Τετάρτη, Οκτωβρίου 18, 2006

Το πρόβλημα με την ψυχανάλυση

Κατά τη γνώμη μου υπάρχει μόνο μία μέθοδος παραγωγής γνώσης που έχει αποδείξει – και καθημερινά αποδεικνύει – την αξία και την εγκυρότητά της: Η επιστημονική.

Βασίζεται στην σαφή και ακριβή διατύπωση θεωριών ή υποθέσεων, στον συνεχή πειραματικό τους έλεγχο, που οδηγεί στη επιβεβαίωση ή την διάψευσή τους.

Και βέβαια η εφαρμογή των επιστημονικών θεωριών στην τεχνολογία, είναι η τελική καταξίωσή τους.

Παράλληλα με την επιστημονική μέθοδο υπάρχουν και άλλοι τρόποι να προσεγγίζει κανείς τη ζωή και το σύμπαν: η τέχνη, η θρησκεία, το συναίσθμα, η διαίσθηση, η φαντασία. Όλες αυτές είναι σημαντικές και πλουτίζουν τη ζωή μας, αλλά μένουν μέσα στον χώρο της ατομικής «επαλήθευσης» και γνώση δεν παράγουν.

Αγαπώ πολύ την επιστήμη (και το παιδί της την τεχνολογία). Ακόμα περισσότερο αγαπώ την τέχνη – που έρχεται από τον άλλο, τον υποκειμενικό, τον αντίθετο χώρο. Κι επειδή ακριβώς τις αγαπώ, προσπαθώ να τις κρατήσω χώρια. Να μην μπλέκουμε την φαντασία με την γνώση.

Το πρόβλημα με τις ψυχαναλυτικές θεωρίες είναι απλό: δεν έχουν ποτέ εκτεθεί με επιστημονικό τρόπο ούτε έχουν ελεγχθεί ανάλογα. Πρόκειται και μία σειρά από υποθέσεις που εκλαμβάνονται ως αληθείς, ενώ παραμένουν στον χώρο του έξω- (ή ψεύδο-) επιστημονικού.

Δεν υπάρχει καμία επιβεβαίωση για την ύπαρξη του ασυνείδητου (κι ακόμα περισσότερο του συλλογικού ασυνείδητου), ή για τον μηχανισμό της απώθησης, ή για την φροϋδική ερμηνεία των ονείρων. Το ότι η ζωή μας κυβερνάται από δύο αντίρροπες δυνάμεις την Libido και τον Thanatos (επιθυμία του θανάτου) μόνο σαν ποιητική παραβολή μπορεί να σταθεί. Το Οιδιπόδειο, ο φθόνος του πέους (για τις γυναίκες) η απόδοση της σχιζοφρένειας και της κατάθλιψης όχι σε διαταραχές του εγκεφάλου αλλά σε ναρκισσισμό… και άλλες πολλές θεωρίες, δεν έχουν ίχνος πειραματικής πιστοποίησης.

Αλλά το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει ούτε μέτρηση αποτελεσματικότητας της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας. Ο ίδιος ο Φρόυντ αναρωτιόταν αν είχε ποτέ θεραπεύσει κανένα. Κι ενώ έχουμε ακριβείς μετρήσεις για τα αποτελέσματα των ψυχοφαρμάκων – υπάρχουν μελέτες που υποστηρίζουν ότι όχι μόνο η ψυχανάλυση δεν θεράπευσε κανένα, αλλά δημιουργεί πολύχρονες εξαρτήσεις ή και ψυχικά τραύματα (π. χ. από την εφεύρεση δήθεν απωθημένων παιδικών εμπειριών).


Άλλη μία δυσκολία όταν μελετάς την ψυχανάλυση είναι οι αντικρουόμενες και συχνά αντιφατικές και αυτοαναιρούμενες απόψεις των ιδρυτών και των συνεχιστών τους. Δεν υπάρχει βασικό αξίωμα της που να μην έχει απορριφθεί από κάποιον κορυφαίο ψυχαναλυτή. Έτσι που σήμερα ο όρος «ψυχανάλυση» να μην σημαίνει σχεδόν τίποτα.

Όμως η ψυχανάλυση είχε μία μεγάλη επιτυχία: κατάφερε να εισχωρήσει στην λαϊκή σκέψη και να γίνει ένας σύγχρονος μύθος. Ο τύπος που σου λέει: «κομπλεξικός είσαι, ρε;» δεν έχει ακούσει ποτέ για τον Άντλερ. Όλοι παίζουν με τις έννοιες που εισήγαγε ο Φρόυντ – και πόσες φορές δεν έχουμε συζητήσει για το Οιδιπόδειο της γειτόνισσας.

Ένα καλό που της χρωστάμε – έμμεσα- είναι η αποενοχοποίηση του σεξ και η απελευθέρωση των ηθών. Αν το σκεφθεί κανείς, η ψυχανάλυση είναι μία σαφέστατη αντίδραση στον Βικτοριανό πουριτανισμό του 19ου αιώνα. Δεν θα είχε προκύψει στον 18ο των λιμπερτίνων. Διαδίδοντας την ιδέα πως η καταπίεση του σεξ βλάπτει την υγεία, άνοιξε την πόρτα στην ελευθερία.

Με όλα αυτά δεν θέλω να πω ότι οι θεωρίες του Φρόυντ και των μαθητών του είναι εντελώς άχρηστες. Θα ήταν εξίσου αντιεπιστημονικό με το να ισχυριστώ πως είναι σωστές. Αλλά αν δεν υπάρξει έλεγχος και επιβεβαίωση, η ψυχανάλυση θα παραμένει για μένα μία, αν όχι ψευδο-επιστημονική, τουλάχιστον έξω-επιστημονική θεωρία.

Υπάρχει και το άλλο ύποπτο στην ψυχανάλυση: είναι μία κλειστή σέχτα. Για να γίνεις π. χ. ψυχαναλυτής πρέπει (εκτός από τις όποιες σπουδές σου, έστω κι αν έχεις διδακτορικά στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία) να ψυχαναλυθείς ο ίδιος για πολλά χρόνια. Δηλαδή να αποδεχθείς έμπρακτα την αλήθεια για να μπορέσεις να την εφαρμόσεις. Αυτό δείχνει πως, πέρα από την γνώση, χρειάζεται και μύηση. Καμία επιστήμη δεν έχει ανάγκη από μία τέτοια πλύση εγκεφάλου. Και πώς να υπάρξει τότε ελεύθερη έρευνα, πιστοποίηση και έλεγχος από ανθρώπους που πρέπει να είναι ή να γίνουν «πιστοί»; Μιλώντας με ψυχαναλυτές άκουσα συχνά το επιχείρημα: «Μόνον όποιος έχει κάνει ψυχανάλυση έχει το δικαίωμα την να κρίνει». Αυτή και μόνο η θέση αρκεί για να της αμφισβητηθεί η επιστημοσύνη.


Συνήθως ομαδοποιούν τον Φρόυντ μαζί με τον Μαρξ, τον Δαρβίνο και τον Αϊνστάιν ως ένα από τους μεγάλους επιστήμονες που άλλαξαν την αντίληψή μας για τον κόσμο και κατά συνέπεια την ζωή μας. Ότι την άλλαξαν είναι αναμφισβήτητο – αλλά με τελείως διαφορετικούς τρόπους. Ο Αϊνστάιν και ο Δαρβίνος ήταν καθαρόαιμοι επιστήμονες και οι θεωρίες τους επιβεβαιώνονται όλο και περισσότερο. Ο Μαρξ ήταν και επιστήμονας και φιλόσοφος και επαναστάτης-οραματιστής. Ως επιστήμονας-οικονομολόγος επιβεβαιώθηκε σε αρκετά πράγματα – όχι σε όλα. (Αλλά σε αυτόν αξίζει να αφιερώσουμε ειδικό post). Ο Φρόυντ ήταν ο μεγάλος μυθολόγος αλλά και απελευθερωτής. Τα ψυχοφάρμακα απέδειξαν ότι μεγάλο μέρος από τα προβλήματα που ήθελε να λύσει, ήταν θέματα χημείας. Η πρακτική αξία της θεραπευτικής ψυχανάλυσης δεν επιβεβαιώθηκε. Οι θεωρίες του παραμένουν αιωρούμενες μεταξύ ποίησης και επιστήμης. Το μέλλον τους είναι αβέβαιο.

300 σχόλια:

  1. Συμφωνώ για την αξία των όσων προκάλεσε ο Φρόιντ με τις θεωρίες του. Άλλαξε την οπτική γωνία πολλών πραγμάτων. Το ζήτημα είναι πως στην πράξη, όντως δεν έχει αποδειχθεί τίποτα ούτε σε προσωπικό ούτε σε συλλογικό επίπεδο....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Αυτό που δεν είχα καταλάβει προφανώς είναι ότι ψυχανάλυση και ψυχιατρική, είναι δύο διαφορετικά πράγματα.

    Πώς όμως γίνεται να πραγματεύονται το ίδιο αντικείμενο από επιστήμονες (π.χ. σχιζοφρένεια);

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. πάντα έλεγα ότι η ψυχανάλυση είναι όπως παλαιότερα η αστρονομία: είναι σε εμπειρικό/παρατηρησιακό επίπεδο λόγω των περιορισμένων μέσων μας. όταν αποκτήσουμε το κατάλληλο υπόβαθρο στη νευρολογία (κατανόηση του εγκεφάλου), θα μπορέσουμε να μιλάμε πλέον επιστημονικά.

    α, μου την σπάει επίσης κι ο κάθε άσχετος που διάβασε το "όταν έκλαψε ο Νίτσε" και το παίζει ψυχαναλυτής.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. «Ο ίδιος ο Φρόυντ αναρωτιόταν αν είχε ποτέ θεραπεύσει κανένα».

    Κι εγώ αμφιβάλλω. Δεν νομίζω ότι μπορεί κάποιος να μάθει τον εαυτό του σε συνεδρίες και ψυχαναλυτικές θεραπείες. Παράδειγμα από τον ευρύτερο φιλικό κύκλο: 45αρα εργασιομανής διευθύντρια τράπεζας η οποία μετά από επώδυνο διαζύγιο και 3ετή ψυχανάλυση δεν αποφασίζει για τίποτα στα προσωπικά της αν δεν το συζητήσει πρώτα με την ψυχίατρό της.
    Συμφωνώ πάντως με τα λεγόμενά σου Γάτε, ότι με την εμφάνιση της ψυχανάλυσης απελευθερωθήκαμε από ενοχές και φοβίες αιώνων. Μέχρι εκεί όμως. Εκτός κι αν κάποιος αποδείξει πειραματικά τις θεωρίες για id, ego και superego….

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Η μόνη σχετική επιστήμη είναι η ψευροψυχολογία η οποία ερευνά τις λειτουργίες του εγκεφάλου και είναι μια καθαρά πειραματική επιστήμη. Έτσι έχουν ανακαλυφθεί και μελετηθεί τα κέντρα ομιλίας τα κέντρα οπτικής επεξεργασίας και πολλά άλλα που κάποτε θεωρείτο ότι αποτελούσαν μέρος της "ψυχής " του ανθρώπου. Ίσως στο μέλλον η λεπτομερής μελέτη διάταξης και λειτουργίας των νευρώνων μας φωτίσει περισσότερο πάνω σε αυτά τα θέματα. Για την ώρα έχετε δίκαιο αφού δεν υπάρχει δυνατότητα διάψευσης δεν αποτελεί "καθαρή" επιστήμη. Δεν γνώριζα αυτό που αναφέρετε ότι για να γίνει κάποιος ψυχαναλυτής πρέπει να έχει κάνει ψυχανάλυση. Είσαστε σίγουρος γι'αυτό;. Εγώ γνωρίζω ότι για να κάνει κάποιος ψυχανάλυση πρέπει να έχει πτυχίο ιατρικής σχολής. Τα πτυχία ψυχολογία είναι (τυπικά) μόνο για συμβουλές, λειτουργία ομάδων υποστήριξης κ.λπ (δεν μπορούν να συνταγογραφήσουν). Για το επάγγελμα του ψυχαναλυτή δεν γνωρίζω τι ακριβώς απαιτείται.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Ένα μικρό λάθος το όνομα της επιστήμης είναι νευροψυχολογία

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. Προσωπικα πιστευω πως η ψυχαναλυση ειναι ενα ειδος αυτοθεραπειας. Ο ψυχαναλυτης ειναι απλα ο ανθρωπος που με τις σωστες ερωτησεις-υποδειξεις θα σε οδηγησει στην ριζα των προβληματων σου. Βρισκεις την αιτια, προσπαθεις να την καταπολεμησεις και ολα ειναι ενταξει. Βεβαια το ισοπεδωνω λιγο αλλα νομιζω πως η γενικη ιδεα αυτη ειναι.
    Τωρα, το θεμα της μυησης μου θυμιζει κατι το διαφορετικο. Μασονισμος ή σατανισμος. Αλλα και παλι βλακειες λεω. Μην με παρεξηγησετε, για την ψυχαναλυση μιλαω και οχι την ψυχιατρικη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. «Ο ίδιος ο Φρόυντ αναρωτιόταν αν είχε ποτέ θεραπεύσει κανένα».

    Υπάρχει (μάλλον, υπήρχε) η περίπτωση του μικρού Hans (ή προς το επιστημονικότερο: Analysis of a Phobia in a Five-Year-Old Boy) η οποία ήταν μοναδική και γιατί έγινε μέσω αλληλογραφίας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. Εκείνο που κατάλαβα είναι ότι θα πρέπει πρώτα να διαβάσω το ποστ, όχι μία, αλλά δεκαπέντε φορές και μετά να τοποθετηθώ - αν τελικά τοποθετηθώ.

    Εκ πρώτης όψεως, κατά την ταπεινή μου γνώμη, πρόκειται για ένα απο το πιο συγκροτημενα και αξιολογα κριτικά κείμενα, που έχω διαβάσει και το οποίο αποσαθρώνει την "επιστημονικότητα" της ψυχανάλυσης.

    Εχω ασχοληθεί με την ψυχανάλυση ως... ασθενής. Η ψυχαναλύτριά μου (με σπουδές στο εξωτερικό) ήταν και είναι αδελφική μου φίλη. (Κάποιοι μπορουν να υποπτευθουν και το μικρό της όνομα...)

    Επί μηνες προσπαθουσα να διαχειριστώ το αναπάντεχο οικογενειακό πένθος που μας χτύπησε, πανω που η κόρη μου είχε αρχίσει να συνέρχεται. (Είχα πέσει σε βαριά κατάθλιψη...)

    Δεν ξέρω αν η πολυμηνη ψυχοθεραπεία της ήταν αποτελεσματική (μάλλον όχι). Ωστόσο οι συνεδρίες με ανακουφιζαν ψυχικά, ίσως επειδή μιλουσα περισσότερο σε μια αδελφική μου φίλη που συχνά μου κρατούσε το χέρι σφιχτά και δεν είναι λίγες οι φορές που έκλαιγε μαζί μου (αντιδεοντολογικό, θα έλεγε καποιος).

    Θα αποφορτίσω συναισθηματικά το σχόλιό μου λέγοντας οτι την πιο αποτελεσματική... αυτο-ψυχανάλυση και (αυτο)ψυχοθεραπεία τη βρήκα εδώ μεσα, από τη στιγμή που άρχισα να μιλάω για μενα χωρίς να φοβάμαι να κοιτάξω κατάφατσα το πρόσφατο και απώτερο παρελθόν μου. Και αυτό

    χάρη στην άδηλη και διακριτική συμπαράσταση του αγαπημένου ΝικόΔημου .


    Με απέραντη ευγνωμοσύνη και αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Ο Φρόυντ ασχολήθηκε παράλληλα με την διερεύνηση των ιατρικών ιδιοτήτων της κοκαΐνης. Έγινε τόσο χρήστης όσο και υπερασπιστής της (σε ζητήματα ιατρικής χρήσης της), καθώς πίστευε πως διαθέτει σημαντικές αντικαταθλιπτικές ιδιότητες. Θα πρέπει να επηρεάστηκε και από τον φίλο του γιατρό Wilhelm Fleiss, ο οποίος συνέστηνε την κοκαΐνη για τη θεραπεία της ρινικής ανακλαστικής νεύρωσης.

    Βικιπαιδεια

    Νikos Dimou said

    τα ψυχοφάρμακα απέδειξαν ότι μεγάλο μέρος από τα προβλήματα που ήθελε να λύσει, ήταν θέματα χημείας

    ''''''''''''''''''''''''''''''

    Σε αυτό τον αιώνα η επανασταση
    θα ερθει απ' τη Βιολογία...
    :)
    Eκείνοι πάντως που αγαπησαν την
    Ψυχαναλυση ηταν οι καλλιτεχνες
    και αλλοι αριστεροί διανοητές...

    Ενω η ΕΣΣΔ ,ο Χιτλερ και η Εκκλησια
    πολέμησαν τον "αστικο και εβραϊκο φρουδισμό"

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. ikd said...
    Υπάρχει (μάλλον, υπήρχε) η περίπτωση του μικρού Hans (ή προς το επιστημονικότερο: Analysis of a Phobia in a Five-Year-Old Boy) η οποία ήταν μοναδική και γιατί έγινε μέσω αλληλογραφίας.

    Είναι από τα πιο αμφιλεγόμενα κείμενα του Φ. Οι νεότερες αναλύσεις θεωρούν ότι το να αποδίδεται η φοβία του μικρού Χανς για τα άλογα σε φοβο αντεκδίκησης του πατέρα για τις Οιδιπόδειες φαντασιώσεις του, είναι ερμηνεία τραβηγμένη από τα μαλλιά. Μάλλον η φοβία οφειλόταν στο ότι είδε κάποτε ένα άλογο να καταρρέει στον δρόμο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. Αγαπατή Παράγραφος

    Όταν κάποτε ζήτησα τη συνδρομή από ψυχολόγο που ανήκει στο φιλικό μου περιβάλλον, με απέτρεψε καθαρά και ξάστερα: ένας ψυχολόγος ποτέ δεν πρέπει να κάνει ψυχανάλυση σε φίλους τους διότι είναι ήδη προκατειλημένος. Με άλλα λόγια, μου εξήγησε ότι η μελέτη μιας περίπτωσης πρέπει να ξεκινάει από το μηδέν και να μην σε γνωρίζει ο ψυχαναλυτής διότι στην αντίθετη περίπτωση, επηρεάζεται συναισθηματικά από σένα. Μάλιστα το καταστατικό τους (ως γνωστόν) ορίζει ότι είναι σαφέστατα αντιδεοντολογικό.

    Από κει και πέρα, έχω κι εγώ τις επιφυλάξεις μου, αλλά ας μην τσουβαλιάζουμε την ψυχολογία με τις άλλες "παρα-επιστήμες". Πιστεύω ότι η μεγαλύτερη προσφορά της ψυχανάλυσης είναι η ανάλυση και η κατάργηση των προκαταλήψεων (ταμπού). Γι αυτό το λόγο, οι μεγαλύτεροι εχθροί της ψυχανάλυσης είναι οι θρησκείες και οι αιρέσεις τύπου σαϊεντολογίας (Τομ Κρουζ και πρασινάλογα, τα ξέρετε αυτά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  14. Kάτι πολύ βασικό (έπρεπε να το είχα αναφέρει κι στο post):

    Μην συγχέετε την ψυχανάλυση με την ευρύτερη έννοια της ψυχοθεραπείας - η οποία μπορεί να βασίζεται σε τελείως διαφορετικές προσεγγίσεις. Και φυσικά ούτε με τη ψυχολογία ή την ψυχιατρική. Πρόκειται για μία ειδική θεωρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  15. @ΝΔ
    ...Είναι από τα πιο αμφιλεγόμενα κείμενα του Φ. Οι νεότερες αναλύσεις θεωρούν ότι το να αποδίδεται η φοβία του μικρού Χανς για τα άλογα σε φοβο αντεκδίκησης του πατέρα ... κλπ κλπ.

    Ωστόσο, πριν πετάξουμε όλη την ψυχαναλυτική προσέγγιση από το παράθυρο, πρέπει να δούμε και το επιστημονικό πλαίσιο της εποχής. Η Ψυχολογία, ως εργαστηριακή επιστήμη έχει μόλις θεμελιωθεί (Wundt, Λειψία, 1870). O Pavlov και ο Watson δεν μας έχουν ακόμα εισάγει στον κόσμο των εξαρτημένων ανακλαστικών και του μπιχεβιορισμού. Ο Φρόϋντ και οι συν αυτώ (εδώ κατατάσσεται και ο Erikson) προτείνουν μια θεωρία ανάπτυξης του παιδιού από το βρεφικό στάδιο μέχρι την ενηλικίωση. Ο Ερικσον την επεκτείνει διά βίου, χωρίς ωστόσο και αυτός να την αποδεικνύει πειραματικά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  16. Η ψυχανάλυση είναι ταυτόχρονα δύο πράγματα. Ξεκίνησε σαν ψυχοθεραπευτική μέθοδος και στη συνέχεια εξελίχτηκε σε διαδικασία διερεύνησης των ψυχικών διεργασιών.

    Το ακανθώδες θέμα της "ψυχανάλυσης" είμαι σίγουρος ότι θα προκαλέσει σωρεία σχολίων κι επιχειρημάτων από ειδικούς, μη ειδικούς και δήθεν ειδικούς. Εγώ σίγουρα ανήκω στους δεύτερους.

    Αυτό που νομίζω, είναι ότι η επιστημονική γνώση ακόμα δεν έχει δώσει επαρκείς απαντήσεις στα ερωτήματα που αφορούν στον ανθρώπινο ψυχισμό. Και μέχρι να τις δώσει (τις απαντήσεις) "η ψυχανάλυση" δεν θα πρέπει να συγκαταλέγεται στις επιστήμες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  17. Paragrafos said...
    "Δεν ξέρω αν η πολυμηνη ψυχοθεραπεία της ήταν αποτελεσματική (μάλλον όχι). Ωστόσο οι συνεδρίες με ανακουφιζαν ψυχικά, ίσως επειδή μιλουσα περισσότερο σε μια αδελφική μου φίλη που συχνά μου κρατούσε το χέρι σφιχτά..."

    ---------------------

    Αγαπητή παράγραφε,
    Κάποτε ένας ειλικρινέστατος ψυχαναλυτής είχε πει σε μία γνωστή μου : "Δέκα καλοί ψυχαναλυτές, κάνουν όσο ένας πολύ καλός φίλος" !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  18. Alogaki said: "Κάποτε ένας ειλικρινέστατος ψυχαναλυτής είχε πει σε μία γνωστή μου : "Δέκα καλοί ψυχαναλυτές, κάνουν όσο ένας πολύ καλός φίλος"!
    Σωστό!

    Βαλθήκαμε πιά ότι δεν μας αρέσει, αντί να το αποδεχτούμε και ίσως και να το απολαύσουμε ως κομμάτι του εαυτού μας, τρέχουμε στους ψυχάκηδες! Αυτοί έχουν ένα πρόβλημα για κάθε λύση!

    Για όνομα! Αν υπάρχει πρόβλημα, αυτό είναι εκεί ακριβώς!

    Στο κάτω κάτω, τις περισσότερες φορές (αν όχι όλες) ένα πούρο, είναι απλώς ένα πούρο!
    Θεέ μου συγχώρα με!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  19. Εξ'όσων γνωρίζω οι ψυχολόγοι κάνουν οι ίδιοι ψυχανάλυση προκειμένου να είναι εντελώς αντικειμενικοί κατά την επαφή τους με τους "ασθενείς" τους, και να μην προβάλουν σ'αυτούς δικά τους βιώματα και διαταραχές.

    Όσον αφορά την ψυχανάλυση συμφωνώ απόλυτα με το alogaki περί 10 ψυχαναλυτών και ενός καλού φίλου.
    Διαθέσιμα αυτιά ψάχνουμε, γι'αυτό τους πληρώνουμε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  20. account said...
    Ο Γιούγκ κ.Δήμου. Ο Γιούγκ. Κορυφή..

    Ε όχι και κορυφή! Μυθολόγος και παραμυθάς με τα αρχέτυπα και το συλλογικό υποσυνείδητο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  21. Αγαπητή Παραγραφε
    συμφωνώ ότι ότι η καλύτερη ψυχανάληση είναι αυτή της συντροφιάς και της στήριξης απο την ομάδα του Blog.
    Στήριξη λοιπόν και αποδοχή με συμπάθεια, αγάπη και όχι λύπη για σένα και το αγγελούδι σου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  22. Η ψυχανάλυση, ασχετα αν τεκμηριώθηκε επιστημονικά επαρκώς ή όχι, επαιξε πολύτιμο ρόλο στην ανάπτυξη -ήταν η απαρχή - των επιστημών που στοχεύουν στη βελτίωση της ζωής του ανθρώπου. Σήμερα αν & συνεχίζει να υφίσταται η ψυχανάλυση σαν θεραπευτική προσέγγιση των ψυχικών ασθενειών, πολύ αποτελεσματικότερες & πιο κατάλληλες σε σχέση με τα σύγχρονα δεδομένα είναι οι ψυχοθεραπευτικές προσεγγίσεις όπως η συστημική ή η υπαρξιακή (I.Yalom)που λειτουργούν είτε σε ατομικό είτε σε ομαδικό επίπεδο. Ξέρω πληθώρα ανθρώπων που έχουν ευεργετηθεί από αυτές, ανθρωποι που δεν μπορούσαν να σταθούν στα πόδια τους & απόκτησαν στη πορεία εξαιρετική ικανότητα αντιμετώπισης των δυσκολιών της ζωής (χρησιμοποιούνται ευρέως & στους φορείς απεξάρτησης).
    Μια σημαντική διαφόρα σε σχέση με τη μέθοδο είναι ότι στην ψυχανάλυση ο θεραπευτής είναι αμέτοχος -απλά ακούει αποστασιοποιημένα - ενώ στις νέες θεραπευτικές μεθόδους ο θεραπευτής είναι ενεργός συμμέτοχος είτε μιλάμε για ατομική είτε για ομαδική συνεδρία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  23. Νίκο Δήμου,
    υποθέτω πως το κείμενο σου δεν συγκαταλέγεται στα πρόσφατα γραφτά σου. Πιθανότατα να το έκανες κόπι πέιστ απο το αρχείο σου χωρίς να μπεις στη διαδικασία να ενημερωθεις και να μάθεις για τα συμβαίνοντα στον χώρο της ψυχανάλυσης τα τελευταία 10 χρόνια και την στροφή προς στην Γλωσσολογία και τα Ιnformatics. Ίσως να πρεπει να αντλήσεις περισσοτερες επίκαιρες πληροφορίες για τα ζήτηματα που θίγεις και να ανοίξεις διάλογο μαζί τους. Διαφορετικά το κείμενο έχω την αίσθηση οτι διαβάζεται μόνο στη συγχρονικότητα της δεκαετείας του '80.

    Δεν θα ξαναενοχλήσω. Τις καλήμέρες ένος αναγώστη του κριτικού Νίκου Δήμου (και μόνο)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  24. @ΝΔ,

    Για να μην υπάρξει παρανόηση, λέμε όπως έγραψες:

    «...και πόσες φορές δεν έχουμε συζητήσει για το Οιδιπόδειο της γειτόνισσας.»

    το οποίο είναι ανακριβές, μια που το Οιδιπόδειο το έχει ο γείτονας προς τη μάνα του, και ουχί η γειτόνισσα (εκτός αν είναι η γειτόνισσά μας, ο Παναγιώτης...)
    :)

    «The Oedipus complex or Oedipus conflict is a concept developed by Sigmund Freud to explain the origin of certain neuroses in childhood. It is defined as a male child's unconscious desire for the exclusive love of his mother. This desire includes jealousy towards the father and the unconscious wish for that parent's death. Later researchers used the term Electra complex for the same phenomenon in girls towards their father.»

    Περισσότερο Οιδιπόδειο δεύρο έξω!

    Πάντως ο όρος «ψυχολογία» είναι πολύ αστείο που χρησιμοποιείται ως συντόμευσις του «ψυχολογική κατάσταση, συνήθως προς την θλιβερό ή εκνευριστικό», π.χ. «Κύριε Γιαννάκη, τι εννοείτε όταν λέτε πως οι παίκτες σας είχαν ψυχολογία σκατά?», ή «Δεν τον αντέχω τον ηλίθιο, μου κάνει μια ψυχολογία κώλο!».
    :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  25. @ΝΔ,

    Επίσης πρόκειται για αντιρρόπηση των Eros (the original life drive) που περιέχει την libido (και sex drive κτλ) κι όχι σκέτης της libido και του Thanatos (death drive or instinct), κι επίσης ο όρος συλλογικό ασυνείδητο ανήκει στον C.Jung κι όχι στον Freud.

    Για να μην πυροβολούμε πτώματα πάντως, υπολογίστε ότι η κυρίως διατύπωση την οποία ανατέμνουμε εδώ μας πάει γύρω στη δεκαετία του ’20 το πολύ, εν μέσω τρομερών ταμπού, αμάθειας, προκαταλήψεων, παρερμηνεύσεων και κοινωνικών «φιμώσεων» (ειδικά για γυναίκες, ακόμη και στην ανεπτυγμένη Βιέννη). Οπότε δεν θα βρεθεί ούτε ένας -ακόμη και αμιγής φροϋδικός- που να μην έχει αποδεχτεί την ερμηνεία της θεωρίας με τα μάτια του ανθρώπου του 21ου αιώνα, όπως και δεν θα πρέπει να υποτιμά κάποιος το ότι για πρώτη φορά τρώει τέτοιο «χαστούκι» το σεμνότυφο κοινό.

    Κρατάμε λοιπόν όσες βασικές, συνταρακτικές ιδέες της εποχής αντέχουν ακόμη και τις εμπλουτίζουμε, στα πλαίσια των humanities και όχι των sciences και συνεχίζουμε...

    (το id του blogger πάντως την τραβάει μια ψυχανάλυση, να δούμε τι απωθημένα μας βγάζει και κολλάει έτσι...!)

    (και γι αυτό το λόγο συγνώμη εάν ανέφερα κάτι που έχει ήδη αναπτυχθεί, διαβάζω σχόλια αποσπασματικά, ανάμεσα σε τρομερά «κολλήματα»...)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  26. Κε ΔΗΜΟΥ ΚΑΛΗΜΕΡΑ

    ΕΙΧΑ ΓΡΑΨΕΙ ΚΑΠΟΤΕ ΣΤΟ ΜΠΛΟΓΚ ΣΑΣ ΟΤΙ ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΜΕ ΤΑ ΜΕΓΑΛΑ ΜΥΑΛΑ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΕΙΜΑΙ ΠΙΑ ΠΑΡΑ ΠΟΛΥ ΕΠΙΦΥΛΑΚΤΙΚΟΣ.

    Η ΘΕΣΗ ΜΟΥ ΣΤΗΝ ΖΩΗ ΑΡΧΕΣ ΤΟΥ ΕΙΚΟΣΤΟΥ ΠΡΩΤΟΥ ΑΙΩΝΑ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΡΙΧΝΩ ΓΕΡΕΣ ΚΛΩΤΣΙΕΣ ΣΤΟ ΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΟ ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΝΑ ΒΑΖΩ ΤΡΙΚΛΟΠΟΔΙΕΣ ΣΤΟ ΥΠΟΤΙΘΕΜΕΝΟ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΟ ΚΑΘΕ ΦΟΡΑ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΟΥ ΝΑ ΤΕΣΤΑΡΩ ΤΙΣ ΑΝΤΟΧΕΣ ΤΟΥ.

    Ο ΦΡΟΥΝΤ ΕΙΝΑΙ ΜΕΓΑΛΟΣ. Ο ΓΙΟΥΝΓΚ ΕΠΙΣΗΣ. Η ΧΗΜΕΙΑ ΚΑΙ ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΕΣ ΟΧΙ ΚΑΙ ΤΟΣΟ.

    ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΣΤΟ ΠΑΡΕΛΘΟΝ. ΠΗΡΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ. ΕΚΑΝΑ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΣΤΗΝ ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ. ΤΙΣ ΑΠΟΦΑΣΕΙΣ ΣΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΙΣ ΠΗΡΑ ΜΟΝΟΣ ΜΟΥ.

    ΣΙΓΟΥΡΑ ΠΑΝΤΩΣ Η ΧΗΜΕΙΑ ΗΤΑΝ ΤΟ ΠΙΟ ΑΤΥΧΕΣ ΣΤΑΔΙΟ.

    ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΜΕΤΑΞΥ ΕΝΟΣ ΚΑΛΟΥ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟΥ ΚΑΙ ΚΟΚΑΙΝΗΣ ΠΡΟΤΙΜΩ ΝΑ ΔΙΑΛΕΞΩ ΤΟ ΔΕΥΤΕΡΟ ΑΝ ΚΑΙ ΤΙΠΟΤΑ ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ ΜΕ ΤΟ ΣΕΞ.

    Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΛΟΙΠΟΝ ΜΕ ΒΟΗΘΗΣΕ ΝΑ ΚΑΝΩ ΑΠΙΣΤΕΥΤΑ ΚΑΛΟ ΣΕΞ ΚΑΙ ΝΑ ΓΡΑΦΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

    ΤΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ΠΑΡΑΜΕΝΟΥΝ. ΟΠΩΣ ΠΑΡΑΜΕΝΩ ΚΙ ΕΓΩ Ο ΙΔΙΟΣ.

    ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΚΑΤΑΛΑΒΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΟΤΑΝ ΖΗΤΑ ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΗ ΣΤΗΡΙΞΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΤΗΝ ΔΟΥΛΕΙΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΤΗΝ ΚΑΝΕΙ Ο ΙΔΙΟΣ.

    ΚΑΜΙΑ ΘΕΩΡΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΠΛΗΡΗΣ. ΜΑ ΚΑΜΙΑ.

    Ο ΦΡΟΥΝΤ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΜΗΝ ΕΧΕΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗ ΑΠΟΔΕΙΞΗ ΤΗς ΘΕΩΡΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΛΑ ΣΙΓΟΥΡΑ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΛΕΙ ΤΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΤΟΥ ΚΑΝΟΝΤΑΣ ΧΡΗΣΗ ΤΗς ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΙΚΗΣ ΜΕΘΟΔΟΛΟΓΙΑΣ.

    ΣΕ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΚΑΝΕΙΣ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΑΝΤΗΣΕΙ ΕΙΝΑΙ ΓΙΑΤΙ Ο ΑΝΘΡΩΠΟΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΤΗς ΖΩΗΣ ΤΟΥ. ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΗΣΗ ΙΣΩΣ ΑΛΛΑ ΚΑΜΙΑ ΟΥΣΙΑΣΤΙΚΗ ΑΛΛΑΓΗ. Ο ΦΡΟΥΝΤ ΤΟΥΛΑΧΙΣΤΟΝ ΕΙΝΑΙ ΕΝΤΙΜΟΣ. ΓΙΑΤΙ ΜΠΗΚΕ ΣΤΗΝ ΚΑΡΔΙΑ ΤΟΥ ΛΥΚΟΥ ΚΑΙ ΤΟ ΠΑΛΕΨΕ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  27. @ΝΔ

    Ο ίδιος ο Φρόυντ αναρωτιόταν αν είχε ποτέ θεραπεύσει κανένα

    Και πολύ σωστά. Για να πάρει "αληθοτιμή" μια τέτοια πρόταση, δεν θα έπρεπε να διευκρινιστεί τί σημαίνει "θεραπεία";

    Σημαίνει "ίαση"; Σημαίνει "άρση συμπτωμάτων"; Σημαίνει "υγεία" κατά τον ορισμό της Π.Ο.Υ.; Σημαίνει "καλύτερη ζωή"; Σημαίνει "φροντίδα", κατά την αρχαιοελληνική;

    Συμφωνώ με την ανάλυση της "ανάλυσης" που παραθέτετε, με την επιφύλαξη ότι μιλάτε για την "κοινωνική αναπαράσταση της ψυχανάλυσης" - την εικόνα δλδ. που έχει και συντηρεί ο κόσμος περί αυτής, της χρήσης και της αξίας της, όπως έδειξε ο Moscovici (La psychanalyse, son image et son public, P.U.F. 1961/1976 - Moscovici S., Η ψυχανάλυση, η εικόνα της και το κοινό της, Οδυσσέας, Αθήνα, 1999) και παρουσίασε εκτενώς στο ελληνικό κοινό ο Παπαστάμου.

