tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post115147747000786524..comments2023-11-02T18:01:50.448+02:00Comments on DONCAT: Habent sua fata libelliNikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger91125tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151792207341169542006-07-02T01:16:00.000+03:002006-07-02T01:16:00.000+03:00Κύριε Δήμου, αν θέλετε, όταν βρείτε χρόνο, διαβάστ...Κύριε Δήμου, αν θέλετε, όταν βρείτε χρόνο, διαβάστε το κείμενό μου "....Έχω κάψει!", να δείτε που βρέθηκε ένα βιβλίο, για να μη γεμίζω τον χώρο σας. <BR/>Να είστε καλά, καλό μήνα!Ελπίδαhttps://www.blogger.com/profile/01238973689009415257noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151630348483922262006-06-30T04:19:00.000+03:002006-06-30T04:19:00.000+03:00Κύριε Δήμου, θέλω να σας συγχαρώ για πολλά πράγματ...Κύριε Δήμου, θέλω να σας συγχαρώ για πολλά πράγματα. Έμαθα για σας μέσα απ΄το μπλογκ, αλλά δεν μπορούσα να σας βρω και να γράψω κι εγώ το σχόλιό μου. Είμαι πολύ άσχετη ακόμα. Μια άλλη φορά που σας ξαναβρήκα το είχατε κλείσει για καλοκαίρι, αλλά δεν δεχόταν σχόλιο.Απόψε τελειώνω την τελευταία κάρτα και από αύριο που θα έχω σύνδεση θα σας παρακολουθώ στενά. Θα πάρω και βιβλία σας.<BR/>Έχω πολλές εμπειρίες, αλλά αν τις γράψω, θα κάνω κατάληψη το μπλογκ σας.<BR/>Θα σας πω μόνο ότι όταν έκανα την πρώτη έκδοση του "Γράμμα στη μάννα με δύο ν", ήξερα ποιός είχε πάρει και το τελευταίο βιβλίο. Κάποια στιγμή ήθελα να τα μαζέψω, όλα!<BR/>Μετάνιωσα που έκανα σε πολλά κομμάτια την ψυχή μου και την μοίρασα...<BR/>Μετά αρχίσαν τα τηλέφωνα μέσ΄τη νύχτα, ακόμα και από Γερμανία, άρχισαν και τα γράμματα κι ήρθε τώρα και η τρίτη έκδοση!<BR/>Προσπαθώ τα βιβλία ακόμα και άλλων συγγραφέων, να τα χαρίζω σε βιβλιοθήκες για να ζουν!<BR/>Με πονάει να τα βλέπω να στολίζουν τις βιβλιοθήκες των σπιτιών, μόνο σαν συλλογή ή επειδή είναι αγαπημένο. Αν είναι αγαπημένο, δώσ΄το να το διαβάσουν κι άλλοι, να τ΄αγαπήσουν και εκείνοι!Ελπίδαhttps://www.blogger.com/profile/01238973689009415257noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151591724103770572006-06-29T17:35:00.000+03:002006-06-29T17:35:00.000+03:00Πρέπει να συμφωνήσω ότι το blog στην πιο σύντομη έ...Πρέπει να συμφωνήσω ότι το blog στην πιο σύντομη έκδοσή του έχει ένα "πλεονεκτήμα"..."κλέβει" λιγότερο χρόνο απο τις άλλες πιο κερδοφόρες ασχολίες.<BR/>Είναι πιο λογικό να διαβάζεις και να σχολιάζεις καθημερινά πάνω σε 100 μηνύματα παρά σε 500.<BR/>Βέβαια χάνουμε τα άλλα 400, μαζί μ' αυτά και καμμία δεκαριά δικά μου μηνύματα λογοκριμένα, δηκτικά εναντιον του δογματικού κατεστημένου, αλλά <B> κατάλληλα για ανηλίκους και ενηλίκους. </B><BR/><BR/>Bleeding liberal Blogging (BLB) is what gets lost in moderation. <BR/><BR/><BR/>Στην τύχη των βιβλίων τώρα, η ιστορία της κερασιάς μου θύμισε ένα θησαυρό βιβλίων που βρήκα παρατημένο έξω απο το Μαθηματικό τμήμα γνωστού Πανεπιστημίου.<BR/>Άξια και ανάξια είχαν πεταχθεί στον δρόμο για τα σκουπίδια.