑπάντησηΔιαγραφήτην καλησπερα μου!
Univers said...
ΑπάντησηΔιαγραφή"Τι είδους συνάχι είναι αυτό που δεν εγκαταλείπει τις γάτες ποτέ;"
Αποτι μου είπε ο γιατρός το συνάχι αυτό προέρχεται από υγρό που είναι στους πνεύμονες,από παλιά κρυώματα που έμειναν αθεράπευτα.Στην ακτινογραφία θώρακος διακρίνεται μια άσπρη σκιά .
Κάτι σαν αυτό που λέμε βρογχικά.
Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΖώ και μεγαλώνω με γάτες απο μικρό παιδί.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε τα θαυμάσια αυτά ζώα, απολαμβάνω πάνω απ΄όλα την διαδραστική επικοινωνία που -όταν εξελιχθεί στη βάση μιας πολύχρονης σχέσης εμπιστοσύνης-, αποκτά ιδιαίτερα, αμοιβαία προσωπικά χαρακτηριστικά.
Είναι μοναδική σχέση, ιδιαίτερης ποιότητας και ανταποδοτική.
Με λυπεί που στην Ελλάδα υπάρχει ακόμη σε πολλούς συμπολίτες μας προκατάληψη και φοβικά σύνδρομα σε σχέση με τη παρουσία γάτας σε διαμέρισμα και ιδιαίτερα σε οικογένειες.
Αυτό το,
"καλά και θα κοιμάται η γάτα με το παιδί";
κάθε φορά που το ακούω με κάνει να σκέφτομαι πως μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια άνθρωποι στις ΗΠΑ και την ανεπτυγμένη Ευρώπη, είναι παντελώς απολίτιστοι με τη σχέση που έχουν με τα ζώα συντροφιάς.
Κι αυτοί οι γιατροί και επιστήμονες που χρησιμοποιούν γάτες αντί για ηρεμηστικά χάπια σε προγράμματα καταπολέμησης της κατάθλίψης στα καλύτερα νοσοκομεία της Ευρώπης μάλλον κομπογιανίτες θα 'ναι...
Εδώ και καιρό το σκέφτομαι να το γράψω:
ΑπάντησηΔιαγραφήΜισούσα τις γάτες. Τις απεχθανόμουν επειδή ήταν ζώα που ανακατεύονταν στα πόδια μου, και εμφανίζονταν σε άσχετες στιγμές, τρομάζοντάς με. Η μάνα μου ενίσχυσε το φόβο μου λέγοντας συνέχεια την ιστορία με την συμμαθήτριά της που είχε γάτα και πέθανε στην εγκυμοσύνη της (η κοπέλα, προφανώς από παράσιτο).
Όταν στα 19 μου με έπιασε ο έρως και με φιλοξένησε η νεαρά, με το που μπήκα στο σπίτι της αντίκρυσα τη γάτα της, μια μικρή του Σιάμ, με άσπρο και γκρίζο τρίχωμα, και βρέθηκα μπροστά στους φόβους μου. Τη λύση την έδωσε αυτή, που χώθηκε ανάμεσα στα πόδια μου, και ξάπλωσε δίπλα μου - και η αφεντικίνα της ξαφνικά εκτοπίστηκε.
Ακόμα και τώρα, στην περιστασιακή επικοινωνία μας, πρώτα ρωτάω για τη γάτα και κατόπιν τα υπόλοιπα.
Έτσι αγάπησα τις γάτες, και σταμάτησα να αγαπάω τόσο εύκολα τους ανθρώπους.
Οι γάτες τρελαίνουν, ειδικά όταν μικρά παιδιά έρθουν σε εκτεταμένη επαφή μαζί τους και καλώς δεν επιτρέπεται στα μικρά παιδιά να κοιμούνται με γάτες. Έχουν άκρως επικίνδυνες μολυσματικές ασθένειες. Για αρχή http://www.cdc.gov/ncidod/EID/vol9no11/03-0143.htm
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://en.wikipedia.org/wiki/Toxoplasmosis
Συμβουλή της ημέρας: μακριά από γάτες. Όσο πιο πολύ, τόσο καλύτερα. Αυτά για τους άλλους. Οι ορθολογιστές είναι τρελαμένοι από μόνοι τους. Ίσως να φταίνε και οι γάτες, αυτό ακόμα ερευνάται.