    Ομως, θα χρεωθεί ο Φρόιντ την Γουντι-Αλενική μετατροπή της ψυχανάλυσης σε "πρώτες βοήθειες";

    Επίσης, αν κατάλαβα καλά την αποσαφήνιση, σε ύστερο σχόλιό σας, με τον όρο "ψυχανάλυση" εννοείτε τις "ψυχοδυναμικές προσεγγίσεις", φερ' ειπείν Φρόιντ και βασικές παραλλαγές, Αντλερ και Γιουνγκ. Αυτές αμφισβητείτε, όχι τις συμπεριφορικές και γνωστικές προσεγγίσεις, σωστά;

    Σε όποιον θα ήθελε να δει μιαν εκτενή ανταπάντηση προτείνω το "On teaching psychoanalysis in antianalytic times: a polemic", Nancy Williams, The American Journal of Psychoanalysis, v. 60, n. 4, (2000).

    Οπωσδήποτε, δεν είναι επιστήμη η ψυχανάλυση κατά την ποπεριανή ορολογία, μολονότι έχει μια θεωρία που σε μεγάλο βαθμό "σώζει τα φαινόμενα". Αλλά, αν είμαστε σκληροί στις επιστημολογικές αξιολογήσεις μας, θα μας περισσέψουν δάχτυλα όταν μετρήσουμε τις κατά Πόπερ επιστήμες, όχι;

    Τέλος: δυστυχώς, στην Ελλάδα, η λειτουργία γραφείου συμβούλου-ψυχοθεραπευτή απαιτεί απλώς αυτοδήλωση και πληρωμή παραβόλων στην έναρξη αντίστοιχου επιτηδεύματος στην εφορία! Ακριβώς όπως και για τα μέντιουμ. Η (παιδική) χαρά του τσαρλατάνου...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  28. οι σκιές μιλάν said...
    said... "Νίκο Δήμου,
    Υποθέτω πως το κείμενο σου δεν συγκαταλέγεται στα πρόσφατα γραφτά σου".

    Γράφτηκε σήμερα το πρωί. Αναφέρεται όμως στην κλασική ψυχαναλυτική θεωρία και φυσικά δεν αφορά "τα συμβαίνοντα στον χώρο της ψυχανάλυσης τα τελευταία 10 χρόνια και την στροφή προς στην Γλωσσολογία και τα Ιnformatics". Άλλωστε μερικές από αυτές τις εξελίξεις δεν έχουν πια πολλή σχέση με τον Freud.

    Aphro ευχαριστώ για τις διορθώσεις. Μου θύμισες την παροιμία "έλα παππούλη μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου..."

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  29. traumeister
    φυσικά ΔΕΝ εννοώ τις συμπεριφορικές και γνωστικές προσεγγίσεις.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  30. Το ζήτημα δεν είναι να αποδείξουμε αν η ψυχανάλυση είναι «επιστήμη» ή όχι. Αυτό είναι το λάθος, παραπλανητικό ερώτημα. Ο άνθρωπος «σκέπτεται επιστημονικά» προσπαθώντας να προσεγγίσει μια πραγματικότητα. Επεξεργάζεται στοιχεία και κάνει τις υποθέσεις του. Δημιουργεί μια θεωρία με βάση τα στοιχεία που η κάθε περίπτωση μπορεί να του παράσχει. Επομένως το σωστό ερώτημα είναι αν το επιστημονικά εξεταζόμενο αντικείμενο είναι μια πραγματικότητα ή απλώς δημιούργημα της φαντασίας, δηλαδή μια ψευτοπραγματικότητα.

    Το αντικείμενο του Φρόυντ δεν ήταν «μύθος». Ήταν ο νους και ο τρόπος λειτουργίας του, ειδικά σε σχέση με την ανθρώπινη προσωπικότητα. Και αυτά είναι υπαρκτά όσο και εμείς οι ίδιοι τουλάχιστον.

    Μέχρι την εποχή του Φρόυντ αυτή την πραγματικότητα μόνο η λογοτεχνία και η φιλοσοφία προσέγγιζαν. Ο Φρόυντ έκανε το ίδιο αλλά αυτή τη φορά με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο.

    ‘Ομως το αντικείμενό του ήταν λιγάκι «αόρατο» - ειδικά εκείνη την εποχή. Έχει να κάνει με την λειτουργία του ανθρώπινου νου. Επομένως τα μόνα στοιχεία που θα μπορούσαν να αντληθούν θα προέρχονταν από το μόνο εργαλείο που μπορεί να τα προσφέρει: Το ίδιο το βίωμα που έχει ο άνθρωπος για την διανοητική του λειτουργία. Ενώ σε άλλους τομείς ο ανθρώπινος νους παρατηρεί πράγματα που είναι έξω από αυτόν, αυτή τη φορά θα έπρεπε να κάνει το ίδιο αλλά με αντικείμενο τον ίδιο τον εαυτό του. Και μάλιστα με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο. Με την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες – όπου τα γεγονότα συμβαίνουν μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο και δεν μπορούν (τότε ειδικά) να καταγραφούν αλλιώς – παρά μόνο με τον λόγο.

    Αυτή ήταν η επιστήμη που προσέφερε ο Φρόυντ στον κόσμο. Δηλαδή άνοιξε μια επιστημονική συζήτηση για τον τρόπο λειτουργίας του νου και προσέφερε μερικά εργαλεία, δημιούργησε μια γλώσσα και μια θεωρία για να μπορούν οι ερευνητές να συνομιλούν και να συνδυάζουν την σκέψη τους, όπως και κάθε επιστημονική κοινότητα είναι αναγκασμένη να κάνει. Κάτι που είναι φυσικά αναμενόμενο να υποστεί κάποια εξέλιξη ακόμη και να συνδυαστεί με την γνώση σε άλλους τομείς, π.χ. στην νευροφυσιολογία. Φυσικά ακόμη και να ξεπεραστεί για κάτι ακριβέστερο και περιεκτικότερο κάποια στιγμή.

    Ακόμη και σήμερα η νευροφυσιολογία δεν μπορεί να προσεγγίσει την περιπλοκότητα της λειτουργίας μια ανθρώπινης προσωπικότητας. Δεν μπορεί να εμφυτεύσει γνώσεις, μνήμες και εμπειρίες που θα επέτρεπαν σε έναν νου να μεταβληθεί μέσω χειρουργικών μεθόδων για να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις σύνθετες δυσκολίες της ζωής του με επιτυχία. Ακόμη και σήμερα η εκπαίδευση και η ενδοσκόπηση είναι τα μόνα εργαλεία που μπορούν να το πετύχουν αυτό. Η ψυχανάλυση ξεκίνησε μια συζήτηση, που σαφέστατα ήταν πολύ πιο περίπλοκη από όσο την φανταζόταν ο Φρόυντ εκείνη την εποχή, για να μπορέσεις να προσεγγίσεις μια ανθρώπινη προσωπικότητα και να την μεταβάλλεις.

    Προφανώς υπάρχει ένα θέμα χημείας του εγκεφάλου το οποίο τα ψυχοφάρμακα μπορούν να το επηρεάσουν αλλά δεν θα διδάξουν σε έναν άνθρωπο τις γνώσεις που απαιτούνται για να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του, να το κατανοεί σε όλη του την περιπλοκότητα, και να βρίσκει τους τρόπους να αναπτύσσεται και να επιβιώνει με επιτυχία, ειδικά αν τα διανοητικά του εργαλεία είναι ήδη παραμορφωμένα και δυσλειτουργικά. Τα φάρμακα δεν μπορούν να διδάξουν νοητικές δεξιότητες σε ένα άνθρωπο αλλά αντίθετα προκαλούν χημικές αλλαγές που κανονικά θα έπρεπε να ελέγχονται από τον ίδιο τον άνθρωπο, από την εμπειρία του, από την σκέψη του, από την αντίληψη που αυτός έχει για την περίπλοκη (ειδικά στο σύγχρονο κόσμο) πραγματικότητα γύρο του και τον εαυτό του. Ποιος είναι ο τρόπος για να ελέγχει την χημεία του εγκεφάλου του κάποιος χωρίς να χρειάζεται την μόνιμη εξάρτησή του από τα φάρμακα;

    Σε αυτή την ερώτηση προσπαθεί να απαντήσει όλη αυτή η συστηματική, επιστημονική προσπάθεια που ξεκίνησε από τον Φρόυντ.

    Φυσικά ο Φρόυντ ήταν το δημιούργημα της εποχής του και είναι βλακώδες τη σημερινή εποχή κάποιος να παίρνει γραμμή προς γραμμή όλες του τις θεωρίες (ή οτιδήποτε είπε εδώ και εκεί στην ζωή του), να τις βάζει στο μικροσκόπιο και να λέει, «αααα, αυτό είναι γελοίο είναι ποιητικό ή κάτι άλλο». Ο Φρόυντ ήταν η αρχή μιας μεγάλης προσπάθειας που δεν ακυρώνεται με απλοϊκούς αφορισμούς - γιατί έτσι ακυρώνεται η επιστημονική σκέψη προς χάριν ενός πυροτεχνήματος.

    Ένας άνθρωπος με αυτογνωσία μπορεί να ανακαλύψει στον εαυτό του τι ήταν αυτό που οδήγησε το Φρόυντ να μιλήσει για το ασυνείδητο, το εγώ, το υπερεγώ, το Οιδιπόδειο κτλ. Γιατί αυτές οι ιδέες δεν βγήκαν από το κενό (δεν είναι επινοήσεις ενός απατεώνα) αλλά για να περιγράψουν μια πραγματική κατάσταση του ανθρώπινου νου – όσο ήταν δυνατόν. Και να χρησιμεύσουν ως εργαλεία σκέψης και ως γλώσσα συνεννόησης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  31. πάντα σκεπτικιστής

    καλώς μας ήρθατε

    με δύο λέξεις (για να μην ξεφούγουμε από το θέμα)

    είμαι εναντίον του Γαλλικού νόμου (και κάθε νόμου που ποινικοποιεί την ελεύθερη έκφραση)

    και συμφωνώ μαζί σας οτι ο Bush φέρει ευθύνη για την βόμβα - όχι βέβαια πως μου είναι συμπαθές το καθεστώς της Β. Κ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  32. Καλησπέρα και από μένα!

    Με τρομάζει η ψυχανάλυση.
    Πρώτα από όλα η λέξη.
    Τι σημαίνει ανάλυση της ψυχής?
    Για μένα βιασμός της ψυχής.
    Γιατί να αναγκαστώ να αναλύσω την ψυχή μου σε μια ειδική συνάντηση με συγκεκριμένη μεθοδολογία και προκαθορισμένο χρόνο?

    Είναι οι ερωτήσεις που κάνω στον εαυτό μου όταν ακούω ανθρώπους που κάνουν ψυχανάλυση.
    Δεν ξέρω αν είναι σωστό ή λάθος δεν ξέρω τι είναι καλύτερα απλά λέω μόνο πως σκέφτομαι.

    Ο άνθρωπος για μένα ψυχαναλύεται σε καθημερινή βάση.
    Στη δουλειά του, στην οικογένεια, στους φίλους και τους εχθρούς του!
    Κάθε συμπεριφορά, κάθε σκέψη, κάθε πράξη είναι σίγουρα προιόν του χαρακτήρα μας.
    Τόσο ο θυμός όσο και η καλοσύνη μπορεί να προέρχονται από τον ίδιο άνθρωπο σε διαφορετικές στιγμές.
    Ο τρόπος που συμπεριφερόμαστε, ο τρόπος που ψηφίζουμε τα τραγουδια που ακούμε, τα βιβλία που διαβάζουμε είναι η ψυχή μας, ο εσωτερικός μας κόσμος.
    Δεν κατάλαβα ποτέ τι περισσότερο μπορεί να μου προσφέρει η ψυχανάλυση!
    Προσωπικά αναζητώ πάντα την ευτυχία.
    Ένα καλό βιβλίο, μια αγκαλιά από την γιο μου, ένα χάδι από την σύντροφο, ένα καλό γεύμα με φίλους, ένα ποτήρι κρασί μπορεί να με παρασύρουν σε ένα απίστευτο ταξίδι!
    Αυτή είναι η δική μου ψυχανάλυση!
    Καλησπέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  33. Ολα τα περί ψυχολόγων κλπ μου ακούγονται κάτι σαν: "Hey, children, leave us kids alone".

    Οποιος κάπου ξεφεύγει από τον κανόνα, εει, κίνδυνος!, να τον 'επανεντάξουμε' στους κανόνες!

    Αν κάποιος αισθάνεται πως έχει ανάγκη ψυχολόγο, τότε απλά, δεν τον χρειάζεται. Μόλις μέσα του έσπειρε τον καρπό της αλλαγής του, που είναι και απόλυτα προσωπικός αλλά και μοναδικός, και καλά θα κάνει να τον ποτίζει μέχρι να ανθίσει.
    Εχει ανάγκη να του πει άλλος το τι να κάνει;
    Αν έχει ανάγκη άλλος να του το πει, σορυ, αλλά τέτοια άτομα δεν χρειαζόμαστε, δεν βασιζόμαστε. Αύριο θα του πει άλλος να κάνει άλλα.
    Και να γιατρευτεί, αύριο θα τον αρρωστήσει άλλο θέμα.
    Να ζήσουν και οι ψυχολόγοι!

    Αν πάλι αισθάνεται πως δεν έχει, δε πα να του την πέσουνε 500 ψυχολόγοι;
    Δεν θα αλλάξει με τίποτα.
    Εκτός και είναι αυτό που λέμε "υποτακτικής ψυχολογίας", οπότε, πάλι δεν χρειαζόμαστε.

    Με λίγα λόγια, τι πιστεύω:
    Αν κάποιος έχει κάτι, το αξίζει να το έχει. Το άξιος της μοίρας του που ο σοφός λαός λέει.
    Πρέπει απλώς να έχουμε γερές άμυνες και να μην επιτρέπουμε σε πράγματα που ακουμπούν λεπτές ευαισθησίες μας να μας αγγίζουν. Και ας παρεξηγηθούμε.
    Σορυ για το μίνι σεντονάκι, καλοκαιρινό(εκτός εποχής!) αλλά θα πω ένα παράδειγμα.
    Το καλοκαίρι του '95 έχασα τον πατέρα μου.
    Οπλίστηκα με υπερβολική δόση αναισθησίας, άρνησης. Εβγαινα έξω, διασκέδαζα, εκδρομές κλπ.
    Το ήξερα, το περίμενα. Και έτσι ήρεμος ή αν το θέλετε, comfortably numb, απλά πήγα και φίλησα το κορμί του από σεβασμό. Ηξερα πως ήξερε...
    Αν το άφηνα να με κυριεύσει, τώρα δεν θα έγραφα. Θα 'μουν αλλού. Η οι άλλοι θα λέγαν πως έχω ανάγκη ψυχολόγο..

    Δύναμη λοιπόν να δούμε από πρώτο χέρι τις 'αδυναμίες' μας που είναι και η μοναδικότητα μας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  34. @stavros katsaris
    Υποκλίνομαι!!! :)
    Τα πιστεύω μου μία ζωή! Η μοναδικότητα μας όπως λέω και στο ποστ μου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  35. Η παράπλευρη "ευλογία" της Ψυχανάλυσης
    ------------------------------------------

    Μιας και μιλάμε για τον Φρόυντ και την Ψυχανάλυση, θα πρέπει να θυμηθούμε ότι όσο φιλοσο-φιλολογίζουσα κι αν ήταν η "προσέγγισή" του, ειδικά εκεινον τον καιρό ήταν επαναστατική, όχι τόσο επειδή θεράπευσε κόσμο, όσο επειδή χάρη στον Φρόυντ άρχισαν να "κατεδαφίζονται" τα άσυλα του 19ου αιώνα, εντός των οποίων βρίσκονταν άτομα με ψυχικά νοσήματα όπως "ύστερια", σχιζοφρένεια, επιληψία κλπ.

    Η θεραπευτική στάση τοή Φρόυντ απεναντι στά άτομα με ψυχικές διαταραγές (σε μια εποχή όπου δεν υπήρχαν φράρμακα και τα κοινωνικά και άλλα ταμπού εδέσποζαν κυριολεκτικά παντού) "νομιμοποίησε" για πρώτη φορά την παρουσία αυτής της κατηγορίας των ανθρώπων ανάμεσα σε άλλους ανθρώπους, ύπό την ιδιότητα τους ως ασθενών!

    Τέλος θα πω κάτι κακό: πολλοί από εκείνους που δεν μπορουσαν να θεραπευτούν με την ψυχανάλυση του Φρόυντ και των επιγόνων του, πληρωναν το δικαίωμά τους να ζουν ανάμεσα στους συνανθρώπους τους με τη λοβοτομή ή και το ηλεκτροσόκ. Μέχρι που άρχισαν να βγαίνουν τα φάρμακα και ανάσανε ο κοσμάκης...

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  36. Nikos Dimou said...
    "Αλλά αν δεν υπάρξει έλεγχος και επιβεβαίωση, η ψυχανάλυση θα παραμένει για μένα μία, αν όχι ψευδο-επιστημονική, τουλάχιστον έξω-επιστημονική θεωρία."

    Όλη η ουσία του άρθρου είναι στην παραπάνω φράση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  37. Έχω κάνει ψυχανάλυση με ψυχαναλυτή τη Φροϋδικής/Λακανικής σχολής. Έχω πάρει και αντικαταθλιπτικά κάποια περίοδο. Έχω κάνει και ομαδική/οικογενειακή ψυχοθεραπεία. Έχω διαβάσει και πολλά σχετικά.

    Το συμπέρασμά μου - ούτε όλα του γιατρού, ούτε όλα του πνευματικού (και συμφωνώ απόλυτα με τον ihadafarminafrica πως τελικά την δουλειά πρέπει να την κάνεις μόνος σου). Σε ορισμένες περιπτώσεις τα αποτελέσματα φαρμακοθεραπείας και ψυχοθεραπείας είναι ισοδύναμα.

    Όσοι ενδιαφέρονται περισσότερο ας διαβάσουν τη Μαύρη Βίβλο της Ψυχανάλυσης (που δεν κατόρθωσα ακόμη να διαβάσω ... και η οποία νομίζω πως κυκλοφορεί και στα ελληνικά) αλλά και την Αντι-Μαύρη Βίβλο (που είναι ο αντίλογος αλλά κι αυτή δεν την έχω ακόμη ανοίξει ...). Αλλά τα έχει διαβάσει η γυνάικα μου και τα έχουμε συζητήσει αρκετά ... άλλοτε συμφωνώντας κι άλλοτε διαφωνώντας.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  38. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  39. Νikos Dimou said

    "τα ψυχοφάρμακα απέδειξαν ότι μεγάλο μέρος από τα προβλήματα που ήθελε να λύσει, ήταν θέματα χημείας"

    Τα ψυχοφάρμακα απέδειξαν ότι οι μεγάλες φαρμακοβιομηχανίες μπορούν, εκτός απ' αυτά, να πωλούν (ακόμη και στο ΝΔ) και ψευδοεπιστήμη. Η δήθεν ψυχιατρική που υποστηρίζει τα ψυχοφάρμακα (η βιοψυχιατρική) δεν μπορεί καλά - καλά να δώσει έναν ικανοποιητικό (και σχετικά αδιαμφισβήτητο) ορισμό της ψυχικής ασθένειας. Τι είναι τότε αυτό που υποτίθεται ότι «θεραπεύουν» τα ψυχοφάρμακα;

    Για τη διαμάχη περί την Βιοψυχιατρική

    Υ.Γ. Όποιος έχει μεγαλώσει παιδί γνωρίζει πολύ καλά ότι το λεγόμενο «Οιδιπόδειο» υπάρχει και παραϋπάρχει! Και το ασυνείδητο φυσικά!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  40. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  41. @paragrafos:
    Αγαπημένη μας paragrafos, πάλι κατέφερες και με συγκίνησες...
    Μέσα από τα λίγα εκ παραδρομής (είναι φανερό) ορθ. λάθη που δεν μας έχεις συνηθίσει, εγώ είδα την εσωτερική σου αναστάτωση...
    Keep on, εσωτερική ψυχή της όμορφης παρέας μας εδώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  42. Τεράστιο θέμα.
    Συγχαρητήρια, γι' ακόμη μια φορά, για την τόλμη σας κύριε Δήμου.
    Αυτό το θέμα χρειάζεται ακόμη περισσότερη τόλμη για να θίξεις ένα τέτοιο θέμα, ίσως, απ' ότι για θέματα τρέχοντος πολιτικού προβληματισμού.
    Νομίζω ότι ο Φρόυντ αλλά και η ψυχανάλυση εν γένει, πρέπει να πιστωθούν το ότι συνέβαλαν στην ανάπτυξη της ψυχιατρικής επιστήμης αλλά και στην αποενοχοποίηση των ψυχικώς πασχόντων, γενικότερα στο άνοιγμα της κοινωνίας προς την ψυχική ασθένεια και στο ολοένα και μεγαλύτερο σπάσιμο της απομόνωσης. Συνέβαλαν τα μέγιστα στην κατάρριψη των ταμπού απέναντι στην ψυχική νόσο. Από εκεί και πέρα, βέβαια, η ψυχανάλυση δεν είναι επιστήμη, σαφώς, αλλά μέθοδος. Η επιστημονικότητα της μεθόδου φυσικά ελέγχεται και οι βασικές αρχές της διδάσκονται σε ιατρικές σχολές, όπως και σε πανεπιστημιακά τμήματα ψυχολογίας. Επίσης, έχει χρησιμεύσει ως σημείο αναφοράς για την ανάπτυξη άλλων, επιστημονικών μεθόδων ψυχοθεραπείας-έστω και μέσω της συζήτησης ή απόρριψης των αρχών της.
    Σίγουρα, οι αρχές της ψυχανάλυσης, τουλάχιστον όπως τις διατύπωσε ο Freud, δεν είναι επιστημονικά τεκμηριωμένες, βασίζονται σε προσωπικές υποθέσεις και παρατηρήσεις. Έτσι βέβαια ξεκινά η επιστήμη, ούτως ή άλλως.
    Απλά, δεν αρκεί αυτό, μετά οι υποθέσεις δοκιμάζονται κι αρχίζει η διαδικασία της επαλήθευσης-ή της διάψευσης. Μπορεί μια επιστημονική θεωρία να θεωρείται επαρκής και "λειτουργική" έως ότου διαψευσθεί. Και η επιστήμη αναθεωρεί, κι αυτή προχωρά, μεταξύ άλλων, μέσα κι από τα λάθη της.
    Το πρόβλημα είναι όταν η επιστήμη ή μια θεωρία χρησιμοποιείται ως βάση για την ανάπτυξη εφαρμογής. Τότε, χωρίς να μπορούν να αποκλειστούν τα λάθη ή η πιθανότητα μελλοντικής αναθεώρησης, η επιστημονικότητα της θεωρίας είναι το μόνο αξιόπιστο εργαλείο αξιολόγησης που έχουμε.
    Από την άποψη αυτή, η ψυχανάλυση κρίνεται μάλλον ανεπαρκής.
    Το χειρότερο είναι ότι πολλοί από τους θεραπευτές της πράγματι λειτουργούν περισσότερο ως γκουρού και λιγότερο ως επιστήμονες, συνιστώντας πράγματι μια κλειστή και δυσπροσπέλαστη κάστα μυημένων, αρνούμενοι να υπαχθούν σε οποιαδήποτε κριτική ή έλεγχο.
    Το γεγονός αυτό είναι απαράδεκτο και καθιστά τη λειτουργία της ψαχανάλυσης επικίνδυνη, τουλάχιστον όσο και οποιαδήποτε αντιεπιστημονική δοξασία, όπως η αστρολογία που λέγαμε τις προάλλες. Για να μην πω και πιο επικίνδυνη, καθότι ενδεδυμένη με ψευδοεπιστημονικό μανδύα.
    Ήδη όμως έχει ξεκινήσει σχετικό διάλογος διεθνώς, εδώ και καιρό, όχι πια μόνο σε επιστημονικά φόρα αλλά ακόμη και με ευρεία αρθρογραφία για το θέμα αυτό. Ο οποίος, σίγουρα, κάπου θα οδηγήσει.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  43. Το πρόβλημα με την ψυχανάλυση το αναλύει ένας κλινικός φυσιολάτρης σε τούτο δω το πορνοσύγγραμμα. Είναι δε το μόνο που cup-πόνημα που αναφέρεται στην επιστήμη της ψυχανάλυσης και δεν εκπτίπτει σε φυσικοχημεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  44. somebody said...
    @paragrafos:
    Αγαπημένη μας paragrafos, πάλι κατέφερες και με συγκίνησες...
    Μέσα από τα λίγα
    ------------------------

    Καλέ μου φίλε, σ΄ ευχαριστώ για την κατανόηση!

    Ακόμα και σήμερα υπάρχουν "άσυλα", άρρητα όμως.

    Χιλιάδες παιδιά (με επιληψία) στην Κύπρο, ζουν με το φόβο πως θα... εκθέσουν τις οικογένειες τους αν πάθουν σπασμούς στο σχολείο ή στο δρόμο... Κανένα τους δεν φοράει "βραχιόλι" (χρήσιμο για τους νοσηλευτές των πρώτων βοηθειών), φοβουνται πως θα τους πουν δαιμονισμένους ή ότι θα τους βρει το όνομα...

    Αυτά τα άσχετα με το ποστ σκεφτόμουνα...

    Σκεφτόμουνα, επίσης, και το ποσο μάταιο θα ήταν να επιχειρήσει κανείς να θεραπεύσει την επιληψία με... Ψυχανάλυση!!! Οχι μονο μάταιο, αλλά και κουτό.

    Κάπου διάβασα (δεν θυμάμαι τώρα που) ότι ορισμένοι επίγονοι του Φρόυντ το επεδίωξαν - αμφιβάλλω αν τα κατάφεραν. Εκτός εάν υπάρχουν τεκμήρια που μου διαφεύγουν.

    Με αρκετές επιφυλάξεις για την τελευταία παράγραφο - δεν το έχω ψάξει το ζήτημα

    και πολλή αγάπη

    σε φιλώ

    Α.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  45. Καλησπέρα, αντί για σχόλιο σχετικό ποστ που ανέβασα πριν ένα μήνα περίπου. Φυσικά δεν είναι τόσο εμβριθές και εμπεριστατωμένο και ενδεχομένως και να αγγίζει τα όρια της ειρωνίας.
    Αρκετά ενδιαφέρον βιβλίο είναι αυτό

    @paragrafos: έχω την εντύπωση ότι κάποιος από τον κύκλο των φίλων, γνωστών συγγενών κλπ, πως δεν μπορεί να γίνει ψυχοθεραπευτής κάποιου. Επίσης πρέπει να τερματίσει την συνεργασία, εάν διαισθανθεί ότι αρχίζουν και σχηματίζονται τέτοιοι δεσμοί. Αυτό νομίζω ότι υπαγορέυει η ψυχοθεραπευτική δεοντολογία.
    Φυσικά κανείς δεν αμφισβητεί την αξία των φίλων, παίζουν και αυτοί τον ψυχοθεραπευτικό τους ρόλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  46. Nikos Dimou said...

    «Δεν υπάρχει καμία επιβεβαίωση για την ύπαρξη του ασυνείδητου (κι ακόμα περισσότερο του συλλογικού ασυνείδητου), ή για τον μηχανισμό της απώθησης...»

    Γνωστό σφάλμα. Οι ψυχαναλυτικές κατηγορίες δεν είναι οντολογικές κατηγορίες αλλά ερμηνευτικές κατηγορίες. Φυσικά και δεν θα «δείτε» ποτέ το ασυνείδητο, όπως ούτε και τίποτε γρανάζια και ιμάντες να απωθούν τις μνήμες σ' αυτό. Η ψυχανάλυση ερμηνεύει τον τρόπο που συγκροτείται η Ψυχή (η Psyche, όχι αυτή που πάει στην Κούλουρη ή στην Κόλαση, έτσι;) Το αν κάποια ερμηνεία μπάζει ή όχι αυτό είναι άλλο ζήτημα. Εργαστηριακά ευρήματα πάντως που να τεκμηριώνουν το ορθόν ή όχι των ερμηνευτικών κατηγοριών δεν είναι δυνατόν να υπάρξουν. Αυτό δεν καθιστά την ψυχανάλυση λιγότερο επιστήμη - και τα «καθαρά» μαθηματικά δεν υπόκεινται σε εργαστηριακό έλεγχο αλλά δεν παύουν να αποτελούν επιστήμη.

    Το αντίπαλον δέος πάλι, η βιοψυχιατρική και η νευρολογία, δεν εχουν μέχρι στιγμής καταφέρει να ερμηνεύσουν τίποτε, και το εννοώ. Υπάρχει, πχ., κοινά αποδεκτός ορισμός για τη σχιζοφρένεια; Όχι. Τότε τί υποτίθεται ότι «θεραπεύουν» οι ψυχίατροι; Μήπως η ψευδοεπιστήμη τους υπάρχει μόνο και μόνο ως μηχανισμός ελέγχου της κοινωνικής συμπεριφοράς; Κάτι σχετικό έχω γράψει εδώ (διαφήμιση & οικονομία χώρου). Σαν καλά να τα 'λεγε ο Φουκώ στην Ιστορία της Τρέλας.

    «...να ψυχαναλυθείς ο ίδιος για πολλά χρόνια. Δηλαδή να αποδεχθείς έμπρακτα την αλήθεια για να μπορέσεις να την εφαρμόσεις. Αυτό δείχνει πως, πέρα από την γνώση, χρειάζεται και μύηση. Καμία επιστήμη δεν έχει ανάγκη από μία τέτοια πλύση εγκεφάλου.»

    Είναι «μύηση» ή «πλύση εγκεφάλου» η άσκηση στο αντικείμενο της επιστήμης σου; Ο γιατρός πρέπει να γνωρίζει ανατομία (στην οποία συνήθως ασκείται σε νεκρά σώματα). Ο ψυχαναλυτής δεν θα πρέπει να γνωρίζει την ανατομία της ψυχής; Και αφού δεν υπάρχουν νεκρές ψυχές για να την ασκήσει πού θα ασκηθεί αν όχι στον εαυτό του; Αυτό το θεωρείτε «μύηση» και «πλύση εγκεφάλου»; Τότε να υποθέσουμε ότι όλοι οι επιστήμονες που δέχονται πχ. το Β' Θερμοδυναμικό Αξίωμα έχουν υποστεί πλύση εγκεφάλου!

    Η πρακτική αξία της θεραπευτικής ψυχανάλυσης δεν επιβεβαιώθηκε.

    Είναι εξαιρετικά διαδεδομένη (με σημαντική επιτυχία) στη «θεραπεία» των νευρώσεων.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  47. Παντα με εντυπωσιαζε οτι ο ψυχαναλυτης πρεπει να ψυχαναλυθει ο ιδιος παρα τος σπουδες του.
    Βρισκω ενδιαφερον οτι το χαρακτηριζεις μυηση.
    Εμενα αυτο μου αρεσει, ειναι το put your money where your mouth is.

    Για το Γιαλομ τι λετε?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  48. Επιτέλους ξεφύγαμε από τις γάτες και την πολιτική.

    Πολύ ενδιαφέρον το θέμα και θα επανέλθω λάβρος αν ο οικοδεσπότης δεν βιαστεί να ανεβάσει καινούριο post για την απεργία των δασκάλων πχ

    Κρίνοντας από κανα δυό σχόλια που είδα ελπίζω στο τέλος να μην καταλήξουμε να μιλάμε και δω για εβραίους και ολοκαύτωμα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  49. @paragrafos, all:
    "Κανένα τους δεν φοράει "βραχιόλι" (χρήσιμο για τους νοσηλευτές των πρώτων βοηθειών)"

    Και εγώ έχω ένα ασήμαντο πρόβλημα υγείας, - αιμοροφιλία σε μικρό βαθμό - (όποιος λέει πως δεν έχει, έστω ένα, είτε δεν το γνωρίζει, είτε λέει ψέμματα!) και έχω στο πορτοφόλι μου τη σχετική καρτέλα.
    Καταλαβαίνω απόλυτα την 'στάμπα' που αφήνει ένα βραχιόλι. Και φυσικά, κατανοώ.
    Μήπως είναι αυτό μία λύση;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  50. Ο Φρόυντ, τσουβάλιαζε τα περισσότερα ψυχικά νοσήματα υπό την γενική σκέπη της... υστερίας.

    Γι΄αυτό είπα πριν ότι μερικοί από τους επιγόνους τους έψαχαν την... "υστερία" [ποτέ δεν κατάλαβα τι στην ευχή σημαινε αυτή η λέξη, δλδ την χρησιμότητά της ως "εργαλείο"] πίσω απο την... επιληψία. Τότε όμως δεν υπήρχε το εγκεφαλογράφημα.
    ----------------------------------


    Οι επιστολές δείχνουν την εκτίμηση που έτρεφε ο Τσβάιχ στον Φρόιντ και την επίδραση της ψυχαναλυτικής διδασκαλίας στο έργο του. Αν και τελικά, σημαντικότερες φαίνονται ορισμένες μακροσκελείς επιστολές του Φρόιντ, στις οποίες ασκεί ψυχαναλυτική κριτική σε συγκεκριμένα βιβλία του Τσβάιχ, με πρώτη την επιστολή της 19ης Οκτωβρίου 1920. Μόλις είχε παραλάβει το βιβλίο του Τσβάιχ, "Τρεις μεγάλοι τεχνίτες. Μπαλζάκ - Ντίκενς - Ντοστογιέφσκι", με αφιέρωση στον μεγάλο οδηγό στο δρόμο για το ασυνείδητο. Παρακάμπτει τους δύο πρώτους ως απλούς, ξεκάθαρους τύπους ανθρώπων και επικεντρώνει την κριτική του στο κεφάλαιο για τον περίπλοκο Ρώσο, όπου διαισθάνεται κενά και ανεξήγητους γρίφους.
    Αντιγράφουμε: "Πιστεύω ότι δεν έπρεπε να αφήσετε τον Ντοστογιέφσκι με την υποτιθέμενη επιληψία του. Είναι μάλλον απίθανο να ήταν επιληπτικός. Η επιληψία είναι μια οργανική διαταραχή του εγκεφάλου...Δε γνωρίζουμε παρά μόνο ένα παράδειγμα εμφάνισης αυτής της ασθένειας σε έναν πνευματικά ανώτερο άνθρωπο και αυτό αφορά μια μεγάλη διάνοια, τον Χέλμχολτς...Όλοι οι υπόλοιποι... δεν ήταν παρά υστερικοί....Πιστεύω ότι ολόκληρος ο Ντοστογιέφσκι θα μπορούσε να δομηθεί πάνω στην υστερία του..." Παρεμπιπτόντως, ο Τόμας Μαν είχε ενθουσιαστεί ειδικά με το δοκίμιο του Τσβάιχ για τον Ντοστογιέφσκι, χαρακτηρίζοντάς το, το πιο θαρραλέο και εμπεριστατωμένο δοκίμιο που γράφτηκε ποτέ γι' αυτό το μεγάλο τέκνο του 19ου αιώνα.


