tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post115842282945905566..comments2023-11-02T18:01:50.448+02:00Comments on DONCAT: Τα μικρά του χρόνουNikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger73125tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158759492484713232006-09-20T16:38:00.000+03:002006-09-20T16:38:00.000+03:00υποκείμενο δικαίου: ευχαριστώ για το σχόλιο και τα...υποκείμενο δικαίου: ευχαριστώ για το σχόλιο και τα καλά λόγια. (Τα εκτιμώ ιδιαίτερα από σας).<BR/><BR/>Η λύση των δύο μπλογκ μου περάσε από το νου αλλά είναι φόρτος (εδώ δεν προλαβαίνω το ένα). Από ότι βλέπω, θα συνεχίσουμε όπως πριν, με μία μεγαλύτερη έμφαση στα μικρά θέματα που όμως θα οδηγούν και σε μεγαλύτερα... όπως π. χ. το σημερινό.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158582905909233892006-09-18T15:35:00.000+03:002006-09-18T15:35:00.000+03:00Λάθος tslyns - o Λευτέρης δεν είναι ζήτημα παγκόσμ...Λάθος tslyns - o Λευτέρης δεν είναι ζήτημα παγκόσμιο, πρωτοσέλιδο, ανήκει στα μικρά θέματα,ένας καθημερινός άνθρωπος! <BR/><BR/>Είναι μέσα στο νέο στυλ του blog - γι αυτό άλλωστε και μπήκε!Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158582641982832892006-09-18T15:30:00.000+03:002006-09-18T15:30:00.000+03:00Για να κανω μια συνδεση με τα .. επομενα :Αν επικρ...Για να κανω μια συνδεση με τα .. επομενα :<BR/>Αν επικρατησει το μοντελο της καταγραφης προσωπικων στιγμων κινδυνευουμε να χασουμε τους μελλοντικους Λευτέρηδες. Αυτο που εφερε τον Λευτερη εδω ηταν μια εσωτερικη αναγκη να μιλησει, πολλες φορες εκτος θεματος, για την Αμερικη, τις διαφορες με Ελλαδα σε σημαντικα ζητηματα κλπ. Αν τα σχολια επρεπε να ειναι αυστηρα εντος (μινιμαλιστικου) θεματος, ο Λευτερης δεν θα επιτρεποταν να μιλησει ποτε.<BR/><BR/>Λευτερη, περιττο να προσθεσω οτι σε παω με χιλια.tynhttps://www.blogger.com/profile/16751755322527738729noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158569668389180292006-09-18T11:54:00.000+03:002006-09-18T11:54:00.000+03:00(correction: Göran Persson och Fredrik Reinfeldt)(correction: Göran Persson och Fredrik Reinfeldt)Elestehttps://www.blogger.com/profile/09050854243442467553noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158565887257034202006-09-18T10:51:00.000+03:002006-09-18T10:51:00.000+03:00Nikos Dimou said...Η Σουηδική αντιπολίτευση κέρδισ...Nikos Dimou said...<BR/><BR/>Η Σουηδική αντιπολίτευση κέρδισε... αλλάζει το "σουηδικό μοντέλο";<BR/><BR/>Σίγουρα αλλάζει η νοοτροπία της "οκνηρίας" που δημιούργησε ο Parsson (socialdemocrats) με τα υπέρογκα επιδόματα. Ο Ράινφελντ (moderaterna) λέει μείωση σε αυτά αλλά και στην εξοντωτική φορολογία (εν μέρει και όπου είναι απαραίτητο) που έχει επηρεάσει σημαντικά το θέμα το προσλήψεων και απολύσεων. Πριν, ο εργοδότης προκειμένου να προσλάβει έπρεπε να πληρώσει μεγάλο ποσοστό φόρου στο κράτος. Απόλυση σήμαινε πληρωμή μισθών κανονικά στον μη εργαζόμενο για τα επόμενα 2 χρόνια. Αυτό δημιούργησε κλίμα διστακτικότητας στις επιχειρήσεις και άρα, στασιμότητα και μεγάλα ποσοστά ανεργίας.