tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post115052990695201279..comments2023-11-02T18:01:50.448+02:00Comments on DONCAT: Καλοκαιρινές διακοπές –για γερούς λύτες!Nikos Dimouhttp://www.blogger.com/profile/01548849227196496048noreply@blogger.comBlogger81125tag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1154358018149782532006-07-31T18:00:00.000+03:002006-07-31T18:00:00.000+03:00Πριν δύο χρόνια στην Αμοργό: Ερωτεύτηκα τα παράτησ...Πριν δύο χρόνια στην Αμοργό: Ερωτεύτηκα τα παράτησα όλα (δουλεία - είχα ήδη αρχίσει να την βαριέμαι - γονείς και γκρίνια, τον παλιό μου εαυτό)και εμείνα εκεί παρατημένη στο απέραντο γαλάζιο, χωρίς λεφτά, χωρίς κατάλυμα, χωρίς ένοιες...<BR/>Και εκείνος αλλού... αλλά το μόνο που με ένοιαζε ήταν ότι κοιτούσαμε τον ίδιο ουρανό (καμιά φορά ξεπλωμένοι παρέα), ότι ξυπνούσαμε κάτω από τον ίδιο ήλιο (ακούγεται κάπως κωλομελογλυφάτο όμως έτσι ήταν).<BR/>Έμεινα εκεί για δυο μήνες, με δυο δουλείες καθόλου χρόνο για αυτό που ορίζεται ως διακοπές (μπάνια, μπαρ, ξενύχτια κ.τ.λ.) και περίσευμα συναισθημάτων, σκέψεων, στιγμών.<BR/>Αυτό το καλοκαίρι άλλαξε τόσο την ζωή μου, που το επόμενο αποφάσισα να μετακομίσω οριστικά κάπου στις Κυκλάδες και να ζω ερωτευμένη (με τον έρωτα) για πάντα.elahttps://www.blogger.com/profile/14362674992835644799noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151441279659706352006-06-27T23:47:00.000+03:002006-06-27T23:47:00.000+03:00POWER! Perfect timing, perfect tempo, perfect scor...POWER! <BR/><BR/>Perfect timing, <BR/>perfect tempo, <BR/>perfect score!!! <BR/><BR/>(Αλλος βγάζει στο κλαρί, άλλος παίρνει παρθενιές... Ατιμο πράγμα το blogging!)Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151438333944069652006-06-27T22:58:00.000+03:002006-06-27T22:58:00.000+03:00Εκατό εκατόκατοστάρα εκατόστης Θεάς μας το postτο ...<B>Εκατό εκατό<BR/>κατοστάρα εκατό<BR/>στης Θεάς μας το post<BR/>το παρθενικό!</B><BR/><BR/><I>Τραγουδιέται όπως το γνωστό μπασκετικό σύνθημα, μια και η επικαιρότητα είναι ...αθλητική ;)</I>mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151435330148548212006-06-27T22:08:00.000+03:002006-06-27T22:08:00.000+03:00ANTE MICKEY ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!Μια Σαντορίνη είπαμε να γράψ...ANTE MICKEY ΕΠΙΤΕΛΟΥΣ!<BR/><BR/>Μια Σαντορίνη είπαμε να γράψουμε, κι εσύ έκανες το γύρο των νησιών!<BR/><BR/>Ελα, όλοι συνεννοημένοι είμαστε, και μη φοβού, το Γκνάκι καθαρίζει!<BR/><BR/>Πάρε φόρα και....<BR/><BR/>:-))))))<BR/><BR/>Ο-έ-ο!Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151424120911449882006-06-27T19:02:00.000+03:002006-06-27T19:02:00.000+03:00Αφεντικό, επιτρέπεται να κυνηγήσω την πρώτη κατοστ...Αφεντικό, επιτρέπεται να κυνηγήσω την πρώτη κατοστάρα σε guest star (είναι και Θεά κιόλας) ή θα με κόψεις στο moderation;mickeyhttps://www.blogger.com/profile/05974379812275950880noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1151085491159265252006-06-23T20:58:00.000+03:002006-06-23T20:58:00.000+03:00-> kostasper10 said... "Ασχετο: καλοκαιρινές διακο...-> kostasper10 said... <BR/><BR/>"Ασχετο: καλοκαιρινές διακοπές στην Αυστρία της έχει καρφωθεί. Αυστρία. ΑΥΣΤΡΙΑ! Να κάνουμε μπάνια πού ακριβώς;"<BR/><BR/>Η Αυστριά έχει πανέμορφες λίμνες έκεί πάνω στα βουνά και γραφικά ποτάμια στις κοιλάδες.<BR/><BR/>Να κολυμπάς κι η θέα των χιονισμένων βουνών πάνω και απέναντί σου (θυμίζει λίγο, πολύ λίγο, τις παραλίες του Αιγαίου, κάτω απο το Πήλιο), αξίζει και μια παγωμένη βουτιά!Το σωστό να λέγεταιhttps://www.blogger.com/profile/11793677485021203865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150999247134331652006-06-22T21:00:00.000+03:002006-06-22T21:00:00.000+03:00@meterizin,YES, YES, YESSSS!Τό'ξερα πως ήταν το ηλ...@meterizin,<BR/><BR/>YES, YES, YESSSS!<BR/><BR/>Τό'ξερα πως ήταν το ηλιόδεντρο από πίσω!!!! Και ήταν ένας τρόπος σύνταξης, πολύ αμυδρός, από πίσω, που σε φανέρωσε. Μία στιγμή με κλόνισες, όταν έκανες πίσω, σαν την πολύ διακριτική μας φίλη που προσέχει μη τυχόν κι ενοχλήσει κανέναν & μας αγαπάει όλους. Αλλά εκείνη δε σβήνει έτσι!<BR/><BR/>Ν'αντικρύζω τα λόγια μου και να θέλω να εξαφανιστώ λέει? <BR/><BR/>ΧΑ! <BR/><BR/>(αχ!)