<BR/>Έσωσα ωρισμένα απ'αυτά, βιβλία του περασμένου αιώνα και μερικά του προπερασμένου. Τα περισσότερα με τόσο καλή βιβλιοδέτηση, που τα είχε κρατήσει σε άριστη κατάσταση στο πέρασμα του χρόνου και βιαστικών χεριών.<BR/>Ένα απ' τα μαθηματικά βιβλία ανήκει στους "Επτά Θησαυρούς" μου.<BR/>Το "An elementary treatise on Curve Tracing", first Edition 1872, Percival Frost, a Fellow at King's College, Cambridge.<BR/><BR/>Τα σχέδια που έχει μέσα ήταν μοναδικά για την εποχή του, πολύ πριν την εποχή των computers, ο τρόπος δημιουργίας τους εξαιρετικά νοήμων.<BR/>Το βιβλίο αυτό είχε την τελευταία (πέμπτη) έκδοση το 2004.<BR/>Χρησιμοποιείται σαν απαραίτητο βοήθημα σε Μαθηματικές σχολές για 130 χρόνια!<BR/><BR/>Έχει χρησιμοποιηθεί απο Αρχιτέκτονες μέχρι rocket scientists of NASA.<BR/><BR/><BR/>Υ.Γ.<BR/>Ευχάριστο να βλέπεις καινούργια πρόσωπα στο blog να μην κρύβουν λόγια.<BR/><BR/>Το σωστό να λέγεται.Το σωστό να λέγεταιhttps://www.blogger.com/profile/11793677485021203865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151578889564038772006-06-29T14:01:00.000+03:002006-06-29T14:01:00.000+03:00Συμφωνώ απόλυτα με την paragrafo και την scalidi. ...Συμφωνώ απόλυτα με την paragrafo και την scalidi. Κι εγώ το απολαμβάνω περισσότερο έτσι.<BR/>Τώρα, αν είναι να μένει ελεύθερο αραιά και που για τους μερακλήδες του chat...τι να πω, ας το αντέξουμε. Κύριε Δήμου, καλό κουράγιο!Maria Velliouhttps://www.blogger.com/profile/04043145414462024894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151578230351533822006-06-29T13:50:00.000+03:002006-06-29T13:50:00.000+03:00Επανέρχομαι στο θέμα του βιβλίου. Κάποτε λοιπόν, μ...Επανέρχομαι στο θέμα του βιβλίου. <BR/>Κάποτε λοιπόν, μαζί με μια φίλη ανεβαίναμε την, <BR/>ποια ήταν τώρα; <BR/>πες την Βουκουρεστίου. <BR/>Κάπου εκεί τέλος πάντων.<BR/>Καθώς προχωρούσαμε λοιπόν βλέπουμε ότι δίπλα σε έναν κάδο κάποιος είχε τοποθετήσει κούτες ολόκληρες με βιβλία.<BR/>Σταματήσαμε λοιπόν, σαν καλά παιδιά φιλομαθή και ατρόμητα στην ξένη βρώμα και αρχίσαμε να τα ψάχνουμε. <BR/>Στο ένα λεπτό (ούτε δευτερόλεπτο παραπάνω όμως…) σταμάτησε μπροστά μας επί της Σόλωνος γύφτος με τρίκυκλο. <BR/>Παρεμπιπτόντως… ξέρει κανείς πώς παίρνουν χαμπάρι αμέσως ότι κυκλοφορεί κάτι αξιόλογο στο δρόμο; <BR/>Συνεχίζω…<BR/>Σταμάτησε λοιπόν στην άκρη του δρόμου και, υπομονετικά, περίμενε να τελειώσουμε το ψάξιμο. Μάλλον πρέπει να υπάρχει κάποιο είδος πρωτοκόλλου για αυτές τις περιπτώσεις. Του τύπου: αυτός που φτάνει πρώτος έχει δικαίωμα να πάρει ό,τι θέλει και ο καταϊδρωμένος τρώει τα αποφάγια, ό,τι περισσέψει.<BR/>Τα περισσότερα βιβλία ήταν παλιά πανεπιστημιακά εγχειρίδια, εννοείται ξεπερασμένα. Το μόνο βιβλίο που άξιζε να πάρουμε ήταν ένα πολύ παλιό δερματόδετο «Εγχειρίδιο Οινοποιίας». Το είδα πρώτη, το άρπαξα πρώτη…<BR/>Επειδή τυχαίνει να έχω αμπέλι που βγάζει πολύ καλό κρασί (όλοι έτσι πιστεύουμε), η χρυσή ψυχολογική μου καβάτζα είναι ότι κάποια στιγμή μπορεί να αποσυρθώ από τα εγκόσμια και να αφιερωθώ στην παραγωγή μιας εκπληκτικής ποικιλίας κρασιού (ξέρεις 100 μπουκάλια στη σεζόν, μόνο για μυημένες γλώσσες κ.