<BR/>Αν το "σουηδικό μοντέλο" θεωρείται ιδανικό, οι moderaterna υπόσχονται ότι δεν θα το κλονίσουν, αλλά θα το κάνουν πιο παραγωγικό.<BR/><BR/>Δεν μένει παρά να το αποδείξουν.Elestehttps://www.blogger.com/profile/09050854243442467553noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158558702107618162006-09-18T08:51:00.000+03:002006-09-18T08:51:00.000+03:00Η Σουηδική αντιπολίτευση κέρδισε... αλλάζει το "σο...Η Σουηδική αντιπολίτευση κέρδισε... αλλάζει το "σουηδικό μοντέλο";Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158556560231737732006-09-18T08:16:00.000+03:002006-09-18T08:16:00.000+03:00Καλημέρα (άφησα μία Δανία καλοκαιριάτικη - 7 ημέρε...Καλημέρα (άφησα μία Δανία καλοκαιριάτικη - 7 ημέρες ζέστη και 100% ηλιοφάνεια) και ήρθα σε Αθήνα φθινοπωρινή).<BR/><BR/>Από την συζήτηση βγαίνει πως αρέσει η μινιμαλιστική-υπαρξιακή στάση.<BR/><BR/>Και κάτι σημαντικό: Οι guest stars θα είναι εδώ - όπως ήταν πάντα. Γιατί σε ένα πιο μονιμαλιστικό blog το πόστ θα μοιάζει με σχόλιο και το σχόλιο με ποστ. <BR/><BR/>Φιλοδοξία μου θα ήταν ένα blog που θα απαρτιζόταν μονο από (μικρά) ποστ!<BR/><BR/>Και αν θέλετε ένα παράδειγμα: στο doncatmobile αρχισε μία συζήτηση για ταξίδια και αεροδρόμια (στα αγγλικά).Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158539995708441082006-09-18T03:39:00.000+03:002006-09-18T03:39:00.000+03:00Τα μεγάλα... Εχουν ειπωθεί τόσα πολλά. Τα ξίφη έχο...Τα μεγάλα... Εχουν ειπωθεί τόσα πολλά. Τα ξίφη έχουν διασταυρωθεί, οι απόψεις, αλλά και το ύφος στο οποίο εκφράστηκαν, γέννησαν φιλίες αλλά και μεγάλες κόντρες. Και η ζωή συνεχίζεται, όπως πάντα. Και άποψη θα εξακολουθούμε να μπορούμε να έχουμε όλοι για όλα... Και;<BR/><BR/>Aυτό που λείπει από την καθημερινή επικοινωνία δεν είναι, νομίζω, η ανταλλαγή απόψεων για τα μεγάλα και σοβαρά, ούτε η πληροφόρηση. Κάθε μέρα αυτό κάνουμε, κι αυτό παρακολουθούμε άλλους να κάνουν, στα κανάλια ή στο γραφείο ή αλλού. Θα πει κανείς, ναι, αλλά με τι ποιότητα; Δεν διαφωνώ. Η ποιότητα του "διαλόγου" είναι μέτρια προς φτωχή, πλην ελαχίστων φωτεινών εξαιρέσεων. Ούτε εδώ στο blog όμως μπορεί να είναι πάντα υψηλή, όταν γυρνάμε συνέχεια γύρω από τα ίδια και τα ίδια, όταν πολλοι σχολιαστές ομφαλοσκοπούν ή τρώνε το τριπάκι τους και επανέρχονται στα τετριμένα. Πόσες φορές έχεις ζητήσει να μην γίνεται αυτό; Δεκάδες. Και όμως, εξακολουθεί να συμβαίνει. Και ας είναι το