<BR/><BR/>Τις πράξεις μου να δεις... Σκέφτομαι ότι έτσι και τα πούνε στην κηδεία μου μερικοί που έχω υπ'όψιν μου (όπως οι άρτι παρουσιασθέντες π.χ) και they start comparing notes, καλά θα κάνω να παραμείνω πεθαμένη! <BR/><BR/><BR/>@ioanna k.<BR/><BR/>Απομακρύνθηκα, ναι, γλύκαναν όλα, ομόρφυναν, κι έμειναν στο έπακρο αυτά που είπες. Μαζί και.. λίγο νερό σους πνεύμονες από τις πατητές του καραμπουζουκλή (μη χ...!).<BR/><BR/>Σ'ευχαριστώ. <BR/><BR/>@all,<BR/><BR/>Μέχρι στιγμής με ρουμπώσατε κανονικά! Μου δώσατε πολύ περισσότερα απ'όσα έδωσα - κι ήταν με την ψυχή μου, οπότε τα σχόλιά σας και η εμπιστοσύνη σας με τιμούν πέρα και πάνω από ό,τι φανταζόμουν!<BR/><BR/>Σας ευχαριστώ!Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150923071941955712006-06-21T23:51:00.000+03:002006-06-21T23:51:00.000+03:00-> Αφροδίτη είπε..."(Πώς είναι δυνατόν να φύγεις μ...-> Αφροδίτη είπε...<BR/><BR/>"(Πώς είναι δυνατόν να φύγεις μετά από αυτό?)..."<BR/><BR/>Αν σε τρώει το ζιζάνιο εκει κοντά στα επινεφρίδια (η ορμόνη της φυγής, η αδρεναλίνη) φεύγεις, πως δεν φεύγεις.Το σωστό να λέγεταιhttps://www.blogger.com/profile/11793677485021203865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150921315905808552006-06-21T23:21:00.000+03:002006-06-21T23:21:00.000+03:00Ξεκινήσαμε τις καλοκαιρινές διακοπές με τα παθήματ...Ξεκινήσαμε τις καλοκαιρινές διακοπές με τα παθήματά μου, που έκαναν εκείνο το καλοκαίρι αξέχαστο από πολλές απόψεις (κι άνοιξαν το κουτί της Πανδώρας), συνεχίσαμε με απίστευτο υλικό από τους φίλους συν-γάτους και ακουμπήσαμε και το... «απιστέω-απιστώ-ο-έ-ο» (αφροδιτισμός) – μέχρι παντρολογήματα συζητήσαμε! <BR/><BR/>Ενα όμως, το «μετά», που έπιασε ο ΝΔ (και μας έσκισε) στο επόμενο post και το απέδωσε κι ο kapsokalyvas (με πολύ πόνο) στο μεθεπόμενο, αξίζει να το συμπληρώσουμε με ένα από τα πιο άμεσα ποιήματα που έχω διαβάσει. Που μιλούν για το μετά-μετά. Τη διεκδίκηση – όταν όλα έχουν πια συμβεί. Η κοντεύουν. <BR/><BR/>Το έγραψε ο Stavros Katsaris (our art florist), που σ’αυτό το ποστ εμφανίστηκε στις 17.06.06, 5:16:49 PM. (μην πω τι άλλα γράφει ο άνθρωπος σε καθε του εμφάνιση...)<BR/><BR/>Δεν το ζήλεψα καθόλου ως συν-γάτα συν-γραφιάς. Το ζήλεψα όμως σα γυναίκα. ΠΟΛΥ! Ηθελα να μου το έχουν γράψει ακριβώς έτσι. (ΟΚ, είχα τα καλά μου τα ραβασάκια, μη παραπονιέμαι, αλλά έτσι, straight, χωρίς περικοκλάδες και δουλεμένα νοήματα, θέλει πάντα κότσια...) <BR/><BR/>**************<BR/><BR/>ΜΗ ΦΥΓΕΙΣ <BR/><BR/><BR/>Ένα ποτήρι κρασί θυσία στον έρωτα μου για σένα,<BR/>τα δυο σου μάτια λαμπυρίζουν<BR/>κι εγώ ονειρεύομαι πως είμαστε μαζί.<BR/><BR/>Μη φύγεις, κάθισε λίγο ακόμη.<BR/><BR/>Να σου πω πόσο σ'αγάπησα,<BR/>μιας και ποτέ δεν τόλμησα.<BR/><BR/>Άσε με να σου κάνω έρωτα<BR/>να ακούσεις την καρδιά μου πως χτυπά για σένα.<BR/><BR/>Μη φύγεις κάθισε λίγο ακόμη.<BR/><BR/>Γελάς και ανοίγει ο ουρανός,<BR/>μου μιλάς και χάνομαι.<BR/><BR/>Άσε με να χαϊδέψω το κορμί σου,<BR/>να δεις πόσο θα σε προσέχω.<BR/><BR/>Μη φύγεις κάθισε λίγο ακόμη.<BR/><BR/>Πίνεις και την τελευταία γουλιά<BR/>και ΄γω ελπίζω πως θα μεθύσεις,<BR/>και μεθυσμένη θα μείνεις για πάντα μαζί μου.<BR/><BR/>Μην φύγεις κάθισε λίγο ακόμη...<BR/><BR/><BR/>***************<BR/><BR/>(Πώς είναι δυνατόν να φύγεις μετά από αυτό?)...<BR/>ΧΧΧAphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150900071946212172006-06-21T17:27:00.000+03:002006-06-21T17:27:00.000+03:00-> ΓιωργόψυχεΗ καλή μπουγάτσα κάνει μπράτσα!Μην αρ...-> Γιωργόψυχε<BR/><BR/>Η καλή μπουγάτσα κάνει μπράτσα!<BR/><BR/>Μην αρχίσω νέο θέμα, τους πλανόδιους μικροπωλητές που γίναν διάσημοι στους Ολυμπιακούς αγώνες. Έχω και αποκαλυπτικές φωτογραφίες τους.<BR/><BR/><BR/>"agony aunt"?.<BR/>Καλή ιδέα θα ανοίξω στήλη.<BR/>Τόσες πονεμένες ψυχές στο Ίντερνετ.<BR/><BR/>Say uncle!<BR/><BR/><BR/>Καλή Τύχη στο δίλημμά σου.Το σωστό να λέγεταιhttps://www.blogger.com/profile/11793677485021203865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150899268923029212006-06-21T17:14:00.000+03:002006-06-21T17:14:00.000+03:00Ελα, παραπονιάρη, μη μου πεις ότι έχεις κι άλλη αν...