τ.λ.).<BR/>Στα σοβαρά τώρα, επειδή έχω την επιστήμη της οινοποιίας περί πολλού, καταχάρηκα πολύ με το εύρημά μου, και έφυγα από το σημείο με ένα τέτοιο χαμόγελο που έκανε τον γύφτο να σκάσει από το κακό του. «Πήρατε τα καλύτερα έ?!!», μου πέταξε.<BR/>Καθίσαμε σε ένα καφέ λίγο παραπάνω. Ένα από εκείνα τα μικρά με τα 4-5 τραπέζια, και την ψαγμένη διακόσμηση. Παραγγείλαμε κρασί (τι διάολο!), κι όταν ήρθαν τα ποτήρια στο τραπέζι άνοιξα το βιβλίο σε μια τυχαία σελίδα. Στην πραγματικότητα άνοιξε μόνο του σε μια πολύ συγκεκριμένη σελίδα μέσα στην οποία κάποιος είχε τοποθετήσει ένα μικρό χαρτάκι.<BR/>Το χαρτί περιείχε ένα χειρόγραφο ποίημα (του ιδιοκτήτη του βιβλίου).<BR/>Δύο τετράστιχα, ανυπόγραφο.<BR/>Κάποτε θυμόμουν τους δύο τελευταίους στίχους, σήμερα όχι.kerasiahttps://www.blogger.com/profile/10106575677970119063noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151576606805284532006-06-29T13:23:00.000+03:002006-06-29T13:23:00.000+03:00chat δικό σας, για τους φίλους σας που τους λείπει...chat δικό σας, για τους φίλους σας που τους λείπει η αμεσότητα και η ...χάβρα που λέει κι η synas :)<BR/><BR/>(ομολογώ ότι αν το αποφασίσετε, θα σας λυπάμαι βαθύτατα!)ladybughttps://www.blogger.com/profile/14112519012843830975noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151575801953333312006-06-29T13:10:00.000+03:002006-06-29T13:10:00.000+03:00Να κάνει και το Γκνάκι την κατοστάρα του.Chat κι ε...Να κάνει και το Γκνάκι την κατοστάρα του.<BR/><BR/>Chat κι εδώ; Υπάρχουν τόσα στο Διαδίκτυο. (Κι εμένα δεν με λυπάστε - που θα έχω και αυτό στο κεφάλι μου;).Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151575342529562382006-06-29T13:02:00.000+03:002006-06-29T13:02:00.000+03:00Συμφωνώ κι εγώ με την Παράγραφο.Σας διαβάζω εδώ κα...Συμφωνώ κι εγώ με την Παράγραφο.<BR/>Σας διαβάζω εδώ και πολύ καιρό και οφείλω να πω ότι μετά το moderation, το απολαμβάνω πολύ περισσότερο.<BR/>Απορία: δεν μπορείτε να φτιάξετε και ένα chat?ladybughttps://www.blogger.com/profile/14112519012843830975noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151572222032245332006-06-29T12:10:00.000+03:002006-06-29T12:10:00.000+03:00Συμφωνώ απόλυτα με την Παράγραφο.Ρίχνω μια ιδέα. 3...Συμφωνώ απόλυτα με την Παράγραφο.<BR/>Ρίχνω μια ιδέα. 3-4 φορές το μήνα post χωρίς moderation ώστε να ξεσπαθώνουν οι θεριακλήδες για chat? Να είναι συγκεκριμένες ημερομηνίες και με έγκαιρη γνώση. ΄Ισως να είναι ένα "παιχνίδι" δοκιμαστικά.gravourahttps://www.blogger.com/profile/07021340040221914217noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151572123149431652006-06-29T12:08:00.000+03:002006-06-29T12:08:00.000+03:00Συμφωνώ και εγώ για τα οφέλη του moderation.Μπορώ ...Συμφωνώ και εγώ για τα οφέλη του moderation.