προσωπικό ΣΟΥ ημερολόγιο. Τέλος πάντων, ας μην το εξαντλήσουμε το θέμα. <BR/><BR/>Αυτό που λείπει, νομίζω εγώ, είναι η σε βάθος, ουσιαστική επαφή. Και προσωπικά, αυτό αγάπησα στο nikosdimou και αργότερα και στο doncat. Την επαφή, αρχικά με σένα και κατόπιν με άλλους αρκετούς και εκλεκτούς και ορισμένους δε εξ αυτών αγαπημένους πλέον. Ασε που όταν υπάρχει αυτή η επαφή,υπάρχει και πρόσφορο έδαφος για ειλικρινή ανταλλαγή απόψεων, ακόμη και για αναθεώρηση αυτών... Πότε ακούμε καλύτερα κάποιον; Οταν τον εμπιστευόμαστε, όταν έχει κερδίσει το σεβασμό μας. Οχι αναγκαστικά τη συμπάθειά μας, αλλά το σεβασμό μας. Και στα μεγάλα και σημαντικά, και στα μικρά κι ασήμαντα, που μόνο μικρά κι ασήμαντα δεν είναι, φυσικά...<BR/>Αν για αυτή την επαφή, χρειάζεται να γίνει πάλι ένα ξεσκαρτάρισμα, και να τρελαθεί λίγο και η AGB, καλώς να γίνει. Ουκ εν τω πολλώ το ευ αλλ'εν τω ευ το πολύ, άλλωστε.<BR/><BR/>Και η αλήθεια είναι πως τώρα τελευταία κάπως χάθηκε αυτή η επαφή και τη θέση της πήραν οι παρεξηγήσεις και οι εξηγήσεις. <BR/><BR/>Ο,τι και να κάνεις με το blog, προσωπικά θα μπαίνω κάθε μέρα, θα διαβάζω τα post σου και τα σχόλια. Κι αν έχω κάτι να μοιραστώ, θα το κάνω. Αλλά μια και ζήτησες απόψεις, η δική μου είναι να κάνεις αυτό που προτείνεις, για δύο λόγους. Ο πρώτος είναι καθαρά υποκειμενικός: Προτιμώ αυτό το στυλ, τι να κάνουμε χτυπήστε με όσοι διαφωνείτε!!!<BR/><BR/>:)<BR/><BR/>Ο δεύτερος αφορά εσένα. Για να ένιωσες αυτή την ανάγκη, πάει να πει πως η αλλαγή αυτή θα σε εμπνεύσει. Και κάθε φορά που εμπνέεσαι, γεννιέται κάτι καινούριο και δυνατό, που ανανεώνει τη σχέση μας...<BR/><BR/>Φιλιά, καλό βράδυ και καλό ξημέρωμαblade runnerhttps://www.blogger.com/profile/00513406721896010533noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158535902338789482006-09-18T02:31:00.000+03:002006-09-18T02:31:00.000+03:00“Το να φωτογραφίζεις κινητοποιήσεις και διαδηλώσει...“Το να φωτογραφίζεις κινητοποιήσεις και διαδηλώσεις είναι εύκολο – το να απεικονίζεις την καθημερινότητα και να την κάνεις συναρπαστική, πολύ πιο δύσκολο.”<BR/><BR/>Νομίζω αυτό απεικονίζει την (νέα) επιθυμία του οικοδεσπότη. Γιατί αν δεν μπορέσει κανείς να κάνει την καθημερινότητα (του) συναρπαστική, αλλά μινιμαλιστικά συναρπαστική (Ο μινιμαλισμός είναι η συμπυκνωμένη τέχνη) τότε θα καταλήξει «Πλατειασμός» και το μπλογκ «συνεδρίες» ομαδικής ψυχοθεραπείας. <BR/><BR/>Το ζητούμενο είναι βεβαίως η πληροφορία ( που εισρέει ανενόχλητη στα προηγούμενα μπλογκς) αλλά πρωτίστως η Eπεξεργασία της Πληροφορίας από ένα τόσο άλλωστε ετερόκλητο κοινό. Που θα πέσει ο σπόρος, θα βλαστήσει, θα βγάλει περικοκλάδες (που θα πνίξουν ή θα κοσμήσουν), θα προκύψουν ζιζάνια, ποιος θα τα εξοντώσει (το moderation?:)). Είναι