tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post116324101979598538..comments2023-11-02T18:01:50.448+02:00Comments on DONCAT: Τρία ωραία βιβλίαNikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger145125tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163469977913636242006-11-14T04:06:00.000+02:002006-11-14T04:06:00.000+02:00@ Zontas Περαστική κι εγώ από εδώ. Καιρό είχα να...@ Zontas <BR/><BR/>Περαστική κι εγώ από εδώ. Καιρό είχα να ακούσω κάτι τόσο κοντινό στα γούστα μου. Πάντα κάτι μου το χάλαγε. <BR/>Με τη λεπτή σας όμως αναφορά στον (και δικό μου αγαπημένο σαμάνο) Γ. Χειμωνά με παρασύρατε πλήρως. Κάτι μου λέει πως και ο ίδιος συμμεριζόταν την επιφύλαξή σας. Είχε τερατώδη ευαισθησία και ήθος.<BR/><BR/>Σώτη Τριανταφύλλου δεν έχω διαβάσει ποτέ , ούτε μια γραμμή. Ποιος ξέρει γιατί. Οπότε δεν έχω και γνώμη. -Ίσως... η αυτοπεποίθηση είναι αυτή που με αποτρέπει. Είναι μια αρετή (βέβαια) που όμως ποτέ δεν με μάγεψε.-<BR/><BR/>Τον Δημητρίου όμως τον καταβροχθίζω. Και τον ευχαριστιέμαι λέξη - λέξη. Αυτός μ’ αρέσει μόνο. <BR/>Κι από τους παλιότερους : Καχτίτσης, Ιωάννου, Ταχτσής, Καραπάνου (εκτός από τον βραβευμένο Υπνοβάτη- ποιος ξέρει γιατί ), Σρατής Δούκας, Ιορδανίδου, Βακαλόπουλος, Στρατιωτική ζωή εν Ελλάδι (Ανωνύμου). Αυτά. (Άντε ίσως και μερικοί ακόμα- το Σοφό Παιδί δε μου κακόπεσε ας πούμε..)<BR/><BR/>Μακάρι να είχα άλλους δυο τρεις τέσσερις έλληνες να διαβάσω τώρα. <BR/><BR/>Βαριέμαι την ελληνική λογοτεχνία περίπου όσο και το ελληνικό σινεμά. (Εντάξει όχι και τόσο.) Όλο συμβολισμοί, νεωτερισμοί και «ποιοτικές» υπογραμμίσεις. Παραμένω βαθειά νυχτωμένη- και fan του Σολωμού και του Παπαδιαμάντη. Έχω όμως απόλυτη εμπιστοσύνη στις καινούργιες προτάσεις σας, zontas. Να τις ακούσω. ..<BR/><BR/><BR/>ΥΓ: Χάρηκα που έτυχε να διαβάσω το εξαιρετικό σας σχόλιο. Με παρηγόρησε, γιατί μέχρι τώρα νόμιζα πως ήμουν μοναδικά ανεπίδεκτη. Είναι έτσι όπως τα λέτε. Οι αναγνώστες που δεν έχουν ταλέντο δε βρίσκουν τι να διαβάσουν. Μένουν άστεγοι. Είμαι μία από αυτούς. Στεγάστε με. Με προτεραιότητα τους Έλληνες. Έχω διαβάσει ελάχιστα πράγματα, άρα μπορείτε να μουπροτείνετε οτιδήποτε. Ακόμα και μια άγνωστη γραμμή του Καρκαβίτσα, του Άλεκ Σχοινά ή του Χριστοβασίλη μπορεί να με αφορά άμεσα ή έμμεσα και να με σώσει. Εθνικά ή προσωπικά .Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163432945381832942006-11-13T17:49:00.000+02:002006-11-13T17:49:00.000+02:00Κοίτα, Λεφτέρη, να σου το πω απλά, οι Κρητικοί δεν...Κοίτα, Λεφτέρη, να σου το πω απλά, οι <B>Κρητικοί δεν χρειάζονται γονείς</B>. Θα είναι υπεράνθρωποι φαίνεται.<BR/><BR/>Με τα παραμύθια της χαλιμάς, δεν πάμε πουθενά ή όπως οι περισσότεροι δυστυχώς, ως την χρυσή... μετριότητα. Να είμαστε και ευχαριστημένοι.Periclishttps://www.blogger.com/profile/07293716775817016051noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163422569766815192006-11-13T14:56:00.000+02:002006-11-13T14:56:00.000+02:00γεια σου μαλαχιδε!Αναμένουμε τον εύγλωττο αναρριπι...