Μπορώ και διαβάζω σαν άνθρωπος πια όλα τα σχόλια προσεκτικά (Μαρία Βέλλιου τα σέβη μου!) και δεν χάνομαι. είναι ένα καλό modus vivendi για μας, αλλά δεν ξέρω για τον αγαπητό κ. ΝΔ...scalidihttps://www.blogger.com/profile/09945901967997081129noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151571971732984112006-06-29T12:06:00.000+03:002006-06-29T12:06:00.000+03:00Symphono se hola me ten Paragrapho.Symphono se hola me ten Paragrapho.Ein Steppenwolfhttps://www.blogger.com/profile/01050569954300868302noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151570018887889692006-06-29T11:33:00.000+03:002006-06-29T11:33:00.000+03:00Προσωπικά αισθανόμουνα βαθύτατα προσβεβλημένη όταν...Προσωπικά αισθανόμουνα βαθύτατα προσβεβλημένη όταν έβλεπα ελάχιστους "περαστικούς" να στολίζουν συστηματικά με απίστευτες αισχρότητες και συκοφαντίες κυρίως τον οικοδεσπότη. (Άλλο ο έντονος διάλογος-αντίλογος όπως και οι παρεξηγήσεις που συνέβησαν μερικές φορές, κι άλλο η εσκεμμένη κοπρο-λασπολογία)<BR/><BR/>Από αυτήν την άποψη, η moderation απεδείχθη ευλογία, αφού η τσογλαναρία πήγε από εκεί που ήλθε.<BR/><BR/>Πάνω απ΄όλα, το νέο καθεστώς. ευνοεί το ποιοτικό σχόλιο, καθώς ο επισκέπτης ξέρει ότι δεν αναμένεται άμεση απόκριση, ότι το σχόλιό του θα μείνει για λίγη ώρα εκτεθειμένο στην κοινή θέα, άρα θα διαβαστεί ως έχει, ως κείμενο, θα κριθεί ως τέτοιο, οπότε ο συντάκτης του εκ των πραγμάτων φροντίζει να γράφει πιο προσεκτικά, να συντάσσει το κείμενό του με σύνεση ούτως ώστε να τον βγάλει ασπροπρόσωπο, ή τουλάχιστον να μην τον εκθέσει ανεπανόρθωτα. <BR/><BR/> Το νέο σύστημα, ταυτόχρονα, απαλλάσσει εκατοντάδες αφανείς αναγνώστες από την ταλαιπωρία των πολλών τσατοσχολίων τα οποία, ως ανάγνωσμα, μάλλον δεν τους πρόσφερε ιδιαίτερη ικανοποίηση. Τουναντίον, εκείνες οι "παρεμβολές" κάποτε τους εμπόδιζαν να πάνε κατευθείαν στην πηγή, στην ουσία, τους έκλεβαν τον λιγοστό τους χρόνο με ένα σωρό (κατ΄εκεινους) αχρείαστες "παρεμβολές".<BR/><BR/>Παρά ταύτα, ουδέν καλόν αμιγές κακού. Συμφωνώ για τα μειονεκτήματα που επεσήμανε πριν η φίλη μας Γιωργία Μ., καθώς ο σκληρός πυρήνας του μπλογκ σφυρηλατήθηκε κατά το χειμώνα ένεκα και της αμεσότητας των σχολίων και λόγω του πολιτισμένου τσατ. <BR/><BR/>Ας μη ξεχνάμε όμως ότι και αυτή η πρακτική είχε ένα άλλο μειονέκτημα: οι "θαμώνες" είχαμε δημιουργήσει ένα εκ πρώτης όψεως "κλειστό κύκλωμα" που ενώ αντικειμενικά δεν εμπόδιζε την αφομοίωση νέων "μελών", την ίδια στιγμή δεν τα ενθάρρυνε στο να συμμετάσχουν δίπλα μας επί ίσοις όροις, στο βαθμό που ένιωθαν "αλλότριοι", εκτός παρέας και κλίματος, επυλίδες.<BR/><BR/>Αυτά εκ πρώτης όψεως, γιατί υπάρχει σοβαρός αντίλογος και δεν μου το επιτρέπει για την ώρα ούτε ο διαθέσιμος χώρος ούτε και ο χρόνος.<BR/><BR/><BR/>Με αγάπη<BR/><BR/>Παράγραφοςparagrafoshttps://www.blogger.com/profile/03555854234064072354noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151569570617324212006-06-29T11:26:00.000+03:002006-06-29T11:26:00.000+03:00Άντε, κε Δήμου! 11.20. Περιμένω κι εγώ μια φορά το...Άντε, κε Δήμου! 11.20. Περιμένω κι εγώ μια φορά τον κεφτέ!Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151567027395301392006-06-29T10:43:00.000+03:002006-06-29T10:43:00.000+03:00nuwanda said... "Δεν έχει αυξηθεί όμως πλέον ο εργ...nuwanda said... <BR/>"Δεν έχει αυξηθεί όμως πλέον ο εργασιακός φόρτος του οικοδεσπότη? Τι γίνεται αν θελήσει να λείψει μια μέρα? no comments?"<BR/><BR/>Nαι αυτό είναι το σκοτεινό σημείο του νέου καθεστώτος. Ήταν που ήταν δέσμιος του blog ο οικοδεσπότης... τώρα απόγινε. Βέβαια για τις απουσίες υπάρχει φορητός με ασύρματη σύνδεση (άρα moderation και από την παραλία)και τώρα μελετάω νέα λύση με κινητό.Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151566574378836262006-06-29T10:36:00.000+03:002006-06-29T10:36:00.000+03:00Μια χαρά είναι. Αν και από Σεπτέμβρη, θα μ' άρεσε ...Μια χαρά είναι. Αν και από Σεπτέμβρη, θα μ' άρεσε να γίνει πάλι λίγο... χάβρα!Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151564877046686692006-06-29T10:07:00.000+03:002006-06-29T10:07:00.000+03:00Σχετικά με το moderation.Συμφωνώ ότι έχει ανέβει κ...Σχετικά με το moderation.Συμφωνώ ότι έχει ανέβει κατά πολύ η ποιότητα των σχολίων. Πιό πολύ δουλειά όμως για τον διαχειριστή. Δεν με ενοχλεί ιδιαίτερα η καθυστέρηση στη δημοσίευση των σχολίων. Εξ'άλλου εάν κάποιος θέλει άμεση επικοινωνία με άλλους blogger μπορεί να το κάνει στο δικό του blog.Stavros P (isisdoros)https://www.blogger.com/profile/10245985967855467710noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151563203864370402006-06-29T09:40:00.000+03:002006-06-29T09:40:00.000+03:00@ ΝΔΕυχαριστώ! Δεν περίμενα τότε ότι η μοίρα της φ...@ ΝΔ<BR/><BR/>Ευχαριστώ! Δεν περίμενα τότε ότι η μοίρα της φράσης θα ήταν να μου την θυμίσει ο ίδιος ο συγγραφέας σε μια διαδικτυακή συζήτηση. Αλλά η ιστορία του βιβλίου σας δεν τελείωσε εδω: Είπατε το πιο σπάνιο;;;; ΤΩΡΑ θα αυτοκτονήσω.carderhttps://www.blogger.com/profile/01111664008179891484noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151562188153848272006-06-29T09:23:00.000+03:002006-06-29T09:23:00.000+03:00Ένα σχόλιο για τη χρήση του "εγω-θετικού βαθμού" κ...Ένα σχόλιο για τη χρήση του "εγω-θετικού βαθμού" και την αναγωγή του σε ανώτατο βαθμό. Σύμφωνα με μερικούς σχολιαστές ένα κείμενο μπορεί να είναι:<BR/>κακό, μέτριο, καλό, πολύ καλό, "θα ήθελα να το είχα γράψει εγώ"(!)<BR/>Βρίσκω ενοχλητική αυτή την διαβάθμιση και ελπίζω να περιορίζεται σε σχολιασμό κειμένων στα blogs, και να μην έχει επεκταθεί αλλού, ώστε να μην ακούγονται σχόλια του τύπου "τι νόστιμο φαγητό, θα ήθελα να το είχα μαγειρέψει εγώ" ή "Ω! τι όμορφη η σύζηγός σας, θα ήθελα να της είχα κάνει έρωτα εγώ".<BR/><BR/>Αν μη τι άλλο, η χρήση του "εγωθετικού βαθμού" προϋποθέτει την συνήθως άδικη και αυθαίρετη τοποθέτηση του συγγραφέα ενός κειμένου στο ίδιο επίπεδο με τον σχολιαστή και/ή συγγραφέα άλλων κειμένων.candidehttps://www.blogger.com/profile/17040454413346041616noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151558842350255792006-06-29T08:27:00.000+03:002006-06-29T08:27:00.000+03:00Στο πανεπιστήμιο είχα κάνει μία εργασία πάνω στη μ...