αναμφισβήτητα μια ανεξέλεγκτη διαδικασία που εν τούτοις δε χρειάζεται αστυνόμευση. Κι όπου πάει. Αν μπορούσαμε να μην έχουμε αξιώσεις( και πολλοί έχουμε) θα προχωρούσε πιο δημιουργικά . <BR/><BR/>Τώρα αυτό μπορεί να είναι εφικτό στην άλλη του μορφή? Εκεί χρειάζονται και άλλες δεξιότητες κι όχι μόνο καταγραφή των αδιαμφισβήτητα μοναδικών εμπειριών του καθενός. <BR/><BR/>Νομίζω ότι το ζητούμενο δεν είναι ο «συναισθηματισμός» ούτε η «ευαισθησία», αλλά η διαχείριση τους (όπως και στην περίπτωση της πληροφορίας). <BR/><BR/>Παραμύθι ν’αρχινήσει λοιπόν...IOULIAhttps://www.blogger.com/profile/18362469933594219156noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158533884973606562006-09-18T01:58:00.000+03:002006-09-18T01:58:00.000+03:00Δυο αγαπημένοι μου στίχοι:"Αυτός ο κόσμος ο μικρός...Δυο αγαπημένοι μου στίχοι:<BR/><BR/>"Αυτός ο κόσμος ο μικρός ο μέγας" <BR/>του Οδ. Ελύτη<BR/><BR/>"Κι όλο έψαχνε να βρεί το μυστικό <BR/>του κόσμου όλου,<BR/>μια στο πολύ, μια στο καθόλου" <BR/>του Κώστα Γάκηpetalidahttps://www.blogger.com/profile/05903033965843169232noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158532433647901262006-09-18T01:33:00.000+03:002006-09-18T01:33:00.000+03:00Καλησπέρα κι από μένα και καλώς ώρισες!Δυό πράγματ...Καλησπέρα κι από μένα και καλώς ώρισες!<BR/><BR/>Δυό πράγματα για τα θέματα που τέθηκαν. <BR/>Εμένα μ’ αρέσει έτσι όπως είναι το blog, όπως μ’ άρεσε και το παλιό. Η δύο βασικές διαφορές τους είναι η moderation, που την έχουμε δεκτή ως αναγκαίο κακό και οι “guest stars’ που μέχρι στιγμής δεν λειτουργούν άσχημα – αντίθετα….<BR/>Τώρα, όσον αφορά τις εξαγγελλόμενες αλλαγές, αν και όποτε γίνουν, μια επιφύλαξη έχω. Μήπως τα πιο προσωπικά σχόλια γίνουν ένα είδος ομφαλοσκόπησης και ενδεχομένως τα σχόλια να είναι της μορφής «Μπράβο», «πολύ ωραία», κ.λ.π. Βέβαια, μπορεί να κάνω και λάθος, οπότε οψόμεθα…<BR/><BR/>Jane E. said... <BR/><I>Προσωπικά παρουσιάζω 185 περσόνες στο νετ-καμία δεν αντιστοιχεί 100% σε μένα </I>.<BR/><BR/>Κατ’ αρχήν, αν το κάνεις μπράβο σου, ούτε ο Σέξπιρ νά ’σουνα. Τώρα, το ερώτημα είναι γιατί να κάνει κανείς κάτι τέτοιο;<BR/><BR/>Από τις διάφορες απόψεις που έχω διαβάσει κατά καιρούς για τις κοινωνίες των μπλόγκερς, αυτή που μου άρεσε πιο πολύ ήταν αυτή που την συνέκρινε με καφενείο!<BR/>Στο καφενείο πας (εκτός από το να πιείς τον καφέ σου) να συζητήσεις με άλλους για διάφορα θέματα, κυρίως επικαιρότητας αλλά και προσωπικά, κ.λ.π.<BR/>Κανείς δεν ισχυρίζεται πως το καφενείο είναι η ζωή μας – όμως νομίζω πως το καφενείο μπορεί να είναι πολύ «σημαντικό» για πολλούς, αν τύχει και οι θαμώνες του έχουν και «ενδιαφέρουσες» απόψεις.testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158530770541636322006-09-18T01:06:00.000+03:002006-09-18T01:06:00.000+03:00Το παραπάνω post μου απαντά επίσης και στο γνωστό ...