Ελα, παραπονιάρη, μη μου πεις ότι έχεις κι άλλη αντοχή! Οι περισσότεροι εδώ μέσα τά'παιξαν με τόσες λέξεις! Για να "εξουδετερώσω" τις στατιστικές του μπρόκολου δε, θα πρέπει να βγάλω το σκασμό μέχρι την επόμενη Σαντορίνη (με τα ΚΑΠΗ φοβάμαι πως...).<BR/><BR/>Βtw, ωραίο το GQ Bat-Bruce εξώφυλλο! Τι είπες στη... συνέντευξη? Αλήθεια, ο νυχτεριδάνθρωπος κάνει μπάνιο στη θάλασσα με μαγιουδάκι ή μήπως speedo με 2-3 κάλτσες μπροστά σαν το κοστούμι του?!<BR/><BR/>ΛΟΛ!<BR/>;)))Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150832675905830272006-06-20T22:44:00.000+03:002006-06-20T22:44:00.000+03:00@wordsmith,(δεν πιάστηκες βάρα-βάρα;)Από τη Σαντορ...@wordsmith,<BR/><BR/>(δεν πιάστηκες βάρα-βάρα;)<BR/><BR/>Από τη Σαντορίνη της Αφροδίτης στην μελλοντική πεθερά μου. <BR/><BR/>Αυτό είναι που λατρεύω σ'αυτό το blog!<BR/><BR/>Οτι τύποι σαν κι εσένα καταργούν θέμα & moderation! <BR/><BR/>Ασε που σχολιαστή-agony aunt πρώτη φορά συναντώ!<BR/><BR/>Κ. Νικόδημε, είστε.. γερός λύτης (καταστάσεων με τις οποίες εμείς τραβάμε τα μαλλιά μας!) <BR/><BR/>Σας ρώτησα παντως πρωτύτερα κάποια tips (τρις εξαμαρτείν γαρ, κάτι θα ξέρετε!) αλλά μάλλον οι πράξεις μιλάνε από μόνες τους, στο 3 καιγόμαστε, ε; Η στο 6 - σα τη BMW; Η αν μετράνε κι οι έρωτες οι δυνατοί, μέχρι 7 είναι αίσθημα (μετά όργιο;) Εκτός αν πιάσουμε την περίπτωση.. Κρητικάκη, κι αρχίσουμε τα υποσύνολα (γειά σου Λευτέρη!)<BR/><BR/>Συγνώμη, δεν απαιτώ απάντηση, προς θεού, κουβέντα κάνω, απλώς είναι ώρα δύσκολη (όλη μέρα σήμερα, μία ώρα δύσκολη, συναισθηματικό ΠΚΕ)...georgesoulhttps://www.blogger.com/profile/02104458235281582393noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150806665607901292006-06-20T15:31:00.000+03:002006-06-20T15:31:00.000+03:00-> ΓιωργόψυχεΕίσαι προ των πυλών..του γάμου.Με προ...-> Γιωργόψυχε<BR/><BR/>Είσαι προ των πυλών..του γάμου.<BR/>Με προσοχή όμως.<BR/>Υπάρχει αγάπη κι απ'τις δυο πλευρές;<BR/>Ταιρίαζετε, επικοινωνείτε, θα μπορείς να ξεπεράσεις τις μικροενοχλήσεις της προσωπικότητάς της;<BR/>Αν όλα φαίνονται ελπιδοφόρα, συνάντησε την μητέρα της, μίλησε της για πολλά και διάφορα.<BR/>Είναι στις περισσότερες περιπτώσεις η μελλοντική εικόνα του άλλου σου ήμισυ.<BR/>Αντέχεις τις αλλαγές; <BR/>Τότε προχώρα κι ο Θεός βοηθός.<BR/><BR/><BR/>-> Αφροδίτη της giramondo<BR/><BR/>Πολύ καλό!<BR/>Ανασκόπηση στον έρωτα μιας ζωής.<BR/><BR/>Αν είχαμε την γνώση του σήμερα, την διορατικότητα του αύριο, την φλόγα της εφηβείας και την τύχη, όλα μαζί, παλι δεν θα καταβαίναμε το γιατί...<BR/>Η γεύση της Αμαρτίας είναι η πιο γλυκή, η αίσθηση κενού στην ψυχή μας η πιο πικρή.<BR/><BR/><BR/>-> blade runner said...<BR/>"η επιθυμία πεθαίνει πάντα τελευταία!!!"<BR/><BR/>Εξαρτάται πόσες φορές το έχεις κάνει και αν το βαστάει η καρδιά σου.<BR/>Ο Ροκφέλλερ πέθανε πριν πεθάνει η επιθυμία του.<BR/>Δεν το άντεξε η καρδιά του!Το σωστό να λέγεταιhttps://www.blogger.com/profile/11793677485021203865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150800552995433152006-06-20T13:49:00.000+03:002006-06-20T13:49:00.000+03:00αχ, αφροδιτάκι!!!!!!!!!!!!!!!!!Σε φαντάζομαι με τη...αχ, αφροδιτάκι!!!!!!!!!!!!!!!!!<BR/><BR/>Σε φαντάζομαι με τη λευκή σου επιδερμίδα να τραβάς της γυναικός τα πάθη, στο άγριο νησί των ερώτων και ονειρεύομαι εξίσου άγριες περιπέτειες στα κύματα και ουχί μόνο...<BR/><BR/>Οταν περνάει ο χρόνος, το μόνο που μένει τελικά είναι η γοητεία της περιπέτειας και του απρόβλεπτου, έτσι; Κι ας συνοδεύεται από μελανιές και άφθονα γκουχ-γκουχ...<BR/><BR/>Σούπερ ιστορία, με γύρισε πίσω στα εφηβικά μου χρόνια!<BR/><BR/>Είμαι έτοιμη μετά από αυτή τη διήγηση να αρπάξω την τρίαινα και να ξεχυθώ στα πέλαγα. Κι ας ξέρω ότι πατώντας πια στα 33, το πιθανότερο είναι πως η κατάληξη θα είναι μάλλον προβλέψιμη.<BR/><BR/>Δεν πειράζει, η επιθυμία πεθαίνει πάντα τελευταία!!!<BR/><BR/>Θα επανέλθω οσονούπω.blade runnerhttps://www.blogger.com/profile/00513406721896010533noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150793515602586552006-06-20T11:51:00.000+03:002006-06-20T11:51:00.000+03:00Δε μπορούσα ν'αντισταθώ να παραθέσω ένα κομμάτι απ...