    [από την "Αλληλογραφία" Σίγκμουντ Φρόιντ - Στέφαν Τσβάιχ
    Μετάφραση: Ε. Καρτάκης - Ι. Νομικού
    Εκδόσεις: PRINTA Αθήνα, 2003]

    -----------------------------

    Για την αντιγραφή

    Παράγραφος - με αγάπη

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  51. Και ένα σύντομο απόφθεγμα που θα βοηθησει εν τω μεταξύ (Δυστυχώς δεν θυμάμαι ποιός το διατύπωσε)

    Οι νευρωσικοί χτίζουν σπίτια στα σύννεφα, οι ψυχωσικοί κατοικούν μέσα σ' αυτά και οι ψυχίατροι εισπράττουν το νοίκι

    Υγιαίνετε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  52. Και φυσικά

    Τα όνειρα σου μην τα λες γιατί μια νύχτα κρύα
    μπορεί κι οι ψυχαναλυτές να' ρθουν στην εξουσία


    ΔΣ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  53. Κατ’αρχήν η μεταβολή μιας προσωπικότητας που «δυσλειτουργεί» είναι μια πολύ δύσκολη και περίπλοκη υπόθεση, που έχει να κάνει όχι μόνο με τον συγκεκριμένο άνθρωπο αλλά και με το περιβάλλον του, το στενότερο και το ευρύτερο, όπου μπορεί να υπάρχουν αλληλοσυγκρουόμενα συμφέροντα κάθε είδους.

    Αλλά σε γενικές γραμμές η μεταβολή μιας προσωπικότητας, (αν αυτό είναι το ζητούμενο και όχι μια απλή «επιβίωση με το πρόβλημα» - που και αυτό θεμιτό είναι και μπορεί να γίνει ακόμη και με φάρμακα ή με τους… αστρολόγους ή με ψυχολόγους που κάνουν κάτι παρόμοιο αλλά με πιο επιστημονικό όνομα) στην ουσία είναι μια αλλαγή του τρόπου λειτουργίας του εγκεφάλου, μια επανεκπαίδευση να λειτουργεί διαφορετικά. Και αυτό είναι πολύ δύσκολο και οδυνηρό ανάλογα με την δυσκολία της κάθε περίπτωσης και την ηλικία του.

    Μια προσωπικότητα πρέπει να αποδομηθεί και να «καταρρεύσει» (και άρα φαινομενικά να χειροτερέψει) πριν αρχίσει να κτίζεται μια νέα πάνω σε πιο στέρεες βάσεις και μεγαλύτερη αυτοσυνείδηση. Αυτό βεβαίως εντελώς απλουστευτικά γιατί τίποτα δεν γίνεται σε συνθήκες εργαστηρίου. Η μέθοδος είναι να εντοπίζεις τις αντιφάσεις και να καταλύεις τις εκλογικεύσεις που έχουν επινοηθεί για να τις καλύπτουν.

    Υπόψη ότι αυτά κανείς δεν μπορεί να τα κάνει για κανένα. Μόνο ο καθένας μας μπορεί να τα κάνει για τον εαυτό του. Κανείς δεν μπορεί να θεραπευτεί αν δεν το θέλει βαθιά και ίδιος. Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει να ζουν με την ασθένειά τους και παρόλο που υποφέρουν δεν θέλουν ν’αλλάξουν – και πάντα ρέπουν προς αυτήν την κατεύθυνση μέχρι που η κατάσταση να μην αφήνει περιθώρια. Οπωσδήποτε η σχέση με τον θεραπευτή πρέπει να είναι ενεργητική και όχι κάποιος να περιμένει το «θαύμα» να το παραλάβει συσκευασμένο. Αυτό ήδη είναι η ασθένεια.

    Ο ψυχαναλυτής, ψυχοθεραπευτής και ο όποιος άλλος (που κάνει σωστά την δουλειά του) αρχικά συμπληρώνει την διανοητική αδυναμία του άλλου, που δεν μπορεί να δει καθαρά τον εαυτό του, και μετά καθώς η διαδικασία προχωρά δίνει το στήριγμα και το παράδειγμα και την πληροφορία ώστε ο ασθενής να την περάσει ως το τέλος και με επιτυχία, τουλάχιστον ως την στιγμή που οι νοητικές του δεξιότητες θα είναι σε θέση να αναλάβουν όλη την πρωτοβουλία του «έργου» και να την συνεχίσουν.

    Κατά βάθος είναι και αυτό που έλεγε ο Σωκράτης: Η παραδοχή της άγνοιας είναι η αρχή τη γνώσης.

    Κατά την γνώμη μου δεν υπάρχει «μέθοδος». Ο κάθε άνθρωπος θέλει την δική του μέθοδο. Αλλά ποιος ψυχαναλυτής κτλ, έχει την ικανότητα και το ενδιαφέρον να το αντιληφθεί για την κάθε περίπτωση; Στο κάτω-κάτω ένα εισόδημα θέλει να βγάλει ο άνθρωπος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  54. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  55. Όσον αφορά τις ψυχικές ασθένειες (ότι είναι θέμα χημείας) θα συμφωνήσω. Σίγουρα τα φάρμακα βοηθούν είτε σε ήπιες μορφές κατάθλιψης, είτε σε ιδιαίτερα βαριές μορφές κατάθλιψης - που έχουν τα άτομα τάσεις μανίας ή αυτοκτονίας, είναι η μόνη λύση και όχι η ψυχανάλυση (ακόμα και ηλεκτροσόκ... όσο άγριο και αν ακούγεται).

    Όσον αφορά τον Φρόιντ, ίσως για δεκαετίες είναι υπερεκτιμημένος, οι θεωρίες του έχουν αμφισβητηθεί αλλά ένα είναι το σίγουρο. Έχει αλλάξει η θεώρηση του ψυχικού κόσμου μετά από αυτόν (δεν κρίνω αν ήταν καλή ή κακή η αλλαγή).

    Ιδιαίτερα ενδιαφέρον θεωρώ ότι ήταν και είναι το 'Interpretation of Dreams'.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  56. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  57. @ND,

    "Aphro ευχαριστώ για τις διορθώσεις. Μου θύμισες την παροιμία "έλα παππούλη μου να σου δείξω τα αμπελοχώραφά σου..."
    Τετ Οκτ 18, 04:15:05 μμ

    Μη βαράς Γάτε, δε διορθώνω φυσικά, αλλά αποσαφηνίζω, μια που στην λογοτεχνική χροιά των επιχειρημάτων του ποστ σου, μπορεί κάποιος να μην εννοήσει σωστά μερικούς ορισμούς...

    Να χμ-ίσω όμως λίγο....

    Παρ'όλο που η πρόταση περί αμπελοχώραφων παραείναι μεγάλη για να τη θεωρήσουμε freudian slip, μήπως...

    χμμμμμ.....

    βρε μήπως έχεις κάνει ψυχανάλυση???

    Αν ναι, τότε...

    Γάτε όχι τζάμπα γλάστρα η Αφρο στην εκπομπή σου, αλλά ΑΜΠΑΖΟΥΡ!!!

    ΛΟΛ ΛΟΛ ΛΟΛ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  58. Με προβληματισε το σημερινο σας post κ.Δημου καθως και τα σχολια που διαβασα. Σε ολα μπορεσα να δω την διαφορετικη οπτικη γωνια απο την οποια ο καθενας στεκεται απεναντι στην ψυχαναλυση. Εχοντας κανει ψυχαναλυση για τεσσερα χρονια, γνωριζω τα αποτελεσματα της απο πρωτο χερι. Για μενα ηταν λυτρωτικη εμπειρια. Η θεραπευτρια μου δεν μου εδωσε ετοιμες λυσεις, αλλα με βοηθησε να μαθω να τις βρισκω μονη μου. Ισως ειναι μια διαδικασια που δεν την χρειαζονται ολοι ή που δεν ταιριαζει σε ολους. Το μονο που μπορω να καταθεσω ειναι η δικη μου θετικη εμπειρια και τα ευεργετικα αποτελεσματα που ειχε σε μενα.Αλλα και το στενο μου περιβαλλον ωφεληθηκε γιατι βελτιωνοντας καποια πραγματα σ'εμενα επηρεαστηκαν και οι γυρω μου. Λειτουργησε σαν συγκοινωνουντα δοχεια. Η διαδικασια βεβαια της ψυχαναλυσης ειναι αρκετα επωδυνη και οι περισσοτεροι εγκαταλειπουν νωρις χωρις να δουν κανενα οφελος. Τα δε οφελη αρχιζουν να φαινονται αρκετο καιρο μετα το τελος της θεραπειας.Ισως αυτος ειναι ο λογος που πολλοι την αντιμετωπιζουν με δυσπιστια. Και επιτρεψτε μου να πω οτι ειναι μια διαδικασια που μονο αν την βιωσεις προσωπικα μεχρι το τελος , μπορεις να εχεις αποψη για αυτην. Θετικη ή αρνητικη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  59. Lefteris Kritikakis said...
    Η γνώμη μου είναι ότι η ψυχολογία και η ψυχιατρική, εφόσον ασχολούνται με τη συμπεριφορά του ανθρώπου και τις αντιδράσεις του (που ποικίλουν ανά κουλτούρα), είναι "τοπικές" επιστήμες. Το ίδιο σκέφτονται και αντιδρούν οι Πακιστανοί με τους Γερμανούς;

    Σ΄αυτό που λες έχεις δίκιο αλλά η νεύρωση έχει να κάνει με ένα αίσθημα δυστυχίας, αποτυχίας, και εν γένη ανυπόφορης δυσφορίας κτλ, που δυσκολεύει τη ζωή του ατόμου. Αν το άτομο λειτουργεί και είναι "ευτυχισμένο", ότι άποψη κι αν έχουν οι όποιοι επαγγελματίες δεν το κάνει νευρωτικό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  60. "Όσον αφορά τις ψυχικές ασθένειες (ότι είναι θέμα χημείας) θα συμφωνήσω"


    Δε φοβάστε μη σας ακούσει οΤομ Κρουζ;

    Dianetics maintained that the source of mental and physical illness could be traced back to psychic scars called "engrams" that were rooted in early, even prenatal, experiences, and remained locked in a person's subconscious, or "reactive mind." To rid oneself of the reactive mind, a process known as going "Clear," Dianetics, and later Scientology, preached a regressive-therapy technique called auditing, which involves re-experiencing incidents in one's past life in order to erase their engrams.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  61. Αφρο - όχι ΔΕΝ έχω κάνει ψυχανάλυση αλλά την έχω μελετήσει και ζήσει από κοντά με πολλούς τρόπους.

    Συμφωνώ (γι άλλη μία φορά) με το Υποκείμενο Δικαίου για τον ρόλο των φαρμάκων.

    Να διευκρινίσω (γιατί ίσως δεν είναι σαφές από το ποστ μου) ότι η ψυχανάλυση σαν ερμηνευτική- συμβολική απόπειρα δεν με ενοχλεί. Αυτό που πολεμάω είναι α) το ότι μεταμορφώνεται σε δόγμα και β) ότι αποφεύγει τον έλεγχο.

    Φυσικά δεν περιμένω να δω το ασυνείδητο ούτε να υπάρξουν αποδείξεις φυσικομαθηματικού τύπου. Αλλά κάποιες ενδείξεις για τους μηχανισμούς που περιγράφει και την αποτελεσματικότητα δεν θα έβλαπταν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  62. Από όσο ξέρω τα ψυχοφάρμακα, προζακ κτλ είναι πανάκριβα και σίγουρα επιβαρύνουν τον οργανισμό. Μια ζωή να τα κατεβάζει κανείς;

    Επίσης και τα φάρμακα για την πίεση εξαρτήσεις είναι. Οταν τα παίρνεις σε μόνιμη βάση και δεν μπορείς να κάνεις αλλιώς, εξάρτηση είναι.

    Παρόλα αυτά όλα επιλογές είναι.

    Πάντως όσοι είναι αντίθετοι "σε κάθε εξάρτηση" θα πρέπει λογικά να προτιμούν την πιο δύσκολη, την πιο... αγωνιστική και λιγότερο... εξαρτησιογόνο λύση. Που σε μαθαίνει και κάτι.

    Αλλά αν αυτό κάπου είναι αδύνατο, τοτε καλά που υπάρχουν και αυτά. Καλύτερα ο μισός άνθρωπος παρά καθόλου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  63. badlydrawnboy said:

    "Δε φοβάστε μη σας ακούσει οΤομ Κρουζ;

    Dianetics maintained that the source of mental and physical illness could be traced back to psychic scars called "engrams" that were rooted in early, even prenatal, experiences, and remained locked in a person's subconscious, or "reactive mind." To rid oneself of the reactive mind, a process known as going "Clear," Dianetics, and later Scientology, preached a regressive-therapy technique called auditing, which involves re-experiencing incidents in one's past life in order to erase their engrams."

    Με τρομάζετε ή σίγουρα με πειράζετε! :)

    Ασφαλώς θα αστειεύεστε! Εδώ θίγετε ένα ιδιαίτερα ενδιαφέρον θέμα...

    Την ομαδική παράνοια ή ιδιόμορφη προσέγγιση (που προκαλείται από την ανάγκη μας να ανήκουμε ή να πιστεύουμε ότι ανήκουμε κάπου ή η βαθειά μας πίστη σε μια πεποίθηση ή από οποιοδήποτε άλλο πιθανό παράγοντα).

    Δηλαδή το γεγονός που αναγκάζει την κάθε γυναίκα που θέλει να γεννήσει και ανήκει στη ΣαΪεντολογία να μην βγάλει άχνα από τις οδύνες του τοκετού για να μην δημιουργήσει τραύματα στο παιδί της...

    Έχω γνωρίσει ένα ιδιαίτερα αξιόλογο άτομο που έτυχε να μάθω ότι ανήκει σε αυτή την αίρεση/οργάνωση/θρησκεία, καθόλα λογικό (απ'ότι εμφανίζεται), πλην της προσέγγισής τους σε αυτό το θέμα (που αποφεύγω).

    Ίσως τίποτα δεν είναι όπως φαίνεται... στην ψυχή ενός ανθρώπου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  64. Ενα μόνο μια που αποσαφηνίζω, να μην δημιουργείται παρακαλώ η εντύπωση ότι με ψυχοφάρμακα γιατρεύουμε καθε ψυχική νόσον, διότι δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα.

    Εξαρτάται από το περιστατικό (να μην πω ασθενή), το πρόβλημα, τον γιατρό και τη διάγνωση, το fit του φαρμάκου με το πρόβλημα, την αντίδραση του οργανισμού, τα ψυχικά «αμορτισέρ» που διαθέτει, τον υποστηρίζοντα «ιστό» ανθρώπων γύρω του κτλ. Αλλη η κατάθλιψη που περνά κάποιος που του πέθανε στα χέρια η αγαπημένη του γάτα, που για μας μπορεί να είναι μικρό πρόβλημα και να το κοιτάμε με ενόχληση, αλλά για εκείνον ήταν όλη του η συντροφιά, κι άλλη εκείνη που περνά ο επιζήσαντας του Ολοκαυτώματος που έχασε όλη του την οικογένεια και παρ’όλ’αυτα βρίσκει το κουράγιο να συνεχίσει και να ζήσει στο έπακρο. Ούτε στη μία περίπτωση λύνεται το πραγματικό εξωτερικό θέμα (να ζωντανέψουν), ούτε στην άλλη, και το εάν θα βοηθηθεί ένας άνθρωπος και με ποιόν τρόπο, σε αυτές τις δύο περιπτώσεις από ένα φάρμακο, «παίζει» πολύ. Μπορεί η άμβλυνση συναισθήματος τον έναν να τον βοηθήσει, και τον άλλον να τον χώσει ακόμη βαθύτερα στο πρόβλημα. Μπορεί να αλλάξει γιατρό, συνταγή, δοσολογίες κτλ, να κάνει ψυχοθεραπεία και να ιαθεί, βλέποντας τα πράγματα στην εντελώς ρεαλιστική τους διάσταση, μπορεί και όχι. Η μπορεί και να ξεπεράσει τον σκόπελο τώρα και να υποτροπιάσει αργότερα.

    Είναι πολύ σωστό να έχουμε το «άνθος» κάθε θεωρίας/πρακτικής στη διάθεσή αμς για να βοηθήσουμε τον άνθρωπο, αλλά προς Θεού, μη νομίζουμε ότι υπάρχει ένα χάπι-πανάκεια.

    @ypokeimeno dikaiou,

    “… Γιατί, τελικά, αυτό το στίγμα σε ανθρώπους που παίρνουν ένα ψυχοφάρμακο - και νιώθουν καλύτερα;”

    Γιατί είναι ΕΥΚΟΛΟ, λύνουμε το πρόβλημα αγνοώντας κι εξοστρακίζοντάς το, το βγάζουμε από τη σφαίρα των προσλαμβανουσών μας, το πετάμε στον Καιάδα και λύθηκε! Δεν χρειάζεται to walk the extra mile πλέον... Κι επίσης, όταν κάποιος κάνει κάτι ενεργητικά προς τη λύση του προβλήματός του, πολλές φορές μας κάνει να νιώθουμε αμήχανα («ωπ, δλδ τώρα αυτός είναι καλύτερα από εμάς, ανέβηκε σκαλοπάτι?») ή και ότι χάνουμε την επιρροή μας πάνω του (για φαντάσου να πάρει κάτι μια κλασική καταπιεσμένη νοικοκυρά, να νιώσει καλύτερα από την κατάθλιψή της, και να βγει να δουλέψει, να διεκδικήσει, να αυτοπραγματωθεί τινάζοντας στον αέρα όλες τις ισορροπίες της οικογένειας που βολευόταν με το να την έχουν «υπο»?)

    Και περί «εξάρτησης», όλοι μας είμαστε junkies κάποιου πράγματος, σε μικρό ή μεγάλο βαθμό, είναι οι αόρατοι little helpers μας σε διάφορες φάσεις του κύκλου της ζωής μας, απλώς ορισμένα ψυχότροπα τα έχουμε «αθωώσει» (νικοτίνη, αλκοόλ) και άλλα όχι... (κόκα πχ, μέγας φίλος ο Φρόϋντ...). Ε, τα ψυχοφάρμακα φέρουν το στίγμα της εξάρτησης καθώς διαιωνίζουν το στερεότυπο του «διαταραγμένου» μυαλού (που δεν περικλείεται από διαφανή τοιχώματα και δεν είναι εμφανή τα γρανάζια του, όπως προείπε φίλος, ώστε να μας κάνει «λιανά» τις λειτουργίες του, οπότε όλοι αισθανόμαστε ανήμποροι να κατανοήσουμε σε πλήρη έκταση).

    Γινόμαστε πιο επιεικείς εάν λάβουμε εμείς ή κάποιος πολύ κοντινός μας άνθρωπος μια σχετική βοήθεια...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  65. Αναρωτιέμαι όμως, πριν απο μερικές δεκαετίες, δεν απέστρεφαν οι άνθρωποι αμέσως τα βλέμματα όταν έβλεπαν κάποιον διαβητικό να κάνει ένεση ινσουλίνης στον εαυτό του, αλλά με τα χρόνια, την όποια πληροφόρηση / έκθεσή μας και τους διαβητικούς ξανά με αυξημένο προσδόκιμο ζωής και στις επάλξεις σε κάθε έκφανση της ζωής, δεν συνηθίσαμε και το δεχόμαστε (πολύ πιο) άνετα?... Ελπίζω κάποια στιγμή να γίνει το ίδιο και με τις ψυχικές νόσους και την φαρμακευτική ή άλλου τύπου υποστήριξη...

    Πάντως αν θέλετε να βάλετε τα κλάμματα από απόγνωση, δείτε με τι δικαιολογίες ΔΕΝ προσλαμβάνουν εργοδότες (δε μιλάμε για το ΔΝΤ, μιλάμε για τεχνικές δουλειές, χειροτεχνίες, φασόν ή με το κομμάτι) ανθρώπους καθ’όλα ήσυχους, ακίνδυνους, εργατικούς, φιλότιμους που πάνε «συστημένοι» από ψυχιατρικά ιδρύματα της χώρας μας, ακόμη και με επιδότηση...


    @Παράγραφε,

    Λίγα για την Υστερία...


    @tolitsa & φίλοι,

    Thank you! Κι εσένα και τους φίλους που μοιράζονται εδώ την σχετική τους εμπειρία!

    «όχι ΔΕΝ έχω κάνει ψυχανάλυση αλλά την έχω μελετήσει και ζήσει από κοντά με πολλούς τρόπους.» λες Γάτε μου, εκπροσωπώντας την πλειονότητα των σχολιαστών μας νομίζω. Δεν κρίνω φυσικά το σωστό ή όχι, δεν υπάρχει σωστό ή όχι, αλλά πράγματι δεν ξέρω πόσο αρκεί το «κοντά με χίλιους τρόπους» για να έχουμε πλήρη εικόνα – δεν είναι μπηχτή, αλλά πραγματικά αναρωτιέμαι, κι όχι μόνο για την ψυχανάλυση, πόσο το να ξέρουμε «από κοντά» υποκαθιστά / αντικαθιστά το «από μέσα»... Για ψυχολογία, εκλογές, εκπαίδευση, διαφημιστικά, τραπεζικά, κρατικά, καταλαβαίνετε...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  66. αγαπητέ Λευτέρη :)

    Η γνωστή/φίλη μου, όχι Ελληνίδα, είναι από το LA και είναι ψυχοθεραπεύτρια.

    Συμφωνώ με αυτά που λες 100%. Το ιδιαίτερα ενδιαφέρον (που εμένα προσωπικά με τρομάζει) είναι ότι πραγματικά πιστεύουν αυτή την προσέγγιση επιστήμονες (ένα κακό σενάριο επιστημονικής φαντασίας είναι για μένα η ιστορία που εξηγεί την σαϊεντολογία).

    Τί είναι αυτό που οδηγεί τα άτομα να κοιτούν έτσι τη ζωή; Η μόδα, η New Age approach (ειδικά στην Καλιφόρνια) ή η ανάγκη για να ξεχωρίζουμε (έχουμε δοκιμάσει τα πάντα και αυτό μας κάνει να πιστεύουμε ότι έχουμε βρει το σωστό δρόμο)...

    Είναι ανάγκη ψυχής σίγουρα... και ανάγκη χρημάτων (για την οργάνωση... έχω ακούσει πολλά άσχημα για όσους θέλουν να φύγουν).

    (ναι, ο Σβαρτζ δεν νομίζω ότι θα ξαναεκλεγεί - δεν αρέσει πλέον:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  67. nikos dimou said: Υπάρχει και το άλλο ύποπτο στην ψυχανάλυση: είναι μία κλειστή σέχτα. Για να γίνεις π. χ. ψυχαναλυτής πρέπει (εκτός από τις όποιες σπουδές σου, έστω κι αν έχεις διδακτορικά στην Ψυχιατρική και την Ψυχολογία) να ψυχαναλυθείς ο ίδιος για πολλά χρόνια.
    -----

    Αυτό πια δεν το καταλαβαίνω καθόλου. Δηλαδή, για να γίνεις χειρουργός πρέπει να χειρουργηθείς; Η για να γίνεις οδοντίατρος πρέπει να σου βγάλουν κάνα δόντι; Ή για να γίνεις γυναικολόγος πρέπει να έχεις κάνει παιδί; Σε ποιον επιστημονικό κλάδο ισχύει κάτι τέτοιο;

    Συμφωνώ λοιπόν κι εγώ ότι, με αυστηρούς επιστημονικούς όρους, η ψυχανάλυση έχει πρόβλημα. Άλλο το θέμα αν έχει αποτέλεσμα, γεγονός που χρειάζεται ίσως στατιστική ανάλυση. Η οποία, πάντως, δεν αφορά την επιστημονική μέθοδο, αλλά το κατά πόσον κάτι "δουλεύει" ή όχι. Το ίδιο πχ που ισχύει και για άλλες παρεμφερείς μεθόδους, οι οποίες πλεονεκτούν, μεταξύ άλλων, και ως προς το κόστος, με αποτέλεσμα η benefit to cost ratio να είναι πολύ πιο συμφέρουσα.

    Αφήστε δε που μερικες από τις ανταγωνιστικές αυτές πρακτικές προσφέρονται και δωρεάν. Πχ η εξομολόγηση, για όσους βέβαια πιστεύουν σ' αυτό που κάνουν. Ρωτήστε κάποιον πιστό να σας πει τι ανακούφιση και ψυχική ανάταση αισθάνεται μόλις πάρει την περιπόθητη άφεση αμαρτιών (καμιά φορά μάλιστα σε τέτοιο βαθμό, ώστε να σπεύδει να επαναλάβει τις ίδιες αμαρτίες, άλλωστε η συγχώρεση μπορεί να επαναληφθεί) και σκεφτείτε αν αυτό μπορεί να συγκριθεί με οποιαδήποτε ψυχανάλυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  68. aphrodite said...
    "πόσο το να ξέρουμε «από κοντά» υποκαθιστά / αντικαθιστά το «από μέσα»..."

    Aλίμονο αν έπρεπε να "μπω μέσα" για να κάνω κριτική. Αυτή είναι η λογική της σέχτας. Δεν φταάνει που έχω καταπιεί τα Άπαντα του Φρόυντ και δεκάδες άλλα σχετικά βιβλία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  69. @ΝΔ,

    ΟΚ Boss, σ'ευχαριστώ, με κάλυψες...

    Είναι γενικά που αναρωτιέμαι, και αυτό που (μου) λες ως successive approximations (αντικειμένου, απτού ή θεωρητικού) είναι τελικά καλύτερο από το one-shot σε τέτοιες προσεγγίσεις...

    (διότι αν φας τα μούτρα σου με τη μία, μένεις με την τύφλα σου και μια σπασμένη μύτη. Ενώ αλλιώς ωριμάζεις κι εσύ σιγά-σιγά και φιλτράρεις και συνδυάζεις καλύτερα...)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  70. Rallousilach said...
    Εχει διαβάσει κανείς Irvin Yalom???

    The Schopenhauer Cure είναι το καλύτερο του. Το When Nietzsche Wept με τσάντισε γιατί έκανε τον Νίτσε μελό. Θεωρώ ανεπίτρεπτο να παραμορφώνεις έτσι ιστορικά πρόσωπα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  71. «Τα ψυχοφάρμακα κυκλοφορούν μετά από άδεια από οργανισμούς του δημόσιου τομέα, όπως ο ΕΟΦ ή η FDA. Η διαδικασία διαρκεί χρόνια, και ένα τεράστιο ποσοστό (90%) απορρίπτεται από αυτή. Τέλος, χορηγούνται με συνταγή, και καλύπτονται από ταμεία. Ποιος ακριβώς τα πουλάει;»

    Η άδεια περισσότερο αφορά ότι είναι «ακίνδυνα» και λιγότερο ότι είναι «αποτελεσματικά». Όταν οι «γιατροί» που τα εισηγούνται δεν γνωρίζουν καν τη φύση της «ασθένειας», πώς γνωρίζουν τι (και αν) «θεραπεύουν»; . Για να πούμε ότι κάτι θεραπεύει μια αρρώστια πρέπει πρώτ' απ' όλα να γνωρίζουμε σε τι συνίσταται αυτή η αρρώστια. Βρείτε έναν ψυχίατρο (απ' αυτούς που χορηγούν φάρμακα) να μας δώσει ένα γενικά αποδεκτό από την επιστημονική κοινότητα ορισμό της «ψυχικής νόσου» ή της σχιζοφρένειας. Είναι προφανές ότι τα ψυχοφάρμακα τα διαδίδουν οι φαρμακοβιομηχανίες. Να θυμίσουμε την υπόθεση Vioxx;

    «Η γνώμη μου είναι ότι η ψυχολογία και η ψυχιατρική, εφόσον ασχολούνται με τη συμπεριφορά του ανθρώπου και τις αντιδράσεις του (που ποικίλουν ανά κουλτούρα), είναι "τοπικές" επιστήμες. Το ίδιο σκέφτονται και αντιδρούν οι Πακιστανοί με τους Γερμανούς;»

    Κάπου εκεί εδράζεται η μαρξιστική κριτική της ψυχανάλυσης (Marcuse) dear Lefteris!

    «Αυτό που πολεμάω είναι [...] β) ότι αποφεύγει τον έλεγχο.»

    Δεν νομίζω ότι η ψυχανάλυση αποφεύγει τον έλεγχο. Εκτός αν εννοείτε τον «έλεγχο» από «ανταγωνιστικούς» επιστημονικούς κλάδους!

    «Φυσικά δεν περιμένω να δω το ασυνείδητο ούτε να υπάρξουν αποδείξεις φυσικομαθηματικού τύπου. Αλλά κάποιες ενδείξεις για τους μηχανισμούς που περιγράφει και την αποτελεσματικότητα δεν θα έβλαπταν...»

    Ο φόβος για τα φίδια πχ. που είναι σχεδόν καθολικό φαινόμενο (ακόμη και για ανθρώπους που ουδέποτε είδαν στη ζωή τους φίδι πού μπορεί να οφείλεται αν όχι στην ύπαρξη ενός (συλλογικού, εδώ) ασυνείδητου; Αναγνωρίζω ότι το να συνδέεται πχ. ως αυτός ο φόβος με το ανδρικό μόριο (και vice versa) κι όχι πχ. με μια φυσική επιλογή που προστάτευε τον πρωτόγονο άνθρωπο απαιτεί ιδιαίτερες ακροβατικές ικανότητες, αλλά αυτό είναι ένα άλλο θέμα! Και να μην υπήρχε το ασυνείδητο θα έπρεπε να το εφεύρουμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  72. Εγώ πάντως πάσχω από σύμπλεγμα ...ανωτερότητας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  73. Και για να το ξεπεράσω κάνω ...κατοστάρες!

    Η τέλεια ...ψυχοθεραπεία :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  74. @ reactor69

    Παρεγκεφαλίδα. Παρεγκεφαλίτιδα είναι πάθηση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  75. Reactor69 τα έχετε μπερδέψει λίγο τα πράγματα! Το ασυνείδητο δεν έχει καμμία σχέση με το λογικό ή το παράλογο, αλλά ούτε και μ' αυτά που περιγράφετε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  76. Dormammu said...
    Χμμμμ.....

    αυτό ήταν το πρώτο σχόλιο...
    ας μου επιτραπεί να το αντιγράψω...

    Χμμμμ.....

    και επειδή δεν έχω το χρόνα να διαβάσω τα επόμενα 107 σχόλια.. να πω το εξής..

    ενδιαφέρον αυτό το περί μιας κλειστής σέχτας.. τώρα, η δικιά μου προσωπική άποψη.. συναίσθημα και λογική προσκρούονται όσο πιο μεγάλη είναι η κατανόηση τους από το άτομο. απ’εκεί και πέρα.. δυο υπέροχοι κόσμοι.. προσωπικό μου δίλημμα.. φαντασία και ψυχή.. έχουν καθόλου σχέση μεταξύ τους αυτά τα δυο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  77. @ουρανι(κ)ε αντιδραστήρα,

    "Η μνήμη μας, λοιπόν, κατά την διάρκεια του ύπνου, δεν είναι "ασυνείδητη(!)", αλλά μάλλον ανεξέλεγκτη."

    Απο πού να το πιάσει κανείς... Τεσπα, εν συντομία, δεν είναι ανεξέλεγτη με την έννοια που της δίνεις, αλλά επεξεργάζεται μια χαρά τα δεδομένα που της σαβουριάζεις όλη μέρα στον ξύπνιο σου. Μόνο με διαφορετικό, πιο αφαιρετικό τρόπο, άλλων συσχετισμών, που ξεσκαρτάρουν τον σκληρό, οκ?

    Και ναι, παρεγκεφαλίτιδα είναι φλεγμονή.

    Μίλκο και homework!
    (και proderm...)
    ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  78. @dem,

    "Sorry, αλλα αυτο ειναι το
    ιδιο με το να λετε οτι επειδη εχετε διαβασει ολα τα τευχη του Playboy και εχετε δει και απειρες βιντεοτσοντες ξερετε πως ειναι να κανεις sex ενω εισαι ακομα παρθενος!"

    LOL LOL LOL!!!

    May I or will you still call me a fascist & play dirrrrty?
    (batting eyelashes)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  79. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  80. «Η σχιζοφρένεια δεν είναι μεταδοτική, η προκατάληψη είναι»
    Ένα απ τα motto της ελλ.ψυχιατρικής εταιρίας, νομίζω...

    Μιλάμε για ανθρώπους που αγωνίζονται να επιβιώσουν και να «αναπνεύσουν» μέσα σε μια ζωή αστείρευτης πολυπλοκότητας. Από που να την πιάσεις...

    Κάποιοι (αναφέρομαι στους ευσυνείδητους επαγγελματίες του χώρου) αναλαμβάνουν το δύσκολο έργο τής υποστήριξης μιας διαταραγμένης προσωπικότητας , που έχει εκ προοιμίου χάσει τις ικανότητες διαχείρισης των ίδίων της δεξιοτήτων, που πέρα από κάθε εξωτερική-υποστηρικτική βοήθεια θα ήταν ικανές να την ανασύρουν από τη «μέθη» και το «λήθαργο». Δε θα έπρεπε να απαξιώνουμε τις προσπάθειες όλων αυτών που με κάθε μέσο (φαρμακευτικό ή ψυχαναλυτικό) προσπαθούν ενσυνείδητα να σταθούν δίπλα σ’αυτό που τόσο τραγικά απαρέγκλιτα χαρακτηρίζει τη ζωή ορισμένων ανθρώπων. Τον ψυχικό πόνο.

    Και είναι σίγουρο πως εάν είχαν στη διάθεσή τους μια επιστημονικά τεκμηριωμένη θεωρία ή μέθοδο θα τη χρησιμοποιούσαν, πλην όμως ακόμα επιστρατεύουν όλα τα μέσα (και σε αυτά συμπεριλαμβάνεται η διαίσθηση, η αγάπη, η ενσυναίσθηση και γιατί όχι η φαντασία, η ποίηση...). Για κάποιους (απλοϊκούς συνήθως) αυτά τα τελευταία λειτουργούν παρηγορητικά και εάν το ζητούμενο είναι η ανακούφιση του ψυχικού πόνου όλα τα μέσα είναι θεμιτά. Οι ίδιοι μπορεί να έχουν άλλες αντιλήψεις για τη ζωή τους και να αγωνιούν στην ανάγκη της επιστημονικής τεκμηρίωσης. Πλην όμως το λειτούργημά τους έχει σαφή προσανατολισμό: Ανακούφιση- Ενθάρρυνση- Υποστήριξη.