Το παραπάνω post μου απαντά επίσης και στο γνωστό φαινομενικά ενοχλητικό των αφιερώσεων σε ραδιοφωνικό σταθμο.<BR/>Ο τάδε στην τάδε και η τάδε στον τάδε.<BR/><BR/>Σου εκφράζω αυτό που νιώθω μέσα από ένα τραγούδι. Δεν μπορώ να στο πω ούτε από κοντά, ούτε από το τηλέφωνο ούτε από γράμμα.<BR/>Καλοδεχούμενη λοιπόν η κάθε νέα όψη προσέγγισης.Somebody961https://www.blogger.com/profile/15356843790865138582noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158529308713932902006-09-18T00:41:00.000+03:002006-09-18T00:41:00.000+03:00Γραφή vs προφορικός λόγος,Φωτογραφία vs ζωγραφική,...Γραφή vs προφορικός λόγος,<BR/>Φωτογραφία vs ζωγραφική,<BR/>Αναπαραγωγή ήχου vs Live performance.<BR/>Διά ζώσης vs blog επικοινωνία.<BR/><BR/>Τίποτα δεν υποκαθιστά τίποτα, και όλα συνυπάρχουν!<BR/>Οι τρόποι έκφρασης διαφέρουν μόνον.<BR/>Ας εκμεταλευτούμε λοιπόν τους ορίζοντες που ο κάθε δρόμος ανοίγει.<BR/>Ο κάθε τρόπος πιστεύω καλύπτει και μία διαφορετική μας πλευρά.<BR/><BR/>Οταν ανακαλύφθηκε η φωτογραφία όλοι λέγανε πως η ζωγραφική θα σβήσει.<BR/>Η φωτογραφία μας χάρισε αριστουργήματα.<BR/>Μετά που η φωτογραφία έγινε έγχρωμη είπαν τα ίδια αντίστοιχα με την α/μ.<BR/>Η έγρωμη μας χάρισε αριστουργήματα επίσης.<BR/>Και η ζωγραφική συνυπάρχει...<BR/><BR/>and so on.<BR/><BR/>Οπότε:<BR/>Οσο περισσότερα μέσα έκφρασης υπάρχουν, τόσο οι πιθανότητες έκφρασης και οι τρόποι αυξάνουν εκθετικά.<BR/><BR/>Κάποια πράγματα τα εκφράζω καλύτερα με μία φωτογραφία. Κάποια άλλα με ζωντανή συνομιλία και κάποια άλλα αποκλειστικά με τον γραπτό λόγο.<BR/>Απλά τα πράγματα...<BR/>Ολοι οι τρόποι διαφορετικοί μα με κοινό κίνητρο.<BR/>Την επικοινωνία.<BR/><BR/>Οσες φορές προσπάθησα να εκφράσω προφορικά κάτι γραπτό μου απέτυχα παταγωδώς!<BR/>Μήλο-πορτοκάλι. Και τα δύο φρούτα.<BR/>Πιό είναι καλύτερο;Somebody961https://www.blogger.com/profile/15356843790865138582noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158528492397078132006-09-18T00:28:00.000+03:002006-09-18T00:28:00.000+03:00Ενδιαφέρουσες οι απόψεις περί επικοινωνίας. Δεν θα...Ενδιαφέρουσες οι απόψεις περί επικοινωνίας. Δεν θα έλεγα οτι το ινtερνετ υποκαθιστά. Είναι μια τόσο επιφανειακή επικοινωνία που μπορεί και να χαρακτηριστεί ψεύτικη. Δεν έχω ιδέα ποιος είσαι, δεν έχεις ιδέα ποια είμαι. Η ανωνυμία με βοηθά να εκτονώνομαι και να πω πράγματα που δεν θα έλεγα αν σε είχα απέναντί μου. Αλλά δεν πρέπει να πέσουμε στην παγίδα της φαντασίωσης, ότι η άνω και κάτω τελεία μαζί με την παρνεθεση είναι το απτο χαμόγελο του άλλου, ότι τα απανωτά φιλάκια είναι η γνήσια τρυφερότητα, και οτι ακόμα και τα κάποια αρνητικά