Δε μπορούσα ν'αντισταθώ να παραθέσω ένα κομμάτι από το blog της giramondo (εμφανίστηκε με σχόλιό της εδώ Saturday, June 17, 2006 8:56:07 PM). <BR/><BR/>Το έγραψε χτες και νομίζω ότι μαζεύει σε λίγες αράδες αυτά που λέγονται σ'αυτό το post, το επόμενο του doncat & το μεθεπόμενο του marios p. Δεν πήρα καμμία άδεια, το ομολογώ, αλλά η παρόρμηση ήταν τέτοια που δεν μπορούσα ν'αντισταθώ. <BR/><BR/>Χάζευα για πολλήν ώρα την οθόνη... Συγνώμη προκαταβολικά!<BR/>:-)<BR/><BR/>****************<BR/><BR/>"...Αγάπες μου που σας σκότωσαν…πονάτε ακόμα; Έκλεισαν οι πληγές σας;<BR/><BR/>Συγνώμη σας ζητώ που δεν σας προστάτεψα…<BR/><BR/>Αγάπες μου που σας σκότωσα…θρηνείτε ακόμα; Σταμάτησαν τα δάκρυά σας;<BR/><BR/>Συγνώμη σας ζητώ που δεν σας πίστεψα…<BR/><BR/>Αγάπες μου παράνομες …διψάτε ακόμα; Χόρτασαν τα χείλη σας;<BR/><BR/>Συγνώμη σας ζητώ που σας ξελόγιασα…<BR/><BR/>Και εσύ αγάπη- χαρακιά που στέκεσαι παράμερα…πως τα περνάς;<BR/>Χαμογελάς;<BR/>Με ρωτάς πώς τα περνώ εγώ;<BR/>Μα όπως τα προέβλεψες!..."<BR/><BR/>*************<BR/><BR/>Καταλάβατε τώρα γιατί?...Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150739726837620852006-06-19T20:55:00.000+03:002006-06-19T20:55:00.000+03:00@wordsmith, 4:56Γιωργόψυχο,Δεν ψάχνεις για γερούς ...@wordsmith, 4:56<BR/><BR/>Γιωργόψυχο,<BR/>Δεν ψάχνεις για γερούς λύτες φίλε, ψάχνεις για σκυλιά δεμένα, τρικέφαλους κέρβερους για την ακρίβεια.<BR/>Πρόσεχε τέτοια πειράματα ...δαγκώνουν μια ζωή.<BR/><BR/>--------<BR/><BR/>Αυτό ακριβώς θέλω, να δαγκωθώ, να δαγκώσω τη λαμαρίνα και να πω "αυτή είναι!", να ζήσω αυτό το "trance" που λες για την άλλη "θέλω οικογένεια μαζί της". Οχι δεσμεύσεις, γάμο, παιδιά γενικώς, αλλά να είσαι με κάποια γιατί ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙΣ ΑΛΛΙΩΣ. Να θέλεις παιδιά ενώ ούτε που σου περνούσαν από το μυαλό ένα χρόνο πριν. Τα δικά της και μόνο. (μην αρχίσει η καζούρα τώρα, στο blog αυτό υπάρχει και η σχετική πλάκα με το θέμα!)...<BR/><BR/>Αλλά αν χρειάζεται να ρωτάω, να αναρωτιέμαι, μαλλον δεεεεε τραβάει, ε; Η απλώς δεν το πιστεύω ότι είμαι προ των πυλών; <BR/><BR/>Σαρανταρίζω σε λίγο και ακόμη...<BR/><BR/>Ακόμη...<BR/>;)<BR/><BR/>(υγ- αν πετύχει πάντως ως χημεία η μοιχεία... ζήτω που καήκαμε!)georgesoulhttps://www.blogger.com/profile/02104458235281582393noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150731062161666762006-06-19T18:31:00.000+03:002006-06-19T18:31:00.000+03:00@bluenote,Τελικά οι γερές φιλίες αντέχουν περισσότ...@bluenote,<BR/><BR/>Τελικά οι γερές φιλίες αντέχουν περισσότερο από τη ζέση ενός γκομενικού... Καρφί στο μάτι της διαιώνισης του είδους!<BR/><BR/>@all, <BR/><BR/>Ξέχασα να κεράσω και σφηνάκι ρούμι με κόκκους καφέ μετά το γλυκό, εκείνο το περίφημο:<BR/><BR/>"Μοιχεία δεν είναι η μία ώρα που θα περάσει μια γυναίκα με τον εραστή της, αλλά ολόκληρη η νύχτα που θα περάσει μετά με τον άντρα της."<BR/><BR/>George Sand.<BR/><BR/>Οταν είσαι προ των πυλών του να αφήσεις τους τύπους παράμερα και να ενδώσεις στο "κάλεσμα", είναι τελικά σα να το έχεις ήδη κάνει, απλώς να μην το έχεις ολοκληρώσει ακόμη...<BR/><BR/>Ακόμη...<BR/><BR/>Πολύ βαρειά κουβέντα, σηκώνει ζωή ολόκληρη στο περίμενέ της, στηρίζει σχέση ολόκληρη στο βόλεμά της...<BR/><BR/>(αναστεναγμός!)Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150725405834136442006-06-19T16:56:00.000+03:002006-06-19T16:56:00.000+03:00Αφροδίτη,Ανοίγεις το όστρακο και μας ανοίγεται η ό...Αφροδίτη,<BR/>Ανοίγεις το όστρακο και μας ανοίγεται η όρεξη.<BR/>Όσοι έχουν αλεργία στα οστρακοειδή ας φάνε χυλοπίτα.<BR/><BR/>Χούλια,<BR/>Ξέρεις πολλά. <BR/>Θα σ' ήθελα για προσωπική ξεναγό μου.<BR/><BR/>Γιωργόψυχο,<BR/>Δεν ψάχνεις για γερούς λύτες φίλε, ψάχνεις για σκυλιά δεμένα, τρικέφαλους κέρβερους για την ακρίβεια.<BR/>Πρόσεχε τέτοια πειράματα ...δαγκώνουν μια ζωή.<BR/><BR/><BR/>Γαλανότη,<BR/>Τώρα καταλάβαίνεις το πλεονέκτημα να ξέρεις μια ξένη γλώσσα.<BR/>Στην δική σου περίπτωση, Γαλλικά, Γερμανικά, Ιταλικά ή Αγγλικά.<BR/>Οι Ελβετίδες που γνώρισα μιλούσαν και τις τέσσερις και πολλές άλλες..<BR/><BR/>Αν μπορούσες να χρησιμοποιήσεις το πλεονέκτημα ο Αντώνης θάμενε με το τσιγάρο στο στόμα. Πάλι μαλλιά κουβάρια θα γινόσασταν.