Στο πανεπιστήμιο είχα κάνει μία εργασία πάνω στη μετάφραση του «Θάνατος στη Βενετία». Ήταν απίστευτο: όχι δεν αποδιδόταν το ύφος, αλλά ούτε τα νοήματα του Mann. Άλλ’ αντ’ άλλων. Σε ορισμένες περιπτώσεις, δε, το νόημα ήταν ακριβώς το αντίθετο από το αυθεντικό. Φαντάσου να ήταν και ποίηση… Τρία πουλάκια κάθονταν.<BR/>Ενώ, αντιθέτως, η ταινία του Βισκόντι ήταν υπέροχη. Την είδα πολύ αργότερα και οι εικόνες της ήταν ακριβώς, όπως της είχα φτιάξει στο μυαλό μου από το βιβλίο.Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151558685143606812006-06-29T08:24:00.000+03:002006-06-29T08:24:00.000+03:00ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑΠαρατηρώ ότι παρόλο το καλοκαίρι και τ...ΔΙΑΔΙΚΑΣΤΙΚΑ<BR/><BR/>Παρατηρώ ότι παρόλο το καλοκαίρι και την moderation το blog πάει καλά.<BR/><BR/>Τα σχόλια είναι πολύ ουσιαστικά (μερικά είναι μικρά ποστ) και πολλά (μέσος όρος 100 - με moderation - είναι ρεκόρ).<BR/><BR/>Οι επισκέπτες είναι 1600 (Μ. Ο.) την ημέρα.<BR/><BR/>Νομίζω ότι το πείραμα δίνει αποτέλεσμα.<BR/><BR/>Απόψεις; Αντιρρήσεις;Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151557947877726872006-06-29T08:12:00.000+03:002006-06-29T08:12:00.000+03:00Καλημέρα!Lefteris Kritikakis said... Το Ερώτημα εί...Καλημέρα!<BR/><BR/>Lefteris Kritikakis said... <BR/>Το Ερώτημα είναι, "τί είναι αυτό που σε σημάδεψε, το βιβλίο ή η μετάφρασή του;"<BR/><BR/>Διότι στην πραγματικότητα, εκείνο που διάβασες είναι η μετάφραση. Για πιάστε να μεταφράσετε κάποιες από τις δυνατές φράσεις του Όφις και Κρίνο του Καζαντζάκη, στα Αγγλικά. Εμ, δε μεταδίδεται με τίποτα το άτιμο..."<BR/><BR/><BR/>Υπάρχει ο αφορισμός του Robert Frost: Poetry is what gets lost in the translation. (Ποίηση είναι αυτό που χάνεται στην μετάφραση). Όμως ειδικά με τον Καζαντζάκη μου συνέβη κάτι παράξενο. Ξεκίνησα πολλές φορές να διαβάσω την τεράστια "Οδύσσεια" ων 33.333 στίχων. Δεν κατάφερνα να προχωρήσω. Η τραχειά και ιδιωματική του γλώσσα και ο εκτρωματικός δεκαεπτασύλλαβος (δεκαπεντασύλλαβος με τσόντα) με απωθούσαν. Εδώ που τα λέμε ο Κ. δεν ήταν ποιητής.<BR/><BR/>Ε λοιπόν την διάβασα τελικά στην υπέροχη μετάφραση του Kimon Friar (ο οποίος ήταν ποιητής). Έγραψα τότε ότι είναι καλύτερη από το πρωτότυπο και σοκάρησα. Σήμερα το παραδέχονται οι περισσότεροι ειδικοί...Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151548477453033022006-06-29T05:34:00.000+03:002006-06-29T05:34:00.000+03:00Η βιβλιοθήκη μου αποτελείται από βιβλία άλλων (Τα ...Η βιβλιοθήκη μου αποτελείται από βιβλία άλλων (Τα δικά μου ούτε που ξέρω πια, πού βρίσκονται…) Έτσι κι αλλιώς δεν διαβάζω πια, παρά μόνο στις διακοπές. Μετά από κάθε ταξίδι γεμίζουν τα ράφια λίγο ακόμη. Αλλά συχνά ανατρέχω σ’ αυτά. Για μια φράση, για μια ανάμνηση… Κατά τ’ άλλα όλη μέρα Internet, σαν τον Mickey.Αλεξία Ηλιάδου (synas)https://www.blogger.com/profile/04703141410198097265noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151542234660362372006-06-29T03:50:00.000+03:002006-06-29T03:50:00.000+03:00Σταυρούλα Σκαλίδη, πριν από λίγο γύρισα από μια εκ...