    Κακώς όμως μακρηγόρησα ενώ στην ουσία ήθελα απλά να υπογραμμίσω τα πλέον ουσιαστικά κατά τη γνώμη μου σχόλια του Pericli (κάτι ξέρει φαντάζομαι):


    «Ακόμη και σήμερα η νευροφυσιολογία δεν μπορεί να προσεγγίσει την περιπλοκότητα της λειτουργίας μια ανθρώπινης προσωπικότητας. Δεν μπορεί να εμφυτεύσει γνώσεις, μνήμες και εμπειρίες που θα επέτρεπαν σε έναν νου να μεταβληθεί μέσω χειρουργικών μεθόδων για να είναι σε θέση να αντιμετωπίσει τις σύνθετες δυσκολίες της ζωής του με επιτυχία. Ακόμη και σήμερα η εκπαίδευση και η ενδοσκόπηση είναι τα μόνα εργαλεία που μπορούν να το πετύχουν αυτό»

    Προφανώς υπάρχει ένα θέμα χημείας του εγκεφάλου το οποίο τα ψυχοφάρμακα μπορούν να το επηρεάσουν αλλά δεν θα διδάξουν σε έναν άνθρωπο τις γνώσεις που απαιτούνται για να αντιλαμβάνεται το περιβάλλον του, να το κατανοεί σε όλη του την περιπλοκότητα, και να βρίσκει τους τρόπους να αναπτύσσεται και να επιβιώνει με επιτυχία, ειδικά αν τα διανοητικά του εργαλεία είναι ήδη παραμορφωμένα και δυσλειτουργικά. Τα φάρμακα δεν μπορούν να διδάξουν νοητικές δεξιότητες σε ένα άνθρωπο αλλά αντίθετα προκαλούν χημικές αλλαγές που κανονικά θα έπρεπε να ελέγχονται από τον ίδιο τον άνθρωπο, από την εμπειρία του, από την σκέψη του, από την αντίληψη που αυτός έχει για την περίπλοκη (ειδικά στο σύγχρονο κόσμο) πραγματικότητα γύρο του και τον εαυτό του



    «Όμως το αντικείμενό του ήταν λιγάκι «αόρατο» - ειδικά εκείνη την εποχή. Έχει να κάνει με την λειτουργία του ανθρώπινου νου. Επομένως τα μόνα στοιχεία που θα μπορούσαν να αντληθούν θα προέρχονταν από το μόνο εργαλείο που μπορεί να τα προσφέρει: Το ίδιο το βίωμα που έχει ο άνθρωπος για την διανοητική του λειτουργία. Ενώ σε άλλους τομείς ο ανθρώπινος νους παρατηρεί πράγματα που είναι έξω από αυτόν, αυτή τη φορά θα έπρεπε να κάνει το ίδιο αλλά με αντικείμενο τον ίδιο τον εαυτό του. Και μάλιστα με συστηματικό και επιστημονικό τρόπο. Με την μεγαλύτερη δυνατή ακρίβεια, λαμβάνοντας υπόψη τις ειδικές συνθήκες – όπου τα γεγονότα συμβαίνουν μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο και δεν μπορούν (τότε ειδικά) να καταγραφούν αλλιώς – παρά μόνο με τον λόγο.

    Μια προσωπικότητα πρέπει να αποδομηθεί και να «καταρρεύσει» (και άρα φαινομενικά να χειροτερέψει) πριν αρχίσει να κτίζεται μια νέα πάνω σε πιο στέρεες βάσεις και μεγαλύτερη αυτοσυνείδηση. Αυτό βεβαίως εντελώς απλουστευτικά γιατί τίποτα δεν γίνεται σε συνθήκες εργαστηρίου. Η μέθοδος είναι να εντοπίζεις τις αντιφάσεις και να καταλύεις τις εκλογικεύσεις που έχουν επινοηθεί για να τις καλύπτουν.

    Οι περισσότεροι άνθρωποι έχουν μάθει να ζουν με την ασθένειά τους και παρόλο που υποφέρουν δεν θέλουν ν’αλλάξουν – και πάντα ρέπουν προς αυτήν την κατεύθυνση μέχρι που η κατάσταση να μην αφήνει περιθώρια.

    Ο ψυχαναλυτής, ψυχοθεραπευτής και ο όποιος άλλος (που κάνει σωστά την δουλειά του) αρχικά συμπληρώνει την διανοητική αδυναμία του άλλου, που δεν μπορεί να δει καθαρά τον εαυτό του, και μετά καθώς η διαδικασία προχωρά δίνει το στήριγμα και το παράδειγμα και την πληροφορία ώστε ο ασθενής να την περάσει ως το τέλος και με επιτυχία, τουλάχιστον ως την στιγμή που οι νοητικές του δεξιότητες θα είναι σε θέση να αναλάβουν όλη την πρωτοβουλία του «έργου» και να την συνεχίσουν.»

    ΥΓ:Ζητω συγγνώμη για την επανάληψη( που κάνει τόσο μεγάλο το σχόλιο μου).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  81. @reactor69:
    Πραγματικά νομίζω ότι ή δεν σας τα έχουν πει καλά ή οτί κάπου παρερμηνεύσατε αυτά που διαβάσατε. Μάλλον το δεύτερο..

    @dem:
    Νομίζω πως η τσόντο-αναφορά ήταν ένα πυροτέχνημα-γενίκευση κι ευελπιστώ να ήταν κυρίως χιούμορ... Η γνώση δεν έρχεται πάντα μόνο από την προσωπική εμπειρία...

    Για το θέμα θα επανέλθω το πρωι... Λίγες ώρες έλλειψα 113 τα Posts! Τρελό ρυθμό το blog.. There is fire on my keyboard...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  82. @dem said...

    aphrodite:

    ΥΓ)

    Δεν σας θεωρω "a fascist" γενικα.
    Θεωρω ομως τη συγκεκριμενη θεση σας σχετικα με το κομμα
    των παιδεραστων φασιστικη.


    1) ΞΕΡΕΤΕ ΜΗΠΩΣ ΚΑΠΟΙΟΝ EXECUTIVE ΦΑΣΙΣΤΑ;

    2) ΟΤΑΝ ΣΕ ΛΙΓΟ ΘΑ ΑΡΧΙΣΟΥΝ ΝΑ ΠΑΡΕΝΟΧΛΟΥΝ ΟΙ ΓΟΝΕΙΣ ΤΑ ΙΔΙΑ ΤΟΥΣ ΤΑ ΠΑΙΔΙΑ ΘΑ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΙΣΧΥΡΙΖΟΝΤΑΙ ΣΤΟ ΔΙΚΑΣΤΗΡΙΟ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΨΗΦΟΦΟΡΟΙ ΤΟΥ ΚΟΜΜΑΤΟΣ ΤΩΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΝΑ ΑΘΩΟΝΟΝΤΑΙ;

    3) Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΒΓΑΛΛΕΙ ΑΚΟΜΑ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΣΕΞΟΥΑΛΙΚΗ ΠΑΡΕΝΟΧΛΗΣΗ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΟΝ ΓΥΙΟ ( ΣΕ ΣΧΕΣΗ ΠΑΝΤΑ ΜΕ ΤΟ ΟΙΔΙΠΟΔΕΙΟ ΣΥΜΠΛΕΓΜΑ ΚΑΙ ΤΟ ΟΤΙ Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΕΙΝΑΙ Ο ΚΥΡΙΟΣ ΑΝΤΙΠΑΛΟΣ ΤΟΥ ΓΥΙΟΥ ΣΤΗΝ ΚΑΤΑΚΤΗΣΗ ΤΗΣ ΜΗΤΕΡΑΣ)ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΤΗς ΠΡΟΣΘΕΣΕΤΕ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ;

    4) Η ΕΚΛΑΙΚΕΥΣΗ ΤΗς ΑΝΑΠΗΡΙΑΣ ΜΕΣΩ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΝΕΟΦΙΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟΥ ΕΙΝΑΙ ΜΙΑ ΜΕΓΑΛΗ ΑΠΑΤΗ ΠΟΥ ΜΑΛΛΟΝ ΑΠ' ΟΤΙ ΦΑΙΝΕΤΑΙ ΜΑΣ ΒΟΛΕΥΕΙ.

    ΤΗΝ ΕΠΟΜΕΝΗ ΦΟΡΑ ΠΟΥ ΘΑ ΣΑΣ ΤΗΝ ΠΕΣΕΙ ΕΝΑ ΤΡΙΧΡΟΝΟ ΑΠΛΑ ΡΩΤΗΣΤΕ ΤΟΥς ΓΟΝΕΙΣ ΤΟΥ ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΠΟΛΙΤΗΣ ΤΗς ΕΥΡΩΠΑΙΚΗΣ ΕΝΩΣΗΣ. ΑΝ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΕΙΝΑΙ ΘΕΤΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙΤΕ ΝΑ ΑΙΣΘΑΝΕΣΤΕ ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΝΑ ΤΟ ΒΙΑΣΕΤΕ.

    5) ΘΕΛΕΤΕ ΝΑ ΕΠΕΚΤΕΙΝΟΥΜΕ ΤΟ ΑΙΤΗΜΑ ΤΩΝ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΩΝ ΚΑΙ ΣΤΑ ΕΜΒΡΥΑ; ΓΙΑΤΙ ΟΧΙ; ΚΑΙ ΣΤΟΥς ΝΕΚΡΟΥΣ; ΑΚΟΜΑ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

    ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΑΛΛΑ ΤΙΠΟΤΑ ΑΛΛΟ ΚΑΛΥΤΕΡΟ ΔΙΠΛΑ ΣΑΣ ΓΙΑ ΝΑ ΤΗΝ ΒΡΙΤΕ ΔΕΝ ΕΧΕΤΕ;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  83. ΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ Πεμ Οκτ 19, 01:49:19 πμ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΘΕΣΕΙΣ ΤΟΥ dem ΕΙΧΕ ΕΠΙΤΗΔΕΣ ΠΡΟΚΛΗΤΙΚΟ ΚΑΙ ΕΠΙΘΕΤΙΚΟ ΥΦΟΣ.

    ΕΝΑ ΠΡΑΓΜΑ ΠΟΥ ΣΟΥ ΜΑΘΑΙΝΕΙ Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΠΟΛΥΠΛΟΚΟΤΗΤΑ ΤΩΝ ΡΟΛΩΝ ΠΟΥ ΚΑΛΟΥΜΑΣΤΕ ΟΛΟΙ ΝΑ ΠΑΙΞΟΥΜΕ ΜΕΣΑ ΣΤΟ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΓΙΓΝΕΣΘΑΙ.

    ΑΝ Ο ΦΑΣΙΣΤΑΣ ΘΕΩΡΕΙ ΤΟΝ ΡΟΛΟ ΤΟΥ ΦΑΣΙΣΤΑ ''ΚΑΛΟ'' ΕΧΕΙ ΜΕΓΑΛΗ ΠΛΑΚΑ ΝΑ ΠΑΙΖΕΙ ΤΟΝ ΙΔΙΟ ΡΟΛΟ ΕΝΑΣ ΠΟΥ ΘΕΩΡΕΙ ''ΚΑΛΟ'' ΤΟ ΑΚΡΙΒΩΣ ΑΝΤΙΘΕΤΟ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  84. TraumMeister said...
    Αλλά, αν είμαστε σκληροί στις επιστημολογικές αξιολογήσεις μας, θα μας περισσέψουν δάχτυλα όταν μετρήσουμε τις κατά Πόπερ επιστήμες, όχι;

    Καλησπέρα σε όλους τους εναπομείναντες!

    Εξαιρετικό, όπως πάντα, το σημερινό ποστ και σεβαστή η άποψη του οικοδεσπότη με την οποία συμφωνούν, όπως κατάλαβα, οι περισσότεροι σχολιαστές.

    Όμως σήμερα θα διαφωνήσω.

    Το κλειδί, κατά τη γνώμη μου, βρίσκεται στην παραπάνω περικοπή από το σχόλιο του TraumMeister.

    Ο Freud νομίζω πως είναι ο πατέρας της ψυχανάλυσης, με την έννοια που ο Ηρόδοτος θεωρείται ο πατέρας της Ιστορίας. Ήταν ο πρώτος που μπήκε σε αυτό το σκοτεινό δωμάτιο, που αργότερα ονόμασε ασυνείδητο και έριξε λίγο φως και άλλαξε μια για πάντα τον τρόπο που βλέπουμε τον εαυτό μας.

    Ξέρω πως πολλοί απορρίπτουν τη Φροϋδική θεωρία στο σύνολό της μεταξύ των οποίων και ο Βιτγκεστάιν, και ο ίδιος ο Freud έχει δεχθεί τρομερές επιθέσεις παρά το γεγονός ότι έχει πεθάνει εδώ και 67 χρόνια. Όμως, νομίζω πως η ψυχανάλυση έχει ακόμα δρόμο μπροστά της και θα επιβιώσει έχοντας ένα πολύ ισχυρό όπλο την «ερμηνεία».


    Τέλος, απ' όσο ξέρω, για την επιστημονικότητα ή μη της ψυχανάλυσης έχουν γραφτεί τόμοι, υπέρ και κατά, και, μάλλον δεν έχει νόημα να αρχίσω να γράφω κι εγώ, πόσο μάλλον που δεν είμαι και ειδικός.

    Μπορώ όμως να συστήσω τρία βιβλία (μαζί με τα έργα του ίδιου του Freud που σύστησαν και άλλοι σχολιαστές) σε όσους ενδιαφέρονται:

    1. Το αστείο (και σύντομο αλλά και πολύ ακριβές):
    «Ο Φρόϋντ για παιδιά» της ΛΟΥΙΖ ΑΡΜΣΤΡΟΝΓΚ (εκδόσεις γράμματα)

    2. Το γοητευτικό:
    «Επανεισαγωγή στην Ψυχανάλυση» του ΚΩΣΤΑ ΓΕΜΕΝΕΤΖΗ (εκδόσεις ΕΣΤΙΑ)

    3. Το βαρύ:
    «Η ψυχανάλυση του παιδιού» του ΒΙΚΤΩΡ ΣΜΥΡΝΩΦ (εκδόσεις ΓΚΟΒΟΣΤΗ)

    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  85. Reactor69 said...

    «...της σχιζοφρένειας, η οποία εξηγήθηκε επιστημονικά και πρόκειται καθαρά για οργανική πάθηση. Check Wiki.»

    Το Wiki (και όχι μόνο) δεν λέει πουθενά ότι πρόκειται καθαρά για οργανική πάθηση. Γράφει «πιθανόν», «ενδείξεις», «ίσως» κλπ. Έχετε διαβάσει τον «ορισμό» της σχιζοφρένειας; Αυτό το συνοθύλευμα αοριστολογίας βλέπετε να έχει κάτι από την ακρίβεια και την αυστηρότητα ενός επιστημονικού ορισμού;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  86. @dem,

    Sorry honey, δεν καταλαβαίνετε. Το dirty (με πολλά r, ώστε να φανεί ότι σας πειράζω), ήταν φιλική κίνηση-αναφορά στο ότι δεν ειδοποιείτε για back-game, όπως σας εξήγησα ήδη στο συγκεκριμένο ποστ, καθώς επίσης και το ότι δεν μπορέσατε να αφομοιώσετε τα επιχειρήματα που έθεσα, και μάλιστα με προσβάλατε γι αυτό (δική μου ένδεια η μη κατανόηση εκ μέρους σας?!). Η πρόθεσή μου ήταν να μην δώσουμε συνέχεια και να βρούμε αυτά που μας ενώνουν, μια που είδαμε αυτά που μας χωρίζουν (και μόλις είδα ότι είναι περισσότερα απ’όσα νόμιζα).

    Συγνώμη που θα εξηγηθώ και για τους φίλους που έχασαν το επεισόδιο: δεν ανέχομαι κόμμα για την παιδεραστία, μια και τα παιδιά μας είναι ιερά και η προάσπιση των δικαιωμάτων και συμφερόντων τους είναι το θεμέλιο της δημοκρατίας, κι όχι το να έχεις το ελεύθερο να ιδρύεις κόμμα παιδεραστών (μην μπλέκουμε το αναφαίρετο δικαίωμα του ιδρύειν κόμμα με την βασικότερη αξία της ζωής).

    Κι ούτε μπορούμε να περιμένουμε από τις δημοκρατικές διαδικασίες να προστατεύσουν τα παιδιά μας, κατόπιν ίδρυσης σχετικού κόμματος. Δεν έχουν χέρια ή πόδια να εμποδίσουν σωματικά τον θύτη την ώρα που έχει καταφέρει να στριμώξει ένα παιδί. Μην αναλύσω περισσότερο, δεν μου επιτρέπω λόγω σεβασμόυ του χώρου.

    Αν αυτό πάντως με κάνει φασίστρια, το δέχομαι ευχαρίστως. Και για την ακρίβεια, με κάνει ΕΞΑΛΛΗ φασίστρια!

    Ποστ «Η Παρθένος, 05.10.06, τελευταία σχόλια.

    Δεν είδα επίσης να ανοίγετε κάποιο η-μαιηλ να τα πούμε κατ’ιδίαν, χωρίς να φορτίζουμε την ατμόσφαιρα, να εμπλέκουμε τους φίλους και να απασχολούμε τον οικοδεσπότη. Ας είναι.

    You are obsessing. End of story. Ηθελα να το κάνω πιο αστείο το σχόλιό μου, αλλά το χαλάσατε. So I'm done humouring you!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  87. Λοιπόν,dem, πίσω στο θέμα μας τώρα, συγνώμη από όλους για την ατυχή παρένθεση.

    Στο παράδειγμά σας:

    "Sorry, αλλα αυτο ειναι το ιδιο με το να λετε οτι επειδη εχετε διαβασει ολα τα τευχη του Playboy και εχετε δει και απειρες βιντεοτσοντες ξερετε πως ειναι να κανεις sex ενω εισαι ακομα παρθενος!"

    ξεχνάτε μία βασική παράμετρο: το σεξ θέλει δύο. Η ψυχανάλυση έναν. Ο ψυχαναλυτής είναι ο καθοδηγητής σου, δεν θα συμμετάσχει. Αν συμμετέχει έστω και για λίγο, παύει να βοηθάει κι επεμβαίνει στη διαδικασία. Αρα θέτει εαυτόν εκτός θεραπείας. ΕΣΥ και μόνον εσύ έχεις το πρόβλημα, έχεις και το κλειδί. Οπότε θα έπρεπε να λέτε ότι μάλλον η εξάσκηση με σχετικές κασέτες και περιοδικά είναι η καλύτερη προετοιμασία για να εξερευνήσεις τον εαυτό σου, ΕΣΥ, ΕΣΕΝΑ.

    Αρα το παράδειγμά σας, όσο αστείο κι αν φαίνεται εκ πρώτης, έχει major logical fallacy. Ο ΝΔ έχει δίκιο στο ότι αυτή η προσέγγιση μπορεί να μην είναι το 100%, αλλά (δεδομένης κιόλας της ευφυίας του, που δεν χρειάζεται ανάλυση όπως τα δικά μας μυαλά), είναι σίγουρα μια κάλλιστη προσομοίωση του τι συμβαίνει και τι αποτελέσματα μπορεί να φέρει. ΕΣΥ, ΕΣΕΝΑ. Στην περίπτωση της ψυχανάλυσης, εσύ κι ο εαυτός σου σαν σύνολο, άρα η αντιστοιχία στο παράδειγμά σας θα ήταν εσύ και ο αυτο-ερωτισμός σου ως υποσύνολο, κι όχι αυτό που γράψατε, που έχει να κάνει με διάδραση μεταξύ ΕΣΟΥ και ΑΛΛΩΝ.

    Εκεί κολλούσε και αυτό που είπα περί successive approximations, σε σχέση με το να πλησιάζεις κάτι με διάθεση one-shot. Μπορεί η κατανόηση δλδ μιάς τέτοιας διδικασίας να είναι βαθύτερη με τον τρόπο του ΝΔ, από το να πηγαίνεις μπαμ κι έξω, να τραβιέσαι στα ντιβάνια και πιθανόν να έχεις αποτέλεσμα μηδέν.

    Αυτό ήταν όλο.



    ΥΓ- @dem,

    "...ihadafarminafrica:
    Αυτα που γραφετε ειναι γελoιοτητες.Παρ'ολα αυτα
    δεν σας θεωρω "executive" γελοιο/γελοια.

    θα ειναι μαλλον που αποψε δεν εχετε τιποτα αλλο καλυτερο διπλα σας για να την βριτε(sic)!
    Πεμ Οκτ 19, 02:14:01 πμ "

    Χαίρομαι επίσης που το ήθος σας αποκαλύπτεται σιγά-σιγά.

    I rest my case.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  88. ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΑΠΟΓΕΥΜΑ ΣΤΙς ΕΠΤΑ ΜΕΣΑ Σ' ΕΝΑ ΤΑΞΙ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ.

    Ο ΗΛΙΩΜΕΝΟΣ ΟΔΗΓΟΣ ΤΑΞΙ ΚΑΛΕΙ ΣΥΝΕΧΩΣ ΑΠΟ ΤΟ ΚΙΝΗΤΟ ΤΟΝ ΓΥΙΟ ΤΟΥ. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΚΑΜΙΑ. '' Ο ΓΥΙΟΣ ΜΟΥ ΒΓΗΚΕ ΓΙΑ ΨΑΡΟΝΤΟΥΓΕΚΟ ΑΠΟΨΕ ΜΕ ΑΥΤΟ ΤΟΝ ΚΑΙΡΟ ΚΑΙ ΑΚΟΜΑ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΔΩΣΕΙ ΣΗΜΕΙΑ ΖΩΗΣ''. ΔΕΝ ΕΔΩΣΑ ΚΙ ΕΓΩ ΚΑΜΙΑ ΑΠΑΝΤΗΣΗ. ΜΟΝΟ ΕΝΑ ΒΛΕΜΜΑ ΣΑΙΤΑ ΠΟΥ ΑΝΤΑΛΛΑΞΑΜΕ ΜΕ ΤΟΝ ΠΑΠΠΟΥ.

    ΜΕΤΑ ΑΠΟ ΛΙΓΗ ΩΡΑ Ο ΓΥΙΟΣ ΕΧΟΝΤΑΣ ΔΕΙ ΤΙΣ ΚΛΗΣΕΙΣ ΤΟΥ ΠΑΤΕΡΑ ΤΗΛΕΦΩΝΕΙ ΚΑΙ ΕΠΙΒΕΒΑΙΩΝΕΙ ΟΤΙ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΑ. Ο ΠΑΤΕΡΑΣ ΗΣΥΧΑΖΕΙ. ΑΝΑΒΕΙ ΚΑΙ ΤΣΙΓΑΡΟ.

    ΤΟΤΕ ΡΩΤΩ ΕΓΩ: '' ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΕΜΑΘΕ ΨΑΡΟΝΤΟΥΦΕΚΟ;΄'' - '' ΤΙ ΠΟΙΟΣ ΤΟΝ ΕΜΑΘΕ; ΕΓΩ ΤΟΝ ΕΜΑΘΑ ΦΥΣΙΚΑ''

    ΔΕΥΤΕΡΗ ΑΝΤΑΛΛΑΓΗ ΒΛΕΜΜΑΤΟΣ ΣΑΙΤΑ.

    ''ΑΣΤΑ ΑΓΟΡΙ ΜΟΥ. ΕΧΕΙΣ ΔΙΚΙΟ''.

    ΔΕΝ ΕΙΧΑ ΠΕΙ ΤΙΠΟΤΑ. ΜΟΝΟ ΔΥΟ ΜΑΤΙΕΣ.

    ΟΤΑΝ Ο ΦΡΟΥΝΤ ΛΕΕΙ ΟΤΙ '' ΔΕΝ ΠΙΣΤΕΥΩ ΟΤΙ ΕΧΩ ΘΕΡΑΠΕΥΣΕΙ ΚΑΠΟΙΟΝ ΜΕΧΡΙ ΤΩΡΑ'' ΛΕΕΙ ΤΗΝ ΑΤΑΚΑ ΠΟΥ ΚΑΤΑΞΙΩΝΕΙ ΟΛΟ ΤΟΥ ΤΟ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑ.

    ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΛΕΕΙ ΔΗΛΑΔΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΙ ΔΕΝ ΓΝΩΡΙΖΕΙ ΤΙ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΥΓΙΕΣ. ΟΙ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΕΣ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΑΚΟΥΜΠΗΣΟΥΝ ΟΥΤΕ ΤΟ ΔΑΚΤΥΛΑΚΙ ΜΙΑΣ ΤΕΤΟΙΑΣ ΑΝΤΙΛΗΨΗΣ.

    Ο ΦΡΟΥΝΤ ΟΜΩΣ ΕΙΧΕ ΝΑ ΠΟΛΕΜΗΣΕΙ ΜΟΝΟ ΤΟΥΣ ΠΟΥΡΙΤΑΝΟΥΣ ΤΟΥ 19 ΑΙΩΝΑ. ΔΕΝ ΗΞΕΡΕ ΤΙΠΟΤΑ ΑΚΟΜΑ ΑΠΟ ΤΟΝ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟ ΚΑΙ ΠΟΛΙΤΙΚΟ ΝΕΟΦΙΛΕΛΕΥΘΕΡΙΣΜΟ. ΕΝ ΟΨΗ ΤΟΥ ΝΑ '' ΒΓΑΙΝΕΙ ΤΟ ΧΡΗΜΑ'' ΚΑΙ ΝΑ ΚΥΚΛΟΦΟΡΕΙ ΘΑ ΑΚΟΥΣΟΥΜΕ ΠΟΛΛΑ ΣΤΟ ΜΕΛΛΟΝ.

    ΣΙΓΟΥΡΑ Η ΠΡΟΚΑΤΑΛΗΨΗ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑ. ΣΙΓΟΥΡΑ ΟΜΩΣ ΔΕΝ ΒΟΗΘΑ ΚΑΙ Η ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ ΚΑΙ ΕΙΔΙΚΑ ΟΤΑΝ ΠΑΙΖΕΙ ΧΡΗΜΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  89. @dem

    ΕΛΑΤΕ ΤΩΡΑ ΚΑΛΕ. Η ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗ ΕΙΝΑΙ ΕΠΙΣΤΗΜΗ;

    ΣΟΒΑΡΑ ΤΩΡΑ:ΕΧΕΤΕ ΑΚΟΥΣΕΙ ΓΙΑ ΤΙΣ ΑΝΤΙΔΡΑΣΕΙΣ ΤΗς ΦΙΛΑΝΔΙΚΗΣ ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΣΧΕΤΙΚΑ; ΚΑΙ ΞΕΡΕΤΕ -ΕΚΕΙ ΔΕΝ ΕΧΟΥΝ ΠΡΩΘΥΠΟΥΡΓΟ ΤΟΝ ΚΑΡΑΜΑΝΛΗ!!!

    ΣΧΕΤΙΚΑ ΤΩΡΑ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΤΗΝ ΒΙΩΜΑΤΙΚΗ ΕΜΠΕΙΡΙΑ. ΕΝΩ ΕΧΕΤΕ ΔΙΚΙΟ ΔΙΑ ΤΟ ΔΙΠΟΛΟ ΜΕΤΑΞΥ ΑΝΑΛΥΤΗ ΚΑΙ ΑΝΑΛΥΟΜΕΝΟΥ ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΚΑΤΑΛΑΒΩ ΕΙΝΑΙ ΠΩΣ ΦΤΑΣΑΤΕ ΝΑ ΥΠΟΣΤΗΡΙΖΕΤΕ ΤΟΥΣ ΟΛΛΑΝΔΟΥΣ ΠΑΙΔΕΡΑΣΤΕΣ. ΜΑΛΛΟΝ ΑΝΑΛΥΕΣΤΕ ΑΚΟΜΑ!!!

    ΠΡΟΣΕΞΤΕ ΓΙΑΤΙ ΤΟ FULL ΠΑΚΕΤΟ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗς ΤΕΛΕΙΩΝΕΙ ΕΠΙΣΗΜΑ ΜΕ ΤΟΝ ΘΑΝΑΤΟ ΤΟΥ ΑΝΑΛΥΟΜΕΝΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΛΕΩ ΕΙΝΑΙ ΑΣΧΕΤΟ ΑΠΟ ΤΗΝ ΧΡΟΝΙΚΗ ΕΠΙΤΕΥΞΗ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΑΠΟ ΤΟΝ ΑΝΑΛΥΤΗ.

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  90. Ασχετο, αλλα το κομμα στο οποιο αναφερεστε δεν θα λαβει μερος στις εκλογες διοτι δεν καταφερε να μαζεψει τις 570 υπογραφες που απαιτουνται. Την καλυτερη απαντηση την εδωσε η ιδια η ολλανδικη κοινωνια οποτε πολυ κακο για το τιποτα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  91. @dem,

    Θα απαντήσω σε ένα-ένα παρ’όλο που δεν όφειλα.

    -Αphrodite λυπαμαι αλλα εχετε
    λαθος και περι Δημοκρατιας και περι Ψυχαναλυσης.

    Να μην λυπάστε εάν έχω λάθος, συζήτηση κάνουμε και μάλιστα ανώνυμη. Διαφωτίστε με.

    -Περι Δημοκρατιας:
    Oπως βλεπετε οι Ολλανδοι δικαστες που κατι παραπανω
    ξερουν απο Νομους και Συνταγμα απο μενα και απο σας συμφωνουν με την δικη μου αποψη.

    Α- εκείνοι συμφωνούν με τη δική σας άποψη?
    !!!!

    Β- Ας είναι και ο Πάπας! Κανένας Νόμος και κανένα Σύνταγμα σε καμμία χώρα του κόσμου δεν μπορεί να βάζει το θέμα για το οποίο με κατηγορείτε για φασισμό, πάνω από την ασφάλεια και την προάσπιση των δικαιωμάτων του παιδιού. Δεν είμαι σίγουρη ότι μιλάμε πλέον για το ίδιο πράγμα.

    -Αν θελετε παντως να το συζητησουμε περαιτερω:
    mneve@husmail.com

    Ευχαρίστως. Αν και ειλικρινά δεν νομίζω ότι έχουμε να πουμε τίποτε περισσότερο.

    -Περι Ψυχαναλυσης:
    Aπο αυτα που γραφετε είναι φανερο οτι ουτε εσεις εχετε βιωματικη γνωση της.

    Σε ποιον ειναι φανερό? Ξέρετε εσείς ποιά είμαι, τι έχω σπουδάσει, ποιό επάγγελμα έχω ασκήσει και τι είδους ψυχολογική υποστήριξη έχω χρειαστεί, εάν έχω, στη ζωή μου?

    Εαν σας έλεγα τώρα ότι είμαι ψυχαναλύτρια δλδ τι θα λέγατε, ότι δεν έχω βιωματική γνώση της, από κάποια σχόλια στα οποία επικεντρώθηκα σε ορισμένα θέματα?

    -Η Ψυχαναλυτικη θεραπεια ειναι η ΚΑΤΕΞΟΧΗΝ "σχεση των δυο".
    Ο αναλυομενος αναλυει τον ευατο του αλλα
    δια μεσω του "αλλου" που ειναι ο ψυχαναλυτης.

    Μα φυσικά. Το ΙΔΙΟ λέμε, από διαφορετική σκοπιά. Αυτο που έγραψα στο προηγούμενό μου σχόλιο ήταν ότι :

    «Η ψυχανάλυση (θέλει) έναν. Ο ψυχαναλυτής είναι ο καθοδηγητής σου, δεν θα συμμετάσχει. Αν συμμετέχει έστω και για λίγο, παύει να βοηθάει κι επεμβαίνει στη διαδικασία. Αρα θέτει εαυτόν εκτός θεραπείας. ΕΣΥ και μόνον εσύ έχεις το πρόβλημα, έχεις και το κλειδί.»

    Το να είναι ο ψυχαναλυτής ο άνθρωπος που θα «μεσολαβήσει» να βρεις εσύ το δικό σου, το μοναδικό σου κλειδί, με τις ίδιες σου τις δυνάμεις, ναι μεν τον βάζει σε μια σχέση με εσένα (άρα ΠΡΟΦΑΝΩΣ it takes two, 2, ΔΥΟ, to tango to this extent, στην αρχή, όπου είναι μια κυριαρχική σχέση ώστε να ξεκινήσει η θεραπεία), αλλά ο σωστός του ρόλος είναι να διευκολύνει σε συγκεκριμένα πλαίσια κι όχι να γίνεται μέρος της εξίσωσης στην πορεία, δεν είναι για μεταφορά εκεί.

    Για «διευκόλυνση» είναι, καθώς βρίσκει ο ψυχαναλυόμενος στο δρόμο του. Το «δια μέσω του άλλου» που αναφέρετε δεν σημαίνει επ’ουδενί «τον βάζω να μου λύσει το πρόβλημα», αλλά τον έχω ως καταλύτη, να με κατατοπίσει να καταφέρω να το δουλέψω και να το λύσω εν τέλει μόνος μου. Ελπίζω αυτό πλέον να το... λύσαμε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  92. Το συγκεκριμένο όμως που έλεγα είχε να κάνει με το άστοχο του παραδείγματός σας, αλλιώς δεν θα προέβαινα σε σεμινάριο ψυχαναλυτικής τακτικής εδώ (που για να ολοκληρωθεί θέλει ποστς επί ποστς...!)...

    Για το παράδειγμά σας πείτε μου τις αντιρρήσεις σας, πώς αντικρούετε το σχόλιό μου στις Πεμ Οκτ 19, 02:39:24 πμ, κι όχι γενικότητες περί της κατανόησής μου για την ψυχαναλυτική μέθοδο και το εάν την γνωρίζω βιωματικά ή όχι!

    -Για αυτο και κανενας δεν μπορει να αυτο-αναλυθει ουσιαστικα
    διαβαζοντας απλως ψυχαναλυτικα βιβλια.

    Δεν μιλάμε για τον καθένα, ούτε καν μιλάμε για το πώς είναι καλύτερα να ψυχαναλύεται κανείς. Προχωρήσατε σε κάτι που ποτέ δεν ετέθη ουσιαστικά στο τραπέζι.

    Πηγαίνετε πίσω στο σχόλιο του ΝΔ,

    «aphrodite said...
    "πόσο το να ξέρουμε «από κοντά» υποκαθιστά / αντικαθιστά το «από μέσα»..."

    Aλίμονο αν έπρεπε να "μπω μέσα" για να κάνω κριτική. Αυτή είναι η λογική της σέχτας. Δεν φτάνει που έχω καταπιεί τα Άπαντα του Φρόυντ και δεκάδες άλλα σχετικά βιβλία...
    Τετ Οκτ 18, 10:25:01 μμ»

    Οπου οι λέξεις κλειδιά είναι «Aλίμονο αν έπρεπε να "μπω μέσα" για να κάνω κριτική». Μην αποπροσανατολίζουμε το θέμα μας.

    -Και για αυτο ενας υποψηφιος ψυχαναλυτης πρεπει να περασει την λεγομενη "διδακτικη ψυχαναλυση" του με εναν εμπειρο "διδασκων" ψυχαναλυτη.

    -Το να περάσει κάποια διαδικασία την οποία μετά θα πρέπει να ασκήσει, ακούγεται πολύ λογικό, ως μέρος της εκπαίδευσής του (άσχετα με το ότι μπορεί το αποτέλεσμα να μην είναι το προσδοκώμενο, αλλά αυτή είναι άλλη τεράστια κουβέντα!)

    Αλλά αυτό δεν έχει καμμία σχέση με αυτό που είπε ο ΝΔ, περί του εάν είναι σωστά »εξοπλισμένος» να κάνει κριτική! Δεν μίλησε για αυτοψυχανάλυση, μίλησε για το κατά πόσο του είναι οικεία αυτά τα οποία συζητάμε στο ποστ, ώστε να μπορεί να έχει άποψη επί αυτών!

    ΕΛΕΟΣ ΠΛΕΟΝ!

    -Αλλοιως δεν θα υπηρχε προβλημα μιας και κατεχει ηδη καλα την σχετικη βιβλιογραφια.

    Ε, αφού το προσυπογράφετε κι εσείς ότι την κατέχει, μπορώ να αποχωρήσω και να καληνυχτίσω νομίζω!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  93. η ψυχοθεραπεία όταν γίνεται από ψυχολόγο έχει σκοπό να αποκαταστήσει τη λογική στη σκέψη, για να αποκατασταθεί με τη σειρά της η δυνατότητα των ανθρώπων να παίρνουν αποφάσεις, δηλαδή η ελευθερία τους. ότι δεν αυτοκτονώ είναι απόφαση. είμαστε διαφορετικοί κι είναι γι' αυτό που δεν υπάρχει ελπίδα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  94. Καλημέρααααααααα!