<BR/>Γι'αυτό το λόγο στο γυμνάσιο και λύκειο προτιμούσα να ταξίδευα μόνος. Αν πηγαίνεις διακοπές για νέες εμπειρίες ξεκινώντας με παρέα γίνεται άγκυρα. <BR/>Δεν γνωρίζεις την θεωρία των δύο κόσμων;<BR/>Πρέπει να μένουν μακρυά ο ένας απο τον άλλον.<BR/>Οι παρέες των καλοκαιρινών ταξιδιών και οι παρέες της υπόλοιπης χρονιάς.<BR/>Ύλη και ΑντιΎλη.<BR/>Όταν συναντάει η μία την άλλη γίνεται έκρηξις, καταστροφή.<BR/> <BR/>Τα καλύτερα καλοκαίρια της εφηβικής ζωής μου, ταξιδεύοντας στα νησιά μέχρι που ήρθε στην ζωή μου το διαβολάκι με το τόξο και τα φαρμακερά βέλη.Το σωστό να λέγεταιhttps://www.blogger.com/profile/11793677485021203865noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150720909571306792006-06-19T15:41:00.000+03:002006-06-19T15:41:00.000+03:00haha,Το όνομά μου αρχίζει από 'Α' Ήταν ζωντανό κεί...haha,<BR/><BR/>Το όνομά μου αρχίζει από 'Α' <BR/><BR/>Ήταν ζωντανό κείμενο. :)Alexandrahttps://www.blogger.com/profile/04404064884394616057noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150681013787125772006-06-19T04:36:00.000+03:002006-06-19T04:36:00.000+03:00@bdb, Επιστροφή Σάββατο πρωί. Σκορπίσαμε. Ευτυχώς ...@bdb, <BR/><BR/>Επιστροφή Σάββατο πρωί. Σκορπίσαμε. Ευτυχώς γονείς μου διακοπές, οπότε το αμόρε σπίτι μου να με γιατροπορέψει. Οσο περνούσαν οι μέρες, ναυτία–ίωση οκ, αλλά οι κακώσεις πονούσαν όλο και περισσότερο. Δεν είχαμε «ρόδα» & καλό delivery τότε, οπότε τον είχα μουρλάνει: κλάμμα και πιλάλα, εμπλοκή. Βιντεοκασσέτες, junk-food, παγωτά, περιοδικά...<BR/><BR/>Κάποια στιγμή, Τρίτη βράδυ (ντάλα Αύγουστο), αντιβιωτικά τέλος, νάρθηκας σίχαμα και δεν καθάριζε, ήθελα και βιταμίνες να πάρω τα πάνω μου, οπότε τον στέλνω για διανυκτερεύον φαρμακείο. (Επέστρεψε ώρες μετά, με hansaplast και... geriatric, για τόνωση γεροντίων!)... <BR/><BR/>Ελα όμως που χωρίς να το ξέρω, την είχε στήσει από νωρίς ο καρακαλλόνος έξω από το σπίτι μου & έκοβε κίνηση να δει πότε θα μπορεί να... μπουκάρει!<BR/><BR/>Φεύγει το αμόρε. Σε λίγο κουδούνι.<BR/><BR/>Ντιν-ντον!<BR/><BR/>(Φάντης μπαστούνι! Ο-έ-ο!)<BR/><BR/>«... Τι κάνεις εσύ εδώ?»<BR/>«Ηρθα για τα χαλιά.»<BR/>«... Είναι πολύ αργά, το ξέρεις?»<BR/>«Δε φοράω ρολόι.»<BR/><BR/>(Συνεννόηση-πεπόνι. Ξέραμε μεν, κάναμε τους αδιάφορους δε. Πεντάχρονα. Πεντόβολα.)<BR/><BR/>«Τι θα κάνουμε παιδάκι μου αν σε βρει εδώ?»<BR/>«Σεξ!»<BR/><BR/>(Δεμπορεί- δεμπορεί- δεμπορεί!)<BR/><BR/>«...Πρέπει να φύγεις, δεν κάνει να είσαι εδώ!»<BR/>«Γιατί?»<BR/>«Γιατί είναι ο γκόμενός μου!»<BR/>«Κι εσύ η γκόμενά μου! Καιρός να το μάθεις. Λοιπόν?...»<BR/><BR/>Κι ήταν η δεύτερη μαγική στιγμή: που έλαμψαν τα μάτια του στο μήκος κύματος της Ωρας που έρχεται το κορμί του άλλου μέσα σου για πρώτη φορά. Που αν δεν είσαι συντονισμένος κι εσύ, δε μπορείς να την πιάσεις αυτή τη στιγμούλα... Εμφανίζεται μία και μετά τέρμα. Νόμος, κάθε πιθανό ζευγάρι έχει από μία τέτοια ευκαιρία στην πολύ αρχή, κι όσο μικρότερες οι πιθανότητες να είναι μαζί, τόσο πιο πολύ εκπέμπει το βλέμμα. Και ποτέ καμμιά κατοπινή λάμψη δεν τη φτάνει αυτή την πρώτη...<BR/><BR/>Τι κακώσεις, μωρέ το κεφάλι μου χτύπαγε ταβάνι... Χαμήλωσα το βλέμμα μου. Εψαχνα το pause: το σχέδιο δεν ήταν αυτό! Τι κάνω τώρα? Οχι, όχι, σίγουρα ΟΧΙ, αλλά η μαγεία...?<BR/><BR/>Ντιν-ντον!<BR/><BR/>(Παναγία μου!)<BR/><BR/>«Ο .......... !»<BR/>«Ε, και?»<BR/>«ΤΙ ΚΑΙ ΜΩΡΕ, ΠΗΓΑΙΝΕ ΜΕΣΑ ΝΑ ΔΩ ΠΩΣ ΘΑ ΤΑ ΒΟΛΕΨΩ!»<BR/><BR/>(Σκεψου γρήγορααααα, πού θα τον στείλεις πάλιιιιι μέχρι να ξεφορτωθείς τον άλλον, τι την ήθελα εγώ τη Δυναστείαααα!)<BR/><BR/>Στην πόρτα αστυνομικός (!). Πεσκέσι απ’τη γριά γειτόνισσα με τις 48 γάτες, που φοβήθηκε ότι κάποιος κλεφτης μας έχει βάλει στο μάτι & μας παρακολουθεί τόσες ώρες! Το όργανον να... συζητήσουμε την καταγγελία. Λέω από μέσα μου «Να περιμένω να γυρίσει το αμόρε, να φωνάξω και καμμία φίλη μου και να γυρίσουμε «ταινία» με τον μπατσούλη στο καστ?» Η να του κλαιγόμουν «σας παρακαλώ κρατήστε έναν ενοχλητικό πλασιέ που μου έρχεται μεσάνυχτα και μου πουλάει διάφορα φαρμακευτικά...» Ευτυχώς τα μπάλωσα (?!), έδιωξα και τον καραπειρασμό... Σκυλομπερδεμένη. Ολα εξελίσσονταν ΤΟΣΟ αλλιώς!