Σταυρούλα Σκαλίδη, πριν από λίγο γύρισα από μια εκδήλωση επαγγελματική και πριν τον ύπνο έπεσα στην πρόσφατη εμμονή: τα blogs. Με συγκίνησες και μ' έκανες να γελάσω ταυτόχρονα, σ' ευχαριστώ!<BR/>Πάντως κι εγώ δεν είμαι άμεμπτη. Έχω κρατήσει κι εγώ βιβλία που δανείστηκα, σε δύο περιπτώσεις. Τη μία, είναι η αλήθεια, δεν ζήτησα να τα δανειστώ, η ιδιοκτήτρια τους επέμενε-ήταν μια συγγραφέας που δεν ζει πια κι επρόκειτο για σημαντικά νεοελληνικά μυθιστορήματα άλλων, από την προσωπική της βιβλιοθήκη. Δεν μου τα ζήτησε ποτέ, δεν τα επέστρεψα ποτέ. Τα φυλάω με σεβασμό. <BR/>Στη δεύτερη περίπτωση δεν ξέρω πλέον που να βρω τον ιδιοκτήτη. <BR/>Δικαιολογίες για μικρές αμαρτίες! Τελικά κύριε Δήμου, θαυμάζω πολύ τον τρόπο που αναδεικνύετε τα θέματα μέσα από τα posts. Νομίζω ότι είναι μοναδικά κι αμίμητα αβίαστος! Όχι τυχαία, φυσικά. Κι αυτό πήγε πολύ καλά...Maria Velliouhttps://www.blogger.com/profile/04043145414462024894noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151541696508986302006-06-29T03:41:00.000+03:002006-06-29T03:41:00.000+03:00Καλοκαίρι του 2004 μαζί με έναν συμπατριώτη μου πο...Καλοκαίρι του 2004 μαζί με έναν συμπατριώτη μου που έρχεται από Αμερική κάθε χρόνο, συμφωνούμε να περάσει από το χωριό μου για να φωτογραφήσουμε. Καλός φωτογράφος ο ίδιος, θα μαθήτευα κοντά του. Στην περιπλάνηση περνάμε από ένα σπίτι παλιό με σημάδια περασμένων μεγαλείων. Ερειπωμένο με εμφανή σημάδια πως είχε κάποιες δεκαετίες να περάσει κανείς το κατώφλι του. Μόνη μου δεν αποφάσιζα να μπω όσες φορές περνούσα από εκεί. Η δίφυλλη ξύλινη εξώπορτα μισάνοιχτη. Την σπρώξαμε το μεσημέρι εκείνο. Βαδίζαμε με προσοχή, το ξύλινο πάτωμα δεν ήταν γερό. ΄Ετριζε σε κάθε μας βήμα. Στο χολ σκόρπια χαρτιά στο πάτωμα μέσα στη σκόνη, αλληλογραφία γύρω στο ‘40 του ιδιοκτήτη με κάποιον από Αμερική. Στο ένα δωμάτιο τίποτα αξιόλογο, παλιά καθίσματα και ένα μπαούλο σαρακοβαγωμένο. Στο άλλο ένα παλιό τραπέζι και στον τοίχο ένα ντουλάπι με πόρτα.<BR/><BR/>Ο φίλος φωτογράφιζε ακριβώς ως είχε το εσωτερικό με τις δέσμες του φωτός να μπαίνουν από τις χαραμάδες της ξύλινης οροφής και προφανώς τα σπασμένα κεραμίδια. ΄Ανοιξα το ντουλάπι. Είχε τρία ράφια γεμάτα βιβλία! Η σκόνη, οι αράχνες και τα διάφορα ζουζούνια πάμπολλα. Πιάνω ένα βιβλίο με προσοχή. Vie Politique et Militaire de Napoleon, Bruxelles, Librairie Militaire de J.B. Petit, 1841!!<BR/>Το επόμενο Elements of mental philosophy, by Thomas C. Upham, N.Y., Harper Publishers 1856!! Τα επόμενα ήταν 5 τόμοι «Ιστορία της Φιλοσοφίας», Ν. Κοτζιάς, Εκ του τυπογραφείου του «Μέλλοντος», 1876, τόμοι 6, έλειπε ο 3ος. Ένα με τίτλο Ιωάννης Μεταξάς, Δ. Καλλονά, 1938, με τιμή τυπωμένη Δρχ. 50. <BR/><BR/>Να μην σας κουράζω μερικά ακόμα βιβλία στα γαλλικά, αγγλικά και ελληνικά τα οποία με τρόπο και πολλές επισκέψεις κουβάλησα σε 3 κιβώτια στο σπίτι μου. ΄Εμειναν εκεί μέσα χωρίς να βρω χρόνο να τα ξαναδώ, όλο το ανέβαλα. Τώρα με