γεια σου μαλαχιδε!Αναμένουμε τον εύγλωττο αναρριπισμό!shoot them!Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163421451312948182006-11-13T14:37:00.000+02:002006-11-13T14:37:00.000+02:00κοίτα ποιος είναι στη θύρα δεν περιμένω κανένα όπο...κοίτα ποιος είναι στη θύρα δεν περιμένω κανένα όποιος κι αν είναι να φύγει όμως αν είναι η Ελίζαμπεθ η μαύρη υπηρέτρια αν είναι εκείνη στρώσε τραπέζι και βάλε ένα δίσκο να παίζει αν είναι εκείνη σερβιέτα να αλλάξεις και φώτα πολλά μην ανάψεις κοίτα να δεις ποιος χτυπάει δεν είμαι εδώ για κανένα για όλους η θύρα μου κλείνει όμως αν είναι εκείνη κι απόψε στη σκοπιά σε τρώει η μοναξιά.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163421171316331362006-11-13T14:32:00.000+02:002006-11-13T14:32:00.000+02:00ΛευτέρηΣυμβουλή από τον Ιsaak Asimov."When people ...Λευτέρη<BR/>Συμβουλή από τον Ιsaak Asimov.<BR/>"When people thought the Earth was flat, they were wrong. When people thought the Earth was spherical they were wrong. But if you think that thinking the Earth is spherical is just as wrong as thinking the Earth is flat, then your view is wronger than both of them put together."Sarahhttps://www.blogger.com/profile/02496517922222817465noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163418907309772522006-11-13T13:55:00.000+02:002006-11-13T13:55:00.000+02:00Πάντως έπεσα (ξανά) θύμα του Marketing, χθες με εί...Πάντως έπεσα (ξανά) θύμα του Marketing, χθες με είχε καλέσει μία φίλη και της αγόρασα τα <BR/>«Κινέζικα Κουτιά» της Σώτης Τριανταφύλλου.<BR/><BR/>:)ioanniskhttps://www.blogger.com/profile/10117838575985080042noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163418293998694372006-11-13T13:44:00.000+02:002006-11-13T13:44:00.000+02:00Εγώ malaxide που ανυπερθέτως σιγουρα ο Πεσσόα και ...Εγώ malaxide που ανυπερθέτως σιγουρα ο Πεσσόα και η Κοκοσαλακη κι ο Μπαμαγκίντα που ενθυμησαι πως τω οντι, εχασκε η χαραμαδα και υποβολιμιαια έκρωζε γλαρος ως οριστική απώλεια ηδονης. Και σε αγαπάω όχι ως καταπίστευμα... αλλα.. φευ... ενδεχεται ως malahide. Είναι μαρτύριο να μη μπορούμε να ανεύρουμε ένα ευρηματικό ουρανό να μας καλυπτει.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163414293953631262006-11-13T12:38:00.000+02:002006-11-13T12:38:00.000+02:00Εγώ ladychill που βεβαίως οπωσδήποτε και ο Σουρούν...Εγώ ladychill που βεβαίως οπωσδήποτε και ο Σουρούνης και ο Τσεκλένης και ο Φάνης Χριστοδούλου που θα θυμάσαι ότι που και δεν είχαν μεταξύ τους αλλά υπάρχει φυσικά μία δίψα για καθαρό ουρανό. Και σε αγαπάω όχι που για να...αλλά δεν είναι..και δεν έχει...γιατί σε εκτιμώ που είσαι και επιπροσθέτως και κοπέλα. Είναι μαρτύριο να μη μπορούμε να ανεύρουμε ένα ευρηματικό βιβλίο προς ανάγνωση με τις ριπές. Όμως - υπάρχει και το ζεμπέκικο. Αν...που...για να.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163413459380257162006-11-13T12:24:00.000+02:002006-11-13T12:24:00.000+02:00Δεν προλάβαινα να κάνω σκρολ σε τόσα σχόλια...