<BR/><BR/>Λευκές νύχτες: δεν ήξερες γιατί, νόμιζες τα τραύματά μου. <BR/><BR/>Μαύρες νύχτες: λύσσαγα, ακάλεστη ανατροπή. Ζήλευα πλέον την ζωή του χωρίς εμένα ακόμη μέσα. <BR/><BR/>Μαύρες μέρες: να με φροντίζεις & να σου πετάω τη στοργή στη μούρη, ξεσπώντας για το ότι δεν είσαι ο «άλλος»...<BR/><BR/>Γαλάζια ξημερώματα-κρύσταλλο, ξάγρυπνη να μην βρίσκω άκρη. Το ένστικτο πρόσταζε. Η λογική δείλιαζε. Διαταγή της όμως να κάτσω. Δεν είμαι ζώο!...<BR/><BR/>Η μήπως ήμουν?!?<BR/><BR/>(500!)Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150669444311383712006-06-19T01:24:00.000+03:002006-06-19T01:24:00.000+03:00Μην ξεχάσω! Μόλις έκλεισα δωμάτια (θα μου στοιχίσε...Μην ξεχάσω! Μόλις έκλεισα δωμάτια (θα μου στοιχίσει ο κούκος αηδόνι!) εδώ στο Σούνιο, αλλά αν βάλεις αεροπορικά εισητήρια & ταλαιπωρία, αξίζει, Και θα χρειαστεί να δουλεύω μόνο 2 χρονάκια για να τα ξεπληρώσω... <BR/><BR/>Είναι η κοπέλλα μου, γνωριμία στην Αράχωβα τον Φλεβάρη περισυ, και ακόμη νομίζει ότι είμαι ο γυιός του Εσσο Πάππας μάλλον. Ολες έτσι νομίζουν, και μετά η χυλόπιτα πάει σύννεφο!<BR/><BR/>Ελα όμως που εγώ πλέον βάρυνα, δε θέλω τα άγρια, τα τρικυμισμένα, όσο τρελλά γ....... και να μου υποσχεθούν. Προτιμώ τα απάγγεια, τα ήρεμα, ν'αράξω! Και να κάνω έρωτα, όχι όλα τ'άλλα που παίζουν με το μυαλό σου και τα ένστικτά σου και μετά είσαι μόνος. Μαζί και όμως μόνος, τι ειρωνία!<BR/><BR/>Οπότε ελπίζω να μην έχουμε καμμιά γκαντεμιά με καψίματα, κοψίματα, πατήματα, πεσίματα, ιώσεις, ναυτιες, θερμοπληξίες, τα 3 κακα της μοίρας μας κι αλόγατο & σκύλο να μας περνάν από πάνω!<BR/><BR/>Λέτε να πω "Μαμά, κοίτα τι βρήκα στο δρομο και με ακολούθησε, να το κρατήσω?". Λέτε να τα έχω παίξει που όλοι μου οι φίλοι παντρεύτηκαν? <BR/><BR/>Κλωτσιές θέλω, δεν ήμουν έτσι εγώ! Θα παρω μαζί και δυο-τρεις φίλες μου, θα της προτείνω της κοπελλιάς να το κανουμε.. για γερούς λύτες, κι αν αντέξει την προταση & δεν φύγει επι τόπου, για βραβείο (ή τιμωρία της) την παντρεύομαι!!!<BR/><BR/>Μπα, να το σκεφτώ κιόλας, κάτσε να βγει το καλοκαίρι και βλέπουμε...<BR/><BR/>Κύριε Δήμου, any tips?georgesoulhttps://www.blogger.com/profile/02104458235281582393noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150666874523677072006-06-19T00:41:00.000+03:002006-06-19T00:41:00.000+03:00Οικονομικά και Χλιδάτα ΣΚ στη Μύκονο σημαίνει χιλι...Οικονομικά και Χλιδάτα<BR/><BR/> <BR/><BR/>ΣΚ στη Μύκονο σημαίνει χιλιάδες διαφορετικά και ετερόκλητα. Το νησί-μύθος που έχει αποσπάσει ουκ ολίγους χαρακτηρισμούς. Κυρίαρχη είναι η προσέγγιση: χαβαλές – κραιπάλη – φλερτ (maybe sex) – μουλιάζω στην ξαπλώστρα (στο νερό αμφιβάλω αν θα βουτήξω) – χορός άχρι πρωίας – φαγητό από τύψεις – ο κόσμος όλος στα πόδια σου (μια ψευδαίσθηση παγκοσμιοποίησης). Και φυσικά, προϋπόθεση: βαρύ πορτοφόλι – ελαφρύ στομάχι (για να αντέξει την αμετανόητη σπατάλη).<BR/><BR/> Άλλοι πάλι μιλάνε για τις εξαίσιες παραλίες της. Παραλία όμως σημαίνει νερό – άμμος – αέρας. Όχι αυτά και όλα τ’άλλα: ομπρέλες, σεζλόνγκ, μουσική απ το must bar, φραπέ, βραδινά ντακιουρις. Εάν αυτή την εντύπωση έχετε για τη Μύκονο, αυτή θα αποκομίσετε. Είναι τόσο ισχυρογνώμων στις χάρες της!<BR/><BR/> Νομίζω πάντως ότι δεν είναι μονάχα αυτό. Ξεκινώντας με μία δική μου εναλλακτική για αφορμή, θα περιμένω πάντα να άκουω όσους ακόμα ψάχνουν και ανακαλύπτουν.<BR/><BR/> Θεωρώ ότι η καλή ζωή δεν είναι προνόμιο των λίγων. Ο,τι απλά το απολαμβάνεις χωρίς να το κατέχεις, σε απαλλάσσει από τις αυτονόητες υποχρεώσεις (συντήρηση, μέριμνα κλπ). Το καλύτερο σκάφος; Το σκάφος τού φίλου σου!!!<BR/><BR/> Συνταγή ημέρας λοιπόν. (Για Ιούνιο – αρχές Ιουλίου θα πρότεινα. Ίσως μετά αλλάζουν λίγο τα δεδομένα): Ξυπνητήρι κατά τις 5.30 – 6 για να κατηφορίσουμε – ανηφορήσουμε προς Πειραιά, Λαύριο, Ραφήνα. Πετάξτε το βαρύ Σαββατιάτικο σεντόνι με αποφασιστικότητα. Όχι καφέδες και προεργασία (τα πλοία είναι ακριβείας!). Μπορεί να φύγετε με την τσίμπλα...ενοχλεί προσωρινά. Μέχρι το λιμάνι τα γυμνάσια. Από το πλοίο κι έπειτα πλακώνει η αποζημίωση!<BR/><BR/> Αποβίβαση. Νοικιάζουμε μηχανάκι (10 ευρώ- πάμφθηνα τον Ιούνιο) και πλώρη για Παράγκα, ένα από τα δύο camping του νησιού (όλοι γνωρίζουν το s.Paradise- με απωθεί). Ούτε σκηνή δε θα χρειαστείτε. Έναν υπνόσακο και θα ξαπλώσετε (με 5 ευρώ) στις καλυβούλες με τα πολλά κρεβάτια και τη νεολαία που ανακαλύπτει...