Υπέροχο ποστ. Από εκείνα που ευφραίνουν.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι μόνο για τα κείμενα που εμπνέουν, οι γάτες αξίζουν ευγνωμοσύνη.
Antonios said
ΑπάντησηΔιαγραφήΈτσι αγάπησα τις γάτες, και σταμάτησα να αγαπάω τόσο εύκολα τους ανθρώπους.
Antonie
κάπου βαθιά μέσα μας όλοι κρύβουμε μια γάτα. Όπως και κάθε άλλο ζώο
Heyyyyy!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓέλασα με τον τίτλο, και παρ'όλο το φόβο να τις αρπάξω με το σκουπόξυλο από τον οικοδεσπότη, να τολμήσω να πω το γιατί...
Κάποια στιγμή στο δημοτικό κάναμε έναν τρελλό διαγωνισμό ποιός θα έχει τα πιο πολλά "γομίδια" (δλδ εκείνα τα μακρουλά κομματάκια στα οποία αποσυντίθεται η γόμα όταν σβήνει στο χαρτί και τα σκουπίζουμε με το χέρι σαν σκουπάκι γιατί "λερώνουν"), που τα βάζαμε σε βάζα... Τα "γομίδια" που γίνονταν "σβησίδια" μόλις έρχονταν σε επαφή με... "μουτζουρίδια"!!!
Και για πολύν καιρό ό,τι λέγαμε έπαιρνε την κατάληξη -ίδια (χμ, τα γ*μίδια ως βρισιά δεν τα ξέραμε ακόμα, αλλά ξέραμε τα "ξεκουμπίδια", τα "τσακίδια" κτλ)
Πάντως το όνομα είναι απίστευτα ταιριαστό, και μου φαίνεται ιδιαιτέρως τρυφερό... η μουρίτσα της γατούλας αυτής δε είναι υπέροχη, σαν παιδική ζωγραφιά...
Και βλέπω φιλοξενία 5 αστέρων (στο σόι του) ο Γάτος!!! Εμ, γι'αυτό σου μαζέυονται από παντού, word of mouth (or should I say... whiskers?)
Οι γάτες πάντως μου αρέσουν πολύ όταν χουρχουρίζουν, δεν ξέρω αν το κάνει κάποιο άλλο ζώο αυτό, είναι πολύ άμεσο και σε ζεσταίνει μέσα-έξω...
Να πω πάντως μια φορά που φρικάρισα με "αφεντικίνα" γάτας, μια φίλη μου, που μετά από φιλοξενία δυο βδομάδων, της κατέβασα το γατί της να το πάρει πίσω, αλλά εκείνο ήταν γατζωμένο πάνω μου και μάλλον της έκανε μούτρα (χαρά εγώ που με ήθελε το γατί!) οπότε εκείνη του έπιασε το μουσούδι (γάτος ολόκληρος, άλλο αν εγώ τον έλεγα σκέτα "Γατί") και του το φίλησε - δλδ μύτη/στόμα του, πολύ.
Ε, εκεί κάπου, κάπως, παραδόθηκε ο γάτος, τον έπιασε λοιπόν αγκαλιά και τον έβαλε στο αυτοκίνητο, που την περίμενε ο γκόμενος.... έκλεισε γρήγορα πορτοπαράθυρα να φύγουν πριν κάνει κάνα τρελλό το ζωντανό, και γυρνάει η φιλενάδα μου και του χώνει δυό γαλλικά φιλιά του φίλου της....
Ικ!
Αλλά φαντάζομαι ο τυπάς, μετά από 15 μέρες που θα είδε τον Χριστό φαντάρο και το Αγ.Πνεύμα πιτσουνόπιτα με την πολύ σεξ-ευφάνταστη φίλη μου, ε, θα παρέβλεπε κάτι τόσο μικρό... (ίσως να σκεφτόταν κι αυτό που λένε, ότι το στόμα της γάτας είναι αυτοκαθαριζόμενο, ενώ το πουλί μας πχ. όχι - και δεν ενοοώ το καναρίνι!)