ζαλί...Δεν προλάβαινα να κάνω σκρολ σε τόσα σχόλια...ζαλίστηκα!<BR/><BR/>Τελοσπάντων, θα ήθελα να αφήσω και τη δική μου κατάθεση με δύο λόγια μόνο. Διάβασα πριν λίγο καιρό την "Αμερικάνικη Φούγκα". Μου πήρε τέσσερα βράδια, μιας και έπρεπε να κοιμάμαι κιόλας λίγο, και πέρασα θαυμάσια. Κλείνοντας το βιβλίο, διαπίστωσα πως η υπόθεση, τα ερωτηματικά, οι εικόνες και οι σκόρπιες σκέψεις που έκανα διαβάζοντάς το με ακολουθούσαν. Αυτό το θεωρώ το μεγαλύτερό του προτέρημα. Φυσικά, πρόκειται για το καλύτερο μέχρι τώρα βιβλίο του Αλέξη Σταμάτη. <BR/><BR/>Επόμενος στόχος ο αγαπημένος Σουρούνης. Παλιά αγάπη κι αυτός.Ladychillhttps://www.blogger.com/profile/12845111879046338334noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163411736291087522006-11-13T11:55:00.000+02:002006-11-13T11:55:00.000+02:00Lefteris Kritikakis said...Με πόνεσε γιατί τη λυπό...Lefteris Kritikakis said...<BR/><I>Με πόνεσε γιατί τη λυπόμουν. Εγώ τη στήριζα τόσο καιρό... και δεν ήθελα να τη στείλω πίσω θλιμένη με μόνο σύντροφο ένα μάτσο ηλίθιους και λίγη άχρηστη "περηφάνεια" (pride), τσατίλα και attitude... Αλλά δεν μου έκανε καθόλου, άσε που η επαρχιοτοπούλα δεν μπορούσε να προσαρμοστεί στη μεγάλη πόλη, οπότε βράστα.</I><BR/><BR/>Τα λες που τα λες όλα αυτά, βρε Λεφτέρη, αλλά δεν μιλάς πιο συγκεκριμένα. Δεν μας φέρνεις παραδείγματα για να πάρουμε και εμεις μια ιδέα για το τι ακριβώς μιλάς, αλλά αναφέρεσαι αόριστα μόνο πώς διάφορα πράγματα τα βλέπεις εσύ. Εμας δεν μας επιτρέπεις να βγάλουμε συμπεράσματα, εκτός ίσως από το ότι συχνά (ή μόνιμα;) βρίσκεσαι σε σύγχυση και δεν καταλαβαίνεις γιατί αποτυχαίνεις με το ένα και με το άλλο παρόλο που κάνεις κάθε καλή προσπάθεια (κατά την δική σου αντίληψη) ώστε να πετύχει κάτι και ότι κανονικά <B>θα έπρεπε να ήταν αναγκασμένο</B> να πετύχει.<BR/><BR/>Αναρωτιέμαι αν αναζητάς τους "μίζερους" (ή μάτσο ηλίθιους, με τα δικά σου λόγια) <B>για να παίξεις τον ρόλο σου,</B> πάντα τον ίδιο και απαράλλαχτο, και όταν εισπράτεις τα αναμενόμενα, τότε (την βρίσκεις να) αναρωτιέσαι μονίμως τα αναμενόμενα. Καθώς η προφητεία σου δεν επαληθεύεται.<BR/><BR/>Από την άλλη είναι καλή η Αμερική γιατί έχει το "Αμερικάνικο όνειρο" αλλά κακή όταν κάποιος δεν το πετυχαίνει παρά το γεγονός ότι πιστεύει ότι "θα έπρεπε" μια και αισθάνεται "εντάξει" από την δική του πλευρά.<BR/><BR/>Μα που στο διάλο κάνει τη μαλακία; Ισως το γεγονός ότι η δική του λογική δεν είναι η λογική των πραγμάτων όσο κι αν προσπαθεί να επιβάλει το πρώτο πάνω στο δεύτερο. Κάνει τα αδύνατα δυνατά αλλά δεν το κατορθώνει. Και εισπράτει τα αναμενόμενα καθώς ο δρόμος είναι να πας από το δεύτερο στο πρώτο και όχι το αντίστροφο.<BR/><BR/>Και καμιά φορά ο στρατηγός πρέπει <B>να ηγείται</B> όταν διαλέγει το ρόλο του στρατηγού αντί να προσφέρει τις "νίκες" του στην Βασίλισσα για να έχει από αυτήν την αμοιβή της εύνοιάς της. Γιατί όταν μια βασίλισσα χρειάζεται έναν στρατηγό, γιαυτό τον χρειάζεται κατ'αρχήν, για να ηγείται και όχι γιατί θέλει να είναι η... μανούλα του.