    Αίντε, ξυπνήστε, μεσημέριασε πια!
    Εμείς μια χαρά περάσαμε πάντως
    χτες...
    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  95. Καλημέρα κι από μένα!

    (Με πρόλαβε η θεά).

    Dem το επειχείρημα ότι "δεν δικαιούται δια να ομιλεί" για την ψυχανάλυση όποιος δεν ψυχαναλύθηκε είναι το τελευταίο καρφί στο φέρετρό της.

    Διότι εδώ δεν μιλαμε για την εμπειρία της ψυχαναναλυτικής σχέσης (όπως για την εμπειρία του σεξ) αλλά για την ΘΕΩΡΊΑ της ψυχανάλυσης. Και αυτή δικαιούται να την κρίνει κάθε ένας που την έχει μελετήσει.

    Μην επιμείνετε άλλο σε αυτό τοεπιχείρημα - σκάβετε τον λάκο σας. Φιλοσοφικά αυτό που λέτε δημιουργεί ένα κυκλικό ad absurdum: δεν μπορείς να κρίνεις κάτι αν πριν δεν το έχεις αποδεχθεί. (Διότι το να κάνεις 4-6 χρόνια ανάλυση προυποθέτει την παραδοχή της).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  96. Καλημέρα σε όλους.

    Κατά τη γνώμη μου το πρόβλημα δεν είναι τόσο η επιστημονικότητα ή όχι της ψυχανάλυσης και των θεωριών του Φρόυντ όσο η μεθοδολογία της σέχτας. Που από μόνη της περιορίζει όπου κι αν αναπτυχθεί (μήπως και σε καθαρά επιστημονικούς κύκλους δεν τη συναντάμε;) την ελευθερία της σκέψης και το πνεύμα της (σκεπτικιστικής) διερεύνησης.

    Και όπου σέχτα βλέπε εξάρτηση από κάποιο γκουρού για την ερμηνεία του κόσμου και «τεμπελιά» της σκέψης του «πιστού» ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  97. κύριε ΝΔ, θεωρώ ότι υπάρχουν πράγματα τα οποια δεν γίνεται να μετρηθούν η να αποδειχθούν από την επιστήμη. Ένα κλασσικό "φρεουδικο" παράδειγμα είναι το σωστό-λάθος: η επιστήμη δεν μπορεί να απόδειξει ποτε τι σημαίνει 'ηθική'.

    εκεί ακριβώς μπαίνει η ψυχανάλυση... σε πράγματα τα οποια δεν μπορούν να αποδειχθούν k κατά συνέπεια να γιατρευτούν - k δεν το κρύβει- είναι ένας "τίμιος" κλάδος, αν μου επιτρέπεται ο αδόκιμος ορος

    Ο σκοπός δεν είναι να βρει τις αιτίες.Αυτό είναι το μέσο. Ο σκοπός είναι νας μας κάνει να αντιδρούμε άμεσα για το πως αισθανόμαστε
    κάθε στιγμή.
    No passive aggression, no suppressed emeotions.

    Το κείμενο σας δεν είναι αφοριστικό. Παρόλα αυτά η θέση σας σε συνδυασμό με προηγούμενα σχόλια σας σε αλλα posts, κάνει την ψυχανάλυση να μοιάζει με την αστρολογία.

    Κλείνοντας να πω, ότι η ανάγκη για ψυχανάλυση δεν έχει καμια σχέση με την ευτυχία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  98. "Και όπου σέχτα βλέπε εξάρτηση από κάποιο γκουρού για την ερμηνεία του κόσμου και «τεμπελιά» της σκέψης του «πιστού» ... "

    Η επιτομή της έννοιας "σέχτα". Πολύ ωραίο σχόλιο. Να το γράψουμε σε κανέναν τοίχο μπας και ξυπνήσουν οι διάφοροι "πιστοί";

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  99. Demosthenes,
    αν μου επιτρέπετε: Όταν κάποιος αισθάνεται ότι τον "ζαλίζει" ο φίλος του, τότε δεν είναι φίλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  100. takis alevandis - συμφωνώ και επαυξάνω.

    alexandros b. ως ερευνητικό εργαλείο και σχήμα του άγνωστου κόσμου της συνείδησης η Ψ. είναι ενδιαφέρουσα - ως δογματική ερμηνεία - όχι.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  101. @zizugataki - Η επιτομή της έννοιας "σέχτα", δεν είναι παρά η σύνοψη, σε μια φράση, του βιβλίου Le syndrome du berger, του Jean Yves Roy. Δυστυχώς οι πιστοί δεν ξυπνάνε με συνθήματα στους τοίχους παρά μόνο όταν σπάνε τα μούτρα τους πάνω στους δογματικούς τοίχους που μόνοι τους κτίζουν γύρω τους - χωρίς βέβαια να το καταλαβαίνουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  102. demosthenes,
    α) Νομίζω πως δεν τίθεται σ'αυτή τη βάση το ζήτημα, δηλαδή προφανώς και δεν έχει ανάγκη ο φίλος να ακούσει τα προβλήματά σου. Όταν είναι όμως πραγματικός φίλος δεν το σκέφτεται έτσι, το δικό σου πρόβλημα είναι και δικό του. Και θα νοιαστεί να μάθει τι σε απασχολεί χωρίς να χρειαστεί καν να το σκεφτείς εσύ, χωρίς να τον "φορτώσεις".

    β) Συμφωνώ. Όμως πιστεύω πως μια συζήτηση με πραγματικό ενδιαφέρον κι από τις δύο πλευρές μόνο κέρδος μπορεί να μας αφήσει. Γιατί, μήπως ο ψυχαναλυτής έχει τα ίδια προβλήματα με μας?
    Οπότε αν ο φίλος είναι διαφορετικός, μπορεί η διαφορετική ματιά να είναι εξίσου βοηθητική. Εξάλλου την ίδια ματιά με τη δική μας δεν τη χρειαζόμαστε, πλεονασμός :)
    Τέλος, νομίζω πως δεν είναι λίγες οι φορές που θέλουμε απλώς να μας ακούσει κάποιος (αυτό κάνουμε και στον ψυχολόγο) και ακούγοντας τον εαυτό μας, βρίσκουμε και τις λύσεις.

    Συγγνώμη για το άσχετο με την ψυχανάλυση σχόλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  103. Στα πλαίσια μιας συζήτησης που δημοσιεύθηκε στη "Le figaro" όταν κυκλοφόρησε στη Γαλλία "Η Μαύρη Βίβλος της Ψυχανάλυσης", ο γάλλος ψυχίατρος και συγγραφέας Κριστόφ Αντρέ είχε πει :

    «H μεγάλη συζήτηση έγκειται στη σχέση της Ψυχανάλυσης με την επιστήμη. Αυτό που κατά τη γνώμη μου χαρακτηρίζει μια επιστήμη είναι η ικανότητά της να αμφισβητεί και να επανεξετάζει όλες τις υποθέσεις της. Σε ορισμένους ψυχαναλυτικούς κύκλους όμως βλέπουμε έναν τρόπο λειτουργίας σχεδόν θρησκευτικό, βασιζόμενο στην εμπεριστατωμένη και επαναλαμβανόμενη μελέτη των ιερών κειμένων και όχι μια επιστημονική πρωτοβουλία ικανή να προσδιορίσει ποιες υποθέσεις λειτουργούν και ποιες όχι.

    Ορισμένοι θεραπευτές εξακολουθούν να έχουν την κακή συνήθεια να λένε ότι ένας ασθενής ο οποίος δεν βελτιώνεται "αντιστέκεται". Θα έπρεπε όμως επίσης να μπορούν να λένε: ίσως η θεραπεία που του προτείνω δεν είναι κατάλληλη για την περίπτωσή του. Το ότι ο Φρόιντ μπορεί να έκανε λάθη σε διάφορα σημεία είναι λογικό: η σκέψη του εξαρτούνταν και από το ιστορικό και κοινωνικό πλαίσιο της εποχής του. Το πρόβλημα είναι ότι όλοι οι ψυχαναλυτές δεν είναι έτοιμοι να επανεξετάσουν τις πεποιθήσεις τους και να υποβάλουν τα αποτελέσματά τους στη δοκιμασία της πράξης. Αν αρνούμαστε την πραγματικότητα των γεγονότων, αφήνουμε το πεδίο της επιστήμης και μπαίνουμε σε αυτό της δοξασίας».


    Διαβάστε το σχετικό άρθρο που δημοσιεύτηκε πριν από ένα χρόνο περίπου στο "ΒΗΜΑ".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  104. "Greatness and Limitations of Freud's Thought "

    Αλλο ενα ενδιαφερον βιβλιο του Erich Fromm, σχετικο με το θεμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  105. Γειά στο στόμα σου βρε Ειρήνη!

    Υ.Γ. Και η μικρή μου κόρη άρχισε Ψυχολογία στο Warwick. Ελπίζω να άκουσε τα ίδια στην πρώτη διάλεξη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  106. Πολυ ομορφο το σημερινό ποστ.Και ακομη περισσοτερο συμφωνω με τον παραλληλισμο μαρξ και φρουντ,ισως σε αρκετα σημεια με αυτον με τον τον δαρβινο και ελαχιστα με τον αινσταιν.
    Για να μην παρεξηγηθω τους θεωρω ολους μεγιστες ανθρωπινες διανοιες.Ο λογος που δε θελω να ομαδοποιουνται δεν ειναι πολιτικος,και δεν εχει καν να κανει με το κατα ποσο επεσαν εξω οι θεωριες τους.Κυριως ο μαρξ αλλα και ο φρουντ οντας παιδια του θετικισμου ανεπτυξαν τις αποψεις τους με μια ανθρωπινη υπεροψια χαρακτηριστικη των καιρων που εζησαν.Δεν προσπαθησαν να μελετησουν τη φυση με επιγνωση του απιθανου αυτου εγχειρηματος για απολυτη γνωση της φυσης.Στην ουσια προσπαθησαν να υποταξουν τη φυση στους νομους που αυτοι επελεξαν και οι οποιοι ειναι προιοντα σπανιας ανθρωπινης ιδιοφυιας.Δυστηχως ομως ο δαιμωνας του Λαπλας Δεν ειναι δυνατον να υπαρχει και αυτο ειναι το μεγαλειο της φυσης.Καπου εκεινη την περιοδο αυτοκτονουσε και ο Μπολτσμαν εχοντας με επιστημονικο τροπο θεσει τελος στην επιστημονικη δικτατορια και επιστρεφοντας το δικαιωμα στους φιλοσοφους να φιλοσοφουν.Γι αυτο και λατρευω την επιστημη, οχι γιατι εχει λυσεις για ολα, αλλα γιατι προσπαθει και βρισκει λυσεις με επιγνωση της μικροτητας μας απεναντι στη φυση.
    Σορρυ που βγηκα εκτος θεματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  107. dimoz δεν βγήκατε εκτός θέματος. Η τοποθέτησή σας είναι σωστή.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  108. και το χειρότερο για τον Freud....
    :)

    ήταν και μισογύνης...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  109. Ειρήνη,

    εκτός από την υπεράσπιση της ΕΠΙΣΤΗΜΗΣ της ψυχολογίας υπάρχουν και οι άνθρωποι που θέλουν να βγάλουν άκρη με τα προβλήματά τους και χρειάζονται βοήθεια. Αυτοί σε ποιούς πρέπει να απευθυνθούν για να βρουν βοήθεια;

    Από ότι είδα στο δικό σου μπλόγκ δεν κατόρθωσες να βρεις δουλειά στην Ελλάδα και επέστρεψες Αγγλία. Δεν ξέρω τι ακριβώς δουλειά έψαχνες αλλά γιατί άφησες το πεδίο ελεύθερο στους "ψυχαναλυτές" (οι οποίοι και αυτοί κάπου θα σπούδασαν σαν και σενα φαντάζομαι) και δεν προσπάθησες να κάνεις την διαφορά με την ΕΠΙΣΤΗΜΗ, αυτή τη φορά, της ψυχολογίας;

    Λοιπόν, ξέρεις τι με ενοχλεί στο ποστ σου και ειδικά για μια απόφοιτο πανεπιστημίου στα 30 της; Ότι ακόμη έχει μείνει στο "μας είπαν" της εισαγωγικής διάλεξης και δεν εκφράζει την δικής της (επιστημονική) άποψη για να καταλάβουμε και εμείς που είναι διαφορά της "επιστήμης" από την "θεωρία" που επιτρέπει κάποιοι συνάνθρωποί μας να βοηθιούνται επιτέλους.

    Γιατί αυτό ήταν το ζητούμενο της ψυχανάλυσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  110. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  111. leprinceheureux said...
    ...αν η επιστήμη αυτή ασχολείται
    "κυρίως με την μελέτη των γνωσιακών λειτουργειών του εγκεφάλου" γιατί την ονομάζουμε ψυχολογία?????

    Τί θέλετε να πείτε με αυτό;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  112. Periclis said...
    "κάποιοι συνάνθρωποί μας να βοηθιούνται επιτέλους.
    Γιατί αυτό ήταν το ζητούμενο της ψυχανάλυσης".

    Aυτό είναι το ζητούμενο κάθε θεραπευτικής επιστήμης και αγωγής.

    Το ερώτημα είναι αν η ψυχανάλυση πέτυχε να βοηθήσει. Δύσκολο όταν στηρίζεται σε αναπόδεικτες υποθέσεις.

    Άλλοι τρόποι βοήθειας (μία σύντομη υποστηρικτική ψυχοθεραπεία, μία γνωσιακή αντιμετώπιση), με ή χωρίς ψυχοφάρμακα και οι δύο, αποδείχθηκαν πολύ πιο ωφέλιμοι. Ας αφήσουμε το κόστος: 5 χρόνια Χ 50 η συνεδρία= 40.000 ευρώ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  113. alogaki
    μερικοί δυσκολεύονται να αποδεχθούν ότι "ψυχή"= εγκέφαλος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  114. "Περαιτέρω θα έλεγα πως παρατηρώ πως ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων στρέφεται πλέον στη λύση του ψυχοθεραπευτή"

    Θα είχα να συμπληρώσω ακόμα με το εξής: Οταν λέμε βοήθεια από φίλο, να εννοούμε φίλο, όχι γνωστό.
    Ας μην υποτιμούμε/μπλέκουμε έννοιες ιερές.

    Πιστεύω επίσης πως αν κάποιοι άνθρωποι βοηθούνται από ψυχολόγο είναι επειδή οι ίδιοι βοηθάνε τον εαυτό τους με τον εξής τρόπο: Α, ο ψ. μου είπε να το κάνω έτσι.
    Είναι το κύρος της σπουδής που τον ανεβάζει και να υπακούσει σε πράγματα που έπρεπε να είχε σκεφτεί πρώτος εάν δεν είχε παραδοθεί αμαχητί στο πρόβλημα του.

    Και κλείνω με έναν προβληματισμό.

    Μήπως παρόμοιας ψυχολογίας άνθρωποι πάνε στον αντίστοιχο 'ψυχολόγο' τους, που σε μία περίπτωση είναι στον παπά (του τα είπα και ξαλάφρωσα), στον αστρολόγο τους (ωραία, μου είπε πως ο Αρης μου σύντομα θα μπει σε ευνοϊκή τροχιά), στην φίλη να της πει τον καφέ;
    Αγάπη μου τον καφέ τον πίνουν, δεν τον λένε! Φάγαμε το ι από το πιείς! :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  115. @Nikos Dimou
    μερικοί δυσκολεύονται να αποδεχθούν ότι "ψυχή"= εγκέφαλος
    -----------

    Αν κολλήσαμε στην ορολογία, φανταστείτε τί γίνεται με την ουσία!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  116. ΤΟ ΛΟΙΠΟΝ

    ΘΑ ΑΦΙΕΡΩΣΩ ΤΗΝ ΜΕΣΗΜΕΡΙΑΝΗ ΣΙΕΣΤΑ ΜΟΥ ΣΕ ΤΟΥΤΟ ΤΟ BLOG ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΘΕΩΡΩ ΤΟ ΘΕΜΑ ΙΔΙΑΙΤΕΡΑ ΣΟΒΑΡΟ.

    Ο ΠΥΡΗΝΑΣ ΤΟΥ ΟΛΟΥ ΘΕΜΑΤΟΣ ΠΟΥ ΣΥΖΗΤΟΥΜΕ ΕΔΩ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑΣ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟΣ: ΑΝ ΑΛΛΑΖΟΥΝ ΟΙ ΨΥΧΙΚΕΣ ΔΟΜΕΣ Ή ΟΧΙ ΚΑΙ ΠΟΙΟΙ ΟΙ ΤΡΟΠΟΙ ΠΑΡΕΜΒΑΣΗΣ / ΣΤΗΡΙΞΗΣ.

    Η ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΕΠΙΧΕΙΡΕΙ ΝΑ ΑΛΛΑΞΕΙ ΤΗΝ ΨΥΧΙΚΗ ΔΟΜΗ. ΟΙ ΓΝΩΣΙΑΚΗ ΚΑΙ Η ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΙΚΗ ΠΡΟΣΕΓΓΙΣΗ ΕΙΝΑΙ Η ΑΝΑΚΟΥΦΙΣΗ ΤΟΥ ΕΠΩΔΥΝΟΥ ΣΥΜΠΤΩΜΑΤΟΣ ( ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΜΕ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΦΑΡΜΑΚΩΝ ).

    ΣΕ ΟΛΗ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΑΝΤΙΠΑΡΑΘΕΣΗ ΚΕΝΤΡΙΚΟ ΣΤΟΙΧΕΙΟ ΕΙΝΑΙ Η ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΟ ΘΕΜΑ ΤΗς ΥΠΑΡΞΗΣ ΤΗΣ ΨΥΧΗΣ Ή ΟΧΙ. Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΔΕΝ ΕΧΕΙ ΑΠΟΔΕΙΞΕΙ ΤΗΝ ΥΠΑΡΞΗ ΤΗς ΨΥΧΗΣ. ΘΕΩΡΩ ΟΤΙ Η ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗς ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΝΑΙ Η ΠΛΕΟΝ ΔΙΑΤΑΡΑΓΜΕΝΗ ΕΠΙΣΤΗΜΗ ΤΗς ΕΠΟΧΗΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΓΙΑΤΙ ΒΡΙΣΚΕΤΑΙ ΣΤΟ ΕΠΙΚΕΝΤΡΟ ΜΙΑΣ ΜΕΓΑΛΗΣ ΚΡΙΣΗΣ ΤΟΥ ΣΥΓΧΡΟΝΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ. Η ΘΡΗΣΚΕΙΑ ΕΙΝΑΙ ΠΙΑ ΜΠΑΝΑΛ. ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Η ΕΠΟΧΗ ΤΗς ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΗΣ ΑΝΑΠΤΥΞΗΣ ΕΙΝΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΓΟΗΤΕΥΤΙΚΗ ΚΑΙ ΑΓΡΙΑ. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΛΟΓΙΚΟ ΚΑΠΟΙΟΙ ΝΑ ΛΥΓΙΖΟΥΝ;

    ΕΝΑ ΒΑΣΙΚΟ ΠΤΥΧΙΟ ΨΥΧΟΛΟΓΙΑΣ Ή ΜΙΑ ΑΠΛΗ ΕΙΔΙΚΕΥΣΗ ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗΣ ΕΙΛΙΚΡΙΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΚΑΤΟΧΟ ΤΟΥΣ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΜΟΥ ΙΚΑΝΟ ΝΑ ΟΔΗΓΗΣΕΙ ΕΝΑΝ ΤΕΤΟΙΟ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΙΣΜΟ. ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΕΡΑ ΑΠΟ ΤΗΝ ΣΧΟΛΗ ΠΟΥ Ο ΚΑΘΕΝΑΣ ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΚΑΙ ΠΟΙΑΝΟΥ ΡΕΥΜΑΤΟΣ ΕΙΝΑΙ ΟΠΑΔΟΣ.

    ΑΠΟ ΤΗΝ ΑΛΛΗ Ο ΡΟΛΟΣ ΤΟΥΣ ΕΙΝΑΙ ΑΝΑΓΚΑΙΟΣ.

    ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ: ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ.

    ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΟΙ ΕΠΙΣΤΗΜΟΝΕΣ. ΣΕ ΠΟΛΥ ΜΙΚΡΟ ΠΟΣΟΣΤΟ ΟΜΩΣ. ΕΙΝΑΙ ΔΥΣΕΥΡΕΤΟΙ ΚΑΙ ΣΥΝΗΘΩΣ ΕΧΟΥΝ ΚΛΕΙΣΜΕΝΟ ΗΔΗ ΟΛΟ ΤΟΝ ΧΡΟΝΟ ΤΟΥΣ. ΔΥΣΤΥΧΩΣ.

    ΚΑΙ ΜΕ ΣΥΓΧΩΡΕΙΤΕ ΠΟΛΥ ΑΛΛΑ ΟΛΟ ΤΟ ΥΠΟΛΟΙΠΟ ΚΑΙ ΜΙΛΩ ΓΙΑ ΤΟ 99% ΕΙΝΑΙ ΚΟΜΠΟΓΙΑΝΝΙΤΕΣ ΕΙΤΕ ΕΙΝΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΤΕΣ ΕΙΤΕ ΣΥΜΠΕΡΙΦΟΡΙΣΤΕΣ ΕΙΤΕ ΓΝΩΣΙΑΚΟΙ.

    ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΔΕΝ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΟΝΟΜΑΣΩ ΠΑΝΩ ΑΠΟ ΔΕΚΑ ΔΕΚΑΠΕΝΤΕ. ΚΑΙ ΠΙΣΤΕΨΤΕ ΜΕ. ΤΟΝ ΓΝΩΡΙΖΩ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΤΟΝ ΧΩΡΟ. Η ΑΣΧΕΤΟΣΥΝΗ Ο ΣΥΝΤΗΡΗΤΙΣΜΟΣ ΚΑΙ Η ΠΟΛΙΤΙΣΜΕΝΗ ΣΥΓΚΑΛΥΨΗ ΨΥΧΑΝΩΜΑΛΙΑΣ ΔΙΝΟΥΝ ΡΕΣΤΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  117. Καλησπέρα. Ας μου επιτραπεί μια παρέμβαση.

    Η "εξίσωση":

    εγκέφαλος = ψυχή

    είναι λανθασμένη.

    Είναι σα να λέμε

    PC = software (ή κάτι παρόμοιο)

    Η "ψυχή" (ενδεχομένως ως "αναδυόμενη ιδιότητα" ενός πολύπλοκου συστήματος και πάντως ΟΧΙ με τη "θρησκευτική" έννοια) ΕΔΡΑΖΕΤΑΙ στον εγκέφαλο.

    Θα μπορούσαμε να πούμε πως ΠΑΡΑΓΕΤΑΙ ή ΑΝΑΔΥΕΤΑΙ από αυτόν, αν και κάτι τέτοιο δεν έχει αποδειχθεί ακόμα.

    Πάντως ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ο εγκέφαλος και στη "διαμόρφωσή" της παίζουν ρόλο πολλά ακόμα "όργανα" και "τμήματα" του ανθρώπινου "οργανισμού".

    Η διαφορά δεν είναι ασήμαντη. Είναι ουσιώδης.

    Θα μπορούσαμε π.χ. με "επαρκώς προηγμένη" τεχνολογία να έχουμε "ψυχή" χωρίς "εγκεφάλους" - "βιολογικούς" τουλάχιστον ;)

    Και ας μην πιάσουμε quantum states και διάφορα άλλα, γιατί μάλλον θα ξεφύγουμε εντελώς...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  118. @ Eirini said...

    ''Τι νόημα έχει η ύπαρξη της ψυχανάλυσης όταν ξέρουμε ότι τα πάντα εξαρτώνται από το αν λειτουργεί ή όχι καλά το εκάστοτε σημείο του εγκεφάλου? Όταν ξέρουμε ότι κάποιο σημέιο στον εγκέφαλό μας ευθήνεται για κάθε ξεχωριστή λειτουργία είτε αυτή είναι το πως βλέπω είτε είναι το πως νιώθω?

    Ποιος μπορεί να μιλήσει για συνειδητό και αυνείδητο όταν μπορεί ένας νευροχειρουργός με μία απλή εγχείρηση να σε κάνει να μην ξέρεις ποιος είσαι, να σε κάνει να μην νιώθεις συναισθήματα? Που είναι το ΕΓΩ σου και η ύπαρξή σου όταν μπορεί αυτό να εξαφανιστεί με μία απλή επέμβαση στον εγκέφαλό σου?''


    ΜΕ ΟΛΟ ΜΟΥ ΤΟΝ ΣΕΒΑΣΜΟ...

    ΕΠΕΙΔΗ ΚΑΠΟΤΕ ΑΝΤΙΜΕΤΩΠΙΣΑ ΧΟΝΤΡΑ ΠΡΟΒΛΗΜΑΤΑ ''ΨΥΧΟΛΟΓΙΚΑ'' ΚΑΙ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ ΚΑΙ ΕΠΕΙΔΗ ΤΩΡΑ ΕΙΜΑΙ ΠΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΜΑ ΔΕΝ ΞΕΡΕΤΕ ΠΟΣΟ ΠΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΑΡΑ ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ ΕΙΜΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΜΟΥ ΕΞΗΓΗΣΕΤΕ ΤΟ ''ΘΑΥΜΑ''.

    ΚΑΙ ΕΞΗΓΟΥΜΑΙ: ΤΑ ΕΚΑΝΑ ΚΑΙ ΤΑ ΔΥΟ. ΚΑΙ ΨΥΧΟΘΕΡΑΠΕΙΑ ΚΑΙ ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ. Ο ΒΛΑΜΜΕΝΟΣ ΜΟΥ ΤΟΤΕ ΕΓΚΕΦΑΛΟΣ ΚΑΤΑ ΤΗΝ ΔΙΚΗ ΣΑΣ ΛΟΓΙΚΗ ΠΩΣ ΕΙΝΑΙ ΤΩΡΑ ΥΓΙΗΣ;

    ΜΗΠΩΣ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΑΠΟΔΩΣΩ ΠΟΣΟΣΤΑ;

    ΓΙΑ ΣΟΒΑΡΕΥΤΕΙΤΕ ΣΑΣ ΠΑΡΑΚΑΛΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  119. Αγαπητοί leprinceheureux και Μickey:

    Ο όρος "Ψυχανάλυση" είναι κλασσική περίπτωση αντιδανείου.
    Δηλαδή, η λέξη βασίστηκε στις ελληνικές έννοιες "ψυχή" και "ανάλυση" και έτσι εισήχθη και καθιερώθηκε διεθνώς.
    Το ίδιο ακριβώς συνέβη με τον όρο "photography" και πολλές άλλες.
    Εμείς σήμερα δε συζητάμε αν είναι εύστοχη η ονομασία που δόθηκε τον 19ο αιώνα.

    Συζητάμε την ουσία της ψυχανάλυσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  120. Mickey ο παραλληλισμός μεταξύ εγκεφάλου - ψυχής και hardware - software είναι γνωστός. Αλλά ενώ σε έναν υπολογιστή μπορείς να αλλάξεις λειτουργικό σύστημα στον εγκέφαλο μοιάζει το software να είναι embedded στο hardware και είναι αδύνατο να τα ξεχωρίσεις. Τουλάχιστον μέχρι να φτάσουμε σε άλλο επιπεδο ανάλυσης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  121. Το πρόβλημα της "ψυχής" είναι κατά τη γνώμη μου πρώτιστα ΟΝΤΟΛΟΓΙΚΟ.

    Είναι μάλλον αδύνατο να την ορίσουμε με σαφήνεια. Αυτό φυσικά δίνει στον καθένα τη δυνατότητα να αναφέρεται σε αυτή όπως νομίζει και να της "αποδίδει" τις ιδιότητες που επιθυμεί.

    Ενδεχομένως να είναι και "αυτοαναφορικό" πρόβλημα, κάτι σαν το παράδοξο του Επιμενίδη ("όλοι οι Κρητικοί είναι ψεύτες"). Ίσως είναι αδύνατο να ερευνήσουμε επαρκώς το ίδιο μας το "είναι". Προσωπικά πάντως, ευελπιστώ πως θα τα καταφέρουμε κάποτε. Ειδικά οι πρόσφατες εξελίξεις στην Πληροφορική έχουν προσφέρει ΑΠΕΙΡΩΣ περισσότερη "γνώση" από πολλές χιλιάδες χρόνια Φιλοσοφίας.

    Και δεν το γράφω καθόλου "υποτιμητικά". Αλλά όπως και να το κάνουμε, άλλο πράγμα είναι να "φιλοσοφείς" απλώς για ύπαρξη, ζωή, νοημοσύνη, συνείδηση κλπ. και άλλο να προσπαθείς να πετύχεις να τα "δημιουργήσεις" (με την προσομοίωση).

    Σήμερα κυριολεκτικά "παίζουμε" (με την έννοια του tinkering) με τέτοιες "βαθυστόχαστες" έννοιες. "Αποκωδικοποιούμε" τις ίδιες τις δομικές μονάδες της ζωής, της σκέψης, της συμπεριφοράς, της συνείδησης. Και όχι απαραίτητα σε "μακροσκοπικό" επίπεδο με brute-force τακτικές.

    Και έχουμε κατασκευάσει ένα εντελώς "μη-βιολογικό" και μάλιστα ακόμα και "μη-υλικό" επίπεδο "ύπαρξης", με τα δικά του "ψυχικά" χαρακτηριστικά - απόρροια και αυτά της αυξημένης πολυπλοκότητας που χαρακτηρίζουν τα άυλα δημιουργήματά μας.

    Την επόμενη φορά που τα Windows θα σας βγάλουν μπλε οθόνη ή θα κολλήσετε κάποιον "ιό" ...φιλοσοφήστε το περισσότερο. Θα εκπλαγείτε ;)

    Υ.Γ. Τώρα, αν ο Φρόιντ έβλεπε ασυνείδητα και ο Γιουνγκ αρχέτυπα (προφανώς έχω υπεραναπτυγμένο εκείνο του trickster ;)), ε, τι να κάνουμε. Μην τους "βαράμε" κι από πάνω. Δεν είχαν βλέπετε και τον Blue Gene στη διάθεσή τους για να βγάλουν πιο "ασφαλή" συμπεράσματα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  122. ΚΑΙ ΜΙΑ ΥΠΟΣΗΜΕΙΩΣΗ:

    ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ ΦΑΡΜΑΚΑ/ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΑ ΚΛΠ.

    ΑΣΕ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΤΙ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ECSTASY EXOYN KAΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΖΑΚ ΚΛΠ.

    ΤΕΛΟΣ: ΔΕΝ ΠΑΙΡΝΩ DRUGS.

    MONO ΠΟΥ ΚΑΙ ΠΟΥ ΚΑΜΙΑ VODKA ME MARTINI ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΠΑΝΤΑ ΜΑΖΙ ΜΕ ΦΙΛΟΥΣ ΚΑΙ ΜΟΝΟ ΟΤΑΝ ΕΙΜΑΙ ΗΔΗ ΚΑΛΑ ΚΑΙ ΘΕΛΩ ΝΑ ΝΟΙΩΘΩ ΚΑΛΥΤΕΡΑ.

    ΥΓ:

    ΕΠΙΣΗΣ ΚΑΝΕΝΑΣ ΨΥΧΙΑΤΡΟΣ/ΨΥΧΟΛΟΓΟΣ ΔΕΝ ΜΟΥ ΑΠΕΔΕΙΞΕ ΓΙΑΤΙ ΟΤΑΝ ΤΡΕΧΩ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΧΩ ΑΝΑΓΚΗ ΝΑ ΤΡΕΧΕΙ ΚΑΙ ΕΝΑ ΑΛΛΟ ΜΥΑΛΟ ΔΙΠΛΑ ΜΟΥ ΚΑΙ ΑΥΤΟ ΜΕ ΤΑ ΧΙΛΙΑ ΕΝΔΕΧΟΜΕΝΩΣ ΚΑΙ ΠΕΡΙΣΣΟΤΕΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  123. Nikos Dimou said...
    Άλλοι τρόποι βοήθειας (μία σύντομη υποστηρικτική ψυχοθεραπεία, μία γνωσιακή αντιμετώπιση), με ή χωρίς ψυχοφάρμακα και οι δύο, αποδείχθηκαν πολύ πιο ωφέλιμοι. Ας αφήσουμε το κόστος: 5 χρόνια Χ 50 η συνεδρία= 40.000 ευρώ!

    Πιο "ωφέλιμοι" σε σχέση με τι; Δεν είναι δυνατόν να γίνουν συγκρίσεις τέτοιου είδους. Π.χ. "γνωστικών" με "ψυχαναλυτές". Μάλλον θα υπάρχουν τόσες "τεχνικές" όσες και οι αντίστοιχοι θεραπευτές για να μην βάλλω μέσα και την "διαφοροποίηση" των ασθενών.

    Η μόνη σταθερή μέθοδος θεραπείας είναι τα φάρμακα και είμαι σίγουρος ότι οι περισσότεροι θεραπευτές οτιδήποτε είδους σε αυτήν θα καταφεύγουν ως το "τελικό τους επιχείρημα". Αλλωστε είναι και η "πλέον" επιστημονική μέθοδος.

    Εχω συγγενικό μου πρόσωπο που θεραπεύεται με αυτόν τον τρόπο τα τελευταία 25 χρόνια. Ευτυχώς που πληρώνει το δύστυχο το ΙΚΑ γιατί αυτά τα φάρμακα έχουν συχνά πάνω από 200 ευρώ (για διάρκεια λιγότερη του μήνα) - και μου φαίνεται λίγα θυμάμαι.

    Δεν είμαι σίγουρος τι είναι η "γνωσιακή αντιμετώπιση" αλλά το ίδιο "αναπόδεικτη" με την "ψυχαναλυτική" μου ακούγεται. Αυτά τα πράγματα δεν αποδεικνύονται, με την κοινή έννοια του όρου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  124. ihadafarminafrica said...
    ΑΣΕ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΤΙ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ECSTASY EXOYN KAΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΖΑΚ ΚΛΠ.

    Reference please?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  125. @Takis Alevantis said...

    ihadafarminafrica said...
    ΑΣΕ ΠΟΥ ΑΠΟΔΕΙΧΤΗΚΕ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΑ ΤΕΛΕΥΤΑΙΑ ΟΤΙ ΤΑ ΑΝΤΙΣΥΛΛΗΠΤΙΚΑ ΚΑΙ ΤΟ ECSTASY EXOYN KAΛΥΤΕΡΗ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΗ ΔΡΑΣΗ ΑΠΟ ΤΟ ΠΡΟΖΑΚ ΚΛΠ.

    Reference please?