σχόλια είναι μια αληθινή αγένεια. <BR/><BR/>Η φαντασίωση είναι ο μόνος κίνδυνος. Το είπε και ο Walt Whitman στο Calamus. <BR/>"Passing stranger! you do not know how longingly I look upon you,<BR/>You must be he I was seeking, or she I was seeking, (it comes to me as of a dream,)..."Sarahhttps://www.blogger.com/profile/02496517922222817465noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158526041777015072006-09-17T23:47:00.000+03:002006-09-17T23:47:00.000+03:00(Βουλευτικές απόψε στην Σουηδία, σε λίγο θα έχουμε...(Βουλευτικές απόψε στην Σουηδία, σε λίγο θα έχουμε τα τελικά αποτελέσματα. Ίσως μετά από πολλά χρόνια έρθει το άλλο Σκανδιναβικό μοντέλο, αυτό της δεξιάς, οι ψήφοι μετρούν υπέρ τους. Ιδού η επανάσταση, από μια κοινωνία βαθύτατα σοσιαλιστική).Elestehttps://www.blogger.com/profile/09050854243442467553noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158524927324483752006-09-17T23:28:00.000+03:002006-09-17T23:28:00.000+03:00Jane E. said... "ΑΑΑΑΑΑ! ! ! Γελιέστε εσείς οικτρά...Jane E. said... <BR/>"ΑΑΑΑΑΑ! ! ! Γελιέστε εσείς οικτρά! Πόσες φορές να το πούμε για να το κατανοήσετε; Ανθρώπινη επικοινωνία επιτυγχάνεται συν τοις άλλοις με τη σωματική επαφή/συνεύρεση".<BR/><BR/>Κι όταν δεν είναι δυνατή η σωματική επαφή; Ο Κριτικάκης στην Αμερική, η Παράγραφος στην Κύπρο... κλπ. Το 45% των αναγνωστών του blog ζούνε εκτός Ελλάδος - το 68% εκτός Αθηνών.<BR/><BR/>Κανείς δεν ισχυρίστηκε ότι το Δίκτυο υποκαθιστά την προσωπική επαφή - αλλά είναι μία άλλου είδους επικοινωνία που συχνά οδηγεί στην προσωπική. Αλλά και αν δεν το κάνει, μπορεί να προσφέρει ολοκληρωμένες στιγμές επαφής.<BR/><BR/>Εκτός αν διαγράφετε όλη την λογοτεχνία - που δεν είναι άλλο από επικοινωνία (συχνά βαθύτατη) μέσα από τον λόγο.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158524260891996762006-09-17T23:17:00.000+03:002006-09-17T23:17:00.000+03:00@ΝΔ,"Μη γελιέστε και μία οθόνη είναι μέσο επικοινω...@ΝΔ,<BR/><BR/>"Μη γελιέστε και μία οθόνη είναι μέσο επικοινωνίας. Πόσο μάλλον που γίνεται φορέας ενός άλλου πανάρχαιου μέσου, της γραφής."<BR/><BR/>Εμείς γελιόμαστε καλέ? Στους "απ'έξω" πες το, που μας κοιτάζουν σαν ούφο...<BR/><BR/>Τώρα για το άλλο πανάρχαιο... άμα μου βρεις <B>cyber</B> τρόπο να σου κάνω... Don-άκια, τότε θα τα πραγματώσαμε όλα!!!!<BR/><BR/>ΛΟΛ!<BR/><BR/>(είναι η ώρα τέτοια, συμπαθάτε με...!)<BR/><BR/>@Flying smurf, elinor<BR/><BR/>I owe you one!<BR/>;)<BR/><BR/>@lefteris,<BR/><BR/>Αμάν! Δεν είναι το αμέρικα ο λούκουμος, διάβασέ το άλλη μία...<BR/>:)))Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158522585515700242006-09-17T22:49:00.000+03:002006-09-17T22:49:00.000+03:00Θα προτιμούσα να είνια περισσότερο προσωπικό και ά...