Και τώρα που το θυμήθηκα, γυρνάει η γιαγιά και ρωτάει το εγγονάκι της, "παιδί μου τάισες το καναρίνι?" "Ναι γιαγιάκα, το τάισα στη γάτα!"
:)))))
Αντε καληνύχτα σε όλη τη γατοπαρέα!
Και κάτι ακόμη για τα πεντιγκρί και τις γενιές των γατών:
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπό την αγαπημένη κεραμιδόγατα της θείας μου, γκρι γυαλιστερό με "μενταγιόν" και πατουσάκια λευκά (και τελικά αγαπημένη γάτα όλου του σογιού μας), βγήκε ανάμεσα στα δεκάδες αδέρφια με όλα τα χρώματα του ουράνιου τόξου, μετά από τόσα χρόνια, άλλη μία ίδια (Ντόλλυ το πρόβατο, κλωνοποίηση!) γκρι με μενταγιόν και πατουσάκια... περιττό να σας πω ΤΙ φιλέτο τρώει και τι χάδια απολαμβάνει αυτό το ζωντανό!
Γάτε, πώς κυκλοφορούν βιβλία με ονόματα για παιδιά, να πάρουμε ιδέες να τα βαφτίσουμε, ε, δεν φτιάχνεις ένα με όλα τα ονόματα και τα παρατσούκλια που έχετε χαρίσει στη γατοκοινωνία?
ΑπάντησηΔιαγραφήΜπεστ-σέλλερ και το πάω στοίχημα!
:)))))
------------
Kι εδώ εκείνο το καταπληκτικό βιντεάκι για όσους δεν το έχουν δει, το Talking cats!
--------------
Αντε, και καληνύχτανύχτανύχτα μ'ένα ανεκδοτάκι:
A man absolutely hated his wife's cat and decided to get rid of him one day by driving him 20 blocks from his home and leaving him at the park. As he arrived home, the cat was walking up the driveway.
The next day he decided to drive the cat 40 blocks away. He put the beast out and headed home. Driving back up his driveway, there was the cat!
He kept taking the cat further and further, and the cat would always beat him home. At last he decided to drive a few miles away, turn right, then left, past the bridge, then right again and another right until he reached what he thought was a safe distance from his home and left the cat there.
Hours later the man calls home to his wife: "Jen, is the cat there?"
"Yes", the wife answers, "why do you ask?"
Frustrated, the man answered, "Put the little bastard on the phone, I'm lost and need directions."
ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!
------------
Και για καλό ξημέρωμα... Keep your pussy warm!
:))))
Συμπαθώ θα έλεγα υπερβολικά τις γάτες από μικρός. Αυτό όμως που με εξιτάρει περισσότερο είναι η απαλότητα των κινήσεων, η ανεξαρτησία και ότι έχουν τόσο εκφραστικό μούτρο που είναι σαν να σου μιλάνε.
ΑπάντησηΔιαγραφήΣτην τελευταία φωτο ο μουνζούδης είμαι σίγουρος οτι σκέφτεται..
"Δεν αφήνουμε τις φωτογραφίες να φάμε κατι τις?"
Καλημέρα!Οι ασθένειες που μεταφέρονται από τις γάτες στους ανθρώπους είναι πολύ σπάνιες.Για σκεφτείτε ξέρετε πολλούς που έχουν αρρωστήσει από γατα?Χρονια ανακατεύομαι με γάτες και σκυλούς αδέσποτους που ούτε καν έχουν πάει σε κτηνίατρο και ποτέ μέχρι τώρα δεν έπαθα κάτι.Για τα εμβολιασμένα που ζουν και μέσα στο σπίτι δεν το συζητάμε.Οταν όμως θέλουμε να πούμε το κακό τον κόκκο άμμου τον κάνουμε αμμόλοφο.Αυτό είναι ασθένεια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΗ μόνη ασθένεια που μεταδίδεται από γάτα σε άνθρωπο είναι το τοξόπλασμα - κι αυτό αφορά μόνο έγκυες γυναίκες τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης και μεταδίδεται μόνο με βαθειά γρατσουνιά. Αν η γάτα δεν γρατσουνάει (από τι δικές μου καμία) ουδείς κίνδυνος. Όσοι φοβουνται: προληπτικά δεν βλάπτει λίγη απόσταση.