    Πεμ Οκτ 19, 05:23:09 μμ

    ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ ΚΕ ΑΛΕΒΑΝΤΗ

    ΔΕΝ ΤΟ ΕΧΩ ΠΡΟΧΕΙΡΟ ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΛΛΑ ΘΑ ΕΠΙΧΕΙΡΗΣΩ ΝΑ ΤΟ ΒΡΩ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΚΑΙ ΘΑ ΣΑΣ ΕΝΗΜΕΡΩΣΩ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  126. Και, καλέ μου γατούλη, άσε τα PC και τα "λειτουργικά συστήματα" στην ...ησυχία τους - πλάκα κάνω, αλλά μου δίνεις ωραία ...πάσα για τα παρακάτω:

    Ακόμα και το ίδιο το Σύμπαν, ενδέχεται να είναι ένας απέραντος κβαντικός υπολογιστής. Δε νομίζω πως ο όποιος "δημιουργός" του (αν υπάρχει), ψωνίζει από του ...Βασιλάκη - πάντως "open source" δεν είναι σίγουρα ;)

    Η Πληροφορική είναι ΠΕΡΑ και ΠΑΝΩ από τα "μηχανήματα" και τα "προγράμματά" της και είναι - ειδικά η Προσομοίωση (Simulation) - ΠΡΩΤΑ διανοητικό-φιλοσοφικό-γνωσιακό "εργαλείο" και ΕΠΕΙΤΑ "μηχανισμός" παραγωγής "τεχνολογικών" προϊόντων.

    Άλλωστε, οι πρώτοι υπολογιστές δεν είχαν ΚΑΝ λειτουργικό σύστημα. Και μην παρασύρεστε και νομίζετε πως το hardware και το software είναι και τόσο "ανεξάρτητα" μεταξύ τους ;)

    Θυμάμαι κάποιους "επικριτές" του Άρθουρ Κλαρκ για το "τέλος" που δίνει στο "3001: Η Τελική Οδύσσεια" με τον περίφημο "ιό" - και τη δήθεν "αντιγραφή" της λύσης από το "φαιδρό" Independence Day.

    Τον κορόιδευαν, μιλώντας για "τεχνολογικές" διαφορές χιλίων ετών και "ασυμβατότητες λειτουργικών συστημάτων", ενώ εκείνος, όπως και κάθε επιστήμονας πληροφορικής που σέβεται τον εαυτό του, γνωρίζει (και έχει κατανοήσει) ΠΟΛΥ ΚΑΛΑ τη Θέση των Churh - Turing και τις βαθιά φιλοσοφικές της προεκτάσεις.

    Εμείς είμαστε βέβαιοι για το όποιο "επίπεδο" της "ύπαρξής" μας και την "αντικειμενικότητα" του τρόπου που αντιλαμβανόμαστε τον κόσμο; Κι αν ο εγκέφαλός μας διέπεται από τις ίδιες "αρχές" (το θεωρώ ΕΞΑΙΡΕΤΙΚΑ πιθανό και πολλοί άλλοι μαζί με μένα), αυτό τάχα μας "υποβιβάζει" στο επίπεδο ενός ...Playstation;

    Δε νομίζω ;)

    Υ.Γ. Δεν ξέρω αν "υπάρχει μόνο μία μέθοδος παραγωγής γνώσης που καθημερινά αποδεικνύει την αξία και την εγκυρότητά της", αλλά σίγουρα είναι η πιο ...παραγωγική. Κι ας αφήσουμε κάποιους να αυταπατώνται πως "ξορκίζουν" την Επιστήμη και τα Λογικά Επιχειρήματα με αποσπάσματα του ...Κούντερα ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  127. periklis said...
    Αυτά τα πράγματα δεν αποδεικνύονται, με την κοινή έννοια του όρου.

    "The proof of the pudding is in the eating..."

    Αποδεικνύονται όταν ο ασθενής νιώθει καλύτερα και έχει ξεπεράσει το πρόβλημα που τον οδήγησε στον θεραπευτή.

    Το satisfaction index θάβει την ψυχανάλυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  128. Eirini said...
    Ποιος μπορεί να μιλήσει για συνειδητό και αυνείδητο όταν μπορεί ένας νευροχειρουργός με μία απλή εγχείρηση να σε κάνει να μην ξέρεις ποιος είσαι, να σε κάνει να μην νιώθεις συναισθήματα? Που είναι το ΕΓΩ σου και η ύπαρξή σου όταν μπορεί αυτό να εξαφανιστεί με μία απλή επέμβαση στον εγκέφαλό σου?

    Το ασυνείδητο είναι κατάσταση του νου. Φυσικά αν καταστρέψεις το εγγέφαλο με ένα νυστέρι, δεν αμφιβάλλω ότι πολλά μπορούν να συμβούν. Προφανώς δεν είναι κάποιο φάντασμα το ασυνείδητο. Και οι σκέψεις μου μπορεί να εξαφανισθούν και να μείνω επίσης παράλυτος. Αυτό δεν σημαίνει ότι πριν δεν περπατουσα και δεν σκεπτόμουν συγκεκριμένα πράγματα ή δεν είχα βιώσει κάποια συναισθήματα κτλ.

    Έτσι είναι σαν να καταργούμε την ανθρώπινη σκέψη απλά και μόνο γιατί ένα νυστέρι μπορεί να σε κάνει φυτό.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  129. Τρεις ερωτήσεις που ζητούν απάντηση αναφορικά με το Post σας:

    1. Υπάρχει έστω κάποιος ασθενής που έχει θεραπευτεί από τα φάρμακα της ψυχιατρικής;
    2. Ποιες είναι οι επιπτώσεις στον ανθρώπινο πολιτισμό από την «ποσοτικοποίηση» της επιστήμης;
    3. Η φιλοσοφία είναι τέχνη, επιστήμη ή δεν τhς αξίζει θέση στο πιάτο μας;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  130. VITA MI BAROUAK said...
    Τρεις ερωτήσεις

    Απαντήσεις:
    1. Πάρα πολλοί (άδειασαν τα ψυχιατρεία...).
    2. Δεν καταλαβαίνω την ερώτηση. Η επιστήμη έχει και ποσοτικά και ποιοτικά στοιχεία.
    3. Επίσης. Η φιλοσοφία είναι φιλοσοφία - ούτε τέχνη ούτε επιστήμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  131. Nikos Dimou said...
    Αποδεικνύονται όταν ο ασθενής νιώθει καλύτερα και έχει ξεπεράσει το πρόβλημα που τον οδήγησε στον θεραπευτή.
    Το satisfaction index θάβει την ψυχανάλυση.

    Αυτό πόσο απέχει από έναν απλό ισχυρισμό; Ή μήπως έτσι που πάει το πράμα θα αρχίσουμε να συζητάμε για τα... μαγικά που κάνει ο καθένας και τα ποσοστά επιτυχίας τους; Η διαφορά πού βρίσκεται; Στο αριθμο και την συχνότητα των ξόρκιων;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  132. Σύντομες (και αυθόρμητες) απαντήσεις στα τρία ερωτήματα του VITA MI BAROUAK:

    1. Υπάρχει έστω κάποιος ασθενής που έχει θεραπευτεί από τα φάρμακα της ψυχιατρικής;

    Νομίζω πως ναι. Αν όμως με τον όρο "ψυχιατρική" εννοείς το θέμα του παρόντος post, που είναι η "ψυχανάλυση" (γενικεύοντας έτσι και την έννοια "φάρμακο") νομίζω πως είναι ΠΟΛΥ δύσκολο να αποδειχθεί. Δεν αποκλείεται πάντως. Κανείς δε γνωρίζει ακόμα με σαφήνεια αν το "wiring" του εγκεφάλου μας μπορεί να μεταβληθεί (ξεπερνώντας κάποιο "σοκ" ή "σύμπλεγμα") απλά και μόνο με ...κουβεντούλα ;)

    2. Ποιες είναι οι επιπτώσεις στον ανθρώπινο πολιτισμό από την «ποσοτικοποίηση» της επιστήμης;

    Πολλές! Οι μεγαλύτερες νομίζω πως είναι η φρενήρης ανάπτυξης της τεχνολογίας, η εκθετική συσσώρευση γνώσης και ο αυστηρότερος έλεγχος των συμπερασμάτων της. Και η "μετατόπιση" σε "λιγότερο υποκειμενικά" και "περισσότερο αντικειμενικά" κριτήρια για την κοσμοθεωρία μας - τα εισαγωγικά μπαίνουν για να μη με "βαρέσει" ο ...Heinz :))

    Άλλοι το θεωρούν κατάρα, άλλοι ευλογία. Προσωπικά, το θεωρώ ως το πιο συναρπαστικό επίτευγμα του ανθρώπινου πνεύματος και χαίρομαι να το ...εκμεταλλεύομαι ;)

    3. Η φιλοσοφία είναι τέχνη, επιστήμη ή δεν της αξίζει θέση στο πιάτο μας;

    Νομίζω πως δεν είναι τίποτα από τα δύο, αλλά έχει κι εκείνη κάποια από τα "χαρακτηριστικά" τους. Αποτελεί και εκείνη μια "μέθοδο παραγωγής γνώσης" (αν και συχνά με βασανιστικά αργό "ρυθμό παραγωγής"), ενώ αφήνει πολλά περιθώρια "δημιουργικότητας" και "αυτοσχεδιασμού" (όπως η τέχνη - και σε αντίθεση με τα συνήθως "αυστηρά" πλαίσια στα οποία κινείται η επιστήμη).

    Δεν έχω σπουδάσει φιλοσοφία ούτε και κάθισα να σκεφτώ πολύ τις "απαντήσεις", αλλά δε μου αρέσει να χάνω τον αυθορμητισμό μου σε μια τέτοια παρέα. Ο γάτος μάλλον είναι πιο αρμόδιος να δώσει "εγκυρότερες" απαντήσεις - σίγουρα θεωρείται ...expert ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  133. Τελικά ο γάτος με πρόλαβε στις "απαντήσεις" για λίγα λεπτά, όσο έκανα editing στο αυθόρμητο (πλην φλύαρο) σχόλιό μου :(

    Θα ζητήσω ...αποζημίωση από τον Heinz για την παραπομπή ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  134. Κινδυνεύω να χάσω τον τίτλο του πιο "γρήγορου πληκτρολογίου στο Far West" :(

    Ας κάνω μια διακοσάρα προτού μου δημιουργήσει κάνα ...σύμπλεγμα :)))

    "Μια διακοσάρα την ημέρα, τον ψυχίατρο κάνει πέρα"
    Mickey

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  135. Πιστεύω ότι τα ψυχοφάρμακα θεραπεύουν όσο καιρό χρησιμοποιούνται αλλά δεν γιατρεύουν εντελώς τον ασθενή όπως πχ μπορεί να κάνει ένα αντιβιοτικό.Μετά την διακοπή τους αν ο ασθενής δεν έχει ξεπεράσει το πρόβλημα είτε μόνος του είτε με τη βοήθεια ειδικού, τότε επανέρχεται στην προηγούμενη κατάσταση.Αρα τα φάρμακα της ψυχιατρικής έχουν σοβαρό λόγο ύπαρξης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  136. Periclis said...
    Nikos Dimou said...
    Αποδεικνύονται όταν ο ασθενής νιώθει καλύτερα και έχει ξεπεράσει το πρόβλημα που τον οδήγησε στον θεραπευτή.
    Το satisfaction index θάβει την ψυχανάλυση.

    Αυτό πόσο απέχει από έναν απλό ισχυρισμό;

    ΑΠΑΝΤΗΣΗ
    Όταν τον "ισχυρισμό" τον κάνει ο ενδιαφερόμενος είναι το μόνο και τελεσίδικο κριτήριο.

    Εσείς μπορείτε να φανταστείτε άλλο;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  137. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  138. Eirini,

    Αν και απευθύνθηκες στον amplaoumplas, επειδή και εγώ "αντιπαρήλθα" την "εξίσωση", δε νομίζω πως διαφωνούμε επί της ουσίας. Απλά το "=" άλλοι το ερμηνεύουν ως ταύτιση (η ψυχή ΕΙΝΑΙ ο εγκέφαλος) και άλλοι ως "προϋπόθεση" (η ψυχή ΠΡΟΫΠΟΘΕΤΕΙ εγκέφαλο - έστω και μη "βιολογικό", σύμφωνα με τις "επεκτάσεις" που διατύπωσα).

    Σε καμιά περίπτωση δεν υιοθετούμε τη "θρησκευτική" θεώρηση της ψυχής, εκτός κι αν μιλήσουμε για μια υποθετική (και μη αποδείξιμη προς το παρόν) "διασύνδεση" μέσω κάποιου "καναλιού μετάδοσης πληροφορίας" σε άλλες, άγνωστες (και επίσης μη αποδείξιμες προς το παρόν) διαστάσεις, με κάποιον "υπερνού" - ενδεχόμενο που και ο ίδιος ο Άρθουρ Κλαρκ που προανέφερα, άφησε έστω και "μυθιστορηματικά" ανοιχτό στο αριστουργηματικό (κατά την ταπεινή μου γνώμη) "Childhood's End".

    Φυσικά δε νομίζω πως οι παπάδες και τα μέντιουμ εννοούν κάτι τέτοιο - άλλωστε είναι δύσκολο να "χωρέσουν" στην παραπάνω "προχωρημένη θεώρηση" τα φαντάσματα, οι πνευματιστικές συγκεντρώσεις, τα ...καζάνια της κολάσεως ή έστω η ...θεοπτία ;)

    Υ.Γ. 1: Συγγνώμη αν κι εγώ συμμετέχω στο "ξεχείλωμα" της συζήτησης προς ...ψυχή μεριά, αλλά θαρρώ πως η κριτική στην Ψυχανάλυση μάλλον θυμίζει βομβαρδισμό ...πτώματος - speaking of the devil, επανήλθε και το "βαρύ πυροβολικό", ο Λευτέρης ;)

    Υ.Γ. 2: Θα την πω την ...αμαρτία μου: Απόλαυσα το τελευταίο σχόλιο του "Σαλτάρω" - Πεμ Οκτ 19, 06:22:45 μμ :)))

    Τι να κάνω - έχει κι αυτός ...ψυχή ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  139. Οσον αφορά το αν τα φάρμακα ωφελούν μόνον όσο ο ασθενής τα παίρνει, ισχύει αλλά όχι για όλα.

    Δεν είμαι ειδικός αλλά γνωρίζω πως όταν ένα άτομο βιώνει διαδοχικές επώδυνες καταστάσεις, τότε ο εγκέφαλος παύει να εκκρίνει μία ορμόνη, τη σεροτονίνη νομιζω. Το συγκεκριμένο τμήμα του εγκεφάλου λειτουργεί, να το πω μεταφορικά, με κεκτημένη ταχύτητα. Ενα άτομο χαρούμενο πχ για πολλά χρόνια, είναι πιό 'ανθεκτικό' στην κατάθλιψη επειδή ο εγκεφαλός του 'έχει έτσι μάθει' και εκκρίνει την ορμόνη.
    Το ίδιο ισχύει και με τη διαδοχική θλίψη.
    Ακόμα και αν πάψουν οι λόγοι της θλίψης, ο εγκέφαλος πλέον έχει 'μάθει' να μην εκκρίνει.
    Το πρόζακ (αν θυμάμαι καλά) κάνει ακριβώς αυτό.
    Περιέχει αυτή την ορμόνη και έτσι νιώθωντας καλύτερα το άτομο έρχεται και σειρά του εγκεφάλου να ξυπνήση από τη 'νάρκη'.
    Το φάρμακο αυτό το χορηγούν για συγκεκριμένα χρονικά διαστήματα, ανάλογα - φαντάζομαι - με το πόσο κράτησε η περίοδος της θλίψης.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  140. mickey πολύ παραστατική η συσχέτιση hardware - software, μόνο που θα την αντιστοιχούσα στο δίπολο νευροφυσιολογία - «ψυχή» (το ψυχή σε εισαγωγικά για να μην τη μπερδεύουμε με την ψυχή που πάει στην Κούλουρη!).

    Η προσπάθεια της «νευροφυσιολογίας των γνωσιακών λειτουργιών» που προσπαθεί να εμφανιστεί ως δήθεν «ψυχολογία» μοιάζει με έναν τύπο που επειδή patch-άρει δυο - τρία bits για να μην κολλάει ένα κακογραμμένο πρόγραμμα νομίζει ότι έχει διορθώσει και το πρόγραμμα το ίδιο!

    Πάντως, αν ήταν να σπουδάσω ψυχολογία θα απέφευγα το πανεπιστήμιο της Eirini, αν και νομίζω ότι τα περισσότερα Βρετανικά πανεπιστήμια αναλόγου φυράματος είναι στο εν λόγω γνωστικό πεδίο....

    Και μια κι ανέφερε ο Lefteris το DSM4, δείτε τι λέει για τη σχιζοφρένεια πχ.
    "Schizophrenia is the most common of the major mental disorder, whose clinically symptology, etiology, and prognosis is fraught and confused"
    Κι αυτοί οι άνθρωποι ισχυρίζονται ότι διαγιγνώσκουν και «θεραπεύουν» τη σχιζοφρένεια. Ο θεός να μας φυλάει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  141. Lefteris said....

    ...λες και κάποτε δεν υπήρχε αυτή η πάθηση και εμφανίστηκε ξαφνικά (περιέργως, εμφανίστηκε ταυτόχρονα με τα χάπια που το θεραπεύουν -- πριν από τα χάπια, η ασθένεια δεν υπήρχε)

    Για να μη λέτε ότι μόνο εμείς οι αναρχοκομμουνισταί καταφερόμεθα κατά των βδελυρών πολυεθνικών της φαρμακοβιομηχανίας!

    Πες τα (σύντροφε ;-D) Λευτέρη!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  142. Ορμόνες λέγονται τα εκκρίματα των ενδοκρινών κυρίως αδένων, που μεταφέρονται με την κυκλοφορία του αίματος στους ιστούς, και δρουν σαν καταλύτες σε διάφορες βιολογικές αντιδράσεις. Δρουν σε ελάχιστα ποσά, όπως και οι βιταμίνες, διαφέρουν όμως απ' αυτές στο ότι δεν εισάγονται με την τροφή, αλλά συνθέτονται απ' τον ίδιο τον οργανισμό. Οπωσδήποτε ανάμεσα στις δύο αυτές τάξεις δεν υπάρχει σαφής διάκριση και μπορεί το ένα σώμα να είναι για ένα είδος ζώου ορμόνη και για ένα άλλο βιταμίνη. Π.χ. η βιταμίνη C είναι βιταμίνη μόνο για τον άνθρωπο, τους ανθρωποειδείς πιθήκους και τα ινδικά χοιρίδια. Για όλα τα άλλα είδη ζώων είναι ορμόνη, γιατί μπορεί να συντεθεί μέσα στον ίδιο τον οργανισμό τους. Κατάλαβες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  143. Takis Alevantis & Ihadafarminafrica

    Ισως αυτό το link να είναι χρήσιμο για το θέμα prozac- ecstasy

    http://www.maps.org/media/insight.html

    Ενα μικρό απόσπασμα:

    But now some doctors are hoping to use ecstasy on their patients. This may not be as strange as it seems. Before the drug was banned in the mid-1980s, doctors claimed to have been using it in therapy with success. Some patients reported overnight breakthroughs and couples treated together solved long-term issues. Its advocates claim the reason the drug was made illegal, and remains so, is its rampant abuse at nightclubs.

    In some ways MDMA is very different from SSRIs. Instead of just affecting serotonin, it floods neurons with several neurotransmitters, including dopamine and noradrenaline. And, unlike Prozac, MDMA appears to reduce depression, anxiety and other emotional ailments immediately.

    Rick Doblin is the president of the Multidisciplinary Association for Psychedelic Studies (MAPS), an organization dedicated to MDMA research. On Nov. 2, 2001, MAPS was the first group to receive Food and Drug Administration approval for therapeutic MDMA research.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  144. Nikos Dimou said...
    ΑΠΑΝΤΗΣΗ
    Όταν τον "ισχυρισμό" τον κάνει ο ενδιαφερόμενος είναι το μόνο και τελεσίδικο κριτήριο.
    Εσείς μπορείτε να φανταστείτε άλλο;

    Επομένως έχουμε μια ψήφο στους "γνωσιακούς"; Αυτό είναι σαφέστατα τελεσίδικο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  145. Στο πρωινό μου σχόλιο έδωσα έναν σύνδεσμο μιας συγκριτικής μελέτης ψυχοθεραπείας και φαρμακοθεραπείας της κατάθλιψης σε κανονικό επιστημονικό περιοδικό. Περιμένω κάτι περισσότερο από ένα δελτίο τύπου ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  146. Periclis said...
    "Επομένως έχουμε μια ψήφο στους "γνωσιακούς"; Αυτό είναι σαφέστατα τελεσίδικο".

    Δεν μίλησα μόνο για γνωσιακούς. Μίλησα και για φάρμακα και για υποστηρικτική ψυχοθεραπεία (πολλών τύπων). Μην απλοποιείτε!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  147. Απο το link του Takis Alevantis :
    "Conclusions: Both antidepressant medication and psychotherapy may be considered first-line treatments for mildly to moderately depressed outpatients"

    Απο το κειμενο του post :
    "Αλλά το χειρότερο είναι πως δεν υπάρχει ούτε μέτρηση αποτελεσματικότητας της ψυχαναλυτικής ψυχοθεραπείας"
    και
    "Η πρακτική αξία της θεραπευτικής ψυχανάλυσης δεν επιβεβαιώθηκε"


    Υπαρχει αντιφαση η κατι που δεν βλεπω?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  148. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  149. tslyns said...
    "Υπαρχει αντιφαση η κατι που δεν βλεπω?"

    Δεν υπάρχει αντίφαση.
    Άλλο ψυχοθεραπεία και άλλο ψυχαναλυτική ψυχοθεραπεία.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  150. Κε takis alevantis

    Tα μόνα που κατάφερα να ανασύρω από το pc μου αυτή την στιγμή είναι:

    1) archives of general psychiatry

    A Randomized TRIAL of an N-methyl-D-aspartate Antagonist in Treatment-Resistant Major Depression
    Carlos A. Zarate, Jr, MD; Jaskaran B. Singh, MD; Paul J. Carlson, MD; Nancy E. Brutsche, MSN; Rezvan Ameli, PhD; David A. Luckenbaugh, MA; Dennis S. Charney, MD; Husseini K. Manji, MD, FRCPC
    Arch Gen Psychiatry. 2006;63:856-864.

    ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΕΡΕΥΝΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ Της ΚΕΤΑΜΙΝΗΣ ( ΑΝΑΙΣΘΗΤΙΚΟ ΓΙΑ ΑΛΟΓΑ ΑΛΛΑ ΚΑΙ ΨΥΧΕΔΕΛΙΚΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΟ ΓΝΩΣΤΟ ΚΑΙ ΩΣ special-k ΣΤΑ clubs), ΩΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΤΑΧΕΙΑΣ ΔΡΑΣΗΣ. ΟΙ ΑΜΕΡΙΚΑΝΟΙ ΓΙΑΤΡΟΙ ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗ ΤΑΧΥΤΕΡΑ ΑΠΟ ΟΠΟΙΟΔΗΠΟΤΕ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΕΧΕΙ ΔΟΚΙΜΑΣΤΕΙ ΜΕΧΡΙ ΣΗΜΕΡΑ. Η ΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ ΑΠΙΘΑΝΟ ΝΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΗΘΕΙ ΩΣ ΦΑΡΜΑΚΟ ( ΝΟΜΙΜΟ DRUG ΔΗΛΑΔΗ ), ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΚΑΛΕΙ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ , ΩΣΤΟΣΟ ΑΝΟΙΓΕΙ ΤΟΝ ΔΡΟΜΟ ΓΙΑ ΜΙΑ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΩΝ.
    ΠΑΡΟΜΟΙΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΕΧΟΥΝ ΥΠΑΡΞΕΙ ΚΑΙ ΓΙΑ ΤΟ ΕCSTACY. ΑΥΤΗ ΤΗΝ ΣΤΙΓΜΗ ΑΔΥΝΑΤΩ ΝΑ ΤΙΣ ΒΡΩ. ΠΟΛΛΕΣ ΦΟΡΕΣ ΤΑ ΔΥΟ ΝΑΡΚΩΤΙΚΑ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΟΥΝΤΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΑΛΛΑ ΕΠΕΙΔΗ ΔΗΜΙΟΥΡΓΟΥΝ ΠΑΡΑΙΣΘΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΚΑΤΑΠΤΩΣΗ ΜΕΤΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΕΧΕΙ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΘΕΙ ΚΑΙΝΟΥΡΓΙΑ ΜΟΔΑ: ΠΑΙΡΝΕΙΣ ΕΝΑ VIAGRA KAI ΣΤΑΝΙΑΡΕΙΣ!!!

    )) ΔΕΝ ΚΑΝΩ ΠΛΑΚΑ. ΕΙΝΑΙ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΟΤΗΤΑ.
    ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΤΟ 2 ΓΙΑΤΙ Ο BLOGGER ΜΑΣ ΚΑΝΕΙ ΠΑΙΧΝΙΔΑΚΙΑ ΣΗΜΕΡΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  151. Ευχαριστώ! Έμαθα κάτι απόψε. Βέβαια η δική μου παραπομπή αφορούσε περιπτώσεις ελαφράς κατάθλιψης, η δική σου περιπτώσεις βαρειάς μορφής. Αλλά σίγουρα έχουμε να μάθουμε πολλά ακόμη για τις ιδιότητες φαρμάκων που θεωρούνται «φαρμάκια».

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  152. Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  153. Η κεταμίνη είναι ένα γενικό διαχωριστικό αναισθητικό. Χρησιμοποιείται εδώ και χρόνια στον άνθρωπο και στα ζώα. Είναι ισχυρό παραισθησιογόνο. Τελευταία ανακαλύπτονται νέες ιδιότητές της (αναλγητικές, αντικαταθλιπτικές κ.λπ.).

    Είναι πλέον ξεκάθαρο, με την εξέλιξη των νευροεπιστημών, ότι ο εγκέφαλος είναι μια πολύπλοκη ηλεκτροχημική μηχανή. Γι' αυτό και πολλά φάρμακα μπορούν να επηρεάσουν και να μεταβάλλουν τις λειτουργίες του (ψυχισμός, επίπεδο συνείδησης κ.ά.). Το πώς όλα αυτά παράγουν αυτό που ονομάζουμε πνεύμα και διανόηση είναι άλλη ιστορία.

    Επί του θέματος: Η ψυχανάλυση άρχισε να χάνει την αίγλη της με την ανάπτυξη της ψυχιατρικής και την καλύτερη κατανόηση της νευροφυσιολογίας. Ποτέ δεν είχε επιστημονικά ερείσματα. Σήμερα είναι απλά ένα καταφύγιο για αυτούς που ψάχνουν ένα τέτοιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  154. Κε takis alevantis

    2) New Scientist

    Abortion drug could rapidly treat depression

    12:45 10 July 2006
    NewScientist.com news service
    Helen Phillips, Vienna

    The drug, called RU486, was one of two new rapid treatment strategies, revealed on Sunday at the Federation of European Neuroscience Societies' annual meeting in Vienna, Austria.

    Most antidepressants are thought to work by raising levels of the signalling chemical serotonin, which acts in the brain. But these drugs can take several weeks to take effect. The new treatments could be effective within days or even hours.

    ΤΟ RU486 ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ‘’ΧΑΠΙ Της ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ’’. Η ΕΡΕΥΝΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΚΑΙ ΩΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΤΑΧΕΙΑΣ ΔΡΑΣΗΣ ΕΓΙΝΕ ΑΠΟ ΤΟΝPaul Lucassen from the University of Amsterdam in the Netherlands. ( P.J.Lucassen@uva.nl )

    Το ΦΑΡΜΑΚΟ ΗΔΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ. ΟΙ ΟΡΓΑΝΩΣΕΙΣ ΟΜΩΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΑΜΒΛΩΣΕΩΝ ΜΑΧΟΝΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΑΠΑΓΟΡΕΥΣΗ ΤΟΥ RU486 ΟΠΟΤΕ Η ΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΩΣ ΑΝΤΙΚΑΤΑΘΛΙΠΤΙΚΟ ΡΟΥΤΙΝΑς ΕΙΝΑΙ ΑΜΦΙΛΕΓΟΜΕΝΗ.

    ΕΚΕΙΝΟ ΠΟΥ ΘΑ ΕΧΕΙ ΠΛΑΚΑ ΣΤΗΝ ΕΔΩ ΠΕΡΙΠΤΩΣΗ ΕΙΝΑΙ ΟΤΑΝ ΤΑ ΠΕΙΡΑΜΑΤΑ ΘΑ ΠΕΡΑΣΟΥΝ ΣΤΟΥΣ ΑΝΘΡΩΠΟΥΣ Η ΑΝΤΙΔΡΑΣΗ ΤΟΥ ΑΝΔΡΙΚΟΥ ΠΛΗΘΥΣΜΟΥ. ΑΛΛΑ ΞΕΡΟΥΜΕ ΟΛΟΙ ΟΤΙ ΟΙ ΣΟΥΦΡΑΖΕΤΕΣ ΗΤΑΝ ΠΑΝΤΑ ΣΚΛΗΡΕΣ ΑΠΕΝΑΝΤΙ ΣΤΙΣ ΑΝΔΡΙΚΕΣ ΕΥΑΙΣΘΗΣΙΕΣ.

    :)))

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  155. Συμφωνώ απόλυτα με τα όσα υποστηρίζετε για την ψυχανάληση.
    Θα ήθελα να μείνω, κυρίως, στους "κινδύνους" που σχετίζονται σε όσους εμπλέκονται έμμεσα με την ψυχανάληση.
    Πιο συγκεκριμένα, αναφέρομαι σε εκείνους τους γονείς που τα παιδιά τους είναι θύματα των ναρκωτικών. Πέρα από τα προβλήματα που έχουν να αντιμετωπίσουν ως προς την εξάρτηση και τη δυσκολία απεξάρτησης του παιδιού τους, φορτώνονται με ενοχές που προέρχονται από τις φαιδρές αντιλήψεις που πηγάζουν από την ψυχανάληση, ότι τάχα η κύρια αιτία που το παιδί τους έπεσε στα ναρκωτικά είναι η δική τους συμπεριφορά.
    Στις περισσότερες των περιπτώσεων μια τέτοια αντίληψη οδήγησε σε ενδοοικογενειακές συγκρούσεις, σε αλληλαπόδωση ευθυνών και σε απομάκρυνση στην ουσία από το κύριο πρόβλημα, το πρόβλημα του παιδιού τους.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  156. ΣΥΓΓΝΩΜΗ- ΔΙΟΡΘΩΣΗ:

    ΕΓΡΑΨΑ ΠΡΙΝ ΑΠΟ ΛΙΓΟ ΣΤΟ ΣΧΟΛΙΟ ΜΟΥ Πεμ Οκτ 19, 09:45:42 μμ ΟΤΙ:

    Το ΦΑΡΜΑΚΟ ( ΤΟ RU486 ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΛΕΓΟΜΕΝΟ ‘’ΧΑΠΙ Της ΕΠΟΜΕΝΗΣ ΗΜΕΡΑΣ’’)ΗΔΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ ΣΧΙΖΟΦΡΕΝΕΙΑΣ.

    ΛΑΘΟΣ.

    ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟ ΗΔΗ ΧΡΗΣΙΜΟΠΟΙΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΤΗΝ ΚΑΤΑΠΟΛΕΜΗΣΗ ΤΗΣ: ΨΥΧΩΤΙΚΗΣ ΚΑΤΑΘΛΙΨΗΣ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  157. Lefteris Kritikakis δεν καταλαβαίνω γιατί με ρωτάτε. Ως επιστήμονας δεν είμαι ειδικός να ξέρω. Είμαι αναισθησιολόγος κτηνίατρος. Αν ρωτάτε τη γνώμη μου ως ανθρώπου, δεν ενδιαφέρει, γιατί θα ήταν εκτός θέματος.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  158. Καλησπέρα σας
    Δεν ξέρω πόσο "ορθοΛΟΓΙΚΟ" είναι να χρησιμοποιούμε το blogger.com (που είναι αισθητικά καλύτερο αλλά πρακτικά δυσκολότερο στην παρακολούθηση) για συζήτηση, αντί για ένα κλασσικό forum site, απορώ πως τα καταφέρνετε κύριε Δήμου (και εξακολουθώ να εκφράζω τη ..συμπαράστασή μου).
    Νομίζω ότι από τον Lefteri σήμερα ειπώθηκαν αξιόλογα πράγματα. Το θέμα που έθεσε ο κ. Νίκος (επιτρέψτε μου τον ενικό κ. Δήμου), είναι "το πρόβλημα με την ψυχανάλυση". Εφόσον φτάσαμε να συζητάμε για το ποια είναι τα αποτελεσματικότερα φάρμακα-ναρκωτικά, θα ήθελα να πω ότι μάλλον θα έπρεπε να συζητάμε " "γιατί να υπάρχει ψυχανάλυση ?"... Προφανώς η ψυχανάλυση σε συνεδρίες (με "επιστημονικότατο" τρόπο χρονοχρέωσης) δεν έχει στόχο να ανακουφίσει τους ασθενείς από συγκεκριμένες παθήσεις όπως η επιληψία
    ή σχιζοφρένεια... ως μή γνώστης, δεν μπορώ να εκφέρω γνώμη για την επιστημονικότητα της μεθόδου. Μπορώ όμως, σαν ελεύθερος, σκεπτόμενος, καλοπροαίρετος και απλοϊκός (όσο ..κακό κι αν είναι αυτό) κριτής, να πω το εξής. Αν εγώ θεωρώ ότι "ευτυχία" και αίσθηση πληρότητας είναι να περνώ όλο το χρόνο μου κλεισμένος και ξαπλωμένος στον καναπέ, τρώγωντας κρέας και γλυκά, καπνίζοντας συνεχώς και πίνοντας μέχρι λιποθυμίας πρέπει να υπάρξει μία επιστημονική μέθοδος που να μου επιτρέπει να το κάνω αυτό για δεκαετίες χωρίς επιπτώσεις? (...αν και βλέπουμε σύνεχως να επεκτείνονται οι έρευνες στον τομέα...) Να μετρήσουμε ποιος ακριβώς χημικός παράγοντας καταπολεμά καλύτερα την τιναγμένη στα ύψη χοληστερίνη και το λίπος που με πνίγει, ώστε να μπορώ να επιδοθώ περισσότερο στο "κυνήγι της ευτυχίας" μου ? Ή αν είμαι ...θηλαστικό, φτιαγμένο για να ζώ σε ορισμένο περιβάλλον και εγώ κυνηγάω την "ευτυχία" μου επιλέγοντας να ζω στο κέντρο της μεγαλύτερης μυρμηγκοφωλιάς που βρήκα, με τους κανόνες της ζωής των εντόμων, πρέπει να βρεθεί μία επιστημονική μέθοδος με την βοήθεια της οποίας μετά από χρόνια δεν θα είμαι πλέον ένα απροσάρμοστο θηλαστικό αλλά ένας ικανότατος και ανθεκτικός τερμίτης!? Με συγχωρείτε για την απλοϊκή προσέγγιση κύριοι & κυρίες, ελπίζω να είστε ανεκτικοί στη ...διαφορετικότητά μου. Και σας αφήνω γι απόψε, πρόσφατα χωρισμένος, με οικονομικές "δυσκολίες", με κάπως ανιαρή δουλειά και κάπως μακριά από τα "όνειρα", τα "θέλω" μου κ.λπ, κ.λ.π, καθώς "δεν φτάνουν τα μιστά" για γκουρού της επιτυχίας, μετά από την αξιόλογη συντροφιά σας, δύο μπύρες, ένας μεζές και μια μικρή 2μελής παρέα (ΜΗ τέλειων φίλων) με περιμένουν!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  159. Είμαι πολύ αισιόδοξος ότι στις επόμενες δεκαετίες θα έχουμε τρομερή πρόοδο όσον αφορά θέματα όπως ψυχιατρική, ψυχολογία, ψυχανάλυση, μελέτη εγκεφάλου, χάρτης εγκεφάλου, νοημοσύνη, μνήμη κτλ. και αυτό θα γίνει με τη βοήθεια της τεχνολογίας φυσικά (τεχνικές MRI, κτλ.) Πιστεύω σιγά σιγά θα αποδειχθούν η ύπαρξη υποσυνειδήτου και άλλων περιοχών του εγκεφάλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  160. @ achilleas999

    Ο εγκέφαλος έχει χαρτογραφηθεί σχεδόν πλήρως. Υστερούμε στις λειτουργικές διασυνδέσεις των διαφόρων περιοχών του. Και βέβαια ασυνείδητο ή υποσυνείδητο δεν έχουν βρεθεί ακόμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  161. Κάποιος καταθλιπτικός πχ. παίρνει Prozac, το «χάπι της επόμενης μέρας», LSD ή ξέρω 'γώ τι άλλο και νοιώθει καλύτερα. Τι σημαίνει αυτό για τους περισπούδαστους (βιο)ψυχιάτρους; Ότι έπαυσαν να υφίστανται τα αίτια που του προκαλούσαν κατάθλιψη; Κάθε άλλο. Το πρόβλημα του κάθε ψυχικά ασθενούς δεν είναι ότι του λείπει η τάδε ουσία από τον εγκέφαλο αλλά το για ποιόν λόγο ο οργανισμός του άλλοτε παράγει αυτή την ουσία (πχ. αυτή που προκαλεί το αίσθημα της ευφορίας) και άλλοτε όχι (πχ. στην περίπτωση διπολικής διαταραχής). Τα φάρμακα δεν «επιλύουν», απλώς «κουκουλώνουν» το διαρκώς υπαρκτό πρόβλημα.