Θα προτιμούσα να είνια περισσότερο προσωπικό και άμμεσο κύριε Δήμου...<BR/>Το πόδι σας είνια καλά...?<BR/>Καλή επιστροφή!Harishttps://www.blogger.com/profile/00542621995153025456noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158521925136067762006-09-17T22:38:00.000+03:002006-09-17T22:38:00.000+03:00Δηλαδή μιλάς για ροκοκό...Ο ξεπεσμός της φιλοσοφία...Δηλαδή μιλάς για ροκοκό...<BR/><BR/>Ο ξεπεσμός της φιλοσοφίας όταν η κεντρική διοίκηση γίνεται τόσο μακρυνή που ο "μέσος" άνθρωπος είναι αδύνατον να πλησιάσει.glennhttps://www.blogger.com/profile/16563902285349824273noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158521844757295552006-09-17T22:37:00.000+03:002006-09-17T22:37:00.000+03:00Μη γελιέστε και μία οθόνη είναι μέσο επικοινωνίας....Μη γελιέστε και μία οθόνη είναι μέσο επικοινωνίας. Πόσο μάλλον που γίνεται φορέας ενός άλλου πανάρχαιου μέσου, της γραφής. Η γραφή μπορεί να μεταφέρει τα πάντα - περισσότερα και από όσα εκφράζουν οι λέξεις της.<BR/><BR/>Αν σας έπαιρνα τηλέφωνο θα είχαμε λόγο+φωνή. Κι αν βάζαμε το παλιό ήδη Νetmeeting με ένα φτηνό videocam, θα είχαμε και εικόνα.<BR/><BR/>Μέσα από όλα αυτά περνάει η έκφραση του ανθρώπου και η επικοινωνία πραγματώνεται...Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158519426530304252006-09-17T21:57:00.000+03:002006-09-17T21:57:00.000+03:00...και από μία οθόνη λοιπόν, μάθαμε να συνταξιδεύο......και από μία οθόνη λοιπόν, μάθαμε να συνταξιδεύουμε μαζί σου, να σε περιμένουμε να γυρίσεις, να κουβεντιάσουμε μέχρι αργά τα "πως πέρασες" και "μας έλειψες".<BR/><BR/>Πραγματικά, προβληματίζομαι, δεν ξέρω αν αυτό θα ήταν το ίδιο, αν δεν υπήρχε η οθόνη (αν υποθέσουμε ότι υπήρχε τρόπος γνωριμίας τόσων ανθρώπων χωρίς την χρήση ηλεκτρονικών μέσων).<BR/><BR/>Δενόμαστε περισσότερο.. λόγω "απόστασης"??Elestehttps://www.blogger.com/profile/09050854243442467553noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158517688049301002006-09-17T21:28:00.000+03:002006-09-17T21:28:00.000+03:00Σ'ένα refresh εμφανίζεται και η φατσούλα του Ντον....Σ'ένα refresh εμφανίζεται και η φατσούλα του Ντον. Ωραία. Back to normal. Και... abnormal δλδ που έχει γίνει ώρες-ώρες εδώ, όλα καλά! Γύρισε και μας χαιρετάει σαν σε κολλητό: "Ελα, επέστρεψα, πού να στα λέω!". Από μια οθόνη...<BR/><BR/>!!!<BR/><BR/>Welcome home!Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158515723486946992006-09-17T20:55:00.000+03:002006-09-17T20:55:00.000+03:00Αγαπημένε ΝικόΔημε, καλώς ήρθατε!Δυστυχώς, το διάσ...Αγαπημένε ΝικόΔημε, καλώς ήρθατε!