Athanasia said:
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι οι γάτες και οι άνθρωποι συχνά διαφορετικούς ήχους, το ζητούμενο είναι ν' ακούμε σωστά τί μας λένε...
:-)
Σωστή η παρατήρηση,Αθανασία!
@ND,
ΑπάντησηΔιαγραφή"Η μόνη ασθένεια που μεταδίδεται από γάτα σε άνθρωπο είναι το τοξόπλασμα - κι αυτό αφορά μόνο έγκυες γυναίκες τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης και μεταδίδεται μόνο με βαθειά γρατσουνιά."
Νοpe!
Kitty poop too!
Wiki
"Transmission may occur through:
έχει διάφορα και μετά:
[5]
Ingestion of contaminated cat feces (διότι περιέχουν μικροκύστες με το παράσιτο). This can occur through hand-to-mouth contact following gardening, cleaning a cat's litter box, contact with children's sandpits, or touching anything that has come into contact with cat feces.
Μετά διευκινίζει για τη γούνα της, αλλά εκεί ο κίνδυνος είναι ελάχιστος (όχι όμως ανύπαρκτος) και συνεχίζει:
"...Cats excrete the pathogen in their feces for a number of weeks after contracting the disease, generally by eating an infected rodent. Even then, cat feces are not generally contagious for the first day or two after excretion, after which the cyst 'ripens' and becomes potentially pathogenic."
κι εξηγεί ότι ο κίνδυνος είναι πολύ μικρότερος (όχι όμως ανύπαρκτος) από την απλή επαφή με το τρίχωμά τους.
Περιμένω να μπει ο ισ τώρα να αρχίσουμε πάλι (το έχουμε ξανασυζητήσει το θέμα) :)))
Δεν θα ξανα-μανα-αρχίσω την παράθεση στοιχείων, απλώς να πω ότι ουδέποτε με γρατζούνισε γάτα, ΟΥΔΕΠΟΤΕ, δεν τις χαιδεύω καν αν δεν είναι "σπιτιού" και δεν μπορώ να πλύνω ενδελεχώς τα χέρια μου μετά, άψητα κρέατα δεν τρώω γιατί είμαι χορτοφάγος, κι όμως κόλλησα από γάτα (συγκεκριμένα κάνοντας κηπουρική το ζώον σε χώματα γεμάτα κακάκια από αδέσποτες γάτες χωρίς γάντια η ηλίθια!) και μου στοίχισε big time δυστυχώς...
Οπότε beware λίγο περισσότερο... δε σου θίγω τις γάτες Γάτε, αλλά συμπληρώνω στην ενημέρωση που μας παρέχεις.
Αφρο
ΑπάντησηΔιαγραφήπέσαμε στην περίπτωση!
Ο Ντον καλεί σε ψήφισμα και γενική απεργία.
Έχει και ενστάσεις για την Wiki όπου γράφει χωρίς έλεγχο ο κάθε πικραμένος...
@Ντον,
ΑπάντησηΔιαγραφήΙκ!
Οχι κι έτσι καλέ!
Αμέσως τα χχχχχφτ-χχχχχφτ!
Το είπα ότι δεν θα ξαναπαραθέσω ιντερνετογραφία, μια που δεν είναι αυτό το θέμα μας.
Αν έχεις πάντως ενστάσεις για την wiki, βάλε στο ψαχτήρι του αφεντικού σου το "toxoplasmosis" και δες λίγο τι γίνεται, όπου αλλού στο βγάζει... και μετά άστο το θέμα, νομίζω οι φίλοι μπορούν να το ψάξουν μόνοι τους για τα kitty litter, καλά πάει το ποστ και χωρίς ασθένειες!
Συζητάμε και αλληλοενημερωνόμαστε, δεν θίγουμε!
Εξάλλου εσύ είσαι γάτος σαλονιού, μπορούμε να σε χαιδεύουμε άφοβα!
:))))
Αν είναι βέβαια για απεργία... Bed peace, hair peace, γιατί όχι?
:)))))
Υπέροχες φώτο κ το Μουντζουρίδι είναι πολύ χαρακτήρας, το λάτρεψα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό που είπατε, ότι θυμίζουν τις τύχες ανθρώπων, μου γλύκανε τη μέρα.