    Η ψυχανάλυση - που είναι κλάδος της ψυχιατρικής, ο Freud ήταν ψυχίατρος - επεχείρησε μια βουτιά στα άδυτα της Ψυχής ακριβώς για να εντοπίσει τα αίτια και να θεραπεύσει, όχι να κουκουλώσει. Η αξία της ψυχανάλυσης είναι η ερμηνευτική της, κυρίως, δύναμη και η αντιμετώπιση των νευρώσεων (όπου εκεί τα πάει πολύ καλά). Και φυσικά, η ψυχανάλυση δεν έχει μείνει στην εποχή του Freud όπως φαίνεται να νομίζουν οι περισσότεροι.

    Τώρα, για ποιο λόγο όλη σχεδόν η έρευνα στρέφεται προς την κατεύθυνση της φαρμακευτικής αγωγής (αλλά και της επινόησης νέων «ασθενειών» όπως εναργέστατα περιέγραψε ο Lefteris Kritikakis) κι όχι προς την κατεύθνση της πραγματικής θεραπείας, ε, από τη στιγμή που μόνο οι φαρμακοβιομηχανίες χρηματοδοτούν πλέον την έρευνα, τι περιμάνατε; Πελάτες μου!!!

    Και τέλος, όσοι περιμένουν να δουν αποτυπωμένο στο χάρτη του εγκεφάλου το συνειδητό και το ασυνείδητο θα απογοητευτούν! Εϊναι σαν να ανοίγεις ένα σκληρό δίσκο και να περιμένεις να δεις χαραγμένα πάνω του το MBR, τα ονόματα των αρχείων ή τα partitions! Το συνειδητό και το ασυνείδητο αφορούν στην οργάνωση της μνήμης, είναι αφηρημένες ερμηνευτικές κατηγορίες κι ως εκ τούτου στερούνται υλικής υπόστασης.
    BTW, αφού ο εγκέφαλος έχει σχεδόν χαρτογραφηθεί πλήρως, πού ακριβώς βρίσκεται γραμμένο το username και το password για τον Blogger? ;-Ρ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  162. Πράσινη είναι. Πράσινη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  163. κ.Δήμου,

    Έχετε διαβάσει Popper? Γιατί αν όχι, σας πρόλαβε! :-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  164. mickey said
    κριτική στην Ψυχανάλυση μάλλον θυμίζει βομβαρδισμό ...πτώματος

    Υποθέτω ότι θα ματαιοπονήσω αν συνεχίσω να υπερασπίζομαι την ψυχανάλυση που πολλοί θεωρούν ότι στερείται νοήματος (!)

    Κι όμως, σήμερα είναι πλέον κοινός τόπος πως κάποια από τα προβλήματα που έχουμε ως ενήλικες, έχουν τις ρίζες τους στην παιδική μας ηλικία. Και αυτό πως το μάθαμε αν όχι από την ψυχανάλυση;

    Αλλά αρκετά, και είναι η ώρα περασμένη.

    Υ.Γ. Αφιερωμένο στους πιο νέους σχολιαστές:

    I am not young enough to know everything. (Oscar Wilde)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  165. Την κοπάνισε απόψε ο Γάτος από εννηά παρα..., έπαθε τίποτα ρε παιδιά, μήπως χάθηκε πάλι κανένας ζωηρούλης από την παρέα του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  166. Α ρε Λευτέρη! Και είμαστε και πατριώτες! (Συκολόγος Βιάννου Ηρακλείου)
    Μπορεί να έχεις μερικές φορές το 'δασκαλίστικο' ύφος, αλλά μας λες πράγματα σημαντικά!
    Δεν μπορώ, τουλάχιστον από σεβασμό στις κατά 99% σωστές απόψεις σου και στο άτομο σου, να σε κατηγορήσω για αυτό! :)
    Λέμε τα ίδια πράγματα σχεδόν! Και εγώ αυτό εννοούσα γράφοντας στην πρώτη μου συμμετοχή εδώ το 'hey children, leave us kids alone"! (Με αναφορά το τελευταίο σου ποστ).

    Να προσθέσω ακόμα μερικά πράγματα.
    Είδα πρόσφατα το ντοκυμανταίρ του national geographic από τη σειρά taboo με θέμα τα ναρκωτικά.
    Το συμπέρασμα: Δεν υπάρχουν ναρκωτικά! Υπάρχει η λάθος χρήση ουσιών.
    Ενας λαός, κάνει συγκεκριμένη χρήση μίας ουσίας που την ονομάζουν san pedro με την βοήθεια δασκάλου και καθοδηγητή με θαυμαστά αποτελέσματα.
    Για τα αντικαταθλιπτικά έμαθα κάτι απόψε. Προκαλούν αύξηση βάρους, περίπου κατά 20%.
    Φαντάζεστε τι παρενέργεια αυτό μπορεί να έχει στις κοπέλες πχ; Αλλά και στους άντρες.
    Ωραία, θεραπεύτηκα από την αρχική μου κατάθλιψη, αλλά πάχυνα. Κατάθλιψη Νο2!
    Είναι ότι πάντα λέω: Είναι να μη σε πάρει από κάτω.
    Η αλλιώς: Ενός κακού δοθέντος..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  167. Σε ψάχνω
    στα λαμπρά σφαγεία των δρόμων,
    στις νευρωτικές διαδρομές, σε σταθμούς και στοές.
    Σε ψάχνω
    στα μικρά τα stop, στ΄απαγορεύεται,
    στα τρύπια μου χέρια,
    στη θάλασσα που δε θα ‘ρθει ξανά
    βαρέθηκε ν’ αλλάζει χρώματα για να την αγαπάμε
    Σε ψάχνω
    στις παλιές φωτογραφίες τις χλωμές
    όπου δεν μπορώ να σε βρω, σε ρυθμούς και κραυγές
    Σε ψάχνω
    στον καθρέφτη που άφησες το πρόσωπο σου
    και αυτός ράγισε,
    μες στ΄ανθρωπομάρκετ το τρελό,
    σκουπίδι και θεός μέσα στον πυρετό
    Σε ψάχνω…

    Να υποθέσω πως η παραπάνω αναζήτηση όπως εκφράστηκε από τη στιχουργό θα τελειώσει για κάποιους από μας πάνω στο θεραπευτικό ...ντιβάνι !? (ή ντιζαϊνάτη πολυθρόνα αν έχουμε αρκετά στην τσέπη). Και έτσι μετά θα ξεκινήσουμε, οπλισμένοι και δυνατοί πια, την αναζήτηση για την επόμενη προαγωγή μας, το 3ο πτυχίο μας, την αγορά του καινούριου μας S.U.V που θα μας παίρνει μακριά από το πανάκριβο διαμερισματάκι μας τα γουϊκέντια, το ξεπέρασμα της 12ης "άτυχης" σχέση μας με κάποιον που ΔΕΝ μας καταλαβαίνει, το χαμό του πιο αγαπημένου μας προσώπου που τόλμησε Ο ΘΕΟΣ να μας το στερήσει, από ΕΜΑΣ, τους ΜΟΝΑΔΙΚΟΥΣ, τα ΣΠΟΥΔΑΙΟΤΕΡΑ ΔΗΜΙΟΥΡΓΗΜΑΤΑ στον κόσμο, ΕΜΑΣ, ΕΜΑΣ τους ΔΥΣΤΥΧΕΙΣ, ΕΜΑΣ, το ΚΕΝΤΡΟ του ΣΥΜΠΑΝΤΟΣ!

    Λέτε να τα καταφέρουμε όλα αυτά απλά στο ντιβάνι? ή να δοκιμάσουμε και το καινούριο γυαλιστερό χαπάκι? ΑΚΟΜΑ ΤΟ ΨΑΧΝΩ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  168. "Είναι σαν να ανοίγεις ένα σκληρό δίσκο και να περιμένεις να δεις χαραγμένα πάνω του το MBR, τα ονόματα των αρχείων ή τα partitions!"

    Αγαπητέ μου δρακούλη, αν και έχουμε διαφωνήσει έντονα στο παρελθόν για αρκετά, ομολογώ πως έδωσες μια καταπληκτική απάντηση!

    Δεν έχω σπουδάσει νευροεπιστήμες, αλλά από τα λίγα που έχω διαβάσει φαίνεται πως γνωρίζουμε πολλά για το "hardware" του εγκεφάλου και τις αρχές λειτουργίας του, αλλά αγνοούμε επίσης πολλά (ίσως περισσότερα) για το software - ειδικά στο επίπεδο των ....applications ("ανώτερες" πνευματικές λειτουργίες). Ίσα ίσα που μόλις έχουμε αρχίσει να ξύνουμε την επιφάνεια του "λειτουργικού συστήματος" (βασικές λειτουργίες και περιοχές).

    Η "χαρτογράφηση" του εγκεφάλου είναι ένα εξαιρετικό επίτευγμα, αλλά όπως και με εκείνη του DNA, υπάρχουν πολλά διαφορετικά επίπεδα "λειτουργικότητας". Είναι σα να λέμε, πως επειδή έχουμε το machine code (ή έστω την assembly), μπορούμε και να καταλάβουμε επακριβώς τι εννοούσε ο (high level) προγραμματιστής - και μάλιστα με τα comments :))

    Και καλά, στο software των υπολογιστών κάτι γίνεται, αφού τα πράγματα είναι συγκεκριμένα και αρκετά "στρωτά" και το reverse engineering μια συχνά εφικτή και μάλλον συνήθης διαδικασία. Στο χώρο των εγκεφαλικών λειτουργιών όμως, οι "αντιστοιχίσεις" και τα "επίπεδα" είναι πολύ πιο ...δυσδιάκριτα.

    Πάντως η αρχή έχει γίνει και μάλλον πάμε καλά - αισιοδοξώ πως τελικά θα καταφέρουμε να κατανοήσουμε την ίδια την ύπαρξή μας. Και δεκάρα δε δίνω φυσικά αν ο Φρόιντ θα "επιβεβαιωθεί" ή θα "διαψευστεί" ούτε αν θα ανακαλύψουμε ή όχι το "ασυνείδητο". Χρειαζόμαστε ανακαλύψεις-αποκαλύψεις-γνώσεις και όχι στείρους "δογματισμούς" και ...οπαδισμούς.

    Πιστεύω ακράδαντα πάντως πως όσο προχωράμε, θα ανακαλύπτουμε πολύ πιο περίεργα και ενδιαφέροντα πράγματα ;)

    Από την άλλη, Vrennus, ίσως να έχεις ακουστά για συγκεκριμένους νευρώνες που υποτίθεται πως είναι υπεύθυνοι για το pattern recognition της γιαγιάς σου!

    Mου φαίνεται απίστευτο, αλλά στον θαυμαστό μας κόσμο, νομίζω πως πρέπει να είμαστε έτοιμοι για όλα, χωρίς προκαταλήψεις - αν και θαρρώ πως θα εκπλαγώ ιδιαίτερα, αν από κάπου "πεταχτεί" κάνα ...συλλογικό ασυνείδητο ;)

    Of course, I might be wrong...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  169. "Κι όμως, σήμερα είναι πλέον κοινός τόπος πως κάποια από τα προβλήματα που έχουμε ως ενήλικες, έχουν τις ρίζες τους στην παιδική μας ηλικία. Και αυτό πως το μάθαμε αν όχι από την ψυχανάλυση;"

    Zoferos Mesaionas, το θέμα που ανοίγεις είναι τεράστιο και πολύ ουσιαστικό (και δε νομίζω πως λύνεται τόσο απλά όσο φαίνεται στην απάντηση του Λευτέρη).

    Δε θεωρώ πως η ψυχανάλυση δεν πρόσφερε ΤΙΠΟΤΑ στην κατανόηση κάποιων πραγμάτων, αλλά ενδεχομένως να μην αποτελεί την πλέον αξιόπιστη θεωρία ή λειτουργική μέθοδο με τα δεδομένα και τα μέσα που έχουμε σήμερα (ενδεικτικά ανέφερα τον Φρόιντ με τον ...Blue Gene).

    Στην πορεία μας προς την κατανόηση του κόσμου, περνάμε από πολλά στάδια και θεωρήσεις, με βάση πάντα τη γνώση που συσσωρεύουμε, αλλά και τις όποιες αγκυλώσεις και προκαταλήψεις μας. Ακόμα και "καταπιεστικές" κατά τα άλλα θρησκείες πρόσφεραν πολλά (Ισλάμ με μπούργκες, αλλά και άνθιση των μαθηματικών και επιστημών όταν οι Χριστιανοί ζούσαν τον ύπνο του Μεσαίωνα), ενώ υπήρξαν περιπτώσεις επιφανών επιστημόνων που νόμιζαν πως η Φυσική έχει "κλείσει" από τον 19ο αιώνα - καλά που δεν απογοητεύθηκε ο θείος Αλβέρτος ;)

    Δε συμμερίζομαι τη γενικότερη απαξίωση που επιφυλάσσει στην Ψυχανάλυση το post (ή τα περισσότερα σχόλια), αλλά και ως "έγκυρη" θεωρία και ως "λειτουργικό" εργαλείο έχει μάλλον ...πεθάνει (εξ' ου και ο χαρακτηρισμός "πτώμα").

    Και κάθε θεωρία που θέλει να ονομάζεται "επιστημονική", οφείλει να κάνει στην ...πάντα όταν αδυνατεί να ερμηνεύσει τα νέα "δεδομένα" ή, ακόμα χειρότερα, διαψεύδεται περίτρανα από αυτά.

    Αυτή είναι η (ίσως άδικη) μοίρα που επιφυλάσσει η Επιστήμη, ακόμα και στα πιο "χαϊδεμένα" παιδιά της...

    Υ.Γ. Από τα λίγα που ξέρω, δε νομίζω πως ο Φρόιντ αποπειράθηκε να κάνει το "κομμάτι" του, πλασάροντας μια ψευδοεπιστήμη. Θαρρώ πως ειλικρινά διατύπωσε μια επιστημονική (για τα μέτρα της εποχής του) ή έστω "επιστημονικοφανή" θεωρία και προσπάθησε να την εφαρμόσει στην πράξη. Πιστεύω πως αν είχε στη διάθεσή του τα σημερινά μέσα και γνώσεις, δε θα είχε οδηγηθεί στα ίδια συμπεράσματα.

    Of course, I might be wrong...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  170. Καλησπέρα/καλημέρα σε όλους...

    Ανοιξα το μπλογκ να σας διαβάσω στις 11:00 και μια που θυμήθηκα ότι κάπου είχα διαβάσει για τον γραμματέα του κόμματος, για την ίδρυση του οποίου πλακώθηκα και θα συνεχίζω εσαεί να πλακώνομαι, που κάτι είχε πει περί ψυχολογικής θεραπείας του, άρχισα να ψάχνω, να δω και να σας μεταφέρω κι αυτήν την πλευρά...

    Είναι 3:30 ΚΙ ΕΧΩ ΑΡΡΩΣΤΗΣΕΙ.

    Φανταζόμουν τον βαθμό της αρρώστειας που υπάρχει στο διαδίκτυο, αλλά σήμερα πραγματικά ΣΙΧΑΘΗΚΑ!

    Δεν υπάρχουν λόγια να σας περιγράψω αυτά που είδα και διάβασα, και τις γλυκερές επιφάσεις κάτω απο τις οποίες κρύβονται αυτά τα ΤΕΡΑΤΑ, κάνοντας κιόλας χρήση συνταγματικών δικαιωμάτων...

    Συγνώμη που δεν θα σας παραθέσω λινκς, σιχαίνομαι και να τα γράψω. Με αυτά που παραθέτω θα τα βρείτε πανεύκολα. Ηδη έχω ανακατεμένο στομάχι και με το ζόρι κάθομαι και δεν έχω βάλει τις φωνές.

    Απλώς κάτι λίγα μέχρι να κάνω τη σύνδεση με το θέμα του ποστ.
    Οι θέσεις του συγκεκριμένου κόμματος (PNVD) είναι μεταξύ άλλων « the private possession of child pornography; the right of children to smoke, drink and vote at the age of 12, to use "soft" drugs like marijuana at 12 and "hard drugs" like cocaine and heroin at 16, to lower the age of consent from 16 to 12 and eventually eliminate it, to legalise sex with animals, to allowe 16-year-olds to star in pornographic movies and prostitute themselves etc”.

    (Ο πρόεδρος Marthijn Uittenbogaard είναι «treasurer of an organization which advocates sexual relationships between adults and children, and all of its founders have identified as pedophiles». Ο ταμίας Ad van den Berg, «was convicted of having sex with an 11-year-old boy in 1987». Ο γραμματέας Norbert de Jonge, «was barred from the University of Nijmegen, owing to his involvement with the party and identification as a pedophile»).

    Ο γραμματέας λοιπόν του κόμματος, που έδωσε συνέντευξη και σε ελληνικό περιοδικό («Ε», 25.06.06 στον Δημ. Αγγελίδη) είπε μεταξύ άλλων:

    (Ο παιδόφιλος) Να αναζητήσει θεραπεία;

    Αν δυσκολεύεται να διαχειριστεί τα συναισθήματά του, μπορεί να επισκεφτεί έναν θεραπευτή - σεξολόγο. Αλλά είναι σημαντικό με τη θεραπεία να αποδεχτεί αυτά που νιώθει. Να μην τα καταπιέσει. Τα συναισθήματα δεν φεύγουν. Διατηρούνται στο βάθος. Αν βρεθείς μόνος με ένα παιδί, μπορεί να έρθουν στην επιφάνεια, και να πεις “να η ευκαιρία ”. Αν παραδεχτείς την ύπαρξή τους, μπορείς να τα ελέγξεις.

    Εσείς έχετε κάνει θεραπεία;

    Ναι, σε ηλικία 20 χρονών. Τότε είχα ερωτευτεί για πρώτη φορά στη ζωή μου. Ήταν η Σάρα, ένα κορίτσι 10 ετών. Τα μικρά κορίτσια με τραβούσαν σεξουαλικά και συναισθηματικά από όταν ήμουν 12 και ήμουν συνεχώς αναγκασμένος να καταπνίγω τα συναισθήματά μου. Αυτή τη φορά μού ήταν δύσκολο. Για να πάψω να τη σκέφτομαι, έπρεπε να τη μισήσω. Έπρεπε να διώξω κάθε καλό που ένιωθα μέσα μου. Αποφάσισα ότι ήταν ώρα να δώσω τέλος στον πόλεμο με τον εαυτό μου. Δεν οδηγούσε πουθενά. Το είπα στους γονείς μου κι αυτοί μου είπαν να πάμε να δούμε έναν ψυχίατρο.

    Τι σας είπε αυτός;

    Βρήκαν έναν ψυχίατρο που πίστευε ότι το σεξ πρέπει να επιτρέπεται από τα 12 και ότι είναι σημαντικό να μην καταπιέζεις τα συναισθήματά σου. “Νόρμπερτ”, μου είπε, “διαχειρίζεσαι το θέμα όπως πρέπει”.

    Το αποτέλεσμα;

    Οι γονείς μου σχεδόν σταμάτησαν να μου μιλάνε. Από τότε μέχρι σήμερα επικοινωνούμε σπάνια. Αλλά εμένα η συνειδητοποίηση μου έκανε καλό. Πριν ήμουν μπερδεμένος και στενοχωρημένος. Δεν ήξερα τι ήθελα. Ένιωθα σκάρτος. Τώρα γνωρίζω.»

    (και συνεχίζει λέγοντας πως δεν πρόκειται ποτέ να αγγίξει ένα παιδί κτλ.)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  171. Γιατί σας τα λέω όλα αυτά?

    1.Διότι υπάρχουν σοβαρά ψυχολογικά προβλήματα ταυτότητας, για να το πω μαλακά, και εδώ μέχρι στιγμής έχουμε πιάσει τα πιο μικρά, άντε μέχρι κατάθλιψη ή σχιζοφρένεια, συζητώντας για καταστάσεις που βλάπτουν κυρίως το άτομο, κι όχι και τον περίγυρό του. Δείτε λοιπόν τι γίνεται παρακάτω... (και ναι, υπάρχουν και γονείς που εκδίδουν πορνογραφικά τα παιδιά τους στο διαδίκτυο... Αυτά γιατρεύονται με κάποιο φάρμακο? Ε?)

    2.Οταν θέλει κάποιος να βρει γιατρό, ορθοπεδικό πχ, θα ψάξει και θα διαλέξει αυτόν που του ταιριάζει καλύτερα, σύμφωνα με τα κριτήρια που θέτει. Στο συγκεκριμένο ΣΟΒΑΡΟΤΑΤΟ θέμα, επιλέχτηκε ψυχίατρος ο οποίος από την αρχή συμφωνούσε με το «σεξ από τα 12». Αρα τίθεται το θέμα των προσωπικών «πιστεύω» του ψυχίατρου, στο κατά πόσο θα επηρρεάσουν την πορεία του ασθενούς (με το ίδιο σκεπτικό του «η μόνη συμβουλή που θα ακούσεις ποτέ σου θα είναι τελικά αυτή που θα δικαιολογεί/επιτρέπει αυτό που ήθελες να κάνεις εξ αρχής).

    Με άλλα λόγια, στα σχόλια είδαμε κυρίως τη θεωρία και το πόσο βοηθάει ο γιατρός τον ασθενή, αλλά δεν μιλήσαμε καθόλου για την ευθύνη του ως προς την ίαση του ασθενούς, κάτι που προϋποθέτει ηθική και συγκροτημένη προσωπικότητα.

    Και μια που δεν υπάρχουν απόλυτοι κανόνες «καλό-κακό» γραμμένοι κάπου, η προσωπικότητά του κάλλιστα μπορεί να permeate (αν όχι dictate) τον υποστηρικτικό/ συμβουλευτικό του ρόλο (όσο intellectualisation και professionalism δείχνει).

    Ο άνθρωπος που θα κληθεί να βοηθήσει στην ψυχολογική υποστήριξη του άλλου μπορεί στην καλύτερη περίπτωση να είναι εκείνος που θα γιατρέψει το πρόβλημα, και στην χειρότερη από αναποτελεσματικός ως καταστρεπτικός.

    (τι θα συμβούλευε άραγε ο συγκεκριμένος ψυχίατρος άλλους ασθενείς, περί των σεξουαλικών τους?)

    Ξέρω, από κριτική της ψυχανάλυσης ξεκινήσαμε, αλλά μια που επεκτάθηκε το θέμα...

    Με συγχωρείτε που δεν μπορώ να συνεχίσω, είμαι πραγματικά άρρωστη από αυτά που διάβασα και απλώς παρακαλώ κρατήστε τα δύο σημεία μου, εαν βοηθούν καθόλου την κουβέντα.

    Καληνύχτα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  172. ΥΓ- Ειρήνη μας,

    "...εδώ θα σπουδάσετε την επιστήμη της ψυχολογίας η οποία ασχολείται κυρίως με την μελέτη των γνωσιακών λειτουργειών του εγκεφάλου, το οποίο απαιτεί υποθέσεις, testing και επιβεβαίωση ξανά και ξανά."

    Δλδ μόνον Cognitive Psy θα σας μάθαινε το Uni?

    "... Που είναι το ΕΓΩ σου και η ύπαρξή σου όταν μπορεί αυτό να εξαφανιστεί με μία απλή επέμβαση στον εγκέφαλό σου?"

    "The whole is more than the sum of its parts", gestalt, μας λέει κάτι?

    @Φάρμερ-μπόυ,

    "ΟΠΟΤΕ ΤΟ ΜΟΝΟ ΠΟΥ ΜΠΟΡΩ ΝΑ ΣΥΣΤΗΣΩ ΣΕ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΖΗΤΑ ΤΗΝ ΓΝΩΜΗ ΜΟΥ ΓΙΑ ΤΟ ΤΙ ΘΑ ΚΑΝΕΙ ΚΑΙ ΣΕ ΠΟΙΟΝ ΕΙΔΙΚΟ ΝΑ ΑΠΕΥΘΥΝΘΕΙ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΚΑΙ ΜΟΝΑΔΙΚΟ: ΣΩΣΤΗ ΕΠΙΛΟΓΗ ΠΡΟΣΩΠΟΥ."

    Αααυτό έλεγα πριν λίγο... Μπράβο ρε θηρίο και για τα λινκς για τα φάρμακα με τις πολλές χρήσεις! Α, ναι, και αυτό που χορηγούν πριν από επέμβαση στη μήτρα για να διασταλεί ο τράχηλος, είναι βασικά για καρδιοπάθειες, αν βρω το όνομά του θα σας το πω - βρε πώς παίζουμε με τη χημεία μας ώρες-ώρεεεες...

    Α, κι ένα που θυμήθηκα: "My wife mixed up her birth-control pills with her anti-depressants. Now we have 16 kids and she doesn't give a damn!"

    @ισ,

    Σαν αναισθησιολόγος κτηνίατρος που είσαι, έλα να μου δώσεις κάτι να αναισθητοποιήσω το "ζώο" μέσα μου, που έχει κατασοκαριστεί με αυτά που διάβασα.... πληζ δλδ....
    :((((


    *************
    Ναι, είναι πολύ αργά - ή πολύ νωρίς το πρωί, και δεν λέει να μου περάσει...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  173. Δεν του έλειπαν τα μέσα και οι γνώσεις. Του έλειπε η λογική και γι' αυτό απέτυχε παταγωδώς για το άγχος. Τι ξέρουν από ζωή οι ψυχίατροι! Ο Φρόιντ ήταν ένας εξαιρετικά αγχωμένος άνθρωπος, όπως οι Χίτλερ, Χαρδαβέλλας, Νένα Χρονοπούλου, Χάρπο Μαρξ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  174. Αλήθεια, φοράτε στενά παπούτσια?
    Σαν καινούριο “μέλος” δεν “γνωρίζω” σχεδόν κανένα εδώ μέσα, αλλά σήμερα πείστηκα ότι αξίζει να παρακολουθώ όχι μόνο τον κ. Δήμου αλλά και τις γνώμες των περισσοτέρων που είναι αξιόλογες. (δηλαδή, δεν ξενυχτάω άδικα)Τόσο αυτών που συμφωνούν με τις δικές μου, όπως του Lefteri απόψε, αλλά και όσον έχουν διαφορετική γνώμη, γιατί τη στηρίζουν με επιχειρήματα (αν και έιναι λίγοι). Νομίζω όμως ότι συζητούμε ταυτόχρονα για ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ, ΨΥΧΙΑΤΡΙΚΗ και ΨΥΧΑΝΑΛΥΣΗ, μπερδέυοντας λίγο αυτά τα θέματα που έτσι κι αλλιώς ακουμπάνε μεταξύ τους.
    Πιστεύω πως άλλος ο ρόλος της Ψυχιατρικής που ασχολείται με το σύστημα του εγκεφάλου και τις παθήσεις του, όπως ο Ορθοπεδικός με το μυοσκελετικό μας. Μπορεί και πάλι να έιναι απλοϊκό (ίσως θα έπρεπε να υπογράφω ως “Aploikos”) σκεφτείτε όμως αν θέλετε μια μεσήλικη κυρία, τα δάχτυλα των ποδιών της οποίας ο Ορθοπεδικός διαπιστώνει πως είναι παραμορφωμένα. Αν ερευνώντας διεξοδικά και μεθοδικά ο γιατρός τα βαθύτερα αίτια δια τα οποία η εν λόγω κυρία, στο παρελθόν για δεκαετίες φορούσε γοβάκια ένα νούμερο μικρότερα και με πολύ ψηλό τακούνι, θα μπορέσει έτσι να ανατρέψει την παραμόρφωση? Και πιθανότατα μια αρθρίτιδα λόγω ηλικίας (δηλαδή η φθορά του χρόνου και του να είσαι ζωντανός) είναι κατα βάση η αιτία της παραμόρφωσης. Προφανώς, το να φοράει ωραιότατα μοδάτα χαμηλά παντοφλάκια από δω και πέρα θα την ανακουφίσει σημαντικά. Παρ’ όλα αυτά όμως, και μετά από μερικές δεκαετίες ακόμη θα πάρει την παραμόρφωση μάζι της και στην …επόμενη ζωή!
    Ο Ορθοπεδικός όμως έιναι σημαντικός, όπως και η πρόοδος στον τομέα του και ας μην τη θεράπευσε, καθώς θα προσφέρει πρώτες βοήθειες σε εκατοντάδες τραυματίες που δεν θα μπορούσαν να συνεχίσουν τη ζωή χωρίς την επέμβασή του!
    Μπορεί επίσης, ο αυταρχικός κουβαλητήςμπαμπάς μου, η απόρριψη του πρώτου μου έρωτα ή ο θάνατος του πιο αγαπητού της οικογέννειάς μου να με σημαδέψουν και επηρεάσουν μέχρι να πεθάνω, αλλά το να αφιερώσω χρόνια με τη βοήθεια ειδικού για να ...διαπιστώσω το παρελθόν μου! δε σβήνει τα σημάδια!
    Αντίθετα ο ειδικός θα μπορούσε να προσφέρει πολύτιμες πρώτες βοήθειες στο θύμα του βιασμού, τον στρατιώτη που γύρισε τσακισμένος, τον άνεργο που κοντέυει να γίνει αλκοολικός ή τον πιτσιρικά που προσπαθεί να απεξαρτηθεί! Όμως αυτό μπορεί να ΠΡΟΣΠΑΘΗΣΕΙ να το κάνει μόνο βλέποντας και στοχεύοντας στο ΜΕΛΛΟΝ, οδηγώντας σε ένα διαφορετικό δρόμο και όχι μπουσουλώντας στο παλιό μονοπάτι!
    Φυσικά το να ασχοληθώ σαν "ειδικός" με κάτι που πέρασε, είναι επαγγελματικά πιο σίγουρο και "επιστημονικό" (μετρήσιμο και ελεγχόμενο), σίγουρα πολύ πιο προσοδοφόρο και "ασφαλές" από το να προσπαθήσω να "συμπορευτώ" προς τα εμπρός με τον ασθενή μου και τη θεραπεία του, βλέποντας και κάνοντας, παρακολουθώντας δηλαδή την εξέλιξη της θεραπείας ενός ζωντανού μεταβαλλόμενου οργανισμού, όπως λίγο πολύ θεραπεύουν όλοι οι επιστήμονες.

    Και μετά την τέταρτη φορά που επανεκίνησα τον υπολογιστή μου για να καταφέρω να ανεβάσω το σχόλιό μου, διάβασα και το σχόλιο της aphrodite για τους "άρρωστους" παιδεραστές... Αυτό έιναι πρόβλημα της ύπαρξης της κοινωνίας μας που δεν προοδεύει συνολικά, αλλά πάντα υπάρχουν υπολλέιματα "μονάδες" που ζούν σύμφωνα με τα ένστικτα του ζώου (τα κατσικάκια παλιά που έβλεπα στο χωριό του παππού, δεν γνώριζαν το κατάλληλο όριο ηλικίας για ζευγάρωμα, ούτε το βαθμό της συγγέννειας με το έταιρον ήμισυ... και ο μύθος λέει, ούτε το αν ανήκαν στο ίδιο είδος πανίδας!...). Εδώ παίζουν τόσο πολύπλοκες έννοιες, όπως ανεκτικότητα, ιδιεταιρότητα, το τι είναι "κοινωνικά αποδεκτό" και τόσα άλλα... Λέτε πάντως, αυτοί του κόμματος που σκέφτονται και αισθάνονται τόσο διαφορετικά από εμάς, να ...θεραπευτούν με μια πλούσια σε ποσότητα και ποιότητα ψυχανάλυση?

    Καλημέρα και κουράγιο σε όποιον διαβάζει το blog αυτή την ώρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  175. Για μένα, ποιητής στις κοινωνικές επιστήμες ήταν ο Durkheim. Οι έννοιες που εισήγαγε, ο τρόπος που τις διαπραγματευόταν, ήταν ασύλληπτα όμορφος και ευρηματικός. Αληθινή ιδιοφυία.

    Κι όμως... σε αρμονία με τον Φρόιντ, είπε: ‘Υπάρχουν στον καθένα από εμάς δύο συνειδήσεις. Μια που είναι ιδιαίτερη στον καθένα, και μας κάνει άτομο, και μια που μοιραζόμαστε με την ομάδα και μας κάνει μέλη μιας κοινωνίας’.

    Δεν λέει κάτι τόσο διαφορετικό από τον Φρόιντ – απλώς, ο τελευταίος, το «παίζει» και ιατρική. Ο Durkheim έμεινε κοινωνικός ‘επιστήμονας’ και απλώς ένας από τους πατέρες της κοινωνιολογίας (μαζί με Καντ, Τόνις, Σπένσερ, Βέμπερ, Μαρξ).

    Δεύτερον, υπήρξε το ίδιο ‘κολλημένος’ με τον Φρόιντ και τους άλλους πατέρες της κοινωνιολογίας: στην προκειμένη περίπτωση εμ τον εθνικισμό, που δεν θεωρούσε σημαντικό θέμα ενώ ο 1ος Παγκόσμιος Πόλεμος μαινόταν κι ο ίδιος εργαζόταν στην υπηρεσία προπαγάνδας της Γαλλίας. Ο καθείς και μέχρι εκεί που φτάνει – άσχετα αν, όπως είπα, σε άλλα ζητήματα είναι πραγματικός ‘καλλιτέχνης’ όσον αφορά κοινωνιολογικές έννοιες!

    Σε τελευταία ανάλυση: είναι οι κοινωνικές επιστήμες «επιστήμες»; Εγώ – και πολλοί φυσικά - λένε όχι. Είναι σύνολο εννοιών και μοντέλων. Τώρα, όσο μένουν έξω από εφαρμοσμένες επιστήμες και τις βοηθάνε από απόσταση, όλα καλά. Όταν μπαίνουν στα χωράφια τους, διεκδικούν πρωτόκολλα εφαρμογής και αποτελέσματα, τα πράγματα θολώνουν. Αυτό κάνει, κατά τη γνώμη μου, ο Φρόιντ (δεν υπάρχει πιο σοβαρά εφαρμοσμένη επιστήμη από την ιατρική – πεδίο εφαρμογής της είναι ο άνθρωπος, επαλήθευσή της, το πιο πολύτιμο αγαθό: η υγεία).