<BR/><BR/>Αν θέλεις συμμάχους βρες την Κάρλη Φιορίνα. Με την χωριατοπούλα που συντηρούσες, δεν μπορείς να βρεις συμμάχους παρά μόνο αγαπημένους (έστω) υπηκόους. Ακόμη κι αν η "δεσπωτία" σου είναι πεφωτισμένη.<BR/><BR/>Στην εποχή μας τα πράγματα με τους ρόλους έχουν μπλέξει αλλα αυτό δεν σημαίνει ότι οι ρόλοι έχουν χαθεί και δεν μπορεί κανείς να τους διακρίνει ανάλογα με την περίπτωση (τώρα πια) και με το τι πραγματικά θέλει (αν το έχει ξεκαθαρίσει).Periclishttps://www.blogger.com/profile/07293716775817016051noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163407264312487522006-11-13T10:41:00.000+02:002006-11-13T10:41:00.000+02:00Αυτές οι ανοησίες που ζεις ως συναισθήματα Λευτέρη...Αυτές οι ανοησίες που ζεις ως συναισθήματα Λευτέρη δεν σχετίζονται με σχέσεις και χωρισμούς. Σύνελθε.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163404914125539712006-11-13T10:01:00.000+02:002006-11-13T10:01:00.000+02:00Λευτέρη σε πάω με χίλια!Λευτέρη σε πάω με χίλια!Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163397736364720992006-11-13T08:02:00.000+02:002006-11-13T08:02:00.000+02:00Καλημέρα!aggelos-x-aggelos καλή τύχη και καλή δύνα...Καλημέρα!<BR/><BR/>aggelos-x-aggelos καλή τύχη και καλή δύναμη. Άγρια φαίνεται αυτή η δουλειά (από χρόνο τουλάχιστον) ελπίζω να είναι ενδιαφέρουσα. Εμείς εδώ θα είμαστε για να χαλαρώνεις όποτε μπορείς.<BR/><BR/>Παλιέ μου φίλε Λευτέρη χαίρομαι που πήρες την σωστή απόφαση - αν και νιώθω να σε πονάει. Ναι, το blog μπορεί να γίνει και μία αγκαλιά...<BR/><BR/>Τελικά η συζήτηση για τα βιβλία βγήκε ενδιαφέρουσα.<BR/><BR/>zontas το θέμα της σχέσης λόγου και εικόνας θα χρειαζόταν ένα νέο ποστ. <BR/>Νομίζω πως οι σκληροπυρηνικοί διανοούμενοι τύπου Κρίστεβα) έχουν την τάση να μυθοποιούν τον λόγο και να υποτιμούν την εικόνα...Nikos Dimouhttps://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163381640313717922006-11-13T03:34:00.000+02:002006-11-13T03:34:00.000+02:00Αγαπητέ Νίκο ΔήμουΑγαπητή παρεούλαΑπό τον Μάρτιο π...Αγαπητέ Νίκο Δήμου<BR/><BR/>Αγαπητή παρεούλα<BR/><BR/>Από τον Μάρτιο που ανακάλυψα αυτό το blog δεν έχω χάσει post και σχεδόν δεν έχω χάσει comment. Μου έχει χαρίσει απίστευτες στιγμές ηρεμίας, σκέψης, έμπνευσης, δημιουργίας κλπ.<BR/><BR/>Στο ndimou σχολίαζα περισσότερο. Εδώ το μετρίασα. Ξαναδιαβάζοντας παλιότερα σχόλιά μου είδα ότι δεν έλεγα και τίποτα σημαντικό. Πολλοί άλλοι τα έλεγαν καλύτερα. Αλλά οι ώρες ενασχόλησης πάντα ίδιες.<BR/><BR/>Μέσα σε αυτούς τους μήνες στη ζωή μου δεν έγιναν και πολλά ευχάριστα. (Ούτε και δυσάρεστα. Τα δυσάρεστα είχαν γίνει τα προηγούμενα 5 χρόνια). Και όμως εδώ είχα καταφύγιο. Μη φανταστείτε ότι είμαι κανένας μονόχνοτος, χωρίς παρέες -αντιθέτως. Απλά έχω γενικά τις κλειστές μου.<BR/><BR/>Όλα αυτά όμως είναι παρελθόν. Το κακό όμως είναι ότι μάλλον γίνεται παρελθόν και η παρουσία μου εδώ μέσα. Από αύριο αλλάζουν οι συνθήκες εργασίας. 9 το πρωί με 10 το βράδυ σε πολύ βαριά δουλειά. Αποτέλεσμα των δυσάρεστων.