ΥΓ. Όλες οι γάτες έχουν ένα τύπο, η δικιά μου έχει τον τύπο 'βαρέλι'. Μα δεν έχετε δει πιο χοντρή γάτα. Κ δίαιτα να της κάνεις, πάει κ κλέβει το φαί των αδέσποτων.Αηδία έχει καταντήσει.
zoi20 said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΥΓ. Όλες οι γάτες έχουν ένα τύπο, η δικιά μου έχει τον τύπο 'βαρέλι'.
-----------------------------
Και που να δεις τον Ντον...
(Τύπος Hummer).
ομολογώ ότι ζηλεύω...
ΑπάντησηΔιαγραφήπάντα μου άρεσαν οι γάτες. τους σκύλους τους θεωρούσα ατσούμπαλους. δυστυχώς όμως τα μόνα κατοικίδια που είχα ήταν ψαράκια και χελωνίτσες κι αυτό επειδή μέναμε σε οροφοδιαμέρισμα.
παλιά είχαμε ένα γάτο για ένα μήνα (τον οποίο είχα μαζέψει από το δρόμο ετοιμοθάνατο) αλλά επειδή όταν καρδάμωσε ήθελε γατούλες και η απόσταση του από τις γατούλες-στόχος ήταν 3 πατώματα τον έδωσα σε γνωστό μου με γάτες. δεν ήθελα να τον ευνουχίσω.
@antonio
έχω πάθει το ίδιο με σκύλο. τελικά διαπίστωσα ότι ο σκύλος πιο πολύ με συμπαθούσε... όχι δεν του είχα δώσει ποτέ κάτι φαγώσιμο...
μια ερώτηση κι όποιος ξέρει απαντά:
γιατί τον ευνουχισμό στα ζώα τον λέμε στείρωση; μια αντίστοιχη επέμβαση σε άνθρωπο δεν θα την λέγαμε στείρωση.
ένας άνθρωπος που είναι στείρος δεν είναι κι "ανίκανος" σεξουαλικά.
Να συμπληρώσω :
ΑπάντησηΔιαγραφήΟ πραγματικός κίνδυνος μετάδοσης τοξοπλάσματος, εκτός απο τα (μολυσμένα) κόπρανα της γάτας, με άμεση επαφή, ελοχεύει στα κακοπλυμένα φρέσκα λαχανικά και στο κακομαγειρεμένο ή ωμό κρέας.
Εάν υπάρξει μόλυνση τους πρώτους μήνες της εγκυμοσύνης, το ρίσκο είναι τεράστιο και η διακοπή της κύησης, η πιθανότερη κατάληξη.
Ο κίνδυνος μετάδοσης απο οικόσιτη, εμβολιασμένη γάτα είναι ελάχιστος αλλά υπαρκτός. Οι αποστάσεις σε τέτοιες καταστάσεις, είναι επιβεβλημένα αυτονόητες.
Περίπου ένα με ενάμισι χρόνο μετά τα επίπεδα τοξοπλάσματος (συχνή παρακολούθηση), επιτρέπουν κύηση με ασφάλεια, χωρίς ρίσκο.
Τα επίπεδα διάδοσης στον ενεργό πληθυσμό, στη χώρα μας, ξεπερνούν το 55-60%.
Cortlinux,
ΑπάντησηΔιαγραφήO ευνουχισμός αφορά -εξ ορισμού- μόνον αρσενικούς γάτους. Αλλά κι εκεί, δεν είναι η μόνη μέθοδος στείρωσης.
Ο δικός μας τρίτος γάτος (Kevin, "ζευγάρι" με τη γάτα μας την Άννα) είχε στειρωθεί με βασεκτομή (ανικανότητα για γονιμοποίηση, με σεξουαλική ικανότητα).
Αlekos Markellos,
Οι πληροφορίες που δίνετε συμπίπτουν μ' αυτά που ξέρω. Συμπληρώνω για όσους φοβούνται ότι κάθε επαφή με ανθρώπους ή ζώα έχει κινδύνους, πράγμα που σημαίνει ότι ενημερωνόμαστε, παίρνουμε μέτρα προστασίας, αλλά δεν κλεινόμαστε σε κλουβιά (κυριολεκτικά και μεταφορικά).