    Επίσης... όσο «άυλη» είναι μια ψυχολογική διαταραχή, άλλο τόσο άυλη είναι και η υποτιθέμενη θεραπεία της.

    Όλα μαζί, με κάνουν να λέω πως (α) όταν συγκρίνουμε θετικές με κοινωνικές ή ουμανιστικές ή ψυχολογικές επιστήμες, μπλέκουμε μήλα και πορτοκάλια. (β) Τον Φρόιντ τον σώζει το άπιαστο του θέματός του (μαζί με την ‘ποίηση’ του έργου του).

    ΥΓ. Άλλος εξω-επιστημονικός ποιητής, είναι ο Λεβί Στράους. Ποιός θα βρει επιστημονική απόδειξη ότι τα τατουάζ κάποιων ιθαγενών είναι εικαστικές αναπαραστάσεις των κοινωνικών τους δομών; Το διαβάσαμε, αλλά μια τέτοια σκέψη ειπώθηκε μια φορά και αυτό ήτανε. Θαυμάζουμε τον συγκεκριμένο θεωρητικό, αλλά μέχρι εκεί όσον αφορά γενικότερες αποφάνσεις – ο θεωρητικός, σαν άτομο, έχει μεγαλύτερη αξία από την επιστήμη του εκείνη της στιγμή.

    ΥΓ2. Προσωπικά θεωρώ τέτοια ‘μπαγαποντική’ επιστήμη και το marketing. Από τα λίγα βέβαια που ξέρω, μου φαίνεται σαν εφαρμοσμένη ψυχολογο-κοινωνιολογία με σκοπό όχι την υγεία του ανθρώπου (Φρόιντ) ή την ευημερία της κοινωνίας (π.χ. Μαρξ), αλλά τις πωλήσεις.

    ΥΓ3. Η ψυχολογική ισορροπία ΔΕΝ μπορεί να είναι αποτέλεσμα χημείας. Κάποιος με ευτυχισμένη σχέση, ταιριαστό επάγγελμα, ευτυχισμένη οικογένεια, κοινωνική ζωή κτλ., κτλ., μπορεί να έχει σαν αποτέλεσμα όλων αυτών μια συγκεκριμένη χημεία στον εγκέφαλό του. Δεν θα δεχτώ όμως ότι κάποιος με την ίδια χημεία λόγω ψυχοφαρμάκων νιώθει πως έχει το ίδιο *ολοκληρωμένη* ζωή.

    Η ευτυχία δεν είναι ζήτημα χημείας όπως ο έρωτας δεν είναι ζήτημα μαθηματικών. Ουαί κι αλίμονο αν καταλήξουμε να βλέπουμε την ολοκληρωμένη και πολύπλευρη ζωή σε επίπεδο χημικών αποτελεσμάτων!

    (Σόρι αν αδίκησα κάποιον/α – δεν διάβασα όλα τα μηνύματα, μόνο αποσπασματικά).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  176. giant13 said...
    "Την κοπάνισε απόψε ο Γάτος από εννηά παρα..., έπαθε τίποτα ρε παιδιά, μήπως χάθηκε πάλι κανένας ζωηρούλης από την παρέα του;"

    Καθόλου δεν την κοπάνησε - ως τις 12:30 παρακολουθούσε. Μετά πήγε για ύπνο και ξανάπιασε δουλειά από τις 7. Το 17ωρο στο blog σας αρκεί;

    hotSpots said...
    "κ.Δήμου,
    Έχετε διαβάσει Popper? Γιατί αν όχι, σας πρόλαβε! :-)"

    Aν έχω διαβάσει Popper? Aν έχω διαβάσει Popper? Μα μερικοί εδώ νομίζουν πως μόνο Popper έχω διαβάσει!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  177. @Αφροδίτη...

    Απ'ότι κατάλαβα γιά τη συγκεκριμένη θεραπεία που προτείνει ο ένας "ψυχίατρος": "Θεραπεύεσαι αφού αποκτήσουν ψυχολογικά (και όχι μόνο) προβλήματα καμιά δεκαριά άλλα άτομα".

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  178. Καλημέρα,
    μιας και είπατε αυτό για το διάβασμα:
    Θα ήταν πολύ ωραίο και χρήσιμο να δίνατε μερικές κατευθύνσεις σχετικά με το διάβασμα.
    Π.χ. μπορεί να διαβάσει οποιοσδήποτε Popper? Δεν πρέπει να έχει διαβάσει άλλα πράγματα πιο πριν για να μπορέσει να τον κατανοήσει?
    Ή -άλλο παράδειγμα- η φιλοσοφία.
    Δεν υπάρχει μια σχετική σειρά την οποία πρέπει να ακολουθήσει κάποιος?
    Μπορεί η πλειοψηφία των αναγνωστών να είναι αρκετά διαβασμένοι, είμαι σίγουρη όμως ότι υπάρχουν και νέοι άνθρωποι που σας διαβάζουν και που θα ήθελαν τέτοιου είδους "συμβουλές".
    Προκειμένου να μη χαθούν...
    Αν το έχετε ήδη κάνει και δεν το ξέρω, ζητώ συγγνώμη.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  179. Καλημέρα σε όλους και στους ξενύχτηδες!!!
    Κύριε Δήμου αυτό ήταν που θα ξεκινούσατε μια πιο χαλαρή θεματολογία; Δεν προλαβαίνουμε πια να διαβάζουμε, γιατί επιθυμώ να διαβάζω ΟΛΑ τα σχόλια. Δεν σας προλαβαίνω πια. Και η δική σας κούραση; Αρχίζω να φοβάμαι. Μήπως να βάλουμε χαμηλή ταχύτητα έτσι να απολαμβάνουμε καλύτερα τη...βόλτα μας εδώ;

    Με φόβους και αγάπη (...θυμίζω λίγο την αγαπημένη Παράγραφο!)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  180. Καλημέρα κ. Δήμου και σε όλους,
    Να σας ρωτήσω πώς αντέχετε με τόσο λίγο ύπνο; Γιατί εγώ που αυτό τον καιρό δουλεύω από τις 8 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ κοντεύω να αρρωστήσω και ονειρεύομαι τις 26 Οκτωβρίου που είναι αργία και τον καιρό που θα τελειώσει μια από τις συμβάσεις μου για να κοιμηθώ λίγο. Πείτε μου το μυστικό για να χρειάζομαι λίγο ύπνο.
    'Οσο για την ψυχανάλυση ένα καφεδάκι με φίλους στο τζάκι του σπιτιού και μερικά παιχνίδια με τον γατούλη ή ότι κατοικίδιο διαθέτει ο καθένας νομίζω είναι, για μένα τουλάχιστον, αρκετά. Και εδώ που τα λέμε κοστίζουν και πιο φθηνά.
    Μπορεί να είναι υπέραπλουστευμένη η λογική μου αλλά 1.και που ψυχαναλυθήκαμε λύσαμε τα προβλήματα; γίναμε καλύτεροι; χαλαρώσαμε;
    2. Αξίζει τον κόπο τόση ανάλυση των πραγμάτων; Mήπως ψάχνοντας τι μας φταίει ξεχνάμε να ζήσουμε; Και η ζωή είναι τόσο σύντομη...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  181. ladybug said...
    "μιας και είπατε αυτό για το διάβασμα:"

    Tην "Ανοιχτή Κοινωνία" του Πόππερ μπορούν να την διαβάσουν όλοι - και θα έπρεπε. Επίσης την αυτοβιογραφία του: "Unended Quest" (δεν ξέρω τον ελληνικό τίτλο).

    zizugataki said...
    "Να σας ρωτήσω πώς αντέχετε με τόσο λίγο ύπνο;"

    Το μυστικό είναι η ...ηλικία. Όσο γερνάς τόσο λιγότερο ύπνο χρειάζεσαι. (Αν κι εγώ ποτέ δεν κοιμόμουν πολύ. Προσπαθούσα πάντα να εξοικονομήσω παραγωγικό χρόνο).

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  182. Lefteris Kritikakis said...
    Ποιος μας είπε ότι πρέπει με το ζόρι να έχουμε μόνο καλές αναμνήσεις; Οι κακές, χρειάζονται κι αυτές: αποτελούν την άμυνα του οργανισμού, το ανοσοποιητικό του σύστημα (ένα ισχυρό ανοσοποιητικό σύστημα, βασίζεται σε καλούς αμυντικούς που έχουν φάει πολλά γκολ στο παρελθόν).

    Αυτό είναι πολύ σωστό. Γενικά ότι ξεπερνάμε μας δυναμώνει, για να παραφράσω το γνωστό κλισέ που έχει προέλθει από τον Νίτσε νομίζω.

    Τα παιδικά τραύματα που δεν ξεπερνάμε είναι το πρόβλημα για το οποίο αρχικά μίλησε ο Φρόυντ και προσπάθησε να σκεφθεί έναν τρόπο για να εντοπισθεί αυτή η γενεσιουργός αιτία και να επέλθει η ίαση ενός προβλήματος που συνεχίζει και στην ενήλικη ζωή απείρως πιο περιπλεγμένο από ότι ήταν αρχικά.

    Ότι δεν ξεπερνάμε μας στοιχειώνει, μας προκαλεί κάποιο είδος αναπηρίας την οποία προσπαθούμε να την καλύψουμε (αναπληρώσουμε) ασυνείδητα, ειδικά για ένα παιδί, με άλλους τρόπους, και εκεί (με την λογική δυο λάθη δεν κάνουν ένα σωστό) αρχίζει να κτίζεται μια προσωπικότητα με ένα σύστημα "αναπηριών" και των επικαλύψεών τους που τελικά καταλίγουν σε μια νέα ακόμη πιο περιπλεγμένη αναπηρία.

    Εδώ είναι η διαφορά. Καθώς δεν ξεπερνούμε το "στιγμιαίο" τραύμα τότε αυτό παγιώνεται και γίνεται συστατικό της προσωπικότητάς μας.

    Αλλωστε το τραύμα δεν είναι πολλές φορές "στιγμιαίο". Μακάρι να ήταν έτσι. Μπορεί να είναι μόνιμο και επαναλαμβανόμενο και σχεδόν τρόπος ζωής ενός ανυπεράσπιστου παιδιού στα χέρια προβληματικών ενηλίκων με την όποια ιδιότητα.

    Φυσικά ένα "τραύμα" δεν μας σκοτώνει, αλλά όταν είμαστε μικρά και ανυπεράσπιστα παιδιά σε ένα περιβάλλον που δεν στηρίζει αλλά υπονομεύει και δεν προάγει την ενηλικίωση, τότε αρχίζουν τα προβλήματα για τα οποία πρώτος μίλησε ο Φρόυντ και φυσικά είναι μια απολύτως αποδεδειγμένη πραγματικότητα που δεν νομίζω να υπάρχει κανείς σοβαρός ψυχολόγος που να την αρνείται ακόμη και σήμερα.

    Το θέμα δεν είναι αν συμβαίνουν "τραυματικά πράγματα" στα παιδιά αλλά στο αν έχουν την δυνατότητα, και αν προάγει το περιβάλλον την δυνατότητα, να τα αντιπαρέρχονται και να ωριμάζουν.

    Υπόψη, βεβαίως, ότι τα "τραύματα" μπορεί να είναι και μέθοδος εκπαίδευσης σε κοινωνίες όπου οι άνθρωποι πρέπει να λειτουργούν με ορισμένο σύστημα. Οταν μιλάμε για νευρώσεις μιλάμε κυρίως για τις δυτικές κοινωνίες με επαρκή βαθμό ατομικών ελευθεριών, επιλογών και τα ρέστα. Μιλάμε για δυνητικά, τουλάχιστον, ανοιχτές κοινωνίες όπου θεωρητικά ο καθένας μπορεί να είναι "ότι θέλει". Που είναι υποχρεωμένος να ανακαλύψει τη θέση του στον κόσμο αντί να είναι αυτή ήδη προκαθορισμένη, όπως στις κλειστές κοινωνίες, τις... "tribalism" όπως θα έλεγε και ο Πόππερ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  183. gravoura said...
    "Δεν σας προλαβαίνω πια. Και η δική σας κούραση; Αρχίζω να φοβάμαι. Μήπως να βάλουμε χαμηλή ταχύτητα έτσι να απολαμβάνουμε καλύτερα τη...βόλτα μας εδώ;"

    Ναι, το σκέφτομαι κι εγώ. Αντί για 48 ώρες λέω να ανεβάσω την ζωή των σχολίων σε 72 (τριήμερο). Να χαλαρώσουμε λίγο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  184. Tωρα το πηρα ειδηση......

    Για οποιον ενδιαφερεται η συλλογη gerontion του οικοδεσποτη μας κυκλοφορει και σε βιβλιο ( εκδοσεις ΔΕΛΕΑΡ )

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  185. @ mickey

    Λοιπόν, reverse engineering στις λειτουργίες της Ψυχής αποπειράθηκε να κάνει ο παππούς Σιγισμούνδος δια της ψυχανάλυσης! Με μεγαλύτερη ή μικρότερη επιτυχία. Η αξία των θεωριών του έγκειται στους δρόμους που άνοιξε. Αυτός πήγε μέχρι ένα σημείο, οι επίγονοί του οφείλουν να πάνε παραπέρα. Το να αντιλαμβάνεται κάποιος τις θεωρίες του Freud (ή αυτές του Marx ή οποιουδήποτε) ως ιερά και αμετάβλητα δόγματα, σημαίνει ότι είναι απλά μαλάκας!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  186. Τώρα που βρέθηκε το φάρμακο για την κύρωση του ήπατος θα εκλείψει το επάγγελμα του ψυχολόγου. Καλύτερα να το ρίχνεις στο ποτό παρά να κάνεις ψυχανάλυση.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  187. Aφροδίτη μου,
    Εκφράζω και τη δική μου αγανάκτηση για το κόμμα των "άρρωστων". Ας δούνε κάποιον καλό γιατρό, αλλά έναν πραγματικά που θα τους βοηθήσει. Δυστυχώς δεν έχει να κάνει με την παιδεία όλων αυτών, ευρωπαίων, αμερικανών και άλλων "προηγμένων!!! χωρών" που επισκέπτονται καραβάνια ολόκληρα τριτοκοσμικές και φτωχές χώρες για να βρουν ένα ανήλικο, ένα παιδί, που η ανάγκη επιβίωσης τα σπρώχνει στην πορνεία. Σιχαίνομαι την κουλτούρα τους και το επίπεδό τους. Κι από ό,τι φαίνεται είναι πολλοί...καλά κρατεί ο πορνοτουρισμός!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  188. takis vasilopoulos said...
    Για οποιον ενδιαφερεται η συλλογη gerontion του οικοδεσποτη μας κυκλοφορει και σε βιβλιο ( εκδοσεις ΔΕΛΕΑΡ)

    Tώρα το μαθαίνω κι εγώ! Η συλλογή είχε κυκλοφορήσει τον Δεκέμβριο ως δωρεάν ένθετο στο ποιητικό περιοδικό Δέλεαρ - αλλά όχι σαν ανεξαρτητο βιβλίο. Το βρήκατε να πουλιέται μόνο του;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  189. Ναι,στο site της πρωτοποριας αλλα και αλλου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  190. Συγγραφέας: Δήμου, Νίκος
    Κατηγορία: Ελληνική ποίηση
    Εκδότης: ΔΕΛΕΑΡ
    Ημερ/νία έκδοσης: 2005
    Αριθμός σελίδων: 130
    Τιμή εκδότη: 5.00€
    Τιμή Πρωτοπορίας: 4.50€






    Παντως αν προσεξετε λεει 130 σελιδες!!!!!!


    Αρα θα ειναι ολο το περιοδικο .Σωστα?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  191. Αλλα απο την αλλη εχει και εξωφυλλο με φωτο δικες σας....αρα δεν ειναι το περιοδικο....

    ??????

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  192. To ένθετο είχε εξώφυλλο με δικές μου φωτογραφίες - και ήταν η πίσω όψη του περιοδικού. Άρα πουλάνε όλο το περιοδικό ως ένθετο του Δήμου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  193. Λευτέρη,

    Νομίζω ότι δικαίως – απ’ την εμπειρία σου- απλοποιείς το θέμα της ψυχοθεραπευτικής –όποιας μορφής- παρέμβασης. Το ζητούμενο βέβαια αυτό είναι. Να απλοποιούμε τη σκέψη, ή καλύτερα να την απαλλάσσουμε από περίπλοκες θεωρήσεις που μάλλον συγχέουν τα πράγματα. Όμως δυστυχώς στην περίπτωση της «ψυχής» τα πράγματα είναι εκ προοιμίου σύνθετα και η πιο νηφάλια επιστημονική και προσέγγιση δεν θα μπορούσε να εγγυηθεί για την εγκυρότητά της.

    Βλέπεις λοιπόν τα πράγματα απ τη δική σου οπτική –και καλά κάνεις-. Πως θα μπορούσε άλλωστε να γίνει διαφορετικά? Αλλά μην ξεχνάς ότι το ευτυχές σύνδρομο ανωτερότητας – νευροδιαβιβαστές σε αφθονία;)- που σε χαρακτηρίζει σου δίνει αυτό το πλεονέκτημα να μην «εκλογικεύεις» νοσηρές καταστάσεις και να μη ζεις μ’αυτές. Και σύμφωνα λοιπόν με την εμπειρία σου...όλα τα προβλήματα είναι επιλύσιμα με...λίγο καλό κρασί και εξοχικό αέρα:) Κι εγώ μαζί σου.


    Δεν είναι όμως πάντα έτσι. Και πολλοί επέδειξαν μεγάλη δύναμη θέλησης στην προσπάθεια να αναστείλουν μια κατάθλιψη η οποία εν τέλη εγκαταστάθηκε «εξ αντιδράσεως» όταν δεν μπόρεσαν να ανταπεξέλθουν στην πίεση εξωτερικών δυσμενών συνθηκών. Και δεν μπορούν όλοι να επιβιώσουν σε συνθήκες έντονου ανταγωνισμού όταν η «κράση» - κι όχι η θέληση- δεν τους βοηθά. Εσύ τουναντίον έχεις αποδείξει ότι επιβιώνεις στις αντιξοότητες. Αλλά μη κρίνεις εξ ιδίων. Στο λεω γιατί κι εμένα μου πήρε χρόνια να συνειδητοποιήσω πως οι δικές μου «συνταγές» δεν έχουν επιτυχία σε όλους, όσο αξιόπιστες κι αν φαίνονται σε μένα. Το ίδιο κι όταν προσπαθείς να δανειστείς ξένη εμπειρία. Αναμφισβήτητα βοηθάει αλλά δεν νομίζω ότι ολοκληρώνει το ξένο παζλ.

    4 μέρες ταξίδι??? Rout 66 then…:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  194. Ψυχανάλυση, "σχιζοφρένεια" και επιληψία
    ----------------------------------------------------

    Διαβάζοντας τα πολύ ενδιαφέροντα σχόλια της χθεσινής ημέρας, διαπίστωσα μεταξύ άλλων ότι συσχετίστηκε η Ψυχανάλυση με την "σχιζοφρένεια" και την Επιληψία.

    Σημειωτέον ότι, Όπως πίσω από τον γενικό όρο "επιληψία" βρίσκονται ουκ ολίγες "επιληψίες" με διαφορετικά συμπτώματα και αιτίες, έτσι και πίσω από τον όρο "σχιζοφρένεια" υπάρχουν πάμπολλές μορφές ψυχικής διαταραχής.

    Πριν αρκετές ημέρες είχα ένα σχετικό αφιέρωμα στο μπλόγκ μου για την σχιζοφρένεια από το οποίο προκύπτει η διάσταση της κληρονομικότητας: σε μεγάλο βαθμό η εν λόγω ασθένεια μεταβιβάζεται με ένα γονίδιο το οποίο υποτίθεται έχει εντοπισθεί, βρίσκεται στο 3% του πληθυσμού, αλλά για κάποιους λόγους η ασθένεια αυτή εμφανίζεται σε έναν από τους τρεις "φορείς" του γονιδίου.

    Τόσο η "σχιζοφρένεια" όσο και η επιληψία οφείλονται αποδεδειγμένα σε εντοπισθείσες δυσλειτουργίες του εγκεφάλου, οι οποίες μερικές φορές αποκαθίστανται μόνο χάρη στην "χημεία", εννοώ τα φάρμακα.

    Ο Φρόυντ, για χάρη της Ψυχανάλυσης (;) επινόησε μια άλλη ασθένεια, ή μάλλον μια γενική κατηγορία ψυχικών διαταραχών την "υστερία" εντός της οποίας υπήγαγε αρκετούς ασθενείς με "σχιζοφρένεια" και επιληψία, επειδή κατά τη γνώμη του τόσο η μια όσο και η άλλη ήταν ψυχογενούς χαρακτήρα και όχι παθολογικής φύσεως από τη την άποψη της εγκεφαλικής λειτουργίας των ασθενών. Μάλιστα ο Φρόυντ, το προανέφερα σε άλλο σχόλιο, είχε επικριθεί έντονα, ακόμα και τώρα επικρίνεται για τον ισχυρισμό του ότι ο Ντοστογέφσκι (κλασική περίπτωση ατόμου με επιληψία) μπορούσε να θεραπευθεί με... ψυχανάλυση, δηλαδή με ... αγιασμό...

    Εδώ πάνω θεμελιώθηκε ένας ολόκληρος μύθος: ότι δλδ με τα χι εργαλεία της κλασικής ψυχανάλυσης μπορούσε να αποδομήσει ο ψυχαναλυτής "τον ψυχισμό" του ασθενούς και να ανοδομήσει/επανορθώσει, άρα να θεραπεύσει τον ασθενή.

    Υπάρχουν άραγε επιστήμονες που υποστηρίζουν αυτά τα πράγματα σήμερα; Ερωτώ επειδή σύμφωνα με τα έως τώρα ευρήματα, τα "υστερικά άτομα" (ο όρος έχει εγκαταλειφθεί και αντικατασταθεί με τον όρο άτομα με ψυχικές διαταραχές ψυχογενούς χαρακτήρα πχ επιληπτόμορφες κρίσεις) είναι ένα πολύ μικρό ποσοστό του γενικού πληθυσμού και συχνά αρκετά δυσδιάκριτο!!!

    Υπολογίζεται ότι στα 300 εκατομμύρια πολιτών των ΗΠΑ υπάρχουν περίπου 300 χιλιάδες άτομα με αυτήν την πάθηση, δλδ το 0,1% του πληθυσμού (κι αν υπάρχουν).

    Ακόμα και σήμερα με την τόση τεχνολογία είναι πολύ δύσκολο να ξεχωρίσουμε την ψευδοεπιληψία ή την ψευδοσχιζοφρένεια (οι οποίες οφείλονται σε ισχυρό παιδικό τραύμα ή και περιοδικό στρες όπως κακοποίηση ή και σεξουαλική κακοποίηση κλπ), ακόμα και σήμερα η κατηγορία των ασθενών που λέγεται ότι "θεράπευσε" ο Φρόυντ, παραμένει απειροελάχιστη και δυσδιάκριτη στα πλαίσια του γενικού πληθυσμού .

    Πώς στην ευχή τα κατάφερε ο Φρόυντ και να εντοπίζει τέτοια άτομα και να τα θεραπεύει;

    [Οκ, υπήρχαν, ίσως μερικά, μέσα τα άσυλα εντός των οποίων συνωστίζονταν πάσης φύσεως διαταραγμένες ψυχές και ψυχούλες που είχαν όμως εκτεθεί στις απαίσιες συνθήκες της "ασυλοποίησης" αφού επί έτη ήταν καθηλωμένες και συχνά, δεμένες συχνά με αλυσίδες και κρίκους, περικυκλωμένες από τα περιττώματά τους... Θεράπευσε όμως ποτέ ένα τέτοιο άτομο ο Φρόυντ; Και πάλι, ήταν εύκολο πράγμα η «διαλογή»; Ρωτάω επειδή δεν ξέρω. ]

    Εν τέλει, ίσως, η δήλωσή του Φρόυντ ["δεν ξέρω αν ποτέ θεράπευσα κανέναν"] να μην συνιστά απλώς μία εκδήλωση ταπεινοφροσύνης, όσο ομολογία που αμφισβητεί την δική του επιστημοσύνη. Και αυτό μόνο μια σπουδαία προσωπικότητα θα είχε το ψυχικό σθένος να το αποτολμήσει.

    Με αγάπη

    Παράγραφος

    ΥΓ. Ολα τα άτομα με ασθένειες νευρολογικής φύσεως (όπως αυτές που προανάφερα) πρέπει να υποστηρίζονται ψυχικά από την οικογένειά τους, τους φίλους τους, τους συναδέλφους τους ή και από εξειδικευμένους ψυχολόγους, για ευνόητους λόγους. Χωρίς όμως την καθοδήγηση του θεράποντος νευρολόγου, δεν μπορούν να ελπίζουν σε τίποτε.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  195. Ενδιαφέρον απόψεις απο όλους, αλλά αν και βλέπω ότι οι περισσότεροι είναι "διαβασμένοι" επί του θέματος, διαφένεται επίσης και μια σύγχηση ανάμεσα στις έννοιες Ψυψιατρική & την Ψυχανάλυση.

    Καταρχήν είναι μέγα λάθος να παίρνουμε τα λόγια π.χ. του Freud αυτούσια και να τοποθετούμε στην σημερινή κοινωνία και τα αντίστοιχα προβλήματα της.

    Ο εν λόγω άνθρωπος άνοιξε τις πύλες για μια νέα επιστήμη, που στην πορεία όμως εξελίχθηκε αρκετά με αποτέλεσμα να αλλάξει ή να βελτιώσει ή ακόμα και να διορθώσει πολλές απο τις έννοιες του Freud.

    Δεν πρέπει όμως να ξεχνάμε ποτέ ότι είναι μια νέα επιστήμη, ακόμα και σήμερα που χρειάζεται εξέλιξη, έρευνες και συμπληρώματα σε πολλά σημεία της.

    Πέρα απο αυτή την γενική άποψη, δεν πρέπει να κάνουμε το λάθος να μπερδεύουμε την ψυχιατρική με την ψυχανάλυση.

    Η μέν πρώτη είναι η κύρια επιστήμη, που έχει αναπόσπαστο κομμάτι την ψυχανάλυση, η δέ δεύτερη είναι το σημείο που εάν σβήσει δεν μπορεί να υπάρξει η ψυχιατρική.

    Ο κάθε ψυχίατρος θα ξεκινήσει την "γνωριμία" με την ψυχανάλυση, είναι κατά κόσμο το "ιατρικό ιστορικό" όπως λέγεται στις υπόλοιπες ειδικότητες, είναι μιά μορφή ψυχανάλυσης για να εντοπισθεί εν μέρη το πρόβλημα.

    Φυσικά σε καμιά περίπτωση δεν είναι τόσο παρατεταμένο όσο στην ψυχανάλυση, απλά γιατί δεν χρειάζεται και δεν υπάρχει λόγος να χαθεί πολύτιμος χρόνος μέχρι την θεραπεία.

    Ψυχανάλυση κάνουμε όλοι μας, ψυχαναλυτές είμαστε όλοι μας, ψυχίατροι δεν μπορούμε να γίνουμε σε καμιά περίπτωση.

    Τι είναι η ψυχανάλυση (με την ευρύτερη εννοιά της)?

    Να μπορέσει κάποιο άτομο να νιώσει σιγουριά και να μπορέσει να εκθέτει το πρόβλημα του, κατόπιν μέσα απο διάφορες ερωτήσεις να βοηθεί (εάν είναι αυτό δυνατόν) να δώσει λύση στο πρόβλημα, εάν όχι τότε να μάθει να ζεί με το πρόβλημα αυτό.

    Για σκεφτήτε πόσες και πόσες φορές δεν έχουμε βρεθεί στην μία ή την άλλη θέση? Με φίλους, με συγγενείς, ακόμα πολλές φορές και με άγνωστους συνάνθρωπους.

    Η ψυχιατρική δε είναι μια εντελώς διαφορετική κατάσταση. Δεν σημαίνει αυτόματα ότι θα πρέπει όποιος επισκευθεί έναν ψυχίατρο να λάβει αγωγή (μέσω φαρμακευτικών ουσιών ή άλλων βοηθημάτων). Αυτό γίνεται μόνο εάν είναι αναγκαίο, οπότε ο ψυχίατρος μπορεί να κάνει τη δουλειά του ψυχαναλυτή αλλά το ανάποδο δεν μπορεί να γίνει.

    Εάν και μόνο θεωρήσει ο ψυχίατρος ότι το προβλημά μας βάζει σε κίνδυνο εμάς του ιδίους ή την οικογένεια μας ή το κοινωνικό μας περίγυρο θα χρειαστεί να προχωρήσουμε στην φαρμακευτική αγωγή.

    Είναι κάτι παρόμοιο με τον παθολόγο. Πόσες και πόσες φορές δεν λένε οι παθολόγοι ότι δεν χρειάζεται για μιά απλή ίωση να πάρουμε αντιβιοτικά??? Θα κάνει τον κύκλο της και θα εξαφανιστεί μετά απο μερικές ημέρες.

    Σε όλες τις απόψεις που υπάρχουν, πρέπει να λα΄βουμε υπόψην και την απόψη που υπάρχει στην κοινωνία μας, την αρνητική άποψη για όποιον επισκέπτεται κάποιον ψυχίατρο, κάτι που δεν επικρατεί στις υπόλοιπες χώρες.

    Αυτός είναι και ένας απο τους κυριότερους λόγους που κάποιος θα επισκεφτεί έναν ψυχαναλυτή αλλά θα κολλήσει να πάει σε ψυχίατρο.

    Γενικά το φενόμενο της ψυχιατρικής στην χώρα μας είναι πολυσύνθετο με κοινωνικές επεκτάσεις, και αν σκεφτούμε ότι πριν 20 χρόνια στη χωρα μας δεν υπήρχαν ψυχίατροι αλλά νευροψυχίατροι με επακόλουθο ότι η όποια επίσκεψη σε αυτούς σήμαινε αποκλεισμό απο την κοινωνία, τότε η τοποθετήση μας πάνω στο θέμα της ψυχιατρικής και της ψυχνάλυσης είναι πολύ λεπτό.

    Η κοινωνία μας δεν έχει ακόμα ωριμάσει για τον συγκεκριμένο κλάδο και όταν θα γίνει αυτό, τότε θα εξαφανιστούν εκ ψυχαναλυτές, κάτι αντίστοιχο που έχει συμβεί σε όλες τις υπόλοιπες χώρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  196. Ενα αποσπασμα απο τον << καθρεφτη >> του ΝΔ ( Αχ ποτε θα δω ανεβασμενο αυτο το εργο?? )


    Group Therapy

    ( Oκτω ατομα καθισμενα σε κυκλο-τα προσωπα προς τα εξω.Κανεις δεν βλεπει τους αλλους.Ολοι κυτταζουν μπροστα τους.Κατα καιρους ο κυκλος μετακινειται κατα μια θεση ετσι,που ο καθενας καποια στιγμη να βρεθει μπροστα στον καθρεπτη )


    Ατομο 1 Εχω ανθρωποφοβια

    Ατομο 2 Εχω αγοραφοβια

    Ατομο 3 Εχω κλειστοφοβια

    Ατομο 4 Εχω ακροφοβια

    Ατομο 5 Εχω ζωοφοβια

    Ατομο 6 Εχω ερωτοφοβια

    Ατομο 7 Εχω οχλοφοβια

    Ατομο 8 Εχω θανατοφοβια

    ( Ολοι μαζι,χορος)

    Εχουμε ο καθενας μια φοβια και κανουμε ομαδικη,ναι,ομαδικη ψυχοθεραπεια!

    Ατομο 1 Λεμε τον πονο μας ολοι μαζι

    Ατομο 2 Ειναι κατι σαν ψυχιατρικη παρτουζα!

    Ατομο 3 Ναι σαν τρελλο οργιο τρελλων

    Ατομο 4 Μονο που κολλαμε

    Ατομο 5 Ναι,κολλαμε

    Ατομο 6 Ναι καθε φορα απο μια αλλη

    Ατομο 7 Αλλη μια φοβια

    Ατομο 8 Και τωρα εχουμε πολλες....

    ( Ολοι μαζι )

    Εχουμε ο καθενας μια φοβια και κανουμε ομαδικη,ναι,ομαδικη ψυχοθεραπεια!

    Ατομο 1 Εγω φοβομουνα τους ανθρωπους κι οταν διηγηθηκε η αλλη πως παθαινε αγχος με τα ζωα-ηταν τοσο παραστατικη που το΄παθα και εγω...

    Ατομο 2 Εγω φοβομουνα τους ανοιχτους χωρους αλλα οταν ακουσα για κλειστοφοβια δεν μπορω να παω πουθενα....

    Ατομο 3 Ανταλλασουμε νευρωσεις

    Ατομο 4 Οπως τα παιδεια φωτογραφιες αστερων...

    Ατομο 5 Κανουμε συλλογη!

    Ατομο 6 Ειναι παρηγορια ομως να ακους τον αλλον....

    Ατομο 7 ( Εφθασε μπροστα στον καθρεπτη:δειχνει το ειδωλο του ) .Να ο αλλος!

    Ατομο 8 Παρ'ολα αυτα θα πεθανουμε
    Εχω


    Ατομο 1 Εχεις?

    Ατομο 2 Εχει!

    Ατομο 3 Θανατοφοβια!

    Ατομο 4 Εχουμε...

    Ατομο 5 Εχετε

    Ατομο 6 Εχουν

    Ατομο 7 Θανατοφοβια

    Ατομο 8 Ναι θανατοφοβια

    ( Ολοι μαζι ) Εχουμε ο καθενας θανατοφοβια κια κανουμε ομαδικη,ναι ομαδικη ψυχοθεραπεια!

    Ατομο 6 Εγω φοβομουνα τον ερωτα

    Ολοι Τωρα?

    Ατομο 6 Τωρα αφου εκανα ερωτα με τον καθενα εδω μεσα ,καταλαβα πως ολοι φοβουνται τον ερωτα...

    Ατομο 7 Αυτο ειναι η θεραπεια

    Ατομο 1 Να συνειδητοποιησεις πως η μοιρα ειναι κοινη

    Ατομο 2 Να καταλαβεις πως δεν εισαι η εξαιρεση!

    Ατομο 3 Να μοιραστεις την τυχη με τον αλλον!

    Ατομο 8 ( εφτασε στον καθρεπτη ) Να ο αλλος!

    Ατομο 6 Ναι αλλα φοβαμαι τον ερωτα.Και δεν νιωθω τιποτα...

    Ολοι Ουτε εμεις!

    Χορος Φοβομαστε πολλα και πανω απο ολα φοβομαστε τον ιδιο μας τον τρομο.Καθομαστε μαζι,τα λεμε ολα και περπαταμε χωριστα στον ιδιο δρομο.

    Ατομο 1 Προσοχη!

    Ατομο 2 Ο γιατρος@

    ( Μπαινει ο γιατρος με ασπρη μπλουζα)

    Γιατρος Λοιπον:ποιγαμε καλα.Το βλεπω,το βλεπω στα προσωπα σας!Τρεις χιλιαδες ο καθενας παρακαλω!

    Ατομο 3 ( ουρλιαζει ) Εχω χρηματοφοβια


    ( Κλεινει η αυλαια,ξανακουγεται το τραγουδι)

    Φοβομαστε πολλα και πανω απο ολα,φοβομαστε τον ιδο μας τον τρομο
    καθομαστε και τα λεμε ολα
    και περπαταμε χωριστα τον ιδιο δρομο

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Σημείωση: Μόνο ένα μέλος αυτού του ιστολογίου μπορεί να αναρτήσει σχόλιο.