<BR/><BR/>Στα κλεφτά πλέον, το βράδυ, λίγο πριν με πάρει ο ύπνος εκεί που θα ακουμπήσω, θα διαβάζω κάποια posts, όποτε με παίρνει.<BR/><BR/>Μελό μου βγήκε ρε γαμώτο... Τέλος πάντων, θέλω να σας ευχαριστήσω όλους για την παρεούλα που κάναμε εδώ μέσα και πιο πολύ από όλους τον Νίκο Δήμου, τον μοναδικό από τους δασκάλους μου (έτσι αποκαλώ τους ανθρώπους των οποίων οι απόψεις παίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μου και στην κουλτούρα μου) τον οποίο πραγματικά θεωρώ φίλο μου!<BR/><BR/>Πολλά φιλιά παιδιά!<BR/><BR/>Νίκο έχεις την αγάπη μου! Ελπίζω να βρω χρόνο να σε παρακολουθώ και πάλι...aggelos-x-aggeloshttps://www.blogger.com/profile/06720850298804545759noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163380039217995222006-11-13T03:07:00.000+02:002006-11-13T03:07:00.000+02:00Σκόρπια περί βιβλίων.Τι χάος! Πολύ στεναχωριέμαι π...Σκόρπια περί βιβλίων.<BR/><BR/>Τι χάος! Πολύ στεναχωριέμαι που δεν μπορώ να διαβάσω όλα όσα προτείνετε όλοι σας. Νομίζω ο ΝΔ το είχε πει πιο ωραία -δεν θα προλάβω να διαβάσω τα πάντα στη ζωή μου- αλλά δεν το θυμάμαι ακριβώς...<BR/><BR/>Κάποιος το έγραψε και τον κατανοώ. Και εγώ αγοράζω περισσότερα βιβλία από όσα προλαβαίνω να διαβάσω. Σε κάθε έκθεση βιβλίου ή όταν μπω σε βιβλιοπωλείο κάνω γερές καταθέσεις. Και μετά απλά βιάζομαι. Το δωμάτιό μου θυμίζει επικίνδυνα αυτό του V for Vendeta. Αλλά μας έφαγε και το blogging, που να προλάβεις. Αλήθεια, από τότε που ξεκινήσαμε να διαβάζουμε blogs, πόσα βιβλία στο σύνολο να έχουμε διαβάσει;<BR/><BR/>Πιστεύω ότι με ένα καλό βιβλίο μπορείς να περάσεις όλη σου τη ζωή διαβάζοντάς το ξανά κάθε ένα-δύο χρόνια. Τα πράγματα που δεν έχεις ζήσει μπορεί και να περάσουν απαρατήρητα. Μου έχει τύχει -δεν θυμάμαι με ποια- να αγαπήσω βιβλία για διαφορετικούς λόγους τη δεύτερη φορά που το διάβασα. Όπως και να τα απορρίψω...<BR/><BR/>Προσωπικά, το να γράψω ένα βιβλίο το θεωρώ μεγάλη ολοκλήρωση. Και ας μην εκδοθεί ποτέ, ή αν εκδοθεί, ας μην πουλήσει τίποτα. Δεν ξέρω γιατί έχω φάει αυτό το κόλλημα αλλά το θέλω και το παλεύω εδώ και καιρό (ένα βράδυ γράφω, 10 μήνες δεν γράφω, αλλά λέμε τώρα, έχουμε και το blog που προσπαθώ να μην το παραμελώ). Πάντως έχω καταλήξει πως θέλω να είναι. Να φτιάχνει ένα φανταστικό κόσμο, τελείως εξωπραγματικό, να μην περνάει καμία αρχή και καμία ηθική και να υπάρχει ένα μόνιμα ζωγραφισμένο χαμόγελο διαβάζοντάς το. Αν το τελειώσω ποτέ...<BR/><BR/>Για το Νίκο Δήμου νομίζω είναι περιττό να γράψω αν μου αρέσει και πόσο. Μιλώντας όμως για συγγραφείς, η πένα που με τρελαίνει είναι του Tom Robbins. Σε ένα παλιότερό μου <A HREF="http://aggelos-x-aggelos.blogspot.com/2006/09/blog-post_30.html" REL="nofollow">post</A>, μιλώντας γενικότερα για τα κολλήματα μου είχα γράψει<BR/><I>Αν ήμουν συγγραφέας θα ήθελα να μπορώ να γράφω τις μπερδεμένες ιστορίες του Robbins με την απλότητα των προτάσεων του Δήμου. Στην κατηγορία των ανθρώπων που μπορούν να πουν αυτό που θέλουν, βασιλιάς είναι αυτός που το λέει απλά και γεμάτα. Τώρα που το ξανασκέφτομαι, όμως, αυτοί οι δύο δεν παντρεύονται. Ο ένας είναι παραμυθάς και ο άλλος φιλόσοφος. Ο ένας χτίζει την εικόνα λέξη, λέξη και ο άλλος διατυπώνει θέσεις. Anyway, δεν μπορεί να είναι αντικειμενικός ο έρωτας.