:-)
Στο μπλογκ του αγαπητού andy υπάρχουν κάποια σχόλια του ις και άλλων, σχετικά με το θέμα, στο ποστ το ασήμαντο δράμα της virgola
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://andy-dufresne.blogspot.com/2006/04/virgola.html
Καλησπέρα σε όλους!
ΑπάντησηΔιαγραφήnikos dimou said:
"Έχει και ενστάσεις για την Wiki όπου γράφει χωρίς έλεγχο ο κάθε πικραμένος..."
---------------------------
Τι θα μας προτείνατε αγαπητέ Don?
Don έφα:
ΑπάντησηΔιαγραφήΟι κλασικές εγκυκλοπαίδειες (Britannica, Encarta),είναι πολύ πιο αξιόπιστες.
Και φυσικά πέρα από τις εγκυκλοπαίδειες, είναι τα ειδικά συγγράμματα.
Η Wiki μόνο για πρόχειρες αναφορές αξίζει - και πάντα με επιφύλαξη, ειδικά σε θέματα πολιτικά...
Αν νομίζετε πως οι γάτες είναι επικίνδυνες, περάστε μια βόλτα από το ΚΑΤ. Ποικιλιτρόπως μεταδιδόμενη βλακεία, πολλαπλών, σε αριθμό και διαφοροποίηση, επιπτώσεων!
ΑπάντησηΔιαγραφήΕξαίρεση: Μόνο σε περίπτωση που η επαφή με το "ζώο" γίνεται με φάκελο!
gerasimos
ΑπάντησηΔιαγραφή.. επίτρεψέ μου να επιλέγω ΕΓΩ τη διατύπωση των σχολίων μου. (Την ίδια ελευθερία χαίρομαι να βλέπω και στους άλλους, γι' αυτό και αποφεύγω όσο μπορώ να σχολιάζω σχόλια.) Ευχαριστώ εκ των προτέρων. :-)))
------------------------------------------------------
Σεβομενος την ευαισθησια σας στην ελευθερια εκφρασης,θα δεχτω το "απαγορευτικο" σχολιασμου των σχολιων σας.
alekos markellos said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα συμπληρώσω :
Τα επίπεδα διάδοσης στον ενεργό πληθυσμό, στη χώρα μας, ξεπερνούν το 55-60%.
Τρι Μαϊ 15, 11:48:00 πμ
Έτσι εξηγούνται και πολλά ανεξήγητα. Διότι τα ποσοστά σε άλλους λαούς είναι κατά πολύ χαμηλότερα, και από ότι διάβασα σερφάροντας το ιντερνετ, αυτό το τοξόπλασμα παίζει μέγιστο ρόλο στην διαμόρφωση του πολιτισμό ενός λαού. Άδικα κοπιάζουν μερικοί κύριοι ορθολογιστές να αναμορφώσουν τον ελληνικό λαό, ποτέ δεν θα πετύχουν το παραμικρό. Αποτελεσματικότερο θα ήταν να μοιράσουν αντιβιοτικά στους πάσχοντες συμπολίτες. Λεφτά έχουν δόξα το θεό, ούτε μισή φερράρι δεν θα τους κοστίσει. Άντε μία και με το ζόρι.
Ένα κουκλί είναι και με τι ύφος!
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΔ νομίζω ότι αδικείτε τη Wiki. Και μόνον ως προσπάθεια είναι αξιέπαινη. Προσωπικά την προτιμώ από τις έντυπες εγκυκλοπαίδειες.
ΑπάντησηΔιαγραφήTroll: Δεν απαγόρευσα τίποτα σε κανέναν, απλά στη συγκεκριμένη περίπτωση κάπως ενοχλήθηκα.
ΑπάντησηΔιαγραφή(Ζητώ συγνώμη για τα δύο συνεχόμενα σχόλια, τώρα μόλις είδα τον troll.)
gerasimos said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΝΔ νομίζω ότι αδικείτε τη Wiki. Και μόνον ως προσπάθεια είναι αξιέπαινη. Προσωπικά την προτιμώ από τις έντυπες εγκυκλοπαίδειες.