(Υπάρχουν και πιο privet εναλλακτικές). Από τα πιο αξιοπρεπή – καθαρά camping. Αμφιθεατρικά, στα βράχια πάνω από την παραλία. Τα parties στο Kalua απέναντι, μέχρι πρωίας αλλά αν δεν...δεν ενοχλούν. Δύο, τρία παρεο για κάθε χρήση (λίγη επινοητικότητα χρειάζεται. Κι αυτή μαθαίνεται. Στην αρχή νοιώθεις ότι σου λείπουν τα πάντα. Γρήγορα προσαρμόζεσαι). Βασική αρχή: Ταξιδεύω light (όσο το δυνατό λιγότερο ρουχισμό, εξοπλισμό). Must: φακός για το βράδυ, αντικουνουπικό, οδοντόβουρτσα και...δε θα χαθείτε! Άλλωστε μιλάμε για «διεθνή χορικά ύδατα! Όλο και κάποιο Mini market θα τρακάρεις, να καλύψεις τις τυχόν ελλείψεις. Άλλωστε η αίσθηση τής εκκρεμότητας είναι βαθύτατα γοητευτική, αλλά χρειάζονται βαθιές ανασούλες και χειμερινά μαθήματα γιόγκα (αστειεύομαι, αλλά και όχι. Βοηθούν κι αυτά τα παράδοξα)<BR/><BR/> Στο camping Παράγκα λοιπόν θα βρείτε όλα τα facilities. Internet, εστιατόριο κι ένα δεύτερο, πιο αισθαντικό για τους ρομαντικότερους, πισίνα σε σκηνικό προσεγμένο (μπαμπού, ξύλο, ύφασμα, απαλή μουσική, μπαρ, γωνιές για παρέες ή μοναχικούς, διακριτικός φωτισμός για απίθανα βράδια-ρεμβάζω στο σεληνόφως).<BR/><BR/> Δίπλα η παραλία της γνωστής πλέον μυκονιάτικης πασαρέλας και μακριά, αν τραβήξεις το βλέμμα σου στον ορίζοντα...όλη η ουσία, όλη η κατανόηση! Αυτή που έρχεται σα ρουκέτα και σε καθηλώνει. Και ξεχνάς τον κόσμο. Ξεχνάς τον γκόμενο. Και είσαι εσύ. Που προχωράει. Που αντιλαμβάνεται. Που κατανοεί.<BR/><BR/> Έπειτα μπορείς άφοβα να πιάσεις την καλοκαιρινή έκδοση του LIFO και να γυρίσεις το νησί. Στα ακριβά ξενοδοχεία πηγαίνεις για τις πισίνες τους και τα αποκαλυπτικά σκηνικά ευφάνταστων αλλά πειστικών αρχιτεκτόνων. Το γούστο σε μινιμαλ αποχρώσεις να αποζημιώνει τις αισθήσεις. Αν αισθάνεσαι άβολα, παράγγειλε ένα καφέ ή ποτό και...απόλαυσέ το! <BR/><BR/> Ψάξε, μη διαβάσεις (σε μπροσούρες) την ομορφιά! Α, κι άσε το φαγητό όπως προκύψει. Μη του δίνεις πολύ χρόνο (όταν δεν έχεις). Δώσε χρόνο στις ανασούλες που λέγαμε;) , σ’ αυτό το μεταβατικό στάδιο από το τρέχω στο ζω.<BR/><BR/> Τελικά όλα εξαρτώνται από εμάς τους ίδιους κι όχι τόσο από τα δεδομένα. Ο πλούτος του κάθε τόπου δεν αποκαλύπτεται αν δεν τον αναζητήσεις. Αλλιώς θα γυρίσεις καυχούμενος για τη «συμπυκνωμένη» σου εμπειρία στη Μύκονο, ίσως μ’ ένα μικρό κενό να σε ακολουθεί.<BR/><BR/> Αν πάλι είσαι αυτό που λέμε τύπος χαβαλέ. Άσε ρε φίλε...ζήσε το , ζήσε το όπως ξέρεις. Πάω πάσο. Μια μικρή εκδοχούλα ήταν και τούτη:) :)houliahttps://www.blogger.com/profile/02202411149879789985noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150666580388605592006-06-19T00:36:00.000+03:002006-06-19T00:36:00.000+03:00Αφροδίτη συγχαρητήρια!Συναρπαστικότατο το κείμενό ...Αφροδίτη συγχαρητήρια!<BR/><BR/>Συναρπαστικότατο το κείμενό σου, αστείο, νοσταλγικό, ευφυές, <BR/>με λίγα λόγια: εξαιρετικό…<BR/><BR/>Περιμένω με ανυπομονησία το επόμενο.<BR/><BR/>Last(?) but not least (???)…<BR/><BR/>ΖΟΦ.testhttps://www.blogger.com/profile/06678807408643706564noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150647628528834472006-06-18T19:20:00.000+03:002006-06-18T19:20:00.000+03:00@«σωστό να λέγεται», 1:24 PM «...Αν νομίζουμε ότι ...@«σωστό να λέγεται», 1:24 PM <BR/><BR/>«...Αν νομίζουμε ότι είναι εύκολο ας το προσπαθήσουμε εμείς και ας δεχτούμε την αναμενόμενη κριτική.»<BR/><BR/>Αυτό ξαναπέστο! Θαυμάζω το πώς ανέχεται ο Δον όλα εκείνα που ξέρουμε (παίρνει η μπάλλα και τον εξω-μπλόγκιο «Δήμου»). Βλέπω κι ότι κάποια στιγμή (ΠΟΛΥ δύσκολα) κατεβάζει ρελέ & αυτό είναι μεγάλο μάθημα. <BR/><BR/>Τη δημοσίευσή τους σε ποστ, πολλοί την θέλουν (ανυπομονώ να τους διαβάσω!). Αφού όμως έτρωγε κάποιος άλλος το αγγούρι της «πρεμιέρας». <BR/><BR/>Αλλά είπαμε, η κριτική εύκολη, σε context, content, purpose, author, timing... Αν είναι ευγενική, καλοδεχούμενη. Σωτήρια. Η προσπάθεια όμως... ! <BR/><BR/>«Αφροδίτη, υπομονή.»<BR/><BR/>Αυτό αφιερωμένο σε όλους! (Προσωπικά τα καλά ήταν μακράν... καλύτερα απ’ τα ελάχιστα κακά! Αξιζε τον κόπο!)