</I><BR/>Δεν βρήκα πιο ωραία λόγια για να το γράψω τώρα.<BR/><BR/>Επανέρχομαι...aggelos-x-aggeloshttps://www.blogger.com/profile/06720850298804545759noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163379928800785972006-11-13T03:05:00.000+02:002006-11-13T03:05:00.000+02:00gitsaki said... @zoferos mesaionasΕντάξει, ίσως εί...gitsaki said... <BR/><I>@zoferos mesaionas<BR/><BR/>Εντάξει, ίσως είναι λίγο υπερβολικός ο αριθμός των 600 σελίδων για έναν μάλιστα πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα - εγώ πάντως, θα ήμουν χαρούμενη που θα μου χάριζαν ένα βιβλίο.<BR/>:) </I><BR/><BR/><BR/>Ωραία, άκου λοιπόν πως την έπαθα και διάβασα τον "Κώδικα Ντα Βίντσι".<BR/><BR/>Το βιβλίο μου το χάρισε ένας φίλος μου πριν από 3(;)χρόνια, πριν γίνει πολύ γνωστό και πριν την ταινία.<BR/><BR/>Το φυλλομέτρησα λίγο και δε μου φάνηκε ιδιαίτερα ενδιαφέρον - τύπου μπεστ σέλερ, που δεν είναι το φόρτε μου.<BR/>Αποφάσισα να το αλλάξω. <BR/><BR/>Πάω σε ένα κοντινό βιβλιοπωλείο και λέω πως έχω να αλλάξω αυτό το βιβλίο.<BR/>Η υπάλληλος με ρωτάει "Μα το έχετε διαβάσει;" και στην αρνητική απάντησή μου, μου λέει πως είναι ένα από τα καλύτερα βιβλία που κυκλοφορούν.<BR/><BR/>Επειδή δεν ήμουν σίγουρος για την κρίση μου, αφού δεν το είχα διαβάσει, αναγκάστηκα να συμφωνήσω να μην το αλλάξω (ενώ μέσα μου σκέφτηκα πως δεν πειράζει θα το αλλάξω σε άλλο βιβλιοπωλείο).<BR/><BR/>Μετά από μιά βδομάδα, χρειάστηκα ένα βιβλίο και πήγα πάλι στο κοντινό βιβλιοπωλείο και πέφτω πάλι στην υπάλληλο που μόλις με είδε με ρωτάει:<BR/>"Τι έγινε το διαβάσατε;"<BR/>"Όχι ακόμα" της λέω.<BR/>"Μα χάνετε" μου λέει "χάνετε!".<BR/><BR/>Μετά από αυτό αποφάσισα να το διαβάσω και φυσικά έχασα, 5 (ίσως κι 6) βράδια για να επιβεβαιώσω αυτό που είχα υποπτευθεί από την πρώτη στιγμή. Πως επρόκειτο για ένα μπεστ σέλερ της σειράς (κατά τη γνώμη μου φυσικά).<BR/><BR/>Και επειδή το πιο πολύτιμο που έχουμε είναι ο χρόνος μας και μάλιστα ο "ελεύθερος", όταν κάποιος μου τον "κλέβει", ε, δικαιούμαι να μην είμαι και τόσο χαρούμενος.testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163378425765379832006-11-13T02:40:00.000+02:002006-11-13T02:40:00.000+02:00Το τι γίνεται σήμερα στο διαδίκτυο στο χώρο του κε...Το τι γίνεται σήμερα στο διαδίκτυο στο χώρο του κειμένου είναι πέρα από την φαντασία.<BR/><BR/>Κατ' αρχάς μπορείς να δημοσιεύσεις το πόνημα σου χωρίς την μεσολάβηση εκδοτών κλπ.<BR/><BR/>Το Google ήδη δίνει δωρεάν ιστοσελίδα και άπλετο χώρο.