------------------------------
Μα και οι άλλες που ανέφερα είναι on-line. Mόνο που δεν είναι τζάμπα... Και φυσικά η Wiki ως προσπάθεια είναι όχι απλώς αξιέπαινη αλλά συγκλονιστική. Απλώς πρέπει κανείς να προσέχει, γιατί με την δυνατότητα που έχει ο καθένα να επέμβει γράφονται και πολλά άσχετα ή υποβολιμιαία.
να πω ένα γεια πέρασα, συγκινημένη, μια και είχα μέρες να τσεκάρω τι γίνεται στη γειτονιά...
ΑπάντησηΔιαγραφήΟλα καλά πάνε, βλέπω!
Φιλιά σε όλους!
se antethesi me tous skulous pou ahoun "afentika",oi gates einai san tis gunaikes:prepei na tis kerdiseis!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλημέρα
ΑπάντησηΔιαγραφήΤο Μουντζουρίδι και η μοίρα του αδέσποτου.
Έπιασε λιγότερα σχόλια από όλα τα post αυτού του blog.
Το οποίο (μου θυμίζει φανατικός αναγνώστης) αύριο κλείνει 500 ημέρες παρουσίας.
Θα έπρεπε να το γιορτάσουμε - την αντοχή ημών και υμών.
Άλλος αναγνώστης που διάβασε άρθρο μου στο τελευταίο RAM απορεί γιατί γράφω ότι έκλεισε το blog, ενώ λειτουργεί.
Πρώτον δεν είπα ποτέ ότι έκλεισε - αλλά ότι ανεστάλη η λειτουργία του.
Δεύτερον το κακό με τα άρθρα των μηνιαίων περιοδικών είναι ότι γράφονται ένα μήνα πριν κυκλοφορήσει το φύλλο και διαβάζονται για ένα μήνα μετά.
Έτσι μπορεί κάποιος στο τέλος Μαΐου να διαβάζει κάτι που ήταν επίκαιρο στις αρχές Απριλίου - δηλαδή δύο μήνες πριν...
Nikos Dimou said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΆλλος αναγνώστης ... απορεί γιατί γράφω ότι έκλεισε το blog, ενώ λειτουργεί.
Πρώτον δεν είπα ποτέ ότι έκλεισε - αλλά ότι ανεστάλη η λειτουργία του...
---
Η λειτουργία του blog ενόσω βρίσκεται σε αναστολή, ενώ εμφανίζεται ως οξύμωρο σχήμα, ίσως να αποδειχθεί ιδιοφυής πράξη.
Μου θυμίζει νοσηλευόμενο σε εντατική που, κάθε τόσο, έχει lucida intervalla: Η χαρά που προκαλείται στα αγαπημένα του πρόσωπα (για τον ίδιο δεν ξέρω) είναι μεγάλη. Και, πάντως, πολλές φορές, μεγαλύτερη από εκείνην που τα ίδια πρόσωπα αντλούσαν από τον άνθρωπό τους, πριν εκδηλωθεί η αρρώστεια.
Τελικά, επιβεβαιώεται ότι, σε αντίθεση με τον σκύλο, δεν αντέχουμε την εξασφαλισμένη επανάληψη, όσο ευτυχισμένη κι αν μας παρέχεται.
Προτείνω, επομένως, την επ' αόριστον εξακολούθηση της αναστολής. Και την παράλληλη ανίχνευση, στον "νεκρό" πλανήτη, ζωής εξαιρετικής ποιότητας. Ίσως να βρισκόμαστε μπροστά στην καλύτερη συνταγή μακροζωίας.
Απ' ό,τι ξέρω είναι "υποβολιμαία", όχι "υποβολιμιαία"...και δεν το λέει μόνο ο Μπαμπινιώτης...
ΑπάντησηΔιαγραφήantvol
ΑπάντησηΔιαγραφήωραία ιδέα...σαν κάτι τύπους που είναι συνεχώς "υπό παραίτηση" αλλά παραμένουν... (ουδέν μονιμότερον του προσωρινού).
Αλλά εδηλώθη (με την επάνοδο) αναστολή της αναστολής...
agnostosx said...
ΑπάντησηΔιαγραφήΑπ' ό,τι ξέρω είναι "υποβολιμαία", όχι "υποβολιμιαία"...
-----------------------
Σωστό!