<BR/><BR/>@Kapsokalyvas, 4:21: AM <BR/> <BR/>«Η ίδια η γραφή της Αφροδίτης μου αρέσει πολύ. Πάρα πολύ. Αλήθεια... Η ίδια, όμως, όπως την φαντάζομαι, καθόλου: Μακριά κι αγαπημένοι...»<BR/><BR/>Τόση αντιπάθεια? Οι νάρκισσοι δε δαγκώνουν καλέ! <BR/><BR/>«Της δίνω ένα φιλί στo αγαπημένο κούτελο.» <BR/><BR/>Πάλι καλά! <BR/><BR/>«(Αρκεί να μην το κάνει και αυτό ιστορία: ή μάλλον ας το κάνει, όμορφη θα είναι, σίγουρα. Αλλά θα έχει σχέση με την ίδια. Και μόνον...)» <BR/><BR/>Από όλα μου (ουκ ολίγα!) αυτό κατάλαβες? <BR/><BR/>!!!!<BR/><BR/>«Κύριε Δήμου: θέλω εσάς. Θέλω δικά σας κείμενα. Αποσπάσματα. Σπαράγματα. Μισοριξιές έστω.»<BR/><BR/>Ναι! Αλλά αφού το «χαλαρά» είναι μάλλον η καλύτερη (και λιγότερο ψυχοφθόρα) πλατφόρμα για κείνον, τουμπεκί εμείς...<BR/><BR/>@εργοτελίνα, 10:41PM<BR/><BR/>«Τα μεταξωτα σεντόνια<BR/>χρειαζονται επιδεξιους<BR/>...αναγνωστες..........<BR/><BR/>Ας μην φθονούμε τα παιδιά..<BR/>Τοσο κόπο εβαλαν για <BR/>να τα γραψουν...<BR/><BR/>Υπαρχει και αλλη λυση..<BR/>@..σπας το σεντονι στα 2<BR/>..για να ειναι "ευκολοτύλιχτο"...~~~~ <BR/><BR/>@Μickey, June 18, 8:50:53 AM<BR/><BR/>«...Πιστεύω πάντως ότι θα ήταν ΑΚΟΜΑ πιο απολαυστικό αν γραφόταν σε συνέχειες...»<BR/><BR/>Το σκέφτηκα από χίλιες μεριές παιδιά. Και πιστέψτε με, έπεσε το κόψιμο... της αρκούδας. Ηθελα όμως να είμαι αληθινή (όχι στην ιστορία, στον εαυτό μου), όφειλα να μην το πάω στο λιγότερο. Συνέχειες? Ποιός θα θυμόταν τι είχε παιχτεί – και νομίζετε ότι ο Γάτος θα με ξανα-άφηνε, έστω και σε δόσεις? <BR/><BR/>Ποντάρισα πολύ στην ανοχή & την καλή σας διάθεση. Χρόνος μπόλικος να το δει κανείς χαλλλλαράαα... Δεν υπήρχε απειλή να με διαβάσει κανείς, ε?<BR/><BR/>Επίσης σχόλια - σεντόνια, ΤΟΣΟ όμορφα όμως! Δεν είναι δυνατόν να παίζουμε τον Προκρούστη των λέξεων όταν από πίσω υπάρχει ψυχή & τσαγανό! Ψαλιδοχέρης στην κατάθεση... φιλιού γίνεται?<BR/><BR/>Για τις... 10 λέξεις (απασχόληση υπέρ του δέοντος? Οχι δα!), δεν είναι ο αριθμός, αλλά αυτό που αντιπροσωπεύουν. Οχι αιτία, αφορμή. Αντίθετα, μπόλικες λέξεις πότε-πότε, αν είναι βάλσαμο, so be it! Γνώμονας το «Λιγόλογος, μπαίνεις αν και αγενής! Πολυλογάς, βγαίνεις, αν και ευγενής!»? Αλίμονο! <BR/><BR/>Αλλες φορές μας φτάνει το «Σ’αγαπώ», κι άλλες χρειαζόμαστε ποτάμι, δίψες πολλές για 2 λεξούλες μόνο...<BR/> <BR/>Πάντως σίγουρα μάθαμε πολλά... διαχειριστικά!<BR/><BR/>«...Θα πρότεινα στο επόμενό σου post να σατιρίσεις το γάτο ή και κάποιους από μας εδώ μέσα.»<BR/><BR/>Εδώ μια-δυό φορές που τόλμησα να «χτίσω» η άχρηστη πάνω σε δικό του πόνημα, τ’άκουσα! Να τον σατιρίσω? Απαπααα! Αυτό, προνόμιο για λίγους εδώ & αρχηγός εσύ!<BR/><BR/>(εμένα μ’ έχει για τη λάντζα...)<BR/><BR/>@ Badlydrawnboy, <BR/><BR/>χρωστάω μαξιλαροθήκη -γιατί κοντεύω να κάνω πρεμιέρα και στο black list- αργότερα...<BR/><BR/>(500!)Aphroditehttps://www.blogger.com/profile/00494973096456403806noreply@blogger.comtag:blogger.com,1999:blog-28447674.post-1150647080755026782006-06-18T19:11:00.000+03:002006-06-18T19:11:00.000+03:00Play it again, somebody!Καλησπέρα κι από μένα.Σεπτ...Play it again, somebody!<BR/><BR/>Καλησπέρα κι από μένα.<BR/><BR/>Σεπτέμβριος, Ζάκυνθος, 2000, η νέα μου κατάκτηση κολλημένη πάνω μου - πώς τα κατάφερα? Ήταν πριν με γνωρίσει καλά μάλλον. Εκεί βρήκαμε την παρέα, όλοι ζευγαρωμένοι, είχαν παει από πριν. Ε, τσακωμούς είδαμε, επανασυνδέσεις είδαμε, τη Ζάκυνθο... δεν την είδαμε! Ακόμη κι εγώ στο τέλος πλακωνόμουν μαζί της, γιατί αναπόφευκτα δημιουργούσαν οι φίλοι ένα ψυχροπολεμικό κλίμα, αλλά τουλάχιστον εμείς τα βρίσκαμε μετά!<BR/><BR/>Κι εγώ δεν έχω φωτογραφίες, βγαίναμε μόνο για φαί (και τσακωμό). <BR/><BR/>Κάποια στιγμή πρέπει να πάω να τη δω τη Ζάκυνθο... παντρεμένος, να βαριεμαι τη ζωή μου (σόρυ μελλοντική μου σύζυγος) και να ψάχνουμε παραλίες να απασχοληθούν τα παιδιά, αλλιώς δε θα τη δω ποτέ!!!<BR/><BR/>Αλλο θέμα αυτό: κανείς παντρεμένος που να πέρασε τις καλυτερές του διακοπές ως παντρεμένος, υπάρχει στην παρέα?<BR/><BR/>Μα τι λέω...<BR/><BR/>Αφροδίτη, μη μασάς! Μεγάλο το ρίσκο να καείς, αλλά εσύ απλώς λάμπεις!georgesoulhttps://www.blogger.com/profile/02104458235281582393noreply@blogger.com