<BR/><BR/>Το ενδιαφέρον είναι ότι το φαινόμενο προεκτείνεται και στο χώρο του ήχου και φυσικά και της εικόνας. Πάντα με εντυπωσίαζε στον ιατρικό χώρο πόσο image deprived είναι οι γιατροί. Χρόνια σπουδών πάνω στα βιβλία και πλήρη αδυναμία να αναγνωρίσουν την παθολογική οντότητα όταν την δουν για πρώτη φορά μπροστά τους<BR/><BR/>Σήμερα στην Ελευθεροτυπία υπήρχε συνέντευξη του <A HREF="http://en.wikipedia.org/wiki/Vinton_Cerf" REL="nofollow">Vinton Cerf</A> πατερούλη του internet o οποίος δήλωσε ότι το 99 % των εφαρμογών στο διαδίκτυο δεν έχει εφευρεθεί ακόμα!<BR/><BR/>Ο κόσμος μας αλλάζει με την εικόνα να κυριαρχεί. Συμφωνώ με τον Χάρυ ότι προς τα εκεί πρέπει να κατευθυνθεί η ανταλλαγή ιδεών απομακρυνόμενοι σταδιακά από το έντυπο.<BR/><BR/>Φυσικά, με το laptop δεν μπορείς να σκοτώσεις μιά μύγα ούτε το παίρνεις τόσο εύκολα στην τουαλέτα (δεν θυμάμαι τον πατέρα του quote).<BR/><BR/>Επίσης, η ανάγνωση σε οθόνη παρουσιάζει προβλήματα ακόμα και στην τελειότερη οθόνη επειδή βλέπουμε το κείμενο με διαφορετική γωνία και το πλάτος και το μήκος (ειδικά με τις νεότερες wide screen) είναι σε αναλογίες 2/0.5 σχετικά με το χαρτί. Γι αυτό πολλοί τυπώνουμε το κείμενο σε χαρτί για να το διαβάσουμε, βρίσκουμε ορθογραφικά λάθη ή παραλείψεις ευκολότερα στο τυπωμένο χαρτί και το ebook απέτυχε παταγωδώς. <BR/><BR/>Αλλά εμείς είμαστε δεινόσαυροι. Η νέα (μη-ελληνική φυσικά) γενιά μαθαίνει πλέον πάνω σε TFT οθόνες και έχει ζυμωθεί με εικόνα και ήχο.ΑΝΤΩΝΗΣ ΛΙΟΛΙΟΣhttps://www.blogger.com/profile/14743684359177380131noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163378341628570892006-11-13T02:39:00.000+02:002006-11-13T02:39:00.000+02:00@zoferos mesaionasΕντάξει,ίσως είναι λίγο υπερβολι...@zoferos mesaionas<BR/><BR/>Εντάξει,ίσως είναι λίγο υπερβολικός ο αριθμός των 600 σελίδων για έναν μάλιστα πρωτοεμφανιζόμενο συγγραφέα - εγώ πάντως,θα ήμουν χαρούμενη που θα μου χάριζαν ένα βιβλίο.<BR/>:)Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163377948470372872006-11-13T02:32:00.000+02:002006-11-13T02:32:00.000+02:00Πριν αποχαιρετίσω τους ελάχιστους εναπομείναντες ν...Πριν αποχαιρετίσω τους ελάχιστους εναπομείναντες να θυμίσω και τι έλεγε ο Όσκαρ Γουάιλντ σχετικά με τα "καλά" βιβία:<BR/><BR/>If one cannot enjoy reading a book over and over again, there is no use in reading it at all. <BR/><BR/>Καλή σας νύχτα.testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163377565731261732006-11-13T02:26:00.000+02:002006-11-13T02:26:00.000+02:00Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι πως επιλέγουμε τα βιβ...Ένα σημαντικό πρόβλημα είναι πως επιλέγουμε τα βιβλία που διαβάζουμε:<BR/><BR/>Και για μένα (όπως και για τους περισσότερους υποθέτω) το πιο σημαντικό κριτήριο είναι ο εξακριβωμένα καλός συγγραφέας. Δηλαδή κάποιον που έχω διαβάσει και μου άρεσε, θα αναζητήσω κι άλλα βιβλία του ή θα αγοράσω το καινούριο του.<BR/><BR/>Σ' αυτή την κατηγορία ανήκουν κυρίως οι κλασσικοί (Ντοστογιέφσκι, Μπαλζάκ, κ.λ.π.), κάποιοι (λίγοι)Έλληνες, κ.λ.π.<BR/><BR/>Άλλη περίπτωση είναι οι συστάσεις φίλων.<BR/><BR/>Από τις κριτικές των εφημερίδων ή περιοδικών, τα αποτελέσματα δεν είναι και πολύ ενθαρυντικά.