την ευκαιρία αυτού του post τα θυμήθηκα πάλι. Τα έβγαλα. ΄Εγινα χάλια, μέσα στη σκόνη, μουτζούρα και με φόβο μήπως γεμίσω το σπίτι με ζουζούνια που τρώνε χαρτί. Πρέπει να βρω κάποιο ειδικό να τα καθαρίσει, να τα φροντίσει γιατί η κατάστασή τους δεν είναι καλή. <BR/><BR/>Όταν το συζήτησα με τη μητέρα μου, μου εξήγησε τίνος ήταν το σπίτι. Τελικά είχα γνωρίσει τον γιο του ιδιοκτήτη, φίλος αλλά μεγαλύτερος του πατέρα μου, που είχε σπουδάσει φιλολογία στην Αμερική και στην Αθήνα κάποτε είχε ανοίξει φροντιστήριο αγγλικών. Πήρα κι άλλα μικροαντικείμενα από το μπαούλο, κάποιες δαντελένιες κουρτίνες φοβερά φθαρμένες, σκίζονται με το πρώτο, δύο τσαντάκια της γυναίκας του, ένα καπέλο της, τα ξυριστικά του, μπουκαλάκια κολόνιας Μενούνος (η κα Μενούνος της eurovision λέτε να συγκινηθεί αν της το χάριζα?), και πολλά έγγραφα από την αλληλογραφία τους.<BR/><BR/>Δεν αισθάνομαι πως έκλεψα, αλλά πως έσωσα αυτά τα βιβλία. Εκεί, μαζί με αυτά που άφησα, θα σάπιζαν τελείως και θα χάνονταν. Κανένας συγγενής δεν υπάρχει, δεν είχε παιδιά το ζευγάρι, ούτε καν αδέλφια. Εκτός της όποιας αξίας που ίσως έχουν, κάποια στιγμή θα αξιοποιηθούν, αφού πρώτα συντηρηθούν. Πάντως δεν θα ξεχάσω πόση χαρά ένοιωθα όταν μετέφερα τον…..θησαυρό βάζοντας τέρμα στην ολοσχερή καταστροφή τους.<BR/><BR/>Τώρα λίγα για τον συγγραφέα που με έχει συγκινήσει. Είναι ο Γιάννης Σπανόπουλος και «Το παιδί με τη νοσταλγία», βιβλίο που κέρδισε το α΄ βραβείο πεζογραφίας της Ενώσεως Ελλήνων Λογοτεχνών το 1970. Τυχαία τον γνώρισα από κοντά και αρκετά καλά. Οι απόψεις του για τους εκδότες η ίδια με τη δική σας ΝΔ. ΄Ετσι ποτέ δεν συνεργάστηκε με εκδότη, αλλά φροντίζει ο ίδιος τις εκδόσεις του. Μου έχει χαρίσει 8 βιβλία του και θεωρώ πως με έχει επηρεάσει λιγάκι ο τρόπος γραφής του. Πάντως είναι πολύ σπουδαία η επικοινωνία με τον συγγραφέα πέραν του έργου του. Η δική μου συμμετοχή στο blog σας ξεκίνησε με το σκεπτικό αυτό. Της «επαφής» με το συγγραφέα που σε εμπνέει και σε αγγίζει. Μόλις χθες τελείωσα τους Δρόμους σας. Αισθάνομαι μέρα με τη μέρα πως σας γνωρίζω κι από λίγο πιο πολύ. Πολλές ευχαριστίες.gravourahttps://www.blogger.com/profile/07021340040221914217noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151536420842136982006-06-29T02:13:00.000+03:002006-06-29T02:13:00.000+03:00Νίκο αγαπημένε , πάτησα άραγε "Publish" ή τα έσβησ...Νίκο αγαπημένε , <BR/>πάτησα άραγε "Publish" ή τα έσβησα όλα;<BR/><BR/>Αααχ, και δεν το χτένισα για διορθώσεις , μόλις είχα βάλει τελεία! <BR/>Πόσο vulgar θα με βρει, θεέ μου ο Maestro!<BR/><BR/>Εάν το post μου δεν δημοσιευθεί θα φταίει o πέλεκυς του moderation η τα τρεμάμενα και σβηστικά μου χέρια;<BR/><BR/>Μήπως όμως , εάν το πόνημα μου δεν έφτασε ποτέ στα χέρια σου (ή να πώ στην moderarion κονσόλα σου?) είναι τελικά μια θεία πρόνοια για να μην φάω... παντόφλα από την πιστή μου Πηνελόπή ?<BR/><BR/>Αααχ Αφροδίτη μου. Εγώ να ξέρεις - προσπάθησα....azraelhttps://www.blogger.com/profile/03427867954365103976noreply@blogger.com