<BR/><BR/>Δυστυχώς, το διάστρεμμα (απ΄ ό,τι θυμαμαι) είναι πάντα βασανιστικό: η παραμικρή κίνηση φέρνει ενοχλητικότατο πόνο που κρατάει μέρες. (Είναι και πολυ άβολο, πανάθεμά το!) <BR/><BR/>Από την άλλη, ίσως προσπαθήσει να σας εξευμενίσει καθηλώνοντάς σας στο μπλογκ, συντροφιά με όλους εμάς που χαιρόμαστε την παρουσία σας και τις δημιουργικές σας ανησυχίες. Οπότε, ουδέν κακόν...<BR/><BR/>Σας ευχόμαστε λοιπόν, ολόψυχα, καλη ανάρρωση και ξεκούραση! <BR/><BR/>Οσο για τον μπλογκ, δεν ανησυχώ καθόλου: είστε ο άνθρωπος της διαρκούς, δημιουργικής ανανέωσης και του γόνιμου πειραματισμού. <BR/>Αυτό φαίνεται ολοκάθαρα και στο συγγραφικό σας έργο που καλυπτει τόσο διαφορετικά είδη: η συναρπαστική ποικιλία του είναι εφάμιλη της ποιότητάς του.<BR/><BR/>Ασφαλώς, στο μπλογκ σας υπάρχει και μια άλλη μεταβλητή (που δεν ζει ένας συγγραφέας): η διαδραστικότητα, δηλαδή "εμείς" οι άλλοι. Υπ΄ αυτήν την έννοια το ζήτημα είναι σύνθετο. <BR/><BR/>Προέχει όμως το δικό σας κέφι. θέλω να πω, το μπλογκ σας, κατ΄εμε΄θα έχει νόημα εφόσον δίνει πρώτα σε σας χαρά και ικανοποίηση, κι ύστερα σε μας. <BR/><BR/>Με αισιοδοξία, αφοσίωση και απέραντη αγάπη<BR/><BR/>Α.paragrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158512350254578782006-09-17T19:59:00.000+03:002006-09-17T19:59:00.000+03:00Το ολο θεμα μου θυμισε το βιβλιο της Arundhati Roy...Το ολο θεμα μου θυμισε το βιβλιο της Arundhati Roy ,The God of Small Things (1997), και το πως τα μικρα καθημερινα πραγματα επηρεαζουν τις ζωες των ανθρωπων. <BR/>Αλλωστε οι ανωνυμοι ειναι εκεινοι που γραφουν την Ιστορια και οι ηγετες την διαχειριζονται. Μαζι σας κυριε Δημου , σε ο,τι διατηρει την επικοινωνια της παρεας του blog.tolitsahttps://www.blogger.com/profile/17454862945652430977noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1158512032913791792006-09-17T19:53:00.000+03:002006-09-17T19:53:00.000+03:00ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ!Και από το αεροδρόμιο ήδη έστειλα με το ...ΕΠΕΣΤΡΕΨΑ!<BR/><BR/>Και από το αεροδρόμιο ήδη έστειλα με το κινητό ένα σχόλιο στο <A HREF="http://doncatmobile.blogspot.com" REL="nofollow">doncatmobile</A>. Από την Δανία δεν ήταν εύκολο λόγω roaming. Έξις δευτέρα φύσις.<BR/><BR/>Η επιστροφή ήταν οδυνηρή λόγω χτυπημένου ποδιού. Με κούρασε.<BR/><BR/>Αλλά πριν ακόμα αδειάσω την βαλίτσα μου, διάβασα τα σχόλιά σας. Χαίρομαι που από μερικές σκέψεις μου φυτρώνουν τόσα ωραία κείμενα. (Παράγραφε, έδωσες ένα έμπρακτο παράδειγμα του υπαρξιακού, βιωμένου σχολίου).<BR/><BR/>Τίποτα δεν θα αλλάξει από <BR/>αύριο. Όπως είδατε κι εγώ προβληματίζομαι και ψάχνομαι. Πήρα υλικό από σας και θα επανέλθω.<BR/><BR/>Προς το παρόν πρέπει α) να να χαλαρώσω, β) να τακτοποιήσω τα πράγματά μου, γ) να κοιτάξω αλληλογραφία, έντυπα και λογαριασμούς (ένα μικρό βουνό), να ξεκουραστώ και να ξαναέρθω στα (ελληνικά) ίσια μου...Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.com