<BR/><BR/>Επίσης ακόμα και σήμερα μπορεί να διαλέξω ένα βιβλίο από τίτλο (!) ή και ξεφυλλίζοντας το και διαβάζοντας αποσπάσματα.<BR/><BR/>Τέλος υπάρχει κι η κατηγορία των «δώρων». Κι εδώ είναι που τρώει κανείς τα λεγόμενα «πακέτα».<BR/><BR/>Εντάξει, δεν θέλω να είμαι αχάριστος, αλλά πώς χαρακτηρίζεις κάποιον που σου χαρίζει ένα βιβλίο 600 σελίδων, ενός πρωτοεμφανιζόμενου συγγραφέα, που δεν το ‘χει καν διαβάσει και περιμένει να του πεις και τη γνώμη σου;testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163376300605336212006-11-13T02:05:00.000+02:002006-11-13T02:05:00.000+02:00antvol said...... και του εξαιρετικού έργου "Οι 3 ...antvol said...<BR/><I>... και του εξαιρετικού έργου "Οι 3 ταφές του Μελχιάδες Εστράδα", κι όσοι δεν το 'χετε δει χάνετε...</I><BR/><BR/>Ευχαριστώ για τη συμπλήρωση και φυσικά συμφωνώ απόλυτα.testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163376089626031122006-11-13T02:01:00.000+02:002006-11-13T02:01:00.000+02:00Άλλα βιβλία που διάβασα φέτος:Παυλίνα Παμπούδη: Μύ...Άλλα βιβλία που διάβασα φέτος:<BR/><BR/>Παυλίνα Παμπούδη: Μύθοι για πολύ μεγάλα παιδιά.<BR/><BR/>Άλκη Ζέη: Η δωδέκατη γιαγιά και άλλα<BR/><BR/>Βασίλης Αλεξάκης: Θα σε ξεχνάω κάθε μέρα<BR/><BR/>Βαγγέλης Ραπτόπουλος: Οι φίλοι<BR/><BR/>Ευγένιος Ιονέσκο: Ο Μοναχικός<BR/><BR/>Μπαλζάκ:Μεγαλεία και δυστυχίες των Κουρτιζάνων.<BR/><BR/>Παβιτς:Το λεξικό των Χαζάρων.<BR/><BR/>Τσέχωφ:Η προίκα και άλλα διηγήματα<BR/><BR/>Μωπασαν:Επίλεκτα διηγήματα<BR/><BR/>Kάρλος Mαρία Nτομίνγκες Το Χάρτινο Σπίτι <BR/><BR/>Α.Β. Γεοσούα: Ο Κύριος Μάνι<BR/><BR/><BR/>Και μερικά ακόμη που καλύτερα να μην τα διάβαζα.testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163375951150060742006-11-13T01:59:00.000+02:002006-11-13T01:59:00.000+02:00zoferos mesaionas said... Το καλύτερο βιβλίο που δ...zoferos mesaionas said... <BR/>Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος: Γκιγιέρμο Αριάγα: σεναριογράφος των ταινιών του μεξικάνου σκηνοθέτη Αλεξάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου (21 γραμμάρια και amores perros). <BR/>--------<BR/><BR/>Α, μη το ξεχνάμε, και του εξαιρετικού έργου "Οι 3 ταφές του Μελχιάδες Εστράδα", κι όσοι δεν το 'χετε δει χάνετε.Anonymousnoreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163375634310090022006-11-13T01:53:00.000+02:002006-11-13T01:53:00.000+02:00Αυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από έναν διαχειριστή ιστολογίου.pensierixhttps://www.blogger.com/profile/14160050062739980017noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1163375421102348962006-11-13T01:50:00.000+02:002006-11-13T01:50:00.000+02:00Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος:Γκιγιέρμο Αρι...Το καλύτερο βιβλίο που διάβασα φέτος:<BR/><BR/>Γκιγιέρμο Αριάγα:Μια γλυκά μυρωδιά θανάτου.<BR/><BR/>Για όσους δεν τον ξέρουν ο Αριάγα είναι σεναριογράφος των ταινιών του μεξικάνου σκηνοθέτη Αλεξάντρο Γκονζάλες Ιναρίτου (21 γραμμάρια και amores perros).testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.com